't Pallieterke van 8 juli 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

11 JULI

8-9 Hoe veraf is “Het vaccin Vlaamse wordt verkocht als was het een autonomie? sportschoen”

SIETSKE BERGSMA NEDERLANDS PUBLICIST

INTERVIEW

“Het is een ernstig feit dat de overheid marketing gebruikt om jongeren te overtuigen zich te laten vaccineren”, vertelt de Nederlandse publiciste Sietske Bergsma. “In Nederland kunnen jonge mensen terecht in een discotheek waar ze ‘Dansen met Jansen’ organiseren. Ze kunnen er een biertje krijgen en intussen ook een vaccinatie. Als je een paar jaar geleden had beweerd dat dit zou gebeuren, dan had men je gek verklaard. Als Covid-19 zo’n vreselijk virus is, zouden mensen vanzelf hun prikje moeten vragen. Om de mensen te overtuigen, moet men zelfs niet-medische redenen aanhalen. Het is ordinaire marketing. Het vaccin wordt verkocht als was het een sportschoen.”

ANALYSE

SLECHTE PUNTEN VOOR VLAAMSE MINISTERS

3

POLITIEK

OPNIEUW REL ROND IHSANE HAOUACH

BUITENLAND

5&7

ANNEXEERT CHINA EEN STUK VAN MONTENEGRO?

10

COLUMN ALAIN GROOTAERS “IN NAAM VAN DE WETENSCHAP WORDT EEN ENORME STAPEL WETENSCHAPPELIJKE ONDERZOEKEN VOLLEDIG GENEGEERD”

Eigenlijk zijn Vlaanderen en Wallonië nu al geestelijk gescheiden. “Ik weet niet hoe Franstalige Belgen denken, lezen of kijken”, bekende Christian Van Thillo van DPG Media deze week. Zijn bedrijf heeft de Franstalige zender RTL overgenomen, maar hij gaf aan De Tijd toe dat hij niets van Wallonië kent. Eigenlijk kon hij net zo goed een zender in Frankrijk of Duitsland overgenomen hebben. Van Thillo is dan nog perfect tweetalig en een man van de wereld. Gewone Vlamingen en Walen hebben al helemaal geen idee waar men aan de andere kant van het land mee bezig is.

Bart Maddens had gelijk: “In de geesten van veel mensen bestaat België al lang niet meer als normaal en volwaardig land.”

Paradox België is al een tijdje dood en toch bestaat er op dit ogenblik in Vlaanderen weinig enthousiasme voor een opsplitsing, zo wijzen de peilingen uit. Dat is de paradox:

precies omdat Vlamingen en Walen naast elkaar leven, kunnen ze elkaar negeren en lopen de spanningen niet op, net als gehuwden die na een feitelijke scheiding geen ruzie meer maken. Het klopt dat er in Vlaanderen op dit eigenste ogenblik geen draagvlak bestaat voor een boedelscheiding, maar dat is het gevolg van apathie en een instinctieve weerstand tegen omwenteling, niet van een grote liefde voor België.

Er is niet veel nodig om daar verandering in te brengen. Op momenten van communautaire spanning zijn er al opiniepeilingen geweest die wezen op een ruime vraag naar grotere Vlaamse autonomie, met zelfs al de steun van meer dan 30 procent voor regelrecht separatisme. In deze politiek volatiele tijden keert alles snel.

Peilingen Elke nieuwe federale regeringsvorming is een moment van institutionele crisis door de groeiende politieke meningsver-

schillen tussen noord en zuid. De huidige peilingen wijzen erop dat de regeringsonderhandelingen in 2024 nog moeilijker dreigen te worden: N-VA en Vlaams Belang zouden in het Vlaams Parlement aan een meerderheid komen.

Een regering van Vlaams-nationale eenheid op Vlaams niveau hoeft niet eenzijdig de Vlaamse onafhankelijkheid uit te roepen om een nachtmerrie voor België te worden. Ze kan aan het grondwerk voor een Vlaamse natie bouwen en daar steun voor zoeken. Op zijn minst zouden andere beleidskeuzes op Vlaams niveau voor een incidentendynamiek kunnen zorgen met het federale niveau.

Bart De Wever heeft enkele dagen geleden deze hoop aan diggelen geslagen.

Hij sluit samenwerking met het Vlaams Belang uit. Een intelligente tactiek of een historische vergissing?

JC

INTERVIEW BELEIDSADVISEUR TAAL

AN DE MOOR

“We moeten veel meer respect hebben voor onze eigen taal”

12

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-7 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 27 • donderdag 8 juli 2021

blz. 2 en 6

€ 3,00

5

Na de uitschakeling van de Rode Duivels zijn de tricolore vlaggen uit het straatbeeld verdwenen. Erg diep gaat het voetbal-en-bier-patriottisme niet.

Als Vlaanderen een zelfstandige natie wordt, zwaaien dezelfde supporters morgen met geel en zwart. Zondag 11 juli vieren we de Vlaamse feestdag.

Een goed moment om ons af te vragen hoe het staat met de kansen om op afzienbare tijd voor Vlaamse Duivels te kunnen supporteren.

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

2

Opinie

8 JULI 2021

Waakzaam blijven

Vorige week ging in de Kamer van volksvertegenwoordigers en de Senaat een nieuwe parlementscommissie Staatshervorming van start. Benieuwd waar het gaat eindigen, want uiteraard worden de touwtjes in handen gehouden door de Vivaldi-partijen.

En zoals iedereen weet: bij Vivaldi zitten ze niet te springen voor een nieuwe staatshervorming. Alvast Sander Loones reageerde als volgt: “Deze commissie lijkt helaas een typisch Belgisch verhaal te worden: weinig efficiënt, niet democratisch en veel tijdverspilling.”

Het is dus afwachten of er ook maar iets uit de bus gaat komen en of de regio’s bijkomende bevoegdheden gaan krijgen. Dat zal niet gemakkelijk zijn, want de gezondheidscrisis rond corona heeft vooral de complexiteit van de structuur van dit land aangetoond. Met als gevolg een roep tot – opnieuw – meer bevoegdheden op Belgisch federaal niveau. Dit terwijl we al tientallen jaren bezig zijn met stapsgewijs de bevoegdheden over te dragen naar de gewesten en gemeenschappen, juist omdat het op federaal niveau langs geen kanten meer draaide. De Vlaamse Beweging moet er alleszins over waken dat ‘staatshervorming’ niet betekent dat we terug afstevenen op méér België.

En dat net nu de twee Vlaams-nationalistische partijen volgens de peilingen over een nipte meerderheid zouden kunnen beschikken in het Vlaams Parlement. Niet elke kiezer die op VB of N-VA stemt is overtuigd van Vlaamse onafhankelijkheid, er zijn nog andere redenen om op die partijen te stemmen. Maar het onafhankelijkheidsstandpunt van beide partijen vormt evenmin een belemmering voor diezelfde kiezer.

Dat er in Vlaanderen nog anti-Vlaamse krachten rondlopen, is onze lezers bekend. Daarom dit ‘faits-divers’. Deze week ontving ik een berichtje van Lieven De Meyer, kleinzoon van de legendarische Willem De Meyer. Deze laatste overleed op 22 juli 1983, wat maakt dat hij voor een jongere generatie al niet meer zo bekend is.

Willem De Meyer heeft zich heel zijn leven ingezet voor de rijke Vlaamse liederenschat en begeleidde duizenden liederavonden met zijn accordeon.

Vandaag niet meer in te beelden, maar in de jaren ’50, ’60 en ’70 heel normaal. Willem De Meyer verzorgde zelfs zangstonden voor soldaten van het Belgisch leger. Vandaag zou Willem De Meyer ongetwijfeld ‘gevolgd’ worden door de militaire inlichtingendienst ADIV als Vlaamse extremist.

Terug naar het briefje van Lieven De Meyer die me het volgende meldt: “Vorig weekeinde bezocht ik op het burgerlijk ereperk van de Antwerpse begraafplaats Schoonselhof het graf van mijn grootvader Willem De Meyer.

Op zijn graf had ik onlangs een kader in acrylglas laten plaatsen met zijn foto en een korte biografie. Dit kader dat vakkundig was vastgelijmd op de graftombe, werd losgewrikt en achter het graf weggegooid. De schade is onherstelbaar. Ook in 2021 zijn dergelijke 'heldendaden' dus nog mogelijk!”

Einde citaat.

Tja, ook dat is Vlaanderen anno 2021. Willem De Meyer was lang geleden ook een van de initiatiefnemers van de Vlaams-Nationale Zangfeesten en zo kom ik naadloos bij het bericht van het ANZ: het Zangfeest dat gepland was op zondag 10 oktober gaat niet door, maar wordt definitief uitgesteld naar zondag 22 maart 2022.

Uitgesteld, en niet afgesteld. Hopelijk geldt dat ook voor de Vlaamse onafhankelijkheid waar we allen naar blijven verlangen. Ik wens u alvast een strijdbare 11 juli. Want strijdbaar moeten we blijven.

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Wim De Smet (hoofdredacteur), Jurgen Ceder, Kristof Luypaert, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel, Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

Een Vlaams-nationale meerderheid in 2024 mag niet onbenut blijven

Indien N-VA en Vlaams Belang na de verkiezingen van 2024 samen een meerderheid behalen, verhindert eigenlijk niets dat ze de Vlaamse onafhankelijkheid uitroepen. Het is volstrekte onzin dat staten hun onafhankelijkheid dienen te verwerven binnen de grondwet van de staat waarvan ze afscheiden. Maar conditio sine qua non is wel dat het autonomiestreven brede steun bij de eigen bevolking heeft, genoeg steun om de Belgische staat en zijn grondwet voortaan te negeren en de realiteit van de Vlaamse staat als verworven te beschouwen.

Bart De Wever vergelijkt dat met een Catalaans scenario. Hij heeft ongelijk. Indien de Catalanen de meerderheid vormden in Spanje, zoals de Vlamingen in België, had niets hun onafhankelijkheid kunnen tegenhouden. Vlaanderen moet het alleen genoeg willen. Nil volentibus arduum, om het met een geliefde uitdrukking van De Wever te zeggen.

Praten met Magnette of Van Grieken?

Dat laatste is het echte probleem.

Op dit moment bestaat er in Vlaanderen veel te weinig steun voor het autonomiestreven (en N-VA heeft nog maar weinig gedaan om dat aan te wakkeren).We moeten dat durven toegeven. De Wever heeft tactisch gezien gelijk om van de verkiezingen geen referendum over België te maken. Het uitroepen van de onafhankelijkheid zonder daar eerst genoeg steun voor op te bouwen, zou trouwens resulteren in een beschamende flop. Dat de N-VA de voorkeur geeft aan een onderhandelde oplossing is een eerbiedwaardig standpunt. Dat ze andere methodes uitsluit of onmogelijk acht is een zwaktebod.

De Wever heeft zaterdag aangekondigd dat hij in 2024 in geen geval met het Vlaams Belang wil besturen (op Vlaams niveau), onder andere door te verwijzen naar het standpunt van het Vlaams Belang over de eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring. Maar waarom zou een Vlaams-nationale regering ook noodzakelijk tot een Catalaans scenario leiden? Denkt De Wever dat er met Van Grieken en de zijnen niet kan gepraat worden over de modaliteiten van een Vlaamse regering?

De Wever zegt dat hij liever met de PS gaat onderhandelen over een nieuwe grote staatshervorming.

Die PS zegt open te staan voor een staatshervorming, echter niet in de richting van een tweedeling, maar naar een uitbouw van drie of vier volwaardige gewesten. Denkt De Wever dat hij meer kans maakt om van de PS reële stappen richting Vlaamse autonomie te krijgen – inclusief het indijken van de geldstromen – vormen van een Vlaamse regering?

Hoe de N-VA zichzelf ontwapent Het fundamentele gebrek in de redenering van De Wever is dat zijn automatische uitsluiting van het Vlaams Belang op Vlaams niveau hem elke hefboom bij de vorming

van een federale regering ontzegt.

Er is nu al een federale regering zonder Vlaamse meerderheid.Waarom zou die er niet gewoon opnieuw komen, wat ook het verkiezingsresultaat is in Vlaanderen? Enkel de mogelijkheid van een Vlaams-nationale Vlaamse regering kan stokken in de wielen steken. Die regering van N-VA en VB hoeft geen onafhankelijkheid uit te roepen om een levensbedreigend probleem voor België te vormen: de onvermijdelijke incidentendynamiek zou een institutionele crisis tot gevolg hebben.

Indien De Wever die mogelijkheid uitsluit, weten de andere partijen dat de N-VA weer gedoemd is om met hen in een kleurloze Vlaamse regering te stappen. Zijn partij heeft dan geen enkel breekijzer om op federaal niveau mee te doen en bovendien weinig te eisen op Vlaams niveau. De gewenning aan een federale regering zonder Vlaamse meerderheid zal niet verdwijnen wanneer de steun langs Vlaamse kant gewoon een beetje kleiner is geworden. De huidige regering heeft 12 zetels op overschot.

Doe daar nog cdH en DéFI bij en je hebt een buffer van 19 zetels. Zolang de wiskunde toelaat dat tekorten in Vlaanderen worden opgevangen in Wallonië, zal er niets veranderen.

Het was Mark Grammens die destijds opmerkte dat in andere landen de gematigde autonomisten samenwerking met de radicalere partijen als stok achter de deur gebruiken om toegevingen te krijgen van de centralisten. Alleen in Vlaanderen gooien ze die stok op voorhand weg.

Het gaat over meer dan autonomie Vriend en vijand erkent dat Bart De Wever een extreem intelligent man is. Het is onmogelijk dat hij niet beseft dat zijn plan gebrekkig is en niet kan leiden tot het verbreken van het status quo op vlak van Vlaamse autonomie, maar ook op andere beleidsterreinen. Zo komen we bij de kern van de zaak. We gaan er te gemakkelijk van uit dat deze De Wever nog steeds gelooft in “de kracht van verandering”.

De zesvoudige voorzitter van de N-VA geeft een uitgebluste indruk, niet als intellectueel, wel als politieke voluntarist. De Wever schreef deze week een stuk voor het Nederlandse Elsevier, helemaal in zijn gekende stijl, van Romeinse keizers en Griekse filosofie naar Sneeuwwitje en de Joker uit Batman. Hij kant zich daarin tegen een samenleving zonder gedeelde identiteit, tegen cancel-cultuur en tegen postmoder-

ne onzin en klaagt over een “Europa dat niet meer in staat is zijn eigen waarden te definiëren, laat staan te verdedigen”. Zijn kritische analyse is terecht, zoals bijna altijd, maar hij lijkt het idee opgegeven te hebben dat daar in de praktijk iets aan kan gedaan worden, mogelijk omdat hij voelt dat hij zijn partij niet meekrijgt.

Telkens wanneer er een opiniepeiling verschijnt die een uitzicht biedt op een meerderheid van N-VA en Vlaams Belang, geeft die hoop, zei de hoofdredacteur mij deze week. Dat is niet alleen hoop op grotere Vlaamse autonomie, maar nog meer op een terugkeer van het gezond verstand bij het beleid van dit land. Dat is de hoop op een politiek die niet meer aan ‘soumission’ aan de islam doet, die zich verzet tegen de woke-waanzin die als een tsunami op ons afkomt, die redelijkheid betracht inzake klimaat- en energiebeleid, die weerstand biedt aan de ondemocratische, supranationale besluitvorming via de EU en internationale verdragen en rechtbanken.

Klimaat, migratie en identiteit zijn dé politieke breuklijnen van de 21ste eeuw, veel meer dan economie of sociaal beleid. Op al die terreinen worden het Vlaams Belang en de N-VA meer gescheiden door stijl dan door onverzoenbare standpunten. En op al die terreinen staan de traditionele en groene partijen manifest aan de andere kant.

De zesvoudige voorzitter van de N-VA geeft een uitgebluste indruk, niet als intellectueel, wel als politieke voluntarist Een kans die je misschien maar één keer krijgt We moeten hopen dat De Wever niet meent wat hij zegt en dat dit een tactisch manoeuvre is. De regionale verkiezingen in Frankrijk hebben geleerd dat de sympathisanten van Le Pen niet kwamen opdagen, hoogstwaarschijnlijk omdat ze niet meer geloven dat hun stem iets kan veranderen. Dat zal De Wever niet zijn ontgaan. Hij zal dan ook geen kans laten voorbijgaan om een stem op het Vlaamse Belang als een verloren stem voor te stellen.

We kunnen ook hopen dat de politieke omstandigheden De Wever zullen nopen tot een andere koers.

Dat zou niet de eerste keer zijn, zoals toen hij beloofde zijn termijn als burgemeester te zullen uitdoen en die belofte introk om zich kandidaat minister-president te verklaren, tot hij daarover ook weer van mening veranderde.

Indien hij wel aan het cordon vasthoudt, is de kans groot dat de Vlaamse en federale regeringen in 2024 gewoon op dezelfde manier worden samengesteld. In het beste geval kan N-VA weer deelnemen aan de federale regering, om daar, zoals vorige keer, niets te kunnen realiseren.

Wat er ook van zij, indien de verkiezingen van 2024 een Vlaams-nationale meerderheid opleveren en dat unieke resultaat door de onwil van een van de betrokken partijen niet maximaal wordt gebruikt voor een doorbraak richting Vlaamse autonomie, op welke manier ook, zal het oordeel van de geschiedenis ongenadig zijn.

JURGEN CEDER

Actueel

8 JULI 2021

Slechte punten voor Vlaamse ministers

DE WEEK

gelanceerd.

Het sociale mediaplatform Facebook vraagt aan gebruikers of ze “bezorgd” zijn dat iemand die zij kennen “een extremist aan het worden is”. De test maakt deel uit van een campagne die in de nasleep van de terreuraanval op een moskee in Nieuw-Zeeland werd © PHOTONEWS

2 JUL

2021

3

In het centrum van Antwerpen wordt een 60-jarige man op straat neergestoken. De politie kon onmiddellijk na de feiten een verdachte oppakken die in het bezit was van een wapen.

Een beeld uit 2019. Jan Jambon krijgt na zijn regeringsverklaring applaus van zijn ministers.

Het PFOS-schandaal en de daaraan gekoppelde onderzoekscommissie zet de Vlaamse regering onder druk. Het reces na de Vlaamse feestdag van 11 juli is welkom voor de regering Jambon, want de Vlaamse ministers hebben het voorbije werkjaar geen indruk gemaakt. Je kan de werking van de Vlaamse regering moeilijk geslaagd noemen. N-VA laat zich als grootste partij overvleugelen.

In Brussel wordt een gloednieuw openluchtzwembad geopend.

Het initiatief krijgt forse kritiek omdat er ook aparte zwemuren worden voorzien voor vrouwen en omdat de boerkini er toegelaten wordt. De organisatoren melden dat de maatregel er moet voorzorgen dat “vrouwen zich een uur lang comfortabel en veilig kunnen voelen”.

Een nieuwe islamitische middelbare school in het Nederlandse Haarlem veroorzaakt ophef omdat jon4 JUL gens en meisjes er gescheiden zullen worden. De 20 2 1 school laat ook weten dat homoseksuele leerlingen niet met open armen worden ontvangen. De islamschool wil een tegengeluid bieden aan de klassieke middelbare scholen, laten de initiatiefnemers weten.

Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) wil dat de bestaande coronamaatregelen vanaf 1 september worden afgeschaft, als de cijfers blijven evolueren zoals nu. Jambon wil op het overlegcomité van 16 juli al bekijken hoe de maatregelen snel kunnen afgebouwd worden.

© PHOTONEWS

In Frankrijk wordt Marine Le Pen herkozen als voorzitter van het Rassemblement National. Le Pen staat al 10 jaar aan het hoofd van het vroegere Font National. Ze was de enige kandidate.

