www.art.com.gr
To Vasso Triga As you have come to know nature, you can express it as you will. A. Fassianos 4
www.art.com.gr
ΒΑ ΣΩ ΤΡΙΓΚ Α VASSO TR IGA φυτώριο
greenhouse/ plant nurser y
www.art.com.gr
...μέσα από τη ψυχή του χρώματος... ...το έργο να είναι η ανάμνηση της αίσθησης που είχα μέσα στη φύση... Βάσω Τρίγκα
...from within the soul of colour... ...the work is the memory of the sensation I had in nature... Vasso Triga
www.art.com.gr
Φυτεύοντας τριαντάφυλλα Ένας αληθινός ποιητής δεν επιδιώκει να είναι ποιητικός. Και ο κηπουρός ενός φυτωρίου δεν αρωματίζει τα τριαντάφυλλά του.
Το φυτώριο είναι ένα μέρος όπου καλλιεργούνται φυτά. Στα φυτώρια συχνά καλλιεργούνται φυτά σε θερμοκήπια ή πλαστικούς κυλίνδρους, σχεδιασμένους για να προστατεύουν τα νεαρά φυτά από τον κακό καιρό και τον πάγο, επιτρέποντας ταυτόχρονα την πρόσβαση στο φως και τον αέρα. Υπάρχουν φυτώρια που απευθύνονται στο κοινό, φυτώρια που απευθύνονται σε επαγγελματίες κηπου ρούς και ιδιωτικά φυτώρια που τροφοδοτούν τις ανάγκες ιδρυμάτων ή άλλων ιδιωτικών κτημάτων. Πέρα από την τυποποιημένη ταύτισή του με την παρο χή φυτών, το φυτώριο συνδέεται επιπλέον με πολλούς κλάδους της γεωργίας, της δασοκομίας και της βιολογίας. Ορισμένα φυτώρια ειδικεύονται σε μία από τις φάσεις της διαδικασίας μεγαλώματος ή σε ορισμένες οικογένειες φυτών (κακτοειδών, βραχόφυτων, οπωροφόρων κ.ά.). Ορισμένα άλλα, ειδικεύονται σε πρώιμες καλλιέργειες που εξάγονται στη συνέχεια σε ψυχρότερα μέρη. Τα περισσότερα φυτώρια, παρόλο που έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στη χρήση μηχανισμών και την αυτοματοποίηση, εξακολουθούν κατά κύριο λόγο να στηρίζονται στον ανθρώπινο μόχθο. Εξακολουθεί επίσης να παραμένει απρόβλεπτη η ατο μική ανάπτυξη του κάθε φυτού, ακόμη και εάν όμοια μεταξύ τους φυτά λαμβάνουν την ίδια φροντίδα. Για το λόγο αυτό, κάθε φυτό επιζητεί ξεχωριστή παρατήρηση, φροντίδα και χειρωνακτική δεξιότητα. Η εργασία στο φυτώριο είναι καθαρά περιοδική, επι κεν τρωμένη στις εποχές της άνοιξης και του φθινο πώρου. Δεν υπάρχει εγγύηση για τη μετέπειτα ζήτηση ενός φυτού –καθώς αυτή υπόκειται στις μεταπτώσεις της θερμοκρασίας, του αέρα, στον ανταγωνισμό και τις τάσεις της μόδας και σε πολλά ακόμη... πηγή: Wikipedia
Στην προηγούμενη ενότητα έργων της Βάσως Τρίγκα που παρουσιάστηκε στο Λουξεμβούργο, διαποτισμένη από το στοιχείο της μνημονευμένης ελληνικότητας και λειτουργώντας ταυτόχρονα ως ένα αεί μεταβαλλόμενο «παράθυρο» στον έξωθεν κόσμο της οικείας στη ζωγράφο ευρωπαϊκής πόλης, αλλά και ως όχημα οξείας παρατήρησης ενός ωσεί μεταβαλλόμενου και πάσχοντος φυσικού περι βάλλοντος, η δεσπόζουσα χειρονομιακή έκφρα ση, η ζωοποιός ρυθμολογία, η ελευθερία της γραμμής και ο ορμητικός χρωστήρας της ζωγρά
Jean Cocteau
φου, τρέπονταν σταδιακά σε αφαιρετικές οργα νικές φόρμες με θαυμαστή απτική ποιότητα και αναρίθμητες δυνητικές αναγνώσεις, μετουσιώνο νταν στον καμβά σε μια ποιητική, συγκινησιακή και ελεύθερη μεταγραφή της πραγματικότητας που εξακολουθούσε να διατηρεί την καθαρότητα του χρώματος και της πλαστικότητας. Άλλοτε δια τηρών τας μια ελλειπτική διαφάνεια και άλλοτε διεισδύοντας στην πεμπτουσία του χρώματος, μετεωριζ όμενη ανάμεσα στις φθίνουσες μνήμες του Chagal και στις ζωοφόρες χρωματικές γκάμες του Matisse, αγαπημένου δημιουργού και διηνεκή πηγή έμπνευσής της, η Τρίγκα εξερευνούσε στα έργα της θερινούς κάμπους και αιωνόβιους ελαιώνες, σπινθηροβόλους θαλασσινούς ορίζο ντες και ήμερους καλοκαιρινούς περιπατητές, σχεδιάζοντας με γοργές γραμμές την αισθαντική πορεία της πυκνής χρωστικής δομικής ύλης και ορίζοντας μια ειδοποιό συνθήκη εύφορης θέασης του φυσικού κόσμου. Ξεκινώντας τη νέα της ενότητα με αφετηρία την επιδίωξη της αυστηρής σχηματικής διχρωμίας (άσπρο-μπλε, άσπρο-πράσινο) η ζωγράφος γοη τεύτηκε εν τέλει από την ίδια τη ζωγραφική διαδι κασία και απορροφήθηκε εντός της, υποτάσσοντας και μετουσιώνοντας ευφραντικά την πρόκληση της διτονικότητας, επιλέγοντας να εντάξει στο έργο της χρωματικές ανατροπές, εντατ ικές φωτεινές εστίες και οργανικά πεδία εν εξελίξει (work under prog ress), που συμπαρέσυραν την αρχική εικονολογική και αισθητική συνθήκη του βλέμματος. Μέσα από το σύνολο των εαρινών, μεσημβρινών εικό νων που πλάθονται επιδέξια με τη βοήθεια των εύγλωττων ζωηρόχρωμων μπλε και των φωτει νών κίτρινων, των ηχηρών πράσινων και των θερμών τολμηρών κόκκινων που συχνά ξεκινούν ταυτόχρονα από διαφορετικά σημεία του πίνακα, προβάλλει σταδιακά ένα επινοημένο από την ίδια τη ζωγράφο «φυτώριο» ρευστών ζωγραφικών συνθηκών, ένα πολύχρωμο, φασματικό πεδίο ιδεών και πειραμάτων, όπου κάθε τι νέο έχει τη δύναμη να δρα αναζωογονητικά. 9
Βαδίζοντας με γνώση και ευαισθησία στην ιδεατή αυτή αυτοτέλεια του φυτωρίου, όπου εγκυ μονούνται ιδέες και σκέψεις, νεαρά χρώματα και νεαροί βλαστοί, σκιαγραφώντας επάλληλες κατόψεις εαρινών περίκλειστων κήπων και με θυστικών περιβολιών όπου κατά τόπους ανι χνεύεται η ανθρώπινη ύπαρξη (τα γκράφιτι στον μαντρότοιχο, η σκιά ενός κηπουρού, το περί γραμμα δυο κόκκινων καθισμάτων του κήπου), η Τρίγκα εξακολουθεί να υποστηρίζει με πάθος την εξπρεσιονιστική έκφραση της γραμμής, τους εκρηκτικούς συνδυασμούς των χρωμάτων, το πειραματικό και απρόβλεπτο πλάσιμο των όγκων, την επιτακτική επιθυμία της αφής: κάτω από τα μικροσκοπικά μανιτάρια και τα ρόδινα πέταλα της ανθισμένης κερασιάς που «δεν πωλείται», ανάμεσα στους ακατάστατους πλοχμούς και τα σαρκώδη φύλλα, πίσω από τα λευκοπράσινα τριαντάφυλλα της μέντας και τα πυκνά λιβάδια των χαμομηλιών, κρύβονται τα πουλιά με τα γαλα ζοκάστανα φτερά, σαλεύουν οι ανυπόμονοι ίπποι του κάμπου που ονειρεύτηκε η ζωγράφος. Με τον ίδιο διευρυμένο τρόπο που η Βάσω Τρίγκα διαχειρίζεται στη ζωγραφική της την ιδέα του φυτωρίου ως μια ανοιχτή, τρυφερή έννοια προστατευόμενης πολυσυλλεκτικότητας και διη νεκούς αναγέννησης, η έκθεση «Art of the Gar den» (Tate Britain, Ιούνιος-Αύγουστος 2004), εξερευνούσε τη σχέση μεταξύ της ιδέας του