A-Special - Outside Zomer 2019 by De Deeluitgeverij

S P ECI A L

Bi jvoeg sel va n EO S en Motoren & Tou ri sm e

De lokroep van de natuur Natuurgebieden in BelgiĂŤ: aantrekkelijk voor wandelaars Lopen en fietsen tegen jezelf: ultra in twee disciplines Op 'El Capitan' met Tom Waes: Nicolas Favresse getuigt

EDITO

16 HOOFD R E DAC TEUR Luc Van Ginneken E I ND R E DACT EUR Jan H. Verbanck

Een staalblauwe hemel vult in het raam de helft van mijn gezichtsveld, en op de radio heeft de weerman het over het zoveelste gesneuvelde record van warmste dagen in februari. Dat is de onwaarschijnlijke setting waarin de teksten van deze Outside Special één na één binnenlopen. Intussen zijn we enkele weken verder en hebt u het afgewerkte, gedrukte resultaat in handen.

R E DACT I E-A SSISTEN T Matthew Peetermans

VOR MG E VI NG Emily Vanlommel

Hopelijk overkomt u nu hetzelfde als mij: hunkeren naar een deugddoende natuurwandeling! De combinatie van het verbluffend mooie weer en de prachtige beelden van adembenemende landschappen, die bij onze teksten horen, is bedwelmend. Het Zwin of De Hoge Venen: het zijn de ideale bestemmingen voor een dagje onbezorgd wandelen in de natuur.

FOTOG R A FI E Pat Verbruggen

Voor wie de vrije natuur in wil trekken, maar dan wat verder van huis, heeft het Oostenrijkse SalzburgerLand heel wat moois te bieden. In deze Outside Special ontdekt u het authentieke bergdorp Rauris, met zijn talrijke buitenactiviteiten voor het hele gezin. Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik ben al in mijn agenda aan het uitzoeken wanneer ik kan vertrekken... Niet alleen binnen- en buitenlands natuurschoon heeft ons tot inspiratie gediend. U vindt in deze Special ook enkele ultraboeiende gesprekken met spraakmakende ultrasporters. Klimmer Nicolas Favresse leerde Tom Waes hoe hij El Capitan kon bedwingen, ultraloper Karel Sabbe verzamelt wereldrecords en Kristof Allegaert vertelt over zijn extreme fietsavonturen. Voorts hebben we voor u ook nog wat op zonne-energie werkende tools, leuke gadgets voor onderweg en de nieuwste outdoorkledij. U vindt ze op de pagina’s ‘accessoires’, die u her en der in deze Outside Special aantreft. Als extraatje is er nog een pagina vol nostalgie over de rots van Marche-les-Dames, waar Koning Albert I precies 85 jaar geleden het leven liet.

Veel leesplezier!

A R T D I R ECTOR Norma Chávez

ME D E W E R KE RS Werner Claeys, Jurgen Groenwals, Sandra Gyles, Erik Herbosch, Irene Lodewick U I TG E VE R I J Cascade nv R E DACT I E A D RES Duboisstraat 50, 2060 Antwerpen Tel.: +32 (0) 680 25 60 D I R ECT I E Kristine Ooms (kd bvba) Koen De Buck (kd bvba)

Inhoud 04 Tom Waes op El Capitan: Nicolas Favresse vertelt

08 Naar SalzburgerLand:

van apfelstrudel tot waterval

Kristof Allegaert: de kracht van de vrijheid

22 Karel Sabbe:

alle limieten voorbij

Luc Van Ginneken, hoofdredacteur

S A L E S CONTACT Luc Van Ginneken luc.vanginneken@cascade.be R ECL A ME R EGIE MAG Advertising Koningstraat 100 1000 Brussel tel.: +32 (0)2 225 58 12 Anne-Marie.Roelants@ magadvertising.be MA R KE T I NG Maksim Marissen maksim.marissen@cascade.be VE R A NT WOORDELIJK E U I TG E VE R Luc Van Ginneken

26 Het Zwin:

in elk seizoen een aanrader

28 De Hoge Venen:

op het dak van België

Marche-les-Dames: geschiedenis en legende

Pri jzen en an dere gegev ens (technische info, k leuren ) z i jn o n derh ev i g aan wij zig ing en en de i n deze A- s p ec i al geh anteerde data kunn en dus i n de p rak ti jk v erschil l en vertonen. Ho ew el de A- s p ec i al met de uiterste zorg is s amen ges teld, k an de ui tgeverij niet verantwo o rdeli jk wo rden ges teld voor de j uistheid v an de i n h o ud erv an .

outsi d e

A-SPECIAL

INTERVIEW

Deel 1: Nicolas Favresse El Capitan is een brok graniet van 900 meter hoog. Om je een idee te geven van hoe hoog dat is: drie Eiffeltorens op elkaar gestapeld! El Capitan staat bekend om zijn erg moeilijke klimroutes. De top halen is het summum voor zowat elke fervente rotsklimmer, een ‘must-do’ op het lijstje van te overwinnen rotswanden.

Nicolas Favresse

Tom Waes

Belgische wereldtoppers Uit een behoorlijk vlak landje komen twee absolute wereldtoppers op het vlak van ‘big wall climbing’. Nicolas Favresse en Sean Villanueva verwierven naam en faam met talloze nieuwe lijnen en beklimmingen in alle werelddelen. In 2001 wonnen zij de Piolet d’Or, de Oscar voor de klimsport, zeg maar. Voor hen is ‘El Cap’ – als vrienden van de wand mogen zij ‘El Cap’ zeggen – een soort uitstapje geworden... Toch stelde Tom Waes hen voor een uitdaging, toen hij voor zijn reeks Tomtesterom het waanzinnige plan opvatte om El Capitan te beklimmen.

A-SPECIAL

o uts i de

We treffen Nicolas Favresse gewoon bij hem thuis, in een zonnig Briançon, en dus niet ergens bengelend aan een of andere rotswand. Een knieblessure, opgelopen tijdens het skiën, houdt hem even met beide voeten op de grond.

SNELLE LEERLING Je bengelt dagen lang honderden meters boven de grond... Favresse: “El Cap is niet zo evident, hoor. Er zijn klimmers die al tien jaar lang klimmen die er toch niet in slagen. De meesten doen het in een mix van vrij klimmen met artificieel op de meer technische stukken. Met stijgklemmen en andere hulpmiddelen is het veiliger, maar gaat het natuurlijk veel langzamer en is een goede technische materiaalkennis vereist. Met Tom Waes hadden we maar zeven dagen om hem alles aan te leren. Op die tijd kun je onmogelijk alle klimtechnieken voor vrij klimmen aanleren. Daarom hebben wij ingezet op het aanleren en gebruiken van de technieken voor artificieel klimmen. De materiaalkennis valt relatief snel aan te leren: dat is puur technische kennis verwerven. Tom verwerkte alle informatie erg vlot, maar in de fysieke bagage om vrij te klimmen kruipen jaren training. Mensen met veel talent of een goede genetische basis slagen er misschien op relatief korte tijd in, maar nooit om de hele flank als vrije klimmer te doen. Vrij klimmen is echter en puurder: je gebruikt immers enkel je handen en voeten.”

PSYCHOLOGISCH BELASTEND Negenhonderd meter klimmen is hoe dan ook een hele klus. Favresse: “We gebruiken touwen van 60 meter. Elke 35-40 meter is er een relais in de rots, waar je een zekering aan kunt vastmaken. Dat maakt dus ongeveer 35 touwlengtes tot de top. De idee was om Tom Waes El Capitan te laten beklimmen. Hij heeft dertien touwlengtes als eerste klimmer gedaan, soms op echt wel

moeilijkere delen van de klim. Voor iemand die vooraf minder dan tien keer geklommen had, is dat behoorlijk indrukwekkend.” Moeilijk te geloven dat schrik je daar geen parten bij speelt. Favresse: “Het probleem met niet-klimmers is dat ze weinig referenties hebben, dat ze schrik hebben op plaatsen waar ervaren klimmers dat niet hebben. Je zit constant in het luchtledige, je hebt eigenlijk dagenlang niets onder je voeten. Toch is schrik vaak niet rationeel. Als je er niet aan gewend bent, zit je constant in een soort spanning. Zelfs in de portaledge (tent die aan de rotswand wordt bevestigd, waarin je slaapt) kom je dan nooit helemaal tot rust. Wat Tom kende, heeft hij goed uitgevoerd, maar helemaal zeker was hij nooit. Psychologisch is dat erg belastend. In sommige situaties had hij echt schrik en wij hadden niet de ervaring om daarmee om te gaan. We moesten ook constant blijven doorklimmen, hé.”

ONTLADING OP DE TOP Sleutelmoment tijdens de beklimming is de King Swing. Favresse: “Ja, de King Swing is een van de moeilijkste stukken die je echt moet overbruggen om de beklimming tot een goed einde te brengen. Je moet van de ene naar de andere scheur in het graniet schommelen op een hoogte van meer dan driehonderd meter. Voor ons stelt dat niet zo heel veel voor: in twee, drie keer schommelen zijn we aan de andere kant. Van bij het begin van de klim had Tom daar enorme stress voor. Toen het zover was, had hij een goed ritme maar hij smakte tegen een muur en deed zich flink pijn. Hij moest echter nog meer snelheid maken, met het risico zich weer pijn te doen. Het is een psychologisch complexe mallemolen... Daarin slagen heeft hem een enorme boost gegeven. De laatste touwlengtes waren ook behoorlijk lastig. Het wordt steeds steiler en met meer dan achthonderd meter diepte onder je wil je echt niet vallen. We kregen steeds meer vertrouwen in Tom en besteed

INTERVIEW

“ Elke greep, elke barst, elke passage van die 900 meter zit in hun hoofd ingeprent.”

Gegeerd door klimmers El Capitan ligt in het Yosemite National Park in het Amerikaanse Californië. Het Yosemite National Park wordt gekenmerkt door de Yosemite Valley, een vallei die door verschuivend gletsjerijs dat zich in de IJstijd opstapelde, ontstond en zo verantwoordelijk is voor de enorme rotswanden. Naast El Capitan is de granietkoepel Half Dome – zo steil dat het lijkt alsof de helt van de berg gewoon verdwenen is – die andere iconische rotsformatie van Yosemite National Park. Deze en andere rotsformaties maken van Yosemite National Park een van de meest gegeerde plaatsen voor klimmers allerhande.

den daardoor wat minder aandacht aan hem. Ik kan begrijpen dat hij zich op passages die hij nog niet helemaal beheerste, soms wat achtergelaten voelde. De ontlading op de top was dan ook enorm. Ook voor ons was het een mooie uitdaging.”

GRENZEN VERLEGGEN Welke tips & tricks heb je voor wie El Capitan gaat beklimmen? Favresse: “Neem popcorn mee... (Lacht.) Het weegt niet veel, je hebt niet veel nodig om het klaar te maken en het smaakt heerlijk. Het voornaamste is dat je van de natuur houdt en dat je klaar bent om dagenlang aan een rotswand te hangen. Zoek een goede klimmakker die er even veel zin in heeft en met wie je goed opschiet. Je bent immers dagen op elkaar aangewezen. Fysiek is het echt wel grenzen verleggen. Het vraagt veel logistieke voorbereiding, maar ‘s morgens wakker worden en van dat wonderlijke uitzicht genieten maakt alles meteen goed. Verder moet je echt leren klimmen op graniet; daar moet je goed vertrouwd mee zijn. Ga veel

“Vrij klimmen is echter en puurder: je gebruikt immers enkel je handen en voeten.” indoorklimmen: daar kun je alle technieken voor vrij klimmen goed simuleren.” Hoeveel tijd moet ik uittrekken voor de uiteindelijke klim? Favresse: “Hoe lang je nodig hebt, is afhankelijk van je capaciteiten en van wat je wilt doen. Heb je een goede partner en veel ervaring, dan kun je vrij klimmend in minder dan tien uur op de top zijn. Het voordeel van vrij klimmen is dat je minder materiaal nodig hebt. Je brengt de nacht niet op de berg door – een tent is dus niet nodig – en je hebt minder proviand nodig. Je gaat dan ook

Onbeklimbaar? Lange tijd had El Capitan de naam onbeklimbaar te zijn. In 1958 brachten Warren Harding, Wayne Merry en George Whitmore daar verandering in. Zij deden 47 dagen over de klim. Hun route, The Nose, werd de standaard van de klimroutes op El Capitan. Uiteraard zijn er intussen talloze routes bijgekomen. Die 47 dagen van de eerste expeditie zijn trouwens ook allang naar de geschiedenisboeken verwezen. Het snelheidsrecord van The Nose staat nu met twee uur en 23 minuten op naam van Alex Honnold en Hans Florine. Diezelfde Alex Honnold maakte in juni 2017 het onmogelijke waar door de hele klim solo en zonder hulp- en beveiligingsmiddelen in minder dan vier uur te klaren. De documentaire Free Solo volgt Alex tijdens zijn voorbereiding en de uiteindelijke klim. Alleen te bekijken voor mensen met stalen zenuwen en zonder hoogtevrees. Het angstzweet staat ons nu nog in de handen.

