2014 12 11 Il Giardino Armonico meets Sollima

do 11 dec 2014 serie oude muziek Grote Zaal / 19.00 uur

Il Giardino Armonico meets Sollima Concerto grosso + college Casanova

PROGRAMMA

do 11 dec 2014 serie oude muziek Grote Zaal / 19.00-21.50 uur

college

aanvang 19.00 uur duur: ca. 45 minuten

Il Giardino Armonico meets Sollima Concerto grosso

Luc Panhuysen historicus

concert

aanvang: 20.15 uur DUUR: ca. 35 minuten voor de pauze ca. 40 minuten na de pauze

Giovanni Antonini leiding en chalumeau Giovanni Sollima cello

In samenwerking met:

Tekst: Luc Panhuysen (college) Kees Arntzen (toelichting)

Georg Friedrich Händel (1685-1759) Concerto grosso in G op. 6 nr. 1 A tempo giusto, Allegro, Adagio, Allegro, Allegro Antonio Vivaldi (1678-1741) Concerto in Bes RV 423 voor cello, strijkers en basso continuo Allegro, Largo, Allegro Francesco Geminiani (1687-1762) Concerto grosso nr. 12 op. 1 in d ‘La Follia’ PAUZE Georg Philipp Telemann (1681-1767) Concerto in d TWV 52: D1 voor 2 chalumeau’s, strijkers en basso continuo Largo, Allegro, Adagio, Vivace Antonio Vivaldi Concerto in a RV 420 voor cello, strijkers en basso continuo Andante, Adagio, Allegro Giovani Sollima (1962) Passa Calle XXI voor 2 chalumeau’s, cello, strijkers en basso continuo

college LEVEN IN DE TIJD VAN CASANOVA (1725-1798) College door Luc Panhuysen Giacomo Casanova is twaalf jaar oud als hij zich in de kleedkamer van een actrice waagt. Zijn doelwit is het acht jaar oude dochtertje van de actrice, dat hij toevallig een paar danspasjes op de gang zag maken. Casanova staat in vuur en vlam. Hij wil haar een compliment maken. Al is de kleedkamer propvol, hij weet precies wat te doen. Wanneer hij een halfuur later weer buiten staat heeft hij ter plekke geld geleend, van iemand een ring gekocht, die aan het meisje geschonken en daarvoor in ruil twee kussen gekregen. Veel van zijn latere leven vormt een variatie op dit jeugdavontuur.

Casanova (1725-1798) komt uit Venetië, waar ook Antonio Vivaldi is geboren. Was Venetië in voorgaande eeuwen een grootmacht, in de achttiende eeuw is de lagunestad afgegleden tot het Las Vegas van Europa. Buitenlanders verdringen zich om hun geluk te beproeven aan de speeltafels, en om hun geld uit te geven in deze stad waar het Carnaval een halfjaar duurt en de theaters en bordelen zich lijken voort te zetten naar de straten, pleinen en gondola’s.

vrolijkheid, achter hun maskers, zijn de Venetianen behoedzaam. Casanova is niet voorzichtig genoeg en komt in de gevangenis terecht.

Na ruim een jaar weet hij, als een van de zeer weinigen, te ontsnappen en wijkt hij uit naar het vasteland. Hij brengt de gaven van zijn afkomst mee, de Venetiaanse zwier én de behoedzaamheid, en gevoegd bij zijn eigen talenten ontpopt Casanova zich tot een ongrijpbaar mengsel van levensgenieter en ontsnappingskunstenaar. Hij organiseert een loterij voor de Franse koning. Als magiër weet hij goedgelovigen mee te slepen in duizelingwekkende gesprekken, waarin hij contact legt met geesten, hen de eeuwige jeugd belooft. Het levert hem dukaten op, hij wordt zelfs miljonair. Dat alles is nodig voor het

Casanova leeft zijn leven lang boven zijn stand Voor de inwoners zelf is Venetië ook een staat met een tirannieke regering, die haar onderdanen laat bespioneren. Onder hun 4

college

bekostigen van zijn onverzadigbare verlangen naar zintuiglijke genoegens. Tijdens zijn vele reizen snelt zijn reputatie hem vooruit.

Meermalen komt hij vast te zitten, zelden verlaat hij een stad vrijwillig.

Casanova is ook een ontwikkeld en belezen man. Tijdens ontmoetingen zoals met de Franse filosoof Voltaire bespreekt hij de grote thema’s van zijn tijd. Voor een van die thema’s, misschien wel het grootste, is hij nagenoeg blind: de kloof tussen arm en rijk. Casanova leeft zijn leven lang boven zijn stand, zoals zijn geboortestad doet, zoals in heel Europa de elite doet. Dat de eeuw zal eindigen in revolutie ziet hij niet aankomen.

Casanova

Lees meer over Luc Panhuysen en zijn werk op lucpanhuysen.wordpress.com

5

TOELICHTING De bakermat van de barokmuziek ligt in Italië. Nadat het land meer dan een eeuw lang zijn meest vooraanstaande zangers, dirigenten en componisten uit onze landstreken had betrokken, lijken de Italianen het aan het eind van de zestiende eeuw welletjes te vinden met de inmenging van de zogenaamde ‘oltramontani’ in hun muziek.

Talrijke opmerkelijke vernieuwingen smeedden aan het eind van de zestiende eeuw langzaam maar zeker een nieuwe, eigen Italiaanse stijl.

De meest markante waterscheiding tussen de tijdperken van renaissance en barok was het strijdschrift over de ‘secunda prattica’ van Claudio Monteverdi in 1605. Daarin legt de componist uit, dat je samenklanken best anders mag gebruiken dan op de tot dan toe in de kerk gangbare wijze en dat de tekst daarbij leidend is.

het op tegen de rest, oftewel het ‘ripieno’ – het Italiaanse woord voor ‘vulling’, zoals van een pasteitje. Spelen er meerdere solisten tegelijk, dan vormen zij het ‘concertino’ dat zich afzet tegen en gesteund weet door het ‘concerto grosso’, zoals het ripieno ook wel genoemd werd. Door een betekenisverschuiving werd het Concerto grosso synoniem met een concert voor een groepje solisten dat zich afscheidde van het orkest. Al met al was een geheel nieuwe muziekcultuur, waarin de ‘besten’ duidelijk op de voorgrond konden treden, geboren.

De uitvinding van de viool, juist in deze periode vermoedelijk in Noord-Italië, droeg veel bij aan verdere muzikale veranderingen. Door technische aanpassingen werd het instrument krachtiger en rijker van toon. Je kon er nu mee imponeren bij virtuoze soloconcerten, maar ook kon je ze succesrijk tot een groep bijeenvoegen. Het geluid van een groot aantal strijkers tesamen bleek een streling voor het oor: het orkest was geboren. De San Petroniokerk in Bologna werd een bolwerk van de nieuwe cultuur van het strijkorkest. Hier werd naar men aanneemt het idee van het concert geboren: een enkele moedige virtuoos, de solist, neemt

Het Concerto grosso zorgde voor een nieuwe muziekcultuur Het Noorden had dus afgedaan als muzikale hofleverancier en grote Italiaanse vioolvirtuozen zouden in latere jaren van de eeuw juist een muzikale tegenbeweging veroorzaken. Ze trokken over de Alpen naar het Noorden om daar roem en geluk te zoeken. Om er een paar 6

TOELICHTING

te noemen: Veracini zwierf door heel Europa, Geminiani kreeg vaste voet in Londen maar stierf in Dublin en ons eigen Amsterdam huisvestte de grote vioolvirtuoos Pietro Locatelli. Een plaquette aan een grachtenhuis herinnert daar nog aan. Samen met dat andere succesvolle Italiaanse exportproduct van die tijd, de opera, kwam ook het barokorkest mee naar het Noorden.

kort voordat hij naar Nederland toog om in Haarlem op het orgel te spelen. Ze behoren tot de beste in hun soort. Het eerste concert in G is royaal van opzet en vult de hele ruimte. Twee violen vormen met een basso continuo – het in barokmuziek altijd aanwezige tweespan van cello en klavier – het concertino. Als vensters in een massieve kerkwand lichten de soli op in gedurige afwisseling met het volle werk van het ripieno. Na een plechtige opening ‘in tempo giusto’, klinkt een vreugdevol Allegro. Eenparig klinken beide soloviolen bij aanvang van het Adagio, in het daaropvolgende Allegro (een fugato) zitten ze elkaar weer als bezetenen op de hielen. Een dansachtig Allegro sluit het geheel zonder verdere complicaties af.

Het is duidelijk, muziek uit Italië was overal toonaangevend geworden. Niet voor niets kopieerde Bach in de vroege achttiende eeuw de concerten van Vivaldi en toerde Händel als jonge man over het Appenijnse schiereiland. In het programma van vanavond laten we ons opnieuw door Italiaanse geestdrift overtuigen; uit het diepe zuiden van Sicilië komt de cellovirtuoos Giovanni Sollima, die nieuwe wegen in de muziek van onze tijd laat zien.

Antonio Vivaldi

Concerto in Bes RV 423 Concerto in a RV 420

Georg Friedrich Händel

De muziekproductie van Vivaldi was gigantisch. Zo zijn er wel 450 concerten van hem bekend, waarvan er tijdens zijn leven slechts 85 werden uitgegeven. Omdat er in al die concerten sprake is van een steeds terugkerende opbouw, werd er wel smalend gesproken van de ‘bottega’, het ‘winkeltje’ van Vivaldi, waar je per strekkende meter muziek zou kunnen bestellen.

Concerto grosso in G op. 6 nr. 1

Händel schreef zijn Concerti grossi in Engeland lang nadat hij uit Italië was teruggekeerd en ook zijn geboorteland Duitsland de rug had toegekeerd. In het grootsteedse Londen lag zijn toekomst, hier werd hij een soort operatycoon.

Maar rond 1735 begon toenemende concurrentie aan zijn alleenheerschappij te morrelen en Händel ging omzien naar andere activiteiten.

Dat doet echter afbreuk aan Vivaldi’s uitzonderlijke prestatie: uit handen van voorgangers en leermeesters als Corelli en Legrenzi creëerde hij een onmiskenbaar eigen geluid, dat tot ver over de landsgrenzen de aandacht trok. Ook de geboren Venitiaan Vivaldi

Terugvallend op de voorbeelden die hij als jonge man in Italië had leren kennen, schreef hij zijn tweede reeks Concerti grossi in 1739, 7

TOELICHTING

Georg Philipp Telemann

bezocht Amsterdam, waar in die tijd belangrijke muziekuitgevers waren gevestigd.

De concerten in Bes groot en a mineur die we vanavond horen, volgen beide het voor Vivaldi zo typische schema. Een langzaam middendeel, waarin de solist zich kan uitleven in fiorituren en mijmeringen, wordt omkranst door snelle delen: jachtig, met plotselinge pauzes, enigszins voorspelbaar in het harmonisch verloop, maar altijd weer pakkend.

Concerto in d TWV 52: D1

Hoe zou de muziekgeschiedenis er hebben uitgezien als Mozart de klarinet – onbetwist zijn lieveling – niet zou hebben gekend?

Het instrument kwam door technische verbeteringen sterk op in de periode na de barok, maar kende wel voorgangers.

De chalumeau – we vinden het woord schalmei er in terug – is zo’n vroege voorganger van de klarinet. Niet van de hobo of de fagot, maar van de klarinet, omdat het een enkel, en niet een dubbel rietblad gebruikt om de toon op te wekken. Een zoete, milde toon is het gevolg.

Des te opmerkelijker is het dat het instrument in het vroeg achttiende-eeuwse Engeland als ‘mock-trumpet’ (speelgoedtromptet) bekend stond en kennelijk niet al te serieus werd genomen. Telemanns concert is allercharmantst en buit de bijzondere klankkleuren van de twee zelden gehoorde instrumenten verfijnd uit.

Francesco Geminiani Concerto grosso ‘La Follia’

Francesco Geminiani was een Italiaanse vioolvirtuoos die in zijn tijd als componist hoog aangeschreven stond. Tegenwoordig kennen we hem wat minder goed, maar van zijn twaalf Concerti grossi is het twaalfde ‘La Follia’ nog vaak op de concertprogramma’s terug te vinden.

De titel refereert waarschijnlijk aan een uit Spanje afkomstige akkoordenreeks, die zo genoemd werd omdat ze door voortdurende en obstinate herhaling tot waanzin wist te drijven. Talloze componisten hebben zich er van bediend, maar weinigen dreven het adrenaline-niveau zo op als Geminiani.

Regelmatig last hij een rustiger variatie in om daarna weer met vernieuwd elan ten strijde te trekken: voer voor virtuozen, die in de opeenvolgende segmenten – in feite gaat het hier om een reeks variaties op een gegeven bas, zoals bij de Chaconne of Passacaille – alle facetten van hun vakmanschap kunnen etaleren.

Giovanni Sollima (1962) Passa Calle XXI

In 1780 permitteerde Luigi Boccherini, Italiaans componist in Spaanse dienst, zich een woordgrapje, dat hij betrok op een reeks variaties, die de aflossing van de wacht in het nachtelijke Madrid moest uitbeelden.

Onder de naam La ritirata di Madrid werd het stuk bekend, maar hij schreef er in het Spaans ook boven: ‘Passa Calle’: hij loopt door de straat.

8

TOELICHTING

Natuurlijk refereerde hij daarmee aan de oude barokke vorm van de Passacaille of Chaconne, waarbij een telkens herhaalde bas aanleiding geeft tot allerlei variaties, precies zoals we zagen in de ‘Follia’ van Geminiani. Giovanni Sollima’s nieuwe stuk baseert zich op hetzelfde principe en zorgt er ‘en passant’ voor dat de chalumeau weer zijn intrede doet in de muziek van de eenentwintigste eeuw, vandaar Passa Calle XXI. Ook stelt hij zich voor dat hij er muziek uit verschillende ‘straten’ in samenvoegt tot een nieuw geheel.

Het is een tamelijk vrij gecomponeerd stuk, weliswaar op barokke leest geschoeid, maar met allerlei maatwisselingen en bijzondere effecten. Ook zijn er diverse vrijplaatsen waar de solisten – twee chalumeauspelers en Sollima zelf op cello – naar hartenlust kunnen improviseren. Omdat de chalumeau maar een klein bereik heeft, vullen de spelers elkaar met instrumenten van verschillende grootte aan.

Wie heel goed luistert, kan horen dat met enige regelmaat, maar niet voortdurend, ook hier een terugkerende baslijn een soort fundament vormt, net als in de ‘Follia’. Sollima leende die baslijn uit de Finale van Telemanns concert, waarvan hij ook de bezetting ongewijzigd overnam.

9

BIOGRAFIEËN Biografieën

portret: Balthasar Denner

Georg Friedrich Händel

Al op jonge leeftijd openbaarde zich bij Georg Friedrich Händel (1685-1759) zijn talent en belangstelling voor muziek. Hij begon zijn muziekopleiding bij de organist Friedrich Zachow, maar studeerde daarnaast rechten.

Al snel genoot hij grote faam als organist en werd hij aangesteld als organist in

de gereformeerde domkerk van Halle. In 1710 werd hij hofkapelmeester in Hannover. In datzelfde jaar maakte hij zijn eerste reis naar Londen. Twee jaar later ging hij opnieuw naar Londen en vanaf 1714 vestigde hij zich er definitief. Daar richtte hij de Royal Academy of Music op, waar zijn Italiaanse opera’s hoogtij vierden. In 1751, tijdens het schrijven van zijn laatste oratorium Jephta kreeg hij last van zijn ogen en werd hij geleidelijk blind. In 1753 was hij volledig blind geworden, maar bleef desondanks wel orgel spelen en dirigeren. Hij stierf op 14 april 1759 en werd in de Westminster Abbey begraven.

Antonio Vivaldi De Venetiaanse componist Antonio Vivaldi (1678-1741) was een leerling van zijn vader die violist was aan de San Marco, en van Giovanni Legrenzi. In 1703 werd Vivaldi tevens tot priester gewijd.

10

Van 1713 tot 1740 was Vivaldi achtereenvolgens als vioolleraar, dirigent en componist verbonden aan het Conservatorio dell’Ospedale Pietà.

Vivaldi’s naam is sinds jaar en dag onlosmakelijk verbonden met de ontwikkeling van het barokke en klassieke concerto als virtuoos solowerk voor een of meerdere instrumenten met orkestbegeleiding. Hij stierf op 28 juli 1741. Van de eens zo succesvolle en redelijk welgestelde componist was weinig meer over. Hij werd in een Weens armengraf begraven.

biografie

Francesco Geminiani

een concertkamer. Hij gaf les in de moderne viooltechniek. Zijn Art of Playing on the Violin was een van de vroegste leerboeken over het vioolspel. Daarnaast schreef hij ook enkele andere theoretische teksten.

Georg Philipp Telemann

Francesco Geminiani (16871762) was een Italiaanse vioolvirtuoos, muziekleraar en componist.

Hij studeerde viool, eerst bij Carlo Ambrogio Lonati in Milaan, en daarna bij Arcangelo Corelli. Compositie studeerde hij bij bij Alessandro Scarlatti. In 1714 vertrok hij naar Engeland waar hij zeer gewaardeerd werd. In 1733 verhuisde hij naar Dublin. Daar gaf hij een reeks concerten, waardoor hij de reputatie kreeg de grootste musicus van zijn tijd te zijn. In Dublin opende hij

Georg Philipp Telemann (1681– 1767) ging na het gymnasium rechten studeren in Leipzig.

Zijn passie voor muziek was echter zo sterk dat hij binnen afzienbare tijd de spil van het studentenmuziekleven van Leipzig werd.

11

Telemann richtte er een collegium musicum op.

Het musiceren met en componeren voor dit soort amateurgezelschappen zou zijn leven lang een van zijn vaste bezigheden blijven, naast de kerkmuziek en opera.

Hij werd tijdens zijn leven al beschouwd als de grootste Duitse componist, en meer gewaardeerd dan zijn vrienden Händel en Bach. Telemann liet zich inspireren door vele muziekstijlen, van Italiaanse opera via volksmuziek naar de Franse, instrumentale muziek. Het lijkt zijn doel te zijn geweest om een groot publiek aan te spreken.

Hij bereikte dat doel door melodieuze en makkelijk in het gehoor liggende melodieën te schrijven.

biografie

UITVOERENDEN Giovanni Sollima Cello

Giovanni Sollima (1962) onlangs nog te gast op de Cellobiënnale in Amsterdam – is een ware virtuoos. Op de meest opwindende wijze weet hij de aandacht voor zijn instrument te creëren.

Zo organiseerde hij het project 100 violoncelli in Rome, waar drie dagen en nachten lang cellisten van allerlei kleur en kunde bij elkaar kwamen om te genieten van barokmuziek, rockmuziek en andere moderne klanken.

Ook was hij betrokken bij de Notte della Taranta een festival rond traditionele populaire muziek in het zuiden van Italië. In zijn eigen werken combineert hij graag verschillende stijlen, met een bijzondere voorliefde voor oriëntaalse en elektronische klanken. Sollima werdt in 1962 geboren op Sicilië in een muzikanten-familie. Hij treedt overal op en werkte samen met vele beroemde musici, maar ook met dansers en theatermakers.

Hij geeft les aan de Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome.

Sollima bespeelt een cello van Francesco Ruggieri (1679, Cremona).

12

biografie

Luc Panhuysen Historicus

Luc Panhuysen (1962) studeerde geschiedenis aan de Universiteit van Groningen.

Na tien jaar werkzaam te zijn geweest bij een landelijk dagblad besloot hij de waan van de dag te verruilen voor de verbeelding van het verleden.

Panhuysen combineert archiefonderzoek met het vertellen van een historisch verhaal, waarin de mensen van toen centraal staan.

In zijn boeken verbindt hij de levensgeschiedenissen van zijn hoofdpersonen met de grotere lijnen van de Nederlandse en internationale geschiedenis. Zijn werk is dan ook breed toegankelijk en is goed ontvangen. Hij is een veel gevraagd spreker, werkte mee aan verschillende cdluisterboxen en valt regelmatig te beluisteren en te zien op radio en televisie.

Over de Reformatie en de godsdienstwaanzin in de zestiende eeuw schreef hij De beloofde stad. Opkomst

en ondergang van het koninkrijk der wederdopers (2000) en Jantje van Leiden (2002). Hij brak door met zijn dubbelbiografie De Ware Vrijheid. De levens van Johan en Cornelis de Witt (2005) en met zijn dicht op de huid van zeventiende-eeuwers geschreven Rampjaar 1672. Hoe de Republiek aan de ondergang ontsnapte (2009). In opdracht van het Rijksmuseum schreef hij Een 13

Nederlander in de Wildernis. De ontdekkingsreizen van Robert Jacob Gordon (1743-1795) in Zuid-Afrika (2011). Onlangs verscheen een bundeling van zijn artikelen met als titel De Gouden Eeuw. 17 portretten en momenten.

biografie

Giovanni Antonini Leiding en chalumeau

De Milanees Giovanni Antonini (1965) is medeoprichter van het ensemble Il Giardino Armonico dat hij sinds 1989 leidt. Als solist op blokfluit of traverso gaf hij met dit ensemble talrijke concerten over de hele wereld.

Als dirigent is hij inmiddels ook bij grote, bekende orkesten als het Concertgebouworkest, het Gewandhausorchester of het Mozarteum Orchester een graag geziene gast. Met Cecilia Bartoli als soliste dirigeerde hij verleden jaar bij de Salzburger Festwochen Bellini’s opera Norma.

Met Il Giardino Armonico nam Antonini meerdere cd's op met werken van Vivaldi (waaronder de Vier Jaargetijden), andere zeventiende- en achttiende-eeuwse Italiaanse componisten, Johann Sebastian Bach (Brandenburgse Concerten), Biber en Locke. Sinds 2013 is hij artistiek directeur van het festival Wratislavia Cantans in Polen.

14

biografie

Il Giardino Armonico Dit in grootte variabele ensemble richt zich voornamelijk op muziek uit de zeventiende en achttiende eeuw.

foto: Decca - David Ellis

Het ensemble werkt met solisten van grote naam en faam zoals de zangeressen Cecilia Bartoli en Bernarda Fink en de violisten Giuliano Carmignola en Viktoria Mullova. In 2011 kreeg het ensemble een Diapason d’Or voor een productie van Vivaldi’s opera Ottone in Villa. Momenteel zet het ensemble in op een uitgave van de complete symfonieën van Haydn, waarvan de eerste serie net dit najaar is gepresenteerd.

Stefano Barneschi*, Ayako Matsunaga, Liana Mosca, Fabio Ravasi viool 1 Marco Bianchi*, Francesco Colletti, Maria Cristina Vasi viool 2 Renato Burchese*, Alice Bisanti altviool Paolo Beschi*, Elena Russo cello Giancarlo De Frenza contrabas Giovanni Antonini*, Tindaro Capuano chalumeau Maria Evangelina Mascardi teorbe Riccardo Doni klavecimbel 15

VERWACHT

wo 17 + do 18 dec 2014 serie nederlands kamerkoor grote zaal / 19.30 uur

Nederlands Kamerkoor + Concerto Copenhagen Weihnachtsoratorium

Dit fameuze werk van Bach heeft vermoedelijk weinig nadere uitleg nodig: wat de Mattheus is voor de passietijd is het Weihnachtsoratorium voor Kerst. Het Nederlands Kamerkoor gaat de samenwerking aan met Concerto Copenhagen, internationaal een van beste barokensembles. In dit concert de uitvoering van het complete werk, met alle zes cantates.

De uitvoeringen van het Weihnachtsoratorium door het Nederlands Kamerkoor zijn al jaren zeer geliefd, en razendsnel uitverkocht. Met deze uitvoering kan het publiek zich opmaken voor de voor velen belangrijkste feestdagen van het jaar.

