Nr 26 voorjaar 2013 e 5,50
voor vrouwen met ambities Werkelf! jez aan k de Lof e Ontd ademy Ac
Lof nummer 26 Voorjaar 2013
moeders op het podium
Mama speelt in het Concertgebouworkest
Brussels Lof Onze vrouwen in de Europese Unie
Leve de lente De mooiste voorjaarsmode www.lofonline.nl
Baan kwijt door de crisis 'Ik huilde toen ik de crèche opzegde'
Het labyrint
zie jij door het doolhof de top nog?
the proud question Net terug van de Lof Leadership Journey naar India. Een overweldigende ervaring. Niet alleen omdat het programma meer dan gevuld was, ook omdat in India meteen al mijn ‘sensoren’ overactief zijn. Geur, kleur, hitte, intensiteit – het maakt dat ik heel zeker weet dat ik leef. Kern van het leiderschapsprogramma was de methode ‘waarderend veranderen’, waar we onder leiding van Annemarie van Iren mee aan de slag zijn gegaan. Bij deze methode begin je met de Proud Question: waar ben jij trots op in je werk? Een prachtige vraag, die mensen zichzelf niet dagelijks stellen, maar die wel het beste in jezelf oproept. We stelden ‘m aan lokale vrouwen die dankzij een microkredietproject in hun eigen levensonderhoud en dat van hun gezin kunnen voorzien. Hun antwoord: wij zijn er trots op dat we een touwfabriek hebben opgezet en een inkomen verwerven. Maar belangrijker nog: dat we dichtbij huis werken, zodat we onze kinderen kunnen zien. Andere microkredietvrouwen, in het stammengebied in de bergen, waren trots op
wegen met hindernissen, valkuilen en omwegen. Dat is waarom
hun handeltje in landbouwproducten, waardoor ze hun kinderen
ik zo blij met de metafoor van het (Lof) labyrint. De metafoor voor
naar school konden sturen. De keerzijde: omdat er in dit afge-
een levensreis waarop je maar beter voorbereid kunt zijn. Want
legen gebied geen school is, moeten hun kinderen vanaf hun
als je de obstakels van tevoren ziet aankomen, kun je bewustere
zesde in een slaapzaal in een volgend dorp slapen. Van het idee
keuzes maken. En dat is precies waar de Lof Academy vrouwen
alleen al begint de gemiddelde moeder in Nederland, inclusief
bij wil helpen. In de minispecial in het hart van dit nummer lees
ikzelf, te rillen, maar hier is het reality of life.
je daar alles over. Onze workshops, trainingen, talkshows en
In de krottenwijk ontmoetten we eveneens trotse moeders. We
lezingen hebben als belangrijkste doel vrouwen in hun kracht te
zagen erg op tegen het bezoek, omdat we niet wisten wat ons
zetten en daarmee hun invloed op de wereld te vergroten. Want
te wachten stond. Maar het was eigenlijk heel geruststellend om
alleen als je jezelf kent en bent, kun je een inspirerend voorbeeld
te zien dat de vrouwen daar, net als wij, hun kinderen wassen en
zijn voor anderen. Het is een levensles die ik met de nodige
ontluizen – al zijn de sanitaire voorzieningen (douche of openba-
schade en schande heb geleerd. Was ik maar eerder begonnen
re waterpomp) nogal verschillend. Wat een cadeau om – zij het
met het labyrint te lopen in plaats van het plafond te zoeken.
van korte duur – van zo dichtbij het leven van Indiase vrouwen
Had me een hoop energie en frustratie gescheeld. Gelukkig is
mee te mogen maken!
het niet te laat mijn levenslessen te delen!
