't Pallieterke van 22 april 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

8-9

THEO SCHETTERS Immunoloog

INTERVIEW

“Ik zie de medische noodzaak van vaccinatie niet en dat wordt mij kwalijk genomen” De Nederlandse immunoloog Theo Schetters haalde zich de woede van heel wat virologen op de hals omdat hij het vaccinatiebeleid in twijfel trok. “Er worden steeds meer vaccins ontwikkeld tegen ziektes die we vroeger gewoon kregen”, vertelt hij in gesprek met onze redactie. “Toen mijn zusje mazelen had, werd ik daar juist bijgezet opdat ik het ook zou krijgen omdat men wist dat het beter was om het op jongere leeftijd door te maken. We werden dus immuun omdat we op jonge leeftijd de infectie doormaakten. Er zijn nu veilige en effectieve vaccins beschikbaar die kunnen worden gebruikt. Dat is prima, maar het is wel belangrijk dat er altijd een risico-afweging gedaan wordt: wat zijn de risico’s van vaccinatie en wat zijn de voordelen? Het mag niet zo zijn dat men vaccinatie gaat promoten simpelweg omdat het kan. Je gaat niet iets in iemand spuiten als dat niet nodig is, anders komen we op een hellend vlak.”

KIEST OOK CD&V VOOR EEN NIEUWE NAAM? JEAN-MARIE DEDECKER

WIL ZIJN TERRASSEN OP 1 MEI OPEN

6

Subsidiecultuur is compleet scheefgegroeid Meer dan de helft van de Vlamingen is actief lid van een vereniging. Dat betekent dat ze deelnemen aan de activiteiten of ze mee organiseren. Als u lid bent van een voetbalclub, een carnavalsvereniging, een culturele vereniging, een lokale partijafdeling of een oudervereniging, dan hebt u waarschijnlijk al eens afgewassen of opgediend bij een mosselsouper of kippenfestijn. Minstens bent u er al een keer gaan eten. En ook als u zelf nergens lid van bent, is de kans groot dat uw kinderen bij Scouts, KSA, Chiro, KLJ of VNJ zijn, waardoor u zelf ook betrokken raakt bij de werking van die jeugdbeweging.

Het overgrote deel van de inkomsten van deze verenigingen komt niet van de belastingbetaler. Dat komt van lidgelden, etentjes, verkoop van wafels, wenskaarten of kalenders. De scouts van bij mij om de hoek gaan elk jaar van deur tot deur met groentesoep. Vele verenigingen, zoals de sportclubs en de jeugdbewegingen, kunnen ook wel een beroep doen op een of andere vorm van subsidies. Die zijn een goede zaak, maar meestal slechts een extraatje. De financiële problemen waarin heel wat clubs en verenigingen het jongste jaar zijn terechtgekomen, wijzen erop hoe belangrijk vrijwilligerswerk is langs de inkomstenzijde.

98 procent van de inkomsten van LGU waren belastinggeld Die afhankelijkheid van vrijwillige inzet is – behalve in een coronajaar, uiteraard – eigenlijk ook een goede zaak. Etentjes, fuiven en andere winstgerichte activiteiten zorgen voor een gemeenschapsgevoel en trots op gezamenlijke verwezenlijking.

En je leert er mensen kennen. Voor wie wil inburgeren in een nieuwe gemeente, is lidmaatschap van een vereniging de

7

HIPPE JEUGDHERBERG IN GENT WORDT OPVANGCENTRUM VOOR ILLEGALEN GESCHIEDENIS

DE MOSSAD

Verenigingen die zelfs geen etentje kunnen organiseren Je moet ook maar eens naar de lijst van de rijkelijke subsidies van Vlaanderen voor “sociaal-culturele volwassenen-

INTERVIEW POLITIEK WETENSCHAPPER

STEFAAN WALGRAVE

ONDERZOCHT VTM- EN VRT-JOURNAALS

"CORONA WERD EENZIJDIG BELICHT"

12

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-7 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 16 • donderdag 22 april 2021

€ 3,00

4 15

snelste methode. Dat geldt ook voor mensen die uit een ander land komen.

Het contrast tussen de zuinigheid die deze verenigingen aan de dag leggen met een penningmeester die elk jaar elke uitgegeven euro moet verantwoorden aan een kritisch bestuur - en de verkwisting van gemeenschapsgelden door professionele subsidieslurpers kan niet groter zijn.

Vzw Let’s Go Urban van El Kaouakibi had nauwelijks eigen inkomsten. 98 procent kwam van subsidies. De miljoenen kwamen van allerlei niveaus: gemeentelijk, provinciaal, Vlaams, federaal. Zelfs wanneer er signalen kwamen van misbruik, bleef het geld toestromen. Ingrid Pelssers, die namens Geert Noels met El Kaouakibi ging samenwerken, maar snel financiële onraad rook, verklaarde aan Humo: “Maar men leek ons niet te willen geloven. En iedereen bleef maar geld aandragen voor Let's Go Urban.”

organisaties” gaan kijken en je afvragen hoeveel er daarvan genoeg achterban hebben om zelf nog maar een etentje te organiseren. Verenigingen als Climaxi (“opkomen voor klimaat en sociale rechtvaardigheid”), Curieus (“progressieve cultuurfabriek”), Fairfin (“voor ethische en solidaire investeringen”), Furia (“feministen voor een solidaire en meer gelijke wereld”), Kliq (“trainingscentrum rond genderdiversiteit”), Labo (“een borrelend laboratorium voor activisme”), Orbit (“Thuis in de wereld van diversiteit en migratie”), vzw Vrede (“ontwapenen om te ontwikkelen”), … krijgen elk jaarlijks van 150.000 tot 1.500.000 euro aan subsidies.

Dat is dan nog maar alleen het Vlaamse niveau. De meesten krijgen ook van andere overheden steun. Sommigen zelfs op verschillende begrotingsposten van dezelfde overheid. Zo kreeg Vluchtelingenwerk Vlaanderen in 2016 zo’n 2 miljoen euro van het Vlaamse en federale niveau samen. De organisatie gebruikt dat geld om aan politieke agitatie te doen ten voordele van een opengrenzenbeleid. Het is dus de overheid die geld geeft om het politieke debat te beïnvloeden en zichzelf onder druk te laten zetten.

Het lijkt wel dat hoe kleiner je draagvlak is, hoe meer geld je krijgt. Terwijl de verenigingen die afhankelijk zijn van vrijwilligerswerk en een echte achterban, in 2020 en 2021 in financiële ademnood kwamen, bleven de professionele subsidieslurpers met de juiste contacten in het ons-kent-ons-wereldje van het toelagencircuit incasseren. Het wordt tijd de subsidiecultuur van dit land grondig te herzien.

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Opinie

22 APRIL 2021

Vlamingen, hoepel op!

Verleden week vierden honderen Vlaamse jongeren feest in Durbuy. Ze dronken zich lazarus, negeerden massaal de coronamaatregelen en scandeerden: “Walen, de pot op”.

De burgemeester van Durbuy stuurde er onmiddellijk de mobiele eenheid op af. De Franstalige media steigerden. De jaren ’30 waren terug.

Neen, beste lezer, bovenstaand nieuwsfeit is “fake”, vrij vertaald: verzonnen. Er is niets gebeurd met dronken en agressieve Vlaamse jongeren in Durbuy. Wat wel echt gebeurd is: dagenlange overlast van Franstalige jongeren op het strand en de dijk van Knokke.

Het is een jaarlijks wederkerend feit. Jongeren uit Brussel en Waals-Brabant worden tijdens de vakantieperiode 'gedumpt' door hun ouders in Knokke, waar ze over een tweede verblijf beschikken.

Iedereen weet ondertussen dat de jeugd uit Brussel en Wallonië er andere normen op nahoudt, zeker wat betreft de coronamaatregelen.

Kinderen zonder ouderlijk toezicht doen wel eens zotte dingen, dat weet iedere ouder met pubers in huis. En dus troepten er elke avond zo’n 300 jongeren samen op de dijk van Knokke. Sommigen doen aan ‘binge drinking’ of comazuipen. Drinken om te drinken met de bedoeling zo rap mogelijk zat te zijn. De jongsten zijn 14 à 15 jaar oud.

Wat we ook nog mochten vernemen dankzij VTM Nieuws, dat een reportage bracht over de incidenten van vrijdagavond: de Franstalige jongeren scandeerden een racistische slogan. Neen, niet tegen Marokkanen of zwarte medemensen, maar tegen de Vlamingen. Wat we hoorden: “Flamands, Flamands, on t’encule.” Die slogan werd door VTM braaf vertaald als “Vlamingen, Vlamingen, de pot op”.

Letterlijk vertaald betekent “Flamands, on t’encule” zoveel als “ik n**k je in de kont”. Al kan je dat inderdaad ook figuurlijk begrijpen als “Hoepel op”.

Hoe je het ook interpreteert, één feit is zeker: de minachting voor de Vlamingen is overduidelijk.

Tweede vaststelling: alleen VTM maakte er melding van in de nieuwsuitzending van zaterdag, geen enkele Vlaamse krant vond de racistische slogan het vermelden waard. Bij Unia en KifKif bleef het wonderwel ook muisstil. Had u anders verwacht?

Nu kun je zeggen, och, het zijn nog kinderen met iets te veel promille alcohol in hun bloed. Kan zijn, maar mijn inziens toont het incident aan wat er nog altijd leeft aan de overkant van de taalgrens. Het bestaat nog: de hautaine Franstalige bourgeoisie die neerkijkt op de Vlamingen en op alles wat Vlaams is.

En nu terug naar mijn inleiding: hoe zouden media en politici gereageerd hebben, mochten 300 Vlaamse jongeren in Durbuy “Wallons, Wallons, on t’encule” geroepen hebben?

De vraag stellen is ze beantwoorden.

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

www.pallieterke.net

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno de Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Wim De Smet (hoofdredacteur), Jurgen Ceder, Kristof Luypaert, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel, Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

De Amerikaanse El Kaouakibi © SHUTTERSTCOK

2

mensen die regelmatig door BLM worden opgevoerd als slachtoffers van “een door blank racisme gedomineerde samenleving”. De familie van Michael Brown Junior, de zwarte man wiens dood de aanleiding was voor de oprichting van BLM, kreeg 500 dollar. De moeder van Breonna Taylor, een zwart meisje dat door de politie werd neergeschoten, noemt BLM “bedriegers”. Ze verwijt de organisatie geld in te zamelen door de naam van haar dochter te misbruiken, zonder haar daarin te kennen of zelfs met haar contact op te nemen.

Het woke-kapitalisme

Patrisse Khan-Cullors (centraal) tijdens een BLM-betoging in mei vorig jaar in Los Angeles.

Patrisse Khan-Cullors haalde deze week het nieuws in de VS. Cullors, de medeoprichtster en een boegbeeld van Black Lives Matter, kocht een luxueuze villa voor 1,8 miljoen dollar. Blijkt dat ze zich voordien ook drie andere dure huizen had aangeschaft. Niemand kwam al met een goede verklaring hoe ze aan zoveel geld komt.

Klinkt het verhaal u bekend in de oren? De details verschillen, maar het mechanisme dat leidt tot profitariaat op middelen die bestemd zijn voor ‘de goede zaak’, is inderdaad hetzelfde als bij de affaire El Kaouakibi.

In De Morgen merkt Bart Eeckhout op dat Sihamegate iets gemeen heeft met het schandaal rond de Brusselse Samusocial (hulp aan daklozen): “Het uiterst pijnlijke aspect dat middelen worden onttrokken aan de werking van een kwetsbare doelgroep.”

Hij maakt de redenering niet af.

Dat een ‘goed doel’ betrokken is, is geen toevallig aspect van het misbruik, maar is er onlosmakelijk mee verbonden. Dat was toen al mijn analyse over de affaire rond Samusocial: bij betoelaging van ‘goede doelen’ durft niemand zich te gierig tonen, is er de neiging controle als ongepast te ervaren en, als er dan toch vermoedens van misbruik opduiken, blijven die lang binnenskamers omdat men het ‘goede doel’ niet publiekelijk beschadigd wil zien.

Bij El Kaouakibi zagen we hetzelfde mechanisme aan het werk. Ook de jarenlange omerta over het kindermisbruik en de seksfeestjes waar lokale medewerkers van Oxfam bij betrokken waren, kan alleen maar verklaard worden door een grote weigerachtigheid om het probleem te zien.

BLM-boegbeeld nog stuitender.

In de betrokken wijk is 88 procent van de bewoners blank en slechts 1,8 procent zwart. Cullors wil wel opkomen voor zwarte Amerikanen, maar er liefst niet tussen wonen. “Het voordeel is wel dat ze daar meer blanke politiemannen heeft om over te klagen”, schreef Jason Whitlock, een zwarte sportcommentator, sarcastisch op Twitter. Twitter liet het bericht onmiddellijk schrappen.

Whitlock is niet de enige zwarte Amerikaan die walgt van het gedrag van Cullors. Ook binnen BLM zijn er die op een onderzoek aandringen. In een interview vol zelfbeklag en verwijten over racisme, zei Cullors dat ze een veiligheidsdienst heeft ingehuurd om haar te beschermen tegen blanke extremisten. In haar plaats zou ik vooral op mijn hoede zijn voor zwarten die zich opgelicht voelen.

De meest blanke buurt van VS

BLM zwemt in het geld

Patrice Khan-Cullors is, net als El Kaouakibi, halfweg de 30, van arme afkomst en op korte tijd steenrijk geworden door het parasiteren op geldstromen voor de goede zaak. Even herkenbaar doet ze elke kritiek af als racisme.

In tegenstelling tot het (ex-)Open Vld-parlementslid wordt ze (nog) niet beschuldigd van regelrechte fraude, maar het is wel al duidelijk dat ze heel goed heeft verdiend aan de vrijgevigheid van bedrijven en beroemdheden voor de BLM-beweging.

Dat Cullors, een zelfverklaarde marxiste, geen tegenstrijdigheid ziet tussen haar politieke visie en het bezit van vier dure villa’s, zegt eigenlijk al genoeg over haar gebrek aan oprechtheid. Dat haar nieuwe paleis in ongeveer de meest blanke buurt van de VS ligt, maakt de hypocrisie van het

Elke goede zaak begint als een beweging, wordt dan een bedrijf en eindigt als een zwendel, schreef filosoof Eric Hoffer ooit

Black Lives Matter is big business. De jongste jaren werden miljoenen uitgekeerd aan ‘reiskosten’, ‘consultancy’ en personeel. Met deze interne en fraudegevoelige kosten werd 83 procent van het budget van BLM Global Network opgesoupeerd.

De militanten van de lokale werkingen kregen slechts 6 procent.

De financiën zitten verweven in een netwerk van commerciële en niet-commerciële rechtspersonen.

In 2020 kreeg BLM een lawine van nieuwe inkomsten, ten gevolge van de zaak George Floyd: 90 miljoen dollar aan giften kwam binnen. Op de uitgaven bestaat geen externe controle. Zelfs zonder één cijfer in de boekhouding te zien, kun je dan al raden hoe grootschalig en onvermijdelijk de misbruiken zijn.

Wie bijna niets krijgen, zijn de

Cullors beweert dat ze slechts 120.000 dollar door BLM werd betaald en dat ze de rest van het geld zelf verdiend heeft. Ze geeft les, onder andere in ‘sociale rechtvaardigheid en lokaal militantisme’ (in theorie toch, want ze verschijnt nooit aan de universiteit die haar betaalt). Die job, noch haar twee boeken, kunnen haar rijkdom verklaren. Het is trouwens opvallend dat ze enkel spreekt over de inkomsten die ze kreeg van de vzw van BLM, maar zwijgt over de verdiensten via de commerciële activiteiten in het BLM-netwerk. Heel erg El Kaouakibi.

Het echte geld voor de zwarte marxiste komt van de boosaardige kapitalisten. Net als bij El Kaouakibi blijken de grote bedrijven maar al te bereid om zich een ‘ethisch’ imago te kopen door met geld te gooien naar boegbeelden van de goede zaak.

Zo kreeg Cullors veel geld van schoenenmultinational Deckers Brands, meer bepaald om een ‘virtueel dansfeest’ te organiseren onder het motto “Fuck White Supremacy” (in de praktijk enkel een filmpje van Cullors die danst, zonder enige aanwijzing dat iemand haar voorbeeld heeft gevolgd). Ook televisiegigant Warner Brothers is kwistig: Cullors kreeg een lucratief contract om ‘content’ te leveren op ‘verschillende platformen’, wat dat in de praktijk ook moge betekenen.

De naam “Black Lives Matter” is een commercieel verhandelbaar product geworden: wie ermee geassocieerd wordt, kan veel geld verdienen.

Van beweging naar zwendel Ook Twitter is haar vriend. Het sociale mediabedrijf (dat bij ons deze week het nieuws haalde door het schorsen van Tom Van Grieken) censureerde het bericht van The New York Post waarin de huizencollectie van Patrisse Khan-Cullors aan het licht werd gebracht.

Cullors heeft ook een eigen bedrijfje opgericht, samen met haar lesbische vriendin, dat tegen betaling advies verleent inzake diversiteitstraining, ‘creatieve contentopleiding’ en ‘culturele verschuivingen in ondernemingen’. Haar firma kreeg al heel wat ‘consultancy’-opdrachten van goede doelen, waaronder 20.000 dollar per maand van Reform LA Jails. Moet er nog El Kaouakibi zijn?

Elke goede zaak begint als een beweging, wordt dan een bedrijf en eindigt als een zwendel, schreef filosoof Eric Hoffer ooit.

Bij Let’s Go Urban en Black Lives Matter ging men wel heel snel van het eerste naar het laatste stadium.

JURGEN CEDER

Actueel

22 APRIL 2021

Zaak El Kaouakibi verdiept kloof tussen N-VA en Vlaams Belang

16 APR

2021

© PHOTONEWS

DE WEEK Infectiologe Erika Vlieghe zich zorgen over de 15 APR maakt geplande versoepelingen.

2 0 2 1 Vooral de versoepeling van het reisverbod houdt volgens haar gevaren in. “Het zal erg belangrijk zijn om heel goed op te volgen of mensen die terugkomen uit een rode zone ook effectief in quarantaine gaan en dat ze zich laten testen”, meldt ze.

3

De federale regering mag tijdens een gezondheidscrisis wel degelijk maatregelen treffen die aan regionale bevoegdheden raken. Dat blijkt uit het advies van de Raad van State over het voorontwerp van de pandemiewet van de regering-De Croo. De uitspraak krijgt kritiek van N-VA en Vlaams Belang.

De socialistische partij Vooruit lanceert op 1 mei haar eigen bier. De exclusieve pils krijgt dezelfde naam als de partij. Kostprijs: 8 euro voor 6 biertjes.

De lancering van het bier oogst meteen forse kritiek op sociale media omdat de partij, en dan vooral minister Vandenbroucke, pas besliste om de heropening van de horeca uit te stellen.

In Luik breekt een zware vechtpartij uit tussen Koerdische en Tsjetsjeense jeugdbendes. Een van de jongeren wordt beschoten en overlijdt. Twee anderen raken gewond. Volgens getuigen gebruikten de vechtersbazen zware wapens waaronder een kalasjnikov.

Bart De Wever en Tom Van Grieken in 2019. Kunnen de twee partijen in 2024 een coalitie sluiten?

Het schandaal rond de massasubsidies die naar Sihame El Kaouakibi stroomden dreigen nu ook de N-VA, jarenlang vanuit onder andere Antwerpen een kritiekloze sponsor, in verlegenheid te brengen. Vlaams Belang voert de druk op en vraagt het ontslag van twee N-VA-schepenen. Op die manier nemen de spanningen tussen de Vlaams-nationale partijen toe.

17 APR

2021

Het was een kwestie van tijd vooraleer de N-VA in het oog van de El Kaouakibi-storm terecht zou komen. Voor een deel met dank aan de media die Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert een dienst bewezen. De Vlaamse liberalen waren het beu om in dit schandaal alle bagger over zich te krijgen en gaven in interviews fijntjes mee dat de Vlaams-nationalisten vooral via het Antwerpse stadsbestuur zeer gul zijn geweest voor het Vlaams Parlementslid en haar projecten in het zogenaamde sociaal ondernemerschap. Vooral De Standaard en Het Nieuwsblad lieten zich niet onbetuigd.

Open Vld werd mooi uit de wind gezet en het leek erop dat de hele subsidiecarrousel en de geldstromen naar de privérekeningen van El Kaouakibi vooral met goedkeuring van de Vlaams-nationalisten gebeurden. Burgemeester Bart De Wever moest zelf tussenkomen om de puntjes op de i te zetten.

Voordeel voor hem is dat hij nooit heeft meegedaan aan het ophemelen van Let’s Go Urban en aanverwanten.

De partij van Conner Rousseau zou via een dading minder dan 100.000 euro betaald hebben voor de 'rebranding' van het Gentse Kunstencentrum Vooruit.

In ruil voor dat geld zou het kunstencentrum zijn naam laten vallen.

