Do 6 dec 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Donderdag avondserie
Amsterdam Sinfonietta +Â Marc-AndrĂŠ Hamelin KlavierstĂźck Hamelin
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale programmaboekje is een extra service ter voorbereiding op het concert. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie tijdens het concert te raadplegen via uw mobiele telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de andere concertbezoekers. Bij voorbaat dank.
Programma
Donderdag avondserie Serie Amsterdam Sinfonietta
Amsterdam Sinfonietta + Marc-André Hamelin Klavierstück Hamelin Marc-André Hamelin piano Candida Thompson leiding en viool Maxim Shalygin (1985) Lullaby (2008) Alfred Schnittke (1934 - 1998) Concert voor piano en strijkorkest (1979)
Do 6 dec 2018 Grote Zaal 20.15 - 22.00 uur ca. 35 minuten voor de pauze ca. 45 minuten na de pauze
Inleiding Foyerdeck 1 19.15 - 19.45 uur Thea Derks in gesprek met Marc-André Hamelin en Candida Thompson
Pauze Marc-André Hamelin (1961) Passacaglia voor piano en strijkorkest 2002/2018; wereldpremière) Karlheinz Stockhausen (1928 - 2007) Klavierstück IX (1954/1961) Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) Strijkkwartet nr. 11 op. 95 in f ‘Quartetto Serioso’ (1810) bew. Marijn van Prooijen ·· Allegro con brio ·· Allegretto ma non troppo ·· Allegro assai vivace ma serioso - Trio ·· Larghetto espressivo - Allegretto agitato
Dit concert wordt live uitgezonden door de NTR op NPO Radio 4.
Bent u niet vergeten uw mobiele telefoon uit te zetten? Dank u wel.
2
Toelichting De virtuoze pianist Marc-André Hamelin is terug in het Muziekgebouw. Was de Canadees hier eerder al als solist te horen in de pianoserie, vanavond treedt hij op met Amsterdam Sinfonietta. Voor dit strijkorkest heeft hij een bewerking gemaakt van een eigen compositie Passacaglia, oorspronkelijk geschreven voor piano en strijkkwartet. Dit werk wordt omzoomd door twee werken die Hamelin ruimschoots de gelegenheid bieden zijn meesterschap te etaleren, het Concert voor piano en strijkorkest van Alfred Schnittke en Klavierstück IX van Karlheinz Stockhausen. Als omlijsting dienen stukken waarin alleen Amsterdam Sinfonietta te horen is. Het programma opent met Lullaby van Maxim Shalygin, een werk dat sterk geïnspireerd is door de muziek van Schnittke. Het concert besluit met Ludwig van Beethovens Strijkkwartet nr. 11 in een versie voor strijkorkest. Het ensemble beschouwt dit als een lijfwerk. Bovendien speelde Beethoven een belangrijke rol in het oeuvre van Schnittke.
Schnittke het beschreef. ‘Hij vertelde dat dat werk zich uit zichzelf ontwikkelde’, zegt Shalygin. ‘Die ervaring had ik ook met Lullaby. Ik schreef het in een periode waarin ik de nadruk legde op vloeiende lijnen in muziek, zonder abrupte sprongen of onderbrekingen. Ik had aanvankelijk moeite om een melodie te vinden. Maar terwijl ik meer en meer stemmen toevoegde, schreef het zichzelf in zekere zin. Eigenlijk zit er te veel materiaal in naar mijn smaak, en dat is ook precies wat Schnittke zei over zijn compositie. Ik had mijn stuk al een titel gegeven, toen ik hoorde over een stam waarin een koppel samen een melodie moet vinden voor ze aan kinderen mogen beginnen. Het past precies bij Lullaby; het is een ode aan het leven.’
Maxim Shalygin
Concert voor piano en strijkorkest
Lullaby
De muziek van Alfred Schnittke wordt vaak omschreven als polystilistisch. Zijn Concert voor piano en strijkorkest voldoet daar zonder enige twijfel aan.
