2 minute read

Op zoek naar Sugar Man

Next Article
500 dagen op reis

500 dagen op reis

Vorig jaar slenterde ik in Kaapstad over de Waterfront en het weer was niet al te best. Tussen reportages in is het lekker om eens toegeeflijk naar je zelf te zijn en heerlijk sushi te eten bij Willoughby & Co en daarna een filmpje pakken. Met gevulde buik loop ik Cinema Nouveau binnen waar op dat moment Searching for Sugar Man draait. Ik lees snel waar het over gaat en zie de bekroning op het Sundance Festival. Zonder verwachting ga ik zitten om het over me heen te laten komen. Negentig minuten later zit ik met vochtige ogen aangedaan in mijn stoel en een wat oudere dame, mijn enige metgezel in de zaal, schrikt me op met haar vraag of ik weet waar de muziek te koop is. ‘Wat een mooi verhaal, hè,’ zegt ze en ik slik een brok weg groter dan de laatst genuttigde sushi. De muziek is te koop bij Mabu Vinyl in Kaapstad, waar de eigenaar Stephen Segerman met journalist Strydom zijn zoektocht is begonnen naar Sixto (Sugar Man) Rodríguez, die uiteindelijk is opgetekend en verfilmd door de Zweedse regisseur Malik Bendjelloul, die in mei een eind aan zijn leven maakte. In de documentaire krijg je via interviews met derden en de voice-over van Stephen Segerman het ongelooflijke verhaal te horen en zien van de in de VS als een verbeterde versie van Bob Dylan gelanceerde Sixto Rodríguez, wiens carrière echter al snel doodbloedt.

Advertisement

Zoektocht naar Sugar Man

Het begint met een Amerikaanse toeriste die een bootleg opname van Rodríguez meeneemt naar Camps Bay en vanaf dat moment ontstaat er een sneeuwbaleffect: kopieën, kleine labels brengen de muziek uit en in één op de drie huishoudens in Zuid-Afrika wordt Cold Fact met regelmaat gedraaid. Zijn confronterende teksten over de zelfkant van het leven en de ‘antiestablishment’ blues schuren gedurende de apartheid en nummers op de langspeelplaat worden door de autoriteiten doorgekrast om mensen “niet op ideeën te brengen”. Opmerkelijk, gezien het feit dat de meedogenloze oproerpolitie ’s avonds thuis ook de muziek van Sugar Man op de draaitafel legt.

Ik belde Stephen van Mabu Vinyl en hij maakte tijd voor me om zijn verhaal over de ‘making of’ van deze fascinerende, ontroerende documentaire toe te lichten. Het interview heb ik gefilmd en ik denk dat het meer recht doet aan de situatie om het Stephen Segerman zelf te laten vertellen, in plaats van het uit te schrijven. Te zien op

www.youtube.com/watch?v=aVMYq-5BtF4

Een pareltje, een must, hoopgevend, de underdog wordt alsnog geëerd als held. En in 2013 bekroond met een Oscar voor de beste documentaire.

This article is from: