Σύγχρονοι «παλιοί» σκλάβοι

«Σ πάζοντας βιτρίνες και λεηλατώντας καταστήματα δεν πολεμάς τον καπιταλισμό, μόνο που σπρώχνεις στη δράσεις σήμερα, λένε, μετά τον άδικο θάνατο και του αφροαμερικανού Τζ. Φλόυντ στην Μινεάπολη, που τις ακολούθησαν και άλλες πολλές φτώ χια κάποιους από αυτούς τους μικροεπαγκαι σε άλλες χώρες, στο αντιρατσιστικό κύμα γελματίες ιδιοκτήτες», διάβαζα κάπου και το που έχει πλέον παγκόσμια απλωθεί. μεταφέρω. Το Βέλγιο, η χώρα που ζω, είναι για παρά

Το ίδιο και με κάποια αγάλματα-μνημεία: δειγμα, μια τέτοια χώρα. Το αποικιακό παρελθόν, Το να τα σπας και να τα καταστρέφεις είναι, τεστο πάλαι ποτέ «Βελγικό Κονγκό», έχει ξεσηχνικά τουλάχιστον, μία πράξη βανδαλισμού, το κώσει πολλούς και κάποιοι έχουν βγει στους να αγωνίζεσαι πραγματικά για την ανθρωπιά δρόμους καταστρέφοντας τα αγάλματα του Λεκαι την δικαιοσύνη στον κόσμο είναι όμως άλλο οπόλδου Β’ (1835-1909), του βασιλιά που με πράγμα. δάνεια από το τότε βελγικό κράτος αγόρασε μια

Πολλές τέτοιες πράξεις βλέπουμε τελευταία τεράστια έκταση στο κέντρο της Αφρικής μαζί να συμβαίνουν στις πόλεις που ζούμε. Άνθρωποι με τους κατοίκους, την έκανε κράτος και την σε απόγνωση έχουν βγει στους δρόμους επειδή προσμέτρησε στην προσωπική του περιουσία, η φωνή τους δεν μπορεί να ακουστεί αλλιώς. άσχετα αν μετά από χρόνια (1908) αναγκάστηκε, Κάποιοι σπάζουν αγάλματα, που είχαν στηθεί μετά τη δημόσια κατακραυγή να την μεταβιβάσει από παλιά σε δρόμους και πλατείες, σε ανάμνηση στο βελγικό κράτος. βασιλιάδων και αρχόντων, που βοήθησαν με Παρένθεση με ενδιαφέρον για μας τους τον έναν ή τον άλλον τρόπο να γίνουν οι χώρες Έλληνες: Ο Λεοπόλδος Β΄ ήταν γιός του Λεοτους μεγάλες σε υλικό πλούτο αλλά όμως σε πόλδου Α΄, που το 1830 στέφτηκε ο πρώτος βάρος των ανθρώπων που ζούσαν στις χώρες βασιλιάς του νεοϊδρυθέντοςκράτους του Βελγίου, που με αποικιοκρατικό τρόπο υποδούλωναν. αφού αρνήθηκε τον θρόνο στο ταυτόχρονα νεΗ καταπίεση τότε, τα βασανιστήοϊδρυθέν Ελληνικό Κράτος, που ρια και οι σκοτωμοί δεν μετριΑπό την προσφέρθηκε πρώτα σ’ εκείνον, ούνται, όσα και να γραφούν. Έτσι ΑΛΤΑΝΑ ΦΙΛΟΥΠΑΤΣΑΝΤΑΡΑ επειδή ο βελγικός θρόνος του δικαιολογημένες οι βίαιες αντιΔιδάκτωρ Νομικής φάνηκε πιο ...προσοδοφόρος!

Όταν το 1998 παρουσιάστηκε στο Βέλγιο το βιβλίο του αμερικανού δημοσιογράφου, Adam Hochschild, «Τα φαντάσματα του βασιλιά Λεοπόλδου Β΄», συζητήθηκε πολύ αλλά και διχοτόμησε τη βελγική κοινωνία. Δεν ήταν και λίγο να μαθαίνει η νεότερη βελγική γενιά, ότι ο μισός πληθυσμός του Κονγκό δηλαδή κάπου δέκα εκατομμύρια άνθρωποι τότε (έτσι λένε), βρήκαν τραγικό θάνατο ή ακρωτηριάσθηκαν, εξ αιτίας της απάνθρωπης αποικιοκρατικής πολιτικής του πρώην βασιλιά τους στη χώρα εκείνη. Ο αφροαμερικανόςιεραπόστολος, William Sheppard, που έζησε είκοσι χρόνια στην Αφρική και κατέγραψε τις ακρότητες των απεσταλμένων του βέλγου βασιλιά, ο ιρλανδός διπλωμάτης, Roger Casement και ο βρετανός δημοσιογράφος, Edmund Morel, είναι πρωταγωνιστικές φιγούρες και στην υπό παραγωγή ταινία «Το φάντασμα του Βασιλιά Λεοπόλδου Β΄» από τον αμερικανό Ben Affleck. Όλοι τους –ο καθένας με τον τρόπο του– πάλεψαν τότε για να σταματήσει αυτή η γενοκτονία. Θεωρούνται και σήμερα ως πρωτεργάτες στους αγώνες υπέρ της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ιστορία. Πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους και με ό,τι μέσο είχε ο καθένας τους για να κάνουν γνωστά τα όσα απάνθρωπα διαδραματίζονταν τότε στην Αφρική, απαιτώντας λύση.

Δυστυχώς δεν υπήρχε μόνο τότε και μόνο στο «Βελγικό Κονγκό» η κατάσταση δουλείας και κακομεταχείρισης ανθρώπων...

Στην Ινδία (και το Μπαγκλαντές) σήμερα, για παράδειγμα, που υπήρξαν βρετανικές αποικίες με άλλη, αλλά παράλληλη ιστορία, η κυβέρνηση εκεί εκτιμά ότι κάπου είκοσι εκατομμύρια παιδιά, από πέντε έως δεκατεσσάρων χρονών, αναγκάζονται να εργάζονται σαν σκλάβοι, εφόσον έχουν πουληθεί από την οικογένειά τους σε εμπόρους. Ζουν σε αφάνταστες συνθήκες κακοποίησης και εργάζονται σκληρά σε εργοστάσια χαλιών ή ενδυμασίας, πολλά εξ αυτών δυτικών συμφερόντων! Οι μη κυβερνητικές

οργανώσεις ανεβάζουν το νούμερο κατά πολύ περισσότερο. Αλλά και στην Ευρώπη του σήμερα μήπως δεν υπάρχουν ειδεχθή απομεινάρια σκλαβιάς; Μήπως δεν «ανθεί», για παράδειγμα, η βιομηχανία του σεξ με γυναίκες-σκλάβες από τρίτες χώρες; Μόνο όποιος εσκεμμένα κλείνει τα μάτια του σ’ αυτή τη σύγχρονη σκλαβιά, δεν το αναγνωρίζει αυτό. Τι μπορεί να κάνει ο χριστιανός σήμερα; Τουλάχιστον ας μη μείνει με τα χέρια σταυρωμένα και το στόμα κλειστό! Στο άμεσο περιβάλλον του, ας μη προσπεράσει την αδικία που βλέπει να γίνεται στον διπλανό του, αλλά ας ανοίξει το στόμα του και ας το κάνει γνωστό με κάθε τρόπο και ας αγωνιστεί ειρηνικά και όσο γίνεται για να αλλάξει η κατάσταση. Όσο για τα παιδιά στη Ινδία και σε άλλες μακρινές χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, υπάρχουν πολλές χριστιανικές οργανώσεις, που από αγάπη για τον Θεό αλλά και για τον πλησίον βοηθούν στην κάλυψη των αναγκών δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας. Μια τέτοια παγκόσμια χριστιανική ιεραποστολική οργάνωση είναι και η AMG, όπως αυτοπαρουσιάζεται από τις κεντρικές σελίδες του περιοδικού που κρατάτε στα χέρια σας. Έχει τον βασικό διπλό σκοπό να φροντίζει όχι μόνο για τις υλικές ανάγκες των συνανθρώπων μας στις διάφορες χώρες, που διακονεί, αλλά συγχρόνως και για τις πνευματικές τους αναζητήσεις, μιλώντας τους με κάθε τρόπο και μέσο για το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου. Ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει ποικιλοτρόπως και όπως ο Θεός του βάζει στην καρδιά. Μόνο, μη μένουμε άπραγοι μπροστά στην ανάγκη: «Άνοιγε το στόμα σου υπέρ του αφώνου, υπέρ της κρίσεως πάντων των εγκαταλελειμμένων. Άνοιγε το στόμα σου, κρίνε δικαίως και υπερασπίζου τον πτωχόν και τον ενδεή» (Παροιμίες 31:8-9). n * Μπορείτε να επισκεφτείτε το ιστολόγιο της Αλτάνας Φίλου Πατσαντάρα http://www.filos-europe. com/from-brussels-with-love/