3 minute read
Naar de plek van... André Manuel
Zoals zovelen heeft André Manuel een ongewoon jaar achter de rug. Waar hij normaal gesproken het land doorreist als cabaretier en muzikant, was hij de afgelopen maanden door de coronamaatregelen aan huis gekluisterd in Diepenheim – de plek waar hij is geboren en na een aantal omzwervingen alweer een flink aantal jaren woont. ‘Ik ben niet met mijn handen en voeten aan deze plek gebonden, maar met mijn hart.’
DOOR MARTINE VAN DER VEER
We ontmoeten elkaar bij de watermolen Den Haller op een zonnige junidag. Het is er druk met toeristen, het terras zit vol en fietsers en wandelaars verkennen de omgeving. We laten de molen achter ons en lopen via een smal paadje langs een weiland naar een rustig bankje aan de rand van het bos. ‘Die heb ik speciaal voor jou neergezet,’ grapt Manuel. Hij kent deze omgeving op zijn duimpje, is hier geboren en opgegroeid. ‘In de molenbeek en bij de watermolen heb ik leren zwemmen. Als kind was mijn wereld niet groter dan Diepenheim,’ vertelt Manuel. Even ging hij weg om te studeren in Nijmegen en Arnhem, ‘maar ik ben geen studietype. Toen de gitaarleraar aan mij vroeg waar hij zelf zou kunnen optreden, wist ik dat ik moest wegwezen. Ik kon toen ook al van mijn muziek leven.’
En het is juist die groene natuur die dit gebied voor hem bijzonder maakt. ‘Mensen worden anders wanneer ze buiten zijn. Is dat dan rust? Het is gewoon anders om naar de vogels te luisteren dan om een radio aan te zetten.’ Het afgelopen jaar is Manuel veel buiten geweest om te wandelen. Hij loopt iedere dag zeker twee uur. ‘Het wandelen heeft invloed op mijn werk. Het ritme van mijn muziek ontstaat door het ritme van de wandeling. Voor ieder mens is het goed om regelmatig de wandelschoenen aan te trekken, het zorgt voor inspiratie.’
Hij verhuisde terug naar Diepenheim en is nooit meer weggegaan. ‘Plekken zoals deze ademen geschiedenis,’ aldus Manuel. ‘De vele landgoederen hier zijn al honderden jaren in adellijke handen. Dat heeft er mede voor gezorgd dat Twente zo groen is gebleven.’
Toch betekent dat niet dat het werk uit zijn handen vloeit. ‘Ik heb deadlines nodig om te kunnen werken. Zonder stok achter de deur krijg ik het niet gedaan.’ En juist die deadlines vielen door de coronacrisis weg. Het was voor Manuel dan ook geen gemakkelijk jaar. ‘Ik ben door corona wel gezonder geworden en ik voel me fit, maar ik ben ook onrustig want de prijs van de crisis moet nog betaald worden. De noodpakketten hangen met plakband aan elkaar, dus er moet uiteindelijk bezuinigd worden. Waar gaat dat gebeuren? In de culturele sector?’
Inmiddels druppelen de deadlines voor Manuel weer binnen. Na onze afspraak stapt hij op de boot naar Terschelling om in het kader van het wegens corona omgevormde Oerol op een alternatieve wijze toch iets van zijn werk te kunnen laten zien. En hij is druk bezig om ‘Twente op muziek te zetten’. In negentig liedjes bezingt hij alle Twentse dorpen, steden en buurtschappen, ‘maar ik wil Twente niet mooier verkopen dan dat het is.’
Hij zegt dan ook geen ‘knuffeltukker’ te zijn. ‘Ik kan ook uit de bocht vliegen,’ aldus Manuel. ‘Ik wil niet chauvinistisch doen over dit gebied en ik voel me eigenlijk overal wel thuis. Ik zou overal kunnen wonen, zolang dit er maar is.’ Hij gebaart naar het open veld voor ons. ‘Er moet wel een ‘buitenaf’ in de buurt zijn, waar je de vogels kunt horen fluiten en de sterren echt kunt zien. Dan weet je pas hoe nietig je bent als mens.’
Watermolen Den Haller in Diepenheim
Aan de weg van Diepenheim naar Hengevelde ligt de korenwatermolen Den Haller. Deze molen wordt al in een oorkonde uit 1169 genoemd en is daarmee de op een na oudste watermolen van Nederland. Den Haller vormt het centrum van een buurtschap bestaande uit enkele boerderijen en huizen, waar waarschijnlijk ook de oorsprong van Diepenheim ligt. Tot 1970 is de molen nog dagelijks in bedrijf en de boeren uit de omgeving laten er hun graan malen. Dat is bijzonder omdat de watermolen nog grotendeels in zijn oorspronkelijke vorm bewaard gebleven is. Op de plek waar de boeren zich een borrel lieten inschenken terwijl de molenaar bezig was, is nu een restaurant gevestigd. Meer informatie over de watermolen vind je op www.watermolendenhaller.nl