A-SPECIAL

o uts i de

sneller vooruit. In artificieel klimmen is drie of vier dagen niet uitzonderlijk. De meeste mensen trekken er tussen de vier en de zeven dagen voor uit. De afdaling doe je in een paar uur langs het wandelpad aan de achterkant.”

Deel 2: Tom Waes “Spreek Tom ook eens,” zei Nicolas Favresse nog op het einde van ons gesprek. “Ik ben wel benieuwd hoe hij erop terugblikt.” En zo geschiedde... Tom Waes valt met de deur in huis en steekt zijn bewondering voor Nicolas, Sean en Alex Honnold niet onder stoelen of banken.

AAN HET KNOEIEN... Waes: “Indrukwekkend wat die mannen allemaal kunnen! Dat is echt van een andere orde. Nicolas en Sean zijn twee fantastische gasten. Ze hadden me vooraf wel gezegd dat ik het niet cadeau zou krijgen. De technisch heel moeilijke stukken klommen zij als eerste, maar zodra ze dachten dat er een deel kwam dat ik wel zou aankunnen, moest ik als eerste klimmen. Ik heb El Cap wel moeten verdienen. Ik werd dan ook begeleid door wereldtoppers: Nicolas, Sean en medeklimmer Stanley kennen die wand uit het hoofd. Op een ochtend wou ik met mijn linkerhand

“ Tom leerde snel, maar in de fysieke bagage van vrij klimmen kruipen jaren training.” elkaar niet hoort. Die mannen waren boven en dachten dat ik er wel zou geraken, maar even veel keren wist ik niet echt wat gedaan. Gelukkig waren ze er meestal snel bij om verdere instructies te geven. Ik beschouw het nu als een compliment dat ze meer vertrouwen kregen. Gelukkig viel ik steeds als een blok in slaap. Pas bij het ontwaken besefte ik dat ik ver boven de grond hing.”

MET TENNISELLEBOGEN

Vrij of artificieel Wat Alex Honnold in de film Free Solo laat zien, is nog een gradatie straffer dan de meest ervaren en sterke klimmers op El Capitan doen. Bij het klimmen onderscheidt men enkele categorieën. Bij El Capitan gaat het om artificieel klimmen en vrij klimmen. Bij artificieel klimmen mag je alle hulpmiddelen gebruiken om boven te geraken. Bij vrij klimmen gebruik je enkel je lichaam; touwen en zekeringen dienen slechts om je te beveiligen bij een val. Of je vrij of artificieel gaat klimmen, El Capitan is geen debutantenwandje. Jarenlange ervaring, een goede conditie, en technische kennis van alle klim- en touwtechnieken zijn vereist. eerst beginnen. Stanley zei me rechts te starten; zoveel meter hoger zou ik immers mijn linkerhand nodig hebben om achter de hoek een greep te vinden. Elke greep, elke barst, elke passage van die negenhonderd meter zit in hun hoofd ingeprent. Hun niveau is onvoorstelbaar hoog. Ik heb veel respect

voor hen. Zij hebben onder hun tempo moeten klimmen. Ze waren ook totaal niet moe, hebben meer op mij staan wachten, terwijl ik aan het knoeien was.”

WAT MOET IK NU DOEN? Twee sleutelmomenten: de King Swing en de laatste touwlengtes. Waes: “Tja, die King Swing... je hangt daar aan een touw van negen millimeter dik dat over de rotsen ligt te schuren. Als dat touw breekt, ben je dood, dat weet je. Als je er in twee keer slingeren overheen bent, is dat niet zo’n probleem, maar als je daar – zoals ik – een keer of vijftien voor nodig hebt, wordt het er niet gemakkelijker op. Van de lengtes onder de top had ik verwacht dat zij voorop zouden klimmen. Ik was wel supertrots dat dat is gelukt.” Tom Waes en schrik hebben, gaat dat eigenlijk wel goed samen? Waes: “Ik heb nogal gezweet, hoor! Naarmate de klim vorderde, kregen zij meer vertrouwen in mij en hadden ze soms minder aandacht, terwijl ik vaak niet wist wat ik moest doen. Ik was vaak alleen op die wand. Je ziet elkaar niet en er is veel wind, waardoor je

Was dit een van je moeilijkste uitdagingen? Waes: “Zowel fysiek als psychologisch was het pittig. Daar komt nog bij dat ik ondertussen ook aan andere uitdagingen bezig was. Ik was aan het trainen om bodybuilder te worden, wat me tennisellebogen bezorgd heeft en waardoor ik veel te zwaar stond. Als er nu twee dingen zijn die je op El Cap niet wilt... Ik kon niet over die tennisellebogen klagen, want dat zat in een andere aflevering... Dat was frustrerend aan Tomtesterom: mensen zeggen soms dat het allemaal niet zo moeilijk is, maar in een paar maanden tijd El Capitan beklimmen, de Marathon des Sables lopen, bodybuilder worden, boksen... Ik bewaar er wel fantastische herinneringen aan en ik ben er fier op dat het me gelukt is. Nicolas en Sean waren ook blij dat ze erin geslaagd zijn om een niet-klimmer naar de top van El Capitan te krijgen.” Wat zijn jouw tips & tricks voor beginners? Waes: “Ik zou het ten stelligste afraden! (Lacht.) Tenzij je met ervaren klimmers gaat en beter getraind bent dan ik.” Wist je dat de producers de rotswand fors moesten verzekeren? Waes: “Voor het geval dat er iets stuk zou gaan of er rotsen zouden afbrokkelen? Neen, dat wist ik niet. Maar goed ook. (Lacht.) Anders was ik er helemaal niet aan begonnen!” outsi d e

A-SPECIAL

REPORTAGE

Sommercard Nationalpark Hohe Tauern Ook in de zomer zijn de bergliften open. Zo start je moeiteloos een panoramische wandeling boven de boomgrens. Genieten op grote hoogte dus van al het moois dat Nationalpark Hohe Tauern te bieden heeft. Tussen 1 mei en 31 oktober ontvang je bij een van de deelnemende partners de Nationalpark Sommercard. Daarmee heb je dagelijks kosteloos toegang tot zestig activiteiten: zwembaden en minigolfbanen, themawandelingen, musea, de Grossglockner-Hoch alpenstrasse... De Sommercard is de sleutel tot een geslaagde vakantie. www.nationalpark-sommercard.at

A-SPECIAL

o uts i de

FANTASTISCHE BERGPAS De panoramische tocht op de kronkelige Grossglockner-Hoch alpenstrasse is een unieke ervaring. Dankzij de constructie van deze 48 km-lange route krijg je de hoogste top van Oostenrijk en de reusachtige gletsjer perfect te zien. Voor wandelaars, gezinnen en motorfans is dit onvergetelijk. Onderweg stop je natuurlijk bij een van de spectaculaire uitzichtpunten om marmotten en stoere bergbeklimmers te spotten. Vergeet zeker je verrekijker niet!

Midden in het Oostenrijkse Salzburgerland ligt Rauris. Dat authentieke bergdorp rondom een leuk kerkje is veelzijdig en biedt activiteiten voor het hele gezin. Een vakantie in Rauris garandeert adembenemende uitzichten, frisse buitenlucht en gezellige bergalmen met huisgemaakte apfelstrudel en schnaps. De leukste activiteiten op een rijtje:

gio n

H NP

FELBEGEERDE MEDAILLE Het Raurisertal is een wandelparadijs voor jong en oud: 300 km gemarkeerde wandelpaden langs denderende watervallen, mysterieuze bossen, beekjes en vriendelijke bloemenweiden. Bergwandelen vergt een portie doorzettingsvermogen, maar achteraf levert het een gevoel op van ‘groots avontuur’. De mooiste vakantieherinneringen heb je vaak van de zwaarste etappes. Hebben de kinderen toch nog stimulansen nodig? Haal dan de ‘Wander- & Erlebnispass’ bij het Tourismusbüro. Daarmee kun© Tvb Rauris, © Salzburgerland

“ De mooiste vakantieherinneringen bewaar je vaak aan de zwaarste etappes.”

“ Frisse berglucht, alpenweides, culinaire hoogstandjes en oprechte gastvrijheid!” © TVB Rauris / Florian Bachmeier

nen de kinderen bij almen, wandelingen en toffe activiteiten punten verdienen voor de felbegeerde bronzen, zilveren of gouden medaille.

FAKKELTOCHT DOOR DE KLAMM

In heel Oostenrijk vind je klammen: nauwe kloven, waar het water zich met geweld doorheen perst. In de Kitzlochklamm in Taxenbach zie je indrukwekkende rotspartijen, steile ravijnen, spannende loopbruggen, in rotsen uitgehouwen wandelpaden en watervallen. Een spektakel om echt niet te missen. In de zomermaanden kun je zelfs met een fakkel door de klamm. Een enthousiaste gids, traditionele muziek en de bijzondere energie van de klamm maken het tot een mystieke ervaring, waarover je nog lang zult napraten. (De Kitzlochklamm is inclusief in de Sommercard, voor de fakkeltocht moet je wel nog apart bijbetalen.)

CULINAIRE HOOGSTANDJES Slapen en dineren bij een alm, dat moet je natuurlijk ooit eens een keer gedaan hebben. De ‘Blumenwanderweg’ vanaf Rauris brengt je in geen tijd langs de mooiste bloemenweiden naar de Karalm (1418 meter). Daar wacht je een panoramisch uitzicht, lokale specialiteiten en de echte Oostenrijkse gastvrijheid. In de authentieke boerderij wordt alleen met eigen producten gekookt en alles is er in harmonie met de natuur. De kruidige bloemensalade, zelfgemaakte kaas en jam, vlees uit eigen stal en huisgemaakte schnaps en apfelstrudel zijn bereid volgens familietraditie. Een heerlijk ontbijt bij zonsopgang maakt de bergervaring compleet. www.heustadlhof.at/karalm.html

WAT VLIEGT DAAR? Het Raurisertal is de vallei van de gier. Tussen watervallen, bloemenweiden en

A-SPECIAL

“Tijdens ‘Geführte Touren’ spot je dieren in het wild. Leerzaam en heel leuk!” rotsformaties wonen er tevens steenarenden, haviken, buizerds en grote uilen. De beste kans dat je er een ontmoet, heb je als je met een gids op pad gaat. Iedere zomer organiseert het National Park Hohe Tauern themawandelingen. Tijdens de ‘Geführte Touren’ spot je samen dieren in het wild. Leerzaam en vooral heel leuk!