Ook het werken met de deelnemers aan de Lof Leadership Journey was een feest. Samen schetsten we onze carrières en keken
Jolanda Holwerda,
we waar het stagneerde en stroomde. Wat dat doen loopbanen
oprichter en hoofdredacteur Lof,
nu eenmaal: het zijn geen rechte lijnen naar de top, maar kronkel-
twitter: @JolandaHolwerda Lof 11
MASKER Stelling: Op je werk is het beter om te maskeren dat je moeder of vader bent. Liesbeth • Absoluut oneens! Daar
hebben we vanaf de jaren 80 met man (ja, ook!) en macht toch hard voor gestreden, dat ouderschap een onderdeel is van het werkende bestaan? Je hoeft het niet te overdrijven en alle koffieautomaatgesprekken te vullen met kinderverhalen, maar verbloem niet dat je ouder bent. Alsjeblieft zeg! Marietta • Nee, voor mij hoeven professionals niet te maskeren dat ze vader of moeder zijn, want je bent meer dan alleen die professional. Ioana • Ik vind het heerlijk om het op mijn werk af en toe over mijn kinderen te hebben. Ik ben een gedreven werknemer, maar kinderen hebben is niet een ‘facet’, maar een groot deel van mezelf. Dat kan ik niet uitschakelen omdat mijn baas het misschien onprettig vindt. Marjolein • Ik vind het fijn om mijn collega’s ook enigszins als mensen en niet alleen in hun functie te kennen! Janne Marie • Het is aangetoond dat vrouwelijke managers met kinderen beter kunnen managen dan vrouwelijke managers die geen kinderen hebben. Elianne • Ontkennen zal ik mijn kinderen nooit, maar als een klant bijvoorbeeld iets over hen vraagt dat ik niet relevant vind, breng ik het gesprek snel op een ander onderwerp. Marlou • Als je de verschillende dimensies van jou als mens deelt met collega’s, zien ze je ook eerder staan als het om werkinhoud gaat.
iLofthecloud Discussie en berichten van onze Lof Linkedin-groep, Twitter, Facebook en Lofonline.nl. Meedoen? Meld je aan via Lofonline.nl of volg Lofonline of Jolanda Holwerda op Twitter.
Tweets
EvelynadeBeer 2013 wordt mijn jaar incl. Lof Academy ;-) Beksjes Bedankt @Lofonline voor de prachtige leren handschoenen van Gloves by Pia: een fantastisch kado! NikiWicherts Uit onderzoek blijkt: dochters van werkende moeders zijn ambitieuzer. Hopelijk worden mijn jongens geëmancipeerde partners. Wilthagen Ik hoor vrouwelijke collega’s mompelen dat ‘zelfstandige mannen’ een contradictie is. bizz_women Ga voor je ambities, doe het vanuit je hart, durf op je bek te gaan, en blijf authentiek. JolandaHolwerda Mijn eerste ochtend als puppiemoeder. Hond in bakfiets. Nooit gedacht dat het mij zou overkomen :-) Verbinden2012 Wauw, 2013 sky high! Geselecteerd om de Lof Female Leadership Journey te mogen maken. TEDxAmsWomen If you don’t try you’ll never know. No guts, no glory!, aldus Cilian Jansen Verplanke over durven ondernemen. JolandaHolwerda Laat feedback van CEO PGGM Else Bos dat Lof een krachtig blad is nog even op me inwerken. TWEET!
Kinderopvang onbetaalbaar? Werk jij minder in 2013 vanwege de inkomensafhankelijke kinderopvangtoeslag? Nathalie • Oppas aan huis is inmiddels goedkoper dan de BSO. Ik blijf dus wel evenveel werken, maar de opvang vindt nu meer thuis plaats. Nog een paar jaar en dan zijn ze zelfstandig #doorbikkelen Ingrid • Ik stap over naar oppas aan huis aangezien de kosten lager of gelijk zijn en ik er als zelfstandige meer flexibiliteit voor krijg. Vanessa • Kinderopvang is voor mij onbetaalbaar geworden! En dat voor maar anderhalve dag opvang per kind. Marijke • ‘Werken moet lonen’ gaat helaas ook bij ons niet op. We zitten net op het kantelpunt: wanneer één van ons minder gaat werken, blijft er netto meer over. Wie dat gaat worden, weten we nog niet. Martine • Ik blijf net zoveel werken, maar mijn moeder gaat wel eenmaal per week oppassen. Hierdoor gaat er een dag BSO en een halve dag kinderdagverblijf af. Anders was het nauwelijks lonend geweest om drie dagen te blijven werken!
Lof 15
Mama maakt muziek
Veel repeteren, vaak en lang op tournee en een totale toewijding aan de muziek. Een bestaan als artieste bij het Concertgebouworkest lijkt niet makkelijk te combineren met een gezin. Vier muzikale moeders vertellen.
