2015 12 04 Marc-André Hamelin

vr 4 dec 2015 serie piano grote zaal / 20.15 uur

MARC-ANDRÉ HAMELIN Van Mozart tot Debussy

PROGRAMMA

vr 4 dec 2015 serie piano Grote Zaal / 20.15-22.00 uur DUUR: ca. 40 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze

MARC-ANDRÉ HAMELIN Van Mozart tot Debussy

Marc-André Hamelin piano Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) Pianosonate nr. 18 in D, KV 576 (1789) I Allegro II Adagio III Allegretto Yehudi Wyner (1929) Toward the center (1988) Claude Debussy (1862-1918) uit Images boek 1 (1904-1905) Reflets dans l’eau Mouvement uit Images boek 2 (1907) Cloches à travers les feuilles Poissons d’or PAUZE Franz Schubert (1797-1828) Pianosonate nr. 21 in Bes, D 960 (1828) I Molto moderato II Andante sostenuto III Scherzo: Allegro vivace con delicatezza - Trio - Scherzo IV Allegro ma non troppo – Presto

Tekst toelichting: Thijs Bonger

TOELICHTING Verbijsterend veelzijdig is de Canadese pianist Marc-André Hamelin. Een blik op zijn gigantische discografie is voldoende. Van Haydn tot hypermodern en van alles uit de tussenliggende periode.

Ook vaak praktisch onbekende componisten, voor wie hij een lans breekt. Zelfs jazzy muziek kent voor hem weinig geheimen.

Hij speelt graag kamermuziek en componeert ook zelf. Wat verwacht je nog meer van een ‘artist in residence’? Vanavond speelt hij Mozarts laatste, en volgens velen ook moeilijkste sonate.

Verder een werk uit 1988 van de Amerikaan Yehudi Wyner. Van Debussy vier van zijn zes klankschilderingen, uitgebracht onder de titel Images. En tenslotte Schuberts allerlaatste sonate, zijn meest diepzinnige.

laat, loopt het slecht af met mij, mijn arme zieke vrouw en kind. […] Het lukt me niet om geld te verdienen. Al twee weken stuur ik intekenlijsten rond voor abonnementsconcerten maar er staat nog slechts één naam op. […] Ondertussen ben ik bezig met het schrijven van zes makkelijke pianosonates voor Prinses Friederika en zes strijkkwartetten voor de Koning, die ik op eigen kosten ga laten uitgeven. Die twee opdrachten zullen nog wel wat geld in het laatje brengen.

Maar afgezien daarvan zal mijn lot over een paar maanden bezegeld zijn.[…] En nu hangt het allemaal van jou af, mijn enige vriend, of jij mij nog eens 500 Gulden wil en kan lenen.’

Wolfgang Amadeus Mozart Pianosonate in D, KV 576

‘Lief vrouwtje van me, als ik thuiskom zal je blij moeten zijn om mij te zien in plaats van geld.’

Zo schrijft Mozart vanuit Berlijn aan zijn vrouw Constanze in mei 1789.

Kortom: Mozarts financiële situatie was nijpend.

Die koning was Friedrich Wilhelm II van Pruisen en Friederika zijn dochter. In mei 1789 was Mozart van geleend geld naar Berlijn gereisd, hopend op een massa lucratieve opdrachten van deze vorst. Maar het bleef bij deze twee bestellingen. Van die zes strijkkwartetten kreeg hij er drie af. Maar van de beloofde reeks van zes pianosonates voltooide hij er maar een. Die van vandaag. En die voldoet totaal niet aan de

Eenmaal weer terug in Wenen schrijft hij een brief aan zijn vermogende vriend en medevrijmetselaar Michael Puchberg, die hem al eerder geld heeft geleend: ‘De situatie waarin ik verkeer wens ik mijn ergste vijand niet toe. Als jij, mijn beste vriend en broeder, mij in de steek 3

toelichting

opdracht, waarin stond dat ze makkelijk moesten zijn. Want KV 576 is volgens velen de moeilijkste sonate die hij ooit schreef. Die moeilijkheid zit niet alleen in de virtuoze finale maar ook in de gecompliceerde fugatische schrijfwijze (met imitaties in alle stemmen) van het openingsdeel.

