't Pallieterke van 10 juni 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

8-9

DIRK DE WACHTER Psychiater

INTERVIEW

“We zijn het verleerd om ongelukkig te zijn” “Het klinkt provocerend, maar ik vermoed dat we het ongelukkig zijn een beetje verleerd zijn”, vertelt psychiater Dirk De Wachter. “De tegenslagen van het leven die er altijd wel waren, zoals ruzie met de baas, het werk, financiële problemen, een lekkende kraan, kinderen die uw dromen niet waarmaken.

Zo’n dingen horen ontegensprekelijk bij het leven, maar wij lijken die kleine tegenslagen niet meer aan te kunnen. Goed leven, dat is leren leven met lastigheden. Pas dan ben je gelukkig.

In deze Facebook-achtige leutigheidsmaatschappij denken we dat het altijd feest moet zijn. Wel, dat valt vaak dik tegen.”

WESTERBEGRAAFPLAATS IS AL LANGER EEN PROBLEEM

POLITIEK VIVALDI VERLIEST TERREIN IN PEILINGEN

4 6

Ontsnapte Covid-19 dan toch uit Chinees labo?

Lang afgedaan als Trumpiaanse onzin of een extreemrechtse samenzweringstheorie, begint het idee veld te winnen dat Covid-19 niet in de natuur is ontstaan, maar is gefabriceerd in een Chinees labo, waar het door zwakke veiligheidsmaatregelen is kunnen ontsnappen. Die theorie wordt nu door heel wat onderzoekers en wetenschapsjournalisten zelfs als de meest plausibele beschouwd.

Dat is merkwaardig, want de theorie van het labolek is lang zeer marginaal geweest. Facebook verwijderde systematisch alle berichten die ernaar verwezen.

Ook in de Vlaamse pers werd de labopiste afgedaan als weinig geloofwaardig. Zo publiceerde de VRT een lang stuk waarin de ‘factcheckers’ van de openbare omroep – waaronder de onvermijdelijke Tim Verheyden – het hadden over een complottheorie “die aanvankelijk vooral op radicaal-rechtse sociale mediaplatformen de ronde deed, en intussen door heel wat experts en virologen weerlegd werd”.

Zelfs in wetenschappelijke kringen was het natuurlijk ontstaan van het virus lang een axioma. Een aanzienlijke groep wetenschappers ondertekende in februari vorig jaar een verklaring in het toonaangevende tijdschrift The Lancet waarin ze het idee dat het virus door de mens zou zijn gecreëerd afdoen als een “samenzweringstheorie”.

Nieuwe onthullingen en onderzoek hebben van de labopiste een zeer reële mogelijkheid gemaakt. Nu zelfs president Biden en Tedros, het hoofd van de Wereldgezondheidsorganisatie, vragen om dit spoor verder te onderzoeken, begint de Vlaamse pers schoorvoetend met de theorie rekening te houden. Ook Facebook heeft nu aangekondigd dat het stopt met het censureren van berichten daaromtrent.

Missen is menselijk Missen is menselijk en zelfs goed geinformeerde experten hebben eerlijke vergissingen gemaakt inzake Covid-19.

Maar het is ook duidelijk dat politieke motieven hebben bijgedragen aan de koppige blindheid over de oorsprong van Covid-19. Zeker het feit dat Trump de labopiste geloofwaardig achtte, heeft er aan bijgedragen dat de pers zich onmiddellijk in het andere kamp geeft geplaatst.

Erger dan de vertroebeling van het eigen zicht door politieke vooroordelen was het opeisen van een waarheidsmonopolie en het verbieden van andere opinies, in het bijzonder op sociale media. Dat was trouwens niet alleen het geval inzake theorieën over het ontstaan van het virus.

In februari stelde ik hier het nut in vraag van handen wassen in de strijd tegen Covid-19. Na overleg met de redactie kreeg het stuk een flauwe titel, die de inhoud niet echt dekte, omdat we vreesden anders door Facebook gecensureerd te worden.

Drie maanden later daagde ook bij De Morgen het licht (“Hebben we onze handen echt voor niets gewassen?”).

De les is dat de ‘zekerheden’ van vandaag de misvattingen van morgen kunnen zijn. Facebook heeft er alvast niets uit geleerd. In dezelfde week dat het bedrijf aankondigde om de labopiste niet langer te censureren, liet het ook weten dat ze de praktijk van ‘shadow banning’ zal uitbreiden. Bij ‘schaduwverbanning’ worden websites die volgens FB nepnieuws verspreiden uit de nieuwsoverzichten van andere gebruikers geweerd. Straf is dat de betreffende sites daar niet eens van op de hoogte gebracht worden, zodat ze zich niet kunnen verdedigen of protesteren. Big Brother is nog nooit zo echt geweest.

JC

INTERVIEW

EX-RODE DUIVEL

7

JAN CEULEMANS

13

12

HOOFDDOEKENDISCUSSIE VERDEELT REGERING-DE CROO VLAAMSGEZINDE VROUWEN WILLEN NIET VERGELEKEN WORDEN MET ‘JIHADI-BRUIDEN’

“Voor enkele Rode Duivels is dit het tornooi van de laatste kans”

77ste jaargang • nummer 23 • donderdag 10 juni 2021

€ 3,00

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-7 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

2

Opinie

10 JUNI 2021

Doe de rijken de crisis betalen Elke vrijdagnamiddag maakt de Vlaamse regering haar beslissingen bekend aan de buitenwereld, lees de media.

Ook wij krijgen die mededelingen in de mailbox.

Elke week zit er wel zoiets bij waarvan je denkt: is dat nu echt nodig?

Neem nu volgend besluit van de Vlaamse regering: de intentie tot samenwerking met Marokko. In haar regeerakkoord heeft de Vlaamse Regering aangegeven dat zij een nieuwe samenwerking wenst op te starten met een of meerdere landen in Noord- en/of Oost-Afrika. In dit kader hecht ze nu haar goedkeuring aan de intentie tot structurele, bilaterale samenwerking met Marokko, met als doelstelling structurele armoede en ongelijkheid te verminderen en bij te dragen tot de realisatie van de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen.

In principe is er niets op tegen dat Vlaanderen de armoede wil bestrijden in Marokko. Achterliggende gedachte: hoe minder armoede er ginder is, hoe minder geneigd de kansarmen zullen zijn om naar Europa te komen. In feite is dat een beetje ook een standpunt van het Vlaams Belang dat pleit voor meer ontwikkelingshulp. De Vlaamse regering die een programmapunt van het Vlaams Belang uitwerkt, wie had dat durven denken…

Twintig jaar geleden gaf 90 procent van de jonge Marokkanen aan om emigratie naar Europa te overwegen. Maar ondertussen is er in Marokko een economische relance bezig. Weinig mensen weten dat er in Marokko een TGV rijdt tussen Tanger en Casablanca. Dat is uniek voor Afrika. Op dit ogenblik wordt een sociale zekerheid uitgewerkt voor alle burgers en daarmee zal Marokko ook op dit vlak het eerste Afrikaanse land zijn.

Natuurlijk heeft corona voor wat economische vertraging gezorgd. Het toerisme kreeg uiteraard een knauw. Maar dat kan ook gezegd worden over Vlaanderen dat aankijkt tegen een begrotingsput van enkele miljarden. Marokko schiet ons niet ter hulp, wij schieten wel Marokko te hulp.

Mohammed VI, koning van Marokko, is - volgens het zakentijdschrift Forbes - de rijkste man van Marokko, de op vier na rijkste man van Afrika en staat hij in de top 10 van rijkste monarchen van de wereld. “De Société Nationale d’Investissement”, de koninklijke holding, is aanwezig in alle sectoren van de Marokkaanse economie en levert de koning miljarden op. Daarnaast ontvangt de koning inkomen uit zijn landerijen en uit onroerend goed. Bovendien krijgen de koning en zijn familie bovendien jaarlijks 250 miljoen euro van de Marokkaanse belastingbetaler.

De koning heeft natuurlijk ook heel veel kosten. Hij heeft twaalf paleizen, waar in totaal elfhonderd dienaren werken. Tevens houdt Mohammed van luxe. Zo heeft hij zo’n 600 auto’s, een prachtig kasteel in Frankrijk, een luxueus zeiljacht en twee privévliegtuigen. Om dat allemaal te kunnen betalen, moet de koning elke dag een miljoen euro ophoesten. Toen Koning Mohammed VI vijf jaar geleden een privéreisje maakte naar Amsterdam, deed hij de trip met zijn Boeing 747, met in zijn kielzog nog een paar vliegtuigen met een 400 man personeel. En toen hij terug vertrok, schonk hij nog snel 30.000 euro voor de Al-Ihsane moskee in Amsterdam Nieuw-West.

Ja, er is nog armoede in Marokko, maar het land zelf is niet arm. Benieuwd wat Vlaanderen van Marokko gaat terugkrijgen… of is de hulp er een van enkele richting?

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Wim De Smet (hoofdredacteur), Jurgen Ceder, Kristof Luypaert, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel, Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

Covid-19 komt waarschijnlijk uit een Chinees labo

labo van Wuhan. De databestanden over virussen werden gesloten. Dat is de houding van een regime dat iets te verbergen heeft.

De verantwoordelijkheid van China is hoe dan ook verpletterend

We doorstaan de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog en we weten nog steeds niet hoe die is ontstaan. Nu in het Westen het einde van de coronatunnel in zicht komt en we minder in beslag worden genomen met het bestrijden van de ziekte, groeit de aandacht voor de werkelijke oorsprong van dit vernietigende virus.

Er zijn maar twee plausibele theorieën over het ontstaan van Covid-19. Ofwel is het via een ‘tussendier’ overgesprongen van vleermuizen op mensen. Dat was lange tijd veruit de meest aanvaarde theorie. Ofwel is het gefabriceerd in een Chinees labo en daar door gebrekkige veiligheidsmaatregelen uit kunnen ontsnappen.

Die laatste denkpiste werd lang weggelachen, maar is nu aan een snel tempo de dominante opvatting aan het worden.

Geen aanwijzingen voor natuurlijke oorsprong Wanneer er vorig jaar in de Vlaamse pers werd gesproken over de mogelijkheid dat Covid-19 in een Chinees laboratorium is gemaakt, viel geregeld het woord “samenzweringstheorie”. Het argument was steeds hetzelfde: er is geen enkel bewijs voor die speculatie. Die harde bewijzen zijn er nog steeds niet, maar de vermoedens gestoeld op indirect bewijs zijn de jongste weken snel toegenomen.

Niet dat er zoveel nieuwe dingen aan het licht komen. Het is vooral het doorzettingsvermogen van enkele individuele wetenschappers en een paar recente artikels van wetenschapsjournalisten in de VS die voor genoeg gaten in de dijk hebben gezorgd voor een complete ommekeer in de opinie. Pers, politiek en de gevestigde wetenschap willen hun reputatie redden en lopen vandaag massaal over naar de denkpiste die ze lang weggelachen hebben.

Het vermoeden van een natuurlijke oorsprong toont zich intussen steeds zwakker. Er wordt algemeen aangenomen dat het virus niet rechtstreeks van vleermuis op mens is overgegaan. Er is dus een ‘tussendier’ nodig (het gordeldier is een vooraanstaande kandidaat).

Het probleem is dat, ondanks 15 maanden aan zeer intensief speurwerk (de Chinezen zijn ongetwijfeld gemotiveerd om de labopiste te weerleggen), er maar geen besmet dier gevonden wordt. Bij SARS was dit dier al na 4 maanden geïdentificeerd, bij MERS na 9 maanden. Eke dag wordt de kans dat Covid-19 uit de natuur komt wat kleiner.

Een andere aanwijzing tegen de natuurlijke oorsprong is dat het virus onmiddellijk geschikt was voor mensen. Wanneer een virus eerst overspringt van dier op mens, is het nog steeds een virus vooral aangepast aan dat dier. Er zijn mutaties nodig opdat het een succesvol virus wordt dat gemakkelijk van mens op mens wordt overgedragen. Covid-19 was onmiddellijk aangepast aan de mens, wat

het waarschijnlijker maakt dat het kunstmatig van oorsprong is.

Veel aanwijzingen: een labolek Toeval is geen bewijs, maar het is toch wel zeer merkwaardig dat het virus eerst opdook in de stad waar het belangrijkste labo is gevestigd voor onderzoek naar coronavirussen. Dat onderzoek gaat verder dan gewoon de studie van gekende virussen. Er wordt aan experimenten met “gain-of-function” gedaan, waarbij aan bestaande virussen eigenschappen worden toegevoegd.

Zo maakt men supervirussen met de bedoeling de natuur een stap voor te zijn. Een van die toegevoegde eigenschappen is bijvoorbeeld extra besmettelijkheid voor mensen. De virussen werden in het labo getest op muizen waarin menselijke cellen waren ingeplant.

Dit soort onderzoek gebeurt meer dan men denkt en heus niet alleen in China. In 2011 creëerde een onderzoeker van Erasmus Universiteit Rotterdam bijvoorbeeld een variant van de vogelgriep waarvan hij zelf zei dat het “waarschijnlijk een van de meest gevaarlijke virussen is die je kan maken”.

Van alle gekende virussen is RaTG13 hetgeen het meest op Covid-19 lijkt. Shi Zhengli, bijgenaamd “the bat lady”, ontdekte het bij vleermuizen in een mijnschacht.

De ‘vleermuizenvrouw’ is tevens de leidende onderzoekster van het Wuhan Virologisch Instituut. Dit verband met alweer hetzelfde laboratorium maakt het zeer moeilijk hier nog toeval aan het werk te zien.

Dat een virus ontsnapt uit een labo is overigens niet uitzonderlijk. Het gebeurt regelmatig, zelfs uit westerse laboratoria, gelukkig met minder catastrofale gevolgen dan bij Covid-19. SARS1 ontsnapte bijvoorbeeld al vier keer uit een labo in Peking. Over de gebrekkige veiligheid rond het Wuhan Virologisch Instituut waren vooraf reeds verschillende klachten opgesteld.

Twee weken geleden bracht een onderzoek van de Amerikaanse inlichtingendiensten aan het licht dat in november 2019, een maand voor de eerste vaststelling van Covid-19, drie medewerkers van het labo tegelijk ziek werden en in het hospitaal opgenomen werden met symptomen die lijken op die van Covid-19.

Een ander belangrijk element dat de piste van een labolek geloofwaardiger maakt, is de houding van China tegenover onderzoek ter plaatse. Het onderzoeksteam van de WGO mocht enkel het land betreden met een opdracht die onderzoek naar een labolek uitsloot.

De onderzoekers kregen ook geen toegang tot de archieven van het

Wat verandert een labolek aan de verantwoordelijkheid van China? Weinig. Een onopzettelijk lek wijst op een nalatigheid die niet groter is dan het in stand houden van de exotische wildmarkten die al lang het voorwerp zijn van waarschuwingen voor virusuitbraken vanwege wetenschappers. China is daarmee even schuldig aan het soort nalatigheid dat in ons rechtsbestel tot schadevergoeding zou leiden. Laten we niet vergeten dat dit land zich, dankzij zijn dictatoriale regime, een veel radicalere aanpak van het virus kon permitteren dan westerse samenlevingen en daardoor het enige was dat vorig jaar economische groei kende.

De grootste schuld van China betreft de periode na de vaststelling van de uitbraak. Het communistische regime moet door de internationale gemeenschap verantwoordelijk gesteld worden voor het criminele, langdurige verzwijgen van de aard van het virus en de besmettelijkheid ervan voor men-

“Voor de rest van de wereld zou het goed nieuws zijn als zou komen vast te staan dat dit coronavirus uit een labo komt. Dat biedt ons tenminste de mogelijkheid om te vermijden dat het opnieuw gebeurt” sen, en het onder druk zetten van de WGO, waardoor het virus te laat werd erkend als internationale bedreiging. Ook daarna bleef het regime liegen, manipuleren en dreigen. Dat moet gevolgen hebben.

Voor de rest van de wereld zou het eigenlijk goed nieuws zijn als zou komen vast te staan dat dit coronavirus uit een labo komt. Dat biedt ons tenminste de mogelijkheid om te vermijden dat het opnieuw gebeurt. We kunnen dit type onderzoek dan enkel nog toestaan in bepaalde omstandigheden en met strikte veiligheidsvoorschriften. Indien dit echter een natuurlijk virus is, zal het blijven en blijven terugkomen, op een keer met nog veel dodelijkere gevolgen dan hetgeen ons nu heeft getroffen. Ook daarom is het noodzakelijk dat China onderzoek toelaat naar de oorsprong van Covid-19.

Op de webstek “Long Bets” kan je voorspellingen op lange termijn doen. Iemand anders kan je dan uitdagen tot een weddenschap over die voorspelling. De Engelse astrofysicus Martin Reese plaatst er enkele jaren de profetie dat voor het einde van 2020 een ziekte zou uitbreken die het gevolg is van een biologische terreurdaad of menselijke fout en die meer dan een miljoen dodelijke slachtoffers zou maken. Vooruitgangsoptimist Steven Pinker daagde hem daarover in 2017 uit tot een weddenschap voor 400 euro. Ik ben een fan van de boeken van Pinker, maar deze weddenschap gaat hij waarschijnlijk verliezen.

JURGEN CEDER

Actueel

10 JUNI 2021

Twee rijken der vrijheid

DE WEEK

Na N-VA en Vlaams Belang kondigt ook PVDA-voorzitter 3 JUN Peter Mertens aan dat zijn 2 0 2 1 partij niet wil meewerken aan de plannen van de regering-De Croo om vermeende haatmisdrijven voor de correctionele rechtbank te brengen.

De regering wou artikels 25 en 150 van de Grondwet in die zin aanpassen, zodat haatmisdrijven niet langer voor assisen komen.

Maar voor die aanpassing is een tweederdemeerderheid nodig.

© SHUTTERSTOCK

De PVDA start de campagne “We are one” die het België-gevoel tijdens het Europees Kampioenschap moet aanwakkeren. Op een webshop biedt de partij gratis vlaggen aan. Bezoekers kunnen ook T-shirts en steunpakketten kopen.

De horeca mag vanaf deze week niet alleen buiten, maar ook binnen opnieuw klanten bedienen.

We kijken met z’n allen uit naar het beruchte “rijk der vrijheid”.

Maar België zou België niet zijn als het niet uit twee verschillende rijken der vrijheid zou bestaan: eentje waar men zich laat vaccineren en toch nog voorzichtig blijft, en eentje waar men zich minder laat vaccineren en de teugels liever wat sneller lost. © PHOTONEWS

2 JUN

2021

De Vlaamse overheid lanceert een nieuwe campagne onder de slogan “Geniet met maatregelen”. De 4 JUN campagne moet de burgers erop wijzen dat, ondanks 2 0 2 1 de nieuwe corona-versoepelingen, er nog altijd voorzichtigheid geboden is. De slogan “Geniet met maatregelen” is een knipoog naar de slagzin van Epicurus: “Geniet met mate”.

De officiële Facebookpagina van voormalig Amerikaans president Donald Trump blijft ook de komende twee jaar op non-actief. Facebook schrapte het account in januari, na de rellen aan het Capitool.

Volgens het bedrijf kan het account van Trump opnieuw actief worden “als het risico voor de openbare veiligheid geweken is”.

Het Overlegcomité staat opnieuw enkele versoepelingen toe. Zo mag de horeca niet alleen buiten, maar ook binnen de deuren openen. De horecazaken moeten wel sluiten om 23.30 uur. Evenementen, sportwedstrijden congressen mogen buiten opnieuw doorgaan, maar met maximum 400 aanwezigen. Voor bioscopen, bowlings en casino’s geldt een ventilatieprotocol. Discotheken blijven dicht.

Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) gaat vanaf volgend jaar alle kinderen van de derde 6 JUN kleuterklas laten screenen op taal. Kinderen die aan 2 0 2 1 de lagere school beginnen met een taalachterstand, lopen volgens de minister vaak ook achterstand op andere gebieden op. Het instrument voor de taalscreening wordt in juli kant-en-klaar bezorgd aan de scholen, met een handleiding.

