2018 03 28 Momo + Mari Kodama

Wo 28 mrt 2018 Grote Zaal 20.15 uur

Serie Piano

Momo + Mari Kodama Vier handen uit Japan

Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers.

Bij voorbaat dank.

Programma

Serie Piano Wo 28 mrt 2018 Grote Zaal 20.15 - 22.15 uur

Momo + Mari Kodama Vier handen uit Japan

ca. 50 minuten voor de pauze ca. 50 minuten na de pauze

Momo Kodama piano Mari Kodama pianoÂ

Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten?

Dank u wel.

2

Programma

Samuel Barber (1910 - 1981) Souvenirs op. 28 (1951) suite voor piano 4-handig ·· Waltz ·· Schottische ·· Pas de deux ·· Two-step ·· Hesitation Tango ·· Galop Rodolphe Bruneau-Boulmier (1983) El Torcal (2018; wereldpremière) voor twee piano’s John Adams (1947) Hallelujah Junction (1996) voor twee piano’s Pauze Igor Stravinsky Le sacre du printemps (1913) voor twee piano’s Première Partie: L’adoration de la terre ·· Introduction ·· Les Augures printaniers et Danse des adolescentes ·· Jeu du rapt ·· Rondes printanières ·· Jeux des cités rivales ·· Cortège du Sage – Adoration de la terre – Le Sage ·· Danse de la terre Seconde Partie: Le Sacrifice ·· Introduction ·· Cercles mystérieux des adolescentes ·· Glorification de l’élue ·· Evocation des ancêtres ·· Rituel des ancêtres ·· Danse sacrale de l’élue

3

Toelichting In zijn jeugd nam moeder Barber haar zoon Samuel geregeld mee naar New York, waar ze kopjes thee met hem dronk op het Palm Court van het Plaza Hotel. Een salonorkest kietelde er het publiek de oren met de modieuze dansmuziek van die tijd.

‘Het was rond 1914, de tijd van de eerste tango’s’, memoreert Barber in de biografie van Barbara Heyman. Net als in Barbers Souvenirs, hoor je in Hallelujah Junction van John Adams de muzikale weerslag van de persoonlijke geschiedenis van een componist. Bij hem leidt het tot een optimistisch drieluik vol deinende pianomuziek, verwijzend naar de desolate highways van Californië. Oerkracht van heidense dansen bepaalt Stravinsky’s Sacre, volgens tijdgenoot Louis Laloy, als een ‘orkaan die uit de diepten van eeuwen kwam’. Ruige Andalusische rotsformaties, drachtig van gefossiliseerde zeewezens uit de prehistorie, vormen de inspiratie voor Rodolphe Bruneau-Boulmier.

Samuel Barber Souvenirs Samuel Barbers Adagio voor strijkers was de favoriet van president John F. Kennedy.

Orkestmusici speelden het populaire werk voor de radiomicrofoons, de maandag volgend op die voor hem zo noodlottige dag in Dallas, 22 november 1963. Heel de wereld was in tranen.

Maar Samuel Barber had nog veel meer in zijn mars. Hij is ook de componist van niet te missen vocale werken als Dover Beach, 4

de Hermit Songs en kon ferm uitpakken.

Zijn balletmuziek Medea (Serpent Heart) op. 23, voor een dansvoorstelling van de baanbrekende choreografe Martha Graham getuigde volgens Virgil Thomson van ‘frank violence’. Op de zesdelige suite Souvenirs waarmee dit concert opent, is eveneens gedanst, zij het pas een aantal jaren nadat Barber het origineel uit 1951 schreef, dat vanavond wordt uitgevoerd.

Begin jaren vijftig schreef Barber deze lucide quatre-mainsstukken voor zichzelf en zijn vriend Charles Turner in de stijl van zes verschillende dansen waar het salonorkest destijds in excelleerde, ‘die ik mij herinnerde met affectie, niet in ironie of ‘tongue in cheek’, maar meer vanuit een geamuseerd soort zachtmoedigheid’. De suite opent met pianistisch spektakel en schakelt naar een wals in Franse sfeer. De Schottische refereert aan slapstick. Pas de deux reikt van weemoed tot brandende hartstocht. Two-step sprankelt rap en swingend, met parelende loopjes in de discant, de rechterkant van het klavier.