Justitieminister Vincent Van Quickenborne (Open Vld) zegt in De Standaard dat rechters in de toe5 JUL komst geen vrijheidsberovende straf meer kunnen 20 2 1 opleggen in de laagste categorie misdrijven. Het gaat dan om vandalisme, zoals graffiti, of bepaalde verkeersovertredingen zonder slachtoffers. Ook op corona-inbreuken mag volgens de minister geen celstraf staan.

© PHOTONEWS

De Nederlandse misdaadjournalist Peter R. de Vries wordt neergeschoten in Amsterdam, nadat hij te gast was in de studio van RTL Boulevard. De Vries werd zwaargewond overgebracht naar het ziekenhuis. De bekende journalist werd in het verleden al vaker met de dood bedreigd.

Het lijkt erop dat de echte N-VA-sterkhouder in de Vlaamse regering Zuhal Demir aan het worden is.

Harde tante met een gezonde ecologische reflex De links-liberale druk op N-VA

© PHOTONEWS

Zanger Wim Ravell (59), geboren als Wim Peelman, is 6 JUL overleden. Hij was de vader 20 2 1 van Buurtpolitie-acteur Andy Peelman, maar de twee hadden al geruime tijd geen contact meer met elkaar. Wim Ravell was in 1989 de eerste winnaar van de Soundmixshow op VTM.

De 11 juliviering wordt voor de Vlaamse regering niet zo bijzonder. De druk die minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) zette om een onderzoekscommissie in te stellen naar het PFOS-schandaal zorgde voor spanningen in de regering. Vooral coalitiepartner CD&V voelde zich in snelheid gepakt. Minister-president Jan Jambon (N-VA) moest olie op de golven gooien. Van een echt kibbelkabinet kunnen we nog niet spreken, maar de Vlaamse regering maakte dit werkjaar geen goede beurt. Er sluipt een zeker wantrouwen in de ploeg.

En daar was geen PFOS-schandaal voor nodig. Er zit eigenlijk een constructiefout in de regering van Jan Jambon, die maakt dat de Vlaamse ministers enkel slechte punten kunnen halen.

De N-VA schreef een regeerakkoord dat in 2019 een duidelijk rechtse inslag had. Besparingen en belastingverlagingen (de jobbonus) waren belangrijk. Daarnaast moest de cultuursector wat meer in de pas lopen en werd de Vlaamse canon gezien als een aspect van een conservatief beleid.

Maar Open Vld en zelfs CD&V duwen de Vlaamse regering in een links-liberale richting.

Jan Jambon doet weinig om dat beeld bij te sturen. Hij kon enkel scoren in zijn verhouding tot

de federale regering-De Croo.

Tijdens de coronapandemie probeerde hij een te stringent beleid tegen te houden. Als er versoepelingen kwamen, dan was dat deels te danken aan de Vlaamse regering. Maar dat was het dan.

Van een regering met Vlaamsnationalisten kon je verwachten dat men druk zou zetten op het federale niveau om een beleid te voeren dat aansluit bij de Vlaamse beleidskeuzes. Onder meer op het vlak van het arbeidsmarktbeleid. Ook opvallend: het is steevast partijvoorzitter Bart De Wever die de federale stilstand moet hekelen. De kritiek op “slappe Jan” is dus zeker niet onterecht.

Zuhal Demir, de nieuwe vedette Het lijkt erop dat de echte N-VA-sterkhouder in de Vlaamse regering Zuhal Demir aan het worden is. Harde tante met een gezonde ecologische reflex. Het zal haar in Limburg geen windeieren leggen.

Ze pakt het op dat vlak beter aan dan Onderwijsminister Ben Weyts. Zijn flip-flops in de manier waarop de scholen moesten omgaan met corona waren een bron van ergernis. Hij stond op de Vlaamse autonomie, maar moest vaak inbinden en kiezen voor het samenwerkingsfederalisme met andere ministers. Het communiceren was altijd de sterke kant van Weyts. Maar nu begint het zich tegen hem te keren. Het is ondertussen ook duidelijk dat de onderwijshervormingen die de kwaliteit moeten optrekken een lange processie van Echternach worden. Resultaat, die naam waardig, valt tegen 2024 niet te verwachten.

Over Matthias Diependaele kunnen we kort zijn. De begrotingsminister blijft op de achtergrond. Voor hem wordt het einde van de legislatuur cruciaal. Hij wil het begrotingstekort tegen het einde van 2024 minstens gehalveerd hebben. Concreet gaat het om een bedrag van 1,2 miljard euro dat gevonden moet worden via besparingen op de uitgaven en dus niet door nieuwe inkomsten aan te boren. Benieuwd of

het lukt. Enkel in dat geval zal het traject van Diependaele geslaagd zijn.

De woke-ministers Somers en Dalle De N-VA mag dan wel de grootste partij zijn in de Vlaamse regering, afgezien van Zuhal Demir zal ze daar weinig electoraal voordeel uit halen. De nationalisten worden - ook in communicatie - overvleugeld door twee woke-ministers.

Bart Somers domineert de Vlaamse regering op een subtiele manier. De rechtse en conservatieve elementen uit het regeerakkoord, die belangrijk zijn voor de N-VA, probeert hij onder te sneeuwen. Men is het ondertussen vergeten, maar een goed jaar geleden wilde Somers een soort van volkscommissarissen sturen naar Vlaamse gemeenten om hen te leren omgaan met monumenten van Leopold II. Hij koos een paar jaar geleden voor een ‘doorlichting’ van het Agentschap Inburgering en Integratie.

Hij kwam op dat vlak met een typische Somers-communicatie: “Ook aan het promoten en opzetten van lokale samenlevingsprojecten wil ik de komende jaren extra zuurstof geven. Onderzoek wees immers uit dat nieuwkomers die één persoon kennen buiten de eigen etnische omgeving, dubbel zoveel kans maken op de arbeidsmarkt. Verenigingen en burgers die weigeren toe te kijken en beslissen recht te staan tegen een verdeelde samenleving verdienen dat extra duwtje in de rug. “ Een klef betoog dat echter maskeert dat Somers dit Agentschap in links-liberale richting wil stuwen.

Minister van Jeugd Benjamin Dalle (CD&V) is er ook zo eentje.

Met zijn ‘jeunisme’ probeert hij zich populair te maken en een deel van de pers is al ingepakt.

Dat Dalle met een sportlichaam in een zwembad duikt is al genoeg. Dalle communiceert echter op dezelfde manier en rond dezelfde thema’s als de Brusselse regering. Denken we maar aan het gedoe rond de relschoppers aan de Gentse Blaarmeersen die vanuit Brussel komen. “Dat komt omdat ze geen werk hebben”, aldus Dalle. Altijd de schuld van anderen dus. Beschamend voor een minister die in een zogenaamde centrumrechtse regering zit. De N-VA zwijgt en kijkt ernaar.

Binnenland ECONOMISCHE ZAKEN

Gevaren voor de Vlaamse economie

8 JULI 2021

VLAANDEREN

© PHOTONEWS

4

De economische vooruitzichten zijn rooskeurig en dat is goed nieuws. Een groei van 5 procent in 2021 om het coronaverlies te compenseren lijkt gegarandeerd. Er is zelfs sprake van een groeispurt van 2 procent in de zomermaanden en men spreekt van de 110-procenteconomie. Een economie die snel groter is dan vóór de coronacrisis. Toch loeren voor de Vlaamse economie vijf gevaren om de hoek.

1. Stijgende inflatie en aangetaste concurrentiekracht Een economie die aantrekt, betekent meer vraag, stijgende prijzen en dus ook inflatie. En dat is niet altijd goed nieuws voor de open Vlaamse exportgerichte economie. Wij profiteren van de groei-opstoot omdat onze afzetmarkten onze producten meer dan ooit nodig hebben. Maar België kent zoals geweten een systeem van automatische loonindexering. Stijgt de inflatie, dan worden de lonen automatisch aangepast. De gebeurt niet bij onze concurrenten in het buitenland. Hier is altijd een risico op een loon-prijsspiraal. Door de indexering stijgen de lonen, waardoor de bedrijven hun producten duurder maken en ze zichzelf uit de markt prijzen terwijl hier de inflatie verder stijgt en de loonkosten nog meer omhoog schieten.

Bijkomend nadeel is de centrale loonvorming in België waardoor de loonkosten in Vlaanderen en Wallonië niet aangepast zijn aan de regionale productiviteit. Eigenlijk is het zo dat een Waalse werknemer te veel kost en een Vlaamse te weinig verdient.

2. Vlaamse chemiesector onder druk Het PFOS-schandaal is vanuit economisch perspectief een reden tot bezorgdheid. Nu al is duidelijk dat Groen dit als een manier ziet om de chemiecluster in de Antwerpse haven aan te pakken. Niet alleen PFOS-verantwoordelijke 3M komt in het vizier, ook andere grote spelers als Bayer, BASF of Ineos dat een mega-investering plant van een paar miljard euro. De chemiecluster van de Antwerpse haven is de tweede grootste ter wereld en is goed voor 60 procent van de economische activiteit rond de metropool. Wat als er een beleid gevoerd wordt dat investeringen in de chemiesector afschrikt? Dat zou een ferme aantasting van de Vlaamse welvaart betekenen.

3. De beleidsstilstand van Vivaldi De groeicijfers kunnen de komende jaren nog een extra stimulans krijgen dankzij het relancebeleid en de miljarden die in de economie worden gepompt. Maar dat is niet genoeg. Er zijn ook hervormingen nodig. Op de arbeidsmarkt, in de pensioenen, op het vlak van versoepeling van regels in bepaalde product- en dienstenmarkten. Alleen komen die er niet, wat de regering-De Croo ook mag beloven.

Er is nood aan een eigen Vlaams arbeidsmarktbeleid dat focust op de hogere werkzaamheid van 55-plussers, terwijl Wallonië eerder moet focussen op jonge laaggeschoolden. Zolang er geen apart regionaal arbeidsmarktbeleid die naam waardig is staan we nergens.

4. Franstaligen hebben weer geld nodig De minister van Begroting van de Franse Gemeenschapsregering, Frédéric Daerden (PS), waarschuwde vorige week voor de oplopende miljardenschuld van zijn beleidsniveau. De Franse Gemeenschap stevent voor de zoveelste maal op een faillissement af. Besparen is niet simpel, want het budget bestaat vooral uit lonen van onderwijzend personeel. Een nieuwe staatshervorming met Vlaams geld in ruil voor bevoegdheden tekent zich af. Alleen zit Vlaanderen stilaan ook financieel op de limiet. Het heeft het eigen geld zelf nodig om de toekomst voor te bereiden. Het Franstalige infuus dreigt de komende jaren de Vlaamse groeikansen te fnuiken.

5. Het onderwijsniveau staat onder druk Er is ook een uitdaging met economische gevolgen waar Vlaanderen wél iets aan kan doen: de kwaliteit van het onderwijs. Het Vlaamse onderwijs boert al een tijd achteruit. Onze leerlingen scoren in de PISA-studies van de OESO elke keer minder goed. Ze verloren in 2019 hun Europese koppositie voor wiskunde. Daar moet iets aan gedaan worden. Onderzoek heeft aangetoond dat als je erin slaagt elke gemiddelde leerling één IQ-puntje beter te laten presteren, en dat kan, dat dan wordt geassocieerd met 200 dollar extra bbp per kop per jaar. Voor Vlaanderen zou dat 2,4 miljard dollar zijn. En je toppers een puntje hoger laten scoren, zou nog eens dubbel zoveel opbrengen, dus 4,8 miljard.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

Verdienstelijke Vlamingen in de bloemen gezet We herdenken deze week de Guldensporenslag van 1302 en traditiegetrouw reiken de verenigingen Beweging Vlaanderen-Europa en De Orde van de Vlaamse Leeuw dan hun prijzen uit aan een aantal verdienstelijke Vlamingen.

Vorige zaterdag kreeg auteur en historicus Romain Vanlandschoot de Orde van de Vlaamse Leeuw overhandigd uit handen van professor Matthias Storme.

De plechtigheid ging door in het Klein Seminarie van Roeselare, inderdaad de school waar Guido Gezelle, Albrecht Rodenbach en Hugo Verriest ooit vertoefden.

Daarmee is meteen de link gelegd naar Romain Vanlandschoot die we kennen als biograaf van onder andere Hugo Verriest (2014), Albrecht Rodenbach (2002) en Cyriel Verschaeve (1998). Professor Stormde verwoordde het in zijn laudatio als volgt: “Romain Vanlandschoot is een van de grootste kenners, wellicht de grootste levende kenner, van de Vlaamse beweging in West-Vlaanderen in de tweede helft van de 19de eeuw en eerste helft van de 20ste eeuw. Door zijn grote inzet als redacteur van meerdere tijdschriften heeft hij ook talloze andere auteurs hulp geboden. Romain Vanlandschoot heeft op zijn manier een stuk

Vlaamse geschiedschrijving, zeker rond enkele Vlaamse Koppen, gedemythologiseerd. Maar die demythologisering strekt er niet toe om mensen te reduceren, om helden klein te maken: de betrokkenen komen er niet simplistischer uit, maar juist complexer.

Ze komen eruit als mensen van vlees en bloed, met hun twijfels en verscheurdheden.”

Volkskunde Tijdens dezelfde academische zitting in Roeselare kreeg Paul Peeters het Gulden Spoor voor Culturele Uitstraling. In 1975 nam Paul Peeters als uitgever van “Volkskunde – Tijdschrift voor de cultuur van het dagelijks leven” de fakkel over van zijn vader K.C. Peeters. De man erfde van zijn vader niet alleen de interesse voor het vakgebied, maar ook zijn werkkracht. Al ruim 45 jaar geeft hij dag in dag uit belangeloos het beste van zichzelf voor het tijdschrift. Zijn cultureel engagement voor Vlaanderen en de Neder-

TENTOONSTELLING 75 JAAR WEEKBLAD

Keunekapel (Koksijde) Van 24 juni tot en met 11 juli Vrij toegankelijk 14.00 u. tot 18.00 u. (maandag gesloten)

landse taal en cultuur is zo sterk dat hij van 2001 tot 2008 bovendien het secretariaat van de Orde van den Prince op zich nam. Of zoals An De Moor, voorzitter van de Beweging Vlaanderen-Europa het verwoordde: “Door trouw al zoveel jaren te investeren in een domein als volkskunde of immaterieel erfgoed, draagt Paul Peeters zo een grote steen bij in die samenhorigheid en solidariteit tussen alle Vlamingen”.

Komend weekeinde worden nog een aantal eretekens uitgereikt: op zaterdag 10 juli aan Matthias Lannoo, de huidige baas van Uitgeverij Lannoo, en aan Herman Engels, musicus en dirigent. Zondag 11 juli krijgen Jo en Anne Van Moer, oprichters van Van Moer Logistics, de Gulden Spoor voor Economische Uitstraling. Op dezelfde zitting krijgt Vlad Weverbergh, musicus en zoon van de gekende uitgever Julien Weverbergh, de prijs voor Culturele Uitstraling.

KARL VAN CAMP

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

Binnenland

8 JULI 2021

5

Elke week bekijkt Alain Grootaers alles vanop een afstand.

Tegenwind “Pas maar op, want Alain Grootaers is een anti-vaxxer”, had een vooraanstaand federaal parlementslid tegen een vriend gezegd.

Zo ver is het dus al gekomen: critici zoals ik die vragen stellen bij een beleid dat genadeloos onze grondrechten vertrappelt en bij een vaccinatiecampagne met experimentele drugs die nog steeds in een testfase zitten (het stadium van de dierproeven is vervangen door mensproeven) worden weggeparkeerd onder het containerbegrip ‘anti-vaxxer’.

ford (Dr. Sunetra Gupta) en Stanford (Jay Bhattacharya) -onze keffende Vlaamse virologen komen wetenschappelijk nog niet tot aan hun enkels - werden eveneens meteen gemarginaliseerd via gerichte perscampagnes. Er valt immers veel meer te verdienen met een vaccin voor een hele wereldbevolking dan met een medicijn voor een beperkt aantal zieken. Voor een virus met een mortaliteitsgraad van amper 0,15 procent, al vóór de vaccinatiecampagne.

U leest het goed, want u denkt door de angstcampagne in de pers misschien nog steeds dat u morgen ter plekke gaat doodvallen als u Het is een term die al lang bestaat en voornamelijk gebruikt werd Covid-19 krijgt, als ware het ebola: 99,85 procent van de geïnfecteerom mensen aan te duiden die levensreddende vaccins - zoals het den met SarsCov2 overleeft de infectie. Het percentage van ernstige poliovaccin - weigerden omwille van religieuze redenen. Zelf heb complicaties - zo weten we nu uit onderzoek en uit de praktijk in ik me drie jaar geleden nog laten inenten tegen gele koorts omdat India en Indonesië - daalt overigens dramatisch als in een vroeg staik in de jungle van Colombia ging rondbanjeren. Omdat ik soms dium Ivermectine en zink wordt toegediend. Ivermectine is efficiënt, op het veld en met paarden werk, laat ik me ongevaarlijk en goedkoop. Het is verboden als regelmatig een ‘boostershot’ geven tegen tebehandeling in Europa en de VS, na een alar“In naam van ‘de tanus. Zo, dat weet u dan ook weer, ofschoon merende publicatie in The Lancet. Dat onderniemand daar eigenlijk zaken mee heeft. Ik zoek is inmiddels alweer ingetrokken door The wetenschap’ werd en wilde maar even duidelijk maken dat ik dus Lancet omdat het vol fouten stond. Toch blijft geen anti-vaxxer ben. Het is een beproefde Ivermectine hier verboden. wordt dus een enorme techniek die de verdedigers van het overIn naam van ‘de wetenschap’ werd en wordt heidsbeleid wereldwijd gebruiken: een stapel wetenschappelijke dus een enorme stapel wetenschappelijke onkarikatuur maken van de tegenstander derzoeken volledig genegeerd. Wetenschap onderzoeken volledig en vervolgens die karikatuur aanvallen. over het virus en zijn oorsprong, over de sociWie de Vlaamse zaak genegen is, kent ale, economische en psychologische gevolgen genegeerd” dat al veel langer. Zij worden gemaksvan lockdowns en andere maatregelen. We zijn halve weggezet als vendelzwaaiende in een heilstaat naar DDR of Sovjet-Russisch collaborateurs. model beland waarbij alleen een door de staat goedgekeurde weHet beangstigende bij de corona-crisis is echter dat de tetenschappelijke mening geldig is. Dat is de negatie van de essentie genstemmen van wetenschappers systematisch worden gevan wetenschap. negeerd en gecensureerd. In de internationale pers (lees: De verzamelde pers - die een waakhond en de vierde macht zou overgenomen via persagentschap Reuters) werd viroloog moeten zijn - heeft haar essentiële rol totaal niet gespeeld, wel inen Nobelprijswinnaar Luc Montaigner, ontdekker van HIV, tegendeel. Daarom hebben journaliste Jakobien Huisman, regisseur versleten voor een oude seniele man toen hij zich openMark Sanders en ik vorige week in Andalusië de documentaire-reeks lijk vragen stelde bij de nieuwe generatie mRNA-vaccins Tegenwind gefilmd, met als gasten Vlaamse en Nederlandse wetenen de uitzonderingsstatus die ze kregen om in hun experimenschappers die hun nek durfden uitsteken en hun reputatie op het tele stadium (tot 2023 loopt dat) al uitgerold te worden én om spel hebben gezet om dat te doen wat wetenschappers en de media zijn mening dat het virus wellicht in een labo in Wuhan werd normaal zouden moeten doen: waarheidsvinding. Geen complotdengeconstrueerd. Topvirologen, epidemiologen en immunolokers. Geen anti-vaxxers. Wel integendeel. Vanaf september te bekijgen met wereldfaam uit Harvard (Dr. Martin Kulldorff), Oxken. Ga alvast eens naar www.tegenwind.tv.

BRUSSEL

De hoofddoekenrel met een regeringscommissaris: de linkerzijde wordt stilaan klerikaal Ihsane Haouach – de nieuwe regeringscommissaris voor het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen (IGVM) – overweegt juridische stappen tegen Corentin de Salle, bestuurslid van IGVM en hoofd van de studiedienst van de MR. Corintin de Salle vroeg in de raad van bestuur van het IGVM expliciet aan Ihsane Haouach om haar hoofddoek af te doen. De Franstalige liberalen verzetten zich tegen de benoeming van Ihsane Haouach als nieuwe regeringscommissaris omdat ze met haar hoofddoek niet de neutraliteit van haar openbare functie kan waarborgen.

In een interview in Le Soir gaf de nagelnieuwe regeringscommissaris aan dat ze niet meer wil geloven “dat het debat over neutraliteit” gaat. “Het was een frontale, persoonlijke aanval met als doel mij te intimideren en te breken. Hij had zich nooit diezelfde toon gepermitteerd tegen een man. Ik voelde echt een poging tot onderdrukking en mannelijke dominantie”, klonk het theatraal. “Woensdag heb ik begrepen dat het debat aan de basis seksistisch en racistisch is.” Samen met haar advocaat bekijkt ze of ze juridische stappen zal ondernemen.

Moslimbroeders Ihsane Haouach krijgt het ook hard te verduren omdat ze aanwezig was op een lunch van de European Forum of Muslim Women, een Europese organisatie die in Brussel gevestigd is, maar aan de Moslimbroeders wordt geconnecteerd. “Ik heb niets te verbergen”, reageerde de moslima defensief, ‘Ik ken deze beweging niet, noch van dichtbij, noch van ver.” Ook hier overweegt Haouach een rechtszaak. Volgens Haouach gaat de discussie lang niet meer over de scheiding tussen kerk en staat, maar “over hoe we dat kunnen vertalen in een veranderende demografie”.

Heeft Ihsane Haouach een dubbele agenda? Religieuze expressie vormt een hoeksteen van een superdiverse gemeenschap zoals Brussel, meent ze. Maar aan haar democratische verdraagzaamheid zijn toch wel enkele rafelranden. Zo stelt ze zonder omwegen dat de scheiding van kerk en staat aan de demografische ontwikkelingen moet worden aangepast, wat uiterst bedenkelijk is. Fundamentele waarden van de Verlich-

ting moeten onder druk van de Brusselse demografische ontwikkelingen aan de kant worden geschoven. Daarnaast flirt ze openlijk men een organisatie die gelinkt wordt aan de uiterst radicale Moslimbroeders. Ze speelt de vermoorde onschuld, maar gezien haar achtergrond, opleiding en netwerking, komt dit heel ongeloofwaardig over.

Cultuuroorlog Bovendien spitst ze de hele discussie toe op haar persoon en reageert ze uiterst emotioneel. Ze is het slachtoffer van racisme, seksisme en de dominantie van de blanke man. Daarmee probeert ze het hele debat in de woke-activistische richting te doen kantelen, goed wetende dat zowat de hele linkerzijde opportunistisch met deze intellectualistische modetrend mee huppelt. Het lijkt nog te lukken ook.

Vorige week opende het Brusselse openluchtzwembad FLOW zijn deuren met aparte zwemuren voor vrouwen. Boerkini’s zijn toegelaten. “Daarmee is het segregatiehek volledig van de dam”, klonk het op Twitter.

Hendrik Bogaert (CD&V) maakte gewag van “aparte islam-uren”, terwijl andere CD&V-coryfeeën gedwee en nederig meegaan in de multiculturele religiositeit. MR – die ook hier de kat de bel aanbond – werd er door de politiek correcte elite van beschuldigd uit te zijn op een cultuuroorlog en werd in het defensief gedrongen.

Europees parlementslid Assita Kanko (N-VA) liet zich niet onbetuigd en sprak in verband met de hele hoofddoekensaga heldere taal: “Ik ben opgegroeid in een land waar bijna twee derde moslim is, gesluierde vrouwen waren heel gewoon in mijn familie

en directe omgeving. De polygamie en gedwongen huwelijken ook... Ik weet waar de hoofddoek voor staat: voor het markeren van de vrouw, het weggommen van haar macht en individualiteit... Het is een diep, maar ook subtiel verlies van vrijheid.”

Klerikaal De linkerzijde lijkt steeds meer klerikaal te worden. In de jaren ’70 werden de kruistekens uit de klassen van de staatsscholen en de rechtbanken gehaald omdat de scheiding van kerk en staat een hoeksteen vormt van de democratische rechtsstaat. De katholieken reageerden verbouwereerd. De linkerzijde triomfeerde. Nu lijkt het alsof de

religieuze symbolen, die eertijds triomfantelijk en ostentatief werden buitengewerkt, via de achterdeur weer worden binnengelaten. De crisis binnen links is totaal, nu het zelfs niet meer wil erkennen dat de hoofddoek het postulaat van de verdrukking vormt en het zo de scheiding van kerk en staat op de helling zet.

De vraag is of Ihsane Haouach als regeringscommissaris nog houdbaar is. Haar uitspraken hebben haar positie ernstig verzwakt. Intussen is er zo’n commotie ontstaan dat Ecolo enorm gezichtsverlies zal leiden indien ze zou opstappen, met een regeringscrisis tot gevolg.

JULIEN BORREMANS

6

Politiek

8 JULI 2021 © FOTO VB

NIEUWS UIT DE WETSTRAAT

Regering op de vingers getikt Vorige week deed er zich toch iets uitzonderlijks voor in de Kamer.

Zoals we vorige week vermeldden, was er groot ongenoegen bij de oppositie over het afwezig zijn van de regering tijdens de bespreking van een aantal wetsontwerpen. En het was niet alleen de oppositie, maar ook de PS bij monde van Ahmed Laaouaj had laten verstaan dat zoiets niet deugdelijk is en zich niet meer moet herhalen. Op basis van een doortastend gesprek daarover in de Conferentie van voorzitters stuurde Eliane Tillieux, Kamervoorzitster, met de steun van álle fracties van minderheid en meerderheid, een brief naar de eerste minister om hem op het ongenoegen van de Kamer te wijzen én te onderstrepen dat deze manier van doen vooral géén goed signaal naar de burger is. Er werd overigens geen enkele ruchtbaarheid aan gegeven in de reguliere media.

Geen plan B meer Ook vorige week noteerden we dat minister van Energie Tinne Van der Straeten na lang aandringen van Peter De Roover (N-VA) uiteindelijk toch nog zei dat de evaluatie met betrekking tot de gevolgen van de geplande sluiting van de kerncentrales in november zal plaatsvinden en dat het nog alle kanten uit kan. Donderdag wierp Reccino Van Lommel (VB) haar voor de voeten dat dinsdag de CEO van Electrabel Thierry Saegeman in de commissie “bevestigde dat een eventuele levensduurverlenging van de twee jongste kerncentrales niet meer aan de orde kán zijn, zelfs wanneer de regering in november tot de vaststelling zou komen dat de bevoorradingszekerheid in het gedrang komt.” Volgens Van Lommel was “het plan B in het regeerakkoord om in november te beslissen of men na 2025 mogelijk nog twee kerncentrales langer openhoudt een tactiek om uw coalitiepartners om de groene tuin te leiden. U vertelt de waarheid niet en hebt Electrabel op listige wijze het bloed van onder de nagels gehaald, opdat u nu geen plan B meer zou hebben.” Ook Bert Wollants van N-VA was niet mals voor de minister en herinnerde haar eraan dat de regeringspartij MR ook vindt dat twee kerncentrales langer moeten openblijven. Tevens wees hij op een recente peiling waarin amper 13 procent van de bevolking de nieuwe gascentrales steunt. “Bovendien telt geen enkele Vlaamse coalitiepartner bij zijn kiezers een meerderheid voor kernuitstap, behalve Groen”, zo zei hij nog. En nog: “Dat toont opnieuw aan dat die groene trofee door de strot van de partijen en de bevolking moet”. We zullen zien wat 2024 oplevert voor Groen. Een vorige regeringsdeelname liep in 2003 al eens faliekant af.

Veel valse noten Dat de Vivaldi-regering geen club is waarin iedereen elkaar graag ziet, wordt met de dag duidelijker. Waar met de coronamaatregelen nog een zekere eensgezindheid kon vastgesteld worden, blijkt nu dat de andere thema’s weer komen bovendrijven en dat er geregeld vals gespeeld wordt in het concert. Of dat er sommigen zelfs vertikken mee te spelen bij bepaalde partituren. Zo kon elke waarnemer donderdag met eigen ogen zien dat bijvoorbeeld op de antwoorden op de vragen aan Tinne Van der Straeten (Groen) er geen ondersteunend applaus kwam van de liberalen en de christendemocraten. Op een antwoord op een vraag over de aanpak van de illegale hongerstakers aan Sammy Mahdi (CD&V) kwam er dan weer geen applaus van de groenen en de roden. En als klap op de vuurpijl ging Eric Thiébaut van de PS met minister Verlinden (CD&V) in de clinch over een kwestie over de brandweer waarover ze de dag voordien in de commissie andere zaken zou gezegd hebben dan de dag nadien in de plenaire vergadering.

Fr������� ��� ��n�m���n� b����� vo�� ���� �us�

Waarom Bart De Wever samenwerking met Vlaams Belang uitsluit In een interview op Radio 1 blikte Bart De Wever afgelopen zaterdag vooruit op de verkiezingen van 2024. Een samenwerking met het Vlaams Belang sloot hij opnieuw uit, omdat hij daarvoor “geen enkele opportuniteit” zag. De reacties uit de hoek van het Vlaams Belang lieten niet lang op zich wachten.

Als Vlaams-nationalist is het geen pretje om een week voor 11 juli N-VA en Vlaams Belang alweer ruziënd over straat te zien rollen. Uiteraard zou het leuker zijn als de twee partijen eindelijk eens aan één zeel zouden kunnen trekken. Maar de afwijzing van Vlaams Belang door N-VA heeft zijn nut, drie jaar voor de verkiezingen. Een van de redenen daarvoor is dat we vandaag over een heel andere samenwerking tussen de twee partijen spreken dan pakweg tien jaar geleden.

Forza Flandria gisteren en vandaag Tot enkele jaren geleden ging de discussie over een “Forza Flandria”, een samengaan van alle Vlaams-nationalistische partijen in een kartellijst, over iets heel anders dan waar het vandaag over gaat. Toen moest zo’n kartellijst de krachten electoraal bundelen, om daarna zo zwaar mogelijk te kunnen wegen op de regeringsvorming. We spreken hier over de tijd dat een middelgrote Vlaams-nationalistische partij een kleine over de kiesdrempel moest helpen, om samen als grotere lijst aan de onderhandelingen te kunnen deelnemen.

Kijken we naar de laatste verkiezingsuitslag of de peilingen, dan ziet het beeld er vandaag helemaal anders uit. De grootste partij van Vlaanderen ís een Vlaams-nationalistische partij. En de tweede grootste… ook, overigens afgetekend groter dan de derde partij van Vlaanderen. Spreken we vandaag over een samenwerking, dan hebben we het over een absolute meerderheid in het Vlaams parlement!

Waarom N-VA de boot kan afhouden Een samenwerking tussen N-VA en Vlaams Belang is dus geen kwestie meer van vechten tegen de kiesdrempel of het verkiezen van een parlementslid extra. Waarbij we zijdelings toch willen opmerken dat partijen die snel omhoog gaan, ook weer snel naar beneden kunnen gaan, een opmerking aan het adres van beide partijen. Maar zoals de zaken er vandaag voorstaan hebben ze wel de luxe om ieder apart naar de kiezer te trekken zonder voor ongelukken te hoeven vrezen.

Voor de N-VA komt daar nog een element bij.

Als de volgende regionale verkiezingen resulteren in een Vlaams-nationalistische meerderheid in het Vlaams Parlement, kan de N-VA altijd op het Vlaams Belang rekenen als ze zich alsnog in een revolutionair avontuur zou willen storten. Wat dat betreft zit het separatistische Vlaams Belang immers aan een uiteinde van het politieke spectrum, met als naaste buur de N-VA. Ook op een aantal andere politieke

punten, zoals bijvoorbeeld migratie, ziet dat beeld er gelijkaardig uit. De kans dat Vlaams Belang een coalitie zou smeden met CD&V en Open Vld om de N-VA de pas af te snijden, kan men gerust nihil noemen. Idem dito dat CD&V of Open Vld tot zo’n coalitie zouden willen toetreden.

Waarom N-VA de boot moet afhouden Maar net zoals de N-VA het zich kan veroorloven een samenwerking met het Vlaams Belang af te wijzen, kan ze het zich ook niet veroorloven zo’n samenwerking nu reeds in het vooruitzicht te stellen.

En daar zijn meerdere redenen voor.

Zo zijn er de N-VA-kiezers die op de Vlaams-nationalistische N-VA stemmen, omdat ze het met de beste wil van de wereld nooit zullen kunnen opbrengen voor het Vlaams Belang te stemmen. Tactisch is het zeker geen nadeel dat zij een Vlaams-nationalistische stem kunnen blijven uitbrengen, in plaats van zich nu reeds te moeten afkeren van de toekomstige coalitiepartner van het Vlaams Belang.

Maar je hebt ook niet veel fantasie nodig om je de reacties van de andere politieke partijen voor te stellen, om over de media nog maar te zwijgen, indien Bart De Wever zich nu reeds positief zou uitlaten over een Vlaams Belang–N-VA-coalitie. Regionaal ben je dan meteen tot zo’n coalitie veroordeeld, en dan nog wel volledig op de voorwaarden van het Vlaams Belang. Maar federaal ben je finaal uitgespeeld, een ramp voor wie een Catalaans scenario probeert te vermijden. Dan kan Bart De Wever dus even goed de boeken dichtdoen, en een fusie met het Vlaams Belang aanvragen, tenzij hij zou denken in z’n eentje een absolute meerderheid te kunnen behalen.

Vlaams Belang economisch extreem-links?

Cynisch kan men zeggen dat beide partijen afgelopen weekeinde nog maar eens voortreffelijk hun rol hebben kunnen spelen. Daarbij deden ze ongetwijfeld een goede zaak bij hun eigen achterban. Maar mogen we toch één slecht punt uitdelen? Vlaams Belang als sociaal-economisch extreem-links omschrijven was onnodig, en bovendien incorrect. Ook bij de N-VA-achterban kwam dat waarschijnlijk als een valse noot over. Voor de toekomst kan Bart De Wever die opmerking toch maar beter van zijn debatfiche schrappen.

FILIP VAN LAENEN

IN DE KIJKER

CITAAT VAN DE WEEK

Linda De Win

Ihsane Haouach, regeringscommissaris:

Ze was zelf nog wel graag een tijdje gebleven, net als Martine Tanghe en Michel Wuyts, maar het nieuwe VRT-beleid is onverbiddelijk: wie 65 is, moet met pensioen. Ook al zou men nog geruime tijd optimaal kunnen functioneren en laat de wet zelfs toe om nog door te werken. En zelfs kijkend Vlaanderen zou dat best leuk vinden, want vertrouwde gezichten en stemmen scheppen een band.

“Hoe passen we het neutraliteitsprincipe aan aan demografische verandering?”

Geen verrassingsaanvallen meer In 1978 werd ze licentiate geschiedenis aan de RUGent en na een korte periode in de bedrijfswereld ging ze in 1988 aan de slag bij de toenmalige BRT. Eerst was ze actief op de nieuwsdienst van de radio en van 1995 werd het deze van de televisie, om in 2002 voor bijna twintig jaar de spraakmaker van Villa Politica te worden, zowel in het Vlaams Parlement als in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

Alle politici kenden haar en velen werden voor haar micro gehaald, of het hen op dat moment paste of niet. In het begin holde ze door de gangen mee met de politici om hen toch maar een uitspraak te ontfutselen of hen te verrassen met haar aanwezigheid, waardoor ze haar bijnaam van ‘pitbull van de Wetstraat’ niet zonder reden kreeg.

De jongste jaren echter kreeg ze een welomschreven zone in de oude leeszaal, vlak bij het halfrond. Naar verluidt hielden de meesten niet van haar ‘verrassingsaanvallen’ op onbewaakte plaatsen en momenten, en dus moest daar een mouw aan gepast worden… Ze wachtte daar de politici op of liet ook wel eens iemand een seintje geven aan een politicus ‘dat hij/zij werd verwacht’ in Villa Politica.

Alsof zij tot de eer der altaren werden geroepen door de ‘heilige Linda’…

De VRT en objectiviteit…

Doorgaans liet ze iedereen en alle fracties wel in meer of mindere mate aan het woord, maar toch gebeurde het ook wel dat in de uitzendingen waarin ook live-beelden van de parlementaire vragen en debatten werden gebracht niet-onbelangrijke tussenkomsten van oppositieleden – onder meer Gerolf Annemans en Barbara Pas van Vlaams Belang kunnen erover meepraten – uit beeld werden gehouden omdat bepaalde interviews plots voorrang moesten krijgen. Dat ergerde vaak heel wat mensen en het voedde en versterkte alleen maar het slechte aloude imago van de VRT van ‘niet objectief’ te zijn.

Daarnaast gebeurde het ook heel geregeld dat politici zich na een interview afvroegen wat er uitgeknipt zou worden als het niet meer rechtstreeks, maar bijvoorbeeld in het avondjournaal zou uitgezonden worden.

Weg uit de krabbenmand Ze zag langzaam, maar zeker, zij het met frisse tegenzin haar eerste pensioendag naderen en met de filosofie in het achterhoofd dat je toch niet stopt met journalist te zijn omdat je 65 wordt, ging ze bij de nieuwe VRT-ceo, Frederik Delaplace, eens polsen of ze toch niet nog wat langer kon blijven. Maar met een kil “65 is 65 en de regels zijn de regels”, haastig tussen ‘twee belangrijke meetings’ van de grote baas, moest ze het stellen. Hoezeer ze ook verwees naar collega’s bij de sportdienst en de radio die ook 65 worden en toch niet meteen wegmoeten, het mocht niet baten. Er zouden nieuwe talenten kansen krijgen. En daarmee was de kous af. Natuurlijk mag ook niet uit het oog verloren worden dat de VRT een krabbenmand vol grote en nog veel grotere ego’s is, met vaak niets en niemand ontziende ambities. Het is best voorstelbaar dat er al enkele van haar collega’s op de loer liggen om haar job over te nemen en er al van dromen even wereldberoemd in Vlaanderen te worden.

Opnieuw rel rond regeringscommissaris Haouach

Ihsane Haouach, de hoofddoekdragende regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, zorgde deze week opnieuw voor ophef door te verklaren dat het neutraliteitsprincipe “aangepast” kan worden “aan demografische veranderingen”.

Een nieuwe week, een nieuwe rel rond Ihsane Haouach, zo lijkt het wel. Haouach kwam eind mei voor het eerst in de schijnwerpers terecht, toen bekend raakte dat staatssecretaris voor Gelijke Kansen Sarah Schlitz (Ecolo) haar had aangesteld als regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen. Een primeur, aangezien het de eerste keer was dat een vrouw met een hoofddoek een dermate hoge publieke functie bekleedde.

De aanstelling veroorzaakte wrevel bij de Franstalige liberalen van MR en leidde tot gekibbel binnen de regering-De Croo, waarbij er een verhitte discussie ontstond tussen de premier en de MR over het al-dan-niet akkoord van die partij met de benoeming.

De MR moest uiteindelijk met de staart tussen de benen afdruipen, maar stak haar onvrede niet onder stoelen of banken. Vorige week was er een nieuwe rel, waarbij een MR-bestuurder eiste dat Haouach haar hoofddoek afdeed. De regeringscommissaris liet in een interview met Le Soir verstaan dat ze overwoog om klacht in te dienen. (zie ook pagina 5)

© PHOTONEWS

Demografische verandering

© PHOTONEWS

Concurrentie?

Bouchez: “Ze illustreert dat ze niet over de noodzakelijke neutraliteit beschikt voor deze functie” Een andere passage in datzelfde interview bleef een dag lang min of meer onopgemerkt, tot MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez (opnieuw) de kat de bel aanbond. Haouach noemde het ver-

bieden van religieuze symbolen “discriminerend”. Op de daaropvolgende vraag, of die opvatting niet aan de grondbeginselen van de staat raakt, antwoordde ze: “De grondbeginselen worden niet bedreigd door uiterlijke kenmerken, maar door de toename van extreemrechtse reacties. De discussie is niet: stellen we de scheiding van kerk en staat ter discussie?

Het is: hoe gaan we om met demografische verandering.”

Bouchez noemde de uitlating “extreem gevaarlijk”. “Ze illustreert dat ze niet over de noodzakelijke neutraliteit beschikt voor deze functie”, zegt de MR-voorzitter. “De stelling waarbij fundamentele waarden moeten evolueren in naam van de demografische evolutie is een basis van de haatargumentatie van extreemrechts, dat zijn verwerpelijke vervangingstheorie op dat onaanvaardbare idee baseert. Het is onthutsend dat ze onvrijwillig maar zeker een voedingsbodem kan geven aan de slechtste strekkingen. Het is ook een communitaristische visie op de samenleving die stelt dat opinies of gevoeligheden van mensen door hun gemeenschap worden bepaald en niet door vrije keuze.”

Bouchez liet weten dat zijn partij staatssecretaris Schlitz zou ondervragen over de kwestie.

N-VA eiste dan weer dat Haouach naar de Kamer van Volksvertegenwoordigers komt om tekst en uitleg te geven. “We eisen dat regeringscommissaris Haouach naar de Kamer komt. Ze mag zelf tekst en uitleg komen geven bij haar visie op wereld, maatschappij en de gelijkheid tussen man en vrouw. Want juist daarin is ze benoemd als regeringscommissaris: in het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen”, zegt N-VA-Kamerlid Darya Safai.

© TOM VIERENDEELS

Linda De Win (65) is een gedreven journaliste, die zich met haar Villa Politica onmisbaar in de politieke verslaggeving werkte. Ze kende de Wetstraat als haar broekzak en de Wetstraat kende haar. En vreesde haar, want ze durfde soms doorvragen en haar vraag meerdere keren herhalen als ze geen antwoord kreeg of als de betrokken politicus probeerde om de hete brij te draaien. Bij goed-nieuwsshows zag men haar graag komen, maar bij heikele onderwerpen of gebeurtenissen was het zwete, geblazen, of erger. Jan Jambon kan het weten, want sinds 2015 weigert hij elk interview met haar nadat ze hem onbarmhartig ‘onder tafel had geklapt’… Zijn partijgenoot Jan Peumans was dan weer beste maatjes met haar.

Linda De Win is echter van plan om als zelfstandige nog een tijdje door te gaan en verklaarde zelf al wat aanbiedingen te hebben gekregen, al bleef ze nog in het vage daarover. En dat ze daar geen gras over zal laten groeien, liet ze al wél in duidelijke taal verstaan. Straks krijgt de VRT nog stevige concurrentie…

7 © PHOTONEWS

Politiek

8 JULI 2021

Darya Safai (N-VA) eiste een hoorzitting maar die komt er niet.

Geen hoorzitting De door Safai bepleitte hoorzitting kwam er niet. Het voorstel werd in de commissie weggestemd door de meerderheid. Opmerkelijk: de MR onthield zich. De N-VA liet daarop weten Schlitz te zullen ondervragen in de plenaire.

Het Vlaams Belang gaat nog een stap verder en zal donderdag het ontslag van Haouach vragen. Dat kondigt Kamerlid Dries Van Langenhove aan. “Van meet af aan was al duidelijk dat Haouach ten zeerste ongeschikt was voor de functie van regeringscommissaris. De dame blijft immers steevast ostentatief haar hoofddoek dragen, een allesbehalve neutraal symbool”, zegt Van Langenhove, die voorts haar uitspraken over demografie “verbijsterend en angstwekkend” noemt.

PIETER VAN BERKEL

8

Interview

8 JULI 2021

SIETSKE BERGSMA

In Nederland geniet Sietske Bergsma (42) bekendheid als vlijmscherpe columniste die de politieke correctheid genadeloos fileert, maar in Vlaanderen is dat nog lang niet het geval. Tijd voor een openhartig gesprek met deze voormalige advocate die vijf jaar geleden naar Berlijn verhuisde en sindsdien als schrijfster door het leven gaat. En die schrijfsels vinden steeds meer lezers, want Bergsma aarzelt niet om de woke-rage neer te sabelen “Identiteitspolitiek is enorm giftig voor kinderen. En bij uitbreiding voor ons allemaal.” ietske Bergsma maakt voor weldenkend Nederland deel uit van de wappie-club, de mensen die een complot zoeken in de aanpak van de coronapandemie.

“Ik geloof helemaal niet in een complot”, vertelt ze. “Wappie is de koosnaam voor complotdenkers en die naam doet vermoeden dat wij allemaal niet zo goed bij ons verstand zijn. Het is een klassieke framing die al decennia gebruikt wordt, ook in de Verenigde Staten, om mensen die een beetje verder kijken dan hun neus lang is, weg te zetten als gek of paranoïde. Nu goed, ik geloof niet dat er achter de corona-aanpak één groot brein zit dat dit allemaal heeft georganiseerd. Of dat er leidinggevende figuren in Nederland deze crisis hebben uitgedokterd. Maar het is wel begrijpelijk dat mensen zich beginnen afvragen wat er aan de hand is als ze zien hoe hun leven zo snel wijzigt. Het leven wordt op zijn kop gezet.

We aanhoren de woke-agenda, we zien hoe westerse landen zich excuseren voor een slavernijverleden. Dat komt allemaal niet uit onszelf, het komt ergens anders vandaan. Mensen voelen dat er een soort inmenging is gekomen, dat die woke-agenda ons schuldgevoelens aanpraat. Die zogenaamde complotdenkers zijn gewoon mensen die een zoektocht naar de waarheid zijn gestart. Want die waarheid leer je niet kennen door het lezen van de mainstream kranten.”

“Mijn leespubliek blijft groeien. Ik probeer ook altijd goed uit te zoeken wat ik precies ga schrijven. Hoe zit dat nu echt met de gevaren van corona? En wat met het klimaatbeleid? In Nederland zijn klimaatactivisten naar de rechtbank gestapt. Ze willen dat de staat betaalt voor de schade die werd toegebracht aan het klimaat. Maar als je die zaak eens goed bekijkt, en je doet links en rechts een deurtje open, dan kom je snel te weten dat er een hele constructie achter die beweging zit. Een constructie waarbij de staat én het bedrijfsleven alleen maar belang hebben. Ik probeer die corruptie een beetje aan te kaarten. Ik wil de mensen met een andere bril laten kijken naar datgene wat de media ons serveren.”

U bent niet de enige die zich zorgen maakt. Hoe staat u tegenover het World Economic Forum en de theorie van de Great Reset?

“Dat hele taalgebruik met termen als ‘build back better’ of inclusiviteit en diversiteit, dat houdt het allemaal ook zo vaag. Die vage termen zijn bedoeld om ons enerzijds te vertellen dat er dingen gaan veranderen en dat we niet zomaar ons oude leven gaan terugkrijgen.

Sietske Bergsma (Dordrecht, 1978) is jurist, publicist, redacteur van het rechts-conservatieve platform www.thefireonline.com en houdt een eigentijds dagboek bij op het YouTube-kanaal 'Bakkie met Bergsma'.

“Het vaccin wordt verkocht als was het een sportschoen”

Interview

8 JULI 2021

9

NEDERLANDS PUBLICIST Anderzijds betekenen al die woorden ook gewoon niets. Maar je krijgt wel een strijd tussen mensen die die nieuwe termen letterlijk nemen, en mensen die er stokdoof voor blijven en er niet wakker van liggen. En intussen laat men ons wennen aan het zogenaamde nieuwe normaal.”

Steeds meer mensen lijken zich intussen neer te leggen bij de coronamaatregelen die ook vandaag nog van kracht zijn. U hebt daar moeite mee, toch?

“Het is heel verwonderlijk dat mensen zich daar geen zorgen over maken, want we spreken hier over een verlies van grondrechten. Verplichte vaccinatie vandaag en wat wordt het morgen?

The Great Reset? In de kranten kan je lezen dat we naar een transhumanistische wereld gaan. Dat wordt een wereld waarin we dus geen vlees meer gaan eten, waarin we CO2-belasting gaan betalen. En terwijl wij een limiet krijgen op CO2, blijft in China de schoorsteen gewoon doorroken.”

“Ik focus me ook vaak op de psychologie van deze dingen. Ik ben helemaal niet onder de indruk van het feit dat de machthebbers het fijn vinden dat wij kritiekloze burgers worden. Dat is helemaal niet nieuw. Maar de schaal waarop vandaag propaganda wordt bedreven om de mensen in een soort psychose te brengen, dat is wél nieuw. De mensen lijden aan cognitieve dissonantie en hebben geen oog voor alternatieve feiten. Ze volgen het narratief en dat gaat gepaard met haatgevoelens voor mensen die er een andere mening op nahouden. Die staat waarin mensen worden gebracht door die propaganda, is eigenlijk het allergevaarlijkste.”

“De verplichte vaccinatie bijvoorbeeld is zo wezenlijk in strijd met elke ethische code, maar evengoed met de grondwet. Onze ministers schoppen eigenlijk tegen de wet. Deze week raakte bekend dat kinderen vanaf 12 jaar zelf mogen kiezen of ze zich laten vaccineren. Mijn eigen zoon, die gelukkig nog geen 12 is, zou dus samen met zijn vriendjes naar een vaccinatiecentrum kunnen stappen en daar een injectie kunnen vragen, zonder dat ik daar iets van afweet.”

“Het is ook een ernstig feit dat de overheid marketing gebruikt om jongeren zover te krijgen. In Nederland kunnen jongeren terecht in een discotheek waar ze ‘Dansen met Jansen’ organiseren. Ze kunnen er een biertje krijgen en intussen ook een vaccinatie. Als je een paar jaar geleden had beweerd dat dit zou gebeuren, dan had men je gek verklaard. Als Covid-19 zo’n vreselijk virus is, zouden mensen vanzelf hun prikje moeten vragen. Om de mensen te overtuigen, moet men zelfs niet-medische redenen aanhalen. Het is ordinaire marketing. Het vaccin wordt verkocht als was het een sportschoen.”

U maakt ook deel uit van de organisatie Moederhart die ook vragen heeft bij de coronamaatregelen, vooral voor jongeren dan. Krijgt u daar ook kritiek op?

“Moederhart is een organisatie die vrouwen, uit alle ideologische hoeken, samenbrengt. Wij staan als moeders voor een kindvriendelijke samenleving waarbij testen en vaccinaties niet verplicht worden. Toen we onze stichting hadden opgericht, gingen we ook langs bij een aantal politici om te vragen wat ze ervan vonden. Politici van het Forum voor Democratie en PVV vonden het een goed idee. De rest van de politiek noemde onze organisatie onverstandig. Kun je dat nu geloven? Wij komen op voor de belangen van de kinderen omdat zij onevenredig veel schade ondervinden van dit beleid. En dan vinden politici ons onverstandig? Wellicht bedoelde men dat ze ons vervelend vonden. Het is heel erg geworden als de overheid achter je voordeur komt en bepaalt of mijn kind wel of niet naar school mag gaan, of hij met een vriendje mag afspreken, of dat hij bang moet zijn dat opa sterft als hij zich niet aan de regels houdt.”

Politici krijgen in ons land het verwijt dat ze de virologen te blindelings zijn gevolgd. Is dat ook in Nederland het geval?

“Ja. Ook in Nederland drukken de media elke dag op de rode knop van de angst.

Hoeveel besmettingen zijn er vandaag?

Hoeveel ziekenhuisopnames? Komt er een volgende variant? Hoe gevaarlijk is die nieuwe variant wel niet? We krijgen geen moment rust. Officieel is Nederland nu terug een open land, maar de virologen waarschuwen nu al dat we niet te optimistisch moeten zijn voor het najaar. Het is een beetje hetzelfde als wat Marc Van Ranst in Vlaanderen doet.”

“Wat ook opvalt is dat wetenschappers die een andere mening hebben ook meteen gedemoniseerd worden. Die andere wetenschappers mogen we niet ernstig nemen. In Nederland is er een artsencollectief van 4.000 artsen dat pleit voor een andere aanpak. Zij menen dat gezondheid veel meer is dan alleen maar het neerslaan van een virus.

Ze vertellen hele nuchtere, normale taal die eigen is aan een arts. Toch worden zij gecensureerd. Hun pagina is intussen al van LinkedIn gehaald.”

“Nog in Nederland was er een arts die onderzocht had hoe hij zijn coronapatiënten het beste kon behandelen. Hij stelde vast dat hcq of hydroxychloroquine wel degelijk bleek te werken. Wel, die man werd meteen door de gezondheidsinspectie gestopt. Dat was voor mij dus een eye-opener. Artsen mogen dus hun werk niet doen tijdens een pandemie?

Ik ben ook van mening dat artsen geen heksenbrouwseltjes moeten maken, maar als je patiënten kan helpen met bestaande middelen die op de markt zijn…

Waarom zou je dat dan niet doen?”

“De overheid wilde graag het vaccin verkopen. Dat snap ik wel, maar als je eens goed nadenkt over de omvang van wat men aan het aanrichten is, dan stel ik vast dat ik dit nooit eerder heb meegemaakt. Het klimaatbeleid, waarbij men mensen hun geld afneemt en intussen de landschappen vernietigt met windmolens, vond ik al heel erg. Vandaag zijn ze ook in ons lichaam al met politiek bezig.”

U maakte zich vorige week ook boos op premier Rutten nadat hij Hongarije de les had gespeld.

“Rutte heeft met heel harde taal publiekelijk zijn verontwaardiging geuit. Volgens hem is het een verschrikkelijke wet. De verontwaardiging was zo groot dat het wel leek alsof men in Boedapest homo’s aan de hijskraan laat bengelen.

Daarom ben ik die wet eens gaan bekijken. Ik moet toegeven: als je in die wet anti-homo-sentimenten wil lezen, dan kan je die er ook uithalen. Er staat onder meer in dat homoseksualiteit niet mag worden gepromoot en al zeker niet in het klaslokaal.”

“Ik ben van mening dat je homoseksualiteit niet mag afwijzen. Je moet kinderen leren dat ze tolerant moeten zijn voor mensen die anders geaard zijn. Maar vandaag krijgen kinderen niet langer alleen nog seksuele voorlichting. Ze leren dat seksualiteit ook een identiteitsbeleving is geworden. Ze leren dat het bevrijdend werkt als transseksuelen van geslacht mogen veranderen en dat dat allemaal heel normaal is. Ze leren ook dat we super-positief en uitzinnig blij moeten zijn als mensen zich plots als homo outen. In Hongarije vinden ze dat seksualiteit iets is dat achter gesloten deuren moet gebeuren. Ze zien de promotie van lgbtq als een schadelijke inmenging in de opvoeding en het leven van een kind. En dat een

kind daar nog niet aan toe is. Daar ben ik het mee eens. Voorlichting op school moet gaan over de veiligheid van kinderen, over geslachtsziekten en zwangerschap. Dit heeft niets te maken met veiligheid. Waarom moeten kinderen op school leren dat dragqueens ook leuke mensen zijn? Als ze 28 jaar zijn kunnen ze daar zelf wel achter komen. Blijkbaar wil men kinderen afhelpen van stereotypen. Maar op die manier worden ze verzwakt in hun identiteit.”

Vandaag zijn ze ook in ons lichaam al met politiek bezig Er werd Mark Rutte, maar ook onze premier Alexander De Croo, flink wat hypocrisie verweten. Terecht?

“Ja. Ik zie hoe sommige van onze politici, zoals een Sigrid Kaag (D66), zich onderdanig gedragen in Iran, met gebogen hoofd en hoofddoek, maar intussen geeft men hier wel van jetje tegen een Hongaarse wet. Volgens mij voelen die politici zich bedreigd in het uitrollen van hun agenda. Als een land zoals Hongarije die westerse woke-wetten niet accepteert, zou het best wel eens kunnen dat nog andere landen volgen. Met Iran moeten ze daar niet bang voor zijn. In Iran gaat niemand met regenboogvlaggen staan zwaaien. Die valse verontwaardiging is ingegeven door de angst dat die landen met hun conservatieve waarden een tegengewicht kunnen vormen voor hun moreel relativisme en de destructie van traditioneel westerse waarden.”

In België werden onlangs enkele actievoerders veroordeeld omdat ze een spandoek droegen met daarop de slogan “stop islamisering”. Is zo’n trend ook in Nederland waar te nemen?

“We hebben destijds gezien hoe Pim Fortuyn gedemoniseerd werd omdat hij de radicale islam bestreed. Hij noemde dat een botsing met onze waarden. Dat bleek een vorm van haat zaaien. We zien ook dat komieken eigenlijk amper nog grapjes kunnen maken. Misschien kan ik als vrouw wel nog kritiek hebben op de onvrijheid van moslimvrouwen. Dat wordt nog net getolereerd. Maar als je zegt dat de grenzen dicht moeten, dan krijg je meteen een stempel opgedrukt.

Ik merk ook dat de definities van extreemrechts steeds weer verder opengetrokken worden. Klimaatkritiek is extreemrechts, coronakritiek is extreemrechts. Ik vind het heel zorgwekkend.”

Misschien is de situatie zorgwekkend, maar intussen blijft Mark Rutte wel de verkiezingen winnen.

Hoe verklaart u die populariteit?

“Het is echt ongelooflijk, na al die schandalen. Mogelijk interesseert het de mensen gewoon niet meer. Ik denk dat veel mensen het stemhokje niet zien als de plek waar ze hun leven gaan veranderen. Mensen zijn gewoontedieren. En er is ook het succes van de propaganda. In de media heeft men er echt alles aan gedaan om het Rutte zo makkelijk mogelijk te maken. Ik zag prachtige voorpagina’s waarin hij in een soort hermelijnen mantel getooid was. Dat was het beeld van de

Wat ook opvalt is dat wetenschappers die een andere mening hebben ook meteen gedemoniseerd worden

grote leider, de man die rustig blijft in de crisis, die zich boven de problemen zet. Ik vrees dat Nederlanders niet veel revolutionair bloed meer hebben.”

Vecht u niet tegen de bierkaai met uw kritiek?

“Ik wil mensen gewoon laten zien dat het helemaal niet eng is om hardop na te denken. Vrijheid van meningsuiting houdt ook in dat je niet in je hoofd blijft zitten met al je vragen. Dialoog is heel belangrijk. Onze leiders willen natuurlijk het liefst dat we niet meer met elkaar in debat gaan. Ik doe dat net wel, niet omdat ik per se taboes wil doorbreken, maar om mensen aan te moedigen hetzelfde te doen. Het is niet eng. Heel veel angst die mensen hebben, zit gewoon in hun eigen hoofd. Ze praten zichzelf eigenlijk iets aan. Ik ken heel veel mensen die denken zoals ik, maar dat altijd voor zich houden. Jammer,want die mensen zouden het verschil kunnen maken. En hoe meer mensen er zijn die uitkomen voor hun mening, hoe bescheiden ook, hoe sneller je zal merken dat veel andere mensen net hetzelfde denken. Die krijgen dan het gevoel van: oef, ik ben niet alleen. Mensen vinden het erg om alleen te zijn in hun mening, maar dat zijn ze niet.”

Wat ook opvalt: er zijn weinig vrouwen die rechts-conservatieve opvattingen hebben. Hoe komt dat?

“Vrouwen zijn gewoon linkser. Dat heeft allerlei redenen. Ze zijn meer bezig met empathie, mededogen en dat soort eigenschappen. En dan kom je sneller uit bij een groene partij die zich zorgen maakt over de planeet. Van oudsher zijn vrouwen gewoon linkser.

Dat is een feit. Het feminisme bijvoorbeeld is een links fenomeen. Vrouwen vinden het ook feministischer om links te zijn, omdat men zich zo onafhankelijker van de man opstelt. Ze doen vaak alsof ze mannen niet meer nodig hebben. Ik ben daarin heel wat conservatiever: vrouwen moeten vrij zijn, maar daarom niet anti-man. We hebben elkaar allemaal nodig. Er zijn dingen die een man kan en die ik niet kan. Als ik dat zeg, lijkt het alsof ik knettergek ben. Ik denk dat vrouwen een soort dubbelleven leiden. Enerzijds willen ze heel geëmancipeerd, feministisch en vrij leven. Maar in werkelijkheid zijn ze wel afhankelijk van een door mannen gedomineerde wereld.”

U hebt uitgesproken meningen en uw lezers zijn elke dag met meer.

Nooit gedacht aan een carrière in de politiek?

“Ik ben al benaderd door politieke partijen, maar telkens heb ik nee gezegd. Ik denk niet dat politiek de weg naar verandering is. En ik weet ook niet of ik die slangenkuil goed zou aankunnen. Misschien wel. Ik sluit het niet uit. Ik denk dat het ook goed is om in deze tijden verschillende opties open te houden voor jezelf.”

KRISTOF LUYPAERT / WIM DE SMET

Splits zelf de sociale zekerheid!

Voor een Vlaamse sociale zekerheid!

Word lid van het VNZ

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland

8 JULI 2021 © SHUTTERSTOCK

NEDERLAND

Ketikoti viert einde slavernij Vorige week werd in Amsterdam het jaarlijkse Ketikoti gevierd. De naam komt uit het Surinaams en betekent “Ketenen gebroken”.

Sinds 2009 wordt het einde van de slavernij in de Nederlandse kolonies herdacht in het Amsterdams Oosterpark.

Steevast verschijnen daar Nederlandse toppolitici met een grafdelversgezicht die hun diepste spijt uitdrukken alsof ze persoonlijk nog slaven de zweep gaven. Jaar na jaar worden de eisen van de deelnemers opgeschroefd en klinkt de roep om compensatie (geld, veel geld) luider.

Jaar na jaar buigen Nederlandse gezagsdragers in de politiek, de universiteiten en vooral de media dieper om hun superieure moraal te bewijzen. De realiteit wordt opzij geschoven, want die past niet in het plaatje.

Racisme Een partij zoals GroenLinks die dit credo extreem uitdraagt, werd bij de jongste verkiezingen herleid tot een minifractie. Het racistische BIJ1 van Sylvana Simons dat “zwarte en gekleurde suprematie” en “zwart en gekleurd privilege” predikt, heeft welgeteld één zetel. Maar onder invloed van het totalitarisme van BLM knikken autoriteiten kritiekloos mee. Minister-president Rutte herhaalde de mantra van het ‘wit’ ingeslepen racisme, terwijl de cijfers

van zijn eigen Centraal Bureau voor Statistiek bewijzen dat de autochtonen het slachtoffer zijn van racistische overvallen, inbraken, geweldplegingen en brutaal seksisme van allochtonen. Maar president Biden heeft beslist dat de verjaardag van de afschaffing van de slavernij een nationale feestdag wordt in de VS en prompt hebben de vier grote Nederlandse steden gevraagd dat 1 juli vanaf volgend jaar een nieuwe nationale feestdag wordt. Die gebeurtenis is nu 158 jaar oud en bevrijdde indertijd ongeveer 50.000 slaven.

Nederland viert op 5 mei ook een bevrijding: die van de Duitsers in WO II en er zijn nog vele tienduizenden hoogbejaarde Nederlanders die de gruwelen hebben meegemaakt. Maar die dag is maar om de vijf jaar een feestdag.

Winstgevende industrie Inmiddels is de geschiedenis van het Nederlands slavernijverleden een industrie geworden die velen een goed belegde boterham bezorgt. In het Rijksmuseum loopt nog altijd een tentoonstelling die bol staat van de historische verdraaiingen. Burgemeester Halsema (GroenLinks) liegt dat de Amsterdamse rijkdom gebaseerd is op de slavernij (in de werkelijkheid op de bloeiende handel met de Oostzeelanden) en bood al haar excuses aan. Dus hebben de hoofdstad en alle grote steden historische teams gerekruteerd om het allerlaatste documentje op te sporen dat

ITALIË

Toeristen, géén migranten

Opnieuw vindt een overspoeling van Lampedusa plaats en daar is het zomerweer niet vreemd aan. Dat bij een aantal aangespoelde vluchtelingen de deltavariant gevonden is, maakt de dingen er niet makkelijker op.

Coronamaatregelen Ondanks de bezoeken van de eerste minister en de minister van Binnenlandse Zaken Luciana Lamorgese aan Libië en Tu-

nesië blijft het aantal migranten naar Italië toenemen. Lampedusa wordt weer overspoeld. Op éénn dag zijn er bijvoorbeeld 1.400 migranten opgevangen in het opvangcentrum, waar er maar plaats is voor 200 personen. De leefomstandigheden zijn navenant. Onnodig te zeggen dat de coronamaatregelen, zoals ze op het vasteland bestaan, hier onmogelijk kunnen worden gehandhaafd.

De burgemeester van Lampedusa, Toto Martello, verklaarde aan Arab News dat “het mooie zomerweer veel migranten dat extra duwtje geeft om in Lampedusa voet aan wal te zetten. Elk uur legt er een boot aan, de toestand wordt onhoudbaar.”

met veel gewichtigheid gepubliceerd wordt in een boek.

Politici tevreden, historici tevreden, want veel werk, en uitgeverijen ook tevreden, want verzekerd van afname door die gemeenten. Natuurlijk kon de reactie niet uitblijven.

Piet Emmer Kop van Jut is Nederlands belangrijkste deskundige: historicus Piet Emmer. Activistisch gekleurd en zwart Nederland (en GroenLinks en D66) haten de man omdat hij bewees dat de slavernij maar een paar procent betekende voor de Nederlandse economie in de 18de eeuw. Hij toonde aan dat de behandeling van slaven vrij mild was omdat de slavenhouders met te weinig waren en altijd bang voor een revolte of een massale vlucht naar de jungle. Slaven kregen dikwijls een salaris en konden zich vrijkopen.

Antillianen, Surinamers en Afrikanen zijn met ongeveer 500.000 in Nederland en er is geen een bij die niet vrijwillig en graag kwam. Activisten (met een roeptoeter bij de NOS) liegen dat ze nog altijd de gevolgen ondervinden van het lot van betovergrootvader. Autochtonen hebben daar blijkbaar geen last van. Onderzoek bewijst dat de levensstandaard van veel landarbeiders of ongeschoolden in de grote steden rond 1850 lager was dan die van veel “mensen met kleur” in de kolonies.

JAN NECKERS

ZUID-AFRIKA

Is Zuma's lot bezegeld?

Doet de staatskaping ex-president Zuma uiteindelijk de das om? Feit is dat hij vorige week wegens “minachting van het Hof” tot 15 maanden cel werd veroordeeld.

aanwezig te zijn. Ook dit legde hij naast zich neer, waarna hij wegens “minachting van het Hof” een gevangenisstraf van 15 maanden opgelegd kreeg.

Door zijn verwevenheid met corruptie heeft Jacob Zuma in de voorbije jaren al meermaals de krantenkoppen in Zuid-Afrika gehaald. In 2005 werd hij als vicepresident ontslagen omdat hij grof geld had verdiend bij een grote wapenaankoop van het land. Die zaak is nog steeds in behandeling. Als president (20092018) was er de Nkandla-affaire waarbij grote sommen openbaar geld werden besteed aan zijn uitgebreid wooncomplex in dat dorp. Een miniem deel moest hij achteraf terugbetalen.

Maar meeste aandacht trok de zogeheten staatskaping waarbij hij zich niet alleen zou hebben laten omkopen door de Gupta’s, de beruchte Indische zakenfamilie, maar waarbij deze zelfs inspraak zouden hebben gehad bij de aanstelling van kabinetsleden.

Slim spel

Stalingradtactiek

Het deltavariant van corona werd bij 10 migranten op Lampedusa vastgesteld.

“De deltavariant gevonden bij 10 migranten op Lampedusa: bijzonder ernstig, zeker als men weet dat er op minder dan één week 2.500 zijn geland. Sinds het begin van dit jaar registreerden we 17.698 migranten, tegenover 5.637 in 2020 en 2.154 in 2019.

Ik heb binnenkort een gesprek hierover met eerste minister Draghi: wat Italië deze zomer nodig heeft zijn toeristen, en geen migrantenboten.” Zo reageerde Legabaas Matteo Salvini op het bericht van de deltavariant bij migranten.

Het Nationaal Slavernijmonument in Amsterdam tijdens de vorige editie van het Ketikoti feest.

PIET VAN NIEUWVLIET

Na zijn afzetting begin 2018, werd Zuma als getuige gehoord door een inmiddels opgerichte anti-corruptiecommissie onder leiding van adjunct-hoofdrechter Raymond Zondo.

Van in het begin van zijn verschijnen, midden 2019, paste de ex-president allerlei vertragingstactieken toe om zichzelf uit de wind te zetten. Nadat hij eerst onschuldig had gepleit, klaagde hij aan dat hij aan een echt kruisverhoor werd onderworpen, veinsde hij vergetelheid, bleef hij afwezig zogezegd wegens ziekte tot hij tenslotte voorzitter Zondo zelf ging wraken wegens partijdigheid. Uiteindelijk weigerde Zuma eind 2020 om nog voor de commissie te verschijnen. Deze hardnekkigheid – die in de Afrikaanstalige pers steevast Stalingradtactiek werd genoemd – leidde ertoe dat de commissie besloot het Grondwettelijk Hof te verzoeken Zuma te dwingen om

Vormt het aanpakken van Zuma een deel van het “slim spel” van president Ramaphosa, zoals politiek wetenschapper Dirk Cotzé het noemde? Via onderzoekscommissies (zoals Zondo) en parlementaire en gerechtelijke actie een aantal invloedrijke tegenstanders in de partij opzij schuiven? Voordeel is dat men er niet rechtstreeks bij betrokken raakt. Bovendien kunnen om louter materiële redenen partijleden – van hoog tot laag – er immers best aan doen voor het winnende kamp te kiezen. Waarnemers achten het dan ook meer dan waarschijnlijk dat Ramaphosa voor een tweede ambtstermijn zal kunnen gaan.

Speculaties Nu is het afwachten hoe het met Zuma's veroordeling uitdraait… Zou hij naar het buitenland willen vluchten (Rusland?), dan was dit al gebeurd. Intussen hebben veteranen uit de strijd tegen het blanke bewind aangekondigd niet te zullen toelaten dat Zuma de cel ingaat.

De kansen zijn trouwens klein dat hij ooit als een gewone gevangene zou worden behandeld. Waarschijnlijk zou hij een persoonlijke cel krijgen of terechtkomen op de hospitaalafdeling. Hij zou trouwens niet lang moeten zitten, aangezien mogelijkheden van strafvermindering bestaan. Hij zou zich daarbij kunnen spiegelen aan Shabir Shaik, destijds zijn financiële adviseur, via wie hij in de wapenaffaire smeergeld ontving. De man werd tot 15 jaar veroordeeld, maar zijn straf werd na 2 jaar en 4 maanden in een ‘soepel’ huisarrest omgezet.

JAN VAN AERSCHOT

Buitenland

8 JULI 2021

DIPLOMATIEKE VALIES

11

CHINA

Honderdjarige massamoordenaar De Chinese Communistische Partij (CCP) bestaat honderd jaar. Een eeuw vol leugens, massamoorden, terreur en oorlogen.

De HMS Defender bij het verlaten van de Zwarte Zee. Vergezeld door de Nederlandse Fregat HNLMS Evertsen.

Machiavelli's kanaal Of het Istanboelkanaal er ooit komt is een open vraag, maar feit is dat de geest van Machiavelli nooit veraf was toen het plan op Erdogans tekentafel belandde. Los van een rits praktischeconomische argumenten, is het vooral de uitgelezen manier om de machtsverhoudingen in de Zwarte Zee door elkaar te schudden.

De eerste spade is dus in de grond gestoken, maar of het megalomane project ooit de fase van de oplevering zal bereiken is onduidelijk. In Moskou speculeert men van niet, wat alleszins hun betrekkelijke radiostilte rond het onderwerp kan verklaren. Als het ooit operationeel wordt, zullen net zij het hardst de gevolgen voelen.

Eerst de waterweg. Zo'n 45 kilometer lang moet die worden, 275 meter breed en met een diepte van iets meer dan 20 meter. Gelegen ten westen van de Bosporus moet het een alternatief vormen voor de gekende doorgang die Istanboel doormidden klieft. Er zijn argumenten pro, ook al wegen die toch niet zo zwaar. Het ontlasten van de Bosporus?

Door een groter gebruik van pijplijnen is het aantal schepen dat erdoor vaart de jongste jaren systematisch aan het afnemen. Nog eentje: de veiligheid, ook al zijn de ongevallenstatistieken de jongste jaren tot quasi nihil gezakt. Wachttijden? Gemiddeld zo'n 13 uur alvorens men de tocht kan aanvatten, dat klopt. Alleen is dit vaak te wijten aan de meteorologische omstandigheden, die even verderop niet anders zullen zijn.

Neem hierbij de terechte ecologische bezwaren en de realiteit dat het financieringsdossier alles behalve rond is. Natuurlijk, het prestige van Erdogan mag wat kosten. Maar dan nog.

Montreux Het internationaal recht biedt een verklaring, meer in het bijzonder het Verdrag van Montreux (1936) dat de doorgang van de Bosporus regelt. Voor de koopvaardij is er geen restrictie, maar militair wordt de passage door quota en limieten beperkt, toch voor staten die niet aan de Zwarte Zee grenzen. Anders gesteld: Rusland mag er gerust een kruiser of een vliegdekschip doorsturen, Britten of Amerikanen niet. Wat zal echter het juridisch regime zijn waar het Istanboelkanaal onder valt?

Turkije speculeert alvast dat het Verdrag van Montreux niét van toepassing is (op dit eigenste moment zijn juristen duchtig aan het kibbelen over de kwestie). Begrijp: we kunnen rustig tol heffen en tegelijk kunnen grotere schepen richting Zwarte Zee varen. Louter technisch zou bijvoorbeeld de Queen Elizabeth, het modernste Britse vliegdekschip, zich probleemloos een weg door dat kanaal kunnen banen.

Enkele voormalige Turkse admiraals hebben in een open brief gewaarschuwd voor de veiligheidsrisico's voor de regio als dit kanaal er ooit komt. Vandaag zitten ze te brommen in een cel. Het gebeurt wel vaker voor wie in deze kandidaat-lidstaat van de EU het regime tegen de haren strijkt. Er was een Turkije waarin het leger waakte over het seculiere karakter en zelfs enkele keren een putsch pleegde. In de Ottomaanse staat van Erdogan werd het leger in 2016 na de wat vreemde couppoging grotendeels onthoofd. De gelukkigen gingen met pensioen, de rest werd de nor ingedraaid.

Krim Alsof ze een remake van de Krim-oorlog uitbeeldden, stormde een Britse Destroyer zopas nog door de Oekraïense nationale wateren aan de Krim. Met toestemming van Kiev. Begrijp: wij erkennen de Russische annexatie niet. Er werd wat op veilige afstand geschoten, enkele bommen gedropt, waarna de HMS Defender van koers wijzigde. Dergelijke incidenten zijn uitgelokt, kennen doorgaans een goede afloop, maar het kan ook slecht eindigen. Zeker als Erdogan dan de mogelijkheid creëert om het militaire tonnage in de Zwarte Zee op te drijven. Het was een bekommernis voor de onfortuinlijke admiraals om in hun pen te kruipen.

MICHAËL VANDAMME

Volgens de officiële geschiedschrijving van de CCP is de Volksrepubliek China gesticht door Mao’s troepen nadat die de Japanners hadden verslagen.

Daarmee gaat men voorbij aan het feit dat Japan al in augustus 1945 capituleerde en dat de Volksrepubliek pas in 1949 werd opgericht, na de overwinning op Tsjang Kai Tsjek en aan enkele details, zoals de oorlog in de Pacific en de atoombommen op Japan… De ‘heldhaftige’ strijd tegen de Japanse bezetters is een deel van de CCP-mythe, maar ze is volkomen fictief. De anekdote van Tsjang, die in zijn pyjama gevangen genomen werd door zijn eigen generaals die hem in 1936 dwongen een alliantie met Mao te sluiten tegen de komende Japanse invasie, is waar. Maar uit recent ontdekte documenten weten we dat Mao een stilzwijgende overeenkomst had gesloten met de Japanners en dat hij zelfs Japans geld had gekregen om zich afzijdig te houden.

Terwijl de Nationalisten vanaf 1937 al hun troepen in de strijd gooiden tegen de Japanners en daarbij zware verliezen leden, hield Mao zich koest en versterkte zijn machtsposities. Alle tussenpersonen die daarover met de Japanners hadden onderhandeld, werden later op bevel van Mao geliquideerd. Mao heeft niet of nauwelijks tegen de Japanners gevochten. Ook volgens de CCP-mythe won Mao de burgeroorlog omdat hij de steun had van de “massa’s boeren en arbeiders”. De waarheid is veel prozaïscher: in 1945, na de capitulatie van Japan, veroverden de Nationalisten heel snel Zuid- en Midden-China. Mao hield alleen nog stand in Mantsjoerije. Door massale steun van het volk?

Nee, dank zij Sovjetadviseurs en massale wapenleveringen uit de Sovjetunie, terwijl de VS vanaf 1946 een wapenembargo tegen

Tsjang Kai Tsjek instelden om hem te dwingen een compromisvrede te sluiten. Ook een communistisch propaganda-offensief in de westerse media, over deskundig opgeklopte wreedheden van Nationalistische troepen, speelde daarbij een rol.

Feiten...

• 1949 tot heden: In de “lao gai”, de Chinese Goelagarchipel, zijn zo’n 27 miljoen mensen gecrepeerd.

• 1950: Mao’s troepen bezetten Tibet. In 1959 sloegen zij een opstand neer, waarbij 87.000 Tibetanen gedood werden, bijna allemaal burgers. Zo’n 100.000 Tibetanen vluchtten naar India.

• Ook 1950: China en de USSR steunden Noord-Korea bij zijn invasie in Zuid-Korea. Na aanvankelijke successen werden de Noordelijke troepen door de Amerikanen teruggedreven tot bijna aan de Chinese grens.

Toen stuurde Mao een leger van meer dan een miljoen man naar het Zuiden en bezette opnieuw de hoofdstad Seoel.

De oorlog sleepte nog aan tot 1953.

• 1954-1955 en 1958: Chinese aanvallen op eilandjes die Taiwanees grondgebied waren.

De aanvallen werden met de steun van de VS afgeslagen.