In het station Brussel-Noord valt een treinreiziger begeleider aan nadat die laatste hem erop wees 18 APR een dat hij geen mondmasker droeg. Op filmpjes, die ge2 0 2 1 deeld worden via sociale media, is te zien hoe de treinbegeleider enkele stevige schoppen krijgt van de jongeman. De treinbegeleider diende klacht in bij de politie.

© SHUTTERSTOCK

Matteo Salvini, de voormalige Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken en topman van de partij Lega, moet op 15 september voor de rechter verschijnen. Aanleiding is het tegenhouden van een migrantenschip, bijna 2 jaar geleden. Salvini riskeert een gevangenisstraf tot vijftien jaar.

19 APR

2021

In Zuid-Afrika heeft een felle brand een deel van de vermaarde universiteit in Kaapstad vernield. Volgens de autoriteiten zou de brand veroorzaakt zijn door een uit de hand gelopen kampvuur. De harde wind zorgde voor een snelle verspreiding van de vlammen.

Blanco cheques

Minister van Financiën Van Peteghem 20 APR Vincent (CD&V) wil dat elektri2 0 2 1 sche bedrijfswagens tegen 2026 de norm zijn.

Hij wil dat bewerkstelligen met een fiscale aftrekbaarheid voor elektrische wagens en een fiscale stimulans om overal laadpalen neer te poten. De bedrijfswagen op zich wordt voorlopig niet in vraag gesteld.

Een bezoekje aan café of restaurant zal in de toekomst 10 procent duurder worden. De prijsstijging is een gevolg van de maandenlange verplichte sluiting en van een prijsverhoging bij de brouwers.

In de VS wordt voormalig politieagent Derek Chauvin over de hele lijn schuldig bevonden voor doodslag op George Floyd. De jury boog zich over drie aanklachten: moord in tweede graad, moord in derde graad en doodslag in tweede graad. Voor de eerste aanklacht riskeert hij 40 jaar cel, voor de tweede 25 jaar cel en voor de laatste 10 jaar cel.

© PHOTONEWS

De Belgische Olympische atleten krijgen sneller dan voorzien een vaccin tegen Covid-19. Het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité (BOIC) ijverde al langer voor de prioritaire vaccinatie van de atleten die deze zomer naar Tokyo trekken. De meereizende entourage van de topsporters meegerekend gaat het om ongeveer 500 mensen.

Problematischer is de situatie bij de schepenen Nabila Ait Daoud en Koen Kennis die blijkbaar kritiekloos het subsidiegeld richting integratie-industrie lieten gaan. Hun repliek dat je bij oplichting eerst naar de oplichter moet kijken klopt, maar de indruk bestaat dat hier toch een reeks blanco cheques werden uitgeschreven.

En dat de N-VA een soort van morele geloofwaardigheid heeft afgekocht. Men mag niet vergeten dat de partij bij haar opgang door de tegenstanders snel het etiket “racisme” kreeg opgekleefd. Dat er in de partij verschillende belangrijke figuren van allochtone origine zijn, wordt daarbij snel vergeten. Let’s Go Urban steunen moest aantonen dat de N-VA niet huiverachtig stond tegenover het politiek correcte diversiteitsverhaal.

Bovendien klonk het verhaal van Sihame El Kaouakibi interessant. Voor het eerst was er een project waarbij men niet van bij

het begin begon door te drammen over discriminatie en racisme. Om het met een kleffe links-liberale uitdrukking te zeggen: “Het was een positief project.” Maar dat dreigt nu allemaal in het gezicht van de partij te ontploffen.

Bart De Wever heeft een olifantengeheugen.

De aanvallen van het VB op zijn schepenen zal hij in 2024 niet vergeten zijn.

Vlaams Belang heeft bloed geroken Vlaams Belang, tot nader order nog altijd de grootste politieke concurrent van de N-VA, hield zich aanvankelijk relatief kalm.

Tenminste wat de aanvallen op de partij van Bart De Wever betreft.

Het VB lanceerde wel de zoveelste succesvolle campagne op sociale media om de graaicultuur van El Kaouakibi aan de kaak te stellen. En wees erop dat er minder snel een vraag tot opheffing van haar parlementaire onschendbaarheid komt dan bij bijvoorbeeld Dries Van Langenhove.

Ondertussen heeft de partij de aandacht toch verschoven richting N-VA. Het VB ruikt in Antwerpen bloed en daarom werd het ontslag van de schepenen Ait Daoud en Kennis geëist. Of het zover zal komen is zeer de vraag. Bij de N-VA is het de gewoonte dat men bij een aanval de rangen sluit.

De zaak El Kaouakibi heeft wel tot gevolg dat de kloof tussen N-VA en Vlaams Belang opnieuw wat groter wordt. In de oppositie tegen het Vivaldi-beleid was er enige toenadering tussen beide partijen. Dat was niet evident, want in verschillende interviews hadden de N-VA-kopstukken duidelijk gemaakt dat ze het Vlaams Belang niet echt als een partner zagen, ondanks de gesprekken die na de verkiezingen van 2019 werden gevoerd.

Gevolgen voor 2024 Vraag is of de huidige gebeurtenissen mogelijke gesprekken na de verkiezingen van 2024 nu al niet bemoeilijken. Voor alle duidelijkheid: als die er komen, dan zal het natuurlijk enkel op Vlaams niveau zijn, niet federaal. Maar Bart De Wever heeft een olifantengeheugen. De aanvallen van het VB op zijn schepenen zal hij tegen dan niet vergeten zijn. Misschien is dat zelfs een alibi om niet met de partij van Tom Van Grieken te moeten praten en blijft het cordon sanitaire overeind.

Al zit de N-VA hier niet direct in een comfortabele positie. De peilingen wijzen aan dat op Vlaams niveau de huidige Zweedse coalitie (N-VA, Open Vld, Cd&V) niet zomaar kan worden voortgezet. Bij de N-VA zelf is men daar trouwens niet echt enthousiast over. Het is een publiek geheim dat men de Open Vld wil dumpen. Maar een coalitie met CD&V en sp.a/Vooruit zal wellicht evenmin een meerderheid halen. Het is nog vroeg om voorspellingen te maken, maar de N-VA lijkt veroordeeld tot een monstercoalitie om het Vlaams Belang buiten te houden.

Een andere piste is dat de twee partijen uiteindelijk toch tot elkaar veroordeeld zijn. Dan zullen beide wel nog wat water in de wijn moeten doen. Zowel inhoudelijk als op het vlak van het herstel van politieke relaties. Een politiek akkoord is dus geen evidentie.

De kans is wellicht groter dat er in het najaar van 2024 bij de gemeenteraadsverkiezingen op verschillende plaatsen akkoorden worden gesloten. Daar zijn drie redenen voor. Het zal op lokaal vlak altijd minder moeilijk zijn om inhoudelijk de violen gelijk te stemmen. Ten tweede zullen er wellicht op verschillende plaatsen lijsten opkomen die niet officieel Vlaams Belang heten, maar zich eerder als een soort van Forza Ninove profileren. Ook dat werkt drempelverlagend.

En tenslotte zullen een aantal N-VA-burgemeesters, die voor hun laatste mandaat staan, eieren voor hun geld kiezen en overwegen een akkoord met het Vlaams Belang af te sluiten. Als er een oekaze komt van de partijtop, doen ze gewoon als onafhankelijk of partijloos burgemeester verder.

Binnenland

Vanop afstand bekeken

22 APRIL 2021

GENT

© PALLIETERKE

4

Elke week bekijkt Alain Grootaers alles vanop een afstand.

Angst-junkies Onze privacy en onze burgerrechten komen van langsom meer in de verdrukking en de flagrante inbreuk erop lijkt voor de overheid nu zowaar als ruilmiddel te worden gebruikt om onze grondwettelijke - onvervreemdbare, zo werd me ooit geleerd - rechten terug te krijgen.

Want het gaat hier om rechten die in de eerste plaats nooit hadden afgepakt mogen worden en die al zeker niet als pasmunt mogen dienen om ons bijvoorbeeld een digitaal gezondheidspaspoort door de strot te duwen. Wie dit als een bevrijding en de noodzakelijke weg naar de terugkeer van de normaliteit ziet, dwaalt en ziet niet wat er ons nog allemaal te wachten staat. De Europese Unie - met de onverkozen commissie op kop - biedt ons nu een deeltje - niet alle - van onze rechten die ze zonder onze instemming afnam terug aan, maar daar zetten ze een prijs tegenover: onze privacy, onze data, onze vrijheid van bewegen. Als de maffia dat doet, noemt men het afpersing.

Sinds maandag mag u als Belg terug reizen binnen de EU, die unie zonder binnengrenzen, met vrij verkeer van goederen en personen, weet u nog? Maar dan wel onder voorwaarde van een vaccinattest, een negatieve pcr-onderzoeksattest of een attest dat bewijst dat uw immuunsysteem naar behoren heeft gereageerd op het coronavirus.

De bewijslast is dus omgedraaid: gezonde mensen moeten nu bewijzen dat ze niet ziek zijn; de absurditeit ten top. “Maar we willen niet dood! Het virus waart rond! Het is voor ons eigen goed!”, hoor ik u al roepen. Laat ik er even De Standaard van maandag bijhalen. “Het is in de geschiedenis van ons land nog maar zelden voorgekomen dat er zo weinig doden vielen in de eerste drie maanden van het jaar”, kopte de krant. We hebben dus al drie maanden ondersterfte. Hoezo? Liggen de intensive cares (ic’s) dan niet bijna allemaal vol? Want dat schreeuwt die krant en toeteren zowat alle andere media toch dagelijks? Wel, nee dus. Die ic’s draaiden de voorbije tien jaar altijd al net tegen hun verzadigingspunt, aan 80 procent bezetting op een doodgewone dag. Door politieke desinteresse is daar al meer dan tien jaar niks aan gebeurd, wel integendeel. De dolgedraaide marktwerking trof ook de ziekenhuizen en voornamelijk het verzorgingspersoneel. Verzorgingspersoneel dat al meer dan tien jaar en evenveel witte woedes om meer middelen roept en nu - cynisme ten top - door de politici misbruikt wordt als uithangbord om u in de pas te doen lopen.

Intussen wordt u dagelijks op verschillende fronten bestookt met een bijbehorend schuldgevoel. Maandag was er een tragische brand in Anderlecht en de niet-verkozen minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden repte zich onbeschaamd om ons de oren te wassen, want er waren ‘bijna’ geen bedden meer vrij voor de gekwetsten. De VRT-nieuwsdienst schoot echter de hoofdvogel af: “In Ziekenhuis Geel zijn er amper nog bedden over op de intensieve zorgen”, schreef de scribent van dienst op de website van de nieuwsdienst. Wat Ziekenhuis Geel meteen noopte tot een rechtzetting: er waren nog bedden zat op intensieve, ze zaten in Geel zelfs onder het gemiddelde van de provincie Antwerpen. Kortom, u wordt geringeloord, bij de neus genomen en tevens wordt er met uw edele delen gerammeld dat het geen naam heeft. Want met een Infection Fatality Rate (IFR, het aantal besmette mensen die daadwerkelijk aan Covid-19 sterven) die inmiddels is bijgesteld naar 0,15 procent, zitten we intussen aan hetzelfde cijfer van een zwaar griepseizoen. Je zou dan denken dat we meteen terug naar het oude normaal kunnen, maar dat is buiten de waard gerekend.

De wortel die ons werd voorgehouden alsof we het rijk van de vrijheid zouden bereiken na de vaccinaties, wordt steeds verder van ons weggehouden. Een derde vaccinatie zal nodig zijn meldde Pfizer, en misschien ook wel een vaccinatie elke zes maanden. Wat een héérlijk verdienmodel. Want telkens het beter lijkt te gaan, duikt er toch weer een nieuwe dodelijke variant op en is misschien wéér een nieuwe lockdown en een andere vaccinatie nodig. Alles wordt keurig genoteerd in uw digitale vaccinatiekaart die je allerlei rechten verschaft onder bepaalde voorwaarden. Vandaag ben je een goede burger als je gevaccineerd bent en komt dat keurig op je kaartje te staan, morgen wordt er net zo lief een social creditsysteem zoals in China aan gekoppeld. De rechten waarmee we ooit als vanzelfsprekend werden geboren, kunnen ons nu bij wijze van gunst worden toegestaan en dus ook weer worden afgenomen. Als ik dit een jaar geleden had geschreven, had ik mezelf voor gek verklaard. De realiteit heeft ons echter ingehaald en de macht die deze angstcultuur de happy few wereldwijd verschaft, werkt voor hen verslavend. “Wake up and smell the coffee”, zeggen de Amerikanen. Amerika, waar de staten die geen lockdowns hebben het intussen overigens beter doen dan de staten mét lockdowns.

Gent betaalde 1,2 miljoen euro voor dit statige pand in de Blekerijstraat.

Hippe jeugdherberg wordt opvangcentrum voor illegalen

De stad Gent start met een opvangcentrum voor daklozen zonder wettig verblijf. Ze krijgen er opvang (bed, bad, brood) en begeleiding, inclusief juridisch advies. De stad kocht een volledig uitgerust gebouw in de Blekerijstraat. Het opvangcentrum zal een twintigtal mensen huisvesten. Hoeveel het de stadskas zal kosten, is nog niet bekend.

Sommige illegalen zwerven jarenlang rond in Gent zonder enig uitzicht op een betere toekomst.

Ze leven van bedelarij, zwartwerk of liefdadigheid. Ze zijn bij het OCMW bekend omdat ze daar een medische kaart kunnen halen. Het nieuw opvangcentrum is bedoeld voor “elke Gentse dakloze behoeftige vreemdeling zonder wettig verblijf, met prioriteit voor de meest kwetsbaren en rekening houdend met de slaagkansen voor een duurzame oplossing”. Ze krijgen onderdak, intensieve begeleiding en hulp bij juridische procedures om aan papieren te geraken. Als dat niet lukt, zullen ze de raad krijgen om vrijwillig het land te verlaten.

Het gebouw in de Blekerijstraat was tot voor kort een hip jongerenhostel (Hostel 47). Stad Gent betaalt er 1,2 miljoen euro voor. Op de website van ‘Hostel 47’ staat een beschrijving: “De formule mag dan wel low budget zijn, onze faciliteiten zijn dat allerminst. Zo kan je in de tuin heerlijk ontbijten en zijn de gemeenschappelijke ruimtes (zithoek, keuken en badkamers) stijlvol, comfortabel en hypermodern ingericht.” Het is dus ‘instap-klaar’. De stad moet enkel nog wat aanpassingen doen voor de brandveiligheid. Schepen Coddens (Vooruit) kon op de commissie niet zeggen hoeveel dat zal kosten. Ook de jaarlijkse uitgaven voor werking en personeel kent hij nog niet. “Dat zijn we nog verder aan het verfijnen, in samenwerking met de middenveldorganisaties”, zei hij in commissie, “We gaan ook investeren in juristen met kennis van verblijfsrecht en de pistes die mensen kunnen bewandelen om toch legaal verblijf te bekomen.” Het stadsbestuur koopt een gebouw en pakt uit met een project zonder dat ze kunnen zeggen hoeveel dat allemaal zal kosten; een vreemde manier van werken.

Daklozen, wie tellen we mee?

Een recente daklozentelling van de Koning Boudewijnstichting telde in Gent 1.873 daklozen. Dat is veel hoger dan verwacht en een pak meer dan Luik (500), Leuven (556) of de hele provincie Limburg (1.217). In verhouding tot de bevolking is het

zelfs meer dan in het Brussels Gewest. Een meerderheid van de Gentse daklozen is niet-Belg, een op drie is illegaal. Het stadsbestuur gebruikt die dramatische cijfers als verantwoording voor het opvangcentrum in de Blekerijstraat. “Wij kunnen niet wegkijken van die groep”, zegt schepen Coddens. Meteen worden de tegenstanders weggezet als harteloze mensen. Maar bij het debat over de cijfers wou dezelfde schepen niet horen dat Gent het slechter doet dan andere steden. “Wij tellen gewoon veel grondiger”, was zijn antwoord. Het klopt dat Gent dakloosheid ruim definieert. Ook mensen die in noodopvang of in een instelling wonen tellen ze mee, net als wie bij vrienden of familie op de sofa slaapt of ergens in een chalet of garage overnacht. Volgens de Koning Boudewijnstichting is het aantal mensen dat letterlijk geen dak boven het hoofd heeft en op straat overnacht ‘maar’ 124. Dat is dan weer een bijzonder laag cijfer. Kortom de daklozentelling kan gebruikt worden om te bewijzen dat Gent het goed doet of dat Gent veel meer moet doen, naargelang dat het stadsbestuur het best uitkomt.

Hoe legaal is een opvangcentrum voor illegalen?

Het is niet de eerste keer dat Stad Gent onderdak organiseert voor ‘illegalen’. In het containerdorp voor Roma op de Lübecksite wonen mensen met én zonder verblijfsrecht (kostprijs 2.5 miljoen euro voor drie jaar). De Blekerijstraat is uitsluitend voor mensen zonder papieren. Kan dat wettelijk wel? Volgens de oppositiepartijen alvast niet. “Het faciliteren van irreguliere migranten is strafbaar”, zegt Johan Deckmyn (Vlaams Belang) en zijn partij gaat klacht indienen tegen het ‘illegalenhotel’.

Anneleen Van Bossuyt (N-VA) stelt dat “de overheid illegaliteit niet kan faciliteren” en verwijt het stadsbestuur dat ze mensen die geen toekomst hebben in Gent valse hoop geeft. Gent heeft er alweer een heet politiek hangijzer bij.

MATHILDIS

Binnenland

22 APRIL 2021

ECONOMISCHE ZAKEN

5

Fake news rond Brussel en de transfers

© PHOTONEWS

WALLONIË

Le Soir ontdekte vorig weekeinde plots de recentste KU Leuvenstudie waaruit blijkt dat er niet alleen Vlaams geld naar Wallonië vloeit, maar ook euro’s uit Brussel. Een goed miljard euro om precies te zijn. De pret aan Franstalige kant kon niet op. Al moeten die cijfers direct gerelativeerd worden.

© SHUTTERSTOCK

Een pijnlijke zedenzaak voor de PS Brussel heeft een jongere bevolking waardoor de uitgaven voor de gezondheidszorg er lager liggen.

De recentste transferstudie van de KU Leuven-economen Willem Sas en André Decoster had al de nodige aandacht gekregen in De Tijd. Nu worden de berekeningen ook aan Franstalige kant ontdekt en meer bepaald in Le Soir. Uit de studie blijkt dat er vanuit Vlaanderen jaarlijkse zo’n 6,9 miljard euro transfers vertrekken naar Wallonië en Brussel. Maar ook Brussel blijkt nu een nettobetaler in België. Er vloeide in 2020 zo’n 1,1 miljard euro van Brussel naar Wallonië. Volgend jaar wordt het 1,2 miljard euro. In 2015 zouden er vanuit Brussel 440 miljoen euro aan transfers vertrokken zijn.

Per persoon betaalt een Vlaming 1.043 euro, en een Brusselaar 910 euro aan de nationale solidariteit bij. Een Waal ontvangt 2.198 euro per maand. “Brussel is dus geen bedelaar”, zegt Willem Sas en aan Franstalige kant pakt men daar graag mee uit.

De oorzaak van die opvallende geldstromen met Brussel als betaler?

Door de jongere bevolking moeten er daar minder pensioenen worden betaald en liggen de uitgaven voor de gezondheidszorg lager. Vlaanderen is dan weer de grootste financier van de staatskas door de hogere sociale bijdragen die er worden betaald omdat meer Vlamingen werken.

Vlamingen betalen ook meer belastingen door het hogere inkomen dan in Wallonië en Brussel.

Tot daar klopt de redenering. Maar De Leuvense economen slaan wel de bal mis door de opbrengst van de vennootschapsbelasting grotendeels aan Brussel toe te kennen omdat daar veel hoofdkantoren van bedrijven zijn gevestigd. Het zou echter beter zijn om die opbrengst van de vennootschapsbelasting te verdelen over de deelstaten volgens de precieze locatie van de productie en tewerkstelling van die bedrijven. Dan zouden de Brusselse transfers direct dalen. Zo’n verdeelsleutel wordt in andere federale landen zoals Canada gebruikt. Hier zitten we in de buurt van fake news rond transfers.

Ten tweede moeten die transfers vanuit de hoofdstad in breder perspectief gerelativeerd worden. De welvaart die Brussel genereert is nog altijd veel te laag. Samen met Berlijn is het de enige Europese hoofdstad die niet voor massale transfers naar de rest van het land zorgt. Eigenlijk neemt Vlaanderen als periferie de taak van welvaartsmotor over. Dat is bijna uniek in Europa.

Derde punt van kritiek: de Leuvense economen zwijgen over Brussel dat na elke staatshervorming meer en meer middelen en dotaties krijgt van de federale overheid en die dus eigenlijk door Vlaanderen worden betaald.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

Waals parlementslid en burgemeester van Sambreville Jean-Charles Luperto (PS) stapt naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens omdat hij naar eigen zeggen onterecht veroordeeld is in een zedenaffaire met minderjarigen. De PS zit verveeld met de zaak. Ze zouden Luperto uit de partij willen gooien, maar hij is een stemmenkanon in de voor de socialisten moeilijke provincie Namen.

Even terug naar 2014. Luperto, op dat moment voorzitter van het parlement van de Franse Gemeenschap en talentvolle PS’er begeeft zich naar een parking in Spy op de E42 tussen Doornik en Luik. Daar zou hij betrapt zijn op zedenfeiten met minderjarige jongens onder de 16 jaar. Wat precies, is onduidelijk maar er zou sprake zijn van exhibitionisme en homoseksuele handelingen.

Een schandaal breekt los en Luperto moet ontslag nemen als parlementsvoorzitter.

Openbare zedenschennis Er volgt een proces en zijn parlementaire onschendbaarheid als lid van het Waals Parlement wordt opgeheven. In beroep wordt Luperto veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden met een opschorting van twee jaar en een boete van 600 euro wegens openbare zedenschennis.

De PS’er, ondertussen nog altijd Waals parlementslid en burgemeester van Sambreville in de provincie Namen, wil in cassatieberoep gaan.

Maar dat wordt geweigerd. Zijn advocaten willen nu naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens stappen omdat ze menen dat Luperto het slachtoffer is van een heksenjacht. Ondertussen stelt hij zijn politieke mandaten niet ter beschikking.

Dat is zeer vervelend voor zijn partij. Bij de Parti Socialiste is men van oordeel dat elke veroordeelde verkozene ontslag moet nemen. Na decennia van schandalen ronde de partij - Imbramco, Agusta-Dassault, Omob, Publifin, het gejsoemel in Charleroi - is er geen andere keuze. Maar vanuit het Brusselse hoofdkwartier wordt weinig druk uitgeoefend op Luperto. Men zegt de redenen af te wachten waarom een cassatieberoep niet mogelijk is. De deontologische commissie is blijkbaar niet gehaast om zich uit te spreken. Nochtans zit de zaak de partij ongemakkelijk. Waarom niet kiezen voor de korte pijn?

Bedreigingen Luperto is immers niet aan zijn proefstuk toe. In 2007 kwam hij in opspraak toen hij Joseph Daussogne, burgemeester van de naburige gemeente Jemeppe-sur-Sambre telefonisch en incognito bedreigde diens woning in brand te steken. Zonder juridische gevolgen weliswaar. Ondertussen vragen de andere partijen in de gemeenteraad van Sambreville het ontslag van de burgemeester, maar dat zal weinig effect hebben. De PS heeft met 54 procent een absolute meerderheid.

En dat verklaart wellicht ook de terughoudendheid van de PS om Luperto snel aan de deur te zetten. Hij kan als ex-socialist nog altijd zetelen als onafhankelijke in het Waals Parlement en op lokaal vlak een deel van de PS meenemen door schepenposten te beloven. Dat is recent al in verschillende andere Waalse gemeenten gebeurd. In zijn gemeente is de man ondanks de schandalen zeer populair gebleven. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 haalde hij 4.924 voorkeurstemmen of 800 méér dan in 2012. Een kwart van de stemmen op de PS lijst ging zijn richting uit. De PS haalde 20 van de 29 zetels in de gemeenteraad, een winst van twee.

Stemmenkanon Maar nog belangrijker: in de provincie Namen is Luperto een echt stemmenkanon dat de partij meer dan nodig heeft. Met 22 procent van de stemmen staan de Waalse socialisten daar niet zo sterk als in Henegouwen of in Luik. Luperto haalde in 2019 als lijsttrekker 16.352 stemmen, een stijging met 356 ten opzichte van 2014. En er staat niet echt een opvolger klaar. Zonder hem dreigt de PS in Namen nog aan belang te verliezen. Met bijna 20 procent zitten de liberalen van de MR de socialisten op de hielen.

PICARD

Vooruit: socialisten zijn altijd af te kopen Bij Vooruit, en dan hebben we het zowel over het kunstencentrum als de partij, pardon… beweging, lekte verleden week een pittig detail uit. De beweging zou immers een dading afgesloten hebben met het kunstencentrum om de naam Vooruit zonder verdere ruzie te kunnen overnemen.

Daarmee werd het oude adagio dat socialisten altijd wel af te kopen zijn nog maar eens bevestigd. Deze keer kostte het zelfs nog geen 100.000 euro, wat niet eens de kosten van de naamsverandering van het kunstencentrum dekt. Hadden we een slecht karakter, dan zouden we denken dat er onder tafel ook met bruine enveloppen geschoven werd, maar goed, het Gentse kunstencentrum is nog geen Limburgse mutualiteit. On-

dertussen neemt de kritiek op het handeltje wel toe, zowel op de beweging als het kunstencentrum.

Voor Conner Rousseau was deze deal een koopje. Vraag is of het dat wel waard was voor de partij/beweging. Als de term Vooruit in Vlaanderen geassocieerd wordt met het socialisme, dan wel in grote mate net door dat Gentse kunstencentrum. Feit blijft dat de partij het socialisme uit haar naam geschrapt heeft

en nu met een naam zit die over een jaar of tien aan vervanging toe zal zijn. Ondertussen moeten zelfs de bevriende media stilaan toegeven dat er van enige inhoudelijke vernieuwing bij Vooruit voorlopig nog niet veel sprake is. Als je te veel met de verpakking bezig bent, blijft er inderdaad maar weinig tijd over om ook nog voor wat inhoud te zorgen.

FVL

6

Politiek

22 APRIL 2021 © PHOTONEWS

NIEUWS UIT DE WETSTRAAT

Dedecker op oorlogspad Kamerlid Jean-Marie Dedecker is altijd een luis in de pels van de politieke klasse geweest en zit nooit verlegen om een straffe uitspraak. In het parlement is men altijd op zijn hoede als hij het woord neemt. Ook dezer dagen laat hij zich weer van zich horen, zij het dan in zijn andere hoedanigheid van burgemeester van zijn geliefde Middelkerke.

Hij kondigde namelijk aan dat hij de terrassen op 1 mei al zal openen en niet op 8 mei, zoals door het Overlegcomité beslist. Hij zegt op te komen voor de volksgezondheid en dus een veilige maatregel te nemen. Meer nog: aangezien er virologen zijn, waaronder zijn boezemvijand Marc Van Ranst, dat de openingsdatum eigenlijk ook best op 1 mei zou gekund hebben omdat er eigenlijk geen gevaar is voor de volksgezondheid, vindt hij dat de beslissing gebaseerd is op een klein politiek spelletje waarbij men aan Di Rupo de symbolische 1 mei niet gunde. En daar wil hij niet aan meedoen, want hij weet als verkozene wat er leeft in zijn gemeente en daarbuiten. Het bracht hem ook in conflict met de niet-verkozen minister Frank Vandenbroucke, die hem een lafaard noemde. Dedecker repliceerde dat de minister blij mag zijn dat hij een dag ouder is geworden, want anders zou hij “een revolutie ontketend hebben”. En nog: “Vandenbroucke is nog niet klaar met mij.” Het is uitkijken naar de eerste vragen en antwoorden deze en volgende week in de Kamer. De kans dat hij nog eens zwaar gaat uithalen naar “deze dictatuur” is erg groot. Zeg dat “de mannen van ’t Pallieterke” het gezegd hebben.

Het soevereine volk moet beslissen Ondertussen heeft de Raad van State een oordeel geveld over de zogenaamde ‘pandemiewet’ die nog altijd door de Kamer moet gestemd worden. Die wet komt feestelijk laat omdat uiteindelijk gebleken was dat maatregelen, die genomen werden op basis van ministeriële besluiten, de democratische toets niet echt konden doorstaan, zeker omdat het parlement alleen maar achterna kon hinken. Het hoge rechtscollege vindt de wet al bij al redelijk goed, maar vindt toch dat de machtspositie van de minister van Binnenlandse Zaken in deze aangelegenheden kleiner moet zijn en meer proportioneel. Het parlement moet evenwel de coronamaatregelen niet bekrachtigen. En daar blijft vooral voor de oppositie het schoentje wringen. Peter De Roover (fractievoorzitter N-VA) wijst erop dat na het uitroepen van de epidemiologische noodtoestand de regering nog altijd op eigen houtje verregaande maatregelen kan nemen, die fundamentele rechten betreffen en dat zonder tussenkomst van het parlement: “Met dit advies lopen we het risico dat de slinger nog meer richting de uitvoerende macht doorslaat.” Niet onterecht stelt hij zich de vraag of iemand kan zeggen dat we hiermee geen gevaarlijke opening laten voor toekomstige regeringen die deze wet zouden misbruiken. Voor hem kan het niet de bedoeling zijn dat de wetgevende macht zich definitief buitenspel laat zetten wanneer de regering dat nodig acht. Je moet geen N-VA’er zijn om daar zo over te denken. Iedereen die begaan is met de parlementaire democratie zou moeten weten dat het laatste woord inderdaad toekomt aan de vertegenwoordigers van het soevereine volk. Dat is een grondregel. Het blijft dan ook vreemd dat een heel toevallige politieke meerderheid als de Vivaldi-combinatie hier zo lichtjes overheen stapt.

Groene schijndemocratie Waar is de tijd dat Kristof Calvo, Wouter De Vriendt en andere groene parlementsleden zich in de Kamer uitputten in parlementaire veldslagen om elk grondrechtje te doen respecteren? Alle debatten in de Kamer waarin kritische noten worden gemaakt om de kerncentrales langer open te houden en waar zelfs wetenschappelijke argumenten worden aangebracht, worden zonder interesse gevolgd door minister van Energie Tinne Van der Straeten. De beslissing is genomen om de kerncentrales te sluiten, dus wordt er nog zonder omzien voortgegaan.

De honden blaffen, de karavaan trekt voorbij. Maar dan wordt plots de schijndemocratie bovengehaald en kondigt de minister op 15 april aan dat “vanaf vandaag inwoners in een straal van 1.000 kilometer rond de kerncentrales van Doel 1 en 2 hun mening kunnen geven over het langer openhouden van beide reactoren. Verschillende buurlanden hebben ook al laten weten actief deel te nemen aan de bevraging”.

Of nog: “Kernenergie heeft veel meningen en impact. Deze kunnen allemaal aan bod komen in de publieksbevraging. We analyseren en bundelen alle reacties, bezorgdheden en adviezen en in najaar volgt bespreking in het parlement.” Wat bezielt de ministere? Heel eenvoudig: de publieksbevraging en een milieueffectenrapport waren eigenlijk nooit gerealiseerd. Ze weet goed dat dan wel eens als procedurefouten kunnen bovengehaald worden. Vandaar de plotse grote, democratische, open publieksbevraging…

Is ook CD&V aan een nieuwe verpakking toe?

Conner Rousseau is de enige partijvoorzitter in Vlaanderen niet die aan de interne structuren van zijn partij sleutelt. De voorbije week keurde de algemene vergadering van CD&V een aantal hervormingen goed, plus een nieuwe “mission statement”. Dat mission statement moet aangeven waar de partij tegenwoordig voor staat en moet gezien worden als een voorzet naar een groot, vernieuwend, ideologisch partijcongres eind dit jaar.

In het bijzonder twee hervormingen riepen intern nogal wat tegenstand op: voor JONGCD&V wordt de leeftijdsgrens teruggebracht van 35 naar 31 jaar, terwijl wie lid wil worden van CD&V-senioren voortaan moet wachten tot na zijn 67ste verjaardag. Het spreekt voor zich dat zo’n verandering fors ingrijpt in het aantal leden van de twee organisaties, en dus ook hun financiële situatie. Maar, we hebben het even nagetrokken en ook bij andere partijen lijkt de leeftijdsgrens van 30 jaar voor de jongerenafdeling toch de gangbare praktijk te zijn in Vlaanderen.

Alvast bij JONGCD&V hebben ze dus niet bepaald veel te klagen, zelfs na de verlaging. Het is echter wel tekenend voor een organisatie die inhoudelijk niet veel te vertellen heeft dat ze pas echt in opstand komt als er aan haar getal en haar geld geraakt wordt.

Het is maar de vraag of die nieuwe naam nog een C zal bevatten, en als ze die nog zal bevatten, of ze nog wel voor “christelijk” zal mogen staan Weinig inhoud Ook enkele andere hervormingen, zoals de afschaffing van de zogenaamde zitjes voor het leven, haalden de pers. Daarmee is CD&V formeel nog maar voorstander van één enkel zitje voor het leven en dan nog wel een waarvoor je in tegenstelling tot het zitje in het CD&V-partijbestuur geen enkele verdienste hoef

te bewijzen: dat van het Belgische koningschap. Maar we dwalen af.

Inhoudelijk stelt de vernieuwing van Joachim Coens weinig voor, behalve nog wat meer wolligheid. En het is twijfelachtig dat die wolligheid de partij electoraal zal doen scoren. Meer zelfs, naar onze mening is het net daarom dat de partij verkiezing na verkiezing verliest.

Christelijke begrippen “archaïsch” en “te moeilijk” De belangrijkste inhoudelijke vernieuwing die wij noteerden is er een onder de waterlijn. “Archaïsch” noemt Joachim Coens ze in een brief aan de CD&V-leden, christelijke begrippen zoals “geloof, hoop en toekomst” die de leden geacht worden te onderschrijven. Hij wil ze er dan ook uit omdat volgens hem een partij zich niet te moeien heeft met de persoonlijke levenskeuzes van haar leden. Pas je die stelling consequent toe, dan is er voor Sihame El Kaouakibi dus altijd nog plaats bij de nieuwe CD&V als ze toch weer aansluiting zou willen zoeken bij een politieke partij.

We kunnen Joachim Coens alleen maar aanraden nog eens goed de Bergrede te herlezen, al zal ze voor hem misschien te archaïsch zijn, en dan in het bijzonder Matteüs 5, 13: “Jullie zijn het zout van de aarde. Maar als het zout zijn smaak verliest, hoe kan het dan weer zout gemaakt worden? Het dient nergens meer voor, het wordt weggegooid en vertrapt.” Of in politieke en electorale termen: een partij die nergens meer voor wil staan, krijgt klappen bij de verkiezingen.

Maar ook begrippen zoals “personalisme” en “rent-

meesterschap” zijn volgens de CD&V-voorzitter vandaag te moeilijke woorden. De partij zou daarom op zoek zijn naar eigentijds bewoordingen. Blijkbaar is de ontkerstening in de CD&V al zover doorgeschoten dat niet alleen niet meer verwacht kan worden dat de leden bereid zijn enkele christelijke kernbegrippen te onderschrijven, maar dat zelfs de kennis, laat staan voeling met enkele christelijke basisbegrippen te veel gevraagd is. Na de vorige verkiezingen ging een werkgroep van twaalf zogenaamde apostelen aan het werk om CD&V weer op de kaart te zetten. Aan dit tempo zal er, na de mogelijk catastrofale verkiezingen van 2024, voor de paar leden die de partij nog zal tellen misschien zelfs een woordje uitleg nodig zijn bij het moeilijke begrip “apostel”.

Een nieuwe naam met een andere C? Het wordt dan ook uitkijken naar dat grote congres eind dit jaar. Het zou het meest vernieuwende moeten worden sedert dat van 2001, toen de partij haar huidige naam kreeg. Joachim Coens liet zich eerder trouwens al ontvallen dat een nieuwe naam voor de partij een mogelijkheid is. Het is maar de vraag of die nieuwe naam nog een C zal bevatten, en als ze die nog zal bevatten, of ze nog wel voor “christelijk” zal mogen staan. Onze gok? Het wordt iets nietszeggends, à la “centrum” of “midden” of zo, in dezelfde trant als “Vooruit” dus. Maar net zoals bij Vooruit zal het echte probleem van de partij niet opgelost worden door er een nieuwe naam op te plakken.

FILIP VAN LAENEN

Politiek

22 APRIL 2021

© PHOTONEWS

IN DE KIJKER

Fatma Taspinar

7

CITAAT VAN DE WEEK

Marc Van Ranst:

“De enigen die u gelijk geven zijn de mannen van ’t Pallieterke”

Het boek “Ik ga leven” van Lale Gül en de interviews daarover, zinderden nog na. De stap van de Turks-Nederlandse jongedame die haar roots niet verloochende, maar er vrijwillig en zelfstandig voor koos om zich naar het westerse waardenkader te gaan gedragen, had diepe indruk gemaakt. Voor westerlingen was het openbarend om tot in de kleinste en intiemste details te vernemen hoe beklemmend de strijd voor vrijheid van hedendaagse jongeren in de meegebrachte cultuur en godsdienst van hun geïmmigreerde ouders wel is en hoe moeizaam die gevoerd moet worden; voor wie dat wil, natuurlijk. Het leek dus toch mogelijk om zaken als roots opzij te zetten en het levensperspectief te wenden naar de gewoonten van de nieuwe thuis, ook al liep dat niet van een leien dakje.

Burgemeester van Middelkerke Jean-Marie Dedecker en viroloog Marc Van Ranst kruisten de degens in Terzake. Onderwerp van het debat was het voornemen van Dedecker om de terrassen in zijn gemeente alsnog op 1 mei te laten openen.

Volgens Van Ranst hoeft Dedecker niet op veel medestanders te rekenen. “De enigen die u gelijk geven zijn de mannen van ’t Pallieterke”, klinkt het. Waarop Dedecker antwoordde: “ En bij u zijn het die van De Rode Vaan.”

Op 11 april lezen we dan een tweet van de Turks-Vlaamse vrt-journaliste Fatma Taspinar (39): “Ik heb gisteren voor het eerst het journaal van 19 u. gepresenteerd. Ik ben blij dat dat normaal is.

Voor iemand die Fatma Taspinar heet. En ik ben blij dat de enige discussie achteraf was dat mijn haar te kort is. Of te truttig. Maar niet mijn roots. Nooit mijn roots.” Met daarna een emoji met dankende handen. Het werd een tweet waarover veel werd nagedacht, want menig lezer begreep hem anders of soms zelfs niet.

Jean-Marie Dedecker wil horecaterrassen gewoon op 1 mei open:

Niks mis mee, toch?

Een exotische naam, dat wel, maar Vlaanderen kende Fatma al langer als justitiespecialiste op de vrt en presentatrice van een aantal programma’s. Dat ze nu ‘plots’ het journaal presenteerde, verontrustte niemand. Niemand! Waarom zou het ook? De meeste mensen verkeken zich wellicht meer op het nog nagelnieuwe journaaldecor en voor de rest was het een journaal als alle andere. Fatma Taspinar was immers een toonbeeld van integratie, vlekkeloos Nederlands sprekend, hier overigens geboren in een Turks immigrantengezin, alle kansen genomen en hard gewerkt om een plek in onze samenleving te veroveren, trouw aan haar roots en loyaal aan haar familie en haar tradities, maar ook vrij om zichzelf te zijn in Vlaanderen, met een eigen stijl en zin in het leven als zelfstandige vrouw. Niks mis mee, toch? In interviews legde ze eerder al stukjes van haar ziel bloot.

Geen haan die ernaar kraaide. Vlamingen doen normaal tegenover mensen die zich goed voelen bij ons, ons respecteren en hier met ons aan een beter Vlaanderen willen werken.

© PHOTONEWS

“Vandenbroucke is pas een lafaard”

Liever controverse of gewoon teleurgesteld?

En dan is er die tweet waarin Fatma Taspinar er zich lijkt over te verbazen dat niemand ook maar enige opmerking maakte over haar roots; op geen enkel moment en op geen enkele plaats. Nadien ook geen vlammende brieven naar de ombudsman of racistische pulp op de sociale media. Vlaanderen schudde verbaasd het hoofd en vroeg zich af waarom ze dat nu zei. De columnist Johan Sanctorum reageerde op twitter: “Maar wie heeft het in godsnaam over uw roots, en waarom begint u er zelf over? Om een probleem te creëren?” Het is een zeer terechte opmerking. En het was niet de enige in die zin. Het leek er wel op alsof ze het ingedommelde ‘racistische’ Vlaanderen een “wake-upcall” stuurde en ons bijna verweet niets kritisch over haar roots te hebben gezegd. We hopen alvast niet dat zij de intentie heeft om haar allochtone achtergrond telkens weer als criterium te willen hanteren in haar doen en laten. Want dat roept dan wél weer racisme op en een ‘wij-en-zij’-sfeertje. En dan blijft het bruggen bouwen natuurlijk erg moeilijk. Had ze echt liever gehad dat er een controverse over haar roots zou opengetrokken worden?

Of zou ze toch maar gewoon teleurgesteld zijn geweest en enigszins gekrenkt in een zekere ijdelheid dat er niemand opkeek van haar verschijning in het journaal en wou ze dat haar (terechte) trots om haar eerste presentatie van het journaal meer aandacht zou gekregen hebben? Het valt te hopen dat het zich hiertoe beperkte.

Burgemeester van Middelkerke Jean-Marie Dedecker is van plan om de horecaterrassen in zijn gemeente alsnog op 1 mei te laten opengaan, in weerwil van wat besloten werd op het Overlegcomité.

De op handen gedragen journaliste Fatma Taspinar die al lang had bewezen haar job onder de knie te hebben en daarvoor alom gewaardeerd werd, had beter twee keer nagedacht en het bij het eerste deel van haar tweet gehouden. Dan was er nu geen sfeertje geweest waarin afkomst altijd moet afstralen op iemand en dat dat ook elke keer weer ‘woke’-gewijs moet onderstreept worden. De vele duizenden Vlamingen die ooit uitweken naar Amerika, Argentinië, Zuid-Afrika of waar dan ook, keken nog wel eens terug naar hun oude vaderland, maar na een generatie waren hun kinderen en kleinkinderen nieuwe burgers van hun nieuwe vaderland en werd het oude vaderland een vage herinnering. Het valt te hopen dat Fatma Taspinar naast haar trots op haar roots ook met volle overgave Vlaming met de soms weerbarstige Vlamingen wil zijn. En als deze dan eens normaal doen en geen opmerkingen maken bij iets dat ze al niet meer zien, dan moet dat ook niet opnieuw aangewakkerd worden door het blijven benadrukken van het toch anders-zijn. Dit brengt ons geen meter verder.

© PHOTONEWS

Samen verder?!

Woensdag 14 april besloot het Overlegcomité dat de terrassen van cafés en restaurants opnieuw open mogen 8 mei. Tenminste, als genoeg 65-plussers gevaccineerd zijn en als de druk op intensieve zorg voldoende is afgenomen. Een dag eerder raakte bekend dat de gouverneur en verschillende burgemeesters en politiezones van de provincie Luik van plan waren om toe te laten dat horecazaken de terrassen opnieuw openen op 1 mei, ongeacht de uitkomst van dat Overlegcomité. Ook de burgemeester van Middelkerke bleef voet bij stuk houden en bleef mikken op een opening op 1 mei.

Dedecker stak zijn kritiek voor de beslissing van het Overlegcomité niet onder stoelen of banken.

“Dat is ten eerste gewoon een politieke beslissing”, reageert Dedecker. “Dat is een compromis à la Belge om de Walen in toom te houden, omdat de gouverneur en burgemeester van Luik, en zelfs PS-voorzitter Paul Magnette, gezegd hebben dat zij zouden openen op 1 mei. Dan heeft men, om De Croo en de taliban Vandenbroucke geen gezichtsverlies te doen lijden, 8 mei besloten.”

“Pestmaatregelen” “Ten tweede is de horeca nu al zes en een halve maand dicht”, klinkt het verder. “Wij worden belogen en bedrogen. Men be-

looft licht aan het eind van de tunnel, maar in de plaats daarvan komt een razende trein aan. Er is opnieuw niks concreets. Het is terug allemaal onder voorbehoud.

Men had beloofd dat de horeca op 1 mei volledig zou opengaan, maar nu is er terug sprake van terrassen.”

Iemand die de baas speelt over de volledige bevolking en zichzelf niet durft aanbieden aan de kiezer. Zo’n iemand vind ik pas een lafaard.

Volgens de kustburgemeester is er “niks rationeels” aan de beslissing, maar gaat het “puur om pestmaatregelen”. “Alle wetenschappelijke studies die nu verschijnen zeggen dat het veilig is in de open lucht: hoogstens één op de duizend besmettingen gebeurt daar”, zegt Dedecker. “Wij hebben hier aan de kust de gezondste lucht van het land. De jodium zwemt door uw neus, recht naar uw longen. Wat men doet is gewoon pestgedrag.

Mensen mogen hier in een file staan van 50 mensen om een ijsje te kopen, maar ze mogen niet gaan zitten.”

Dedecker blijft bij zijn plan om

de horecaterrassen in zijn gemeente gewoon opnieuw open te gooien op 1 mei. Hoe wil hij dat organiseren, en kan hij daarmee niet in de problemen komen? “Oh ik kan daarmee in de problemen komen, het zou niet de eerste keer in mijn leven zijn”, klinkt het. “Ik vraag me af of men twee maten en twee gewichten zal hanteren: eentje voor Luik en eentje voor West-Vlaanderen. Ik ben baas van de politie. Ik zal geen opdracht geven aan de politie om de wet niet te respecteren, maar er bestaat ook zoiets als ‘lage prioriteit’.”

“Iemand die de baas speelt over de volledige bevolking en zichzelf niet durft aanbieden aan de kiezer.

Zo’n iemand vind ik pas een lafaard.”

Na afloop van het Overlegcomité reageerde minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) al bijzonder fel op het voornemen van Dedecker. Op VTM Nieuws noemde Vandenbroucke de aankondiging “bijzonder laf”.

“Het is gemakkelijk om te zeggen ‘ik trek het me niet meer aan’”, zei Vandenbroucke. “Het is samen uit en samen thuis. Als je afspraken maakt tussen overheden, dan ga je ervan uit dat die burgemeesters die afspraken ook helpen toepassen.”

“Weet je wat pas laf is”, reageert Dedecker op zijn beurt. “Iemand die de baas speelt over de volledige bevolking en zichzelf niet durft aanbieden aan de kiezer. Zo’n iemand vind ik pas een lafaard.”

PIETER VAN BERKEL

8

Interview

Immunoloog Professor Dr. Theo Schetters (64) kwam in Vlaanderen ongewild in het oog van een mediastorm toen het acteurskoppel Peter Van Den Begin en Tine Reymer hem citeerde in een interview in De Zevende Dag op VRT. Schetters ziet namelijk geen noodzaak om de hele bevolking te vaccineren tegen Covid-19.

Marc Van Ranst noemde hem zelfs “een gevaarlijk man”. Dat maakt niet veel indruk op de professor die, op het moment dat we hem spraken, zou moeten doceren aan de universiteit van Pretoria in Zuid-Afrika, maar al zes maanden noodgedwongen verblijft in zijn Nederlandse stek in Cuyk, Noord-Brabant.

22 APRIL 2021 U doet, naast uw academische werk als buitengewoon hoogleraar aan de universiteit, met uw eigen bedrijf onderzoek naar infectieziekten en vaccins?

“Klopt, en ik werk ook voor bedrijven en wetenschappelijke instellingen die mij vragen projecten te beoordelen, over onderzoeksopzetten te adviseren enzovoort. Sinds ik mij in januari in een interview kritisch heb uitgesproken over de coronavaccins en het overheidsbeleid, zijn sommige contracten gestopt. Ik ken niet alle beweegredenen, maar angst voor reputatieschade is er zeker een van.

Ik wil voor de duidelijkheid benadrukken dat ik hier spreek ten persoonlijken titel en dus niet namens de universiteit.”

U bent “kalltgestellt”?

“Zo heet dat. Ik word 65 en dan maak je je daar niet meer druk over. Maar dit is wel wat er gebeurt. Het is, denk ik, een van de redenen waarom de collega’s zich weinig uitspreken. Ik hoor dat onlangs Sam Brokken ontslagen is omdat ook hij zich kritisch over het coronabeleid heeft uitgesproken. Het debat mag kennelijk niet gevoerd worden. En doe je het wel, dan heeft dat gevolgen. Ik vind dat zorgelijk.”

Dat was naar aanleiding van welk interview?

“In mijn geval, een video-interview dat ik gedaan heb bij Blckbx TV (te bekijken op Youtube), waarin ik stelde dat een vaccinatie voor Covid-19 niet nodig is omdat de meeste mensen voldoende weerstand hebben en massa-vaccinatie

THEO SCHETTERS

immunoloog in het oog van de storm

met een mRNA-vaccin hoogst onverantwoordelijk is vanwege onbekende risico’s. Bovendien is er te weinig aandacht voor de ontwikkeling van geneesmiddelen die zieke mensen kunnen helpen.

Omdat mijn boodschap niet welgevallig is, probeert men mij in een kwaad daglicht te stellen. Dat weerhoudt me niet, want mijn motieven zijn eerlijk en oprecht. Ik maak me werkelijk zorgen over deze vaccins.”

Ik zag dat u in sommige media werd voorgesteld als een “anti-vaxxer”, wat vreemd is omdat u zelf vaccins ontwikkelt.

“Ja kijk, maar als de kritiek zo onzinnig is, dan kan je er gemakkelijk mee omgaan. Ik vraag me wel eens af of men in de gaten heeft wat ons drijft om onze nek uit te steken. Ik vind gewoon dat ik vanuit mijn kennis en geweten mensen moet waarschuwen. Ik heb hier geen enkel ander belang bij. Hoe meer mensen eerlijk geïnformeerd zijn, hoe beter het is. Op dit ogenblik wordt de bevolking eenzijdig voorgelicht en dat is niet goed.”

Vaak wordt geopperd dat alle vaccins noodzakelijk en efficiënt zijn: denk maar aan het poliovaccin.

Misschien is het goed om even het verschil uit te leggen tussen een polio-infectie en Covid-19?

“Ik ben van de generatie die nog mensen kent die de gevolgen dragen van kinderverlamming. Het poliovaccin is zeer effectief en het is geweldig dat men dat ook gebruikt. Maar iedereen vaccineren met het coronavaccin is in mijn optiek helemaal niet nodig. Als je ziet dat de IFR (infection fatality rate, het percentage overlijdens t.o.v. wie besmet is, nvdr) 0,23 procent bedraagt, dus vergelijkbaar met een zware griep, en dat het bijna altijd ouderen of mensen met onderliggend lijden zijn die ziek worden, dan ga je niet de hele wereldbevolking vaccineren. Dat doen we met de griep ook niet. Daar bied je de mogelijkheid van vaccinatie aan aan de risicogroepen.

Ik zie dus de medische noodzaak niet en dat wordt mij kwalijk genomen.”

Net als het BMR-vaccin (Bof, Mazelen, Rode Hond), dat in onze jeugd niet nodig was en nu als onontbeerlijk wordt voorgesteld?

“Er worden steeds meer vaccins ontwikkeld tegen ziektes die we vroeger gewoon kregen. Of níet. Toen mijn zusje mazelen had, werd ik daar juist bijgezet opdat ik het ook zou krijgen omdat men wist dat het beter was om het op jongere leeftijd door te maken. We werden dus immuun omdat we op jonge leeftijd de infectie doormaakten. Er zijn nu veilige en effectieve vaccins beschikbaar die kunnen worden gebruikt. Dat is prima, maar het is wel belangrijk dat er altijd een risico-afweging gedaan wordt: wat zijn de risico’s van vaccinatie en wat zijn de voordelen? Het mag niet zo zijn dat men vaccinatie gaat promoten simpelweg omdat het kan. Je gaat niet iets in iemand spuiten als dat niet nodig is, anders komen we op een hellend vlak. ”

Als we nu naar de huidige coronavaccins kijken, dan kan je een aantal verschillende soorten onderscheiden. Kan u het verschil eens uitleggen?

“Graag, want dat is heel belangrijk.

De vaccins die op dit ogenblik

gepusht worden zijn de mRNA-vaccins: van Pfizer/BioNTech en Moderna, en de virus-vector vaccins van AstraZeneca/ Oxford en Jansen. Zowel BioNTech als Moderna die met mRNA technologie werken zijn relatieve nieuwkomers op vaccingebied.”

Die hele mRNA-techniek komt uit de experimentele gentherapie?

“Ja. Dat is wat men doet met de mRNA-therapie, waarbij ze mensen met erfelijke ziektes behandelen. Als iemand bijvoorbeeld een bepaald enzym niet aanmaakt, kan je de genetische code voor dat enzym (mRNA) inspuiten. Dan maakt die persoon zelf dat enzym aan.

Dat is een techniek die nog volledig in ontwikkeling is. Bij dergelijke patiënten zijn zulke behandelingen meer geaccepteerd omdat de risico/voordelenbalans voor deze ziektes sneller doorslaat naar de voordelen.”

“Nu gebruikt men deze technologie ook bij vaccins. Je kunt een vaccin maken door een virus te kweken en te inactiveren. Dat stop je dan in een vaccin. Je kunt zo’n virus ook helemaal uit elkaar halen en er vervolgens een specifiek eiwit uit isoleren en dat in een vaccin gebruiken.

Die virussen moeten in grote incubatoren in laboratoria gemaakt worden. Maar als je de genetische code voor dat specifieke eiwit weet, dan is het veel eenvoudiger in het laboratorium die code in een ander virus of bacterie te brengen, die dan dat eiwit in grote hoeveelheden kan maken. Ook dan zijn grote bioreactoren nodig voor productie. De grote stap die nu gezet wordt is om die genetische code gewoon in mensen zélf te injecteren. Die eiwitten kunnen immers ook in menselijke cellen gemaakt worden, zodat na injectie je lichaam in feite een ‘vaccinfabriekje’ wordt. Maar omdat vaccins aan gezonde mensen worden gegeven, ligt de risico/voordelen-analyse heel anders dan bij chronisch zieke patiënten. Naar mijn mening moeten deze mRNA-vaccins níet in gezonde mensen gebruikt worden omdat we gewoonweg nog niet weten wat de bijwerkingen en langetermijneffecten zijn.”

Het is wel vreemd dat men nu stelt dat alleen door vaccinatie groepsimmuniteit zou kunnen ontstaan Waar zit dan precies het probleem?

Daarvoor moet ik je een stukje immunologie uitleggen: als je zo’n klassiek vaccin krijgt dan wordt het eiwit uit het vaccin opgenomen door antigeen-presenterende cellen van je immuunsysteem. Ze bewerken dat en presenteren het aan andere witte bloedcellen die dan ‘getriggerd’ worden om bijvoorbeeld antilichamen aan te maken. Als je nu mRNA inspuit in plaats van het eiwit, dan komt een deel van het mRNA in dit soort van antigeen-presenterende cellen terecht.

Het eiwit wordt dan door die cel zelf gemaakt. Ook dan wordt dan eiwit gepre-

“Ik zie de med van vaccin wordt mij kw

Interview

22 APRIL 2021 senteerd aan andere witte bloedcellen en komt de immuunreactie op gang. Tot zover alles goed. Waar ik mij zorgen over maak, is dat het mRNA in veel méér cellen kan terechtkomen dan alleen maar in antigeen-presenterende cellen. Als het in een spier gespoten wordt, kan het ook in de spiercellen tot uiting komen. Een deel gaat ook gewoon je bloedbaan in en is teruggevonden in de lever en de milt en zelfs in de hersenen. Dat wil je niet, want in die organen kan het ook weer tot expressie gebracht worden en dan is het een soort ‘marker’ voor jouw immuuncellen om te zeggen: deze cel hier draagt een vreemd spike-eiwit. Jouw immuunsysteem zal die cel vervolgens opruimen. Dat wil je net niét. Tijdens ander onderzoek waarin men mRNA in bepaalde cellen had gebracht, zag men dat er een activatie ontstond van mechanismen die betrokken zijn bij het ontstaan van prionen. Prionen veroorzaken BSE en de Kreuzfeld-Jacob-ziekte. Ik zeg niet dat mRNA dit allemaal per se gaat doen. Ik zeg wel: wij weten hier zó weinig van dat het onverantwoord is om een hele bevolking hiermee te injecteren. En nu zelfs kinderen van zes maanden oud (Pfizer doet nu proeven op kinderen en baby’s, nvdr). Ik vind dit onethisch.”

Wat met de andere vaccins?

“In China zijn er bedrijven die coronavaccins op de conventionele manier maken. Zij kweken het coronavirus op en inactiveren het zodat het veilig is als het ingespoten wordt. Dan heb je de recombinant eiwit-vaccins, waarbij je andere micro-organismen in het lab het spike-eiwit laat maken. Dat zijn bijvoorbeeld het GSK-Sanofi-vaccin en het vaccin van Novavax. En dan zijn er nog de virusvectorvaccins: daarbij gebruikt men een onschuldig verkoudheidsvirus waar je het spike-eiwit van het coronavirus inbrengt. Het AstraZeneca vaccin is zo’n virusvectorvaccin. De selectie van dat virus is zo dat het niet kan woekeren.

Het is slechts tijdelijk aanwezig en levert dat spike-eiwit af. Dat werkt ook. Maar je krijgt ook negatieve bijwerkingen. Normaal krijg je het virus namelijk via de luchtwegen binnen. Als je het inspuit, is het toch een andere zaak. De stollingsproblemen die sommige mensen krijgen zouden daarmee te maken kunnen hebben.

Van de vaccins is de onderzoeksperiode nog niet voltooid en van enkele loopt die nog door tot 2023. Dat ze toch toegepast mogen worden, is omdat er sprake was van een noodsituatie. Dat was begrijpelijk, omdat er in het begin sprake was van een IFR van 6 procent. Daarna echter werd dat cijfer naar beneden bijgesteld.

Mijn kritiek op beleidsmakers is: als je ziet dat die situatie verandert en de IFR vele malen lager is, dan moet je de risico/voordeel-analyse opnieuw maken.

Zeker met vaccins die slechts een voorwaardelijke vergunning hebben. Ik ben van mening dat - omdat er geen noodtoestand meer is - de voorwaardelijke vergunning ingetrokken zou moeten worden of op zijn minst aangepast en dat dat vaccin alleen toegelaten mag worden voor het gebruik bij mensen die een hoog risico lopen.”

Sommige vaccins lijken nu al ernstige bijwerkingen te geven en zijn daarom niet meer voor iedereen geschikt. Komt dat door de mRNA technologie?

“De bijwerkingen die de mRNA en virusvectorvaccins tegen corona geven

zijn erger en komen vaker voor dan die na een griepvaccinatie. Er zijn mensen die erg ziek zijn van het vaccin en sommigen zijn daarna overleden. Het is te gemakkelijk om, nu er ernstige bijwerkingen gemeld worden, dit meteen aan het gebruik van een bepaalde technologie toe te schrijven, maar men mag die bijwerkingen ook niet bagatelliseren.

Een bijkomend probleem is dat er niet goed gecommuniceerd wordt over die bijwerkingen. Wij krijgen wel elke dag te horen hoeveel mensen een positieve PCR-test hadden en of er iemand in het ziekenhuis is opgenomen met corona, maar nu men per dag tienduizenden – zo niet honderdduizenden - mensen met deze vaccins injecteert, krijgen we de rapportage over de bijwerkingen maar één keer per twee weken. Dat wekt achterdocht, zeker als er sterfgevallen gemeld worden en landen om ons heen daar dan maatregelen op nemen.”

Toen mijn zusje mazelen had, werd ik daar juist bijgezet opdat ik het ook zou krijgen omdat men wist dat het beter was om het op jongere leeftijd door te maken. We werden dus immuun omdat we op jonge leeftijd de infectie doormaakten Ik hoor van mensen die een vaccinatie kregen kort nadat ze Covid-19 hadden gehad. Is dat wel nodig?

“Voor elke vaccinatie geldt dat de persoon een goede gezondheid moet hebben omdat het immuunsysteem dan goed werkt. Als iemand hersteld is van een corona-infectie, dan kan je ervan uit gaan dat zo’n persoon een goede immuniteit heeft. Zeker, er zijn her-infecties beschreven, maar dat zijn echt hoge uitzonderingsgevallen. Gezien het risico op bijwerkingen na vaccinatie valt de voordeel/nadeel-balans voor die persoon negatief uit. Dus niet vaccineren zou ik zeggen. “Aan de andere kant zijner mensen die claimen dat de immuniteit die je krijgt door vaccinatie beter zou zijn dan de immuniteit die je verkrijgt door het doormaken van een corona-infectie.

Dat is echt niet zo. Als je alleen gevaccineerd bent tegen het spike-eiwit, dan ben je mogelijk niet goed beschermd tegen virussen die een ander spike-eiwit hebben. Door een natuurlijke infectie echter wordt je immuunsysteem in contact gebracht met veel meer verschillende viruseiwitten dan na vaccinatie met een vaccin dat alleen op het spike-eiwit gebaseerd is. Dus je hebt na een infectie een bredere bescherming.”

dische noodzaak natie niet en dat walijk genomen”

Gek genoeg heeft de WHO de definitie van ‘groepsimmuniteit’ een paar maanden geleden aangepast?

“Het is wel vreemd dat men nu stelt dat alleen door vaccinatie groepsimmuniteit zou kunnen ontstaan. Dat is natuurlijk niet zo. Het heet ‘herd immunity’ (kudde-immuniteit) omdat het een begrip is dat uit de diergeneeskunde komt en daar een heel bekend fenomeen is. Om de definitie van groepsimmuniteit te beperken tot vaccinatie lijkt een legitimatie om meer mensen te kunnen vaccineren. Het heeft te maken met woordgebruik; maar verandert niets aan de immunologie.”

Er komt steeds meer tegenspraak tegen het beleid vanuit academische hoek. U was samen met professor Pierre Capel een van de eersten die zich uitspraken. Onlangs was er ook een publicatie in The Lancet van zes Franse virologen die zich tegen het beleid kanten. Maar eigenlijk zien we dat, met uitzondering van Zweden, de ‘overheidsvirologen’ in heel Europa het bijna roerend met elkaar eens zijn. Hoe komen die op die stoel terecht?

