't Pallieterke van 7 januari 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

SAMMY MAHDI, Staatssecretaris

Interview

“Veel mensen koppelen aan mijn huidskleur meteen ook een linkse ideologie. Maar dat klopt dus niet” Staatssecretaris Sammy Mahdi (CD&V) maakte een heuse blitzcarrière en zetelt in de nieuwe regering-De Croo, met nog maar 32 jaar op te teller, aan het hoofd van het departement Asiel en Migratie. Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken liet recent optekenen dat Mahdi “helemaal niet zo links is”. En dat klopt ook. “Ik beschouw mezelf als centrum-rechts.

Sommige mensen koppelen aan mijn huidskleur meteen een linkse ideologie. Maar dat klopt dus niet.”

Islamistische organisatie

KRIJGT 20.000 EURO SUBSIDIE

IS PERSVRIJHEID IN HONGARIJE ECHT IN GEVAAR?

6

10

De grote test voor de regering-De Croo volgt dit jaar wanneer de coronacrisis stilaan onder controle raakt.

Zal men de kosten van de pandemie via hogere en nieuwe belastingen proberen te betalen? De kans is groot en het zal de modale burger zijn die het geld moet ophoesten. De belastingverhoging zal sluiks gebeuren. Een proces dat nu al bezig is.

© PHOTONEWS

8-9

2021 Het jaar van de geniepige belastingverhoging?

Middenklasse betaalt de coronarekening De beschermende stolp van corona zal in de loop van dit jaar van boven onze economie worden weggehaald.

Gedaan dus met de steunmaatregelen voor bedrijven en gezinnen. Voor sectoren als de horeca die zwaar werden geraakt door de crisis, wordt het een lastige periode. Veel bedrijven zullen overkop gaan, want ze bevonden zich al in een precaire positie. Voor de meeste burgers was corona economisch geen totaal drama. Dankzij onder andere het systeem van tijdelijke werkloosheid, vaak nog aangevuld door de werkgever, bleef de gemiddelde koopkracht stabiel. In de loop van 2021-2023 zou de koopkracht per hoofd van de bevolking bovendien weer toenemen, met 4 procent in gecumuleerde termen. Dat is te danken aan het economisch herstel.

Een mes dat aan twee kanten snijdt.

Aangezien de koopkracht door de overheidstussenkomst stabiel is gebleven, zal de verleiding voor de regering-De Croo groot zijn om de kosten van de pandemie straks op de gewone bevolking te verhalen. Het klopt dat de Europese Commissie dit jaar niet al te streng zal toekijken op de Belgische begroting die met meer dan 6 procent zwaar in het rood gaat door corona. Maar aangezien België met zijn staatsschuld, die richting 120 procent van het bbp fietst, tot de slechtere Europese leerlingen behoort, zal er toch sprake moeten zijn van saneringen.

En in een regering met PS en groenen zal dat dus via belastingverhogingen moeten gaan.

De liberalen zijn daar allergisch voor en men zal naar aloude paarsgroene traditie voor sluikse belasting-

verhogingen kiezen. Die zijn al bezig.

Bedrijfswagens worden duurder, accijnzen stijgen. Maar vooral: er is de arglistige manier om de belastingen te verhogen via het niet-indexeren van de fiscale aftrekken. Het klinkt wat technisch, maar het komt erop neer dat de maximumbedragen voor allerlei belastingaftrekken - bijvoorbeeld op energiebesparende maatregelen in de woning, langetermijnsparen, verzekeringen - tot 2023 (!) niet meer stijgen, wat neerkomt op platte belastingverhogingen die bijna onzichtbaar worden ingevoerd. Ze zullen de regering miljoenen euro’s opbrengen. En het zijn geen taksen op superrijken.

Lees blz. 3

Vaccinatie tegen corona:

WAAROM DUURT HET ALLEMAAL ZO LANG? Waarom is al meer dan 12 procent van de bevolking in Israël gevaccineerd en in Vlaanderen alleen de heer Jos Hermans en een paar leeftijdsgenoten? Vlaanderen is rijker en

zit dichter bij de bron van de remedie. En toch zullen we bij de laatsten zijn om groepsimmuniteit te verwerven door vaccinatie. Hoe doen we dat toch?

2

GESCHIEDENIS

De hongerjaren van Ierland

"Vlaanderen is te verstedelijkt geworden"

(1845 - 1849)

Jose Masschelin VOORMALIG GERECHTSJOURNALIST

12

ACTUEEL 2 / BINNENLAND 4-7 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 1 • donderdag 7 januari 2021

€ 3,00

15 Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

2

Actueel

7 JANUARI 2021

VACCINATIESTRATEGIE

Groot nieuws Mag ik u, beste lezer en lezeres, mijn beste wensen aanbieden voor het nieuwe jaar? Moge iedereen, oud en jong, gezond blijven. Want een goede gezondheid is nog altijd het belangrijkste wat er is.

De aandachtige lezer zal het al wel gemerkt hebben: de voorbije maanden is er wat veranderd aan ’t Pallieterke. Al maanden geleden zijn we gestart met een stapsgewijze opfrissing van onze opmaak. Ook redactioneel werd er hier en daar wat gewijzigd, waarbij enkele rubrieken het veld moesten ruimen voor andere inhoud. Ik denk bijvoorbeeld aan bladzijde 9, met de legendarische rubrieken Engeland, Frankrijk, Duitsland, rubrieken die zo ongeveer 60 jaar meegingen. Dat was niet altijd even gemakkelijk om daar wekelijks over te berichten. De medewerkers van deze rubriek blijven aan boord, maar zullen nu eerder sporadisch iets schrijven, terwijl andere landen meer aan bod zullen komen. Logisch toch?

De grootste verandering kwam er begin november, met een volledig vernieuwd ’t Pallieterke. Het was even wennen en er waren natuurlijk zowel positieve als negatieve reacties op de vernieuwing. Maar de overwegend positieve reacties geven ons de moed om verder te gaan op de ingeslagen weg.

Deze week zetten we een volgende logische stap: ik zet een stap terug als hoofdredacteur om de touwtjes over te dragen aan een nieuwe ‘big boss’. Ik ben als hoofdredacteur gestart op 1 december 2010. Vandaag zijn we 10 jaar verder, goed voor zo’n 520 ’t Pallieterkes onder mijn ‘bewind’. Het is mooi geweest. Ook deze stap kadert in de verjonging van onze redactie en heeft slechts de bedoeling om het voortbestaan van dit merkwaardige weekblad te garanderen.

Uw volgende dienaar heet Wim De Smet. U heeft de voorbije maanden al bijdragen van hem kunnen lezen, want uiteraard draait Wim al enkele maanden mee. Onze nieuwe hoofdredacteur (bouwjaar 1970) heeft er al een hele loopbaan in de journalistiek opzitten en gaat zijn ervaring en kennis gebruiken om ’t Pallieterke te laten groeien en bloeien. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij als vijfde hoofdredacteur op rij er het beste van gaat maken.

En neen, u bent nog niet van mij af. Ik blijf meedraaien als lid van de kernredactie en u zal mijn redactioneel op bladzijde 2 nog enige tijd kunnen lezen. En af en toe zal ik nog wel een redactionele bijdrage leveren, maar nu wil ik vooral de nieuwe jonge garde alle kansen geven. Ik blijf volop meewerken aan ’t Pallieterke en zet mijn schouders mee onder de nieuwe initiatieven die we gaan uitbouwen.

KARL VAN CAMP OUD-HOOFDREDACTEUR

www.pallieterke.net

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno de Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Wim De Smet (hoofdredacteur), Jurgen Ceder, Kristof Luypaert, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel, Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

De lamlendigheid regeert

Waarom is al meer dan 12 procent van de bevolking in Israël gevaccineerd en in Vlaanderen alleen de heer Jos Hermans en een paar leeftijdsgenoten? Vlaanderen is rijker en zit dichter bij de bron van de remedie. En toch zullen we bij de laatsten zijn om groepsimmuniteit te verwerven door vaccinatie. Hoe doen we dat toch?

Alexander De Croo verklaarde aan VTM dat er in België gevaccineerd wordt aan het tempo dat er vaccins worden geproduceerd. Dat is een leugen. België krijgt vaccins aan een tempo bepaald door de EU. De EU, de instelling die al tijdens de gehele coronacrisis erger dan nutteloos is gebleken, besliste dat het tot een gezamenlijk vaccinatiestrategie moet komen. Dat liep slecht af, zoals kon verwacht worden van deze logge bureaucratie.

De gezamenlijke aankoop van vaccins had onder meer de bedoeling de prijs laag houden. De EU koos het slechtst mogelijke moment om zuinig te zijn. BionTech/Pfizer en Moderna boden al vroeg vaccins aan met bewezen efficiëntie, maar Europa bestelde te laat en te weinig. Het kocht veel minder vaccins dan de firma’s aanboden. Om redenen van zuinigheid, spreiding en nationale evenwichten werd er ook besteld bij AstraZeneca, Johnson & Johnson en Sanofi . Het vaccin van Pfizer kreeg intussen goedkeuring van het Europese Geneesmiddelenbureau. Moderna volgt binnen enkele dagen. De vaccins van de andere bedrijven zullen echter nog maanden op zich laten wachten.

Dat, en niet het productietempo, is de reden waarom we er nu zo weinig hebben en heel Israël wordt ingespoten met vloeistoffen gemaakt in Puurs. Ja, Israël betaalde meer voor de vaccins van Pfizer, maar de economische winst maakt dat meer dan goed. Der Spiegel berekende dat de schade aan alleen al de Duitse economie, door 2 maanden lockdown, groter is dan de meerprijs die de ganse EU had moeten betalen om geen tekorten te moeten vrezen.

De gezamenlijk aankoop van vaccins werd door de EU ook gemotiveerd als vorm van Europese ‘solidariteit’: de minder gegoede lidstaten mochten niet trager geholpen worden. Het resultaat is dat alle bevolkingen traag zullen beschermd worden. Het Verenigd Koninkrijk, vaccinatiekampioen van Europa, toonde alvast een van de voordelen van het niet meer behoren tot de EU. Ook de Verenigde Staten staan al veel verder dan de EU.

Grotere kans om te sterven, kleinere kans om ingeënt te worden Het is niet alleen de EU die eens te meer faalt. Volgens de Europese

verdeelsleutel krijgt België 87.500 dosissen per week. We kregen een mediagenieke inenting van Jos Hermans, maar voor de rest werd in de eerste twee weken geen tiende van het Europese quotum gebruikt.

De Vlaming Tom Van Hemelryck van het evenementenbedrijf PRG heeft in Duitsland al twee vaccinatiedorpen gebouwd waar per dag 3.000 mensen kunnen ingeënt worden. In zijn eigen land zijn de lokale besturen nog bezig draaiboeken uit te werken en speculeerde specialist Pierre Van Damme deze week over het gebruik van turnzalen en sporthallen om daar vaccinatiecentra te improviseren. Het gebrek aan paraatheid is wraakroepend.

Aan het VTM-journaal verklaarde Alexander de Croo dat tegen het einde van de maand de woonzorgcentra zullen gevaccineerd zijn.

“Dat is toch relatief snel”, zei hij.

Neen, dat is bespottelijk traag. Op het moment dat Jos Hermans bij ons zijn prik in primeur kreeg, had men in het Verenigd Koninkrijk al meer dan een miljoen mensen gevaccineerd.

Wilskracht en visie Het is pas als je naar Israël kijkt dat je beseft hoe efficiënt een overheid kan zijn wanneer ze wilskracht en visie toont. In dat land werd op twee weken 10 procent van de bevolking gevaccineerd. Er zal al groepsimmuniteit zijn op het einde van januari, terwijl wij nog niet weten waar we zullen staan in de herfst.

Hoe kan men een dergelijk verschil verklaren? België is ongeveer het zwaarst getroffen land ter wereld. Je zou dus mogen verwachten dat geen enkel land meer in oorlogsmodus zou gaan bij het voorbereiden en uitvoeren van een vaccinatiebeleid. Het omgekeerde blijkt het geval.

Wat we zelf doen…

Vlaanderen is ook nog eens een wereldleider in biotechnologie en belangrijke exporteur van farmaceutica.

De grootste productie-eenheid voor vaccins van Pfizer bevindt zich in Puurs, maar de vrachtwagens die daar buitenrijden dragen ladingen voor de VS, het VK en Israël.

De beleidsstructuren verklaren een deel. België steekt zich weg achter de EU, hoewel het beleid van die instelling inzake Covid-19 een

toonbeeld van lamlendigheid is. En Vlaanderen durft niet van achter de rug van België te komen. Keer op keer laat de deelstaat mogelijkheden liggen om een eigen beleid of visie te ontwikkelen. Het vaccinatiebeleid bood een nochtans uitgelezen kans. Niet de federale staat, maar de gemeenschappen zijn immers bevoegd voor preventieve gezondheidszorg en dus ook het vaccinatiebeleid.

Duitsland krijgt zijn vaccins van de EU, maar deed ook aparte bestellingen voor eigen gebruik. Wat belette Vlaanderen om hetzelfde te doen? Wat belette Vlaanderen om zijn eigen vaccinatieprogramma op te zetten? In de praktijk worden de spuitjes wel gegeven door het Vlaamse Agentschap Zorg en Gezondheid, maar het is België dat de vaccinatiestrategie bepaalt. Als een deelstaat niet bereid is om zijn eigen bevoegdheden onafhankelijk uit te oefenen, heeft het weinig zin om er nog nieuwe bij te vragen.

Oorlogslogica Israël heeft een bbp dat lager is dan dat van België en zit niet aan de bron van de vaccinatieproductie.

Hoe het land nu een inentingsbeleid heeft voorbereid en uitgevoerd zou studiemateriaal moeten zijn voor alle westerse regeringsleiders.

Het land heeft niet alleen het voordeel een vrije natiestaat te zijn, nog steeds de meest efficiënte bestuurseenheid. Israël kent ook iets van oorlogslogica, het inschakelen van het hele staatsapparaat en zelfs de hele samenleving om met existentiële dreigingen om te gaan. Onze politici laten niet na te benadrukken welk gevaar Covid-19 inhoudt.

Maar naast torenhoge boetes voor burgers die zich niet aan de regels houden, heeft het beleid hier nooit de verbeeldingskracht of moed getoond die de uitzonderlijke situatie vereisen.

De weken, zelfs maanden, die zullen verloren gaan door het trage vaccinatiebeleid zullen mensenlevens kosten. Ook de economie wordt het slachtoffer. Vorige week schreven we hier over het enorme voordeel dat China al heeft kunnen putten uit een snellere relance dan de rest van de wereld. Vandaag worden de kaarten gedeeld waarmee nog jaren zal moeten gespeeld worden. Als wij moeten wachten tot het najaar of zelfs de winter om virusvrij te zijn, zullen de gevolgen van lange duur zijn.

JURGEN CEDER

Actueel

7 JANUARI 2021

3

Vlaams Agentschap Justitie onder vuur van liberalen © PHOTONEWS

DE WEEK

De Amerikaanse stad Boston verwijdert een standvan oud-president Abraham Lincoln en een 30 DEC beeld knielende zwarte man. Tegenstanders vonden het 2 0 2 0 standbeeld een teken van “blanke dominantie en superioriteit” omdat de zwarte man de schoenen van Lincoln opblinkt. Opmerkelijk, want Lincoln zorgde ervoor dat de slavernij werd afgeschaft.

Relschoppers steken op zeker 20 31 DEC oudejaarsavond wagens in brand. De poli2 0 2 0 tie moest 370 keer uitrukken. Liefst 138 mensen werden administratief aangehouden. Er waren 16 gerechtelijke aanhoudingen.

Naast de vernielde auto’s werden ook drie bussen, twee trams en twee tramhaltes beschadigd.

Vlaams minister van Energie Zuhal Demir (N-VA) maakt 300 miljoen euro vrij voor haar renovatiestra01 JAN tegie.

De komende jaren wil ze 95.000 grondige reno2 0 2 1 vaties per jaar. “Dat zorgt voor lagere energiefacturen, voor een gezondere woning, minder CO2-uitstoot én jobs in de bouwsector. Een win voor iedereen”, aldus Demir.

Bart Somers (Open Vld) in gesprek met Zuhal Demir (N-VA).

De trage uitrol van de coronavaccinatie weegt niet op de werking van de Vlaamse regering. Voorlopig toch niet. Ondertussen is Open Vld wel een soort van participatie-oppositie aan het voeren binnen de regering-Jambon. Bijvoorbeeld toen bekend raakte dat een Vlaams Agentschap Justitie wordt opgericht. En ook al staat de oprichting ervan in het Vlaams regeerakkoord, de belgicistische Open Vld’ers schoten plots met scherp.

© PHOTONEWS

Hilariteit alom tijdens een nieuwjaarsinterview van De Wever op Radio 2. De N-VA-voorzitter had 02 JAN Bart zijn webcam opgesteld in de slaapkamer en droeg 2 0 2 1 een ruitjeshemd. Omdat er in de kamer ook een grote spiegel stond, konden de kijkers zien dat De Wever onder zijn hemd alleen een onderbroek droeg. “Bij deze begint het jaar met een bijzonder gênant moment”, reageerde De Wever betrapt.

Voormalig Vlaams minister-president en CD&V-boegbeeld Kris Peeters zegt de politiek vaarwel. Hij gaat aan de slag als vicevoorzitter bij de Europese Investeringsbank. “Ik heb 15 jaar aan de top van de Belgische politiek meegedraaid. Ik heb niet het gevoel dat ik een tragisch figuur ben”, zegt Peeters in De Tijd.

In Brussel werden tijdens oudejaarsnacht 20 wagens brand gestoken, maar in Parijs blijken er dat 861 te 03 JAN in zijn. Dat is een daling van 41 procent, want vorig jaar 2 0 2 1 klokte men er af op 1.457 uitgebrande auto’s. Op oudejaarsavond was in Frankrijk een avondklok vanaf 20 uur van kracht en waren 100.000 politieagenten op het terrein aanwezig.

De Britse staatsomroep BBC krijgt kritiek wegens het van de bekende musical Grease. Volgens 04 JAN uitzenden ‘woke’-activisten zou de film aanzetten tot verkrach2 0 2 1 ting en is de prent bovenal seksistisch, homofoob en racistisch. Ze vinden dat de film nooit meer uitgezonden mag worden.

De Britse premier Boris Johnson kondigt een nieuwe lockdown voor zijn land aan. Ook de scholen gaan tot midden februari dicht. De snelle verspreiding van de nieuwe variant van het coronavirus laat Johnson geen andere keuze.

In Nederland kondigt Theo Hiddema zijn vertrek aan de rechts-conservatieve partij Forum voor Demo05 JAN bij cratie (FvD). Hiddema heeft het naar eigen zeggen 2 0 2 1 moeilijk met de “te populistische” coronastandpunten van de partij. Hiddema zetelde samen met partijleider Thierry Baudet in de Tweede Kamer.

Zoals gevreesd werd, verloopt de uitrol van de coronavaccinaties in België traag, zeer traag. Elke dag verschenen tabellen waaruit blijkt dat het aantal gevaccineerde burgers in vergelijking met andere landen laag is. Federaal minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (sp.a) moest zich meermaals naar de studio’s haasten om de ongerustheid de kop in te drukken. Voor een deel zijn eigen verantwoordelijkheid, want Vandenbroucke stelde in november zelf dat hij mocht worden afgerekend op een mogelijk trage uitrol van de vaccinatie. Hij verdedigt de huidige aanpak door erop te wijzen dat men voorzichtig wil zijn. Allemaal goed en wel, maar het probleem zit hem nu wel in de logistieke verdeling van de vaccins. Als dat blijft slabakken, is dat een negatief signaal ten aanzien van andere landen. Want België, en Vlaanderen in het bijzonder, profileert zich als een logistieke hub of draaischijf in Europa. De realiteit is nu toch wat anders.