BEKROOND NATUURMUSEUM IN MITTERSIL Het indoor- en natuurmuseum in Mittersil is een absolute aanrader voor jong en oud. Het laat de impact van natuurgeweld zien. Je ontdekt de fascinerende wereld

A-SPECIAL

o uts i de

van de hoogste berg van Oostenrijk. Vanuit adelaarsperspectief vlieg je in een adembenemende panoramafilm over de mooiste landschappen. Je wandelt van gletsjer- naar onderwaterwereld en voelt hoe het is om middenin een spectaculaire waterval te staan. Uiteraard kom je ook alles te weten over het ontstaan van dit continent. www.nationalparkzentrum.at

VAN BROODBAKKEN TOT KRUIDENWANDELING De Oostenrijkse keuken kent veel traditionele gerechten. Kasnocken, Bauernkrapfen, Knödel, Apfelstrudel, Palatschinken en Kaiserschmarrn laten ons het water in de mond lopen. Om die reden heeft SalzburgerLand negen gastronomische themaroutes in het leven geroepen, de ‘Via Culinaria’. Ook aan kinderen is gedacht, met de ‘Via Culinaria 4Kids’, met leuke tips, van broodbakken tot een kruidenwandeling. www.via-culinaria.com

S pr a y w a y

spe cial

Geen betere locatie om hoogstaande en tegelijk toegankelijke outdoorkledij te ontwerpen dan een plek waar Moeder Natuur zich niet altijd van haar aardigste kant laat zien. Wat dat betreft kan het Engelse Manchester wel tellen.

it jaar is het precies 45 jaar geleden dat John Hunt en Simon Wright in hun krap bemeten garage het intussen toonaangevende outdoormerk Sprayway bedachten. Tussen de heuvels van het adembenemend mooie Peak District en de Ierse Zee is er in de omgeving van de druilerige textielstad aan outdoormogelijkheden geen gebrek.

“ Sprayway focust op de meest geschikte materialen tegen de best mogelijke prijs.”

DAN MAAR ZELF John en Simon bungelen maar wat graag aan de bergwanden in de buurt, als ze al niet over de rand van hun zeilboot hangen. Je bent jong en je wil wat, niet? Omdat John en Simon niet vonden wat ze zochten – hoewel ze uit ervaring weten hoe belangrijk betrouwbare en waterdichte outdoorkleding is – ontwikkelden ze maar meteen hun eigen merk.

LOUTER TOPITEMS De topitems uit die beginjaren zijn de klassiekers van vandaag. Sprayway-regenjassen zijn voor uiteenlopend gebruik bedoeld: om mee te zeilen, te wandelen en te klimmen. In 1982 lanceerde Sprayway met de Snipe zijn eerste Gore-Tex jas. Een jaar later volgde de Hydro-Dry range. Ook innovaties als Polartec en Gore Windstopper ontbreken niet in de collectie.

LOKAAL RELEVANT Sprayway focust op de meest geschikte materialen tegen de best mogelijke prijs. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Vandaag is de collectie uitgebreider en populairder dan ooit. Daar komt nog bij dat ze dankzij een nauwe samenwerking met de designers

perfect afgestemd is op de lokale markten, in ons geval dus de Benelux.

FOR ALL WALKS OF LIFE

Enkele toppers uit de collectie

De outdoorkledij van Sprayway is echt geschikt voor àlle buitenliefhebbers. De laatste tien jaar is het merk zich immers – naast op de technische items – steeds meer op vrijetijdsgerichte outdoorkledij gaan richten. Een beklimming of een boswandeling is voor de meeste mensen geen expeditie, maar een afwisseling van relaxte en uitdagende momenten, en na afloop wil je met dezelfde regenjas net zo goed ook de stad in kunnen.

GEMINI/MEZEN JACKET (€ 100):

DUURZAAM EN ETHISCH

sneldrogend T-shirt met een leuke all-over-print, een mooie pasvorm en uvbeschermingsfactor 35+.

Dat wil niet zeggen dat de Sprayway-jassen niet tegen een stootje kunnen. Wat dat betreft, blijft het merk trouw aan zijn roots! Voorts zijn zo goed als alle Sprayway-jassen PFC-vrij en sinds 2012 is Sprayway lid – en zelfs ‘leader’ – van de Fair Wear Foundation. Ook qua duurzaamheid en ethiek is Sprayway dus goed bezig. Nu nog een boom voor elke verkochte jas en Sprayway zit helemaal op de groene koers. www.sprayway.com

waterdicht, ademend, comfortabel en licht; je rolt hem samen tot een zakje voor rond je middel.

ELO/RASK GOREK TEX JACKET (€ 170): instap Gore-Tex Paclite-jas, erg licht, enorm waterdicht en goed ademend.

ANDELION TEE D (€ 40):

THISTLE VEST (€ 35):

sneldrogend vest met een toffe all-over-print, een stijlvolle fit en uv-beschermingsfactor 35+.

LEVIN POLO (€ 40): sneldrogende polo met uvbeschermingsfactor 35+, wandelén kantoorproof. outsi d e

A-SPECIAL

ACCESSOIRES

Decathlon Trek 100

Dit verstevigde T-shirt is speciaal voor trekkers ontworpen, om je je hele tocht lang droog te houden. Het is gemakkelijk op te vouwen in het ingewerkte zakje aan de rechterkant. Op die manier kun je het compact in je rugzak opbergen. Prijs: € 15. www.decathlon.be

Wie zich aan buitenactiviteiten begeeft als wandelen, lopen of fietsen, of aan iets extremere vormen, zoals klimmen, heeft aangepaste kledij nodig. Ziehier enkele tips.

Patagonia Men’s Stretch Rainshadow Jacket

In de vernieuwde Stretch Rainshadow-jas van Patagonia blijf je perfect droog. De verbeterde makelij van deze lichte jas biedt onder alle omstandigheden tegelijk prima bescherming en volledige bewegingsvrijheid. Het waterbestendige en ademende stretchnylon bestaat uit 2,5 lagen, is 100% gerecycleerd uit afgedankte visnetten en heeft een duurzame waterafstotende afwerking. De kap kan over een helm en heeft een gelamineerd vizier, en je past ze met één ruk aan. Ritssluitingen en zakken komen met extra outdoor features. Prijs: € 200. https://eu.patagonia.com

Sprayway All Day Rainpant

Ze heeft misschien de wat misleidende look van een gewone outdoor trekkingbroek, maar vergis je niet: de All Day Rainpant van Sprayway is voorzien van een waterdicht membraan, waardoor je ze perfect als regenbroek kunt gebruiken. Om slijtage door wrijving te vermijden is de broek bovendien onderaan afgewerkt met een nylon versteviging. Beschikbaar zowel voor heren als voor dames. Prijs: € 105. www.sprayway.com

A-SPECIAL

o uts i de

Osprey Stratos 24

Op zoek naar meer comfort bij warm weer, zelfs met een zware last op je rug? De Stratos 24 is een echte innovatie in de wereld van de geventileerde backpacks. Zijn klassieke styling en zijn strak ontwerp maken deze comfortabele draagtas tot dé favoriet van wandelaars en hikers die een geventileerde rugzak willen met voldoende ruimte voor reservekleren, voedsel, drank en uitrusting. Met de afneembare regenhoes, die in de onderste zak zit, ben je ook in extremer weer gerust en het stevig nylon garandeert duurzaamheid. Prijs: € 130. www.ospreyeurope.com

Camel Active Jacket

Deze sportieve jas is voorzien van steekzakken, verticale borstzakken met ritssluiting en een cut-in hood. Verder heeft de meshvoering op de rug een centrale print en is de binnenzak met rits erop voorzien dat je de kabel van een oortje kunt invoeren. Een andere binnenzak heeft een velcrosluiting. Materiaal: 100% polyester met laminaatlagen. Olijfkleurig. Prijs: € 219,95. www.camelactive.de

Vaude Proof 28

Als flexibele, waterdichte ‘bike & hike’-rugzak is de Vaude Proof 28 de ultieme allrounder voor elke actieve trip. Smal en ergonomisch als hij is, hindert hij geen enkele beweging of houding op de fiets of motor, of te voet. Hij is zo solide, dat hij best tegen een wat ruwere behandeling bestand is. Een volledig waterdichte rolsluiting, gelaste naden en robuust PVC-vrij materiaal houden je spullen veilig. Praktisch is de afneembare externe tas voor zaken die je snel bij de hand wilt hebben; met een koordspin kun je extra accessoires als een helm, jack of stokken bevestigen. Milieubewust en klimaatneutraal geproduceerd in Duitsland. Gewicht: 1240 g. Inhoud: 28 l. Afmetingen: 57 x 33 x 22 cm. Prijs: € 170. www.vaude.com

Het leven in de bergen geldt in de steden soms als ouderwets en antiek, maar dat klopt niet. Jonge mensen zijn in de Alpen kosmopolitisch en gedurfd. Onbezorgd koppelen ze traditie aan innovatie en leven in vrijheid. Wensen we dat stiekem niet zelf ook?

onge mensen in de Alpen lopen over van ontdekkingslust en zin voor verwezenlijking. Het is begrijpelijk dat velen eerst de lokroep beantwoorden om de wijde wereld in te trekken. Toch blijft hun land van herkomst – met zijn stabiliteit, traditie en bijzondere levensgevoel – in hun gedachten aanwezig. Wanneer ze naar de bergen terugkeren, zijn ze verrijkt met ervaringen, een gedegen opleiding en een goede vakkennis. De opgedane indrukken inspireren hen om oude tradities met innovatieve technieken, creatief design of ambachtelijk handwerk te herinterpreteren en nieuwe ideeën te introduceren, steeds met gemak en levensvreugde.

A-SPECIAL

o uts i de

HET GEHEIM VAN DE ALPEN

HARMONIE MET DE NATUUR

In de Alpen kan iedereen zijn zoals hij of zij is: uniek. In de bergen is er geen maat waaraan je gemeten wordt. De bergen zijn een vertrouwde omgeving, die een beschermd kader bieden voor zelfontplooiing. Waarden die men in de anonimiteit van de samenleving verleerd heeft, zoals gemeenschapszin, worden er hoog in het vaandel gedragen. In de dorpen kent iedereen elkaar. Dat ‘met elkaar’ wordt er gevierd. Men helpt waar men kan, en ondersteunt de ander bij het verwezenlijken van zijn of haar dromen en ideeën. In die omgeving ontplooien de jongeren hun realisatiedrang en krijgt ondernemersgeest de nodige ademruimte.

Stress bestaat niet, want in de Alpen tikken de uren anders. Je leeft er niet volgens het ritme van de samenleving, maar slaat er je eigen weg in, in harmonie met de natuur. Die harmonie is sterk verweven in het dagelijks bestaan. Wie in de natuur leeft, leeft ook mét de natuur. Alpenbewoners waken over hun temperament, hun levenslust en hun humeur.

WAAR WE NAAR VERLANGEN In de bergen voel je je vrij. Je bent er omringd door bergmassa’s en ontelbare sterren, in plaats van door muren en straatlantaarns. Je geniet van de zon en van de zomerregen die van je huid stroomt. In de Alpen worden

Oos te n r i jk

spe cial

“ In de bergen is er geen maat waaraan je gemeten wordt.” © Österreich Werbung, WEST4MEDIA

de zintuigen, die door de vele charmes van de stad in onbruik zijn geraakt, opnieuw geprikkeld. Velen worden door de bergen aangetrokken omdat ze er hopen terug te vinden wat ze al lang dachten verloren te zijn. Van zodra je de stad achter je laat, de bergen om je heen zich optrekken en honderden kleurnuancen zich over het landschap verspreiden, voel je een vonkje van het alpiene levensgevoel in je opleven.

SAMEN DE HEIMAT BELEVEN In de bergen ontdek je de natuur actief, samen. Je gaat spontaan op pad om een bergtop te veroveren, een bergbeek met een kano te overmeesteren of om met een parapente zachtjes naar beneden te sturen. Dat gebeurt steeds met een grote dankbaarheid in het hart. Ook wie niet met het alpiene levensgevoel is opgegroeid, raakt door het enthousiasme van de bewoners aangestoken. Het thuisgevoel en de eenvoud delen

ze immers graag met anderen. Zo voelen inwoners én gasten zich goed in de bergen, iedereen kan er langdurig genieten. Het oude en het nieuwe worden gecombineerd, traditie gaat hand in hand met kosmopolitisme. Logisch dus dat jongeren naar hun heimat terugkeren. Daar vinden ze wat nodig is om gelukkig te zijn.