En dat fugatische danken we waarschijnlijk aan een bezoek aan Leipzig dat Mozart onderweg naar Berlijn aflegde. Daar speelde hij op het orgel van Bach en maakte hij kennis met een aantal werken van hem. Mozart was een muzikale spons en verwerkte vaak dat soort nieuwe indrukken meteen in zijn composities.

Toward the center, bevat een paar verborgen toespelingen, sommige schertsend, andere zeer persoonlijk. […] Het stuk is doorgecomponeerd, op de manier van een fantasie. Een jazzy binnenkomer geeft de intervallen en de toonhoogte waar de rest van de muziek uit voort zal vloeien. Maar de variaties zijn eerder grillig en associatief dan logisch en systematisch.

Veel van de muziek is onderhevig aan een breed, romantisch rubato, dwingend en elastisch, maar er zijn ook lange passages met een vast tempo.

Toward the center eindigt met een beheerste apotheose die wegsterft in een wolk van vagelijk herinnerde dansmuziek, maar nu op een nostalgische manier van karakter veranderd, verfijnd en op een subtiele manier verheven.’

Yehudi Wyner Toward the center

Veel korter en toegankelijker is Marc-André Hamelins eigen beschrijving van dit stuk – dat hij vaak heeft gespeeld – in een interview, kort geleden verschenen in het tijdschrift Pianist: ‘Yehudi Wyner is een van mijn beste vrienden, ik ontmoette hem in 2007. Hij is nu 86 jaar, kerngezond en hij componeert nog als een bezetene. Zijn stijl is heel instinctief en in dramatische zin is zijn muziek zeer veelzeggend.

Dit werk begint als een hectische, extatische dans die eindigt in het niets.’ Recensent Zachary Woolfe van The New York Times vond Wyners stuk, in juli ook op het programma van Hamelin,

Yehudi Wyner schreef Toward the center in 1988 in opdracht van de Yale School of Music als eerbetoon aan Ward Davenny, gerenommeerd pianist en leraar, die een steunpilaar van het instituut was van 1961 tot aan zijn pensioen in 1988.

Over deze compositie zei de componist zelf: ‘Toward the center was af in maart 1988 en werd voor het eerst uitgevoerd in Yale op 21 april van dat jaar door Ian Hobson, een briljante jonge pianist en oud-leerling van Mr.Davenny. De titel, 4

toelichting

de verrassing van de avond: ‘De openbaring van het knap geprogrammeerde recital van pianist Marc-André Hamelin kwam niet van de Liszt- of Chopin-stukken. Het was het hedendaagse stuk dat ertussen was gefrommeld.’

van de door hem zelf ingespeelde pianorollen, waarop hij eigen werken vertolkt. Maar neem niet alles voor zoete koek aan. Hou er rekening mee dat iedereen alles op YouTube mag plaatsen en dat er met pianorollen soms uitgebreid werd geknoeid.

Claude Debussy

Debussy’s twee reeksen van drie stukken, getiteld Images – het is nogal verwarrend dat hij een stuk voor orkest schreef met dezelfde titel – worden vaak gezien als de eerste uitingen van zijn rijpe stijl en klankidioom. Boek 1 kreeg zijn uiteindelijke vorm in 1905. Toen hij het manuscript naar zijn uitgever Durand stuurde schreef hij in het begeleidende briefje: ‘Zonder op te scheppen denk ik dat ze het goed zullen doen en een plaatsje zullen krijgen in de pianoliteratuur tussen Schumann en Chopin.’ Hij kreeg gelijk, ze worden veel gespeeld.

Reflets dans l’eau wordt vaak gezien als een van Debussy’s beste werken. Zelf kreeg hij er later een hekel aan. Flarden van melodieën klinken boven een golvende achtergrond, die gebruik maakt van het hele spectrum van het instrument. De basnoten klinken omfloerst, de parelende loopjes in de hoge registers verklanken de schittering van de zon op het water. Mouvement heeft geen buitenmuzikale associaties en bestaat zoals de titel aangeeft vooral uit virtuoze beweging.

Images boek 1: Reflets dans l’eau, Mouvement Images boek 2: Cloches à travers les feuilles, Poissons d’or Niet alleen Debussy’s composities waren revolutionair, zijn manier van pianospelen was ook hoogst ongebruikelijk. Zijn ideaal was een piano zonder hamertjes en hij probeerde dit effect zo dicht mogelijk te benaderen door over de toetsen te aaien en veel linkerpedaal te gebruiken.

Zijn dynamisch spectrum bevond zich tussen ‘ppp’ (zo zacht mogelijk) en ‘f’ (luid). Hij speelde nooit fortissimo (zeer luid). Tegen een pianoleerling zei hij eens: ‘Speel met meer gevoel in je vingertoppen. Speel akkoorden alsof de toetsen bewegen richting je vingertoppen en op je handen afkomen als naar een magneet.’

Voor mensen die nieuwsgierig zijn naar hoe Debussy zelf piano heeft gespeeld is een bezoek aan YouTube de moeite waard. Het wemelt daar 5

toelichting

De reeks Images boek 2 is van 1907 en nog baanbrekender. Zo vond Debussy het noodzakelijk om de partituur over drie notenbalken te verdelen, wat ervoor moet zorgen dat de uiterst complexe klankstructuur zo helder mogelijk blijft. In Cloches à travers les feuilles laat hij klokken klinken en maakt daarbij soms gebruik van Chinese toonladders die hij voor het eerst had gehoord op de Parijse Wereldtentoonstelling van 1889. Poissons d’or is misschien wel het beroemdste stuk uit de reeks. Debussy was dol op kunst uit het verre Oosten en liet zich voor dit stuk inspireren door een Chinees lakpaneel dat in zijn kamer hing, met daarop twee elegant bewegende goudvissen tegen een zwarte achtergrond. Een gouden wilg buigt zijn takken naar het water. In dit stuk geven melodie en begeleiding vaak naadloos het stokje aan elkaar over.

Dat jaar schreef hij onder andere de grootse laatste Symfonie nr. 9 in C, het unieke Strijkkwintet in C met twee cello’s, de twee pianotrio’s in Bes en Es, de laatste mis, en de Fantasie in f voor piano vierhandig. En een paar weken voor hij op zijn eenendertigste overleed nog eens drie grote, zeer diepzinnige pianosonates. Geschreven zonder piano bij de hand; die luxe kon hij zich niet veroorloven.

Hoopvol wilde hij ze opdragen aan Johann Nepomuk Hummel, op dat moment de beroemdste pianist van Europa. Maar ze werden pas tien jaar na Schuberts dood uitgegeven en toen was Hummel al overleden. En tot ver in de twintigste eeuw werden ze nauwelijks uitgevoerd.

In zijn laatste pianosonate tovert Schubert met toonsoorten

Franz Schubert

Pianosonate in Bes D 960 De sonate van vandaag was de laatste die hij schreef. Pianist Claudio Arrau zei hierover: ‘Dit is een werk dat in aanwezigheid van de dood is geschreven […] je voelt het al bij het eerste thema […] het afbreken, en de stilte na een lange, geheimzinnige triller in de bas.’ Pianisten die de sonate uitvoeren staan voor het dilemma

In zijn sterfjaar 1828 schreef Schubert in recordtempo het ene meesterwerk na het andere. Hij had nog zoveel te zeggen en voelde dat er haast bij was, omdat hij door de voortwoekerende syfilis niet lang meer te leven had.

6

toelichting

of zij herhalingen moeten spelen of niet. Doen ze dat wel dan duurt alleen al het openingsdeel zo’n 25 minuten. Richter durfde dat aan maar Brendel, en velen met hem, niet. Naast de door Claudio Arrau genoemde passages zijn er nog meer magische momenten in het eerste deel. Bijvoorbeeld wanneer het hoofdthema ineens in mineur verschijnt. Een specialiteit van Schubert, dit toveren met toonsoorten.

Het is alsof hij er telkens een schijnwerper met een andere kleur licht op richt. Het langzame deel luistert heel nauw qua tempokeuze. Het bootje op het rimpelloze, diepe meer mag net niet stil gaan liggen. Getoonzette verstilling met een beweeglijker middendeel. Er is weer volop kleuring door uitgebreid moduleren naar andere toonsoorten. Het scherzo is licht, levendig en opgewekt, maar in het trio keert de somberheid en de dreiging terug. Ook boven de redelijk opgewekte finale verschijnen soms dreigende onweerswolken.

