zahartuje dziecko na tyle, że nabierze ono odwagi w kontaktach społecznych i będzie w stanie przewidzieć swoje reakcje. Praca w parach. Uczniowie: • odczuwają wsparcie partnera podczas wykonywania i sprawdzania zadań. Taka forma aktywności przynosi wiele pożytku uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, zwłaszcza kiedy partner mobilizuje ich do pracy. Różnicowanie zadań wykonywanych w parach daje dzieciom korzyści także w postaci realizowania się na wielu poziomach – mają wówczas szansę na odniesienie swojego małego sukcesu, przekraczając własne możliwości, nie siląc się na dorównanie innym. Praca zbiorowa. Uczniowie: • odnoszą korzyści w procesie integracji – podczas generowania pomysłów, np. burzy mózgów, oraz w trakcie zabaw w kręgu. Praca zbiorowa ma zastosowanie w dyskusjach, rozmowach, dramie narracyjnej, a także w ewaluacji zajęć. Doskonale sprawdza się w realizacji zadań koncepcyjnych. Praca indywidualna: Uczniowie: • pracują indywidualnie, ucząc się pisania cyfr czy liczenia; • wymagają samodzielności, gdy mają wykazać się stopniem opanowania wiadomości i umiejętności, np. podczas pisania sprawdzianów czy dyktand matematycznych.
3.5. Jakie środki dydaktyczne należy przygotować? Niezwykle ważne dla proponowanej koncepcji są pomoce dydaktyczne, zwłaszcza że jest ona ściśle związana ze sztuką teatralną. Rola rekwizytów w przedstawieniu jest wszystkim dobrze znana, wszak stanowią one element pośredniczący między widzem a aktorem. W Cyferkowie funkcję tę spełniają maskotki obrazujące cyfry, które mają taką moc sprawczą jak przytulanki. Wystarczy wziąć je do ręki, a świat staje się przyjazny, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Uczeń mający kontakt z takim pośrednikiem traktuje naukę jak zabawę, uczy się wielozmysłowo, angażując emocje. W Cyferkowie zwykłe rzeczy mają niezwykłą moc, np. płótno z liczbami, po którym chodzą dzieci i uczą się w ten sposób kolejności, także kubeczki po jogurcie, w których można ukryć pewną część zbioru. Z plasteliny uczniowie ulepią trójwymiarowe cyfry, żeby zauważyć aspekt kierunku, a ze sznurka różnej grubości wykonają model kratki. Packi na muchy mają za zadanie wywoływać dźwięk, a przede wszystkim inspirować dzieci do dobrej zabawy. Spinacze do bielizny też sprawdzą się w wielu aktywnościach. Sznurek, lina, zapałki, wykałaczki, gumki recepturki, kubki plastikowe, rurki do napojów to nieodłączne atrybuty procesu tworzenia. Ważną rolę odgrywają także opaski na oczy – jako element zaskoczenia, tajemnica i niewiadoma, mocno podsycając uczniowską ciekawość.
16