• 1957: In zijn campagne “laat honderd bloemen bloeien” kondigde Mao een versoepeling van de censuur aan en moedigde hij zijn onderdanen aan opbouwende kritiek te leveren. Het was in zijn eigen woorden “een valstrik voor miljoenen mensen”. Honderdduizenden Chinezen die kritiek hadden geuit, zelfs op detailpuntjes, werden gearresteerd.

• 1958-1961: De “Grote Sprong Voorwaarts” was bedoeld als een versnelde industrialise-

Terwijl de nationalisten van Tsjang Kai Tsjek vanaf 1937 al hun troepen in de strijd gooiden tegen de Japanners, hield Mao zich koest en versterkte zijn machtsposities.

ring, maar ruïneerde de landbouw. Officieel verhongerden daardoor 15 miljoen mensen.

Het echte cijfer zou drie keer hoger kunnen liggen.

• 1962: Chinese troepen vallen in India binnen en bezetten enkele strategische berggebieden.

• 1966-1976: De Culturele Revolutie eiste zo’n 10 miljoen dodelijke slachtoffers. De Rode Gardisten vernielden massa’s cultureel erfgoed.

• 1979: Een Chinese invasie in het nochtans ook communistische Noord-Vietnam wordt teruggeslagen.

• 1989: Bij het neerslaan van de protesten op het Tien An Menplein en elders vielen duizenden doden.

• 2019: De CCP waarschuwde niemand voor de gevaren van het uit hun labo ontsnapte Covid-virus, waardoor de epidemie zich over heel de wereld kon verspreiden. Voorlopige balans: vier miljoen doden.

PAUL BÄUMER

CHINA/MONTENEGRO

Annexeert China stuk van Montenegro?

Dit verhaal speelt zich af op amper enkele honderden kilometers van onze veilige woonsten. In 2015 had Montenegro, een arme staat met 600.000 inwoners in het zuidoosten van Europa, het idee een autosnelweg te bouwen die het land van de ene kant zou verbinden met de andere kant en het ministaatje zou openen om de economische ontwikkeling te promoten.

Montenegro, dat niet over voldoende financiële middelen beschikte, zag zich uiteindelijk gedwongen het aanbod van China te aanvaarden. China ging akkoord om 1 miljard euro in Montenegro te investeren – ongeveer 10 procent van het totale bbp van Montenegro – tegen één bepalende voorwaarde weliswaar: dat een Chinees bedrijf de werken mocht uitvoeren. Het Montenegrijnse grondgebied werd (deels) garant gesteld voor de uitvoering van het contract.

drijf wenkt. Het sleurt daarmee Montenegro mee in zijn val, want het staatje kan de afbetalingen aan China niet aflossen.

Rechtbank China maakt zich intussen op om een stuk van het grondgebied van Montenegro op te ko-

pen, zoals het contract stipuleert, en als bij toeval valt zijn oog op een zone rond de haven van Bar: ideaal dus om de import van Chinese producten te faciliteren, waarmee Zuid-Europa kan worden bediend. De Montenegrijnse overheid wijst op het falen van het Chinese bedrijf en wil betwisten. Echter: in het contract staat zwart op wit verwoord dat in geval van betwisting de zaak voor een rechtbank wordt gebracht.... in China.

Foute berekening Helaas en ‘totaal onvoorzien’ blijkt dat het Chinese bedrijf zich heeft verrekend. De investering van 1 miljard euro is opgebruikt en amper één derde van de autosnelweg is afgewerkt.

Een Montenegrijnse ambtenaar berekende intussen dat bij de buren in Servië één kilometer 16 miljoen euro kostte, terwijl dat 26 miljoen euro in Montenegro was. Het blijkt al snel dat het faillissement voor dit Chinese be-

De snelweg in kwestie. Amper één derde is afgewerkt.

PIET VAN NIEUWVLIET

12 Interview

8 JULI 2021

11 VLAAMSE JULI FEESTDAG

Van de wedstrijden van de Rode Duivels heb ik dus geen seconde gezien.

Ik heb het volste respect voor mensen die gelukkig worden van een overwinning van de Rode Duivels. Daarentegen heb ik wel problemen met de manier waarop de federale overheid extra voordeel probeerde te halen uit die voetbalgekte en de Belgische identiteit promootte. Ik ben ervan overtuigd dat die niet bestaat. Er zijn teveel verschillen tussen Vlaamse, Brusselse en Waalse politici en hun beleid.”

“We moeten veel meer respect hebben voor onze eigen taal”

U houdt ook vaak een pleidooi voor meer respect voor het Nederlands. Gaan andere landen anders om met hun taal?

“De linkerzijde ontkent het nog vaak, maar de taal is het fundament van onze identiteit.” Aan het woord is An De Moor (58), voorzitter van de vzw Vlaanderen Feest! en de Beweging Vlaanderen-Europa. Aan de vooravond van 11 juli laat ze haar licht schijnen op de toekomst van Vlaanderen én van het Nederlands. “We moeten veel meer respect hebben voor onze eigen taal.” n De Moor ontving vorig jaar het Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap uit handen van minister-president Jan Jambon. Eerder kreeg ze ook al de “Lofprijs der Nederlandse taal” en in 2016 werd ze verkozen tot “Academica van het jaar”. De Moor werkt als taalbeleidcoördinator maar in haar vrije tijd is ze permanent aan de slag voor Vlaamse samenhorigheid. En nu 11 juli nadert, ligt haar toespraak klaar. “Het kernwoord van mijn 11 juli-boodschap is ‘sisu’. Dat is Fins voor ‘wilskracht, moed en volharding’. In Finland is dat een nationale karaktertrek, maar wij, Vlamingen, hebben het niet of te weinig. Wij hebben een federale regering zonder meerderheid aan Vlaamse kant.

Ik denk niet dat er veel landen bestaan waar je zoiets goedgekeurd krijgt. Wij laten het over ons gaan.”

Zich laten doen, is dat dan een karaktertrek van de Vlaming?

“Zo lijkt het wel. Heeft het met onze eigen geschiedenis te maken? Ik weet het niet. Met Vlaanderen Feest! en onze Beweging Vlaanderen-Europa willen we daar alleszins iets aan doen. Wij hebben al sinds 1996 van de Vlaamse overheid de opdracht om zo veel mogelijk Vlamingen bewust te maken van hun feestdag en hun identiteit. Dat gebeurt onder meer met de uitreiking van een Gulden Spoor waarbij we iemand huldigen die de economische en culturele uitstraling van Vlaanderen uitdraagt. Er is ook de Orde van de Vlaamse Leeuw waarmee we verdienstelijke Vlamingen in de kijker plaatsen. We doen bovendien hard ons best om Vlaamse artiesten en muzikanten meer kansen te geven. Zo waren we van 2006 tot en met 2009 betrokken bij de 8 ZIEME-concerten (Zo Is Er Maar Een) en van 2010 tot 2014 bij de Vlaanderen Muziekland-concerten, uitgezonden door de VRT. Het is intussen bijna onmogelijk om nog Vlaamse artiesten met Nederlandstalige muziek op televisie te zien optreden. Er is maar één “Vlaanderen feest”-concert meer op één op 11 juli.

Radio 2 heeft wel bepaalde quota gekregen om Nederlandstalige muziek te programmeren, maar ik stel vast dat dat vooral ’s nachts gebeurt. Gelukkig is er ook Ment TV, maar dat is nog te weinig bekend, vind ik.”

“Ik ben voorzitter sinds 2004 en sindsdien heb ik stilaan wel beterschap gemerkt wat de mentaliteit betreft. Vroeger hadden veel mensen nog schroom om de Vlaamse Leeuw uit te hangen op 11 juli. Die schroom verdwijnt stilaan.”

Heeft het beleid voldoende aandacht voor de Vlaamse feestdag?

“Over politiek wik en weeg ik mijn woorden. Onze vereniging is apolitiek.

Tegelijk willen we wel zo veel mogelijk steden en gemeenten overtuigen om iets te organiseren in het kader van 11 juli. We willen onze Vlaamse identiteit en onze moedertaal ingang doen vinden, niet alleen bij steden en gemeenten, maar ook in buurten en verenigingen, met Jan met de pet in het bijzonder.”

Leeft die Vlaamse feestdag wel voldoende bij de brede bevolking?

“Het is mijn droom om de Vlaamse feestdag dezelfde uitstraling en bekendheid te geven als de ‘4th of july’ in de Verenigde Staten, Koningsdag in Nederland of de ‘quatorze juillet’ in Frankrijk. Uiteraard is onze feestdag niet zo oud, maar geef ons wat krediet. De Vlaamse feestdag begint alleszins te leven. Dat merk ik op de buurtfeesten en de 11 juli-activiteiten die de jongste jaren plaatsvinden. Maar we zijn er nog lang niet.”

“Kijk maar naar die voetbalgekte van de voorbije weken. Ik heb meer Belgische tricolores zien uithangen dan er op 11 juli leeuwenvlaggen zullen te zien zijn.

Veel mensen linken onze vlag nog aan een politieke partij. En dat is niet correct. Een voorbeeldje: ieder jaar schenken we feestcheques weg voor 11 juli, maar de voorwaarde is wel dat de organisatoren van zo’n evenement wel een Vlaamse leeuwenvlag uithangen. Twee weken geleden kreeg ik een mailtje van een mevrouw die de vlag weigerde uit te hangen omdat ze dat een Vlaams Belang-vlag vindt. Het evenement werd dus geannuleerd. Sommige mensen zijn niet te overtuigen.”

“Er is geen enkele ministerpresident die meer gedaan heeft voor de Vlaamse feestdag dan Patrick Dewael en dat is een liberaal. Toen hij ministerpresident was, werd er meer budget vrijgemaakt voor 11 juli-vieringen” Het is toch niet zo vreemd om te denken dat 11 juli vooral bij de zogenaamde V-partijen gevierd wordt?

“Dat kan. Maar toch, er is geen enkele minister-president die meer gedaan heeft voor de Vlaamse feestdag dan Patrick Dewael en dat is een liberaal. Toen hij minister-president was, werd er meer

AN DE MOOR Geboren: Sint-Amandsberg, 1962 Opleiding: Germaanse filologie aan Universiteit Gent Beroep: beleidsadviseur taal, taalbeleidcoördinator aan Odisee-hogeschool en aan KUL campus Brussel.

Burgerlijke staat: wettelijk samenwonend, moeder van 3 zonen Hobby’s: inzet voor verenigingen en organisaties zoals de Beweging Vlaanderen-Europa en de Orde van den Prince

budget vrijgemaakt voor 11 juli-vieringen. Hij heeft er ook voor gezorgd dat meer verenigingen die feestdag ook echt vierden en daarvoor feestcheques konden krijgen, maar toen was er voor alles blijkbaar geld genoeg. Ik vermeld dat graag omdat we ieder jaar parlementaire vragen krijgen van Open Vld’ers die vinden dat het vieren van de Vlaamse feestdag geen geld mag kosten en dat de Vlaamse identiteit niet bestaat.”

Sinds 2014 is het ministerpresidentschap toch in handen van een N-VA’er?

“Ondanks de vele parlementaire vragen en ondanks de inspanningen van de Vlaamse regering om de begroting in evenwicht te krijgen, hebben de N-VA minister-presidenten ervoor gezorgd dat onze werking kon doorgaan.

Maar een extra feestcheque geven aan organisatoren die het Nederlandstalige lied promoten, dat kunnen we niet meer.”

U had het daarnet over de tricolore vlaggen tijdens het EK voetbal.

Hebt u zelf ook gesupporterd voor de Rode Duivels?

“Ik ben geen voetbalfan. Dankzij mijn man Dirk kijk ik wel graag naar rugby.

“Er is geen enkel land ter wereld waar men zo weinig respect heeft voor de eigen taal en de eigen artiesten als Vlaanderen. In Nederland is er ook niet veel respect voor het Nederlands, want daar zien we een sterk doorgedreven verengelsing van het hoger onderwijs. Maar goed, in Nederland is het wel zo dat mensen wier moedertaal niet het Nederlands is, snel verplicht worden om Nederlands te leren. In Vlaanderen hebben we dat dus niet.

Komiek Kamal Kharmach vertelde dat onlangs nog in een interview. Hij vond het verschrikkelijk dat zijn vader na al die jaren in ons land nog altijd geen Nederlands spreekt. Hij vindt dat een historische fout van de linkse partijen die hun electoraat willen beschermen.

Doordat het leren van het Nederlands destijds geen verplichting was, konden zijn ouders hem ook niet helpen met zijn schooltaken. Zijn familie in Nederland sprak dan weer wel perfect Nederlands.”

“Onlangs was ik in Denemarken waar ik in een wijk wandelde met veel mensen van buitenlandse afkomst. Die spreken allemaal Deens tegen elkaar en zijn duidelijk geïntegreerd. Wij zien dat hier niet. En dat is heel jammer.”

“Onze regering zou veel strenger moeten zijn voor inburgering. In Gent zie ik het stadsbestuur nu zelfs extra inzetten op de thuistaal. De communicatie in de scholen verloopt zelfs in de thuistaal. Op die manier krijgen de mensen geen enkele stimulans meer om Nederlands te leren en dus om zich te integreren. Men zou daarin veel strenger moet zijn, in het belang van iedereen. Want met een degelijke kennis van het Nederlands zorg je voor integratie, meer werkgelegenheid en vergroot je ook de toekomstkansen van kinderen.”

“Onlangs heb ik onderzoek verricht naar het verband tussen taalkennis en studieresultaten bij meer dan 8.000 studenten. Wat blijkt? Eerst en vooral: de taalvaardigheid daalt ieder jaar lichtjes. En een tweede belangrijke vaststelling: studenten wier moedertaal niet het Nederlands is, scoren beduidend slechter. Als we die jongeren meer slaag- en dus toekomstkansen willen geven, gaan we beter en meer moeten inzetten op hun kennis van het Nederlands.”

“Vroeger hadden veel mensen nog schroom om de Vlaamse Leeuw uit te hangen op 11 juli. Die schroom verdwijnt stilaan” Slotconclusie: we moeten trotser zijn op onze taal?

“Ja, en dat merk je vaak al bij de naamkeuze die ouders hun kinderen geven.

Franse ouders bijvoorbeeld zullen hun kind zelden een niet-Franse naam geven. Wij geven onze kinderen amper nog Vlaamse namen. Mijn zonen heten Pieter-Jan, Diederik en Ewoud. Veel Vlaamser kan je ze niet bedenken, toch? (lacht)” WIM DE SMET

Actueel

8 JULI 2021

13

“Brussel maakt van drugs een ‘gezellige bezigheid’” De stad Brussel kondigde aan eind dit jaar een ‘spuitruimte’ te willen openen.

Dat is een ruimte waar druggebruikers onder ‘gecontroleerde’ omstandigheden drugs kunnen gebruiken. Ook het Brussels Hoofdstedelijk Gewest maakte 5 miljoen euro vrij om een nieuw drugscentrum te openen.

Volgens minister-president Rudi Vervoort (PS) vormt het drugscentrum annex ‘spuitruimte’, dat in 2025 zijn deuren moet openen, een aanvulling op het aanbod van het huidige drugscentrum dat eveneens uitgebaat wordt door de vzw Transit.

Al spreekt men bij de vzw Transit liever niet over ‘spuitruimte’, maar heeft men het liever over een ‘gebruikersruimte met lager risico’. “Dit is geen plaats om drugsgebruik te vergemakkelijken, maar een veilige plek die een concreet alternatief vormt voor het zwerven op straat en dat overlast vermindert”, aldus de organisatie.

Transit vzw bevestigde eind vorig jaar, na kritische reacties, dat het een gewestelijke subsidie van 5 miljoen euro toegewezen kreeg. Die is volgens de vzw “uitsluitend bedoeld om de bouw van een Geïntegreerd Centrum (IC) voor verslavingszorg” te financieren. Eens geopend zullen drie organisaties er hun thuisbasis krijgen: de vzw Transit, het Medisch Centrum Project Lama en de vzw Dokters van de Wereld.

De miljoenensubsidie was in oktober goedgekeurd door het Brussels gewest “in

het kader van het Globaal Veiligheids- en Preventieplan”. Dat plan omvat zo’n negen projecten waarvan eentje dus voorziet in een “gebruiksruimte met een lager risico”.

Drugshandel en -gebruik krijgen vrij spel Desondanks ontlokt dit initiatief kritiek.

Onder meer over de wijze waarop federale budgetten worden aangewend. Brussels Parlementslid en gemeenteraadslid in Brussel Mathias Vanden Borre (N-VA) noemt het symbolisch voor het onsamenhangende drugsbeleid in Brussel.

“Dit zal drugshandel en -gebruik eerder in de hand werken”, meent hij. “Er is veel te weinig ontrading en repressie. Lokale overheden geven drugs(bendes) vrij spel en voorzien als laatste redmiddel een drugscentrum. Zonder integrale aanpak brengt dit weinig zoden aan de dijk. Integendeel, de drugsproblematiek in onze hoofdstad wordt enkel groter.”

Los van de zin van het initiatief zelf is de vraag of de keuze van de locatie geschikt is. Vervoort repliceert dat er volgend jaar overleg komt met de buurt. “Vijgen na Pa-

sen, want alles is dan reeds beslist”, klink het kritisch bij Vanden Borre.

Ook de stad Brussel wil een drugscentrum met ‘spuitruimte’ openen in de wijk Lemonnier. De specifieke locatie ervan blijft voorlopig een goed bewaard geheim.

Samen met de oprichting van het gewestelijk drugscentrum zullen er dan drie drugscentra zijn in een straal van 3 kilometer. Vanden Borre vreest een aanzuigeffect en noemt het een compleet fout signaal.

"Het gedoogbeleid en bijhorende wetteloosheid gaat een stap verder. Drugs heeft dramatische gevolgen voor onze samenleving zoals verslaving, geweld, bendes, werkloosheid, armoede, uitbuiting,... De linkse meerderheid blijft hiervoor blind en maakt drugs tot 'een gezellige bezigheid'".

N-VA eist doorlichting verdeling Fonds Europese Toppen De financiering van het gewestelijk drugscentrum roept vragen op. De totale kostprijs van het project zou 12,5 miljoen euro bedragen, waarvan 5 miljoen gefinancierd via een budget “Fonds Europese Toppen”.

Misbruik van subsidies, oordeelt Vanden Borre. “Dat Fonds Europese Toppen is niet bedoeld om een drugscentrum te financieren. Het is federale steun aan Brussel voor de beveiliging van Europese topbij-

eenkomsten en andere evenementen die te maken hebben met de internationale rol van onze hoofdstad.”

Het Brusselse parlementslid dringt aan op een grondige doorlichting van de verdeling van het EU-toppenfonds door de Brusselse regering. “Tenzij Brussel zich verder op de kaart wil zetten als (inter-) nationale drugsspil, begrijp ik de financiering niet. Ik heb in het verleden reeds aangeklaagd dat ook de financiering van de politiezones niet correct verloopt.”

Vanden Borre vreest ook dat men de wet overtreedt. “Ik stel me de vraag of dit wel in overeenstemming is met de federale drugswet. Indien men geen enkele voorwaarde stelt om ‘een spuit te komen zetten en terug buiten te wandelen’, vrees ik dat men de wet overtreedt en dat hulpverleners een aansprakelijkheidsrisico lopen.

Een drugscentrum kan enkel in het kader van een revalidatietraject”, besluit Vanden Borre.

Ook problematisch is dat alle beschikbare informatie, zoals communicatie, website, statuten en jaarverslagen van de asbl (vzw) Transit eentalig Frans zijn. Aangezien de instelling zowel door de federale overheid, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest als door de GGC gefinancierd wordt, is dat een overtreding van de taalwetten.

KRISTOF LUYPAERT

Vzw Transit : drugshulpverlening of tewerkstellingsproject?