7

BIOGRAFIEËN COMPONISTEN Wolfgang Amadeus Mozart

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) trok als componerend, viool- en pianospelend wonderkind tussen zijn zesde en zijn 23e jaar samen met zijn vader door Europa. Zijn enorme vermogen tot absorberen maakte dat deze reizen een diepgaande invloed hadden op zijn componeren.

In Salzburg was hij aanvankelijk als hofmusicus in

dienst van de aartsbisschop, maar in 1781 kwam het tot een breuk en Mozart vestigde zich in Wenen als eerste zelfstandige musicus in de geschiedenis. Daar werd hij beroemd en rijk maar gaf het geld te makkelijk uit, zodat hij toch altijd krap bij kas zat. Met zijn soloconcerten, zijn symfonieën, zijn opera’s en zijn kamermuziek wist hij twee soorten publiek te bedienen: het grote, niet speciaal onderlegde publiek, en de ‘kenners’. Of het nu ging om de opera, de symfonie, het soloconcert, het strijkkwartet, de pianoliteratuur of om vocale werken, op alle gebieden leverde Mozart bijdragen die gelden als de beste en de bekendste in hun soort.

Yehudi Wyner De Amerikaanse componist, pianist en dirigent Yehudi Wyner (1929) is een zeer gerespecteerd musicus. In 2006 ontving hij de Pulitzer 8

Prize voor zijn pianoconcert Chiavi in mano.

Dat was niet de enige blijk van waardering. Zo ontving hij onder andere ook twee Guggenheim Fellowships, de Rome Prize en de Elise Stoeger Prize van de Chamber Music Society van het Lincoln Center voor zijn bijdrage aan de kamermuziek. Hij was regelmatig composer in residence, zowel in Amerika als in Italië. Wyner groeide op in New York en kwam uit een muzikale familie. Zijn vader componeerde Jiddische liederen en liturgische muziek voor de synagoge. Na het

biografieën

behalen van zijn pianodiploma aan de Juilliard School studeerde hij compositie aan de universiteiten van Yale en Harvard, samen met Paul Hindemith, Richard Donovan en Walter Piston. Hij schreef meer dan 100 composities, zowel orkestrale werken als kamermuziek.

Claude Debussy

vanwege zijn suggestieve werk vaak in één adem genoemd wordt met het impressionisme, waren zijn vroegste inspiratiebronnen vooral de mystieke en mysterieuze literatuur. Met werken als Prélude á l’après midi d’un faune (1894), La Mer (19031905), Iberia (1905-1908), de opera Pelléas et Mélisande (1893-1902) en pianowerken als de Préludes (1910-1913) en de Études (1915) was en is hij van blijvende invloed op het westerse componeren.

Franz Schubert

De Franse componist Claude Debussy (1862-1918) was een uitstekend pianist en een vernieuwend componist.

Hij vond zijn taal en vorm vooral nadat hij tijdens de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1889 veel Spaanse muziek en de Javaanse gamelan had gehoord. Hoewel Debussy

Franz Schubert (1797-1828) was de zoon van een muzikale schoolmeester die hem leerde vioolspelen. Pianoles kreeg hij van zijn twaalf jaar oudere 9

broer Ignaz, daarnaast leerde hij zingen.

Met zijn mooie jongenssopraan werd hij op zijn elfde aangenomen als koorknaapje in de keizerlijke hofkapel in Wenen. Aan het Stadtskonvikt kreeg hij een goede schoolopleiding. Op zijn dertiende begon hij liederen te schrijven, en vanaf zijn zeventiende ontstond het ene meesterwerk na het andere, waaronder Der Wanderer, geschreven toen hij negentien was. Met zijn mooie stem en zijn vertrouwdheid met de piano voerde hij zijn liederen in z’n eentje uit tijdens de ‘Schubertiades’, informele salonavonden van Schuberts vriendenkring. Zo schijnt hij nog kort voor zijn dood de hele Winterreise te hebben gespeeld én gezongen. Ook trad hij op als pianosolist en gaf hij pianoles aan adellijke meisjes met wie hij graag vierhandig speelde.

biografieën

UITVOERENDE Marc-André Hamelin Piano

De Canadese pianist MarcAndré Hamelin is dit seizoen artist in residence van het Muziekgebouw. Hij geldt als geniaal, speelt met bravoure het onspeelbare en weet daar écht muziek van te maken. Hij is een avonturier en breekt vaak een lans voor vergeten meesterwerken.

en Nicolaj Medtner. Hamelin neemt exclusief op voor het label Hyperion en hij werd al eens onderscheiden met een Gramophone Instrumental Award voor zijn opnamen van Godowski’s bewerkingen van de Chopin-etudes. In 2006 kreeg hij de ‘Preis der Deutschen Schallplattenkritik’ voor zijn complete discografie.

