DO 15 mei 2014 donderdagavond serie Grote Zaal / 20.15 uur
New European ensemble Lindberg
PROGRAMMA
do 15 mei 2014 donderdagavond serie Grote Zaal / 20.15-22.00 uur DUUR: ca. 45 minuten voor de Pauze ca. 40 minuten na de PAUZE
New European Ensemble Lindberg
inleiding
Christian Karlsen dirigent Keren Motseri zang
foyerdeck 1 / 19.15-19.45 uur
Magnus Lindberg (1958) Arena 2 (1996)
Hans Haffmans in gesprek met Magnus Lindberg en Christian Karlsen
Witold Lutosławski (1913-1994) Chain 1 (1983) Esa-Pekka Salonen (1958) Five Images after Sappho (1999) Tell everyone Without Warning It’s no use The evening star Wedding
Dit concert kon tot stand komen dankzij steun van
PAUZE Magnus Lindberg Jubilees (2002) Partners Donderdagavondserie:
Magnus Lindberg Souvenir (2010) Tekst toelichting: Paul Janssen
TOELICHTING
Magnus Lindberg is dit seizoen composer in residence van het New European Ensemble. Hij behoort inmiddels tot de belangrijkste hedendaagse Finse componisten. In eigen land wordt hij de ‘nieuwe Sibelius’ genoemd, een eretitel die wel voorstelbaar is. Net als zijn beroemde voorganger heeft Lindberg een grote voorkeur ontwikkeld voor het symfonieorkest, wat blijkt uit orkestwerken als Fresco, Cantigas, het Celloconcert, Parada, Concerto for Orchestra en het Vioolconcert uit 2006. Naast Arena uit de jaren negentig zijn Jubilees, een arrangement uit 2002 van een suite voor piano, en Souvenir uit 2010 de eerste werken sinds lange tijd voor ensemble.
Magnus Lindberg
De in Helsinki geboren Lindberg studeerde bij Rautavaara en Heininen en ontwikkelde zich tot een van de voorvechters van de Finse avantgarde. Samen met Esa-Pekka Salonen richtte hij in de jaren tachtig het Toimii Ensemble voor experimentele muziek op en hij was in zijn composities een voorvechter van het postseriële modernisme. Zowel Lindberg als Salonen lieten zich daarbij sterk beïnvloeden door het eigenzinnige werk van de Poolse componist Witold Lutosławski, die een eigen idioom en nieuwe muzikale vormen in zijn werk hanteerde. Later verdween de modernistische strengheid bij Lindberg naar de achtergrond en ging hij zijn muziek ‘in een breder perspectief’ zien.
Arena ontstond als verplicht werk voor de eerste International Sibelius Conductors Competition. Hoewel het was bedoeld als testcase voor dirigenten, werd het ook een van Lindbergs belangrijkste werken. Voor het eerst gebruikt Lindberg in Arena sporen van herkenbare horizontale lijnen en voor het eerst verlaat hij enigszins het modernistische pad van de massieve klankblokken. Vooral tegen het einde ontstaat er iets dat verwijst naar een welhaast romantische klankwereld die herinnert aan de stijl van Mahler of Lindbergs landgenoot Sibelius. Arena II is geschreven als een concerto voor ensemble waarbij ieder instrument een eigen virtuoze rol speelt.
Arena II
Magnus Lindberg schreef Arena II in 1996 voor een ensemble van zestien instrumenten. Het werk is afgeleid van het in 1995 gecomponeerde Arena voor symfonieorkest. Beide werken bevatten de eerste tekenen van een vrijere omgang met het muzikale materiaal.
3
TOELICHTING
Witold Lutosławski
Chain 1 aleatorische passages voor waarbij de musici met het gegeven materiaal moeten ‘improviseren’.
Chain 1
De Poolse componist Witold Lutosławski begon zijn compositorische leven in de voetsporen van onder anderen Ravel, Stravinsky en Bartók. In de decennia na de Tweede Wereldoorlog groeide hij uit tot een van de meest invloedrijke en oorspronkelijke componisten.
