Szyszko-Bohusz - USŚ

A Annddrrzzeejj SSzzyysszzkkoo--B Boohhuusszz

Uniwersalny Stan Świadomości

Spis treści 3.3.1983 (godz. 1 w nocy) ............................................................................................................................... 3 Jak osiągnąć USS (próba charakterystyki) ....................................................................................................... 4 Instrukcja pomocna w osiągnięciu Uniwersalnego Stanu Świadomości ........................................................... 6 29.1.1983 .......................................................................................................................................................... 7 26.2.1983 (godz. 0.40)...................................................................................................................................... 7 16.11.1980 ........................................................................................................................................................ 7 26.12.1981 ........................................................................................................................................................ 8 18.10.1979 ........................................................................................................................................................ 9 4.2.1983 ............................................................................................................................................................ 9 19.10.1979 ...................................................................................................................................................... 10 30.10.1979 ...................................................................................................................................................... 10 29.12.1981 ...................................................................................................................................................... 10 28.9.1981 ........................................................................................................................................................ 10 24.3.1977 ........................................................................................................................................................ 11 9.6.1980 .......................................................................................................................................................... 11 25.6.1980 ........................................................................................................................................................ 11 1.9.1979 (4 rano) ............................................................................................................................................ 11 22.11.1979 ...................................................................................................................................................... 12 23.11.1979 ...................................................................................................................................................... 12 14.1.1977 ........................................................................................................................................................ 12 14.2.1983 ........................................................................................................................................................ 13 19.2.1977 ........................................................................................................................................................ 13 1.3.1977 .......................................................................................................................................................... 14 13.7.1977 ........................................................................................................................................................ 14 15.7.1980 ........................................................................................................................................................ 14 18.1.1983 ........................................................................................................................................................ 15 3.2.1979 .......................................................................................................................................................... 15 Zalecenia Jogi................................................................................................................................................. 16 Co stałoby się z człowiekiem... ....................................................................................................................... 16 Śmierć Śmierci................................................................................................................................................ 17 Wypisy z rozprawy mistycznej p.n. Droga Duszy do Boga św. Bonawentury - Doktora Serafickiego ........................................................................................................................................................... 18 Wypisy z pracy p.n. "Dzieła, życie św. Teresy od Jezusa" ............................................................................. 19 Wypisy z dzieła "Ćwiczenia Duchowne" Doktryna Kościoła Katolickiego św. Ignacego Loyoli ..................................................................................................................................................................... 20

2

Uniwersalny Stan Świadomości (wypisy)

próba charakterystyki stanu nie podlegającego zmianom |p=q|

3.3.1983 (godz. 1 w nocy)

Pragnę wyrazić głębokie przekonanie, że Chrystus wzywając swoich braci - ludzi do "doskonałości równej ich Ojcu w Niebie" miał na myśli Stan Nie Podlegający Zmianom - Uniwersalny Stan Świadomości.

Twierdzenie to potwierdza i uzasadnia samo życie. Jakiż bowiem stan świadomości zasługuje na miano "Boskiego", "Doskonałego"?

Czyż można w ten sposób określić codzienną świadomość przeciętnego człowieka - przenikniętego nieskończoną ilością odmian pożądania, obawy, strachu, gniewu, pośpiechu, trywialności, rozproszenia i nieładu?

Jak również, czy można mianować "Boskim" i "Doskonałym" stan świadomości człowieka, w którym wprawdzie przeważają elementy altruizmu, bezinteresowności, twórczej aktywności - są one jednak w sposób nieunikniony (gdyż "errare humanum est") zaprawione skazą słabości, niekonsekwencji lub egoizmu?

Na obydwa postawione pytania odpowiedź może być tylko jedna: Słowa Chrystusa wzywające człowieka do doskonałości "równej Ojcu Niebieskiemu" oznaczały możliwość osiągnięcia stanu "psychologicznej doskonałości", "stanu nie podlegającemu zmianom", stanu wszechogarniającej miłości, pokoju, prostoty i szczęścia, czyli takiego w istocie stanu, który zasługuje na miano Uniwersalnego Stanu Świadomości.

Wszystko bowiem co się rodzi - skazane jest na śmierć.

Wszystko co złożone, musi ulec rozpadowi i anihilacji - nie może więc być doskonale.

Urzeczywistnieniem wiecznej, wszechogarniającej prawdy może być więc stan pogrążenia się w wieczności, stan pierwotnej, absolutnej prostoty - Stan Uniwersalnej Świadomości.

3

Jak osiągnąć USS (próba charakterystyki)

Przede wszystkim należy sobie uświadomić potrzebę jego uzyskania (silna pozytywna motywacja) jako szczytowe osiągnięcie człowieka.

USS winien stanowić dla człowieka poszukującego - synonim całkowitego oczyszczenia z błędu i ciemnoty (grzechu), głębokiej wiedzy o istocie rzeczywistości , bezinteresownej miłości do dawcy życia oraz swych braci - wszystkich ludzi.

USS - to wyzbycie się egoizmu, pożądania, gniewu , głupoty. W stanie tym człowiek utożsamia się z całą ludzkością jako swym rzeczywistym ciałem, pragnąc dobra każdego, tak jak własnego, dążąc z całych sił do wyzwolenia od zależności i nędzy wszystkich istot.