Beke op de achtergrond Vandenbroucke moet nu de kritiek incasseren. Maar eigenlijk ligt de hoofdverantwoordelijkheid voor de vaccinatiestrategie bij de regionale regeringen. Het gaat hier immers om een eerstelijnsgezondheidszorg, een bevoegdheid van de gemeenschappen. Dat de vaccinatie stokt, is dus voor een belangrijk deel de fout van de bevoegde Vlaamse minister en dat is Wouter Beke van CD&V. Die liet zich zien bij de eerste vaccinatie van Jos Hermans en kwam daarna slechts sporadisch in de pers. Beke, die al zwaar onder vuur lag door de slechte corona-aanpak tijdens de eerste golf, houdt zich op de vlakte omdat een tweede keer als knoeier te worden bestempeld zijn positie als minister wel zeer aanzienlijk zou bemoeilijken. Beke had zich in november wel al wat meer dan

Vandenbroucke ingedekt door erop te wijzen dat de vaccinatie een werk van lange adem zou zijn. Maar dat Wallonië deze week dubbel zoveel zal vaccineren als Vlaanderen is wel pijnlijk.

De Vlaamse regering slaat hier opnieuw een belabberd figuur.

Wat zullen de reacties zijn als over een aantal maanden blijkt dat hier pakweg 10 procent van de bevolking een coronavaccin heeft gekregen terwijl dat in andere landen 40 tot 50 procent is?

De regering-Jambon hoopt stilletjes dat het de komende maanden toch nog in orde komt. Fluiten in het donker, dat doet men eigenlijk. Beke wordt niet openlijk gesteund, maar ook niet afgevallen.

Men hoopt dat het overwaait, en dan kan de Vlaamse regering verder doen.

“Ook al zitten ze in de Vlaamse regering, het optimaal invullen van de Vlaamse bevoegdheden door de N-VA zit Open Vld niet lekker”

Minister-president Jan Jambon (N-VA) stond in het voorjaar pal achter Beke. Dat is niet veranderd.

De Open Vld blijft als derde coalitiepartner stil. Dat komt neer op een steunbetuiging aan Beke.

Belgicistische Open Vld schiet op Vlaamse regering Anders is het met de relaties tussen de N-VA en de Open Vld in de Vlaamse regering. De vertrouwensbreuk op federaal vlak, nadat Open Vld voor een Vivaldi-regering koos zonder de Vlaams-nationalisten, lijkt de werking van

de Vlaamse regering niet te bemoeilijken. Maar toch kiezen de Vlaamse liberalen hier voor een soort van participatie-oppositie.

Ook al zitten ze in de Vlaamse regering, het optimaal invullen van de Vlaamse bevoegdheden door de N-VA zit Open Vld niet lekker.

Nemen we het voorbeeld van het door bevoegd minister Zuhal Demir (N-VA) opgerichte Vlaams Agentschap Justitie. Daarvoor worden 128 nieuwe ambtenaren aangeworven. Het agentschap is een samenvoeging van alle diensten die vandaag – verspreid over de bestaande ministeries – al met Vlaamse justitie bezig zijn. Vlaanderen is maar voor enkele aspecten van justitie bevoegd, onder meer voor slachtofferbegeleiding, werkstraffen en enkelbanden. De bedoeling is de efficiëntie van de Vlaamse justitie te verbeteren en een mogelijke regionalisering van andere takken van het beleid in 2024 voor te bereiden.

Een aantal Open Vld’ers gingen op de sociale media in een hogere versnelling. Het agentschap is weggegooid geld in een tijd dat men moet besparen, was de boodschap. En justitie: ja, dat is een federale bevoegdheid en Vlaanderen moet zich daar niet mee moeien. Dat de kritiek ook van verkozenen en kabinetsmedewerkers van Open Vld kwam, maakt de zaak des te pijnlijker. Staan de Vlaamse liberalen eigenlijk nog achter het regeerakkoord?

Die participatie-oppositie van Open Vld op Vlaams niveau is niet nieuw. Vorig jaar waren er al vragen over het eigengereide optreden van minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open Vld).

Zelf beslissen om een soort van ‘volkscommissarissen’ naar steden te sturen om hen uit te leggen hoe ze moeten omgaan met de monumenten van Leopold II. Het proberen doordrukken van de praktijktesten op de arbeids- en huurmarkt. Het plaatsen van eigen links-liberale pionnen in het Vlaams Agentschap Inburgering.

Het is een kwestie van tijd vooraleer het tot een nieuwe, deze keer vlammende ruzie komt in de Vlaamse regering tussen N-VA en Open Vld.

4

Binnenland

7 JANUARI 2021

WALLONIË

De Parti Socialiste is de winnaar van 2020 Weinig politieke partijen zitten bij de jaarwisseling in zo’n comfortabele situatie als de Parti Socialiste (PS) van Paul Magnette. Heel 2020 kon het op twee paarden wedden: een federale regering met de N-VA of een Vivaldi-ploeg zonder de Vlaams-nationalisten. Het werd het tweede en de regering én het regeerakkoord is er één waar de PS zich in kan vinden. Paul Magnette zit in een gedroomde positie en wel om vijf redenen.

1. De PS levert de premier niet en moet niet verzoenen “Een vingerknip van mij en de regering valt.” Dat zei toenmalig PS-voorzitter Elio Di Rupo steevast toen hij commentaar moest geven op het beleid van de regeringen Verhofstadt. De paarsgroene en paarse coalities uit de periode 1999-2007 voerden gedwee het PS-programma uit: meer sociale uitgaven, collectieve regularisaties van illegalen,…. Vooral de liberalen van Open Vld stonden erbij en keken ernaar. Bij de PS weten ze dat de partij die de premier levert altijd moet inbinden. Want de eerste minister is eerst en vooral een verzoener en dat betekent een deel van het eigen programma verloochenen. Elio Di Rupo heeft dat in de periode 2011-2014 als premier aan de lijve ondervonden. Een aantal maatregelen - sneller dalende werkloosheidsuitkeringen, beperking in de tijd van de wachtuitkering, een reële loonstop - moest hij tegen zijn zin slikken. “Geen twee keer,” denkt Magnette die via discrete contacten de andere partijen in de Vivaldi-coalitie en premier Alexander De Croo bij de les houdt.

2. De PS zit straks aan de knoppen bij het relancebeleid Met Alexander De Croo (Open Vld), Frank Vandenbroucke (Sp.a) en Annelies Verlinden (CD&V) die tijdens deze coronapandemie sterk op de voorgrond treden, ontstaat de indruk dat de Vivaldi-regering

ondanks een Vlaamse minderheid toch sterk Vlaams gekleurd is. Een beeld dat de PS goed uitkomt maar niet echt strookt met de realiteit.

Wanneer het echt om de knikkers gaat, dan is het aan het hoofdkwartier aan de Brusselse Keizerslaan dat de echte beslissingen worden genomen. En dan denken we vooral aan het relancebeleid dat in het voorjaar van 2021 moet worden uitgerold. Weliswaar in overleg met de deelstaten (zie punt 3) die belangrijke investeerders zijn maar aangezien zo’n dossier op Europees niveau door de federale regering moet worden ingediend, is de rol van staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine (PS) cruciaal. Hij zal de prioriteiten stellen (investeringen in groene energie, digitalisering,…) en zal een bepalende rol spelen in de verdeling van de 5,1 miljard Europese subsidies om de postcorona-relance te sturen. Vlaanderen eist zoals bekend 3 miljard euro van de koek op.

De PS is niet van plan om zomaar op die vraag in te gaan.

3. Sociaaleconomische departementen zitten bij de Waalse socialisten In de voorbereiding van het relanceplan houdt de PS zich relatief gedeisd. Achter de schermen werken en geen slapende honden wakker maken is de boodschap.

Die geen “sortie” zoals de opgewonden Ecolo-kopstukken die nu eens strooien met gratis treintickets en een andere keer een universele uitkering aan alle jongeren

MEDIA

Geen “Chinese griep”, maar wel “Britse variant” Herinnert u het zich nog hoe de pers zich begin dit jaar bijna dubbel plooide om te verhinderen dat corona de geschiedenisboeken in zou gaan als “Wuhan-koorts” of “Chinese griep”? Zoiets zou China en de Chinezen te zeer stigmatiseren, en dat mocht natuurlijk niet.

Nochtans bestond er toen reeds geen twijfel over het criminele geklungel van de Chinese communistische partij in Wuhan waardoor de longziekte kon uitgroeien tot een pandemie. Wie zoals Donald Trump corona toch ‘Chinese griep’ bleef noemen, werd door die pers consequent terechtgewezen als te kwader trouw. Onze eigen binnenlandse pers deed daar trouwens actief aan mee.

Toen reeds werd erop gewezen dat de aversie voor de termen ‘Chinese griep’ en ‘Wuhan-griep’ alweer een vorm van misplaatste politieke correctheid was. Was corona in Europa of de VS ontstaan, de pers zou er geen probleem van gemaakt hebben de ziekte naar de plaats van oorsprong te noemen. Vandaag, nog geen jaar later, lijken we daarin gelijk te krijgen. Of de zogenaamde ‘Britse’ of ‘Engelse’ mutatie werkelijk in Engeland is ontstaan, is onzeker, maar wel staat vast dat ze daar voor het eerst ontdekt werd. Over heel de wereld ontstaan mutaties, maar de Britten zijn wel wereldkampioen genoomonderzoek. De Britten of de Engelsen treft dus helemaal geen schuld aan de ‘Britse’ of ‘Engelse’ variant, wel integendeel. De media die ooit ‘Chinese griep’ te stigmatiserend vonden, blijven nu hardnekkig spreken over een ‘Britse’ variant, in plaats van de officiële naam B.1.1.7 te gebruiken. Westerse openheid wordt wel bestraft. Of hebt u soms al stemmen in onze pers gehoord die het verkeerd vinden de Engelsen en de Britten zo te stigmatiseren?

FVL

willen geven. Dermine houdt zich rustig, net als Pierre-Yves Dermagne (Werk) en Karin Lalieux (Pensioen) die toch cruciale sociaaleconomische departementen beheren.

Hun opdracht is eenvoudig: amper of geen grote hervormingen doorvoeren. Alles op zijn beloop laten gaan. Geen hervorming van de ambtenarenpensioenen. Geen big bang op de arbeidsmarkt. Daar is men bij de PS al zeer gelukkig mee. En als er dan toch belangrijke dossiers op tafel komen dan worden die luidens het regeerakkoord doorgeschoven naar de sociale partners. Waar mogelijke hervormingen door het njet van de socialistische vakbond ABVV/FGTB een stille dood sterven.

4. De Vlaamse regering is geen bedreiging De plannen van de Brusselse re-

gering om eigenhandig een stadstol voor auto’s in te voeren en zo de pendelaars uit Vlaanderen en Wallonië extra te belasten zorgden de voorbije weken voor spanningen. Het dossier ligt momenteel stil maar hier en daar zag men het beeld van het vechtfederalisme al opdoemen. Zover is het nog niet.

Ook niet in andere dossiers. Met een PS in de federale regering zonder de N-VA en de Vlaams-nationalisten die de eerste viool spelen in de Vlaamse regering zou men verwachten dat de N-VA Vivaldi vanop het Vlaamse niveau te vuur en te paard zou bestrijden. Dat gebeurt niet. Jan Jambon en co lijken in deze coronatijden te kiezen voor het samenwerkingsfederalisme. Bij de PS weet men dat en de Vlaamse regering wordt niet gezien als een bedreiging. Daar is ook een institutionele reden voor: een waslijst aan Vlaamse belangenconflicten tegen het federaal beleid zit er niet aan te komen. Want ze zouden nooit gesteund worden door de coalitiegenoten Open Vld en CD&V in de Vlaamse regering.

5. De lijnen naar de N-VA blijven open

PS-voorzitter Paul Magnette zit om de hierboven genoemde redenen in een zetel. Een comfortabele positie die er nog beter uitziet sinds N-VA-voorzitter Bart De Wever heeft gezegd dat hij in 2024 een grote staatshervorming richting confederalisme wil doorvoeren met de PS. De N-VA legt dus nu al de kaarten op tafel. Een machtspartij als de PS heeft niet liever. Neem daar nog de anti-Vlaams Belang-uitspraak van de Antwerpse burgemeester bij en het is duidelijk dat de lijnen tussen de PS en de N-VA voor de komende jaren open blijven. Magnette kan met het oog op de volgende regering (over meer dan 3,5 jaar!) op verschillende schaakborden tegelijk spelen.

Een regering met de N-VA én een staatshervorming plus wellicht meer middelen voor Wallonië. Of een federale Vivaldi-bis-regering die het huidige beleid verder zet.

PMRV

GERAARDSBERGEN

Meertalige folder van stadsbestuur veroorzaakt commotie Het stadsbestuur van Geraardsbergen heeft een sensibiliseringsbrochure uitgegeven in vijf verschillende talen. Daarin staan de belangrijkste regels opgesomd voor het naleven van coronamaatregelen in het Nederlands, het Frans, het Engels, het Arabisch en het Russisch.

Geraardsbergen telt onder haar inwoners een groot aantal personen die het Nederlands niet als moedertaal spreken.

“Voor deze personen is het niet altijd evident om de officiële berichtgeving in het Nederlands te volgen. De brochure komt daaraan tegemoet”, aldus het stadsbestuur.

Taalwetgeving?

De meertalige folder werd niet op grote oplage verspreid, maar rechtstreeks gepost aan de anderstalige inwoners van deze stad. “De anderstalige folder maakt deel uit van een breder communicatieplan naar de verschillende doelgroepen binnen de stad”, luidt het. Het stadsbestuur heeft al verschillende keren toegegeven dat anderstalige nieuwkomers erg moeilijk bereikbaar zijn.

Nieuw is dit niet. In Oostende leidde een meertalige folder “Help je buur” van het OCMW ook al tot een rel. De N-VA diende een klacht in bij de Vas-

te Commissie voor Taaltoezicht, maar kreeg lik op stuk. De folder was helemaal niet in overtreding met de taalwetgeving omdat het gaat om een specifi ek doelpubliek. Andere talen kunnen in zo’n folder, zolang er maar gemeld wordt dat het gaat om vertalingen. Deze laatste opmerking staat zeker niet vermeld in deze folder.

De oppositie is ziedend. Stephan Bourlau (Het Alternatief) onderstreept dat dit initiatief in strijd is met de geest van de taalwetgeving. “Nood breekt wet”, beseft Stéphan Bourlau.

“Anderzijds zijn we nu wel bijna negen maanden ver in de coronacrisis. Het stadsbestuur heeft intussen meer dan tijd genoeg gehad om met de aanwezige gemeenschappen in communicatie te treden. Waarom heeft men zo lang gewacht?”

Integratiedeficit Stephan Bourlau wijst er ook op dat door dit initiatief het stadsbestuur haar eigen le-

gitimiteit hypothekeert. “Het stadsbestuur verwacht dat iedere inwoner de komende weken minutieus de wetgeving naleeft, terwijl ze de taalwetgeving op slinkse wijze omzeilt.

Het stadsbestuur begeeft zich op glad ijs.”

Ilse Roggeman (N-VA) heeft enerzijds begrip voor het initiatief van het stadsbestuur.

Maar anderzijds: “Deze folder toont aan dat het integratiebeleid van de stad faalt”, meent zij. “Men gaat er vanuit dat de nieuwkomers de Nederlandse taal niet willen leren. Het gemis aan kennis van de Nederlandse taal beperkt hun sociaal leven en hun kansen op de arbeidsmarkt. Het gebrek aan de Nederlandse taal zorgt ook regelmatig voor misverstanden bij de lokale bevolking. Met deze meertalige folder bewijst het stadsbestuur allen maar dat nieuwkomers de Nederlandse taal niet hoeven te kennen.”

JULIEN BORREMANS

Binnenland

7 JANUARI 2021

ANTWERPEN

ECONOMISCHE ZAKEN

Stoelendans in schepencollege

Willem-Frederik Schiltz wordt schepen

Open Vld vormt samen met N-VA en sp.a het stadsbestuur van Antwerpen. De partij der blauwen haalde in oktober 2018 amper 5,6 procent van de stemmen en is de kleinste partij in de gemeenteraad met amper twee gemeenteraadsleden. door iemand van Open Vld. Het betekent wel dat burgemeester Bart De Wever begin 2022 moet samenwerken met twee nieuwkomers als schepen. Met amper 5,6 procent van de stemmen heeft Open Vld 20 procent van de schepenambten in beheer.

Dat noemen ze dan “boven zijn gewicht boksen”.

Blijft de vraag wie er in 2024 de lijst zal trekken voor de gemeente-raadsverkiezingen bij Open Vld. Wordt het Willem-Frederik Schiltz? Of wordt het Sihame El Kaouakibi, bekend van het dansproject ‘Let’s Go Urban’ en sinds 2019 verkozen in het Vlaams Parlement. Dat men zeker ook Alexandra D’Archambeau niet uit het oog verliest. Deze ex-miss-België kandidate is donkerblauw, jong, blond, advocate, belgicistisch, maar vooral heel ambitieus. Onthoud de naam.

Belastingverhoging zal geniepig zijn

(maar niet voor superrijken) De budgettaire put die de coronacrisis geslagen heeft moet de komende jaren op zijn minst voor een deel worden gevuld. De regering-De Croo is daar dit jaar al mee bezig, via geniepige belastingverhogingen.

KARL VAN CAMP

Alexander De Croo en de trage zandloper der vaccinaties.

© PHOTONEWS

Bij de verkiezingen waren Philippe De Backer en Claude Marinower verkozen als gemeenteraadslid. De eerste verkoos echter zijn mandaat niet op te nemen, daar lag een meningsverschil met Gwendolyn Rutten aan de basis. In zijn plaats kwam Erica Caluwaerts in de gemeenteraad. Claude Marinower mocht schepen worden, maar er was voorafgaandelijk afgesproken dat hij dat maar drie jaar zou doen. Daarna zou hij opgevolgd worden door Philippe De Backer, maar omdat die laatste zijn aan zijn mandaat verzaakte, moest Open Vld op zoek naar een opvolger voor schepen Marinower.

En dat wordt dan Willem-Frederik Schiltz, zoon van Hugo en echtgenoot van Freya Piryns, kleindochter van Remi Piryns, tekstschrijver van het ‘Gebed voor het Vaderland’.

Er is echter nog een probleem: Schiltz zit nog niet in de gemeenteraad. Hij stond pas op de vierde plaats op de lijst en geraakte in 2018 niet verkozen. Met andere woorden: hij kan enkel in de gemeenteraad geraken als Claude Marinower eerst ontslag neemt, niet enkel dus als schepen maar ook als gemeenteraadslid. Willem-Frederik Schiltz, vandaag fractieleider voor Open Vld in het Vlaams Parlement, krijgt dan nog een goede twee jaar om zich te profileren. Want Open Vld heeft op dit ogenblik geen grote naam om naar voren te schuiven als lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2024.

Erica Caluwaerts volgt eveneens eind dit jaar sp.a-schepen Karim Bachar op. Ook dat was voorzien in het bestuursakkoord dat die schepen maar een halve termijn zou uitvoeren en zou vervangen worden

5

Minder belastinginkomsten door de economie die gedurende een deel van 2020 door de lockdown volledig is stilgevallen.

Miljarden euro’s aan uitgaven om de coronaschok voor bedrijven en gezinnen te beperken. Denken we maar aan tijdelijke werkloosheid, overbruggingspremies of de kwijtschelding van belastingen.

Zoals te verwachten was, sloeg de coronapandemie een gigantisch gat in de begroting. Er volgde in de periode juni-september al een zeker economisch herstel, maar de schade was aangericht en wordt niet direct hersteld. Vorig jaar was er een begrotingstekort van 10 procent van het bbp of bijna 50 miljard euro. Dit jaar is dat met 6 procent tekort nog 30 miljard en volgens de Nationale Bank zal dat tekort de komende jaren rond hetzelfde percentage blijven schommelen. Omdat het economisch herstel dat zich doorzet beperkt zal zijn. En ook omdat een aantal sectoren blijvend geraakt worden. Horeca, evenementen,…

De echte faillissementsgolf zit er nog aan te komen. Zeker in de horeca, waar de solvabiliteit van de bedrijven (het eigen vermogen ten opzichte van het balanstotaal) er al weinig fraai uitzag. Eén economische schok en de boel gaat overkop.

Stijging overheidsschuld Het gevolg is ook dat de Belgische overheidsschuld stijgt van 100 naar 120 procent van het bbp.

De Nationale Bank meldt hierover in haar decemberrapport: “De overheidsschuld in verhouding tot het bbp stijgt tot zowat 120 procent in 2023 en blijft bij een normale groei en een constant begrotingstekort ook nadien verder oplopen. Deze onhoudbare begrotingspositie betekent dat eventuele aanvullende herstelmaatregelen tijdelijk van aard moeten zijn. Om het economische herstel een duurzaam karakter te geven, is een stappenplan voor de gezondmaking van de overheidsfinanciën vereist.”

Wat betekent dit in mensentaal?

Niet dat er nu direct de zoveelste gigantische besparingsoperatie moet worden doorgevoerd zoals

bijvoorbeeld halverwege de jaren ’80 van vorige eeuw na de devaluatie van de Belgische frank. Of in de jaren ’90 om te kunnen toetreden tot de Europese muntunie. De Europese Commissie heeft al duidelijk gemaakt dat ze dit jaar niet te streng zal toezien op de budgettaire discipline. De eurolanden moeten eerst de coronacrisis uitzweten. Maar dat betekent ook niet dat men alles bij het oude kan laten. De huidige budgettaire situatie in België is niet vol te houden, want met de bloedrode overheidsfinanciën is men niet in staat om de volgende schok op te vangen.

Belastingverhogingen via achterdeur Dus kan de federale regering niet bij de pakken blijven zitten.

Zoals veel analisten nog voor het eind van het jaar voorspelden: 2021 wordt een grote test voor de regering. Zal men maatregelen nemen aan de uitgavenkant om het tekort terug te dringen? Of eerder via nieuwe en hogere belastingen? We hebben het in deze rubriek al geschreven: met een door PS gedomineerde regering wordt het ongetwijfeld het laatste.

Een gevoelig thema voor de liberalen, om het zacht uit te drukken.

En dus kiest men voor de oude truc van de arglistige, geniepige, heimelijke, onderduimse en slinkse belastingverhogingen. Die nu al worden uitgerold. Vaak kiest men voor de rustige eindejaarsperiode om een aantal van die maatregelen er - onder andere via de programmawet - door te drukken. Zo raakte al bekend dat de lasten op bedrijfswagens duurder worden. Verder bleek plots dat de nieuwe effectentaks van 0,15 procent - normaal gezien enkel van toepassing op effectenrekeningen van meer dan 1 miljoen euro - ook zal worden toegepast op kleinere beleggingen via tak 23-fondsen.

Dat zijn beleggingen gekoppeld aan een verzekeringscontract.

Zelfs iemand die bijvoorbeeld 2.000 euro per jaar in zo’n fonds steekt, zou de taks moeten betalen. Experts vrezen dat de taks zal worden uitgebreid naar minder risicovolle beleggingen zoals een

tak 21-levensverzekering met een vaste rente. Waar ligt straks de grens?

Een andere maatregel is de zogenaamde bevriezing van de indexering van een aantal ‘fiscale uitgaven’. De specificiteit van het Belgische belastingstelsel houdt in dat de taksen hoog zijn, maar dat men die fiscale druk kan verminderen door allerlei belastingaftrekken door te voeren. De rente op de hypotheek van een woning, dienstencheques, energiezuinige renovatie of allerlei vormen van pensioensparen zijn daarbij zeer aantrekkelijk omdat de kosten hiervoor deels van de belastingen kunnen worden afgetrokken. Niet volledig, maar voor een bepaald maximumbedrag.

Dat bedrag wordt regelmatig aangepast aan de levensduurte. Geindexeerd dus. Welnu, tot en met 2023 wordt die indexering van de maximumbedragen stopgezet. Ze blijven dus gelijk. Dat betekent dat een verdere belastingvermindering voor langetermijnsparen, pensioensparen, werkgeversaandelen, energiebesparende uitgaven, elektrische voertuigen, giften enzovoort wordt geblokkeerd. Dat komt neer op een belastingverhoging. Dit zal de regering dit jaar al miljoenen euro’s opleveren.

Koopkracht Het zijn dus niet de superrijken die de crisis betalen, wel de modale burger. De regering De Croo heeft hier geen problemen mee aangezien het inkomensverlies voor de huishoudens beperkt bleef door massale overheidssteun, zoals via het stelsel van tijdelijke werkloosheid. In de loop van 2021-2023 zou de koopkracht per hoofd van de bevolking bovendien weer toenemen, met 4 procent. Komt er nog bij dat er nu 20 miljard euro extra op spaarboekjes staat omdat de mensen tijdens de crisis minder hebben uitgegeven. De redenering in de Wetstraat is dan ook: aangezien de welvaart amper is aangetast, kan het gros van de bevolking meebetalen voor de coronacrisis.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

6

Politiek

7 JANUARI 2021

Wat is het potentieel van een groen-linkse Open Vld?

België subsidieert islamistische organisatie

Dat een partij haar programma aanpast om zich te herpositioneren in het partijpolitieke landschap, is geen nieuwigheid. Maar de metamorfose die Open Vld ondergaat, is opmerkelijk. Die koerswijziging is al langer aan de gang, maar het lijkt erop dat de overgang naar een links-liberale partij de voorbije maanden in een finale stroomversnelling is gekomen. Ironisch is dat dit gebeurt onder een partijvoorzitter die zich liet verkiezen als de beste garantie tegen een groen-linkse koers.

We zouden ze niet graag allemaal tegelijk over de vloer willen krijgen, zelfs niet met covid-19-vaccinatie, de Open Vld-leden die zich bekocht voelen door het voorzitterschap van Egbert Lachaert en met lede ogen aanzien hoe de partij voluit voor een links-liberaal profiel gaat. Een aantal van hen zal misschien zijn lidmaatschap niet meer hernieuwen deze maand, terwijl anderen het tegen beter weten in wel zullen doen. Wij willen ander en beter, denken ze op het partijhoofdkwartier. En tenzij ze daar met ernstige zelfmoordneigingen zitten, nemen we aan dat ze daar ook oprecht denken dat ze de partij op die manier weer kunnen doen groeien. Maar is er in Vlaanderen wel een electoraal potentieel voor een links-liberale partij?

Geen links-liberale grondstroom

© PHOTONEWS

Ondanks de dominantie van het links-liberalisme in de media, is de Vlaamse grondstroom eerder rechts-liberaal. De Vlaming staat open voor de wereld, is dat in tegenstelling tot het gangbare verhaal in de media trouwens altijd geweest, en heeft zin voor ondernemerschap, zij het met een maatschappelijke en sociale verantwoordelijkheid. Van de overheid verwacht hij niet veel, zoals hij ook nu weer ondervindt, en dus heeft hij geleerd zijn plan te trekken. Van het opgeheven wijsvingertje heeft hij eerder een afkeer, en laat dat opgeheven wijsvingertje nu net het kenmerk van het links-liberalisme zijn. Een grote volkspartij zal een links-liberale Open Vld dus nooit worden.

Er is echter een ander kiezerssegment dat de top van de Open Vld probeert aan te boren. Het is de groep kiezers die wel wat voelen voor natuurbescherming, maar tegelijk Groen hopeloos wereldvreemd vinden. Ze willen wel al eens een slaatje eten of een veggie-burger proberen, maar bedanken voor dat gedwongen veganistische gedoe in hun eigen bedrijfskantine. Het is bij die kiezer dat het initiatief van Bart Somers aanslaat om in elke gemeente een paar bomen meer te planten in de strijd tegen de klimaatverandering. Die kiezer weet wel dat een boompje meer in de voortuin eigenlijk geen moer uitmaakt, maar het sust wel het geweten als hij een kwartier later met de auto een brood gaat halen bij de bakker om de hoek.

Die praktijktesten dan? Ben je hoog genoeg opgeleid, is dat niet meer dan een theoretische oefening waar de personeelsafdeling van je werkgever zich moet aan conformeren. Werk je zelf op die personeelsdienst, doe je er nog je voordeel mee, want extra werk verzekerd. Maar harde quota waar ze bij Groen van dromen? Dat is andere koek, want dan riskeer je plots dat je er zelf je hachje bij inschiet…

Derde partij in Vlaanderen?

Ziedaar dus het potentieel van een groen-linkse Open Vld. Oude stamboekliberalen zullen er zich wel voor hoeden over te stappen naar de vermaledijde Vlaams-nationalisten van de N-VA, hoezeer die partij ook een samenwerking met het Vlaams Belang afzweert. Dat segment blijft dus altijd volgen. Een ander derde van de Open Vld-kiezers is waarschijnlijk al links-liberaal, en blijft dus ook. Het laatste derde kiezers, die dachten dat de Open Vld rechts-liberaal was, mag rustig vertrekken, in ruil voor de gematigde Groen-kiezers van hierboven, en een gelijkaardige groep kiezers van CD&V. Wat levert zoiets op? Misschien wel net iets meer dan vijftien procent van de Vlaamse kiezers, voldoende om de derde partij van Vlaanderen te worden. En, hou je vast: als er in 2024 ook in Vlaanderen een anti-V-regering inzit, dan levert de Open Vld niet alleen de federale premier, maar ook de Vlaamse minister-president.

FVL

Staatssecretaris voor Diversiteit Sarah Schlitz (Ecolo) Kamerlid Theo Francken (N-VA) © PHOTONEWS

“Vijand van de Republiek” Het CCIB is de Belgische tegenhanger van het Collectif Contre l’Islamophobie en France (CCIF). Die organisatie sloot op 27 november de boeken nadat ze in het oog van de storm terechtkwam na de moordaanslag op de Franse leerkracht Samuel Paty. Paty werd op 16 oktober in de buurt van Parijs onthoofd door een 18-jarige Tsjetsjeense islamist. De leerkracht had het aangedurfd om tijdens een les over de vrijheid van meningsuiting de Mohammedcartoons van Charlie Hebdo te tonen.

De Franse minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin drong na de moord op Paty aan op de ontbinding van de ngo, die hij zelfs als “vijand van de Republiek” omschreef. Het CCIF zou hebben bijgedragen aan de sociale mediacampagne die in de aanloop naar de moord tegen Paty gevoerd werd.

Meer bepaald werd er beweerd dat het CCIF juridische bijstand verleende aan de persoon - de vader van een leerling op de school van Paty die de campagne op poten zette. Volgens procureur Jean-François Ricard bestond er een direct oorzakelijk verband tussen de hetze in de sociale media en de moord.

Het CCIF werd in 2003 opgericht met de zelfverklaarde missie om discriminatie tegen moslims in Frankrijk te bestrijden, door juridische bijstand te verlenen aan degenen die menen het slachtoffer te zijn van dergelijke feiten. De meeste bekende wapenfeiten van de organisatie, vóór de controverse na de moord op Paty, waren campagnes tegen hoofddoeken- en boerkiniverboden. Het CCIF werd ook meermaals bekritiseerd omwille van vermeende banden met islamistische organisaties, zoals de Moslimbroederschap. Na de ontbinding kondigde het CCIF aan dat de organisatie “een omvangrijk plan heeft geactiveerd om een groot deel van haar activiteiten in het buitenland te ontplooien”.

Separatisme Het verstrekken van de subsidie werd op de sociale media en op zijn blog aangekaart en bekritiseerd door Kamerlid Theo Francken (N-VA), die het CCIF een “toonbeeld van separatisme en communautarisme” noemt.

De federale overheid verstrekt negen projectsubsidies van 20.000 euro ter bestrijding van racisme en discriminatie.

Zo stond op de valreep van 2020 te lezen in het Belgische Staatsblad. Een van de organisaties die mee in de prijzen valt is het Collectif Contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB). Het geld gaat naar #FlupCops, een project dat juridische bijstand verleent aan mensen die een klacht bij de politie willen indienen. “Om bepaalde kosten van het project #FlupCops te dekken, dat betrekking heeft op de strijd tegen islamofobie”, luidt het in het Staatsblad.

Volgens hem gebruikt de organisatie de strijd tegen islamofobie “als verdoken wapen voor de verspreiding van het sharia-islamisme”.

“Het CCIB heeft exact dezelfde agenda als het CCIF en past dezelfde tactieken toe”, beweert Francken.

“Een screening van hun FB-pagina kort samengevat: vóór de hoofddoek, altijd en overal, tégen verdoofd slachten en overal zien ze politiegeweld.

Op écht elke foto van een vrouw zie je de hijab. Het lijkt wel of er in België geen vrouwen zonder hoofddoek

“Grote regeringspartij is mogelijk geïnfiltreerd door islamisme” Theo Francken (N-VA)

meer bestaan.”

Drie van de vier bestuurders van het CCIB stonden in het verleden op kieslijsten van de Franstalige ecologisten van Ecolo. Het gaat daarbij onder meer om de in Marokko geboren Farida Tajar die als eerste senatrice de eed aflegde met hoofddoek, Mustapha Chairi uit Brussel en Hajib El Hajjaji uit Verviers. Chairi en El Hajjaji hebben volgens Francken, die om de feiten te staven verwijst naar een persbericht uit 2018 van het Centre Communautaire Laïc Juif (CCLJ), banden met de Moslimbroe-

derschap en verwante organisaties als Hamas.

“Dat deze paarsgroene regering subsidies toekent aan een organisatie die recent in Frankrijk verboden werd, is stuitend”, zegt de N-VA’er nog. Volgens Francken wijst dit erop dat “een grote regeringspartij mogelijk geïnfiltreerd is door het islamisme”.

“CCIB is onafhankelijk van CCIF” Bevoegd staatssecretaris Sarah Schlitz (Ecolo) ziet geen probleem in het toekennen van de subsidie. “Het CCIB is volledig onafhankelijk van de organisatie in Frankrijk”, laat haar woordvoerder Jessica Soors optekenen in De Standaard. “Ze strijden tegen hetzelfde, dat is logisch. Maar het CCIB is een nauwe partner van Unia en onderschrijft het Belgische en Europese antidiscriminatiebeleid.” Ook El Hajjaji reageerde in de krant. “We hebben niets te verbergen”, zegt hij. “We hebben het CCIF gevraagd of we hun logo mochten overnemen en we hebben ook met hen gesproken over hoe je islamofobie in kaart brengt. Maar verder zijn er nooit banden geweest. Mijnheer Francken gooit bewust allerlei zaken op een hoop.”

Francken pleitte er van zijn kant in De Standaard voor om de subsidie “op zijn minst te bevriezen in afwachting van een gesprek met de Fransen en een screening door de Staatsveiligheid”.

PIETER VAN BERKEL

IN DE KIJKER

7 © PHOTONEWS

Politiek

7 JANUARI 2021

CITAAT VAN DE WEEK

Koning Philippe

Hij lacht en is blijkbaar opgewekt, zo bleek aan het einde van het voorbije jaar.

Koning Philippe floreerde als nooit tevoren en ging zich als het ware als een soort pater familias van alle Belgen gedragen, vooral nadat hij vele maanden alle politieke klungelaars bij zich op bezoek had gekregen, die er maar niet in slaagden een federale regering te vormen.

De media die een kramp krijgen bij het horen van het begrip ‘Vlaanderen’ deden het uitschijnen dat hij de enige rots in de branding was, want onderhuids was het erg voelbaar dat de burgers de politiek, die toch niet naar hen luisterde, beu waren en dat het einde van België geen taboe meer was. Dus werden de zeilen bijgesteld.

Het coronajaar leek wel een haast welgekomen inspiratiebron voor de koninklijke propagandamachine die al jaren sputterde in haar verwoede pogingen om het blazoen van het Belgische koningshuis wat opgeblonken te krijgen. De entourage van Philippe vond dat in het miseriejaar 2020 alles uit de kast moest gehaald worden om de uit haar corona-lood geslagen bevolking een zeemzoete suikerstok voor te houden.

Alle tricolore registers werden derhalve opengezet om de koekjesdozenromantiek nieuw leven in te blazen en men ging focussen op het gezin van Philippe. Kers op de taart was dat daar nog een belgicistische Vivaldi-regering bovenop kwam die met de verkiezingsuitslag van mei 2019 in Vlaanderen geen barst rekening hield en de notoirste belgicisten en neobelgicisten in haar rangen telt. Zeg maar: van Bouchez tot Calvo.

West-Vlaams provinciegouverneur Carl Decaluwé (CD&V):

“Ik ben voorstander van de Chinese corona-aanpak” “Hún aanpak bewijst bovendien wel dat de harde aanpak werkt”, zegt ‘de sheriff’ in Het Laatste Nieuws. “Je kan daar voor of tegen zijn, maar ze zijn daar verlost van het virus, hé. De korte pijn, dat zou in mijn ogen het meest efficiënt zijn. Liever 15 of 16 weken alles toe op z’n Chinees en dan geleidelijk aan rustig lossen met de nodige controles. Hier is het een langgerekte uitputtingsslag aan het worden. Maar zoals gezegd: ik ben altijd voor de harde aanpak geweest.”

Kritiek op gebrek aan garanties Franstalige scholen in Vlaamse Rand

Militaire School Zo was er de aanvang van de studies aan de Koninklijke Militaire School van de kroonprinses. Aandoenlijke beelden van in de modder kruipen in het kamp van Elsenborn, een opleidingsbrevet in ontvangst nemen in de gietende regen op het paradeplein, helpen poetsen en met een geweer leren schieten, moesten de harten vertederen. Als klap op de vuurpijl werd ook nog meegedeeld dat Elisabeth geen dotaties behoeft zolang ze studeert.

En dan was er natuurlijk de ontmoeting van Philippe met zijn halfzus Delphine die lange tijd harteloos door Albert en Paola uit hun leven werd gebannen. Philippe nam haar grootmoedig op in de familie, waarbij menige ‘Belg’ een traan wegpinkte. ‘Papa et maman’ konden niet anders dan dat willens nillens doorslikken en haar ook maar eens uitnodigen, ook al veranderden ze kort nadien hun huwelijksakte, wellicht niet in het voordeel van Delphine.

De Franstalige scholen in de zes faciliteitengemeenten rond Brussel worden gefinancierd door de Vlaamse overheid, maar volgen het leerprogramma van het Franstalige onderwijs en hoeven niet onderworpen te worden aan de Vlaamse eindtermen. Zo mag de Vlaamse onderwijsinspectie er zelfs niet het niveau van het Nederlands controleren. Mits een gemotiveerd verzoek wordt deze afwijking toegestaan, al lijkt dit in de realiteit slechts een formaliteit.

Kerstboodschap Aan het einde van het jaar bracht ‘de koning-le roi-der König’ ook zijn traditionele kerstboodschap die dit jaar werd ingekapseld in de speciale tv-show ‘Kerst met 11 miljoen’, een live-programma van Eén, VTM, Vier, La Une en RTL-TVI, dat alle Belgen in tricolore trance moest proberen brengen. Het kon niet op. Philippe lachte beaat en was tevreden.

Ondertussen trok de tricolore Vivaldi-regering met horten en stoten verder, want de zeven regeringspartijen zijn tot elkaar veroordeeld. Tegelijk winnen de Vlaams-nationalisten terrein in alle peilingen, want Vivaldi heeft misschien wel een rekenkundige meerderheid, maar niet de meerderheid van de geesten; zeker in Vlaanderen niet. En dat beseft men ten paleize en in de Wetstraat maar al te goed. Vandaar dat Paul Magnette toch aan een eigenzinnige staatshervorming begint te denken. Eentje om België alsnog te redden. Hij zal in Philippe een grote supporter vinden. ‘The show must go on!’

© PHOTONEWS

Philippe ging gewoon verder en liet zich op zoveel mogelijk plaatsen zien tijdens bezoeken her en der, ook in de ziekenhuizen. Ook sprak hij met jongeren over zijn moeilijke jeugd, waarmee hij opnieuw de afstand tussen hem en zijn hardvochtige ouders onderstreepte. Hij probeerde werkelijk iedere emotie te verzilveren. In diezelfde geest was er in de herfst ook de vierdelige serie ‘Filip van België. De lange weg naar de troon’ te zien op de staatszender, waarin vooral op ‘de mens’ Filip werd gefocust om de harten te breken. De Belgische recuperatie draaide op volle toeren.