Hesitation Tango is van een wufte, geheimzinnige elegantie. In de afsluitende Galop toont Barber met groot raffinement zijn kleurenpalet en gevoel voor smaak en stijl. Hier en daar klinkt een vleug Stravinsky, alsof hij de muziek flambeert met een scheut calvados uit Parijs. Lincoln Kirstein, medeoprichter van New York City

Toelichting

Ballet, vroeg Barber het in kleine kring vaak op feesten gespeelde werk te orkestreren voor ballet.

Rodolphe Bruneau-Boulmier El Torcal Honderdvijftig miljoen jaar geleden lagen de kalksedimenten van het natuurreservaat El Torcal de Antequera op de bodem van de Tethys oceaan. Ze maakten nog deel uit van een zeearm die de Atlantische oceaan met de Middellandse Zee verbond.

Door plaattektoniek – de beweging noordwaarts van continent Afrika in het bijzonder –ontstonden gebergten als de alpen. Ook de kalksedimenten van deze zeearm, in de golf van Cadiz, westelijk van Gibraltar, nabij het huidige Alicante, werden met geweld door de onrustige aardkorst tot wel 1300 meter hoogte opgestuwd. De magnifieke omkering die hier plaatsvond, inspireerde de jonge Franse componist Rodolphe Bruneau-Boulmier tot evocaties ervan in pianoklank.

El Torcal is door Bruneau-Boulmier opgedragen aan Mari en Momo Kodama.

De componist, tevens behendig radiopresentator, stuurde een explicatie van zijn werk in bloemrijk Frans. ‘El Torcal maakt deel uit van een cyclus met werken voor een of twee piano’s rond het thema water’, legt hij uit. ‘Na de

evocatie van de polders in het noorden (Paysage oublié, 2016) en verdronken beschavingen (Le convoi de l’eau, 2015) put El Torcal inspiratie uit een gebied in Andalusië, het natuurreservaat Torcal de Antequera, befaamd om de formaties kalkrotsen.’ Erosie door water, barsten en breuken door temperatuurverschillen leidden tot de huidige in al hun grilligheid oprijzende kalkformaties.

Het gebied is rijk aan wilde bloemen en orchideeën, vale gieren, steenarenden, hagedisslangen en steenbokken en is een spectaculaire toeristische attractie. ‘Deze maritieme zeebodem is vandaag de dag gemetamorfoseerd tot een indrukwekkend gebergte. Overweldigend, de last torsend van verschillende lagen uit verre tijden, draagt ze de fossiele sporen van de eerste tekenen van leven op aarde.’

In El Torcal tracht Bruneau-Boulmier de onmetelijke pracht en de sublieme ervaring die het landschap oproept in muziek te vangen. ‘Van overdonderend geweld tot melodieën uit oneindige verten.’ ‘Ze komen weifelend tot ons, afkomstig van oeroude tijden, sculpturen van resonantie in dialoog tussen de twee instrumentalisten – als tussen twee bergen – met als stip op de horizon, de belofte van de zonovergoten méditerranée met haar transparante licht’, schrijft hij poëtisch. ‘Is dat immers niet de taak van de componist?’, besluit BruneauBoulmier zijn betoog met een retorische vraag. ‘Een diepe duik te nemen in deze oertijd die men zo vergeten is, om er een levendige expressie uit te laten verrijzen?’

5

Toelichting

John Adams

Igor Stravinsky

Hallelujah Junction

Le sacre du printemps

Hallelujah Junction is de naam van een ‘truckstop’ precies daar waar de grens van Californië aanschuurt tegen Nevada: op de kruising tussen de US 395 en de US 40 (tegenwoordig State Route 70).

Pierre Monteux dirigeerde onverstoorbaar door, Nijinski schreeuwde zijn dansers toe vanuit de coulissen hoe ze hun stappen moesten tellen, terwijl Coco Chanel – die de getrouwde componist in haar hotelbed had gelokt terwijl ze zijn dakloos gezin huisvestte in haar paleis – kippenvel van opwinding kreeg.

