2014 11 27 Donderdagavondserie Amsterdam Sinfonietta

Do 27 nov 2014 donderdagavond serie serie Amsterdam sinfonietta Grote Zaal / 20.15 uur

Amsterdam sinfonietta + Isabelle Faust Hirs & Bartók

PROGRAMMA

do 27 nov 2014 donderdagavond serie serie amsterdam sinfonietta Grote Zaal / 20.15-21.50 uur

Amsterdam Sinfonietta + Isabelle Faust Hirs & Bartók

Candida Thompson leiding en viool Isabelle Faust viool

DUUR: ca. 45 minuten voor de pauze ca. 30 minuten na de pauze

inleiding

Rozalie Hirs (1965) Lichtende Drift (2014; wereldpremière)

foyerdeck 1 / 19.15-19.45 uur

geschreven in opdracht van Amsterdam Sinfonietta

Door Thea Derks

Robert Schumann (1810-1856) Fuga nr. 6 uit Zes fuga’s op de naam B.A.C.H. op. 60 (1845) arrangement Paul Angerer

mässig, nach und nach schneller Karl Amadeus Hartmann (1905-1963) Concerto funebre (1939) Introduktion. Largo Adagio Allegro di molto Choral. Langsamer Marsch PAUZE Partners Donderdagavondserie:

Béla Bartók (1881-1945) Divertimento voor strijkorkest (1939) Allegro non troppo Molto adagio Allegro assai

Tekst toelichting: Willem de Bordes, artistiek coördinator en programmeur Amsterdam Sinfonietta

TOELICHTING De Nederlandse componist en dichter Rozalie Hirs schreef in opdracht van Amsterdam Sinfonietta een nieuw werk. In een hedendaags commentaar op het Divertimento voor strijkers brengt ze een eerbetoon aan haar grote inspirator, componist Béla Bartók.

Na voltooiing van het levenslustige Divertimento ontvluchtte Bartók Europa voor het oprukkende nazisme. Hij bleef hopen op een terugkeer naar zijn vaderland, maar hij stierf doodongelukkig aan het eind van de Tweede Wereldoorlog in New York.

De Duitse componist Karl Amadeus Hartmann schreef het Concerto funebre aan het begin van de oorlog. Hij schetst hierin, zoals hij het omschrijft ‘de intellectuele en spirituele uitzichtloosheid die heerste in die periode’. De gevierde violiste Isabelle Faust speelt dit schrijnende Concerto funebre. Dankzij haar uitzonderlijke techniek en muzikale interpretaties geldt Isabelle Faust als een van de meest opzienbarende violisten van haar generatie. Met ‘Sleeping beauty’, de bijnaam van haar Stradivarius uit 1704, reist deze gevierde soliste over de wereld.

Hirs gebruikt dit synoniem als titel voor haar nieuwe stuk, een opdrachtwerk voor Amsterdam Sinfonietta, ondersteund door het Fonds Podiumkunsten, omdat dit ensemble in haar ogen uitblinkt in het zoeken naar een natuurlijke ritmische eenheid en de versmelting van alle strijkersklanken tot een groter geheel. De stuwende ritmiek van Bartók, die haar al op jonge leeftijd aansprak, inspireerde haar tot het schrijven van een rauw stuk met eenvoudige ritmes en rijke akkoorden die zij berekende volgens som- en verschiltonen. ‘Lichtend’ kan ook verwijzen naar bliksem of naar een lichting in het bos, een opening tussen bomen, waar licht de grond opeens kan bereiken. ‘Drift’ kan naast waan, verlangen, of woede ook verwijzen naar het wegdrijven of wegzweven van iets, volgens de regels van water of wind, zodat wij er de controle over verliezen.

Rozalie Hirs Lichtende Drift

Robert Schumann Fuga nr. 6

Lichtende Drift voor strijkorkest ontleent zijn titel aan een synoniem voor het Middelnederlandse woord ‘orewoet’, dat de dichteres Hadewijch gebruikte om een extase aan te duiden. Deze kan opgevat worden als een mystieke vervoering of eenheidsbeleving.

Robert Schumann koesterde zijn leven lang een grenzeloze bewondering voor de muziek van Johann Sebastian Bach. Zijn liefde voor Bachs muziek reikte zo ver dat hij alle pianisten sterk 3

TOELICHTING

aanraadde om Bachs Das wohltemperierte Klavier te beschouwen als ‘dagelijks brood’ om een solide musicus te worden. Schumann voorzag de Sonates en partita’s voor soloviool ook van een pianopartij.

doet denken aan het slotdeel van zijn Tweede symfonie, waaraan hij in december 1845 de laatste hand legde.

De jaren 1844 en 1845 waren voor Schumann dramatisch. Alhoewel hij een succesvolle concertreis door Rusland maakte en zijn Pianoconcert in première ging, werd Schumann getergd door ziekte. Hij leed continu aan nervositeit, melancholie, slapeloosheid, hoofdpijnen en duizeligheid. Hij besloot de rust op te zoeken, verhuisde naar het relatief kalme Dresden en stelde zich onder de zorg van de doktoren Carus en Helbig.

Concerto funebre

In januari 1845 besloot Schumann zich samen met zijn vrouw Clara op een muzikaal dieet te stellen en zich te weiden aan een grondige contrapuntstudie die uitmondde in zoals Schumann het omschreef: ‘een passie voor fuga’s’. Het resultaat is een serie composities met als eindresultaat: Zes fuga’s op de naam B.A.C.H. voor pedaalvleugel of orgel. Deze stukken zijn gemodelleerd naar Bachs beroemde werk Die Kunst der Fuge.

In deze bachfuga’s toont Schumann een meesterlijke beheersing van het contrapunt.

Schumann zelf omschreef deze zes fuga’s als ‘Karakterstukken, maar in strenge stijl’. De cyclus eindigt met de langste, de Zesde fuga, die zelfs culmineert in een dubbelfuga in een romantische stijl geschreven. Opvallend is de graduele toename van het tempo door het hele stuk heen. Aan het einde breekt Schumann met de strengheid van de compositie met een koraalachtige apotheose. Deze apotheose

Dit concert gaf hij oorsponkelijk de titel ‘music of sorrow’ mee. Hartmann schreef het werk in 1939, vlak nadat Duitsland Tsjechoslowakije was binnengevallen, en verwerkte in het openingsdeel een oud, Tsjechisch lied. In het slotkoraal citeert hij het destijds populaire lied Unsterbliche Opfer, dat verwijst naar de doden als gevolg van de Russisch Revolutie. Hartmanns mentor Hermann Scherchen had het lied leren kennen in een Russisch interneringskamp in de Eerste Wereldoorlog. Sjostakovitsj gebruikt het lied ook in zijn Elfde symfonie.

Karl Amadeus Hartmann Karl Amadeus Hartmann schreef twee uitzonderlijke en briljante werken voor strijkorkest. Een aantal jaren terug voerde Amsterdam Sinfonietta het Kammerkonzert uit 1942 uit voor strijkorkest, klarinet en strijkorkest. Nu staat Hartmanns beroemdste werk op de lessenaars: Concerto funebre voor soloviool en strijkorkest.

Hartmann schreef zelf deze korte toelichting: ‘Mijn Concerto funebre ontstond in de herfst van 1939. Deze tijd verklaart de grondstemming en aanleiding van het stuk. De vier delen gaan zonder onderbreking in elkaar over. Tegenover de toenmalige uitzichtloosheid wilde ik in de beide koralen aan het begin en einde een expressie van vertrouwen bieden. Het eerste koraal wordt 4

TOELICHTING

voornamelijk door de solostem gedragen. Het orkest, dat niet begeleidt, neemt slechts de cadensering over. Het tweede koraal aan het einde heeft het karakter van een langzaam schrijden, met een liedachtige melodie. De klaagzang in het Adagio wordt onderbroken door treurmarsachtige episoden, en staat in het teken van de melodie en klank. Het Allegro – met gehamerde achtste noten – ontketent ritmische en dynamische krachten. Ik wilde alles wat ik dacht en voelde opschrijven, en dat gaf aanleiding tot de vorm en melodie.’

lijkt te barsten van levensvreugde, geschreven in Bartóks rijpe, ‘simpele’ componeerstijl.

Bartók was een verwoed onderzoeker van Oost-Europese volksmuziek. Een ritmisch gemarkeerde volksdans horen we al in de opening van het stuk. Vanaf de vroeg klassieke tijd refereerde een divertimento aan een luchtige, opgewekte suite. Deze typering slaat zeker op de uitbundige hoekdelen van dit Divertimento, maar ook op de zorgeloze plek, het vredige Zwitserland, waar Bartók dit werk schreef. Donkere onheilswolken pakten zich boven Europa samen om twee weken later te ontaarden in het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Daarvan lijkt het middeldeel Molto Adagio een getuigenis te zijn. Het is een donker en duister deel waarin alle instrumenten gedempt klinken onder een klagende, eenzame vioolstem. Het ontwikkelt zich tot een indrukwekkende hartenkreet, rauw en stampend met een onmiskenbare Hongaarse ritmische signatuur.

Béla Bartók Divertimento

Met Muziek voor snaren, slagwerk en celesta schreef Bartók een van de grootste meesterwerken van de twintigste eeuw.

Daarom gaf de Zwitserse mecenas Paul Sacher hem in november 1938 een tweede compositieopdracht.

Ditmaal was de opdracht een werk voor de strijkers van het Basel Kammerorchester. De componist twijfelde lang over de opzet van het werk en vroeg zich in april van dat jaar af of hij de opdracht wel zou aannemen. Maar in juli schreef hij Sacher dat hij de barokke concerto grosso opstelling in zijn hoofd had. Typisch hiervoor is de afwisseling of tegenstelling tussen een kleine instrumentale groep (concertino) en het gehele strijkorkest (ripieno). Uiteindelijk ging Bartók er pas op 2 augustus van dat jaar voor zitten, in een klein boerenhutje op het landgoed van Sacher in Zwitserland. Op 17 augustus zette hij een punt achter het Divertimento, een meesterwerk dat

Het zou het laatste werk zijn dat hij in Europa zou schrijven. Bartók vluchtte van Hongarije naar de Verenigde Staten. Alhoewel hij in 1945 het staatsburgerschap verkreeg kon hij er nooit goed aarden en miste hij zijn vaderland verschrikkelijk. Hij stierf in september 1945 in New York aan een vorm van leukemie.

5

BIOGRAFIEËN COMPONISTEN

foto: Patrick Post

Rozalie Hirs

Rozalie Hirs is een hedendaagse Nederlandse componist en dichter. Haar muziek, die zowel lyrisch als experimenteel is, omvat vocale, orkestrale en elektronische stukken. Zij ontwikkelde een persoonlijke spectrale stijl, die zich laat inspireren door enerzijds de akoestische en psycho-akoestische eigenschappen van geluid en anderzijds de heldere classicistische structuren van de Haagse School.

Rozalie Hirs studeerde hoofdvak compositie aan het Koninklijke Conservatorium bij Diderik Wagenaar en Louis Andriessen.

Daarna vertrok ze met een Fulbright beurs naar New York om aan Columbia University compositie te studeren bij Tristan Murail. Na het behalen van haar Doctor of Musical Arts doceerde ze als gastdocent aan het Conservatorium van Amsterdam en aan Guildhall School of Music of Drama in Londen. Ze schreef in de afgelopen jaren opdrachtwerken voor onder meer het Asko|Schönberg, Bozzini Quartet, Radio Filharmonisch Orkest, Slagwerk Den Haag en de David Kweksilber Big Band, hierbij ondersteund door Fonds Podiumkunsten, de VPRO of Stichting Eduard van Beinum. Haar composities voor spreekstem en elektronische klanken voert zij regelmatig zelf uit, voornamelijk op internationale podia.

Donemus publiceert haar muziekpartituren en Attacca haar cd’s. Hirs is ook dichter.

Haar dichtbundels verschijnen bij Uitgeverij Querido.

6

Robert Schumann

Robert Schumann werd geboren in 1810 in Zwickau ten zuiden van Leipzig, als zoon van een boekhandelaar en uitgever. Al op jonge leeftijd kreeg hij pianoles en trad op in kleine kring. Na de dood van zijn vader volgde hij de wens van zijn moeder en ging in Leipzig rechten studeren, maar al snel werd hem duidelijk dat muziek zijn leven was.

Bij zijn pianoleraar Friedrich Wieck leerde hij in 1828 diens dochter Clara kennen met wie hij later zou trouwen.

biografie

Karl Amadeus Hartmann

foto: Werner Neumeister

Zijn compositieleraar was Heinrich Dorn, en vele pianocomposities ontstonden in de jaren dertig. Tegelijkertijd schreef hij artikelen voor het door hem opgerichte Neue Zeitschrift für Musik dat nog altijd bestaat. In de vele bewonderende artikelen over het werk van zijn grote tijdgenoten kwam Schumanns ruimhartige karakter volop tot uiting. Na de vele liedcomposities uit 1840, het jaar van zijn huwelijk met Clara, ontstond een jaar later zijn Eerste symfonie.

Al in 1842 waren er tekenen van een geestesziekte, veroorzaakt door veel vroeger opgelopen syfillis. Toch bleef hij als componist enorm productief, gaf hij een poos les aan het conservatorium van Leipzig en werkte als dirigent in Düsseldorf. In 1854 probeerde hij zichzelf in de Rijn te verdrinken, waarna hij opgenomen werd in een instituut voor geesteszieken in Endenich bij Bonn. Daar overleed hij twee jaar later op slechts zesenveertigjarige leeftijd.

Karl Amadeus Hartmann (1905-1963) studeerde van 1924 tot 1929 trombone aan de Hochschule für Musik und Theater in München en compositie bij Joseph Haas.

In zijn vroege werken absorbeerde hij alle nieuwe kunststromingen van zijn tijd, zoals dadaisme, futurisme en jazz.

Alle vroege composities heeft hij echter vernietigd. Alleen zijn Eerste symfonie (1936) en het Concerto funebre heeft hij gespaard. Hartmann 7

was overtuigd communist en gedurende het bewind van Hitler werd het voor hem uiteindelijk onmogelijk zijn werken nog uitgevoerd te krijgen. In 1941 reisde Hartmann naar Wenen, om privéles van Anton Webern te kunnen krijgen. Onmiddellijk na de oorlog, in 1945, stichtte Hartmann de Musica Vivaconcertserie in München, gewijd aan de avant-garde muziek. Deze concerten brachten hem in contact met vele belangrijke kunstenaars en componisten van zijn tijd, waaronder ook de jongste generatie bestaande uit onder anderen Pierre Boulez, Olivier Messiaen en Luigi Nono. Het oeuvre van Hartmann bestaat naast een aantal opera’s, concerten, kamermuziek uit acht omvangrijke symfonieën.

Hij stierf in 1963 relatief jong aan maagkanker.

biografie

Béla Bartók (1881-1945) werd geboren in het Hongaarse Nagyszentmiklós. Hij kreeg zijn eerste pianolessen van zijn moeder en in 1899 begon hij zijn studie compositie en piano aan de Muziekacademie van Budapest.

etnomusicologische studie van en de muzikale taal van Bartók veranderde snel. Met de eenakter Hertog Blauwbaards Burcht en het ballet De Houten Prins vestigde hij zijn naam in Hongarije en de rest van Europa. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog emigreerde Bartók naar de Verenigde Staten. Daar schreef hij ondanks een zware tijd – zowel financieel als fysiek – belangwekkende werken als het Concert voor Orkest, zijn Derde pianoconcert en het Altvioolconcert. In september 1945 stierf hij aan een vorm van leukemie.

UITVOERENDEN Isabelle Faust Viool

foto: Marco Borggreve

Béla Bartók

De Duitse violiste Isabelle Faust (1972) wordt met haar uitzonderlijke techniek en bijzondere interpretatie beschouwd als een van de meest vooraanstaande violisten van haar generatie.

Bartók ontwikkelde zich in eerste instantie als begenadigd pianist en nam in 1907 de docentenpraktijk aan de Muziekacademie van zijn leraar István Thoman over.

Als componist begon zijn ontwikkeling pas echt toen hij in 1905 componist Zoltán Kodály ontmoette. De twee gingen op ontdekking naar de ware Hongaarse volksmuziek, maakten er een omvangrijke

Op jonge leeftijd begon ze al met haar vioolstudie bij Christoph Poppen. Sindsdien won ze diverse concoursen en in 1997 werd ze ‘Young Artist of the year’. Ze heeft met vele gerenommeerde orkesten samengewerkt, waaronder het Gewandhausorchester Leipzig, de London Philharmonic en het 8

biografie

Candida Thompson Leiding en viool

foto: Marco Borggreve

Nederlands Philharmonisch Orkest. Net als meer artiesten van haar generatie beperkt Faust zich niet tot de muziek van ‘slechts’ één tijdvak uit de muziekgeschiedenis.

Met Concerto Köln en Andreas Staier heeft ze zich beziggehouden met de historische uitvoeringspraktijk.

