't Pallieterke van 19 augustus 2021 by 't Pallieterke

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

GEROLF ANNEMANS

EUROPARLEMENTSLID VLAAMS BELANG

INTERVIEW

“In Oost-Europa weet men hoe het er in de Sovjettijden aan toeging” Europarlementslid Gerolf Annemans (62) van Vlaams Belang is een van de architecten van een alliantie van zestien conservatieve Europese partijen die een andere EU willen. Onder de deelnemende partijen ook Fidesz, de partij van Hongaars premier Viktor Orbán. De alliantie richt zijn pijlen in belangrijke mate op het verfoeide migratiebeleid van de Europese Unie. “Bij Oost-Europese landen is er een veel grotere gevoeligheid voor het thema migratie omdat zij nog maar pas uit het communisme komen.” Dat de EU zo’n hartstochtelijk voorstander is van meer migratie, is volgens Annemans de consequentie van het globalisme. “Dat globalisme krijgt vorm in een conglomeraat van de linkerzijde en het kapitalisme. De linkerzijde hangt vast aan een soort materialistisch marxisme dat ook in intellectuele kringen heel sterk leeft. Volgens dat marxisme heeft het geen belang welke cultuur of identiteit je hebt. We zijn allemaal mensen, allemaal wereldburgers. Maar dat is onzin. Iedereen weet dat, iedereen voelt dat.”

ECONOMIE

TOEN GOUD EEN SPEELTJE VOOR BELEGGERS WERD COLUMN OVER

DELPHINE LECOMPTE EN PEDOFILIE “WOKETHEOLOGIE EN BIPOLAIRE ONTWRICHTING”

POLITIEK

De barbaren opnieuw aan de macht in Afghanistan

8-9

20 jaar waren de Amerikanen in Afghanistan, terwijl ze het land en zijn leger probeerden op te bouwen om te weerstaan aan de aanvallen van de islamitische extremisten van de taliban. Op 20 dagen viel de hele constructie in puin. President Joe Biden wilde de laatste Amerikaanse soldaten laten vertrekken op 11 september, een symbolische datum, precies 20 jaar na de aanslag op de WTC-torens in New York, maar uiteindelijk was het Afghaanse leger sneller van het terrein verdwenen dan het Amerikaanse. De wanverhoudingen spreken tot de verbeelding. De kost van de Afghaanse operatie voor de VS en andere westerse landen bedraagt het tienvoudige van het gehele bruto binnenlands product van dat land in dezelfde periode. Op het terrein vocht het machtigste en best bewapende leger ter wereld een strijd uit tegen een armzalige militie, met als eindresultaat een complete triomf voor die militie. 20 jaar nadat de taliban van de macht zijn verdreven, is alles weer als voorheen. Erger zelfs, lokale krijgsheren als Massoud, die toen nog weerstand boden en verhinderden dat de fundamentalisten het hele land in handen kregen, zijn nu van het toneel verdwenen. President Joe Biden op 8 juli: “De waarschijnlijkheid dat de taliban alles onder de voet lopen en heel het land veroveren, is heel onwaarschijnlijk.” Zijn taalfout kan hem vergeven worden, zijn inschattingsfout is vele malen groter. Zelden werden de beweringen van een politicus zo snel en zo flagrant door de feiten achterhaald.

De staat van genade, waarin journalisten bereid waren de fouten van Biden te negeren omdat hij als het antwoord op Trump wordt gezien, zou wel eens voorbij kunnen zijn. De Amerikaanse president was trouwens ook al aan het struikelen over het immigratieprobleem aan de Amerikaanse zuidgrens.

Afghanen Wij krijgen er ook een immigratieprobleem bij, want alles wat er ook maar kan fout gaan in een land in Afrika of het Midden-Oosten, heeft altijd hetzelfde gevolg: een immigratie naar Europa van degenen die zich als slachtoffer kunnen presenteren. En zoals steeds zullen die ‘vluchtelingen’ opnieuw alle tussenstations, de landen waar ze nochtans tussen islamitische verwanten zouden kunnen verblijven, overslaan om naar terminus Europa te reizen. Sebastian Kurz, kanselier van Oostenrijk, had twee maanden geleden, na de

lustmoord op een meisje van 13 door een paar Afghanen, de moed om twee groepen onder de migranten als bijzonder problematisch te bestempelen: Afghanen en Tsjetsjenen. Afghanistan is een achterlijk land waar oorlog al 42 jaar dagelijkse kost is. Dat weerspiegelt zich in de mentaliteit van zijn inwoners. Dat betekent niet dat die geen hulp of bescherming verdienen, maar dat dient te gebeuren in een naburig land, niet in Europa. Terecht wordt nu gevreesd voor het lot van vrouwen in het nieuwe islamitische regime. Waarom kunnen we er nu dan al zeker van zijn dat de meerderheid van de ‘vluchtelingen’ opnieuw jong en mannelijk zal zijn? Ook nu zullen naïviteit en sentimentaliteit er Europa weer toe brengen om economische immigranten op te vangen, waaronder evengoed supporters van de taliban als mensen die voor de taliban op de vlucht zijn. JURGEN CEDER

