Do 18 jan 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Donderdag avondserie
Het Gelders Orkest + Liza Ferschtman Serenade Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Donderdag avondserie Do 18 jan 2018 Grote Zaal 20.15 - 22.05 uur
Het Gelders Orkest + Liza Ferschtman Serenade
ca. 40 minuten voor de pauze ca. 50 minuten na de pauze
Christian Vásquez dirigent Liza Ferschtman viool George Gershwin (1898 - 1937) Cuban Overture (1932) Leonard Bernstein (1918 - 1990) Serenade after Plato’s ‘Symposium’ (1954) Phaedrus - Pausanias Aristophanes Erixymachus Agathon Socrates – Alcibiades Pauze Charles Ives (1874 - 1954) The Unanswered Question (1908) Aaron Copland (1900 - 1990) Suite uit Billy the Kid (1938) George Gershwin An American in Paris (1928) Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Toelichting In 2018 is het honderd jaar geleden dat componist en dirigent Leonard Bernstein werd geboren. Ter ere van zijn verjaardag gaan Liza Ferschtman en het Gelders Orkest op tournee door Nederland, met een van Bernsteins mooiste werken: de Serenade after Plato’s ‘Symposium’. niet onder te lijden, wat blijkt uit zijn Cuban Overture. Ze beleefde haar première in 1932 Dit werk is in feite een verkapt vioolconcert in het Lewisohn Stadium, tijdens een ‘all en is Ferschtman op het lijf geschreven. Gershwin’ concert met maar liefst 18.000 Bernstein baseerde de compositie op Plato’s mensen: ‘De opwindendste avond die ik ooit beroemde tafelgesprek over de aard van beleefde’, zoals de componist zelf zei. En liefde. Liza Ferschtman – vorig seizoen over de ouverture: ‘Ik poogde de Cubaanse nog Zielsverwant van het Muziekgebouw ritmes te combineren met mijn originele – speelde de Serenade al vaak en met veel thematische materiaal. Het resultaat is een succes, onder meer in Dallas met Jaap van symfonische ouverture die de essentie van Zweden en met het befaamde Boedapest de Cubaanse dans in zich heeft.’ Festival Orkest van Iván Fischer. Samen met het Gelders Orkest zette ze het werk ook op cd. Vanavond klinkt verder geliefde muziek van Bernsteins landgenoten George Leonard Bernstein Gershwin, Charles Ives en Aaron Copland. Serenade after Plato’s ‘Symposium’
George Gershwin Cuban Overture Rumba had het aanvankelijk moeten heten, Gershwins hommage aan Havanna, ontstaan na zijn verblijf daar in 1932. Het was zijn eerste werk na in de leer te zijn gegaan bij Joseph Schillinger. Deze Russische emigrant zou de dertiger techniek bijbrengen. Want als Tin Pan Alleycomponist had Gershwin een overdaad aan originaliteit, maar weinig opleiding. Schillinger spijkerde Gershwin enkele jaren bij op een vrij academische manier. Maar gelukkig had Gershwins spontaniteit daar
Leonard Bernstein ‘de Gershwin van het tweede deel vorige eeuw’ noemen doet beide componisten onrecht aan. Immers: Bernstein had een gedegen klassieke opleiding en bewoog zich even makkelijk in het symfonische oeuvre van Mahler als in de musicalwereld. Maar beiden slechtten absoluut de rigide scheidslijnen tussen de klassieke wereld en die van het amusement. Bernstein, wiens honderdste geboortedag dit jaar gevierd wordt, had een brede interesse die reikte tot en met Plato. Ondanks de term ‘Serenade’ is de Serenade een echt vioolconcert. Leonard Bernstein schreef het in opdracht van de Koussevitzky Music 3
Toelichting
Foundation in 1953-1954, naar aanleiding van Plato’s Symposium. Aanvankelijk schijnt de componist overwogen te hebben het werk Symposium te noemen. Daar zag hij uiteindelijk van af, maar de verwijzing naar Plato’s banket wordt duidelijk doordat de afzonderlijke delen de namen dragen van personen die deelnemen aan deze discussie over liefde. Zelf zei Bernstein over zijn Serenade: ‘De muziek is, evenals de dialoog, een reeks verwante lofprijzingen op de liefde en volgt de Platonische vorm door de volgorde van de sprekers.’
Serenade is een reeks lofprijzingen op de liefde Hoewel de Serenade geen letterlijk programma heeft, biedt Bernstein de luisteraar wel enig houvast. Zo begint Phaedrus het symposium met een lyrische lofzang op Eros (fugato, ingezet door de soloviool), waarna Pausanius de dualiteit beschrijft van minnaar en beminde. Nadat Aristophanes de mythologie tot onderwerp heeft genomen, behandelt Erixymachus de lichamelijke harmonie. Vervolgens prijst Agathon de liefde in al haar facetten en stipt Socrates het demonische erin aan. Hij wordt echter geïnterrumpeerd door Alcibiades en zijn dronken metgezellen. Bernstein besluit zijn uitleg met de constatering: ‘Als in dit feest een vleugje jazz schuilt, dan hoop ik niet dat men dat opvat als anachronistische Griekse feestmuziek, maar eerder als de natuurlijke expressie van een hedendaags 4
Amerikaans componist die doordrongen is van de geest van dat tijdloze banket.’
Charles Ives The Unanswered Question The Unanswered Question was de titel van een zestal lezingen die Leonard Bernstein gaf aan Harvard. Een titel ontleend aan ‘dat korte maar opmerkelijke stuk van Charles Ives’ – aanvankelijk bedoeld als één paneel van een tweeluik onder de titel Two Contemplations. ‘Ives had een zeer metafysische vraag in gedachten; maar ik heb altijd het gevoel gehad dat hij ook een andere vraag stelde, een heel muzikale – waar gaat muziek naar toe? Waarom muziek? Welke muziek? Wiens muziek?’ Aldus Bernstein. Een hoop vragen, maar daartoe roept het werk ook op. We horen twee ensembles: het ene als tonale strijkersdecor, het andere als atonale voorgrond – dit bestaat uit houtblazers en een solotrompet. Ives zelf schreef: ‘De strijkers spelen steeds ppp (‘pianissimo possibile’: zo zacht mogelijk) zonder tempoverandering. Zij stellen de Stilte van de Druïden voor – die niets weten, zien of horen. De trompet intoneert de eeuwige vraag van het bestaan en doet dat elke keer met eenzelfde ‘tone of voice’.’ De jacht op het antwoord wordt steeds heftiger, ontaardt in spot en na de ultieme vraag vervagen de strijkersklanken in het luchtledige. Het stuk dateert van 1908 maar werd pas veel later gepubliceerd.
Toelichting
Aaron Copland
George Gershwin
Suite uit Billy the Kid
An American in Paris
Aaron Copland en Leonard Bernstein ontmoetten elkaar op Harvard. Hoewel beiden Amerikaans waren, deelden ze Europese wortels: Bernsteins ouders kwamen uit Rusland, die van Copland uit Litouwen.
Gershwin had eigenlijk zijn licht op willen steken bij Ravel. We schrijven begin 1928 als hij een poging waagt – en door Ravel wordt afgewezen.
Copland groeide op in Brooklyn en legde al vroeg een groot talent aan de dag voor muziek. Hij liet zich, evenals Gershwin en Bernstein, uitdrukkelijk inspireren door zijn Amerikaanse achtergrond. ‘Elke Amerikaan heeft een idee van wat het Westen is – je neemt het in je op’, merkte hij ooit op. Zo ontstond zijn ballet Billy the Kid. De componist citeert cowboyliedjes erin, maar portretteert ook het landschap van het Wilde Westen. Onderwerp van het ballet is het leven van Henry McCarty alias William H. Bonney, ofwel Billy the Kid. Verscheidene episodes uit zijn leven passeren de revue: hoe hij de moordenaar van zijn moeder doodt, hoe Billy zelf uiteindelijk aangehouden wordt, en tenslotte zijn dood. Het ballet, het derde in Coplands loopbaan, beleefde zijn première in Chicago, in 1938. Het was een succes: ‘Ik kan me geen ander werk van mij herinneren dat zo unaniem werd verwelkomd’, merkte hij later op. De suite omvat zo’n twee derde van het gehele ballet en werd in 1941 in première gebracht door de New York Philharmonic.