Wie dacht alles gehad te hebben, vergiste zich, want zelfs de linkerzijde van rood over groen tot blauw wist hij te paaien met zijn spijtbetuiging aan het Congolese volk voor het koloniale verleden. En ook ging hij niet zeuren over het gevolg van de inflatie waarbij ‘de familie’ 342.000 euro minder krijgt dan vorig jaar, tenslotte houden zij nog zo’n 36,9 miljoen euro over. Het werd in de regimemedia verkocht als een inspanning die ‘de royals’ graag leverden als de burger dat ook moet doen.

© PHOTONEWS

Ziekenhuizen

Recent plaatste Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) grote vraagtekens bij deze praktijk. “In het verleden werd zo’n afwijking systematisch toegestaan, maar ik stel me daar vragen bij”, liet Weyts in september optekenen in ’t Pallieterke. “Per slot van rekening zijn dit scholen waar wij voor betalen. Het lijkt me dan ook niet meer dan normaal dat we ook toekijken of deze wel een degelijk niveau behalen. Hoe is het trouwens met het peil van het Nederlands gesteld, ontzettend belangrijk in die regio? We gaan al die zaken eens grondig onder de loep laten nemen door een onafhankelijke commissie, voor we uiterlijk eind dit jaar een beslissing nemen.

Een automatische toekenning zonder veel vragen behoort wat mij betreft tot het verleden.”

“Aankondigingspolitiek” Volgens oppositiepartij Vlaams Belang neigen de uitspraken van Weyts echter “naar pure aankondigingspolitiek”. De partij verwijst daarbij naar de recente goedkeuring, op 18 december, van de ingediende aanvragen tot afwijking van de Vlaamse eindtermen. Uit correspondentie die werd opgevraagd door Jan Laeremans, Vlaams Parlementslid van het Vlaams Belang, bleek dat de Franstalige scholen onvoldoende konden argumenteren dat hun leerlingen zonder problemen konden doorstromen naar het Nederlandstalig onderwijs.

Terwijl de Franse Gemeenschap niveau A1 oplegt voor vreemde talen, vonden de leden van de Vlaamse commissie dat de Franstalige leerlingen minstens niveau A2 zouden moeten halen. Ook de verdere suggesties van de commissie bleven volgens het Vlaams Belang beperkt. Zo werd er onder meer gesuggereerd om “de ambitie om de leerlingen te vormen in functie van tweetaligheid beter in de verf zetten” en werd er “gedacht aan een intentieverklaring”.

“De Franstalige scholen konden dus geen énkele garantie of duurzaam engagement over de onderwijskwaliteit aantonen”, vindt Laeremans.“Met dit soort vrijblijvende conclusies sla je nog geen deuk in een pakje boter. Het ganse parcours is een slag in het water: er zijn wat loze beloftes herhaald en voor de rest bleef alles bij hetzelfde.” Het Vlaams Belang wil dat de financiering van dergelijke scholen wordt stopgezet. “Tel-

kens geeft de Vlaamse overheid deze scholen een mooie cheque goed voor in totaal 13 miljoen euro per jaar, terwijl we geen enkele inspraak hebben in de gegeven leerstof”, klinkt het.

Weyts: “Rechtspraak Grondwettelijk Hof vormt obstakel” Minister Weyts erkent het probleem van zijn kant, maar verwijst vooral naar het Grondwettelijk Hof als obstakel. “We hebben de regeling met de faciliteitenscholen voor het eerst echt tegen het licht gehouden”, reageert de minister. “We hebben er het kruim van de juridische specialisten op losgelaten: echte experts zoals Matthias Storme en Danny Pieters. Zij kwamen echter tot de conclusie dat onder meer de rechtspraak van het Grondwettelijk Hof een echte sta-in-de-weg is om de faciliteitenscholen onze wil op te leggen. Wel zullen de betrokken scholen veel meer moeten inzetten op kennis van het Nederlands, wat de evidente zelve is in een Nederlandstalige gemeente.”

PIETER VAN BERKEL

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

8

Interview

7 JANUARI 2021

“De politiek moet zorgen voor gelijke kansen, maar het is wel ieders plicht om het beste uit zichzelf te halen”

Z

ijn eerste maanden als staatssecretaris heeft hij achter de rug en die waren, volgens Mahdi zelf, best intens en pittig. “Er is geen draaiboek dat je uitlegt hoe je als staatssecretaris aan de slag moet. Gelukkig hebben we bij CD&V heel wat expertise in huis. Ik hoefde dus niet lang op zoek te gaan naar een kabinetschef. Alles staat of valt voor een groot stuk met die persoon. We hebben intussen een beleidsverklaring en de begrotingsbesprekingen achter de rug. Ik vlieg er met veel plezier in en het zal ook snel moeten gaan, omdat we nog maar drieënhalf jaar voor ons hebben.”

Op welk punt wil u het verschil maken met uw voorgangers De Block en Francken?

“Het beleid moet alleszins structureler dan in het verleden. Dat betekent dat we in eerste instantie moeten zorgen voor kortere asielprocedures. Daarin moeten we investeren. Dat is iets wat al mijn voorgangers de voorbije decennia hebben bepleit, maar je kan dat alleen realiseren als er voldoende middelen zijn om met meer personeel de dossiers sneller te kunnen behandelen. Hoe sneller dat gebeurt, hoe minder lang mensen in een

asielcentrum moeten blijven en hoe minder asiel op termijn ook kost. Daarnaast zal ik inzetten op digitalisering, ook dat hebben ál mijn voorgangers gezegd dat ze dat zouden doen.”

“Een andere noodzakelijke structurele oplossing is het migratiewetboek. Vandaag kun je geen consistent beleid voeren. Je moet daar een heel duidelijk kader voor hebben, en dat is er vandaag niet. Vandaag kun je beroepsprocedure na beroepsprocedure na beroepsprocedure voeren. Dat moet je vermijden. Ook moeten we structureler samenwerken met het buitenland. Dat betekent re-admissieakkoorden sluiten die langer standhouden dan zes maanden of een jaar. Hierdoor kan het terugkeerbeleid veel sterker zijn dan in het verleden.”

“Gelukkig hebben wij - en daar hebben we hard voor moeten vechten in de regeringsonderhandelingen - miljoenen bijgekregen voor dit departement. Concreet gaat het om 100 miljoen euro dat er structureel, dus niet eenmalig, bijkomt tegen 2024. En dat in tijden van besparingen. Dat zegt toch wel iets over het belang dat onze partij en deze regering hechten aan het departement.”

Veel mensen denken aan een bepaalde huidskleur een bepaalde mening te moeten koppelen

Waar mag men u binnen drieënhalf jaar op afrekenen?

“Ik zou afgerekend willen worden op het feit dat ik beleid voer waarbij ik denk aan de middellange termijn. Ik wil niet alleen nú een verschil maken, maar ook een verschil maken dat binnen tien jaar voelbaar is. Dat doe je door huizen te bouwen, en we zullen zien wanneer het dak er staat, om Georges Leekens te citeren. Het gaat wel natuurlijk over allemaal dingen die verwezenlijkt moeten worden: een migratiewetboek, meer gesloten centra, een hervorming van de gezinshereniging. Dat zijn allemaal zaken waar mijn voorgangers hun tanden op hebben stukgebeten. Je kan dat alleen maar realiseren door samen met de meerderheidspartijen op zoek te gaan naar een breed draagvlak, naar consensus.

Je moet je daar pragmatisch in opstellen, maar wel met het oog op je doel en wetend waar je naar toe wilt gaan.”

Volgens de oppositie gebruikt u te veel wortel en te weinig stok, door sterk in te zetten op vrijwillige terugkeer.

“Laat me duidelijk zijn: ik ben van plan om zowel wortel áls stok te gebruiken. Vandaag keert 18 procent van de personen die moeten terugkeren ook effectief terug.

Dat is bijzonder laag, dat is triest. Je moet dat percentage omhoog krijgen. De manier waarop dat gebeurt, is van secundair belang. Vrijwillige terugkeer is goedkoper dan gedwongen terugkeer. Als ik het dus kan doen op een manier waarop het de belastingbetaler minder geld kost, dan zal ik ook die middelen proberen uit te putten.

Samenwerken met het middenveld, samenwerken met internationale partners, inzetten op coaches die mensen meekrijgen in een traject, waarom niet? Als dat niet werkt, dan blijft gedwongen terugkeer nog altijd een middel dat we willen versterken.”

te gaan werken. Wat is vandaag de realiteit? Mensen gaan naar Libië, niet om daar te werken, maar om de oversteek te maken naar Europa. Daarom: versterk de Europese buurlanden en je helpt het probleem duurzamer op te lossen dan we alleen vanuit Europa kunnen doen.”

Recent kwam de migratiestroom naar de Canarische Eilanden veel in het nieuws. Heeft u al gesprekken daarover gehad met Spaanse functionarissen?

“Ik heb meteen contact opgenomen met mijn Spaanse collega en gevraagd om een onderhoud, tien dagen voor de oppositiepartijen mij die vraag hebben gesteld. De Spaanse ambassadrice heeft me verduide-

“Wat de capaciteit van de gesloten centra betreft, is er een masterplan dat uitgevoerd moet worden. Het ene sluit het andere niet uit. De realiteit is wel dat we vandaag veel te weinig mensen kunnen terugsturen; dat moet verbeteren. We gaan daar alle middelen voor uitputten. Dat betekent: zowel gedwongen als vrijwillige terugkeer.”

Goede samenwerkingsakkoorden sluiten, kan dat wel met alle landen?

Ik vind het woordje ‘kunnen’ overdreven.

Het is niet onmogelijk om met de Noord-Afrikaanse landen een akkoord te sluiten. Ik zat onlangs samen met de Algerijnse consul, met de Marokkaanse ambassadeur en de Tunesische ambassadeur. Ik probeer gesprekken te voeren om te komen tot een duurzame samenwerking. Dat betekent dat we niet alleen de focus op terugkeer en identificatie van personen moeten leggen, maar ook dat we moeten nadenken hoe we elkaar kunnen versterken op het vlak van handel.

Hoe kunnen wij bijvoorbeeld meewerken aan circulaire migratie? Daarbij kunnen studenten uit die landen hier verder studeren, ervaring opdoen, om daarna terug te keren om hun land te versterken met de kennis die ze hier hebben opgedaan.”

“Kortom: hoe kunnen we ervoor zorgen dat die landen opnieuw landen worden waar mensen naartoe migreren?

Vroeger gingen mensen uit sub-Saharisch Afrika bijvoorbeeld naar Libië om daar

© PHOTONEWS

Sammy Mahdi duikt steevast op in de lijstjes van jonge politici om in de gaten te houden.

De CD&V’er maakte een heuse blitzcarrière en zetelt in de nieuwe regering-De Croo, met nog maar 32 jaar op te teller, aan het hoofd van het departement Asiel en Migratie. Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken liet recent optekenen dat Mahdi “helemaal niet zo links is” en zelf omschrijft de zoon van een Irakese vader en een Vlaamse moeder zich steevast als centrumrechts.

Interview

7 JANUARI 2021

SAMMY MAHDI lijkt dat een aantal van die geruchten die tot bij ons komen, niet kloppen. Het aantal mensen dat vanop de eilanden uiteindelijk op het Europees vasteland terechtkomt, is zeer beperkt. Iedere persoon die daar aankomt, wordt geïdentificeerd. De Spaanse autoriteiten hebben extra geïnvesteerd in hun politie-infrastructuur om dat mogelijk te maken. Ze hebben mij ook verzekerd dat er geen permanente structuren komen op Gran Canaria. Dat was ook een belangrijk punt voor mij, want dat zorgt voor een aanzuigeffect en dat moeten we voorkomen.

Een aanzuigeffect is voor niemand goed.

Wie die route gebruikt heeft één kans op 24 om te verdrinken in de oceaan. Ik denk niet dat er iemand is in dat hele verhaal die daar baat bij heeft. Ik ben dus zeer tevreden dat Spanje die rol opneemt. Ik denk dat we vanuit België ook moeten nadenken over hoe we dit verhaal structureler op Europees niveau gaan aanpakken.”

Die aanpak op EU-niveau, hoe ziet u dat?

“We moeten veel sneller een onderscheid maken tussen economische migranten en echte vluchtelingen. Vandaag is dat niet het geval. Vandaag komen veel economische migranten aan in België. Ze zijn een grote last voor onze diensten, want ze zitten in ellenlange procedures. Ze zijn een grote last voor zichzelf, want ze komen hier aan, denken dat hun leven er geweldig gaat uitzien en denken dat ze hier gaan mogen blijven. Ze zijn een geweldige last voor alle betrokken landen die de migranten zien doorstromen naar een bepaald land. Dit is voor niemand goed. We moeten werken aan grensversterking en een grensprocedure aan de Europese grenzen. Die procedure houdt in dat er een profiel wordt opgemaakt van een persoon. Als een persoon op basis van dat profiel minder dan 20 procent kans heeft op erkenning, dat moet hij of zij meteen aan de grens een asielaanvraag indienen die daar behandeld wordt, zodat je die persoon binnen de kortste keren ook terug kunt sturen. Zodra ze hier meerdere jaren zijn, krijg je ze veel moeilijker weg.”

“Als die mensen meer dan 20 procent kans hebben, dan moeten ze verspreid worden over de verschillende lidstaten. Daarbij moeten andere landen evenveel verantwoordelijkheid opnemen als België vandaag doet. Vanuit extreemlinkse hoek wordt er vaak kritiek geleverd op het Belgisch beleid, dat we niet solidair zouden zijn. Het tegendeel is waar: België ís een solidair land. België neemt zijn verantwoordelijkheid op. Er zijn heel wat andere Europese landen die dat vandaag niet doen.”

In tegenstelling tot N-VA en Vlaams Belang bent u geen voorstander van het Australisch migratiemodel. Waarom niet?

“Het is ontzettend moeilijk om een akkoord te sluiten met een aantal landen over de eigen onderdanen. Beeld u in hoe moeilijk het zou zijn, of hoe onrealistisch het is, om niet alleen aan die landen te vragen om hun eigen onderdanen terug te nemen, maar ook andere onderdanen op te nemen. Want ook in het model

9

staatssecretaris voor Asiel en Migratie

dat door Vlaams Belang en N-VA wordt verdedigd, moet men zich houden aan het internationaal recht. Het principe van ‘non-refoulement’ blijft bestaan: je stuurt niet iemand terug naar een land waar zijn leven op het spel staat. In de plaats daarvan stelt men bijvoorbeeld voor om ze niet naar Libië, maar naar Marokko terug te sturen. In dat geval vraag je aan Marokko om niet alleen de eigen onderdanen terug te nemen, maar ook nog eens de Libiërs. Er is geen enkel land dat daaraan wenst mee te werken.”

“Er moet wel een uniform beleid zijn op Europees niveau. Vandaag heeft een land als Spanje zeer goede terugkeerakkoorden met Marokko. Als het terugkeerbeleid een Europese aangelegenheid zou worden, dan kunnen ook Marokkanen die hier illegaal verblijven via Spanje naar Marokko gebracht worden. Dan kan iedereen mee bijdragen aan het terugkeerbeleid.

Van landen als Polen en Hongarije wordt dan wel verwacht dat ze ook mee financieel bijdragen.”

“Je moet er in elk geval voor zorgen dat de tapijtenhandel van vandaag stopt. Iedere EU-lidstaat moet vandaag apart bilateraal onderhandelen met de verschillende Noord-Afrikaanse landen. Dat zorgt ervoor dat die Noord-Afrikaanse landen erg sterk staan. Ze hoeven niet één keer te onderhandelen met de EU, maar kunnen dat 27 keer doen met de verschillende lidstaten.

Zo kunnen ze er met ieder land proberen zoveel mogelijk uit te halen. Die verspreide slagorde verzwakt onze positie. Hoe sterker Europa in die onderhandelingen staat, hoe beter voor het Europese continent.”

“Europa heeft een verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat het probleem structureel wordt aangepakt in de herkomst- of doorstromingslanden. Dat betekent: investeren in die landen en ervoor zorgen dat het opnieuw landen worden waar mensen naartoe migreren.”

Slechts 18 procent van de mensen die moet terugkeren, keert vandaag effectief terug.

Dat is triest!

U heeft bij de aanvang van uw ministerschap gezegd dat u veel zal investeren in het correct informeren van de bevolking. Een groot deel van onze lezers staat eerder kritisch tegenover de hele migratieproblematiek. Wat zou u tegen hen willen zeggen?

“Ik zou vooral willen zeggen dat ik hun wantrouwen begrijp. Hoe zou je zelf zijn als in de realiteit slechts 18 procent van de personen die moeten terugkeren, ook effectief terugkeert? Hoe zou je zelf zijn als je in je eigen gemeente te horen krijgt dat er binnen twee weken een asielcentrum komt, waarbij ze eerst zeggen dat het 200 man zal tellen, waarna het er een week later 500 worden? Zo zorg je niet voor draagvlak. Zo heb je geen respect voor de eigen burger. Zo hebben heel wat mensen het gevoel dat het asiel- en migratiebeleid niet georganiseerd is. Iemand die hier asiel aanvraagt, hier ja-ren-lang verblijft, al die tijd wacht op een antwoord en in de onduidelijkheid leeft, dat is niet alleen voor die persoon niet gemakkelijk, maar ook voor de gemiddelde Vlaming niet.”

“Daarnaast wil ik wel zeggen dat er vandaag heel wat informatie gedeeld wordt, over migranten en asielzoekers, die niet klopt. Je moet de juiste informatie meegeven. Ik heb ook wel gezien dat er heel wat mensen zijn, ook van VB en N-VA, die het positief vonden dat ik de cijfers over asiel-

aanvragen en -goedkeuringen wil meedelen.”

“Wanneer er re-integratiesteun wordt gegeven aan iemand die terugkeert naar zijn land van oorsprong, dan wordt er gedaan alsof ik een blanco cheque geef aan die mensen. We geven geen geld aan die mensen. Wat we wel doen, is het vliegtuigticket betalen en daarnaast mogen ze bonnetjes binnenbrengen voor de eerste kosten die ze maken om in het herkomstland te kunnen blijven wonen en om daar een leven te kunnen uitbouwen. Dat is de realiteit. Er kwam ook kritiek op het feit dat de steun naar een visumvrij land – in casu El Salvador - ging. De realiteit is dat een van mijn voorgangers dat ook gedaan heeft voor Georgië en Oekraïne, eveneens visumvrije landen.”

“Je kan daar over debatteren in het parlement, maar het belangrijkste is dat die info transparant op een website staat.”

U omschrijft zichzelf als centrumrechts. Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken zei recent dat “Sammy Mahdi niet zo links is als vele mensen denken”.

“Ik ben centrumrechts, dat is waar ik zelf voor sta. Er wordt mij vaak gevraagd waarom ik dat altijd moet benadrukken.

Ik moet dat benadrukken omdat heel wat mensen, helaas, aan mijn huiskleur een bepaalde ideologie koppelen. Omdat ik een huidskleur heb die anders is dan de gemiddelde Vlaming, zou ik - en ik citeer de gemiddelde twitteraar die mij daarop aanvalt - ‘mijn eigen kiesvee importeren’.

Dat frustreert mij mateloos. Ik weet niet wat mijn kiesvee zou moeten zijn. Ik denk dat ik gewoon een Vlaming ben zoals zoveel anderen, met een vader die afkomstig is uit Irak en een Vlaamse moeder. En dat ik een beleid moet voeren dat goed is voor alle Vlamingen. Ik vind het vooral jammer dat men op basis van mijn huidskleur een intentieproces voert. Pak mij in de plaats daarvan op wat ik zeg.”

“Ik krijg ook het verwijt dat ik een Bounty of een Oreo zou zijn, bruin vanbuiten en wit vanbinnen. Ik hoop dat al die mensen, of die nu vanuit de linkerzijde kritiek uiten of vanuit de rechterzijde, verder leren kijken dan mijn huidskleur. Dat zou het debat ook interessanter maken. Er zijn ook rechtse mensen met een andere huidskleur bij partijen als N-VA. Er zijn linkse mensen die een blanke huidskleur hebben. Moeten we dan ook veronderstellen dat een blanke politicus automatisch alle migranten zal tegenhouden? Correct en eerlijk beleid dat goed is voor de mensen, dat is het enige wat zou moeten tellen. Maar goed, soms heeft de samenleving ook wat tijd nodig om te rijpen. Ik gun de burger tijd en ik probeer zelf ook wat moeite te doen om duidelijk te maken waar ik persoonlijk voor sta.”

Over rechtse mensen met een andere huidskleur gesproken. Recent bekritiseerde u Assita Kanko (N-VA). U was het duidelijk niet eens met haar uitspraak in dit blad dat “islamofobie onzin is”.

“Het woord islamofobie wordt vaak te pas en te onpas gebruikt, net zoals het woord ‘racisme’ vaak te pas en te onpas wordt gebruikt. Dat betekent niet dat het niet bestaat. Dat is zoals zeggen dat homofobie of een fobie ten aanzien van Joden niet bestaat. Zo’n uitspraken zou iedereen ook terecht aankaarten. Er bestaat ook een fobie ten aanzien van blanke mensen bij bepaalde groepen. Angsten, bang zijn voor iets wat je niet goed kent, dat is nu eenmaal iets dat reëel is in de samenleving. Zeggen dat dat onzin is, gaat er ver over. Er zijn mensen die bang zijn voor onredelijke elementen binnen de islamitische gemeenschap.”

“Bijna iedere term wordt constant misbruikt. Onlangs had Theo Francken kritiek op de minister van Defensie, die toevallig een vrouw is. Hem werd toen seksisme verweten. Ik vond dat seksismeverwijt aan het

adres van Francken niet correct. Zo zie je alweer dat mensen vaak op basis van één aspect van een persoon bepaalde dingen koppelen. Helaas is dat de simpele manier waarop sommige mensen naar de samenleving kijken. Ik hoop alleen dat we wat meer nuance kunnen krijgen de komende jaren. Maar goed, het is niet uitzonderlijk dat een christendemocraat dat zegt.”

Islamofobie bestaat, maar het woord wordt net als racisme te pas en te onpas gebruikt U heeft in het verleden zelf gezegd dat u als zoon van een vluchteling erg streng bent voor mensen die de kansen die hen hier worden aangeboden niet grijpen.

“Dat heeft te maken met mijn opvoeding.

Mijn vader heeft mij altijd respect voor de regels en waarden en normen meegegeven. Dat betekent: ‘Werk hard, gedraag je beter dan eender wie.’ Maar ook: ‘Er zullen mensen zijn die je pakken op je huidskleur, ondanks wat je doet, maar je kan hen alleen het tegendeel bewijzen door iedere dag hard te werken.’ Dus ik ga ook niet liggen janken wanneer dat gebeurt. Ik probeer dan in gesprek te gaan en uit te zoeken of ik hen op andere gedachten kan brengen. Je moet wel hard werken om er te geraken. De politiek moet inderdaad zorgen voor gelijke kansen voor iedereen, maar het is wel ieders plicht om het beste uit zichzelf te halen.”

Tot slot, even iets helemaal anders.

Wat mist u het meest tijdens deze coronaperiode?

“Een goed festival met wat housemuziek, waar ik mij een keer goed kan laten gaan, wat kan drinken en wat kan dansen. Waar ik gewoon even kan genieten zonder dat ik op politiek aangesproken wordt.”

PIETER VAN BERKEL

“In vrijheid en blijheid Vlaanderen beter maken. Het VNZ ijvert, zoals VOS Vlaamse Vredesvereniging, voor een verregaande Vlaamse natievorming om zo bij te dragen aan de ontwikkeling van een eigen, zelfverantwoordelijk en efficiënt Vlaams gezondheidsbeleid.”

Ivo Coninx, algemeen voorzitter VOS Vlaamse Vredesvereniging

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be Voor een Vlaamse sociale zekerheid!

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen

Word lid van het VNZ

10 Buitenland

7 JANUARI 2021

HONGARIJE

Persvrijheid is helemaal niet in gevaar We lezen het om de haverklap in onze pers: de Hongaarse media zouden onder curatele staan van president Viktor Orbán. En als er hier of daar toch nog een onafhankelijk dagblad zou bestaan, is het voor de idealistische journalisten die er werken bang aftellen tot ook hun blad opgekocht en/of gesloten wordt door een of andere oligarch met Fidesz-lidkaart.

In Hongarije zijn de grote kranten vooral links en de tv-zenders commercieel. Een doorsnede van het televisielandschap leert dat de openbare omroep voor amper tien percent van de kijktijd staat, waardoor het moeilijk wordt te spreken over “dominantie” van Fidesz, de partij van Orbán.

Aan het narratief dat onze media ons willen voorhouden zit er wel een vreemde kant. Aan de reeks van zogezegd onafhankelijke dagbladen die op de fles gaan of opgekocht worden door conservatieve miljonairs lijkt maar geen einde te komen. We vragen ons af of iemand er zijn businessmodel van gemaakt heeft om in Hongarije linkse, pardon, ‘onafhankelijke’ krantjes op te richten in de hoop dat ze snel opgekocht worden door kompanen van Viktor Orbán…

Geschreven pers: eerder links Maar klopt het wel dat het Hongaarse medialandschap gedomineerd wordt door kranten gelieerd aan Fidesz, de partij van Orbán? We zijn het even gaan opzoeken, en wat blijkt? Van een nationale gedrukte pers in Hongarije blijkt er weinig of geen

sprake te zijn. De papieren krant met de grootste oplage heet “Blikk”, is een boulevardblad en blijkt qua politieke strekking eerder links te zijn. Tweede in de rij, op enige afstand van Blikk, heet “Bors”. Dat is ook een boulevardblad en is wel conservatief. Veel oplagecijfers konden we niet vinden, maar het grootste ernstige gedrukte politieke dagblad zou “Népszava” zijn, dat in de socialistische hoek te situeren valt.

Van enige Orbán- of Fidesz-dominantie onder de gedrukte dagbladen blijkt dus weinig sprake te zijn.

Over naar de internetkranten, want die blijken een pak populairder te zijn in Hongarije. Opnieuw: wie is er de grootste?

Volgens onze informatie is dat index.hu, met alweer een linkse inslag. Tweede in de rij is “Origo”, dat wel aanleunt bij Fidesz.

Maar daarna volgt 444.hu, alweer een linkse publicatie, en hvg.hu, ook links.

FRANKRIJK

Blinde vlek bij de Ligue des droits de l’homme De ‘Ligue des droits de l’homme’ (LDH) is de oorspronkelijke, Franse versie van de Mensenrechtenliga. In Frankrijk is er, net als bij ons, contestatie rond dit soort groepen. Men verwijt de vereniging slechts oog te hebben voor de rechten van één bepaald soort mens.

Zo legde de Franse vereniging klacht neer tegen een professor in de rechten die had gesteld dat de islam “de vrijheid van geweten niet erkent”. Immers, aldus de professor, “als men geboren wordt uit een islamitische vader, is men islamiet voor de rest van zijn leven. Islam is dus als het ware een seksueel overdraagbare godsdienst”. Gruwel bij de LDH: een professor die de islam vergelijkt met een SOA of seksueel overdraagbare aandoening. Puur racisme! En volledig in strijd met de rechten van de mens en dan zeker met de rechten van de moslimman.

De liga doet dus wat haar statuten haar opleggen? De rechten van de mens verdedigen? Het hangt er maar van af, natuurlijk. Neem nu het geval van profvoetballer Marcus Thuram. Op het voetbalveld spuwde hij naar een tegenstrever. Thuram is zwart en zijn doelwit was een blanke speler.

Wat zegt of doet de Ligue des droits de l’homme? Tot op vandaag: niets.

Gesubsidieerde selectiviteit Andere zaak, waaruit de blinde vlek bij dit soort progressieve mensenrechtenorganisaties blijkt, is het geval April Benayoum, kandidate voor Miss Frankrijk 2021. Ze werd belaagd met allerlei kwetsende boodschappen nadat ze verklaarde dat haar vader Israëli is. Antisemitische boodschappen. Ook in deze blijft de Ligue pour les droits de l’homme bijzonder stil, doodstil.

Ook ons land is gezegend met zo’n instelling. Alleen is het bij ons misschien nog érger: UNIA is immers opgericht door de overheid, wordt betaald met belastinggeld van ons allemaal, en geeft blijk van dezelfde eenzijdigheid.

Tot wat dient dit soort organisaties en instellingen, al dan niet gesubsidieerd, met steeds dezelfde selectieve blinde vlek?

PIET VAN NIEUWVLIET

Televisie: vooral commercieel Het zullen dan wel de televisiekanalen zijn die gedomineerd worden door vertrouwelingen van Viktor Orbán, horen we de lezer denken. De tv-zender met het grootste kijkersaandeel blijkt RTL Klub te zijn, stevig in handen van de internationale keten RTL. Alle zenders van de RTLgroep samen vertegenwoordigen iets meer dan een kwart van de kijktijd van de Hongaren.

De tweede grootste zender is TV2, van de gelijknamige groep. Oorspronkelijk gaat het om een zender die in handen was van het Duitse ProSiebenSat.1 Media SE, eerste overgekocht door twee investeerders, om daarna in handen te komen van de Hongaars-Amerikaanse filmproducent András György Vajna. Na diens dood kwam de zender bij de Hongaarse

bankier József Vida terecht. Hij heeft, voor zover wij konden nakijken, geen banden met Fidesz of Viktor Orbán. Pas op de derde plaats komt de openbare omroep Magyar Televízió, met nog geen tien procent van de kijktijd. Maar ook hier dus: niet bepaald een dominantie door Fidesz.

Conclusie: de media in ons land roepen graag uit dat de persvrijheid in Hongarije in het gedrang is, maar in de praktijk blijkt daar weinig of niets van waar te zijn. Het zal wel kloppen dat er al eens een krant of een mediahuis van eigenaar verandert, maar de grote kranten zijn eerder links en de tv-zenders commercieel. En dat de openbare omroep vooral de stem van de gevestigde macht laat horen? Tiens, dat klinkt bekend in de oren.

FILIP VAN LAENEN

EUROPESE UNIE

Grote regularisatiegolf op komst in de EU Hangt ons een nieuwe regularisatie van illegalen boven het hoofd? Paradoxaal genoeg zou het falend terugkeerbeleid van de meeste West-Europese landen de aanleiding zijn. Herinner u wat de Belgische liberalen zeiden na de eerste (Belgische) regularisatieronde (“eenmaal, daarna nooit meer”), waarna een tweede volgde. Maar als het (nationaal) draagvlak verdwijnt, dan gaat men gewoon een stapje hoger.

Op 24 november 2020 heeft de Europese Commissie een nieuw actieplan voor integratie en inclusie voorgesteld. Een plan waarover het merkwaardig genoeg doodstil bleef in de Vlaamse kranten. Een plan dat nochtans zou kunnen uitmonden in een reusachtige regularisatie. In dit nieuwe actieplan gaat de EU uit van de stelling dat er op het grondgebied van de EU 34 miljoen migranten wonen, met heel verschillende statuten: sommigen legaal, sommigen illegaal.

Daardoor verlopen integratie en inclusie, de nieuwe geboden van de multiculturele kerk, zeer gebrekkig. Omwille van de economische toekomst zouden “obstakels in de participatie en de inclusie van migranten in de Europese maatschappijen moeten worden weggewerkt.”

Mentaliteitsverandering Omdat de integratiemiddelen tot hiertoe ontoereikend werden uitgeput, is er dus het nieuwe actieplan, dat in de eerste plaats “de belangrijke bijdragen van migranten aan de EU erkent”. Het voorziet de publicatie van een eurobarometer voor integratie. Want

34 miljoen migranten integreren gebeurt niet vanzelf, laat de EU weten.

Het plan is ingrijpend: onze manier van denken over migratie moet worden gewijzigd. “Inclusie, dat is ook onbewuste vooroordelen aanvallen en tot een mentaliteitsverandering komen van de manier waarop mensen elkaar bekijken.”

Nieuwe migratie

Laten we hopen dat onze Vlaamse Europarlementsleden op tijd wakker schieten. Mogen we eraan herinneren dat élke regularisatiegolf zorgt voor nieuwe migratie, legale, maar nog meer illegale?

Dat dergelijke regularisatie opnieuw een inbreuk betekent op de rechtstaat, voor zover daar in de EU nog iets van overblijft? Want met dit nieuwe plan lijkt de EU het signaal te geven: ook illegalen blijven meer dan welkom, want na enkele jaren worden ze toch geregulariseerd.

PIET VAN NIEUWVLIET

Buitenland

7 JANUARI 2021

11

CHINA

Lichtgelovige EU geeft geschenk aan China In één van zijn heldere momenten verklaarde Joe Biden dat hij hoopte op een betere samenwerking met de EU. Maar hij krijgt nu een mes in de rug.

Joe Biden wilde een einde maken aan de eenzijdige maatregelen die president Trump inzake buitenlands beleid had genomen, zonder overleg met de Europese partners in de EU of de NAVO. Dat zette veel kwaad bloed, maar sommige van Trumps onverwachte successen zouden nooit mogelijk zijn geweest als ook de papieren tijgers in Europa er hun goedkeuring aan hadden moeten geven. Denk maar aan de vredesverdragen die dankzij hem tot stand kwamen tussen Israël en verschillende Arabische staten.

Trump was ook één van de weinige westerse staatshoofden, die het aandurfde te wijzen op de Chinese verantwoordelijkheid voor de verspreiding van het coronavirus. De EU-potentaten en de Europese staatshoofden durfden daar zelfs geen kik over geven.

In die context is het dan ook een beetje contradictorisch dat Joe Biden rekende op een krachtig gezamenlijk standpunt van de EU en de VS tegen China.

Inzake China is de EU geen betrouwbare bondgenoot, en zelfs helemaal géén bondgenoot. Dat

bleek onlangs nog uit het handels- en investeringsakkoord dat de EU afsloot met de Chinezen, enkele dagen vooraleer Biden de eed afl egt als president.

Daarmee moet Biden al vóór zijn eedafl egging een dolkstoot in de rug incasseren van de EU, die in allerijl op eigen houtje een verregaand handels- en investeringsakkoord met China afsloot, dat zeer gunstig is voor Beijing.

Capitulatieverdrag 2020 was een goed jaar voor de communisten in Beijing. Hun Wuhan-virus is een efficiënt wapen gebleken in hun economische oorlog tegen het westen.

Bijna al hun concurrenten zijn er ernstig door verzwakt, en het ergste moet nog komen.

Met dit handelsakkoord spelen zij nu ook de twee grote economische machtsblokken, de EU en de VS, volledig uit elkaar. De EU geeft de Chinese communisten het signaal dat al hun zonden zijn vergeven. Het Chinese kolonialisme in Afrika, het inpikken van eilandjes in de Zuid-Chinese zee, de annexatie

van Hong Kong, de dreigementen aan het adres van Taiwan, de bezetting en omvolking van Tibet, de vervolging van dissidenten, christenen en leden van Falun Gong, de wrede onderdrukking van de Oeigoeren, het feit dat zij niemand waarschuwden toen hun virus zich over heel de wereld verspreidde... Het wordt allemaal met de mantel der liefde bedekt. O ja, er zijn clausules in het verdrag

DIPLOMATIEKE VALIES

Trans-atlantische paradox Het beëindigen van het unilaterale hoofdstuk van Donald Trump, creëerde ruimte voor een afgestemde Amerikaans-Europese positionering ten aanzien van China. 'President-elect' Biden riep daartoe op en aan Europese kant maakte men zelfs gewag van een nieuw 'trans-Atlantisch pact'.

Maar dan sluit de EU in allerijl een bilateraal handelsakkoord met Beijing...

In diplomatieke middens wordt de Chinese leider Xi als de morele winnaar van het recente handelsakkoord met de EU beschouwd.

Toen China jaren geleden handelsgesprekken aanknoopte met de EU, was dat een reactie op het Trans-Pacific Partnership (TPP) van de toenmalige Amerikaanse president Obama.

De TPP draaide om vrijhandel in de ruime regio, maar het op die manier inkapselen van China was een belangrijk geostrategisch element dat erin verwerkt was. Een formele ondertekening vond in februari 2016 plaats, maar minder dan één jaar later tekende opvolger Trump het executive order waardoor de VS zich uit de TPP terugtrok, overigens een verkiezingsbelofte.

Verkeerd signaal De gesprekken tussen Beijing en Brussel werden echter verdergezet, wat zopas uitmondde in de ondertekening van een nieuw handelsverdrag; een document dat een wirwar aan akkoorden, vaak door lid-

staten individueel met China gesloten, vervangt. Belangrijkste protagonisten waren de Chinese leider Xi en de Duitse Kanselier Merkel (Duitsland nam tot eind 2020 het voorzitterschap van de EU waar). Xi deed wat toegevingen en Merkel zorgde voor de handtekening, ook al kwam er kritiek van verschillende lidstaten over zowel de inhoud als de snelheid waarop de finale fase doorgedrukt werd én kan - in theorie – het Europees Parlement nog steeds haar veto uitspreken.

De context is alvast belangrijker dan het akkoord zelf, een ondertekening vlak voor Bidens eedaflegging. Meer dan eens riep hij op om bredere coalities te vormen tegenover China, en net nu gaat de EU voor dit bilateraal handelen. Het een en ander kan genuanceerd worden, want ook de VS leggen wel wat pragmatisme aan de dag.

Amper enkele maanden geleden kreeg de JP Morgan Bank

de kans activiteiten in China te ontwikkelen. Eenzelfde gunst werd American Express toegekend, net zoals enkele Wall Street makelaars. Maar het signaal dat de EU uitstuurt is hetgeen waar het om draait.

VS-EU 2.0 “Dit zal de Amerikaans-Europese band ten opzichte van China niet doen ontsporen, maar het maakt de dingen ingewikkelder”, klinkt het bij het Asia Society Policy Institute.

“De EU zal zich vooral moeten verdedigen voor dit akkoord, eerder dan China te wijzen op haar verplichtingen, unfaire handelspraktijken en andere tekortkomingen.” Dolgelukkig was men met Bidens overwinning, het begin als het ware van VS-EU 2.0. En dan krijg je dit.

Nog voor Driekoningen, begint het jaar met een stevige paradox.

MICHAËL VANDAMME

opgenomen over mensenrechten, patentrecht, sociale maatregelen en – helemaal hilarisch in een milieuverwoestende staat als China - zelfs klimaatdoelstellingen. De EU beweert dat die bindend en afdwingbaar zijn. Ja, in een rechtsstaat wel. Maar niet in China.

Dwangarbeid gedogen Men heeft duidelijk niets geleerd uit de manier waarop de Chinezen al dertig jaar lang alle internationale verdragen en wetten aan hun laarzen lappen.

Eén van de verbeteringen zou een einde moeten maken aan de gedwongen overdracht van technologie door Europese bedrijven die vestigingen in China willen openen. Een chantagepraktijk die tot nu toe nooit aan de kaak werd gesteld. Typisch voor de lichtgelovigheid – of de hypocrisie? – van de EU is dat ze vrede neemt met de belofte dat China, nee, niet de dwangarbeid zal afschaffen, maar dat het zal ‘proberen’ in de toekomst de International Labour Organisation Conventions tegen dwangarbeid te ratificeren. Ooit, in een vage toekomst. En zelfs als die ratificatie er ooit komt, dan betekent dat natuurlijk nog niet dat ze ook toegepast wordt. De rechten en vrijheden van Hong Kong waren ook in plechtig ondertekende verdragen vastgelegd. We noteren dus: de EU aanvaardt het voortbestaan van dwangarbeid als economisch systeem.

Als men de mildheid van de EU tegen China vergelijkt met hun tirannieke opstelling tegenover Polen en Hongarije zien we opnieuw de hypocrisie en het cynisme achter het ronkende EU-discours over mensenrechten en democratie. Uit de daden

van de Unie blijkt heel duidelijk hoe hol haar woorden zijn.

Vergeleken met China zijn Polen en Hongarije voorbeeldige democratieën en rechtsstaten.

Daar wordt niet gefolterd. Daar worden betogingen van de oppositie niet met tanks verpletterd. Daar zijn geen concentratiekampen. In China wel, maar dat kan de EU dus niets schelen.

Alternatief optreden

“Biden krijgt al vóór zijn eedaflegging een dolkstoot in de rug van de EU, die in allerijl een verregaand handels- en investeringsakkoord met China afsloot”

Wat had er wel moeten gebeuren? Een volledig handels embargo en het indienen van schadeclaims tegen China zou een krachtig antwoord zijn. Hoeveel zou men kunnen rekenen per coronadode? Hoeveel wegens economische schade? Als de EU dat niet aandurft, moet ze minstens een coronaheffing invoeren op àlle Chinese producten die de EU binnenkomen. Dat geld zou gebruikt kunnen worden om de bedrijven te redden die nu bij duizenden over de kop dreigen te gaan als gevolg van de corona-epidemie. En erger nog, die dikwijls ook nog overgekocht zullen worden door de Chinezen. Dat is nu al bezig.

PAUL BÄUMER

12 “Je kan soms voorspellen of iemand een crimineel wordt”

7 JANUARI 2021

Een 'slechte jeugd' is niet altijd een valse of onterechte uitleg voor een rechtbank. Dat zegt althans voormalig gerechtsjournalist José Masschelin (59). Hij schreef 20 levensverhalen van veroordeelde criminelen die tegen wil en dank een écht dramatische jeugd meemaakten. “En van zo’n mensen kon je op voorhand voorspellen dat ze in de criminaliteit zouden belanden. Met een slechte opvoeding kan je effectief criminelen kweken”, meent Masschelin.

S

Gerechtsjournalist JOSE MASSCHELIN (59) schreef boek "Verzachtende omstandigheden"

oms haalt het leven rare, wrede capriolen met je uit. Eén keer met de ogen knipperen, en niets is meer zoals voorheen.” Het is een van de mistroostige maar mooie citaten uit het boek van José Masschelin, getiteld “Verzachtende omstandigheden”. Masschelin werkte 30 jaar als gerechtsjournalist, eerst voor Het Volk en later voor Het Laatste Nieuws. Drie jaar geleden stak hij zijn balpen in de schuif en ruilde hij het onstuimige journalistenvak in voor een rustiger leven in de Périgord, in Zuid-Frankrijk. Maar veel levensverhalen bleven aan zijn vel plakken. “De personages die ik beschrijf heb ik niet mooier gemaakt dan ze zijn. Sommigen bengelen onder aan de maatschappelijke ladder, overdrijven met drank en seks, vertellen schunnigheden en zijn in hun omgang met anderen niet altijd fijnbesnaard. Ze leven ruw en zonder franjes, maar verdienen desalniettemin onze piëteit. Mocht het voor ons even anders gelopen zijn, dan waren wij misschien een van hen geweest.”

U spreekt uit ervaring blijkbaar, want vooraleer u als journalist aan de slag ging, was u ook een tijdlang begeleider in een jeugdinstelling.

“Van 1981 tot 1986 heb ik jongeren begeleid die door de jeugdrechter in de instelling waren geplaatst. Ze kwamen uit gezinnen waar letterlijk alles fout liep. Ik schrijf het verhaal van drie mensen die zwaar mismeesterd zijn door hun ouders. Ze werden emotioneel én materieel verwaarloosd. Die kinderen zijn totaal ontspoord. Hun ouders lieten hen aan hun lot over of sloten hen op. Er is het voorbeeld van een jongen die als kleutertje al werd aangemoedigd om in dorpswinkel sigaretten te gaan stelen. Als hij thuiskwam met gratis sigaretten, werd hij beloond.”

“Die jongen is vervolgens in een instelling geplaatst en werd nadien ook nog eens seksueel misbruikt door zijn voogd gedurende verschillende jaren. Uiteindelijk kwam alles aan het licht. De voogd werd veroordeeld, maar de jongen bleek totaal ontwricht. Hij heeft een lang parcours van diefstallen, inbraken en ge-

Hotels en restaurants waar Vlamingen thuis zijn

Achouffe 19 - 6666 Wibrin (Houffalize) Wij zijn vlamingen Tel.: 061 28 81 82

www.lespine.be

De Jongste Telg

Ingang langs de Boechoutselei in Hove of Fruithoflaan 15, 2530 Boechout Tel.: 03/455.23.56 www.dejongstetelg.be

vangenissen achter de rug. Uiteindelijk heeft hij de juiste vrouw ontmoet, een voormalige justitie-assistente zelfs, en nu zit zijn leven op het juiste spoor.”

“Mijn stelling is: criminelen kun je kweken.

En er bestaan daar concrete recepten voor: verwaarlozing, kinderen niet opvoeden of ze aan hun lot overlaten, moeders die zich liever prostitueren dan voor hun gasten zorgen, vaders die zich elke dag bezuipen… Dan weet je: dit komt niet goed.”

Het lijkt wel een beetje alsof u begrip vraagt voor criminelen.

“Ik pleit niet voor straffeloosheid, maar voor een gepaste straf. De term ‘slechte jeugd’ wordt heel vaak misbruikt door criminelen, maar er zijn effectief ook mensen die buiten hun wil om in de criminaliteit zijn beland. Ofwel waren ze niet goed in hun hoofd, ofwel waren ze slachtoffer van een gerechtelijke dwaling. Daarom pleit ik voor een gerecht dat goed werk levert en niet zomaar vlug-vlug oordeelt. Het hof van assisen is de beste manier om dat te doen als het over zware feiten gaat. Daar wordt op zijn minst al een moraliteitsonderzoek gedaan. De politiek is al enkele jaren aan het rommelen om assisen af te schaffen, maar gelukkig is dat nog niet altijd niet gebeurd.”

Justitie krijgt veel kritiek. Er worden te vaak flutstraffen of werkstrafjes uitgesproken. Criminelen komen er te makkelijk vanaf, menen slachtoffers en hun familie. Akkoord?

“Onze wetten en rechtbanken beschikken over voldoende middelen om daders serieus hard aan te pakken. Wat veel mensen tegen de borst stoot, is dat er straffen worden uitgesproken die nadien niet worden uitgevoerd. Je hoort criminelen veroordeeld worden tot gevangenisstraffen en boetes, of beiden, en twee jaar later lopen ze nog altijd op straat en hebben ze nog altijd geen euro schadevergoeding of boete betaald. Eigenlijk loopt het dus fout bij de uitvoering van de straffen. Rechters zijn vaak zelf de eersten om erover te klagen.

Ik heb het al meegemaakt dat iemand voor de tweede keer voor de rechter komt, terwijl hij op dat moment zijn eerste straf nog niet had uitgezeten.”

“Ik vind dus niet dat er meer of strengere wetten moeten komen; ik vraag vooral dat het arsenaal aan juridische middelen beter wordt toegepast. Als ze daarmee beginnen, zitten we al een heel eind verder.”

“Onlangs zagen we nog een mooi voorbeeldje over die gebrekkige stafuitvoering. De terrorist die een aanslag pleegde in Wenen, begin november, was alweer iemand die voorwaardelijk vrij was gekomen. Hij had een loopje genomen met zijn deradicaliseringsplan. Een deradicaliseringsplan, zeg… Daar moet ik altijd een beetje om lachen. Het gaat hier om mensen die volledig doodrongen zijn van extreme ideeën, in dit geval het islamisme. Die ideeën krijg je niet uit die gasten hun hoofd met enkele praatjes van een sociaal assistente.

Ik heb dat destijds ook meegemaakt met de CCC, de Cellules Communistes Combattantes.

Zij pleegden in de jaren ’80 terreuraanslagen uit extreemlinkse overtuiging. Zo’n mensen moet je als rechter niet te snel geloven. Die krijg je met enkele goedbedoelde babbeltjes echt niet op andere gedachten. Meer zelfs, zo’n mannen spelen dat spelletje gewoon mee.”

U haalt ook hard uit naar een bepaald type advocaten. Spelen zij ook spelletjes?

“Ik heb advocaten ontmoet die echt heel fijne mensen zijn. Maar ik ken er intussen ook heel wat voor wie geld de belangrijkste drijfveer is. Ze specialiseren zich in het verdedigen van de georganiseerde misdaad met soms grote drugsdossiers. Het gaat altijd om cliënten met heel veel geld. Vaak gaan ze de procedure aanvallen, met maar één doel voor ogen: hun cliënt aan zijn straf laten ontkomen. Door het eindeloos vragen van bijkomende onderzoeksdaden proberen sommige procedurepleiters de zaak over de verjaringstermijn te duwen. Heel af en toe vragen ze ook om het dossier nietig te laten verklaren door allerlei trucjes. Eigenlijk hebben ze zich gespecialiseerd in het pesten van justitie. Ik heb het daar

“Mensen met extreme ideeën krijg je niet op andere gedachten met een praatje van een sociaal assistente” echt moeilijk mee. Zo’n advocaten nemen het eigenlijk niet zo nauw met hun beroep, en al helemaal niet met recht en rechtvaardigheid.”

“Het gaat om een klein kransje advocaten. Namen ga ik niet noemen, want in dat geval dienen ze morgen klacht tegen me in, al was het maar om zich te amuseren. Als journalist zat ik jarenlang in die tunnel van ons-kent-ons. En hoe meer afstand je neemt van dat soort dingen, wat ik nu ook letterlijk gedaan heb, hoe meer ik vind dat dat allemaal niet meer kan. In België zijn er veel te veel achterpoortjes die het mogelijk maken om dossiers te torpederen. In Frankrijk zie ik veel minder procedurezaken, net omdat de wet minder mogelijkheden biedt om procedures aan te vallen.”

De krant en Vlaanderen hebt u intussen vaarwel gezegd. Was het tijd voor een nieuw leven?

“Ik wilde alleszins een ander leven. En ik was daar in mijn hoofd al een tijdje mee bezig.

Drie jaar geleden is mijn vader overleden, hij was 90 jaar. Mijn moeder is eerder al overleden. Door zijn dood had ik geen enkele reden meer om nog in België te blijven wonen. Mijn broer en kinderen zijn er nog, maar die kunnen hun plan trekken. Ik had het eigenlijk allemaal een beetje gezien in Vlaanderen. Ik liep 30 jaar mee in de journalistiek en dat volstaat.

Ook het digitale verhaal, dat aan belang wint, interesseert me niet zo veel.”

Maar zonder online berichtgeving kan vandaag toch geen enkele krant of nieuwsmedium nog overleven?

“Dat kan allemaal best zijn, maar die snelheid interesseert me niet. Ik heb het ook moeilijk met die sociale media of met traditionele nieuwsmedia die op zeer lichtzinnige wijze omspringen met het vak dat ik altijd beoefend heb. Nu kan iedereen vanuit zijn bed eigenlijk

anderen opjagen en veroordelen. Sorry, maar dat is echt mijn wereld niet.”

Wat is het verschil tussen de nieuwsmedia van vroeger en die van vandaag?

“Ik geef één voorbeeldje uit Frankrijk: enkele maanden geleden werd hier een vrouw doodgebeten door een hond. Haar lichaam werd teruggevonden in een bos. In datzelfde bos waren er rond dezelfde tijd ook jagers op pad geweest met hun jachthonden. Op alle sociale media in Frankrijk, maar ook in België, werd de dood van die vrouw meteen toegeschreven aan die meute jachthonden. En wat bleek uiteindelijk uit het politieonderzoek? Het slachtoffer was doodgebeten door haar eigen hond, een Staffordshire bull terrier. Die hond, die nog altijd leeft, had eerder ook al andere mensen aangevallen. Ergens las ik nadien wel een rechtzetting, maar sommige media brachten de waarheid helemaal niet. Kijk, daar heb ik het moeilijk mee. Met die lichtzinnigheid.

Ik was ook altijd graag de eerste met nieuws, maar we moeten speurders en gerechtelijke instanties toch nog de tijd geven om ernstig onderzoekswerk te verrichten.”

Veel Vlamingen willen graag verhuizen naar het buitenland, maar vaak is een degelijk job een probleem. Waar leeft u vandaag van?

“Ik schrijf boeken, maar daar word je niet rijk van en al zeker niet in coronatijden. Ik heb hier ook een houtatelier waar ik schrijnwerk doe. Eigenlijk heb ik dus een eigen onderneminkje waar ik de kost probeer mee te verdienen. En dat lukt.”

“Het is vooral een ander leven. Journalistiek is vaak een hectisch bestaan. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat was ik bezig met de job. Na een tijd begint dat aan je te vreten. Het is nu niet dat ik hier vandaag op mijn berg elke dag zit te niksen. Ik vul mijn dagen met werk, maar op een andere, iets tragere manier, in een streek die niet veel te maken heeft met het stedelijke Vlaanderen. Het is nog het oude Frankrijk hier. De Périgord kan je niet vergelijken met de Côte d’Azur. Dit is een oude landbouwstreek. Er is wel wat toerisme, maar niet de massa die het zuidoosten iedere zomer overspoelt. Ik woon in het dorpje Tamnies, niet zo ver van de fameuze grotten van Lascaux. Dit is de streek van de ganzenlever.

Was Vlaanderen te druk geworden voor u?

“Ik vind van wel. Vlaanderen heeft de verdienste dat het veel jobs en werk heeft gecreëerd, maar intussen is het landschap volgebouwd.

Het is te verstedelijkt, te verstikkend geworden. Ik heb er jaren geleefd, heb er mijn kinderen zien groot worden, heb er mijn brood verdiend. Hier in de Périgord zie ik nog veel gelijkenissen met mijn kindertijd op de boerenbuiten in West-Vlaanderen. Het lijkt alsof ik de klok vijftig jaar heb teruggedraaid. Niet dat ze hier achterlijk zijn. De mensen hebben hier ook auto’s en internet. De prioriteiten liggen hier anders. Inwoners van de Périgord werken om te leven, niet omgekeerd. Ze zijn hier tevreden met relatief weinig materiële dingen.

De Vlaming is de voorbije jaren te veel strever geworden. Hij wil meer luxe, meer comfort, meer geld. Dat hoefde voor mij allemaal niet meer.”

WIM DE SMET

Onderzoek

7 JANUARI 2021

13

Wie maakt er deel uit van Join.Vlaanderen?

Minder enthousiast over die beslissing was het Minderhedenforum, van Landry Mawungu. “We nemen al jaren de rol op van belangenbehartiger van de rechten van etnisch-culturele minderheden”, klonk het teleurgesteld. “Een constructieve, maar kritische en onafhankelijke stem met twintig jaar expertise. Spijtig genoeg zijn dit eigenschappen die middenveldorganisaties steeds vaker niet in dank worden afgenomen.”

De kritiek op Somers kwam niet enkel van het Minderhedenforum. De partij Groen vond “dat het een publiek geheim is dat Somers nu de N-VA tegemoetkomt”. Groen trok de kaart van Mawungu, die begin januari 2020 nog door de Groenen was voorgedragen als voorzitter van de raad van bestuur bij arbeidsbemiddelaar Actiris in Brussel. Maar ook coalitiepartner CD&V protesteerde fel, dus gooide Somers het over een andere boeg en pleitte ervoor om beide organisaties samen aan tafel te brengen.

Intussen startte het Minderhedenforum een procedure bij de Raad van State te-

© PHOTONEWS

De Vlaamse minister van Integratie en Inburgering Bart Somers verraste vriend en vijand door op 10 november vorig jaar zijn liefde aan te kondigden voor Join.Vlaanderen. Die vzw, opgericht op 28 november vorig jaar, zou de nieuwe partner worden van Somers zijn Vlaams integratiebeleid. De minister verklaarde zijn keuze als volgt: “In plaats van bestaande structuren in stand te houden, wil ik aan de slag met nieuwe mensen en dingen in beweging krijgen. Join.Vlaanderen is vernieuwend, praktijk- en actiegericht.”

Wouter Van Bellingen

gen de beslissing van de minister. Een goede zet, want de Raad van State schorste het besluit van de minister omdat het een “grotere mildheid” tegenover Join.

Vlaanderen zag. Een definitief oordeel van de Raad van State dat in het nadeel van Join.Vlaanderen dreigde te vallen moest worden vermeden.

Dus zocht en vond Somers een compromis. Dat mocht zelfs wat extra geld kosten, want twee organisaties kosten meer dan één. 850.000 euro in totaal regelde Somers en zo werd de godsvrede tussen het Minderhedenforum en Join.Vlaanderen afgekocht. Intussen had Mawungu nog ontslag genomen, officieel omwille van de balans tussen privé en werk te herstellen. Maar het is duidelijk dat op lange termijn beide organisaties die moeten samensmelten slechts één directeur kunnen hebben. En die rol lijkt, volgens insiders, voorbestemd te zijn voor Wouter Van Bellingen.

Het akkoord komt vooral minister Somers goed uit. Hierdoor vervalt het voorwerp van de lopende procedure bij de Raad van State die was opgestart door het Minderhedenforum. Maar zo vermijdt hij vooral ook gezichtsverlies.

Finaal lijkt Somers erin geslaagd als politieke winnaar uit de strijd te komen.

Zijn geprefereerde organisatie Join.

Vlaanderen blijft in het spel. De directeur van het Minderhedenforum is vertrokken.

En er gaat meer geld naar het bevoegd-

© PHOTONEWS

Nieuwe vzw met oudgedienden

Bart Somers

heidsdomein waarop hij zich graag profileert.

Ook meegenomen is dat coalitiepartner N-VA ter rechterzijde opnieuw spitsroeden mag lopen en aan haar achterban mag uitleggen waarom er weer extra geld gaat naar linkse beleidsdomeinen.

Join.Vlaanderen: jarenlange ervaring in de 'vzw-industrie' Onze redactie onderzocht hoe ‘nieuw’ Join.Vlaanderen precies is samengesteld. Want ondanks het feit dat deze vzw pas op 28 november 2020 het licht zag, treffen we heel wat oudgedienden uit het ‘maatschappelijk middenveld’ aan boord. Ze hebben allen een aantal zaken gemeen: een jarenlange ervaring in de ‘vzw-industrie’ en in het netwerken tussen organisaties. Ervaring ook met minderheden, maar of er veel diversiteit in die minderheden zit, laten we u graag zelf beoordelen.

In de statuten lezen we ook dat “wanneer de erkenning van Join.Vlaanderen als participatieorganisatie door de Vlaamse overheid vervalt, ze van rechtswege ontbonden wordt”. Het is met andere woorden een huwelijk met als enig doel: bevallen van een nieuw integratieplatform dat het Minderhedenforum kon vervangen. Wie houdt achter de schermen de touwtjes vast van de vzw die er zonder moeite in slaagde het kabinet van Somers te charmeren en te overtuigen? Toeval of niet, er doken hier en daar wel wat connecties op tussen de oprichters van Join.Vlaanderen en Mechelen.

Naziha Maher (56), geboren in Marokko en woonachtig in Mechelen is islamoloog en werkt al meer dan 30 jaar rond diversiteit en inclusiviteit. Maher was journaliste bij het linkse magazine Wereldwijd (de voorloper van het huidi-

Naziha Maher

ge MO*) en trainer diversiteit. Intussen werkt Maher al 15 jaar bij Kom Op Tegen Kanker als ‘coördinator mensen met een migratieachtergrond’.

Arnaud Stas (53), geboren in Limburg en woonachtig in Elsene is sinds september 2019 stafmedewerker bij Komma vzw. Daar is hij onder meer verantwoordelijk voor beleid, strategie, innovatie en ontwikkeling. Komma vzw organiseert in eigen beheer alle vormen van kinderopvang voor kinderen tot 12 jaar. De maatschappelijke zetel van de vzw is gevestigd in Mechelen. Voordien was Stas onder meer actief als stafmedewerker bij het ACV. Khadija Rejdy (31) is geboren in Genk, woont in Deurne en omschrijft zichzelf op haar website als ‘Keynote speaker, Master of Ceremony en Growth Entrepreneur’. Zij was een van de krachten achter de campagne #SheDIDIT van de vzw ‘Muslinked’. Dat is een islamitisch geïnspireerde vzw die “jong én ondernemerstalent met een islamitische achtergrond samenbrengt”.

