Bertsolaritza

JOSEMAREKIN IKASITAKOA ESKOLAKO LAGUNEKIN KONPARTITZEN 2011ko ekainaren 1a

Frantzisko Deuna Ikastetxe Publikoa

6. Mailan astean behin bertsolaritza ikasi egin dugu Josemarekin.

Asko ikasi dugunez, ikasturte bukaeran eskolako lagunei erakustea erabaki genuen. Horretarako zenbait lan prestatu genuen.

Basoan bizi ziren hiru txerri txiki oinez ibiltzen ziren poliki-poliki.

Eskeita hartu eta basoan barrena: -Jolasteko gogokin hartu nuen trena.

Orduan bai txerriak izututa zeuden: -Ziztu bizian,- Laster!, etxeratu ginen.

Otsoak haizea hartu ta indarrez bota -Saiatu naiz berriro atearen kontra.

Lastoa ta egurra airez bota ditu taldeko lana eginda otsoa gainditu.

Beren bizilaguna otso indartsua, bakarrik falta zuen sudurretik sua.

Etxea egin zuen txerritxo ertainak basotik ekarrita egurrez eginak.

Estakaz eta iltzez atea itxi zuten: -Otsoa han sartzeko beldurra genuen.

Aurpegi gorri-gorriz zegoen otsoa ta pentsatzen hasi zen, -Ez naiz inozoa!

Lanak ongi eginda hobeki aritu poliki eta mantso primeran gelditu.

Ez ziren lasai bizi hiru txerritxoak: -Guztiak ikaratzen gintuen otsoak.

Egur asko zegoen haritz ta pagoa -Gurdiakin jaitsita oso azkar noa.

Otsoa oso pozik laster etorri zen: -Haizea gogoz hartu, gero bota nuen.

Otsoa teilatuan tximinira igo salto handi bat egin ta gaizki berriro!

Etxe berri-berria denek egin zuten: -Han lasai jolasteko beharra genuen.

Bukatu eta gero noa anai bila berarekin batera a zer iskanbila.

Txerri horrek korrika egin zuen fuerte egurrezko etxera ailegatu arte.

Txerri oso azkarrak piztu zuten sua hamar kilo egur ta botata listua.

Bakoitzak bere aldetik materiala ekarri, -Denboraz egon ginen estu eta larri.

Hirugarrenak berriz harrizko etxea kostata ta kostata hura bukatzea.

Bi txerritxo etxean beldurrez beteta otsoa noiz etorri han izkutatuta.

Otsoa tximinitik sartu zen batera sua ukitu eta uluka atera.

Bukatu bezain pronto zinemara joan otsoa etorri ta eseri ondoan.

-Harriak mendi goitik ekarri nituen zaila izan zen hori, gruarik ez nuen.

Otsoak indar handiz bota zun haizea poliki eta mantso lurrera etxea.

Hauxe izan da dena, hona bukaera, -Orain hiru txerriak pozik bizi gara.

Alferrena gaztea: -Lana ez dut maite lastozkoa egin dut esfortzurik gabe.

Egun batez otsoa bertan azaldu zen ezer ez esan gabe asko izutu ziren.

Bi txerritxoak igo kometa batera...

-...ta abiatu gara harrizko etxera.

Hala bazan ez bazan sar dadila plazan ta atera dadila San Frantzisko eskolan.

Martin artzaina eta “Lagun� txakurtxoa Ezkaban bizi ziren,bai leku goxoa!

Herritarrak iritsi ziren motorrekin artzaina lasai-lasai zegon ardiekin.

Sardeak ta labanak otsoa hiltzeko -Baina artzainak barre egin nuen asko.

Herritarrak beldurrez ez ziren hurbildu otsoak ardiak janda ahoan murgildu.

Etxe txiki txuri bat erreka ondoan ura garbi ta fresko udako beroan.

Herritarrak haserre jarri ziren oso artzainak gezur pila erran zuelako.

Artzainak gezurrez ikusi mendian jaitsi ziren menditik haserre bizian.

Otsoak barrez barrez ardiak irentsi labana ta sardeska ez du erabili.

Artalde bat bazuen, esaten dutenez, ehun ardi zuri eta hamabi ardi beltz.

Baina artzain gezurtia mintzatu astiro jende guztia haserre bueltatu zen gero.

- Artzain gezurti hori akatuko dugu motosierra hartu ta alferra astindu.

Ardi denak jateko hortzak ditu aski odola ta odola ikusten zen, noski.

Ezkaba jaitsi eta hasi zen oihuka megafonia eta turuta hartuta:

Oso berdea zenez artzainaren broma jendea oso haserre bueltatu zen hona.

Handik gutxira otsoa goian agertu zen horregatik artzaina herriraino zuzen.

Hementxe bukatzen da gure ipuintxoa espero izatea zuen gustokoa.

-Otsoa dator eta dut beldur handia holako animaliak jango nau erdia!

Martin lagun batekin jaitsi zen herrira eta jende guztia berari begira.

Motorra hartu eta herrira jaitsi zen herritarrei otsoa dator esan zien.

Ondorioa entzuten egon adi-adi: gaizki dago esatea gezurrak ugari.

Artzaina itxoiten zen lasai eserita laguntza iritsi zain eskuan pilota.

Herritarrak berriro mendira igo ziren artzaina laguntzeko guztiak prest zeuden.

Herritarrek ez zuten ezer ez sinistu Martin negarrez eta bazen haserretu.

Urtarrila lehena datoz erregeak negu erdian gaude, ez daude loreak.

Otsaila dator gero hauxe da motzena mozorro eta kantak bertan dituena.

Maiatza, bai, maiatza eguraldi ona langileen eguna, hau da zoriona .

Ekaina bukaeran eskola amaitu oporrak hasten dira, horrek gu alaitu.

Martxoa hirugarren, udaberria hasi hostoak hazten dira eta guk ikusi.

Ondoren apirila euria etorri Aste Santua amaitu, gaude oso larri.

Uztailan San Ferminak zuri eta gorri festak hasiko dira ez al da pozgarri?

Irailan eskolara, hau alferkeria!

Ta bertara berandu iritsi ia-ia.

Negua hasiko da azaroan zehar San Martin egunean txerria hil behar.

Abuztua da eta goaz hondartzara krema eman ondoren denok uretara.

Urrian udazkena, dago fruitu pila Erriberara goaz mahatsaren bila.

Abenduan urtea bukatzen da bizkor hau da hau zoriona Olentzero dator.

Zazpiretan altxatu

Eguerdian banoa

aitak ni esnatu

ni pozik etxera

bost minutu geratu

kaka bat zapaldu dut,

eta nau zigortu.

handia gainera.

Oheari agurtuz

Bazkaltzeko tipula

ogiak txigortu

ta gero purea,

eta horren ondoren

ai amatxo maitea!

autobusa hartu.

behar dut bakea.

Klasean sartu eta

Logale pilarekin

bi kontrol sorpresa

bi ordu ikastera

protestatu egin dut,

mate ta ingurune,

oharra etxera.

posible ote da?

Irakaslearen bronka

Klasea bukatu da

jaso eta gero

ta orain inglesa

bi kontrolak bukatu,

zortzitan bukatu ta

atera dut zero.

nolako sorpresa.

Patiotik atera naiz

Ni ordenagailuan

atsedenaldian

hor nago etxean

Aliziak hartu eta

amak deitu egin dit

utzi nau bankuan.

afaltzera joan.

Ta hurrengo klasean

Gaurko eguna ez dut

bigarren kontrola

ahaztuko sekula

baina penkatzen badut

afaltzeko zegoen

niri ez zait axola.

goizeko tipula!