3 minute read

Tuinconcerten in tijden van Corona

Next Article
Poëzie

Poëzie

[ 32 ] vat85

Tuinconcerten

Advertisement

Het is algemeen geweten, en perfect begrijpelijk, dat één groep in het bijzonder hard werd en wordt getroffen door alles wat

Nils Vandevijvere, vrijzinnig-humanistisch consulent hvdM Antwerpen met Covid-19 te maken heeft. Zowel de ziekte zelf als de enorme sociale en psychologische gevolgen vormen voor onze oudere medemensen immense risico’s en boezemen veel angst in. De combinatie van fysieke, sociale en mentale kwetsbaarheid en, in het geval van ouderen die in woonzorgcentra verblijven, het samenleven met vele leeftijdsgenoten heeft voor heel wat leed gezorgd. Oudere mensen hebben het hoe dan ook al vaak moeilijker op vlak van sociaal contact en fysieke weerbaarheid en deze pandemie maakte dit alleen maar erger. Door de strenge maatregelen, zeker in het begin, vielen ook nog eens allerlei voorzieningen of mogelijkheden weg op vlak van entertainment, ontspanning, spel, sociale activiteiten enz. In de meeste woonzorgcentra en dienstencentra worden geregeld optredens georganiseerd, nistisch consulent bij het huisvandeMens Antwerpen, maar ook zanger/ muzikant. Ik werd, met de steun van het huisvandeMens, gevraagd deze concerten te verzorgen. Eerder speelde ik al op verschillende herdenkingsplechtigheden en filosofieprojecten van de moreel consulenten. Na enkele solo-optredens nodigde ik een collega zangeres uit die eveneens in dienst is bij deMens.nu. Niki Vanlerberghe werkt in het huisvandeMens Sint-Niklaas en we hadden al meerdere muzikale projecten gedaan, waaronder musicals. Ook vanuit het huisvandeMens Sint-Niklaas kon ze op de nodige ondersteuning rekenen. We werkten samen een programma uit met liedjes uit de oude doos en modernere liedjes, maar met een eigen ‘twist’. Van klassiekers als ‘Que Sera’, ‘Singing in the Rain’, ‘Don’t Fence Me In’ of ‘La Vie En Rose’, maakten we eigen versies in akoestische en duetvorm. En ook aan de personeelsleden werd gedacht spelavonden, dansavonden, en noem maar op. De situatie van veel van deze mensen, en niet te vergeten ook de impact die dit allemaal heeft gehad op het personeel, verbeterde er dan ook niet bepaald op.

Vanuit de vrijzinnig moreel consulenten van het Zorgbedrijf (Linda, Harry en Corine) groeide het idee om, met de steun van de vrijzinnig humanistische gemeenschap, muzikanten te vragen om tuinconcerten te spelen voor de residenten. Een goeie reden voor hen om nog eens buiten op het terras of in de tuin te zitten (waar het kon), en op een veilige manier alsnog te kunnen genieten van een streepje livemuziek.

Voor deze gelegenheid werd in een eerste reeks beroep gedaan op mezelf, Nils Vandevijvere (artiestennaam: Nils Anderson), vrijzinnig huma-

vrijzinnig antwerps tijdschrift Tuinconcertenin tijden van Corona

met wat meer moderne liedjes. Alles met begeleiding op akoestische gitaar en versterkt met enkele stevige speakers zodat de mensen het goed konden horen.

Elk woonzorgcentrum had heel andere mogelijkheden en soms zagen we iedereen, en soms (letterlijk) niemand omwille van de hoge terrassen of het feit dat men enkel vanuit hun kamers konden meevolgen. Echter, de

handen zagen we wel degelijk heel vaak in de lucht, zowel bij de bewoners als de personeelsleden. Er werd zelfs op verschillende momenten een dansje geplaceerd.

De reacties achteraf lieten niets aan de verbeelding over. Voor veel mensen was dit de eerste keer in weken dat ze nog eens een optreden meemaakten, of zelfs nog eens buiten kwamen. Op verschillende plaatsen waren ze zo enthousiast dat ze een heuse spandoek hadden gemaakt en opgehangen, of ons meteen opnieuw uitnodigden. Het kwam ook ter ore van andere woon-

zorgcentra die niet bij het Zorgbedrijf aangesloten zijn, en zelfs bij een organisatie die opvang voorziet voor mensen met mentale beperkingen. Ook daar hadden we het genoegen om te mogen optreden en konden we op enorm veel enthousiaste en warme reacties rekenen.

De tuinconcerten in tijden van corona hebben hun impact zeker niet gemist. Zelf werden we ook regelmatig overmand door de vele emoties en natuurlijk bleef en blijft de confrontatie met het leed niet verborgen. Toch voelden we heel duidelijk dat we voor eventjes de zorgen van vele mensen konden doen vergeten en zagen we weer wat mooie, stralende lachende gezichten.

Humanisme komt in vele vormen, hoe dan ook steeds in de vorm van solidariteit en engagement naar mensen die het wat moeilijker hebben. In dit geval kwam humanisme in de vorm van muziek en we danken dan ook van harte de vrijzinnig moreel consulenten van het Zorgbedrijf, het Zorgbedrijf zelf, het huisvandeMens en alle sympathisanten die dit mee mogelijk hebben gemaakt.

This article is from: