fair practice
Fair Practice. Voor wie de ontwikkelingen in de kunstsector een beetje volgt, weet dat dit een ‘hot topic’ is. En terecht. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat veel artiesten, met name de zzp’ers, zwaar onderbetaald worden. Dat daar iets aan moet gebeuren, zoveel is duidelijk. Een reconstructie van twee jaar lobby, en waar we nu staan als ensemblesector.
Scheefgroei
Tido Visser, directeur van het Nederlands Kamerkoor, is sinds 1 juli 2018 bestuurslid van de Nederlandse Associatie voor Podiumkunsten (NAPK) en vertegenwoordigt vanuit die hoedanigheid de Nederlandse muziekensembles. Hij is de opvolger van Joost Westerveld, zakelijk directeur van Amsterdam Sinfonietta. Westerveld was al jaren bezig met het op de kaart zetten van eerlijke honorering van musici. Tido is sinds zijn aantreden bij de NAPK betrokken bij het verder vormgeven van deze ambities.
De bezuinigingen van het kabinet Rutte I, ingezet in 2011 onder leiding van staatssecretaris van cultuur Halbe Zijlstra, hebben de cultuursector hard geraakt – de ensembles in het bijzonder. De bezuinigingen waren vooral een venijnige greep in de portemonnee van al die mensen die actief zijn in de kunstsector. Want stoppen met spelen, stoppen met maken, stoppen met presenteren, dat was geen optie. Daarvoor ging de liefde voor de kunst te diep. Dus besloot iedereen meer te doen voor minder. Bij het Nederlands Kamerkoor werden de zangers in dienstverband ontslagen, en gingen zij voor het merendeel – gedwongen – verder als zzp’er. Concerttarieven gingen sectorbreed omlaag, en gratis spelen werd schering en inslag. Hetzelfde werk doen voor minder geld is vanuit arbeidsvoorwaardelijk oogpunt geen verstandig besluit. Het heeft geleid tot schrijnende situaties. Mensen die omgerekend voor minder dan het minimumloon topprestaties leveren, voor een publiek dat nauwelijks meer betaalt voor een kaartje dan 5 jaar geleden.
9