Esa-Pekka Salonen Five images after Sappho
Esa-Pekka Salonen is niet alleen een briljant dirigent, maar ook een zeer eigenzinnig componist. Voor hem is het feit dat het werk van de oud-Griekse dichteres Sappho de tand des tijds heeft doorstaan een klein wonder.
Hij bewandelde een geheel eigen weg die invloeden van het serialisme, het (post) modernisme, de Poolse volksmuziek en de aleatoriek verenigde tot een unieke persoonlijke klank. Lutosławski schreef Chain 1 voor ensemble in 1983 op verzoek van Michael Vyner, artistiek leider van de London Sinfonietta. In 1986 volgden nog Chain 2, dialogue for violin and orchestra, geschreven in opdracht van de dirigent Paul Sacher met een solopartij voor violiste Anne-Sophie Mutter en Chain 3 voor orkest.
‘Geen enkel volledig gedicht is overgeleverd’, aldus Salonen, ‘slechts enkele tientallen pagina’s met fragmenten, zinnen en losse woorden. Bijna iedere generatie dichters heeft wel een poging gedaan om de versnipperde boodschappen van deze vrouw, over wie wij heel weinig weten, te vertalen. Zoals altijd vertelt de interpretatie meer over de interpreet, zijn tijd en zijn cultuur dan het werk zelf.’ Dat Salonen zich toch als componist met de teksten van Sappho bezig heeft gehouden, heeft alles te maken met de ‘fragmentarische natuur van het materiaal, de bijna open vorm’. Salonen liet zich daarbij vooral inspireren door ‘de enorme energie van verstikkende seksualiteit en de vibrerende erotiek’ in de teksten waardoor de ‘geheimen van de vrouwelijke ziel op ongekende wijze onthuld worden’.
In Chain 1 formuleerde Lutosławski een voor hem werkbaar alternatief om een grootschalige vorm op te bouwen. Hij liet de conventionele opbouw in duidelijk gedefinieerde secties achter zich en hij kwam met het principe van motieven en ideeën die elkaar overlappen en in elkaar haken als de schakels van een ketting. Hij doet dit zodanig dat niet meer te onderscheiden is waar de samenstellende delen beginnen en ophouden. Lutosławski gebruikte deze techniek eerder in rudimentaire vorm in de Passacaglia, de finale van zijn Concert voor Orkest uit 1954 en werkte het pas in de jaren tachtig uit tot een waar structuurprincipe. Ook komen in
Salonen zocht naar passende tekstfragmenten en beschreef de hele levenscyclus van een vrouw, van jong meisje tot wijze oude. Zijn plan werd alleen ingehaald door zijn privéleven. 4
TOELICHTING
Tijdens het componeren werd zijn zoon geboren en thema’s als eenzaamheid en dood waren opeens erg ver van zijn bed. Salonen besloot daarop de cyclus te beperken tot het eerste deel van een vrouwenleven tot en met een bruiloft. Hij baseerde zich daarbij op een Engelse vertaling van het werk van Sappho en kwam uiteindelijk met een cyclus in vijf delen.
en kleur zijn belangrijker dan de betekenis van de woorden, al weet Salonen op subtiele wijze de bijpassende emoties te vangen.
Magnus Lindberg Jubilees
Jubilees van Magnus Lindberg, oorspronkelijk een zesdelige cyclus voor piano solo, begon als een eervolle opdracht. Toen Pierre Boulez in 2000 vijfenzeventig werd, stond het South Bank Centre in Londen een heel weekeinde in het teken van de Franse componist.
Het eerste deel, Tell everyone, is een fanfareachtige aankondiging van het hele verhaal. In het tweede en derde deel staat de liefde centraal. Without Warning gaat over de eerste gevoelens van liefde waarbij de dalende figuren een metafoor zijn voor vlinders in de buik. It’s no use vertelt waarom het meisje zich niet kan concentreren op huishoudelijke taken. Bijna stotterend komt de reden tevoorschijn: that boy… Het vierde deel The evening star is een mooie evocatie van het besef dat de tijd verstrijkt en het leven eindig is waarbij de celesta en de strijkers de flikkerende sterren aan de hemel verbeelden. Het laatste deel Wedding staat qua vorm en structuur enigszins los van de andere delen. Het is samengesteld uit verschillende gedichtfragmenten om een grotere vorm te creëren en de zangeres vertolkt verschillende rollen. In het ‘refrein’ is ze de gemeente die de bruidegom begroet, daarvoor is ze zowel de bruid in een moment van wanhoop als een troostende oudere vrouw (listen, my dear…) en verder is de zangeres een commentaarstem die de bruid uitnodigt en uiteindelijk beschrijft hoe ze vredig in de armen van haar echtgenoot slaapt.
