www.art.com.gr
www.art.com.gr
Στη Μέτα, που ισχυρίζεται ότι αγάπησε πρώτα τα έργα μου και ύστερα εμένα και στη Μετούλα, που νομίζει ότι είμαι ο καλύτερος ζωγράφος του κόσμου!!
www.art.com.gr
www.art.com.gr
www.art.com.gr
1 4
ȟĮijȞȚțȩ țĮȜȠțĮȓȡȚ VXGGHQ VXPPHU 200 x 200
5 www.art.com.gr
6 www.art.com.gr
www.art.com.gr
2010 7
www.art.com.gr
KOSTAS PANIARAS
8
www.art.com.gr
9
10 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Περιεχόμενα Contents
37
Κώστας Πανιάρας, ο αυτόχθων των χρωμάτων γράφει ο ποιητής Γιώργος Βέης
25
Οι εποχές, ένα πρόσχημα του Κ. Πανιάρα
91 69
Χρονολόγιο Kostas Paniaras, the autochthon of colours by the poet Yiorgos Veis
74
The seasons, a pretext by K.Paniaras
90
Chronology
11
12 www.art.com.gr
13 www.art.com.gr
14 www.art.com.gr
15 www.art.com.gr
16 www.art.com.gr
17 www.art.com.gr
www.art.com.gr
2 18
ȠȚ İʌȠȤȑȢ DOO VHDVRQV 160 x 480
19 www.art.com.gr
20 www.art.com.gr
21 www.art.com.gr
22 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Îνι Ď€Ď ĎŒĎƒĎ‡ÎˇÎźÎą
23
24 www.art.com.gr
www.art.com.gr
L’art c’est d’être absolument soi-même. Paul Verlaine
, ένα πρόσχημα …ένα πρόσχημα, διότι ο στόχος της ζωγραφικής μου δεν είναι να εικονογραφήσει το εξαντλημένο από τον καιρό, κιόλας, του Vivaldi θέμα των Τεσσάρων Εποχών… Ένα πρόσχημα λοιπόν, για τα πράσινα, τα κόκκινα, τα κατακίτρινα και μπλε, που περιμένω κάθε μέρα στο εργαστήριο - γεωγραφικό τόπο του εαυτού μου και της ζωγραφικής μου. Αν κάποιος θέλει, ας υποψιαστεί την ενδόμυχη συγκίνησή μου, μπροστά στο κατάλευκο ανέγγιχτο τελάρο, πριν αρχίσω να απλώνω επάνω του τα χρώματά μου, που δεν συμβολίζουν Εποχές ή άλλα εξωτερικά γεγονότα, παρά μόνο την προσωπική μου "διάθεση". Από το πρωί ως το βράδυ (και γιατί όχι ως το άλλο πρωί;) αλλάζουν εντός μου αμέτρητες εποχές, καλοκαίρια, φθινόπωρα και χειμώνες, όλες. H μία πίσω από την άλλη, η μία μέσα στην άλλη. Να τις καταγράψω; να τις απαθανατίσω με εποχικά χρώματα; Εκατό, χίλιες φορές όχι! Το πράσινο είναι πράσινο, επειδή το θέλω πράσινο. Το ίδιο και το φλογισμένο κόκκινο, οξυγόνο της τέχνης μου ή το κατακίτρινο και τα ατελείωτα κυανά, όλα αυτά τα αρχέγονα χρώματα, τα ενοχοποιημένα από μια επίσης ενοχοποιημένη οπτική σεμνοτυφία των ημερών μας, εγώ τα θέλω ακόμη πιο εκρηκτικά, πιο εκτυφλωτικά, ας ψάχνω πότεπότε ονόματα στα έργα μου, για να τα "νομιμοποιήσω" … 25
26 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Άλλοτε τα έλεγα "Ταξίδια" ή "Περιπέτειες". Ταξίδια μόνο δικά μου, περιπέτειες δικές μου, κατά τις ώρες της διαδικασίας της δουλειάς μου. Αργότερα, είπα όλα γενικά τα έργα μου, "Η Θέα". Δεν εννοούσα βέβαια κάτι που αγναντεύεις στα λεγόμενα ωραία μέρη, από κάποιο ύψωμα ή από κάποια κουπαστή. Ποτέ δεν ρέμβασα σε τέτοιες περιστάσεις, ποτέ δεν ανακάλεσα αναμνήσεις – θολές εικόνες του παρελθόντος μου. Δεν χρειάζομαι τίποτα από αυτά για να μυθοποιήσω την τέχνη μου... Τα έργα μου είναι μια θέα, μια