“Ik denk niet dat ze van die stoel áf geweest zijn. Dit lijkt een herhaling van wat er gebeurde tijdens de Mexicaanse griep, en in België en Nederland zijn het dezelfde deskundigen die de media domineren en geen tegenspraak dulden.

Neem nu die piek in de besmettingen in maart/april vorig jaar. Door thuis te blijven als je symptomen had, betere algemene hygiëne zoals vaker handen wassen en samenkomst van grote groepen te beperken, zijn we door de epidemie heen gekomen. We droegen toen geen mondkapjes en de scholen waren gewoon open. We deden verder normaal. De situatie is nu sterk veranderd; op het ogenblik heeft al een groot aantal mensen een infectie met dit coronavirus gehad, zijn veel kwetsbare mensen al gevaccineerd en is de zomer weer op komst. Tijd voor een ander beleid. En toch krijgen deze experts hun zin. Het is onvoorstelbaar dat we nu een jaar later nog in zo’n strenge lockdown zitten. Ik begrijp daar helemaal niets van.”

Het vaccinatiepaspoort is een ander heet hangijzer. Wat is het nut daarvan als nog niet duidelijk is of iemand die gevaccineerd is ook nog besmettelijk is?

“In het registratiedossier van het AstraZeneca-vaccin wordt een effectiviteit van 64 procent opgegeven. Dat houdt in dat 1 op de 3 die daarmee gevaccineerd wordt dus niét immuun is. En toch zouden die mensen een paspoort krijgen. Dat is vreemd. Bovendien: aan de ene kant wordt het argument dat virussen muteren gebruikt om te waarschuwen voor de zoveelste golf en aan de andere kant verzwijgt men dat dit een effect heeft op de werkzaamheid van de vaccins. De vaccins gebruiken de sequentie - de code - van het coronavirus uit 2019 en het is dus maar de vraag of dat bescherming biedt tegen de virusvariant van het seizoen 2021/2022. Een vaccinatiepaspoort heeft dan ook geen zin. Los nog van het feit dat zo’n paspoort onderscheid in de samenleving bewerkstelligt. Dat moeten we niet willen.”

onzin is. In het review wordt echter duidelijk gemaakt dat dat maar een van de werkzaamheden is. Zij claimen dat Ivermectine ook effecten heeft op het bloedstollingssysteem, dat zou geremd worden. Als dát zo is, dan komen we al op bekend terrein. Bij de ernstiger vorm van Covid-19 krijg je een ontstekingsreactie waarbij bloedstolling optreedt. Dit is dus een pleidooi om verder te kijken, maar dat haal je niet uit het lab, dat haal je uit patiënten. Dat zijn dure studies die niet snel terugbetaald worden, want Ivermectine is bedoeld voor mensen die serieuze Covid-19-klachten krijgen. En dat is maar een heel beperkte groep. Je gaat dat dus niet snel terugverdienen.

Een hoopvol geluid is dat Huvepharma berichtte dat zij een uitgebreide klinische studie in mensen doen, waarin ze kijken naar klaring van het virus in patiënten. De tussentijdse resultaten zien er goed uit; hopelijk blijft dat zo.”

Moeten we leren leven met SARSCoV-2?

“Je krijgt het de wereld zomaar niet uit. Een van mijn argumenten daarvoor is dat het ook zit in nertsen en andere marterachtigen, en vandaaruit kan het zo weer terug op mensen overslaan. In een enquête van het wetenschappelijk tijdschrift Nature blijkt dat meer dan 90 procent van de experts dat verwacht.

Het kan ook zijn dat het op een gegeven moment uitdooft. Zoals je een steen in een vijver gooit en de rimpeling ooit verstilt. Net als de Mexicaanse griep.”

Een persoonlijke vraag: wat zegt u tegen uw dierbaren die zich willen laten vaccineren?

“Als deze vraag in jouw omgeving speelt, dan kan je het beste de vraag stellen: ‘Hoeveel mensen ken je in jouw omgeving die zijn overleden aan Covid-19?’ Mijn dorp hier (Cuyk in Noord-Brabant) telt 25.000 mensen. Daarvan zijn er in het hele jaar 22 personen overleden aan Covid-19, de meesten al op leeftijd. Als je het zo stelt, krijg je een beter idee van de proporties van het coronaprobleem. Moet je je daartegen laten vaccineren? Als de overheid jou níet kan overtuigen dat het belangrijk is voor je gezondheid, maar met andere argumenten komt, dan moet je je de vraag stellen hoe betrouwbaar die overheid is. En dan is er nog het argument van de “reactogenicity”, de manier waarop mensen reageren op het vaccin. Eén procent van de mensen krijgt direct ernstige bijwerkingen en zijn een paar dagen uitgeteld. En dan hebben we het nog niet over sterfgevallen. De bijsluiter van het AstraZeneca-vaccin is niet voor niets aangepast. Er is nu toch een zeer kleine kans dat je problemen krijgt met je bloedstolling. Je zal die persoon maar zijn.”

ALAIN GROOTAERS

Hoe zit het eigenlijk met die medicijnen tegen Covid-19? Daar horen we bijzonder weinig over. Het lijkt wel of ze “on hold” staan.

“Het is precies wat je zegt. Ze staan on hold. Er is een review uitgekomen in het Japanse Journal of Antibiotics, een van de auteurs is Satoshi Ōmura die de Nobelprijs geneeskunde won voor het ontwikkelen van het medicijn Ivermectine.

Zij beschrijven in die review de hele situatie rond Ivermectine, het gebruik daarvan bij Covid-19 en de problemen die zij ondervinden met autoriteiten.

Het gebruik van Ivermectine is gestoeld op in-vitro-experimenten waarin men het virus heeft gekweekt in de aan- en afwezigheid van Ivermectine om te kijken of je het virus daarmee kan afremmen. Dat lukte, maar de concentraties die je daarbij nodig hebt kan je nooit in het plasma van mensen bereiken.

Critici zeggen daarom dat dit medicijn

9

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland NEDERLAND

Tweede Kamer heeft een nieuwe voorzitster Hebt u een beetje de soap gevolgd in Nederland op Goede Vrijdag? Mark Rutte had gelogen, kreeg een motie van afkeuring in de Kamer en zou nooit een vierde regering vormen.

We zijn nauwelijks enkele weken verder en van al die ophef blijft niets meer over. “Natuurlijk komt er een vierde kabinet Rutte”, schrijft gewezen minister Ronald Plasterk (PvdA) en Nausicaa Marbe titelt haar populaire column in De Telegraaf: “Paringsdans Kaag en Rutte zet kiezer in de kou”. D66-leidster Kaag van de linkse liberalen (geestgenoten van Somers en Van Quickenborne) uit voortdurend haar morele superioriteit, maar heeft in de praktijk al een eerste sjoemelfactuur bij de uittredende minister-president ingediend die ze prompt (en letterlijk met een knipoog) liet betalen.

Exit Arib

© PHOTONEWS

De efficiënte Tweede Kamervoorzitster Khadija Arib (PvdA) is vervangen door een Kaag-creatuur. Arib stond immers boven de partijen en wilde niet de gehoorzame dienares van de

regering zijn. Daarenboven irriteerde ze Rutte en Kaag wegens haar houding tegenover Geert Wilders. Ze zocht niet naar foefjes om hem het woord af te nemen of hem anders dan andere volksvertegenwoordigers te behandelen. Wilders beklemtoont iedere keer dat ze volgens hem wegens haar dubbele Nederlands-Marokkaanse nationaliteit feitelijk geen Kamervoorzitster mocht zijn en voegt er in diezelfde adem aan toe dat ze het uitzonderlijk goed deed. Misschien groef Arib haar eigen graf toen ze in een Andere Tijden-special betreurde dat veel Kamerleden er weinig van bakken omdat ze maar een of twee termijnen zetelen en hun werk als een opstap naar een beter betaalde baan zien. Ze beklemtoonde dat zij, Kees van der Staaij (van de SGP, een streng-protestantse partij) en Geert Wilders de enige echte veteranen van de Kamer zijn.

En ze veroorzaakte een schokje

Gevolg gevend aan de marsbevelen uit het achterkamertje van de partijleiders werd Vera Bergkamp (D66) vlotjes verkozen tot voorzitster van de tweede kamer.

met de mededeling dat ze alle drie hebben afgesproken na corona eens lekker te gaan eten en herinneringen aan hun Kamerervaringen uit te wisselen. Zie je al een Dewael op televisie verklaren dat hij graag aan tafel schuift met Filip Dewinter? Op sommige punten is Nederland veel minder verkrampt dan Vlaanderen.

Welkom Bergkamp De nieuwe Tweede Kamer heeft vervolgens de marsbevelen uit het achterkamertje van de partijleiders keurig gevolgd en bij de eerste stemming een ideale voorzitster naar beeld en gelijkenis van Kaag gekozen.

Vera Bergkamp bezit al de goede eigenschappen van een links-liberaal. Ze is de dochter van een Nederlandse en een Marokkaan en was opportunistisch genoeg om de naam van haar moeder te kiezen. Ze studeerde politicologie en ze heeft geen dag in haar leven gewerkt bij een bedrijf dat zelf zijn geld moest verdienen, maar altijd bij een organisatie die van overheidssubsidies leefde. En ze heeft op twee fronten haar frontstrepen verdiend. Ze is ten eerste lesbisch en zwijgt daar geen seconde over. Ze was jarenlang voorzitster van de oudste lgtb-enz.-vereniging die ook van overheidsgeld leeft. Dat is de vereniging die tot midden de jaren negentig vond dat het huwelijk een gevangenis was en feitelijk moest verdwijnen, tot sommige leden daar blijkbaar anders over dachten. Ze heeft successen op haar naam. Scholen mogen bijvoorbeeld geen homofiele leerlingen weigeren, al zwijgt ze zedig over islamitische scholen waar zo’n leerling zijn of haar leven niet zeker is.

Kinderen moeten volgens haar in het eerste studiejaar leren dat er veel meer seksuele identiteiten zijn dan jongetje of meisje. Bergkamp strijdt ook onverschrokken tegen de uitwassen van de wietteelt, dat wil zeggen: het moet voor haar gedaan zijn met slechte wiet. De overheid moet er met harde controles voor zorgen dat de consumenten de juiste prijs/ kwaliteit van deze steeds sterker wordende harddrug krijgen.

Kortom, alle goede eigenschappen om Kamervoorzitster te worden. Een plaatje!

JAN NECKERS

NOOD-IERLAND

Hoe reëel is de protestantse dreiging?

Dat er meer broeit dan louter coronaverveling blijkt uit het feit dat de protestantste unionisten steeds vaker 'parades' organiseren. Hamvraag is te weten of deze dreigingen ernstig moeten worden genomen. Vergeten we vooral niet dat de militaire en politieke dreiging van de unionisten destijds de aanzet heeft gegeven tot de Ierse Paasopstand van 1916.

Volgens Pete Shirlow, directeur van het Instituut voor Ierse studies van de universiteit van Liverpool, die veel met unionistische groepen heeft gewerkt, wordt het probleem overroepen. “We zijn niet meer in 1968, die wereld bestaat niet meer en de oudsten weten dat niets de mensen nog de straat opjaagt”, zegt hij. Maar dominee Mervyn Gibson, zelf oudlid van de RUC (Royal Ulster Constabulary of Noord-Ierse politie), eminent lid van de Orange Order en ingebed in de protestantse gemeenschap, waarschuwt dat de dreiging elke dag reëler wordt.

De voormalige protestantse milities zijn na het Goede-Vrijdagakkoord van 10 april 1998 stilgevallen, veel grotere groepen vielen uiteen in sectaire bendes die elkaar naar het leven stonden.

De grootste, het UDA (Ulster Defence Association), evolueerde tot een crimineel kartel dat vooral betrokken was in drugshandel, moord en bedreiging.

UVF Sommige van deze milities hebben nooit het Goede-Vrijdagakkoord erkend. De Ulster Volunteer

DUITSLAND

© WIKIPEDIA

22 APRIL 2021

Force deed dat wel, maar ingewijden zeggen dat de leiding van UVF steeds verklaard heeft klaar te zijn “mocht het nodig zijn”. Het belangrijkste aandachtspunt voor de Noord-Ierse veiligheidsdiensten blijft de generatiewissel bij UVF: het zou weleens kunnen dat de organisatie in handen komt van jongere, meer radicale elementen. Men schat de grootste en meest militante fractie van UVF, die van East Belfast, op 1.500 tot 2.000 personen. Ook het wapenarsenaal zou intact gebleven zijn.

PIET VAN NIEUWVLIET

Censuurpoging tegen Heino

Duitse liederavond wordt plots ‘haatcampagne’ In Duitsland is de intussen 82-jarige zanger Heino, de man met de kenmerkende zwarte bril, nog steeds immens populair. Maar bij links is hij ‘verdacht’. Dat ondervond de zanger zopas, toen hij een optreden aankondigde in de stedelijke feestzaal van Düsseldorf.

“Duitse liederavond”, zo heet het concert en Heino poseert voor een Duitse vlag op de affiche. Dat was teveel voor de plaatselijke zaalintendant Michael Bekker. Die liet Heino weten dat zijn concert in strijd was met een richtlijn van de stad, die ‘hetze’ in stadszalen verbiedt. ‘Hetze’, wat zoveel betekent als ‘haatcampagne’, is in Duitsland een codewoord voor alles wat rechts of nationalistisch is. Een concert onder de titel “Heino – een liederavond”, dat mocht wel.

Het management van Heino geloofde zijn oren niet en vroeg meer uitleg. Die werd zo mogelijk nog gekker. “Het gaat hier om het benoemen van een liederavond als ‘Duits’. Dat gaat dan over de vorm van het concert en niet de inhoud. Dat is feitelijk en politiek niet correct. Als in de muziekzaal stukken van Brahms en Beethoven gespeeld worden, noemen we het ook geen Duits concert.”

Rechts-populistisch Maar de manager van Heino, Werner, liet zich daardoor niet intimideren. ”Heino is een Duitse zanger die Duitse liederen zingt. Als nu tegenwoordig het woord ‘Duits’ zélf al rechts-populistisch is, dan schaft Duitsland zijn identiteit af. Het is compleet absurd, hoe ver deze politieke correctheid tegenwoordig gaat. Het woord ‘Duits’ hoort toe aan alle Duitsers.”

Ook Heino zelf schoot met scherp. “Ik denk er nog niet aan, het woord Duits te schrappen”, zo klonk het ferm. “Moet ik mij nu als Duitser van 82 jaar gaan schamen voor het woord ‘Duits’? Ik vind dat hele gedoe over het gaan gebruiken van een ‘nieuwe correcte taal’ echte ‘quatsch’. Ik ben en blijf een Duitse zanger die Duitse liederen zingt en die van de Duitse taal houdt”, aldus Heino.

Toen de populaire pers er lucht van kreeg en de kritiek tegen deze vorm van censuur aanzwol, greep de CDU-burgemeester van Düsseldorf in. “Het concert gaat door en wordt bekendgemaakt onder die naam”, aldus Stephan Keller (CDU). “Ik zie in de affiche van Heino hoegenaamd niets nationalistisch of iets dergelijks.”

Monument Heino zonder complexen In de Duitse populaire muziekcultuur is de zanger Heino een monument. In Vlaanderen is hij wellicht enkel met Will Tura te vergelijken. Hij maakte zijn eerste platen al in de jaren ’60, met groot succes.

In de jaren ’70 verkocht hij miljoenen platen met schlager-hits, waaronder “Blau blüht der Enzian”.

Heino heeft zichzelf daarbij altijd zonder complexen als Duits en als Duitser geprofileerd. Vaak haalde hij zijn inspiratie uit traditionele Duitse volksliederen, studentenliederen, jeugdbewegingsliederen: zijn opnames behoren tot het beste wat in die genres bestaat. Graag en veel poseert hij op hoezen van albums voor de Duitse vlag.

Ook in kringen van Vlaams-nationalisten was en is Heino zeer geliefd.

Aan politiek-correcte taboes heeft de man altijd zijn voeten geveegd: zo nam hij zonder aarzelen een plaat op met daarop ook het bijzonder mooie lied “Wenn alle Untreu werden”. Dat dit tijdens de Tweede Wereldoorlog ook door de Waffen-SS gezongen werd, daar stoorde Heino zich niet aan: het lied dateert al van 1814 en het is een mooi lied, zo klonk het. En inderdaad, in een vrije samenleving is dat het enige waarmee een muzikant of zanger rekening zou moeten houden.

HDG

Buitenland

22 APRIL 2021 © PHOTONEWS

DIPLOMATIEKE VALIES

11

AFGHANISTAN

De terugkeer van de Taliban Afshin Elian vatte in Elsevier Magazine in één zin samen waartoe de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Afghanistan zal leiden: een terugkeer van de Taliban.

Een concentratie van troepen aan de oostelijke grens met Oekraïne moet vooral als een signaal van de Russische president Poetin aan Biden gezien worden.

Een signaal van Moskou

Het risico van een escalatie in oostelijk Oekraïne is reëel, ook al verwachten de meeste experts het niet. Eerder lezen zij een boodschap van Moskou, gericht aan de nieuwe Amerikaanse president. Voor Rusland is dit een cruciale geopolitieke kwestie, desnoods een confrontatie waard. Niet voor Washington. En dus moet Kiev maar eens wat in toom worden gehouden.

Het is een van de vele tests die de kakelverse bewoner van het Witte Huis via zijn baxter toegediend krijgt.

De Russische operatie die in 2014 tot de annexatie van de Krim en een oostelijk deel van Oekraïne leidde, was gehuld in geheimzinnigheid. Een heel contrast met de troepenopbouw, open en bloot, die de jongste weken ontwaard werd aan de grens met wat inmiddels de zelf uitgeroepen Volksrepublieken Donetsk en Loegansk zijn, de facto onttrokken aan de soevereiniteit van Kiev. De militaire aanwezigheid is voldoende sterk om een succesvolle operatie in Oekraïne uit te voeren, maar de kans dat dit op korte termijn gebeurt, is betrekkelijk klein. Toch moet men waakzaam blijven voor een escalatie. In een notendop is dat de kern van een recente CIA-briefing. Het lijkt hen vooral een signaal te zijn.

Kiev intomen Oekraïne won de voorbije jaren aan zelfvertrouwen. Er werd een strategisch plan opgesteld om de Krim opnieuw te veroveren, het regent verklaringen en bedreigingen richting Rusland en als nooit eerder gezien schurkt Oekraïne zich tegen de NAVO aan. Sterker nog, zoals in diplomatieke kringen te horen is, gedragen ze zich hoogmoedig, alsof ze de volle westerse steun genieten.

Jammer genoeg voor hen oogt de werkelijkheid ietwat anders. Financiële en militaire steun is de limiet, maar het perspectief van lidmaatschap is helemaal uitgesloten. Er is nu eenmaal zo'n regel dat landen verwikkeld in territoriale disputen hier niet voor in aanmerking komen.

Belangrijkste boodschap van Poe-

tin aan Washington is dat zijn land niet bereid is concessies te doen rond Oekraïne. Onderdeel van dit signaal is het advies Kiev in toom te houden. Want als veel gesproken wordt over een mogelijke Russische invasie, is er ook de vaststelling dat indien Oekraïne zelf militaire initiatieven zou nemen in dit gebied, waar de voorbije jaren een half miljoen Russische paspoorten uitgereikt werden, Moskou zal moeten terugslaan. En dan wordt het spookbeeld van de escalatie plots werkelijkheid.

'Eeuwen en continenten' Deze kwestie maakt deel uit van de testfase waar Joe Biden op getrakteerd wordt. Moskou wil weten welk vlees het in de kuip heeft, maar ook Peking, Teheran en nog wat andere plaatsen op de planeet zijn razend benieuwd. Oekraïne is slechts één dossier. Ook Hong Kong en Taiwan passen in het rijtje. In dat opzicht bekeken is zijn aankondiging dat de VS zich uit Afghanistan terugtrekken symbolisch genoeg op 11 september, precies twee decennia na de aanslagen, ook een signaal dat in voormelde plaatsen niet als 'sterk' zal overkomen. Er was de koude oorlog, de plotse situatie van na de implosie van de USSR met een schijnbaar almachtig Amerika dertig jaar geleden, geëvolueerd tot de realiteit van vandaag, met iemand als Biden aan het hoofd van een verscheurde burgerlijke samenleving.

Een bijzonder interessante trend voor naties die in termen van 'eeuwen en continenten' denken.

MICHAËL VANDAMME

De Taliban lacht zich in het vuistje bij de aangekondigde beslissing van Joe Biden de Amerikaanse troepen uit Afghanistan terug te trekken.

In vele sciencefiction-films moet het Amerikaanse leger een wanhopige strijd voeren tegen buitenaardse monsters. De rest van de mensheid sluit zich dan meestal bij de VS aan. Het is nu eenmaal sciencefiction.

In werkelijkheid zouden zelfs de wreedste buitenaardsen kunnen rekenen op massa’s bondgenoten en collaborateurs. Twijfelt u daaraan?

Kijk dan maar eens hoe vele mensen reageerden toen de VS tegenover “aardse” monsters stonden als Stalin, Khomeiny, Saddam Hoessein, Bin Laden of de Taliban.

Velen, en echt niet alleen de linkerzijde, stonden toen aan de kant van de monsters, tegen de VS. Dat de Taliban aanslagen pleegden op lagere scholen en meisjes de neus afsneden omdat ze wilde leren lezen, dat ze massaal drugs verhandelden en medeplichtigen waren van Al Qaeda, dat was plots van geen tel meer. Nog liever die monsters dan de Amerikanen.

Over de Taliban werden een aantal verhullende propagandaleugens verspreid, die nu nog steeds de ronde doen. Men beweert bijvoorbeeld dat zij zijn voortgekomen uit het legitieme verzet tegen de Sovjetinvasie, wat een pertinente leugen is. De Taliban zijn pas vanuit Pakistan naar Afghanistan gekomen in 1992 toen de laatste Sovjettroepen al lang waren verdwenen.

De enige echte erfgenaam van het verzet was de Noordelijke Alliantie, die tegen de Taliban is blijven vechten tot de komst van Amerikaanse en Britse troepen in 2001.

Men ontkende of minimaliseerde heel lang hun hechte samenwerking met Al Qaeda.

Symbolische datum De (marxistische) poppenspelers die aan de touwtjes trekken in Washington hebben Biden zo ver gekregen dat hij bijna pal op de twintigste verjaardag van de aanslagen van 11 september 2001 alle Amerikaanse troepen uit Afghanistan terugtrekt. Die datum is een symbolische slag in het gezicht van de duizenden slachtoffers van de terreur van de Taliban en Al Qaeda. De troepen van andere landen trekken zich eveneens rond die tijd terug. Zonder Amerikaanse steun zijn hun posities onhoudbaar. Afghanistan zal opnieuw een antiwesterse islamitische terreurstaat worden, net zoals het IS-kalifaat in Syrië en Irak dat was.

Het zal allemaal herbeginnen. Kindhuwelijken zullen weer legaal worden. Meisjes zullen nooit meer leren lezen. “Ketters” en niet-moslims zullen weer vervolgd worden en kunstschatten vernietigd. IS en Al Qaeda zullen er opnieuw trainingskampen en bases opbouwen, van waaruit ze aanslagen op westerse doelen zullen plegen. Miljoenen Afghanen die na de bevrijding eventjes van relatieve vrijheid en normaliteit hebben geproefd - heel pover naar westerse normen, maar paradijselijk naar Afghaanse criteria - zullen proberen het land te ontvluchten en zij zullen de speelbal worden van hetzelfde soort politieke chantage waarin Erdogan zo’n meester is.

Geopolitieke ramp Het is een mythe dat de oorlog in Afghanistan hopeloos was. Ja, het was allicht onmogelijk het hele land te pacificeren. Maar met een volgehouden militaire campagne was het wel mogelijk geweest om met geringe westerse verliezen de Taliban geïsoleerd en zwak te houden. Zo had men kunnen beletten dat zij opnieuw de staatsmacht in handen kregen. Trouwens, uit het laatste nummer van The Economist vernemen we dat het voorbije jaar geen enkele Amerikaanse soldaat het leven liet in Afghanistan.

Maar om dit doel te bereiken moet men wel aanvaarden dat er altijd troepen op het terrein zouden moeten blijven. Net zoals er bij ons altijd politie nodig zal zijn.

Ook president Trump heeft vanuit een isolationistische reflex dikwijls ondoordacht troepen teruggetrokken, zonder de geopolitieke consequenties daarvan te voorzien. Denk maar aan de rampzalige gevolgen van de Amerikaanse terugtrekking uit Syrisch Koerdistan, waardoor Erdogan daar de vrije teugel kreeg. Maar zelfs Trump heeft in Afghanistan een behoedzamer beleid gevoerd.

Wat men Biden nu laat doen, is het recept voor een geopolitieke ramp, die niet alleen Afghanistan zal treffen, maar een groot deel van de wereld, inclusief de VS en Europa.

Het is het eerste symptoom van wat er ons te wachten staat in deze “nieuwe wereldorde” waarin de staatsmacht in Amerika door onze vijanden is geüsurpeerd en het land niet meer zijn stabiliserende rol speelt als laatste westerse grootmacht.

PAUL BÄUMER

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

12 Interview

22 APRIL 2021

De nieuwsuitzendingen van VTM en VRT hebben de berichtgeving over de coronacrisis eenzijdig aangepakt.

Dat blijkt uit een onderzoek van politieke wetenschappers Stefan Walgrave en Ine Kuypers van de Universiteit Antwerpen. Nooit eerder was er een thema dat de nieuwsagenda zo hard domineerde, menen de onderzoekers. “Andere thema’s bestonden haast niet meer.”

PROFESSOR STEFAAN WALGRAVE ONDERZOCHT TELEVISIEJOURNAALS VAN VTM EN VRT TIJDENS CORONACRISIS et Elektronisch Nieuwsarchief (ENA) van de universiteit monitort alle hoofdjournaals van VTM en VRT sinds 2003. Wat de onderzoekers in 2020 zagen, hebben ze de voorbije 20 jaar nooit meegemaakt.

“We moeten vermoedelijk teruggaan tot de oorlog om zulke dominantie van één thema te vinden”, vertelt professor Stefaan Walgrave (54). “Vooreerst is er de stijging in lengte van de journaals.

Op Eén steeg de lengte van 29,7 minuten naar 34,1 minuten, bij VTM ging het van 34,4 naar 41,5 minuten. In beide gevallen houden we geen rekening met het sportnieuws. In geen enkel jaar, sinds 2003, duurden de journaals langer dan tijdens de coronacrisis.”

De duur van de nieuwsuitzendingen was opmerkelijk, maar er werden ook andere belangrijke conclusies getrokken.

“Klopt, uit ons onderzoek valt ook op dat de breedte van nieuwsagenda enorm versmald is. Zowat 60 procent van al het nieuws handelde over corona. En in ons onderzoek zitten ook de eerste twee maanden van 2020 vervat, een periode waarin corona nog niet, of nauwelijks, in ons land aanwezig was.

Toen was het nog een verre ziekte waar men alleen in China last van had. Ook de zomerperiode van 2020, toen het coronagevaar gedeeltelijk verdwenen was, werd opgenomen in de cijfers.

En zelfs dan zitten we nog altijd aan 60 procent coronanieuws in totaal.”

Welke thema’s hebben in het nieuws plaats moeten ruimen voor corona?

“Vooral milieu, migratie en mobiliteit bleken plots geen problemen meer.

Daar hoort natuurlijk ook een kanttekening bij. Zo was er veel minder migratie omdat de grenzen gedeeltelijk dicht bleven. En er waren ook geen files meer, want iedereen werkte van thuis.

Daardoor verdween ook de urgentie en de waarneembaarheid van die problematiek. Maar een ander voorbeeld

is het thema politiek. Ondanks het feit dat we een lange regeringsvorming hadden, is politiek veel minder aan bod gekomen.”

“Er was dus een versmalling van de nieuwsagenda en daarnaast stelden we ook vast dat, als je de politieke verhoudingen bekijkt, vooral de regeringspartijen aan bod kwamen in het nieuws. De tegenmacht, de oppositie dus, was plots verdwenen. Dat was wellicht geen journalistieke keuze. Deel van de verklaring is waarschijnlijk dat het de tactiek van de oppositie was om de coronaproblematiek te laten overwaaien en de problemen over te laten aan de meerderheid. Wij hebben alleen maar kunnen vaststellen dat de oppositie compleet afwezig was. Dat is ook de reden waarom we, bij wijze van boutade, gezegd hebben dat de Vlaamse nieuwsbulletins, voor even, wel wat gelijkenissen vertoonden met de nieuwsuitzendingen in China of Rusland.”

U berekende ook hoeveel spreektijd de experten kregen. De absolute koploper daarin bleek Marc Van Ranst.

Hoe lang kwam hij eigenlijk aan het woord?

TOP 20 MEEST SPREKENDE EXPERTS EN POLITICI IN JOURNAALS

Let wel, de mensen van Horeca Vlaanderen, Unizo of de onderwijskoepels zijn wél aan bod gekomen, maar zij spreken altijd vanuit de belangengroep die ze verdedigen. En hun uitspraken, door de belangen die ze onvermijdelijk verdedigen, hebben niet altijd hetzelfde gewicht als die van de virologen. Bovendien zijn er, gewoon ter vergelijking, maar liefst 500 artsen of medische experten aan het woord geweest. Dat wil zeggen dat de kijkers bijna elke dag een nieuwe medische expert te horen kregen.”

(periode januari-oktober 2020, uitgedrukt in seconden)

Er waren ook academici die kritiek hadden op het coronabeleid. Kwamen zij onvoldoende aan bod?

“Er is op een gegeven moment een soort tegenbeweging geweest waarbij een aantal niet-medische experten, zoals een Lieven Annemans, zich met een andere analyse in de discussie kwamen mengen. Maar Lieven Annemans heeft in totaal slechts 400 seconden mogen spreken in de journaals, zo blijkt uit ons onderzoek. Dat stelt kwantitatief helemaal niets voor.”

“Toen de regering-Wilmès aan zet was, werden op het einde in de adviesorganen ook andere dan medische experten opgenomen. Toen De Croo in het zadel kwam, werd opnieuw voor de medische lijn gekozen. Alternatieve experten zaten vanaf dan weer minder in de adviescommissies en ze kregen ook geen voet aan grond in de journaals.”

Zijn de resultaten van uw onderzoek onrustwekkend te noemen?

“Zulke situatie kan niet blijven duren, zoveel is duidelijk. Nieuws kan maar voor even zo blijven als we zagen in 2020, anders is er een probleem. Dat de opposi-

“Marc Van Ranst is, alleen al in onze onderzoeksperiode, meer dan 26.000 seconden aan het woord geweest in de nieuwsuitzendingen. Dat is enorm veel. In de geschiedenis van de journaals heeft nog nooit iemand zo veel gesproken. Het coronanieuws werd sterk belicht vanuit een medische invalshoek.

Het waren vooral virologen en vaccinologen die in het nieuws aan bod kwamen. Pedagoog Pedro De Bruycker is de eerste niet-medische expert in ons lijstje. Hij heeft amper 499 seconden mogen spreken. Dat verschil is dus enorm.”

“Corona werd permanent belicht vanuit een medische invalshoek.

Dat is wel een bewuste keuze van de nieuwsredacties geweest. Het nieuws werd bekeken vanuit een virologische bril. Maar in een pluralistische samenleving moeten er ook andere experten aan het woord komen.

Marc Van Ranst Steven Van Gucht Pierre Van Damme Ben Weyts Alexander De Croo Jan Jambon Maggie De Block Erika Vlieghe Sophie Wilmès Wouter Beke Nathalie Muylle Pieter De Crem Frank Vandenbroucke Geert Meyfroidt Hilde Crevits Herman Goossens Matthias De Caluwe Lieven Boeve Geert Molenberghs Bart De Wever Cathy Berx Margot Cloet

26136 16126 9379 8644 8346 7533 7232 6973 5712 4930 4838 4451 4333 2813 2524 2472 2180 2057 1845 1787 1420 1358

tie niet of zelden aan bod komt en dat er geen diversiteit in de nieuwsthema’s is, is niet normaal. We hebben een tegensprekelijk debat nodig, niet alleen in het parlement, maar ook in de media. Onze metingen zijn gebeurd tot de periode oktober 2020. Ik heb wel de indruk dat nu, bij de derde golf, er wel meer kritiek komt en dat de diversiteit toeneemt. En ik heb ook het gevoel dat de regeringspartijen minder dominant aanwezig zijn en dat de oppositie terug weer normaler aan bod komt .”

U hebt voorlopig alleen de berichtgeving van de televisiejournaals onderzocht. Wat met de kranten? Is er daar meer diversiteit in thema’s?

“Kranten hebben we niet onderzocht, maar zij zullen wellicht een gevarieerder nieuwsaanbod gehad hebben. De aard van het medium en het format is anders.

Gewone parlementsleden staan bijvoorbeeld regelmatig al eens in de krant, maar in de hoofdjournaals op televisie krijgen we zo goed als alleen de toppolitici te zien. Kranten kunnen ook hun aantal pagina’s verhogen waardoor er altijd wel een rubriek buitenlands nieuws of sportnieuws overblijft. De dominantie van corona zal wellicht minder zwaar doorgewogen hebben in de kranten.”

WIM DE SMET

“De pandemie werd eenzijdig belicht”

GRAFIEKEN - ELEKTRONISCH NIEUWSARCHIEF (ENA) - UNIVERSITEIT ANTWERPEN

Onderzoek

22 APRIL 2021

13

Hoe maatschappelijk verantwoord is ‘sociaal ondernemen’ in Vlaanderen?

ONDER DE LOEP: VZW TIME4SOCIETY

De Vlaming verbaast zich meer en meer over het feit hoe politici uit diverse politieke partijen, zonder enige ernstige controle, miljoenen euro’s subsidies uitkeerden aan de vzw van Sihame El Kaouakibi. Dat ook belangrijke ceo’s bezweken voor de charmes van het ex-Open Vld-parlementslid, heet dan ‘collectieve verantwoordelijkheid’. Ook het bedrijfsleven, dat zichzelf graag een aura van ‘inclusiviteit’ en ‘diversiteit’ aanmeet, doet best eens aan zelfonderzoek.

Time4Society is een vzw die bedrijven maatschappelijk verantwoord helpt te ondernemen door hen tijd te laten schenken aan een goed doel. Via netwerkevents en prestigieuze awards ontstaat zo al jaren een ‘inner circle’-netwerk waar bedrijven uit diverse sectoren in contact komen met ‘social entrepreneurs’ en met bedrijfsleiders die ‘maatschappelijk verantwoord’ ondernemen.

Op 30 mei 2007 richtten een aantal organisaties de vzw Tijdbank op. Drie jaar later kreeg die de hippere naam Time4Society. De initiatiefnemers blijken een bont gezelschap: de vzw Bond Zonder Naam, de vzw Unie van Zelfstandige Ondernemers (Unizo), vzw VOKA Kamer van Koophandel Mechelen en een aantal privé-bedrijven waaronder KBC en Deloitte.

De Nederlander Tim Baart werkt op dat moment als advocaat voor het advocatenkantoor Laga en wordt aangesteld als lasthebber. Enkele jaren later duikt Baart ook op als een van de oprichters van Let’s Go Urban.

Op 28 september 2009 besliste de vergadering om Bond Zonder Naam als lid uit te sluiten. De maatschappelijke zetel verhuist naar Mechelen.

Inclusiviteitsindustrie en commerciële sector gaan hand in hand Time4Society wil vooral “organisaties stimuleren en faciliteren om maatschappelijk verantwoord te ondernemen en stelt zich tot doel organisaties en maatschappelijke instellingen bijeen te brengen rond projecten waarin ‘tijdgevers’ zich engageren”.

De raad van bestuur van de vzw Tijdbank bestond destijds uit zes leden: Nathalie Bekx, Leo Van De Gender, Patrick Hanjoul, Willy Ivens, Jan Boulogne en Tim Baart.

De vzw beschikte over voldoende financiële middelen en ook de know-how was aanwezig. Met dank aan de stichtende leden KBC Bank en Deloitte.

Met Stephan Soens, partner en bestuurder bij Accordgroup, is er ook een expert in ‘executive management consulting’ aan boord. Leo Van De Gender werkte 42 jaar bij KBC. Hij was in 2007 general manager communication. In 2009 ging Van de Gender met pensioen. Hij is nog steeds lid van de algemene vergadering van genoemde vzw.

De globaliseringslobby Vzw Time4Society helpt bedrijven bij te dragen tot de realisatie van de ‘Sustainable Development Goals’ van de Verenigde Naties. Dat doet de vzw in samenwerking met “onze experts van Trendhuis”.

Hier verschijnt Nathalie Bekx, wonend in Edegem en zaakvoerder van Trendhuis, op het toneel. De Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen die in 2015 aangenomen zijn door de algemene vergadering van de VN met

Agenda 2030 voor Duurzame Ontwikkeling, zijn de corebusiness van Trendhuis én van de vzw.

Het gaat om de implementatie van een globalistische agenda waarin termen als gendergelijkheid, klimaatactie, duurzaamheid, het verminderen van ongelijkheid en inclusiviteit nooit ver weg zijn.

De vertrouweling van Sihame Dat de deuren en geldbeugels van Vlaamse ceo’s en ministers zich vlot openden voor Sihame El Kaouakibi verbaast niet. Het uitgebreide netwerk van Tim Baart kwam daarbij goed van pas.

Baart is medeoprichter van LGU en een van de vzw-bestuurders met een lange staat van dienst. Het advocatenkantoor Laga staat ook mee vermeld in de oprichtingsakte van Point Urbain. Dat is het bedrijf waarmee El Kaouakibi en haar partner Erika Xuan Nguyen, het inmiddels failliete JJ House uitbaatten. Als lasthebber had hij enkel een uitvoerende taak.

Ingewijden menen dat Baart, met zijn ervaring in due-dilligence bij Deloitte, een van de architecten was die El Kaouakibi bijstond bij haar sociaal entrepreneurship. Tegelijk lag hij samen met bestuurders Ann Moens en Michel Looyen wel aan de basis van het einde van El Kaouakibi’s imperium, nadat ze naar de ondernemingsrechtbank stapten.

LGU omringd door topbedrijven, topmanagers en topadviseurs “Als ervaren trendadvies- en communicatiebureau zijn wij graag uw gids en sherpa”, lezen we op de website van Trendhuis, dat gevestigd is in Mechelen. Het bedrijf noemt zich “al jaren pionier in maatschappelijk verantwoord ondernemen”. Het maakt geen geheim van het bestaan van vzw Time4Society. Beide zijn op hetzelfde adres gevestigd, net zoals de bvba Bexpertise-Be 4. Of in het verlengde daarvan nog de vzw Go2Learn. Daarnaast zijn er nog tal van andere projecten rond maatschappelijke integratie, zoals Time4YourTalent, Road67, Time2Grow en Welcome2Work.

Enkele klanten van Trendhuis zijn Deloitte, waar Tim Baart ook voor werkt, maar ook Coca Cola en de provincie Antwerpen zitten in de klantenportefeuille. Michel Looyen, een van de drie opgestapte bestuurders van vzw LGU, is bestuurder bij Coca Cola. Opmerkelijk: de vzw Time4Society staat er ook vermeld tussen de ‘klanten’ van Trendhuis. Natalie Bekx is CEO van Trendhuis en staat op de vzw ook vermeld als ‘afgevaardigd bestuurder’.

Trendhuis en Time4Society: hoe de belangen van vzw en bedrijf elkaar overlappen Heel wat klanten van Trendhuis en Time4Society blij-

ken ook sponsors te zijn geweest van LGU. Dat blijkt uit een filmpje uit 2019 op de Facebookpagina van LGU. Daarin bedanken personeelsleden de partners van de bouw van het Urban Center. Komen onder meer aan bod: Coca Cola, Deloitte, Stad Antwerpen, Provincie Antwerpen en ook Bank Delen.

De vzw Time4Society, die zich bezighoudt met Customer Social Responsibility of CSR, is voor een buitenstaander moeilijk te onderscheiden van Trendhuis. “U bent geïnteresseerd in CSR en SDG’s en wil hiermee aan de slag in uw bedrijf? Dan is Time4Society Europe uw ideale partner. Wij ontwerpen samen met u uw duurzaamheidsproject”, zo prijst de vzw zichzelf aan. Jaarlijks organiseert de vzw ook de uitreiking van de CSR-professional en de CSR-pionier van het jaar. Ongetwijfeld handig voor een commercieel bedrijf dat een vzw deze netwerkactiviteiten kan organiseren.

Vzw Time4Society: de link tussen LGU, CD&V, El Kaouakibi en de diversiteitsindustrie In de raad van bestuur van Time4Society zit ook nog Jan Pszeniczko, een ex-CD&V-schepen, in Edegem, waar El Kaouakibi onder meer een villa (+/- 750.000 euro) en twee bouwgronden (+/- 500.000 euro) kocht.

Een frequente gast op diverse van de CSR-uitreikingen blijkt voormalig Unizo-topman en voormalig minister-president Kris Peeters (CD&V). We vonden heel wat foto’s terug op de Twittertijdlijn van Time4Society. Daarbij viel op dat alle links naar de website niet meer actief zijn. In een aantal retweets van Peeters laat hij ook zelf zijn steun voor de organisatie blijken.

Insiders beweren dat bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen ook CD&V aasde op El Kaouakibi.

Peeters had via hun gemeenschappelijke kennis Tim Baart alvast vlot toegang tot haar.

Een andere CD&V’er die bij Time4Society opduikt als genomineerde voor CSR-professional in 2020 was Youssef Kobo Aouriaghel. Die profileert zich eveneens al jaren als succesvol sociaal ondernemer en als ‘founding director’ van A Seat at the Table. Aouriaghel is directeur bij diverse vzw’s.

Zo is er de vzw Asatt, opgericht op 5 maart 2018, samen met onder meer Ish Ait Hamou en Hassan al Hilou.

Die laatste opereert nu via zijn eigen vzw Capital. Op 12 maart 2020, net voor het begin van de coronacrisis, richt hij Asatt Solutions op. Samen met Joachim Badejoy, Michiel De Boey en Anali Esmeralda Bermudez Pando.

En op 22 oktober 2020 richt Aouriaghel, die overigens in Antwerpen woont, het bedrijf Asatt Blueprint op. Treedt deze sociaal ondernemer straks in de voetsporen van Sihame El Kaouakibi?

KRISTOF LUYPAERT

LOPEND ONDERZOEK Groepsverkrachting in Mechelen

Het parket van Antwerpen bevestigt dat er een gerechtelijk onderzoek loopt naar een groepsverkrachting in Mechelen. Het slachtoffer is een minderjarig meisje van 17. “Politie en gerecht zijn meteen in actie geschoten en konden kort na de feiten vier verdachten vatten. De drie meerderjarigen zijn onder aanhoudingsmandaat geplaatst”, meldt parketwoordvoerder Kristof Aerts. De feiten speelden zich af op 21 maart 2020 in de lokalen van de J@M-kinderwerking in de Gandhi-wijk.

EL KAOUAKIBI (1) 3,4 miljoen euro voor ‘beperkte’ afwerking Urban Center

Meer dan 3,4 miljoen euro investeerde de stad Antwerpen in het Urban Center. Uit de Antwerpse audit blijkt nu dat niet alleen de keuken ontbreekt. Ook het interieur van het gebouw is "ondanks aanzienlijke bedragen vrij beperkt". Een door de stad betaalde toelage van meer dan 3.700 euro voor een liftinstallatie roept vragen op. Er is namelijk géén lift.

EL KAOUAKIBI (2) VB wil dat schepenen eer aan zichzelf houden

In De Zevende Dag stelde VB-fractieleider Sam Van Rooy (foto) al onomwonden dat de N-VA-schepenen “beter de eer aan zichzelf zouden houden”. De partij vroeg het ontslag van Nabila Ait Daoud en Koen Kennis. Zo ver ging Nahima Lanjri (CD&V) niet, maar de kritiek was scherp. “Wanneer de scouts 200.000 euro krijgen voor de bouw van een nieuw lokaal is er

uitgebreide controle, maar op de 3,5 miljoen voor het nieuwe gebouw van Let’s Go Urban is die er nauwelijks geweest”, zei Lanjri aan het Nieuwsblad. Opmerkelijk was dat N-VA niet de fractieleider naar De Zevende Dag stuurde, maar gemeenteraadslid Els Van Doesburg. Dat die door de presentator voorgesteld werd als sprekend namens de meerderheid kwam N-VA achteraf op kritiek te staan.

EL KAOUAKIBI (3) Eind deze maand valt het doek over Let’s Go Urban

Volgens advocaat Joris Vercraeye is de aanstelling van voorlopig bewindvoerster Annemie Moens bij Let's Go Urban “ontoelaatbaar en nietig”. De verdediging vindt dat de drie bestuurders haar “verschalkten” door via eenzijdig verzoekschrift een bewindvoerder te laten aanstellen. Vercraeye vindt dat bewindvoerster Annemie Moens door bepaalde uitspraken haar objectiviteit heeft geschonden. Volgens Kris Luyckx, advocaat van de drie bestuurders was de aanstelling van

een bewindvoerder de enige optie om een ‘cover-up' te vermijden. Hij vroeg de verlenging van de aanstelling van Moens met zes maanden.

Moens bevestigt dat de toestand kritiek is.

“Er zit nog 46.000 euro in kas, maar tegen het einde van deze maand moet ik voor 60.000 euro betalingen doen.” Tegelijk stelde de stad een ultimatum aan de vzw LGU om voor het einde van de maand duidelijkheid te verschaffen. Gebeurt dat niet, dan eindigt de subsidiestroom en valt een faillissement van LGU niet meer te vermijden.

14 Cultuur

22 APRIL 2021

CULTUUR

FILM

American Gangster “American gangster” vertelt het waargebeurde verhaal van drugskoning Frank Lucas die in de late jaren ’60 en vroege jaren ’70 de heroïnehandel leidde in Harlem, New York. Regisseur Ridley Scott werkte hiervoor samen met Denzel Washington (Macolm X, Training Day) als Lucas en Russell Crowe (“Gladiator”, “A Beautiful Mind”) en als de agent Richie Roberts die hem achternazit. Scott overhandigt een meeslepende gangsterfilm die zich laat inspireren door de klassieke vertolkingen van de Italiaanse maffia.

De keuze om te wisselen tussen het perspectief van misdadiger en speurder en de eigen sfeer van de Afro-Amerikaanse criminele milieus creëren een unieke kijkervaring.

De collectie van MSK Gent Het Museum voor Schone Kunsten Gent heeft het volledige gebouw voorbehouden voor de eigen collectie. De nieuwe presentatie is gespreid over veertig zalen en biedt nieuwe thema’s, monografische zalen en tientallen nooit eerder getoonde werken.

mensen zichzelf en hun geliefden vereeuwigden in portretten.

De rust is weergekeerd in het MSK Gent. Het museum kwam in opspraak nadat het in oktober 2017 fier uitpakte met een tentoonstelling van werken van Russische avant-gardekunstenaars. De werken waren afkomstig uit de verzameling van het Russische echtpaar Toporovski. Al snel bleek het om vervalsingen te gaan. De Toporovski’s belandden in de gevangenis op verdenking van heling en oplichting. De Stad Gent diende een klacht in tegen de eigen museumdirecteur Catherine de Zegher die het stadsbestuur zou hebben voorgelogen over het onderzoek naar de echtheid van de werken. De Zegher werd geschorst en in maart 2018 werd Cathérine Verleysen directeur ad interim. Sinds begin deze maand is Manfred Sellink de nieuwe MSK-directeur. Sellink was al aan de slag als directeur bij het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen en bij de Brugse musea.

Een aantal nieuwe ensembles belicht markante kunstenaars uit de Gentse collectie, zoals James Ensor, Odilon Redon en Félicien Rops. Belangrijke kunstenaars zoals Jean Brusselmans, Raoul De Keuser, Constant Permeke en Frans Masereel krijgen eindelijk de ruimte die ze verdienen, naast sterkhouders als George Minne en Théo Van Rysselberghe. Niet toevallig heeft het MSK van deze kunstenaars heel wat Topstukken van de Vlaamse Gemeenschap in huis.

Een onderdeel van de wisselende collectie-opstellingen is dat de bezoeker kan kennismaken met stukken die de depots zelden of nooit hebben verlaten. Dat doet ook het MSK met nooit getoonde schilderijen en sculpturen, naast kunst op papier, voorstudies, precieuze publicaties en ateliermateriaal. Bovendien is geput uit de verzamelingen van diverse musea uit ons land en van The Phoebus Foundation, de kunststichting van Fernand Huts.

Middenin het parcours is er Zaal E, “een ruimte voor expressie, emotie, educatie en experiment”, zo omschrijft het museum deze plek.

Er komen tijdelijke presentaties. Nu hangen aan de muren schilderijen met portretten van kunstenaarskinderen. De bezoekers kunnen er teksten bij schrijven of tekeningen bij maken. De allerkleinsten kunnen in voeldozen op zoek gaan naar voorwerpen die op de schilderijen zijn afgebeeld. Het museum heeft trouwens doorheen alle zalen gedichtjes en teksten op kindermaat aangebracht. Jong geleerd, is oud gedaan.

MMMV

voorwerpen vullen de middeleeuwse kunst aan, enkele schilderijen komen vrij te staan zodat we nu ook de beschilderde achterzijden kunnen zien, ontwerptekeningen en materiaalstudies onthullen het creatieproces van schilderijen en sculpturen, in verschillende periodes worden progressieve met behoudsgezinde kunstenaars geconfronteerd, kunsttijdschriften illustreren de moderne jaren 1920.

Het chronologische parcours wordt geregeld onderbroken door themazalen, die reflecteren over het alledaagse bestaan van de mens door de eeuwen heen. Over het beeld van de vrouw in 250 jaar kunst, bijvoorbeeld, of over armoede en rijkdom, de relatie tussen stad en platteland of over hoe

Nieuwe thema’s en verhalen Lucas was de chauffeur en bodyguard van de vorige drugskoning Bumpy Johnson, een gerespecteerde figuur in de wijk. In het begin van de film wordt duidelijk hoezeer Frank opkijkt en leert van zijn mentor.

Wanneer Bumpy onverwacht sterft aan een hartaanval, ziet Frank zijn kans om de drugshandel over te nemen.

Geïnspireerd door de heroïneverslavingen van de troepen in Vietnam reist hij naar de bron. Dankzij zijn charisma en overtuigingskracht zet hij al snel een heel transportnetwerk op waarbij hij Amerikaanse militaire transportvliegtuigen gebruikt. Frank overspoelt de straten van Harlem met een zuiverder en goedkoper product dan zijn concurrenten kunnen bieden. Op dat moment leefde de Italiaanse maffia van de corruptie bij de narcoticabrigade. De politie neemt heroïne in beslag, versnijdt deze en verkoopt deze terug aan de maffia. In dit verdorven politiecorps zit de ambitieuze agent Richie Roberts. Hij vindt samen met zijn partner een miljoen dollar aan contant geld, maar kiest ervoor om dit aan te geven. De corrupte agenten vertrouwen hem niet meer en zijn partner sterft na een overdosis.

Wanneer Roberts hem bij de lijkschouwer gaat identificeren en een zakje heroïne met de naam “Blue Magic” vindt, beseft hij dat er nieuwe spelers aan het werk zijn.

Frank groeit in succes en vermogen en hij koopt een schitterende villa. Na een telefoontje haalt hij zijn familie uit de armoede. De aanblik van de opgeklede Lucas die als een perfecte gentleman met zijn moeder naar de kerk gaat, maakt het de kijker moeilijk om geen sympathie voor hem op te brengen. Hij geeft zijn broers jobs en onderdak en houdt familiediners zoals een echte pater familias. Agent Roberts daarentegen pleegt overspel en is gescheiden van zijn vrouw.

In verschillende scènes zit hij in de rechtbank te discussiëren over het voogdijschap over zijn zoon die hij verwaarloost. Het beeld dat beide personages aan de buitenwereld tonen kan niet méér verschillen. Men kan zelfs stellen dat Frank in zekere opzichten een betere persoon is dan Richie.

De acteerprestaties van Denzel Washington en Russell Crowe zijn respectievelijk indringend en gefocust.

De echte Lucas en Roberts verleenden hun medewerking en verklaarden dat American Gangster een verheerlijking is van de werkelijkheid. Deze romantisering herinnert echter aan de grote gangsterfilms van Martin Scorsese zoals “Goodfellas” (1990) en “Casino” (1995). Op gelijkaardige wijze wordt in de eerste helft van de film meer aandacht besteed aan de sfeer, vele scènes volgen elkaar snel op en tonen hoe Lucas en Roberts met hun omgeving interageren en omgekeerd.

Er is een opbouw van de tegenspelers als contrasterende persoonlijkheden, maar tegelijk ook naar hun onvermijdelijke ontmoeting. Op deze manier bekomt Scott de diepgang van grote televisieseries zoals “The Sopranos” (1999-2007) en “Breaking Bad” (2008-2013) ondanks de meer beperkte speeltijd van het medium.

Wanneer de stukken in positie staan, kan in de tweede helft het kat-en-muisspel tussen schurk en agent beginnen. Hier worden alle tegenstellingen recht tegenover elkaar geplaatst en dit werkt meesterlijk. Verwacht geen grote wendingen of overdreven spektakel, de film bereikt een vergenoegend einde zonder uit de toon te vallen. Een aanrader voor eenieder die het gangstergenre kan appreciëren.

American Gangster is beschikbaar op Netflix.

SIMON SEGERS

Het MSK Gent volgt de trend van musea die regelmatig de presentatie van de eigen verzamelingen herbekijken en vernieuwen. De ‘permanente tentoonstelling’ of de ‘vaste collectie’ zoals ze destijds heette, wordt steeds minder permanent en vast. Het MSK heeft het hele museum heringericht in een parcours dat veertig zalen aandoet.

Het MSK heeft een rijke collectie met schitterende werken van de veertiende tot de twintigste eeuw.

Publiekstrekkers zijn onder anderen Jheronimus Bosch, Peter Paul Rubens, James Ensor, Emile Claus en René Magritte. Er is een chronologisch parcours uitgetekend met opvallende nieuwigheden. Religieuze

Kunstenaarsensembles

“De collectie”, Museum voor Schone Kunsten Gent, www.mskgent.be

BOEK

Het Nederlands in Sint-Omaars Zopas rolde het boek “Het Nederlands in Sint-Omaars door de eeuwen heen” van de persen. Het boek biedt inzichten in het gebruik van het Nederlands in de Frans-Vlaamse stad.

Een tweetal jaar geleden bracht Cyriel Moeyaert een laatste brochure uit met als onderwerp “Het Nederlands in Sint-Omaars”. De auteur had op dat ogenblik de gezegende leeftijd van 99 jaar bereikt. In de uitgave vann 2019 - uitgegeven in eigen beheer - waren spijtig genoeg nogal wat storende schoonheidsfoutjes geslopen. Dat was ook de vaststelling van Edwin Truyens, bezieler van het Wies Moens Vormingsinstituut.

Die was de mening toegedaan dat de brochure onrecht aandeed aan de uitgebreide expertise en verdienste van Cyriel Moeyaert. Zo rijpte het idee om de brochure van 2019 te herwerken, taalkundig na te kijken en ook uit te breiden met artikels over hetzelfde onderwerp die vroeger verschenen waren in de jaarboeken van de Zannekinstichting.

Edwin Truyens verkreeg nog net op de valreep de schriftelijke toelating van Cyriel Moeyaert om het boekje te herwerken. Moeyaert overleed op 25 september 2020, 100 jaar oud, maar te vroeg om het resultaat van de nieuwe uitgave nog te kunnen vastnemen.

Stadsrechten De stad Sint-Omaars, gelegen in Vlaams Artesië, tegen de grens van

Vlaanderen aan, heeft tot in het begin van de twaalfde eeuw tot dit graafschap behoord en tot 1677 bleef het deel uitmaken van 'de zeventien provinciën'. Als eerste stad in Vlaanderen kreeg Sint-Omaars al in 1127 stadsrechten van de graaf. De ontwikkeling in Sint-Omaars kreeg navolging in Dowaai en Rijsel, in Brugge, Gent en Ieper, steden waarmee Sint-Omaars zich eeuwenlang verbonden wist.

De stad viel in 1677 ten prooi aan de landhonger van de Franse koning Lodewijk XIV en op taalgebied was dit een regelrechte ramp. De hoge westkant, waar het bestuur en de gegoede burgerij gevestigd waren, werd het vlugst verfranst, terwijl het Nederlands nog lang standhield aan de lage oostkant, waar het gewone volk woonde.

In twee oostelijke buitenwijken, Hoge Brigge en Izel kon je nog Nederlands horen tot in de twintigste eeuw.

Samensteller Edwin Truyens motiveert de heruitgave als volgt: “Hopelijk zullen de Sint-Omaarsnaars en al wie belangstelling heeft voor het stukje Nederland in Frankrijk op die wijze meer kennis vergaren over de taalgeschiedenis en de geschiedenis in het algemeen van Sint-Omaars en omstreken. De taalgeschiedenis en de alge-

mene geschiedenis van Sint-Omaars zijn immers te weinig bekend. Dat bijvoorbeeld Pieter De Coninck ooit vanuit Brugge een Nederlandse brief geschreven heeft aan de voor hun vrijheid strijdende Sint-Omaarsnaars.”

Franse vertaling in de maak Dit boek brengt een overzicht van de evolutie van het Nederlands taalgebruik in Sint-Omaars. Dat is natuurlijk geen gemakkelijk onderwerp, want Moeyaert verwijst in zijn artikels naar de oud-Nederlandse teksten, akten, rechtspraak of kerkelijke documenten. Verwacht u dus niet aan gemakkelijke lectuur. Leuk om lezen is het hoofdstuk over de straatnamen en toponiemen. Er is ook een uitgebreid bronnenregister en tenslotte werd het boek voorzien van tal van kleurenfoto’s die alvast een goed beeld geven van het huidige Sint-Omaars en omgeving. Vermelden we nog dat het Wies Moens Vormingsinstituut volop werkt aan een Franse vertaling van deze uitgave die gepland is in het najaar.

Doelgroep hier zijn natuurlijk de verfranste inwoners van Sint-Omaars die nog belangstelling hebben voor hun JB vergeten verleden.

Cyriel Moeyaert, “Het Nederlands in Sint-Omaars door de eeuwen heen”; uitg. Polemos; 180 blz.; prijs 20 euro (excl. verzendingskosten); bestellen kan via www.polemos.be, via de boekhandel of door verschrijving van 24 euro op rekeningnummer BE84 0011 3757 3459 van het Wies Moens Vormingsinstituut.

ISBN: 978 949 3005 13 6

Brieven

22 APRIL 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

De Mossad

ZERO

© POLARIS/PHOTONEWS

Pallieterke, Al die uitleg en duiding over El Kaouakibi-gate vind ik zo ingewikkeld. Als men alles tot de essentie herleidt, is de diagnose toch heel simpel: met hoeveel manna zouden onze hijgende politiekers gestrooid hebben indien een dikke lelijke blanke Vlaamse Louisa Peeters een integratieproject “Laat ons dansen” zou ingediend hebben? Zero, zero, zero …

M ark Van Hout - Londerzeel

Yossi Cohen staat sinds 2015 aan het hoofd van de inlichtingendienst Mossad.

De Mossad is het Israëlisch broertje van de Amerikaanse CIA en de Britse MI6 (van James Bond), bevoegd voor acties en spionage in het buitenland. Het Israëlisch leger heeft ook nog een inlichtingendienst en in het land zelf en in de Palestijnse gebieden is de binnenlandse veiligheidsdienst Shabak (vroeger Shin Bet) bevoegd. We hebben een paar zekerheden. Officieel heet de Mossad “Het instituut voor informatie-inwinning en speciale taken”. Het is gevestigd in Tel Aviv en de grote baas is op dit ogenblik ene Yossi Cohen. En bij al wat je verder over de Mossad leest en hoort, staan altijd de woorden “waarschijnlijk” en “vermoedelijk”. Officieel is “het instituut” opgericht in 1949, al werd er voordien ook al flink gespioneerd en desnoods geliquideerd. Toen was het nog een afdeling van Buitenlandse Zaken, maar een oorlog verder en na nog wat bureaucratische burgeroorlogen viel alles definitief in een plooi. De Mossad werd uitsluitend ondergeschikt aan de eerste minister. Het leger dat tot 1963 spionnen uitzond naar de Arabische landen moest inbinden en dat voortaan aan de Mossad overlaten. Alleen de eerste minister neemt de beslissingen over gevaarlijke en dikwijls dodelijke operaties. De Mossad telt ongeveer 7.000 vaste medewerkers, wat het tot de grootste westerse inlichtingendienst na de CIA maakt. Daarbuiten heeft “het instituut” nog zo’n 20.000 ‘losse’ medewerkers: sympathisanten van Israël en Joden over de hele aardbol die schuilplaatsen aanbieden en klussen klaren als communicatiemiddelen of vervoer regelen zonder dat er een spoor van terug te vinden is. Je mag er vergif op innemen dat in Antwerpen verscheidene “sayanim” leven, zoals deze medewerkers heten.

Spionage De Mossad is bekend voor de vele spectaculaire en dikwijls gewelddadige acties, maar het is natuurlijk ook een bureaucratie met een personeelsafdeling, financiën, opleidingen enz. U kunt altijd solliciteren zo u zin heeft voor de Mossad te werken. Gewoon naar de website surfen en een flink aantal formulieren invullen. Kennis van het Hebreeuws strekt tot aanbeveling, maar is niet noodzakelijk. U mag het ook in het Engels doen. De Mossad kent geen mi-

litaire rangen, al zijn veel van de medewerkers oud-militairen. Alle bronnen over de Mossad stellen met veel ‘mitsen’ en ‘maren’ - dat het instituut acht afdelingen telt, al leest men er altijd bij dat niemand de juiste competentie kent van de vele onderafdelingen. De belangrijkste afdeling is de “Tsomet” die de spionage verzorgt. Van overal stromen de inlichtingen binnen, want iedere Israëlische ambassade telt veel Mossad-medewerkers die informatie uit openbare (en minder openbare) bronnen inzamelen. De afdeling stuurt spionnen uit in de hele wereld en stuurt ze aan en ze boekte belangrijke resultaten in het verleden. Ze wist als eerste van de geheime Chroesjtsjov-rede die de misdaden van Stalin aan de partijtijgers meldde. Ze had een spion in Syrië, die de belangrijkste militaire geheimen te weten kwam. Ze slaagde er zelfs in de schoonzoon van de Egyptische president Nasser te rekruteren. Deze afdeling werkt soms nauw samen met de CIA, maar is niet te beroerd de eigen bondgenoten te bespioneren. Ze slaagde erin bijzonder geheime informatie over de Amerikaanse inlichtingendiensten te weten te komen dank zij een Amerikaanse officier die in 1985 aanvankelijk levenslang kreeg. Vorig jaar liet Trump hem naar Israël vertrekken, waar eerste minister Netanyahu hem persoonlijk verwelkomde en zijn documenten als Israëlisch staatsburger overhandigde. De Mossad is natuurlijk discreet als een van hun spionnen betrapt en soms geëxecuteerd wordt, al weten we daar niet veel over omdat het bespioneerde land ook meestal zwijgt nadat de eigen inlichtingendiensten jarenlang in de luren werden gelegd.

De afdeling heeft ook een aantal van de knapste koppen ter wereld op ICT-terrein in dienst, want geslaagde cyberaanvallen worden altijd belangrijker dan wapengeweld. De afdeling werkt nauw samen met de “Nevioth” die zich specialiseert in afluistertechnieken en bewaking.

Moorden, aanslagen en ontvoeringen Natuurlijk prikkelt de afdeling Speciale Operaties (de “Metsada”) het meest de verbeelding.

Dat zijn de heren, maar ook dames, die moorden, aanslagen plegen (tegenwoordig meestal via plaatselijke gekochte handlan-

gers) en vijanden ontvoeren; alles mits expliciete toestemming van de eerste minister. Bekend zijn de aanslagen en moorden op Duitse ingenieurs die in de jaren vijftig en zestig voor Arabische regimes werkten, de jarenlange zoektochten naar de Arabische terroristen die Israëlische atleten bij de Spelen van München doodden en die tenslotte bijna allemaal zelf vermoord werden. De leiders van Palestijnse bevrijdingsbewegingen ontsnapten evenmin aan bommen, granaten en vergif. De jongste jaren is geen enkele Iraniër die aan het atoomprogramma van dat land werkt nog van het leven zeker. Vorig jaar werd nog een topingenieur vermoord. Tussen 2000 en 3000 moordaanslagen op vijanden van Israël staan op het actief van de Mossad. Dat gebeurt niet altijd even secuur en geregeld zijn er onschuldige slachtoffers of vergissingen. Talrijk zijn ook de moorden waar er een vermoeden, maar geen zekerheid van Mossad-bemoeienis bij bestaat; o.a. de moord in Brussel op de Canadese artilleriespecialist Bull in 1980. Opvallend is dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld Amerikanen ex-medewerkers van de Mossad zeer discreet blijven.

Dat heeft te maken met hun verantwoordelijkheidsbesef gezien de penibele situatie van Israël in het Midden-Oosten, maar ze zijn ook bevreesd voor de lange arm van de Mossad. Ontvoeringen zoals die van Adolf Eichmann uit Argentinië in 1960 (waarover nog veel onduidelijk is) zijn immers niet zeldzaam. Dat ondervond in 1986 de Israëliër die te loslippig was over Israëls atoomprogramma en in Rome ontvoerd werd. Hij is vrij sinds 2004, maar mag geen stap buiten Israël zetten.

Bewaking Minder spectaculair, maar nuttig werk verricht de afdeling voor psychologische oorlogsvoering, propaganda en vertalingen. Er is ook nog een afdeling die zich bezighoudt met de contacten met andere spionagediensten en met politici of ambtenaren in landen waarmee Israël geen diplomatieke betrekkingen heeft en die zich voor de duivel niet met een gewone Israëlische diplomaat durven vertonen. Tenslotte is er nog de afdeling “Tsafirim” die over de veiligheid van Joden in het buitenland waakt. De bewakers van de Yesode-Hatorah Beth-Jacob aan de Antwerpse Lange Van Ruusbroeckstraat staan misschien niet op de loonlijst van de Mossad, maar zijn zeker door de dienst gescreend.

JAN NECKERS

in deze samenleving, met alle gevolgen daaraan verbonden.

Ja, ik erger mij daar ten zeerste aan en is dat de prijs die wij betalen voor ons streven om ons in binnen- en buiteland begripvol en verstaanbaar te maken? Waar is onze taalfierheid gebleven?

Leo Van der Vorst - H amme

ISLAMVOORSCHRIFTEN

Pallieterke, Rik Van Cauwelaert zegt in het vraaggesprek (Pallieterke 15 april) dat hij geen praktiserend katholiek meer is, wat begrijpelijk is gezien het verlies van het geloof bij de Vlaamse clerus (ze ontkennen systematisch de wonderen in het evangelie) en het jachtige leven. Maar volgens Graham Greene maakt het op termijn toch een groot verschil uit of men wekelijks de Mis bijwoont en te communie gaat of dat niet doet.

Pim Pandoer - A sse

Pallieterke, Op de VRT-nieuwssite van zaterdag 10 april jl. lezen we getuigenissen van slachtoffers van seksueel geweld en intimidatie in Brussel. Een van de vele slachtoffers: “Plots duwde hij me op de grond en trok mijn joggingbroek uit.” Daar de veiligheid van vrouwen in de straten van Brussel (en bij uitbreiding in alle grote steden) een groot probleem blijft, zal de politie nu ‘seksismepatrouilles’ inzetten. Op daders met een moslimprofilering zal dat zeker geen indruk maken daar zij hun handelingen uitsluitend baseren op de Koran en de daaruit alle andere afgeleide voorschriften. “In Europa verkrachten moslims massaal blanke niet-moslimvrouwen en dit gebeurt systematisch. Dit is niet onlogisch, want de islam staat het verkrachten van vrouwen toe”, aldus schrijver Joost Niemöller op De Dagelijkse Standaard. Volgens journalist Bart Schut verwijst Joost Niemöller wellicht naar de volgende tekst uit de Koran: “En achtervolg de ongelovigen tot in hun huizen, zij die het pad niet volgen.

Neem hun vrouwen en neem hun deugd opdat hun zonen het woord van Mijn Boodschapper zullen kennen. Ontzie hen niet. Koran, Soera 115, Het vlies.” Het wordt méér dan hoog tijd dat het Westen voor eens en voor altijd klaar, duidelijk en ondubbelzinnig stelt dat islamvoorschriften hier géén plaats hebben in onze maatschappij, en dit onder geen enkele voorwaarde.

Luc Vandeputte – Ledegem

VERENGELSING

ERELONEN

GEEN NEDERLANDS

Iran zwoer vorige week weer eens wraak na een succesvolle cyberaanval op een nucleaire faciliteit. Iedereen wijst naar de Mossad als dader, maar deze Israëlische geheime dienst koestert opzettelijk de geheimhouding zodat tegenstanders van de Joodse staat in de onzekerheid en de angst blijven leven.

15

Pallieterke, N-VA- en VB-parlementsleden leggen de vinger op de wonde.

Zelf had ik een positieve ervaring in het vaccinatiecentrum Pacheco. Ik werd er professioneel en sympathiek in het Nederlands geholpen. Misschien was het Sint-Janshospitaal niet vergeten dat ik zes jaren geleden klacht tegen hen had neergelegd. De reden was dat ik toen niet in het Nederlands kon geholpen worden op de spoedgevallendienst.

In Pacheco zag ik een loket met het bordje ‘Ik spreek Nederlands’ en een loket met op het bordje ‘Je parle français, mais j'apprends le néerlandais’. Ik heb het laatste genomen... Met succes.

M alfait M arc - Brussel

GEEN NEDERLANDS

Pallieterke, Dat de taalwetgeving vooral in het Brusselse geschonden wordt, is een oud zeer en indien je op je strepen staat in Brussel, word je nogal eens aanzien als taalracist. Maar ook in Vlaanderen viert het misprijzen en de onbeleefdheid tegenover onze Vlaamse taal hoogtij. Luister maar eens naar het coronanieuws; vul maar eens een of ander formulier bv. als vrijwilliger, of GRDP-document in, of het landkaartje van curieuze neuzen.

De veelvuldige Engelse woorden en benamingen, Belgium, Ghendt, Bruges, Antwerp, contacttracing, retail, consultancy, social distancing, preteaching,… sluipen er gewild of ongewild tussen, dit terwijl daar nochtans mooie Vlaamse woorden voor bestaan.

In Franstalig België zullen deze vertalingen niet snel te vinden zijn. Ook in ons plaatselijk vaccinatiecentrum, wat nochtans bijzonder goed georganiseerd is en bulkt van vriendelijke, behulpzame vrijwilligers uit alle lagen van de bevolking, slaagt men erin om naast de Vlaamse bordjes en de pictogrammen er ook Engelstalige bij te creëren. Ik vraag mij ernstig af wie daar baat bij heeft. Niet alleen is dat een serieuze pamper naar anderstaligen, maar ook een aanslag op de taalbereidheid van een steeds groter wordend deel

Pallieterke, Ik verwijs naar het onderzoeksartikel van uw medewerker K.L. over de aankoop van een villa door mevrouw S. El Kaouakibi. Zonder mij uit te spreken over de realiteit van de aangehaalde feiten, laat staan eventuele fiscale gevolgen ingeval van tekortschatting of zelfs prijsbewimpeling die daar kunnen mee samenhangen, wens ik u opmerkzaam te maken op een fout die in het artikel is geslopen.

Er wordt gewag gemaakt van een “gemist” ereloon van de notaris van 20.000 euro waarbij men ervan uitgaat dat de villa gekocht werd voor 400.000 euro daar waar deze drie jaar eerder voor 750.000 euro werd overgedragen.

Dat maakt zo maar eventjes een verschil van 350.000 euro. Welnu het ereloon van de notaris bij verkoop uit de hand van een onroerend goed is bepaald bij Koninklijk Besluit. Het is proportioneel en degressief, m.a.w. het percentage van ereloon wordt kleiner naarmate de verkoopprijs hoger is. Het percentage ereloon voor het gedeelte van de verkoopprijs boven 250.095 euro bedraagt 0,057 %.

Op een verkoopprijs die 350.000 euro hoger ligt in deze prijsklasse maakt dit een verschil in ereloon van 199,5 euro.

Luc Talloen - K essel-Lo

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

22 APRIL 2021

Mister Michel (4) “Toen ik bij Anderlecht aankwam, stond er nog Belle Vue op onze truien”, vertelt Michel Verschueren. “Dat was nog een erfenis van de overname van de oude club door Constant Vanden Stock. Iedereen was akkoord dat er een nieuwe, grote sponsor nodig was bij Anderlecht, maar het bleef een gevoelig onderwerp voor Mijnheer Constant.” foontje uit Amerika. 18 miljoen. Weer Constant gebeld. 'Ga naar huis Verschueren, ik doe het toch niet!' Ik heb de gehele week doorgewerkt, zelfs 's nachts.

Eindelijk had ik een overeenkomst met die makelaar. 12 miljoen. Weer Constant gebeld. 'Zijt ge terug daar Verschueren?' Wel, het is 12 miljoen geworden, voorzitter. Even stilte aan de andere kant van de lijn. ‘Pakken Verschueren, pakken Verschueren!’”

Constant Vanden Stock ging er eens een nachtje over slapen. “Maar ik kreeg toch vrij vlug het groen licht. 'Verschueren, ga maar een nieuwe sponsor zoeken, maar ge moet niet afkomen met de cafébaas van op den hoek.' Na drie dagen had ik De Generale Bank binnengehaald als hoofdsponsor. We hebben dertig jaar met dezelfde sponsor gewerkt, onder verschillende namen natuurlijk: Fortis, BNP Paribas. En daar ben ik trots op!”

Gratis teruggekregen “Een tijdje later krijg ik een telefoontje van Serrano, de manager van Real Madrid: 'U moet mij helpen, mister Michel. Lozano ligt in de clinch met de trainer en wij willen van hem af. Niemand gaat mij nu geloven maar Anderlecht heeft Juan Lozano gratis teruggekregen van Real. Als dat geen goede deal was, dan weet ik het niet meer! Nochtans, met alle respect voor Van Himst en Rensenbrink, maar Lozano was voor mij de compleetste speler.”

“Ik moet in alle bescheidenheid zeggen dat ik spelers die ik kocht altijd met winst heb doorverkocht. Neem nu Juan Lozano. Juan speelde met de Washington Diplomats, maar die club ging over de kop en ze moesten al hun spelers verkopen. Hun manager belde mij en vroeg of ik Juan Lozano kende? Niet speciaal, zei ik, want ik wilde de boot een beetje afhouden, maar wat moet dat kosten? 24 miljoen Belgische frank, antwoordde hij mij. Ik belde naar Vanden Stock! 'Allee Verschueren, dat is veel te duur en dan nog in het midden van het seizoen, dat geld is niet gebudgetteerd.'”

“Een paar dagen later, weer een tele-

GILLE VAN BINST VOORMALIG TOPVOETBALLER

1260

1

2

3

4

5

6

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Scheppingskracht B. Schelpdier - Alleen leesbaar computergeheugen C. Syllabe D. Oosterlengte - Welke manier dan ook E. Ben van mening - The Daily News F. Lichtbron - Zilver G. Kruisopschrift - Horecazaak H. Uitroep bij negatieve gevoelens Koningsdochter I. Droogoven - Pers. vnw. - Oud-griekse stad J. Kuikenmoeder - Valutacode voor de vroegere Italiaanse munt - Radium K. Tooiden - Iemand met een centrale rol L. Gratie - En dergelijke

1. Zuid-Amerikaanse 2. Bestaande - Uitsparing in een muur Romeinse cijfer 49 3. Europeaan - Europees stelsel van rekeningen - Drank 4. Daad van hoffelijkheid - Vervelend 5. Lichaamsdeel - Meisjesnaam 6. Besproeiing - Voegwoord 7. Gouverneur-generaal - Aanhechting van twee stukken - Ontvangt 8. Onbelangrijk 9. Kunststukje - Opstandige 10. Larve van de langpootmug - Fase in de slaap 11. Verwaandheid 12. Eb en vloed - Voorbij gereden

IS ER LEVEN NA CORONA VOOR MARC VAN RANST?

“Ik denk er aan een boys-band op te richten” April 2021. De hele wereld kijkt reikhalzend uit naar het rijk van de vrijheid. Heel de wereld? Nee, één man ziet die glorieuze dag met lange tanden tegemoet. Marc Van Ranst werd door het coronavaccin persoonlijk gezalfd tot zijn woordvoerder in het ondermaanse en zal samen met het virus ten ondergaan. In Vlaanderen is dat reeds op 11 juli, belooft Wouter Beke. “Ik zeg altijd,” zegt de viroloog ietwat bedrukt, “er is op 11 juli nog nooit iets goeds gebeurd. Dat zal nu niet anders zijn”. © PHOTONEWS

Welke transfer is je bijgebleven?

Het zal u niet geheel verbazen, maar het voorbije jaar is niemand meer op televisie geweest dan Marc Van Ranst. “Die vervanger van Martine Tanghe, is toch een beetje raar”, werd er in menig Vlaamse huiskamer gemompeld. Politicoloog en media-onderzoeker Stefaan Walgrave (Universiteit Antwerpen) vergeleek het VRT-journaal zelfs met nieuwsbulletins van Rusland en China.

Bij de VRT werd enthousiast gereageerd dat de vergelijkingen met het Noord-Koreaanse nieuws eindelijk van de lucht waren nu Björn Soenens op missie naar de VS werd gestuurd. Iedereen tevreden dus. Al is het rijk van Van Ranst bijna uit. Het spreekwoordelijke zwarte gat wenkt voor de man.

Een lintje en een handje van de koning, dat zit er nog wel in. Maar daarna zal het terug naar de microscoop zijn.“Eindelijk tijd voor mijn gezin en de wetenschap”, zegt Marc daarover. Om snel aan te vullen met de vraag: “Een boys-band met Steven (Van Gucht, red.) en Pierre (Van Damme, red.)?

Denkt u dat mensen daarop zitten te wachten?”

In alle eerlijkheid, professor, in marketingtermen bent u volledig opgebrand. Uw naam zal nog jarenlang gekoppeld worden aan een vreselijke periode die mensen liever snel willen vergeten.

VAN RANST: “Ach, meneer Pallieter. Ik heb dit nooit voor de roem gedaan, hoor. Ik ben gewoon blij om er geweest te zijn toen het land mij nodig had. Bloemen noch kransen voor mijn persoontje.

Het gaat niet om mij. Maar tussen ons gezegd en gezwegen, ik zou toch niet misstaan als één van de kabouters in Plop? Ik heb mijn eigen buikje om maar iets te zeggen. Kabouter Kwebbel? Over alles een mening en niet bang om die te delen met de hele Melkherberg. Dat zouden de kinderen toch prachtig vinden? ” Er is al een kabouter Kwebbel, vrees ik.

VAN RANST: “Des te beter. Des te beter. Een beetje de luwte opzoeken, zal me goed doen. Dat ze verdorie zelf kabouter spelen! Alstublieft zeg.

Ik ben een ernstig man. Internationaal gelauwerd.

Ziet u het al voor zich? Ik, kabouter? Dat kan toch niet hé. Het zou meteen de voorpagina van alle kranten halen, nietwaar? ‘Van Ranst wordt kabouter’, zouden ze schrijven.”

Denk ik ook.

VAN RANST: “(enthousiast) Denkt u dat echt? En denkt u dat ze daar dan een grote foto bij zouden plaatsen? Twee misschien? Een in een witte jas en in een in kabouterpak? Met zo’n gekke neus enzo…”

Dat zit er dik in.

VAN RANST: “(klopt zich breed-glimlachend op de borst) Dat denk ik ook! Zeker weten! Misschien wel een dubbele pagina, meneer Pallieter! (herpakt zich) Maar ik doe het niet. Bordjes omdraaien in het Rad van Fortuin, tot daar! Maar dat is echt de grens hoor. En ik ga ook niet cheerleaden in de basket! Of denkt u misschien dat dit wel een goed idee is?…”

Ik mag hopen van niet.

VAN RANST: “Wij begrijpen mekaar, meneer Pallieter! Zotternijen zijn het. Nee, ik houd het voortaan bij een occasionele tweet over de actualiteit en keer terug naar de wetenschap. Boeiend hoor, zo’n virus. Nogal klein, dat wel. Maar daar hebben we microscopen voor, nietwaar?”

Veel succes professor!

VAN RANST: “Is het interview al gedaan? Had u niet nog een vraagje? Een kleintje maar.”

Ok. Euhm. Thuis alles goed?

VAN RANST: “(boos) Alstublieft zeg, ik ben geen BV ofzo! Laat mijn privéleven hier alstublieft buiten. Dat soort vragen houdt u maar voor Willy Sommers en de meisjes van Temptation Island.”

Heeft u gelijk in. Prettige dag verder.

VAN RANST: “Wacht! Wacht! Denkt u dat Willy Sommers nu kwaad gaat zijn? Uiteindelijk insinueer ik nu eigenlijk dat hij alleen de media haalt met zijn stiekeme dochter die hij jaren negeerde en niet omwille van zijn beroepskwaliteiten. Daar zit een fikse mediarel in, denk ik.”

Ik schrap het uit de tekst professor, maar nu moet ik echt gaan.

VAN RANST: “Niet schrappen! Ik ben een man van mijn woord. Ben Weyts is trouwens een irritante trol met een brilletje, Driesje een vervelend piesje en ik ga ze allemaal een proces aandoen!”

Tot de volgende, professor!

VAN RANST: (brult door de deur) “Kom terug!

Mijn vrouw snuift heroïne en slaat mij met een Engelse sleutel. Ik heb een stagiaire ‘ge-metood’! Ik heb corona!” (keert terug) Ondanks uw vaccinatie, professor? Vertel?

VAN RANST: “Wel, eerlijk gezegd… Ik heb het in een petri-schaaltje op het labo. Moet u het eens zien?”

Het zwarte gat is een lelijke plek.

Oplossing 1259

Slimme Vlamingen kiezen Reisfamilie

1259

1

2

3

6

7

8

A

B

I

N N E N

L

A N D

B

O M A

C

R O S

S

I

D

I

L

I

N O

I

E

S

A A B

D

I

L

4

5

R A N

9 10 11 12 S

N O U I

G E N E

E Z

A R M E S

F P

L

F

J

G

O M W R O E

T

E N

H

H O E

I

L

A

P

I

N

E

A U R A N T

J

S

K

O K

L

N E

R I

K T T

G A

A

A C T

S

T

T

J

I

R

E

E

T O

R

F E

L

A

K

E U

R O

T

J

L

A

A

F I

K A

T

Luikersteenweg 62 • 3800 Sint-Truiden 011 705 500 • info@deblauwevogel.be

www.deblauwevogel.be