2016 09 15 Donderdagavondserie Nieuw Amsterdams Peil

Do 15 sep 2016 Grote Zaal 20.15 - 22.10 uur

Donderdag avondserie

Nieuw Amsterdams Peil + Katrien Baerts Russische zielen

Programma Nieuw Amsterdams Peil + Katrien Baerts Russische zielen Katrien Baerts sopraan Heleen Hulst viool Emma Breedveld viool Frank Brakkee altviool Mick Stirling cello Gerard Bouwhuis piano

Aleksandr Raskatov ‘Ik wil niet dat de technische middelen afleiden van de menselijke boodschap.’

2

Donderdag avondserie Do 15 sep 2016 Grote Zaal 20.15 - 22.10 uur ca. 45 minuten voor de pauze ca. 50 minuten na de pauze

Inleiding Grote Zaal 19.15 - 19.45 uur Inleiding door schrijver, componist en musicoloog Elmer Schönberger

Programma

Dmitri Sjostakovitsj (1906 - 1975) Pianokwintet in g op. 57 (1940) Prelude: Lento Fuga: Allegro Scherzo: Allegretto Intermezzo: Lento Finale: Allegretto Aleksandr Raskatov (1953) Kaddish (1996) pauze Galina Oestvolskaja (1919 - 2008) Grand Duet (1959) Dmitri Sjostakovitsj Zeven romances op gedichten van Aleksandr Blok, op. 127 (1967) Lied van Ophelia Gamajun, de profetische vogel Wij waren samen De stad slaapt Storm Geheime tekens Muziek

3

Toelichting Het grote verschil tussen Russische en westerse componisten is kort door de bocht ongetwijfeld de omgang met emotie. Waar in het Westen de emotie door de eeuwen heen gesublimeerd werd en in de barok zelfs vastgelegd werd in de retorica, schreeuwen de Russen het sinds de tweede helft van de negentiende eeuw uit van vreugde, ellende en alles wat daar tussenin zit.

Het verlies van een geliefde, de dood, doet pijn en dat mag gehoord, gevoeld en ervaren worden in de muziek. Bovendien kan leven in een politiek systeem dat onvrijheid met zich meebrengt cynisch, verknipt maken, en dat kan zich uiten in de vorm van vileine spot of juist diepe emotionele betrokkenheid. Die primaire omgang met emotie heeft Dmitri Sjostakovitsj in het Westen decennialang tot een ambivalente componist gemaakt. Wat is waar, wat is niet waar, wat is een pose, wat is ‘echt’? Ook zijn collega’s als Galina Oestvolskaja en de veel jongere Aleksandr Raskatov liepen en lopen herhaaldelijk tegen vormen van wantrouwen aan. Vooral omdat hun noten een directe aanslag zijn op het emotionele systeem van de mens. Vooral als dood, verlies en ellende achterliggende thema’s zijn.

Dmitri Sjostakovitsj Pianokwintet In het Pianokwintet van Dmitri Sjostakovitsj lijkt er nog geen vuiltje aan de lucht, al speelt de componist op fabuleuze wijze met elementen uit de muziektraditie. Sjostakovitsj schreef het werk, dat hij op 14 september 1940 voltooide, op verzoek van het Beethoven Kwartet, op dat moment 4

het meest vooraanstaande Russische kamermuziekensemble.

Het viertal had in 1938 Sjostakovitsj’ Eerste strijkkwartet in première gebracht en was daar zo over te spreken dat het direct een nieuw werk bestelde, bij voorkeur met een rol voor de componist als pianist. Hoewel Sjostakovitsj al wat cultuurpolitieke ellende achter de rug had, schreef hij een redelijk onbevangen Pianokwintet. Het bleek een schot in de roos want het werk werd unaniem lovend ontvangen – de Literaturnaya Gazeta sprak zelfs van ‘een portret van deze tijd’ – en was in 1941 zelfs goed voor de Stalin Prijs. Het daaraan verbonden geldbedrag van 100.000 roebel, nog altijd een van de hoogste prijzengelden ooit uitgekeerd ten bate van een kamermuziekwerk, stelde de componist direct ter beschikking van de minder goed bedeelde Moskovieten.

Het uit vijf delen bestaande werk is sindsdien een van de meest gespeelde kamermuziekwerken van Sjostakovitsj gebleven. En dat is zo gek niet, want alles wat Sjostakovitsj tot Sjostakovitsj maakt zit er in. Er is het spel met de traditie, maar er is ook de onderhuidse spanning, de ironie en de schrijnende pijn van een componist die probeert meer te zeggen dan de machthebbers toestaan. Het kwintet begint heel ongebruikelijk als een ‘modern’

Toelichting

werk van Bach met een prelude en een fuga. Met het derde deel slaat de sfeer om en brengt Sjostakovitsj met een quasiluchtig Scherzo de lichtvoetigheid van Mendelssohn in herinnering. In het vierde deel klinkt de Sjostakovitsj van de piepende schoolbordkrijtjes, een langzaam deel waarin al het leed van de wereld samengebald lijkt. Het laatste deel is dan weer een haast traditionele sonatevorm met de te verwachten schijnbaar luchtige afsluiting.

Aleksandr Raskatov Kaddish ‘De dood staat dicht bij de traditie van de Russische componisten’, zei Aleksandr Raskatov al eens. De ‘benjamin’ van dit programma – hij werd in 1953 vier dagen na de dood van Stalin geboren – kent zijn Russische klassiekers en arrangeerde al eens de Liederen en dansen van de dood van Moessorgsky.

Met Kaddish of Gebet uit 1996 voor sopraan en strijkkwartet voegde hij zijn eigen bespiegeling over de dood aan de canon toe. ‘De dood speelt zo’n enorme rol in het leven van ons allen, dat ik er zelf iets over wilde zeggen.’ Raskatov schreef Kaddish ter herinnering aan zijn vader die een jaar eerder overleed. Hij koos het Joodse gebed van rouw, de kaddish, als tekst. Het traditionele element sprak hem aan en ook de onderliggende lofprijzing die ondanks het bezingen van het verlies gewoon doorgaat. Hoewel het een kort werk is, noemt

Raskatov het een van zijn belangrijkste composities. Het is ook een werk waarin hij zijn vorm en taal duidelijker dan ooit definieerde. ‘Als componist wil ik niet zomaar experimenteren met klank. Ik heb ook een verantwoordelijkheid voor wat er om mij heen gebeurt en dat wil ik zo helder mogelijk communiceren.’

Vandaar dat Raskatov in Kaddish de ingetogen melodie en de harmonie vooral een drager laat zijn van de emotie en terughoudend is met moderne elementen.

‘Ik wil niet dat de technische middelen afleiden van de menselijke boodschap’, aldus Raskatov. De taal van Kaddish is ingehouden, Oosters klaaglijk, om het zo maar te omschrijven, maar wel met een hele persoonlijke signatuur. En dat is misschien wel de belangrijkste kracht van de Russische componisten als het over primaire emoties van leven en dood gaat: ze kennen de symbolen die vooral sinds Johann Sebastian Bach in de muziek gemeengoed zijn geworden, ze refereren er misschien aan, maar transformeren ze direct tot een eigen symbool, tot een ‘gevoel’ dat rechtstreeks met het hart communiceert. Dat is de grote kracht van Kaddish.

Galina Oestvolskaja Grand Duet De in 2006 overleden Sjostakovitsjleerling Galina Oestvolskaja is misschien wel het meest treffende voorbeeld van de compromisloze overgave aan mens 5

Toelichting

en gevoel die de Russische componisten kunnen etaleren. Omschrijvingen als ‘de vrouw met de hamer’ en ‘uit graniet gehouwen’ zeggen wat dat betreft genoeg.

Haar oeuvre is niet groot, maar elk werk is een uniek statement dat geen voorlopers en geen navolgers kent. Haar werk stond zo ver af van de door de Componistenbond en Sovjetautoriteiten gewenste en goedgekeurde Sovjetmuziek, dat de componiste en cellist Mstislav Rostropovitsj, voor wie ze in 1959 het Grand Duet voor cello en piano schreef, geen eens moeite deden dit werk in première te brengen.

De machthebbers hadden het werk in die tijd zeker verboden en de componiste waarschijnlijk zelfs opgepakt voor subversief gedrag. Op 14 december 1977 was het pianist Oleg Malov die het werk met cellist Oleg Stolpner in première bracht. Pas in de jaren negentig durfde Rostropovitsj het aan om een opname van het werk te maken.

In dit Grand Duet heeft Oestvolskaja alle referenties aan traditionele vormen laten varen en ook de maatstrepen zijn gesneuveld. Het werk bestaat uit vier naadloos in elkaar overgaande delen van zo’n drie minuten elk en een epiloog die net zo lang duurt als de voorgaande vier delen samen. Die vier delen lijken vluchtig beschouwd een soort etudes waarin de verhouding en het contrast tussen cello en piano meedogenloos wordt afgetast in korte ademloze noten tegenover zangerige lijnen, trillers naast geagiteerd staccato enzovoort. Pas in het laatste deel maakt deze onmiskenbare ruigheid en kracht plaats 6

voor een haast doorzichtige kwetsbaarheid.

De lange cantilena van de cello lijkt na het voorgaande uit de diepste krochten van de ziel van de componiste te komen wat het effect van ultieme overgave alleen maar vergroot, zelfs als elementen van het robuuste begin ten slotte weer interfereren met de ingetogen zanglijnen.

Dmitri Sjostakovitsj Zeven romances op gedichten van Aleksandr Blok Tijdens de laatste jaren van zijn leven kreeg Dmitri Sjostakovitsj steeds meer interesse in modernere compositietechnieken. Zo lonkte hij zeker in Zeven romances op gedichten van Aleksandr Blok uit 1967 naar de twaalftoonstechnieken die geïnitieerd waren door Arnold Schönberg en die inmiddels ook door Igor Stravinsky op geheel eigen wijze toegepast werden.

Dat Sjostakovitsj niet ‘all te way’ ging en in zekere zin bleef vasthouden aan tonale ijkpunten heeft waarschijnlijk minder met de druk van de Sovjet-autoriteiten te maken dan met zijn eigen inborst. Sjostakovitsj is altijd een lyricus en, in de Russische zin des woords, een gevoelsmens gebleven met een zekere romantische inslag; net als Raskatov later wilde hij zijn ideeën zo helder mogelijk communiceren. Dat blijkt ook uit de zeer intieme Zeven romances. Het formele verhaal achter het ontstaan van deze zeven liederen is de viering van de vijftigste verjaardag van

Toelichting

de Oktoberrevolutie, maar de menselijke historie is er een van ziekte en vriendschap.

In de late jaren zestig verbleef Sjostakovitsj regelmatig in het ziekenhuis, onder andere vanwege een hartaanval, en werd hij weer eens geconfronteerd met zijn eigen sterfelijkheid. Juist in die periode had hij het verzoek gekregen van zijn goede vriend Mstislav Rostropovitsj om een vocalise te schrijven voor hem en zijn vrouw, de sopraan Galina Vishnevskaya. Om zijn geest scherp te houden las hij in het ziekenhuis gedichten van Aleksandr Blok en zo ontstond een zevenluik voor zijn goede vrienden en de componist zelf achter de piano. Ook zijn vriend, de violist David Oistrach, kreeg een rol. Dat het meer werd dan een werk voor cello en sopraan, verklaarde Sjostakovitsj op simpele wijze aan Rostropovitsj. ‘Ik schreef het eerste lied, Lied van Ophelia, zoals je wilde voor sopraan en cello. Maar toen begon ik het tweede lied met een spetterend pizzicato in de cello en realiseerde ik mij dat ik niet genoeg instrumenten had om verder te gaan. Vandaar dat ik de piano en later de viool toe heb gevoegd.’ Sjostakovitsj tast de verschillende combinaties af in prachtige nocturne-achtige liederen over liefde, leven, dood en vriendschap en pas in het laatste lied, een ode aan de muziek, komen de drie instrumenten en de stem voor het eerst samen voor een indrukwekkende finale.

Tekst toelichting: Paul Janssen

7

Liedteksten Aleksandr Raskatov Kaddish

Gebed

Yithgadal weyithkaddash sheméh rabba

de’ khol beth yisraël, ba’agelâ ouvizman qariw.

Moge zijn grote naam verheven en geheiligd worden in de wereld die hij geschapen heeft naar zijn wil.

Moge zijn koninkrijk erkend worden in uw leven en in uw dagen en in het leven van het gehele huis van Israël, weldra en spoedig.

