W ŚWI EC I E KONS T RU KC J I W tej części zebrałam pomysły na ćwiczenia wokół narzędzi takich jak moduł i model. Staram się tu pokazać, że poza oswajaniem, patrzeniem i projektowaniem budynków czy myśleniem o ich formie bardzo istotna jest sprawa pochylenia się nad konstrukcjami w ogóle. Zależy mi na nieskrępowanym eksperymentowaniu: wychodzeniu poza utarte schematy czy pozbycie się pewnych założeń, które często uparcie zakleszczają się w naszych głowach. Strategię, na której zbudowane są te ćwiczenia, sygnalizowałam na początku przy okazji omawiania modułu – samodzielnego wymyślania sobie „klocków”. Wierzę, że to niezliczone możliwości jakie daje sytuacja myślenia o częściach, z których zbudujemy całość to idealny moment edukacyjny – dzieci uczą się niejako same. Nie ma żadnej wiedzy danej, przekazanej czy obowiązującej, są jedynie obiektywne warunki fizyczne i właściwości kartonu lub kartki – materii, która można stawiać małym rączkom opór i nie chcieć działać tak, jak sobie to wymyślą. Proces uczenia się przebiega w wyniku eksperymentowania – sprawdzania różnych rozwiązań, popełniania błędów, wyciągania wniosków. Konstruowanie i myślenie o strukturach to trening myślenia przestrzennego, który daje jednocześnie świetny wycisk wyobraźni! Bjarke Ingels Group, Serpentine Pavilion ( www.dezeen.com)
61
