Aankoopkeuring Klassieke G-Klasse

EN KAREL APPEL DEED DAPPER MEE

EEUWFEEST MERCEDES-BENZ 1886-1986

Karel Appel deed altijd alsof hij niet zoveel met auto’s had. Maar toen hij ter gelegenheid van 100 Jaar Automobiel een witte Mercedes 190 naar hartenlust mocht beschilderen, was hij best blij met die opdracht. Autojournalist Dick Schornagel blikt terug op het vorige feestje van Mercedes-Benz.

MAAR HET KON NOG ERGER. DE SHOW WAARVOOR KOSTEN NOCH MOEITE WERDEN GESPAARD, BLEEK UIT TE MONDEN IN EEN SLAAPVERWEKKEND TRAGE VOORSTELLING.

De Rotterdamse Doelen was op 8 februari 1986 tot de nok toe gevuld met deft ige genodigden en een hele tribune met autopers. Daimler-Benz AG vierde in Duitsland op grootse wijze 100 Jaar Automobiel en liet dat op bescheiden wijze samenvallen met de eigen viering van 100 jaar Mercedes. En waarom eigenlijk ook niet, want dat klopte ook wel zo ongeveer. Mercedes-Benz Nederland BV had er voor die gelegenheid een zeer bijzondere happening van gemaakt. Vanzelfsprekend gevuld met warme, welgemeende toespraken, maar er stonden ook andere dingen te gebeuren. Eén programmapunt werd als uiterst exclusief en uniek aangeprezen, want dat bestond uit de overhandiging van een gloednieuwe, eenmalige Mercedes 190. Iedereen was nieuwsgierig want de naam Karel Appel was zelfs even gevallen. Ik was in Rotterdam nog steeds in een feestroes, want een dikke week eerder was ik op 28 en 29 januari ook al getuige van het 100 jaar autojubelfeest in Stuttgart. De gehele wereldpers was daarvoor uitgenodigd, en verder was werkelijk iedereen die in de autowereld ook maar enigszins belangrijk was daar ook, met als gastheer Daimler-Benz chef Professor Werner Breitschwerdt. Eregasten waren de Duitse Bondspresident Richard von Weizsäcker en Bondskanselier Helmuth Kohl, die gloedvolle toespraken hielden, een stukje met de eerste Benz (replica) reden (Kohl) en de tentoonstelling ’Weltmobil’ openden. Ook waren ze verder de gehele dag de gast van het wereldberoemde Duitse autoconcern, tot en met het grote feest de volgende avond in de enorme Hanns-Martin Schleyerhalle. Totdat Richard Von Weizsäcker het allemaal te lang vond duren. Hij wilde een half uur voor het einde van de uitgelopen, in real-time door ARD-Eurovisie integraal uitgezonden voorstelling, wel weer naar huis. Onder de ogen van de 5000 gasten waaronder hoogwaardigheidsbekleders als Audi-directeur Dr. Habbel, Rolls-Royce directeur Richard Perry, Niki Lauda, BMW chef Von Kuenheim, de legendarische minister president van Beieren Strauss en de halve, toen nog in Bonn residerende Duitse regering, werd hij door Werner Breitschwerdt naar zijn gepantserde Mercedes begeleid. Ik zag ze vlak voor mijn neus voorbij lopen, Breitschwerdt leek niet meer zo blij! Arme man…

Pijnlijke foutjes Een groot deel van Duitsland vierde ’100 Jaar Automobil’ met Mercedes mee. Deelstaat minister president Späth noemde in zijn aardige toespraak de automobiel niet zonder humor, ‘het geschenk van Zuidwest Duitsland aan de gehele wereld’. De beroemde Russische pianist Andrej Gawrilo speelde passende pianomuziek terwijl Werner Breitschwerdt en Helmuth Kohl trots gezeten op de bok van de historische Benz driewieler, de tentoonstelling openenden. Aan Helmuth Kohl de eer om de motor van het kleine (replica) wagentje waarmee Bertha Benz

