Tresaurs en lum amb lo Cirdòc-Mediatèca occitana
Molière et l’occitan
bord apareis, mai que totas, coma la frucha del rescontre de l’autor amb lo teatre occitan d’aquel temps : lo del Teatre de Besièrs segur mas tanben L’òbra tota de Molière posa dins lo fons colo de l’escòla baròca tolosenca de Pèire Godolin mun francés e europèu e convida lo legeire e lo del teatre populari avinhonenc en partida eia un festenal de las lengas. De personatges retièr de l’òbra de Glaudi Brueys. nombroses s’i exprimisson dins lor lenga, que Monsieur de Poursiá estrangièra o ceaugnac met en regionala. Es lo scèna dos joves amocas de l’occitan roses, Julie e Éraste, qu’es emplegat que lors projèctes de dins Monsieur de maridatge son emPourceaugnac e pachats per lo paire qu’influéncia la de la jove filha. Aquepèça tant per sa la pèca sembla dirèclenga que per sa tament inspirada cultura. per una del teatre de Besièrs escricha per un cèrte Michaille Es a la tota debuta e jogada en 1650 : la de sa carrièra entre Pastorale del bergé 1646 e 1658 que MoSilvestre ambé la berlière se ven embugar geyro Esquibo. En de la cultura occitaefècte, la trama narana. Quita la capitala, tiva de las doas pèças percor las provínpresenta de semblancias del Reiaume de ças nombrosas. Mas França e escriu sas Monsieur de Pourceaugnac de Molière dins çò qu’afortís la particularitat primièras comèdias. Quora l’edicion de las Oeuvres complètes de Molière, de Monsieur de Pourceaugnac passa a Besièrs e Pesenàs, obNouvelle Edition, Tome sixième, Paris : Chez dins l’òbra de Molière, es plan ten un temps la proteccion del Gagneau, 1765. l’emplec de l’occitan que dos Prince de Conti que lo sollicita per avivar las fèstas donadas a l’escasença dels Es- personatges i son occitanofòns : Monsieur de Pourceaugnac que lo compren mas lo parla pas e la jove Lutats del Lengadòc que se debanan a Besièrs en 1656. cette que ela lo parla. Es a aquel periòde que Molière descobrís los genres La pèca ofrís a l’espectator una granda abondància de teatrals alara de mòda dins lo sud de la França : lengas : francés, italian, latin, occitan, flamand e bastís un teatre puslèu religiós d’origina medievala e lo un part de son comic dessús. Mas en plan l’influéncia teatre baròc, compausanta importanta de la re- occitana qu’es la mai importanta dins aquela pèça. naissença literària occitana qu’espelís Lo dialòg entre Molière e l’occitan es tre lo sègle XVI. uèi totjorn viu. La tropa de teatre La Se desvolopa alara a Besièrs una traRampe TIO s’es emparada d’aquedicion teatrala que nais del rescontre la pèça amb sa creacion Molière d’Oc d’aqueles dos genres : lo Teatre de Beque, sus un tèxte bilingue de Marcèu sièrs. Consistís en de cortas pèças popuEsquieu invèrsa la situacion. M. de làrias en occitan inspiradas del repertòri Pourceaugny, gentilòme parisenc daancian e tradicionalament jogadas per vala dins una vila meridionala per s’i las fèstas de l’Ascension. Sorga d’insmaridar amb Julie e finís per reçaupre piracion per la creacion locala d’aquel un acuèlh tot local. temps, lo Teatre de Besièrs sembla tanSus aquela trama que jòga sus los ponben aver jogat un ròtle dins l’escritura cius e las inversions, la tropa de la de las comèdias de Molière e tròban un Rampe mèna l’espectator sus un mesresson vertadièr en cò de Monsieur de cladís de tons, de lengas, de costumas Pourceaugnac. Aquela comèdia-balet de de cants e de dansas. Molière e Lully, creada en 1669 a Cham-
14
N°30 – Març Abril