«...Бешубња, њизби Худо ѓолиб хоњад буд»,
Ќуръон: сураи Моида, ояти 56
Њокимон зарурат ба насињат доранд
НАШРИЯИ
њИЗБИ
НАњЗАТИ
ИСЛОМИИ
ТОљИКИСТОН
№ 48 (818) Панљшанбе, 27- уми ноябри соли 2014 -и милодї, мутобиќ ба 5 - уми сафар, соли 1436 - и њиљрии ќамарї
- Мо ба хотири фардои нек дасту ќавли љавонмардона додем. Вале барои расидан ба љомеъаи њуќуќбунёду демократї ваќту замон муайян карда намешавад. Агар низомњои њоким заминаи рушд ва имкониятњои рў овардан ба љомеъаи воќеъан мардумсолориро муњаё созанд, расидан ба ин маќсад ваќти зиёдро намегирад, аммо агар онњо монеъи ин кор шаванд, дар 50 сол њам чунин љомеъа сохта намешавад- устод Муњаммадшариф Њимматзода Истиќлол ва барќ
Агарчи дар марњалаи фурўпошии низоми худкомаи шўравї аксари кулли шањрвандони Тољикистони фаќир натанњо истиќлолро ќабул надоштанд, њатто њарфи онро шунидан намехостанд, вале доирањои алоњидаи кишвар баъд аз пиёда шудани љанги тањмилї њадафмандона аз он нафъ бардошта тавонистанд, балки гомбардори њифзи истиќлолият њам ќарор гирифтанд. Яъне аз минбарњои баланд хешро њомии истиќлолият дониста, роњи рушди кишварро танњо дар низоми давлатдории мустаќили миллї диданду истиќлолу истиќлолиятро њамчун як арзиши муњим ба онњое, ки мустаќилона зистанро намехостанд, талќин карданд. Бале, дар панљ соли нооромињо ин гуна талќинњо таъсиргузор буданд ва иддае ба фањми мантиќи истиќлолият дар заминаи зењнияти фитрї, ки то љое бедор шудааст, расиданду аз он љонибдорї карданду эњтимол дар њамон љонибљдорї боќї монданд. Вале раванди зиндагї, мушкилоти мављуд ва печидагињои беш аз пеши он иддаи дигареро, ки ба мантиќи ин гуна арзишњо то ба имрўз сарфањм нарафтаанд, ноќаноъатмандињоеро нисбат ба зиндагии имрўза афзоиш мебахшад, бахусус дар 6-7 моњи рў ба сардињо овардани обу њавои диёр. Ва дар аввалин бархўрд ба љузъитарин масъала, ки роњи њалли онро пайдо карда наметавонанд, агар нафаре њатто бо шухї бигўяд, ки «њељ гап не, истиќлол дорем», дар пай њарфњои носазое дар баробари ин мафњуми муќаддас ва неъмати олиро аз ќалби дарнок берун месозанд, ки гуфтану ошкор кардани онњо дардноктар аст. Пас суол ин аст, ки оё мардуми рў ба мушкил ќарордошта истиќлолро ба сатњи зиндагї марбут медонанд ё бояд њар кадоме аз ин мафњумњоро дар љои худ ќабул намоянду муносибати хос дошта бошанд? Мањз нобасомониву печидагињои мушкилоти рўзгоранд, ки њатто аз истиќлоли худодод њам ношукрї сурат мегирад, њоло аз шукрона садододанњои ТВТ чизе намегўем. Оё метавон љомеъаро бо амну субот гуфт, ваќте дар афкори нафаќахўри данѓарагї дигар тавони тањаммул аз мушкили бебарќї боќї намондааст ва худаш садо баланд мекунад, ки «мардуми дигар ноњияњо дар гумони онанд, ки тамоми данѓарагињо дар сояи давлатпаноњ, љаноби Эмомалї Рањмон кайфу сафо карда мегарданд ва хонањояшон аз нерўи барќ таъмин. Вале ин тавр нест, њамаи данѓарагињо хешу аќрабои эшон нестанд». Агар ба масъалаи таъмину истифодаи неруи барќ ва ваъдадоданњои беохир таваљљуњи лозим сурат бигирад ва ба воќеъиятњо муносифона бањогузорї шаванд, бояд иќрор кард, ки дар боло бурдани сатњи зиндагї давлатмардони кишвар кадом талошњои чашмгире анљом надодаанд, њарчи доранд аз муњољират аст ва зикри василањои номашруъи дарёфти молу њолро, ки майли шукргуфтанњоро барои баъзењо пайдо кунонидааст, лозим намебинем. Акнун биёем, сари масъала, мардум зиндагии бокаромату бошарофат мехоњанд ва бо њарфи хушки истиќлолият ин гуна зиндагї таъмин намегардад. Оё истиќлолияте, ки шањрванд натанњо озодї ва њуќуќњои хеш, њатто аз истифодаи бемайлони нерўи барќи даврони шўравї мањрум мондааст, љои шукргузорї дорад? Пас оё гуфта метавон, ки таъмини нерўи барќ њам ба истиќлолияту фањми истиќлолхоњї таъсир доштааст?
Њар њукумат болои мухолифи аслї ва воќеъияш фишор меорад
Ќонуни то 18-сола: Аз мухолифати эшони Чунин асрор мебинам, агар гўям забон сўзад ё вокуниш ба навиштањои журналист Темури Варќї Нуриддин то лоињаи ЊНИТ