OP NAAR EEN GELUKKIG EN GEZOND 2021
WE LATEN JE NIET LOS
P209977 — Verschijnt 4x per jaar — Editie December 2020 — Afgiftekantoor Gent X — Retouradres -— Opera Ballet Vlaanderen — Van Ertbornstraat 8 — 2018 Antwerpen
Beste lezers,
Een gelijkaardige roep om radicale empathie is te horen bij de dichter, performer en muzikant Kae Tempest. Diens essay On Connection bezingt de creativiteit als een wondermiddel dat mensen aansluiting kan doen vinden bij zichzelf en bij elkaar. Zo beschrijft Tempest het unieke moment waarop alle toeschouwers van een optreden hun antennes lijken af te stemmen op eenzelfde frequentie. ‘Het is een gezamenlijk, gemeenschappelijk gevoel dat de hele ruimte inpalmt of geen van ons.’ De live-magie die Tempest oproept, hebben we bij Opera Ballet Vlaanderen de afgelopen maanden vaak moeten missen. Gezien de omstandigheden was dat geen wonder: op ons podium en in onze orkestbak wordt samen geademd, bewogen en gezweet; in onze zalen ontmoeten generaties elkaar. Maar creativiteit kruipt waar ze niet gaan kan – hoezeer het coronavirus onze sector en ons huis ook op de proef stelt. In buitengewoon grillige omstandigheden geven onze artiesten, medewerkers en freelancers al maandenlang blijk van veerkracht en niet-aflatende passie. Ook bij jullie, ons publiek, voelen we een enorme betrokkenheid, die ons dankbaar stemt. Niet alles aan het moeilijke jaar 2020 is dus het vergeten waard. Bij Opera Ballet Vlaanderen zochten we nieuwe, veelal kleinschalige manieren om verhalen te vertellen en connectie te maken. We creëerden videominiaturen, lanceerden de podcast De stemmen en brachten kamermuziek
AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE: Koen Bollen, Ilse Degryse, Piet De Volder, Katherina Lindekens, Lotte Suvée, Tom Swaak, Wim Van Bree GRAFISCH ONTWERP: Sang Vandenbosch
en liedrecitals. We gingen op bezoek in kwetsbare omgevingen, zoals zorginstellingen, ziekenhuizen en een gevangenis, om daar de pauzeknop in te drukken met een moment van schoonheid. Stuk voor stuk leverden die projecten bijzondere ontmoetingen op. Daarnaast hielden we Vonk boven de doopvont. Dit creatieve laboratorium voor innovatie, talentontwikkeling en participatie wordt een essentiële pijler van ons programma. De eerste productie onder deze noemer – A Revue van Benjamin Abel Meirhaeghe – glipte behendig tussen twee lockdowns door. Twee andere Vonkprojecten bleven helaas op stal: Night Shift i.s.m. Gouvernement, en de Troostparade van Lukas Dhont en Dounia Mahammed die vertrekkensklaar wacht op betere tijden. Dit bijzondere nummer van OBV Magazine is een aandenken aan enkele van die mooie momenten uit de woelige maanden die achter ons liggen. We stelden een waaier van posters samen, waarvan we hopen dat ze jullie (en misschien ook jullie buren en huisgenoten?) zullen raken. Op de achterzijde van elk beeld lezen jullie meer over het project in kwestie. Tegelijk kijken we vooruit. We gunnen jullie een eerste blik op het programma dat we – voorlopig voorzichtig – dit voorjaar in petto hebben. Daarover hopen we jullie zo snel mogelijk meer te kunnen vertellen. Wat er ook gebeurt, ook in 2021 laten we jullie niet los. We blijven creëren en, hopelijk, verbinden. In de woorden van Kae Tempest: ‘Het is voor jou dat ik ertoe word bewogen om te spreken. Om te zingen. Om hier zo te dansen. Ik wil meer uitdrukken dan mezelf. Ik wil iets uitdrukken over ONS.’ We wensen jullie een mooi eindejaar en een voorspoedig, verbeeldingsrijk en bovenal gezond 2021 toe.
FRONT COVER BEELD: © Nicha Rodboon BACK COVER BEELD: © Filip Van Roe V.U.: Opera Ballet Vlaanderen, Jan Raes, Van Ertbornstraat 8, 2018 Antwerpen
Jan Raes, Jan Vandenhouwe, Kiki Vervloessem Directie Opera Ballet Vlaanderen
Alle rechthebbenden die menen aan deze uitgave aanspraken te kunnen ontlenen, worden verzocht contact op te nemen met de uitgever. DRUK: Stevens Print, Oostakker
© Filip Van Roe
2020 was een jaar om snel te vergeten, al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. De wereld is in crisis; velen voelen zich er onveiliger dan ooit. Naast een pandemie die angst, verdriet en afstand zaait, drijven ook ongelijkheid, discriminatie, populisme en nepnieuws mensen uit elkaar. ‘Onze tijd is er een van besmettelijke ongerustheid’, schrijft Elif Shafak in haar recente pamflet How to Stay Sane in an Age of Division. Toch is de auteur optimistisch en gelooft ze in de kracht van nieuwsgierigheid en empathie. Voorbij de polarisatie hebben mensen volgens haar immers één ding gemeen: het verlangen om gehoord te worden. ‘Verhalen brengen ons samen, onvertelde verhalen houden ons gescheiden.’
TROOSTPARADE
Beeld: RepetitieTroostparade © Marcel Lennartz
Troostparade is een project van Dounia Mahammed en Lukas Dhont, met een choreografie van Sidi Larbi Cherkaoui en onder de muzikale leiding van Alejo Pérez. Binnen de allesomvattende, experimentele en genre-overschrijdende missie van Vonk maakten zij een voorstelling die uit de operagebouwen breekt en waarin muzikanten, dansers, (kinder)koorleden, solisten en een figurant van Opera Ballet Vlaanderen te horen en te zien zijn. Helaas lieten de omstandigheden ons niet toe om de Troostparade dit najaar te laten uitrijden. Omdat we geloven dat de relevantie van schoonheid nooit verloren gaat en troost meer dan ooit nodig is, houdt het publiek deze creatie nog van ons te goed.
‘Een moment van troost dat in het dagelijkse leven kort zijn intrede doet: een buitengewone groet aan het gewone.’ Dounia Mahammed
A REVUE I am you, I am the loved one that never comes I am the one that lives in the absence At my windows you are waiting for you know who to come To come, to enter the building Louise Van den Eede, tekstfragment uit A Revue
A Revue van Benjamin Abel Meirhaeghe werd vorig seizoen uitgesteld vanwege de coronacrisis. Dit najaar leken de sterren plots wél goed te staan voor Meirhaeghes retrofuturistische cabaretexperiment. De première in oktober bracht een explosie van energie teweeg, bij de artiesten en de toeschouwers. Ook de pers deelde in de vreugde: e h creëerd c o T . n e iet noem n h ic ening die z p ij p h a il h w e r ir e vernieuw me en spectacula ts tussen een a r e p o f o nstormer ghe (25) een sublie nde belevenis, ie e ld e e b n ‘Ee l Meirhae een zinnenprikkele en sjamanistisch e b A in m e Benja er t. Het is queer cabaret en d in z a n g nog lan how, een s e d o m e decadent eidsritueel.’ rh vruchtbaa ‘Meir aard h , De Stand s n le ie T Filip per fo aeghes “ m pluim rmers, ku odellen” ns – age – zijn e tenaars e een der ti e lk bri Els V an St ljant i n zangers nkoppige eenb n hun v b ergh e, Kn extra an heel v ende ack F e ocus ver te , bon rschillend te uit strali e ng.’ t e m unnen k r e i h nares jonge n e i n d a v e g n nederi in de hoofde dat ze drome ijnt w u s l rs zoa nen gluren Mij lijkt het nken verdw e w u e bin ars. te-e s a s n n g i kjesde e t e t o e n i s h g t n n i e u l ‘Tw l k h oorste deze groep ving waarin os van elke v e z e d zoals lle samenle lf mag zijn, l n e s n o e me iefdev eloos zichz l n e e van n zorg e e r e d en ie dentiteit.’ ri gende , Klara
