The Lunar Chronicles 3
ปกรณั ม แดนจั นทรา3
ราพั น เซลบนดาวเที ย ม Marissa Meyer เขี ย น ลมตะวั น แปล
ภาค 1 เมื่อครั้งเธอยังเป็นเพียงเด็กน้อย แม่มดจับเธอขังไว้ในหอคอย ซึ่งไร้ทั้งประตูและบันได
1
BOOKCR
ดาวเที ย มของเธอโคจรรอบดาวเคราะห์ โ ลกครบหนึ่ ง รอบทุ ก สิ บ หกชั่ ว โมง มันคือคุกซึ่งมีทิวทัศน์งดงามตระการตาไร้ที่สิ้นสุด ทั้งมหาสมุทรสีฟ้ากว้างใหญ่ ริ้วเมฆขาว และยามตะวันรุ่งซึ่งท�ำให้โลกลุกโชติช่วงไปครึ่งใบ ตอนถูกขังไว้บนนี้ใหม่ๆ เธอชอบกองหมอนซ้อนกันบนโต๊ะที่ตรึงติดกับ ผนัง และคลุมจอภาพทั้งหมดไว้ด้วยผ้าคลุมเตียง เพื่อสร้างรังน้อยๆ ขึ้นมา เธอจะ แสร้งท�ำเป็นว่าไม่ได้อยู่บนดาวเทียม แต่อยู่บนยานเล็กที่ก�ำลังมุ่งหน้าไปยัง ดาวเคราะห์สีฟ้า อีกไม่นานเธอก็จะลงจอดและได้เหยียบพื้นดินจริงๆ รู้สึกถึง แสงแดดจริงๆ ได้กลิ่นออกซิเจนจริงๆ เด็กสาวนั่งจ้องทวีปทั้งหลายชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า จินตนาการถึงชีวิต ข้างล่างนั่น แต่เธอคอยหลบสายตาจากดาวจันทราเสมอ บางวันดาวเทียมของเธอก็ โคจรใกล้เสียจนดวงจันทร์ปรากฏขึ้นเต็มหน้าต่าง และเธอก็เห็นโดมยักษ์วาววับ บนพืน้ ผิวดาวกับเมืองพราวระยับทีช่ าวจันทราอาศัยอยู่ ทีซ่ งึ่ เธอเองก็เคยอาศัยอยู่ เมื่อหลายปีก่อน ก่อนที่เธอจะถูกเนรเทศมา สมัยยังเด็ก เครสจะซ่อนตัวจากดวงจันทร์ในโมงยามอันยาวนานจน ปวดใจเหล่ า นั้ น บางครั้ ง เธอจะหนี เ ข้ า ไปในห้ อ งน�้ ำ เล็ ก จ้ อ ยและเบี่ ย งเบน ความสนใจโดยการถักผมเป็นเปียทรงยากๆ หรือไม่กม็ ดุ เข้าไปใต้โต๊ะและร้องเพลง กล่อมตัวเองจนหลับไป บางทีเธอก็สร้างพ่อแม่ในจินตนาการขึน้ มา ฝันว่าพวกท่าน 2
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
จะเล่นเกมติ๊ต่างกับเธอ เล่านิทานผจญภัยให้ฟัง และเสยผมขึ้นจากหน้าผาก ของเธออย่างแสนรักจนกระทั่งดวงจันทร์ลับหายไปหลังดาวโลกที่คุ้มครองเธอ อีกครั้ง ในที่สุด! และเธอก็ปลอดภัยอีกครา แม้ในตอนนี้ เมื่อโมงยามเหล่านั้นมาถึง เครสก็ยังมุดเข้าไปใต้เตียง เพื่องีบหลับ อ่านโน่นอ่านนี่ แต่งเพลงในหัว หรือเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์อัน ซับซ้อน เธอยังไม่ชอบมองเมืองต่างๆ บนจันทรา และแอบระแวงว่าถ้าเธอเอง ยังเห็นชาวจันทราได้ พวกเขาก็ต้องเงยหน้ามองทะลุท้องฟ้าเทียมขึ้นมาเห็นเธอ ได้เช่นกัน นานกว่าเจ็ดปีแล้วที่ฝันร้ายนี้ตามหลอกหลอนเธอ ทว่ า ในตอนนี้ แม้ ข อบฟ้ า สี เ งิ น ยวงของดาวจั น ทราจะปรากฏขึ้ น ที่ มุมหน้าต่างแล้ว แต่เครสกลับไม่สนใจ คราวนี้แผงจอภาพล่องหนของเธอฉายให้ เห็นฝันร้ายเรือ่ งใหม่ ข้อความอันโหดเหีย้ มทยอยกันไหลเข้ามาจากแหล่งข่าวต่างๆ ภาพนิง่ และภาพเคลือ่ นไหวท�ำให้ตาเธอพร่าขณะเลือ่ นดูขา่ วแล้วข่าวเล่า ดูเหมือน อ่านเท่าไรก็ไม่เร็วพอ 14 เมืองทั่วโลกถูกโจมตี การสังหารโหดนาน 2 ชั่วโมงคร่าชีวิตชาวโลกกว่า 16,000 คน นับเป็นการสังหารหมู่ครั้งใหญ่ที่สุดในตติยศักราช ทั่วทั้งเครือข่ายมีแต่เรื่องสยดสยอง ผู้เคราะห์ร้ายนอนตายกลางถนน ไส้ทะลัก เลือดไหลลงไปในท่อระบายน�้ำ ครึ่งมนุษย์ครึ่งสัตว์แสนป่าเถื่อนมี คราบเลือดที่คาง ซอกเล็บ และเสื้อผ้า เครสเลื่อนดูข่าวโดยใช้มือข้างหนึ่งปิดปาก ไว้ หายใจล�ำบากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เรื่องนี้เป็นความผิดของเธอ เธออ�ำพรางยานของชาวจันทราจากการตรวจจับของดาวโลกมานาน หลายเดือน ท�ำตามค�ำสั่งของนายหญิงซีบิลโดยไม่เคยสงสัย สมกับเป็นลูกสมุนที่ ถูกฝึกมาอย่างดี ตอนนีเ้ ธอรูแ้ ล้วว่าปีศาจพรรค์ไหนทีอ่ ยูบ่ นยานเหล่านัน้ เธอเพิง่ เข้าใจว่า องค์ราชินีวางแผนอะไรไว้ แต่ก็สายเกินไปแล้ว คร่าชีวิตชาวโลกกว่า 16,000 คน
REATION
3
ปกรณัม แดนจั นทรา3 โลกถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัว และทั้งหมดก็เป็นเพราะเครสไม่กล้าพอ จะขัดขืนค�ำสั่งของนายหญิง เธอท�ำงานของตัวเองไปและปิดหูปิดตาเสีย เด็กสาวหลบสายตาจากภาพความตายและเศษซาก หันไปจดจ่อกับ ข่าวใหม่ซึ่งบ่งบอกว่ายังมีเรื่องสยดสยองอีกมากรออยู่ จักรพรรดิไคโตะแห่งเครือจักรภพตะวันออกตอบตกลงว่าจะสมรสกับ ราชินีเลวาน่าแห่งจันทราเพื่อยุติการโจมตีดังกล่าว ราชินีเลวาน่าจะขึ้นเป็นจักรพรรดินีองค์ใหม่ของเครือจักรภพ นักข่าวชาวโลกผูต้ นื่ ตะลึงพากันหาจุดยืนของตนทีม่ ตี อ่ ข้อตกลงซึง่ แม้จะ ประนีประนอมแต่กจ็ ดุ ชนวนให้โต้เถียงกันนี้ บ้างก็เดือดจัด ประกาศว่าเครือจักรภพ และสหภาพโลกควรจะเตรียมตัวท�ำสงคราม ไม่ใช่จัดงานแต่งงาน แต่บ้างก็รีบ หาเหตุผลมาสนับสนุนการเชื่อมสัมพันธไมตรีครั้งนี้ เครสปาดนิ้วไปบนจอบางใส เพือ่ เร่งเสียงของชายทีส่ าธยายถึงประโยชน์ทอี่ าจจะตามมา จะไม่มกี ารโจมตีหรือ หวาดกลัวว่าจะถูกโจมตีอีกต่อไป โลกจะเข้าใจวัฒนธรรมจันทราดีขึ้น ทั้งสองดาว จะแบ่งปันความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีกัน ทั้งสองดาวจะเป็นพันธมิตรกัน อีกอย่าง ราชินีเลวาน่าก็แค่อยากจะครอบครองเครือจักรภพตะวันออก เท่านั้น นางไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับประเทศอื่นๆ ในสหภาพโลกหรอก แต่เครสรูว้ า่ มีเพียงคนโง่ทเี่ ชือ่ เช่นนัน้ ราชินเี ลวาน่าจะขึน้ เป็นจักรพรรดินี จากนั้นก็ฆ่าจักรพรรดิไคโตะ ยึดประเทศเป็นของตัวเอง และใช้มันเป็นฐานที่มั่น เพื่อสร้างกองทัพไปรุกรานประเทศที่เหลือ นางไม่มีวันหยุดจนกว่าดาวเคราะห์ ทัง้ ใบจะอยูใ่ ต้อาณัตขิ องนาง การโจมตียอ่ ยๆ นี้ ความตายของคน 16,000 คนนี้... เป็นเพียงจุดเริ่มต้น เด็กสาวปิดเสียง เท้าข้อศอกลงบนโต๊ะ และขยุม้ ผมสีทองดกหนาด้วยมือ ทั้งสองข้าง จู่ๆ เธอก็หนาวยะเยือก แม้อุณหภูมิในดาวเทียมจะถูกปรับให้คงที่ ตลอดเวลาก็ตาม จอภาพด้านหลังจอหนึ่งก�ำลังอ่านข้อมูลด้วยเสียงของเด็กน้อย ซึ่งเครสเขียนโปรแกรมขึ้นเองในช่วงเวลาสี่เดือนตอนอายุสิบขวบซึ่งเธอเบื่อจน แทบบ้า เสียงนั้นฟังดูร่าเริงเกินไปเมื่อเทียบกับใจความของสิ่งที่อ่านอยู่ บล็อก การแพทย์จากสาธารณรัฐอเมริกาเพิ่งจะประกาศผลการชันสูตรศพของทหาร จันทรา
BOOKCR
4
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
กระดูกถูกเสริมด้วยเนื้อเยื่อชีวภาพซึ่งอุดมไปด้วยแคลเซียม ขณะที่ น�้ ำ เลี้ ย งข้ อ หลั ก มี ส ่ ว นผสมของน�้ ำ เกลื อ เพื่ อ เพิ่ ม ความคล่ อ งตั ว และยื ด หยุ ่ น ฟันตัดและฟันเขี้ยวถูกถอนออกและปลูกแทนด้วยฟันเทียมซึ่งคล้ายฟันของสุนัข ป่า เราพบว่ามีการเสริมกระดูกเช่นเดียวกันที่ช่วงขากรรไกร เพื่อให้มันแข็งแรงพอ จะขบกัดวัตถุเช่นกระดูกและเนื้อเยื่ออื่นๆ ให้แตกได้ การเดินวงจรประสาท ส่ ว นกลางใหม่ แ ละกลไกทางจิ ต วิ ท ยาอั น เข้ ม ข้ น คื อ ที่ ม าของความก้ า วร้ า ว ไม่หยุดหย่อนและพฤติกรรมคล้ายสุนัขป่า นพ.เอเดลสไตน์สันนิษฐานว่าเทคนิค การบังคับกระแสชีวไฟฟ้าในสมองขั้นสูงอาจถูกน�ำมาใช้เพื่อ... “ปิดเสียง” เสียงใสๆ ของเด็กวัยสิบขวบเงียบลง เหลือไว้เพียงเสียงของดาวเทียม ซึ่งเครสชินจนลืมไปนานแล้ว เสียงหวือของพัดลม เสียงหึ่งๆ ของระบบยังชีพ เสียงกระฉอกของน�้ำในถังบ�ำบัด เครสรวบผมดกหนาทีต่ น้ คอและปัดมันพาดไปด้านหน้า มันมักจะพันเข้า กับล้อเก้าอี้หากเธอไม่ระมัดระวัง หน้าจอมากมายตรงหน้ากะพริบและเลื่อนไป เรือ่ ยๆ เมือ่ ข้อมูลจากโลกทยอยเข้ามา มีขา่ วจากจันทราเช่นกัน เรือ่ ง “ทหารผูก้ ล้า” และ “ชัยชนะซึ่งได้มาอย่างยากล�ำบาก” ก็แค่ค�ำพูดพล่ามที่ทางการกลั่นกรองมา แล้วตามปกติ เครสเลิกสนใจข่าวจากจันทราตั้งแต่อายุสิบสอง เธอพันผมทีร่ วบไว้เข้ากับแขนซ้ายอย่างใจลอยตัง้ แต่ขอ้ ศอกจนถึงข้อมือ ไม่ทันสังเกตกองผมที่พันกันยุ่งเหยิงอยู่บนตัก “โอย เครส” เธอพึมพ�ำ “เราจะท�ำยังไงกันดี” ตัวเธอวัยสิบขวบตอบมา “โปรดอธิบายค�ำสั่งให้ละเอียดด้วย พี่จ๋า” เครสหลับตาหนีแสงจากหน้าจอ “ฉันเข้าใจว่าจักรพรรดิไคก็แค่ต้องการ จะหยุดยั้งสงคราม แต่เขาก็ต้องรู้สิว่ามันหยุดองค์ราชินีไม่ได้หรอก นางจะฆ่าเขา ทิ้งหลังเสร็จงาน จากนั้นโลกจะเป็นยังไงล่ะ” เธอเริ่มปวดขมับตุบๆ “ฉันคิดว่า หลินซินเดอร์ไปเตือนเขาในงานเต้นร�ำแล้ว แต่ถ้าฉันเข้าใจผิดล่ะ ถ้าเขายังไม่รู้ว่า ตัวเองตกอยู่ในอันตรายล่ะ” เธอหมุนเก้าอี้ ปาดนิ้วไปบนภาพข่าวที่ปิดเสียงไว้ ป้อนรหัส และเรียก หน้าต่างลับทีเ่ ธอดูวนั ละเป็นร้อยรอบขึน้ มา หน้าต่างดี-คอมม์ดคู ล้ายหลุมด�ำ รกร้าง
REATION
5
ปกรณัม แดนจั นทรา3 เงียบงัน ลอยอยูเ่ หนือโต๊ะ หลินซินเดอร์ยงั ไม่ตดิ ต่อเธอเลย บางทีชปิ นัน่ อาจถูกยึด หรือท�ำลายไปแล้ว บางทีมันอาจไม่ได้อยู่กับหลินซินเดอร์แล้ว เครสถอนใจ ตัดการเชื่อมต่อ และพรมนิ้วรัวเร็วเพื่อดึงหน้าต่างอื่นๆ อีกหนึ่งโหลขึ้นมาแทนที่ พวกมันเชื่อมต่อกับระบบแมงมุมแจ้งเตือนซึ่งคอย ตระเวนไปทั่วเครือข่ายเพื่อค้นหาข้อมูลใดๆ ที่เกี่ยวกับไซบอร์กชาวจันทราผู้ถูก จับกุมเมื่อสัปดาห์ก่อน หลินซินเดอร์ เด็กสาวที่แหกคุกนิวเป่ยจิง เด็กสาวผู้เป็น โอกาสเดียวที่เครสจะทูลให้จักรพรรดิไคโตะทราบได้ ว่าราชินีเลวาน่าตั้งใจจะท�ำ สิ่งใดหากเขาตกลงแต่งงานกับนาง แหล่งข่าวหลักๆ นิ่งไปสิบเอ็ดชั่วโมงแล้ว ความสับสนอลหม่านจากการ บุกโจมตีของชาวจันทราท�ำให้ชาวโลกคล้ายจะลืมนักโทษหลบหนีอันดับหนึ่งไป “พี่จ๋า?” ชีพจรเครสเต้นผิดจังหวะ เธอก�ำที่วางแขนแน่น “อะไรหรือ หนูเครส” “ตรวจจับยานของนายหญิงได้ คาดว่าจะมาถึงภายในยี่สิบสองวินาที” เครสดีดตัวขึ้นจากเก้าอี้ทันทีที่ได้ยินค�ำว่านายหญิง ซึ่งยังคงแฝงแวว พรั่นพรึง แม้เธอจะบันทึกเสียงนั้นไว้หลายปีแล้วก็ตาม ท่วงท่าของเธอประสานสอดคล้องราวกับท่าเต้นร�ำทีถ่ กู ออกแบบไว้และ ฝึกซ้อมมานานหลายปี เธอเห็นภาพตัวเองเป็นนักบัลเลต์ในยุคทุติยศักราช เผ่นพลิ้วไปบนเวทีใต้เงาสลัวขณะที่เครสน้อยนับถอยหลัง 00.21 เครสตบปุ่มกางฟูก 00.20 เธอหมุนตัวกลับไปยังหน้าจอ ซ่อนรายงานข่าวเรื่องหลินซินเดอร์ ทั้งหมดไว้ใต้โฆษณาชวนเชื่อของดาวจันทรา 00.19 ฟูกกระทบพื้นเสียงดังตุบ หมอนและผ้าห่มกองอยู่ในสภาพเดิม 00.18 17 16 นิ้วของเธอพลิ้วไปบนหน้าจอ ซ่อนรายงานข่าวและกลุ่ม สนทนาบนดาวโลกไว้ 00.15 หมุนตัวกลับมาคว้าผ้าห่มไว้ที่มุมทั้งสองด้าน 00.14 สะบัดข้อมือให้ผ้าห่มกางออกราวกับใบเรือต้องลม 00.13 12 11 ลูบผ้าให้ตึง ยัดปลายไว้ใต้ฟูกทุกด้าน หมุนตัวด้วยปลาย เท้าไปหาจอภาพที่อีกฟากของห้องพัก
BOOKCR
6
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
00.10 9 ปิดละคร บันทึกการแสดงดนตรี และวรรณกรรมโลกสมัย ทุติยศักราช 00.08 หมุนตัวกลับมาที่เตียง ตลบผ้าห่มลงด้วยท่วงท่าอันงดงาม 00.07 วางหมอนสองใบไว้ที่หัวเตียงให้ได้สมมาตร ตวัดแขนข้างหนึ่ง เพื่อดึงผมที่ถูกผ้าห่มทับไว้ออก 00.06 5 ลากเท้าในท่าบัลเลต์ไปด้านข้าง ย่อตัวสลับหมุนตัว เก็บถุงเท้า กับที่มัดผมซึ่งวางเกลื่อนกลาดไปโยนใส่ปล่องซักผ้า 00.04 3 เก็บกวาดโต๊ะ คว้าชาม ช้อน และแก้วน�้ำที่มีอยู่แค่อย่างละชิ้น กับปากกาสไตลัสอีกก�ำมือหนึ่งไปยัดใส่ตู้ในครัว 00.02 หมุนตัวด้วยปลายเท้าเป็นรอบสุดท้ายเพื่อส�ำรวจความเรียบร้อย 00.01 ถอนใจอย่างพอใจ และปิดฉากด้วยการโค้งค�ำนับอย่างสง่างาม “นายหญิ ง มาถึ ง แล้ ว ” เครสน้ อ ยรายงาน “นางสั่ ง ให้ ก างสะพาน เทียบยาน” เวที แสงเงา ดนตรี ทุกสิ่งล้วนเลือนหายไปจากความคิดของเครส ทว่า รอยยิ้มที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดียังค้างอยู่บนริมฝีปาก “ได้เลย” เธอตอบเสียงใส เยื้องย่างไปยังท่าเทียบยานหลัก ดาวเทียมของเธอมีท่าเทียบยานสองท่า แต่เคย ใช้งานเพียงท่าเดียวเท่านั้น เธอไม่แน่ใจด้วยซ�้ำว่าทางเข้าอีกฝั่งยังใช้ได้หรือเปล่า ประตูโลหะกว้างแต่ละบานเปิดไปยังท่าเทียบยาน และถัดจากนั้นก็เป็นอวกาศ ยกเว้นในยามที่มียานเล็กเทียบอยู่ ยานของนายหญิง เครสป้อนค�ำสั่ง แผนผังบนหน้าจอแสดงภาพสะพานที่ก�ำลังยืดออกไป เธอได้ยินเสียงตุบเมื่อยานเข้าเชื่อมต่อ ผนังรอบตัวสั่นกึกกัก เธอจ�ำช่วงเวลาถัดไปได้ขนึ้ ใจ จ�ำได้ดว้ ยซ�ำ้ ว่าเสียงอันคุน้ เคยแต่ละเสียง ทิ้งห่างกันกี่ชั่วอึดใจ เสียงหึ่งๆ เมื่อเครื่องยนต์ของยานอวกาศล�ำเล็กหยุดท�ำงาน เสียงกึงกังเมือ่ สะพานประกบและเชือ่ มกับยานอีกล�ำ เสียงผลุบเมือ่ ออกซิเจนไหล เข้าเติมเต็มช่องว่าง เสียงปี๊บแจ้งว่าเดินทางข้ามยานได้อย่างปลอดภัยแล้ว เสียง เปิดประตูยานอวกาศ เสียงฝีเท้าก้องมาตามทางเชือ่ ม เสียงหวือของประตูดาวเทียม กาลครัง้ หนึง่ เครสเคยหวังว่าจะได้รบั ความอบอุน่ และปรานีจากนายหญิง ว่าสักวันซีบลิ จะมองเธอและพูดว่า “เครสเซนต์ทรี่ กั ของฉัน เจ้าได้รบั ความไว้วางใจ
REATION
7
ปกรณัม แดนจั นทรา3 และความนับถือจากองค์ราชินแี ล้ว เรายินดีตอ้ นรับเจ้ากลับสูด่ าวจันทรา ในฐานะ พวกพ้องของเรา” กาลครั้งนั้นผ่านไปนานแล้ว แต่รอยยิ้มที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีของ เครสยังคงอยู่ แม้จะต้องเผชิญกับความเย็นชาของนายหญิงซีบิล “สวัสดีเจ้าค่ะ นายหญิง” ซีบิลสูดจมูก แขนเสื้อสีขาวปักลวดลายพลิ้วเหนือกล่องใบใหญ่ที่ในมือ ซึง่ บรรจุเสบียงตามปกติ อาหารและน�ำ้ สะอาดส�ำหรับเครสผูถ้ กู กักขัง และแน่นอน อุปกรณ์การแพทย์ “แปลว่าเจ้าเจอหล่อนแล้วรึ” เครสหน้าเสียทั้งที่ยังยิ้มค้างอยู่ “เจอหล่อนหรือเจ้าคะนายหญิง” “ถ้าวันนีม้ ดี อี ย่างทีว่ า่ จริง เจ้าก็ตอ้ งท�ำงานง่ายๆ ทีฉ่ นั มอบหมายให้สำ� เร็จ แล้วสิ ใช่ไหมเครสเซนต์ เจ้าเจอไซบอร์กนั่นแล้วรึ” เครสหลุบตาและจิกปลายเล็บเข้าไปในฝ่ามือ “ยังเจ้าค่ะ นายหญิง ยังไม่เจอ” “เข้าใจละ แสดงว่าวันนี้ไม่ได้ดีนักใช่ไหม” “ฉันก็แค่... ดีใจที่ท่านมา...” เธอเงียบไป ก่อนจะบังคับให้มือที่ก�ำอยู่ คลายออกและฝืนสู้สายตาขุ่นเคืองของนายหญิงซีบิล “ฉันอ่านข่าวอยู่เจ้าค่ะ นายหญิง ก็เลยคิดว่าเราควรจะยินดีกับการหมั้นหมายขององค์ราชินี” ซีบิลทิ้งกล่องลงบนเตียงที่เพิ่งปูเสร็จ “เราจะพอใจก็ต่อเมื่อโลกตกอยู่ใต้ ความควบคุมของจันทรา จนกว่าจะถึงเวลานั้น ก็ยังมีงานต้องท�ำกันอยู่ และเจ้าก็ ไม่ควรจะมัวแต่อ่านข่าวกับเรื่องซุบซิบ” ซีบลิ เดินเข้าไปใกล้จอภาพซึง่ ซ่อนหน้าต่างลับทีเ่ ชือ่ มต่อกับชิปดี-คอมม์ และหลักฐานทีว่ า่ เครสทรยศต่อบัลลังก์จนั ทราไว้ เด็กสาวตัวแข็ง แต่ซบี ลิ กลับเอือ้ ม เลยไปยังจอที่ฉายคลิปจักรพรรดิไคยืนแถลงข่าวอยู่หน้าธงชาติเครือจักรภพ ตะวันออก เพียงสัมผัสเดียว หน้าจอก็กลายเป็นโปร่งใส เผยให้เห็นผนังโลหะและ ท่อท�ำความร้อนด้านหลัง เครสผ่อนลมหายใจช้าๆ “ฉันหวังว่าเจ้าคงเจออะไรบ้างนะ” เธอยืดตัวตรง “มีผพู้ บเห็นหลินซินเดอร์ทสี่ หพันธ์ยโุ รป ในเมืองเล็กๆ ทาง
BOOKCR
8
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
ตอนใต้ของฝรั่งเศส เมื่อเวลาประมาณ 18.00 น. ตามเวลาท้องถิ่น...” “เรือ่ งนัน้ ฉันรูห้ มดแล้ว จากนัน้ หล่อนก็ไปทีป่ ารีสและฆ่าผูใ้ ช้เวทคนหนึง่ กับเจ้าหน้าที่ปฏิบัติการพิเศษไร้ค่าอีกสองสามคน มีอะไรอื่นไหมเครสเซนต์” เครสกลืนน�้ำลายและเริ่ม พันผมรอบข้ อมื อทั้ ง สองไขว้ ไ ปมาเป็ นรู ป เลขแปด “เมื่อเวลา 17.48 น. ที่เมืองริเยอซ์ ประเทศฝรั่งเศส เสมียนประจ�ำร้าน อะไหล่ ย านยนต์ ป รั บ รายการสิ น ค้ า คงคลั ง โดยตั ด แบตเตอรี่ ซึ่ ง ใช้ กั บ ยาน แรมเปี้ยนรุ่น 214 ชั้น 11.3 ได้ออกไป แต่ไม่มีบันทึกค่าตอบแทนใดๆ ฉันคิดว่า หลินซินเดอร์อาจจะขโมย... หรือใช้มายา...” เธอลังเล ซีบิลชอบแสร้งท�ำเป็นว่า ไซบอร์กคนนัน้ เป็นเพียงเปลือก แม้ทงั้ คูจ่ ะรูด้ วี า่ ไม่ใช่ หลินซินเดอร์มพี รสวรรค์อย่าง ชาวจันทรา ต่างจากเครสทีเ่ ป็นแค่เปลือกจริงๆ มันอาจจะถูกซ่อนหรือปิดบังไว้ดว้ ย วิธีการบางอย่าง ทว่าเผยให้เห็นเด่นชัดในงานเต้นร�ำประจ�ำปีของเครือจักรภพ “แบตเตอรี่?” ซีบิลทวนค�ำ ข้ามอาการลังเลของเครสไป “มันแปลงไฮโดรเจนอัดเป็นพลังงานเพื่อขับเคลื่อน...” “ฉันรู้ว่ามันคืออะไร” ซีบิลตวาด “นี่เจ้าจะบอกว่าความคืบหน้าเดียวที่มี คือหลักฐานทีว่ า่ เด็กนัน่ ซ่อมยานอยูร่ ึ ว่าการตามหล่อนจะยิง่ ยากขึน้ ว่าขนาดหล่อน อยู่บนโลกแท้ๆ เจ้าก็ยังท�ำไม่ส�ำเร็จรึ” “ขออภัยเจ้าค่ะนายหญิง ฉันพยายามอยู่ ก็แค่...” “ฉันไม่สนใจข้อแก้ตัวของเจ้า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันทูลขอให้ องค์ราชินีไว้ชีวิตเจ้าเพราะเจ้ามีประโยชน์ มีประโยชน์ยิ่งกว่าเลือดของเจ้า ฉันคิด ผิดไปรึที่คอยปกป้องเจ้า เครสเซนต์” เด็กสาวกัดริมฝีปาก ไม่ให้สาธยายสิง่ ต่างๆ ทีเ่ ธอท�ำให้องค์ราชินรี ะหว่าง ที่ถูกกักขัง ทั้งออกแบบระบบสอดแนมไม่รู้เท่าไรเพื่อจับตาดูเหล่าผู้น�ำโลก เจาะ เข้าไปในระบบสื่อสารทางการทูต และรบกวนสัญญาณดาวเทียมต่างๆ ให้ทหาร ของราชินีบุกโลกได้โดยไม่มีใครรู้ตัว ท�ำให้มือของเครสต้องเปื้อนเลือดชาวโลก หนึ่งหมื่นหกพันคน พูดไปก็ไร้ประโยชน์ ซีบิลสนใจแต่ความล้มเหลวของเธอ และ การหาตัวหลินซินเดอร์ไม่เจอก็เป็นความล้มเหลวที่ใหญ่ที่สุดของเครส “ขออภัยเจ้าค่ะนายหญิง ฉันจะพยายามให้มากขึ้น” ซีบิลหรี่ตา “ฉันจะไม่พอใจอย่างมาก ถ้าเจ้าไม่รีบหาตัวเด็กนั่นให้พบ
REATION
9
ปกรณัม แดนจั นทรา3 เร็วๆ นี้”
เธอสบตาซีบิล รู้สึกเหมือนแมลงที่ถูกหมุดตรึงไว้เพื่อการศึกษา “เจ้าค่ะ นายหญิง” “ดีมาก” ซีบิลเอื้อมมาตบแก้มเครสเบาๆ แทบจะคล้ายการแสดงความ เอ็นดูของผู้เป็นมารดา แต่ก็ไม่ใช่ จากนั้นจึงหันไปปลดล็อคกล่อง “เอาละ” นาง หยิบเข็มฉีดยาออกมาจากชุดอุปกรณ์การแพทย์ “ยื่นแขนมา”
BOOKCR
10
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
2
REATION
วูล์ฟดีดตัวขึ้นจากลังและกระโจนใส่เธอ ซินเดอร์เกร็งตัวข่มอาการตระหนก โดยสัญชาตญาณ ความกลัวจะถูกชกอีกครั้งท�ำให้กล้ามเนื้อทุกมัดเกร็งขมึง แม้เขาจะยังออมมือให้เธออยู่ก็ตาม เธอหลับตาปี๋ในชั่วขณะก่อนจะปะทะและตั้งสมาธิ อาการปวดแปลบผุดขึ้นในศีรษะราวกับมีใครตอกสิ่วลงกลางสมอง เธอกัดฟันสู้ พยายามกลั้นอาการคลื่นเหียนที่จะตามมา ไม่มีการปะทะ “เลิก หลับตา เสียที” เธอลืมตาขึน้ ทีละข้างทัง้ ทีย่ งั กัดฟันแน่น วูลฟ์ ยืนอยูต่ รงหน้า มือขวาชะงัก ใกล้จะฟาดกกหูเธอ ร่างของเขาแข็งเหมือนหิน เพราะเธอตรึงเขาไว้ตรงนัน้ กระแส พลังของเขาร้อนผ่าว เข้มข้น และห่างไปเพียงชั่วเอื้อม พลังจันทราของเธอคือสิ่งที่ รั้งเขาไว้ “หลับตามันง่ายกว่านี่” เธอขู่ฟอด กระทั่งค�ำพูดไม่กี่ค�ำก็ยังท�ำให้เธอ อ่อนแรง และนิ้วของวูล์ฟก็กระดิก เขาก�ำลังขัดขืนการควบคุมของเธอ แต่แล้วเขาก็มองเลยไปยังด้านหลัง ในจังหวะเดียวกับที่แรงกระแทก ระหว่างสะบักท�ำให้ซนิ เดอร์ลม้ คะม�ำ หน้าผากของเธอฟาดเข้ากับแผ่นอกของวูลฟ์ ร่างของเขาขยับทันพยุงเธอไว้พอดี ธอร์นหัวเราะคิกอยู่ด้านหลังของซินเดอร์ “และมันก็ท�ำให้คนย่องเข้ามา 11
ปกรณัม แดนจั นทรา3 จู่โจมทางด้านหลังได้ง่ายขึ้นด้วย” ซินเดอร์หันขวับไปผลักธอร์น “นี่ไม่ใช่เกมนะ!” “ธอร์นพูดถูก” วูลฟ์ ว่า เธอได้ยนิ แววล้าในน�ำ้ เสียงของเขา แม้จะไม่แน่ใจ ว่าเป็นเพราะการประมือกันไม่หยุดหย่อน หรือความอึดอัดที่ต้องสอนมือใหม่ อย่างเธอกันแน่ อย่างหลังดูจะเป็นไปได้มากกว่า “เวลาหลับตา ท่านจะมีช่องโหว่ มากขึ้น ท่านต้องหัดใช้พลังทั้งที่ยังรับรู้เหตุการณ์รอบตัว ทั้งที่ยังรับมือกับมันได้” “รับมือเหรอ” วูล์ฟดัดคอไปทางซ้ายทีขวาที ท�ำให้เกิดเสียงดังเป๊าะๆ ก่อนจะสะบัด ศีรษะ “ใช่ รับมือได้ เราอาจต้องปะทะกับทหารหลายสิบคนในเวลาเดียวกัน ถ้า ท่านโชคดี ก็คงควบคุมทหารได้สกั เก้าหรือสิบคน แต่นนั่ ก็ถอื ว่ามองโลกในแง่ดมี าก ณ จุดนี้” เธอย่นจมูกใส่เขา “ซึง่ แปลว่าท่านจะยังเป็นเป้าของทหารอีกนับไม่ถว้ น ท่านควรจะควบคุม ผมได้ทงั้ ทีย่ งั ตืน่ ตัวเต็มที่ ทัง้ ทางจิตและทางกาย” เขาถอยไปก้าวหนึง่ สางผมยุง่ ๆ ของตัวเอง “ถ้าขนาดธอร์นยังย่องเข้าหาท่านได้ เราก็แย่แล้วละ” ธอร์นดึงชายแขนเสื้อเข้าที่ “อย่าได้ประเมินความแยบยลของวายร้าย เจ้าแผนการต�่ำไปเชียว” สการ์เล็ตทีน่ งั่ ขัดสมาธิกนิ ข้าวโอ๊ตจากชามอยูบ่ นลังสินค้าส่งเสียงหัวเราะ มา “วายร้ายเจ้าแผนการเนีย่ นะ เราหาทางแฝงตัวเข้าไปในพระราชพิธอี ภิเษกสมรส มาตัง้ หนึง่ อาทิตย์แล้ว จนถึงตอนนี้ นายมีสว่ นร่วมมากทีส่ ดุ ก็แค่ตอนสรุปว่าหลังคา อาคารหลังไหนในพระราชวังกว้างที่สุด ยานแสนล�้ำค่าของนายจะได้ไม่ถลอก ตอนลงจอด” แผงไฟบนเพดานสองสามแผงสว่างขึ้น “ฉันเห็นด้วยกับการจัดล�ำดับ ความส�ำคัญของกัปตันธอร์นเป็นที่สุด” ไอโกะพูดผ่านล�ำโพงที่ฝังอยู่ในตัวยาน “นี่ เป็นการเปิดตัวทางเครือข่ายครัง้ แรกและครัง้ ส�ำคัญของฉัน ฉันจึงอยากจะดูดที สี่ ดุ ขอบคุณทุกคนนะ” “พูดได้ดี แม่คนสวย” ธอร์นขยิบตาให้ล�ำโพง แม้เซ็นเซอร์ของไอโกะจะ ไวไม่พอตรวจจับมัน “และฉันก็อยากให้พวกเธอทีเ่ หลือสังเกตการทีไ่ อโกะเรียกฉัน
BOOKCR
12
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
ว่ากัปตันอย่างถูกต้องเหมาะสม ทุกคนน่าจะเรียนรู้จากเธอบ้าง” สการ์เล็ตหัวเราะอีกรอบ วูล์ฟเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งอย่างไม่ประทับใจ และอุณหภูมภิ ายในห้องระวางก็สงู ขึน้ สองสามองศาขณะทีไ่ อโกะหน้าแดงเมือ่ ได้ รับค�ำชม แต่ซินเดอร์ไม่สนใจใครเลย เธอดื่มน�้ำจนหมดแก้วขณะที่ค�ำดุของวูล์ฟ วนเวียนอยู่ในหัว เธอรู้ว่าเขาพูดถูก แม้การควบคุมวูล์ฟจะท�ำให้เธอต้องใช้ก�ำลัง ทั้งหมดที่มี แต่การควบคุมชาวโลกอย่างธอร์นและสการ์เล็ตนั้นมักจะง่ายดาย ราวกับการเปลี่ยนเซ็นเซอร์ช�ำรุดของแอนดรอยด์สักตัว ตอนนี้เธอควรจะท�ำทั้งสองอย่างได้พร้อมกันแล้ว “มาลองอีกที” เธอมัดหางม้าให้แน่นขึ้น วูล์ฟหันกลับมามองเธอ “บางทีท่านน่าจะพักสักหน่อย” “เวลาถูกทหารของราชินีไล่ล่า ฉันคงไม่ได้พักหรอก ใช่ไหมล่ะ” เธอ หมุนไหล่ พยายามปลุกตัวเองให้กระปรี้กระเปร่า อาการปวดศีรษะทุเลาแล้ว แต่ แผ่นหลังของเสื้อยืดยังชื้นเหงื่อ และกล้ามเนื้อทุกมัดก็สั่นระริกจากการซ้อมต่อสู้ กับวูล์ฟมานานสองชั่วโมง วูลฟ์ คลึงขมับตัวเอง “เรามาหวังว่าท่านจะไม่มวี นั ต้องเผชิญหน้ากับทหาร ตัวจริงของราชินีกันดีกว่า ผมคิดว่าเราพอจะสู้กับผู้ใช้เวทและหน่วยปฏิบัติการ พิเศษได้ แต่ทหารชั้นสูงนั้นไม่เหมือนกัน พวกเขาคล้ายสัตว์มากกว่ามนุษย์และมี ปฏิกิริยาที่ไม่ดีนักต่อการควบคุมสมอง” “จะบอกว่าคนมากมายมีปฏิกิริยาที่ดีหรือไง” สการ์เล็ตว่าพลางใช้ช้อน กวาดก้นชาม ดวงตาของเขาเหลือบไปทางหญิงสาว และแววตานั้นก็อ่อนโยนลง มัน เป็นสายตาที่ซินเดอร์เห็นมาเป็นร้อยครั้งแล้วนับตั้งแต่เขากับสการ์เล็ตเข้ามาเป็น ลูกเรือของยานแรมเปี้ยน ทว่าเธอก็ยังรู้สึกเหมือนล่วงล�้ำความเป็นส่วนตัวของ ทั้งคู่ทุกครั้งที่เห็น “ผมหมายความว่าเราไม่อาจท�ำนายปฏิกิริยาของพวกเขา แม้ในยามที่ อยู่ภายใต้การควบคุมของผู้ใช้เวท” เขาหันกลับมาหาซินเดอร์ “หรือชาวจันทรา คนอืน่ ใดก็ตาม การดัดแปลงพันธุกรรมเพือ่ สร้างทหารเหล่านัน้ ส่งผลต่อสมองของ
REATION
13
ปกรณัม แดนจั นทรา3 พวกเขาพอๆ กับร่างกาย พวกเขาไร้แบบแผน ป่าเถื่อน... อันตราย” ธอร์นเอนตัวพิงลังที่สการ์เล็ตนั่งอยู่และกระซิบเสียงดัง “เขารู้ใช่ไหมว่า ตัวเองเป็นอดีตนักสู้สังเวียนเถื่อนที่ยังใช้ชื่อว่า ‘วูล์ฟ’ อยู่” ซิ น เดอร์ กั ด กระพุ ้ ง แก้ ม กลั้ น เสี ย งหั ว เราะ “ยิ่ ง เป็ น เหตุ ผ ลที่ ฉั น ต้ อ ง เตรียมตัวให้พร้อมทีส่ ดุ เท่าทีท่ ำ� ได้ ฉันอยากหลีกเลีย่ งสถานการณ์เฉียดฉิวอย่างที่ เราเจอในปารีส” “ไม่ใช่แค่ท่านหรอก” วูล์ฟเริ่มโยกตัวไปมาอีกครั้ง ซินเดอร์เคยคิดว่าท่า นั้นแปลว่าเขาพร้อมจะประมืออีกครั้งแล้ว แต่พักหลังเธอเริ่มคิดว่าเขาก็แค่เป็น แบบนั้นตลอดเวลา ขยับเขยื้อนอยู่เสมอ ไม่เคยอยู่สุข “นั่นท�ำให้ฉันนึกขึ้นได้” เธอว่า “ฉันอยากได้ลูกดอกยาสลบเพิ่มเมื่อเรา ลงจอดอีกครั้ง ยิ่งมีทหารให้เราต่อสู้หรือล้างสมองน้อยลงเท่าใดก็ยิ่งดีเท่านั้น” “ลู ก ดอกยาสลบ รั บ ทราบ” ไอโกะว่ า “ฉั น ถื อ โอกาสตั้ ง นาฬิ ก า นับถอยหลังนีไ่ ว้ดว้ ย อีกสิบห้าวัน เก้าชัว่ โมง จนกว่าจะถึงพระราชพิธอี ภิเษกสมรส” จอเน็ตสกรีนบนผนังสว่างขึ้น ฉายภาพนาฬิกาดิจิตอลเรือนยักษ์นับถอยหลัง ทีละเศษหนึ่งส่วนสิบวินาที หลังจ้องนาฬิกานั่นได้แค่สามวินาที ท้องไส้ของซินเดอร์ก็ปั่นป่วนด้วย ความวิตกกังวล เธอละสายตาหนี มองมุมอื่นของเน็ตสกรีนและแผนการยับยั้ง งานแต่งงานของไคกับเลวาน่าที่ยังไม่เสร็จสิ้น รายการของใช้จ�ำเป็นถูกจดไว้ที่ มุมซ้ายของหน้าจอ ทั้งอาวุธ เครื่องมือ อุปกรณ์ปลอมตัว และตอนนี้ก็มีลูกดอก ยาสลบด้วย กลางจอคือภาพพิมพ์เขียวของพระราชวังนิวเป่ยจิง ขวามือคือรายการสิง่ ทีต่ อ้ งท�ำซึง่ ยาวจนน่าหัวร่อ ยังไม่มขี อ้ ใดถูกขีดออก เลย แม้จะวางแผนกันมาหลายวันแล้วก็ตาม สิ่งที่ต้องท�ำอันดับแรกคือเตรียมซินเดอร์ให้พร้อมเผชิญราชินีเลวาน่า และข้าราชส�ำนักของนางอีกครั้ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นแน่ แม้วูล์ฟจะไม่พูดออก มาตรงๆ เธอก็รู้ว่าพรสวรรค์อย่างชาวจันทราของตัวเองยังพัฒนาได้ไม่เร็วพอ ซินเดอร์เริ่มคิดว่าคงต้องใช้เวลาเป็นปีๆ กว่าจะท�ำภารกิจนี้ได้เสร็จสิ้นอย่างเป็นที่ น่าพอใจ แต่พวกเขามีเวลาแค่อีกสองสัปดาห์
BOOKCR
14
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
แผนการคร่าวๆ คือการก่อเรือ่ งเบีย่ งเบนความสนใจในวันงาน เพือ่ จะได้ แอบเข้าไปในพระราชวังขณะที่พิธีด�ำเนินอยู่ และประกาศให้โลกรู้ว่าซินเดอร์คือ เจ้าหญิงเซเลเน่ผู้สาบสูญตัวจริง จากนั้น ท่ามกลางสายตาของสื่อทั่วโลก ซินเดอร์ ก็จะสัง่ ให้เลวาน่าคืนบัลลังก์ให้เธอ ท�ำให้พระราชพิธอี ภิเษกสมรสและรัชสมัยของ เลวาน่าสิ้นสุดลงในคราวเดียว เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้นเป็นแค่ภาพเลือนๆ ในสมองของ ซินเดอร์ เธอคอยแต่จินตนาการถึงปฏิกิริยาของชาวจันทราเมื่อรับรู้ว่าเจ้าหญิง ผูส้ าบสูญไม่เพียงแค่เป็นไซบอร์ก แต่ยงั ไม่รเู้ รือ่ งของดาวบ้านเกิดเลย ไม่วา่ จะเป็น ด้านวัฒนธรรม ประเพณี หรือการเมือง สิ่งเดียวที่กันไม่ให้อกของเธอระเบิดเพราะ น�้ำหนักของเรื่องนี้ที่กดทับลงมาก็คือความตระหนักรู้ที่ว่า ไม่ว่าจะอย่างไร เธอก็ ไม่มีทางเป็นผู้ปกครองที่เลวร้ายกว่าเลวาน่าได้หรอก เธอหวังว่าพวกเขาจะคิดแบบนั้นเช่นกัน น�้ำในท้องซินเดอร์กระฉอกไปมา เธอฝันลมๆ แล้งๆ เป็นครั้งที่พันว่าจะ คลานเข้าไปซ่อนใต้ผ้าห่มบนเตียงสองชั้นของลูกเรือ และซ่อนอยู่ในนั้นจนกระทั่ง โลกทั้งใบลืมไปว่าเคยมีเจ้าหญิงแห่งจันทราอยู่ด้วย แต่เธอกลับละสายตาจากจอภาพและยืดเส้นยืดสาย “เอาละ ฉันพร้อม จะลองอีกครั้งแล้ว” เธอตั้งท่าพร้อมสู้ตามที่วูล์ฟสอน แต่ตอนนี้วูล์ฟนั่งอยู่ข้างสการ์เล็ตและก�ำลังกวาดข้าวโอ๊ตที่เหลือ เขา ปรายตามองพื้นทั้งที่อาหารยังเต็มปากก่อนจะกลืนมัน “วิดพื้น” ซินเดอร์ทิ้งแขนลง “อะไรนะ” เขาใช้ช้อนชี้เธอ “การต่อสู้ไม่ใช่การออกแรงเพียงวิธีเดียวเสียหน่อย เรา สร้างความแข็งแกร่งให้ร่างกายท่อนบนของท่านไปพร้อมกับฝึกจิตให้เข้มแข็งได้ แค่รับรู้สภาพรอบตัวเข้าไว้ ตั้งสติเข้า” เธอถลึงตาอยู่ห้าวินาทีเต็มๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงบนพื้น เด็กสาวนับถึงสิบเอ็ดแล้วเมื่อได้ยินธอร์นขยับออกห่างลัง “รู้ไหม ตอน ฉันยังเด็ก ฉันถูกหลอกให้คิดว่าพวกเจ้าหญิงเขาสวมรัดเกล้าและจัดงานเลี้ยง น�ำ้ ชากัน ตอนนี้ พอฉันได้เจอเจ้าหญิงตัวจริงแล้ว ก็ตอ้ งขอบอกว่าผิดหวังนิดหน่อย แฮะ”
REATION
15
ปกรณัม แดนจั นทรา3 เธอไม่รู้ว่าเขาตั้งใจดูถูกกันหรือเปล่า แต่พักหลังนี้ค�ำว่าเจ้าหญิงท�ำให้ เส้นประสาทของซินเดอร์ทุกเส้นใกล้ขาดผึง ซินเดอร์หายใจออกแรงๆ และท�ำตามที่วูล์ฟสอน เธอตั้งสติ จับกระแส พลังงานของธอร์นได้อย่างง่ายดายขณะเขาเดินผ่านเธอไปยังห้องบังคับการ เธอย่อตัวลงวิดพื้นครั้งที่สิบสี่เมื่อบังคับให้เท้าเขาหยุดเดิน “อะ...” ซินเดอร์ยนั ตัวขึน้ และกวาดขาข้างหนึง่ ออกไปเป็นครึง่ วงกลม ข้อเท้าของ เธอกระแทกเข้าที่น่องของธอร์นพอดี เขาร้องลั่นและล้มลงก้นกระแทกพื้นพร้อม บ่นงึมง�ำ เธอยิม้ แฉ่งและเงยหน้ามองวูลฟ์ เพือ่ ขอค�ำชม แต่เขากับสการ์เล็ตมัวแต่ หัวเราะลัน่ เธอเห็นปลายเขีย้ วคมๆ ของวูลฟ์ ทีป่ กติแล้วเขาพยายามซ่อนเหลือเกิน ด้วยซ�้ำ ซินเดอร์ลุกขึ้นยื่นมือให้ธอร์น กระทั่งเขาก็ยังยิ้ม แม้จะท�ำหน้าเหยเกไป ด้วยขณะนวดสะโพกตัวเองป้อยๆ ก็ตาม “ไว้เรากู้โลกเสร็จแล้วฉันจะให้นายช่วยเลือกรัดเกล้าละกัน”
BOOKCR
16
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
3
REATION
ดาวเทียมสั่นกึกกักเมื่อยานของซีบิลปลดการเชื่อมต่อกับสะพานเทียบยาน แล้ว เครสก็ถูกทิ้งให้เดียวดายกลางดาราจักรอีกครั้ง แม้เด็กสาวจะอยากมีเพื่อน เพียงใด เธอก็โล่งอกทุกครั้งที่ซีบิลกลับไป และคราวนี้ก็ยิ่งโล่งอกเป็นพิเศษ ปกติ แล้ ว นายหญิ ง ของเธอจะมาเยื อ นเพี ย งทุ ก สามหรื อ สี่ สั ป ดาห์ แค่ บ ่ อ ยพอให้ เก็บตัวอย่างเลือดได้อย่างปลอดภัย ทว่านี่เป็นการมาเยือนครั้งที่สามแล้วนับแต่ เหล่ามนุษย์พันธุ์ผสมโจมตีโลก เครสจ�ำไม่ได้เลยว่าเคยเห็นนายหญิงวิตกจริตถึง เพียงนี้ ราชินีเลวาน่าคงเริ่มร้อนใจเรื่องการตามหาไซบอร์กสาวแล้ว “ยานของนายหญิงไปแล้ว” เครสน้อยว่า “เล่นเกมกันไหม” ถ้าเครสไม่ได้มัวแต่กังวลกับการที่นายหญิงมาเยือน เธอก็คงยิ้มแล้ว เหมือนที่มักท�ำเมื่อเครสน้อยถามค�ำถามนี้ มันเป็นเครื่องเตือนใจว่าเธอไม่ได้ ไร้เพื่อนไปเสียทีเดียว เมื่อนานมาแล้ว เครสได้รู้ว่าค�ำว่าดาวเทียม (satellite) นั้นมีรากศัพท์มา จากค�ำในภาษาละตินซึ่งแปลว่าเพื่อน บริวาร หรือสมุน เธอเห็นว่าค�ำแปลทั้งสาม นี้ย้อนแย้งสิ้นดี เพราะตัวเธอแสนจะโดดเดี่ยวจนกระทั่งเธอเขียนโปรแกรม เครสน้อยขึ้นมา ตอนนั้นเองที่เธอเข้าใจ ดาวเทียมของเธออยู่เป็นเพื่อนเธอ ดาวเทียมของเธอท�ำตามค�ำสั่งเธอ ดาวเทียมของเธอไม่เคยตั้งค�ำถาม ขัดคอ หรือมีความคิดน่ากวนใจใดๆ เป็นของ ตัวเอง 17
ปกรณัม แดนจั นทรา3 “ไว้ทีหลังนะ” เธอว่า “เราควรจะตรวจสอบไฟล์ก่อน” “จ้ะพี่” มันคือค�ำตอบที่เธอคาดว่าจะได้ยิน คือค�ำตอบที่ตั้งโปรแกรมไว้ เครสมักสงสัยว่าการเป็นชาวจันทราเต็มตัวก็เป็นแบบนีใ้ ช่ไหม มีอำ� นาจ ควบคุมมนุษย์คนอื่น เธอฝันว่าตัวเองตั้งโปรแกรมนายหญิงซีบิลได้ง่ายพอๆ กับ ที่ ตั้ ง โปรแกรมเสี ย งพู ด ให้ด าวเทีย มดวงนี้ สถานการณ์ จะเปลี่ ยนไปเพี ยงใด หากนายหญิงต้องเป็นฝ่ายฟังค�ำสั่งเธอบ้าง แทนที่จะกลับกันแบบนี้ “เปิดทุกจอ” เครสยืนอยู่ตรงหน้าแผงจอล่องหน บ้างก็ใหญ่ บ้างก็เล็ก บ้างก็ตั้งอยู่ บนโต๊ะติดตาย บ้างก็ถูกยึดไว้กับผนังดาวเทียมและปรับให้อยู่ในมุมที่เธอมอง ได้ชัดเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ที่จุดใดในห้องทรงกลมนั้น “ล้างหน้าจอทั้งหมด” หน้าจอทั้งหลายดับลง ท�ำให้เธอมองทะลุไปยังผนังโล่งๆ ของดาวเทียม ได้ “แสดงแฟ้มข้อมูลที่รวบรวมไว้ หลินซินเดอร์, ยานแรมเปี้ยน รุ่น 214, จักรพรรดิไคโตะแห่งเครือจักรภพตะวันออก และ...” เธอนิง่ ไป ดืม่ ด�ำ่ กับความรูส้ กึ ตื่นเต้นรอคอยที่แล่นไปทั่วร่าง “คาร์สเวลล์ ธอร์น” ข้อมูลที่เครสรวบรวมไว้ปรากฏขึ้นบนจอภาพสี่จอ เธอนั่งลงทบทวน เอกสารที่แทบจะจ�ำได้ขึ้นใจแล้ว ในเช้าวันที่ 29 สิงหาคม หลินซินเดอร์และคาร์สเวลล์ ธอร์นหลบหนี จากเรือนจ�ำนิวเป่ยจิง สี่ชั่วโมงหลังจากนั้น ซีบิลก็มีค�ำสั่งมาถึงเครส หาพวกนั้นให้ เจอ เครสรู้ในภายหลังว่าค�ำสั่งนั้นมาจากราชินีเลวาน่าโดยตรง การขุดคุ้ยข้อมูลเรื่องหลินซินเดอร์นั้นใช้เวลาเพียงสามนาที แต่ข้อมูล แทบทัง้ หมดทีไ่ ด้มานัน้ เป็นของปลอม เป็นประวัตขิ องชาวโลกทีถ่ กู ปลอมแปลงขึน้ ให้เด็กสาวชาวจันทรา เครสไม่รู้ด้วยซ�้ำว่าหลินซินเดอร์อยู่บนโลกมานานแค่ไหน แล้ว ปุบปับเธอก็มีตัวตนขึ้นมาเมื่อห้าปีก่อน เมื่อเธอ (ควรจะ) อายุสิบเอ็ดปี บันทึกประวัติของเธอมีทั้งส�ำมะโนครัวและประวัติการเรียนก่อนเกิด “อุบัติเหตุ โฮเวอร์คาร์” ที่คร่าชีวิต “พ่อแม่” ของเด็กสาว และท�ำให้เธอต้องเข้ารับการผ่าตัด
BOOKCR
18
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
เป็นไซบอร์ก ทว่ามันก็เป็นเรื่องแต่งทั้งสิ้น แค่สืบสายตระกูลของหลินซินเดอร์ขึ้น ไปสองชั่วคนก็ถึงทางตันแล้ว เอกสารเหล่านั้นถูกปลอมแปลงขึ้น เครสเหลือบมองแฟ้มข้อมูลของจักรพรรดิไคโตะซึง่ ยังดาวน์โหลดไม่เสร็จ แฟ้มของเขาใหญ่กว่าของคนอื่นๆ หลายเท่า เพราะทุกวินาทีในชีวิตของเขา ถูกบันทึกและจัดเก็บไว้ มีตั้งแต่กลุ่มแฟนคลับในเน็ตไปจนถึงเอกสารของรัฐบาล ข้อมูลใหม่ๆ ถูกเพิม่ เข้ามาตลอดเวลา และยิง่ เพิม่ ขึน้ พรวดพราดตัง้ แต่เขาประกาศ หมั้นหมายกับราชินีจันทรา ไม่มีอะไรมีประโยชน์เลย เครสปิดหน้าจอ แฟ้มของคาร์สเวลล์ ธอร์นต้องอาศัยการขุดคุย้ มากกว่าเล็กน้อย เครสใช้ เวลาสี่สิบห้านาทีในการเจาะเข้าไปดูบันทึกของทางการในฐานข้อมูลของกองทัพ สาธารณรัฐอเมริกาและหน่วยงานอื่นๆ อีกห้าแห่งซึ่งเคยข้องแวะกับเขา เพื่อ รวบรวมบันทึกการพิจารณาคดีและรายละเอียดต่างๆ ประวัติการทหารและ ประวัติการศึกษา ใบอนุญาตและหลักฐานทางการเงินต่างๆ และเส้นทางชีวิตซึ่ง เริ่มต้นด้วยสูติบัตร ผ่านใบประกาศเกียรติคุณและรางวัลมากมายที่เขาได้รับใน