BERG AAN, STRESS UIT In de Alpen heb je het gevoel van vrijheid, want het dagelijks leven is er niet zo gedreven. Mensen nemen er de tijd om van dingen te genieten en ze haasten zich niet door de dag. Naar boven wandelen is een genot, want op die manier leer je jezelf kennen en kun je je grenzen verleggen. Wanneer je naar je lichaam luistert, werkt het wandelen als een bezinning. “Hoe langer ik wandel, hoe langer ik verder wil gaan”, mijmert Anne-Sophie Unger. “Wanneer ik in mijn ritme

Anne-Sophie Unger, fotografe Van het vastleggen van de wereld en haar schoonheid heeft fotografe Anne-Sophie Unger haar beroep gemaakt. Ze woont aan de voet van de Patscherkofel, de thuisberg van Innsbruck. Ze fotografeert doorgaans mensen voor cd-covers of billboards. “De combinatie van kunst en communicatie is wat ik het leukste vind aan mijn werk. Het is een prettig gevoel, als ik mijn foto’s wereldwijd gepubliceerd zie. Toch geniet ik van mijn leven in de Alpen en ik zou het zelfs niet voor de liefde willen inruilen”, lacht de 24-jarige. Elke vrije minuut brengt ze in de bergen door. Met haar camera, uiteraard, want die geeft haar de mogelijkheid om fijne, door de natuur gecreëerde details vast te leggen. “Misschien komt het door mijn job, maar ik bekijk mijn omgeving vanuit een heel bijzondere invalshoek. Ik ontdek in het landschap wel honderd verschillende groentinten of neem de zachte facetten van het ochtendgloren intens waar.” In de bergen vindt Anne-Sophie de perfecte balans tussen werken en leven. “Alleen daar heb ik de mogelijkheid om werk en hobby te combineren”, klinkt het.

wandel, vergeet ik alles om me heen. Een bergtop is voor mij een krachtplaats, want ik kan er van boven af naar de wereld kijken en van perspectief wisselen. Dan worden sommige zorgen heel onbeduidend. Ongeacht hoe lang je er woont, de bergen blijven steeds fascineren”, vindt ze. “Je kunt er met volle teugen van het leven genieten.” Meer informatie over Oostenrijk: www.austria.info outsi d e

A-SPECIAL

INTERVIEW

“Kom maar af,” mailde hij, “Kortrijk is niet de andere kant van de wereld, hé.” Voor hem bestaat ‘ver’ sowieso niet, denk ik, want Kristof Allegaert is een ultrafietser! We ontmoeten elkaar op een ochtend om tien uur. Hij heeft er al een tocht van drie uur opzitten...

Kristof Allegaert

“Ultrafietsen K vraagt een mentale rust die veel mensen niet hebben.”

ristof Allegaert: “Normaal train ik langer, maar straks moet ik op school zijn. Als je fulltime werkt, moet je elk vrij moment benutten en dan moet je soms vroeg uit bed, ja.” De fiets was er in zijn leven altijd. “Je fietst twintig kilometer, probeert eens vijftig, honderd, tweehonderd. Zo groeit dat. Op mijn twintigste fietste ik een jaar door Zuid-Amerika. Ik zocht niet naar het zwaarste, het langste of het meest extreme. Ik had nooit echt de ambitie om daar en toen een straffe prestatie te leveren.”

A-SPECIAL

o uts i de

HET CONCEPT ‘AVONTUUR’ Ultraraces zijn allemaal verschillend, zegt Kristof. “Soms fiets je met ondersteuning van een volgwagen en verzorging, soms niet. Soms ligt de route vast, elders niet. Avontuur trekt mij aan. Je mag jong zijn en heel goed kunnen fietsen, als je alleen bent moet je situaties kunnen inschatten, aanpakken. Je krijgt niet elke dertig kilometer wat eten en een drankje. Er springt een kangoeroe voor je wiel? Dat kan, dergelijke dingen gebeuren...”

“ De kracht zit in de vrijheid die een mens zich kan toestaan in zijn hoofd.” Zijn eerste Transcontinental (3200 kilometer) vertrok aan de Big Ben in Londen en eindigde in Istanbul. “Je kiest je eigen route. Je zorgt zelf voor eten, slapen, onderhoud. Onderweg zijn de Muur van Geraardsbergen en de Stelviopas de enige controlepunten. Wil je langs Parijs of Amsterdam, dan doe je dat maar. Via live tracker ben je online te volgen. Je bent totaal vrij: je kiest waar je fietst, hoeveel uren per dag en wanneer, waar je eet, of je op hotel gaat of liever in bushokjes slaapt. Voor je eten

hang je af van lokale winkeltjes of tankstations.”

OP EN OVER DE LIMIET Je doet je ding en tast onbewust je grenzen af, heeft Kristof geleerd. “De Transcontinental was mijn eerste koers ooit. Ik had nog nergens aan deelgenomen. Ik wist totaal niet waar ik mij kon situeren of hoe goed ik was, enkel dat ik een afstand kon fietsen. Raar voor een sportman misschien, maar het wedstrijd element interesseerde mij niet echt. Veel mensen zijn sportief

beter, maar tweeëntwintig uur per dag fietsen, de vermoeidheid, honger, dorst... Het sluipt in je systeem. Twee, drie dagen letterlijk alleen fietsen en op de limiet leven, dat is een serieuze mentale rollercoaster.” Fysiek raakt een mens getraind. “Ik kom nooit gekraakt van mijn fiets, heb nooit pijn aan mijn nek, pols of achterwerk, want dan zou het rap afgelopen zijn. Ik monteer mijn fiets trouwens zelf af, want alles moet perfect zijn.” Het is niet de lichtste hightech of meest fancy

fiets, maar voor Kristof de beste. Sommige dagen fietst hij tweeëntwintig uur, ook in het donker, op onverlichte wegen. “Dan kun je niet genieten en wat rondkijken. Dat is de keerzijde van de medaille. Het moment dat de zon opkomt en het daglicht verschijnt, dat is fantastisch. Daarvoor moet je wel eerst die nacht doorbijten. Er kan altijd wat gebeuren, thuis ook. Het Oostblok of het zuiden van Italië hebben een negatieve weerklank, maar de mensen zijn er ook maar gewone mensen, outsi d e

A-SPECIAL

Eigenschappen van een ultrafietser

· GZ inraagvoorfietsen. · M ateriaalavontuur. op maat, perfect in orde. · P ositief denken. · A ltijd alert zijn. · B lijven trappen. · B lijven trappen. · “Als ultrafietser moet je de juiste attitude hebben,” geeft Kristof Allegaert aan. “Als je niet graag fietst, begin er dan niet aan. Je moet het plezant vinden. Vorige zaterdag fietste ik de hele dag in de regen, op de limiet. Dan vraag ik me soms ook af: waarom? Ik fiets heel veel alleen. Hoe dichter bij de wedstrijd, hoe hoger het volume natuurlijk. Met ritjes van honderd kilometer geraak je er niet.” Zijn medische begeleiding bestaat uit heel goed luisteren naar zijn eigen lichaam. Kristof: “Mijn hartritme is relatief laag. Ik rijd ook niet met een hartslagmeter. Ik kan op vijf slagen na zeggen op welke hartslag ik zit. In het rood gaan doe ik nooit. Je wint vijf minuten en in de weerbots verlies je een paar uur.” Kristof heeft oortjes in voor wat afleiding, maar echt luisteren doet hij niet. “De dagen zijn lang. Je hebt honger, hygiëne is minimaal. Douchen doe je niet. De voldoening bij aankomst is dan ook immens, daar doe je het voor. Je weet dat je gaat afzien. Je moet dus graag fietsen en graag alleen zijn. Dat mentale aspect is wel niet meetbaar, maar je moet toch ongelooflijk sterk zijn in je hoofd. Alles moet perfect kloppen. Negatieve gedachten elimineer je direct. Wat er ook gebeurt, blijven trappen.”

“De fysieke inspanning is de oppervlakte. Het gaat om wat daaronder ligt.”

A-SPECIAL

o uts i de

met hun eigen problemen. Ik neem geen onnodige risico’s, doe geen zottigheden. Ik ben me bewust van mijn omgeving. Als je altijd van doemscenario’s uitgaat, blijf je beter thuis.”

TRAINING, ETEN EN DRINKEN Heb je honger, dan moet je stoppen en kopen wat er te krijgen is. Back to basics. “Je bent afhankelijk van het dorpswinkeltje. In een buurtwinkeltje in Bulgarije vraag je je af: is dit chocola of... tja, wat is het eigenlijk? Nu goed, de mensen daar eten het ook, dus... Als je weet waar de winkels zijn en de openingsuren van de tankstations kent, zoals in Australië, dan maak je voort, want je hebt misschien 200-300 kilometer te overbruggen.” Een en ander vraagt een enorme discipline. “Onderweg eet ik graag meeneempizza, op de fiets.

De doos leg ik op mijn beugel. Per week fiets ik gemiddeld vijfhonderd kilometer, tegen de zomer al snel duizend. Ik geloof niet in schema’s. Je moet klaar zijn, op gewicht, met twee of drie kilo overschot, liefst vetmassa. Je kunt nooit meer energie tot je nemen dan wat je verbrandt. Je kunt op een dag 10 000 calorieën opnemen, maar je verbruikt er 15 000!”

DE ONZIN VAN CIJFERS De gemiddelde snelheden ogen ver van spectaculair. In gewone omstandigheden kan Kristof

misschien dertig of vijfendertig per uur fietsen. “In Australië geraakte ik door de wind soms niet boven de tien, twaalf. Dan vraag je je wel af waarmee je bezig bent, zeker op gigantisch lange, rechte stukken. Je moet blijven fietsen, hoe traag ook. Je droomt ervan in het gras te gaan zitten. Dat heeft geen zin, blijf trappen. Stel je niet teveel vragen.” Het contrast met de wielersport is groot. “Mij kost het veel geld. Ik kan niet wat zij doen, maar omgekeerd zouden zij ook een probleem hebben, denk

“ Iemand kwam naast mij fietsen en praten. Ik zei dat ik liever alleen was.”

Bucketlist Doelen voor 2019 heeft Kristof Allegaert nog niet. “Ik zie wel wat op me afkomt. Mijn last minute-beslissingen zijn vrij goed. Op mijn bucketlist staan nog het doorsteken van de Sahara, Mongolië, Nieuw-Zeeland... Dat kan ook buiten wedstrijd zijn. Doe je het voor je vakantie, dan kun je meer tijd nemen: eens op café gaan, blijven hangen op restaurant. Als ik mij niet meer amuseer, stop ik.” Kristof kijk ook niet naar wat anderen doen. “Hoe meer je daarmee bezig bent, hoe minder je zelf fietst. In het milieu kent iedereen elkaar, maar in de wedstrijden is het keihard competitie. Ik weet gedurende zo’n veertien wedstrijddagen niet wat er in de wereld gebeurt. Alleen mijn route telt. Het is plan A en stick to it; plan B bestaat voor mij niet.”

ik. Ik werk fulltime, alleen mijn materiaal wordt gesponsord. Voor de sponsors ben ik een soort uithangbord; ik ben ze alvast heel dankbaar voor de geboden steun.” Bij de kilometersopbouw in het voorjaar is het sociale leven van Kristof een lachertje. “Pintje drinken? Graag, maar morgen moet ik om vier uur op. Nee dus. In de winter probeer ik mijn vriendschappen te onderhouden, om ze niet kwijt te spelen. Soms fiets ik samen met vrienden, maar dan moet ik me wel wat aanpassen. In het wiel fietsen kan ik niet. Op een jaar rijd ik misschien twee kilometer niet op kop, dertig meter achter de anderen.”

QUASI ZONDER SLAAP Slaaptekort kan een probleem vormen. “Op twee uur slaap recupereer je niet genoeg, dat weet je. Slapen vind ik evenwel tijdverlies. Ben je aan je limiet, dan val je overal in slaap, waar je je ook legt, en je slaapt heel goed. Dat kan in de trapzaal van een appartement zijn, of op een bank. Wie je ook wakker maakt,

dat is je wekdienst: tijd om te vertrekken. Hoe meer je slaapt, hoe minder kilometers je die dag kunt malen. Het gaat erom zoveel mogelijk uren te fietsen en het mes te zetten in je stoptijden.” Kristof leeft zonder angst. “Ik zorg voor mijn veiligheid. Zo slaap ik niet in een stadspark op een bank bijvoorbeeld. De afstand van Perth naar Sydney wilde ik in minder dan veertien dagen doen en dus sliep ik elke nacht hooguit twee uur. Eén keer heb ik mij overslapen. Ik sliep een hele nacht, wel een uur of zeven.” Na een race komt Kristof in survivalmodus. “Dan heb je tijd nodig om te recupereren. Zolang je fietst, ben je 200% geconcentreerd. Je let op het verkeer, moet voortdurend eten en drinken. Achteraf heb je dan nood aan wat me-time. Je wil liefst met rust gelaten worden. Je moet naar je lichaam luisteren; als het ‘eten’ zegt, dan moet je eten; zegt het ‘slapen’, dan moet je slapen.” https://allegaertk.wordpress.com/ www.indianpacificwheelrace.com www.transcontinental.cc/ race-records/ outsi d e

A-SPECIAL

ENS D J I T T I ROP U

N O L H T A C DE S Y A D G N I K K E TR

TREK E

LEI / L A V E T GE

019

RIL 2 P A 8 2 7&

0 KM, 6 ! T O T 0 2 SHOPS K N A R V O S W E N UT VA AGSE RO KZONE EN TAL A D E E W T BIVA

MEER INFO EN INSCHRIJVINGEN OP

WWW.DECATHLON.BE/NL/TREKKINGDAYS 20

A-SPECIAL

o uts i de

ACCESSOIRES Een outdooractiviteit vergt algauw het nodige van je aandacht en van je lichaam. Handig, niet, als nuttige accessoires het leven dan vergemakkelijken en veraangenamen?

Nordic Pocket Saw

Deze bekroonde compacte kettingzaag is een betrouwbare partner bij outdooractiviteiten. Ze is taai en krachtig, weegt weinig en is dankzij de handige hoes gemakkelijk mee te pakken. De zaag snijdt soepel en effectief in twee richtingen, ook door moeilijk bereikbare takken. De duurzame nylon handgrepen bieden een veilige en comfortabele grip. De Nordic Pocket Saw kan krachten aan tot 5940 Newton (ongeveer 600 kilo, twintig keer het normale vermogen). Verkrijgbaar in drie kleuren en geleverd in een nylon tas die aan je riem kunt dragen. Lengte: 65 cm. Gewicht: 132 g. Prijs: € 59. https://nordicpocketsaw.com

Morakniv Floating Serrated Knife

Om te voorkomen dat je mes naar de bodem zakt, wanneer je het in een meer, rivier of oceaan gebruikt, heeft Morakniv het drijvende getande mes ontwikkeld. Het is zeer licht en dankzij het handvat uit kurk blijft het drijven. Het dunne, gekartelde mes van roestvrij staal is speciaal ontworpen voor het snijden van touw, vezels en nylon. Door een kern en omhulsel van oranje polymeer is het zeer vlot terug te vinden. Het perfecte hulpmiddel voor op het water. Daar de punt van het dunne roestvrijstalen lemmet afgerond is, loop je minder risico op verwondingen. Prijs: $ 30 (omgerekend ongeveer € 26,50). https://morakniv.se

Decathlon regencape voor trekkers

Dit nieuwe capemodel is ontworpen om je tegen een regenbui te beschermen tijdens tochten in de bergen. Heerlijk comfortabel, omdat de snit in functie van je trekkingrugzak aangepast is. Prijs: € 19,99. www.decathlon.be

Adventure Menu

Handgemaakte kant-en-klaar maaltijden van topkwaliteit, vol biologische voedingsstoffen die onder alle omstandigheden vers blijven, en zonder toevoeging van bewaarmiddelen. Warmt zichzelf op: dankzij een ingenieus systeem is de maaltijd in twaalf minuten klaar, zelfs zonder vuur of kachel. Keuze uit achttien gerechten (hoofdgerechten, ontbijten, 100% vlees, snacks). Of je nu van rund, kip of varkensvlees houdt, dan wel vegetariër of veganist bent, we hebben sowieso een maaltijd voor je. Prijs: gemiddeld € 8. www.adventure-menu.com

outsi d e

A-SPECIAL

INTERVIEW

Karel Sabbe

Wandelend op de loopband vindt Karel Sabbe (29) wat tijd voor een gesprek. Elke minuut telt. De tandarts traint intensief voor een buitengewoon project. Karel verzamelt, naast een fabelachtig aantal kilometers, ook wereldrecords. Iets om even bij stil te staan – al is daar dan geen tijd voor...

“T

andarts is een intense job,” getuigt Karel Sabbe. “Je zit de hele dag in een kleine ruimte. Ik zocht een uitlaatklep. Vroeger voetbalde ik, maar een voetbaltraining vond ik te tijdrovend. Je beweegt in verhouding te weinig. Ik had altijd nog energie over, en dus zocht ik een sport die ik in mijn eentje kon doen. Zo begon ik te lopen en vijf jaar geleden werd dat mijn passie.”

ALLES ZELF IN HANDEN Na zijn studies was Karel een halfjaar in Nieuw-Zeeland. “Daar hoorde ik over de Coast to Coast, een combinatie van fietsen, lopen en kajakken. Ik merkte tijdens het trainen dat het lopen wel heel goed ging. Ik deed inspanningstests in het UZ in Gent en zij gaven advies over welke soort trainingen het beste voorbereiden op dat soort uitdagingen. Een keer per jaar ga ik langs bij de cardioloog. Mijn schoonbroer Joren Biebuyck is ook altijd bij de recordpogingen betrokken. Hij is kinesist en volgt alles van heel nabij op.” Ultralopen is relatief populair, maar niet iedereen kan meedoen. De Pacific Crest

“Voor een goede mindset is de juiste uitdaging het belangrijkste.” 22

A-SPECIAL

o uts i de

Trail is gelimiteerd tot vijftienhonderd wandelaars per jaar. De woestijn is fragiel, ze mag niet te zeer worden belast. “Je doet hem op jouw manier,” licht Karel toe. “Tegelijk is dat het moeilijke én het mooie: je hebt alles zelf in handen. Je kiest wanneer je begint, hoe je het doet. De meeste mensen wandelen, omdat de trail zo lang is. Bij mijn record hielp het dat we allebei veel ervaring hadden met langeafstandswandelingen en wandelen in afgelegen gebieden. De omstandigheden waren daar wel gevaarlijk: hitte, wilde dieren die er verspreid leven...”

HITTEGOLF IN DE WOESTIJN Karel was dan wel goed voorbereid, op een gegeven moment viel hij in de woestijn toch zonder water. “Toen begrepen we dat we er toch nog te naïef aan waren begonnen. Die eerste duizend kilometer is echt woestijngebied. Er was bovendien een hittegolf. De dag voordien stond Joren niet op de afgesproken plek, omdat een weg was weggespoeld, wat hij uiteraard niet kon voorzien. Ik schreef met mijn wandelstok een teken in het pad, zodat hij kon zien dat ik al gepasseerd was.” Aan spanning geen gebrek... In dergelijke omstandigheden elke dag tien uur lopen en dan een ontmoeting missen, dan loop je wel risico’s. “Onze gewone telefoons hadden natuurlijk vrijwel nergens bereik. We wilden dan maar een stel satelliettelefoons huren. Zonder satelliettelefoon vertrekken was misschien niet slim, maar vijfhonderd euro voor twee maanden vonden we duur. We probeerden het dus zonder. Ik had toen nog geen palmares of sponsoring, we draaiden elke euro twee keer om.”

5 tips voor beginners

ind de juiste uitdaging. · VK en laat je medisch testen. · B ereidjezelf, je minutieus voor. · B ouw op, van je ervaring. · E en 100% leer betrouwbare partner is van · levensbelang. “De juiste uitdaging vinden is cruciaal,” vindt Karel Sabbe. “Mij boeien lange trails doorheen fantastische natuurgebieden. Op asfalt of op een ander parcours zou ik me veel meer afvragen waarmee ik bezig ben. Bij uitdagingen in natuurparken of beschermde natuurgebieden voel ik me altijd op mijn plaats. De omgeving is de basisreden waarvoor ik het doe.”

TWEE MARATHONS PER DAG Tijdens de Marathon des Sables doe je een marathon per dag, soms twee. “Ik liep meestal, terwijl de meeste mensen wandelen of de twee combineren. Ik werd zevenendertigste van de duizendtweehonderd deelnemers. Met de jaren vergeet je soms dat je toch wel uitzonderlijke prestaties hebt geleverd. Voor veel mensen is de Marathon des Sables een project waar ze jaren naartoe leven. Voor mij was het een voorbereiding op de zomer.” Bij de Appalachian Trail zijn er per jaar ongeveer vierduizend starters. De laatste vijf jaar werd het wereldrecord telkens gebroken, soms met drie, soms met tien uur. “Wij deden er vier dagen en zeven uur af. Het kan nu

wel even duren vooraleer iemand dat record aanscherpt. Wie een record wil aanvallen, is min of meer verplicht de recordhouder in te lichten. De sfeer is competitief maar kameraadschappelijk. Je gunt de ander een goede prestatie. Natuurlijk wil je je record zo lang mogelijk behouden, maar je gunt iedereen de beste kansen.”

WINSTMARGES BENUTTEN De vorige recordhouders waren specialisten van de honderd mijl. Honderd mijl op één dag is helemaal anders dan een trail van tweeduizend mijl op zes weken. “Wij hadden al een trail gelopen die tien dagen langer was, en daaruit hadden we geleerd. We wisten waar er marge was om beter te doen en die marges hebben we verwerkt in een strak

plan, per dag. We wisten waar ik zou bevoorraden en waar ik tijd kon winnen.” Karel trainde speciaal op vroeg opstaan, om uiterlijk om vier uur al aan het lopen te zijn. “Ik had het altijd moeilijk ‘s avonds laat, of als ik de nacht moest doordoen om op het kamp te geraken. Moraal en tempo zakken dan tot onder nul. Je bent moe, je voeten doen pijn en je moet nog twee of drie uur doorgaan tot aan je kamp. We draaiden het dus om: we deden die moeilijke stukken in de ochtend, als ik fris was. Dat maakte een heel groot verschil.”

EEN ZOUTE ZWETER Karel herinnert zich nog hoe hij eens heel vermoeid aan de start stond. “We maakten fouten en wilden toch op schema blijven. Zo krijg je heel korte nachten en beland je in een zombie state of mind. Ik sliep elke nacht ongeveer vijf uur. Dat pakte ik een volgende keer anders aan: met kleine trucjes tijd winnen, waardoor je vrij veel kunt slapen en voldoende recupereert. Tot wel zeven uur per nacht, een enorme luxe. Dat was genieten: voortdurend in

Voorbereiden loont Zonder wandelervaring maak je typische beginnersfouten, zoals te weinig water meenemen. Ultralopen is meer dan lopen alleen; het is een combinatie met lange afstandswandelen en de natuurlijke omgeving. “Ik had in de woestijn alleen maar gewandeld,” legt Karel Sabbe uit. “Twee marathons per dag lopen is helemaal iets anders: complex qua hydratatie, zoutbalans en voetverzorging bijvoorbeeld. De Marathon des Sables was een echte snelcursus ‘Hoe loop ik in de woestijn’, hoe zorg ik dat ik niet gedehydrateerd raak en in de problemen kom.”

natuurgebied, er onderdeel van worden. Joren maakte elke avond alle spieren los, ik dronk recoverydrankjes, kreeg ijs op de benen...” Laat testen hoe je zweet, adviseert Karel. “Ben je een zoute zweter of net niet? Kies op basis daarvan je sportdrank. Je leert ook door outsi d e

A-SPECIAL

ervaring. Op dag tien van de Pacific Crest Trail kreeg ik een zware hitteslag. Daar leer je van. Die eerste dag was extreem warm, ik had mijn T-shirt te weinig nat gemaakt. Dan moet je bijsturen. Je moet ook de goede balans vinden tussen veel drinken en toch goed kunnen blijven lopen.”