Bijna een derde van de Franstalige Belgen heeft geen vertrouwen meer in de traditionele media, 7 JUN experten en politici om zich te informeren over het 2 0 2 1 coronavirus. Dat blijkt uit een onderzoek van de UCLouvain. Volgens de onderzoekers zijn er twee profielen die het toenemend wantrouwen belichamen. Enerzijds zijn er mensen die geen vertrouwen hebben in traditionele media, maar zich intussen informeren via sociale media. Anderzijds zijn er mensen die zich helemaal niet meer informeren.

Uit een schriftelijke vraag van Antwerps gemeenteraadslid 8 JUN Anke Van dermeersch (Vlaams 2 0 2 1 Belang) blijkt dat tijdens het proefproject van Woonhaven in maar liefst 111 dossiers sprake was van huurfraude door de sociale huurder. Huurders bleken vooral bezittingen in Turkije, Marokko, Tunesië, Italië en Polen te hebben.

Daarnaast lopen er nog 29 dossiers omdat er een vermoeden van eigendom is in het binnenland.

Voormalig radio- en televisiepresentatrice Paula Semer (96) is niet meer. Ze overleed op 1 juni, maar het nieuws raakte pas een week later bekend. Semer was een icoon van de openbare omroep. Van 1995 tot 1999 zetelde ze ook in de Senaat voor de socialistische partij.

© PHOTONEWS

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest schaft de algemene mondmaskerplicht af. Ook het verbod op alcoholconsumptie tussen 22 uur en 5 uur in de publieke ruimte wordt opgeheven.

© PHOTONEWS

3

De Grote Peiling van Het Laatste Nieuws, VTM, RTL TVi en Le Soir, waarvan de resultaten vorige week gepubliceerd werden, onderzocht niet alleen de partijpolitieke voorkeuren, maar ook enkele actuele thema’s. Daarbij ging het deze keer ook over het perspectief op het “rijk der vrijheid”, een perspectief dat in de twee landsdelen toch wel enigszins verschillend bleek te zijn.

Franstaligen weigerachtig tegenover vaccin De term “antivaxxer” is een beladen woord dat in de pers graag in verband wordt gebracht met maffe gewapende christen-fundamentalistische Amerikanen die tegen elke vorm van overheidsinmenging zijn. De waarheid is echter dat de vaccinatie in de Verenigde Staten vlotjes opschiet, omdat het met die scepsis onder de Amerikaanse bevolking heus wel meevalt. Het is echter in Rusland, Polen en, inderdaad, Frankrijk dat de bevolking bijzonder sceptisch staat tegenover het coronavaccin. Het is een beetje ironisch dat uitgerekend het land van Louis Pasteur, de uitvinder van onder meer het vaccin tegen hondsdolheid, vandaag zo weigerachtig staat tegenover vaccinaties, terwijl homeopathie er zeer populair is en tegelijk een grote industrie is geworden. Die Franse houding laat zich uiteraard ook voelen in Franstalig België, waar men meer naar de Franse media kijkt dan naar de eigen Belgische.

Duiken we even in de cijfers van De Grote Peiling. Terwijl een ruime meerderheid van de Vlamingen (57 procent) er wel voor te vinden is dat het coronavaccin verplicht zou moeten worden, is daar in Wallonië met 44 procent geen meerderheid voor. Opvallend: opgesplitst naar partijvoorkeur blijken N-VA-kiezers met 66 procent een verplichting te steunen, terwijl bijna evenveel PTB-kiezers helemaal tegen zijn.

Scepsis tegenover vaccinaties, en eventueel verplichte vaccinaties, is dus helemaal geen rechts probleem, maar een links en extreemlinks probleem.

Franstaligen willen sneller versoepelen Enerzijds willen de Franstaligen liever niet gevaccineerd worden, maar anderzijds mogen de versoepelingen voor hen wel wat sneller. In Vlaanderen vindt

slechts 15 procent van de ondervraagden dat het met de versoepelingen te traag gaat, in Wallonië is dat 25 procent. Veel mensen vinden dat het tempo goed is (41 procent in Vlaanderen tegenover 49 procent in Wallonië), maar bijna evenveel Vlamingen (39 procent) vinden dat het te snel gaat.

In Wallonië is slechts 19 procent van de bevolking van mening dat de versoepelingen nog even kunnen wachten.

“Het is onrechtvaardig dat de Vlamingen moeten opdraaien voor het economische wanbeleid van de Franstalige politici, maar het is nog onrechtvaardiger dat een aanzienlijk deel van de Waalse bevolking op die manier in de diepste miserie gevangen zit, en blijft zitten” Het valt ook op dat de helft van de Walen geen graten ziet in buitenactiviteiten deze zomer, terwijl de helft van de Vlamingen zoiets liever nog niet ziet gebeuren.

Slechts een derde van de Walen is tegen, terwijl een derde van de Vlamingen toch voor is. Ongeveer een op de zes Vlamingen en Walen weet het eigenlijk niet. Maar algemeen hebben ook meer Vlamingen (56 procent) angst voor een vierde golf dan de Walen (43 procent).

De Franse slag?

Uit al deze resultaten valt eigenlijk één grote lijn te trekken: in Wallonië is men voorstander van een laissez-faire-houding tegenover het coronavirus. Vaccinaties hoeven niet, strenge maatregelen hoeven niet en ze zijn niet bang voor een vierde golf. De cijfers voor besmettingen en ziekenhuisopnames zijn navenant, want consequent hoger in het zuiden van het land dan in het noorden.

Zouden we mogen stellen dat die lijn zelfs nog wat verder door te trekken valt? Hoe kijken de

Franstaligen in dit land tegen begrotingen aan? Terwijl de Vlamingen de knip op de geldbeugel houden, maken de Franstaligen er geen probleem van om een paar schulden extra aan te gaan.

Guy Mathot wist al dat de staatsschuld er vanzelf gekomen was en ook vanzelf weer zou verdwijnen...

Blijkbaar denken de Franstaligen net hetzelfde over het coronavirus.

België, een moreel verwerpelijke constructie Belgicisten zoals Calvo of De Croo werpen zich graag op als moreel superieur tegenover die egoïstische Vlaams-nationalisten die weigeren solidair te zijn met de Franstaligen. Maar als we de economische ellende overschouwen, die vaak het gevolg is van het Waalse wanbestuur, met schrijnende armoede die van generatie op generatie overgaat, kan je de Belgische constructie alleen maar verwerpen als een moreel rampgebied. In geen enkel land zouden politici met zo’n beleid wegkomen, maar in Wallonië rekent men erop dat de Vlamingen uiteindelijk wel de rekening zullen oppikken. Het is onrechtvaardig dat de Vlamingen moeten opdraaien voor het economische wanbeleid van de Franstalige politici, maar het is nog onrechtvaardiger dat een aanzienlijk deel van de Waalse bevolking op die manier in de diepste miserie gevangen zit, en blijft zitten.

Maar zou die economische laissez-faire-houding van de Walen ondertussen al zo diep ingebakken zitten dat ze overspringt naar medische noodtoestanden zoals corona? Je zou het bijna gaan denken, want vervang in de vragen hierboven een streng coronabeleid door een streng begrotingsbeleid en je krijgt vrijwel zeker ongeveer dezelfde resultaten.

Inclusief dat het vooral Vlaamse N-VA-kiezers zijn die voorstander zijn van meer besparingen, zelfs wanneer de Vlaamse begroting overschotten haalt, terwijl vooral Waalse PTB-kiezer het overheidsgeld liever wat meer laten rollen, ook al zit het Waalse Gewest diep in de schulden.

Probleem is echter dat de Walen zich deze keer fataal vergissen. De oversterfte door corona gebeurt immers vandaag in de eigen gemeenschap en valt bij een volgende staatshervorming niet af te wentelen op de Vlamingen. Vlaamse onafhankelijkheid blijft dus ook vandaag een noodzaak en op de keper beschouwd misschien zelfs nog meer in het belang van de Walen dan van de Vlamingen.

4

Binnenland

10 JUNI 2021 © SHUTTERSTOCK

GENT

ECONOMISCHE ZAKEN

Shell-vonnis past volledig in maatschappelijke context © SHUTTERSTOCK

Het zou verkeerd zijn de veroordeling van Shell tot enkele strenge klimaateisen als een alleenstaand feit te beschouwen. Niet alleen worden over heel de westelijke wereld soortgelijke gevechten voor de rechtbank gevoerd, ook van de kant van de investeerders wordt druk uitgeoefend. Het plaatst de hele sector voor een draak van een uitdaging.

Westerbegraafplaats is al langer een probleem Het gebeurde in Gent. Een meisje van 14 jaar oud pleegde zelfmoord. Kort ervoor werd ze verkracht op de Westerbegraafplaats. Ook de verdachten zijn Gentenaren. Het Gents stadsbestuur lijkt niet bereid fouten te erkennen of het beleid bij te sturen.

Er zijn al langer problemen op de Westerbegraafplaats, een gebied van 20 hectare groot. Het stadsbestuur wist dat, maar vond het niet nodig in te grijpen. Vroeger deed iemand van de dienst begraafplaatsen een ronde voordat hij ’s avonds de poort sloot, om te zorgen dat iedereen buiten was. Dat gebeurt niet meer sinds de stad de begraafplaatsen beheert als parken, waar mensen ook mogen fi etsen of picknicken. De poort gaat zelfs niet meer op slot. Indringers hebben na sluitingsuur vrij spel. Bewoners van enkele appartementen die uitkijken op de begraafplaats klagen al meer dan een jaar over ‘een stuitend gebrek aan respect’ van de mensen die er rondhangen. Ze melden drugsgebruik, vrijpartijen, feestjes tussen en zelfs bovenop de graven… De stad reageerde nietszeggend: “het is zo eenvoudig niet”, “een oplossing vinden heeft tijd nodig…” en deed een jaar lang niets.

Op 30 maart zegt schepen Heyndrickx (CD&V) op Radio2: “Overlast is er niet op de Gentse begraafplaatsen." Nochtans kreeg haar dienst toen al maandenlang klachten. Op 16 april schrijft een gefrustreerde burger op twitter: “Hoi Gentse Flikken en Stad Gent, er zitten weer hangjongeren op de Westerbegraafplaats. Hoeveel keer moet ik nog bellen? Interesseert het jullie überhaupt wel?” Ze krijgt géén reactie. Op 15 mei gebeuren de feiten met het meisje van veertien. Enkele dagen later is het kind dood.

Het Van Beverenplein is een gekende probleemwijk En nog beweren schepen Heyndrickx en burgemeester De Clercq dat er op dit tragisch incident na, niets aan de hand is.

“Elke klacht werd onderzocht, grote problemen hebben mijn diensten niet kunnen vaststellen en ook de politie niet”, zegt schepen Heyndrickx. “Hebben mensen hier seks in de bosjes? Ongetwijfeld.

Worden daar soms drugs gedeald? Waarschijnlijk. Dat zijn kleine problemen die zich in elk park zoals ook bijvoorbeeld in het Citadelpark voordoen.” (HLN 4 juni) Ze zet de klagers weg als mensen die niets kunnen verdragen. De burgemeester laat via zijn woordvoerder weten dat er regelmatig politiecontroles zijn. Omwonenden vertellen een ander verhaal, de politie komt alleen wanneer zij bellen.

Toch kondigt schepen Heyndrickx (voorzichtig) maatregelen aan. “Wij gaan de afsluiting van de begraafplaats herbekij-

ken”, klinkt het, “We overwegen bewakingscamera’s te plaatsen.”

De verdachten noemen zich “De bende van het Van Beverenplein” (ook Freddy Horion was ooit lid van een bende met dezelfde naam). Het Van Beverenplein is een gekende probleemwijk. De politie moet er regelmatig ingrijpen. Ook dat wil het stadsbestuur niet geweten hebben.

In oktober vorig jaar was er grote heisa over een politieoptreden bij een vechtpartij. Ze zouden buitensporig geweld gebruikt hebben en de politiehond aangevuurd met “pak de makakken”. Groen en PVDA sommeerden de gemeenteraad. De burgemeester en korpschef bestelden ‘een diepgaand onderzoek’, niet naar de oorzaak van de vechtpartij, maar naar het optreden van de politie. Heeft de zachte aanpak van het Gents beleid geleid tot een sfeer van straffeloosheid?

Waar blijven nu de verontwaardigde vragen van PVDA, Vooruit en Groen over hoe zo’n drama zich in onze stad heeft kunnen afspelen? Integendeel, er gaan al stemmen op die waarschuwen dat we de wijk niet mogen ‘stigmatiseren’.

Een georkestreerde Stille Wake?

Premier Alexander De Croo kwam naar Gent voor een stille wake, ter nagedachtenis van het slachtoffer. Het was nieuws op alle mediakanalen. In het parlement zette hij het zelf nog eens goed in de verf. Hij nam deel als vader, zei hij. Ook zijn partijgenoten, de burgemeesters van Gent en Gavere, waren present. De wake werd georganiseerd door Jamila Channouf, een Gentse activiste met een rechtstreekse lijn naar het stadsbestuur. Zij is bekend door haar “Gentse lente”, een jaarlijks multicultureel evenement. Op de editie van 2013 werden de woorden ‘allochtoon” en ‘autochtoon’ in lijkkisten rondgedragen en plechtig begraven, waarna ex-burgemeester Termont beloofde dat Gent ze nooit meer zou gebruiken. Een mooi ‘een-tweetje’ met het stadhuis. Op de stille wake schreef het beperkt groepje aanwezigen met krijtjes boodschappen op de grond. De premier en de Gentse burgemeester kwamen mooi in beeld.

Journalisten brachten verslag uit zonder één kritische noot. Wat was dit anders dan een pr-operatie? Ondertussen is de volkswoede zo groot dat de families van de verdachten moeten onderduiken, maar in Gent gaat alles goed.

MATHILDIS

Het hoofdkwartier van Shell in het Den Haag.

Shell tekent als bedrijf voor meer CO2-uitstoot dan heel wat landen. Meer in het bijzonder zou hetgeen de onderneming op haar conto schrijft 2 procent van de wereldwijde uitstoot bedragen, goed voor een plaatsje in de top 25 van de grootste vervuilers. En zoals dat hoort in deze tijden, heeft de Brits-Nederlandse multinational zichzelf duidelijke doelstellingen op dit vlak opgelegd. Even herkenbaar is dat hij dit zelf als ambitieus bestempelt, terwijl dit voor milieuactivisten ontoereikend is.

Het zou een klassiek welles/nietes-spelletjes kunnen blijven, ware het niet dat een Haagse rechtbank tegemoet kwam aan de eis van een ngo en enkele duizenden individuele Nederlanders. Samengevat komt het erop neer dat Shell verplicht wordt om tegen 2030 zijn CO2-uitstoot met 45 procent te doen zakken ten opzichte van het peil van 2019. Dit is meer dan het dubbele van hetgeen het bedrijf zichzelf heeft opgelegd.

Opvallend is alvast dat de rechtbank het over uitstoot in absolute cijfers heeft, wat nog wat anders is dan het beperken van de voetafdruk of iets dergelijks. Beroep werd aangetekend, in de hoop er gunstiger vanaf te komen. En misschien lukt dat in deze ook.

Toch zou dit werkstuk van deze militante rechter wel eens een keerpunt van een hele sector kunnen worden.

Milieu als mensenrecht Doorheen de jaren is de invulling van het concept mensenrechten steeds extensiever geworden, het is geen nieuw verhaal meer.

Dat er na de klassiekers tal van 'sociale' rechten bijkwamen is een trend die zich al vele jaren geleden ingezet heeft. Op zich is het niet zo verwonderlijk als men ook het milieu aan het lijstje toevoegt. Relevanter is dat men de verantwoordelijkheid van een bedrijf koppelt aan een akkoord (dat van Parijs) dat het nooit onderschreven heeft.

In 2015 was er een andere ngo die een zaak inspande met als finaal doel de CO2-uitstoot naar omlaag te krijgen. Met succes, alleen was het geding gericht tegen de Nederlandse overheid. Zij die het kunnen weten, stellen dat het niet onmogelijk is voor Shell om aan het vonnis tegemoet te komen. Er zal zwaar ingegrepen moeten worden, niet enkel in de eigen activiteiten, maar evenzeer ten opzichte van de vele partnerbedrijven.

Het lijkt een trend om steeds vaker de rechtbank te gebruiken als instrument in de ecologische strijd. Een schatting heeft het over soortgelijke zaken in 33 landen, vooral in de VS, EU en het Verenigd Koninkrijk.

Vorig jaar al stond de teller op meer dan 1.400 procedures die ingeleid waren. Deskundigen wijzen erop dat de benadering vaak anders is dan eerdere procedures tegen (grote) bedrijven. Eerder dan fouten te trachten aan te tonen, beroept men zich op grondwettelijke en mensenrechten.

Investeerders De druk komt ook uit een andere hoek.

Op precies de dag dat de bewuste uitspraak in Den Haag viel, kwamen enkele lieden met een 'groen' profiel in de raad van bestuur van ExxonMobil terecht, een van de grootste spelers in de sector. Verschillende investeerders hadden daarop aangedrongen. In het maatschappelijk klimaat van vandaag voelen steeds meer onder hen zich ongemakkelijk om geld te stoppen in een businessmodel dat nog grotendeels op fossiele brandstoffen berust. Soortgelijke druk wordt ook op Chevron uitgeoefend.

De beroepsprocedure, die mogelijk jaren zal aanslepen, moet bepalen waar Shell aan gehouden is. Feit is dat deze (voorlopige?) beslissing niet in het luchtledige ontstaan is. Ze past volledig in de maatschappelijke context van het moment.

MICHAËL VANDAMME

Binnenland

10 JUNI 2021

5

Elke week bekijkt Alain Grootaers alles vanop een afstand.

Misschiens en eventueels “Als het kwaakt als een eend, waggelt als een eend en een bek heeft als een eend, dan is het hoogstwaarschijnlijk een eend.”

Zo kan je kort de historie samenvatten van de oorzaak van de coronapandemie, die eind 2019 ontstond in de Chinese stad Wuhan, net achter de hoek van waar het wereldvermaarde Virologische Instituut is gelegen.

staan van deze globale ramp. Het was pas dan dat de Westerse pers het aandurfde om op onderzoek te gaan.

Een duidelijker voorbeeld van het epitheton ‘regimepers’ is amper denkbaar. Het legt meteen openlijk het probleem bloot dat ik hier eerder al heb aangekaart: de totale afwezigheid van een kritische pers, de impotentie van de vierde macht, geheel vrijwillig over zichzelf uitgeroepen onder het slappe voorwendsel dat ze hun verantwoordelijkheid namen tijdens deze gezondheidscrisis. Sterker nog: door academici Je leest alles over dit zogenaamde Gain of Function onderzoek op die deze waarheid al een jaar zeggen te muilkorven, te ridiculiseren een andere pagina in dit blad. Het is bijzonder opmerkelijk dat dit exen als samenzweringstheoretici te brandmerken, hebben de media plosieve nieuws maar mondjesmaat en met veel ‘misschiens’ en ‘evende facto meegeholpen aan een gigantische doofpotoperatie, bedacht tueels’ wordt overgenomen door de zogenaamd mainstream media die en uitgevoerd door waanzinnige wetenschappers die voor god wilden enorm verveeld zitten met deze kwestie. Het is nochtans hét nieuws spelen. Net die wetenschappers trokken vanaf het begin de lakens van deze eeuw: de grootste pandemie aller naar zich toe en werden blindelings geloofd. tijden (tenminste: volgens diezelfde msm) Als rattenvangers van Hamelen stapten andere In plaats van de is in elkaar geknutseld in een Chinees lawetenschappers achter hen aan, gevolgd door boratorium met geld van de Amerikanen. de pers. Waarom? Omdat het meest voor de verontwaardiging groot De virologen die vooraan in de frontlinie hand liggende scenario -het ontstaan in Wuhan vanaf hun voorpagina’s te gingen staan, hebben het beestje zelf laten van een nieuw virus, net om de hoek van het ontsnappen. De WHO heeft vervolgens alVirologisch Instituut- te vreselijk voor woorden schreeuwen en grondige les proberen toe te dekken door diegenen leek. En omdat -daar zijn we weer- het misdie verantwoordelijk zijn voor de ramp uit onderzoeken te eisen schien wel racistisch was om te zeggen dat het te sturen om de oorzaak van dit alles zoeen Chinees virus was. naar dit schandaal, dat genaamd te onderzoeken.

Intussen schreven kranten dat de Franse Geen samenzweringstheorie of fake Nobelprijswinnaar en ontdekker van HIV, Luc voor een wereldwijde news maar een waarheid die onderMontagnier, aan het dementeren was omdat genocide zorgde, staan de steund wordt door een spoor van offihij al vorig jaar met een grote stelligheid beciële documenten. Geef toe: het is de weerde dat het Covid-19-virus in een lab was media met de broek op de stof waar bestsellers, thrillers en Hollygemaakt. Hetzelfde geldt voor Michael Levitt knieën, beteuterd naar hun woodfilms van gemaakt zijn. In plaats van de Stanford University, die de Nobelprijs van de verontwaardiging groot vanaf kreeg voor structurele biologie en die een ferschoenen te kijken hun voorpagina’s te schreeuwen en vent tegenstander is van lockdowns. Hij werd grondige onderzoeken te eisen naar weggehoond en in het hoekje van de wappies dit schandaal, dat voor een wereldwijde genocide zorgde, geduwd. In eigen land werd om dezelfde reden de gezondheidswetenstaan de media met de broek op de knieën, beteuterd naar schapper Sam Brokken ontslagen door zijn hogeschool PXL. Intussen hun schoenen te kijken. Nochtans zou een mea culpa, zelfkritiek hangen wereldwijd virologen en immunologen aan de alarmbel om te en een drastische koersverandering hier op zijn plaats zijn, want waarschuwen voor de schadelijke effecten van de mRna-vaccins, op de persmuskieten schoten pas wakker toen de Amerikaanse prekorte en lange termijn. Het wordt alweer afgedaan als fake news. Het is sident Biden vond dat het moment gekomen was -ongetwijfeld wachten op een seintje van president Biden voor de mainstream media wegens geopolitieke redenen- om twijfel te uiten over het ontook dat mogen oppikken.

BRUSSEL

Hoofddoeksaga bij de MIVB veroorzaakt politiek dynamiet Een sollicitante bond de kat bel aan toen ze door de MIVB wandelen werd gestuurd omdat ze een hoofddoek droeg. De rechtbank oordeelde dat de vrouw op grond van godsdienst en geslacht werd gediscrimineerd en verplichtte de MIVB om in het vervolg hoofddoeken op de werkvloer toe te laten. Voortaan zijn alle sollicitanten met zichtbare religieuze symbolen welkom in de Brusselse vervoersmaatschappij.

Het vonnis van de rechtbank is heel opvallend omdat het regelrecht ingaat tegen het neutraliteitsprincipe, dat in de beheersovereenkomst van de MIVB staat.

Het beheerscomité van de MIVB besliste vorige week om niet in beroep te gaan.

Pittig detail is dat de beslissing vooral door de zetelende politici in het beheerscomité werd geforceerd. De CEO en de adjunct waren zinnens om tegen de beslissing in beroep te gaan.

Intussen omschreef grondwetspecialist en juridisch adviseur van de MIVB Marc Uyttendaele de uitspraak van de rechter als ‘een pamflet’ in plaats van een von-

nis. Hij benadrukte dat de MIVB zich niet mag neerleggen bij deze uitspraak. Niet onbelangrijk is dat Marc Uyttendaele de man is van voormalig PS-kopstuk Laurette Onkelinx. Zijn uitval kan gelezen worden als een politieke zet in de discussie tussen de voorstanders van de ‘exclusieve’ neutraliteit – die de strenge scheiding tussen godsdienst en staat huldigen – en de verdedigers van de ‘inclusieve’ neutraliteit, die religieuze symbolen op de werkvloer

Co-voorzitter Rajae Maouane van Ecolo hoopt dat meer vrouwen een kans krijgen op de arbeidsmarkt dankzij de uitspraak van de rechter.

toelaten omdat ze de neutraliteit niet in de weg staan.

Uit onvrede met de beslissing verplaatste Open Vld-regeringscommissaris Vincent Riga het gevoelige neutraliteitsdebat naar de regeringstafel waar het de ploeg van de Brusselse minister-president Rudi Vervoort (PS) grondig verdeelt.

DéFI dreigt ermee de regering te verlaten als het vonnis niet wordt aangevochten. One Brussels, Ecolo en Groen willen zich bij de uitspraak van de rechter neerleggen. De verdeeldheid bij de PS is duidelijk zichtbaar.

De Brusselse regering heeft tot 24 juni tijd om in beroep te gaan. Daarna wordt het vonnis definitief.

Pandora…

Volgens Rajae Maouane, co-voorzitster van Ecolo, vormt de uitspraak van de rechter een uitgelezen kans om meer vrouwen op de arbeidsmarkt te krijgen. Voor hoogopgeleide vrouwen met een hoofddoek zal dit wel kloppen, maar helaas zullen die ook niet in dichte drommen bij de MIVB komen solliciteren. Er zijn inderdaad belangrijkere drempels te overwinnen, zoals de kennis van beide landstalen, een geschikt diploma, de gepaste arbeidsattitude… De werkloosheid onder de vrouwen afkomstig van buiten de EU ligt al verpletterend hoog. Heel veel van hen zijn ook niet zinnens om daar veel verandering in te brengen.

Bovendien opent dit vonnis de spreekwoordelijke doos van Pandora. Waarom geen aparte gebedsruimtes? En wat met de scheiding tussen man en vrouw ? Het hele opzet is contraproductief voor het integratieverhaal. Het is van belang om naar de Brusselse superdiverse context te kijken, waar segregatie troef is. Met dit vonnis wordt het signaal gegeven dat integratie eigenlijk niet zo belangrijk is.

Het politiek manoeuvre dat achter deze beslissing zit, is overduidelijk. Ecolo gaat plat op de buik voor de gunst van de

kiezer. Journalist Wim Van de Velde omschreef deze houding vorige week in De Tijd als ‘communitarisme’, waarmee bedoeld wordt dat politieke partijen bepaalde gemeenschappen willen paaien door toegevingen te doen die haaks staan op de eigen ideologie. Het vanzelfsprekende gemak waarmee het neutraliteitsprincipe overboord wordt gekieperd, is daar een voorbeeld van.

Slinkse manoeuvre Om de tegenstanders van de hoofddoek te counteren, werd in De Zevende Dag Pater Johan Leman opgevoerd. Als voormalig directeur van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding kwam hij voortdurend in beeld. “Zijn achtergrond als pater dominicaan vormde nooit een kwestie. Waarom zou dit bij de MIVB nu anders lopen?” Dit slinkse manoeuvre van de VRT kreeg een averechts effect, want Johan Leman heeft tijdens zijn functie als directeur nooit een religieus symbool gedragen, waarmee hij het neutraliteitsprincipe in strikte zin hanteerde.

In Franstalige kringen krijgen voorstanders van de ‘laïcité’ steeds meer de wind van voor. Dat mocht de filosofe Nadia Geerts (51) ondervinden toen ze zonder omwegen pleitte om ieder vorm van religieuze uiting uit het openbaar leven te weren. Toen de inrichtende macht van de school waar Geerts lesgeeft – Haute Ecole de Bruxelles-Brabant – in januari van dit jaar besliste om het hoofddoekenverbod op te heffen, nam de docente filosofie op de sociale media daartegen actief stelling.

Geerts werd zwaar onder vuur genomen.

Ze kreeg te horen dat ze een islamofobe, onverdraagzame verdedigster van de witte privileges was. Ze overweegt om van school te veranderen.

De sfeer is gezet. De tegenstanders kunnen maar beter op hun hoede zijn.

JULIEN BORREMANS

6

Politiek

10 JUNI 2021 © FVL

NIEUWS UIT DE WETSTRAAT

Creatieve uitsluitingsmechanismen Als er iets is waarmee de Kamerleden elkaar mee om de oren slaan, dan is het wel het Kamerreglement. Het wordt in de hand genomen om te zien of de tegenspelers alles wel volgens het boekje doen. Op zich is dat natuurlijk een goede zaak om de werkzaamheden vlot en correct te laten verlopen. Maar om het Vlaams Belang uit te sluiten uit parlementaire commissies, is men vaak zeer creatief in de interpretatie ervan.

Zo ook vorige donderdag. Er moest een Kamerdelegatie samengesteld worden voor een gemengde parlementaire commissie Kamer-Senaat die een “evaluatie van de staatshervormingen sinds 1970” moet maken.

In dergelijke gevallen was het altijd zo dat Kamer en Senaat volgens hun eigen regels van evenredige vertegenwoordiging hun afvaardigingen stuurden. Nu zou blijken dat er meerderheidspartijen zouden zijn die maar één vertegenwoordiger zouden hebben en het VB twee, dus ging men creatief aan het denken. De commissie zou aanvankelijk 24 leden tellen, maar gelet op het voorgaande, werd het aantal opgetrokken naar 28 en ging men de verdeling niet per assemblee doen, maar in z’n totaal, want bij om het even welke verdeling – per assemblee of apart – zou de 29e zetel altijd het VB toekomen. Met 28 leden bleef het dus bij één zitje voor het VB en konden ook Vooruit en cdH en PVDA/PTB iemand met stemrecht afvaardigen. Hoezeer Barbara Pas (VB) ook protesteerde tegen deze gang van zaken, het mocht niet baten en Servais Verherstraeten (CD&V) argumenteerde dat hij “alle fracties maximaal wil betrekken”.

In de vorige legislatuur, toen het VB nog een kleine fractie was, werd dat nooit als argument bovengehaald. Toen werd deze partij altijd ‘carrément’ uitgesloten.

Ecolo doet gewoon zijn zin Volgens premier De Croo was er binnen de regering grote eensgezindheid over de aanstelling van een gehoofddoekte regeringscommissaris (p. 7), ook al zou de MR-minister Clarinval daar in “de kern” heel anders over gesproken hebben nadat partijvoorzitter Bouchez al heel wat kritiek had gespuid op de aanstelling. In de marge van deze strubbelingen binnen de Vivaldi-regering, viel evenwel de houding op van Kamerlid Denis Ducarme (MR). Hij verklaarde immers met veel lawaai dat hij zijn principiële steun aan zijn coalitiepartner Ecolo intrekt en voorstellen van staatssecretaris voor Gelijke Kansen Sarah Schlitz ‘à la carte’ zou beoordelen. Donderdag in de Kamer was hij echter niet te horen daarover.

Ecolo had al hooghartig op hem gereageerd met de mededeling dat zij er akte van namen dat “ er een volksvertegenwoordiger van MR minder tot de meerderheid behoort”. Daarmee stond Ducarme geïsoleerd en moest hij met de staart tussen de benen afdruipen.

Na veel woorden misschien daden?

De groepsverkrachting van vorige week in Gavere, waarbij drie minderjarige en twee meerderjarige daders betrokken waren, en die leidde tot de zelfmoord van het erg jonge meisje, ging als een schok door het land.

En dus zinderde dat ook nog na in de Kamer. Zowat alle fracties kwamen hun afschuw uitspreken over de gebeurtenissen, ook zij die in het kader van het jeugdsanctierecht het altijd eerder opnamen voor de daders om hen met veel gepalaver op betere gedachten te brengen; de linkerzijde dus. En zoals dat hoort, komt men bij zo’n sessies altijd tot straffe vaststellingen over lage percentages in de aangiften, “dat het moet stoppen” en dat er zwaardere straffen moeten komen. Alsof het fenomeen pas recent is opgedoken. Katleen Bury van het VB herinnerde er de Kamer evenwel aan dat Gerolf Annemans al 17 jaar geleden dat probleem aan de kaak heeft gesteld. Toen werd gewoon de andere kant op gekeken, want het signaal kwam niet uit de juiste hoek. Maar tegenwoordig wordt ook de nefaste rol van de sociale media daarbij genoemd. Zowel Alexander De Croo en Vincent Van Quickenborne (beide Open Vld), wier partij al 20 jaar in de regering zit, kwamen evenwel beterschap beloven. De laatste gaf zelfs toe: “Ik zeg u zeer nederig: we moeten erkennen dat we in het verleden slachtoffers te vaak in de kou hebben laten staan.”

V�rs������n��� �� h��ec�: �� st�� ma� �ra�

Peiling: Vivaldi verliest terrein, CD&V op dieptepunt De driemaandelijkse peiling van Ipsos voor VTM, Het Laatste Nieuws, RTL TVi en Le Soir toont dat Vivaldi terrein verliest aan beide zijden van de taalgrens. Maar vooral voor CD&V was deze peiling geen prettig nieuws. Net zoals in de peiling van Kantar TNS van een maand geleden eindigt de partij op 10,0 procent van de stemmen in Vlaanderen, een historisch dieptepunt.

CD&V-voorzitter Joachim Coens reageerde enkele weken geleden nog onverstoorbaar op het historische dieptepunt van zijn partij in een opiniepeiling.

Die peiling was maar een momentopname, terwijl er volop aan de partij getimmerd wordt, was toen nog de reactie. Maar afgelopen weekeinde kon je in Het Laatste Nieuws de resultaten lezen van een nieuwe peiling, van een ander peilingsbureau, dat het slechte resultaat van de christendemocraten bevestigde. De klassieke boutade is dat de prijzen pas aan de meet uitgedeeld worden, maar als twee onafhankelijke metingen aantonen dat je halverwege de tijdrit al enkele minuten achterligt op de rest, dan denken we dat er toch wel degelijk iets aan de hand is. Deze peiling is overigens de tiende sedert de laatste verkiezingen, en de minst slechte tot nog toe, gaf CD&V slechts een verlies van één procentpunt vergeleken met de verkiezingsuitslag. Dit is dus al lang geen momentopname meer.

Meerderheid voor Vlaams Belang en N-VA? Vlaams Belang zet met 26,1 procent van de stemmen alweer een goede prestatie neer, en blijft afgetekend de grootste in Vlaanderen. Opmerkelijk: bij het begin van de peiling was Jürgen Conings al een kleine week vermist, terwijl de eerste ondervraagden nog niet wisten dat vier leden van Voorpost in Mechelen veroordeeld zouden worden voor hun “Stop Islamisering”-spandoek. N-VA haalt in deze peiling 21,8 procent van de stemmen, en blijft daarmee op verlies staan. Optimisten in de partij kunnen zich wel vastklampen aan een lichtjes positieve trend in de laatste peilingen. In stemmen halen de twee nationalistische partijen net geen absolute meerderheid, maar projecties tonen aan dat een meerderheid in zetels in het Vlaams Parlement met deze uitslag mogelijk is, ook al blijft het nipt. Belangrijker is misschien dat de Vivaldi-partijen geen schijn van kans maken op een meerderheid, en dat de N-VA daarmee in de praktijk de spelverdeler blijft.

Rode winst, blauw-groen verlies Zowel Vooruit als PVDA gaan in deze peiling ongeveer twee procentpunten vooruit vergeleken met 26 mei 2019. Met 7,8 procent van de stemmen zitten de communisten op veilige afstand van de kiesdrempel, terwijl Vooruit met 12,6 procent de derde partij in Vlaanderen zou zijn, en de grootste van de Vivaldi-partijen.

Als er al een kanseliersbonus bestaat, dan valt daar bij Open Vld voorlopig nog maar weinig van te bespeuren. Met 11,4 procent kijkt de partij in deze peiling tegen een verlies van twee procentpunten aan.

Merk dat de peiling einde mei en begin juni afgenomen werd, dus ruim na het openbarsten van de affaire rond Sihame El Kaouakibi. Het lijkt erop dat die zaak voorlopig weinig effect heeft op de score van de liberale partij. Groen doet het in deze peiling met een score van 8,3 procent alweer slecht. In de peiling van Kantar TNS een maand geleden haalde de partij nog 10,9 procent van de stemmen, maar daar tegenover

staat dat de resultaten van de partij in de peilingen van Ipsos al een jaar rond de acht procent zweven.

Communisten groeien in Francofonië Zowel in Wallonië als Brussel doen de communisten van PTB het goed. Voor het eerst sedert de verkiezingen wordt de partij in Wallonië groter dan de MR (19,1 tegenover 18,7 procent van de stemmen), met een winst van meer dan vijf procentpunten. De PS blijft op afstand de grootste met bijna een kwart van de Waalse stemmen, en meer dan veertig procent van de Walen stemt dus ofwel socialistisch ofwel communistisch. Maar ook in Wallonië kijken de Vivaldi-partijen dus samen tegen een verlies aan, al behouden ze er nog steeds ruim een meerderheid.

In Brussel strijden Ecolo, PS en MR om de eerste plaats, maar zowel Ecolo als PS lijden verlies tegenover de verkiezingen. De communisten staan in de hoofdstad op de vierde plaats met 15,0 procent van de stemmen, een winst van bijna drie procentpunten.

Vivaldi verliest zetels Projecteren we de resultaten van deze peiling op de federale Kamer, dan wordt Vlaams Belang er afgetekend de grootste partij met 25 zetels. Samen met de 20 zetels van N-VA zou het betekenen dat bijna een derde van de Belgische volksvertegenwoordigers Vlaams-nationalisten zouden zijn. De socialisten blijven de grootste familie met samen 29 zetels, maar de liberalen, vandaag de grootste, zakken naar de derde plaats met slechts 24 zetels, dus nà Vlaams Belang.

Met amper 14 zetels liggen de christen-democraten volgens deze peiling zelfs achter op de communisten, die 17 zetels zouden halen.

Met 79 zetels zou de huidige regering–De Croo haar meerderheid behouden, al valt statistisch niet uit te sluiten dat Vivaldi verder door zou zakken tot minder dan de helft van de zetels. Depannage door cdH blijft echter wel een mogelijkheid, maar vergt wel dat CD&V bereid is zich verder kapot te regeren.

Zijn er dan alternatieven? Ironisch genoeg weinig of geen zonder CD&V. Paars-groen haalt vrijwel zeker geen meerderheid in de Kamer, en zou dan zonder CD&V en N-VA versterking moeten gaan zoeken bij PTB/PVDA. Maar ook een zogenaamde Bourgondische coalitie van socialisten, liberalen en N-VA haalt waarschijnlijk geen meerderheid. Een alternatieve Vivaldi-regering met cdH in plaats van CD&V kan een nipte mogelijkheid zijn, desnoods zelfs met DéFI erbij, maar haalt in Vlaanderen nog geen derde van de stemmen.

Dat wordt in 2024 dus opnieuw trekken en sleuren om CD&V toch maar mee in een regering te krijgen, als men N-VA opnieuw van de federale macht wil uitsluiten. Maar wanneer de Vlaams-nationalisten samen 45 van de 150 zetels bezetten, en de communisten daarbovenop 17, moeten vrijwel alle andere partijen samen in bad om nog een meerderheid te kunnen halen. Vroeg of laat moet dit wel fout aflopen.

FILIP VAN LAENEN

Politiek

IN DE KIJKER

CITAAT VAN DE WEEK

Joachim Coens

7 © PHOTONEWS

10 JUNI 2021

Eric Van Rompuy (CD&V)

“Vlaams Belang en N-VA zullen niet aarzelen om een regering te vormen”

Vandaag, na de zoveelste desastreuze peiling en na een nieuwe uppercut, hangt CD&V-voorzitter Joachim Coens (54) in de touwen en moet hij toegeven dat de kleurloosheid van zijn partij, die al lang het verschil niet meer maakt met de anderen, hem en de zijnen fameus parten speelt. Hij werd aangeduid als voorzitter in de hoogste nood van zijn partij. Er werd gekozen voor een nieuw, maar ervaren politicus die alle geledingen van de christendemocratie moest bekoren. Maar al snel verviel hij in de oude gewoonten van de machtspartij en vergat hij dat zijn partij van een volkspartij met 45 procent van de stemmen enkele decennia geleden was teruggevallen tot iets minder dan 15 procent. En in de jongste peiling naar 10 procent.

N-VA-voorzitter Bart De Wever sloot een coalitie met het Vlaams Belang afgelopen weekend nog uit.

CD&V-veteraan Eric Van Rompuy was daar echter niet van overtuigd, integendeel. “Ik ben ervan overtuigd dat als in 2024 Vlaams Belang en de N-VA een meerderheid zullen hebben, dat ze niet zullen aarzelen om een Vlaamse regering te vormen”, zei Van Rompuy maandag in De Afspraak. “Op die manier kan N-VA de Belgische staat blokkeren en kan de partij de grote stap naar het confederalisme doorvoeren.”

“Wij zijn tsjeven, hé…”

Dat zei hij vorige zaterdag, stilaan terug bij zijn positieven komende, in een interview met Het Laatste Nieuws en hij voegde er nog aan toe: “We zijn nog te braaf.” Maar toch lijkt hij het niet helemaal te begrijpen, want hij vindt dat zijn ministers in de federale en de Vlaamse regering goed bezig zijn, van Annelies Verlinden tot Benjamin Dalle, zeg maar. Hij vindt het oordeel van de kiezer dan ook onterecht, maar zegt in dezelfde adem wel dat de partij duidelijker moet maken waar ze voor staat. Het moet klaarblijkelijk ook voor hem stilaan beginnen dagen dat kiezers gaan afhaken als kleur- en stuurloosheid zich meester maken van een partij. En dan komt het: “Het zal erop aankomen om naar de bevolking toe duidelijker te communiceren wat we doen en waar we voor vechten, al vind ik dat onze ministers wel redelijk wat in de media komen. Maar wij zijn tsjeven hé, wij zijn daar vaak te braaf in.” Het is duidelijk: hij stelt vast dat er wat schort, maar blijft toch aarzelen om met meer doortastendheid te handelen. Als men natuurlijk iedereen te vriend wil houden, dan stel men zich altijd kwetsbaar en uiteindelijk ook ongeloofwaardig op. Kleur bekennen is in de politiek de enige garantie om door de kiezer gewaardeerd te worden. Als men als de compromispartij door het leven gaat, is men de kleurloze dweil van iedereen.

Hoofddoekendiscussie verdeelt regering-De Croo Welles-nietes

“ In bepaalde functies moet je kiezen: ofwel ben je scheidsrechter, ofwel ben je speler ”

Kiezers keren niet zomaar terug CD&V is al lang niet meer de partij van God en van het mobiliserende katholicisme, van vrouwengilde tot Chiro. En evenmin van de grote christelijke arbeidersbeweging, want die heeft men laten usurperen door progressieven en andere groenen. De partij heeft ook de grote diefstal door het ACW/Beweging.net van de ARCO-aandelen van duizenden spaarders uit ‘de oude zuil’ niet kunnen rechtzetten, ondanks alle mogelijke beloftes tot op regeringsniveau.

En daarnaast zijn de wat conservatievere en Vlaamsgezinde kiezers allang overgewaaid naar Vlaams-nationalistische formaties die op tal van maatschappelijke toestanden beter inspelen en duidelijkere taal spreken. De volkspartij van alle rangen en standen is verleden tijd. Weggelopen kiezers – ontgoochelden, bozen, of gedegouteerden – keren niet zomaar terug. Integendeel, men moet al hard op hen inpraten om hen weer aan het nadenken te zetten. Joachim Coens spreekt vooralsnog hun taal niet om hen terug naar de oude stal te loodsen. Het rommelt dan ook in de partij en op de rechterflank ontwikkelt zich de beweging ‘Stuurboord’ die aandringt op een koerswijziging en rechtsere en Vlaamsere accenten wil leggen. Coens zit ermee verveeld, want dan moet hij kritiek op Vivaldi gaan geven.

George-Louis Bouchez

De rek is eruit Nochtans kan Coens er niet aan voorbij dat zijn partij meegesleurd wordt in het grote wantrouwen tegen de traditionele partijen en in de dagelijks groter wordende tegenstand tegen de Vivaldi-regering. Als er dan geen in het oog springende standpunten geuit worden die de aandacht trekken en beklijven, als men het verschil niet meer maakt in de hoofddoekenkwestie als christelijke partij of er niet openlijk durft gezegd worden dat de slogan “Stop islamisering” toch moet kunnen, dan is de rek er echt helemaal uit en de geloofwaardigheid tot nul herleid.

© PHOTONEWS

De benoeming van een hoofddoekdragende regeringscommissaris veroorzaakt verdeeldheid binnen de regering-De Croo.

De keuze werd al een viertal maanden geleden gemaakt door de Franstalige groenen en de eigenlijke benoeming gebeurde al op 17 mei, maar de aanstelling van de hoofddoekdragende sociaal ondernemer Ihsane Haouach tot regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen bleef wekenlang onder de radar. Pas nadat een Marokkaans medium vorige week berichtte over de Belgisch-Marokkaanse Haouach volgde de nationale pers.

Bouchez maakt regeringszaak van hoofddoek MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, wiens partij al hevig van leer trok tegen Ecolo in Brussel over het al dan niet toelaten van hoofddoeken bij het personeel van de MIVB, maakte haast een regeringszaak van de benoeming.

“De benoeming van een mevrouw die een religieus teken draagt als regeringscommissaris bij het Instituut voor Gelijkheid tussen Vrouwen en Mannen druist volledig in tegen het principe van de neutraliteit van de staat”, zei

Bouchez vorige week dinsdag.

“De hoofddoek vrij dragen is geen enkel probleem, maar moeten we eraan herinneren dat een hoofddoek in bepaalde families of bepaalde landen een middel is om vrouwen te domineren? Wat moet een vrouw die een islamitisch regime is ontvlucht niet denken als ze ziet dat de Belgische staat in zo’n instituut niet neutraal is vertegenwoordigd? In bepaalde functies moet je kiezen: ofwel ben je scheidsrechter, ofwel ben je speler.”

Ook de oppositie schoot met scherp. “Als MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez de linkse partijen zoals PS, Ecolo, Groen en Vooruit verwijt om ‘het principe van de neutraliteit van de staat, waarvoor ze altijd heeft geijverd, op te offeren om electoraal te scoren bij allochtone gemeenschappen’ heeft hij 100 procent gelijk”, zei Vlaams Belang-Kamerfractieleider Barbara Pas. N-VA-Kamerlid Darya Safai gaf aan “gechoqueerd” te zijn.

“Deze persoon moet de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen kunnen garanderen terwijl ze zelf niet eens in deze gelijkwaardigheid gelooft”, aldus Safai.

Donderdagnamiddag kreeg de zaak een explosief kantje en ontaardde de kwestie in een welles-nietes tussen premier De Croo en de oppositie. In de Kamer verklaarde de premier dat de kwestie-Haouach ter sprake was gekomen op het kernkabinet, waar de benoeming volgens hem “door geen enkele partij in vraag werd gesteld”.

Vrijwel meteen werd die verklaring tegengesproken door de MR. “Deze ochtend heb ik in de kern als vertegenwoordiger van de MR duidelijk ons verzet kenbaar gemaakt tegen het besluit dat staatssecretaris Sarah Schlitz, zonder overleg, heeft genomen om Ihsane Haouach tot nieuwe regeringscommissaris te benoemen”, zei MR-minister David Clarinval enkele minuten later. Ook Bouchez benadrukte dat de beslissing “zonder akkoord van MR” werd genomen.

Op basis van de tegenovergestelde verklaringen van de MR en De Croo, werd die laatste later op de avond gesommeerd door de oppositie. “Als men in het kernkabinet een discussie heeft daarover, dan zijn er eigenlijk twee opties”, verduidelijkte De Croo. “Ofwel wordt de genomen beslissing gehandhaafd, ofwel worden initiatieven genomen om een beslissing te wijzigen. Er zijn eigenlijk geen andere mogelijkheden. Uiteindelijk werd de beslissing niet in vraag gesteld, zoals ik heb aangegeven.

Er was geen voorstel om de beslissing te herzien of te annuleren. Dus is er absoluut geen enkele tegenstrijd tussen wat ikzelf en andere ministers van de regering daarover hebben gezegd.”

Hoewel de kwestie min of meer ontmijnd leek, strooiden N-VA en Vlaams Belang nog wat zout in de wonde. N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover verweet De Croo een minachting voor de publieke opinie, het parlement, de oppositie en zelfs zijn eigen meerderheid.

“Wie denkt u hier overtuigd te hebben, behalve uw leden van de meerderheid”, vroeg De Roover.

“Als u op deze manier omspringt met een manifest wiskundig aantoonbare leugen, waar is uw moraliteit dan nog?” Ook Pas was niet overtuigd. “Uw regering mag dan wel dure campagnes opzetten van 1 ploeg van 11 miljoen, maar geen hond die nog gelooft dat deze regering nog als één ploeg aan elkaar hangt”, zei Pas. PIETER VAN BERKEL

8

Interview

ijf boeken schreef Dirk De Wachter al, waarvan het laatste de opmerkelijke titel “De kunst van het ongelukkig zijn” kreeg. Volgens de psychiater moeten we niet zozeer streven naar alleen geluk. Het leven draait rond zingeving en betekenis. En wie toch hartstochtelijk het geluk wil vinden, die moet vooral rekenen op een stevige stapel ‘chance’ (toeval, nvdr). “Mensen denken dat ze hun succes allemaal zelf gemaakt hebben”, vertelt De Wachter.

“We leven in een zeer meritocratische maatschappij waarbij sterke prestaties aanzien worden als geluk. Die gelukkige mens slaat zichzelf op de borst en zegt: ‘Kijk eens hoe fantastisch ik dit gedaan heb’. Maar die redenering klopt niet. Als ik mijn eigen leven bekijk, kan ik zeggen dat ik een gelukkig mens ben. Maar dat heeft vooral met toeval te maken, en niet met mijn fantastische prestaties (lacht). Ik ben, om te beginnen, geboren in een land zonder oorlog. Ik ben ook geboren zonder honger te moeten lijden. Ik kom uit een gewoon gezin maar wij hadden van alles voldoende. Ik kon naar school gaan, bijna gratis zelfs. Ik kon ook, in alle bescheidenheid, nogal goed studeren.

En ik had ook het geluk dat mijn hersenweefsel geschikt was om te studeren. Dat is allemaal ‘chance’ he, ook al heb ik mijn best gedaan. En de grootste chance die ik had was het feit dat ik geboren ben in een gezin waar men mij graag zag, waar ik niet mishandeld werd. Het was geen perfect gezin. Het was er een gedoe zoals in alle andere gezinnen. Maar ik mocht er wel zijn. En tijdens mijn consultaties stel ik vast dat niet iedereen dat geluk heeft gehad.”

We leven in een luxe-wereld vandaag, zeker in vergelijking met amper enkele decennia geleden.

Kunnen mensen dat ‘ongelukkig zijn’ eigenlijk nog wel aan?

“Op materieel vlak hebben we het nooit eerder in de geschiedenis zo goed gehad als vandaag, zeker hier in het noordwesten van Europa. Laten we daar maar dankbaar en blij om zijn.

Maar toch hebben we ook nooit eerder zo veel nood gehad aan psychiaters. Er zijn zelfs wachtlijsten, overal in de westerse wereld. We gaan massaal naar professionele hulpverleners, slikken massaal pillen. Dan stel ik me de vraag: wat is er aan de hand in een wereld die zo goed is enerzijds, en waar men anderzijds zo veel nood heeft aan mentale hulp?”

Geef u ons het antwoord maar.

“Het klinkt provocerend, maar ik vermoed dat we het ongelukkig zijn een beetje verleerd zijn. De tegenslagen van het leven die er altijd wel waren, zoals ruzie met de baas, het werk, financiële problemen, een lekkende kraan, kinderen die uw dromen niet waarmaken. Zo’n dingen horen ontegenspre-

10 JUNI 2021

DIRK DE WACHTER (61) Volgens zijn echtgenote vertelt hij alleen maar dingen die iedereen al weet, maar toch loopt het storm voor de boeken én voordrachten van psychiater Dirk De Wachter (61). De man die zijn volk leerde omgaan met ongelukkig zijn – “een beetje ongelukkig zijn is niet slecht” – is van mening dat zijn vrouw, voor een groot deel, gelijk heeft. “Ik heb geen geniale ideeën, maar ik hamer wel op het feit dat mensen goed voor elkaar moeten zorgen. En als een professor dat zegt, dan stelt dat de mensen gerust.” kelijk bij het leven, maar wij lijken die kleine tegenslagen niet meer aan te kunnen. Goed leven, dat is leren leven met lastigheden. Pas dan ben je gelukkig. In deze Facebook-achtige leutigheidsmaatschappij denken we dat het altijd feest moet zijn. Wel, dat valt vaak dik tegen.”

Leren leven met lastigheden, akkoord, maar hoe doen we dat dan?

“Spreken met iemand over die dingen die lastig en ambetant zijn, dat is voor mij de definitie van vriendschap en van liefde. Als we geen lastigheden hebben, zouden we ook de liefde niet kennen. Het is net als we het een beetje moeilijk hebben dat we iemand anders nodig hebben om ons te troosten. Of om een beetje tegen te zagen. Dankzij die moeilijkheden hebben we dus ook de liefde in ons leven. En liefde brengt ons geluk. Dat is dus de paradox: door de ongelukkigheid in de ogen te kijken en er niet van weg te lopen of er pillen tegen te nemen, kunnen we de liefde vinden. En kunnen we goed leven. Voilà, dat is dus mijn redenering.”

De eenvoudige samenleving van weleer, maakte die de mensen niet gelukkiger?

“Mijn discours is geen reactionaire roep om terug te keren naar vroeger. Maar ik pleit wel voor het behoud van een aantal normen en waarden die we vroeger hoog in het vaandel droegen. We leven vandaag in een tijd van fluïde gezinsstructuren. Ik zie veel vechtscheidingen.

Ik zie mensen die zodanig met zichzelf bezig zijn dat ze de zorg om hun kinderen, maar ook hun ouders, aan het vergeten zijn.”

“Maar goed, om terug te keren naar de vraag: vroeger gebeurden er ook dingen die niet oké waren. Denk maar aan seksueel misbruik. Dat probleem werd in de jaren ’60 en ’70 op de kaart gezet waardoor er verbetering is gekomen. Onze voorvaderen hadden ook niet de keuze die wij vandaag hebben. Vrouwen stierven toen nog in het kraambed, er was ook veel kindersterfte. De mensen waren dus niet gelukkiger maar verbeten hun pijn en deden voort. En ze dronken zich vaak te pletter.”

“Men maakt die vergelijking ook wel eens met verre, Afrikaanse landen. Wij denken dat die Afrikaanse mens onder zijn boompje zit te genieten en dus automatisch ook heel gelukkig is. Dat is dus niet zo. Als je het wetenschappelijk bekijkt, dan zie je het hoogste geluksniveau in de Scandinavische landen. Wij scoren hier ietsje minder sterk, maar toch nog heel goed. In arme landen ligt die geluksfactor veel lager. Mensen sterven er sneller, ze hebben honger, financiële onzekerheid ook. Hier in Europa zijn we gelukkiger maar zijn we tegelijk aan dat geluk verslaafd geraakt. Er mag geen tegenslag meer gebeuren.”

Was het geloof destijds een houvast?

“Ja, maar dat geloof heeft ook veel miserie opgeleverd. De uitdaging voor de volgende generatie zal zijn: hoe kunnen we in een seculiere samenleving zin geven aan ons bestaan? Opnieuw iedere week naar de eucharistieviering, dat is niet realistisch. Maar de boodschap die daar destijds werd gebracht, hoe kunnen we die nu vorm geven? Die barmhartigheid, solidariteit en de zorg voor zwakkeren, hoe zien we dat in de toekomst? Het zit namelijk zo: zinloosheid is een van de belangrijkste problemen van deze tijd geworden. We hebben een auto, we kopen ons een tweede auto, en we vragen ons dan af: wat is het volgende?”

Even over naar Covid-19. Wat heeft die pandemie met de mensen en de samenleving aangericht?

“Die pandemie was heel vervelend maar ze heeft ons wel bewust gemaakt van enkele belangrijke dingen in het leven, zoals de grote behoefte aan nabijheid en de nood aan elkaar te zien in het echt, mekaar aan te raken. In Nederland noemen ze dat huidhonger maar een veel mooier woord is ‘strelingstreven’.”

“We hebben ook gezien hoe belangrijk ons sociaal systeem en de zorgsector is.

En we hebben nu ook ondervonden hoe belangrijk onderwijs is. De zorg en het onderwijs, zorgen voor zwakkeren en zieken, dat zijn de pijlers van onze samenleving.

We waren dat even vergeten, maar we gaan

“Sociale media zijn met ons aan de haal gegaan”

dat in toekomst opnieuw vergeten hoor (lacht).”

De coronapandemie veroorzaakte ook flink wat wrevel over het beleid waarbij vooral de virologen hun zegje konden doen. Het pleidooi voor de ‘omgekeerde lockdown’ werd amper gehoord.

“Jammer. Als psychiater pleit ik altijd voor verzoenende en bedachtzame standpunten. In het heetst van de strijd waren het vooral de voorstanders van strenge maatregelen die het gehaald hebben. Er waren inderdaad ook collega’s die een lossere aanpak wilden. Ik begrijp hen en ik stond daar niet negatief tegenover. Standpunten mogen verschillen.”

Enkele van uw collega’s vrezen dat de lockdown meer kwaad dan goed zal doen. Terechte opmerking?

“De gevolgen van de lockdown gaan we alleszins zien, zeker bij kwetsbare mensen. We gaan hier nog heel lang de gevolgen van dragen. Tegelijk denk ik niet dat er veel andere keuzemogelijkheden waren dan een lockdown. Over enkele nuances kunnen we discussiëren maar de landen die een soepel coronabeleid voerden, hadden het ook knap moeilijk.

Volgens mij bestond er gewoon geen ultieme oplossing. Het is een kwestie van zoeken, in dialoog gaan, een compromis vinden. Het is nooit anders geweest in de wetenschap.”

Vooral de jonge generatie zou te lijden hebben onder de coronamaatregelen, zo klinkt het vaak. Hebben zij het echt moeilijker dan de rest van de bevolking?

“Ik denk dat de meeste jonge mensen voldoende flexibiliteit

Interview

10 JUNI 2021

9

PSYCHIATER hebben om deze crisis zonder schade door te komen. Maar tegelijk zien we in internationale studies dat 20 procent van de jongeren blijvend last zal hebben. We spreken dan over de toename van symptomen als depressie, angst en vermoeidheid. Zij zullen dus hulp nodig hebben en we gaan die kwetsbare groep ook in het oog moeten houden. Vaak gaat het om mensen die niet opgevangen worden in een liefdevol gezin.”

De voorbije actualiteit bood nog enkele stevige casussen voor u.

Het verhaal van militair Jurgen Conings bijvoorbeeld. Wat gaat er in zijn hoofd om?

DIRK DE WACHTER Geboren: Wilrijk, 3 maart 1960 Opgegroeid in Boom Burgerlijke stand: gehuwd met huisarts Karin, vader van drie volwassenen kinderen, grootvader van een kleinkind van 8 maanden Studies: Geneeskunde en Psychiatrie aan Universiteit Antwerpen

“Aangezien hij niet bij mij is langsgekomen, weet ik dat helaas niet (lacht). Er zijn heel veel hypotheses in de media gekomen, maar geen enkele daarvan was gebaseerd op ernstige informatie.

Ik weet ook niet zeker of we zo’n daden moeten toeschrijven aan corona. Er wordt gezegd dat hij kampte met onverwerkte trauma’s uit zijn oorlogsverleden.

Mocht hij bij mij komen, zou ik hem kunnen vragen wat hij heeft aangevangen en waarom hij dat gedaan heeft. Ik probeer zoveel mogelijk begrip te vinden voor iedereen, hoe lastig ook".

De verkrachtingszaak die in Gent aan het licht kwam, kan bij niemand op begrip rekenen. Blijkt dat er 200 groepsverkrachtingen per jaar plaatsvinden. Dan denk je toch: dit land is ziek.

“Die cijfers kennen we alleen omdat dat vandaag ook gemeten wordt. Toen ik in 1990 in Kortenberg (het universitair psychiatrisch centrum van de KU Leuven, nvdr) kwam werken, las ik het ‘American Handbook of Psychiatry’, een boek dat dateer-

Beroep: psychiater-psychotherapeut aan KU Leuven Hobby’s: lezen, klassieke muziek, opera, naar Parijs gaan de van het begin van de jaren ’60. Daarin las ik dat kindermisbruik voorkwam bij 1 op 200.000 gezinnen. We weten vandaag dus dat die cijfers veel hoger liggen.”

“Maar die groepsverkrachting die nu aan het licht kwam, waarbij een meisje wordt verkracht door verschillende jonge gasten, op een kerkhof dan nog wel.

En dat werd ook nog eens gefilmd…

Zelfs voor een psychiater is dat onbegrijpelijk om plaatsen. En dan die 200 casussen per jaar… Dan denk ik toch: deze goede maatschappij, waar we materieel niets te kort hebben, lijkt toch enorme problemen te vertonen.”

En dan komen we opnieuw uit bij uw stelling over normen en waarden.

“Inderdaad. Die woorden klinken misschien een beetje ouderwets of weinig sexy voor de jeugdige generatie. Toch word ik vaak gehoord door die jonge mensen, ook via Facebook en YouTube.

Ik krijg heel vaak geëngageerde mails van jongeren. Dat doet me veel plezier want het zijn zij die de toekomst moeten maken. Wat dat betreft ben ik toch nog een beetje hoopvol.”

“In deze Facebook-achtige leutigheidsmaatschappij denken we dat het altijd feest moet zijn.

Wel, dat valt vaak dik tegen”

“Zinloosheid is een van de belangrijkste problemen van deze tijd geworden. We hebben een auto, we kopen ons een tweede auto, en we vragen ons dan af: wat is het volgende?”

Is het leven niet wat te jachtig geworden? Iedereen beschikt over een smartphone met Instagram, Telegram, Twitter en Facebook. Intussen rollen boodschappen binnen via sms, Messenger, Whatsapp, Snapchat. Kunnen we nog wel volgen?

“In het verleden werd ik vaak in het hoekje geduwd van de tegenstanders van die sociale media. Ik ben niet tègen die dingen. Ook ik ben blij met moderne technologie. Dankzij de gps kan ik overal op tijd komen. Ik ben blij dat ik mensen niet alleen kan telefoneren maar dat ik hen nu ook kan zien. En online kan je onmiddellijk heel veel informatie raadplegen. Ook dat is handig.”

“En toch, toch worden we overrompeld door die sociale media. Ze zijn als het ware met ons aan de haal gegaan. We moeten die dingen dus goed leren gebruiken. Die smartphone, zet die af en toe gewoon eens uit. We worden neurologisch zo vaak geprikkeld dat het niet gezond meer is. Ik denk dat mensen momenten van rust moeten leren inbouwen. Ons brein krijgt dat allemaal niet verwerkt.”

U heb de samenleving ooit vergeleken met een motorbootje waarbij de succesvolle mensen vooraan aan het stuur zitten te lachen en genieten, terwijl er achteraan mensen in het water vallen. Een mooie metafoor was dat.

“Het was eigenlijk geen bootje maar een heuse speedboot die aan hoge snelheid door de zee vaart. Vooraan staan inderdaad de succesvolle mensen die zeggen: ‘The sky is the limit’. Ze staan gebruind op de boot, de haren in de wind, en drinken champagne. Op de tweede rij drinkt men cava. Iets minder duur, maar ook best goed nog. Zij kijken vooruit naar de horizon en de vooruitgang. Door de snelheid zien ze niet dat er achteraan op het dek mensen aan het wankelen zijn. Bij de minste golf, tuimelen ze overboord het water in. De reling is niet altijd even stevig en de snelheid ligt te hoog. En dan zijn er de psychiaters. Zij moeten met een klein reddingsbootje speuren naar diegenen die overboord zijn gegaan en vervolgens moeten we met dat bootje die grote speedboot opnieuw inhalen om die mensen aan boord te helpen.”

“Het is maar een metafoor natuurlijk, maar mijn boodschap was duidelijk: wie overboord is gegaan, heeft het vaak heel moeilijk om opnieuw plaats te nemen in de speedboot. Ons kleine bootje heeft namelijk niet zo’n straffe motor (lacht). De budgetten waarover psychiatrie beschikt, zijn niet in staat om de speedboot nog in te halen.”

Misschien moet de speedboot gewoon wat minder snel gaan?

“De boot moet een snelheid hanteren die menselijk blijft. Maar ook de reling moet goed zijn. We zouden eens goed moeten nadenken over de dwangmatige economische groei waarin we terechtgekomen zijn. Wij moeten met zijn allen consumeren om de economie te doen draaien. Dat is een mondiaal gegeven. En dan komen we opnieuw uit bij het probleem van ons bootje. Als onze speedboot vertraagt, dan halen de Chinezen ons in.”

“Het leven vandaag is heel complex geworden. Van onze wereld van vroeger, van het kleine dorpje met het gezellige cafeetje en het parochiehuis, blijft niets meer over. En die onvoorspelbaarheid komt voor veel mensen heel bedreigend over.”

U brengt uw boodschap op een heel verstaanbare manier en mensen komen in dichte drommen naar uw lezingen. Nog niet gedacht aan een carrière in de politiek?

“Dat is me al vaak gevraagd. Door wie?

Dat kan ik niet zeggen. Die kroon mag ik niet ontbloten. Maar het gaat om partijen van links tot rechts. Mijn persoonlijkheid en karakter zijn niet geschikt voor de politiek. Als iemand mijn advies wil, van redelijk links tot redelijk rechts, dan geef ik dat wel graag.”

Van redelijk links tot redelijk rechts? Sluit u een gesprek met PVDA of Vlaams Belang dan uit?

“Helemaal niet. Ik wil met iedereen spreken, als men maar redelijk is en ook wil luisteren naar rationele argumenten.”

Veel mensen zijn van oordeel dat de politiek vandaag wel een psychiater kan gebruiken.

“Is dat zo? (lacht) Die politiek is een harde wereld. Ik zou het niet kunnen. Een mens moet niet alleen zijn capaciteiten maar evengoed zijn zwaktes erkennen. En ik ben duidelijk niet gemaakt voor politiek.”

WIM DE SMET

5 minuten persoonlijke moed!

Voor een Vlaamse sociale zekerheid!

Word lid van het VNZ

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland

10 JUNI 2021

BULGARIJE

VERENIGD KONINKRIJK

Boris Johnson huwt voor katholieke kerk

De Britse Prime Minister Boris Johnson is onlangs in het grootste geheim in het huwelijksbootje gestapt. Zijn kersverse vrouw is maar liefst 23 jaar jonger dan de Britse politieke leider. De roddelbladen smullen. Theologen buigen zich dan weer over de vraag of het huwelijk wel voltrokken had mogen worden.

Paulijns voorbehoud Intussen zijn allerhande godsdienstwetenschappers in een discussie verwikkeld. Is het wel kies dat Johnson een katholiek huwelijk kon sluiten? Het huwelijk is bij de katholieken een sacrament dat niet verbroken kan worden. In religieuze zin bestaat er in principe geen echtscheiding, maar er zijn uitzonderingen. Bijvoorbeeld als later blijkt dat de bruid of bruidegom psychisch labiel waren en dus niet in staat waren om zelfbewust het ja-woord uit te spreken. Een andere oplossing betreft het Paulijns voorbehoud (ontstaan in de 13de eeuw) dat een opening biedt om een huwelijk tussen een christen en niet-christen nietig te verklaren. Verder geniet de paus het privilege een huwelijk tussen een katholiek en een ongedoopte of niet-katholiek te verbreken. Deze optie heet het Petrijns privilege. Een laatste mogelijkheid is het ontbinden van een huwelijk dat ‘niet geconsumeerd’ is (lees: waar geen seksuele daad aan te pas kwam).

Excommunicatie Met (minstens) zes kinderen bij vier vrouwen komt Boris Johnson voor dat laatste alvast

niet in aanmerking. Hij werd weliswaar katholiek geboren, maar stapte later over naar de Engelse staatskerk. Echter, de Prime Minister deed enkel een Anglicaans vormsel, wat niet voldoende is als officiële ‘overgang’ naar een ander kerkgenootschap. Johnson is naar Roomse norm nog steeds officieel katholiek.

Toch stellen theologen zich vragen. Had hij door zijn levenswandel niet geëxcommuniceerd moeten zijn? Of misschien was hij in zijn vorige huwelijke gewoon psychisch labiel?

LVS © PHOTONEWS

Op zaterdag 29 mei is Boris Johnson in het huwelijk getreden. Zonder toeters en bellen werd de eredienst voltrokken in de kathedraal van Westminister, Londen. Het derde huwelijk voor Johnson, die vorig jaar scheidde van Marina Wheeler en haar inruilde voor de veel jongere Carrie Symonds. De roddelpers raakt niet uitgepraat over het leeftijdsverschil dat gaapt tussen het koppel.

Het plein waar het stadhuis, het presidentieel paleis en het gebouw van de Bulgaarse raad van ministers staan wordt door de lokale bevolking ‘de driehoek van de macht’ genoemd.

Vorige zomer werd Bulgarije wakker geschud door een reeks protesten gericht tegen de corruptie in het land.Vooral de regering van Boyko Borissov, die sinds 2009 het Balkanland leidt, was kop van jut. Ondertussen verkeert Bulgarije in een politieke impasse en slaagt men er niet in een regering te vormen. We spraken erover met Parvan Simeonov, CEO van Gallup International Studies, een politiek studiecentrum, en Petya Ilieva, lid van de Bulgaarse Nationale Beweging.

Het leeftijdsverschil tussen Boris Johnson en zijn kakelverse bruid is een lekkernij voor de tabloids, maar ook theologen buigen zich over de vraag of hij überhaupt katholiek mocht trouwen.

SPANJE

Marokko hoopt op Europees geld Duizenden zwarte punten op zee, op het strand rijden pantservoertuigen van de Guardia Civil rond. Ceuta, de Spaanse enclave op de noordelijke kusten van Marokko, is het toneel van massale migratie. Meer dan 8.000 migranten zagen ze er enkele weken geleden en het vraagt grote inspanningen om hen teruggestuurd te krijgen.

Ook in Melilla, een andere Spaanse enclave, waagt men zijn kans.

Pedro Sanchez, de sociaaldemocratische Spaanse regeringsleider, verzekerde de Spaanse burgers dat “de territoriale integriteit van Spanje en zijn grenzen (…) verdedigd zullen worden door de Spaanse regering”. Maar als de EU er al niet in slaagt de Italiaanse kusten te beschermen, dan vallen deze garanties van het Spaanse staatshoofd toch eerder mager uit.

“Een invasie” Men stelt zich vragen. Hoe kan het dat duizenden Marokkanen en Sub-Sahara Afrikanen de grenzen oversteken zonder dat de Marokkaanse politie tussenkomt? Men zou het zelfs als ‘statement’ van de Marokkaanse regering kunnen zien. De regeringsleider van Ceuta, Juan Jesus Vivas, windt er alvast geen doekjes meer om: “Onze stad ondergaat momenteel een invasie. Het zou een vergissing zijn het vraagstuk gewoon als een migratieprobleem te beschouwen”.

Wellicht speelt iets anders…

“Corruptie legt hypotheek op toekomst van ons land”

kije 6 miljard euro van de EU heeft losgepeuterd om de massamigratie te stoppen.

Zelfs Libië kreeg in 2015 geld toegestopt, meer dan 350 miljoen euro. Marokko kreeg niets”. En verder: “Het tegenhouden van migranten heeft de Marokkaanse regering 3,5 miljard euro in 5 jaar tijd gekost. Europa doneerde 140 miljoen euro en Spanje gaf daar bovenop een schamele 30 miljoen euro.” Wellicht zal men stevig in zijn buidel moeten tasten alvorens de Marokkaanse politie in actie schiet.

PIET VAN NIEUWVLIET

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

Centenkwestie We citeren uit een uitzending op France Inter. “Rabat heeft gezien hoe in 2016 Tur-

Het toekomstperspectief voor Bulgarije ziet er weinig rooskleurig uit. Het Balkanland is het armste van de Europese Unie en de grote demografische krimp die het ervaart legt een zware hypotheek op de toekomst. De leegloop van het land was tijdens de Covid-19-pandemie pijnlijk voelbaar aangezien het land dokters en verpleegsters tekort kwam om de ziekte te bestrijden. Meer dan 80 procent van de medische studenten verlaat het land voor de betere kansen die het Westen biedt.

Ondanks alle problemen plant Bulgarije komend decennium tot de muntunie toe te treden en dus over te stappen op de euro.

Al heeft het land wel politieke stabiliteit nodig om zijn vele plannen en uitdagingen het hoofd te bieden.

Hoe schat u de politieke crisis in waarin het land verkeert?

Parvan Simeonov:“Boyko Borissov is één van de prominentste politici die post-communistisch Bulgarije heeft gekend. Hij heeft met zijn lange loopbaan ook een duidelijke stempel op het land gedrukt.

Je zou hem als een echte Balkan-politicus kunnen omschrijven die op geopolitiek vlak een balans tracht te vinden tussen Oost en West. Ondanks de Sovjetbezetting kent de Bulgaarse maatschappij, omwille van haar culturele en religieuze banden, veel Russische sentimenten maar tegelijk richt de elite haar blik op een toekomst in het Westen.”

“De protesten zijn volgens mij mede veroorzaakt door de frustraties van de bevolking over de impact van de pandemie. Maar los daarvan lijkt het duidelijk dat na een decennium in het centrum van de macht de politieke ster van Borissov tanende is. Al zou ik hem niet onderschatten, want hij heeft eerder ook al moeilijke politieke momenten weten te overleven.

Hij heeft daarenboven ook nog zijn macht in het Bulgaarse systeem omdat hij een netwerk in zaken en politiek heeft uitgebouwd met EU-fondsen.”

Hoe groot is het corruptie-probleem?

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

Parvan Simeonov: “Corruptie is nog steeds de eerste associatie die velen met Bulgarije maken. Helaas terecht. In de corruptie-index van ‘Transparency International’ is Bulgarije het slechtst scorende EU-land. Als je in de straten loopt zie je gewoon aan de kwaliteit van de wegenwerken dat er veel geld in de zakken

van politici en ambtenaren verdwijnt. De monopolies die na de val van het communisme ontstonden en de concentratie van geld en macht die hierop volgden, werken daarenboven de corruptie in het politieke systeem enorm in de hand. Het mooie aan de protestbeweging was alvast dat alle politieke stromingen waren vertegenwoordigd in een gezamenlijke wens voor een hoopvollere toekomst. De armoede en de sociale ongelijkheid, die door de pandemie nog toenamen, vergroten het probleem van corruptie ook enorm uit.

Ik ben weinig optimistisch dat we in de nabije toekomst deze problematiek gaan kunnen oplossen.”

Afgelopen zomer was er het zogenaamde Zwarte Zee incident.

Wat hield dit precies in?

Petya Ilieva:“Hristo Ivanov, de leider van de Bulgaarse anticorruptiepartij, plantte als politieke actie een Bulgaarse vlag op een strand in de buurt van de havenstad Boergas waarna hij door veiligheidsagenten weggewerkt werd. De controverse bestond erin dat hij officieel op openbaar domein stond, maar dat bleek ingepalmd te zijn door politicus Ahmed Dogan. Hij is een omstreden man en het voormalig hoofd van de Turkse partij van Bulgarije.

Het schandaal aan de Zwarte Zeekust was voor mij de druppel teveel. Het feit dat corrupte politici hun macht misbruikten om ten koste van hun burgers de openbare ruimte in te palmen, was voor velen een breekpunt. Daarenboven hebben de politici ook geen oren naar de verzuchtingen van de Bulgaarse burgers. Daarom besloot ik om, zoals velen, op straat te komen om mijn stem te laten horen. Niet per se een stem tegen enkel Borissov maar tegen de hele politieke cultuur waar hij een product van is.”

“Ik hoop dat de nieuwe verkiezingen de macht van de oude politieke cultuur breken en er compromissen kunnen worden gevonden om jonge mensen in Bulgarije een toekomst te geven. Want als er geen betere economische perspectieven worden gegeven zullen veel jongeren naar West-Europa blijven emigreren. Als er eindelijk een ander en welvarender Bulgarije komt, gaan veel Bulgaren terugkeren naar hun vaderland. En dat is ook nodig want we hebben hun hulp nodig om het land verder op te bouwen.”

JENS DE RYCKE

Buitenland

10 JUNI 2021

China heeft demografische kopzorgen

Enkele jaren geleden vormde China zijn één kind-politiek om tot een van twee, en vandaag al drie. Beleidskeuzes die vooral een spartelend antwoord zijn op wat een existentieel probleem is. De vergrijzing is de molensteen rond de Chinese hals. En niet alleen stelt het probleem zich scherper dan aanvankelijk gedacht, de oplossingen lijken ook niet te volstaan. Mogelijk wordt dit wel dé drijvende kracht achter de internationale profilering van het land de komende jaren?

Amper enkele jaren nadat de Chinese één kind-politiek opgetrokken werd naar een tweede nakomeling, komt er nu een derde bij. Anders gezegd: abstractie makend van de uitzonderingscategorieën die er voorheen ook al waren, is het Chinezen voortaan toegestaan hun gezinsuitbreiding op te tillen tot de categorie van, zeg maar, 'kroostrijk'. Ongetwijfeld zullen heel wat ouders van deze mogelijkheid gebruik maken (nogal wiedes op een bevolking van 1,4 miljard), maar de indrukwekkende absolute cijfers zullen op een relatieve schaal wellicht ontoereikend zijn om het verhoopte effect te bereiken.

Bevolkingspiek Aan de directe basis van deze beslissing, lagen enkele demografische cijfers die Peking als alarmerend interpreteert. In 2020 werden in China 12 miljoen baby's geworden, 20 procent minder dan in 2019. Onmiddellijk het laagste cijfer sinds 1960, een moment dat het land van een meedogenloze hongersnood herstelde. Verwacht wordt dat binnenkort een bevolkingspiek zal bereikt worden, tien jaar eerder dan aanvankelijk gedacht. Van dan af gaat het bergafwaarts. Tegelijkertijd groeit het aandeel van de oudere bevolking met rasse schreden. Tegen 2040 zou die wel eens kunnen verdubbelen, en daar hangt een enorm prijskaartje aan vast. Het zijn de onderdelen van het probleem.

Uiteraard heeft de één kind-politiek, die in 1979 ingevoerd werd, een belangrijke rol gespeeld. Naar schatting zouden hierdoor de voorbije vier decennia 400 miljoen geboortes 'ontlopen' zijn. Maar ook andere, te vaak miskende factoren speelden een rol.De urbanisatie,de opkomst van de middenklasse, maatschappelijke positie van de vrouw, stuk voor stuk drukten ze de vruchtbaarheidscijfers. Op dat vlak kent China duidelijke parallellen met wat zich in andere tijden in Westerse samenlevingen ingezet heeft. En dit verklaart ook waarom de invoering van de twee kind-politiek enkele jaren geleden niet de babyboom teweeg bracht waar het regime op rekende. Verwacht wordt dat dezelfde berekeningen en afwegingen die vandaag op gezinsniveau gebeuren het effect van deze recente beslissing zullen ondermijnen.

Vergrijzingskost Het is vooral de vergrijzingskost die zorgen baart. Men mag zich niet blind staren op aantallen. De 19de eeuw, toen demografie de grote kracht achter de expansie was, ligt achter ons. Levende lichamen voor het slagveld en een bevolking om te belasten had men toen vooral nodig. Tijden van drones en cyber-activiteiten zijn een ander paradigma. Maar toch. Het binnenland bepaalt de slagkracht op het internationale toneel. In de Westerse wereld groeide de +60-bevolking tijdens de periode 1950-2015 met 24 procent. Het inkomen per capita was toen 41.000 dollar, zo blijkt uit onderzoek. China heeft nog 12 jaar nodig voor die beweging, maar met een hoofdelijk inkomen dat slechts op één derde van het Westen zit. De factuur die er vandaag is, zal zienderogen toenemen zonder dat wonderoplossingen voorhanden zijn. Migratie is alvast geen optie, een bewuste politieke keuze. Het interne sleutelen zal niet volstaan. Is het dan zo gek te geloven dat China wel eens imperiale dromen aan dit gegeven zou durven koppelen? Het is een bekend adagium: China wordt oud nog voor het rijk is geworden. Rijkdom, die vind je elders. In het licht van de agressiviteit die het land de laatste jaren heeft ontwikkeld, is dat geen geruststellend gevoel.

MICHAËL VANDAMME

Symptomen van totalitarisme

Onze samenlevingen verglijden langzaam naar politiek-correct totalitarisme. We wijzen hier op enkele duidelijke kenmerken die voor elke rechtgeaarde democraat vooral alarmsignalen moeten zijn.

Onze vrijheden worden door drie vijanden bedreigd: China, de islam en het marxisme in zijn afgeleide vormen van “kritische rassentheorie” en feminisme, waarbij de rol van de “onderdrukte proletariërs” is overgenomen door respectievelijk kleurlingen en vrouwen en die van de “kapitalistische uitbuiters” door blanke mannen. We onderschatten overigens systematisch hoeveel gecamoufleerd marxisme er in de politieke correctheid schuilgaat. Islam en marxisme zijn onverzoenlijk, maar in Europa werken ze samen. Zoals Hitler en Stalin in 1939 samen Polen opslokten. We zetten enkele cruciale symptomen op een rijtje.

Sociaal verwanten. Politieke dissidenten worden strenger bestraft dan misdadigers van gemeen recht. In de Sovjetunie noemde men dissidenten “sociaal vijandige elementen”, die meedogenloos vervolgd en geëxecuteerd werden, terwijl misdadigers van gemeen recht “sociaal verwanten” waren, die alleen een beetje heropgevoed moesten worden. Net zoals nu in het westen.

Verkrachting van de taal. Net zoals in Orwells ‘1984’ legt men ons een artificieel en leugenachtig taalgebruik op. Islamitische terroristen worden “militanten”, allochtone criminelen zijn “jongeren”.

Neutrale woorden als “meneer” of “mevrouw” worden verbannen. In Canada moeten zelfs de voornaamwoorden “hij” en zij” vervangen worden. Iedere nationalist of conservatief wordt een “fascist”, net zoals iedere dissident in de Sovjetunie dat zogezegd was.

Ontwapening. Alle totalitaire regimes begonnen met het ontwapenen van hun onderdanen. Maar toch hebben duizenden Vlamingen als echte Lamme Goedzakken in 2004 en 2006 heel braaf hun wapens ingeleverd. De echte schurken deden dat natuurlijk niet.

Staatsmacht. Alle genocides werden gepleegd door regeringen die gebruik maakten van een gelijkgeschakelde pers en een heel propaganda-apparaat om de slachtoffers te demoniseren. Niet één genocide werd ooit gepleegd door individuen of “haatgroepen”.

Die kunnen inderdaad aanslagen plegen, zoals de KKK of de Rode Brigades. Maar geen genocides.

De staat is het gevaarlijkste van alle monsters. Het is dan ook angstaanjagend, dat àlle instanties die een tegengewicht konden bieden tegenover de staatsmacht – een justitie met écht onafhankelijke rechters, een kritische pers, onafhankelijke universiteiten – allemaal hun zelfstandigheid verloren hebben en in hoge mate verlengstukken van de staatsmacht en de dominante ideologie zijn geworden, net zoals de meeste kerken… Anders dan bij dictaturen-oude-stijl zijn er geen kranten verboden. Zij zijn gewoon overgenomen. En ze zijn allemaal afhankelijk van overheidssubsidies. Over ideologische kwesties schrijven ze allemaal hetzelfde. Als ze al kritiek leveren, is het alleen op detailpunten. De officiële ideologie wordt nooit fundamenteel in vraag gesteld.

Staatskunst. Net zoals vroeger bij de nazi’s en de Sovjets is er een door de overheid gesubsidieerde ideologisch-politieke cultuur-

sector gecreëerd, met propaganda-“kunst” die even lelijk is als de beelden van kolchozeboerinnen die op hun tractoren leken.

Censuur. De censuur neemt evenzeer angstwekkende vormen aan. Geloof de politici niet die beweren dat ze alleen maar “haatspraak” willen tegenhouden. Als ze dat ernstig meenden, zouden ze alle rapgroepen moeten opdoeken, alle moskeeën en islamitische scholen en websteks. Daar zitten de enige écht grote, gewelddadige groepen antisemieten. Hoofdredacteurs die de allochtone en/of de islamitische achtergrond van misdadigers censureren, zijn evengoed medeplichtig.

Criminalisering van oppositie. Met steeds meer politieke processen tegen opposanten die nooit geweld gebruikt hebben, bijvoorbeeld het VB, AfD, Wilders, Voorpost en Salvini. Plus het brute geweld tegen de Catalanen. Allemaal gedoogd door de EU, met haar niet-verkozen leiders.

PAUL BÄUMER

Alle genocides werden gepleegd door regeringen die gebruik maakten van een gelijkgeschakelde pers en een heel propaganda-apparaat om de slachtoffers te demoniseren.

DUITSLAND

Ecologisch terrorisme Eind mei hebben leden van de milieuorganisatie Greenpeace honderden sleutels van Volkswagenauto’s in een garage in Emden (deelstaat Nedersaksen) ontvreemd. Gestolen dus. Het onderzoek van de politie heeft het over “huisvredebreuk” en “bijzonder zwaar geval van diefstal”. Het onderzoek loopt tegen 30 à 40 personen, voornamelijk leden van Greenpeace.

De daders hadden zich met ladders toegang verschaft tot een firma met opslagruimte in de haven van Emden. Daar wachten nieuwe voertuigen van de autoproducent Volkswagen op verscheping naar andere bestemmingen. Op het terrein kon de politie 20 personen arresteren, bij wie ze de autosleutels van minstens 400 personenwa-

gens terugvonden. Met deze actie wilde Greenpeace een promotie voor elektrische wagens in de verf zetten.

Wasserschutzpolizei ingezet De andere personen hadden intussen het terrein alweer verlaten, toen de politie de diefstal ontdek© SHUTTERSTOCK

Een binnenlandse realiteit van demografische achteruitgang heeft een vergaande weerslag op de internationale profilering van China.

© SHUTTERSTOCK

DIPLOMATIEKE VALIES

11

De gestolen sleutels zouden zich ergens op een geheime plek op de Zugspitze bevinden.

te en het terrein omsingelde. De actievoerders waren met de fiets, andere met opblaasbare boten en met de auto naar de plaats gekomen. De Wasserschutzpolizei (waterpolitie) van Emden kon nadien verschillende van die bootjes onderscheppen, maar van de ontvreemde autosleutels werd slechts een minderheid teruggevonden.

De schade zou voor Volkswagen in de honderdduizenden euro’s lopen.

Normvervaging Greenpeace schaamde zich niet voor de actie, en bood zelfs geen verontschuldigingen aan.

Integendeel, op Twitter vroeg de organisatie aan Volkswagen of ze “soms niet enkele autosleutels mankeerde?” Tegenover de politie had Greenpeace het over “sleutels van 1.500 auto’s met uitlaatgassen” die leden van Greenpeace “uit het verkeer hadden genomen”. Naar verluidt worden de sleutels ergens op de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland, bewaard, “een plek waar de klimaatverandering zichtbaar is”. Normvervaging is niet alleen een probleem in de politiek, zo blijkt uit dit geval.

PIET VAN NIEUWVLIET

12 Interview In het Stadio Olimpico in Rome gaat vrijdag het Europees Kampioenschap voetbal van start. Een jaar later dan gepland, omwille van de coronapandemie, blikken we met voormalig Rode Duivel Jan Ceulemans (64) vooruit op deze hoogmis van het voetbal.

“De Rode Duivels nemen het straks niet op tegen Janneke en Mieke.”

10 JUNI 2021

JAN CEULEMANS

“Voor enkele Rode Duivels is dit het tornooi van de laatste kans”

VRIJDAG GAAT EUROPEES KAMPIOENSCHAP VOETBAL VAN START an Ceulemans speelde 96 wedstrijden met de Rode Duivels en genoot bekendheid om zijn wilskracht en doorzettingsvermogen. Toen hij in 1991 zijn voetballoopbaan stopzette, werd hij trainer bij onder meer Eendracht Aalst, KVC Westerlo en Club Brugge. Vandaag doet “Sterke Jan” niets meer in het voetbal. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. En zo’n Europees Kampioenschap, in de nasleep van corona, het blijft toch wel iets hebben. “Het zijn compleet andere omstandigheden dan vroeger”, zegt Caje. “Een groot tornooi zonder publiek in de tribunes, dat zal de sfeer niet ten goede bekomen. Veel voetbalspelers waren het gewoon om voor volle stadions van 40.000 supporters of meer te spelen. Nu vinden de wedstrijden plaats in een leeg stadion.

Jammer. Maar voor de spelers kan het ook nog een positieve zijde hebben: ze kunnen nu niet uitgefloten worden (lacht).”

Hoe schat u de kansen in voor de Rode Duivels?

“België is een van de favorieten, maar er zijn ook veel twijfels. Het valt nog af te wachten of Axel Witsel speelklaar geraakt. En er is ook nog Eden Hazard.

Hij heeft de jongste maanden, jaren eigenlijk, bijna niet meer gespeeld omdat hij van de ene blessure in de andere sukkelde.”

“Bovendien wordt de Belgische ploeg er niet echt jonger op. Vertonghen, Alderweireld, Vermaelen,… zijn allemaal de 30 voorbij. Maar goed, ze kunnen die leeftijd compenseren met routine en ervaring. Maar dan mogen ze niet gekwetst raken natuurlijk. Thomas Vermaelen is volgens mij de beste verdediger van zijn generatie, maar hij is constant geblesseerd. En op een EK kan je je dat niet permitteren. Je speelt daar niet tegen Janneke en Mieke. De Rode Duivels spelen eerst tegen Rusland en Denemarken. Dat zijn niet de toplanden, maar als je team niet compleet is, kan je wel in de problemen komen.”

Is deze generatie sterker dan de nationale ploeg uit de jaren ’80 waar u deel van uitmaakte?

“Die verschillende generaties kan je vergelijken. Het huidige nationale elftal is in zekere zin beter te noemen, maar ze start ieder tornooi wel in de rol van favoriet en dat maakt het er voor hen

niet makkelijker op. Dat was bij ons anders. Wij hadden onze kwaliteiten. We gingen uit van een stevige organisatie en rekenden vervolgens op jongens als Erwin Vandenbergh of Swat Van der Elst om een goal te maken. Zo maakten wij het verschil.”

“Maar deze generatie moet wel eens een grote prijs pakken. De finale zou mooi zijn. Voor enkele Rode Duivels is dit het tornooi van de laatste kans om dat te doen.”

Is het voetbal vandaag nog te vergelijken met de omstandigheden waarin uw generatie moest werken?

“Dertig jaar geleden was alles anders.

De voorbereiding op zo een tornooi, dat is vandaag echt top, zowel op mentaal als medisch niveau. Wij hadden twee emmers water waar we moesten rondlopen als training (lacht). Nee, de voetbalwereld zit vandaag anders in elkaar. De conditie van de spelers wordt vandaag permanent gemonitord. Zo ziet de medische staf meteen wie in een mindere vorm zit. Dat gaat zover dat het bijna de fysiektrainer is die bepaalt wie er mag spelen.”

Die gigantische vergoedingen stoten heel wat mensen tegen de borst.

“Ja, dat snap ik, maar het zijn wel de clubs die die sommen blijven betalen. En die situatie blijft maar duren. Ik zie ook hoe er steenrijke zakenlui uit Rusland, China of de woestijn naar hier komen om clubs op te kopen. Misschien zal het ooit eens wat minder hard gaan, maar voorlopig blijven die mannen toch veel geld in het voetbal stoppen. En je kan je daar veel vragen bij stellen. Maar kijk, het is nu eenmaal zo.”

Gaat u zelf nog vaak naar het voetbal?

“Ik heb zes jaar geleden de voetbalwereld vaarwel gezegd. Dat was een bewuste keuze. Je moet dat kunnen loslaten. Ik ben beginnen fietsen. Op mijn eigen manier, aan mijn eigen tempo. En ik doe dat ongelooflijk graag.”

“Ik volg ook niet meer alle wedstrijden zoals ik dat vroeger deed. Als Westerlo thuis speelt, ga ik eens kijken, tenminste als dat opnieuw is toegelaten. Meestal ga ik ook naar het stadion om de vrienden

Is het voetbal nog even plezant als vroeger?

“Wij hebben een heel mooie tijd meegemaakt, maar zoals ik al zei: je kan die werelden niet meer vergelijken. Wij gingen op afzondering en als ontspanning konden we daar een spelletje kaarten.

En als we met het thuisfront eens wilden telefoneren, dan moesten we in een rij gaan aanschuiven. Pas op, qua sfeer en belevenis denk ik dat het plezanter was in mijn tijd. Maar was dat nu beter of slechter? Ik bewaar mooie herinneringen aan mijn carrière, maar de ploeg zelf is nu toch veel beter voorbereid.”

In 2018 was u ook kandidaat voor N-VA voor de gemeenteraadsverkiezingen in Westerlo. Misschien ligt daar nog een toekomst?

“Dat denk ik niet. Ik ben op de N-VAlijst gekomen op vraag van Herman Wijnants (de voormalige manager van KVC Westerlo die tot 2018 ook schepen was). Ik heb heel veel stemmen gehaald en was ook verkozen. Maar de N-VA heeft in Westerlo zware klappen gekregen. De partij belandde in de oppositie. Dus heb ik mijn mandaat maar doorgegeven aan jonge, geëngageerde mensen die als oppositieraadslid de knepen van de politiek kunnen leren.”

Bent u nog lid van N-VA? “Ik heb nog altijd een lidkaart, maar het is vooral het lokale beleid dat me boeit. De nationale politiek heeft me nooit hard aangesproken. Bart De Wever heb ik bijvoorbeeld nog niet van dichtbij gezien. Ik veronderstel wel dat hij weet dat ik kandidaat was voor zijn partij. Maar De Wever is niet zo bezeten van het voetbal, vermoed ik (lacht).”

Slotvraag: welk land wordt Europees kampioen?

“Heb je een halfuurtje? Dan zoek ik mijn glazen bol even op. De vijf grote favorieten zijn Spanje, Frankrijk, Portugal, Duitsland en België. De kampioen zal vermoedelijk wel uit dat groepje komen.”

WIM DE SMET

Intussen zijn de lonen van voetballers ook fors gestegen. Had u niet liever vandaag topvoetballer geweest?

“Ja, eigenlijk wel. En we moeten daar eerlijk durven in zijn: geld is niet onbelangrijk. Voetballers die vandaag, zelfs in eigen land, aan de top spelen, kunnen heel veel geld verdienen. Het is hen gegund, laat daar geen misverstand over bestaan. Als je vandaag goed bent, én je gebruikt je verstand, dan krijg je je geld in geen leven meer opgesoupeerd.

Dan ben je dus ‘binnen’, hé… Zo simpel is dat.”

nog eens te zien, een praatje te maken, een pintje te drinken. En ik ga ook nog wel eens naar Lierse of Club Brugge kijken. Maar die echte interesse om alles op de voet te volgen, die is er niet meer.”

JAN CEULEMANS Geboren: Lier, 28 februari 1957 Winnaar van de Gouden Schoen in 1980, 1985 en 1986

28 juni 1986. Jan Ceulemans scoort het eerste doelpunt in de ‘kleine finale’ tegen Frankrijk, tijdens het WK in Mexico. De Rode Duivels eindigden toen 4de op het WK.

Speelde bij SK Lierse (1974-1978) en Club Brugge (1978-1992) Was 96 keer Rode Duivel en scoorde 22 doelpunten

Gerecht

10 JUNI 2021

13

Vlaams-nationaliste Sofie (23) wil niet vergeleken worden met ‘jihadi-bruiden’

“Wie me echt kent, weet dat dit onzin is” Vijf Vlaamse vrouwen kwamen onder vuur te liggen in een reportage in Het Laatste Nieuws. De journalist vergeleek de ‘vrouwen van extreemrechts’ met ‘jihadi-bruiden’.

Sofie Van Himbeeck nam in 2018 als VB-kandidate deel aan de gemeenteraadsverkiezingen in Kalmthout, maar raakte niet verkozen. Intussen is ze niet meer partijpolitiek actief. Toch staat ze met haar naam en voornaam vermeld als ‘vrouw van extreemrechts’. “Wat die krant mij daar geflikt heeft, daar ben ik niet blij mee. Ik heb intussen ook al gereageerd op m’n blog. Ik ben geen negationist of holocaustontkenner, zoals beweerd werd. Het is niet omdat ik een flauwe grap deel op Facebook, dat ik meteen de zwaarste beschuldigingen over mij moet krijgen.”

onder vrijemeningsuiting. Als we met alle lange tenen rekening moeten houden, mogen we straks nooit meer lachen. Alles is zo ‘multi-interpretabel’, hé.”

Je postte ook een foto van Bart de Wever met een schietschijf. Hoe moeten we dat interpreteren?

Zijn die ‘Autonome Nationalisten’ (AN) gelieerd aan Tomas Boutens?

“Laat me duidelijk zijn: ik heb nooit plannen gehad voor een aanslag op BDW. Ik heb ook nooit opgeroepen tot geweld (lacht). Het gaat ook hier om een meme: de afbeelding van een boek, 'Het Verdriet van Vlaanderen', geschreven door auteur 'B. De Zwever'. Een knipoog naar het bekende boek van Hugo Claus. Daarop staat inderdaad de foto van De Wever met op de achtergrond een schietschijf. Het is De Wever die mikpunt is van spot, van kritiek, niet van een aanslag.”

Begrijp je dat sommigen aanstoot nemen aan die humor of het interpreteren als negationisme of neonazisme?

“Tja, toegegeven, mijn humor is vaak van het ‘zwarte’ cynische en sarcastische soort. Maar ik ben 23 jaar. Dit soort harde memes is nu eenmaal onze humor. Dat valt

Volgens Het Laatste Nieuws behoorde je tot de neonazi-groep Autonome Nationalisten en heb je contact met Tomas Boutens, de veroordeelde terrorist.

“Die bewering begrijp ik echt niet. Ik ben nooit lid geweest van die club. Ik behoor tot niemands entourage, en ben ook nergens meer lid van.”

“Nee, die zijn niet aan elkaar gelieerd.

De AN is een groep die aan niemand gelieerd is. Ze opereren totaal autonoom en hebben met geen andere groeperingen of personen banden of samenwerking. Tomas Boutens heb ik twee jaar geleden eens gezien aan café De Leeuw van Vlaanderen.

Als al wie er nog op een betoging naast jou rondloopt meteen bepaalt bij wie je hoort, ja, dan hoor ik ook bij de dokwerkers. Want ik ben ook naar dokwerkers- en vakbondsbetogingen geweest. Misschien heb ik twee zinnen met hem gesproken.

Sindsdien heb ik hem niet meer gezien.”

De HLN-journalist citeert een post op je blog waarin je het volgende postte: “Stop allemaal met naar je werk te gaan, stop met stemmen, stop met kopen en werk verdomd eens één keer samen! Allemaal naar de dichtstbijzijnde gemeentehuizen en grote bedrijven, de grote bazen lyn-

chen, en dan met z'n allen naar Brussel.

Breek het af, laat geen steen meer heel!

En ieder die u tegenhoud (sic) staat NIET aan uw kant dus die moet er ook uit.”

“Die foto van Bart De Wever staat op een aparte foto pagina van mijn blog. De tekst die je citeert, had geen foto. Net zoals de meeste van mijn teksten.”

Harde taal toch?

“Volgens Wikipedia betekent ‘lynchen’ het doden van een (vermeende) misdadiger zonder vorm van een proces door een woedende volksmenigte en is het een vorm van eigenrichting.”

Wat als men er een oproep tot geweld in zou zien?

“Ik roep alleen op tot protest, vanzelfsprekend niet tot moord! Als ik zoiets schreef, dan bedoelde ik dat ze dat misschien verdienen. Het gaat om een ‘symbolische oproep’ tot protest. Je moet al van kwade wil zijn om daar een oproep tot geweld in te zien.”

Waarom heb je dat niet zelf aan de journalist uitgelegd?

iemand die overduidelijk z'n uiterste best doet om alles verkeerd te begrijpen en die kwaadwillig dingen verdraait en gewoon verzint? Die man heeft me via Messenger een bericht gestuurd en blijkbaar ook gemaild, maar dat zag ik pas later.”

“De journalist ruïneert zonder schaamte mijn goede naam en zorgt er bovendien voor dat ik potentieel gevaar loop. Door mijn identiteit, met naam en foto op een zilveren schaaltje bekend te maken, vrees ik dat iemand het recht in eigen handen zou kunnen nemen dankzij de flauwe kul die ze in die gazet hebben gelezen. Ook mijn gezin loopt gevaar. Ik beraad me momenteel over mogelijke (juridische) stappen met mijn advocaat.”

Hoe reageerde je omgeving nu je in een krant vergeleken wordt met een ‘jihadibruid’?

“Ik ben daar eventjes niet goed van geweest. Ik ben een braaf mens en dan sleuren ze er vlotjes de vergelijking met terroristen bij. Misselijkmakend. Tot nu toe heeft nog niemand me echt scheef bekeken. Iedereen die mij echt kent, weet dat dat allemaal onzin is. Ik heb gelukkig slimme vrienden (lacht).”

KRISTOF LUYPAERT

“Welja. Waarom zou ik antwoorden op

VOORPOST MANIFESTEERT ZONDAG 13 JUNI IN MECHELEN TEGEN “STOP ISLAMISERING”-VONNIS

“Recht op vrije meningsuiting staat op het spel” Actievoerders van Voorpost organiseren op 13 juni een manifestatie in Mechelen. De actiegroep wil zo reageren tegen de veroordeling van vier leden, eerder deze maand, waarbij één lid liefst zes maanden effectieve celstraf kreeg.

Luc Vermeulen

Voorpost toonde een spandoek met de boodschap ‘stop islamisering’ en volgens de correctionele rechtbank in Mechelen creëerde men zo “een angstbeeld dat aanzet tot haat en geweld tegen de moslimgemeenschap”.

Onbegrijpelijk en onaanvaardbaar klinkt het en zeker niet alleen in Vlaams-nationale middens. “Deze strafrechtelijke veroordeling van de vier Voorpost-activisten tart elke verbeelding en is een regelrechte aanval op de vrije mening en het recht op actievoeren”, klinkt het alvast strijdvaardig in een oproep van de Vlaams-nationale organisatie op Facebook. “Onder het motto ‘recht op vrije mening’ willen wij een duidelijk signaal geven op de plaats waar alles begon. In het hart van de stad, waar liberaal Bart Somers de plak zwaait, zal op 13 juni het volk de plak zwaaien en zijn mening verkondigen. Wij laten het hier niet bij en zullen zowel in de rechtbank als op straat onze vrije mening terugeisen.”

De titelvoerende burgemeester van Mechelen, en tevens de Vlaamse minister van Integratie Bart Somers, ligt volgens Voorpost-man Luc Vermeulen aan de basis van hun vervolging. “We zijn toen door de Mechelse politie opgepakt. Duidelijk

op aansturen van Bart Somers. Het was op een zaterdag, de wekelijkse marktdag in Mechelen. Somers stond aan de overkant, dat heb ik zelf gezien, en hij gaf duidelijk de instructies aan de politie om ons mee te nemen.”

Als gevolg van deze veroordeling organiseert Voorpost een manifestatie op 13 juni op de Veemarkt van Mechelen. Voorpost kreeg toelating voor een dynamische betoging van 200 personen. “Uiteraard kunnen we niet exact voorspellen hoeveel mensen er precies opdagen, maar gezien de verontwaardiging over wat gebeurde, verwachten we in elk geval een goede opkomst.”

ging zowel van Abou Jahjah tot mensen uit CD&V. Ook verschillende advocaten hebben aan onze advocaat tegenargumenten bezorgd.”

KL

Hotels en restaurants waar Vlamingen thuis zijn

“Stop islamisering”-slogan Zal zondag het bewuste spandoek en de boodschap opnieuw zal meegedragen worden. “Zonder twijfel”, laat Vermeulen weten. “We hebben deze week nog gemanifesteerd aan een school in Schoten met dezelfde slogan.”

Voorpost gaat ook in beroep tegen het vonnis. “Wij hebben onze advocaten de opdracht gegeven beroep aan te tekenen en hopen dat voor het hof van beroep het recht zal zegevieren. Wij hebben tijdens onze acties nooit opgeroepen tot haat of geweld.

Niet in het verleden en dat zullen we in de toekomst ook nooit doen.”

De verontwaardiging over de uitspraak is breed gedragen. “Wij hebben steunbetuigingen gekregen uit diverse kringen. Dat

Achouffe 19 - 6666 Wibrin (Houffalize) Wij zijn vlamingen Tel.: 061 28 81 82

www.lespine.be

‘Waar tafelen een hoffelijke bezigheid wordt’ Huwelijken - Recepties - Banketten - Seminaries

Fruithoflaan 15 - 2530 Boechout - 03/455 07 67 www.kasteelfruithof.com

14 Cultuur

10 JUNI 2021

CULTUUR

FILM

Shadow and Bone “Shadow and Bone” is de jongste fantasyreeks die een graantje probeert mee te pikken van de nog altijd nazinderende Game of Thrones-hype. De serie is online te bekijken op Netflix.

Kunst & Coo Na een sluiting van vijf maanden is Mu.ZEE in Oostende heropend. Het gebouw, een voormalig grootwarenhuis, is grondig aangepakt en de collectiepresentatie is helemaal vernieuwd.

luut gekozen voor een nieuwe presentatie van beeldende kunst, gemaakt in ons land van 1880 tot vandaag. De tweehonderd kunstwerken zijn chronologisch geordend. Soms wordt een degelijke opstelling afgedaan als een achterhaalde erfenis van de negentiende eeuw, maar ze heeft wel het voordeel dat de bezoeker een duidelijk overzicht en inzicht krijgt.

Twee verdiepingen vol topwerken

Shadow and Bone is een achtdelige televisiereeks, gebaseerd op de jeugdboekenreeks van Leigh Bardugo. De reeks vertelt het verhaal van het weesmeisje Alina Starkov, een cartograaf in het leger van Ravka, die de Schaduwvlakte (een magische strook land, bewoond door duistere, dodelijke wezens, die haar land in tweeën deelt) over probeert te steken en ontdekt dat ze een Grisha is, een soort van tovenaar. Alina wordt een beschermeling van de machtige generaal Kirigan, een tovenaar wiens motieven al snel niet zo nobel blijken te zijn. Ondertussen probeert haar jeugdvriend Mal Alina te redden uit zijn klauwen.

Speciale effecten De fantasiewereld waarin de serie zich afspeelt is verre van baanbrekend, maar wel fris genoeg om interessant te zijn. Het biedt een welkome afwisseling van de zoveelste, intussen grijsgedraaide, variatie op middeleeuws Europa van het genre Game of Thrones.

In de plaats daarvan speelt Shadow and Bone zich af in een wereld die parallellen vertoont met onze 19de eeuw. Ravka heeft veel weg van tsaristisch Rusland, de handelsstad Ketterdam lijkt op een mengelmoes van Amsterdam, Londen en New York en Fjerda (de voornaamste tegenstanders van Ravka in de reeks) lijkt enigszins op Scandinavië.

Ook de manier waarop dit universum wordt weergegeven zit snor. De speciale effecten in televisiereeksen hoeven tegenwoordig weinig onder te doen voor de gemiddelde hollywoodblockbuster en Shadow and Bone vormt geen uitzondering op die regel. Ook de kostuums, rekwisieten en locaties zijn vaak prachtig gemaakt. Dit alles draagt bij aan de geloofwaardigheid van de fantasiewereld.

Tienermeisjespubliek De reeks heeft voldoende elementen heeft om zowel volwassenen als tienerjongens en -meisjes aan te spreken. De reeks combineert de politieke intriges van Game of Thrones en de magie en het ‘coming of age’-verhaal van Harry Potter met tienerromantiek van het genre Twilight. Deze mengelmoes is tegelijkertijd een pluspunt als een achilleshiel van de serie. Hoewel de reeks er over het algemeen goed in slaagt deze dingen te combineren en als een geheel te laten werken, doen veel van deze elementen hier en daar cliché aan.

Met name de plotlijnen die overduidelijk op een tienermeisjespubliek mikken kunnen bij momenten nogal storend en banaal overkomen. ‘Goede jongen vecht onvoorwaardelijk voor het meisje, meisje wordt misleid en valt voor de charmes van de slechte jongen, meisje ziet haar fout in en kiest uiteindelijk toch voor de goede jongen’. We hebben het al tientallen keren gezien.

PIETER VAN BERKEL

Begin de jaren 1950 ontwierp architect Gaston Eysselinck in de Romestraat in Oostende “De Coo”, het grootwarenhuis met de indrukwekkende glazen gevel van de coöperatieve Spaarzaamheid Economie Oostende. In 1981 ging die failliet en vijf jaar later kreeg het Provinciaal Museum voor Moderne Kunst er onderdak, na omzwervingen langs Brugge en Ieper. Nadien vond ook de collectie van het Oostendse Museum voor Schone Kunsten de weg naar het oude warenhuis. De samensmelting van beide verzamelingen (8.000 kunstwerken) werd in 2008 afgerond met de oprichting van Mu.ZEE. Het gebouw van Eysselinck was niet ontworpen als museum. Mu.ZEE heeft met kunst- en vliegwerk geprobeerd er het beste van te maken, maar het gaf de indruk van een allegaartje aan wanden en kabinetten. De vele muren en andere ruimtelijke ingrepen van de voorbije decennia zijn ontmanteld en de open ruimte van het warenhuis is opnieuw blootgelegd. De oude band met “De Coo” wordt geïllustreerd met foto’s van winkelende mensen in hun coöperatieve, afgewisseld met affiches uit de tijd van toen. Heel opvallend: de destijds dichtgemetselde ‘pakketboot-balkons’ zijn heropend

en bieden een mooi zicht over Oostende.

Chronologisch verhaal Waar het Mu.ZEE eveneens aan ontbrak, was een helder profiel. Er vonden wel boeiende tentoonstellingen plaats, maar waarom zou de bezoeker naar de vaste collectiepresentatie gaan kijken? Het museum gaf recent een antwoord door aan James Ensor, Léon Spilliaert en Raoul Servais, de drie grote kunstenaars van Oostende, een eigen vleugel te wijden. Die vleugels worden nu gebruikt voor tijdelijke tentoonstellingen. Er is reso-

Met de presentatie die zich uitstrekt over de volledige eerste en tweede verdieping en de balkons trekt Mu. ZEE de kaart van de eigen collectie.

Op de tweede verdieping zijn de werken verzameld uit de periode 18801940. Schitterende zelfportretten van James Ensor en Léon Spilliaert verwelkomen de bezoeker, waarna nog veel meer topwerken wachten: “Moederschap”, “De sjees” en “Boerengezin met kat” van Constant Permeke, “Naakt meisje met bloem” van Gust De Smet, “Onweer” van Jean Brusselmans, “De zaaier” van Frits Van den Berghe, naast prachtig werk van onder anderen Albert Servaes, Floris Jespers en Jules Schmalzigaug, plus ten onrechte wat vergeten kunstenaars met werk van rond de jaren 1880 zoals Guillaume Vogels en Euphrosine Beernaert.

De eerste verdieping bundelt kunstenaars van na de Tweede Wereldoorlog. Ook hier is een sterke selectie te zien van schilderijen, beeldhouwwerken en installaties. Paul Delvaux, Roger Raveel, Raoul De Keyser, Pol Bury, Lili Dujourie, Thierry De Cordier, Philip Van Isacker en vele anderen tekenen present.

Deze nieuwe opstelling is de eerste in een meerjarige cyclus waarmee Mu.ZEE haar verzameling wil herwaarderen en verder onderzoeken aan de hand van punctuele wissels, herschikkingen en toevoegingen. Het is een parcours dat loopt tot 2024, wanneer het museum een ingrijpende renovatie zal ondergaan.

MMMV Mu.ZEE, Oostende, www.muzee.be

BOEK

Nieuw licht op een eerder onbekend hoofdstuk van WO II Historici als Niall Ferguson en Ernst Nolte beschouwen de Tweede Wereldoorlog als een uitloper van de Eerste. Algemeen wordt echter erkend dat het startschot van WO II op 1 september 1939 werd gegeven. Dit is de datum waarop Duitsland en Polen militair in conflict geraakten. Hoewel andere slagen zoals Stalingrad, Monte Cassino en El-Alamein meer aandacht krijgen in de geschiedenisboeken, is ook over de Poolse oorlog al flink wat literatuur beschikbaar. Naast een rijke fotoselectie is de toegevoegde waarde van dit boek dat ze enkele nieuwe inzichten brengt. Dankzij het ontsluiten van de Russische archieven, komen originele Duitse bronnen naar boven die voorheen onbelicht bleven.

Pools irredentisme

Jonge staat

Historicus Perry Pierik blikt eerst terug op de eeuwenlange animositeit tussen Germaanse en Slavische inwoners in de regio. Het verdrag van Versailles na WO I deed weinig goeds om deze spanningen op te heffen.

Integendeel, het verlies van Posen, West-Pruisen en de havenstad Danzig waren voor menig Duitser een doorn in het oog. Interessant is dat de auteur erop wijst dat ook Polen aanspraak maakte op grensgebieden van Litouwen, Oekraïne en Tsjechoslowakije, die vroeger Pools waren geweest.

Polen rekende op westerse steun om los te raken uit de Duitse hamer en het Sovjet-aambeeld. Maar Pierik vermeldt dat zelfs Frankrijk bereid was om Duitsland tegemoet te komen ten koste van Polen.

Toen nazi-Duitsland op een late zomerdag van 1939 de grens overtrok, had het zich verzekerd van Russische steun. Het boek toont aan dat het land de facto volledig was omringd door vijandelijke divisies. Het principe van Blitzkrieg werd uitgeprobeerd en later geperfectioneerd in onze contreien. Om de Duitse oorlogsmachine te stoppen, was de jonge staat nog onvoldoende geïntegreerd qua spoorwegennet en industrie. Toch is de schrijver niet blind voor de beginnersfouten die het Duitse leger maakte inzake logistiek en bewapening. De achillespees van deze operatie was een mogelijke aanval vanuit Frankrijk op Duitsland, gezien dit zich militair volledig op het oosten had gegooid.

Het wapengekletter aan de Rijn bleef

uit. De Duitse militaire staf kon opgelucht ademhalen.

De trieste balans Toen Polen zich na vier weken overgaf, volgde vijf jaar bezetting. De etnisch Poolse bevolking was ontevreden, maar riskeerde geen algemene opstand, al was het verzet er hardnekkig en breed gedragen. De Duitse troepen werden wel verwelkomd door de Oekraïense minderheid in het land en door de Volksduitsers. Relatief onbekend is dat ruim 5.000 van hen gedood werden door de Polen tijdens de Duitse opmars. In totaal zouden 100.000 Polen en 15.000 Duitsers tijdens de première van de Tweede Wereldoorlog het leven laten. Frankrijk en Groot-Brittannië hadden intussen Duitsland de oorlog verklaard, zonder dat militaire actie werd ondernomen.

Europa was tot de lente van 1940 in een schemeroorlog (“drôle de guerre”) beland.

PIETER VANDERMOERE Perry Pierik; “De Poolse oorlog”; uitg. Aspekt, 2021 - 418 bladzijden; prijs 34,95 euro.

ISBN: 978 946 3382 97 7

Brieven

10 JUNI 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

Dwalende magistraten en Vlaams-nationalisme (2) In 1930 wil de Belgische regering nog altijd een tweetalig gerecht in Vlaanderen behouden. Dat lukt niet meer.

Er beweegt zelfs wat bij een minderheid in de magistratuur en de advocatuur. Vlaamsgezinde advocaten als René Victor met zijn prestigieus Rechtskundig Weekblad maken met vallen en opstaan een volwaardige tegenhanger van het “Journal des Tribunaux”. Maar het is zoals altijd in dit land: het is de Waalse opinie die het laatste woord krijgt. Zij ziet de grote Vlaamse inwijking in delen van Wallonië zoals Henegouwen en siddert bij de gedachte faciliteiten te geven aan die Vlamingen. Dus laten de Walen ijskoud de franskiljons in Vlaanderen vallen om Wallonië eentalig Frans te houden en kan men niet langer Vlaanderen hetzelfde ontzeggen. Het gevolg is de wet op het gerecht van 1935. Rechtszittingen en vonnissen gebeuren voortaan uitsluitend in het Nederlands in Vlaanderen; op straffe van nietigheid. De wet vernederlandst grondig de rechtspraak en wordt na de oorlog slechts op details gewijzigd. Natuurlijk zijn er weer een paar addertjes onder het gras. Magistraten moeten Nederlands gebruiken, maar kunnen nog met een Franstalig diploma aan de slag mits een taalexamen. De moeilijkheidsgraad van deze taalexamens kan men raden. De bekende strafpleiter en socialistisch politicus Piet Van Eeckhaut vertelde me dat in Gent begin de jaren tachtig nog rechters zetelden die alle rechtskundige termen in het Nederlands kenden en toch niet in staat waren volwaardig te converseren met een plaatselijke verdachte. Pas in 1967 wordt dit achterpoortje afgeschaft en is een Nederlandstalig diploma noodzakelijk.

De wraak van de franskiljons in 1944 De wraak van de franskiljons en de belgicisten wordt tijdens de repressie voltrokken. Ik geloof geen woord van indianenverhalen over flaminganten die veroordeeld werden omdat ze gedichten van Guido Gezelle voorlazen. Maar vele door de Duitsers aangestelde burgemeesters, schepenen of ambtenaren profiteren van de oorlogssituatie om naast hun collaboratie ook de Belgische taalwetten correct toe te passen. Gedaan met hooghartige franskiljons die op het gemeentehuis, bij de post, in de bibliotheek op luide toon Frans gebruiken. Ze moeten zich vernederen in het taaltje van de arbeiders en de boeren. In 1944 valt de bijl. Franskiljonse rechters die woedend zijn over die vernedering van hun sociale klasse kunnen niemand veroordelen omdat hij Belgische wetten toepaste

(wel omdat hij zoals Flor Grammens een beroep op de Duitsers doet).

Natuurlijk vonnissen ze in het Nederlands. Maar welke taal spreken ze bij de deliberatie over de strafmaat voor het vonnis? Rechters en officieren in de krijgsraden gebruiken nauwelijks het Nederlands als thuistaal. Auditeur-generaal Gilissen (een Dendermondenaar die op de Franse taalrol stond) gaf tegenover mij met moeite toe dat daar inderdaad nogal ‘veel’ Frans gebruikt werd (mijn oud-hoogleraar had waarschijnlijk als jong substituut ook zwaar gezondigd). Ik ben er zeker van dat de strafmaat voor veel collaborateurs tot het maximum wordt opgerekt omdat zij niet langer bogen voor ‘Monsieur et Madame’ al staat die reden nooit in het vonnis. Niet alle magistraten waren even brutaal als de Gentse procureur-generaal die de gearresteerde daders van de aanslag op de IJzertoren stante pede op vrije voeten stelde en er vanaf komt met een belachelijke schorsing van twee maanden.

Franse preken, Schaarbeek en Voeren Hetzelfde verschijnsel zien we in de jaren vijftig en zestig. Bij de vergaderingen en meetings van de Volksunie zorgt de VMO voor de beveiliging. Het gaat er niet altijd zacht aan toe met tegenbetogers of met politie en rijkswacht. Het regent zware boetes voor ‘weerspannigheid’ en ‘slagen en verwondingen’, want de rechters en openbare aanklagers kunnen niet openlijk zeggen dat de vrijheid van mening en vergadering in hun ogen feitelijk niet zou mogen tellen voor “zwartzakken”. Typisch zijn de zware straffen voor de vele acties tegen de Franstalige preken in Antwerpen (Heilige Geestkerk), Vilvoorde en aan de Vlaamse kust.