Maxim Shalygin schreef Lullaby toen hij nog compositie studeerde. Over een traag stappende baslijn ontplooit zich een zachte melodie, waar zich nieuwe lijnen bij aansluiten. Zo waaiert de muziek almaar verder uit, tot een dichte, complexe samenklank die uitmondt in één gloeiend akkoord. Shalygin vergelijkt de totstandkoming van dit stuk met het compositieproces van het Concert voor piano en strijkorkest zoals
Alfred Schnittke
De twee partijen lijken elk een eigen leven te leiden, een eigen weg te volgen. Het lijkt aanvankelijk onschuldig en vriendelijk met een paar aarzelende noten van de piano, maar die ontaarden al snel in akkoorden van een groeiende barsheid. Herhaalde aanzetten tot een melodie introduceren de strijkers, waar de piano uitnodigend doorheen wandelt. Ook nu 3
Toelichting
houdt die ogenschijnlijke vriendelijkheid maar even stand. Al snel wijken piano en strijkers uiteen in bloedstollende samenklanken, die de indruk wekken van een afdaling in een gespleten geest. Soms lijken die twee persoonlijkheden tot een vergelijk te komen, maar dat duurt nooit lang. Wanneer de strijkers akkoorden inzetten, die zo weggelopen kunnen zijn uit de Promenade-delen van Modest Moesorgski’s Schilderijententoonstelling, barst de piano los in dissonanten. Anderzijds, wanneer de piano een melodie begint te ontwikkelen, dwarsbomen de strijkers die met dichte clusters. Het stuk bereikt een climax in een herhaling van de Moesorgskiakkoorden. ‘Mijn favoriete moment’, zegt Hamelin. ‘Ik beantwoord die open akkoorden door de hel uit de toetsen te ranselen. Dat is een grote bevrijding. Ik kan me helemaal laten gaan, alle emoties uit het instrument beuken. Met tamelijk eenvoudige middelen creëert Schnittke een huiveringwekkende gemoedstoestand. Dat bestempelt hem tot een bijzondere scheppende geest. Je kunt allerlei interpretaties aan het stuk ophangen, maar uiteindelijk blijft het ambigu. En dat is wat zijn muziek zo rijk maakt.’
Hamelin schreef deze Passacaglia in 2002 als een pianokwintet in opdracht van het Canadese Scotia Festival of Music. Hij schreef er enkele jaren geleden twee delen bij op verzoek van het Segerstrom Center for the Arts in Californië. ‘Ik voel me sterk verbonden met de Passacaglia’, zegt hij. ‘Het oorspronkelijke stuk stamt uit het midden van mijn loopbaan als componist, maar het was mijn eerste opdracht. Ik heb het bewerkt voor Amsterdam Sinfonietta. Die versie beleeft nu dus zijn wereldpremière. Het is een thema met een groot aantal variaties. In zekere zin heeft dat thema zijn eigen weg gebaand, en gedicteerd hoe het behandeld wordt. Het pakte nogal tragisch en somber uit. Maar, zoals gezegd, het heeft mijn hart gestolen. Het pianokwintet is voor mijn gevoel nog niet af. Ik ga er nog een vierde deel aan toevoegen.’
Marc-André Hamelin
Het stuk begint met een akkoord dat in anderhalve minuut bijna 230 keer aangeslagen wordt. Dat gebeurt in twee delen, die elk fortissimo beginnen en in volume afnemen tot uiterst zacht. In de negen minuten die volgen, verandert de maatsoort bij elke volgende maat. Van 42 tellen in een maat naar dertien, naar twee, dan eenentwintig, acht, een, drie, acht, en zo door. De indelingen en hun
Passacaglia voor piano en strijkorkest Na het tumult van Alfred Schnittkes compositie volgt een werk van pianist MarcAndré Hamelin. Het is minder verscheurd en opstandig in zijn toonzetting, maar ademt een zwaarmoedigheid die Russisch aandoet. 4
Karlheinz Stockhausen Klavierstück IX Tussen 1952 en 2003 schreef Stockhausen negentien Klavierstücke, de laatste vijf voor synthesizer. In deze negende uit de serie springen twee dingen onmiddellijk in het oog.
Toelichting
volgorde lijken volstrekt willekeurig, maar zijn door Stockhausen bepaald door Fibonaccireeksen te combineren. Daarnaast duikt het openingsakkoord telkens weer op. Het wordt afgewisseld met sterk verschillende muzikale figuren: staccato akkoorden, zacht gespeelde akkoorden, lang aangehouden akkoorden waar noten doorheen gespeeld worden, groepen noten vol versieringen in het hoge register. Vlotte en trage tempi volgen elkaar snel op, evenals wisselingen in volume. Terwijl de pianist zich in het eerste deel nauwgezet moet houden aan de tempoaanduidingen, verlangt Stockhausen in de laatste drie minuten juist dat snelle versieringen onregelmatig gespeeld worden. Hoe dat gebeurt, mag de pianist zelf bepalen.
