column / viola
Concurrentie houdt je scherp
Beperken, nadelig beïnvloeden, verslaan… Tja, ik krijg geen zin van die woorden. Als we concurreren, hangen onze mindset en gevoelens continu af van anderen en waar we staan in de ‘race’. Je legt je geluk daarmee in handen van iets of iemand anders. Ook ik deed dat in het verleden vaak. Er is altijd wel een andere schrijver die iets beter kan en doet dan ik. Onzekerheid en twijfels kregen ruimte waardoor mijn creativiteit verlamd raakte en er dagenlang niets uit mijn toetsenbord rolde. Vervolgens ontstond dan de neiging om andermans stijl te kopiëren. Inmiddels doe ik op zo’n moment liever een pas op de plaats. Laat je troebel water met rust, dan wordt het vanzelf helder. Dat geldt ook voor de mens. Zie je het licht even niet meer, ga even iets anders doen. Leun achterover en ontspan.
Fotografie: Wenda Oudshoorn
Deze uitspraak hoor ik vaak en ik betwijfel het. Als je ervan uitgaat dat iedereen gelukkig en in harmonie met zijn omgeving wil zijn – en dat is het streven van de meeste mensen, psychopaten daargelaten – dan werkt concurrentie juist averechts. Kijk je in het woordenboek bij het woord concurrentie, dan vind je betekenissen als: ‘Actie tussen planten, mensen of dieren van dezelfde of verschillende soort, die overeenkomstige behoeften hebben waarbij ze elkaar beperken in hun uitbreidingsmogelijkheden’ en ‘Proces waarbij individuen elkaar in hun bestaan nadelig beïnvloeden als gevolg van een gemeenschappelijke beperkende factor.’ Nog zo’n ‘mooie’: ‘Het zoeken naar mogelijkheden om iemand die hetzelfde produceert als jij, te ‘verslaan’.
Viola Robbemondt is freelance redactrice, interviewster en bladenmaakster. Ze werkt onder meer voor de titels MAGGS, THUIS! en bedrijfsmagazines van MAGGS Media.
Laat je troebel water met rust, dan wordt het vanzelf helder.
Veel mensen gebruikten de coronomische ophokplicht – al dan niet gedwongen – als reset. Bij menigeen dringen levensvragen zich op. Wil ik nog wel doen wat ik doe? Waarin ben ik eigenlijk echt goed? En vooral: waarvan gaan mijn ogen schitteren en vergeet ik de tijd? Hopelijk ontstaat bij meer mensen en bedrijven het besef dat sámenwerking de sleutel is. De juiste persoon op de juiste plaats, zodat je elkaar optimaal kunt aanvullen. Het komt ieders gezondheid ten goede, de negatieve stress-sfeer die samenhangt met concurrentiestrijd vervaagt. Ikzelf word er in ieder geval blij van. We
38 / MAGGS
zijn allemaal een stukje van de grote puzzel, radertjes in een groot netwerk en allemaal evenveel waard. Wees dus lief voor elkaar. Laat je mening achterwege. Gun elkaar wat. Laat die ‘voor wat, hoort wat’ mentaliteit eens zitten. Doe gewoon eens iets aardigs, zomaar, omdat het kan. Natuurlijk is een beetje druk en wrijving hier en daar goed. De mooiste diamanten en grootste parels ontstaan erdoor. In mijn beroep gelden deadlines, die ik omdoopte tot lifelines. In dat laatste woord zit namelijk hoop en aanmoediging opgesloten en dan blijft het gezond.