Lof 3
Laatbloeier Mariëtte Feltkamp (52) is getrouwd en heeft een dochter van 13. Haar man speelt ook in het orkest. ‘Samen in het orkest spelen is leuk, maar vergt ook veel organisatie. Met name tijdens tournees, dan zijn we aangewezen op andere ouders die, tegen betaling, willen helpen. Het is wel eens voorgekomen dat onze dochter met computer en dvd in de kantine van het Concertgebouw zat, terwijl wij repeteerden. Gelukkig zijn er ook veel voordelen. ’s Middags vrij, de zomerstop. Mijn dochter is niet erg geïnteresseerd in de muziek. Ze ziet ons vooral hard studeren, veel werken en dat lijkt in haar puberogen natuurlijk niet erg aantrekkelijk. Zelf was ik een laatbloeier. Ik kom uit een muzikale familie en als kind speelde ik cello, maar in de pubertijd ben ik iets heel anders gaan doen. Ik heb zelfs in de verpleging gewerkt voordat ik me helemaal op de contrabas richtte. Het voordeel van dit instrument is dat het je het als kind nog niet kunt bespelen. Je bent dus niet snel te oud om het te leren. Inmiddels speel ik al bijna twintig jaar bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Als je hierin zit, ga je er niet snel meer uit. Dit is toch het mooiste dat je kunt bereiken in dit vakgebied.’
4 Lof
ONZE VROUWEN IN BRUSSEL
Ze zijn bevlogen en gedreven en zitten dicht op het Europese vuur. Lof reisde af naar het EU-bolwerk en sprak met Rosalinde van der Vlies, Marije Cornelissen, Sandra Kramer en Sophie in ’t Veld.
32 Lof
Lof 33
‘niet pappen en nathouden’ Sandra Kramer is hoofd Strategy & Communication van DG Justitie binnen de Europese Commissie. ‘We wonen, werken, studeren en kopen steeds meer over de grenzen heen. De Europese burger is een feit.’
noodzaak.’ Een wet wordt pas van kracht na goedkeuring van alle Eurocommissarissen, betrokken ministers van de verschillende EU-lidstaten en het Europees Parlement met rechtstreeks gekozen politici, legt Sandra uit. Ook burgers kunnen met een directe stem hun mening laten gelden. Met andere woorden: wie niet stemt, moet niet zeuren. Mini-Europa Ondanks de soms kritische houding van thuisland Nederland, is Sandra gedreven en geïnspireerd door de Europese samenwerking. ‘Brussel is een mini-Europa waar zoveel nationaliteiten bij elkaar komen; echt een dynamische omgeving vanwege de interessante cultuurverschillen.’ Ze woont al meer dan twintig jaar in het buitenland, maar heeft naar eigen zeggen een echt Nederlands gezin. ‘Mijn man is Nederlander en mijn kinderen zitten
‘A
op de Nederlandse sectie van de internationale school.’ ls mensen beter op de hoogte zouden zijn
Sandra studeerde Nederlandse taal en letterkunde en kreeg
van Europese procedures en processen en de
door het lezen van wereldliteratuur vooral zin om die wereld in
belangrijke beslissingen die daar voor ieder
het echt te gaan ontdekken. ‘Ik heb tien jaar voor de afdeling
van ons uit volgen, dan zal de kritiek op Europa
Buitenlandse Zaken van de Europese Commissie gewerkt en
snel verstommen.’ Sandra Kramer klinkt overtuigd als het
zat daarvan vier jaar in Indonesië en vier jaar in India. Twee
gaat om het belang van de Europese Unie. Ze werkt voor
van mijn kinderen heb ik in Jakarta gekregen en mijn jongste
Eurocommissaris Viviane Reding, verantwoordelijk voor
was nog geen jaar oud toen we naar India vertrokken. In mijn
Justitie, Grondrechten en Burgerschap. Samen werken ze aan
omgeving zei iedereen: “Ben je gek geworden?” Maar het was
de communicatieve invulling van bijvoorbeeld het Europees
een geweldige tijd.’