ckaer t
Broe Sylvia
‘Deze productie van d e t h e a t h e r m a k e r werd mee ondersteund door een bijzondere coalitie van Opera Ballet Vla anderen, Kunstencentrum Vooruit en deSingel. Grote huizen die mee dromen met zo’n gewaagde en buitenissige productie. Dat op zich doet dromen.’ Pieter T’Jonck, pzazz Beeld: Simon Van Schuylenbergh in A Revue © Fred Debrock
PODCAST: DE STEMMEN IN IEDERS LEVEN SCHUILT EEN OPERA Er valt niet naast te kijken — of beter, naast te luisteren: de podcast is aan een onstuitbare opmars bezig. Dit intieme medium roept hele werelden op tussen twee oren, met niets anders dan klank. Ook Opera Ballet Vlaanderen kroop onder de hoofd telefoon: eind oktober lanceerden we een gloed nieuwe podcastreeks. De stemmen vertelt verhalen van gewone mensen, en toont hoe in ieders leven een libretto schuilt. Elke aflevering bundelt persoonlijke verhalen rond één tijdloos thema dat de kunsten en het leven betekenis geeft. Audiokunstenaars Katharina Smets (host) en Maarten Buyl (sound design) nemen de luisteraar mee op een auditieve trip. AFLEVERING 1: VERANDERINGEN Veranderingen, we zitten er al een tijdje middenin. De eerste aflevering van De stemmen vertelt drie verhalen van mensen die elk hun eigen metamorfose doormaken. Een jongen die plots letterlijk een toontje lager zingt. Een violiste die het roer omgooit na een bevreemdende ervaring. En iemand wiens kleurrijke leven leest als een aaneenschakeling van metamorfoses, maar die in wezen nooit veranderde.
WAAR LUISTEREN? Je vindt De stemmen via operaballet.be, maar ook in alle podcast-apps en op iTunes en Spotify. Als je je op de reeks abonneert of ons volgt op Spotify, word je automatisch op de hoogte gebracht wanneer er een nieuwe aflevering verschijnt.
‘De zachte stem en de fragiele bindteksten van podcastbedenkster Katharina Smets zijn een enorme meerwaarde. De subtiele geluidstrack van sound designer Maarten Buyl doet de rest.’ Annemarie Peeters, De Standaard
OPROEP: VERHALEN GEZOCHT Voor een volgende aflevering van De stemmen zijn we op zoek naar persoonlijke verhalen over toeval, lot en noodlot. Maakte je ooit een gelukkig of ongelukkig toeval mee? Iets dat zo bizar, grappig, schokkend, fijn of ontroerend was dat het haast geen toeval kón zijn? Had je ooit het gevoel dat het lot een gemene of heerlijke streek met je uithaalde? Laat het ons weten via podcast@operaballet.be.
‘De stemmen graaft naar persoonlijke verhalen. Een directe band met opera is er niet altijd. Maar veel verhalen zouden een inspiratiebron kunnen zijn voor veel componisten. De verhalen worden mooi ingebed in nieuw opgenomen muziek en soundbites.’ Koen Van Boxem, De Tijd
AFLEVERING 2: OMKIJKEN Orpheus daalde in de onderwereld af om zijn geliefde Eurydice te redden. Dat mocht, op één voorwaarde: op de terugweg mocht hij niet omkijken. De afloop laat zich raden... Door zich het verleden te herinneren, verloor hij zijn geliefde opnieuw. Dit zijn twee verhalen van mensen die niet anders kunnen of willen dan omkijken, omdat ze hun herinneringen meedragen in hun eigen lichaam.
Scan deze QR-code met je smartphone en beluister deze afleveringen.