θέαση, ένα θέαμα. Η επιφάνειά τους είναι θεατή στο θεατή τους. Η "επιφάνειά" τους, προσπάθεια μιας ζωής, είναι στόχος και ουσία του κάθε έργου μου. Από κάτω της, δεν κρύβω μυστικά που αφορούν άλλους, παρά μόνο εμένα τον ίδιο, ώσπου να αναδυθώ στην επιφάνεια… Οι εικόνες απορρέουν από την κατευθυντήρια γραμμή της ζωγραφικής μου και όταν βγαίνουν από τα χέρια μου, δεν θέλω καλά-καλά ούτε να τις φιλτράρω για να μείνουν για μένα, τον ίδιο, φευγαλέες σαν αχειροποίητες... Ο Ελύτης, σε κάποιο στίχο του, μιλάει για την καταγωγή του τοπίου. Πρέπει να παραδεχτώ ότι ορισμένα έργα μου φαίνονται αρκετά τοπιόμορφα, τυχαίο στοιχείο σαν τις εξορκισμένες ομοιότητες στα μυθιστορήματα.. Εγώ πάντως, τα "ανασύρω" ένα-ένα από μέσα μου. Έτσι κατάγονται απλώς από εμένα, και εγώ κατάγομαι από αυτά. Κώστας Πανιάρας Οκτώβριος 2010
27
28 www.art.com.gr
29 www.art.com.gr
30 www.art.com.gr
31 www.art.com.gr
32 www.art.com.gr
33 www.art.com.gr
www.art.com.gr
3 34
ʌȡȫIJȘ ȐȞȠȚȟȘ HDUO\ VSULQJ 200 x 200
35 www.art.com.gr
www.art.com.gr
36
www.art.com.gr
Γράφει ο ποιητής Γιώργος Βέης "Ο χώρος διαθέτει τις δικές του αξίες, όπως ακριβώς οι ήχοι και τα αρώματα διαθέτουν χρώματα και τα συναισθήματα βάρος"
Claude Lévi-Strauss Tristes Tropiques
Όταν συμπαρασύρομαι, όταν μαγεύομαι από ένα τοπίο ή οικειοποιούμαι έστω για λίγο ένα ιδιάζον χρώμα και αφήνομαι να γλιστρήσω μαζί με το φως πάνω σ΄έναν φίλιο πίνακα ζωγραφικής του Κώστα Πανιάρα είμαι πλέον ή βέβαιος ότι δεν είμαι εγώ που δημιούργησα όλη αυτή τη θέα. Εξ ίσου καλά όμως γνωρίζω ότι χωρίς εμένα δεν θα υπήρχαν καθόλου αυτές οι κρίσιμες σχέσεις που δημιουργούνται μπρος στα μάτια μου, ανάμεσα στα λαλίστατα, υπέρ αυτάρκη εννοιολογικά κόκκινα, στα ζείδωρα πράσινα, στα στοχαστικά κίτρινα, στα αγαπημένα πορτοκαλιά χρώματα των μοναχών του Βούδα, τα οποία αναβαθμίζει συνεχώς από έκθεση σε έκθεση ο Πανιάρας. 37
38 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά ότι δεν μπορώ να διερμηνεύσω πλήρως αυτή την οριακή εμπέδωση της κυριολεκτικής, της οντολογικής όσμωσης, με άλλα λόγια την αρμονία πέραν της ολικής κατανόησης, την οποία ανακαλύπτω προοδευτικά αλλά ακώλυτα, στην κατ' εξοχήν ρυθμική συνύπαρξη των διακεκριμένων χρωμάτων, στην αρμονία των εύγλωττων σχημάτων και στις παλινδρομικές κινήσεις που προκαλεί ο ευδαίμων χρωστήρας αυτού του ζωγράφου. Εντούτοις αυτή η ουσία της Σύνθεσης εξακολουθεί να υπάρχει παντού, είναι εκεί (στο κέντρο του ενδιαφέροντός μου) αλλά κι εδώ (στο κείμενο που γράφω αυτήν ειδικά τη στιγμή) και τελικά δεν μπορώ να την κάνω να υπάρχει παρά μόνον εάν το είναι της ήδη υπάρχει, για να παραφράσω εδώ τον Ζαν - Πολ Σαρτρ. Υπάρχει δηλαδή περιμένοντας να αιφνιδιασθεί, να εγερθεί και να εισέλθει εν τέλει αυτούσιο στο προκείμενο αποτύπωμα του πιστού εικονόφιλου δημιουργού. Από την άποψη αυτή ο Κώστας Πανιάρας ανήκει στους πλέον πλατωνικούς των νεωτερικών που δρουν σήμερα στον ευρύτερο εικαστικό χώρο. Κι αυτό είναι κάτι που εισπράττεται πολλαχώς. Προκύπτει δηλαδή κατά τρόπο διεξοδικό και μάλιστα αβίαστο δι'ενός υπέρ-τοπίου, πίσω ή πάνω από το πρωταρχικά προσφερόμενο, το επιπολαίως καλούμενο μονοσήμαντο. 39