De vzw is islamitisch geïnspireerd, “waarbij we de waarden van deze godsdienst uitdragen, maar ook openstaan voor high potentials met een andere achtergrond”, zo zei Rejdy in een interview uit 2019 aan Charliemag. Hun doel is dus via netwerkevents “gelijkgezinde mensen samenbrengen, met en zonder migratieroots”. De campagne #SheDIDIT was zo’n voorbeeld van een samenwerking tussen vzw Muslinked met netwerkorganisatie VZW Markant en de Arteveldehogeschool. “Als we het over ondernemen hebben, moeten we niet alleen aan de witte zakenman in pak denken, maar ook aan een vrouw met diverse roots”, zegt Rejdy in datzelfde interview.

Steun krijgt Rehjdi ook vanwege Siha-

me El Kaouakibi (Open Vld). Die spreekt op haar facebook op 24 april 2019 lovende taal: “Gisteren was ik op bezoek bij Khadija Rejdy en paar andere power ladies in de creatieve bruishaven TOKO in Berchem. Als zij de toekomst zijn van onze samenleving, zie ik het helemaal goedkomen!” El Kaouakibi is door Bart Somers gelanceerd bij Open Vld en staat dus dicht bij de minister. Ook Youssef Kobo behoort tot haar netwerk. Hij tweet op 26 november 2018 een uitnodiging voor een event van de netwerkorganisatie A Seat At The Table (ASATT) waarop Rejdi als een van de ‘keynote speakers’ figureert.

Khadija Rejdy

Ferki Hoti (28) werd geboren te Brugge. Tijdens zijn studiejaren bood hij, samen met collega-studenten, studieondersteuning kansarme groepen in de samenleving. “Daaruit,” zo legt Hoti uit op zijn LinkedIn profiel, “ontstond de organisatie H&H Education ivzw, waar vanuit een ‘sence of urgency’, de opgedane ervaring, kennis en engagement samen werd gebundeld in het nieuwe project: Epicurius”. Dat is een soort wikipedia voor allochtone jongeren die aan de universiteit willen studeren: een website waar professoren in mensentaal uitleggen wat hun vak inhoudt.

Billy Kalonji Mbuyi (59) is geboren in Congo en woont in Berchem. Kalonji staat bekend als expert culturele diversiteit, jeugd en verenigingsleven en verhuisde

in de jaren 1980 uit Congo RDC naar België. Hij streed bijna twintig jaar voor een nieuwe invulling van het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika in Tervuren. Hij is ook stichtend lid en voorzitter van het Comité Koninklijk Museum Midden-Afrika–Afrikaanse verenigingen.

In een interview met Bruzz uit 2018 vertelt Kalonji hoe hij zich in 1991, na de verkiezingsoverwinning van het toenmalige Vlaams Blok samen met een aantal bezorgde mensen verenigde in het “Afrikaans Platform”, naar aanleiding van de toegenomen politiecontroles aan het De Coninckplein. Over kolonisatie zei hij in datzelfde interview: “Als ik hier straks met jullie naar buiten ga, zal men jullie eerder vertrouwen dan mij, ook al heb ik tien diploma’s. Kolonisatie is een ideologie, een bepaalde visie op de wereld.

Ik leg het altijd uit aan de hand van een bezoek aan een winkel. Je hebt het gevoel dat jij degene bent die kiest, als je je winkelmandje vult. Maar iemand heeft al een selectie in het aanbod gemaakt.”

Kalonji toont zich ook een vurig pleitbezorger van diversiteit op de werkvloer en ziet een mogelijkheid in positieve discriminatie: “Al van bij het begin hebben we aangekaart dat het museum moet werken aan diversiteit. Daarvoor zou ook de aanwervingsprocedure moeten veranderen.”

Gudrun Verschuere (58), is geboren te Ronse en woonachtig in het West-Vlaamse Pittem. Sinds eind maart vorig jaar is ze de ‘leading lady’ van de vzw Markant. Dat is een netwerk van actieve en ondernemende vrouwen. Bij de aanstelling van Verschuere werd ze omschreven als “rasechte vrijwilliger”.

Markant is overigens de overkoepelende organisatie die bestaat uit de netwerken Markant, Best Pittig en Artemis, telt 23.000 vrouwelijke leden en is over heel Vlaanderen vertegenwoordigd. Markant vzw is decennia geleden opgericht voor vrouwen en door vrouwen. “Vandaag de dag zijn de meeste van onze bestuursen raadsleden nog steeds vrouw. Wij passen de omgekeerde quota toe, met een derde mannen als bestuurder.”

KRISTOF LUYPAERT

14 Cultuur FILM

Soul

Het coronajaar 2020 schudde de filmindustrie grondig door elkaar. Verschillende premières in de cinemazalen werden ofwel uitgesteld, ofwel compleet geannuleerd en vervangen door een première op streamingdiensten. Dit laatste gebeurde ook met de jongste Pixar-film "Soul", nu te bekijken op Disney+.

7 JANUARI 2021

CULTUUR

Blind date bij Rockox Vorig jaar hebben onze musea twee keer de deuren moeten sluiten. Dat was nefast voor heel wat tentoonstellingen. Gelukkig zijn er boeiende expo’s die zijn verlengd tot dit voorjaar. Een van die pareltjes is “Blind Date” in het Museum Snijders&Rockoxhuis.

De tentoonstelling Blind Date vertelt het rijke verhaal van de portretkunst van de late middeleeuwen tot de vroegmoderne tijd. De schitterende expo is een samenwerking tussen twee privépartners: The Phoebus Foundation, de kunststichting van Fernand Huts en zijn echtgenote, en het Museum Snijders&Rockoxhuis in Antwerpen, dat eigendom is van de KBC Group.

De collectie van The Phoebus Foundation is gigantisch en gevarieerd, zoals al te zien was op voorgaande tentoonstellingen. Ze bezit ook een schat aan portretten uit de renaissance en de barok. Het zijn er zoveel en ze zijn zo divers dat alle facetten van het genre belicht kunnen worden. Het Museum Snijders&Rockoxhuis is het ideale decor voor de expo. Het museum wordt gevormd door de gerestaureerde zeventiende-eeuwse patriciërswoningen van de toenmalige Antwerpse burgemeester Nicolaas Rockox en diens buurman, de befaamde dierenschilder Frans Snijders.

Veelzijdig genre

Joe Gardner (Jamie Foxx), een muziekleraar op een middelbare school in New York City, hoopt al jaren tevergeefs op een grote doorbraak als jazzmuzikant. Zijn grote droom lijkt eindelijk werkelijkheid te worden als hij de uitnodiging krijgt om als pianist in te vallen in de band van jazzlegende Dorothea Williams. Net voor hij de avond van zijn leven zou beleven, sukkelt hij echter in een rioolput.

Joe komt met andere woorden onfortuinlijk vroeg te gaan. Op weg naar het hiernamaals kan zijn ziel zijn premature overlijden moeilijk verkroppen, waarop hij terug probeert te keren naar de Aarde. Hij tuimelt door verschillende dimensies en komt terecht in het "Grote Hiervoor", waar ongeboren zielen door overleden zielen worden klaargestoomd voor het leven op aarde. Joe wordt de mentor van 22 (Tina Fey), een cynische ongeboren ziel die weigert naar de Aarde te vertrekken.

Jazz Soul werd geregisseerd door gevierd Pixar-cineast en -schrijver Pete Doctor, die eerder "Up" en "Inside Out" regisseerde. In veel opzichten doet Soul dan ook denken aan een soort spirituele opvolger van die laatste film, al zijn de raakvlakken tussen de twee vooral oppervlakkig.

Muziek, met name jazz, speelt een belangrijke rol en de film is vergeven van de muzikale intermezzo’s. De soundtrack van Soul staat als het ware op twee poten: een ‘new age’-poot voor de metafysische delen van de film die zich niet op de aarde afspelen - gecomponeerd door Trent Reznor en Atticus Ross van Nine Inch Nails - en een jazzpoot voor de delen van de film die zich op de Aarde, meer bepaald New York City, afspelen - gecomponeerd door jazzmuzikant Jon Batiste. De jazzinvloeden beperken zich niet tot de soundtrack. Ook de structuur van de film zelf doet aan een jazzcompositie denken. Zo neemt het verhaal bij momenten onverwachte wendingen, met een radicaal ander tempo of toon.

Zwart hoofdpersonage Ondanks de behoorlijk gewichtige thematiek – leven en dood – komt Soul niet zo emotioneel hard binnen als andere Pixar-films. Het lijkt bijna alsof de makers bang waren om zich volledig te laten gaan op dit vlak. Desalniettemin zit Soul boordevol ontroerende, emotionele en hartverwarmende momenten en bevat de film een mooie en wijze levensles, zoals het een goede Pixar- of Disney-film betaamt.

Soul is de eerste Pixar-film met een zwart hoofdpersonage. De film biedt dan ook een behoorlijk authentieke en zelfs liefdevolle blik op de Afro-Amerikaanse cultuur, zonder dit ooit te verpesten met gepreek over thema’s als onderdrukking of racisme. Soul slaagt er wonderwel in iedereen aan te spreken, ongeacht huidskleur. Dit was natuurlijk niet naar de zin van enkele ‘woke’-activisten, die vonden dat de familiefilm met zwarte personages een militant vehikel moest zijn. Dat de stem van 22 werd ingesproken door een blanke actrice was voor hen eveneens een doorn in het oog.

PIETER VAN BERKEL

Vanaf het einde van de vijftiende eeuw groeide het portret uit tot een echt genre op zichzelf. Koningen en keizers zochten onsterfelijkheid door zich op panelen te laten vereeuwigen.

Bekende meesters als Joos Van Cleve en later Frans II Pourbus legden zich in Antwerpen toe op het nieuwe artistieke genre waardoor de Scheldestad het centrum van de portretkunst werd.

Dat bleef zo tot in de zeventiende

eeuw, met grootmeesters als Rubens, Van Dyck en Jordaens.

Er zijn nogal wat machtigen te gast bij Rockox. Het atelier van Jan Cornelsz Vermeyen leverde een dub-

loven. Op de tentoonstelling zijn rijke heren en deftige dames te zien, die op hun paasbest zijn uitgedost om zo hun status uit de verf te laten komen.

Maar er is ook Quinten Metsys die rond 1510 een heel realistisch beeld geeft van een oude verrimpelde vrouw met een verhakkeld gebit. Het illustreert de veelzijdigheid van het genre, want er zijn ook nog groepsportretten, zelfportretten van schilders, portretten van volkse en boertige types…

Nog drie locaties

belportret van Karel V en Isabella van Portugal (rond 1530) en een portret van Ferdinand I (ca. 1560). De expo toont de prachtige portretten van de aartshertogen Albrecht en Isabella, in 1615 geschilderd door Rubens. Tien jaar later penseelde Van Dyck Isabella als clarisse, toen ze zich na de dood van haar man had teruggetrokken in een klooster.

Stillaan kon ook de burgerij zich dergelijke dure schilderijen veroor-

Blind Date dijt uit over drie andere locaties in de Antwerpse binnenstad, al zijn die door de huidige perikelen niet altijd geopend. Nog tot en met zondag 10 januari zijn ze wel alle drie toegankelijk. In de unieke Keizerskapel ligt de focus op de middeleeuwse devote portretten van vrome gelovigen die met indrukwekkende drieluiken hun zitje in de hemel reserveerden. Deze religieus geïnspireerde werken vormen de kiem van de portretkunst. De Sint-Carolus Borromeuskerk verleent onderdak aan kinderportretten, statige weergaves van mini-volwassenen met vaak een grote emotionele geladenheid. Het Museum Vleeshuis toont drie smakelijke schilderijen van Frans Snijders.

Ze symboliseren de weelde in het Antwerpen van de zestiende en zeventiende eeuw, en fungeren letterlijk als een voedingsbodem voor handel en kunsten in de Scheldestad.

MMMV Tentoonstelling “Blind Date”, verlengd t.e.m. 5 april 2021, www.blinddate.vlaanderen

BOEK

Paul de Wispelaere: schoonschrijver of afschrijver?

Voor de felle en onbevreesde polemist Herwig Leus was hij alsnog een schoonschrijver. Voor de romanschrijver Piet Van Aken (zijn roman “De verraders” is nog steeds leesbaar) begon hij helaas als een letterdief of een afschrijver. De latere hoogleraar Paul De Wispelaere (Brugge, 1928 – Maldegem, 2016) wilde in de letteren in theorie zowel de stem als de anti-stem laten horen. Maar in de werkelijkheid van het harde leven had de man heel lange tenen.

De nog jonge Andreas Van Rompaey ziet Paul De Wispelaere als een bruggenbouwer. De vraag is dan wel welke brug over welke brede of smalle al dan niet stinkende rivier. Is het een brug over de Westerschelde tussen Breskens en Vlissingen? Of een brug over de Schelde ter hoogte van de streek van de zeer epische en krachtige Stijn Streuvels? Of is het een brug over de afgrond tussen het leven en het lezen? Of tussen het zijn en de schijn? Of het nog steeds bestaande ravijn tussen Essen en Roosendaal of het sprookje over de culturele samenwerking tussen het noorden en het zuiden van het literaire domein?

Zo verscheen nog onlangs een boek als "Een winter vol verhalen" bij de Nederlandse uitgeverij Balans met “een onweerstaanbare literaire toverdoos” en dit zijn niet mijn woorden, maar de wervende woorden van deze uitgever. En in dit boek met verhalen van 51 schrijvers werden nota bene slechts twee Vlamingen opgenomen, met name Tom Lanoye en Mark Schaevers. Alle andere auteurs zijn noorderlingen van boven de Moerdijk of van boven de Grote Rivieren.

Een makelaar in literatuur Of was Paul De Wispelaere een bruggenbouwer tussen de leraar en de leerling? Bouwde hij een brug tussen de katholieken en de vrijzinnigen? Of een brug van Brugge naar Antwerpen? Of een brug over de diepe kloof van het feminisme naar het

machisme? Of een brug van het oude verleden naar de verre toekomst?

Neen, op al deze vragen kon de denkende en schrijvende De Wispelaere geen zinnig antwoord geven. Was hij dan een verteller of een taaltovenaar?

Neen, hij was een makelaar in literatuur. Dit wil zeggen: hij kon alles goed opslorpen of opzuigen als een literaire spons. En dit pleit dan weer wel in zijn voordeel: hij hield wel van de dichter Hendrik Marsman en van de Nederlandse voetreiziger en sublieme verteller met een heel eigen idioom, en dat was uiteraard Nescio. Maar over zijn liefde voor deze hoogst originele Nescio staat in dit boek van 245 bladzijden geen woord.

Toch wil ik niet al te streng zijn, want dit boek heeft wel degelijk een aantal verdiensten. Dankzij het noeste opgravingswerk in de archieven heeft Andreas Van Rompaey nog eens (bijna) alles opgerakeld en opgegraven.

Want de literatuur is een geestelijk domein vol van grote diepe onopgeloste mysteries en kleine monsters.

Met scherpe pen Een domein vol misverstanden en onbegrip die slechts zelden worden opgehelderd of opgelost. Of een dodelijk domein vol vetes, vijandschap-

pen en twisten. Nog een ander zeer merkwaardig pas verschenen boek van Nico Keuning heeft als titel "Met scherpe pen" (Zutphen: Walburg Pers, 2020) en gaat over rellen en rechtszaken in de Nederlandse literatuur, maar hier geen woord over het plagiaatschandaal van De Wispelaere in de zestiger jaren van de vorige eeuw. Ook hier dus niet de minste belangstelling voor de Vlamingen en hun vergeten of onbelangrijke polemieken of literaire oorlogen. En de levendige en hevige polemieken wijzen hoe dan ook altijd naar de levendigheid van de letteren. Ook de langzame verdwijning van de literaire tijdschriften en periodieken (Kruispunt, Kreatief, Diogenes, Het Wereldtijdschrift, Nieuw Vlaams Tijdschrift, De Vlaamse Gids, De Brakke Hond, maar ook Maatstaf en Raster) zijn trouwens een teken aan de wand. Het zal ons, Vlaamse lezers, leren om wat kritischer te zijn en wat meer na te denken over onze zogenaamde literaire grootheden en alles en allen toch wat te relativeren of met de nodige nuchterheid te bezien.

Tenslotte leven we al jaren in een landje waar niet eens een mooi en relevant boekenprogramma op de Vlaamse staatszender mag en kan bestaan.

HENDRIK CARETTE Andreas Van Rompaey; “Paul De Wispelaere, Bruggenbouwer”; uitgeverij Zorrobooks, 2020; 245 blz.

Met foto’s en een exhaustieve bibliografie, prijs: 20 euro.

ISBN 978 946 1680 64 8

Brieven

7 JANUARI 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

Hongerjaren in Ierland

Nog 13 dagen en Joe Biden is president van de VS. Benieuwd naar zijn houding tegenover het VK. Hij is als kind opgevoed door Iers-Amerikaanse grootouders langs moeders zijde. Ze vertelden hem geregeld de gruwelijkste verhalen uit de Ierse geschiedenis: de hongerjaren tussen 1845 en 1849.

Ierland is het enige land in West-Europa dat minder inwoners heeft dan in de 19de eeuw.

Rond 1840 telt het eiland 8 miljoen inwoners. Vandaag wonen er 6,8 miljoen mensen (4,9 miljoen in de Republiek en 1,9 miljoen in Noord-Ierland). Alleen in het noordoosten (het huidige Noord-Ierland) zijn de afstammelingen van de Schots-Engelse kolonisators zeer talrijk in het midden van de 19de eeuw. Hun versie van het Engels is vandaag het Engels van heel het eiland. In het noordoosten is de meerderheid ook protestant (niet langer meer vanaf… 2021), maar elders is bijna iedereen katholiek, gehecht aan Ierse zeden en gewoonten, voor de helft nog Ierstalig, maar wel onderdaan van het door protestanten geregeerd Verenigd Koninkrijk. “Desperately poor” is de uitdrukking die de historici gebruiken voor die Ieren. De brutale onderdrukking door eerst Cromwell en later door Willem III van Oranje (de aanbeden “King Billy” van de beruchte Oranje-marsen in Noord-Ierland) heeft ertoe geleid dat maar 7 procent van de Ierse grond op dat moment nog Ierse eigenaars heeft, meestal in het onvruchtbare westen. Minstens 85 procent van de Ieren is pachter of landarbeider en ze overleven met de familie op aardappelen want de opbrengst van andere oogsten is voor de Britse landheer.

De dodelijke schimmel Gelukkig belooft de zomer van 1845 een goede oogst. Maar dan verschijnen in september de eerste alarmerende berichten over de “cholera” van de aardappelen. De oorzaak is een dodelijke schimmel die zich door regen, wind en insecten razend snel verspreidt. De ziekte beperkt zich niet tot Ierland maar bestaat ook in Groot-Brittannië en Vlaanderen. Arme Engelsen en Vlamingen kunnen meestal nog wat ander voedsel kopen maar in het graafschap Mayo in het westen eten Ieren alleen aardappelen. In Londen denken ze er het hunne van. Ieren overdrijven altijd. In februari 1846 is het duidelijk dat drie vierde van de aardappeloogst een stinkende rotte slijmboel is en de regering neemt wat maatregelen. Ze bestelt in de VS een grote hoeveelheid maïs om tegen een lage prijs te verkopen. Ze vraagt dat landheren en notabelen comités vormen om lokaal openbare werken

te stimuleren waar werklozen iets kunnen verdienen. En ze schaft importbelastingen op graan af.