Beeld: Logo podcast De stemmen
SOLITARY DIALOGUES Voor Solitary Dialogues bouwde scenograaf Sammy Van den Heuvel verder op een installatie uit 2014, waarmee hij zijn creatieve onderzoek startte naar het omvormen van muziek in ruimte. Hij koos voor een van de bekendste werken van een van de meest intrigerende vrouwelijke Russische componisten van de vorige eeuw: Groot duet voor cello en piano van Galina Oestvolskaja uit 1959. Het Groot duet is opgebouwd uit vijf bewegingen, en voor deze videominiatuur werd geopteerd voor het laatste deel van de vijfde beweging. Met name in deze laatste vier minuten keert de cello volledig in zichzelf. De piano valt deze kwetsbaarheid voortdurend aan met eerder agressieve tonen. Verbinding lijkt onmogelijk, maar toch is er hoop. In zijn introversie toont de cello zijn kracht en weerstandsvermogen.
'Deze miniatuur gaat over loslaten. Dingen veranderen vaak sneller dan we zouden willen. Hoe kom je werkelijk in beweging als je vasthoudt aan wat was? Bij de laatste repetitie voor de opname brak de originele plaat waarmee de performer danst doormidden. In de nanoseconde tussen paniek en loslaten, koos ik het laatste. Bevrijdend.' Sammy Van den Heuvel, scenograaf
Sammy Van den Heuvel baseerde zich op Oestvolskaja’s aanwijzingen in de partituur om de twee instrumenten ver uit elkaar te zetten. Zowel de ruimtelijke installatie – bestaande uit een lange, smalle houten constructie – als de performer lijkt de onmogelijke verbinding tussen de twee te verbeelden. Bijgestaan door choreograaf Femke Gyselinck kiest Van den Heuvel ervoor om enkel de allernoodzakelijkste bewegingen toe te laten. Zo wordt de focus bij de muziek gelegd en worden de rauwheid en eerlijkheid ervan benadrukt. De installatie en de drie personages belichamen daarmee de eenzaamheid en het interne gevecht die vandaag zo herkenbaar in ieder van ons aanwezig zijn.
Scan deze QR-code met je smartphone en beleef dit fragment online.
Beeld: Pedro Beriso, Morgana Cappellari en Jadranka Gasparovic in Solitary Dialogues © Nicha Rodboon
#VERBEELDINGLEEFT MINIATUREN
#VERBEELDING LEEFT OP LOCATIE IN HET AZ MIDDELHEIM Op 20 mei brachten onze concertmeester Kristie Su en onze principal danser Matt Foley hun miniatuurcreatie exit/awakening live voor het personeel en de patiënten van het AZ Middelheim. Het was een indrukwekkende ervaring, vertellen beide artiesten. De setting was spectaculair; het heliplatform van het ziekenhuis was de dansvloer van dienst. Maar de sfeer was ingetogen en emotioneel. Zorgkundigen, verplegers en dokters volgden de performance op het platform zelf of keken toe van achter de vensters. Alle patiënten van de ZNA-ziekenhuizen konden het optreden live volgen via de intercoms. De performance werd ook op de covid-afdeling zelf gebracht. ‘Uiteraard lagen de emoties vooral bij de zorgwerkers en de patiënten, die wil ik niet van hen afnemen, maar ook op ons heeft dit een grote indruk gemaakt’, vertelt Matt Foley. ‘We voelden de energie in hun lichamen, we zagen de stress en de vermoeidheid. Deze mensen hebben het ergste van covid-19 aan den lijve ondervonden. Ik was er dankbaar en vereerd om dat we hen – al was het maar even een paar minuten – een schuilplaats konden bieden weg van de woestenij en het slagveld die de ziekte veroorzaakt.’
‘Het doel van kunst is mensen bij elkaar te brengen. Ze biedt een reflectie op wat het mensdom is en wil zijn. De titel van onze creatie exit/awakening spreekt voor zich. Het is de exit uit de bubbel en het wakker worden van enerzijds de creatieve geesten die door de crisis on hold waren gezet maar anderzijds ook nieuwe stemmen die zijn komen bovendrijven en waar we naar hebben kunnen luisteren.’ Matt Foley, principal danser Opera Ballet Vlaanderen
‘Matt en ik hebben exit/awakening met heel wat mensen in gedachten gecreëerd’, zegt Kristie Su. ‘Voor onszelf en voor onze collega’s, opdat ze konden zien dat er iets beweegt bij Opera Ballet Vlaanderen. Daarnaast is het bestemd voor de samenleving, die ons ziet als een culturele gigant en die op een teken van hoop van ons aan het wachten was. Onze boodschap was dan ook: we zijn er nog en we denken aan jullie.’
Scan deze QR-code met je smartphone en beleef dit fragment online.
#VERBEELDINGLEEFT OP LOCATIE
Beeld:Matt Foley in exit / awakening © Pauline Van Aelst
AND LET THE AIR NO MORE
#VERBEELDINGLEEFT MINIATUREN Een virtuoos duet in de Kathedraal van Antwerpen, een bevreemdende ontmoeting op een dak van de Gentse Bijlokesite, een dolkomisch kapsalonbezoek van vier zangeressen… Kunstenaars die hun producties uitgesteld zagen in dit en vorig seizoen werden uitgenodigd om met de zangers, muzikanten en dansers van het huis aan de slag te gaan. Zo ontstonden sinds mei al veertien ontroerende, meeslepende, prikkelende en soms erg grappige videoperformances. Deze miniatuurkunstwerken zijn te bekijken op de digitale kanalen van Opera Ballet Vlaanderen.
'In deze moeilijke tijden brengt deze prachtige muziek een beetje hoop en sereniteit.' Arielle Valibouse, eerste harp Orkest Opera Ballet Vlaanderen
‘En laat de lucht nooit meer het geluid van mijn klaaglied herhalen.’ Zo eindigt het derde vers van Rossini’s beroemde en aangrijpende aria uit Otello, bekend als het Wilgenlied. Wanneer de Afrikaanse oorlogsheld Otello en zijn geliefde Desdemona door de jaloerse en xenofobe intriges van Jago uiteen gedreven worden, blijft Desdemona alleen achter. Ze herinnert zich Isaura, die net als zij ongelukkig was in de liefde en haar lot beweende onder een wilg. Op subtiele wijze verbeeldt de Amerikaanse choreograaf Kyle Abraham in deze miniatuur het onrecht, het verdriet en de wanhoop die in het Wilgenlied verklankt werden. De poëtische beelden, de vreugde van de ontmoetingen tussen de dansers en hun hoopvolle blikken bieden een uitweg. Kyle Abraham is een van de toonaangevende choreografen van het moment. Hij maakt sinds meer dan een decennium furore in de Verenigde Staten en daarbuiten. Zijn kenmerkende bewegingstaal combineert elementen uit de klassieke dans met meer alledaagse bewegingen. Steeds ingebed in de sociale realiteit van vandaag maar zonder letterlijk te zijn weet hij ontroerende voorstellingen te creëren die een breed publiek aanspreken.
Scan deze QR-code met je smartphone en beleef dit fragment online.