κήπου και της βρετανικής τέχνης κατά τη διάρκεια των τελευταίων 200 ετών, εστιάζοντας στο έργο διαφορετικών καλλιτεχνικών ετεροτήτων, από τον John Constable ως τον Ian Hamilton Finlay και από τη Beatrix Potter ως τον Marc Quinn, που στο σύνολό τους αντιμετώπισαν την προβολή της εικόνας του κήπου ως ένα ζωτικό μέρος της ανθρώπινης καθημερινότητας, ως την κεντρική αρτηρία διαφορετικών τοπικών κοινωνιών, ως μια πηγή διηνεκούς αναψυχής και χαλάρωσης και ακόμη, ως ένα εμβληματικό στοιχείο ατομικής και εθνικής ταυτότητας ικανό να «στεγάσει» τις πλεόν δυναμικές δημιουργικές πεποιθήσεις. Συνδέοντας τα έργα τους με την έννοια του κήπου οπτικά, συναισθηματικά, πνευματικά και αισθητικά, η έκθεση αρθρωνόταν σε 5 μέρη: τα αναπαριστώμενα από τους ζωγράφους «παρατηρητήρια θέασης» των σχεδιασμένων κήπων (που συμβολίζουν τη διάσταση ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο, το εσωτερικό και το κοινωνικό), τους «μυστικούς 10
κήπους», ταυτόσημους με την προραφαηλιτική ιδέα ενός προστατευμένου και πνευματικού βασιλείου αθωότητας και γοητείας, με συχνούς συνειρμούς στην ευάλωτη θηλυκότητα και στη χριστιανική ερμηνεία του περίκλειστου περι βολιού της Παναγίας (hortus conclusus), της λύτρωσης και της αθανασίας, τις «επιγραφές και τα αποσπάσματα», όπου ο κήπος τρέπεται στο συνώνυμο ενός γόνιμου φυτωρίου ποιητικών ιδεών και υπαρξιακών φιλοσοφικών ανησυχιών, τα «χρωματιστά πεδία», σύμφωνα με τα οποία οι κήποι μετουσιώνονται σε εφήμερες πολύ χρωμες επιφάνειες με αυτοτελή πλαστική υπό σταση, εξαρτώμενη λιγότερο από το θέμα και περισσότερο από το χρώμα, τη φόρμα και το φως1 και, τέλος, τις «αναπαραστάσεις και παρεμβάσεις», όπου αντικείμενο ήταν η διαπραγμάτευση του κήπου ως εννοιολογικού και οπτικού πεδίου στη σύγχρονη τέχνη, μεσούσης μιας εποχής όπου η απομάκρυνση από τη φύση και η βίαιη αστικοποίηση θεωρούνται δεδομένες και όπου η ιδέα της κτήσης ή και της απλής ύπαρξης ενός ιδιωτικού κήπου θεωρείται πολύτιμο προνόμιο, ένα παλλόμενο πεδίο ρεμβασμών και ταυτόχρονα, ένας απειλούμενος ή και οριστικά χαμένος κόσμος. Αυτό που σε κάθε περίπτωση θα πάρει μαζί του ο θεατής των χειρονομιακών «Φυτωρίων» της Βάσως Τρίγκα, όπως και εκείνος της έκθεσης του Λονδίνου, είναι η ιδέα ενός μικρόκοσμου όπου αντανακλώνται οι κύκλοι της φύσης: φρο ντιζόμενο και ελεγχόμενο, καλλιεργούμενο και υποτασσόμενο στους καλλιεργητές του, το φυτώ ριο συνομιλεί με τα συμβάντα του σύγχρονου κόσμου, εικονοποιώντας τη ρέουσα χορογραφία των ενστίκτων, των σκέψεων και της γραφής της ζωγράφου. Ίρις Κρητικού Μάιος 2011
1. Στην ενότητα αυτή των «Χρωματιστών Πεδίων» κυριαρχεί το επιδαπέδιο έργο της Anya Gallaccio, κατασκευασμένο από 10,000 κομμένα τριαντάφυλλα και εστιασμένο στη συμπαγή αστάθεια των χρωματικών σχέσεων: εδώ, η αναλογία μεταξύ πετάλων και χρωμάτων, εστιάζει την προσοχή μας στην εύθραυστη φύση των εξίσου εκφραστικών μέσων της ζωγραφικής και της κηπουρικής. Βλ.«Art of the Garden», έκδοση Tate Britain, 2004.