Er klonk niet alleen werk van de meester; twaalf componisten kregen de opdracht een kort werk voor piano solo te schrijven ter ere van Boulez. Lindberg componeerde voor die gelegenheid Jubilee, een even lichtvoetige als complexe wervelwind vol contrapuntische passages. Lindberg vond in Jubilee zoveel aanknopingspunten voor meerdere uitwerkingen van het basismateriaal, dat hij direct verder ging met de andere delen; alle zo’n drie minuten of korter. En dat was de uitdaging voor de componist: het was het eerste werk in zijn catalogus dat geheel bestaat uit korte vormen, terwijl het geheel wel een eenheid vormt. Al het basismateriaal wordt geleverd door het eerste deel. In de andere delen worden verschillende gebeurtenissen, texturen en harmonieën uitgelicht, uitgewerkt en verhelderd. Lindberg zette deze voor hem nieuwe ‘suitetechniek’ voort met de Partita voor cello uit 2001 en het gitaarwerk Mano a Mano uit 2004. Ook Jubilees kreeg nog een staartje. In 2002
Hoewel de beschrijving vrij programmatisch lijkt is het werk vooral vintage Salonen: klank, 5
TOELICHTING
bewerkte hij de suite op verzoek van Ensemble intercontemporain tot een ensemblewerk waarbij de instrumentatie steeds aangepast is aan de sfeer van het stuk in kwestie.
componist. Hoewel het middendeel met zijn in elkaar hakende lijnen en bij vlagen als een beek ruisende oppervlakte voor het ‘langzame deel’ door moet gaan, geeft het niet altijd de indruk van een langzaam deel. ‘Het onderliggende tempo is traag, maar ik wilde geen vriendelijk langzaam deel schrijven’, verklaarde Lindberg de beweging in dit gedeelte. ‘De spanning en de onrust moesten voelbaar blijven.’
Magnus Lindberg Souvenir
Met Jubilees keerde Lindberg voor het eerst sinds tijden weer terug naar het ensemble. Naast enkele kamermuziekwerken, onder andere voor cello en piano, was hij toch vooral een componist van symfonisch werk geworden. Pas toen hij in 2009-2010 composer in residence was van de New York Philharmonic keerde hij met Souvenir terug naar het kamerensemble. Hij schreef Souvenir voor een ensemble van achttien leden van het New York Philharmonic. Hoewel de setting kamermuzikaal is, lijkt de gedachte erachter symfonisch. In deze hommage aan twee van zijn leermeesters, Gérard Grisey en Franco Donatoni, gaat het zoals gewoonlijk bij Lindberg vooral om de textuur en creëert hij dichte klankblokken uit harmonische processies die tonaal noch atonaal zijn. Hoewel Lindberg zich niet zoals Grisey, de peetvader van de Franse spectralisten, met microtonen en boventoonreeksen bezig houdt, weet hij op vergelijkbare wijze met louter texturen een compleet verhaal te vertellen. Het werk heeft een driedelige structuur waarbij de ‘hoekdelen’ snel tot zeer snel zijn en het zwaartepunt op het middendeel ligt. Het laatste deel is een korte ‘toccata’ aldus de 6
liedteksten Five Images after Sappho
3. It’s no use Mother dear, I can’t finish my weaving. You may blame Aphrodite soft as she is she has almost killed with love for that boy.
Tekst: de Griekse dichteres Sappho (ca. 625-570 voor Chr.) De korte toelichtingen bij elk lied zijn van Esa-Pekka Salonen.
1. Tell everyone Now, today, I shall sing beautifully for my friends’ pleasure. De zangeres legt uit dat ze een verhaal gaat vertellen. De muziek klinkt als een fanfare, behalve bij het woord ‘beautifully’.
