3.5. Jakie środki dydaktyczne należy przygotować?

zahartuje dziecko na tyle, że nabierze ono odwagi w kontaktach społecznych i będzie w stanie przewidzieć swoje reakcje.

Praca w parach. Uczniowie: • odczuwają wsparcie partnera podczas wykonywania i sprawdzania zadań. Taka forma aktywności przynosi wiele pożytku uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, zwłaszcza kiedy partner mobilizuje ich do pracy. Różnicowanie zadań wykonywanych w parach daje dzieciom korzyści także w postaci realizowania się na wielu poziomach – mają wówczas szansę na odniesienie swojego małego sukcesu, przekraczając własne możliwości, nie siląc się na dorównanie innym.

Praca zbiorowa. Uczniowie:

• odnoszą korzyści w procesie integracji – podczas generowania pomysłów, np. burzy mózgów, oraz w trakcie zabaw w kręgu. Praca zbiorowa ma zastosowanie w dyskusjach, rozmowach, dramie narracyjnej, a także w ewaluacji zajęć. Doskonale sprawdza się w realizacji zadań koncepcyjnych.

Praca indywidualna: Uczniowie: • pracują indywidualnie, ucząc się pisania cyfr czy liczenia; • wymagają samodzielności, gdy mają wykazać się stopniem opanowania wiadomości i umiejętności, np. podczas pisania sprawdzianów czy dyktand matematycznych.

Niezwykle ważne dla proponowanej koncepcji są pomoce dydaktyczne, zwłaszcza że jest ona ściśle związana ze sztuką teatralną. Rola rekwizytów w przedstawieniu jest wszystkim dobrze znana, wszak stanowią one element pośredniczący między widzem a aktorem. W Cyferkowie funkcję tę spełniają maskotki obrazujące cyfry, które mają taką moc sprawczą jak przytulanki. Wystarczy wziąć je do ręki, a świat staje się przyjazny, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Uczeń mający kontakt z takim pośrednikiem traktuje naukę jak zabawę, uczy się wielozmysłowo, angażując emocje.

W Cyferkowie zwykłe rzeczy mają niezwykłą moc, np. płótno z liczbami, po którym chodzą dzieci i uczą się w ten sposób kolejności, także kubeczki po jogurcie, w których można ukryć pewną część zbioru. Z plasteliny uczniowie ulepią trójwymiarowe cyfry, żeby zauważyć aspekt kierunku, a ze sznurka różnej grubości wykonają model kratki. Packi na muchy mają za zadanie wywoływać dźwięk, a przede wszystkim inspirować dzieci do dobrej zabawy. Spinacze do bielizny też sprawdzą się w wielu aktywnościach. Sznurek, lina, zapałki, wykałaczki, gumki recepturki, kubki plastikowe, rurki do napojów to nieodłączne atrybuty procesu tworzenia. Ważną rolę odgrywają także opaski na oczy – jako element zaskoczenia, tajemnica i niewiadoma, mocno podsycając uczniowską ciekawość.