Zestig procent meer personeel en jaarlijks vier miljoen subsidies De financiële situatie van de asbl Transit ziet er niet rooskleurig uit. Een bedrijfsrevisor liet op 31 december 2019 al optekenen dat de jaarrekening is opgemaakt ondanks een negatief vermogen van 305.239,29 euro.

De bedrijfsrevisor erkent dat het voortbestaan van deze vzw afhankelijk is van de jaarlijkse subsidiestroom van verschillende overheden. Subsidies vormen de hoofdbrok van de inkomsten van de vzw. In 2016 bedroeg de totale brutomarge 2.154.461 euro. In 2019 is dat al 4.132.225 euro. Een verdubbeling op vier jaar tijd en een toename met jaarlijks netto 2 miljoen euro.

Ondanks die budgettoename heeft de vzw al jaren een negatief eigen vermogen.

In 2016 bedroeg dat -257.073 euro. In 2018 ging het om -350.000 euro en in 2019 om -305.239 euro.

Afhankelijk van ‘financiële steun’ van subsidiërende overheden Tussen 2016 en 2019 nam het personeelsbestand exponentieel toe van 41,7 voltijds equivalenten (VTE) tot 66,4. Een stijging met 60 procent op vier jaar die doorweegt in de balans.

Dat is ook de bedrijfsrevisor niet ontgaan.

Het rapport vermeldt onder meer een aantal “significante tekortkomingen in de interne controle”. De boekhouding wordt wel volgens de regels van de kunst gevoerd en gezien het negatief vermogen is duidelijk aangestipt dat “de vereniging financiële steun blijft ontvangen van de subsidiërende bevoegdheden”.

Die subsidies lijken gebeiteld te zijn, want de raad van bestuur blijkt een ontmoetingsplaats voor een aantal invloedrijke politieke figuren van vooral PS-signatuur.

Asbl Transit blijkt voor bepaalde bestuurders vooral ‘transit naar topfunctie’ Tot 7 december 2020 zetelde huidig minister Karine Lalieux (PS) in de raad van

bestuur. Jamil Araoud, eveneens van PS-signatuur en voormalig directeur van het vehikel “Brussel Preventie en Veiligheid”, werd kabinetschef bij minister van Defensie Ludivine Dedonder (PS).

Volgens de politieke geplogenheden kon de PS deze plaatsen invullen. Zo kwam Zian Khalid (PS), OCMW-voorzitter van Brussel en voormalig kabinetsadviseur van de Brusselse minister van Cultuur Fadila Laanan in de raad van bestuur. Het andere postje ging naar een invloedrijke CD&V’er uit Roosdaal. Yves Bastaerts maakte de voorbije jaren een blitzcarrière en geniet de steun van de PS. Sinds 2019 was hij adjunct-directeur-generaal van “Brussel Preventie en Veiligheid” (BPV) waar hij rapporteerde aan… Jamil Araoud. Bastaerts was eerder adjunct-directeur-generaal bij Actiris, de Brusselse tegenhanger van de VDAB. Tussen 2014 en 2019 was hij kabinetschef van Brussels staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V).

Sinds 1 juli oefent hij ook ad interim de functie uit van Hoog Ambtenaar voor de Veiligheid. In het Brussels Parlement waren er wel vragen over het dubbele petje dat Bastaerts draagt.

Hij volgde Scholliers, een vertrouwelinge van Joëlle Milquet (CDH), op die een negatieve evaluatie kreeg en die haar mandaat niet verlengd zag.

Er is intussen beroep aangetekend omdat Bastaerts zowel directeur is bij BPV, onder de voogdij van het Gewest, als Hoge Ambtenaar, die een brugfunctie vervult tussen het Brussels Gewest en Binnenlandse Zaken.

Nog een bestuurder van PS-signatuur is advocaat Julien Uyttendaele, zoon van grondwetsspecialist Marc Uyttendaele, die op zijn beurt gehuwd is met Laurette Onkelinx.

Uyttendaele is Brussels parlementslid én maakt net als Zoé Genot deel uit van de

‘legaliseringslobby’. Op 8 maart 2019 diende hij bij het Franstalig Brussels parlement (COCOF) een “ordonnantievoorstel” in dat de creatie van “consumptieruimten met een lager risico” mogelijk maakt.

Uyttendaele nam ook parlementaire initiatieven inzake legalisering van cannabisgebruik en profileert zich als een fel criticus van het huidige model van bestraffing.

de spuiten afleveren. Met twee Brusselse korpschefs in de raad van bestuur is die juridische kwestie ongetwijfeld volledig uitgeklaard…

Terreurverdachte Oussama Atar Ook lid van de raad van bestuur tot februari vorig jaar, is de Brusselse Zoé Genot (Ecolo) die Kamerlid was tussen 1999 en 2014 en een voorstel indiende tot legalisering van cannabis. Intussen is ze Brussels parlementslid en sinds oktober 2020 ook deelstaatsenator.

Genot is niet onbesproken. Ze lobbyde om terreurverdachte Oussama Atar uit een Iraakse gevangenis vrij te laten wegens ‘medische redenen’. Atar beweerde in de gevangenis te zijn beland als hulpverlener.

In werkelijkheid blijkt hij volgens Justitie betrokken te zijn geweest bij de aanslagen in Brussel van maart 2016 evenals bij andere IS-terreurdaden. Oussama Atar, afkomstig uit Laken, zal ook mee terechtstaan voor de aanslagen van 22 maart 2016, hoewel hij mogelijk al overleden is.

Ook hoofdcommissaris Michel Goovaerts en Frederic Dauphin hebben een zitje bij asbl Transit. De eerste is korpschef van politiezone Brussel Hoofdstad Elsene, de laatste is korpschef van politiezone Brussel Noord. Hun aanwezigheid is op zijn minst opmerkelijk.

Voorstanders van ‘spuitruimten’ benadrukken de voordelen met betrekking tot ontlasting van de publieke ruimte.

Erg controversieel aan dit ‘preventieve’ systeem blijft echter dat er ook automaten geïnstalleerd zijn die gesteriliseer-

Hotels en restaurants waar Vlamingen thuis zijn

Achouffe 19 - 6666 Wibrin (Houffalize) Wij zijn vlamingen Tel.: 061 28 81 82

www.lespine.be

‘Waar tafelen een hoffelijke bezigheid wordt’ Huwelijken - Recepties - Banketten - Seminaries

Fruithoflaan 15 - 2530 Boechout - 03/455 07 67 www.kasteelfruithof.com

14 Cultuur

8 JULI 2021

CULTUUR

FILM

Mythic Quest “Mythic Quest” is een werkplekkomedie over een team computerspelontwikkelaars, van de makers van de legendarische sitcom “It’s Always Sunny in Philadelphia”. De reeks is te bekijken op Apple TV+.

Mythic Quest volgt een team van videospelontwikkelaars achter het gelijknamige (fictieve) computerspel.

Mythic Quest is een MMORPG of “massively multiplayer online role-playing game”: een soort rollenspel waarbij een heleboel spelers gezamenlijk in een grote online-wereld spelen. Het spel staat bij aanvang van de reeks op het punt om een eerste groot uitbreidingspakket te krijgen: Raven’s Banquet. Het team wordt geleid door de narcistische en excentrieke Ian Grimm (gespeeld door Rob McElhenney). Grimm gaat constant in de clinch met zijn collega: programmeur Poppy Li (Charlotte Nicdao).

Mythic Quest komt uit de koker van McElhenney, Megan Ganz en Charlie Day, allen belangrijke creatieve krachten achter de onvolprezen sitcom It’s Always Sunny in Philadelphia. Die televisiereeks volgt de exploten van een groep narcistische vrienden die een Ierse pub uitbaten in Philadelphia, met onder meer McElhenney, Day, Kaitlin Olson, Glen Howerton en niemand minder dan Danny DeVito in de hoofdrollen. “Sunny” wordt doorgaans beschouwd als een van de beste komische televisiereeksen ooit en is intussen de langstlopende sitcom in de Amerikaanse televisiegeschiedenis.

We kunnen eender waarheen In Hasselt loopt een dubbeltentoonstelling rond Brecht Evens. Hij is een prominent vertegenwoordiger van de nieuwe golf Vlaamse illustrators die ook internationaal hoog aangeschreven staan.

Brecht Evens is geboren in 1986 in Hasselt. Hij studeerde illustratie aan de Luca School of Arts in Gent. Zijn debuutstrip “Boodschap uit de Ruimte” (2005) kende meteen succes. De grote doorbraak kwam er in 2009 met “Ergens waar je niet wil zijn”, het album dat werd bekroond met de eerste Willy Vandersteenprijs en met de speciale juryprijs op het gerenommeerde stripfestival van Angoulème.

Nadien werd het album nog genomineerd voor een Eisner Award, de prestigieuze Amerikaanse stripprijs.

Verscheidene van Evens’ graphic novels zijn wereldwijd in vele talen vertaald. Naast beeldverhalen maakt de kunstenaar eveneens tijdschriftillustraties, vrije grafiek, schilderijen en animatiefilms. Vanuit Parijs verovert hij de wereld. De internationale faam resulteerde vorig jaar in een eerste grote overzichtsexpo in het Cartoonmuseum van Basel. En nu keert Evens terug naar zijn geboortestad voor de dubbeltentoonstelling “We kunnen

eender waarheen”.

Het Stadsmus in Hasselt vertelt niet enkel de stadsgeschiedenis. Het pakt ook uit met tijdelijke tentoonstellingen waarbij het mikt op een jonger publiek. Dit voorjaar was striptekenaar Stef Vanstiphout er te gast en nu is het de beurt aan Brecht Evens. De tweede locatie van de expo is Villa Verbeelding.

We maken kennis met de illustrator van de kleurrijke drukte en de thema’s die hij verbeeldt: de bruisende stad, de natuur die overwoekert, het nachtleven.

De overvolle prenten lijken het product van oeverloos tekenplezier, maar

het is meer dan dat. De mensen lopen in dichte drommen bij elkaar in straten of feesten, opeengepakt in discotheken en toch schuilt er eenzaamheid in al die drukte. Anderzijds presenteert Brecht Evens ons de natuur in frisse aquarellen. Ook de natuur is overweldigend en doet ons verdwalen.

Door de sobere presentatie krijgen de illustraties alle aandacht. Kleine werken wisselen af met grote, er zijn video’s met Brecht Evens die zijn werk toelicht, tien jaar geleden in Brussel en nu in Parijs.

MMMV

Dubbeltentoonstelling “Brecht Evens. We kunnen eender waarheen”, nog t.e.m. 16 oktober 2021, Het Stadsmus en Villa Verbeelding, Hasselt, www.brechtevenshasselt.be

Kan Mythic Quest tippen aan Sunny?

Dat succes betekent dan ook dat de jongste creatie van McElhenney daar haast onvermijdelijk mee vergeleken zal worden. Kan Mythic Quest tippen aan It’s Always Sunny in Philadelphia? Het korte antwoord is nee.

Mythic Quest is simpelweg niet zo hilarisch als die andere reeks en durft, in tegenstelling tot Sunny, weleens de politiek correcte toer op te gaan. Dat wil evenwel niet zeggen dat Mythic Quest niet zijn eigen sterktes heeft en niet de moeite waard is om naar te kijken.

Een van de grootste pluspunten van Mythic Quest zijn de personages en de acteurs die ze vertolken.

Naast McElhenney spelen ook enkele andere relatief bekende televisiegezichten mee. F. Murray Abraham speelt sciencefictionschrijver C.W. Longbottom, een bij momenten hilarische pastiche van de libertarische, psychedelica nuttigende sciencefictionschrijvers van de jaren ’70 en ’80. Fans van komediereeks Community zullen zonder twijfel Danny Pudi (beter bekend als Abed) herkennen, die in Mythic Quest het gehaaide en meedogenloze ‘hoofd monetisering’ Brad vertolkt. Liefhebbers van Sunny herkennen dan weer David Hornsby, bekend om zijn vertolking van de aan lagerwal geraakte priester Rickety Cricket in die eerste reeks. In Mythic Quest speelt Hornsby David Brittlesbee die op papier de baas is van het team spelontwikkelaars, maar in werkelijkheid door zowat alle andere werknemers gepest wordt.

Het is geen The Office, maar als werkplekkomedie valt Mythic Quest aardig te pruimen. De reeks is vooral leuk omdat de videospelindustrie en bijhorende ‘gaming-community’ met oprechte liefde en interesse worden weergegeven. De serie is bovendien slim geschreven en durft soms op gewaagde wijze van de standaard sitcom-formule af te wijken. De beste afleveringen zijn die welke niet louter op grappen en grollen mikken, maar investeren in het verkennen van de achtergrondverhalen van de personages.

PIETER VAN BERKEL

BOEK

“Door velen vergeten, door weinigen herinnerd” Zaventem/ Maalbeek, 22 maart 2016. Een datum die ruim vijf jaar in ons geheugen staat gegrift. Voor velen werd met een schok duidelijk dat islamterreur niet enkel in Parijs, Londen en Madrid bittere ernst was.

De aanleiding van de aanslag was de arrestatie van Salah Abdeslam, mede het brein van de bloedige aanslagen in Parijs enkele maanden eerder. U herinnert zich misschien nog de beelden van de verwilderde Marokkaan die de wagen wordt ingesleurd door enkele zwaarbewapende agenten.

niet in. De haren op je armen komen helemaal recht wanneer SIE-agenten die gewond raken tijdens een inval zonder afscheid op straat belanden en zelfs moeten procederen om hun medische kosten terugbetaald te krijgen.

“Terroristenjager” vertelt het verhaal van een van de mannen achter die bivakmutsen. Zelden krijgt men een beeld van wie voor het Speciaal Interventie Eskadron (SIE) werkt, vroeger bekend als de Groep Diane.

Lionel D. doorbreekt de anonimiteit.

Samen met journaliste Annemie Bulté krijgt de lezer een beeld van de keiharde training, waarbij mentale uithouding misschien nog belangrijker is dan fysieke paraatheid.

Tot 2015 hielden deze circa 50 elite-agenten zich bezig met de arrestatie van gevaarlijke criminelen of het verijdelen van gevangenisopstanden.

Enkele bekende namen passeren de revue: Nordin Benallal, Farid le Fou, Murat Kaplan. Het gebrek aan etnische diversiteit valt meteen op.

Heeft u nog wat vakantiebudget of zoekt u een goed boek om de zomerdagen door te komen, voeg dan zeker dit werk toe aan het stapeltje.

Het boek is uitermate vlot geschreven, biedt inzicht in een tot voor kort onbekende sectie van de politiediensten en toont hoe kwetsbaar onze samenleving is voor misdaad en terrorisme. Bovendien zwijgt de oudagent niet wanneer hij de kans krijgt om de vele pijnpunten bloot te leggen van het Belgische systeem. De slechte werking van politietop, gerecht en politiek, die zelfs de hardste jongens binnen het SIE lijkt klein te krijgen.

Voor de ex-collega’s van Lionel D. is dit boek een mooi eerbetoon.

Parijse regen, Brusselse spetters Na de aanslagen op de redactie van Charlie Hebdo starten de Staatsveiligheid en het gerecht met allerhande huiszoekingen. In Verviers loopt het bijna fout af wanneer IS-aanhangers

met oorlogswapens terugschieten naar het SIE. Voor hen is nu ook aan den lijve duidelijk dat we terug in oorlog zijn. Een helse periode van ruim anderhalf jaar breekt aan met continue beschikbaarheid, levensgevaarlijke acties en permanente focus.

De mannen zijn getraind om in moeilijke omstandigheden te opereren, maar het gebrek aan middelen en erkenning doen verscheidenen ‘kraken’. Lionel D. noemt een kat een kat. Hij hekelt het gerecht dat lakse straffen uitspreekt voor criminelen en terroristen. Hij vermeldt de rol van de politiek, die bol staat van de loze beloftes over meer budget en decoraties. Hij sneert naar het commando dat met de eer gaat lopen van geslaagde acties, maar agenten van wacht laat slapen op de grond en niets doet aan de gebrekkige hygiëne of de erbarmelijke toestand van de kazerne. Ook psychologische steun voor hen die de dood letterlijk in de ogen keken, zit er

Aanrader

PIETER VANDERMOERE

Lionel D., “Terroristenjager - In het hart van de Speciale Eenheden” Lannoo, 2021 - 240 bladzijden 22,99 euro ISBN: 978 940 1469 87 6

Brieven

8 JULI 2021

GESCHIEDENIS

Hoe de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie ontstond delingen met de Hongaarse elite resulteren in een onvervalste confederatie.

De dubbelmonarchie

De opening van het Hongaarse parlement na de revolutie van 1848

Hongarije heeft een lange en soms bloedige geschiedenis achter zich waarover we in West-Europa zeer weinig weten. Eén moment springt er voor mij als Vlaming uit. De Kiegyezés-Ausgleich (letterlijk “compensatie” of “tegemoetkoming”) waarmee in 1867 de confederale staat Oostenrijk-Hongarije tot stand komt.

Door een toeval de Habsburgers aan de macht Toeval is belangrijk in de geschiedenis. In 1526 verdedigt de 20 jarige koning Lajos II van Bohemen, Hongarije en Kroatië zich tegen de Ottomaanse agressie. Hij is gehuwd met Maria (zuster van Karel V en opgevoed in Mechelen). Zijn zuster is de vrouw van Ferdinand, de jongere broer van Karel. Het leger van Lajos wordt vernietigend verslagen en de koning verdrinkt tijdens de terugtocht. Via zijn vrouw volgen Ferdinand en zijn Habsburgse nazaten hem op, al heerst Ferdinand maar over een klein westelijk niet-bezet deel van Hongarije. In de loop van de eeuwen slagen de Habsburgers erin de Ottomanen steeds verder terug te dringen en het oude Hongaarse koninkrijk te herstellen en uit te breiden. Maria Theresia die als vrouw normaal geen recht heeft op al die tronen, slaagt er toch in zich tegen half Europa te handhaven omdat de hoge Hongaarse adel haar steunt en als “koning” erkent. Haar zoon Joseph II vergeet dat graag en probeert al zijn staten als verlicht despoot dezelfde wetten op te leggen. Een middel daartoe is het gebruik van het Duits als eenheidstaal. Dat lukt niet en weldra heeft het rijk van de Habsburgers een veel grotere vijand in revolutionair Frankrijk.

Na de nederlaag van Bonaparte in 1814 daalt de rust opnieuw neer over Europa. Het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie is afgeschaft en voortaan noemt de heerser in Wenen zich keizer van Oostenrijk.