en haar twee zonen in 1888 op stap was geweest, zelf aan te slingeren. Daimler-Benz had van het honderdjarige feest van de Automobiel zijn eigen eeuwfeest gemaakt, zo constateerde de Stuttgarter Zeitung na afl oop, in de krant van donderdag 30 januari. Niet helemaal onterecht zo vond de krant ook, want de eerste rijdende Benz stamde van 1886 en was de eerste echt bruikbare auto ter wereld. Benz was er gewoon heel vroeg bij. Maar de geplande drie uur durende TV show werd door deze krant een ‘Jubelfeest’ genoemd dat, gefi nancierd door Daimler-Benz integraal werd uitgezonden. Circa vijfduizend gasten waren door sneeuw en vrieskoude, naar de tot een reusachtige TV studio omgebouwde feesthal getrokken om de beloofde giga autoshow mee te maken. Daar bleek dat de regisseur niet was vergeten dat het om ‘Honderd Jaar Automobiel’ ging en dus werden in die vele uren durende voorstelling, bijzondere modellen van allerlei automerken door de arena gereden en dat was de eerste fout. Want dat waren er veel te veel. De tweede fout was dat de show pas om 20.15 uur begon en dus een kwartier te laat - waar de Daimler directie niet blij van werd. Maar het kon nog erger. Nog veel erger zelfs, want de show waarvoor kosten noch moeite werden gespaard, bleek uit te monden in een slaapverwekkend trage 1886 en was d B t C en TV om Da ten ging voors autom de eers De twee uur bego Daimler d Maar het k show waarv bleek uit te

voorstelling van veel meer dan de afgesproken twee en een half uur. Zoals de Stuttgarter Zeitung ook al constateerde, trad ondanks de enorme inspanningen van de regisseur en de organisatie, na zo’n anderhalf uur al de verveling in. En dat was nog niet alles: de duizenden gasten hadden ook wel trek in een drankje of een hapje, maar die waren al die tijd niet voorhanden. En als ze er al waren, dan bereikten ze in elk geval niet de persloge waarin ik met nog vele honderden internationale ‘soortgenoten’ plaats had mogen nemen. We hebben die hele avond niets gegeten of gedronken. Maar verder ontbrak het ons aan heel weinig. En dat drankje haalden we later in het Mercedes Museum wel in. Maar eer we daar waren…

Pijnlijk De regisseur, Michael Pfl eghar had zich, bijgestaan door Niki Lauda, echt geweldig ingespannen om niets over te slaan waar het ging om 100 jaar auto’s. Echt helemaal niets. Elke bekende auto kwam voorbij, elk facet werd belicht. Maar ook teveel muziek en show en een ellenlange uitleg bij elke auto die voorbij kwam. Het ging die avond meer om plichtsgetrouw weergeven dan om de gezelligheid en dat maakte deze ‘jubelshow’ van 100 Jaar Auto tot een saaie, veel te lang voortslepende festiviteit. Der Spiegel sprak zelfs van een: “Auto-TV-show die onder het vloerkleed hoorde”. Pijnlijk! En jammer van al die moeite, jammer ook van al dat geld dat ermee gemoeid was en erg akelig voor Daimler-Benz chef Werner Breitschwerdt.

DE EXTREEM POPULAIRE 190 WAS ZEER GEVRAAGD EN DERHALVE SLECHT LEVERBAAR. EN DAAR STOND ER DAN EEN, ‘GEHEEL VOLGEKLIEDERD’ MOPPERDE EEN MERCEDES VERKOPER.

CENTOMOBIL

Daimler-Benz AG liet ter gelegenheid van 100 Jaar Automobil een jubileumvoertuigje ontwerpen dat voor de fi lmopnamen voor de ARD-Eurovisie uitzending op 29 januari 1986 werd gebruikt. Het autootje kreeg de naam Centomobil en symboliseerde het honderd jaar oude idee van individuele mobiliteit. Mercedes wilde met de Centomobil alvast inhaken op het kómende 100-jarig bestaan. Een goed plan, maar niet iedereen die dit leest zal die viering nog geheel recht van lijf en leden kunnen gaan meevieren. Ook al moet je zoiets ook weer niet te gauw zeggen, want de eerste 25 jaar, ofwel een kwart eeuw, zijn alweer voorbij. De ‘tijdloos’ gestileerde, transparante Centomobil draagt dan wel geen Ster, maar straalt wel iets bijzonders uit door het plexiglazen koetsje, de open zijkanten en de verchroomde en geheel van glanzend materiaal gemaakte aggregaten. Die materiaalkeuze zorgt voor een opvallend truceff ect: koplampen zijn er niet, het licht vanuit de auto straalt als het ware naar buiten en de knipperlichten zijn in de vier wieldoppen ondergebracht.