Ludwig van Beethoven Strijkkwartet nr. 11 ‘Quartetto Serioso’ Beethovens Strijkkwartet nr. 11 luidt zijn laatste werkperiode in, die gekenmerkt werd door voortgaande abstractie en experimenteerdrift. Het is een relatief kort werk, zonder herhalingen.
laat hangen. De muziek lijkt te getuigen van nauwelijks onderdrukt ongeduld, een grote haast. In het vierde en laatste deel volgen drie tempoaanduidingen elkaar binnen vijf minuten op. Na sinistere en omineuze eerdere delen laat hij dit ‘serieuze’ kwartet in een vlotte, lichtvoetige dans eindigen. Gustav Mahler vond dat deze kamermuziek ook tot zijn recht moest kunnen komen in de concertzaal, en maakte om die reden als eerste een bewerking voor strijkorkest. Hij voorzag problemen bij de eerste uitvoering voor publiek, en daar kreeg hij gelijk in. Een deel van het gehoor reageerde met luidkeels boegeroep. Het werd meteen ook de laatste uitvoering die hij van dit arrangement zou verzorgen. Pas in de jaren tachtig dook Mahlers partituur weer op, in de archieven van het Weens Philharmonisch Orkest. Amsterdam Sinfonietta speelt vanavond de originele strijkkwartetpartijen van Beethoven met een toegevoegde baspartij – gebaseerd op de cello – van Marijn van Prooijen. Tekst toelichting: René van Peer
Beethoven springt heen en weer tussen uitersten van emotie, van zachte lyrische passages naar muzikale woede-uitbarstingen, waarin hij schurende dissonanten niet uit de weg gaat; van krachtig marcherende motieven naar elegante danspassen. Hij veroorloofde zich een tot dan toe ongekende vrijheid in zijn behandeling van tonaliteit, met akkoorden die hij onopgelost in de lucht 5
Biografieën Componisten Maxim Shalygin
Maxim Shalygin (1985, OekraÏne) begon zijn studie compositie op zestienjarige leeftijd bij Irina Ivashenko. Daarna studeerde hij achtereenvolgens aan het conservatorium in SintPetersburg en de Nationale Muziekacademie in Kiëv, waar hij in 2010 zijn master haalde. Een tweede master haalde hij het jaar daarop aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, waar hij 6
studeerde bij Cornelis de Bondt en Diderik Wagenaar. Een project, waar hij al tien jaar aan werkt, is een serie composities voor soloinstrumenten, die hij in nauwe samenwerking ontwikkelt met de musici voor wie hij de stukken schrijft. Daarnaast schrijft hij regelmatig muziek voor ballet, waaronder Suite Homage to Alfred Schnittke, Nachtnet en Odysseus. Zijn ‘symfonie’ Letters to Anna voor soloviool kreeg in 2012 een eervolle vermelding tijdens de Gaudeamus Muziekweek. Voor celliste Maya Fridman schreef hij Canti d’inizio e fine. In 2019 gaat een werk voor acht saxofoons in première naar de verhalenbundel Todos los fuegos el fuego van Julio Cortázar.
Alfred Schnittke Alfred Schnittke (1934 1998) begon zijn muzikale opleiding in Wenen, maar zette deze na drie jaar voort aan het Conservatorium in Moskou waar hij later ook les gaf. Hij was daar leraar instrumentatie van 1962 tot 1972.
Daarna werd Schnittke zelfstandig componist en schreef muziek voor meer dan zestig films. Schnittkes vroege composities zijn sterk beïnvloed door het naoorlogse serialisme. Al snel vond hij deze stijl onbevredigend en zocht hij zijn eigen weg door de muziekgeschiedenis. Zijn al dan niet parodistisch gebruik van verschillende stijlen en vormen leidde tot het polystilisme. Hij groeide daarmee uit tot een van de meest gespeelde componisten van de twintigste eeuw. Hij werd geïnspireerd door een groot aantal vooraanstaande uitvoerders, waaronder
Biografieën
Mstislav Rostropovitsj, die zich inzette om zijn twee Celloconcerten wereldroem te verschaffen. Vanaf 1980 kreeg Schnittkes muziek meer en meer internationale aandacht. Hij ontving veel awards en eremedailles. Hij componeerde in totaal negen symfonieën, zes concerti grossi, concerti voor viool, cello, piano, strijkkwartetten, kamermuziek, balletten, koorwerken en drie opera’s. De eerste opera Life with an Idiot ging in Amsterdam in première in april 1992.
Marc-André Hamelin Marc-André Hamelin (1961, Canada) geniet wereldwijde faam als pianist vanwege het inzicht en de technische beheersing waarmee hij zowel klassiek als eigentijds repertoire uitvoert op het concertpodium en op cd uitbrengt. Dat doet hij in solorecitals en als solist bij orkesten, waaronder het BBC Scottish Symphony Orchestra en de Los Angeles Philharmonic. Daarnaast toert hij met de
Amsterdam Sinfonietta door Europa. Hij heeft meer dan zestig cd’s op zijn naam staan, alle uitgebracht door Hyperion Records.
een Grammy, en kreeg de Preis der deutschen Schallplattenkritik in 2011. Hij heeft Canadese onderscheidingen gekregen voor zijn werk: Officier in de Orde van Canada, Chevalier de l’Ordre du Québec, en hij is lid van de Royal Society of Canada.
Karlheinz Stockhausen
Naast zijn carrière als pianist is Hamelin ook actief als componist. Hij heeft diverse prijzen ontvangen voor zijn albums. Voor zijn 3-cd set Busoni: Late Piano Music kreeg hij in 2014 de ECHO Klassik in de categorie uitvoerend musicus; het werd uitgeroepen tot album van het jaar door de tijdschriften Diapason en Classica. Een album met zijn eigen composities, Hamelin: Études, werd in 2010 genomineerd voor
Karlheinz Stockhausen (1928 - 2007) werd geboren in de omgeving van Keulen en is zijn leven lang in die streek blijven wonen, later in een door hemzelf ontworpen huis in Kürten. 7
Biografieën
Na de oorlog studeerde hij aanvankelijk piano en schoolmuziek in Keulen, maar in 1951 hoorde hij in Darmstadt een kort pianostuk van Olivier Messiaen dat bij hem als een bom insloeg. Hierdoor kwam hij op het spoor van het serialisme, essentieel voor zijn hele latere oeuvre. Vanaf de première in 1952 van Kreuzspiel was zijn naam gevestigd als leider van de avant-garde. Korte tijd studeerde hij bij Messiaen in Parijs, en daar dook hij ook in de mogelijkheden van de ‘musique concrète’ en de elektronische muziek. Resultaten van dit onderzoek waren onder andere Gesang der Jünglinge en Kontakte. Vanaf eind jaren zestig sloeg Stockhausen de weg in van het religieus spirituele, wat resulteerde in de cyclus Die sieben Tage der Woche (1977-2005). Stockhausen schreef in totaal 362 werken, waarvan vele zijn uitgevoerd en uitgebracht. Hij verbreidde zijn visie op de muziek via lezingen, artikelen en jaarlijkse interpretatiecursussen in Kürten. Daardoor heeft hij een grote invloed 8
uitgeoefend op de jongere generatie componisten en musici. Terwijl zijn ideeën door velen werden gewantrouwd, werkt zijn muziek zo overtuigend dat hij tot op heden geldt als een onomstreden grootheid.
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven (1770 - 1827) was in Bonn aanvankelijk hofmusicus van de keurvorst en leerling van Christian Gottlob Neefe. In 1792 vestigde hij zich in Wenen, eerst als leerling van Haydn maar al snel als zelfstandig musicus.
Aanvankelijk werd Beethoven in Wenen vooral beroemd als pianist en fenomenaal improvisator. Hij verkeerde op gelijke voet met adellijke personen aan wie hij zijn werken opdroeg. Toen hij in 1808 overwoog om Wenen te verlaten, besloten zijn adellijke vrienden hem een jaarlijkse toelage toe te kennen, om hem zo in Wenen te kunnen houden. Al rond zijn vijfentwintigste kreeg hij gehoorproblemen die uiteindelijk uitmondden in vrijwel gehele doofheid. Niet alleen door zijn vele brieven, maar ook door de ‘Konversationshefte’ die de dove componist hielpen tijdens gevoerde gesprekken, weten we veel over zijn leven en denken. In zijn latere leven was hij bij het componeren aangewezen op zijn scherpe ‘innerlijke gehoor’ en in zijn muziek deed hij steeds minder concessies aan het grote publiek. Door zijn tijdgenoot E.T.A. Hoffmann werd hij beschouwd als een van de eerste romantici: ‘Zijn muziek wekt dat oneindige verlangen op dat het wezen is van de romantiek.’