Het sprak tot de verbeelding van Adams, zoals onze fantasie op hol slaat achter het stuur bij het passeren van pompstation Kalix Berna aan de A27 bij Oosterhout, of de afslag Cadier en Keer aan de A2 in Zuid-Limburg. ‘Here we have a case of a great title looking for a piece’, verklaart Adams. Elk woord heeft zijn muzikale consequenties. ‘Junction’ gaf aanleiding tot een interlocking patroon tussen twee piano’s. Korte, ritmisch zeer geladen motieven kaatsen heen en weer in strak gefaseerde opeenvolgingen. Uitgestelde herhaling geeft een ruimtelijk echo-effect. Puls en maatsoort verschuiven voortdurend. ‘Hal-le- LU-jah’ vormt de basis van het ritme. Startmotor is een minimalistisch motief gebaseerd op de laatste drie lettergrepen ‘le-lu-jah’. Halverwege stijgen er bijna impressionistische klanken op uit de twee vleugels. Het blijkt de opbouw naar een bevrijdende jubel waarin alle vier syllaben van de titel klinken, opgepookt door vonkende jazzritmes, tegen het slot slinks versneden tot atonaliteit. In het boek Hallelujah Junction: composing an American Life, publiceerde Adams in 2009 zijn memoires, ‘with a calm, Californian confidence’ (Michael Church in een boekbespreking).

6

Gendarmes voerden een charge uit en trachtten met zaallicht aan het publiek tot bedaren te brengen. ‘Manager of Theatre Takes This Means to Stop Hostile Demonstrations as Dance Goes On’, lazen Amerikanen al gauw via Marconi’s Transatlantic Wireless Telegraph to The New York Times. ‘Parisians hiss New Ballet.’

De voor die tijd pittige dissonanten en opzwepende ritmes voor groot orkest in romantisch symfonische bezetting waren bijna niet opgewassen tegen alle gekraai van verontwaardiging in de zaal. Wie het wil meemaken kan terecht bij de goed gedocumenteerde reconstructie in de film Coco Chanel & Igor Stravinsky van regisseur Jan Kounen (pseudoniem van de geboren Utrechtenaar Jan Coenen) uit 2009.

De Ballets Russes en Stravinsky schreven op 29 mei 1913 geschiedenis, maar de Sacre du Printemps kreeg al eerder een vuurdoop in besloten kring ten huize van criticus Louis Laloy, waar Debussy anno

Toelichting

1912 aan de baskant naast Stravinsky had plaatsgenomen om samen het nog onvoltooide manuscript à quatre mains door te spelen. ‘Het is een erg woest stuk, niet te zeggen primitief, maar van alle moderne gemakken voorzien’, stelde Debussy met verfijnde ironie na afloop vast. Stravinsky liet een bewerking voor twee pianisten uitgeven. Die verscheen in druk op 23 mei 1913, nog voor de première van de orkestversie. De publicatie van de laatste werd uitgesteld tot 1922. Jarenlang was de ritmisch zo aanstekelijke pianoversie daarmee de enige bron. Voor choreografen is deze oerbewerking nog steeds onmisbaar bij live begeleiding van dansrepetities.

In ons land waagde pianist en componist Maarten Bon (1933 - 2003) zich aan een eigen arrangement voor vier concertvleugels. De première daarvan tijdens de Nacht van Andriessen in de Grote Zaal van het Concertgebouw bleek in 1981 een sensatie. Testamentair had Stravinsky bepaald dat er geen enkele bewerking van zijn Sacre mocht worden gemaakt. Na een uitvoering in het Lincoln Center New York 1990 lukte het Bon toch zijn bewerking officieel erkend te krijgen door de dirigent Robert Craft, belangenbehartiger van de erven Stravinsky.

Tekst toelichting: Huib Ramaer

7

Biografieën Componisten Samuel Barber

De Amerikaanse componist Samuel Barber (1910 - 1981) schreef zijn eerste werken toen hij zeven jaar oud was.

Op 10-jarige leeftijd begon hij aan zijn eerste opera.

Hij was 14 jaar toen hij het Curtis Institute binnen stapte om zang, piano en compositie te studeren.

Later studeerde hij ook orkestdirectie bij Fritz Reiner.