1 τριαντάφυλλα μέντας, 2010 λάδι σε καμβά, 120χ100 εκ.
mint roses, 2010 oil on canvas, 120χ100 cm
www.art.com.gr
Planting roses A true poet never seeks to be poetic. And a nursery gardener never scents his roses.
A plant nursery is a place where plants are propagated. Nurseries often cultivate plants in greenhouses or plastic tunnels, designed to protect young plants from inclement weather and particularly frost, while also allowing them access to light and ventilation. There are retail nurseries that sell to the public, wholesale nurseries which sell only to businesses and to commercial gardeners and private nurseries that supply the needs of institutions or private estates. Although the popular image of a nursery is that of a supplier of garden plants, the range of nursery functions is far wider than that, and is of vital importance to many branches of agriculture, forestry and conservation biology. Some nurseries specialize in one phase of the process; or in one type of plant (cacti, rock nurseries, orchards and others). Some produce stock seasonally, ready for springtime exports to colder regions where propagations could not have been started so early. Most nurseries remain highly labour-intensive. Although some processes have been mechanised and automated, others have not. It remains highly unlikely that all plants treated in the same way at the same time will arrive at the same condition together, so plant care requires observation, judgment and manual dexterity. Business is highly seasonal, concentrated in spring and autumn. There is no guarantee that there will be demand for the product – this will be affected by temperature, drought cheaper foreign competition, fashion, among other things. Source: Wikipedia:
The previous chapter of Vasso Triga’s work, shown in Luxembourg, was imbued with the element of remembered Greek spirit and also functioned as an ever-changing window onto the outer world of the European city where the painter lives; as well as being a vehicle for acute observation of an incrementally mutating and stricken natural environment. Gestural expression dominates, and life-giving rhythm and freedom of line, as well as the painter’s turbulent use of her paintbrush, are transformed 10
Jean Cocteau
gradually into abstract organic shapes, with an amazingly tactile quality and countless potential readings, which were metamorphose on canvas into a poetic, emotional and free transposition of reality, which continues to maintain an amazing clarity of colour and sculptural nature. At times maintaining an elliptic transparency and at other times penetrating into the quintessence of colour; poised between fading memories of Chagal and Matisse’s life-giving spectrum of colours, the latter being the painter’s favourite artist and timeless source of inspiration; Triga’s work investigates summer plains and centuriesold olive groves, sparkling sea vistas and calm summer walkers, using rapidly-drawn lines in a sensual progress of dense painted structured matter and designating a specific contract for fertile viewing of the natural world. Commencing the latest chapter of her work, starting off by pursuing a strict bicolour scheme (white - blue, white - green and so forth), the painter fell under the spell of the painting process itself and was absorbed by it, pleasurably subjugating and transubstantiating the challenge of bitonality, choosing to introduce colour reversals into her work, as well as intense foci of light and organic fields in progress, which swept away the initial compact of the gaze’s imagery and aesthetics. Through a group of deftly wrought spring and summer images, assisted by eloquent lively blues and lambent yellows, clamouring greens and warm, daring reds, which frequently commence simultaneously from different points in the painting, the artist gradually projects a “nursery” she has devised of fluid painterly compacts, a multi-coloured, spectral field of ideas and experiments, where everything new has the power to act refreshingly. Treading with knowledge and sensitivity into
www.art.com.gr
the self-sufficiency of this imaginary nursery, pregnant with thoughts and ideas, new colours and budding stems, outlining sequential ground plans of vernal walled gardens and intoxicating orchards, where human existence can at times be glimpsed (in the graffiti on the garden wall, the shadow of a gardener, the outline of two red garden seats), Triga continues to advocate passionately her expressionistic turn of line, her explosive combinations of colour, her experimental and unpredictable shaping of masses, the compulsive desire to touch: beneath the microscopic mushrooms and the rosy petals of a blossoming cherry tree; between untidy tendrils and fleshy leaves, behind the silvery green mint roses and the dense chamomile lawns, lie birds with blue/brown feathers, stir the horses of the plains the painter has dreamed up. With that same expansive manner, with which Vasso Triga handles the idea of a plant nursery in her painting: as an open, tender concept of protected manifold collectibility and constant rebirth, the exhibition Art of the Garden (Tate Britain, June – August 2004), investigated the relationship between the concept of a garden and its impact on British art over the past two hundred years, focusing on artists ranging from John Constable to Ian Hamilton Finlay and from Beatrix Potter to Marc Quinn, who overwhelmingly saw the garden as a vital part of everyday life, as a central artery for differing local societies, as a source of endless recreation and relaxation, and further, as an element emblematic of individual and national identity able to house the most dynamic creative impulses. Connecting their works with the concept of a protected garden visually, emotionally, intellectually and aesthetically, the exhibition was structured in 5 sections: prospects and thresholds depicted by painters of designed gardens (which symbolize the division between private and public, between inner self and society); secret gardens, identified with the Pre-Raphaelite concept of a protected and spiritual realm of innocence and enchantment, with frequent allusions to vulnerable femininity
and the Christian identification of the enclosed garden or hortus conclusus with the Virgin Mary, salvation and immortality; fragments and inscriptions, where the garden is transformed into a synonym for a nursery of fertile ideals and existential philosophical restiveness; colou red grounds, according to which gardens are transubstantiated into ephemeral colourful surfaces, with individual sculptural substance, depending less on topic and more on colour, form and light1 and, finally, representing and intervening, where the objective is treating the garden as a conceptual and visual field in contemporary art, at a time when people have become more distanced from nature with an increasingly urban population is a given and where the idea of owning or even of the very existence of a private garden is considered to be a precious privilege, a pulsing field of reverie and simultaneously a place under threat or a world that is long since lost. What viewers will definitely experience on viewing Vasso Triga’s gestural Plant Nurseries / Greenhouses, as those who visited that exhibition in London sensed, is a microcosm that reflects the cycles of nature: cared for yet controlled; cultivated and subjugated to its cultivators; the plant nursery discourses with events of a contemporary world, making images of the flowing choreography of the artist’s instincts, thoughts and style. Iris Criticou May 2011
1. The section of Coloured Grounds was dominated by a floorpiece by Anya Gallaccio, made from 10,000 cut roses, emphasizing the inherent instability of colour relationships: here the analogy between petals and pigments focuses our attention on the fragile nature of the expressive materials of both painting and gardening. See Art of the Garden, pub lished by Tate Britain, 2004. 13
2 κερασούλα, 2011, λάδι σε καμβά, 120χ100 εκ. cherry tree, 2011, oil on canvas, 120χ100 cm
14
www.art.com.gr
γράμμα στον Raymond Escholier (1947) ...για μένα η φύση είναι πάντα παρούσα. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον έρωτα, όλα εξαρτώνται από αυτό που ο καλλιτέχνης μπορεί να προβάλει ασυνείδητα πάνω σε ό,τι κοιτάζει. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας αυτής της προβολής είναι εκείνο που δίνει ζωντάνια... H. Matisse
letter to Raymond Escholier (1947) ... for me, nature is always present. Exactly as is the case with love, everything depends on what the artist can project unconsciously on what he observes. The particular nature of this projection is what gives the liveliness…
3 κάτοψη, 2011, λάδι σε καμβά, 100χ120 εκ. ground plan (refers to the ground plan of a plant nursery seen from a distance on high), 2011 oil on canvas, 100χ120 cm
16
17
www.art.com.gr
4 γούρι για τέσσερις εποχές, 2009, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ. a charm for four seasons, 2009, oil on canvas, 100χ100 cm
18
19
www.art.com.gr
5 ...just blue..., 2008, λάδι σε καμβά, 50x70 εκ. / oil on canvas, 50x70 cm
20
21
www.art.com.gr
6 heartbeat revolution, 2010, λάδι σε καμβά, 100x100 εκ. / oil on canvas, 100x100 cm
22
23
www.art.com.gr
7 δέντρα φυλαχτά, 2011, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ. tree-amulets, 2011, oil on canvas, 100χ100 cm
24
25
www.art.com.gr
8 κέρασμα, 2011, λάδι σε καμβά, 30χ40 εκ. treat (the flow of water from jug to jug), 2011 oil on canvas, 30χ40 cm
26
www.art.com.gr
9 συντροφιά, 2010, λάδι σε καμβά, 150χ50 εκ. company, 2010, oil on canvas, 150χ50 cm
27
10 ευφορία, 2010, λάδι σε καμβά, 40χ20 εκ. euphoria, 2010, oil on canvas, 40χ20 cm
28
www.art.com.gr
11 σταφυλάκι, 2010, λάδι σε καμβά, 30χ40 εκ. little grape, 2010, oil on canvas, 30χ40 cm
29
12 φυτώριο, 2011, λάδι σε καμβά, 100x100 εκ. greenhouse / plant nursery, 2011, oil on canvas, 100x100 cm
30
31
www.art.com.gr
13 1002 χαμομήλια, 2010 λάδι σε καμβά, 100χ150 εκ.
1002 chamomiles, 2010 oil on canvas, 100χ150 cm
32
www.art.com.gr
... Αποφάσισα λοιπόν να μη σκοτίζομαι πλέον για την αληθοφάνεια. Δεν με ενδιαφέρει η αντιγραφή ενός αντικειμένου. Αυτό που έχει σημασία είναι η σχέση του αντικειμένου με τον καλλιτέχνη, με τη προσωπικότητά του και τη δυνατότητα που διαθέτει να οργανώνει τις εντυπώσεις και τις συγκινήσεις του, το περιπετειώδες του πνεύμα ... H. Matisse
… I therefore decided to no longer care about the appearance of veracity. I am not interested in copying an object. What’s important is the relationship of the object to the artist, to his personality and to the ability at his disposal to organise his impressions and his emotions, his spirit of adventure...
14 σταφύλια κολυμβητές, 2011, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ. grapes – swimmers, 2011, oil on canvas, 100x100 cm
34
www.art.com.gr
15 ο κηπουρός, 2009, λάδι σε καμβά, 50x60 εκ. the gardener, 2009, oil on canvas, 50x60 cm
36
37
www.art.com.gr
16 ... just before landing ..., 2010, λάδι σε καμβά, 50x100 εκ. / oil on canvas, 50x100 cm
www.art.com.gr
... Είμαι σαν υδροπλάνο, που ετοιμάζεται να απογειωθεί. Μπορεί να το κάνει μόνον επειδή έχει πλωτήρες, οι οποίοι το στηρίζουν...., οι οποίοι το υποβαστάζουν ... Ύστερα απογειώνεται. Αλλά δεν απογειώνεται με τους πλωτήρες του. Μόλις πετάξει, ξεχνά τους πλωτήρες του. Δεν του χρησιμεύουν πια σε τίποτα. Οι πλωτήρες είναι ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς... όλα όσα γνώρισα και έμαθα... Το θέμα είναι να “χαθείς”... H. Matisse
... I am like a seaplane, attempting to take off. It is only able to do it because it has pontoons, which support it, which hold it up … Then it takes off. But its pontoons don’t make it take off. As soon as it’s flying it can forget about its pontoons, they are no longer necessary. The pontoons are being able to imagine ... all of what I have come to know and learn... The point is to get lost…
40
www.art.com.gr
17 patchwork, 2010, λάδι σε καμβά, 50x70 εκ. / oil on canvas, 50x70 cm
41
... Αισθάνομαι μέσω του χρώματος, συνεπώς το χρώμα είναι αυτό που συμβάλλει πάντα αποφασιστικά στην οργάνωση του πίνακά μου ... (επιστολή προς τον André Rouveyre 3 Ιουνίου 1947) ... στο συνθετικό σχέδιό μου αφήνω χώρο στο τυχαίο, και μάλιστα επωφελούμαι απ’ αυτό ... δευτερεύοντα στοιχεία μου χρησιμεύουν όσο και το πλέον απαραίτητο ... H. Matisse
... I feel through colour, consequently colour is always what makes the decisive contribution when organising my painting… letter to André Rouveyre, June 3, 1947 ... in my compositional sketch I leave space to be random, in fact I benefit from this, I find secondary elements as useful as the most essential...