40 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Η ποικιλία των ποιοτήτων εκμαιεύεται εν ολίγοις σταδιακά: το μάτι καθίσταται ζωγραφικό έργο, ενώ το ίδιο το ζωγραφικό έργο ανοίγει, διευρύνεται αποφασιστικά ως άλλος οφθαλμός. Δηλαδή εντός μας. Οφθαλμός και κατάθεση εικαστική είναι σ'αυτή την περίπτωση όψεις του ίδιου νομίσματος. Πόροι και εισροές ευάγωγες. Θέαση και θεατής εν θερμώ. Θα έλεγα ότι εδώ ισχύει και κατ' αναλογίαν πάντα ό,τι ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση της λεκτικής, δηλαδή της ποιητικής Μετάβασης. Η εποικοδομητική πρόσληψη είναι βεβαίως, για μια άλλη φορά, υπόθεση προσεκτικής ανάγνωσης των χρωματικών αποκλίσεων, των παραλλαγών, ή για να το πω διαφορετικά, των αποχρώσεων της ολικής θέασης. Ό,τι ακριβώς επιθυμεί να μας δείξει με τη σειρά αυτών των έργων του ο πολύτροπος Πανιάρας, ο ζωγράφος, ο τόσο ιδανικά αποστασιοποιημένος από τα ψευδεπίγραφα όσα, τα οποία δυστυχώς πλεονάζουν και ταλανίζουν τη σκηνή του κόσμου. Απαλλαγμένος από τερτίπια και κόλπα του εργαστηρίου της εποχής μας, ο κάθε άλλο παρά ματαιόσπουδος χρωστήρας του ανασυγκροτεί μετά παρρησίας την πολυπλοκότητα των τεσσάρων εποχών, χωρίς να εθελοτυφλεί ή να αυθαδιάζει. Έχοντας ακυρώσει εκ των προτέρων όλους τους μηχανισμούς μιας υποχρεωτικής και μάλιστα επώδυνης αυτολογοκρισίας, προσδιορίζει το νόημα που υπάρχει στα πράγματα. 41
www.art.com.gr
4 42
ʌĮȞįĮȚıȓĮ UHJDOLD 115 x 175
43 www.art.com.gr
44 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Όχι τόσο με ό,τι εκλαμβάνεται, με την πρώτη ματιά, ως αυθεντική μαρτυρία του αντικειμενικού, αλλά με ό,τι γνωρίζει πώς να ακμάζει στις παρυφές του σκιρτήματος την άνοιξη, στις επικράτειες του θέρους, ή στις επιφάνειες της πάντα πρόσκαιρης δόξας των χειμώνων. Η εικαστική διαλεκτική του αποφέρει εκ του ασφαλούς αποτελέσματα: το λεγόμενο ή υποτιθέμενο θέμα συνιστά πρωτίστως το πρόσχημα για να ξεδιπλωθεί μετά παρρησίας ένα ολόκληρο αισθητικό πλήρωμα. Ο χρωστήρας του δρα και μετωνυμικά. Ίσως αυτό να είναι η πρωτεύουσα προσφορά του Κώστα Πανιάρα. Εξ ου και η δυνατότητα απάντησης στο ερώτημα που έθεσε τόσο παραστατικά ο Καντ: "Πώς μπορεί άραγε να περιμένει κανείς ότι από ένα τόσο στρεβλό ξύλο, τον άνθρωπο, θα κοπεί κάτι τελείως ίσιο;" Ίσως αν κοπεί, αν γραφτεί πάνω στον πίνακα, κατά τρόπο που συμβαδίζει με τα αρχέτυπα, που με τόση σφοδρότητα θυμίζει, επικαλείται και ευαγγελίζεται ο Πανιάρας. Ο ζωγράφος προσφέρει διαιώνιση των ειδώλων - εποχών του, μέσα από τη στοχαστική μεθοδολογία της χρωματολογικής δαψίλειας. Το ποίημα της διαδοχής των εποχών ξεδιπλώνεται στον ιδιαίτερα φιλόξενο μέγα-πίνακα κι αυτός από περιγεγραμμένος που είναι φύσει γίνεται απεριόριστος θέσει.