Al snel verzamelde Barber een groep invloedrijke musici om zich heen die 8

hem steunde. Zo maakte de dirigent en componist Gian Carlo Menotti zich niet alleen sterk voor Barbers opera’s, maar schreef hij ook de libretti voor Vanessa en A hand of Bridge. Ook dankte hij zijn faam deels aan de steun van Vladimir Horowitz en Arturo Toscanini.

Ondanks zijn volgens velen anachronistische romantiek en lyriek groeide Barber mede dankzij zijn fameuze Adagio uit tot een van de belangrijkste en meest gespeelde Amerikaanse componisten.

festivals, waaronder Radio France Montpellier, Solistes à Bagatelles en Cabaret contemporain, en wordt uitgevoerd door pianisten als François-Frédéric Guy, Momo Kodama, Sébastien Vichard en David Violi.

Rodolphe BruneauBoulmier De Franse musicoloog en componist Rodolphe Bruneau-Boulmier (1983) studeerde in Parijs aan de Sorbonne en het Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse.

Op het conservatorium ontving Rodolphe BruneauBoulmier meerdere eerste prijzen. Zijn muziek klinkt regelmatig op verschillende

Hij werkt sinds 2006 bij de radiozender France Musique.

Sinds 2014 presenteert hij samen met Émilie Munera het programma En Pistes!

(Nieuwsgierig? Download de podcasts op i-tunes). In 2015 kwam de eerste cd met composities van BruneauBoulmier uit en werd hij gelauwerd door de Fondation Banque Populaire.

Biografieën

John Adams

De Amerikaanse componist John Adams (1947) componeerde vanaf zijn achtste jaar en studeerde later compositie en directie aan de universiteit van Harvard.

Het was de uitbundige periode van de flowerpower, van marihuana en rockmuziek, een sfeer die totaal tegenstrijdig was aan de ernstige, op Arnold Schönberg en Anton Webern gerichte leerstof aan de universiteit. Rond zijn dertigste maakte Adams kennis met het

minimalisme van Steve Reich en Philip Glass en vond hij zijn eigen stijl waarin hij het minimalisme koppelde aan melodische elementen met een emotionele zeggingskracht. In de jaren negentig werd zijn muziek polyfoner en ook liet hij zich meer inspireren door de jazz en rock. In 1971 werd Adams compositiedocent in San Francisco, waar hij samen met dirigent Edo de Waart de concertserie New and unusual music opzette. Echt beroemd werd Adams met zijn opera’s Nixon in China (1987), The Death of Klinghoffer (1991) en Doctor Atomic (2005) waarin grote eigentijdse thema’s op een swingende, quasi luchtige manier werden behandeld.

Igor Stravinsky Igor Stravinsky (1882 - 1971) wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke componisten van de twintigste eeuw. Hij werd in Rusland opgeleid door Nicolaj Rimsky-Korsakov en zijn eerste werken klinken in de geest van zijn leermeester.

©Milken Family Foundation

Al snel sloeg Stravinsky onder invloed van de Russische volksmuziek nieuwe wegen in. In 1910 ging hij voor het eerst naar Parijs om de repetities van zijn L’oiseau de feu bij te wonen, een van de revolutionaire partituren voor Les Ballets Russes. Later schreef hij hiervoor nog onder andere Petrouchka, Le sacre du printemps en Pulcinella. Stravinsky bleef in Frankrijk en werd in 1934 Frans staatsburger.

In 1939 vestigde hij zich in Amerika. Hier schreef hij onder andere The Rake’s Progress. Na de jaren vijftig hield hij zich bezig met 9

Biografieën

twaalftoonstechnieken, te horen in de Requiem Canticles. De Russische volksmuziek en de ritmische energie bleven de constante factoren in zijn werk.

Uitvoerenden Momo en Mari Kodama Momo en Mari Kodama noemen zich ‘twee heel verschillende pianisten’, al zijn het zussen, ‘wat het altijd heel bijzonder maakt samen op te treden’. Al mag het tijdens repetities soms tot pittige discussies leiden, juist die verschillen geven het duo een des te sterkere drive gezamenlijk hetzelfde pad te gaan richting de ideale interpretatie van repertoire voor vier handen op een of twee vleugels.