Hij is officier in de Orde van Canada, ridder in de Orde van Québec en lid van de Royal Society of Canada. www.marcandrehamelin.com

Marc-André Hamelin won op negenjarige leeftijd zijn eerste pianoconcours. Dat had hij in eerste instantie te danken aan zijn vader, apotheker en begenadigd pianist, die hem ook de liefde bijbracht voor minder gangbare componisten als Alkan, Godowski en Sorabji.

Hij studeerde verder aan École Vincent d’Indy in Montreal en aan Temple University in Philadelphia. Al tijdens zijn studie ontwikkelde hij zich tot een veelzijdig pianist die zich inspande om minder bekend repertoire te populariseren.

Zowel in recitals als in zijn opnamen komen minder bekende grootheden langs als Leo Ornstein, Nicolas Roslavets 10

11

foto: Sim Canetty Clarke

biografieĂŤn

VERWACHT

vr 8 jan 2016 serie piano grote zaal / 20.15 uur

Pierre-Laurent Aimard Beethoven en Stockhausen

Niet veel musici brengen zowel de klassieken als de meest hedendaagse muziek zó overtuigend over het voetlicht als PierreLaurent Aimard. Met veel grote componisten van nu, zoals Boulez en Ligeti, werkte hij intensief samen. Beethovens klassiekers waren in hun eigen tijd ook modern. Met de ongeremde passie van de sonate Appassionata ging Beethoven heel wat grenzen over. Hij vond het zelf zijn beste sonate.

PROGRAMMA: Karlheinz Stockhausen Klavierstuck XI / Ludwig van Beethoven Variaties en fuga voor piano op. 35 ‘Eroica variationen’ / Karlheinz Stockhausen Klavierstuck IX / Ludwig van Beethoven Sonate op. 57 ‘Appassionata’

12

foto: Guy Vivien

‘Grootmeesters zijn zeldzaam en onder hen vormt Aimard een klasse apart.’ Vijf sterren gaf dagblad Trouw toen Pierre-Laurent Aimard in 2013 in het Muziekgebouw optrad. Inmiddels is er een speciale band ontstaan tussen hem en het Muziekgebouw.

De Franse grootmeester koppelt twee meesterwerken van Beethoven aan een van de meest spraakmakende componisten uit de 20e eeuw, Karlheinz Stockhausen. Absoluut gedurfd.

Pierre-Laurent Aimard

VERWACHT

wo 2 mrt 2016 serie piano grote zaal / 20.15 uur

Marc-André Hamelin Pianist en componist

John Cage en Toru Takemitsu schreven vooruitstrevende 20e-eeuwse muziek. Nog altijd zijn hun geheimen niet helemaal ontsluierd. Vertrouwder is de Braziliaan Heitor Villa-Lobos.

Vreemd genoeg klinkt zijn grote pianowerk Rudepoêma uit 1918 bijna nooit in de concertzaal. Is deze ‘krankzinnig moeilijke’ muziek soms een té grote uitdaging? Niet voor Hamelin; de pers noemt zijn opname ervan ‘verbazingwekkend virtuoos’.

PROGRAMMA: John Cage The Perilous Night / Toru Takemitsu Pause Ininterrompue / Heitor Villa-Lobos Rudepoêma / MarcAndré Hamelin Barcarole / Pavane / Chaconne / Variations on a theme by Paganini Op 14 april is artist in residence Marc-André Hamelin te horen met Asko|Schönberg in twee werken van Olivier Messiaen: Oiseaux exotiques en Couleur de la Cité Céleste.

13

foto: Sim Canetty Clarke

De Canadees Hamelin leidt de luisteraar in dit concert langs ongebaande paden. Een bekwamere gids is er niet. Tijdschrift The New Yorker roemde zijn ‘gigantische en briljante techniek’ en zijn ‘onderzoekende geest’. Naast Cage, Villa-Lobos en Takemitsu speelt hij dit concert ook eigen composities, zoals zijn variaties over een beroemd thema van Paganini. Hamelin staat hiermee in een lange traditie van componerende pianisten; eerder lieten Brahms en Rachmaninov zich door dezelfde melodie inspireren.