18 περιβολάκι, 2009, λάδι σε καμβά, 30×70 εκ. small garden orchard, 2009, oil on canvas, 30×70 cm
42
43
www.art.com.gr
beauty tubes, 2009, λάδι σε καμβά, 50x70 εκ. / oil on canvas, 50x70 cm
44
20
survival, 2010, λάδι σε καμβά, 70x50 εκ. / oil on canvas, 70x50 cm
▼
19
www.art.com.gr
21 περαστικός, 2011, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ. passer-by, 2011, oil on canvas, 100χ100 cm
46
www.art.com.gr
22 vision, 2010, λάδι σε καμβά, 50χ100 εκ. / oil on canvas, 50χ100 cm
48
www.art.com.gr
The voyage of discovery is not in seeking new landscapes but in having new eyes Marcel Proust 49
23 ο ιππόκαμπος που ήθελε να γίνει ίππος του κάμπου, 2011, λάδι σε καμβά, 60×30 εκ. the seahorse who wanted to prance in a field, 2011, oil on canvas, 60×30 cm
50
www.art.com.gr
Everything is music, a painting, a landscape, a book or a journey are worthless unless you can hear their music Jacques de Bourbon - Busset
Όλα είναι µουσική, ένα ζωγραφικό έργο, ένα τοπίο, ένα βιβλίο ή ένα ταξίδι είναι χωρίς αξία, αν δεν µπορείς να “ακούσεις” τη µουσική τους.
24 η σιέστα του κηπουρού, 2011, λάδι σε καμβά, 100×100 εκ. the gardener’s siesta, 2011, oil on canvas, 100×100 cm
52
www.art.com.gr
25 dreamland, 2010, λάδι σε καμβά, 50x70 εκ. / oil on canvas, 50x70 cm
54
www.art.com.gr
26 safari, 2011, λάδι σε καμβά, 100×100 εκ. / oil on canvas, 100×100 cm
56
www.art.com.gr
27 παρέα, 2010, λάδι σε καμβά, 50χ60 εκ. friends, 2010, oil on canvas, 50χ60 cm
58
www.art.com.gr
28 merry mood, 2010, λάδι σε καμβά, 50χ60 εκ. / oil on canvas, 50χ60 cm
60
www.art.com.gr
29 φτερά, 2010, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ. wings, 2010, oil on canvas, 100χ100 cm
62
www.art.com.gr
30 rendez-vous, 2009, λάδι σε καμβά, 100x100 εκ. / oil on canvas, 100x100 cm
64
www.art.com.gr
31 πρωϊνό με λουλούδια, 2008, λάδι σε καμβά, 70χ50 εκ. morning with flowers, 2008, oil on canvas, 70χ50 cm
66
www.art.com.gr
32 Kοίτα!..., 2009, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ Look!..., 2009, oil on canvas, 100×100 cm
68
www.art.com.gr
33 power of life, 2009, λάδι σε καμβά, 100x100 εκ. / oil on canvas, 100x100 cm
70
www.art.com.gr
34 oxygen army, 2009, λάδι σε καμβά, 100x100 εκ. / oil on canvas, 100x100 cm
72
www.art.com.gr
35 φυτώριο ιδεών, 2010, λάδι σε καμβά, 100χ120 εκ.
nursery of ideasfree mind good will 2010, oil on canvas, 100χ120 cm
74
www.art.com.gr
36 μανιτάρι, 2010, λάδι σε καμβά, 20χ20 εκ. mushroom, 2010, oil on canvas, 20χ20 cm
76
www.art.com.gr
37 μανιτάρι, 2010, λάδι σε καμβά, 20χ20 εκ. mushroom, 2010, oil on canvas, 20χ20 cm
77
38 καρπούζια “αρμενίζοντα”, 2010, λάδι σε καμβά, 100χ100 εκ. watermelons wandering, 2010, oil on canvas, 100χ100 cm
78
www.art.com.gr
Vasso Triga is a Greek contemporary artist. Born (1966) in Patras, Greece. She studied Law and Painting in Athens. She started exhibiting her work in 1996 in group exhibitions and went on to have solo exhibitions too. She lives and works in Athens and Luxembourg. Her works have been acquired by private collectors in Greece and overseas.