16

Johann Sebastian Bach

VERWACHT

di 17 mrt 2015 serie oude muziek grote zaal / 19.00 uur college + 20.15 uur concert

Emma Kirkby + Jakob Lindberg

De Gouden Eeuw van het lied + college Michel de Montaigne De Grande Dame van de oude muziek Emma Kirkby zingt – begeleid door luitist Jacob Lindberg – werken uit het Italië en Engeland van de zestiende eeuw: de Gouden Eeuw van het lied. De luit, subtiel en troostend, is de ideale partner voor de emoties van de menselijke stem.

Italiaanse poëzie spant de kroon, maar ook in Engeland werd de welsprekendheid van de Engelse dichters Shakespeare en Spenser geëvenaard in de liederen van Downland, Purcell en anderen. Emma Kirkby zingt over schepping en metamorfose, Dido en Aeneas, Sappho en Horatius en het arcadische ideaal.

Collegereeks Leven in de tijd van de oude muziek De serie Oude muziek verrijken wij dit seizoen met een collegereeks over het leven van mensen uit die tijd. Als de muziek had geklonken en de laatste noten waren weggestorven, naar welke levens keerden die mensen dan terug? Aan de hand van vijf markante personen neemt historicus en schrijver Luc Panhuysen het publiek mee op reis door het weidse panorama van tweeënhalve eeuw geschiedenis.

Dit concert wordt voorafgegaan door het college ‘Leven in de tijd van Michel de Montaigne (1533-1592)’.

17

Emma Kirkby

VERWACHT

december 2014

za 20 dec / 20.15 uur

do 15 jan / 20.15 uur

vr 12 dec / 20.15 uur

Artis Quartett Muzikale geestgenoten

Nederlands Kamerorkest Born in the USA

ma 22 dec / 19.30 uur

za 13 dec / 20.15 uur

Nederlandse Bachvereniging Weihnachtsoratorium

Ensemble Klang + Ensemble Codarts & Koninklijk Conservatorium In de geest van Bang On A Can

Combattimento Stagioni

januari 2015

zo 14 dec / 15.00 uur

zo 4 jan / 15.00 uur

Ties Mellema Wat is het geheim van de saxofoon (8+)

Van Swieten Society Een nieuwjaarsconcert

za 17 jan / 20.15 uur

Score Collective Levenskunst zo 18 jan / Kleine Zaal / 11.00 uur

Ere Lievonen 65 jaar Fokker-orgel

wo 7 jan / 20.15 uur di 16 dec / 12.30 uur

Lunchconcert Ism Nationaal Muziekinstrumenten Fonds

Ralph Van Raat + Tai Murray Pärt in perspectief

Match Girl Passion Silbersee (ex VOCAALLAB)

vr 16 jan t/m di 3 feb

Flamenco Biënnale Nederland

za 10 jan / 20.15 uur

Lets Radiokoor Miserere van Pärt

wo 17 + do 18 dec / 19.30 uur

Nederlands Kamerkoor + Concerto Copenhagen Weihnachtsoratorium

Nieuw Ensemble Masterconcert

vr 9 jan / 20.15 uur

di 16 dec / 20.15 uur

Nora Fischer My Favorite Songs

zo 18 jan / 20.15 uur

do 22 jan / 20.15 uur

Marina Heredia A mi tempo

wo 14 jan / 20.15 uur

Cappella Amsterdam Carte Blanche voor MaNOj Kamps

vr 19 dec / 20.30 uur

Robert Henke The Rest is Noise 18

vr 23 jan / 20.15 uur

Juan Manuel Cañizares + Christianne Stotijn De Falla Flamenco Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen

Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp

MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023

Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw.

Voor een heerlijke start van uw concertavond.

Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 75 per jaar. Lees meer op : muziekgebouw.nl/steunons

PARTNERS De activiteiten van het Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:

Gelieve te zorgen dat uw mobiele telefoon uit staat tijdens het concert.

Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.

Mediapartner:

Pauzedrankje (indien inbe­grepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.

Druk binnenwerk:

EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds

Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl.

Centraal Station (10-15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777.

De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open.

Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.