9 minute read
LIESBET STEVENS
NIEUWS VAN MARKANT, BEST PITTIG & ARTEMIS
Bloemenpracht bij Markant Sint-Gillis Waas
Greta Heirbaut-Vercauteren was bij Markant Sint-Gillis Waas vele, vele jaren de drijvende kracht achter ‘het clubke’. Om de 14 dagen konden de leden kaarten, Rummikub of Scrabble spelen en vooral: bloemschikken. Greta bracht telkens een voorbeeld en materiaal mee en zorgde ervoor dat iedereen met een mooi bloemstuk naar huis ging. Nu zij beslist heeft om ermee te stoppen, hebben wij haar tijdens onze afsluiter letterlijk in de bloemetjes gezet. De vier ex-voorzitsters zorgden voor een leuke verrassingsact. Bedankt voor alles, Greta!
TEAM ‘STAPPEN MET MARKANT’
OMG! Van Eyck was here! Zo heette de bijzondere wandeling die Team Stappen met Markant – opgericht door Riet Willems en Edith Goes – heeft gedaan op 3 oktober in Gent. Er was een acteur, verkleed als Jan Van Eyck, die op drie plaatsen verscheen. Hij vroeg de wandelaars zijn schilderij af te werken…
GELUKKIGE VERJAARDAG, MARKANT MACHLINES!
Markant Machlines bestaat 35 jaar en dat moest gevierd worden. Dit is het huidige vrijwilligersteam. Marthe Borms-Van Eetvelt, de dame in het groene jurkje die nu voorzitster is, is al teamlid sinds het ontstaan van Machlines.
1
Markant Meulebeke op de catwalk
Markant Meulebeke heeft een zeer succesvolle modeshow georganiseerd. Ze betrokken hier de lokale handelaars en Markante Zaken bij en verkochten 350 tickets. Een lekker drankje kon je coronaveilig nuttigen in de tuin van een lokale zomerbar. Op de foto’s zie je Katelijne Vervaeke van Breiboetiek Marielijne (1), Sunny Beel van Boudoir Lingerie (2), Els Vande Sompele van Couture Els (3) en Els Devriese van Linel Lingerie (4).
2 3 4
Dinsdagavond 28 september 2021 vond de startavond van Markant Eernegem-Bekegem-Ichtegem plaats in zaal Het Kruispunt in Eernegem. We startten de avond met een optreden van het theaterduo Kleine Prettige Stoornis met Katrijn Govaert en Priskilla Deck die hun voorstelling Lijf speelden. Daarna werd uitvoerig afscheid genomen van Ann Adriaens als voorzitter, die wel nog in het bestuur blijft. De avond werd afgesloten met een mooie receptie. Het motto? Zoek de zonkant. ■
WIJ WILLEN JOU IN ONS MAGAZINE!
Heb je ook iets leuks meegemaakt met jouw afdeling? Mail dan een foto en alle informatie naar redactie@markantvzw.be
Gelijkheid tussen vrouwen en mannen? Daar zijn we nog lang niet. Want ook al leven we in een land dat er prat op gaat mensenrechten te respecteren, er is nog erg veel werk aan de winkel. Toch betekent dit niet dat er geen lichtpunten zijn. Dat leerden we uit ons gesprek met Liesbet Stevens, adjunct-directeur van het Instituut voor Gelijkheid voor Vrouwen en Mannen.
Tekst Nathalie Dirix | Foto’s Ellen Goegebuer | Make-up Vanessa Bossuyt
Wat zijn volgens jou de belangrijkste
mijlpalen richting gelijkheid voor mannen en vrouwen van de afgelopen jaren?
“De switch van een kostwinners- naar een tweeverdienerssamenleving is een enorme stap vooruit. Die geeft vrouwen meer economische onafhankelijkheid. Een andere positieve evolutie is dat er strenger opgetreden wordt tegen geweld tegen vrouwen. Vroeger zag men dat als iets waar je zelf verantwoordelijk voor was of binnenshuis maar moest oplossen. Vandaag bestaat er geen twijfel: je privédomein is geen vrijplaats voor geweld. Op seksueel vlak zie je nog een positieve beweging: seks zonder toestemming is niet oké.” “Het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw over haar vruchtbaarheid heeft haar positie versterkt. Desondanks zie je dat vrouwen op de werkvloer of in een echtscheidingssituatie nog te vaak de dupe van ongelijkheid zijn.”
Hoe schat jij de impact van de #MeToo-beweging in?
“#MeToo maakte duidelijk dat seksueel grensoverschrijdend gedrag wereldwijd een structureel probleem is. Het treft nog veel te veel mensen en komt voor in alle lagen van de bevolking. Het knappe aan #MeToo is dat het slachtoffers een stem gegeven heeft. Mensen die seksueel onrecht aangedaan werd, beschikken eindelijk over een woordenschat waarmee ze kunnen uitdrukken wat ze meemaakten.” “Door #MeToo kwam ook de foute stereotypering aan het licht. Daders van gewelddadig seksueel gedrag zijn niet altijd oudere mannen die een jong meisje in het wilde weg aanranden. Ze bestaan, maar veel vaker zijn het mannen uit de directe omgeving van het slachtoffer. Seksueel geweld zit in heel wat gevallen erg dichtbij. En niet enkel seks zonder toestemming is problematisch. Seksuele intimidatie is dat ook. Opnieuw zijn het vooral vrouwen die daar de dupe van zijn, of mannen die wat afwijken van de stereotiepe mannelijke uiterlijkheden.”
Zou #MeToo 20 jaar geleden zo’n weerklank hebben gehad?
“De digitalisering en de maatschappelijke evolutie naar meer gendergelijkheid hebben de impact van #MeToo zonder meer kracht bijgezet. Dat #MeToo zo’n golf van bewustwording creëerde, heeft volgens mij veel te maken met het gelijkheidsideaal waarmee jongeren vandaag opgevoed worden. Je geslacht lijkt je niet meer te beperken in je studie- of beroepskeuzes. Meisjes en jongens hebben veel meer keuze dan vroeger. Maar meisjes en jonge vrouwen merken wél dat zij veel vaker dan mannen met seksueel grensoverschrijdend gedrag of seksuele intimidatie geconfronteerd worden. Zeker in de publieke ruimte of op het internet.”
Hoe staat het met de keuze aan rolmodellen die vrouwen en mannen hebben?
“Je ziet dat het palmares van rolmodellen voor vrouwen de voorbije jaren veel uitgebreider is geworden dan dat van mannen. Wil je vandaag als vrouw carrière maken? Een leven als huisvrouw? Het kan allebei. Voor mannen zijn de stereotiepe denkbeelden nog altijd veel eenzijdiger. Van hen wordt vooral verwacht dat ze strak in het pak zitten en de kostwinner zijn.”
Een organisatie als vzw Zijn probeert dat te veranderen.
“Zij strijden in de eerste plaats tegen familiaal en seksueel geweld. Willen we de spiraal van geweld doorbreken, dan moeten we niet alleen op de slachtoffers maar ook op de daders focussen, is hun uitgangspunt. Want geweld tegen vrouwen kan je niet oplossen zonder met de meestal mannelijke daders aan de slag te gaan. In veel gevallen is geweld het resultaat van een samenloop van allerlei problemen en de oplopende frustraties die daardoor ontstaan. Totaal verkeerd, natuurlijk. Maar je kan deze mannen wel leren dat ze door gevoelens en problemen bespreekbaar te maken, gewelddadige situaties voor kunnen zijn.” “Neem het voorbeeld van een koppel dat al een hele tijd ruziet. De man wil een time-out en maakt aanstalten om alleen te gaan wandelen om de situatie te kalmeren. De vrouw reageert door de deur te blokkeren. Waarop hij haar veel te ruw wegduwt en zij een pijnlijke val maakt. Behandelprogramma’s voor daders van
Wie is Liesbet Stevens?
• geboren in 1972 in Leuven. • professor seksueel strafrecht, doceert aan het Interfacultair Instituut voor Familiale en Seksuologische Wetenschappen aan de KU Leuven. • werkt sinds 2014 als adjunct-directeur van het
Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen
in Brussel. • moeder van vier kinderen.
partnergeweld leren ons dat zulke uit de hand gelopen situaties vermeden kunnen worden. Maar dan moeten partners openlijk met elkaar leren praten over wat ze wel en niet willen.” “Uiteraard is er een groep daders – hun aantal wordt geschat op zo’n 20 procent – bij wie dit niet werkt. Bij mensen die geweld gebruiken om hun eigenwaarde op te krikken of iemand te controleren, lukt deze benadering veelal niet. Zij hebben heel andere motieven dan de situationele daders, die men op 80 procent schat.”