Biografieën
Uitvoerenden Marc-André Hamelin Piano Zie biografie pag. 7
Candida Thompson foto:Marco Borggreve
Leiding en viool Candida Thompson studeerde bij de vermaarde pedagoog David Takeno aan de Guildhall School of Music and Drama in Londen, waar zij haar solistendiploma met onderscheiding behaalde. Daarna studeerde Candida Thompson verder aan het Banff Centre for the Arts in Canada. Ze behaalde diverse prijzen op concoursen, onder meer op het Internationale Jeunesses Musicales te Belgrado. Als solist speelde ze met diverse orkesten in Europa, de Verenigde Staten en het Verre Oosten. Candida Thompson is een gepassioneerd kamermusicus. Zij speelde
samen met musici als Isaac Stern, Janine Jansen, Julian Rachlin, Isabelle Faust en Bruno Giuranna. Met celliste Xenia Jankovic en pianist Paolo Giacometti vormt zij het Hamlet pianotrio. Sinds 2003 is Candida Thompson artistiek leider van Amsterdam Sinfonietta. Bij het aanvoeren van een project hecht zij grote waarde aan de individuele inbreng van alle orkestleden. Haar muzikale benadering vraagt een maximale inzet en grote betrokkenheid van de musici. Onder haar leiding nam Amsterdam Sinfonietta inmiddels elf cd’s op. De allereerste opname Verdi Tsjaikovski werd direct
verkozen tot ‘Editors Choice’ door het toonaangevende muziektijdschrift The Gramophone. Na de bejubelde cd Shostakovich Weinberg (2013) waarop Candida het zelden gespeelde Concertino van Weinberg speelt, verscheen in 2014 The Argentinian Album waarop ze soleert in de Vier Seizoenen van Astor Piazzolla. Dit seizoen verscheen de nieuwste cd Bártok Brahms, waarop het vurige Divertimento van Bártok naast Brahms’ lyrische strijkkwartet wordt gezet. Gramophone beschreef de cd als ‘indisputably strong’, Diapason gaf hem 5 sterren. Thompson bespeelt een viool van Guarneri, del Gesù (1698-1744). 9
Biografieën
Amsterdam Sinfonietta Amsterdam Sinfonietta werd in 1988 opgericht met Lev Markiz als eerste artistiek leider. Candida Thompson is sinds 1995 als concertmeester verbonden aan het orkest, sinds 2003 is ze tevens artistiek leider. In de afgelopen jaren maakte Amsterdam Sinfonietta tournees door Europa, China, Amerika en Australië. Het strijkorkest trad op in concertzalen als Barbican Hall in Londen, Cité de la Musique in Parijs, National Centre of Performing Arts in Beijing en Konzerthaus in Berlijn. Het ensemble dat uit 22 strijkers bestaat, wordt geleid door violiste en artistiek leider Candida Thompson. Daarmee onderscheidt Amsterdam Sinfonietta zich van gangbare orkesten. Zonder dirigent spelen vergt een grote inzet en betrokkenheid van alle musici. In het orkest zitten dan ook musici die spelen op solistenniveau. Het repertoire omvat uiteenlopende muzikale 10
stijlen, van barok tot hedendaags. Naast de uitvoeringen van bekend repertoire breekt het orkest ook een lans voor onbekend gebleven of nieuw repertoire. Amsterdam Sinfonietta speelde in de afgelopen seizoenen premières van onder meer Jörg Widmann, Thomas Larcher, John Zorn, Sofia Goebaidoelina, Joey Roukens, Michel van der Aa en Sally Beamish. Met de eductatieve voorstelling KleuterSinfonietta bereikt Amsterdam Sinfonietta jaarlijks duizenden kinderen in Nederland. Daarnaast organiseert het orkest de Sinfonietta Strijkersdagen waarin jonge strijkers deelnemen aan workshops en in speciaal geformeerde strijkorkesten optreden voor publiek. Amsterdam Sinfonietta werkte samen met gerenommeerde musici zoals Sergei Khachatryan, Barbara Hannigan, David Fray, Janine Jansen, Dejan Lazić, Steven Isserlis, Isabelle Faust, Alexander Melnikov, Nino Gvetadze, Christianne Stotijn, Bobby McFerrin en Wende. In de afgelopen seizoenen
