1 minute read
Maatschappelijk betrokken schrijven
from B-Magazine NR25
‘Door te schrijven analyseer ik mijzelf. Ik voer intern kritische gesprekken en word me bewust van mijn meningen en gedachten. Al schrijvende moet ik er de juiste woorden voor vinden. Het is dus een soort extra ronde om te bepalen of m’n opvattingen wel kloppen.’
Aan het woord is Sybren Kalkman uit Aerdenhout. Hij schreef onder meer ‘Struikelbank’, ‘Venetiaans vuur’ en onlangs verscheen ‘Voor altijd mijn liefje’, over het ziekteproces van zijn vrouw Dini, die dementie had. “Ik schrijf bij voorkeur maatschappelijk relevante boeken. Zo is ‘Struikelbank’ gebaseerd op verhalen uit de kredietcrisis. Als je het hebt gelezen, gaat je volgende gesprek bij de bank er anders aan toe, omdat je beter begrijpt wat er in die wereld speelt.”
Advertisement
Vrolijk blijven met elkaar
Over ‘Voor altijd mijn liefje’ heeft hij lang getwijfeld. “Ik vond dat eigenlijk te privé. Vrienden hebben me overgehaald. Volgens hen kon ik er veel mensen mee helpen. Nu het is gepubliceerd ben ik er inderdaad blij mee. Hopelijk gaat het boek effect hebben. Er zijn maar weinig boeken die zo intiem vertellen over dementie. Ik wilde geen verhaal vol zelfmedelijden, maar juist laten zien wat er wél is, wat je allemaal kunt doen en hoe je vrolijk blijft met elkaar.”
Voor Altijd Mijn Liefje
De ander
Sybren wilde journalist worden, maar koos voor een financieel-economische studie, waarna hij carrière maakte als accountant bij KPMG. “Tijdens mijn werkzame leven heb ik altijd maatschappelijke functies ernaast gedaan – in milieubewegingen, bij operagezelschappen enzovoort. Ik wilde binding houden met mensen buiten mijn werkkring. Er zijn zoveel bevlogen mensen die prachtige dingen doen. Accountants vormen een clubje dat behoorlijk veel geld verdient. Zo’n groot inkomen is mooi meegenomen, maar uiteindelijk gaat het erom wat je ermee doet. Mensen zeggen weleens dat ik altijd met anderen bezig ben en vragen dan wanneer ik nou eens aan mijzelf toekom. Ik denk dat ik het zelf ben, die zo graag met anderen bezig is. Er is geen tegenstelling tussen iets voor jezelf doen of voor een ander. Iets voor een ander doen, doe ik ook voor mezelf.”
Het boek is een liefdesverhaal, verslag van een ziekte, zelfhulpboek en beschouwing over dementiezorg ineen. Sybren beschrijft het ziekteproces van zijn inmiddels overleden vrouw Dini en hoe zij er samen het beste van wisten te maken. Het boek gaat over hun dagelijkse verrassingen en uitdagingen en laat zien dat mensen met dementie niet zielig zijn. De auteur hoopt met dit boek de almaar groter wordende groep van mensen met dementie en hun mantelzorgers, buren, vrienden en familie, zorgverleners en beleidsmakers in het hart te raken en te inspireren tot verbetering van de kwaliteit van leven. sybrenkalkman.nl