Burgerschap. Gendergelijkheid Klagen
Het jaar 2012 stond voor een belangrijk deel in het teken
Het interview begint met een college Europese democratie.
van het Women on Board-wetsvoorstel, dat bedrijven
Geen overbodige luxe, want wie weet er nu eigenlijk echt
voorschrijft minstens 40 procent vrouwen in hun Raad van
hoe het zit? Wat burgers horen, zijn in de regel Nederlandse
Commissarissen te hebben. Vice-president Reding bereikte
politici die klagen over de lange arm van Brussel, waar duur
daarmee de hele internationale pers. ‘Europese afspraken
betaalde regeltjes worden bedacht die alleen maar in de weg
over gendergelijkheid in Raden van Commissarissen gaan er
staan. ‘Maar’, zegt Sandra, ‘in werkelijkheid is er geen wet
waarschijnlijk wel komen’, zegt Sandra, ‘maar niet voordat
of regel doorgevoerd zonder dat alle lidstaten en nationale
het eerder besproken democratische proces haar gang mag
politici daarnaar hebben kunnen kijken. Overigens beginnen
gaan. De komende anderhalf jaar gaan we dit met op feiten
wetten vaak op aanvraag van de nationale politiek of het
gebaseerde communicatie begeleiden. Gendergelijkheid is
bedrijfsleven. Vervolgens stellen wij onszelf de vraag: is dit
een fundamenteel recht en een van de basisprincipes van de
iets dat met Europese wetgeving moet worden opgelost? Op
Europese Unie.’ Daarnaast is 2013 het jaar van het Europees
diverse momenten is er inspraak en beïnvloeding op nut en
burgerschap. Doel: zoveel mogelijk Europeanen op de hoogte
34 Lof
brengen van hun rechten als Europees burger. Sandra: ‘In toenemende mate wonen, werken, studeren en kopen we over de grenzen heen. De Europese burger is een feit. Viviane Reding gaat de komende maanden ‘de landen in’ om met mensen in gesprek te raken. Wat betekent het om Europees burger te zijn en wat staat er op juridisch gebied nog in de weg om dat gevoel te versterken? Deze landentour past naadloos binnen de missie van het DG Justitie: te streven naar één Europese rechtsruimte. ‘Als Europees burger of ondernemer zou je ervan uit moeten kunnen gaan dat rechtssystemen in de verschillende lidstaten je min of meer gelijk behandelen’, legt Sandra uit. Een concreet voorbeeld is de wet op persoonsgegevensbescherming. ‘De bestaande wet voldoet bij lange na niet aan de huidige gedigitaliseerde mondiale samenleving. ‘Die is van 1995, toen er bijvoorbeeld nog geen Facebook was. Door onze nieuwe wetsvoorstellen kunnen we het bedrijfsleven en de burger concreet helpen’, aldus Sandra. Voor de bedrijven wordt het makkelijker
Sandra Kramer (50) is getrouwd, woont in Brussel en heeft drie kinderen.
om over grenzen heen op basis van exact dezelfde voorwaarden zaken te doen. En de burger weet
en vooral ook de politiek.’ Dat die met name in verkiezingstijd
wat er wel en niet met zijn gegevens gedaan mag worden. Wil
liever haar eigen deuntje zingt, doet haar fel opmerken: ‘We
je niet dat een bedrijf jouw gegevens opslaat zonder dat daar
zijn allemaal, dat wil zeggen 27, bijna 28 lidstaten, lid van
een gegronde reden voor is, dan kun je dat opeisen.’