12 KILO IN 5 WEKEN ‘s Avonds at Karel hamburgers en pizza’s, die Joren overdag had gehaald. Koud, maar het smaakte als vers. “Ik vond dat toch wel lekker en je lichaam krijgt wat het vraagt. Eerst wil het koolhydraten, snoep en frisdrank. Na een paar weken is de vetreserve uitgeput. Dan at ik als ontbijt zoute chips en ‘s avonds dus hamburgers en pizza’s.”

“Als ontbijt at ik zoute chips en ‘s avonds hamburgers en pizza’s.” 24

A-SPECIAL

o uts i de

Ook al zie je af als de beesten, een trail blijft fantastisch, vindt Karel. “Ik geniet natuurlijk niet alle vijftig dagen na elkaar even hard. In het midden van de nacht denk ik soms wel eens: is dit nog leuk? Na de Pacific Crest Trail heb ik meer dan drie maanden helemaal niets gedaan. Je lichaam is gewend om elke calorie te verbruiken of op te slaan. Doordat ik nog constant honger had en niet meer bewoog, ben ik op vijf weken tijd bijna twaalf kilo bijgekomen.”

JAMES EARL RAY Einde maart mag Karel deelnemen aan een heel bijzondere wedstrijd in Tennessee (VS). De moordenaar van Martin Luther King, James Earl Ray, ontsnapte uit de gevangenis. Ze vonden hem zestig uur later terug, slechts tien kilometer verder. Het terrein is ruw en onherbergzaam, je kunt er gemakkelijk verdwalen. Een lokale inwoner pochte: in zestig uur loop ik hier wel honderd mijl. Zo ontstond die wedstrijd. Hij bestaat nu 32 jaar maar slechts vijftien mensen konden hem ooit beëindigen. Bizar maar fascinerend. “Dan stoot je echt op je limieten,” beseft Karel, “ook mentaal. Zestig uur niet slapen, dat hoogteverschil overwinnen... Er mogen maar veertig van de duizendvijfhonderd kandidaten meelopen. Vanaf nu is het wer-

ken, trainen, rusten. Volgende winter wil ik nog graag voor het record gaan in de trail over de hele lengte van Nieuw-Zeeland...” Zijn honger is onstilbaar... www.karelsabbe.com www.pcta.org www.appalachiantrail.org http://marathondessables.com www.hikinginthesmokys.com www.coasttocoast.co.nz

Return on investment Karel doet niet aan ultralopen voor de publiciteit. Afgelopen zomer was er een item in het Journaal op Eén en op het VTM-nieuws, en het stond ook in alle kranten. “Meer hoeft niet,” zegt Karel. “De sponsoring kun je trouwens niet vergelijken met sporten waar veel geld in zit. Ik zou graag de trail over de hele lengte van Nieuw-Zeeland lopen, maar zelfs met mijn palmares blijft het lobbyen om budget te vinden. Daar kruipt enorm veel tijd en energie in.”

GoalZero Crush Light Chroma

Deze inklapbare zaklamp is ultralicht en gemakkelijk mee te nemen, zodat je een feestje kunt maken van elke kampeersessie. Hij beschikt over zes kleurmodi, een multicolor fade, drie witlichtinstellingen en een flikkerstand. Aan elke USB-poort kun je hem snel opladen en het ingebouwde zonnepaneel kun je gebruiken om hem onderweg van zonnevoer te voorzien. Prijs: $ 24,95 (omgerekend ongeveer € 21,95). www.goalzero.com

ACCESSOIRES

Wat als je overal het beste uit de zon kon halen, ook als je gaat hiken of kamperen, of als je op een roadtrip bent? Het kan! Laad al je apparatuur tijdens je outdooractiviteit op via de zon. Zonne-energie voor onderweg dus, én nog goed voor het milieu ook!

BioLite CampStove 2

De nieuwste generatie van de bekroonde BioLite CampStove is nóg gebruiksvriendelijker. Met meer vermogen, een geïntegreerde batterij en een led-dashboard krijg je meer controle over én feedback van het product, terwijl je van de typische rookvrije verbranding geniet. Je bereidt maaltijden op houtvuur met het sprokkelhout dat je om je heen vindt, en hebt tevens elektrische oplaadfaciliteiten, want het houtvuur wordt in elektriciteit omgezet. Prijs: € 149,95. www.bioliteenergy.com

Powertraveller Harrier 25 WakaWaka Solar Panel

Ontvouw de kracht van de zon met vier WakaWaka Solar Panel-zonnepanelen in je rugzak. Samen genereren ze 10 Watt aan energie. Ze zijn opvouwbaar tot een superhandig formaat! Met de bijgeleverde Solar Link (een klein kastje met twee USB-poorten) kun je de panelen eenvoudig op je telefoon, camera of een ander USB-apparaat aansluiten. Wil je de energie opslaan voor een andere keer, sluit de WakaWaka Solar Panel dan aan op de WakaWaka Power 5 of WakaWaka Power 10, en je powerbank draait op zonne-energie. Koop dus een WakaWaka, want bovendien help je dan licht en stroom toegankelijk te maken voor families en mensen die het hard nodig hebben. Prijs: € 109,95. https://waka-waka.com

De Harrier 25 is een draagbaar, 6700mAh draadloos powerpack. Met de elastische riem kun je er je smartphone of een ander 5V-apparaat tijdens het opladen veilig aan bevestigen, terwijl je onderweg bent. Met de meegeleverde kabel kun je ook andere USB-apparaten opladen. Het product is water- en stofdicht (IP65-code). Prijs (bij benadering): £ 55-65 (omgerekend ongeveer € 65-75). www.powertraveller.com

outsi d e

A-SPECIAL

NATUURGEBIED

Peter Strubbe

Na drie jaar intensief werken is de uitbreiding van het Zwin met zo’n 120 hectare een feit. Een nieuwe dijk van bijna 4 km, inclusief enkele nieuwe uitkijkpunten, omgordt het uitbreidingsgebied met een nieuwe broedvlakte. Het biedt wandelaars de mogelijkheid om van het Zwin naar Cadzand te wandelen (heen en terug goed voor zo’n 12 km). Het is slechts één van de vele wandelmogelijkheden die het Zwingebied in petto heeft.

“O

f je nu in, rond of door het Zwin wandelt, beginnen doe je best met een bezoek aan het Zwin Natuur Park,” zo steekt onze bijzonder gedreven gids Peter Strubbe van wal. Hij is administratief medewerker bij het Zwin Natuur Park. “Sinds de vernieuwing van het park in 2016 zijn alle vogelkooien verdwenen en vervangen door een bezoekerscentrum met een interac-

tieve tentoonstelling en een parcours met themahutten.”

PIONIERSWERK “In de voederhut bijvoorbeeld kun je de vogels ongestoord achter spiegelglas in hun natuurlijk biotoop bewonderen. Een belangrijke opwaardering!” Trots neemt Peter ons mee naar het standbeeld van Léon Lippens, die in zijn ogen toch wel een

Wandelen in de omgeving Naast de betalende wandelingen in het Zwin Natuur Park en het getijdengebied, zijn er ook wandelingen in de omgeving, die vrij toegankelijk zijn. Er is de wandeling over de nieuwe dijk naar Cadzand en de bewegwijzerde Zwin-wandelroute (12 km) die je langs verschillende biotopen voert. Richting Zoute kun je langs de Royal Zoute Golf Club, het Koningsbos en de wijk Oosthoek. Verder kun je uiteraard ook gewoon even gaan uitwaaien op het strand...

A-SPECIAL

o uts i de

pionier was. “In 1953 vormde de Compagnie het Zoute onder zijn impuls immers de voormalige koninklijke tuin om tot een educatief vogelpark.” Samen met de vlakte was het een van de eerste natuur- en vogelreservaten in België, die in particuliere handen waren. In 2006 zijn het park en de Zwinvlakte verkocht, respectievelijk aan de provincie West-Vlaanderen en het Agentschap Natuur en Bos (ANB) van het Vlaamse gewest. De toekomst is verzekerd.

Pr o

vi n c

i e W e s t -V l a a n

re n

ZOUTWATERLABO De wandeling door het park is een opwarmertje. We passeren verschillende hutten, waar de enthousiaste Zwin-gidsen een woordje uitleg geven. Naast de voederhut zijn er de ringhut, de kijkhut en het kijkcentrum met – uniek voor België – een zoutwa-

“ N a lange tijd wint de getijdennatuur in de Zwinvlakte weer terrein op het land.” Op stap met Peter Strubbe © Provincie West-Vlaanderen

Knokkenaar Peter Strubbe bezocht het Zwin tijdens zijn eerste schoolreis en hij was meteen verkocht. “Ik was gepassioneerd door het getijdengebied, waar de zee het land binnenkomt. Dat fenomeen intrigeerde me. Ik kan nog altijd uren kijken naar het gebied met zijn schorren, slikken en kreken. Het is een liefde die nooit zal doven. Met de uitbreiding van het Zwin is het nu overigens de eerste keer sinds het ontstaan van de huidige Zwinvlakte – door de aanleg van de Internationale Dijk in 1872 – dat de getijdennatuur terrein terugneemt op het land. Door de verbreding en de verdieping van de bestaande Zwingeul wordt de verzanding een halt toegeroepen, en het gebied van slikken en schorren wordt met 120 ha uitgebreid.” Voorts is Peter Strubbe ook bijzonder gecharmeerd door de vernieuwing in 2016 van het educatieve vogelpark. “Sindsdien zitten de vogels niet langer in kooien, maar vliegen ze vrij rond en voeden ze zich op een zo natuurlijk mogelijke manier.”

terlabo. “Zoals je merkt, ben je in het park al snel zo’n twee uur in de weer,” legt Peter uit. “Mijn voorstel: start rond tien uur met de interactieve tentoonstelling en de panoramatoren in het bezoekerscentrum. Doe vervolgens het parcours met de themahutten in het park, en nuttig daarna iets in Zwinbistro The Shelter of spreek je lunchpakket aan op de picknickruimte. Na de middag kun je dan de weidse natuur in trekken.”

SLIKKE EN SCHORRE Wil je verder de educatieve toer op, dan is een gids onder de arm nemen de beste optie. Met hem loop je door de Zwinvlakte richting Zwingeul. Je wandelt er

tussen de schorren en de slikken, met hun eigen fauna en flora, afhankelijk van het seizoen. Wat maakt het Zwin uniek? “De uiteenlopende biotopen die je er dicht bij elkaar aantreft: polder, weiland, bos, dijk, slikken en schorren, duinengordels, strand, golfbreker en zee. Waar vind je die nog zo dicht bij elkaar?”

SEIZOENSKLEURTJES De fauna en de flora van het Zwin volgt de seizoenen. Elk jaargetijde heeft zowel voor de vogel- als de plantenliefhebber iets te bieden. “Tijdens de eerste maanden van het jaar komen de broedvogels terug. De ooievaars, die samen zo’n veertien nesten bevolken, stelen de show. Je ziet

ze hun nestplaatsen bouwen en overvliegen met materiaal dat ze daarvoor nodig hebben. Je kunt ze mooi bewonderen vanuit de ooievaarstoren.”

BROEDSEIZOEN In het park lokken winterbloeiers als sneeuwklokjes en winter akonieten de aandacht. Van half april tot midden juli vindt het broedseizoen plaats en is het een komen en gaan van allerlei vogels op de broedeilanden. “Breng dan zeker je verrekijker mee, of huur er één in het bezoekerscentrum. In de zomer zorgt de zwinnebloem – ook wel lamsoor genoemd – voor een fraai paars bloementapijt, dat alleen in het Zwin te bewonde-

ren is, want lamsoor groeit enkel in een zout zeemilieu.”