SOLO EXHIBITIONS
2003 Athens College, Athens College Alumni Association Club, ’’Route 1996-2003’’ 2005 Gallery IRIS, Mariza Fassianou, Points of Contact 2008 Gallery IRIS, Mariza Fassianou, Unfettered Dreams 2009 Abbaye de Neumünster, Luxembourg, Sweet life 2011 Gallery IRIS, Mariza Fassianou, Greenhouse / Plant Nursery GROUP EXHIBITIONS 1996 Annual exhibitions at the Athens College 2003 2004 Cultural Centre of the Municipality of Holargos 2007 Kostis Palamas - Cultural Centre of the Municipality of Athens awarded the prize for Greek Women Artists from the Alumnae Association of the Philekpaideutike Etaireia 2008 Goulandris Natural History Museum – Gaia Centre Art – Life for the planet 2009 Dermalogica traveling exhibition On beauty, in collaboration with the Lyceum Club of Women 2010 Brinies Art on the farm Constantinos K. Kyriakides Estate, curated by Iris Criticou 2011 B & M Theocharakis Foundation for the Fine Arts & Music; Κonica Minolta Graphica Exhibition - Konica Minolta Art Prints 2011 – group art exhibition, Exhibition of works at the ATHENS METROPOLITAN EXPO S.A. Athens International Airport Eleftherios Venizelos, curated by Iris Criticou 2011 Goulandris Natural History Museum, exhibition and fundraising auction of works of art in aid of the Fashion targets breast cancer campaign. 2011 Jardinages group art installation at the Athens Plaza, with the collaboration of the French Embassy, curated by Iris Criticou.
Η Βάσω Τρίγκα είναι Ελληνίδα σύγχρονη ζωγράφος. Γεννήθηκε (1966) στην Πάτρα, στην Ελλάδα. Σπούδασε Νομικά και Ζωγραφική στην Αθήνα. Άρχισε να εκθέτει την δουλειά της από το 1996 σε ομαδικές εκθέσεις και αργότερα σε ατομικές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και το Λουξεμβούργο. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΑΤ Ο Μ Ι Κ Ε Σ Ε ΚΘ Ε Σ Ε Ι Σ
2003 2005 2008 2009 2011
Κολλέγιο Αθηνών, Λέσχη ΣΑΚΑ, «Διαδρομή 1996-2003» Γκαλερί ΙΡΙΣ, Μαρίζα Φασιανού, «Σημεία επαφής» Γκαλερί ΙΡΙΣ, Μαρίζα Φασιανού, «Ελεύθερα όνειρα» Abbaye de Neumünster, Λουξεμβούργο, «Γλυκιά ζωή» Γκαλερί ΙΡΙΣ, Μαρίζα Φασιανού, «Φυτώριο»
Ο Μ Α Δ Ι Κ Ε Σ ΕΚΘ Ε Σ Ε Ι Σ 1996 Ετήσιες εκθέσεις του Κολλεγίου Αθηνών 2003 2004 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Χολαργού 2007 Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων «Κωστής Παλαμάς», βράβευση Σ.Α.Φ.Ε. ελληνίδων εικαστικών 2008 Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας Κέντρο Γαία «Τέχνη-ζωή για τον πλανήτη» 2009 Dermalogica σε συνεργασία με το Λύκειο Ελληνίδων εικαστική περιοδεύουσα έκθεση «On beauty» Μπρίνιες «Τέχνη στο αγρόκτημα» -Κτήμα Κωνσταντίνου 2010 Κ. Κυριακίδη, (επιμέλεια ‘Ιρις Κριτικού) 2011 Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. και Μ. Θεοχαράκη, Κonica Minolta Έκθεση Graphica Konica Minolta Art Prints 2011 - ομαδική εικαστική παρουσίαση έργων, Έκθεση έργων στο ATHENS METROPOLITAN EXPO AE Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Ελευθέριος Βενιζέλος (επιμέλεια Ίρις Κρητικού) 2011 Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, έκθεση και δημοπράτηση έργων για τους σκοπούς της εκστρατείας «Η μόδα βάζει στόχο τον καρκίνο του στήθους» 2011 Athens Plaza ομαδική εικαστική εγκατάσταση Jardinages με τη συνεργασία της Γαλλικής Πρεσβείας (επιμέλεια Ίρις Κρητικού)
atelier tel.: +30 210 6712463 e-mail: vasso@vassotriga.gr www.vassotriga.gr
79
www.art.com.gr
κείμενo Ίρις Κρητικού μετάφραση Susan Αποστολάκη φωτογράφιση έργων Γιάννης Βαχαρίδης Οδυσσέας Βαχαρίδης
text Iris Criticou translation Susan Apostolakis photographs of artworks Yannis Vacharides Odysseas Vacharides
φωτογραφίες-κολλάζ Μπάμπης Τουγλής
portrait of the artist-collage Βabis Touglis
επιμέλεια καταλόγου Βάσω Τρίγκα
editing Vasso Triga
εκτύπωση Εκδόσεις Νηρέας www.art.com.gr Ιούνιος 2011
printing Nereus Publishers www.art.com.gr June 2011
83