Daarnaast speelt ze ook veel hedendaagse muziek en wordt er regelmatig nieuw werk voor haar gecomponeerd.

Kamermuziek neemt een belangrijke plaats in en ze werkt samen met musici als Alexander Lonquich, Alexander Melnikov, Andreas Staier, Lars Vogt en Steven Isserlis.

Candida Thompson studeerde bij de vermaarde pedagoog David Takeno aan de Guildhall School of Music and Drama in Londen, waar zij haar solistendiploma met onderscheiding behaalde.

Daarna studeerde Candida Thompson verder aan het Banff Centre for the Arts in Canada.

Als solist speelde Thompson met diverse orkesten in Europa, de Verenigde Staten en het Verre Oosten en zij vormt het Hamlet Pianotrio met celliste Xenia Jancovic en pianist Paolo Giacometti. Sinds 2003 is Candida Thompson artistiek leider van Amsterdam Sinfonietta. Bij het aanvoeren 9

van een project hecht zij grote waarde aan de individuele inbreng van alle orkestleden.

Haar muzikale benadering vraagt een maximale inzet en grote betrokkenheid van de musici. Onder haar leiding nam Amsterdam Sinfonietta inmiddels negen cd’s op bij het label Channel Classics.

Na de bejubelde cd Shostakovich Weinberg waarop Candida het zelden gespeelde Concertino van Weinberg speelt, komt dit seizoen The Argentinian Album uit, waarop ze soleert in de Vier Seizoenen van Astor Piazzolla.

Candida Thompson woont sinds 1992 in Amsterdam en bespeelt een viool van JeanBaptiste Vuillaume.

biografie

Amsterdam Sinfonietta Amsterdam Sinfonietta is al 25 jaar het enige professionele strijkorkest in Nederland en treedt op over de hele wereld.

Het ensemble werd in 1988 opgericht met Lev Markiz als eerste artistiek leider. In de afgelopen jaren maakte Amsterdam Sinfonietta tournees door Europa, China, Amerika en Australië. Het trad op in concertzalen als Barbican Hall in Londen, Cité de la Musique in Parijs, National Centre of Performing Arts in Beijing en Konzerthaus in Berlijn.

Het ensemble dat uit 22 strijkers bestaat, wordt geleid door violiste en artistiek leider Candida Thompson. Daarmee onderscheidt Amsterdam Sinfonietta zich van gangbare orkesten. Zonder dirigent spelen vergt een grote inzet en betrokkenheid van alle musici. In het orkest zitten dan ook musici die spelen op solistenniveau. Het repertoire omvat uiteenlopende muzikale stijlen, van barok tot hedendaags. Naast de uitvoeringen van bekend repertoire breekt het orkest

ook een lans voor onbekend gebleven of nieuw repertoire.

Zo speelde Amsterdam Sinfonietta recentelijk premières van David Matthews, Michel van der Aa, Kate Moore, Tigran Mansurian, Calliope Tsoupaki en Peteris ¯ Vasks.

Momenteel schrijven onder meer Thomas Larcher en Sally Beamisch werken in opdracht van Amsterdam Sinfonietta.

Amsterdam Sinfonietta werkte samen met gerenommeerde musici en maakte in de afgelopen seizoenen tournees door Europa met Sol Gabetta, Patricia Kopatchinskaja, Martin Fröst en Thomas Hampson. Voor de toekomst staat een tournee naar Japan gepland en concerten in de Benelux, Duitsland en Oostenrijk met cellist JeanGuihen Queyras. www.sinfonietta.nl

Viool 1 Candida Thompson Ingrid van Dingstee Nicoline van Santen Karen Segal Cécile Gouder de Beauregard Floor Le Coultre Viool 2 Jacobien Rozemond Petra Griffioen Frances Thé Diet Tilanus Inki Varga Casper Donker Altviool Daniel Bard Els Goossens Ernst Grapperhaus Roeland Jagers Anna Smith Cello ¯ Eriks Kiršfelds Maarten Mostert Michiel Weidner Örs Köszeghy Contrabas Ying Lai Green Servaas Jessen

10

foto: Marco Borggreve

11

VERWACHT

do 4 dec 2014 donderdagavond serie grote zaal / 20.15 uur

Nieuw Ensemble Het leven begint

De veertigers van vandaag, wat doen ze? Geven ze onze wereld vorm? Welke wegen slaan ze in? Maken de componisten onder hen de muziek die wij nu horen? Bepalen zij welke kant het op moet? In dit programma de muziek van componisten die rond 1970 zijn geboren.

foto: Kadir van Lohuizen

Terwijl een Japanse furore maakt in Parijs, een Estlandse het zoekt in spiritualiteit, is een snelle Fransman verzot op popmuziek. Van de Nederlanders is de ene bezeten van microtonen, de ander van blue grass en een derde is dol op de schone verpleegster van het Droste cacaoblikje.