Het helpt niet. Veel Ieren bezitten geen cent en kunnen geen maïs kopen, laat staan graan, maar het is voor regering en parlement een heilig principe dat 'gratis' niet mag bestaan want dat verstoort de marktwerking. Zij die nog een beetje geld hebben, moeten maanden wachten vooraleer ze maïs kunnen kopen en op een paar plaatsen wordt geplunderd.

Het Britse parlement is geschokt, niet door de honger, maar door de heibel. Inmiddels werken de lokale comités bureaucratische procedures uit om te verhinderen dat iemand één cent krijgt zonder te werken.

De hongerwegen De oogsten van 1846 zijn goed.

De eigenaars exporteren met plezier. Uitzondering is de aardappeloogst. Omdat het nog niet zeker is dat alles verrot, stoppen regeringsambtenaren met de verkoop van goedkope maïs. Ze vinden dat de Ieren zich weer verder op de vrije markt moeten bevoorraden met het geld dat ze als arbeider bij openbare werken verdienen.

Die beginnen eindelijk zodat er voor 700.000 mensen wat geld binnenkomt, al wordt dat dikwijls te laat betaald. Op veel plaatsen worden wegen en bruggen hersteld, maar op andere plaatsen moeten mensen werken aan de beruchte hongerwegen. Het is een ongelooflijk gezicht: smalle steenwegen die wetens en willens nergens naar toe leiden en in een veld eindigen, maar geld geven zonder te werken is uitgesloten voor de heersende klasse. Blijft het probleem van de bijna twee miljoen Ieren voor wie er geen werk is. In de herfst van 1846 verschijnen de eerste rapporten: her en der liggen miserabele restjes mens te creperen. Overal zijn er hongerrellen en op een paar plaatsen delen overheidsdepots toch voedsel uit. De verantwoordelijken worden keihard op de vingers getikt door de hoge bazen. Met de honger komen ook de besmettelijke ziektes als cholera en tyfus. Mensen vluchten naar de steden en brengen die ziektes met zich mee.

Vluchten en migreren Begin 1847 is de horror compleet. Families sterven massaal.

ANNELIES

Zij die wel werk vinden, zijn zo verzwakt dat ze in de wintermaanden ter plaatse doodvallen.

Eindelijk reageert de regering en beveelt gratis soep uit te delen, zij het niet alle dagen. Bijna de helft van de Ieren leeft een tijd op die soep. In de herfst van 1847 is het weer hetzelfde verhaal. Rotte aardappelen, maar wel andere goede oogsten en die soepbedeling stopt. Er is voor velen maar één oplossing: vluchten naar Engeland en vandaar naar de VS emigreren. Velen sterven in de Britse havens. Anderen slagen erin de VS en Canada te bereiken, al sterft soms een derde van de mensen aan boord van de schepen. Ierland verliest vijf jaar lang 300.000 mensen per jaar. Ook in 1848 mislukt de aardappeloogst en het voorjaar van 1849 is het ergste in die helse cyclus. In totaal sterven minstens 1 miljoen Ieren de hongerdood. In de zomer van 1849 is de aardappelziekte eindelijk voorbij en zijn er zoveel mensen gestorven of vertrokken dat er weer voedsel is. De gevolgen zijn blijvend. Bijna al de migranten en doden zijn Ierstalig en de Ieren prenten hun kinderen en kleinkinderen in dat ze het Engels van de heren moeten leren.

Hoewel de studie van het Iers (Gaelic) verplicht is, spreken geen 100.000 mensen vandaag nog Iers als eerste taal. Zo erg wordt het nooit in de gelijkaardige Vlaamse hongerjaren, al sterven ook duizenden mensen in Oost- en West-Vlaanderen, meestal aan besmettelijke ziektes. Velen migreren naar de provincies Antwerpen en Brabant waar de nood veel kleiner is. Ook zij adviseren hun kleinkinderen in Brussel om te verfransen.

Ik herinner me de angst van Vlaamse slagers en bakkers in de jaren ’60 in Elsene en Schaarbeek om Nederlands met mij te spreken als er Franstaligen in de zaak stonden. Maar er zijn genoeg uitlaatkleppen voor de Vlaamse dompelaars in de 19de eeuw om geen geweld te gebruiken.

De Ierse ellende is zo ingrijpend dat sommigen in de volgende generaties maar één mogelijkheid meer zien: autonomie en zelfs onafhankelijkheid. Vreedzaam als het kan en met zwaar geweld als het niet kan. Dat leidt tot een Iers-Britse oorlog na de Eerste Wereldoorlog, tot het verarmde Groot-Brittannië de Ieren hun zin geeft. Dit jaar is het juist 100 jaar geleden dat de Ierse Vrijstaat een autonome staat wordt in het Britse rijk; de eerste stap naar de volledige onafhankelijkheid van de Republiek Ierland in 1949.

15

JAN NECKERS

Pallieterke, In het artikel over Annelies Verlinden heb ik bezwaren tegen “zo was het klaarblijkelijk niet nodig om een verkozen burger op ministerposten te plaatsen”.

Verkiezingen zijn wetgevende verkiezingen waarbij men vertegenwoordigers voor de wetgevende macht kiest.

Ministers (uitvoerende macht) worden NOOIT gekozen maar worden door NIET-VERKOZEN partijvoorzitters geparachuteerd (de particratie op haar best).

Het is niet omdat men een (goed) volksvertegenwoordiger is dat men ook een (goed) minister is of moet worden.

Trouwens de vorige niet-verkozen ministers (Gutt, Cooreman,...) hebben bewezen dat het niet verkozen zijn, een voordeel biedt daar zij niet partijgebonden zijn.

Zij werden gekozen omwille van hun bekwaamheid en/of ervaring in de materie. Het is toch wel opmerkelijk dat bij de benoeming van provinciegouverneurs men vindt dat bekwaamheid moet primeren boven de politieke kleur.

Is bekwaamheid dan geen voorwaarde voor ministers? Ik laat me niet uit over de bekwaamheid van Annelies. Of zij nog enkele tandjes moet bijsteken om respect af te dwingen, laat ik aan de auteur over. Gezien de korte ambtsperiode, lijkt mij het (negatief) oordeel over de minister (zoals uit de ondertoon blijkt) prematuur.

Luc E. Neefs - A ntwerpen

SUBSIDIES Pallieterke, In ’t Pallieterke van 31 dec. lees ik een artikel van Kristof Luypaert over de Vlaamse regering die 4 miljoen euro pompt in buitenlandse projecten en linkse lobby’s die de multicultuur promoten. Raar, wat hebben wij daar uitstaans mee? De slag aan de Peene (10 april 1677), ook Slag bij Kassel genoemd, tussen de troepen van de Franse koning Lodewijk XIV en de Republiek van de Zeven Verenigde Nederlanden, was een van de drie veldslagen die aan de oorsprong lagen van het verlies aan grondgebied van de Nederlanden. Oorspronkelijk strekten de Nederlanden zich uit tot aan de Somme. Later werd deze grens teruggedrongen tot aan de rivier de Aa, waar Sint-Omaars was gelegen, en monde uit in Grevelingen, aan de Noordzee. Vandaag doet men verwoede pogingen om zowel het streekdialect (West-Vlaams) als Nederlands te onderrichten.

Onze werkgevers hebben liever Noord-Afrikaanse arbeiders in te voeren, dan eigen bloedbroeders.

En onze overheid - al zeker de Belgische niet - zal geen geld verkwanselen om “over de schreve” subsidies uit te delen aan onze volksgenoten om onze taal te leren. Staat allemaal in schril contrast met de politiek die dat andere Europese land, Hongarije, voert. Door het Verdrag van Trianon (1920) verloor dit land 2/3 van zijn grondgebied aan de buurlanden. Daardoor kwamen 3,5 miljoen etnische Hongaren in het buitenland te wonen.Vandaag is bij veel Hongaren het verleden nog niet verwerkt. Met heimwee denkt men er terug aan het

Oostenrijk-Hongarije van 1867 – 1918 toen de Oostenrijkse keizer gelijktijdig koning van Hongarije was. Hongaars leider Victor Orbán probeert het onrecht te herstellen. Hij biedt alle Hongaren buiten de eigen landsgrenzen het Hongaars staatsburgerschap aan.

Meer dan 500.000 gingen daar reeds op in.

Guy Van Rysseghem - Lochristi

KLIMAATHYSTERIE Pallieterke, Ik ben geboren eind maart 1941.

Met interesse kijk ik op Discovery Channel naar documentaires over de Tweede Wereldoorlog.

Recentelijk ging het over ‘War Factories’. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden massa's tanks, vrachtwagens, jeeps, vliegtuigen, boten, kanonnen, wapens, munitie enz. vervaardigd in Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Japan. Daarbij werd, veronderstel ik, een reusachtige hoeveelheid vervuilende gassen in de atmosfeer geblazen.

En dan was er ook de oorlogsvoering zelf, bijvoorbeeld het ongelooflijk aantal bommen dat gedropt werd. Dresden werd vernield in een vuurzee als gevolg van brandbommen. Denk aan de atoombommen op Hiroshima een Nagasaki. Waar ik aan dacht: ondanks dergelijke toestanden, warmde de aarde toen blijkbaar niet op. Het is bekend dat de oorlogswinters heel koud waren. Tijdens het Ardennenoffensief in december 1944 was het -20 graden Celsius en soms kouder.

Daar heb ik geen verklaring over gehoord door de klimaatspecialisten. Ook de overbevolking van de aarde komt vrijwel nooit ter sprake. We evolueren naar 8 miljard mensen. Wat is de ecologische voetafdruk van zo een massa?

In Yellowstone bevindt zich een reusachtige vulkaan. Als die tot uitbarsting komt, wordt de aarde lange tijd verduisterd en kan alle leven verdwijnen, aldus de vulkanologen. Misschien kunnen de jongeren eens gaan betogen tegen die vulkaan.

Laat dit duidelijk zijn: inzake klimaatbeheersing moeten we het gezond verstand laten spreken; niet ongebreideld zeeën en rivieren vervuilen, zo weinig mogelijk vervuilende gassen in de atmosfeer blazen, maar zonder daarover hysterisch te gaan doen.

Roland Vanermen - H aasrode

OBJECTIEF? Pallieterke, Ik word regelmatig door IVOX om mijn mening gevraagd; nu weer n.a.v. een bevraging in opdracht van de Universiteit Gent. In een 20-tal vragen wil men mijn mening kennen over de werkzaamheden van minister M. Diependaele. Zogezegd anoniem, maar voor iemand die de politiek een beetje volgt dadelijk herkenbaar.

Ik geef mijn mening: overal zeer goed. Tot mijn verbazing krijg ik het bericht dat mijn profiel niet past en ik dus uit de bevraging vlieg!

Het is nu enkel wachten tot deze universiteit bekend maakt dat volgens haar peiling niemand of toch weinigen het eens zijn met het beleid van deze minister…

Jef Nelis - Boechout

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

7 JANUARI 2021

De dwaling van ref Kouzokov Vanaken blijft vier matchen geschorst, Club Brugge gaat in beroep. Dat stond vorige week te lezen in mijn krant. Het is moeilijk te geloven, ik weet het, maar het is de waarheid: ondanks mijn reputatie kreeg ik slechts eenmaal rood in heel mijn loopbaan in eerste klasse. derburen. Cruyff was de grote patron van Oranje, maar hij was niet alleen. Mijn rechtstreekse tegenstrever was een zekere Robby Rensenbrink. Het Olympisch Stadion zat barstensvol.

De match trok op niets. De twee ploegen waren een beetje bang van elkaar. De 0-0 bleef maar op het bord staan. Christian Piot heeft ons toen toch een paar keer gered, maar onze doelman had al voor hetere vuren gestaan. We legden ons al neer bij een 0-0, toen Paul Van Himst foutief gestuit werd door Johan Neeskens.

Polle nam zijn verantwoordelijkheid en ging de vrije trap nemen vanop links voor doel van de Hollanders. Hij zwiepte de bal voor de goal… en Jan Verheyen trapte hem heerlijk binnen! 0-1, op twee minuten van het einde van de wedstrijd.

Nooit was het zo stil geweest in Amsterdam, maar dat duurde niet lang. Daar was mijnheer Kouzokov, een of andere Rus, die het doelpunt kwam afkeuren. De VAR was er nog niet, maar de tv-beelden waren zeer duidelijk. De goal niet goedkeuren was een pure schande, men heeft er al voor minder in een vergeetput achtergelaten. Rotrus! Rotref!

Het was een uitwedstrijd tegen Lierse.

Ik liet mijn voetje hangen toen Carl Engelen, de doelman van Lierse, de bal uit mijn voeten dook. Ik werd onmiddellijk besprongen door Davidovic. Ik had een ongelukkige reactie. Met mijn knie trof ik hem vol in het kruis. Met veel acteertalent kronkelde Engelen over de grond.

Ik kreeg rood van Delcourt en werd voor zes weken geschorst. De toenmalige secretaris van Anderlecht, Armand Schelfhaut, wilde absoluut in beroep gaan tegen de uitspraak van de voetbalbond.

Hij beweerde over een goed dossier te beschikken. Enkele leden van de tuchtcommissie werden benaderd en gingen akkoord om ons te helpen de straf te verminderen. Alles was geregeld! Alles was zelfs zo goed geregeld dat ik… zeven weken schorsing kreeg.

Legendarisch De autoloze zondag van 18 november 1973 blijft een legendarische datum in de geschiedenis van het Belgische voetbal en voor mij. De wedstrijd Nederland-België in Amsterdam ging beslissen wie naar het WK in Duitsland mocht gaan.

Wij moesten winnen tegen de Hollanders om ons te plaatsen, want toen moest men nog groepswinnaar worden. Wie tweede eindigde, bleef gewoon thuis. Wij hadden een slechter doelsaldo dan onze noor-

GILLE VAN BINST VOORMALIG TOPVOETBALLER

1246

1

2

3

4

5

6

7

8

9 10 11 12

A B C

Nieuwjaarsbrieven aan ‘t Pallieterke

Traditiegetrouw ontvingen we de voorbije dagen weer honderden nieuwjaarsbrieven van onze lezers. Dank voor al uw lieve en minder lieve wensen. We deden een greep in onze grote postzak en selecteerden enkele schrijfsels.

Beste Pallieterke, Mag ik eerst via uw weekblad mijn beste wensen overbrengen aan mijn grote voorbeeld: Kim Jong-Un. Hij is voor mij een lichtend pad. Geen enkele coronabesmetting in Noord-Korea! Moge dit het ultieme bewijs zijn van de prachtige verwezenlijkingen van een communistische heilstaat. Iedereen mooi in de pas en geen tegenspraak, dat is waar we naar toe moeten in België om corona te bestrijden. Nog even, en we zijn er. Voor mezelf wens ik in 2021 een trui met rolkraag want die truien met V-hals ben ik wat beu. Trouwens, er is ook nog zoiets als de V-partijen, en daar wil ik niet mee geassocieerd worden. En tenslotte wens ik mezelf nog meer zendtijd op televisie en als het misschien even kan, mijn eigen tv-zender. En fuck Herman Goossens.

M ARC VAN R ANST - WILLEBROEK Pallieterke, Fuck Covid-19. Minder industrie, minder fijn stof, minder verkeer, minder klimaatopwarming, minder vliegtuigen. Heel dat coronagedoe hangt mijn keel uit. Op straat komen mogen we niet. Ik heb niks meer om tegen te ageren. Ik ben verdwenen uit de media. Pallieterke, help mij. Want ook in 2021 gaat de wereld om zeep en stijgt de temperatuur met 0,01 graden. En dat is pas shit.

A NUNA DE WEVER - EDEGEM

D E F G H

Pallieterke, Mijn wraak zal zoet zijn. Ik laat u nog wel in primeur weten wanneer ik die bitch van Borgerhout te pakken krijg. Niettemin, mijn beste wensen voor al uw medewerkers. Geef toe, ik ben een dankbaar onderwerp.

K RISTOF CALVO - MECHELEN

I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Ommetje in de natuur B. Deel van een toetsenbord Aanlokkelijke C. Legio - Jong varken - Zogenaamde D. Onroerende voorheffing - Vogel E. Vrouwelijke hormonen F. Radon - Dierlijk voedingsmiddel Oude lengtemaat - Deel van een fiets G. Atheense volksleider-demagoog Ongevulde H. En volgende - Soort verlichting Lichaamsdelen I. En paar mensen - Deel van het testament J. Voorzetsel - Antwerpse universiteit Bevel K. Geweldig - Romeinse cijfer 49 L. Angelsaksische

1. Favoriseerde 2. Niet deelbaar door twee Internetlandcode voor Vietnam Voegwoord 3. Uitgang van overtreffende trap Pepermuntmerk 4. Bemiddelde 5. Voertuig - Tuinhuisje Spaans voor ‘hij’ 6. Bruto - Parfums 7. Met wijde steken vasthechten Bijwoord van ontkenning 8. Deel van een kippenproduct Keltische moedergodin 9. Muzieknoot - Frans telwoord - Durf Inhoudsmaat 10. Beëdigen 11. Gents theatergezelschap - Telwoord 12. Vlaamse stad - De geest betreffende

Pallieterke, U weet als geen ander wat we met u, uw redactie en uw lezers van plan zijn: bestrijden, verbieden, monddood maken, veroordelen en vierendelen. In 2021 wordt Mechelen de eerste stad waar uw racistisch bladje niet

Oplossing 1245 1245

1

2

3

4

5

6

7

8

A

K

I

S

S

E

B

I

S

B

R O T

E

R

E N

C

I

I

N R

D

S

E

T

F

O M A N

A

A

T

E

P

A

S

G

F

A

T

H

C A

S

I

A

J

L

K

V N

L

O P

T

U

R

I

E

E

G O T

S

E N D

P

T

R E

E

M

T

T

E N

K O S

J

E

R

L O T

E N

R O E

P

E

Slimme Vlamingen kiezen Reisfamilie

R

T

R

T

Beste Pallieter, Dank voor alle aandacht die u aan onze bevolkingsgroep besteed heeft tijdens het voorbije jaar. Mogen we u verzoeken om al uw lezers wederzijds van harte te danken. Elk jaar krijgen we 387.825 euro subsidies van uw Vlaamse regering en de Vlaamse belastingbetalers. U weet allicht dat we dat geld heel goed kunnen gebruiken als moeilijk bereikbare bevolkingsgroep. Dank, dank, dank.

Altijd welkom in onze sishabar, ook open tijdens corona.

DE FEDERATIE VAN M AROKKAANSE VERENIGINGEN - A NTWERPEN

O E

E

B O E

Pallieterke, Ik hoop in 2021 eens een bezoek te brengen aan de Chinese Muur. Wat de Mongolen van Dzjengis Khan niet gelukt is, is voor mij het proberen waard: misschien, heel misschien geraak ik over de Chinese Muur geklauterd.

En als het in 2021 niet lukt, dan probeer ik het in 2024 nog eens. Leve de Vlaamse republiek.

Leve Paul Magnette.

BART DE WEVER - DEURNE

E

A G N E S

Beste Pallieterke, Geef toe, dé politieke zet van 2020 was het opdiepen uit de gracht van een oude koe, onze Frank. Het is een echte pro, pro van professor, niet van proletariaat, hé. Maar hij zal het land redden. Zeker weten. Niemand anders gaat dat kunnen, zelfs geen bitch.

CONNER ROUSSEAU – NIEUWPOORT – SINT-NIKLAAS

E C H T W E

O M Z

E N N

L

T

9 10 11 12

meer verkocht zal worden. Daar zal ik voor zorgen. En o wee zo er zich een Vlaams-nationalist op mijn grondgebied laat zien. Of ze moeten een hoofddoekje dragen, zoals mijn vrouw dat nu al doet in de keuken. Oh ja Pallieter, vraag eens aan Carrera Neefs of ze ook eens een bloemeke komt leggen op het graf van mijn grootvader. Met dirndl aub, want dat zag mijn opa ook zo graag.

BART SOMERS - MECHELEN

P

I E E

U U R

R O E

I

T

Luikersteenweg 62 • 3800 Sint-Truiden 011 705 500 • info@deblauwevogel.be

www.deblauwevogel.be