deze club, dus we moeten wel samen het clublied blijven zingen.’ Toch ziet ze een kentering. ‘Het Women on Board-
Clublied
wetsvoorstel is baanbrekend, maar kwam er wel door. In de
Het zijn dit soort voorbeelden, wil Sandra maar zeggen, die
Brusselse praktijk zien we bij alle landen het besef doordringen
haarfijn duidelijk maken wat Europa betekent voor haar burgers
dat de crisis vraagt om overkoepelende en vernieuwende
en bedrijven. Maar het blijft een uitdaging om ook de kritische
maatregelen, vooral op financieel en economisch gebied. Voor
buitenwereld daarvan te overtuigen. ‘Het spreekt voor zich
pappen en nathouden is het echt te laat. Ook efficiënte justitie
dat wij binnen DG Justitie onmogelijk 500 miljoen mensen in
en meer betrokkenheid van burgers zijn essentieel voor onze
23 officiële talen kunnen bereiken. We hebben de pers nodig
Europese toekomst.’ Lof 35
Meer vrouwelijke waarden Wat zijn de strategische momenten in je leven? Hoe ontwikkel je persoonlijk leiderschap? Dat zijn de speerpunten van Lof Academy. Jolanda Holwerda: ‘We willen vrouwen in hun kracht zetten.’ De Lof Academy is een logisch vervolg van Lof Magazine, zegt Jolanda Holwerda, oprichter en hoofdredacteur. ‘Onze missie is de doorstroom van vrouwen te bevorderen en inspiratie te bieden in het combineren van werk en gezin. Zo willen we een cultuurverandering in het bedrijfsleven op gang brengen. In ons blad doen we dat al meer dan vijf jaar. Met de Lof Academy brengen we nu ook live ontmoetingen tot stand binnen organisaties. Met een gevarieerd aanbod aan workshops, trainingen en lezingen willen we vrouwen in hun kracht zetten en ze bewust maken van de kronkelige weg naar de top.’ Voor vrouwen is een carrière geen rechte lijn, aldus Jolanda, maar eerder een labyrint vol doodlopende wegen en omleidingen. En als je dat weet, kun je bewustere keuzes maken. ‘Neem de terugkeer na een zwangerschap, vaak een emotioneel moment. Vrouwen zijn dan kwetsbaar en vinden het lastig om te beslissen hoe ze hun loopbaan verder willen vormgeven. Willen ze voorlopig op hetzelfde niveau blijven of zijn ze juist klaar voor extra uitdagingen? Als Lof Academy willen we
toevoegt aan de organisatie. Dat is een mindset,
vrouwen op dat soort strategische momenten
en ook dat leer je bij Lof Academy. We laten zien
voorbereiden en helpen.’
hoe effectief het is om je vrouwelijke kwaliteiten in
Een rode draad in het aanbod van de Lof Academy
te zetten. Hoe meer vrouwen op hogere functies,
is het aangaan van de dialoog. Om je ambities
hoe meer vrouwelijke waarden een organisatie
waar te kunnen maken, is het van belang dat je
krijgt, en dat is ons uiteindelijke doel. Ook
de dialoog aangaat, zowel thuis als op je werk.
mannen hebben er baat bij als een organisatie
Jolanda: ‘Jouw leidinggevende moet weten wat
minder macho wordt en er meer aandacht is voor
jij nodig hebt om goed te functioneren en verder
betrokkenheid, zinvolle keuzes en het grotere
te komen. Dat moet je dus durven aangeven. En
belang. Vanuit je hart werken, daar vaart iedereen
dat lukt beter als je je realiseert welke waarde jij
wel bij.’ Lof 3
Stoere canvas urban tote-bag van Johnny Loco, € 79 via Johnny-loco.com
Lentemode
Oorbellen van DeshDesh, € 44,95 via Desh-desh.com
Patchwork colbertjasje van H&M, € 199 via Hm.com
T-shirt met kralen bewerking van Yaya, € 39,95 via Yaya-hoorn.nl
details
Harembroek met print van By Second Female, € 79 via Ssecondfemale.dk
Sandalen, € 259,- via : Humanoid.nl
Tekst & styling Matty Muts
Geprinte short, € 109,95 Italy via Orangebag.nl
Blouse met roesjes en ruffels van Didi, € 39,95 via Didi.nl
Bewerkingen zijn niet weg te denken deze lente. Broeken, tops, jurken: overal zit wel een mooi detail aan, zoals kant, pailletten of borduursels. Combineer je aardetinten tops en broeken van afgelopen winter met fris oranje, wit en cream. Zo creëer je meteen een lekkere lente-look. Maar ook broeken en shorts met prints zijn nog steeds hot items. Draag ze met een rustige top en/of colbertjasje en maak je outfit af met lange oorbellen, een stoere shopper en zomerse boots.
Zijden sjaal, € 99,95 via Vliegervan dam.com
Wit vest met oranje details van Hunkydory, € 149 via Hunkydory.se
T-shirt met grafische print van Benetton, € 53 via o.a. Debijenkorf.nl Sleutelhanger van Pilgrim, € 49,95 via Pilgrim.dk
Nonchalante tas van Element Eden, € 45 via Zalando.nl
Gevlochten riem met diverse kleuren van Element Eden, € 50 via Zalando.nl
Stoere voorjaarsboots van Tosca Blu, € 169 via Zalando.nl
Lof 61
evelien Evelien van Veen (44) is redacteur bij Volkskrant Magazine. Ze is getrouwd met Theo Tienhooven, theatervormgever, met wie ze twee kinderen heeft: Hugo (10) en Jules-Marie (8).