Een jong meisje is niet in staat om zich op haar huishoudelijke taken te concentreren. Zij probeert haar moeder uit te leggen waarom dat zo is, maar raakt zo opgewonden dat ze alleen nog maar kan stotteren. Uiteindelijk komen alleen de woorden ‘that boy’ over haar lippen.
2. Without Warning As a whirlwind, swoops an oak Love shakes my heart.
4. The evening star Is the most Beautiful of all stars.
De eerste ontwaking van liefde. De dalen figuren in het begin verbeelden een zachte wervelwind.
Ik stelde me een meisje voor dat ’s avonds in het gras naar de sterren opkijkt. Voor het eerst begrijpt ze ooit oud te zullen worden. De strijkers en de celesta verklanken het flonkeren van de sterren.
7
liedteksten
5. Wedding Raise up the rafters high, Hurrah for the wedding! Carpenters: higher and higher, Hurrah for the wedding! The bridegroom is equal to Ares, Hurrah for the wedding! Much taller than any tall man is, Hurrah for the wedding! As tall as the singer of Lesbos, Hurrah for the wedding! Towers over all singers of elsewhere, Hurrah for the wedding!
Hurrah for the wedding! Much taller than any tall man is, Hurrah for the wedding! As tall as the singer of Lesbos, Hurrah for the wedding! Towers over all singers of elsewhere, Hurrah for the wedding!
Bridesmaid’s carol I Come, bride Brimming with roses Of love, bride, Gem of the lovely Goddess of Paphos: Go, bride, Go to the bed where sweetly and gently You’ll play with your bridegroom:
I think I shall be a maiden forever Listen my dear, By the Goddess herself I swear That I (like you). Had only one Virginity to spare Yet did not fear To go over the bridal line When Hera bade me And cast it from me; So I cheer you on and loudly declare:
So, bride, Hesperus lead you Star of the evening Happily onwards Where you shall wonder Where Hera on silver Sits Lady of Marriage. Raise up the rafters high, Hurrah for the wedding! Carpenters: higher and higher, Hurrah for the wedding! The bridegroom is equal to Ares, Hurrah for the wedding! Much taller than any tall man is, Hurrah for the wedding! As tall as the singer of Lesbos, Hurrah for the wedding! Towers over all singers of elsewhere, Hurrah for the wedding!
‘My own night was none Too bad And you my girl Have nothing to fear Nothing at all.’ Raise up the rafters high, Hurrah for the wedding! Carpenters: higher and higher, Hurrah for the wedding! The bridegroom is equal to Ares, 8
liedteksten
They were exhausted and The black trance of night flooded into their eyes. Ik heb verschillende tekstfragmenten gecombineerd om een grotere vorm te creĂŤren. In het eerste refrein begroet de menigte de bruidegom. Na de interlude valt de bruid ten prooi aan een kort moment van wanhoop, maar zij wordt op haar gemak gesteld door een oudere vrouw. Na het tweede refrein verzamelen de meisjes zich buiten de bruidskamer en zingen een plagerig liedje. Na het derde refrein en een orkestrale climax wordt beschreven hoe het stel vredig in elkaars armen slaapt.
9
BIOGRAFIEﾃ起 COMPONISTEN
foto: Saara Vuorjoki/Fimic
Magnus Lindberg
De Finse componist Magnus Lindberg (1958) geldt internationaal als een van de meest vooraanstaande hedendaagse componisten. Hij begon als pianist, maar studeerde aan de Sibelius Academie ook compositie bij Einojuhani Rautavaara en Paavo Heininen. Ook bezocht hij zomercursussen van onder anderen Franco Donatoni en Brian Ferneyhough. Na zijn afstuderen in 1981 ging
hij verder in de leer bij Vinko Globokar en Gﾃｩrard Grisey aan het IRCAM in Parijs. Al tijdens zijn studie in Finland ontwikkelde hij, aangemoedigd door Heininen, een grote belangstelling voor de Europese avant-garde. Heininen moedigde zijn studenten aan om verder te kijken dan de heersende conservatieve en nationalistische esthetiek in Finland en vond een dankbaar gehoor. Met medestudent Esa-Pekka Salonen richtte hij in 1980 de informele groepering Korvat auki (oren open) en het ensemble Toimii op om meer aandacht te geven aan het modernisme. Voor Toimii, waar Lindberg zelf piano en slagwerk speelde, schreef hij zijn eerste grootschalige werken die hem als componist op de kaart zetten: Action-SituationSignification (1982) en Kraft (1983/85). Experimentele werken waarin complexiteit en primitivisme naast elkaar bestaan. Aan het einde van de jaren tachtig wordt zijn muziek verfijnder en krijgen traditionele elementen als harmonie, ritme, contrapunt, melodie een 10
nieuwe moderne interpretatie in werken als Kinetics (1988), Marea (1989/90), Joy (1989/90), Aura (1993/94) en Arena (1994/95). Sindsdien heeft hij een lange lijst opdrachten geschreven voor vele grote internationale orkesten. Dit seizoen is Lindberg composer in residence van het New European Ensemble.