De juiste woorden vinden om uit te drukken wat we willen of net niet willen. Is dat dé remedie tegen geweld?
“Woorden zijn belangrijk. Maar ook mensen met wie je dingen kunt bespreken. Onlangs had ik daarover een gesprek met mijn zoon van 16. Hij maakte me duidelijk dat het voor jongens echt niet evident is met leeftijds- of klasgenoten over hun gevoelens te praten. Ik liet hem weten dat hij daarvoor ook bij mij terechtkon (lacht). Maar het zegt iets over hoe moeilijk het voor jongens is om het over hun kwetsbaarheden te hebben. Eigenlijk zou het stilstaan bij en verwoorden van je gevoelens een basisvaardigheid moeten zijn voor jongens en meisjes – net zoals het leren van deel- en maaltafels.”
Hoe kunnen we daar als samenleving ons steentje aan bijdragen?
“We kijken vaak naar jonge mensen en naar scholen om stereotypen te doorbreken. Maar het is een zaak van ons allemaal. Ook ouders of de oudere generatie zouden ermee aan de slag moeten. Als ouder is dat niet zo evident, want waar kan je terecht voor advies? De tip die ik vaders en moeders zou willen geven, is: praat met je kinderen. Over alles. Over relaties, liefde, seks, gevoelens, het nieuws, de politiek, maatschappelijke evoluties... Doe je kinderen beseffen hoe sommige van hun woorden of daden een ander kunnen kwetsen. Maak ze duidelijk hoe ze deze kwetsuren door oprechte excuses kunnen zalven. Maar geef tegelijkertijd aan dat vrijblijvende excuses geen effect hebben. Je wil oprecht tonen dat je je kwetsende gedrag niet zal herhalen. De cruciale rol van het gezin is een van mijn stokpaardjes, omdat ik ervan overtuigd ben dat gezinnen microsamenlevingen zijn. Daar worden de kiemen voor de maatschappij van morgen gelegd. Daarom is het zo belangrijk dat je van jongs af aan met je kinderen spreekt over hun lichaam. Maak hen al op jonge leeftijd vertrouwd met de idee dat het helemaal oké is om aan te geven wat je lichamelijk leuk vindt en wat niet. Je kan niet jong genoeg beginnen dit soort assertiviteit te ontwikkelen: zo wordt het aangeven van je grenzen iets heel natuurlijks.”
Dikwijls stopt de openheid naar onze kinderen rond hun zestiende of als ze op kot gaan – net wanneer ze beginnen te experimenteren met relaties.
“Te gek, eigenlijk. Alsof we onze jongvolwassenen op hun eentje het bos insturen en zeggen: ‘See you on the other side.’ Op plaatsen waar jongeren samenkomen – denk aan jeugdbewegingen, hogescholen en universiteiten – zouden we veel meer moeten inzetten op het bespreekbaar maken van gevoelens en seksualiteit.”
‘Voor mannen Als ouder vraagt het een inspanning om de dialoog met je kindezijn stereotiepe denkbeelden nog ren gaande te houden. “Klopt. Sinds corona zag ik mijn kinderen veel vaker. Een positief effect van de lockdown is dat we nu ’s avonds samen eten. Die tijd saaltijd veel eenzijdiger’ men aan tafel ben ik heel kostbaar gaan vinden. Al was het maar om een gesprek te openen en te vragen hoe het met de ander gaat. Alfons Vansteenwegen, psycholoog en auteur van Liefde is een werkwoord gaf al aan dat we 15 minuten per dag tijd zouden moeten maken voor een gesprek met onze partner. Dit lijkt mij een prima uitgangspunt voor iedereen binnen je gezin.”
Onlangs schreef je een boek Hoe legaal te flirten. Wat bracht je daartoe?
“Met de #MeToo-beweging kwamen er heel wat vragen rond de sociale interacties tussen vrouwen en mannen naar boven. Wat is grensoverschrijdend gedrag? Wat kan er moreel? Wat niet? Mogen we nog flirten? Hoe dan? Aan de hand van concrete situaties geef ik antwoorden op deze vragen, om zo duidelijk te maken dat wederzijdse toestemming het uitgangspunt is.”
Wil dat zeggen dat we nu, vooraleer we seks met iemand hebben, onze toestemming naar elkaar toe op papier moeten zetten? Sommigen zijn daar bang voor.
“Gelukkig kan je ook zonder expliciete woorden communiceren.
Brood
TUSSENTITEL 2
