CAN CANDAN ilə müsahibə Müsahibəçi: Bizə qısaca özünüz haqda məlumat verərdiniz. Can Candan: İstanbulda yaşayan sənədli film rejissoru və Boğaziçi universitetində işləyən akademikəm. “Benim Çocuğum” sayca 3-cü tam metrajlı sənədli filmimdir. Hal-hazırda dördüncü “Nükleer Alaturka” filmi üzərində işləyirəm. Akademik olaraq da sənədli film haqqında dərs deyir, araşdırmalar və nəşrlər edirəm. Müsahibəçi: “Benim Çocuğum” filmi Türkiyə və türkcə anlayan insanlar üçün çox önəmli bir proektdir. Bu film bir rejissor olaraq sizin üçün nə ifadə edir? Can Candan: Öncə təşəkkür edirəm. “Benim Çocuğum” filminin Azərbaycanda önəmli qəbul edilməsi çox xoşdur. Övladları LGBTİ+ olan ailələrin, uşaqlarını olduqları kimi qəbul etməyi öyrənməsi və sonradan həm öz övladlarının, həm də ümumilikdə LGBTİ+ insanların haqları uğrunda mübarizə aparmalarının hekayəsi həm Türkiyə, həm də yaxın mədəni coğrafiyada eşidilməsi vacib, ümidverici bir hekayə idi. Bu işə başlayarkən belə deyirdim ki, əgər filmimiz bir insanın belə olsa həyatını asanlaşdıracaqsa, bir insanın həyatda qalmasına səbəb olacaqsa, hədəfimizə çatmış olacağıq. Düşünürəm ki, bunu bacardıq. Müsahibəçi: Belə bir film ideyası ağlınıza
14
necə gəldi? Daha əvvəllər proektlərdə çalışmısınızmı?
bu
tərz
Can Candan: Müxtəlif sosial və siyasi mövzulu sənədli filmlər çəkmişdim, amma “Benim Cocuğum” ilk LGBTİ+ mövzulu filmim oldu. LGBTİ+ haqları mübarizəsinə dəstək verən biri olmağıma baxmayaraq, LİSTAG adlı ailələrdən ibarət bir qrupun olduğunu bilmirdim. İşlədiyim universitet olan Boğaziçi universitetində 2010-cu ilin oktyabrında təşkil olunmuş konfransdakı bir paneldə LİSTAG ailələrini spiker olaraq dinlədim. Danışdıqları hekayələr həm hər insanın yaşadığı ailəsi tərəfindən qəbul edilmə mübarizəsinin, həm də valideyn olmağın hekayəsi idi. Bunlar həm yetkin bir
