Worstelende vaders
Het valt niet mee om de zielenroerselen van de man te doorgronden. Als ik mijn man na een avondje eten met zijn vrienden vraag hoe het was met Erik of Marcel, antwoordt hij zoiets als: ‘Nou eh, goed, geloof ik.’ Soms vraag je je af of de man wel zielenroerselen heeft. Toch proberen we er in dit vadernummer van Lof (ons vierde al weer) zo dicht mogelijk bij te komen. Want we willen van hem weten hoe hij het vaderschap ziet. Hoe bevalt het hem om niet meer die man te zijn die op zondag het vlees snijdt? Vindt hij het leuk om veel tijd met zijn kinderen door te brengen? Heeft hij zin in zijn zorgdag of zit hij liever op zijn werk? En heeft hij weleens last van schuldgevoelens? Prangende vragen waar we graag een antwoord op willen hebben.
en in veel bedrijven hangt het bereiken van de top nog altijd af
En wat blijkt? Als je doorvraagt, is er niet zo veel verschil tussen
van het aantal uren dat je – zichtbaar – aanwezig bent. Om one of
werkende mannen en werkende vrouwen. Allebei worstelen ze
the guys te zijn en als ambitieus gepercipieerd te worden moet je
met de combinatie ambitie en zorg en zijn ze soms bang op beide
beschikbaar zijn en gedrag vertonen dat er op gericht is carrière
gebieden tekort te schieten. ‘Ook ik kies te vaak voor mijn werk’,
te maken, aldus de definitie van ambitie in de Van Dale. Heb dan
zegt schrijver Robert Vuijsje. ‘Maar ik doe mijn best een aanwezige
maar de guts om uit dat keurslijf te stappen.
vader te zijn.’ Acteur Bastiaan Ragas geniet van zijn vaderschap,
Toch moet ik vaak denken aan het boekje dat ik mijn zoon voor-
maar ondervindt er ook dagelijks stress van. ‘Als je een jaar of
lees: Hoe vang ik mijn vader. Over het nijlpaardje Michiel dat zo
dertig bent, denk je: ik heb nu mijn leven wel op orde. Totdat je
graag met zijn vader wil spelen, maar keer op keer teleurgesteld
aan kinderen begint. Je hebt geen idee van de consequenties’,
wordt. Dus graaft hij een valkuil, om zijn vader te vangen als hij ’s
vertelt hij. Gerard Janssen, auteur van het boek Papadag, pro-
avonds terugkomt van zijn werk. Maar Michiel valt er zelf in, niet
beert op zijn zorgdag twee werelden bij elkaar te brengen: zijn
veel later gevolgd door zijn vader. Samen graven ze zich uit, gaan
werk en zijn kinderen. Dat gaat er niet altijd even pedagogisch
badderen in de rivier en hebben reuze pret. Sindsdien neemt
verantwoord aan toe. ‘Ik zet de kinderen voor de televisie omdat
papa Nijlpaard wel tijd om met zijn zoon door te brengen.
ik snel iets af moet maken en vind het soms heerlijk als ze opgaan
De moraal van dit verhaal? Nijlpaardvaders zijn net mensen. Ik
in een computerspelletje, zodat ik even wat tijd voor mezelf heb’,
wens elke vader toe dat hij tevreden kan terugkijken op zijn carrière,
aldus Janssen. En hé, waar kennen we dat van? Ik denk dat de
maar ook op zijn gezinsleven. Dat hij niet, zoals Sara Lee-topman
meeste Loflezeressen die struggle ook maar al te vaak hebben.
Jan Bennink, hoeft te concluderen: ‘De enige fout die ik gemaakt
Toch is er een verschil: mijn man is blij als hij zijn zorgmiddag kan
heb, is dat ik mijn kinderen veel te weinig zag.’ Want daarmee
overdragen aan een oppas, terwijl mijn woensdagmiddag heilig
doe je niet alleen je kinderen tekort, maar ook jezelf. De road to
is (op alle keren dat ik toch bij Iets Heel Belangrijks moet zijn na
happiness ligt open voor iedereen die keuzes durft te maken.
dan). Ik geniet van de ritjes naar voetbal en hockey, doe tussendoor boodschappen en praat heel efficiënt bij met de ambitieuze
Ik wens vaders veel Lof en Lef toe.
moeders die ook voor de duur van een middag langs de (zij)lijn staan.
Jolanda Holwerda,
Ergens snap ik mijn man en zijn soortgenoten ook wel. Hun succes
oprichter en hoofdredacteur Lof,
wordt, meer dan dat van vrouwen, afgemeten aan hun carrière,
twitter: @JolandaHolwerda Lof 5
LOF23_Voorwoord_PAM - CAV.indd 5
17-05-12 12:03