Beeld: Lateef Williams in And let the air no more © Filip Van Roe
WELKOM TERUG-CONCERT ‘MOZART DE LUXE’
Beeld: Chia Fen Wu in Mozart De Luxe © Tom Cornille
Na de eerste lockdown opende Opera Ballet Vlaanderen zijn zalen voor een reeks coronaproof Welkom terug-concerten met musici en zangers uit eigen gelederen. Behalve het concert Intieme brieven – waarin strijkers uit het Symfonisch Orkest van Opera Ballet Vlaanderen met veel verve en bijval muziek van Leoš Janáček en Arnold Schönberg brachten – was er Mozart De Luxe. Dit programma met prachtige, maar minder vaak gehoorde liederen, aria’s en instrumentale werken van Wolfgang Amadeus Mozart werd samengesteld en vertolkt door sopraan Chia Fen Wu, violist Kristie Su en pianist Pedro Beriso. ‘Met Pedro en Kristie werkte ik aan een recital met heerlijke muziek van Mozart die niet vaak genoeg uitgevoerd wordt. Onze artistiek directeur Jan Vandenhouwe was fan van het programma en gaf ons de kans om daarmee het concertseizoen te openen. Dat vertrouwen in ons en in het talent van de mensen in huis zorgde voor een geweldig gevoel. Tijdens de eerste lockdown heb ik mij echt depressief gevoeld, nog nooit eerder heb ik zoiets ervaren. Ik dacht dat ik niet meer zou kunnen zingen en ik vermeed zelfs contact met vrienden. Ook was ik een beetje bang – en ik denk dat veel collega’s dit herkennen – dat we vergeten zouden worden. Toen kwam dit concert en dat heeft het tij volledig gekeerd voor mij. Sindsdien heb ik weer energie en voel ik me een stuk zelfverzekerder: ik vertrouw nu volledig op mijn stem en mijn interpretatie. Ook heb ik ervaren dat het publiek het oppikt als ik er helemaal voor ga en ik geniet van de muziek. We kregen zelfs een staande ovatie. Verschillende mensen zijn komen zeggen dat ze tijdens ons concert beseften hoezeer ze het gemist hadden om zoiets te kunnen meemaken. De boodschap van ons publiek was hartverwarmend en overduidelijk: we zullen jullie niet vergeten. Het klinkt wellicht gek, maar in terugblik was dit misschien wel het belangrijkste concert van mijn leven. En ik weet zeker dat Pedro en Kristie, die allebei de sterren van de hemel speelden, iets gelijkaardigs hebben gevoeld.
Ik kijk er zo naar uit om weer aan de slag te gaan en om iedereen terug te zien. Wat mij maar weer duidelijk is geworden door ons concert en door deze periode: opera draait niet om soleren, maar om samenwerken. Zonder het publiek en zonder de collega’s achter de schermen was er geen “voor de schermen”. Ik word al vrolijk van de gedachte dat ik weer dag zal kunnen zeggen aan mijn collega’s van het onthaal, aan de technici, aan de andere koorleden, aan iedereen. Ja, ik zie dus een helder licht aan het eind van de tunnel en ik weet zeker dat, wanneer we weer aan de slag mogen, we er voor de volle 200 procent zullen staan!’ Chia Fen Wu
‘De boodschap van ons publiek was hartverwarmend en overduidelijk: we zullen jullie niet vergeten.’ Chia Fen Wu, sopraan bij Opera Ballet Vlaanderen
#VERBEELDING LEEFT OP LOCATIE: GEVANGENIS ANTWERPEN Met #verbeeldingleeft op locatie trok Opera Ballet Vlaanderen naar het AZ Middelheim in Antwerpen, de Rabottorens in Gent, de zorggroep Multiversum in Mortsel, het UZGent en de gevangenis van Antwerpen. Met muziek en dans creëerden we telkens verbeeldingsrijke momenten, net op die plekken die bijzonder getroffen zijn door het coronavirus. In de gevangenis van Antwerpen werkten we samen met de maatschappelijke integratiedienst De Rode Antraciet en enkele vrouwen uit het vrouwenarresthuis. We organiseerden een workshopreeks rond beweging, choreografie en muzikaliteit. Dansers Nini de Vet en Ester Pérez en contrabassist José Reyes vertaalden het materiaal van de workshops samen met de gedetineerden naar een toonmoment, een besloten voorstelling voor de vrouwenafdeling en haar werknemers. EEN VOORSTELLING IN OPSLUITING DAGBOEKFRAGMENTEN VAN LOTTE SUVÉE, kunsteducatief medewerker Opera Ballet Vlaanderen 22 oktober 2020, Gevangenis Antwerpen Begijnenstraat 12:30u Station Antwerpen Centraal. Met koffie en een broodje to go snel nog naar Kruidvat. Ik reken acht lippenstiften af aan de kassa. Eén voor elke gedetineerde die meedoet. 13:00u Bij de opera wacht ik op danser Ester, contrabassist José, dramaturg Koen en technisch productieleider Bart. Samen vertrekken we naar de gevangenis in de Begijnenstraat. 13:30u We volgen het bekende protocol: tas in de locker, geen telefoons, badge op de borst, laptop, notitieboek en toi toi toi-briefjes onder de arm, mondmasker strak achter de oren. Dan door de controlepost en metaal detector, met contrabas en toebehoren. Een scherpe biep. ‘Hangt er metaal aan je schoenen?’ Schoenen uit en door. 13:30u-14:00u Via het binnenplein gaan we door de gele betegelde gang, die naar een combinatie van sigarettenrook en reftermaaltijden ruikt. Even wachten tot de massieve ijzeren deur open gaat richting het vrouwenarresthuis. De laatste gang met de cellen brengt ons via een deur uit dik metaal naar een trap die leidt naar de kapel, waar we de workshop houden. Daarnaast een kleine theaterzaal, die na twintig jaar stof vergaren speciaal voor ons geopend wordt. 14:00u De laatste voorbereidingen. Bart doet een ultieme technische check. De lichten gaan aan en verspreiden een roodoranje gloed. Alsof er een warm haardvuur brandt in de gevangenis van Antwerpen.
14:20u Na vijf workshops van telkens een uurtje houden we deze namiddag een generale repetitie. We missen drie deelnemers. Een van hen heeft arrest, iemand anders bezoek en nog iemand kwam gisteren vrij. We herbekijken de constellatie van de duetten. ‘Kan onze danser Ester niet meedoen? Of ze kan een kleine solo brengen? Is dat oké voor iedereen? Super!’
‘Ik schaamde me eerst een beetje, maar ik dacht: ik ga gewoon meedoen. Anders zit je de hele dag opgesloten en nu kan je je gedachten even ergens anders op richten. Dan moet je niet continu nadenken over wat er allemaal in je hoofd omgaat.’ Een van de deelnemende gedetineerden
15:00u Iemand huilt. Een van de gedetineerden kreeg net te horen dat haar levenspartner een terminale ziekte heeft. De vrouwen drentelen de theaterzaal binnen. Schouders laag, energie nog lager. Hier moeten we ingrijpen. ‘Kan iedereen even bij ons op de grond komen zitten? Laten we proberen met dans een beetje troost te brengen, misschien helpt het wel? Korte opwarming? Shake it out.’ 16:30u Tijd voor de gedetineerden om te eten. We delen de lippenstiften uit. 17:45u De gedetineerden melden zich opnieuw. Schouders hoog, energie deze keer op peil. Misschien heeft die lippenstift daar iets mee te maken. De dames zijn mooi tot in de plooi opgemaakt. Zo hadden we ze nog niet eerder gezien. 18:30u Lichten scherp, iedereen op zijn plaats? Nog een minuutje en het publiek komt binnen. Daar gaan we dan... 5,6,7,8 go. De roodoranje gloed. Vlammetjes in de ogen. Er brandt vanavond wel degelijk een warme kachel in de gevangenis van Antwerpen.
Beeld: #verbeelding leeft op locatie, gevangenis Antwerpen © Marcel Lennartz
NIGHT SHIFT
‘Meer dan een jaar geleden startte het gesprek over wat vanaf vandaag drie dagen lang te zien zou zijn. Na vele bochten en wendingen is dat gesprek uitgemond in een intense en verrijkende samenwerking, tussen heel wat inspirerende makers en organisaties van verschillende grootordes. Al het werk dat de afgelopen maanden is verricht, is van een ongelooflijke waarde. Al die energieën, ideeën en visies zullen we bewaren, koesteren en laten nazinderen opdat we ze op een dag — misschien niet in deze maar wel in toekomstige tijden — opnieuw kunnen opnemen. We hebben alleen maar dankbaarheid voor het geloof van alle partners in Night Shift sinds het begin. Er zijn veelbelovende fundamenten gelegd in deze crisis die de verdienste zijn van het geheel. En er zullen opnieuw schone dingen opgebouwd worden — dat beloven we.’
