WARTO WIEDZIEĆ
Jak żywić wybrednego czworonoga?
Zaburzenia jedzenia u psa to poważny problem, którego właściciele nie powinni bagatelizować. Zmiana zachowania i nagły brak chęci jedzenia ulubionej karmy mogą być wywołane przez różne czynniki, od znudzenia po pierwsze objawy choroby. Dlaczego pies nie chce jeść? Z czym związana jest utrata apetytu? Jaką karmę podawać psu, by zapewnić mu odpowiedni poziom składników odżywczych?
D
MATERIAŁ SPONSOROWANY
DLACZEGO PIES NIE CHCE JEŚĆ?
Utrata apetytu przez psa jest dla opiekuna sygnałem, któremu należy się bezwzględnie przyjrzeć. Przyczyn tego problemu może być wiele: od błahych, typu znudzenie, chwilowy brak zainteresowania pokarmem w wyniku działania bardziej atrakcyjnych bodźców, przejedzenia czy zbyt wysokiej temperatury zewnętrznej, po bardzo poważne, włączając początki rozwijającej się choroby. Podłożem zmiany zachowania są także problemy behawioralne wynikające z przyczyn zewnętrznych, np. pojawienie się nowego psa lub kota w domu, silne emocje towarzyszące kontaktom z innymi zwierzętami w czasie spaceru czy działanie feromonów uruchamiających mechanizmy seksualne. Innym czynnikiem może być również postępujący proces starzenia – zmniejszona aktywność sensoryczna receptorów smakowych i węchowych oraz ograniczone zdolności kognitywne, skutkujące lękiem przed podawaniem nowego rodzaju posiłku. Bez względu na rodzaj przyczyny, każda nagła utrata apetytu u psa nie powinna być bagatelizowana.
NEOFOBIA I NEOFILIA, CZYLI ZABURZENIA JEDZENIA Chęć pobierania pokarmu jest silnym bodźcem gwarantującym prze24 RYNEK ZOOLOGICZNY | LISTOPAD-GRUDZIEŃ 2020
Tylko karmy o wysokiej wartości odżywczej, np. dania dla psa marki Dolina Noteci Premium, zagwarantują harmonijny rozwój i wzrost szczeniąt oraz utrzymają zdrowie dorosłych psów
życie danego osobnika i wydaje się być niezależnym od fazy dojrzewania centralnego układu nerwowego – pierwszym instynktem u ssaków jest odruch ssania. W czasie dalszego rozwoju na preferencje smakowe duży wpływ ma rodzaj i skład podawanego pokarmu. Obszerne badania nad mechanizmami prowadzącymi do niechęci poznawania nowych smaków (neofobia) lub nadmiernej skłonności pobierania dotychczas nieznanej karmy (neofilia) pozwalają stwierdzić, że istotnymi czynnikami są smakowitość karmy, jej wartość odżywcza, a także prawidłowo prowadzone postępowanie żywieniowe zaraz po okresie odsadzenia. Neofobia pokarmowa definiowana jest jako postawa psa objawiająca się unikaniem nowych produktów, czasami także określa się ją jako typ zaburzeń karmienia – „wybiórcze jedzenie”. Jest zależna od czynników biologicznych i środowiskowych takich jak np. odżywianie w okresie prenatalnym, sposób żywienia w okresie odsadzenia i wczesnego szczenięctwa, ale także od cech indywidualnych szczeniaka i dorosłego psa, jego nawyków i zależnych od opiekuna zwyczajów związanych z podawaniem posiłków. Z kolei neofilia pokarmowa określa nadmierną chęć przyjmowania nieznanego pokarmu lub takiego, z którym nie miał kontaktu od długiego czasu. Stopień nasilenia tego zjawiska jest zależny od postrzegania przez psa nowej karmy jako bardziej smakowitej i prowadzi do wzmożonego jej pobierania, co najczęściej kończy się przejadaniem. Z czasem efekt stymulacji nową karmą słabnie i jej ilość stabilizuje się lub niestety, pies odmawia jej jedzenia, gdyż instynktownie czeka na „coś smaczniejszego”. Każde z zaburzeń pobierania pokarmu wiąże się z ryzykiem: neofobia z niedożywieniem, a neofilia z przekarmieniem.
WYSOKA WARTOŚĆ ODŻYWCZA KARMY – CO OZNACZA? Z uwagi na powyższe, świadome wprowadzanie do jadłospisu psa nowych produktów w tej samej kategorii karm jest najrozsądniejszym rozwiązaniem. Karmy