45
46 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Τα πολλά συνέχονται κατά τρόπο επαγωγικό στο παρόν τετράμορφο, τετράστιγμο Ένα Απείκασμα, διατηρώντας όμως την οιονεί κυριαρχική αυτονομία τους. Και όλα καταλήγουν να καθίστανται φέτες χρόνου, ήτοι Εποχές. Η συναρπαστική αυτή αλήθεια όντως είναι εκεί και μας ανταμείβει πλουσιοπάροχα. Το στοίχημα του Κώστα Πανιάρα με τη ζωγραφική ασφαλώς κερδίζεται για πολλοστή φορά: ο πίνακας ανακαλεί την άλλη τάξη, τη ροή της κανονικότητας της Φύσης, ξεπερνώντας τις παροδικές αντιφάσεις και αισθητικές υποβαθμίσεις της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Η εξαιρετική αφηγηματικότητα μας διεκδικεί, επείγεται να μας καταστήσει κι εμάς τους ίδιους υπηκόους της. Βεβαίως ισχύει κι εδώ το ότι εάν φαντάζομαι, βλέπω. Στην πραγματικότητα, η άκρη του κόσμου, όπως κι η αρχή του, είναι η προσωπική μας και μόνον σύλληψη του κόσμου. Μέσα μας είναι που τα τοπία έχουν τοπίο. Γι' αυτό, όταν τα διανοούμαι, τα δημιουργώ αν τα δημιουργώ, τότε υπάρχουν κι εφόσον υπάρχουν, τα βλέπω όπως βλέπω και τα άλλα. i
i
Αυτοί οι πίνακες, που βλέπουμε, δεν είναι αυτοί ακριβώς που νομίζουμε ότι βλέπουμε, είναι αυτοί που μαθηματικά είμαστε, για να παραφράσω έναν σημαδιακό αποκρυπτογράφο των μορφών, τον Φερνάντο Πεσσόα. Γιώργος Βέης Οκτώβριος 2010
47
www.art.com.gr
5 48
ȀȪșȘȡĮ &\WKHUD 60 x 150
49 www.art.com.gr
www.art.com.gr
6 ȝĮțȡȪ țĮȜȠțĮȓȡȚ LQGLDQ VXPPHU 100 x 70 50
www.art.com.gr
7
țȜİȝȝȑȞȠ ijȚȜȓ EDLVHU YROp 100 x 70
51
52 www.art.com.gr
www.art.com.gr
8
ĮIJȑȜİȚȦIJȘ ȐȞȠȚȟȘ HQGOHVV VSULQJ 50 x 260
53
www.art.com.gr
9 54
ȤİȚȝȦȞȚȐIJȚțȠ IJĮȟȓįȚ YR\DJH HQ KLYHU 200 x 125
55 www.art.com.gr
www.art.com.gr
10 56
țİȡĮȣȞȠȕȩȜȠȢ ȑȡȦȢ FRXS GH IRXGUH 180 x 130
57 www.art.com.gr
www.art.com.gr
11 58
ȝİıȐȞȣȤIJĮ țĮȚ țȐIJȚ PLGQLJKW EOXH 180 x 90
59 www.art.com.gr
www.art.com.gr
12 60
ȚıȘȝİȡȓĮ HTXLQR[ 180 x 90
61 www.art.com.gr
www.art.com.gr
13 62
ʌȡȦIJĮʌȡȚȜȚȐ SRLVVRQ G¶DYULO 180 x 130
63 www.art.com.gr
64 www.art.com.gr
65 www.art.com.gr
www.art.com.gr
14 66
țĮȜȠțĮȚȡȚȞȒ ȞȪȤIJĮ VXPPHU QLJKW 115 x 380
67 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Kostas Paniaras,
the native 68
www.art.com.gr
of colours by the poet Yiorgos Veis
69
Claude Lévi-Strauss, Tristes Tropiques, trans. John Russell
When I am carried away, when I am fascinated by a landscape or I appropriate, if only for a while, a peculiar colour and allow myself to slide with the light over a painting by my friend Kostas Paniaras, I am more than certain that it was not I who created all this sight. Yet I am equally certain that without me there would not exist at all these crucial relations which emerge before my eyes between the eloquent and conceptually self-sufficient reds, the invigorating greens, the pensive yellows, the favourite orange tones of Buddhist monks, which Paniaras constantly upgrades from each show to the next. I am well aware of my inability to fully interpret this marginal assimilation of a literal, ontological osmosis, in other words the harmony beyond total comprehension as I discover it, in a gradual but unhindered way, in the rhythmic coexistence of the individual colours, in the accord of eloquent shapes and in the reciprocal motions caused by the blissful brush of this painter. Yet this essence of Synthesis continues to exist everywhere, both there (at the core of my interest) and here (in the text I am writing this very moment), and in the end I cannot make it exist unless its being already exists, to paraphrase Jean-Paul Sartre. In other words, it exists as it waits to be taken by surprise, to be aroused and finally to find its way, intact, into the present creation of the faithfully iconolatric artist. 70
www.art.com.gr
“ Space has values peculiar to itself, just as sounds and scents have their colours and feelings their weight ”
www.art.com.gr