Należy jasno zrozumieć, że USS jest stanem nie podlegającym żadnym zmianom - jest poza czasem i przestrzenią - jest stanem absolutnej ciszy zmysłów, wygaśnięcia potoku myśli, całkowitej zewnętrznej i wewnętrznej równowagi i harmonii.

Jest to stan "uniwersalny", ponieważ podczas jego trwania zanika wszelkie pragnienie, traci sens wszelkie dyskursywne pojmowanie, pozostaje jedynie czysta świadomość, samoświetlna i niezróżnicowana, pierwotna i wieczna, mieszcząca w sobie wszystko, samowystarczalna i cudowna.

Przez wszystkie wieki i okresy historyczne ludzie silili się, aby określić ów Uniwersalny Stan Świadomości różnymi pojęciami, jak kontemplacja, Nirbikalpa Samadhi, Transcendentalna Medytacja, Nirwana, Satori, Moksza, Kajwalia, Urzeczywstnienie Siebie (Self Realisation), Stan Pustki (Sunjata) itp.

Stan ten w istocie jest najbardziej naturalnym stanem człowieka, osiągany był przez ludzi w równych okolicznościach jako wynik określonych praktyk, chociaż niekiedy pojawiał się samoistnie.

Do aspektów (czynników) sprzyjających zaistnieniu USS zaliczyć można: 1. Intensywne pragnienie poznania Najwyższej Rzeczywistości, Boga, Absolutu, własnej natury (jaźni); jest to ostatnie z pragnień, które winno dominować w osobowości przed realizacją USS. 2. Skierowanie wszystkich owych sił ku służeniu prawdzie w duchu miłości i pokoju.

3. Konsekwentne usprawnianie głębokiego skupienia (medytacji). W skupieniu tym należy ogarniać swą świadomością cały wszechświat z miłością, pokojem i mocą.

4. Ograniczenie nieskończonych kontaktów z ludźmi, praktykowanie samotności, ograniczenie niepotrzebnej mowy, zwłaszcza krytykowania bliźnich, unikanie luksusu i komfortu na rzecz prostoty, a nawet pewnej twardości życia, tryb życia winien być zgodny z wymogami higieny ogólnej (zwłaszcza należy dbać o właściwą dietę oraz hartowanie ciała) oraz higieny psychicznej.

5. Ofiarowanie całego siebie i wszystkich swych myśli, słów i czynów najwyższej rzeczywistości - w duchu bezinteresownej służby zapomnieniu o sobie.

Mędrcy realizują USS pogrążając się w zawrotne bezdnie własnej natury, w serce rzeczywistości .

Uczeni osiągają ów stan ogarnięci zdumieniem i podziwem dla mądrości i niezmierzonej wielkości Stwórcy Wszechświata.

Artyści wchodzą w USS kontemplując nieskończoną tajemnicę piękna - przyrody, stworzenia człowieka Uniwersalnej praprzyczyny.

4

Ludzie bezinteresownej pracy (ind. Karma Joga) osiągają ów stan poprzez zapomnienie o sobie ofiarowując owoce swego trudu wiecznie obecnej energii sprawczej , energii miłości i pokoju.

USS jest stanem absolutnej konkretności, jest sercem wielkich religii (por. Poznanie Duszy Siankary) będzie on również szczytowym osiągnięciem nauki przyszłości.

Osiągnięcie przez ludzkość jako całość owego stanu oznacza kres jej rozwoju ewolucyjnego, oznacza połączenie się "zindywidualizowanych promieni" z praźródłem , z wiecznym i jedynie konkretnym oceanem światła.

Najskuteczniejszym sposobem (metodą) osiągnięcia USS jest praktykowanie w życiu codziennym miłości Boga oraz miłości bliźniego - zgodnie z nauką Chrystusa.

W istocie podstawowe przykazania zarówno ogólne, jak i szczegółowe wielkich religii świata, chrześcijaństwa (Dekalog), buddyzmu (ośmioraka ścieżka doskonałości), hinduizmu (Wedy, Bhagawad-Gita) oraz islamu (Koran) zdążają do osiągnięcia USS, czyli Stanu Urzeczywistnienia "Tego, który JEST" - stanu nie podlegającego żadnym zmianom.

Oznacza to, że jest to stan czystej bezinteresownej miłości do wszelkiego życia (będącego wszak życiem Najwyższego), stanem czystego (pozaintelektualnego, pozadyskursywnego, przekraczającego wszelką konwencję logiczną) poznania oraz stanem absolutnego szczęścia - wynikającego z realizacji wieczności swej natury oraz jej istoty, stanowiącej świadome siebie Światło, świadomą siebie Energię, świadomą siebie Wszechprzenikającą Moc. Realizacja USS jest zupełnie zgodna z definicją zdrowia określoną przez Światową Organizację Zdrowia (Worlds Health Organization) jako doskonałe samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne.

Podkreślić należy, że osiągnięcie USS nieporównanie przekracza swą intensywnością i głębią doznania psychologiczne uzyskiwane przy użyciu narkotyków, jak LSD, STP, haszysz, marihuana, opium, heroina, meskalina, jak również alkoholu i używek.

Charakterystyczne jest to, że uzyskanie USS prowadzić winno do wszechstronnego rozwoju i głębokiej oraz konstruktywnej integracji osobowości, w przeciwieństwie do narkotyków i używek, prowadzących prostą drogą do uzależnienia, degradacji oraz patologii osobowości człowieka.

Z punktu widzenia logiki USS jest to pojęcie wykraczające poza możliwość precyzyjnej, adekwatnej definicji, ponieważ jego istota przekracza dyskursywne myślenie.

Z punktu widzenia filozofii USS charakteryzuje głębokie odprężenie, relaksacja psychiczna.

Z punktu widzenia psychologii USS wywołuje całkowite (lub niemal całkowite, zależnie od głębi wejścia w ów stan) zawieszenie (ustanie), uciszenie pracy mózgu. W zapisie EEG dominują w tym stanie fale alfa, gdy w normalnym stanie świadomości dominują fale beta.

Z punktu widzenia etyki, postawy moralno-społeczne USS charakteryzuje zanik egoizmu, utożsamianie się z całą rodziną ludzką, całkowite, holistyczne skierowanie swej energii dla bezinteresownej służby ludzkości, dla dobra wszelkiego stworzenia.

USS odpowiada najściślej godności człowieka, której tak węzłową rolę przypisuje Jan Paweł II. Jest on stanem najbardziej zbliżonym do postulatu Chrystusa: Bądźcie doskonałymi jako Ojciec Wasz w Niebie doskonałym JEST.

5

Instrukcja pomocna w osiągnięciu Uniwersalnego Stanu Świadomości

W różnych okolicznościach życia, najlepiej systematycznie codziennie, co najmniej dwukrotnie (np. rankiem przed śniadaniem i wieczorem przed kolacją) powtarzać należy w głębokim skupieniu następującą autosugestię: 1. Odprężam całe ciało Oczyszczam swój umysł Pogrążam się w głęboką ciszę; 2. Jednoczę się z całą ludzkością Przenikam miłością cały wszechświat Promieniuję miłością do wszystkich istot; 3. Niechaj głęboki pokój ogarnie wszystkie istoty Niechaj miłość napełni wszystkie stworzenia Na wschodzie i zachodzie Na północy i południu; 4. Moja istota jest czystym olśniewającym światłem Bielszym od śniegu Jaśniejszym od tysiąca słońc; 5. Wiecznym, olśniewającym Wszystko przenikającym światłem; 6. Tym olśniewającym Samoświetlnym blaskiem ogarniam cały wszechświat Wszechświat pogrąża się we mnie Staje się czystym światłem olśniewającym światłem Bielszym od śniegu, jaśniejszym od tysiąca słońc; 7. Pogrążam się w Uniwersalny Stan Świadomości W stan czystej miłości Pokoju i mocy Wiedzy i Szczęścia W stan nie podlegający zmianom.

Przedstawiona wyżej instrukcja może być modyfikowana przez praktykującego zgodnie z odczuciem.

Istotną jest przede wszystkim siła autosugestii z jaką miłość i pokój ogarnia całą istotę medytującego człowieka jednocząc go z Wszechbytem.

Głęboka realizacja USS oznacza pogrążenie się w stan najgłębszej ciszy - mieszczącej w sobie wszystko i nie podlegającej żadnym zmianom.

6

W tym stanie najgłębszej harmonii człowiek (Substancja Duchowa) pogrąża się w pokój nie mający kresu, którego istotą i rdzenną naturą jest miłość.

Ten pokój i miłość płyną z urzeczywistnienia własnej natury utkanej ze światła - wiecznej, wszechprzenikającej i cudownej.

29.1.1983

Należy rozróżnić cztery podstawowe pojęcia - prawdy: 1. Istnienie Substancji Duchowej będącej Bytem Pierwotnym (Bogiem - Absolutem) - Wiecznym, Najdoskonalszym, mieszczącym w sobie wszelką możliwość.

2. Substancja Duchowa istnieje w stanie przejawionym i nieprzejawionym.

3. Stan nieprzejawiony to absolutna pustka mieszcząca w sobie potencjalnie wszystko - każdą możliwość.

Stan nieprzejawiony jest to więc USS. Jest to stan nie podlegający żadnym zmianom |p=q| 4. Natomiast Stan przejawiony to odwieczne wcielenie się Substancji Duchowej w miliardy form życia organicznego i nieorganicznego i przeżywanie, czy też swoiste "doświadczanie" przez Substancję Duchową przygody indywidualnego istnienia w każdej w nich.

26.2.1983 (godz. 0.40)

... Otóż zaczynam sobie coraz wyraźniej uświadamiać, że Rzeczywistość jest świadomością - we wnętrzu której "pojawiają się" wszystkie rzeczy przejawione, również moje ciało i osobowość, cały kosmos, wszyscy ludzie itp.

Rzeczywistość ta jest wszechogarniająca - nieskończenie olbrzymia oraz jedynie realne - własna "osoba", wszelkie "moje" sprawy czy problemy w propozycji do niej są tak malutkie, jak przemijająca kropla wobec nieograniczonego i wiecznego oceanu.

16.11.1980

PUNKT SZCZYTOWEJ MEDYTACJI

7

W stanie prawdziwej medytacji musi nastąpić całkowite zjednoczenie się duszy indywidualnej człowieka z Bytem Wiecznym, Wszechogarniającym, Samowystarczalnym, Tym, który wiecznie Jest, Tym, który tylko Jest, Tym, który właśnie teraz Jest, Tym, który takim Jest, jak to właśnie - co JEST. Oczekiwanie na cokolwiek jest ślepotą na Rzeczywistego. W istocie wszelka zgoda i pogodzenie się z nędzą istot, które zostały nazwane Synami Bożymi jest bluźnierstwem i niewiedzą.

Należy zdobyć godność dziecka Boga, a więc dziedzica Nieba i Wieczności natychmiast - nie czekać na to w przyszłości, tu i teraz.

To wszystko, czym wydaje się, że jesteśmy, a więc ciało, emocje, myśli, zamiary, przeszłość i przyszłość, obawy, pragnienia, tzw. wiedza o rzeczywistości - wszystko to jest wynikiem przetworzenia tego, co elementarne i proste, we wtórne i złożone.

To właśnie ta manipulacja nieustanna jest zaczynem wszelkiego bytu przejawionego, jest ruchem i niepokojem, jest codziennym życiem. Życiem uwarunkowanym samą swą złożonością, życiem ograniczonym samą swą częstotliwością, życiem podległym śmierci - gdyż wszystko, co nie jest pełnią, musi pogrążyć się w pełnię - a więc umrzeć.

Dlatego każda wiedza cząstkowa jest brakiem pełni, każde dążenie (pragnienie) jest brakiem wiedzy, każde pytanie jest brakiem doskonałości.

Rzeczywiste bowiem jest pełne, jest samowystarczalne, tłumaczące sobą wszystko.

26.12.1981

Istotą Rzeczywistości jest świadomość - SUBSTANCJA DUCHOWA. W sferze ludzkiego pojmowania można ją ująć jako Świadomą Energię Atomową - Ocean Energii Atomowej.

Z tego pulsującego oceanu wyłania się wszelki byt jednostkowy. W okresie trwania tego bytu - tzn. od jego wyłonienia się z oceanu ognia aż do pogrążenia się w niego ponownie - Substancja Ducha utożsamia się z owym jednostkowym bytem - wyobraża sobie, że jest ograniczona strukturą tego pojedynczego bytu, że jest czymś odrębnym od całości bytu. Powstaje więc złudzenie oddzielności, śmiertelności, ograniczoności.

W istocie jednak struktura cielesna oraz "sztuczna" osobowość jednostki ludzkiej powoduje to złudzenie.

W stanie głębokiej medytacji - wszystko, co złożone, znika jak sen, pozostaje zaś niezróżnicowana, samoświetlna, wszechogarniająca i wieczna natura Rzeczywistego - dźwięk i świadome światło.

Wszelkie pojęcia, idee, normy, wszelka wiedza dyskursywna jest igraszką wobec tej ostatecznej Prawdy.

8

18.10.1979

Przed chwilą o godz. 9.40 zrozumiałem, na czym polega miłość. Jest to odblokowanie osobowości. Gdy odblokujemy, zwolnimy osobowość od wszelkich obciążeń, skojarzeń, myśli, pragnień, oczekiwań, obaw, projektów, problemów, obowiązków, dążenia do postępu, wyzwolenia itp. - rodzi się wolność i radość czyli Miłość.

Miłość ogarniająca wszystko - potężny strumień odwiecznej Energii Miłości.

Jakież to proste - zdumiewająco proste.

Gdy nie ma ograniczenia - pojawia się Wiedza, Moc, Miłość.

4.2.1983

W jednym ze źródłowych pism świętych orientalnych przytoczona jest rozmowa ze Stwórcą Wszechrzeczy: Na pytanie swojego czciciela: "Dlaczego Panie stworzyłeś ten świat?" - Najwyższy odpowiedział: "Ponieważ go kocham".

W chrześcijaństwie określa się powszechnie Boga jako Miłość. W sposób nieporównywalnie trafny i wzniosły istota miłości przedstawiona została w Czytaniu II Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian.

Bracia: Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.

Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.

Miłość nigdy nie ustaje, nie jest jak proroctwa, które kończą się, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie.

Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe.

Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce.

Teraz widzimy jak w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś zobaczymy twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak zostałem poznany.

Tak więc trwają wiara, nadzieja i miłość, te trzy: z nich zaś największa jest miłość.

(1Kor. 13.4-13)

9

19.10.1979

Należy za życia pogrążyć się w wieczności - stopić się z wiecznością - przekroczyć wszelkie ograniczenia.

To co było, jest i będzie winno stać się jednością. Ów stan całkowitej integracji umysłu przynosi wyzwolenie, pozwala na przekroczenie za życia, unicestwienie złudzenia śmierci.

30.10.1979

Medytacja winna doprowadzić do zjednoczenia z Duszą Boga. Wówczas znika ciało, osobowość "ja", świat, Ziemia, Kosmos. Pozostaje tylko Odwieczny Twórca.

29.12.1981

Celem człowieka jest przekroczenie wszelkiego ograniczenia, połączenie się, ściślej zaś urzeczywistnienie stanu absolutnej wolności, mocy, radości. Jakiekolwiek ograniczenie nie jest zgodne z pojęciem doskonałości, do której powołał człowieka Chrystus w słowach "Bądźcie doskonałymi jako Ojciec Wasz w Niebie jest doskonały", "Królestwo Boże jest w Was" oraz "Ktokolwiek pozna prawdę o sobie nie skosztuje śmierci".

Należy więc osiągnąć absolutnie dogłębny wgląd w siebie na drodze introspekcji.