SERENE RUST, PUUR GENOT In het najaar komen de trekvogels uit het noorden aangevlogen om even te verpozen, krachten op te doen en dan verder naar het zuiden te trekken, of om te overwinteren in het Zwin. Het is de tijd dat ganzen er het mooie weer maken. Verder verkleuren in die periode de zilte plantjes. “De zeekraal en het klein schorrenkruid zorgen voor goudgele en rode tinten. In de winter is het volop genieten van de serene rust die het landschap inpalmt, en ‘s morgens van de zonsopgang boven de Zwinvlakte tegen een blauwe achtergrond...” outsi d e

A-SPECIAL

NATUURGEBIED

Op de Hoge Venen kom je in een prachtige natuuromgeving. Je wandelt er door een weids en open landschap op de hoogste paden van ons land. Voor een groot stuk is dat op een plateau, wat dit gebied zowat voor elkeen conditioneel haalbaar maakt. Wie van meer uitdagend werk houdt, vindt zijn gading op de rotsige paden langs de riviertjes.

Eric Meeuwsen

“W

il je een mooie wandeling van 10 km met slechts achttien meter hoogte verschil? In een Belgische stad rondlopen en wat bruggetjes nemen, en je hebt er meer!” Aan het woord is Eric Meeuwsen, onze gids. De venenvlakte is een echt plateau, maar aan de randen heb je wel diepe kloven, waar ven beken met (naar Belgische normen) nogal wat kracht voorbijstromen. © ostbelgien.eu / Dominik Ketz

‘SENTIERS DIFFICILES’ “Je moet over een goede coördinatie be schikken om de rotsige paden veilig af te lopen,” zo waarschuwt Eric. “Als je op een ‘sentier difficile’ – vaak smalle paadjes langs een rivier – valt, lig je gemakkelijk vijf tot tien meter lager. Die sentiers hebben een alpien karakter en bij ijs of sneeuw blijf je er beter weg. Trek dan maar de venen in, want die lig gen er wondermooi bij.” Net die combinatie van veengebieden en klovenlandschappen maken deze brok oernatuur tussen Arden nen en Eifel, die de Hoge Venen heet, net zo uniek als wandelbestemming.

POTGROND ZONDER MESTSTOF Het meest voorkomende plantje is veen mos, een mossoort die tot 25 keer zijn eigen gewicht aan water kan opslaan en kan

Verlangen naar het oude landschap Tot ongeveer het jaar 1000 bestonden de Hoge Venen uit kleine veengebiedjes en daarrond bossen met berken, elzen en hazelaars. Op de drogere stukken stond beukenbos. Vanaf 1000 ontwikkelde de bevolking het gebied en kapte men de loofbossen, om plaats te maken voor weilanden. Van de late middeleeuwen tot begin 19de eeuw waren er enkel resten veen en heidevelden. Dat, en moerasbossen, is het landschap dat natuurbeheer terug wil zien komen. © PA Massotte

A-SPECIAL

o uts i de

“ Deze brok oernatuur tussen de Ardennen en de Eifel is een prachtige wandelbestemming.”

Gidsopleiding bij Huis Ternel Eric Meeuwsen en zijn vrouw waren tot 2009 rijwielhandelaars in Eindhoven. Toen was de lokroep om in de natuur te zijn en die ervaring met anderen te delen, zo sterk dat ze naar de Duitse Eifel verhuisden. Eric en zijn vrouw, die ook gids is, begeleiden natuurwandelingen. In 2013 volgde Eric een opleiding in het Natuurcentrum Huis Ternell, waar hij speciaal opgeleid werd om in de Hoge Venen te gidsen. Zijn favoriete wandelingen: Natuurcentrum Ternell: parkeer de auto bij Nahtsief (Natuurcentrum Ternell) en wandel door drie vengebieden (Nathsief, Brackvenn en Im Platten Venn) aan weerszijden van de baan Eupen-Monschau (8 à 10 km). De valleiwandeling langs de Bayonne bij Longfaye, met pittige klimmetjes (8 à 9 km). De wandeling van Signal de Botrange en rondom Baraque Michel (16 km) is een topper. Meer info over gids Eric Meeuwsen: www.tueschwieschen.de

· · ·

overleven met het weinige voedsel dat in de regen zit. “Een veengebied ontwikkelt zich, wanneer een waterrijk gebied ‘verlandt’. Als er dan turfmossen op groeien die een natte omgeving creëren, krijgen hogere planten geen kans meer om er te leven. Een plan tenlaag die niet verteerd is, is geen goede voedingsbodem voor planten.” Eric noemt het “potgrond zonder meststof”. Veenmossen kun je het hele jaar bewonderen. Bij grote droogte worden ze witachtig, maar met een beetje water leven ze snel weer op. Volgens Eric worden de veenmossen te vaak overwoekerd door het pijpenstrootje, een gruwel voor de natuur beheerder, omdat ze het oorspronkelijke karakter van de venen teniet doen.

geplant, toen dit gebied bij Duitsland hoorde. Het Pruisische Rijk was goed georganiseerd en alle gronden die economisch niets op leverden, werden beplant. In de Pruisische Rijnprovincie van de 19de eeuw waren dat sparrenbossen, die gekapt konden worden om het hout te gebruiken.” Van oorsprong was dit een nat gebied. Vandaar de vele slootjes die het water weg voerden, vooraleer er geplant kon worden. “Er staan nu al bomen van de tweede en de derde generatie,” weet Eric. “Vandaag wordt een kaprijp bosperceel gekapt en komen er geen nieuwe sparren in de plaats. Die sparren zijn immers landschapsvreemd en hebben een negatieve uitwerking op het biotoop van de Hoge Venen.”

VEENPLUIS ALS KUSSENVULLING

TOEGANKELIJKHEID CHECKEN

Pijpenstrootjes groeien waar te veel voe dingsstoffen in de bodem zitten. Om er komaf mee te maken, is er maar één goede oplossing: met een bulldozer de bovenste laag wegschrapen om de voedselarme laag vrij te maken. “En dan maar hopen dat er weer veenplanten groeien.” Van juni tot augustus heb je naast die twee meest voor komende planten ook nog veenpluis, een grassoort waarop tijdens de bloei een soort ‘wattenbollen’ komen. “In vroegere tijden gebruikte de arme bevolking dat veenpluis om er hun kussens mee op te vullen,” vertelt Eric. En welke dieren kunnen we spotten? “Wie voor dag en dauw de Hoge Venen in trekt, kan mogelijk groot wild in het vizier krijgen op de grens vlakken tussen de kale plekken en het bos: wilde zwijnen, edelherten en reeën.”

De lege vlakte waar eens het sparrenbos was, ontwikkelt zich nu tot een nieuw venengebied. Naar welk seizoen gaat je voorkeur uit, Eric? “De Hoge Venen hebben nogal een bar klimaat. Het regent en sneeuwt er vaak, en de nevel heeft het hier ook naar zijn zin. De minst gun stige maanden zijn november en december.” Tot maart valt er vaak sneeuw, en dan is het er echt prachtig. “In de winterperiode worden er langlaufpistes gemarkeerd, maar die blijven zo veel mogelijk weg van de wandelpaden. In het voorjaar gebeurt het wel vaker dat de wegen in het ven afgesloten zijn wegens brandgevaar. Je doet er alleszins goed aan voor je vertrek eerst even de toegankelijkheid te checken op de website van de Hoge Venen.”

KAPPEN VOOR NIEUWE VENEN

Als uitvalsbasis voor een paar dagen Hoge Venen gebruikten we La Chaumière du Lac (Rue du Barrage 23, 4950 Waimes, www.chaumieredulac.be)

De venen worden omgord door sparren bossen. Dat plaatst Eric in zijn historische context. “De Pruisen hebben die sparren

Meer toeristische info: www.ostbelgien.eu/nl en www.hautesfagnes.be

outsi d e

A-SPECIAL

Voor zowel recreatieve als doorgewinterde wandelaars valt in ons land een schat aan wandelingen te ontdekken en te verkennen, in Vlaanderen en ook in het Franstalige landsgedeelte. Decathlon spreekt graag over ‘micro adventures’. Ziehier twee aanraders.

en bonus van het feit dat je in eigen land blijft, is dat je je ecologische voetafdruk onder controle houdt: de CO2-uitstoot om aan je vertrekpunt te geraken is immers beslist een stuk kleiner dan bij een buitenlands avontuur.

ZOALS DE FINSE MEREN Iets meer dan 20 km is de ideale lengte voor een dagtocht doorheen een van de grootste bosdomeinen van België, namelijk het Hertogenwald bij de Hoge Venen. De rust rond het meer van Gileppe heeft veel weg van de sfeer rond de Finse meren. Verder wandel je langs de rivier de Soor, die je op mooie panorama’s trakteert. Wens je er een bivak aan te koppelen, dan is l’Abri de Bergerie een aanrader. De bivakzone voor een drietal tenten is wel enkel toegankelijk voor fietsers en wandelaars.

A-SPECIAL

o uts i de

95% ONVERHARDE PADEN Heb je zin in een driedaagse wandeltocht, dan is een tocht in het Sint-Hubertosbos tussen de Lesse en de Somme een aanrader.

“ Onderweg kom je nauwelijks iemand tegen; ideaal als je even van de wereld weg wil zijn.”

De cath l on

spe cial

Lente-zomer 2019 bij Decathlon Decathlon biedt in zijn productgamma voor lente-zomer 2019 een rist nieuwe en slimme producten aan. Die maken het leven van wandelliefhebbers die er voor enkele dagen op uit trekken, een stuk comfortabeler en zijn bovendien bijzonder aantrekkelijk geprijsd. Even een greep uit het aanbod.

TREKKINGSCHOENEN TREK 700 (VOOR DAMES)

De lusvormige tocht (78 km) in dichtbegroeid dennenwoud baadt in de typische Ardense sfeer. Het parcours is goed aangeduid met groene genummerde wegwijzers. De acht dorpen op de tocht kunnen elk startpunt van de lus zijn. Onderweg kom je nauwelijks iemand tegen; ideaal als je even van de wereld weg wil zijn. Je geniet van 95% onverharde paden, een record voor een langeafstandsroute in ons land. Langs het parcours liggen enkele bivakplaatsen. Een gratis roadbook is bij de toeristische dienst van Lubin te verkrijgen; gps-tracks kun je downloaden via de app ‘Promenades à la carte’. Foto’s en beschrijvingen door Maxime Alexandre, blogger & Decathlon-ambassadeur www.trekkingetvoyage.com www.instagram.com/ trekkingetvoyage @trekkingetvoyage

De etiquette van de wandelaar/kampeerder Respecteer altijd de reglementeringen van het gebied waarin je wandelt, evenals die van de privédomeinen. Blijf altijd op de wandelpaden. Respecteer de stilte; houd er rekening mee dat je het bos deelt met nachtdieren en wild. Bivakkeer enkel op gereglementeerde bivakzones, kampeer enkel in beperkte groep en nooit langer dan één nacht. Gebruik enkel sprokkelhout, pluk niets, breek niets af en laat je bivakzone netjes achter. Wees je bewust van brandgevaar bij droogte en het bijbehorende verbod op kampvuurtjes.

Deze schoenen zijn in samenwerking met een groep fervente hikesters ontwikkeld. Ze bieden een maximaal comfort en veel steun op lastige bergpaden, wat toch hun favoriete terrein is. De Vibram-zool biedt een uitstekende slipvastheid, de waterdichtheid wordt verzekerd door het Outdry-membraan en het strapsysteem ondersteunt de voet perfect. Prijs: € 130.

KOOKSET VOOR TWEE PERSONEN

De ontwerpers van Decathlon hebben deze eenvoudige, complete en slimme kookset speciaal voor twee personen geconcipieerd. De set is geschikt om buiten te koken en te eten. Ze is uit sterk roestvrij staal gemaakt, wat gemakkelijk is in onderhoud, en heeft een gepatenteerde opklapbare greep om ze tijdens transporten af te sluiten. Inclusief: diepe borden en bestek. Prijs: € 15.

TREKRUGZAK 700 50+10

Een team van ervaren trekkers tekent verantwoordelijk voor het concept achter deze rugzak voor heren. Hij is bijzonder goed uitgerust en mikt op ervaren wandelaars die op een tocht van drie tot tien dagen acht tot twaalf kilo bagage meenemen. Prijs: € 90.

ULTRALICHTE TREKKINGSANDALEN TREK 500

Drie kernwoorden typeren deze sandalen: veelzijdig, comfortabel en slipvast. Het is de ideale luchtige sandaal om tot rust te komen na een vermoeiende trektocht. Ze zijn ultralicht en nemen in je trekkingrugzak amper plaats of gewicht in. Prijs: € 30.

ZONNEPANNEEL TREKKING TREK 100 10 W Dit hebbedingetje, waarmee je je powerbank met zonne-energie kunt herladen, is onmisbaar als je tijdens trektochten volledig autonoom wil zijn. Prijs: € 40.

SLAAPZAK TREK 100 5°C

Deze slaapzak lonkt naar trekkers en wildkampeerders die bij temperaturen vanaf 5°C rustig en comfortabel willen slapen. Hij is koppelbaar met de slaapzakken van de reeks Ultralight 2017 en Light 2018. Dankzij de twee driekwartritsen met dubbele trekker kun je de warmte regelen. Een leuke nieuwigheid is dat je hem onderaan open kunt ritsen en hem tijdens het uitrusten of bij het koken na de wandeling als warme cape kunt gebruiken. Prijs: € 60.

www.decathlon.be outsi d e

A-SPECIAL

REPORTAGE

Het grootste klimmassief in België? Freyr. De meeste klimroutes? Marche-les-Dames! Die rots is bij het brede publiek vooral bekend als de plek waar Albert I, de derde koning der Belgen, een dodelijke val maakte, dit jaar precies 85 jaar geleden.

arche-les-Dames is een deelgemeente van Namen, aan de linkeroever van de Maas. De naam verwijst naar de voormalige, naburige cisterciënzerinnenabdij, die in het begin van de 12de eeuw is gesticht door de echtgenotes van Naamse kruisvaarders die samen met Godfried van Bouillon naar Jeruzalem vertrokken. Onderaan het rotsmassief stond in die periode een klein

A-SPECIAL

o uts i de

hospitaal. Begin 19de eeuw werd er een kasteeltje gebouwd, dat aan het begin van WO I om strategische redenen is vernield (en tijdens de bezetting ‘in Duitse stijl’ weer opgebouwd is). In die oorlog maakte Albert I trouwens naam en verwierf hij faam als ‘koning-soldaat’.

COMPLOTTHEORIEËN Dat Albert I graag in Marche-lesDames kwam klimmen, was

“ Als enthousiast alpinist zag Albert I de grillige rotsen als ideaal oefenterrein.”

machtig is, zal de rest van de tekst ook wel verstaan. Elke 17 februari is er aan de rots overigens een bescheiden eredienst.

KLIMROUTES EN VIA FERRATA’S

bekend. Als enthousiast alpinist zag hij de grillige rotsen als ideaal oefenterrein voor zijn zomerse klimuitstappen in de Alpen en de Dolomieten. In de dagen voor zijn dood reed hij meermaals naar het massief. Hij hield van de klassieke routes, zoals ‘Inaccesible’ en ‘La cheminée Louise’. Vermoedelijk (complottheo rieën zeggen: “kan niet!”) viel hij naar beneden op een pijler bij ‘La cheminée Louise’. Naast de brokkelige spleet staat nu een stenen kruis met gedenkplaat (470 kg) met “In memoriam Alberti Regis Belgarum” erop. Wie het Latijn

Ook vandaag kun je de kalkrotsen van Marche-les-Dames nog beklimmen. Stroomafwaarts voorbij Namen torenen ze verscheidene kilometers lang uit boven de machtige Maas. Er zijn drie grote sectoren. Aan de rotsen van Beez zijn voornamelijk korte routes te

vinden. Op de rotsen achter het station van Marche-les-Dames mag je niet klimmen. Ten slotte is er Het Militaire Kamp, dat tot het militaire domein behoort waar de Belgische para’s trainen. De rotsen hebben een hoogte tot zo’n 80 meter en tellen honderden klimroutes, van niveaus drie tot acht. Enkele favorieten zijn Romanée Conti (6b), de goed uitgeruste la Langoureuse (5+) en de Tarzan (4b), voor velen een van hun eerste buitenroutes.

Zelf Marche-les-Dames beklimmen? De klimroutes en via ferrata’s zijn in het weekend en op officiële vakantiedagen toegankelijk. Meld je aan met je identiteitskaart en een lidkaart van een Belgische bergsportvereniging, of toelating om te klimmen op Belgische massieven. Per klimdag zijn slechts een beperkt aantal klimmers toegelaten. Er vroeg bij zijn is dus de boodschap! De klimtopo van Marche-les-Dames (77 pagina’s, A5-formaat) is tegen € 18 verkrijgbaar via de webshop van de Klim- en Bergsportfederatie en verschillende outdoorshops.

outsi d e

A-SPECIAL

Wallo ni ë

s p e c i al

Wallonië is een droomplek voor zowel sportieve als fanatieke mountainbikers. Dat hoeft geen betoog. Gaat je hart sneller kloppen als je de termen ‘single track’, ‘downhill’ of ‘freeride’ hoort? Wil je je technische capaciteiten testen en verbeteren? Ga dan linea recta naar een van de fantastische bikeparks die het zuiden des lands te bieden heeft.

“ Van de locaties alleen al maakt het hart van de buitenmens een sprongetje!”

A-SPECIAL

o uts i de

ikeparks vind je vrijwel overal ter wereld. Vooral de Alpengebieden adverteren er graag mee. Wat minder mensen weten, is dat er ook in ons land een behoorlijke dosis avontuur ligt te wachten. Niet alleen voor doorwinterde mountainbikers trouwens, want bepaalde trialzones en beginnersparcoursen zijn ook geschikt voor beginners en iets oudere kinderen.

BIKEPARK FERME LIBERT IN MALMEDY Voor zover we weten, is dit nog steeds een van de meest volledige bikeparks in de Benelux. Zonder twijfel is het tevens een van de meest verslavende. Van de locatie alleen al maakt het hart van de buitenmens een sprongetje; het bikepark Ferme Libert ligt in de Hoge Venen, op enkele minuten van het centrum van Malmedy en vlakbij het circuit van Spa-Francorchamps. Ferme Libert omvat verschillende downhillmogelijkheden, zowel in openlucht als in de bossen. In plaats van naar boven te moeten hiken of biken, kun je er handig gebruikmaken van de skilift. Verder is er een enduropiste, een UCI four-cross (780 meter, de langste van Europa!), MTBtrialzones en een Dirt Zone, gerealiseerd door Cyril Cabiat, specialist van de World Ride Tour. Fietsen en bescherming kun je ter plaatse huren. Het park is nagenoeg het hele jaar door open. In januari en februari worden de trails onderhouden en herbouwd. www.bikepark-fermelibert.com

BIKEPARK ADVENTURE VALLEY DURBUY Het grootste avonturenpark in België heet Adventure Valley Durbuy. Het houdt je bezig met een scala aan buitenactiviteiten, van klimparcoursen, ziplines, een 3D-buitenlabyrint en tubebanen, over speleo, kajaktochten en via ferrata’s, tot... het bikepark! Iedereen kan er op een zachte manier kennismaken met natuurlijke hindernissen, houten obstakels, bruggen en kleine jumps. Voor meer ervaren fietsers zijn er extra lussen die wat moeilijker zijn. In de toekomst wil het bikepark een chronosysteem met klassement voorzien. Verder zijn er twee pumptracks: korte, smalle aaneengesloten parcoursen met bulten en kombochten. Op een pumptrack hoef je nauwelijks te trappen: door met je armen en benen pompende bewegingen te maken, druk je de fiets op de achterkant van elke bult af om snelheid te maken en geraak je in een flow. Opgelet: het park is enkel toegankelijk met een fiets van Adventure Valley. www.adventure-valley.be

MTB-PARK VOLMERSBERG IN SANKT VITH Dit vrij toegankelijke bikepark is geliefd terrein voor zowel mountainbikers als ambitieuze sportievelingen die mountainbiketrainingen houden en hun technische capaciteiten testen. Parkeren kan bij het cultureel centrum Triangel. Het bikepark is bereikbaar via de RAVeL, waar een klein testparcours is aangelegd. Zeker van je stuk? Ga dan genieten van bijna vijf kilometer singletrails door het beboste domein van de Volmersberg. Het park

“ Gekleurde wegwijzers op de parcoursen geven de moeilijkheidsgraad aan.”

Avontuur op grote hoogte Een dagje op avontuur zonder fiets? Kan ook, want in Wallonië zijn er veel avonturenparken. We vermelden er hier enkele minder bekende, die je kunt gaan ontdekken. Ecopark Tournai: zeven hoogteparcoursen van verschillende niveaus aan de rand van een steengroeve, met lianen, apenbruggen, tarzansprongen en klimmuren; als afsluiter is er de deathride over het meer. http://ecopark-adventures.com Forestia: dierenpark nabij de Hoge Venen met verrassende extra’s, zoals een outdoor klimpark en een avonturenpark met negen parcoursen, meer dan honderd obstakels en een gigantische tokkelbaan van 120 meter. https://forestia.be Natura Parc: in de bossen en het groen, aan de oevers van de meren van Eau d’Heure, waar kinderen en grote mensen zich kunnen vermaken met bosspelen, touwbruggen, slingertouwen, een touwen vatenparcours en nog veel meer. www.naturaparc.be

is opgezet op een schuine helling in glooiend terrein, de ideale speeltuin voor mountainbikers die van een afwisselend trajectprofiel houden. De drie parcoursen zijn bewegwijzerd met blauwe, rode en zwarte pijlen; net als bij het wintersporten duiden de kleuren op de moeilijkheidsgraad (van gemakkelijk over gemiddeld tot moeilijk). Durf je de moeilijke hindernissen nog niet aan, dan is er altijd een uitwijkmogelijkheid voorzien. www.ostbelgien.eu

BIKEPARK VAN DE MEREN VAN L’EAU D’HEURE Met de opening van dit bikepark in 2016 zetten de regio Les Lacs de l’Eau d’Heure een ferm orgelpunt achter tien jaar bouwen aan fietsinfrastructuur. De breed uitgesmeerde

heuvelflank, die vanaf het wielercentrum afdaalt, herbergt een prachtig bikepark met technische afdalingen in verschillende moeilijkheidsgraden. Een rollend tapijt voert bikers weer naar boven. Voorts zijn er een pumptrack en pistes voor dual slalom, four-cross en freeride. Hoger op de heuvel is van rotsen en hout een trialparcours gebouwd. Het park is dagelijks van negen uur tot zes uur toegankelijk. Sommige attracties (het rollend tapijt, de Big Air Bag en de Bike Wash) zijn enkel toegankelijk met een begeleider van het Bike Park. In en om het prachtige merengebied van l’Eau d’Heure vind je trouwens nog wel meer buitenavontuur en waterrecreatie. www.lacsdeleaudheure.be

outsi d e

A-SPECIAL

A-Special - Outside Zomer 2019

Articles inside

Accessoires - op zonnekracht

Gadgets voor onderweg

Accessoires - Kleding voor buitenactiviteiten

Marche-les-Dames

De Hoge Venen - Wandelen op het dak van Belgi\u00EB

Wandelen in het Zwin

Karel Sabbe - Voorbij de limieten

Kristof Allegaert - de kracht van vrijheid

Naar SalzburgerLand

Tom Waes op El Capitan