rijk Bloemendaal/ Overveen

Bijzondere vogels

Ze leerden elkaar kennen in de poppenhoek van de Aloysiusschool in Overveen en het klikte meteen tussen Mees Belderbos (16) en David van Breugel (17). Ze doorliepen samen alle groepen van de basisschool en hockeyden samen op HBS, daarna scheidden hun wegen. David verhuisde naar Aerdenhout, Rood-Wit en het Sancta Maria, Mees verhuisde naar Bloemendaal en ging een tweetalige mbo-opleiding marketing & communicatie volgen. Maar ze bleven vrienden, zelfs als ze op het hockeyveld tegenover elkaar staan. “Ik pak Mees toch iets minder hard aan dan anderen, ook dan andere vrienden,” bekent David. “Het is toch je beste vriend, hè?” “En als we scoren, feliciteren we elkaar,” vult Mees aan.

Wat maakt David tot zo’n goede vriend? “Hij is aardig en spontaan. En hij houdt van de natuur, vooral van vogels. Dat vind ik leuk aan hem,” zegt Mees. “Dat hij gewoon doet wat hij leuk vindt.” In Nederland spotte

David al ooit een rosse meeuw en een geelsnavelduiker, in het buitenland een witkopeend, een marmereend en een driekleurtroepiaal. Maar de bijzonderste vogel is natuurlijk toch de Mees. “Ik kan niet zo goed omschrijven waarom we zulke goede vrienden zijn. We kennen elkaar al heel lang, het voelt vertrouwd. Wat ik knap vind van Mees is dat hij zijn leven zo goed organiseert. Als hij zich voorneemt iets te doen, doet hij het ook meteen. Ik stel altijd alles heel lang uit, Mees is heel gedisciplineerd.”

Ook nu ze wat verder uit elkaar wonen en op andere scholen en hockeyclubs zitten, zien ze elkaar veel. “Je kunt makkelijk bij elkaar langs, het is niet ver fietsen.” En zijn Bloemendaal en Aerdenhout anders dan Overveen? “Mwah… verschilt niet veel, het is allemaal groen en bekakt.” Als ze straks klaar zijn met hun middelbare school, willen ze beiden naar Amsterdam. “Ja, dan willen we samen naar een kamer zoeken.”

Bennebroek/

5.140 inwoners

2.185 huishoudens

6 rijksmonumenten

1 landgoed

1 attractiepark

1 oratoriumvereniging

1 bibliotheek

1 dorpshuis

1 dorpsraad

Samen jong, samen oud

Praktijkondersteuner Miranda van der Groef en journaliste/blogger Annemieke de Wijn zijn al veertig jaar bevriend. Dan verwacht je een stel oude besjes te treffen, niets is minder waar. De vriendinnen zijn 42, wonen beiden samen met een partner en zijn moeder van een tros jonge kinderen. Ze groeiden op in Haarlem in dezelfde straat, bezochten dezelfde peuterspeelzaal en zaten acht jaar naast elkaar in de klas op de basisschool. O ja, en ze waren allebei bij de zeeverkenners.

“We gingen wel naar een andere middelbare school, maar na school zochten we elkaar altijd op,” vertelt Annemieke. “Na ons eindexamen zijn we, net achttien en in het bezit van rijbewijs en auto, met twee vrienden naar Zuid-Europa op vakantie geweest. Een geweldige tijd,” zegt Miranda.

Eenmaal op eigen benen, streken ze beiden neer in Bloemendaal. “Mijn partner en ik hadden een motor, die wilden we naast het huis hebben. Een koopwoning in Bloemendaal bleek onbetaalbaar,” vertelt ze. “Dus wij zijn naar Bennebroek verhuisd.” Een afstandje dat de vriendschap op geen enkele manier in de weg stond, zeker niet toen ze ongeveer tegelijkertijd kinderen kregen en samen door de tropenhel van een jong gezin gingen. “Dat was wel een beetje dubbel, hoor,” vertelt Annemieke.

“We hadden steun aan elkaar, maar toen Miranda haar tweeling kreeg, kon ik nauwelijks bijspringen. Ik had zelf twee kleintjes aan mijn broekspijpen hangen.”

Het werd weer wat gemakkelijker toen de kinderen naar een speelgroepje gingen. En tegenwoordig zijn de dames weer regelmatig samen op stap, soms in gezelschap van de gezinnen. “We zijn heel andere types,” zegt Miranda. “Maar zodra we elkaar zien is het gezellig, altijd lachen. We kennen elkaars hele familie, je hebt niets voor elkaar te verbergen.” Is er al een plek gereserveerd in hetzelfde bejaardenhuis? “Dat niet,” lacht Annemieke, “maar als we oud en bejaard zijn, gaan we zeker samenwonen!”