28.9.1981

Czy jest możliwe wytworzenie takiego stanu psychicznego, aby dowolnie dobrane grupy ludzi (po odpowiedniej instrukcji i treningu) przejawiły identyczne postawy, poglądy w odniesieniu do podstawowych kwestii religijnych, światopoglądowych, społecznych, do rzeczywistości?

Odpowiedź: Jest to możliwe po uzyskaniu Uniwersalnego Stanu Świadomości (absolutny spokój i wgląd w serce Rzeczywistego).

10

24.3.1977

Istotą mądrości i wiedzy jest utożsamianie się z jednym prawdziwym Nauczycielem (Guru - Duchem Najwyższym). Jak mówi Chrystus - "Tylko Bóg jest dobry", a więc jedynie najwyższa medytacja, Całkowite zjednoczenie się z Rzeczywistością, absolutna konkretność (brak Avidii, Maji), jest stanem doskonałym (w ludzkim sensie tego terminu). Jest to urzeczywistnienie Bytu Najwyższego - ale jest ono równoznaczne ze zniszczeniem siebie jako oderwanej od "innych" istoty ,jako jednostki pochłoniętej sprawami tego świata.

Poznanie prawdy to śmierć za życia - dlatego Chrystus powiedział: "Kto będzie chciał zachować swe życie straci je, kto poświęci swe życie dla mnie - zachowa je".

9.6.1980

Poznanie rzeczywistości prowadzi do szczęścia - ale następnie wracamy świadomie do samoograniczenia.

Dlaczego?

Gdyż jest to jedynie słuszne - jest to życie - przygoda Rzeczywistego. Gdyby nie ograniczenie - musiałaby zniknąć przejawiona strona Rzeczywistego - kosmos, przeciwieństwa, gra dwójni, życie i śmierć, dobro i zło, piękno i brzydota - nieustanna gra świateł.

25.6.1980

...

Cierpienie potrzebne jest do stopniowego przygotowania przewodnika ciała do przyjęcia wyższej energii, przypływu mocy, wyższej potencji energii.

1.9.1979 (4 rano)

Patrząc na człowieka martwego sądzimy, że mamy przed sobą śmierć, obraz śmierci. W istocie widzimy jedynie opuszczone mieszkanie, bezużyteczny sprzęt pozostawiony przez właściciela. Właściciela, który już dawno wymienił ów zużyty sprzęt na inny, bardziej odpowiedni.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tego, że aby poznać prawdę, trzeba przeskoczyć próg ciała fizycznego, należy "nie być ciałem fizycznym", należy utożsamiać się z wszystkością, z wieczystą 11

świadomością kosmiczną. Śmierć jest przede wszystkim stanem psychologicznym. Utożsamianie się z (innym) stanem psychologicznym - odczuciem wieczności - ów stan śmierci anihiluje, niszczy, odrealnia. Śmierć ciała fizycznego jest jedynie "zmianą dekoracji", przepływem fali, innym "kątem widzenia", przesunięciem się obrazu na ekranie kina - przed oczyma wiecznego widza.

22.11.1979

Istotą stanu przejawionego jest świadomość indywidualna. Gdy ona znika - znika i cały świat - ludzie, rzeczy i teorie. Można sobie ten świat wyobrazić po swej śmierci tylko wówczas, gdy zostanie "stworzony" nowy przewodnik.

Obawiam się, aby nie "zniechęcić się" do różnorodności, złożoności życia. To właśnie ta złożoność jest źródłem kłopotów. Bez złożoności Duch jest prosty. Ale bez złożoności nie byłoby również tego świata, tych "ludzi", tej całej "przygody bytu indywidualnego" - tak przecież pięknego i fascynującego (okresami).

23.11.1979

Chodzi o zdobycie innego jakościowo ciała. Jest to ciało uwielbione, o którym mówi Ewangelia. Człowiek sam winien przybliżyć dzieło zbawienia i umożliwić je - przez odpowiedni sposób życia na co dzień - właściwe (przepojone miłością) myśli, właściwe słowa i właściwe działania.

14.1.1977

1. Wiedza polega na tym, aby kochać substancję, z której wyłaniają się wszelkie formy - Substancję Ducha.

2. Wszyscy krewni, znajomi, bliscy - pojawiają się tylko na chwilę i znikają jak cienie.

Zaś to wszystko, co jest w nich najwspanialszego i co właśnie kochamy - wpływa i jest skutkiem istnienia tej właśnie wiecznej, nieskończonej, wszechprzenikającej i niezniszczalnej Przyczyny - Substancji Duchowej .

3. Ona właśnie jest naszym najbliższym krewnym, naszym ojcem, matką, żoną, mężem, dziećmi i przyjaciółmi - do Niej więc winniśmy czuć miłość jak do osoby najbliższej.

4. Ona nas nigdy nie zawiedzie ani opuści - z Niej wyszliśmy i do Niej powrócimy.

5. Ona, zaiste, jest bramą pełną dziwów , o której mówił chiński filozof Lao-Tsu, Ona jest BrahmanemAtmanem hinduizmu, Ona jest podłożem i kolebką wszelkiej religii, Ona jest Stanem przejawionym 12

i nieprzejawionym Bytu , Ona jest Sercem Kontemplacji, Nirwany, Satori, Mokszy i Kaiwalii, Samadhi i wszelkiej Medytacji, Modlitwy i ekstazy.

Z Niej powstaje wszystko i do Niej wszystko powraca jak do niezmierzonego Oceanu.