In this sense Kostas Paniaras is one of the most platonic among the modernists who are currently active on the broader art scene, and this is something you get to realise in many ways. Indeed, it occurs in a comprehensive as well as spontaneous way through a hyper-landscape behind or above the initial offering which was rashly described as unique. In short, the variety of qualities emerges gradually: the eye becomes a work of painting while the work itself opens up, expands like another eye, within us. In this case, the eye and the artwork are two sides of the same coin. Tractable inputs and resources; viewing and viewers in a state of excitement. I would say that what we have here is similar to what is true in the case of verbal, i.e. poetic transition. Constructive perception is, of course, once again, a matter of careful reading of the chromatic deviations, the variations or, to put it in another way, of the hues of total viewing. This is precisely what the versatile Paniaras wishes to demonstrate to us with this series of works, as a painter who remains ideally away from the various phony things which sadly inundate and burden the world scene. Liberated from the various “hat tricks� of the modern studio, his anything-but-vain brush boldly reconstructs the complexity of the four seasons without delusions or insolence. Having cancelled out in advance all those mechanisms of a mandatory (and 71
www.art.com.gr
painful) self-censorship, it goes on to determine the meaning of things. It is not so much about what at first sight is seen as a genuine testimony of the objective, but about things which know how to flourish on the fringe of springtime elation, in the realm of summer or on the surfaces of the always ephemeral glory of winter. The visual dialectics ensures some safe, unfailing results: what is called or supposed to be the subject constitutes above all a pretext for the intrepid presentation of an entire aesthetic plenum. The brush acts in a metonymical way, too. This may well be the foremost contribution of Kostas Paniaras, hence the ability to address the issue that Kant posed in so graphic a manner: “from such crooked wood as that which man is made of, nothing straight can be fashioned�. Paniaras forcefully retorts by claiming that it could, if it were to be cut and inscribed on the painting in such a way as to conform to the archetypes. The painter eternalises his idols-seasons using the stochastic method of chromatic abundance. The poem about the succession of the seasons unfolds on the hospitable mega-painting, which turns from being delineated by nature into unrestricted by convention. 72
www.art.com.gr
The several elements are fused in an inductive fashion into the present single image as a tetraform, a tetrastigm, yet they retain their virtual assertive autonomy and ultimately become slices of time, or Seasons. This fascinating truth is there indeed, and compensates us in a lavish manner. Kostas Paniaras certainly wins his wager with painting one more time: his work recalls the other order of things, the flow of Nature’s normality, transcending the ephemeral contradictions and the aesthetic degradations of the prevailing atmosphere. The exquisite narrative lays claim on us, yearns to turn us into its subjects. Again, the precept is true here that “if I imagine, I see�. In reality, the edge of the world, just like its start, is no more than our personal conception of the world. It is within us that landscapes have a landscape. This is why when I think about them, I create them; if I create them, they exist; and if they exist, I can see them just as I see the other ones. These paintings we see are not quite what we think we see; they are what we are mathematically, to paraphrase another important decrypter of forms - Fernando Pessoa. Yiorgos Veis October 2010
73
www.art.com.gr
L’art c’est d’être absolument soi-même. Paul Verlaine