Voorafgaand aan de voorstelling kregen de duizenden ga sten ongewild nog een extra show te verduren. In de kou en de sneeuw stonden buiten vóór de ingang van de grote, omgebouwde sporthal, genoemd naar de in 1977 vermoorde voorzitter van de Daimler-Benz Raad van Toezicht, Hanns-Martin Schleyer, ruim tweehonderd demonstranten die met spandoeken en door hun uitmonstering als dwangarbeiders in de Tweede Wereldoorlog, de voorbij trekkende gasten duidelijk lieten blijken dat het bouwen van auto’s niet altijd zo’n dikke lol is geweest.

Optimisme Overigens liep het Wirtschaft swunder 25 jaar geleden nog steeds verbazend goed. In zijn toespraak tot 3000 gasten, waaronder Helmuth Kohl, op de eerste feestdag dinsdag 28 januari, liet Werner Breitschwerdt de talloze toehoorders met groot optimisme weten dat de toekomst van de auto nog vele jaren verzekerd zou zijn. “De autoproductie bedraagt op de gehele wereld, momenteel nog 48 miljoen auto’s per jaar, in het jaar 2000 zullen er dat 100 miljoen zijn met meer dan 80 zelfstandige fabrikanten in 35 landen die samen aan 10 miljoen mensen werk bieden”, aldus de Daimler-Benz chef, die eraan toevoegde dat hij ook in de verre toekomst nog geen serieuze vervanger van de automobiliteit zag opdoemen. Wij als persmuskieten, werden overladen met documentatie. Bergen papier, dikke folianten over ‘Das Unternehmen’ en ‘Die Technik’, extra verschenen tijdschrift en, een plexiglazen modelletje, de Centomobil, een legpenning, het werd bijna te veel. En dat moest allemaal mee naar huis of kantoor. Zelf heb ik het gelukkig ook meegesjouwd. Want nu staat er in mijn werkkamer tenminste een hele hoek 100 Jaar Automobil (én Daimler-Benz) waarmee ik nog steeds erg blij ben. Want dan kan ik het nog eens bekijken, die viering van 100 Jaar Automobiel, die op dezelfde dag viel als het 100-jarig bestaan van DaimlerBenz. Vijfentwintig jaar geleden alweer… had niemand verwacht. Enig tandengeknars was bij een enkele Mercedes dealer ook wel te horen want de extreem populaire 190 was zeer gevraagd en derhalve slecht leverbaar. En daar stond er dan een, ‘geheel volgekliederd’ mopperde een Mercedes verkoper. Maar de van motor en versnellingsbak ontdane 190 was echt prachtig en de kunstenaar die in een interview liet weten dat hij ‘de auto een ander leven had gegeven’, betoonde zich eveneens zeer tevreden. Dat mocht hij ook wel zijn, want zijn gage voor deze bijzondere verrichting bestond uit een fonkelnieuwe Mercedes 500 SL (R 107) die in zijn woonplaats Monte Carlo werd bezorgd. Een witte met wit leer en ook nog eens geheel taxfree. Dat was dus nog een heel geregel… „

Tekst en fotos: Dick Schornagel

Appel-Benz In Rotterdam was het zoals gezegd een week later ook feest. De dames en heren genodigden in hun goeie goed in de zaal, wachtten met spanning op het verwijderen van het laken van een auto die roerloos op het podium stond. Totdat de Nederlandse directeur George Wesley en Karel Appel samen op een plechtig moment het laken wegtrokken en daar een geheel beschilderde Mercedes 190 onder vandaan kwam. Luid applaus, want zoiets

STERREN STRALEN IN FLORIDA

16 e CONCOURS D’ELEGANCE OP AMELIA ISLAND

De golfb aan van het Ritz Carlton hotel op Amelia Island in Florida was vorige maand voor de zestiende keer het toneel van het inmiddels beroemde concours d’elegance. Lokale auto-guru Bill Warner had samen met zijn staf bijna 300 auto’s bijeen gekregen, van een Knoxmobile uit 1902 tot een Corvette Le Mans racer uit 2009.