Znają Ją wszyscy - ale tylko ci znają Ją naprawdę - którzy wiedzą, że tylko Ona zasługuje na Miłość.

14.2.1983

Uniwersalny Stan Świadomości stanowi płaszczyznę porozumienia nie tylko między wielkimi religiami świata oraz wszystkimi ludźmi, którzy zaznali tego transcendentalnego doświadczenia, ale również jest pomostem porozumienia między religią a metafizyką, a współczesną nauką. .... (-) Od wieków ludzkość dążyła do zbudowania pomostu, płaszczyzny porozumienia między myślą dyskursywną, poznaniem zmysłowym, myślowym oraz opartym na doświadczeniu (empirycznym), a poznaniem intuicyjnym, pozadyskursywnym, opartym na bezpośrednim wglądzie w sedno prawdy. .Pierwszy kierunek poszukiwań został niewątpliwie zdominowany przez Zachód - który w zakresie rozwoju nauk empirycznych i stosowanych cywilizacji technicznej wyprzedził zdecydowanie Wschód. Jednak wiedza o wnętrzu psychicznym człowieka, wiedza o głębokim skupieniu i medytacji, stanowiła od wieków domenę Wschodu. Obecna epoka - będąca okresem przełomu, przyniesie wymianę wartości wypracowanych przez Zachód i Wschód.

Oby tak się stało!

19.2.1977

1. Istotą Avidji (ciemnoty, ułudy) jest chaos myśli oraz brak samodzielności wewnętrznej.

2. Wszelkie poddawanie się nauczycielowi, kierownikowi duchowemu - jest bardzo często zrzucaniem z siebie odpowiedzialności oraz ukryte lenistwo oraz słabość - aby "ktoś" (Guru) czynił za nas ów wysiłek doskonalenia.

3. Wiedza - to przede wszystkim głęboki spokój i radość, która jest twórczością.

Czytanie zbyt wielu ksiąg na pewnym etapie raczej osłabia niż wzmacnia - powoduje utratę energii i zabiera czas konieczny do praktykowania skupienia.

4. Wiedza, to umiejętność organizowania, przygotowywania warunków do realizacji Prawdy, to umiejętność efektywnego spędzania czasu w każdym momencie życia.

13

1.3.1977

Wszelkie próby wyłącznie intelektualnego rozwiązywania zagadki Bytu muszą spełznąć na niczym.

Byt to Substancja Duchowa - różna od czegokolwiek co znaczy, różna od umysłu i jego wytworów, wymykająca się więc wszelkim próbom penetracji intelektualnych.

Byt to wszystko - co jest. Przybiera coraz to inne modyfikacje. Wszystko dla Bytu jest możliwe. Jest tak, jak nauczał Chrystus: "Dla ludzi to niemożliwe - ale dla Boga wszystko jest możliwe".

Avidja to ograniczenie - to życie w ograniczoności. Inani (widzący) żyje w wieczności - osiągnął konkretność.

Byt jest stale nowy, niespodziewany - nie można go zaszufladkować - trzeba przyjąć, że będzie coraz inny, nie do przewidzenia, wiecznie zmienny, chociaż przez wieczność stały.

Byt mieści w sobie wszystko, Jedyny i Powszechny.

13.7.1977

Poszukiwanie jakiegokolwiek nauczyciela w człowieku innym od siebie - jest złudą.

Wszystko, co przejawia się - ludzie, rzeczy, idee i obowiązki, zamiary i potrzeby - pojawia się w Świadomości Jedynego.

On tylko JEST - nikogo i nic poza Nim. Nie bądź więc skrępowany i onieśmielony wobec "guru" (nauczyciela) pojawiającego się przed Tobą bardziej niż wobec własnej myśli lub snu. Podobnie przedstawia się rzecz z książkami, pismami świętymi itp.

Istnieje tylko Rzeczywiste - i Ty Jesteś Tym. Hinduskie tat twam asi - Świat i Ty sam, wraz z ciałem i osobowością - to życie przejawione - wieczna "gra" Jedynie konkretnego Bytu.

15.7.1980

.... (-) "Ja jestem - który jestem" mówi Bóg w Piśmie Świętym - Biblii. Jeśli chcemy utożsamić się z Bogiem musimy "wyjść" z ciała poprzez rewoltę wewnętrzną, psychologiczną, musimy przestać "utożsamiać" się z własnym ciałem, z pojedynczą jednostką, z małym "ego" - ale utożsamiać się z Wiecznością, Nieskończoną Energią - Miłością.

14

Takie utożsamienie się z wiecznością jest przekroczeniem za życia bram śmierci. Chrystus bowiem naucza: "Ktokolwiek pozna prawdę o sobie nie skosztuje śmierci".

Wymagając od człowieka, "aby był doskonały, jako jego Ojciec w Niebie", Chrystus wzywa człowieka do osiągnięcia pełni, a więc USS.

18.1.1983

Osiągnięcie USS - umożliwia realizację równania C=L ( Człowiek = Ludzkość ).

W stanie tym jednostka utożsamia się bowiem z mnogością, pojedynczy człowiek jednoczy się z całą rodziną ludzką. Powstaje wówczas szczególny stan świadomości, w którym "Wielki Adam" (termin stosowany w okultyzmie) poznaje swoją własną naturę, swoje źródłowe pochodzenie, swoją przyrodzoną, genetyczną jedność z całą ludzkością.