Weimrou: Amen

Zegt nu: Amen

Yithbara’kh weyischtaba’h weyithpaar weyithromam, weyithnasse weyithhaddar weyithalle weyithhallal scheméh dequodschâ beri’kh hou, le’êlá min kol bir’khata weschiratha, touschbehatha wene’hama’thâ daamirân be’olma.

Gezegend, geprezen, gevierd, en hoog en hoger steeds verheven Verheerlijkt, gehuldigd en bejubeld worde de naam van de Heilige, gezegend zij hij hoog boven iedere zegening, elk lied, lof en troost die op de wereld gezegd wordt.

Weimrou: Amen

Zegt nu: Amen

be’olmâ diverâ khire’outhe veyamlikh malkhóuté behayyé’khon ouveyome’ khôn ouve’ hayyé

8

Liedteksten

Dmitri Sjostakovitsj Zeven romances op gedichten van Aleksandr Blok Pesnja Ofelii Razluchajas’ s devoj miloj, drug, Ty kljalsja mne ljubit’!...

Ujezzhaja v kraj postylyj, Kljatvu dannuju khranit’!...

Lied van Ophelia Wanneer je van mij bent weggegaan, had je het over liefde en vertelde je me dat je in het vreemde land trouw zou blijven aan onze band.

Tam, za Danijej schastlivoj, Berega tvoji vo mgle...

Val serdityj, govorlivyj Mojet sljozy na skale...

Ver van Denemarkens kusten ligt in duister gehuld jouw strand waar golven mijn klagen, mijn dromen laten aanspoelen op het zand.

Milyj voin ne vernjotsja, Ves’ odetyj v serebro...

V grobe tjazhko vskolykhnjotsja Bant i chjornoje pero...

Mijn krijger keert nooit terug zilver stralend, trots en mooi.

In zijn graf rusten medaille en veer.

Gamajun ptica veshchaja Na gladjakh beskonechnykh vod, Zakatom v purpur oblechjonnykh, Ona veshchajet i pojot, Ne v silakh kryl podnjat’ smjatjonnykh...

Gamajun, de profetische vogel ‘s Avonds wanneer de zon ondergaat en purperen fakkels rondom ontbranden hurkt (de vogel Gamajun) aan het strand en zingt zijn lied dat van het noodlot verhaalt.

Veshchajet igo zlykh tatar, Veshchajet kaznej rjad krovavykh, I trus, i golod, i pozhar, Zlodejev silu, gibel’ pravykh...

Een lied dat voorspelt de slavernij onder de Tartaren, leed en smaad en bloedige straffen honger, oproer en tirannie, de triomf van het boze en de dood van de moedige.

Predvechnym uzhasom ob”jat, Prekrasnyj lik gorit ljubov’ju, No veshchej pravdoju zvuchat Usta, zapekshijesja krov’ju!

Door voorgevoel heeft angst hem te pakken, zijn aangezicht schijnt in liefde te ontbranden.

De waarheid voorspelt de mond waarop het bloed stremt.

9

Liedteksten

My byli vmeste My byli vmeste, pomnju ja...

Noch’ volnovalas’, skripka pela, Ty v `eti dni byla moja, Ty s kazhdym chasom khoroshela.

Wij waren samen Steeds denk ik aan de tijd dat we met twee waren.

Het was nacht en er weerklonk zacht een viool.

Voor de eerste keer was ik de jouwe, hoe de liefde jou nog mooier maakte!

Skvoz’ tikhoje zhurchan’je struj, Skvoz’ tajnu zhenstvennoj ulybki K ustam prosilsja poceluj, Prosilis’ v serdce zvuki skripki...

Een beekje murmelde, ik was in een roes door geluk en lijden.

Mond en mond naderden elkaar en de viool klonk van hart tot hart.

Gorod spit Gorod spit, okutan mgloju, Chut’ mercajut fonari...

Tam daljoko, za Nevoju, Vizhu otbleski zari.

De stad slaapt Alles is stil, mist in de straten.

De lantaarns flikkeren vermoeid, gauw zullen ze verbleken bij de eerste morgengloed.

V’etom dal’nem otrazhen’ji, V’etikh otbleskakh ognja Pritailos’ probuzhden’je Dnej, tosklivykh dlja menja...

De lichtstreep die van de overkant van over de Newa naar mij toekomt, verbergt voor mij nog de droeve dag die weerom voor mij staat.

Burja O, kak bezumno za oknom Revjot, bushujet burja zlaja, Nesutsja tuchi, l’jut dozhdjom, I veter vojet, zamiraja!

Storm Hoe het daar buiten giert en dreunt en de wolken striemt tot een wilde rondedans.

Het is de storm die raast en kreunt en de regen klettert tegen de ramen.

Uzhasna noch’! V takuju noch’ Mne zhal’ ljudej, lishjonnykh krova, Sozhalen’je gonit proch’ V ob”jat’ja kholoda syrogo!

Verschrikkelijke nacht! In zo’n nacht heb ik medelijden met de daklozen, zij die moeten strijden met het natuurelement.

Borot’sja s mrakom i dozhdjom, Stradalcev uchast’ razdeljaja...

O, kak bezumno za oknom Bushujet veter, iznyvaja!

Hoe het daar buiten giert en dreunt en de wolken striemt tot een wilde rondedans.

10

Liedteksten

Tajnyje znaki Razgorajutsja tajnyje znaki Na glukhoj, neprobudnoj stene.

Zolotyje i krasnyje maki Nado mnoj tjagotejut vo sne.

Geheime tekens Vaak zie ik merkwaardige tekens aan de wand van een eindeloze ruimte.

Wanneer ik ze wil naderen zijn ze verdwenen – een wrede schim uit een droom.

Ukryvajus’ v nochnyje peshchery I ne pomnju surovykh chudes.

Na zare golubyje khimery Smotrjat v zerkale jarkikh nebes.

Ik verberg mij in donkere krochten en wil het spook vergeten dat mij misleidt.

Doch tevergeefs: boven mij, in de hoogte, wordt zijn evenbeeld blauw en staart mij kil aan.

Ubegaju v proshedshije migi, Zakryvaju ot strakha glaza, Na listakh kholodejushchej knigi – Zolotaja devich’ja kosa.

Ik wil zweven in tijden van weleer, ik begraaf het hoofd in mijn handen.

Ik zie een stapel losse bladen met daarop een gouden vlecht.

Nado mnoj nebosvod uzhe nizok, Chjornyj son tjagotejet v grudi.

Moj konec prednachertannyj blizok, I vojna, i pozhar – vperedi...

Boven mij dreigt de hemel neer te zinken, zwarte slaap omvat mijn zinnen en ik zie mijn einde reeds naderen, vernietiging en oorlog zullen zijn.

Muzyka V noch’, kogda usnjot trevoga I gorod skrojetsja vo mgle, O, skol’ko muzyki u boga, Kakije zvuki na zemle!

Muziek ‘s Nachts wanneer alle stemmen zwijgen wanneer de stad zich in duisternis hult leid jij, muziek, de reidans der sterren van jou is de wereld dan vervuld.

Chto burja zhizni, Jesli rozy tvoji cvetut mne i gorjat!

Chto chelovecheskije sljozy, Kogda rumjanitsja zakat!

Ja, de storm des levens moet dan zwijgen wanneer je als een roos bloeit.

Vele tranen waren niet tevergeefs wanneer je in het avondrood gloeit!

Primi, Vladychica vselennoj, Skvoz’ krov’, skvoz’ muki, skvoz’ groba Poslednej strasti kubok pennyj Ot nedostojnogo raba.

Muziek, heerseres over de aarde! ondanks dood, ziekte en leed; De laatste beker die ik ledig weze in deemoed aan jou gewijd!

11

Biografieën Componisten Dmitri Sjostakovitsj

volksmuziek, het komt allemaal samen in het werk van Sjostakovitsj die in vele genres actief was. Hij schreef ook diverse filmscores om in zijn levensonderhoud te voorzien in tijden dat zijn vrije werk door de Russische machthebbers verboden was.

Aleksandr Raskatov

Galina Oestvolskaja

Dmitri Sjostakovitsj (1906 1975) is een van de meest gewaardeerde en meest gespeelde Russische componisten van de twintigste eeuw.

Sjostakovitsj kwam tot bloei onder het Sovjetregime waar hij vervolgens veelvuldig mee in botsing kwam omdat zijn kleurrijke stijl niet voldeed aan de Russische eisen. Het werk van Prokofjev, romantiek, neoclassicisme, Russische 12

van Moskou en richtte later met collega’s als Edison Denisov, Vladimir Tarnapolski en Alexander Vustin de groep ASM- 2 (Association of Contemporary Music 2) op. Raskatov maakte snel furore met zijn veelal vocale en op religieuze elementen gebaseerde muziek en kreeg internationale aandacht. In 1994 vestigde hij zich eerst in Duitsland en later, in 2004, in Frankrijk. Hij schreef werken in opdracht van vele internationale festivals, orkesten en ensembles.

Zo ging in 2010 zijn opera A Dog’s Heart in première bij De Nederlandse Opera.

Galina Oestvolskaja (1919 2006) werd geboren in St. Petersburg en stond al snel bekend als een buitensporig muzikaal talent.

Foto: Co Broerse

Aleksandr Raskatov werd in 1953 geboren in Moskou en bleek al snel een muzikaal talent.

Raskatov studeerde in 1978 af aan het conservatorium

In de tijd (1937 - 1947) dat ze aan het conservatorium van haar geboortestad studeerde liet haar compositiedocent Dmitri Sjostakovitsj zich zeer lovend over zijn leerlinge uit: ‘Ik ben ervan overtuigd dat de muziek van Oestvolskaja

Biografieën

wereldwijd erkenning zal vinden, gewaardeerd door allen die de waarheid in muziek van het grootste belang vinden.’

geziene gast, wat onder andere resulteerde in twee internationaal geroemde documentaires over haar werk van Cherry Duyns en Reinbert de Leeuw en van Josee Voormans.

Uitvoerenden Katrien Baerts Sopraan

Foto: Victor Suslin

Hoewel ze later zelf aan het conservatorium van St. Petersburg doceerde, leidde ze een zeer teruggetrokken leven en kwam die wereldwijde erkenning slechts mondjesmaat tot stand.

Pas in de jaren negentig werden haar eigenzinnige composities en massieve klankblokken mede dankzij de inspanningen van Reinbert de Leeuw vooral in Nederland opgepakt.

Ze werd hier een graag

Katrien studeerde af aan de Dutch National Opera Academy en bereikte de halve finale van de Koningin Elisabeth Wedstrijd. Aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel behaalde zij haar master voor zowel zang als viool. In 2015 maakte Katrien aan De Nationale Opera te Amsterdam haar debuut in een nieuwe productie van Lulu. Daarnaast vertolkte ze Clara in Loevendies opera The Rise of Spinoza en zong ze de titelrol in Zuidams Suster Bertken. Samen met Het Collectief bracht Katrien een tournee van haar laatste en wereldwijd geprezen album van Alban Bergs Sieben frühe Lieder en de Maeterlinck Lieder van Zemlinsky. In recitals is Katrien vaak te horen met haar pianist Bart Verheyen, met wie ze te gast was op verscheidene radiozenders en de Nederlandse nationale televisie.

Foto: Claudia Hansen

De Belgische sopraan Katrien Baerts staat bekend voor zowel haar krachtige en sensuele stem als voor haar diepgaande interpretatie en oprechte intensiteit.

13

Biografieën

Nieuw Amsterdams Peil Nieuw Amsterdams Peil (NAP) werd in 2005 door Heleen Hulst en Gerard Bouwhuis opgericht met als doel een nieuwe impuls te geven aan ongedirigeerde kamermuziek van de twintigste en eenentwintigste eeuw.

Zo waren er programma’s rondom György Ligeti, John Cage, Claude Vivier, Francis Poulenc, Richard Ayres en Guus Janssen.

De laatste jaren zijn de projecten van NAP meer gericht op muziektheater en samenwerkingen. Zo waren er projecten met dans (A Year from Monday van choreograaf Paul Selwyn Norton en Gezien Giacometti met muziek van Elmer Schönberger in choreografie van Beppie Blankert), met film (Ur•Wald van Arnoud Noordegraaf, Die Verlorenen van Reynold Reynolds en Anaïs Nin van Louis Andriessen), wonderlijke samenwerkingen met een geurexpert in Narcissus van Calliope Tsoupaki en met een heus draaiorgel in Aan Barrels (met 14

onder andere composities van Reza Namavar en Janco Verduin). Verder waren er samenwerkingen met Muziektheater de Helling in Reclining Woman en met de Diamantfabriek in Conversations with my mother. Onlangs ging Uwe Leipe Mastdramnis van Rob Zuidam in première met sopraan Gerrie de Vries in een regie van Jeroen De Man.

BiografieĂŤn

15

Verwacht DoelenKwartet Tussen stilte en materie

Donderdag avondserie Do 29 sep 2016 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur

Het vermaarde Doelenkwartet komt in dit concert met stukken voor strijkkwartet die eigenlijk zelden gehoord worden, maar dit absoluut wél verdienen. Vier werken, vier totaal verschillende luisterervaringen. De legendarische nieuwe muziekgoeroe John Cage gebruikt in Apartment House 1776 het toeval om stukjes muziek uit te gummen, zodat er bevreemdende gaten vallen. De Oostenrijker Anton Webern, die voor de Tweede Wereldoorlog een leerling van de grote vernieuwer Schönberg was, gebruikt de stilte in Fünf Sätze juist als canvas voor zijn pure klanken.

Programma: Anton Webern Fünf Sätze op. 5 / John Cage delen uit: Apartment House 1776 (bew. Irvine Arditti) / Andries van Rossem Four is one / Helmut Lachenmann Strijkkwartet nr. 1 ‘Gran Torso’

John Cage Foto: Steven A. Gunther

16

Verwacht

Nieuw Amsterdams Peil Odysseus’ Women + Anaïs Nin

Serie Muziektheater Vr 6 dec 2016 Grote Zaal 20.15 - 21.35 uur

‘Ik wil liefde, liefde, liefde’. Het verlangen van de mythische Odysseus en het verlangen van de legendarische Anaïs Nin. De Nederlandse regisseur Jorinde Keesmaat brengt in een Nederlandse première twee karaktervolle werken van Louis Andriessen samen in één regie. Het zelden uitgevoerde Odysseus’ Women (1995) voor vier vrouwelijke stemmen en synthesizer en het beroemde Anaïs Nin (2010).

Programma: Louis Andriessen Odysseus’ Women / Anaïs Nin

Louis Andriessen

17

Verwacht

September vr 16 sep / 20.30 uur / Kleine Zaal Murcof, Dadub, Dubit + Reggy Van Oers Morph zo 18 sep / 15.00 uur Amsterdam Baroque Orchestra Favorieten van Bach di 20 sep / 20.30 uur Jesu / Sun Kil Moon The Rest Is Noise wo 21 sep / 20.15 uur Georg Nigl + Alexander Melnikov Rihm in het voetspoor van Schubert

wo 28 sep / 20.15 uur Rosanne Philippens & friends I love Schubert do 29 sep / 20.15 uur Doelenkwartet Tussen stilte en materie vr 30 sep / 20.15 uur Ju Percussion Slagwerksensatie uit Azië

Oktober

vr 7 okt / 20.15 uur Nederlandse Bachvereniging De vier jaargetijden za 8 okt / 20.15 uur Anoushka Shankar Land of Gold

za 1 okt / 20.00-8.00 uur Merlijn Twaalfhoven Resonance night

zo 9 okt / 15.00 uur Nederlands Kamerkoor + Peter Phillips Nederlands Kamerkoor ontmoet Rob Wijnberg

zo 2 okt / 11.00 uur / Kleine Zaal Maarten Havinga In de geest van Huygens

Huil van de Wolff

zo 2 okt / 15.00 uur Sabrina Starke Wat is het geheim van zingen? (8+)

vr 23 sep / 20.15 uur Boris Giltburg Etudes van Skrjabin, Liszt en Rachmaninov

zo 2 okt / 20.15 uur Brodsky Quartet Concert en cd-presentatie integrale opname Sjostakovitsj

za 24 sep / 15.00 uur De IJ-Salon Vroeg of laat?

do 6 okt / 12.30 uur Jacob Olie Trio Lunchconcert i.s.m. NMF

18

do 6 okt / 20.15 uur Nederlands Blazers Ensemble Stemmen uit het Oosten

Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan onze oprichter Jan Wolff (1941 2012).

Zie voor meer informatie http://www.muziekgebouw.nl/ muziekgebouw/Monument Jan Wolff Geheimtips Bijzondere concerten

Foto: Erik van Gurp

Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl

Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal.

- Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert.

- Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming.

- Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl

Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen.

Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje.

Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.

Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren.

Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons

Op de hoogte blijven?

Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws.

Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram.

Dank!

Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.

Druk binnenwerk

19