the seasons, a pretext …a pretext, because my painting does not aim to illustrate the Four Seasons, a subject which has been exhausted already since the time of Vivaldi... A pretext, then, about the greens, the reds, the vivid yellows and the blues I await every day in my studio - the geographical locus of me and my painting. Those who wish to do so may guess at my innermost excitement in front of the white immaculate canvas, before I begin to expand on it my colours, which do not symbolise any Seasons or other external events but only my own personal mood. From morning till night (or until the next morning - why not?) an endless chain of summers, autumns, winters and springs succeed one another. Am I to capture and depict them with seasonal colours? A hundred times No! Green is green because I want it to be green. The same is true of fiery red, the oxygen of my art, or of the violent yellow and the endless blues... All these colours, inculpated by the equally inculpated visual priggishness of our time, I should prefer even more explosive, more dazzling, with me occasionally searching for names for my works with which to “legitimise” them... 74
www.art.com.gr
I used to call my paintings Journeys or Adventures. They were strictly my own journeys, my own adventures during my hours of work. Later I opted for The View to define all of my works collectively. Of course, I did not mean what you admire from the so-called beauty spots, from some hill or balcony. I never fell into reverie in such places, I never recalled memories, blurred images from my past; I need none of these to mythicise my art. My works are themselves a view, a spectacle. Their surface is visible to their viewer. This “surface”, the struggle of a lifetime, is the aim and the essence of my every work. Under that surface I only hide secrets which concern me and no one else, until I rise to the top… My images result from the direction dictated by my painting, and once they are off my hands I do not even wish to filter them too much, so that they remain fleeting even to me, as if they were not made by human hand… In one of his poems, Elytis talks about the origin of the landscape. I must admit that some of my works seem quite landscape-like, a random element just like the exorcised similarities in fiction. And what is, after all, their origin? I extract them one by one from within myself; they just derive from me and I derive from them. Kostas Paniaras October 2010
75
www.art.com.gr
15 76
ıȪșĮȝʌȠ HQWUH FKLHQ HW ORXS 180 x 130
77 www.art.com.gr
78 www.art.com.gr
79 www.art.com.gr
www.art.com.gr
16 80
Ș ȐȜȜȘ ȝȑȡĮ QDFKWRQQWDJ 200 x200
81 www.art.com.gr
www.art.com.gr
17 82
țȐʌȦȢ VRPHZD\ 90 x 70
83 www.art.com.gr
www.art.com.gr
18 84
įĮȝȩțȜİȚȠȢ GDPRFOHDQ 160 x 90
85 www.art.com.gr
www.art.com.gr
19 86
87 www.art.com.gr
www.art.com.gr
20 88
ȚțȐȡȚĮ ʌIJȒıȘ LFDULDQ ÀLJKW 100 x 100
89 www.art.com.gr
www.art.com.gr
Kostas Paniaras was born in Kiato, Corinth in 1934. Suspending his studies at the Athens School of Fine Arts, he moved in 1956 to Paris where he spent twenty years during the peak period of Abstract Expressionism. First solo exhibition in New York, at the Alexander Iolas Gallery; October 1961. Followed a twenty-five year long collaboration with the U.S. and European galleries of Alexander Iolas. Paniaras participated in the Paris 1961 Biennale, the Tokyo 1964 Biennale, The 1962 and 1966 "Art in America Show", and in numerous international group exhibitions. Major exhibitions dedicated to his work have been organized by: The French Institute of Athens, January 1961; The Pierides art gallery, October - December 1984; The Basil and Eliza Goulandris Museum of Andros, July-August 1986; The International Patras festival, July-August 1988; The Athens Cycladic Museum, May - June 1990; The Cyclades Pinacotheca, for the “Syros Ermoupolia”, July 2003. A big retrospective exhibition, covering the artist’s fifty-year path, has been held at the New Benaki Museum, February - March 2007. The Municipal Gallery of Larissa - Katsigras Museum has shown the artist’s recent paintings "Landscapes and Utopia", November 2007 - February 2008. Ikastikos Kiklos, has organized two new solo exhibitions :of Paniaras, “Reintroducing color”, October – November 2008, and his latest series, “The Seasons, a pretext”, October – November 2010.