Hoe maken we ruimte voor elkaar? Dat was de kernvraag bij Night Shift. Het culturele platform Gouvernement nodigde zes radicaal verschillende kunstenaarscollectieven uit om in gesprek te gaan en drie dagen lang het operagebouw in Gent in te palmen. Waren van de partij: Zuidpark, Bebe Books, House of Lux, La ‘S’ Grand Atelier / Post Animale, Leaving Living Dakota en Mama’s Open Mic. De collectieven werkten ook samen met muzikanten en dansers van Opera Ballet Vlaanderen. Decoratelier bouwde een
Facebookpost van de makers van Night Shift, verschenen op 6 november
overweldigende scenografie die een nieuwe blik op een aantal iconische plekken in de Gentse Opera opleverde. Zo werd het peristylium omgetoverd tot speelplek, we onderzoeken hoe we die in de komende tijd kunnen benutten. Door het coronavirus werd Night Shift op het laatste moment afgelast, maar zal in een andere vorm te beleven zijn in de lente. Beeld: Repetitie Night Shift © Leontien Allemeeersch
TRISTAN UND ISOLDE RECOMPOSED USHER ARIADNE AUF NAXOS DIDO AND AENEAS REMEMBERED WERTHER COSÌ FAN TUTTE MEMENTO MORI / FAUN PALMOS MEA CULPA LES NOCES TRANSCEN(DANCE) BRAHMS 3 MAHLER 4 KAMERCONCERTEN OPHELIA SING OUT! FESTIVAL ALL ARIAS UIT VOLLE BORST WOMAN AT POINT ZERO DE ONZICHTBAREN LUCY THE MASS MAN LOVEMUSIK DEDAPONTETRILOGIE
HOOPVOL VOOR HET VOORJAAR Toen de regering-De Croo in november de tweede lockdown afkondigde, waren we net klaar met onze voorjaarsprogrammering 2021. Hiernaast staan de titels die we voor jullie in petto hadden/hebben. Op de voorkant van de poster staan de bijbehorende campagnebeelden. We waren en zijn erg trots op deze speellijst. Hoe covid-19 de komende maanden zal doen verlopen, weet nu niemand. Wij blijven in elk geval hoopvol dat we onze voorstellingen voor jullie zullen kunnen spelen (of toch een deel ervan). Het allerliefst met live publiek uiteraard, mogelijkerwijs (ook) via live-stream. We hopen jullie snel meer te kunnen vertellen. Hou onze online kanalen alvast in de gaten. We laten jullie niet los.
CHOREOLAB ONLINE Theater ‘t Eilandje in Antwerpen is in december steevast de locatie voor Choreolab, de geliefde reeks waarbinnen de dansers van Opera Ballet Vlaanderen uitgenodigd worden om hun eigen choreografieën te creëren en te presenteren. Het theater moest dan wel noodgedwongen gesloten blijven voor het publiek, toch konden de negen dansers- choreografen hun nieuwe werk tonen via een digitale première op ons Facebook-kanaal. Als gepassioneerde balletfan nam VRT-anker Hanne Decoutere de kijker mee achter de schermen en ging ze in gesprek met de dansers over hun creaties. Naast enkele erg persoonlijke en maatschappelijk geladen werken waren vooral het plezier van het creëren en het dansen zelf hét thema bij uitstek in deze unieke editie van Choreolab. Choreolab online is nog te bekijken via operaballet.be.
'Het deed me enorm deugd om na zoveel maanden de dansers, de medewerkers van het kostuumatelier en van de technische afdelingen opnieuw aan het werk te zien tijdens de repetities van Choreolab. De negen erg getalenteerde dansers-choreografen creëerden persoonlijke werken die niet alleen danstechnisch hoogstaand zijn maar die ook elk op hun eigen wijze de wereld van vandaag weerspiegelen. Een ballet gezelschap midden in de maatschappij.' Jan Vandenhouwe, artistiek directeur Opera Ballet Vlaanderen
Beeld: Taichi Sakai in Choreolab online © Filip Van Roe
© Mikhail Porollo
Hopelijk tot snel hier...
Hopelijk tot snel hier...