Volgens mezzosopraan Éva Gauthier, een wederzijdse vriendin, zou Ravel er weinig voor gevoeld hebben omdat hij niet wilde dat Gershwin slechte Ravel zou gaan schrijven en zijn grote spontane talent zou verliezen. Een andere versie van dezelfde gebeurtenis verhaalt echter hoe Ravel, nadat hij Gershwin gevraagd had hoeveel die verdiende met zijn muziek, opgemerkt had dat het dan wellicht beter was als Ravel bij Gershwin zou studeren. Gershwins gebrekkige opleiding was te wijten aan het feit dat de familie arm was: nadat pa in 1910 een piano had gekocht, genoot de jongen enkel wat pianolessen. Daarna kreeg hij een baantje bij een muziekuitgever, waar hij liedjes voorspeelde aan eventueel geïnteresseerden. Een verblijf in Parijs inspireerde hem tot het ballet An American in Paris. Dit symfonisch gedicht voor orkest, zoals hij het noemde, was een autobiografische reflectie waarin het stadsrumoer tot leven komt, compleet met claxonnerende taxichauffeurs. Volgens de componist zelf: ‘Mijn doel was de impressie te portretteren van een Amerikaanse bezoeker aan Parijs als hij door de stad loopt, luistert naar verscheidene straatgeluiden 5
Toelichting
en de Franse atmosfeer in zich opneemt.’ Maar het is niet enkel vrolijkheid wat de klok slaat: ‘Onze Amerikaanse vriend is plotseling, misschien nadat hij wat gedronken heeft in een café, ten prooi gevallen aan een aanval van heimwee.’ Die wordt weergegeven met een bluesy passage. Maar het heimwee is tijdelijk en als hij buiten komt en de buitenlucht inademt, is hij weer de observator van het Parijse leven - dan ‘triomferen de straatgeluiden en de Franse atmosfeer’. Tekst toelichting: Frits de Haen
6
Biografieën Componisten George Gershwin
De Amerikaanse componist George Gershwin (1898 1937) werd vooral bekend door zijn werk op de grens van het bestaande klassieke genre en de jazz. Hij begon zijn loopbaan rond 1916 als liedjescomponist. Op zijn vijftiende speelde hij voor de Tin Pan Alley, een aantal muziekuitgeverijen in Manhattan gevestigd op West 28th Street in New York. Later wordt Tin Pan Alley veralgemeend tot
een globale aanduiding van Amerika’s commerciële muziek. In 1914 werkte hij voor de uitgever Jerome H. Remick and Co, Music Publishers. Al snel kwam Gershwin in contact met theaterproducenten en schreef hij samen met zijn broer Ira musicals voor Broadway die grote successen werden, zoals Lady, Be Good!, Funny Face en Strike up the Band. Ondanks zijn grote successen bevredigde het lichte genre hem niet en wilde hij als een serieuze ‘klassieke’ componist gezien worden. Zijn eerste en belangrijkste poging daartoe was het schrijven van de Rhapsody in Blue (1924) voor het eerst uitgevoerd door de componist op piano en het (dans)orkest van Paul Whiteman. Op een van zijn Europese reizen in 1928 zocht Gershwin contact met de componisten Igor Stravinsky, Francis Poulenc, Darius Milhaud en Maurice Ravel. Gershwin zette zich daarna aan het componeren van zijn meesterwerk: de opera Porgy and Bess, die in 1935 voltooid werd en waarin alle gezongen
rollen door zwarte zangers en -zangeressen vertolkt werden. Tijdens het laatste jaar van zijn leven verbleef Gershwin in Hollywood om zich te wijden aan de filmmuziek. Hij stierf er op 11 juli 1937 aan de gevolgen van een hersentumor.