Marc- André Hamelin

VERWACHT

December 2015

do 17 dec– wo 23 dec

Kerst in het Muziekgebouw

wo 9 dec / 20.15 uur

Januari 2016 zo 3 jan / 14.00 / hele gebouw

Eichmann. Een opera over de vrije wil Diamantfabriek

do 17 dec / 20.15 uur

Splendor Parade

Holland Baroque + Vox Luminis Lux

do 7 jan / 20.15 uur

do 10 dec / 20.15 uur

vr 18 dec / 20.15 uur

Het Collectief + Reinbert de Leeuw De vroege Tweede Weense school

The Tallis Scholars Kerst met Tallis en Pärt

vr 11 dec / 20.15 uur

Noa Love Medicine

za 19 dec / 19.30 uur

Nederlands Kamerkoor + Concerto Copenhagen Weihnachtsoratorium zo 20 dec / 15.00 uur

za 12 dec / 15.00 uur

IJ Salon De aartshertog en zijn harem

Nederlands Bachvereniging Kerstconcert 2015 di 22 dec / 15.00 + 19.30 uur

za 12 dec / 22.30 uur / SPLENDOR

wo 23 dec / 11.00 uur

Het Weeshuis van de Nederlandse Muziek in Splendor

Nieuw Amsterdams Kinderkoor + Amsterdam Baroque Orchestra Kerstspel

zo 13 dec / 14.00 + 16.00 uur

De Notenkraker met Angela Schijf Familieconcert door Het Balletorkest

ma 28 december / 19.30 uur

Calefax PAN 12

14

Brodsky Quartet + Loré Lixenberg Bomen, muren, steden

Unieke jubileumwandeling Muziekgebouw met app Curvices Speciaal voor ons 10-jarig bestaan maakte componiste Rosalie Hirs de poëzie- en klankinstallatie Curvices Amsterdam. Een unieke muzikale rondwandeling waarvoor u de gratis Curvicesapp kunt downloaden via de App Store, Google Play of iTunes. De app schakelt in zodra u rondom het gebouw een van de wandelzones betreedt. Een cadeautje van de componist waarvan u het hele jubileumseizoen kunt profiteren!

Meer info: muziekgebouw.nl/ festival/10jaar Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen

Muziekgebouw aan ‘t IJ / foto: Erik van Gurp

MUZIEKGEBOUW AAN ’T IJ Piet Heinkade 1 / 1019 BR Postbus 1122 / 1000 BC Amsterdam Kaartverkoop T 020 788 2000 ma t/m za 12.00 -18.00 uur Kantoor T 020 788 2010 F 020 788 2020 E post@muziekgebouw.nl Zakelijke evenementen T 020 788 2023

Restaurant Zouthaven bevindt zich op de begane grond van het Muziekgebouw.

Voor een heerlijke start van uw concertavond.

Openingstijden en reserveren www.zouthaven.nl of T 020 788 2090 WORD VRIEND Steun het Muziekgebouw al vanaf € 75 per jaar. Lees meer op : muziekgebouw.nl/steunons

PARTNERS De activiteiten van het Muziekgebouw aan ’t IJ komen tot stand door steun van:

Gelieve te zorgen dat uw mobiele telefoon uit staat tijdens het concert.

Camerabeeld- en geluidsopnamen alleen toegestaan met toestemming vooraf.

Mediapartner:

Pauzedrankje (indien inbe­grepen) serveren wij op tafels bij de uitgang van de zaal.

Druk binnenwerk:

EARLY BIRD TICKETS Voor jongeren tot 30 jaar, bijna alle concerten € 10. Wees snel: hoe eerder, hoe meer kans. Lees meer op: www.muziekgebouw.nl/earlybirds

Reserveren en openingstijden restaurant Zouthaven: www.zouthaven.nl.

Centraal Station (10-15 min lopen) is met tram 26 bereikbaar tot 00.00 uur. Taxicentrale Amsterdam: T 020 677 7777.

De Piet Heinparkeergarage onder Muziekgebouw aan ’t IJ is 24 uur per dag open.

Informatie + online kaarten bestellen www.muziekgebouw.nl. Ook voor onze nieuwsbrief.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX