Siard Heidanus, wijkagent Groningen Noord

steeds meer mee moeten bewegen samen met andere instanties. Een mens is veel meer dan een probleem op een gebied. Als het op een van de terreinen niet loopt, dan krijg je stress. Iedereen reageert daar anders op. Mensen die vatbaar zijn voor psychisch lijden, decompenseren, worden psychotisch, of manisch, noem maar op. Dat kun je dat beeld gaan behandelen, maar de onderliggende factoren moeten ook aandacht krijgen.’ Janet nam samen met haar collega Siard Heidanus van de politie het initiatief voor het project Vroegsignalering. Het project vroegsignalering valt buiten de acute zorg en is vooral bedoeld om gemeente en politie te adviseren wanneer er burgers in dreigen af te glijden en niet bij machte lijken daar zelf regie in te nemen. Het is dan belangrijk om elkaar goed te kunnen vinden en de juiste weg te wijzen om de hulp op gang te brengen

Psycholance Onlangs kreeg Janet er een nieuwe taak bij: ze is inhoudelijk coördinator van de psycholance. Zelf rijdt ze alleen bij uitzondering mee. ‘Bij nood en dood sta ik op het rooster.’ De psycholance is een prikkelarme ambulance waarin mensen met bijzonder of onbegrepen gedrag rustig vervoerd kunnen worden wanneer ze dringend hulp nodig hebben. De psycholance rijdt al in verschillende steden rond en sinds half oktober is er ook een pilot voor een jaar in Groningen.

* Verderop in dit magazine lees je meer over de psycholance.

De wereld wordt steeds meer zichtbaar in de psychiatrie en de psychiatrie in de samenleving. Siard Heidanus, wijkagent Groningen Noord

‘Door te delen, kunnen we beter nagaan wat iemand nodig heeft’

Iemand die daar veel van af weet is Siard Heidanus (50). Hij werkt inmiddels

dertig jaar bij de politie, is enorm ervaren. En dat komt vaak van pas als het

gaat om mensen die in de war zijn. Siards werkgebied is Groningen Noord,

daar is hij ‘operationeel expert wijk’. ‘Dat is een groot gebied. De wijken die

hier onder vallen zijn de Korrewegwijk, waar ook mijn werkplek is, Paddepoel,

Selwerd, de Hoogte, Oosterpark, Beijum en Lewenborg. En het strekt zich nog

uit richting Ten Boer’, vertelt Siard. ‘Binnen mijn team houd ik me ook bezig met

het overkoepelende thema verward gedrag.’

Verwarde medemens De term verwarde mensen roept discussie op. Wat vind jij? ‘Janet Scholten van Lentis met wie ik veel samen werk, heeft het over ‘de verwarde medemens’, dat vind ik wel mooier. Dat gebruik ik liever, hoewel het begrip verward persoon erg ingeburgerd is’, zegt Heidanus. Wat is jouw rol als het gaat om de verwarde medemens? ‘Ik ben vanuit de politie betrokken geweest bij de oprichting van de Crisis Beoordelings Locatie, de CBL. En recent zijn we met meerdere partijen de pilot met de psycholance gestart. Dat zijn de grote projecten, we hebben ook structureel overleg. Zo hebben we de samenwerking in de vroegsignalering van mensen met verward gedrag.’ Dit is een wekelijks overleg tussen medewerkers van Lentis, iemand van Meldpunt Overlast en Zorg en de Politie. Siard: ‘We bespreken dan personen die bij de politie in beeld zijn, bijvoorbeeld omdat we meldingen binnen hebben gekregen. Kent één van ons deze personen? Zo ja, wat weten we van ze en wat kunnen we doen? In veel gevallen gaat het om mensen die in behandeling zijn, vooral bij Lentis.’ En als ze niet bekend zijn? ‘Dan proberen we deze personen onder de aandacht te brengen bij goede en passende hulpverleners.’

Vertrouwen Vraag je Heidanus wat de meerwaarde is van de samenwerking tussen partijen als de politie en Lentis, dan noemt hij ‘vertrouwen’. ‘Door regelmatig bij elkaar te zitten en elkaar te leren kennen, groeit het vertrouwen. We moeten op elkaar kunnen rekenen, want je deelt soms zaken die heel privacy gevoelig zijn. Dat wil je kunnen doen omdat je een gezamenlijk doel hebt: mensen helpen.’ Sneller stappen zetten Meldingen van, bijvoorbeeld, overlast komen in eerste instantie vaak binnen bij de politie. ‘Ja, dat klopt. Het is dan zaak om diegene om wie de melding gaat, zo snel mogelijk naar de juiste zorg te leiden. Door ons wekelijks overleg, kunnen we nu veel sneller stappen zetten. Het komt wel eens voor dat de behandelaar van Lentis denkt dat het goed gaat met zijn cliënt, terwijl wij hele andere signalen krijgen. Wij van de politie kunnen niet alles weten, het Meldpunt Overlast niet en de behandelaar ook niet. Door te delen, kunnen we beter nagaan wat iemand nodig heeft.’

... het gaat steeds meer de goede kant op’

Voor triage naar het CBL Wat als er sprake is van een mogelijke crisis? ‘Dan gaan wij naar zo’n melding. We doen dan een inschatting of iemand in de war is of misschien erg overspannen. Zien wij dat iemand psychische hulp nodig heeft, dan nemen wij contact op met de CBL. Daar vindt triage plaats. Kan de persoon komen? Dan bellen wij de psycholance en gaat de persoon naar de CBL. Indien nodig, met behulp van politie. Dat doen we als er sprake is van een veiligheidsissue. Is de openbare orde niet in het geding, dan nemen de medewerkers van de psycholance het over.’ Gaat het om acute zorg, dan is er samenwerking in de CBL, de psycholance en het wekelijkse overleg tussen politie, Meldpunt Overlast en Lentis. Heb je vanuit je rol bij de politie nog wensen? ‘Nou, dit zijn al hele mooie stappen voorwaarts! Maar je vraagt om een wens, dus die deel ik: het zou nog beter zijn als we bij meldingen gelijk iemand uit de zorg kunnen betrekken. Dan kunnen we als we ter plekke zijn, grotere stappen maken. Eigenlijk zijn wij als politiemensen degenen die pleisters plakken, we kunnen de pijn niet wegnemen. Daar zijn anderen beter in. Neemt niet weg dat ik tevreden ben, het gaat steeds meer de goede kant op’, concludeert Siard Heidanus.