biografie
Witold Lutosławski
Witold Lutosławski (19131994) kwam al jong in aanraking met de muziek en kreeg al vroeg pianoen vioolles. Zijn vader, de pianist Jozef Lutosławski, die in het verzet tegen de Russische bezetting van Polen zat en daarom in 1915 werd opgepakt en in 1918 geëxecuteerd, heeft hij echter nauwelijks gekend.
Lutosławski als leider van de militaire omroep opgepakt, maar hij wist te vluchten. Later, in 1948, kwam hij in aanraking met het communistische regime en werd zijn Eerste symfonie als te formalistisch (anticommunistisch) beschouwd. Hij weigerde verder compositieopdrachten en verdiende zijn brood vooral met het schrijven van lichte muziek. Ondertussen werkte hij in stilte aan zijn eigen stijl die na de dood van Stalin naar buiten kwam in werken als de Tweede symfonie en Livre pour orchestre. Door zijn combinatie van twaalftoonstechnieken, aleatoriek en tonale elementen werd zijn oeuvre geliefd en groeide hij uit tot een van de belangrijkste Poolse componisten na Chopin.
Op vijfjarige leeftijd was hij al een handig improvisator en toen hij negen was schreef hij zijn eerste compositie. Na privéstudies vervolgde hij zijn compositieopleiding aan de Chopin Muziekacademie in Warschau. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd 11
biografie
foto: Nicho Sodling
Esa-Pekka Salonen
De Finse componist en dirigent Esa-Pekka Salonen (1958) studeerde hoorn en compositie aan de Sibelius Academie in Helsinki. De fijne kneepjes van het dirigentenvak werden hem bijgebracht door de fameuze Finse docent Jorma Panula.
Rautavaara. Pas na zijn luid bejubelde dirigentendebuut bij het Philharmonia Orchestra in Londen in 1983 manifesteerde Salonen zich meer en meer als dirigent. Hij werd in 1984 chef-dirigent van het Symfonieorkest van de Zweedse Radio en in datzelfde jaar maakte hij zijn debuut bij de Los Angeles Philharmonic. Van 1989 tot 2009 was Salonen er chef-dirigent. Sinds 2009 heeft Salonen dezelfde functie bij het Philharmonia Orchestra. Als dirigent is hij een groot voorvechter van hedendaags werk en hij heeft vele wereldpremières achter zijn naam staan. Naast zijn werk als dirigent is Salonen altijd blijven componeren.
Samen met Magnus Lindberg, een van zijn studiegenoten richtte hij tijdens zijn studietijd de groep Korvat auki (oren open) en het ensemble Toimii op om zich meer bezig te houden met nieuwe en experimentele muziek. Salonen bleef zich in eerste instantie als componist bekwamen bij onder anderen Franco Donatoni en Einojuhani 12
biografie
UITVOERENDEN Keren Motseri Sopraan
(Franck Ollu) en het Residentie Orkest (Jaap van Zweden). Zij werkte als vertolker van hedendaagse muziek met componisten als Kaija Saariaho, Pascal Dusapin, Steve Reich, Louis Andriessen en Michel van der Aa. Op het operatoneel zong ze rollen bij onder meer La Monnaie in Brussel, het Aix-en-Provence Opera Festival en de Nationale Reisopera. Enkele operarollen werden speciaal voor haar stem geschreven.