Rechters die in de “vochtige kamer” (bar) van hun irreguliere loges priesters vervloeken, gebruiken graag de wet die “verstoring van de eredienst” bestraft wegens sissen, met de stoelen schuiven en Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen zingen. Plegers van die ‘misdaden’ in Antwerpen worden in Gent berecht en soms wordt hun zaak op de lange baan geschoven zodat ze eerst na drie maanden de gevangenis verlaten.

Zelfde scenario bij de beruchte lokettenkwestie in Schaarbeek, al gaat het daar wat minder hard aan toe omdat het Taalaktiekomitee (TAK) het ludieker en iets minder ‘gewelddadig’ aanpakt, maar het blijven ‘verboden betogingen’ en dus hoge boetes. Hard tegen hard gaat het bij

w w w. v l a a m s c h e l e e u w. c o m

15

ONTSLAG VAN JÜRGEN CONINGS

de acties in Voeren tegen de schurk Happart. Iemand van zijn partij vertelde me (geen microfoon of camera in de buurt) over de benoeming door minister Nothomb van de tweetalige leraar Roger Wynants tot burgemeester. Die aanvaardt en weigert vervolgens prompt. Hij heeft een bezoek van Happart gekregen die hem wijst op het gebrek aan voetpaden in Voeren, wat tot gevaarlijke situaties kan leiden voor de kinderen van Wynants. De staatsveiligheid kent het verhaal, maar de Belgische regering wil niet optreden. Typisch is de houding van het gerecht. Waalse geweldenaars vragen een Franstalig proces in Wallonië nadat ze de Vlaamse oppositieleider Broers aftuigen en een Vlaamse betoger voor de rest van zijn leven invalide slaan met ijzeren staven. Twee Waalsgezinden schieten en verwonden vijf Vlaamse betogers maar altijd volgen vrijspraken. Inmiddels regent het boetes van ‘Vlaamse’ rechters voor VMO- en TAK-overtreders van het samenscholingsverbod van Happart. Een Vlaamse rechtbank geeft een bejaarde Vlaamse betoger zes maanden effectief voor ‘slaan’.

‘Actieve pluralisten’ Tot vandaag blijven sommige magistraten alles haten wat Vlaams-nationaal is. Denk aan de franskiljon Smetryns die met een accent het vonnis voorleest over de vzw’s van het Vlaams Blok. Nog altijd is een flink deel van de magistratuur ‘broeder’ en ‘zuster’ bij een van de ziekelijk Belgicistische irreguliere loges die voor twee derde uit Franstaligen bestaan. Franskiljons metselen in Vlaanderen nog altijd in Franstalige loges. Verscheidene keren heeft een deel van de magistratuur haar ware gelaat getoond. Ze sluit rechter en ‘broeder’ Beirens maanden in de gevangenis op omdat hij niet wil stemmen voor een onbekwame andere ‘broeder’. Ze veroordeelt Jean Renneboog - rector VUB en moordenaar met voorbedachten rade van zijn vrouw - tot maar vijftien jaar en zorgt ervoor dat hij minder dan vijf jaar zit. Op dit ogenblik woedt met alle mogelijke gevolgen voor de rechtspraak in veel loges een machtsstrijd tussen de ‘fundamentalisten’ en de ‘actieve pluralisten’. De ‘fundi’s’ (let op de negatieve benaming) hebben geen zin aan de islam voorrechten te geven die ze indertijd weigerden aan de katholieke kerk. De jongere ‘actieve pluralisten’ willen dat wel en proberen de grondwettelijke vrijheid van mening in te riemen ten voordele van het antidemocratisch islamo-gauchisme.

JAN NECKERS

Pallieterke, Tot mijn verbazing vernam ik in onze zoals steeds correcte en objectieve media dat mevrouw Ludivine Dedonder, onze zeer gewaardeerde polyglotte minister van Defensie, heeft meegedeeld dat een procedure werd opgestart, strekkend tot het definitieve ontslag uit het Belgische leger van korporaal Jürgen Conings.

Dat terwijl ik verwachtte dat deze man, overduidelijk begiftigd met uitzonderlijke militaire vaardigheden, eerstdaags zou gehonoreerd worden met een aanzienlijke promotie. Is er iets wat ik heb gemist in dit verhaal? De heer Conings heeft toch een substantiele bijdrage geleverd aan de paraatheid van onze nationale politiediensten en legereenheden. De dagenlange manoeuvres die hij heeft geleid in de gezonde en uitdagende omgeving van het Nationaal Park Hoge Kempen hebben zonder enige twijfel de fysieke fitheid en de alertheid van onze veiligheidsdiensten aangescherpt.

Bovendien: uit de gezamenlijke ontplooiing van onze politionele en militaire middelen, en de collegiale ontmoetingen daarbij, zullen onze manschappen ongetwijfeld moed en vertrouwen putten.

Misschien zelfs wel voldoende om voortaan niet meer afwachtend en bang van op veilige afstand te staan kijken wanneer jongeren in Brussel een feestje bouwen en daarbij wat politiekantoren en auto’s in de fik steken en winkelen op hun eigen, uitbundige manier.

Het paard dat de haver verdient krijgt het niet altijd. Het is een gezegde uit een voorbije tijd, maar blijkbaar nog steeds van kracht.

LEON THUYS - KORTRIJK-DUTSEL

JUSTITIE, JA DAG JAN Pallieterke, Het was te denken dat Alexander De Croo zijn zegje moet komen doen op de plechtigheid in Gent, ter nagedachtenis van het 14-jarige meisje dat zelfmoord pleegde.

Voor een minister van een partij die al meer dan eens het departement van Justitie heeft beheerd, en als sinds meer dan 20 jaar het land regeert, kan men toch enige terughoudendheid verwachten.

Maar het hoogtepunt van het nieuws was Van Quickenborne die doodleuk kwam zeggen dat er in dit land nog een justitie bestaat… Ja, dag Jan! FRANK M ASSCHELEIN - POPERINGE

HOOFDDOEKENDEBAT Pallieterke, In De Afspraak van woensdag 2 juni zegt Esma Uçan van de islamitische studentenvereniging Mahara over het hoofddoekendebat: “Een land dat uitsluit, kan nooit evolueren.” Haar visie is dat een islamitische hoofddoek altijd en in alle omstandigheden moet kunnen gedragen worden.

Mevrouw Esma Uçan, als u er zich niet wilt of kunt bij neerleggen dat hier het neutraliteitsprincipe in specifieke situaties moet gerespecteerd worden, wees dan consequent en verhuis dan naar een moslimland, zoals bv. Turkije. De hoofddoekkwestie doet me denken aan een debat tussen wijlen prof. Etienne Vermeersch en sociologe Samira Azabar, waarbij Samira Azabar stelde dat

leerkrachten het recht moeten hebben om met een hoofddoek les te geven. Prof. Vermeersch reageerde daarop door te stellen dat het dragen van een islamitische hoofddoek een extremistische interpretatie is van de Koran, want het dragen ervan staat niet in de Koran, en wie een hoofdoek draagt, leeft dan ook volgens wat er letterlijk in de Koran staat. Toen stelde hij haar de vraag of een leerkracht dan ook les mag geven met een T-shirt waarop staat ‘eigen volk eerst’ of ‘Allah bestaat niet’ of ‘Mohammed had seks met een meisje van 9 jaar’. Zij repliceerde daarop dat er een grens is, waarop prof. Vermeersch haar dan vroeg: “En waar ligt die grens en wie bepaalt ze?” Daarop antwoordde ze niet.

LUC VANDEPUTTE - LEDEGEM

HET MOET KUNNEN Pallieterke, Daar is opnieuw de nationale discussie over de hoofddoek bij de MIVB. Op hetzelfde moment benoemde groene staatssecretaris Sarah Schlitz ene Ihsane Haouach als regeringscommissaris bij het “Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen” (IGVM).

Het moest kunnen, is de teneur.

Maar men vergat te melden dat het kruis van de mijter van Sinterklaas al af moest, dat alle kruisbeelden uit de openbare plaatsen aan de ingang van de kerkhoven hadden moeten verdwijnen, dat de kerststal diende opgeruimd te worden en de kerstmarkt wintermarkt moest worden, verstopeieren in plaats van paaseieren enzovoort enzoverder. Wie of wat worden hier gepamperd? Men is blijkbaar al vergeten dat in december 2009 Open Vld, PS, MR en Ecolo – jaja, ook die laatste – een absolute scheiding tussen kerk en staat wilden. Kruisbeelden aan de ingang van een kerkhof of ambtenaren met een hoofddoek zouden niet meer kunnen. Een wetsvoorstel van PS-senator Philippe Mahoux, dat onder meer door zijn Open Vld-collega's Paul Wille en Jean-Jacques De Gucht werd gesteund, had er komaf moeten mee maken. Jean-Jacques De Gucht wilde naar eigen zeggen het debat op gang trekken. Onverdraagzaam? Wie eigenlijk?

SERGE DESOUTER - A NTWERPEN

MET DE BILLEN BLOOT Pallieterke, Naar aanleiding van de zelfdoding van een 14-jarig meisje na verkrachting werd minister van Justitie Van Quickenborne uitgenodigd in de VRT-studio. Open Vld’er Van Quickenborne (Justitie): “Verkrachtingszaken worden door justitie zéér ernstig genomen en met de grootste zorg behandeld.” Hij stond echter met de mond vol tanden toen de interviewster opmerkte dat van 200 genoteerde afgiften slechts in 10 procent van de gevallen een dader werd veroordeeld… Bovendien hadden ouders, die een rechtszaak aangaande de verkrachting van hun dochter hadden aangespannen, in een brief aan de redactie laten weten dat zij al twee jaar totaal niets van het gerecht vernomen hadden. Open Vld’er Van Quickenborne (Justitie): veel blabla weinig boemboem.

SWA CAUWENBERGH - A NTWERPEN

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

10 JUNI 2021

Tweets van de week

In Twitterland worden deze dagen vrolijk verwijten heen en weer gestuurd over wie nu precies aan het polariseren is. En, eerlijk is eerlijk. De enige partij die daar echt tegen is, is de PVDA. zeggen. En dat is in deze tijden ontegensprekelijk een troef. Want spreken, is polariseren. En dat is niet netjes, zoals u weet.

CD&V-voorzitter Joachim Coens heeft nog een extra beschermingslaag toegevoegd aan de wollige uitspraak. En dat is de compleet incoherente zin. Hij tweette: “Morgen overleg comité belangrijk voor ons duidelijke en haalbare praktische afspraken voor vakanties van gezinnen-en jongeren”.

Leest u gerust nog maar eens. Het zal er niet beter op worden. Een aandachtige lezer maakte de heer Coens attent op de vreemde zinsconstructie waarna de voorzitter zich genoopt voelde tot enige verduidelijking.

Niet van zijn originele tweet. Die bleef wat hij was. Maar hij voegde er wel verhelderend aan toe: “Oeps, t was een vluggertje op de fiets”. Haal nu dat beeld uit uw hoofd.

Hier kan niets goed van komen.

Die partij koestert al sinds haar oprichting een één-partij-ideaal, waar kordaat wordt opgetreden tegen iedere afwijkende mening. Bij Open Vld zagen ze dat vorige week nog net iets anders. Daar werd op de communistische partij gerekend om haatspraak makkelijker te bestraffen. Waarbij Open VLD mag kiezen wat dat precies is.

Maar als dat betekent dat je niet meer mag zeggen wat de mensen denken, willen ze daar bij de PVDA niet van weten. En bij de PVDA weten ze perfect wat de mensen denken: “Stalin was de kwaaiste niet en Mao is uw maat”. Egbert Lachaert schiet echter liever op het Vlaams Belang. Hij tweette: “Als VB even consequent van leden ex-leden zou maken als @Openvld in geval van onaanvaardbare feiten, zou zijn partij er veel properder uit zien. Maar dat doen ze niet.

Hallucinant dan anderen te beschuldigen”.

Dat eerste deel klopt als een bus. Open Vld maakt razendsnel ex-leden van leden sinds hij aan het roer staat. Ze maken ook razendsnel ex-kiezers van kiezers. Het tweede deel over die onaanvaardbare praktijken klopt net iets minder. We gingen het even na en Guy V. is nog steeds lid van de partij.

Sterker nog, hij zou nog voor de liberalen in het Europees parlement zetelen. Dan is het meer dan een beetje hallucinant om anderen te beschuldigen, dachten we zo.

1

2

3

4

5

“We gaan het brugpensioen weer invoeren.

Met N-VA was dat nooit gelukt” Premier De Croo oogt wat vermoeid. “Het lot van de premier met zo’n zware verantwoordelijkheid op zijn schouders”, probeert hij de wallen onder zijn ogen te verklaren. Zijn secretaresse loopt af en aan met papieren om te tekenen. Hij doet het gedwee en geeft tussendoor antwoorden op onze vragen. Of de job hem nog steeds bevalt, willen we graag weten. De Croo kijkt ons seconden lang compleet verbouwereerd aan alvorens in huilen uit te barsten. C’est dure, dure, d’être premier.

De CD&V heeft de reputatie om bij tijd en wijlen een tikje ‘wollig’ uit de hoek te komen. Een traditie die ze sinds mensenheugenis hoog in het vaandel draagt en die zo zijn voordelen heeft. Als niemand precies weet wat je zegt, kan je ook niks verkeerd

1267

PREMIER DE CROO, DE STERKE MAN VAN VIVALDI

6

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Onvoldoende mee zijn B. Oost-Vlaamse gemeente - Drietal C. Europese hoofdstad - Gents toneelgezelschap D. Familielid - Nederlands omroepbestel - Rits E. Wat vreemd en onwaar is Italiaanse vulkaan F. Onprettig - Opening G. Dokter - Nagerecht - Eiergerecht H. Dorp in de Vlaamse Ardennen Loofboom I. Amerikaanse nieuwsomroep Antwerps district J. Scheepseigenaren - Engels vorstengeslacht in de 16de eeuw K. Onderdeel van een Scandinavische munt - Hoofddeksel - Lidwoord L. Coniferen

1.

2.

3.

4.

5.

Het Orakel van Brakel Bagagebehandelaar op Zaventem Deponeer - En andere - Ontvingen Europees land Internetlandcode voor Bulgarije Italiaanse rivier - Berggids in Nepal 6. Cycloop - Lichaamsdeel 7. Britse tijdzone - Gedaantevorm van een insect - Dansfeest 8. Lange-afstandswandelpad Maakt een excursie 9. Buitenaards wezen - Nederlandse waterloop - Munteenheid 10. Een prestatie verrichtend 11. Vogelproduct - Voegwoord Oude lengtemaat - Lofdicht 12. In de gewone situatie terugkeren

Wie het Belgisch premierschap begeert, moet zijn ziel verkopen. Het is een aloude Wetstraatwijsheid. Twee jaar geleden nog bedankte Alexander feestelijk voor de job. Hij liet toen in Het Laatste Nieuws het volgende optekenen: “Open Vld heeft het niet goed gedaan bij de verkiezingen. Wij zijn de zevende partij in het parlement. Je moet de democratie respecteren. Als eerste minister zonder slagkracht ben je de dweil van je regering.” Een uitspraak die hem tot achter de deur van de 16 is blijven achtervolgen.

Voelt u zich een dweil, meneer De Croo?

“Waarom zou ik? We hebben het virus eronder gekregen, ik ben Vlaanderens populairste politicus, de Rode Duivels wakkeren onze nationale gevoelens aan. Ik ben prima bezig.

Ogenblikje.”

Secretaresse: kan u dit nog even tekenen premier?

“Leg maar op mijn bureau, Suzy. Ik moet het nog even nalezen.”

Suzy: meneer Magnette zegt dat het niet nodig is. U zou er alleen maar triest van worden. Hij heeft het voor u nagelezen.

“Op die manier. Waar moet ik tekenen? Op die lijntjes? U ziet het, meneer Pallieter, wij werken als een team. Sommige dingen moet je wel kunnen delegeren. Zo bepaalt de PS ons arbeidsmarktbeleid en de subsidies.

En die doen dat prima. Ogenblikje, telefoon (neemt op). ‘Dag Joachim (Coens, voorzitter CD&V nvdr). Ja, ik heb de peilingen gezien. Ja, jullie hebben klappen gekregen. Wij allemaal.

Wat zegt u? Of de CD&V eens mag scoren met een dossier? Dat mag zeker. Wat had je in gedachten? Fiscaal hervormingetje? Iets voor de gezinnetjes? Kan allemaal… Hoe? Je weet het zelf niet? Dat is dan toch wat moeilijker. Waar uw partij voor staat? Ja, dat moet je eens vragen aan uw studiedienst. Eerlijk gezegd heb ik er ook geen flauw idee van. Iets van midden de mensen en zo. Het radicale midden. Die dingen. Of is dat van ‘mensen hebben vleugels’? Ah juist, dat is waar wij voor staan. Ja, die heb ik nooit echt gesnapt. Maar goed, ik zit in gesprek. Ik help mee denken. Dag Joachim.

Groeten.’”

Mag ik toch enige ongerustheid bespeuren in uw coalitie. De PS trekt zowat alle typisch liberale dossiers naar zich toe om linkser te kunnen zijn dan de PVDA. Groen wil de kerncentrales sluiten en de markt overspoelen met elektrische wagens waar geen energievoorziening voor is. En uw liberale zusterpartij laat geen kans onbenut om de hele Vivaldi-structuur onderuit te halen.

“Nou, nu maakt u er een karikatuur van. Ik kan u verzekeren dat wij een hechte ploeg zijn die werken voor het team van 11 miljoen. En Georges-Louis is een prima liberaal. Excuseert u me even. Meneer Magnette wacht niet graag (neemt GSM) op. ‘Ah, bonjour Paul. Oui, Paul, J’ai tout signé, Paul. Oui Paul. Bien sûr, Paul.

Immédiatement, Paul. A votre service, Paul.

Ciao Ciao’.”

“Gouden kerel, die Paul. Daar kan je op bouwen.We gaan het brugpensioen weer invoeren.

Met de N-VA was dat nooit mogelijk geweest.”

“Waar waren we? Oh ja, de kerncentrales.

Zoals ik al eerder zei… Ogenblikje. Drukke dag. ‘Hallo Frank. Alles goed bij Vooruit? Conner blij met de nieuwe sneakers? Fijn! Vertel het eens… Oei, dat is niet netjes van Georges-Louis. Maar nee, jij bent geen maoïstische sfeerspons die alle pret uit het leven zuigt. Hij zal dat zo niet bedoeld hebben. Daar ga je toch niet voor opstappen? Nee, Frank. Het land heeft u nodig, man. Beste minister van Volksgezondheid sinds Maggie De Block. Ja, ik zeg Georges-Louis dat hij zijn excuses moet aanbieden.

Schande is het. Nee, hij mag zeker niet naar de persconferentie komen.’ (beetje bleek) Kleine meningsverschillen heb je nu eenmaal overal.

Dat komt helemaal goed.”

Suzy: Premier, Almaci laat weten dat Petra De Sutter niet genoeg uit de verf komt en ze wil haar alsnog vervangen door Calvo.

Maar die wil alleen minister worden als zijn mama op het kabinet mag werken en hij de bevoegdheid ‘stop met polariseren’ krijgt. Is dat een probleem?

“Nee, Suzy meisje. We gaan dat straks bij de koning regelen.”

Eerlijk premier, doet u het nog graag?

Oplossing 1266

Slimme Vlamingen kiezen Reisfamilie

1266

1

2

A

D R

B

I

C

E G

D

N

I

E

S

E

F

T

5

6

7

8

E M P

3

4

E

L

V R

E D E E E

I

K

N E

I

G E N

E

E

L

E

R

I

E D E

K O N

O N F

E

Z O N D

E G

N

S

I

I

D O E

R

T M A C H

D A N K

J

O

E

O

K

S

I

K

H

S

E

IJ

G

I

E

A R A

R O N B

F

R

9 10 11 12

R

C M

T

S T

L

E

F

B A A R

I

G L O

T V O

E C T

E

A

E N G

N E H

(Huilt zachtjes en dan steeds luider.)

P O E

E M

Luikersteenweg 62 • 3800 Sint-Truiden 011 705 500 • info@deblauwevogel.be

www.deblauwevogel.be