Nieuw Ensemble

12

VERWACHT

za 21 feb 2014 serie amsterdam sinfonietta grote zaal / 20.15 uur

Amsterdam Sinfonietta + Terje Tønnesen De nieuwe jaargetijden

Met de Noorse gastconcertmeester Terje Tønnesen brengt Amsterdam Sinfonietta een hartstochtelijk programma dat de zintuigen volop prikkelt. Terje Tønnesen, een van de meest vooraanstaande Noorse violisten van nu, heeft Vivaldi’s grijsgespeelde meesterwerk De Vier Jaargetijden flink opgeschud. In zijn versie voegt hij slagwerk, tapegeluiden en nieuw gecomponeerde tussenspelen toe.

Minstens zo rijk aan verbeelding is het strijkkwartet Intieme Brieven van de Tsjechische componist Leoš Janácek. Hij schreef dit werk – zijn laatste – op 74-jarige leeftijd voor een jongere dame op wie hij hevig verliefd was. ‘Dit stuk is in vuur en vlam geschreven. Toen ik de eerste uitvoering hoorde, werd bevestigd dat het een werk is dat uit levend vlees is gehouwen. Ik geloof niet dat ik ooit nog een waarachtiger en dieper gevoeld werk zal schrijven.’

13

Terje Tønnesen

VERWACHT

november

vr 5 dec / 20.30 uur

za 13 dec / 20.15 uur

Owen Pallett

Combattimento Stagioni

vr 28 nov / 20.15 uur

Amsterdam Sinfonietta Isabelle Faust

za 6 dec / 20.15 uur

za 29 nov / 15.00 uur

Cédric Tiberghien Bartók, Szymanowski en Ravel

De IJ-Salon Oud en nieuw

zo 7 dec / 20.15 uur

zo 30 nov / 20.15 uur

U-Theatre Sound of the Ocean

Cross-Linx Presents: Kintsukuroi Spinvis & Saartje van Camp

december ma 1 dec / 20.30 uur

Tina Dico Paradiso presenteert in het Muziekgebouw

zo 14 dec / 15.00 uur

Ties Mellema Wat is het geheim van de saxofoon (8+) zo 14 dec / 20.15 uur

UvA-Orkest J.Pzn Sweelinck Tragiek

di 9 dec / 20.15 uur

Hugo Ticciati + Anna Larsson + Quirine Viersen + Hannes Minnaar Nederland - Zweden 400 jaar

di 16 dec / 12.30 uur

wo 10 dec / 20.15 uur

di 16 dec / 20.15 uur

Wings BL!NDMAN [drums]

Nora Fischer My Favorite Songs

do 11 dec / 20.15 uur

wo 17 + do 18 dec / 19.30 uur

Il Giardino Armonico + Giovanni Sollima Concerto Grosso + college Casanova

Nederlands Kamerkoor + Concerto Copenhagen Weihnachtsoratorium

Lunchconcert Ism Nationaal Muziekinstrumenten Fonds

di 2 dec / 20.15 uur

Orkest van de 18e Eeuw Fireworks wo 3 dec / 20.15 uur

A Love Unsung The Stolz Quartet

vr 19 dec / 20.30 uur vr 12 dec / 20.15 uur

do 4 dec / 20.15 uur

Nieuw Ensemble Het leven begint

Nederlands Kamerorkest Born in the USA

14

Robert Henke Lumière Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen

Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp

MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023

Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw.

Voor een heerlijke start van uw concertavond.

Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 75 per jaar. Lees meer op : muziekgebouw.nl/steunons

PARTNERS De activiteiten van het Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:

Gelieve te zorgen dat uw mobiele telefoon uit staat tijdens het concert.

Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.

Mediapartner:

Pauzedrankje (indien inbe­grepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.

Druk binnenwerk:

EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds

Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl.

Centraal Station (10-15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777.

De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open.

Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.