วัยเยาว์ จนถึงวันทีไ่ ด้รบั การตอบรับให้รว่ มกับกองทัพสาธารณรัฐอเมริกาเมือ่ อายุ ได้สบิ เจ็ดปี ร่องรอยนัน้ วูบหายหลังวันคล้ายวันเกิดปีทสี่ บิ เก้า เมือ่ ชายหนุม่ กรีดชิป ประจ�ำตัวทิ้ง ขโมยยานอวกาศ และหนีทัพ วันที่เขากลายเป็นคนนอกกฎหมาย มันปรากฏขึน้ อีกครัง้ หลังจากนัน้ สิบแปดเดือน ในวันทีเ่ ขาถูกพบตัวและ จับกุมในเครือจักรภพตะวันออก นอกจากรายงานของทางการแล้ว ก็ยังมีโพสต์กรี๊ดกร๊าดและข่าวซุบซิบ จากกลุม่ แฟนคลับไม่นอ้ ยทีผ่ ดุ ขึน้ เมือ่ คาร์สเวลล์ ธอร์นกลายเป็นคนดังหมาดๆ แน่ ละว่าไม่ได้มากมายเท่าจักรพรรดิไค แต่ดเู หมือนสาวชาวโลกมากมายจะหลงใหล วายร้ายสุดหล่อผูห้ ลบหนีกฎหมายคนนี้ เครสไม่สนใจเรือ่ งพรรค์นนั้ เธอรูว้ า่ ทุกคน เข้าใจเขาผิด ข้อมูลบนสุดในแฟ้มของเขาคือภาพโฮโลแกรมสามมิติซึ่งถ่ายไว้ในวันที่ เขาเรียนจบจากโรงเรียนทหาร เครสชอบมันมากกว่าภาพนักโทษสุดฉาวทีน่ ยิ มกัน นัก ภาพที่เขาขยิบตาให้กล้องนั่น เพราะในภาพโฮโลแกรมนี้ เขาสวมเครื่องแบบ รีดเรียบกริบติดกระดุมเงินวาววับ และยิ้มยกมุมปากอย่างมั่นใจ เมื่อเห็นรอยยิ้มนั้น หัวใจเครสก็อ่อนยวบ
REATION
19
ปกรณัม แดนจั นทรา3 ทุก ครั้ง เลย “สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณธอร์น” เธอกระซิบกับภาพโฮโลแกรม ถอนใจอย่าง เพ้อๆ และหันไปหาแฟ้มสุดท้ายที่เหลืออยู่ ยานแรมเปี้ยนรุ่น 214 ชั้น 11.3 ยานล�ำเลียงทางทหารที่ธอร์นขโมยมา เครสรู้ทุกสิ่งเกี่ยวกับยานล�ำนั้น ตั้งแต่พิมพ์เขียวของมันไปจนถึงตารางการซ่อม บ�ำรุง (ทั้งที่แนะน�ำไว้และที่ปฏิบัติจริง) ทุกสิ่ง รวมถึงต�ำแหน่งของมันด้วย เธอเคาะไอคอนที่แถบบนสุดของแฟ้มเพื่อเรียกตารางพิกัดดาราจักรขึ้น มาแทนภาพคาร์สเวลล์ ธอร์น โลกค่อยๆ เปล่งประกายให้เห็น รอยหยักทีข่ อบทวีป ทั้ ง หลายเป็ น สิ่ ง ที่ เ ธอเคยคุ ้ น พอๆ กั บ โปรแกรมของเครสน้ อ ย ก็ เ ครสเฝ้ า ดู ดาวเคราะห์ดวงนั้นจากต�ำแหน่งที่ห่างมา 26,071 กิโลเมตรมาครึ่งชีวิตแล้วนี่นา จุดกะพริบเล็กๆ หลายพันหลายหมื่นจุดผุดขึ้นรอบดาวเคราะห์ เป็น ตั ว แทนของยานอวกาศและดาวเที ย มทุ ก ดวงจากตรงนี้ ไ ปจนถึ ง ดาวอั ง คาร เพียงมองแค่แวบเดียว เครสก็รู้ว่าหากเธอมองออกไปทางหน้าต่างฝั่งที่ติดโลกใน ตอนนี้ เธอจะเห็นยานลาดตระเวนผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ของเครือจักรภพแล่นผ่าน ดาวเทียมไร้จุดเด่นของเธอไป บางครั้งเธอก็อยากส่งสัญญาณไปหาพวกเขา แต่จะมีประโยชน์อะไรล่ะ ไม่มีชาวโลกคนไหนไว้ใจชาวจันทราหรอก อย่าว่าแต่มาช่วยเลย เครสจึ ง เพิ ก เฉยต่ อ ยานล� ำ นั้ น และฮั ม เพลงไปพลางลบจุ ด กะพริ บ ทั้งหลายบนภาพโฮโลแกรมออกไปพลาง จนเหลือเพียงรหัสประจ�ำยานแรมเปี้ยน จุดสีเหลืองเดียวดาย ผิดสัดส่วนกับภาพโฮโลแกรม เพื่อให้เธอวิเคราะห์ต�ำแหน่ง เทียบกับดาวเคราะห์เบื้องล่างได้ มันลอยอยู่สูง 12,414 กิโลเมตรเหนือมหาสมุทรแอตแลนติก เธอเรียกรหัสประจ�ำดาวเทียมของตัวเองขึ้นมา ถ้ามีใครเอาเชือกมาผูก โยงดาวเทียมของเธอเข้ากับใจกลางโลก มันจะตัดผ่านชายฝั่งของจังหวัดญี่ปุ่น พอดี ไม่ได้ใกล้กันเลย ไม่เคยใกล้กัน ก็วงโคจรมันกว้างนี่นะ
BOOKCR
20
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
การค้นหาพิกัดของยานแรมเปี้ยนถือเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ ที่สุดในอาชีพแฮคเกอร์ของเครส ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังใช้เวลาแค่สามชั่วโมง ห้าสิบเอ็ดนาทีในการค้นหา ขณะที่ชีพจรและฮอร์โมนพลุ่งพล่านไม่หยุด เธอต้องหาพวกเขาให้เจอก่อนใคร เธอต้องหาพวกเขาให้เจอก่อนใคร เพราะเธอต้องปกป้องพวกเขา สุดท้ายแล้วมันก็เป็นเรื่องของคณิตศาสตร์และการอนุมาน เธอใช้ เครือข่ายดาวเทียมยิงสัญญาณให้ยานทุกล�ำที่โคจรรอบโลกสะท้อนกลับมา ตัด ยานล�ำที่มีเครื่องบอกต�ำแหน่งออก เพราะเธอรู้ว่าแรมเปี้ยนถอดมันทิ้งไปแล้ว ตัดยานที่ใหญ่เกินไปและเล็กเกินไปออก นั่นท�ำให้เหลือแต่ยานของจันทราเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งทุกล�ำอยู่ใต้ความ ควบคุ มของเครสอยู่แล้ว เธอคอยตัด สัญญาณและกวนระบบเรดาร์ ใ ห้ ยาน เหล่านั้นมานานหลายปี ชาวโลกมากมายคิดว่ายานของจันทราล่องหนได้เพราะ พลังสะกดจิตของชาวจันทรา พวกเขาไม่มีทางรู้หรอกว่าเปลือกไร้ค่าคนหนึ่ง ต่างหากที่ก่อปัญหาให้มากมายขนาดนี้ สุดท้ายแล้วก็เหลือยานที่โคจรรอบโลกเพียงสามล�ำที่เข้าเกณฑ์ และ สองล�ำ (เป็นยานโจรสลัดนอกกฎหมายอย่างไม่ต้องสงสัย) ก็ลงจอดบนโลก ทันทีที่ตระหนักว่าก�ำลังจะติดแหง็กอยู่กลางปฏิบัติการค้นอวกาศครั้งใหญ่ยักษ์ หลังจากนัน้ เครสนึกสงสัย จึงดึงบันทึกของต�ำรวจในพืน้ ทีใ่ กล้เคียงขึน้ มาดูเล่น และ พบว่ายานทั้งสองล�ำถูกจับได้ขณะกลับสู่ชั้นบรรยากาศโลก อาชญากรนี่งี่เง่าจริง นั่นท�ำให้เหลือยานเพียงล�ำเดียว แรมเปี้ยน และคนที่อยู่บนนั้นก็คือ หลินซินเดอร์กับคาร์สเวลล์ ธอร์น เพียงสิบสองนาทีหลังระบุพิกัดของพวกเขาได้ เครสก็กวนสัญญาณ ทั้งหมดที่อาจท�ำให้คนอื่นหายานล�ำนั้นเจอด้วยวิธีเดียวกับเธอ ยานแรมเปี้ยน รุ่น 214 ชั้น 11.3 หายวับไปในอวกาศราวกับถูกเสก จากนั้นเครสซึ่งเครียดจนสติใกล้ขาดแล้ว ก็ทิ้งตัวลงบนเตียงที่ยังไม่ได้ เก็บและยิ้มแฉ่งใส่เพดานเหมือนคนบ้า เธอท�ำส�ำเร็จ เธอท�ำให้พวกเขาล่องหน เสี ย งปี ๊ บ ดั ง มาจากจอภาพหนึ่ ง หั น เหความสนใจของเครสจากจุ ด
REATION
21
ปกรณัม แดนจั นทรา3 ลอยละล่องซึ่งแทนยานแรมเปี้ยน เครสหันขวับ สะดุ้งโหยงเมื่อผมปอยหนึ่ง พันเข้ากับล้อเก้าอี้ เธอใช้มอื ข้างหนึง่ กระตุกมันออกและใช้มอื อีกข้างเคาะจอภาพ เพื่อหยุดการพักหน้าจอ เพียงขยับปลายนิ้ว หน้าต่างก็ขยายขึ้น ทฤษฎีสมคบคิดต่างๆ ในตติยศักราช “ไม่เอาแล้วนะ” เธอบ่น นักทฤษฎีสมคบคิดพากันตื่นเต้นจนน�้ำลายยืดมาตั้งแต่ไซบอร์กสาว หายตัวไป บ้างก็ว่าหลินซินเดอร์ท�ำงานให้รัฐบาลของเครือจักรภพ บ้างก็ว่าให้ ราชินีเลวาน่า หรือไม่ก็สมคบคิดกับสมาคมลับที่หวังจะโค่นล้มรัฐบาลประเทศ โน้นบ้างนี้บ้าง บ้างก็ว่าเธอเป็นเจ้าหญิงจันทราผู้สาบสูญ หรือรู้ที่อยู่ของเจ้าหญิง จันทราองค์นั้น หรือพัวพันกับการระบาดของโรคเลทูโมซิสทางใดทางหนึ่ง หรือมา ยั่วยวนจักรพรรดิไคโตะ และตอนนี้ก็ตั้งท้องลูกพันธุ์ผสมจันทรา-โลก-ไซบอร์กอยู่ ข่าวลือเรื่องคาร์สเวลล์ ธอร์นก็มีมากมายแทบไม่แพ้กัน มีทั้งทฤษฎีว่า ด้วยเหตุผลที่แท้จริงที่ท�ำให้เขาเข้าไปอยู่ในคุก เช่นวางแผนลอบสังหารจักรพรรดิ องค์ก่อน หรือว่าเขาสมคบกับหลินซินเดอร์มานานปีก่อนเธอจะถูกจับกุม หรือ พัวพันกับเครือข่ายใต้ดินซึ่งแฝงตัวเข้าไปในระบบราชทัณฑ์เมื่อหลายปีก่อนเพื่อ รอวันที่เขาจะต้องการความช่วยเหลือ ทฤษฎีล่าสุดนี้มีอยู่ว่าที่จริงแล้วคาร์สเวลล์ ธอร์นคือผู้ใช้เวทชาวจันทราที่ปลอมตัวมาช่วยหลินซินเดอร์แหกคุกเพื่อให้จันทรา มีข้ออ้างในการก่อสงคราม สรุปง่ายๆ คือไม่มีใครรู้อะไรเลย เว้นแต่เครส ซึง่ รูข้ อ้ เท็จจริงว่าด้วยอาชญากรรม การไต่สวน และการหลบ หนีของคาร์สเวลล์ ธอร์น หรืออย่างน้อยก็เรือ่ งการหลบหนีเท่าทีเ่ ธอปะติดปะต่อได้ จากภาพในกล้องวงจรปิดของคุกและค�ำให้การของผู้คุมที่เข้าเวรในวันนั้น อันที่จริง เครสมั่นใจว่าเธอรู้เรื่องของคาร์สเวลล์ ธอร์นดีกว่าใครที่ยังมี ชีวิตอยู่บนโลกนี้ ในชีวิตซึ่งความแปลกใหม่เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่ง เขากลายเป็น เรื่องตื่นตาตื่นใจส�ำหรับเธอ ทีแรกเด็กสาวก็รังเกียจเขา รังเกียจสิ่งที่ดูเหมือน ความโลภและบ้าระห�่ำนั่น เมื่อเขาหนีทัพ เขาทิ้งนักเรียนทหารครึ่งโหลกับผู้บังคับ บัญชาอีกสองคนไว้บนเกาะกลางทะเลแคริบเบียน เขาขโมยกรุสะสมรูปสลักเทพี จากสมัยทุติยศักราชจากนักสะสมในเครือจักรภพตะวันออกและชุดตุ๊กตาดักฝัน
BOOKCR
22
ตอน ราพั น เซลบนดาวเที ย ม
จากเวเนซุเอลาที่พิพิธภัณฑ์ในออสเตรเลียยืมไปจัดแสดง ท�ำให้สาธารณชน อาจไม่มีวันได้เห็นงานศิลป์เหล่านั้นอีก นอกจากนี้ก็ยังมีข่าวลือเรื่องการปล้น แม่มา่ ยสาวในเครือจักรภพผูเ้ ป็นเจ้าของกรุเครือ่ งเพชรเก่าขนาดใหญ่ ทว่าไม่สำ� เร็จ เครสขุดคุ้ยข้อมูลต่อ หลงใหลในเส้นทางสู่ความเหลวแหลกของเขา ไม่อาจละสายตาหนี เหมือนเวลาที่เห็นดาวเคราะห์น้อยสองดวงพุ่งชนกัน แต่แล้วข้อมูลแปลกๆ ผิดทีผ่ ดิ ทางก็เริม่ ปรากฏขึน้ ในการค้นคว้าของเธอ แปดขวบ เมืองลอสแองเจลิสแตกตื่นอยู่สี่วันหลังเสือสุมาตราหายาก หลุดไปจากสวนสัตว์ ภาพจากกล้องวงจรปิดแสดงว่าคาร์สเวลล์ ธอร์นวัยเด็กซึ่ง ไปทัศนศึกษากับโรงเรียนเป็นผู้เปิดกรงสัตว์ หลังเหตุการณ์นั้น เขาบอกเจ้าหน้าที่ ว่าเจ้าเสือดูเศร้าเหลือเกินในทีค่ มุ ขัง และเขาก็ไม่เสียใจเลยทีท่ ำ� ลงไป โชคดีทไี่ ม่มี ใครบาดเจ็บ รวมถึงเสือตัวนั้นด้วย สิ บ เอ็ ด ขวบ พ่ อ แม่ ข องเขาแจ้ ง ต� ำ รวจว่ า ถู ก ปล้ น สร้ อ ยเพชรสมั ย ทุติยศักราชของแม่เขาถูกขโมยไปจากกล่องเครื่องประดับในคืนหนึ่ง ต�ำรวจ แกะรอยจนพบประกาศขายในเน็ต ซึ่งเพิ่งปิดการขายสร้อยเส้นดังกล่าวในราคา 40,000 ยูนิฟให้กับผู้ซื้อในบราซิล แน่ละว่าผู้ขายก็คือคาร์สเวลล์ ธอร์นนั่นเอง เขา ยังไม่ทันได้ส่งสร้อย และถูกบังคับให้คืนเงินพร้อมกับเขียนค�ำขอโทษอย่างเป็น ทางการ ในค�ำขอโทษซึ่งได้รับการเปิดเผยเพื่อไม่ให้วัยรุ่นคนอื่นเอาอย่างนั้น อ้างว่าเขาแค่อยากระดมทุนเพื่อองค์กรการกุศลใกล้บ้านซึ่งจัดหาแอนดรอยด์ ไว้ช่วยงานคนชรา สิบสามขวบ คาร์สเวลล์ ธอร์นถูกพักการเรียนนานหนึ่งสัปดาห์ หลัง ชกต่อยกับเด็กชายชั้นเดียวกันสามคน ตามรายงานของหุ่นแพทย์นั้นเขาเป็น ฝ่ายแพ้ ค�ำให้การของเขาอ้างว่าเด็กชายหนึ่งในสามคนนั้นขโมยพอร์ตสกรีนของ เด็กหญิงชื่อเคท ฟัลโลว์ไป คาร์สเวลล์แค่จะเอามันคืนมา ข้อมูลเรื่องแล้วเรื่องเล่าปรากฏขึ้น ลักขโมย ใช้ความรุนแรง บุกรุก พักการเรียน ต�ำรวจตักเตือน แต่เมื่อใดก็ตามที่ได้โอกาสอธิบาย คาร์สเวลล์ ธอร์นก็มีเหตุผลเสมอ เหตุผลที่ดี เหตุผลที่น่าตื่นตาตื่นใจ ชวนให้ชีพจรเต้นรัว ชวนให้ลืมหายใจ ดั่ ง ดวงอาทิ ต ย์ ไ ด้ โ ผล่ พ ้ น ขอบโลก มุ ม มองของเครสเริ่ ม เปลี่ ย นไป
REATION
23
ปกรณัม แดนจั นทรา3 คาร์สเวลล์ ธอร์นไม่ใช่นายตัวร้ายไร้หัวใจเสียหน่อย ถ้าใครคิดท�ำความรู้จักเขา ก็ จะรู้ว่าเขาเป็นคนมีเมตตาและองอาจกล้าหาญ เขาคือพระเอกที่เครสฝันถึงมาชั่วชีวิต หลังค้นพบความจริงข้อนั้น คาร์สเวลล์ ธอร์นก็เริ่มแทรกซึมเข้าไปใน ทุกขณะจิตของเครส เธอฝันถึงดวงจิตอันผูกพันกันอย่างลึกซึ้ง จูบอันเร่าร้อน และ ชีวติ โลดโผนโจนทะยาน เธอมัน่ ใจว่าแค่ได้เจอกัน เจอกันแค่ครัง้ เดียว เขาก็จะรูส้ กึ เช่นเดียวกับเธอ มันจะเป็นเหมือนเรื่องรักสุดซึ้งทั้งหลายแหล่ที่เกิดขึ้นปุบปับและ ร้อนเร่าไปชั่วนิรันดร์ เป็นความรักที่กาลเวลา ระยะทาง หรือกระทั่งความตายก็ ไม่อาจพรากให้จากกัน เพราะถ้าเครสรู้อะไรเกี่ยวกับพระเอกพวกนี้บ้าง ก็ต้องเป็นเรื่องที่ว่า พวกเขาไม่อาจต้านทานสาวงามผู้ก�ำลังตกทุกข์ได้นี่ละ และเธอก็ตกทุกข์สุดๆ เลย
BOOKCR
24