Christian Karlsen Dirigent De Israëlische sopraan Keren Motseri studeerde cello en sloot haar doctoraal biologie summa cum laude af. Daarna voltooide ze haar Masteropleiding aan de Dutch National Opera Academy. Keren zingt in heel Europa concert- en operarepertoire van de renaissance tot en met de eenentwintigste eeuw. Enkele van haar meest opvallende voorstellingen waren met de Nederlandse Bachvereniging (met dirigenten Richard Egarr en Jos van Veldhoven), Ensemble Modern
Christian Karlsen (1985) is chef-dirigent van het New European Ensemble. Op dertienjarige leeftijd begon hij 13
zijn opleiding orkestdirectie bij de beroemde Finse maestro Jorma Panula. Een jaar later stond Karlsen al voor een orkest met musici van het Koninklijk Philharmonisch Orkest van Stockholm. In Nederland dirigeerde Christian Karlsen de meeste belangrijke orkesten en ensembles, onder andere Amsterdam Sinfonietta, het Brabants Orkest, het Residentie Orkest, het Gelders Orkest, de Radio Kamer Philharmonie en Asko|Schönberg. Hij dirigeerde ook ensembles in België, Brazilië, Frankrijk, Portugal, Zweden, Duitsland en Oostenrijk. Als pleitbezorger voor nieuwe muziek verzorgde hij vele wereldpremières en werkte hij samen met toonaangevende componisten als Sofia Gubaidulina, Magnus Lindberg, Kaija Saariaho, Karlheinz Stockhausen en Mark-Anthony Turnage. Eerder werkte hij als assistent-dirigent samen met Esa-Pekka Salonen (Philharmonia Orchestra, London), Neeme Järvi en Reinbert de Leeuw. In 2014 is hij artist in residence van de Norrland Opera in het Zweedse Umeå, dit jaar European Capital of Culture.
biografie
New European Ensemble Een breed publiek enthousiasmeren voor nieuwe muziek; met dat doel voor ogen is in 2008 het New European Ensemble opgericht door een aantal musici en dirigent Christian Karlsen. Inmiddels treden ze op in belangrijke concertzalen en internationale festivals. Het ensemble valt op met originele programma’s waarin nieuwe muziek een maatschappelijke context krijgt, zoals in de productie Strange News van theatermaker Josse de Pauw en componist Rolf Wallin, waarin het lot van Afrikaanse kindsoldaten wordt belicht. Het ensemble onderscheidt zich verder met concerten waarin nieuwe en oudere muziek zinvol worden gecombineerd. Volgens seizoen speelt het ensemble bijvoorbeeld het Stabat Mater van Pergolesi en van Arvo Pärt in één programma. Ook werken de musici samen met makers in andere kunstdisciplines. De musici zijn veelzijdig. Ze spelen niet alleen nieuwe muziek, maar zijn daarnaast
in heel Europa actief als solisten, kamermuziekspelers en aanvoerders van instrumentengroepen in orkesten. Componisten uit binnen- en buitenland schrijven opdrachtwerken voor het ensemble. Dat zijn bekende namen als Klas Torstensson en Peter-Jan Wagemans, naast aanstormende talenten als Djuro Zivkovic, Justin Christensen en Benjamin Staern – zij zagen hun werk voor het ensemble bekroond met prestigieuze compositieprijzen. Komend seizoen is het ensemble naast de vaste concertseries te Den Haag in meerdere steden in Nederland te horen, waaronder twee keer in het Amsterdamse Muziekgebouw.
14
Musici: Felicia van den End fluit Christopher Bouwman hobo James Meldrum klarinet Ryanne Hofman basklarinet Amber Mallee fagot Alexandra Zanetta hoorn Alexander Hambleton hoorn Frank Braafhart trompet Lars Karlin trombone Dani Sanchez tuba Maria-Paula Majoor viool Daniel Torrico Menacho viool Emlyn Stam altviool Willem Stam cello Daniil Petrovic contrabas Astrid Haring harp Wim Vos slagwerk Sjoerd Nijenhuis slagwerk Hanna Shybayeva piano
biografie
15
VERWACHT
do 22 mei 2014 donderdagavond serie grote zaal / 20.15 uur
Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag Strijken & Slaan
De Australisch-Nederlandse componiste Kate Moore schrijft in opdracht van Amsterdam Sinfonietta en Slagwerk Den Haag voor vijf strijkers en vijf slagwerkers met strijkstok. In dit klankexperiment onderzoekt ze de grenzen tussen strijkers en gestreken slagwerk. Ook de jonge Duitse componist Florian Magnus Maier schrijft een werk voor slagwerk en strijkorkest. Het concert opent met een van de eerste werken van Ton de Leeuw, waarin deze unieke bezetting ten volle tot klinken komt.
16
foto: Otto van den Toorn
Leonard Bernstein, componist van grote klassiekers als West Side Story en Age of Anxiety schreef één vioolconcert. Hierin verklankt hij op magistrale wijze de beroemde dialoog over de liefde uit Plato’s Symposium. Voor dit liefdevolle maar ook swingende werk staan Amsterdam Sinfonietta met stervioliste Simone Lamsma en Slagwerk Den Haag samen op het podium. Ook de andere werken op dit programma draaien om de combinatie van strijkers en slagwerk.
Simone Lamsma
TO VRO T 40% EG KOR BOEK TING
SEIZOEN 14/15 KLINKT GOED Stel nú online uw eigen concertseizoen samen MUZIEKGEBOUW.NL / 020 78817 2000
VERWACHT
Mei vr 16 mei / 20.15 uur
Wende zingt Winterreise Een diva, haar pianist en een bloemstuk
wo 21 mei / 20.15 uur
do 5 + vr 6 + za 7 juni / 20.30 uur
The Sixteen The Queen of Heaven
Holland Festival
do 22 mei / 20.15 uur
Peter Brook + Marie-Hélène Estienne + Bouffes du Nord The Valley of Astonishment za 7 juni / 15.00 + 20.15 uur
za 17 mei / 15.00 uur
Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag Strijken & Slaan
De IJ-Salon Beestachtig
vr 23 mei / 20.15 uur
Nederlandse Bachvereniging Ruim baan! Cantates van jonge Bach
za 17 mei / 19.30 uur
Nederlands Kamerkoor Russische barok en de Mozart van St. Petersburg
Amsterdam Sinfonietta + Slagwerk Den Haag Love Serenade
Waalse Kerk
di 10 + wo 11 juni / 20.30 uur Holland Festival
Rondleiding + lunch
Orkest van de 18e Eeuw + Kristian Bezuidenhout Mozart
Harry Partch + Heiner Goebbels + Ensemble musikFabrik Delusion of the Fury
di 20 mei / 11.00 uur
zo 25 mei / 15.00 uur
di 10 juni / 22.30 uur
Rondleiding + lunchconcert
Cappella Amsterdam Josquin en zijn motetten
Kleine Zaal
zo 18 mei / 13.30 uur
za 24 mei / 20.15 uur
di 20 mei / 12.30 uur
Strings Attached Lunchconcert ism Conservatorium van Amsterdam di 20 mei / 20.30 uur
Muziekgebouw at Trouw: Ben Frost
wo 28 mei / 20.15 uur
Véronique Gens + Susan Manoff La douce France
Juni ma 2 juni / 20.30 uur
Holland Festival
David Moss Bitter Music za 14 + zo 15 + ma 16 juni 20.30 uur /Holland Festival
Rainer Werner Fassbinder + Martin Kušej + Residenztheater Die Bitteren Tränen Der Petra Von Kant
Holland Festival
Nico Muhly + David T. Little Spiral Mass | Soldier Songs 18
Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen
Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp
MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023
Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw. Voor een heerlijke start van uw concertavond. Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 75 per jaar. Lees meer op : www.muziekgebouw.nl/steunons
PARTNERS De activiteiten van Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:
Gelieve te zorgen dat uw mobiele telefoon uit staat tijdens het concert. Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.
Mediapartner:
Pauzedrankje (indien inbegrepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.
Druk binnenwerk:
EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds
Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl Centraal Station (15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777. De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open. Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.