90
www.art.com.gr
Ο Κώστας Πανιάρας γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας το 1934. Διακόπτοντας τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, φεύγει το 1956 για το Παρίσι, όπου επί είκοσι χρόνια, έζησε την κορύφωση του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού. Πρώτη ατομική έκθεση στη Νέα Υόρκη, Alexander Iolas Gallery, Οκτώβριος 1961. Ακολουθεί συνεργασία 25 ετών με τις αμερικανικές και τις ευρωπαϊκές γκαλερί του Ιόλα. Συμμετέχει στην Μπιενάλε του Παρισιού 1961, στην Μπιενάλε του Τόκυο 1964, καθώς και στο "Αρτ ιν Αμέρικα" της Νέας Υόρκης 1962, 1966 και σε άλλες ομαδικές εκθέσεις. Μεγάλες εκθέσεις έχουν αφιερώσει στο έργο του Κώστα Πανιάρα : Το Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, Ιανουάριος 1961. Η Πινακοθήκη Πιερίδη, Οκτώβριος 1984. Το Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή της Άνδρου, Ιούλιος-Αύγουστος 1986. Το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, Ιούλιος-Αύγουστος 1988. Το Κυκλαδικό Μουσείο Γουλανδρή της Αθήνας, ΜάιοςΙούνιος 1990. Η Πινακοθήκη των Κυκλάδων για τα Ερμουπόλεια της Σύρου, Ιούλιος 2003. Το Νέο Μουσείο Μπενάκη, οργανώνει μεγάλη αναδρομική έκθεση Πανιάρα, "Πενήντα Χρόνια Ζωγραφική", Φεβρουάριος-Μάρτιος 2007 και Η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας – Μουσείο Κατσίγρα, φιλοξενεί την έκθεση του καλλιτέχνη "Τοπία και Ουτοπία", Νοέμβριος 2007 – Φεβρουάριος 2008. Ο Εικαστικός Κύκλος, σε μόνιμη συνεργασία με τον Κώστα Πανιάρα, παρουσιάζει δύο νέες εκθέσεις του, "Επανεισάγοντας το Χρώμα", Οκτώβριος – Νοέμβριος 2008 καθώς και την πρόσφατη ενότητα, "Οι Εποχές, ένα πρόσχημα", Οκτώβριος – Νοέμβριος 2010.
91
92 www.art.com.gr
www.art.com.gr êčćĝċĊčĈ ĔĈ ĄďĕĂĕĖ Ą ĆČĄ ĕĊď ĀčċĈĔĊ ĕđĖ ïğĔĕĄ õĄďČÿĒĄ Ĕĕđď êČčĄĔĕČčĝ ïĞčĎđ ĕđď ôčĕğąĒČđ ĕđĖ ïĈĂ ĈďĄ ñĈĕĄėĒÿĔĈČē úĚĕđĆĒÿėČĔĊ ĀĒĆĚď ÷ĘĈćČĄĔ ĝē êčĕĞ ĚĔĊ ! ! "#$# õĄĒĄĆĚĆā %&' (
(GLWHG LQ FRSLHV IRU WKH H[KLELWLRQ RI .RVWDV 3DQLDUDV DW WKH ,NDVWLNRV .LNORV 2FWREHU 7H[WV )* +, - ./*- 0 -12- 324*2+27UDQVODWLRQV 5 46 7 -/+ 3KRWRJUDSKV RI DUWZRUN 0 -12- 324*2+2/D\RXW 0 -12- 324*2+2- .2--*8*- 021 9:23ULQWLQJ 3+ 1 ;2;2- <#"# 3URGXFWLRQ =/+/9- 39>8*-?/+$WKHQV ,6%1 978-960-7597-55-7
93
94 www.art.com.gr
95 www.art.com.gr
www.art.com.gr
! "
# $%$! $$& '(!
) %$* ((**$(+! , ! www.ikastikos-kiklos.gr
www.art.com.gr
IS BN : 978-960-7597-55-7