‘Wat dat betreft maakt het ons niet uit wat we spelen, of het nou Mozart is, Bartók, Poulenc of Martinů.’ Het Concert voor twee piano’s en orkest van laatstgenoemde Tsjech voeren ze november 10

dit jaar nog uit in Hannover met het omroeporkest van de NDR onder leiding van Lawrence Foster. Voor het label Pentatone maakte het duo Kodama cd-opnames in Hilversum. Het resultaat is een Tsjaikovski-cd met balletsuites in transcripties voor pianoduo van Rachmaninov, Arenski, Debussy en Eduard Langer.

In het spel van Mari prees de Los Angeles Times ‘intelligently measured power and passionate conviction’.

Geboren in Osaka, groeide ze op in Duitsland, Zwitserland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.

Haar docenten aan het Conservatoire National supérieure de Musique in Parijs waren onder andere Germaine Mounier (piano) en Geneviève YoyDutilleux (kamermuziek), de vrouw van componist Henri Dutilleux. Ze volgde lessen bij de legendarische Bach-vertolkster Tatiana Nikolajeva aan het Mozarteum Salzburg en privéles bij Alfred Brendel.

Ze bouwde een glansrijke carrière op als concertpianist en gaf succesvolle recitals

in New York, Parijs, Londen, Japan, Spanje en de Bondsrepubliek Duitsland.

Mari Kodama wordt geregeld uitgenodigd als solist door orkesten in Japan zoals de Tokyo Metropolitan Orchestra en het Yomiuri Nippon Orchestra. Tevens trad ze op met de Berliner Philharmonic, de Los Angeles Philharmonic en de Berkeley Symphony. In Californië is zij oprichter en artistiek directeur van de Musical Days in Forest Hill, een kamermuziekfestival dat ze elke zomer organiseert met haar man, de dirigent Kent Nagano, in de buurt van hun huis in San Francisco.

Dit seizoen pleit ze voor het veronachtzaamde Tweede pianoconcert van de meer om zijn ballades bekend staande romanticus Carl Loewe, met gracieuze pastorale evocaties van het Spaanse landschap. In Japan voltooit ze haar cyclus Beethoven-sonates die ze daar zomer 2016 begon.

Momo Kodama volgde een vergelijkbaar pad tot ze na het conservatorium in Parijs lessen nam bij Murray Perahia, András

Biografieën

Schiff, Vera Gornostajeva en – eveneens – Nikolajeva.

Zij is door de pers geprezen om haar ‘aantrekkelijke lyrische spel’ en haar ‘technische brille’. Zij won in 1999 het internationale concours van omroep de ARD in München. Op haar palmares staan concerten als solist met toporkesten als de Berliner Philharmoniker en de Boston Symphony, omroeporkesten als NDR Hamburg en Radio France Philharmonic en de Royal

Liverpool Philharmonic. Ze trad op in kamermuziek met eminente musici als Renaud Capuçon, Christian Tetzlaff, Steven Isserlis en Jörg Widmann en is een geliefd performer op festivals als Roque d’Anthéron, Festival Enesco, Schleswig-Holstein en Settembre Musica.

Momo Kodama is een gerenommeerd interpreet van het piano-oeuvre van Olivier Messiaen. In Japan ontving zij de Saji Keizo prijs van de Suntory Foundation

voor haar bijdrage aan de eigentijdse muziekpraktijk.

Bij het label ECM bracht ze een cd uit met de etudes van Toshio Hosokawa en de nog immer vrij sporadisch in de concertzaal te horen etudes van Debussy.

11

Verwacht

Serie Piano Za 14 apr 2018 Grote Zaal 20.15 uur

Kristian Bezuidenhout Beethoven en Haydn Hoewel alle noten netjes genoteerd zijn, is het hoofdthema van het recital van de Zuid-Afrikaanse pianist Kristian Bezuidenhout ‘improvisatie’. Met zijn fortepiano neemt Bezuidenhout de luisteraar mee in het hoofd van Beethoven en Haydn en beroemde composities die al improviserend ontstonden. Beethovens romantische Pathétique en Haydns Variaties in f klinken op de fortepiano van Bezuidenhout ongelofelijk fris, alsof ze ter plekke ontstaan.

Kristian Bezuidenhout baarde in 2014 opzien in het Muziekgebouw door met het Orkest van de 18e Eeuw alle pianoconcerten van Beethoven op fortepiano uit te voeren. Het bevestigde vooral zijn status als een van de beste fortepianisten van dit moment. De leerling van de legendarische Malcolm Bilson geldt al sinds hij in 2001 het fortepianoconcours van het festival Musica Antiqua in Brugge won als ‘the finest exponent of the fortepiano’ (The Herald).

Programma: Ludwig van Beethoven 2 Rondo’s op. 51 / Sonate op. 13 ‘Pathétique’ / Sonate in D op. 10 nr. 3 / Joseph Haydn Variaties in f

12

Kristian Bezuidenhout foto: Marco Borggreve

Seizoen 2018-2019 Serie Piano In de serie Piano hoort u grote internationale pianisten; zowel gelauwerde solisten als spectaculaire nieuwkomers. Ieder recitalprogramma is met grote zorg samengesteld: muziek van de barok tot nu, in een aaneenschakeling van vuurwerk en intimiteit. vr 14 sep 2018 Angela Hewitt Das wohltemperierte Klavier I

vr 25 jan 2019 Elisabeth Leonskaja Beethovens laatste pianosonates

zo 16 sep 2018 Angela Hewitt Das wohltemperierte Klavier II

vr 15 mrt 2019 Marc-AndrĂŠ Hamelin Absoluut meesterschap

vr 16 nov 2018 David Kadouch RĂŠvolution

vr 29 mrt 2019 Piotr Anderszewski Beethovens Diabelli-variaties

zo 9 dec 2018 Jean-Efflam Bavouzet + Roger Nichols Lecture-recital: Debussy verklaard

wo 24 apr 2019 Alexandre Kantorow Jonge pianosensatie

wo 19 dec 2018 Nikolai Lugansky Rusland versus Frankrijk

13

Verwacht

Ligeti Festival

Maart

Volledig programma, tickets en randprogramma: muziekgebouw.nl/ligeti

do 29 mrt / 20.15 uur Nieuw Ensemble Thirty Situations vr 30 mrt / 20.15 uur Concerto Copenhagen De passie van Händel za 31 mrt/ 20.15 uur Nederlands Kamerorkest Honegger - Symfonie nr. 2

April Kijk Muziek! zo 1 apr

13.30 + 15.30 uur / Kleine Zaal Aadje Piraatje viert feest (2-4) Ton Meijer + Nederlands Philharmonisch Orkest 13.30 uur + 15.30 uur Zapp Mattheus (8+) Amsterdams Bach Consort wo 4 apr / 21.00 uur Joshua Abrams’ Natural Information Society The Rest is Noise @ Bimhuis 14

5 t/m 7 apr

do 5 apr 19.45 uur / Entreehal Opening Ligeti Festival Slagwerk Den Haag – Car Horn Prelude 20.15 uur Asko|Schönberg + Slagwerk Den Haag Exuberante ensemblemuziek vr 6 apr 15.00 uur Pierre-Laurent Aimard Explore the Score: Etudes van Ligeti 20.15 uur Pierre-Laurent Aimard De piano volgens Ligeti za 7 apr 14.15 uur Ligeti’s kamermuziek Baanbrekend 17.00 uur / Entreehal Poème symphonique i.s.m. Gaudeamus 20.15 uur Asko|Schönberg + Nederlands Kamerkoor + Katrien Baerts Vocale fantasieën

23.00 uur Pierre-Laurent Aimard + Tamara Stefanovich + Daniel Ciampolini Ligeti: Music is play zo 8 apr 11.00 uur / Kleine Zaal Ere Livonen Ligeti en Nancarrow op het Fokker-orgel 13.00 uur / Atriumzaal Workshop SoundLAB in Space (7+ met volwassenen) Maak Muziek! Ligeti special 15.00 uur Grasland (8+)

Huil van de Wolff Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012).

Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen

Foto: Erik van Gurp

Restaurant Zouthaven Kom voor het concert eten in restaurant Zouthaven. Reserveren: 020 788 2090 of zouthaven.nl

Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal.

- Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert.

- Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming.

- Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl

Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen.

Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje.

Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.

Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren.

Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons

Op de hoogte blijven?

Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws.

Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram.

Dank!

Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiĂŤnten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.

Druk binnenwerk

15