Poznaje również swój grzech pierworodny - oddzielenia się od Ojca, rozproszenia, podziału, utraty jednoznaczności wizji - symbolizowanej przez oko na środku czoła.

3.2.1979

Działanie winno być wynikiem spokoju i koncentracji. Zgodnie z całościowym (historycznym) spojrzeniem na wszystkość, na całokształt Bytu. Nie ma takiej rzeczy, sprawy czy zjawiska - choćby było najbłahsze - aby nie wpływało na wszystko co istnieje.

Wszystko wpływa na Wszystko.

Ta fundamentalna prawda może być wyrażona wzorem: W <----> W We wszystkich kontaktach z ludźmi, zachować należy maksymalny spokój, życzliwość bezinteresowną oraz bezpragnieniowość.

Trzeba być zupełnie otwartym i odprężonym. Taki rodzaj kontaktu z człowiekiem jest zawsze twórczy i niespodziewany - choćby nie padło żadne słowo.

Kiedy nie pragnie się niczego - wszystko zostaje osiągnięte.

15

Zalecenia Jogi

"Patrz się na drugiego człowieka tak, jakby on miał umrzeć jutro, a na siebie tak, jakbyś miał umrzeć dzisiaj".

Wówczas nie będzie w tobie miejsca ani na złość, ani na zawiść, ani na strach.

Natomiast będzie to otwarcie na wspaniałą przyrodę, na kontakt twórczy, który prowadzi do rozwoju i uporządkowania w sobie tego wszystkiego, co jest w nieładzie.

Co stałoby się z człowiekiem...

Co stałoby się z człowiekiem gdyby znużony rozproszony rozczarowany wszystkim co robi i czego nie robi problemami i projektami zadaniami i ich realizacją obawami i oczekiwaniami pragnieniami i myślami i ich przepływem przywiązankami i wszelkim lgnięciem do ludzi do doznań do idei Co by się więc stało z człowiekiem Gdyby raz W szary, mglisty ranek Albo w południe - śród promieni słońca A może w porze zmroku Lub w ciemnej ciszy nocy Porzucił te wszystkie troski Zmagania i doznania Sukcesy i niepowodzenia Górę i dół Przestrzeń i czas 16

Jak również dobro i zło Gdyby więc ów człowiek Zapomniał na dobre O tym co kiedyś było Jak również o tym, co będzie Gdyby zaprzestał przypominania Gdyby poniechał projektowania Gdyby więc przestał pragnąć zmiany Zmiany tego co jest Na to co będzie Tego, czego nie ma Na to, co jest zawsze dostępne Co by się więc stało z tym człowiekiem Z tym człowiekiem bez zaworów i bloków Z tym człowiekim otwartym Na to wszystko CO JEST ?

(Andrzej Szyszko-Bohusz)

Śmierć Śmierci...

Śmierć jest snem złudzeniem haszyszem halucynacją Odłożeniem książki Końcem eksperymentu Zachłyśnięciem się pustką Rezygnacją z przewodnika ciała Uproszeniem złożoności Prostotą Pełnią Syntezą Otwarciem oka wieczności Całkowitym odblokowaniem Dogłębnym odprężeniem Kasacją chaosu Uporządkowaniem nieładu Podsumowaniem etapu 17

Kolejnym doznaniem nieskończonej przygody Tego - który JEST Dlatego mój Towarzyszu Mój towarzyszu tylokrotny doświadczenia doświadczenia smaku doświadczenia smaku śmierci Stań się zabójcą Gdy staniesz się znawcą Swej własnej siostry Swej własnej siostry – Śmierci (Andrzej Szyszko-Bohusz)

Wypisy z rozprawy mistycznej p.n.

Droga Duszy do Boga św. Bonawentury - Doktora Serafickiego

Tak więc zapraszam czytelnika najpierw do modlitwy błagalnej przez Ukrzyżowanego Chrystusa, którego krew oczyszcza z brudów grzechowych. Niech nikt nie wierzy, że wystarczy mu czytanie bez namaszczenia, badanie bez pobożności, dociekanie bez podziwu, rozważanie bez radości, pilność bez czci, wiedza bez miłości, pojętność bez pokory, zapał bez łaski Bożej i zgłębianie bez wlania przez Boga mądrości.

Szczęście to nic innego, jak posiadanie najwyższego dobra, dobro zaś najwyższe leży ponad nami. Nikt więc nie może być szczęśliwy, jeśli nie przekroczy samego siebie. Nie ciało, lecz serce ma dokonać wspaniałego przekroczenia... Jeśli nie będzie nam towarzyszyła Boża pomoc, na nic się zdadzą jakiekolwiek uzdolnienia wewnętrzne. Bóg zaś pomaga tym, którzy Go o to proszą pokornym i pobożnym sercem...

Modlitwa jest więc matką i początkiem przekraczania siebie. (sursum - actio).

Kto więc pragnie wstępować do Boga, musi, unikając grzechu, który deformuje naturę, ćwiczyć wspomniane władze naturalne, przygotowując je do łaski, która reformuje (dokonuje się tylko przez modlitwę); do sprawiedliwości, która oczyszcza (staje się to w nawróceniu); do wiedzy, która oświeca (zachodzi to w medytacji); do mądrości, która doskonali (ma to miejsce w kontemplacji).

Jak więc do mądrości dochodzi się tylk przez łaskę, prawość i wiedzę, tak do kontemplacji nie dochodzi się bez głębokiej medytacji, bez czystego życia i bez żarliwej modlitwy.