maakte Amsterdam Sinfonietta internationale tournees met Sol Gabetta, Patricia Kopatchinskaja, Janine Jansen en Thomas Hampson. In september 2017 maakte het orkest een succesvol debuut in ZuidAmerika samen met het Nederlands Kamerkoor. Voor de komende seizoenen staan enkele tournees gepland door Europa. www.sinfonietta.nl
Biografieën
viool 1 Candida Thompson Ingrid van Dingstee Arnieke Ehrlich Pieter van Loenen Nicoline van Santen Karen Segal viool 2 Jacobien Rozemond Judith van Driel Petra Griffioen Margot Kolodziej Frances Thé Inki Varga altviool Lilli Maijala Anne-Bartje Fontein Els Goossens Ernst Grapperhaus Hannah Strijbos
Amsterdam Sinfonietta foto: Marco Borggreve
cello Sébastien van Kuijk Örs Köszeghy Maarten Mostert Michiel Weidner contrabas Ying Lai Green Servaas Jessen
Marc-André Hamelin foto: Sim Canetty Clarke
11
Verwacht
Donderdag avondserie Do 13 dec 2018 Grote Zaal 20.15 uur
Nieuw Ensemble De lange adem van traditie en vernieuwing Een concertprogramma met een lange lijn van middeleeuwse tot de allernieuwste muziek: totaal verschillende werelden klinken zowel tegenover als in het verlengde van elkaar. Deze avond komen vier op het verleden georiënteerde stukken uit het laatste kwart van de vorige eeuw opnieuw tot leven. Daarnaast klinken nieuwe instrumenten in de actuele muziek van de Tsjechische componist Ondřej Adámek – waarvan voor het eerst in Amsterdam muziek te horen is – en de Nederlander Wilbert Bulsink. Robert Heppener bewerkte twee rondo’s van zijn geliefde middeleeuwer Guillaume Dufay; Jan van Vlijmen instrumenteerde vier liederen van de naar Theresienstadt gedeporteerde Joods/Tsjechische componist Pavel Haas. De Canadees Rodney Sharman zette tijdens zijn studie in Nederland Gerard Reves gedicht Nader tot U op muziek en schrijft nu een nieuw stuk. Twee Nederlandse scholieren ontwierpen de luchtpiano waarvoor Wilbert Bulsink componeerde en de Tsjech Ondřej Adámek ontwierp de Airmachine, die in zijn krankzinnige en opwindende stuk de hoofdrol vervult. Programma: Guillaume Dufay/Robert Heppener Donnes l’assault à la fortresse / J’atendray / Rodney Sharman Nader tot U voor bariton en ensemble / nieuw werk (wereldpremière) / Pavel Haas/Jan van Vlijmen Vier Lieder voor bariton en ensemble / Wilbert Bulsink Op/Weg... geblazen voor luchtpiano en ensemble / Ondřej Adámek Conséquences particulièrement blanches ou noires – Concert voor Airmachine 2 en 14 instrumenten 12
Ondřej Adámek foto: Astrid Ackermann
Verwacht Amsterdam Sinfonietta + Ray Chen Duivelskunstenaar Ray Chen
Serie Amsterdam Sinfonietta Vr 15 feb 2019 Grote Zaal 20.15 uur
Een kleine tien jaar terug verblufte violist Ray Chen de jury’s van de Koningin Elisabethwedstrijd en de Menuhin Competition. Sindsdien staat hij op alle internationale podia. Zijn mediagenieke persoonlijkheid maakt Chen tot een idool voor een jong publiek. Op Facebook volgen vele tienduizenden fans zijn dagelijkse leven. Door zijn razendsnelle linkerhand wordt hij vaak vergeleken met de duivelskunstenaar Paganini. De duivels lastige sonate van Tartini speelt hij dan ook moeiteloos. Speciaal voor deze concertreeks bewerkt de Engelse componist Adrian Williams Stravinsky’s virtuoze Suite Italienne én schrijft hij een flitsend nieuw werk voor het ensemble. Programma: Adrian Williams Opdrachtwerk Concerto for Strings (wereldpremière) / Igor Stravinsky Suite Italienne voor viool en strijkorkest (arr. A. Williams, eerste uitvoering) Giuseppe Tartini Duivelstrillersonate (arr. F. Kreisler) / Pjotr Tsjaikovski Souvenir de Florence
Ray Chen foto: Julian Hargreaves
13
Verwacht
December za 8 dec / 20.15 uur Amsterdam Sinfonietta + Marc-André Hamelin Quartetto Serioso zo 9 dec / 13.30 uur Jean-Efflam Bavouzet Lecture-recital: Debussy verklaard di 11 dec / 20.15 uur Nederlandse Bachvereniging Kerst met Bach
za 15 dec / 19.00 uur college + 20.15 uur concert Coro e Orchestra Ghislieri + Giulio Prandi Een Napolitaanse Kerst
za 22 dec / 15.00 + 19.30 uur Nieuw Vocaal Amsterdam + Amsterdam Baroque Orchestra Kerstspel
Händeldag
zo 23 dec / 10.30 + 13.30 uur Nieuw Vocaal Amsterdam + Amsterdam Baroque Orchestra Kerstspel
zo 16 dec
12.00 uur Paolo Zanzu Händels onderschatte klaviermuziek 14.00 uur La Cicala Händels Italië 16.00 uur La Risonanza Händel ‘alla romana’ 19.30 uur De Nieuwe Philharmonie Utrecht Händels Messiah
zo 23 dec / 19.30 uur Nederlands Kamerkoor + Collegium 1704 Weihnachtsoratorium vr 28 dec / 19.30 uur PAN 2018 Calefax
Huil van de Wolff
do 13 dec / 20.15 uur Nieuw Ensemble De lange adem van traditie en vernieuwing
wo 19 dec / 20.15 uur Nikolai Lugansky Rusland versus Frankrijk
Elke 22e van de maand klinkt om 20.00 uur het geluidsmonument Huil van de Wolff. Martijn Padding componeerde deze interactieve geluidsinstallatie ter herinnering aan oprichter van het Muziekgebouw Jan Wolff (1941 - 2012). Zie voor meer informatie muziekgebouw.nl/ huilvandewolff
vr 14 dec / 20.15 uur Nederlands Kamerorkest Viva Vivaldi
do 20 dec / 20.15 uur Stille Nacht am Silbersee Bezinning met Anna Enquist
Geheimtips Bijzondere concerten die je niet mag missen
wo 12 dec / 20.15 uur InAlto + Alice Foccroulle Mein Herz ist bereit – Kerst in een verlaten land
14
di 18 dec / 20.15 uur Holland Baroque + Kangmin Justin Kim + Joël Grare Les cloches de Noël
Foto: Erik van Gurp
Grand café 4’33 Kom voor het concert eten in Grand café 4’33. Reserveren: 020 788 2090 of 433grandcafe.nl.
Rondom het concert - Na aanvang van het concert heeft u geen toegang meer tot de zaal. - Zet uw mobiele telefoon uit voor aanvang van het concert. - Het maken van beeld- of geluidsopnamen in de zaal alleen met schriftelijke toestemming. - Algemene Bezoekersvoorwaarden zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen Reververingskosten en garderobe zijn bij de kaartprijs inbegrepen. Ook een pauzedrankje, tenzij anders vermeld op uw concertkaartje. Bij concerten zonder pauze staan drankjes klaar na afloop van het concert.
Steun het Muziekgebouw Inkomsten uit kaartverkoop dekken ten dele onze kosten. Word vriend of doneer: met uw extra steun kunnen we concerten op het hoogste niveau blijven organiseren. Meer informatie: muziekgebouw.nl/steunons
Op de hoogte blijven? Blijf op de hoogte van nieuw geboekte concerten of ander nieuws. Volg ons via onze e-nieuwsbrief (aanmelden op muziekgebouw.nl), Facebook, Twitter of Instagram. Dank! Wij kunnen niet zonder de steun van onze vaste subsidiënten en Vrienden van het Muziekgebouw. Wij zijn hen daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
15