Hij profiteert van de vrede om ook in Hongarije zo absolutistisch mogelijk te regeren, al behoudt het land nog een eigen constitutie en een eigen Staten-Generaal waar de adellijke grootgrondbezitters alles in hun voordeel regelen. Het revolutiejaar 1848 verandert de

w w w. v l a a m s c h e l e e u w. c o m

situatie. Zoals in Parijs en Berlijn wordt ook in Wenen gewelddadig geprotesteerd tegen Ancien-Regimetoestanden. Een zwakke keizer en zijn regering zijn bereid toegevingen te doen, want elders in het rijk komt ook Lombardije in opstand en daar profiteert de burgerij in Hongarije van. Op korte tijd nemen zij in het land de macht over en democratiseren ze het met voor die tijd revolutionaire maatregelen als persvrijheid, vergadervrijheid en verkiezingen (met dank aan het Brusselse voorbeeld van 1830). De keizer treedt af en wordt opgevolgd door zijn zeventienjarige neef Franz Joseph; vriendelijke jongen maar opgevoed in een aartsreactionair hof. Aanvankelijk aanvaardt de Hongaarse burgerij hem nog als staatshoofd, maar na de herovering van Lombardije door maarschalk Radetzky (die van de mars) wil Wenen opnieuw het absolutisme invoeren. De Hongaarse burgers radicaliseren, richten een eigen leger op, roepen de republiek uit en verslaan de keizerlijke troepen. Wenen doet een beroep op de keizer van Rusland en de Hongaarse legers worden tussen de legers van Oostenrijk en Rusland vermalen. Franz Joseph zegeviert tien jaar lang, maar dan verliest hij Lombardije in een oorlog met Frankrijk en het begint weer te gisten in Hongarije. Hij wil onderhandelen met de Hongaarse adel en burgerij; aangespoord door zijn vrouw keizerin Elisabeth (“Sissi”) die Hongaars studeert en dol is op het land. De keizer keurt veel hervormingen van 1848 goed, maar over de staatsstructuur blijft het een dovemansgesprek tot 1866 wanneer Pruisen na een korte oorlog Oostenrijk vervangt als belangrijkste Duitse staat en het land uit Duitsland gooit. Deze keer begrijpt Franz Joseph het gevaar voor zijn dynastie en de onderhan-

Het rijk van de Habsburgers (het grootste in Europa na Rusland) krijgt een nieuwe naam: Oostenrijk-Hongarije. De keizer kondigt een volledige amnestie af voor de rebellen van 1848. Ieder van de twee staten voert autonoom zijn eigen binnenlandse politiek op alle domeinen. Stemrecht verschilt dus in de twee landen. Oostenrijk en Hongarije gaan wel akkoord een gezamenlijke handels- en tolunie te vormen. Gemeenschappelijk zijn alleen de ministeries van Buitenlandse Zaken, Oorlog en Financiën. Er is dus maar één leger. Dat ministerie van Financiën is alleen bevoegd geld in te zamelen voor de goede werking van die twee andere gemeenschappelijke ministeries. Een gemeenschappelijk Hooggerechtshof komt nooit van de grond. De ministers van die drie ministeries vormen geen rijksregering en vergaderen altijd met de minister-presidenten van Oostenrijk en Hongarije, die in de praktijk een vetorecht bezitten.

Het woord “Rijk” wordt zelfs niet meer gebruikt. Ieder land heeft zijn eigen parlement. Gezamenlijke besluiten zijn mogelijk als er een meerderheid is in ieder van de twee parlementen. De lijm tussen de twee staten is natuurlijk het staatshoofd; keizer in Oostenrijk en koning in Hongarije. Eind 1867 legt Franz Joseph, negentien jaar nadat hij al staatshoofd in de realiteit is, de koninklijke eed af en wordt hij officieel door alle Hongaren erkend. De koning van Hongarije moet uiteraard de landstaal kennen en ieder jaar verplicht een tijd in Budapest wonen. Iedere tien jaar beslissen de twee staten hoeveel ze elk betalen voor leger en buitenlandse politiek (36 procent voor Hongarije in 1907).

Magyarisatie Op papier is alles geregeld, maar de praktijk is weerbarstiger.

In het Oostenrijkse deel leven belangrijke minderheden zoals Tsjechen, Slovaken, Slovenen, Polen, Italianen en Kroaten. De Oostenrijkers geven toe dat ze in een veelvolkerenstaat wonen en voorzien faciliteiten. In Hongarije is maar 48 procent van de bevolking Hongaars, maar met een uitgekookt cijnsstelsel slagen de Hongaren erin bijna alle parlementszetels te bezetten. Slovaken, Roethenen, Roemenen en Serviërs hebben niets te vertellen. Alleen het oostelijk deel van Kroatië dat op de Ottomanen heroverd werd, krijgt een beperkte autonomie. Van bij de aanvang hebben de Hongaren één doel: al die andere volkeren op enkele tientallen jaren magyariseren (of hongariseren). In de minderheidstalen zijn alleen lager onderwijs en wat plaatselijke contacten met onderdanen mogelijk. Hongaars is de enige taal bij de overheid en in het hoger onderwijs.

Alleen in Hongaars-Kroatië zijn er echte faciliteiten. Tot 1914 verandert er niets. De Hongaren hebben een bloedhekel aan troonopvolger Franz Ferdinand die meer aan een federatie met al die volkeren denkt dan aan een tweevoudige confederatie. Ze zijn er niet rouwig om als hij in Sarajevo met zijn vrouw vermoord wordt. Vier jaar later is Hongarije tot een derde van zijn vooroorlogs gebied herleid en leven er miljoenen Hongaren buiten het gekrompen vaderland.

JAN NECKERS

15

LEZERSBRIEVEN GECAMOUFLEERD COMMUNISME Pallieterke, Als een intelligente en goed gedocumenteerde Alain Grootaers topliberalen zoals De Croo en Rutte, n.a.v. die nieuwe Hongaarse wet op de kinderbescherming, beschuldigt van "gecamoufleerd communisme”, dan lijkt dat monumentaal contradictorisch en dus ongelofelijk te zijn.

Maar, alles wel overwogen, blijkt het, jammer genoeg voor onze samenleving, wel juist te zijn.

Jozef Vandenberghe - Ninove

HET HYPOCRIETE KNIETJE VAN LUKAKU Pallieterke, Met het zogenaamde knietje zouden onze voetballers het racisme aanklagen. “Ik vecht voor rechtvaardigheid”, stelde Romelu Lukaku. “Ik vecht voor diversiteit.”

Dezelfde Lukaku speelt voor een club in Milaan die in handen is van Suning, een Chinees megabedrijf. Grote baas is de miljardair Zhang Jindong. Hij maakt deel uit van het belangrijkste adviesorgaan van de Communistische Partij, dat jaar na jaar de repressie van Peking bevestigt ten aanzien van de Oeigoeren of de Tibetanen. Deze man verklaarde: “Enkel door de heerschappij van de partij te steunen kunnen we de wederopstanding van de Chinese staat mogelijk maken.”

Dat is mijnheer Zhang, de baas van knielende Lukaku. Misschien moet Lukaku eens een woordje gaan praten met zijn geldschieter-baas over de onderdrukking van minderheden in China of de nieuwe Chinese uitbuiting in Afrika. Hij zal ver komen met zijn knietje.

Swa Cauwenbergh - A ntwerpen

TEGENOFFENSIEF Pallieterke, Volgens Tom Van Grieken (‘t Pallieterke van 1 juli) is zelfhaat de grootste bedreiging voor onze samenleving, niet de massa-immigratie en de islamisering.

In het Westen zijn massa-immigratie, islamisering en zelfhaat niet van mekaar te scheiden. Het ene is het gevolg van het andere. Uitgangspunt is een samenleving met een groen-linkse volksvreemde 'elite' die het beleid bepaalt en alle heil ziet in een soort cultuurmarxisme. Zij haat de eigen identiteit met haar in hun ogen 'bekrompen' cultuur en tradities. Een globalistische visie komt te staan tegenover een nationalistische visie. Ook al is het een minderheid, weliswaar hardroepend en steeds in het offensief, toch heeft die 'elite' de touwtjes in handen, zowel in de politiek, de cultuur, het onderwijs als in de media. Zij bepaalt wat goed en niet goed is voor het volk. Door de massa-immigratie van overwegend mensen met een islamitische achtergrond, die meestal moeilijk te integreren zijn, niets in de weg te leggen en zelfs aan te sporen, wil die volksvreemde 'elite' de druk op de eigen bevolking en haar cultuur en tradities opvoeren om zodoende het nationalisme de kop in te drukken. Een doelbewuste politiek dus van die oikofobe elite. Hoog tijd dat al degenen die onze identiteit, cultuur en tradities in ere willen houden

in het tegenoffensief gaan en een dam opwerpen tegen deze volksvreemde elite en haar nefast beleid.

Willy Van der Meulen – Ternat

ZUCHT NAAR ZELFSTANDIGHEID Pallieterke, Het succes van de N-VA in 2014 was het zoveelste bewijs van de zucht naar zelfstandigheid en het succes van het Vlaams Belang in de jongste opiniepeilingen kwam er omdat de N-VA niet voor een staatshervorming gezorgd had.

Niet dat ik denk dat de N-VA dat kon, want ‘it takes two to tango’ en in de politiek vaak ook drie, en de andere Vlaamse partijen geloven onwrikbaar in het heil van de Belgische staat. De N-VA zal dus meeregeren in onvruchtbaarheid of onvruchtbaar in de oppositie zitten en inmiddels het spel wettelijk spelen met het Franstalige rempedaal ingedrukt. Zo lang de N-VA en het VB niet samen door één deur kunnen, zijn zelfstandigheid of confederatie slechts natte dromen.

Roger Bryssinck - Berchem

KOOSNAAMPJES Pallieterke, Heel wat volkeren zijn terecht trots op hun nationale symbolen, in het bijzonder de vlag. Vlaggen worden dan ook wel eens met een soort tederheid bedacht met allerlei koosnaampjes. Denk maar aan de “Union Jack” voor de Britten, de “Danebrog” voor de Denen, de “Estellada” voor de Catalanen, enz. Verdient onze eigen (on)geliefde nationale driekleur niet ook zo’n koosnaampje?

Wat zou je denken van de “Sjottersvod”? Dat is precies waar ze voor staat, met of zonder reclame voor brouwerijen en frisdranken.

Joris Geys - Westmalle

KNIELENDE VEDETTEN Pallieterke, Ik ben al jarenlang abonnee van ‘t Pallieterke en ben elke week blij het in mijn brievenbus te ontvangen. In vorig nummer: superartikels door Karl Van Camp (over Apartheid) en door Jurgen Ceder (Knielende Duivels). Op de duur begint men zich achterlijk te voelen met al die knielende vedetten, en voor wat?

Wordt het eens geen tijd dat de blanken voor zichzelf opkomen?

Voor mij is iedereen gelijk.

Kleur, godsdienst, geen enkel probleem. Maar die overdreven prima donna’s die veel geld verdienen en voor de rest niets dan show verkopen...

Ik vraag een beetje respect voor iedereen. Bij het minste wat je nu zegt, ben je een racist. Erg, heel erg in dit land en in Europa.

Dikke proficiat aan het hele team van ‘t Pallieterke.

H.G. - A ntwerpen

11 JULI 2021 Vlaanderen moet méér scoren zoals ’t vroeger ooit eens was met veel gulden sporen in een Europees moeras!

Gedaan met al die landen, ieder volk zijn eigen staat met ’t heft stevig in handen van een echte democraat!

EDP - Brugge

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

8 JULI 2021

Tweets van de week

Kent u de mannen van De Morgen? Altijd boos dat iets te Vlaams, te verstandig of niet groen genoeg is. De mannen die zich bij een aanslag steevast de vraag stellen of we dat niet gewoon zelf verdiend hebben en eigenlijk blij moeten zijn? kundig te maken dat de natuurliefhebber te veel geld krijgt. Nu willen we niet eens gaan uitrekenen hoeveel bijtjes beter worden van 178 miljoen, maar je kan er wel het personeelsbestand van het leger een serieus plezier mee doen.

En nu we het toch over overgesubsidieerde lulkoek hebben. Weet u wie weer terug is op Twitter? Kristof Calvo! Het meest geliefde paarse rund, als we de Milka-koe even buiten beschouwing laten, ter wereld. Na maandenlang slechts een sporadische tweet over de staat van zijn navel, is Calvo weer helemaal terug. Met zo’n zes tweets per dag. En zowaar mét kritiek op het Belgisch staatsbestel. “Ons land moet hervormd worden. België kan werken, als we dat willen, maar het moet eenvoudiger. Vandaag hadden we de eerste zitting van commissie Staatshervorming. Hopelijk lukt het om tot iets te komen.” En daarbij hoorde een foto van de Belgische senaat.

Veel vertrouwen heeft Kristof er duidelijk niet in. Een goedgelovige lezer zou kunnen besluiten dat hij in Nederland een bepaalde vorm van ‘kritisch denken’ heeft opgelopen. Maar gelukkig zijn er genoeg subsidies voorhanden om dat te counteren.

Wel, die mannen hebben het geweer van schouder veranderd. Voortaan kunnen de bloemetjes en de bijtjes hun gestolen worden. Sterker nog, de bloemetjes en de bijtjes zijn wat De Morgen betreft voortaan niets meer dan ordinaire subsidieslurpende rotzakjes. En die willen die daar nog eens nectar bovenop. Nee, de linkse garde gaat het voortaan hebben over de onderfinanciering van het Belgisch leger. Jarenlang vonden ze het prima dat onze luchtmacht bestond uit luchtballonen en zandzakjes en raketlanceerders van papier-maché, maar nu willen ze centen zien. Hoofdredacteur Bart Eeckhout tweette deze week: “We hebben geld te kort voor landsverdediging, maar geld te veel voor bos-, berm- en tuincoaches.” Nu moet u weten dat die coaches in werkelijkheid geen cent subsidie krijgen. In het beste geval komt bevoegd minister Zuhal Demir eens langs om die coaches een lieve aai over de bol te geven en een opleiding.

Daar kruipt nauwelijks een paar euro in en je krijgt er heel wat fauna en flora gratis bovenop. In tegenstelling tot pakweg de bedeling van De Morgen en andere kranten. Daar wordt zegge en schrijve 178 miljoen euro in geinvesteerd uit uw loonbriefje. Net om idiote boodschappen wereld-

1271

1

2

3

4

5

6

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Zichtbaar en hoorbaar B. Gekweekt gewas - Habijt C. Blijf overeind - Muzieknoot Bevel D. Voertuigen - Tegen E. Bepaalde speelkaart F. Ter attentie van Gebruik geen u G. Groeiwijze - Generale Staf Route Impériale H. Modetijdschrift Geroosterd brood I. Ordeverstoring - Bokslegende Renium J. Medelijden - Europeaan K. Afrikaans land - Halfgeleider die de stroom maar in één richting doorlaat L. Deel van het testament - Kring

1. Hielpen iemand 2. Niet in werking - Oppervlaktemaat Ontdoet van zijn inhoud 3. Woestijndal in Californië, ‘s zomers een van de heetste plaatsen ter wereld 4. Ingenieur - Internetlandcode voor Roemenië - Muzieknoot Programmeertaal 5. Repareerde - Platte, hoekinge pilaster 6. Temperatuur waarbij een stof voldoende damp afgeeft zodat bij een ontsteking een brand kan ontstaan - Teer 7. Gebalk - Tennisterm - Organisatie van Amerikaanse Staten 8. Maak een snee - Enigszins Daterend van 9. Grondtoon - Keizerrijk Ethiopië 10. Antilopesoort - Lichaamsdeel 11. Doe verstomd staan Van een bepaalde kleur 12. De richting waar de wind naartoe blaast Ergeren

EXCLUSIEF, EEN FRANSE KOP IN HET PALLIETERKE

La vie sexuelle des premiers Heeft premier De Croo vuile manieren gedaan met een Italiaanse pornoactrice achter de rug van zijn mama? Zette dat zijn kansen op het Belgisch premierschap op de helling? Klopt het dat hij de machtigste mediaman van Vlaanderen op zijn blote knietjes smeekte om dat vooral heel stilletjes te houden? Kocht hij het schandaal af met een bedrag van enkele tienduizenden euro’s? Prangende vragen! Er zit meer in Vivaldi dan je denkt.

Het boek ‘De doodgravers van België’ van journalist Wouter Verschelden is nu al met stip één van de meest doodgezwegen werken in de Belgische politieke geschiedenis. Het doet een beetje denken aan dat andere boek dat vooral niet gelezen mocht worden: ‘De keizer van Oostende’ van VRT journalisten Wim Van den Eynde en Luc Pauwels. Een verhalenbundel van leven en werken van Johan Vande ‘Ja, er mankeert een paar miljoen in de boekhouding van mevrouw Sihame Bakabiki maar dat is toch geen fraude?’ Lanotte. Toen was het de VRT-hoofdredacteur zelf die zijn journalisten in de rug schoot op eenvoudige vraag van keizer Johan. In het geval van ‘De doodgravers van België’ is het een zedige zelfcensuur van de Vlaamse pers. Aan de journalist Verschelden, kan het moeilijk liggen. De mens kent zijn stiel. Wouter was in een vorig leven nog hoofdredacteur van De Morgen en auteur van het voorpaginastuk: “Waarom wij het woord allochtoon niet meer in de krant gebruiken”. Daar krijg je normaal een flink aantal bonuspunten voor, maar Wouter speelde ze allemaal kwijt.

‘De doodgravers…’ is het verhaal van hoe Vivaldi tot stand kwam. En hoe het (poging tot) avontuurtje van De Croo met een pornoactrice de onderhandelingen vertraagde. We zochten ze op: schoon kind, die Eveline Dellai. U kent ze misschien van de kaskrakers ‘Ski Bums’ en ‘Are you happy to see me’. Alexander is een gezonde jongen maar dat is geheel naast de kwestie. Bron van dit alles: Gwendolyne Rutten. Ze liet daarbij ook nog eens noteren dat Alexander De Croo niet kon garanderen dat hij ‘niet chanteerbaar’ was. Nu is chantage het handelsmerk in de Belgische politiek, maar dit gaat niet over Di Rupo die nog wat Vlaams geld van doen heeft. Klinkt het al een beetje politiek relevant, dat gescharrel van Alex-

Oplossing 1270 4

5

6

A

H A N D

I

G H E

I

B

U K

E

L

E

V R

E G

C

L

E G

L

I

R

E

I

A O

D

P

L

A N E

T O

I

D E N

E

D A

T O

T

I

F

I

I

N K

E

E

R

G

E N E

E

R

K

E N N E N

H

N A

I

S

T

R I

1270

1

2

J

T

U

K

E

R

L

N A

3 E

L

L

T

E

E

7

N

D

A K

J

S

O I

E

N

I

E

R T

I

E N

E

Masjoefel Let wel, nu gaat u mij niet horen zeggen dat Rutten een betrouwbare bron is. En misschien is ze nog boos omdat ze geen minister is geworden. Dat zijn allemaal zaken waar we rekening mee moeten houden. Hell knows no fury like a Gwendolynke. Maar het zou toch een kijkje waard kunnen zijn voor dezelfde journalisten die met veel smeuïge details de politiek compleet irrelevante relatie van Liesbeth Homans en Antwerps schepen Tom Meeuws uit de doeken deden.

Of de liefde van Kris Van Dijck voor een escortmeisje. Of de favoriete gerechten van Celie Dehaene. Vettige klap, dat verkoopt doorgaans kranten. “En aan mij ligt het ook niet. Ik heb meer dan 100.000 volgers op Instragram”, merkt Eveline Dellai op. En daar is geen speld van tussen te krijgen. Wij van ’t Pallieterke gingen dan maar zelf op onderzoek en kunnen na het doorwroeten van Evelines volledige oeuvre geen spoor van Alexander De Croo vinden. Dat is op zich zeer relevante informatie. Maar één zaak kunnen we wel met zekerheid poneren, naast het feit dat mevrouw Pallieter echt wel ons werk niet respecteert en daar een irrelevante mening over heeft. En dat is meer dan u zal lezen in De Standaard of De Morgen: onze premier is meer een billenman dan een borstenman. Alles wijst toch in die richting. Vergeet het niet: u las het hier eerst.

Slimme Vlamingen kiezen Reisfamilie

T I

S

T E

M E N G E

G E N E T

9 10 11 12

E G O P

E N

8

ander? Niet iedereen is het daarmee eens.

“Wie is dat? Alexander De Croo? Als we nu ook al in het seksleven moeten duiken van de assistent van premier Vandenbroucke, is het ver gekomen. Dat interesseert onze lezers niet”, stelde een politiek commentator onomwonden, “En wie heeft er al niet eens een vettig sms’sje gestuurd naar een pornogriet? Ik alvast wel hoor.”

K

L E N

Luikersteenweg 62 • 3800 Sint-Truiden 011 705 500 • info@deblauwevogel.be

www.deblauwevogel.be