Leonard Bernstein
foto: U.S. News & World Report 1971
Leonard Bernstein (1918 1990) studeerde aan de Harvard University en aan het Curtis Institute of Music in Philadelphia. Bernstein maakte verschillende musicals in de jaren veertig. Hij werd bekend toen hij in 7
Biografieën
1943 bij een concert in New York als dirigent inviel voor de zieke Bruno Walter. Bernstein was zijn leven lang voorvechter van Amerikaanse componisten als George Gershwin, William Schumann en Roy Harris en Europese hedendaagse muziek. Hij dirigeerde wereldpremières van Messiaen, Ives en Copland en brak een lans voor het werk van componisten als Mahler, Britten, Sjostakovitsj, Nielsen en Sibelius toen deze nog amper werden gespeeld in de Verenigde Staten. Bernstein deelde zijn liefde voor klassieke muziek met een miljoenenpubliek door de tv-uitzendingen van de door hemzelf vormgegeven en gepresenteerde Young People’s Concerts, die door CBS werden opgenomen en in meer dan veertig landen werden uitgezonden. Zijn uitnodiging om een serie colleges te geven aan Harvard University resulteerde in het kloeke boek The Unanswered Question. Op intrigerende wijze koppelde Bernstein hierin de taal van de muziek aan principes uit de 8
taalwetenschap, psychologie en muziekgeschiedenis en esthetische filosofie.
Charles Ives
Charles Ives (1874 - 1954) groeide als ‘parttime’ componist uit tot een van de belangrijkste Amerikaanse stemmen van de twintigste eeuw. Overdag werkte hij als verzekeringsagent en ’s avonds componeerde hij. Ives studeerde aan Yale bij de Amerikaanse componist Horatio Parker, maar zijn onorthodoxe houding jegens de muziek en de
muziekgeschiedenis had hij van zijn vader. Deze stimuleerde hem om alle muziek te gebruiken die hij om zich heen hoorde en hem aanspoorde nieuwe technieken te onderzoeken. Ives was de eerste Amerikaanse componist die op grote schaal werkte met het laten klinken van meerdere toonsoorten tegelijk, met polyritmiek en met een mozaïek van citaten. Voor zijn publiek was hij te complex. Het duurde tot de jaren dertig eer zijn werk dankzij de inspanning van collega’s als Lou Harrison en Henry Cowell daadwerkelijk uitgevoerd werd. In 1947 kreeg hij de Pulitzer Price voor zijn Derde symfonie.
Aaron Copland Aaron Copland (1900 – 1990) was een Amerikaanse componist, muziekpedagoog, dirigent en pianist. Hij was van Russisch-joodse afkomst en het vijfde kind van een groot gezin. Reeds op jeugdige leeftijd vertoonde hij interesse voor muziek, ballet en literatuur.
BiografieĂŤn
Tussen zijn zeventiende en zijn eenentwintigste schreef Copland een aantal nog onvoldragen pianocomposities en liederen. Zijn vader wilde dat hij een fatsoenlijke studie zou volgen, maar zijn moeder stelde hem in de gelegenheid in Parijs muziek te gaan studeren. Hij zou er drie jaar blijven, eerst als leerling van Paul Vidal, daarna van de beroemde muziekpedagoge Nadia Boulanger. Boulanger stelde Copland voor aan de mecenas Sergej Koesevitski. In de zomermaanden van 1924 en 1925 kwam hij in Berlijn, Salzburg en Wenen met de Europese avant-garde in contact.
In 1925 en 1926 kreeg hij een studiebeurs van de Guggenheim Foundation, waarmee hij tijdens de zomer door Europa kon reizen. In Amerika schreef hij zich in als lid van de vereniging van componisten. Hij schreef verschillende boeken (What to listen for in music, Our New Music, Music and imagination, Copland on music). Zijn invloed in de muziekwereld was groot en hij steunde componisten zoals Leonard Bernstein, Carlos ChĂĄvez, Toru Takemitsu en David Del Tredici. Copland stierf op 2 december 1990. Gedurende heel zijn leven werd hij gewaardeerd en kreeg hij vele onderscheidingen.
9
Biografieën
Uitvoerenden Liza Ferschtman Viool Als dochter van befaamde Russische musici, kreeg Liza Ferschtman al op vijfjarige leeftijd haar eerste vioollessen. Zij volgde haar studie eerst bij Herman Krebbers en later aan het Curtis Institute of Music in Philadelphia en de Guildhall School of Music and Drama. Op 17-jarige leeftijd won ze het Nationaal Vioolconcours Oskar Back. In 2006 ontving zij de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs. Als soliste trad ze op met orkesten over de hele wereld, waaronder het Koninklijk Concertgebouworkest, het Dallas Symphony Orchestra en het London Philharmonic Orchestra. Een van de hoogtepunten was een uitgebreide internationale tournee met het Festival Orkest van Boedapest, dat door de 10
foto: Marco Borggreve
New York Times als ‘niets minder dan een openbaring’ werd omschreven. Op het gebied van kamermuziek musiceert Liza Ferschtman met pianisten als Inon Barnatan, Jonathan Biss en Enrico Pace en bezocht ze befaamde podia als de Wiener Musikverein, de Wigmore Hall in Londen en het Amsterdams Concertgebouw waar ze in 2014 de complete werken voor vioolsolo van Bach uitvoerde. Sinds 2007 is ze artistiek leider van het Delft
Chamber Music Festival, dat zij tot een toonaangevend festival in de wereld heeft gemaakt. Inmiddels heeft Liza Ferschtman een omvangrijke cd-collectie, waaronder duo’s voor viool en cello met haar vader Dmitri Ferschtman. Met het Gelders Orkest bracht Ferschtman in januari 2017 het Vioolconcert van Mendelssohn uit op cd en ter ere van de honderdste geboortedag van Bernstein zal in februari as. de cd met diens Serenade verschijnen.
Biografieën
Christian Vásquez Dirigent De Venezolaanse dirigent Christian Vásquez heeft zijn opleiding genoten dankzij wat men in zijn geboorteland ‘El Sistema’ noemt: een gratis staatssysteem voor muziekonderwijs. Het systeem brengt kinderen overal in het land met muziek in aanraking. Daarnaast biedt het de meest getalenteerde kinderen een professionele opleiding. Zo begon Vásquez als negenjarige violist in een van de jeugdorkesten van het land. Vanaf 2001 studeerde hij orkestdirectie onder leiding van José Antonio Abreu, de oprichter van El Sistema. Vásquez leidde diverse jeugdorkesten, maar zijn grote doorbraak kwam in 2008 toen hij bij het Simón Bolívar Jeugdorkest Mahlers Tweede symfonie dirigeerde. Met dit orkest maakte hij ook diverse tournees. Het bracht de dirigent onder de aandacht
foto: Wolf Marloh
van veel andere orkesten zoals het Philharmonia Orchestra in Londen, het Residentieorkest, het Gewandhausorchester in Leipzig en vorig jaar het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Christian Vásquez is sinds 2013 chef-dirigent van het Symfonieorkest van Stavanger en het Teresa Carreño Jeugdorkest van Venezuela, waarmee hij enige tijd geleden een grote Europese tournee maakte. Begin 2015 debuteerde hij als
operadirigent bij de Noorse Opera. Tussen Het Gelders Orkest en Christian Vásquez bestaat al jaren een warme band. Sinds begin 2016 is hij als vaste gastdirigent aan het orkest verbonden.
11
Biografieën
foto: René Knoop;
Het Gelders Orkest Gedreven door muzikale ambitie, geïnspireerd door het publiek en verbonden met hun omgeving, dat is Het Gelders Orkest. De passie voor klassieke muziek deelt het orkest met mensen van alle leeftijden in Gelderland en daarbuiten. Ze brengen bekende en minder bekende werken en treden op met wereldberoemde solisten, jonge toptalenten en grote gastdirigenten. De musici groeien en schitteren onder 12
leiding van chef-dirigent Antonello Manacorda. Als jonge ‘oude ziel’ kan hij als geen ander emoties van het publiek en het orkest laten samensmelten. Het Gelders Orkest wil zoveel mogelijk mensen raken. Naast symfonische concerten organiseert het daarom een verrassend scala aan alternatieve muzikale ontmoetingen en avontuurlijke crossovers, in de vorm van kinderconcerten, educatieen amateurprojecten, films en workshops.
Verwacht
Ligeti Festival Za 24 feb 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Warm-Up Ligeti Festival Met onder andere Pierre-Laurent Aimard en Reinbert de Leeuw Componist György Ligeti (1923-2006) hoort thuis in het selecte rijtje van de allergrootste 20e-eeuwse componisten als Béla Bartók en Igor Stravinsky. Zonder het te beseffen kennen veel mensen zijn muziek al van beroemde films als 2001 A Space Oddysey en The Shining. Als opmaat en smaakmaker voor het Ligeti Festival (5 t/m 8 april) vormt deze 1,5 uur durende talkshow mét live muziek de perfecte kennismaking met een van de meest fascinerende componisten van de 20e eeuw. Te gast zijn meesterpianist Pierre-Laurent Aimard en dirigent Reinbert de Leeuw. Weinigen hadden zo’n nauwe band met Ligeti als deze twee. Wat fascineert hen zo in zijn muziek? En wat voor een mens was Ligeti? Dat horen we van Aimard en De Leeuw. Daarnaast laten Aimard, het Dudok Quartet Amsterdam en violist Joseph Puglia in enkele sleutelwerken van Ligeti horen hoe fantastisch zijn muziek is.
LeonardLigeti György Bernstein foto: Schott Promotion-H.J. Kropp
Let op: deze avond is (deels) in het Engels
Programma: György Ligeti Fragmenten uit Vioolconcert (Joseph Puglia) / Delen 1, 5 en 7 uit Musica ricercata (Pierre-Laurent Aimard) / Etudes nr. 3 ‘Touches bloquées’, nr. 8 ‘Fém’ en nr. 10 ‘Der Zauberlehrling’ (Pierre-Laurent Aimard) / Strijkkwartet nr. 2 (Dudok Quartet Amsterdam)
Ligeti Festival mede mogelijk gemaakt door:
13
Verwacht
Strijkkwartet Biënnale Amsterdam za 27 jan t/m za 3 feb
Januari
za 27 jan
vr 19 jan / 20.15 uur Score Collective Extase
20.15 uur Hagen Quartett + Jörg Widmann Symbiose van strijkkwartet en klarinet
za 20 jan / 20.15 uur Ensemble Zefiro Virtuoze sonates uit de barok
22.30 uur Late Beethoven Quatuor Danel
zo 21 jan / 13.30 uur 18 violisten rondom Joseph Puglia Het Berio Project
11.00 uur Brentano Quartet Klankwereld van de renaissance
za 21 jan / 15.00 uur Joseph Puglia Wat is het geheim van de viool? (8+) wo 24 jan / 20.15 uur Nederlands Kamerkoor + Peter Dijkstra De Psalmensymfonie van Stravinsky do 25 jan / 20.15 uur Nederlands Blazers Ensemble + Duda Paiva Company The Fairy Queen 14
zo 28 jan
13.00 uur Grass Roots Showcase-middag met jong talent en randprogramma 17.00 uur / Atriumzaal The creation of Beethoven’s late quartets Muzikaal college Barry Cooper + Quatuor Danel 20.15 uur Brentano Quartet Volbloed strijkkwartettraditie 22.30 uur O/Modernt String Quartet De/constructing fuges
ma 29 jan 9.30 uur / Kleine Zaal Vroege Haydn Quartetto di Cremona 11.30 uur / Atriumzaal Masterclass Improvisatie: Cuarteto Casals + Lucio Amanti 14.15 uur / Kleine Zaal Extending string quartet: Spaces Diamanda Dramm + special guests 17.00 uur Selected by / Brentano Quartet Brahms en Mozart 20.15 uur Cuarteto Casals Beethoven op een mediterraans plein
Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten
Foto: Erik van Gurp
Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15