A la facultat Uèi, son dos libres en francés que vos presentam. Aquela causida es motivada a l’encòp per la qualitat dels dits libres e l’importància dels editors. Le trebalh dels editors occitans es central, disèm pas res mès, mas pensam pas que podèm far l’economia de publicacions sus l’occitan quand son faitas per dus editors de tot primièr reng. Aldric Hagège
Les troubadours dans le texte occitan du XXème siècle
Ò
m pòt pensar la coneissença e le consensus a l’entorn d’aqueles fondadors de la literatura occitana (e de la lirica europèa) pro fòrt e ancian per qu’aja pas mai d’interès de ne parlar. Çaquelà. Precisament pr’amor que ten del luòc comun literari e cultural, cal interrogar l’imatge qu’avèm d’aquelis òmes e femnas de Letras. Les articles de l’obratge ; que venon essencialament d’un collòqui organizat les 1èr e 2 d’abrial de 2010 a Montpelhièr dins l’encastre d’un programa de recèrcas sus la recepcion dels trobadors del sègle XII fins a nòstres jorns e qu’implica pas mens de uèit universitats ; pausan mai o mens tres questions fondamentalas. En primièr luòc la de l’eretatge. Les trobadors son –au rapelam– poètas dels sègles XII e XIII. Sèt a uèit sègles les separan doncas dels tèxtes occitans que son estudiats aicí. En mès de la simpla distància istorica, son la marrida transmission de las òbras (pas jamès escritas, perdudas o damatjadas), la dificultat de compreneson las allusions a un contèxt e un monde qu’es pas pus e dempuèi longtemps, mès tanbens la complexitat de la lenga de per ela, que pausan problèmas a l’analisi modèrna. Del moment qu’una granda partida de la vida vidanta dels trobadors es perduda per nosautris ; del moment, tanbens que las Letras Modèrnas an una tendéncia a escartar le caractèr
22
occitan de las òbras ; l’inconscient collectiu jòga e completa le puzzle, pausant la question de la percepcion e portant mai de matèria als cercaires. Qué van cercar autors, cantadors, etc. dins l’òbra dels trobadors ? Dins le convocat, qu’aparten a la realitat e que a l’imaginari, que podèm aprendre d’aquò sul tèxte occitan de l’epòca e le d’uèi ? Una reflexion passionanta sus la vida de nòstra lenga e de sa cultura, entre ièr e uèi. La conservacion d’un patrimòni sufís pas ! Les Musèus consèrvan, mès subretot per nos permetre per a nosautris, contemporanèus, d’aprochar e de comprene òbras de nòstre passat comun. Per tornar escriure la darrièra frasa de l’introduccion de Philippe Martel « Per que progrèsse encara la recepcion dels trobadors ». Les Troubadours dans le texte occitan du XXe siècle (Fr.) ; Sous la direction de Marie-Jeanne Verny, Classiques Garnier, Paris 2015 ; 15x22cm, 423p. 49 € Isbn : 978-2-8124-3339-9
N°29 – Genièr Febrièr