Al die clichés die er over hardlopen bestaan – het is heerlijk, het is verslavend, je komt in een flow, het gaat uiteindelijk bijna vanzelf – volgens mij is het een complot. Ze gaan voor mij niet op, in elk geval. Ik blijf het een bezoeking vinden, dat hele hardlopen. Ik doe het braaf, omdat je op een zekere leeftijd toch wat moet, wil je iets van een taille behouden, maar die hele flow heb ik echt
Jan met zijn vrouw Corinne en hun zoon Willem.
nog nooit ervaren. Ja, eenmaal thuis, op de bank, dan raak ik in een flow, de flow van uitrusten en chocola eten, want nu mag het, calorietechnisch – waarbij het verbeterplan voor de taille dus meteen weer sneuvelt, ik ben nog geen gram afgevallen van al dat gehardloop. Maar ik doe het dus wel. Twee keer per week, met frisse tegenzin. Soms wel tien kilometer, en die huppel ik niet, die zwoeg ik, met een pompende borstkas en het snot voor de ogen. Mocht dit nu klinken alsof het in elk geval tot een indrukwekkende snelheid leidt; nope, niet, slakkengang. Ik word ingehaald door bejaarden die de hond uitlaten. Om de moed erin te houden, doe ik af en toe mee aan een hardloopevenement. De eerste was de Jaarbeurs Utrecht Marathon. Niet dat ik een marathon liep, dat lijkt me waanzin, maar ik liep tien kilometer en dat ging verrassend goed. Dacht ik. Tot ik over de finish ging na 60 minuten, op een seconde na. ‘Binnen het uur!’ riep ik tegen een medeloper, want al wist ik eigenlijk helemaal niks van hardlooptijden, dit leek mij een prestatie. Dat was het niet. Door een fout in het parcours hadden we met z’n allen slechts zo’n acht kilometer gelopen en een snelheid van acht kilometer per uur bleek niet bepaald een record.
Ik zwoeg, met een pompende borstkas en het snot voor de ogen
Fotografie THEO TIENHOOVEN
Ik ging toch op de foto met mijn startnummer en mijn medaille, want hee, ik had acht kilometer voortgesjokt zonder dood neer te
maar bij mij kwam de vaart er niet in. De steile klim het duin op
vallen en dat was na een leven lang volstrekte onsportiviteit een
lukte me alleen stapvoets en tegen de tijd dat ik het bord ‘7 km’
godswonder te noemen.
passeerde, hinkte ik meer dan dat ik hardliep. Prachtig hoor, daar
Mijn laatste loopje tot nog toe was de Egmondloop, een paar
in de duinen, maar allejezus, er kwam geen eind aan. Na een
weken geleden. Een kwart marathon, 10,5 kilometer dus. De
vol uur en 13 slopende minuten hobbelde ik Egmond weer in,
website repte over een ‘zwaar parcours’ met mul zand (strand)
waar de kraampjes met sportdrank zo onderhand al weer werden
en een steile klim (duinen), waar je maximaal anderhalf uur over
afgebroken. Nee, een wereldtijd was het alweer niet, maar ik had
mocht doen. Nou ja, dacht ik toen ik dat las, als ik het niet red,
het toch maar mooi volbracht. Later zag ik bij de uitslagen dat ik
maak ik er een gezonde zondagochtendwandeling door het
nummer 2268 van de 2592 deelnemers was geworden. Meer dan
natuurschoon van, wat dondert die medaille. Zo pakte het ook
driehonderd lopers had ik achter me gelaten – grotendeels ouden
ongeveer uit. Al snel na de start was ik mijn hardloopvriendin
van dagen die de tocht ontspannen keuvelend en fotograferend
kwijt, die zich als een gazelle naar de eindstreep spoedde,
gesnelwandeld hadden, maar toch, ik was allang blij. Ik had ‘m
terwijl ik naar de achterste regionen afzakte. Het zandstrand
uitgelopen, die kwart marathon, en ik was niet eens de slechtste.
was niet mul, maar hard bevroren, dus daar lag het niet aan,
Hardlopen – ik vind het alleen maar heerlijk als het afgelopen is. Lof 83