Ponieważ łaska stanowi podstawę prawości woli oraz oświecenie rozumu, przede wszystkim winniśmy się modlić, następnie święcie żyć, po trzecie mieć oczy otwarte na piękno prawdy, a kontemplując je, piąć się stopniowo aż do wysokiej góry, gdzie oglądać będą Boga nad bogi na Syjonie. .... (-) Jeśli przejście ma być doskonałe, musi zamilknąć cała aktywność intelektualna, a szczyt wszelkich pragnień musi całkowicie przemienić się i ukierunkować na Boga.

18

Jest to coś mistycznego i okrytego głęboką tajemnicą, której nikt nie zna, jeśli mu jej nie odsłoniono. (por. Ap. 2.17) Nie otrzymuje tego nikt, kto nie pragnie, a pragnie tylko ten, w czyje wnętrze wrzuca płomień Duch Święty posłany przez Chrystusa. (por. 1Kor. 2.10; 1J. 2.20-27) Dionizy: Ty zaś, przyjacielu, skoro już zdecydowanie kroczysz po ścieżkach wizji mistycznych, odłóż na bok zarówno zmysły, jak i zapracowany umysł, zarówno to, czego zmysły doświadczają, jak i to, co leży poza ich zasięgiem, byt, jakimkolwiek by nie był, jak i niebyt.

Uwolniony od wiedzy wróć, o ile to możliwe do zjednoczenia z tym, który jest ponad wszelką istotą i wiedzą.

Porzucając siebie samego i całą resztę przez radykalne i częste wyjście czystego umysłu, wstąpisz w nadistotne światło Bożych ciemności; wstąpisz bowiem wtedy, gdy wszystko opuszczasz i stajesz się od wszystkiego wolny.

Wypisy z pracy p.n. "Dzieła, życie św. Teresy od Jezusa"

Fragmenty wiersza pt. "Szukając Boga": We mnie poszukaj istnienia twojego Mnie zaś odnajdziesz w głębi serca swego!...

I to jest twojej miłości zadaniem Abyś gotowa była we wnętrzu swoim I stała czujna za każdym wezwaniem By być przybytkiem i mieszkaniem moim.

Poza swą duszą nie szukaj mnie w świecie, Bom ja tak bliski istnienia twojego!

Ja cię ogarniam i daję ci życie, Szukaj mnie zatem w głębi serca twego!

Z "Wołanie Duszy do Boga": Zachwycenie, czyli zjednoczenie wszystkich władz w Bogu, jak mówiłam, trwa krótko, ale wielkie po sobie skutki pozostawia, wielkie oświecenie duszy i wiele innych korzyści duchowych; rozum tu nic nie działa, tylko Pan sam działa w woli".

Z "Dzieła, życie św. Teresy": ... Nie było to rodzajem widzenia, było to coś innego - zowią to, zdaje mi się "Teologią Mistyczną". Sprawuje to takie zawieszenie duszy, że cała jakby wychodzi z siebie.

19

Wola w tym stanie kocha; pamięć zdaje się jakby zatracona; rozum, ile mi się zdaje, nie myśli, ani się nie gubi, tylko jak mówią - nie działa, będąc jakby przerażony wielkością tych rzeczy, które ogląda, bo Bóg chce, aby rozumiał, że z tego, co mu w tej chwili ukazuje Boski Jego Majestat, nic a nic nie rozumie.

Wypisy z dzieła "Ćwiczenia Duchowne" Doktryna Kościoła Katolickiego św. Ignacego Loyoli

Ostatni szczebel, najwyższy, prowadzi nas w te oślepiające rejony, które Ignacy oglądał w świetle mistycznych łask w Manzesie.

Są to rejony Bożych doskonałości, których odbicie odnajdujemy w stworzeniach; Wpatrujemy się w źródło bytu, dobra, piękna, prawdy - w Boga, i widzimy, jak wszystkie dobre dary zstępują z góry, od Ojca Światłości, od Boga, mając na sobie wyciśnięte piętno Boskiego Wzoru, odblask Bożej doskonałości.

Wszystko, co jest stworzone, jest w jakimś stopniu stworzone na obraz i podobieństwo Boga, jest w jakiejś mierze imitacją Jego bytu i Jego niewymownej doskonałości. I dlatego otwiera się przed nami w dwóch kierunkach.

Z góry na dół od Boga do światła stworzeń, droga zstępująca, tłumacząca nam świat, jego istnienie i jego wartość, i droga Z dołu do góry od stworzeń do ich Stwórcy, od imitacji do Prawzoru, droga wstępująca, pozwalająca nam z istnienia i przymiotów stworzeń dotrzeć do Stworzyciela i zachwycić się Jego nieskończoną doskonałością...

Ideałem św. Ignacego jest miłość "uczynkiem i prawdą", i dlatego miłość w jego pojęciu polega przede wszystkim na czynach, a czynem miłości jest dar, dzielenie się z Umiłowanym tym, co się ma i czym się jest.

Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę mą całą, cokolwiek mam i posiadam.

Ty mi to wszystko dałeś Tobie to, Panie, oddaję.

Twoje jest wszystko.

Rozporządzaj tym w pełni wedle swej woli, Daj mi jedynie miłość twą i łaskę, albowiem to mi wystarczy.

(Amen)

20