MINISTER VAN ENERGIE VAN DER STRAETEN (GROEN) EN DE GASBELANGEN

ACTIEGROEPEN EN KLIMAATTERRORISTEN

INTERVIEW

“Socialisme of uitroeiing”

VIKING GENOOTSCHAP

ERIK DE QUICK

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-7 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 33 • donderdag 19 augustus 2021

€ 3,00

“Bij de Vikingen was de inzet voor de gemeenschap de maatstaf”

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Opinie

19 AUGUSTUS 2021

Van Afghanistan tot het Sint-Jansplein Vorige week schreef ik in mijn stukje over hoe het dagelijks leven op het Antwerpse Sint-Jansplein en in de omliggende straten kreunt onder het toenemend drugsgebruik. De toestand in Afghanistan zal de toestand alleen maar verergeren. Er zijn een paar soorten drugs die in het algemeen in omloop zijn, zoals cannabis, die hoofdzakelijk vanuit Noord-Afrika wordt ingevoerd. Daarnaast is er de cocaïne die gekweekt wordt in Zuid-Amerika en via containers vervoerd wordt naar Europa, met Antwerpen en Rotterdam als belangrijkste havens. Dan zijn er nog de synthetische drugs, zoals XTC en Crystal Meth, die aangemaakt worden in lokale drugslabo’s in eigen land. Vooral Crystal Meth is aan een opgang bezig, overgewaaid uit de VS en vrij gemakkelijk te produceren. Maar de drugsoverlast op het Sint-Jansplein wordt vooral veroorzaakt door gebruikers van heroïne. Ze gebruiken de ondergrondse garage als locatie voor hun inspuitingen en hun roes. De verslaving aan heroïne is enorm schadelijk voor het lichaam en de aftakeling begint al vrij snel. Wie cannabis of cocaïne gebruikt, en zijn verbruik een beetje onder controle houdt, kan dat jaren volhouden en voor de buitenwereld geheimhouden. Ik ken verschillende politici die regelmatig een ‘lijntje coke’ snuiven, maar voor het overige heel normaal kunnen functioneren. En neen, ik noem geen namen… Een parlementariër die zich wat vermoeid voelt, wéét in welk kantoor in het parlement hij of zij moet zijn om aan wat cocaïne te geraken. Maar regelmatige gebruikers van heroïne, die kun je zo herkennen. Daar gaat de lichamelijke aftakeling veel sneller. Wat heeft dat nu te maken met de toestand in Afghanistan? Wel, de taliban hebben hun oorlogskas jarenlang gevuld met de opbrengst van de heroïnehandel. Anders gezegd: 90 procent van alle heroïne komt uit Afghanistan, de rest komt uit Pakistan, in het grensgebied met Afghanistan. Via smokkelroutes doorheen Iran en Turkije wordt de heroïne naar Europa getransporteerd. Onderweg wordt er wel wat in beslag genomen, maar jaarlijks komt er toch nog zo’n (naar schatting) 120 ton heroïne toe in Europa. In Iran wordt er hard opgetreden tegen smokkelaars. Elk jaar worden er enkele honderden gepakt, ter dood veroordeeld en opgehangen. Maar Afghanistan is dus - met goedkeuring van de taliban - de grootste producent van heroïne. De kans is klein dat dit in de toekomst zomaar zal veranderen, want de lokale boeren verdienen meer aan de kweek van papavers dan aan een of ander ‘gewoon’ gewas. Een studie uit 2010 heeft uitgewezen dat Afghanistan over bodemschatten beschikt zoals olie, gas koper en ijzererts, maar die zijn eerder voor eigen gebruik bedoeld. En nu de taliban aan de macht zijn gekomen, volgt zeer zeker vanuit het Westen een volledige economische boycot. Vorige week schreef ik dat onze beleidsmensen de strijd tegen de drugs aan het verliezen zijn. Laat het duidelijk zijn dat de gebeurtenissen in Afghanistan geen ‘ver-van-mijn-bed-show’ zijn, maar wel degelijk gevolgen zullen hebben in ons land. Nu nog hopen dat de politici dat ook beseffen. KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

Afghanistan: de verbijsterende goedgelovigheid van het westen De vrachtwagens van de vertrekkende Amerikanen waren nog niet uit het zicht verdwenen of de soldaten van het Afghaanse leger begonnen zich al over te geven en hun wapens en munitie aan de taliban over te dragen. De snelle val van het regime was niet het gevolg van een succesvol blitzoffensief van de taliban, maar van het eigen leger dat, nochtans vier keer zo groot als dat van de vijand, na het eerste schot instortte als een kaartenhuisje. Hoe zag de Amerikaanse regering dit niet aankomen?

Er waren genoeg sceptici die voorspeld hadden dat de taliban op termijn zouden winnen. Maar dat de strijd voorbij zou zijn na een paar dagen, had blijkbaar niemand zien aankomen, ook niet binnen Amerikaanse regeringskringen, waar men nu snel moet improviseren om de eigen landgenoten en andere buitenlanders uit Kaboel te krijgen. Het spectaculaire verschil tussen wat werd verwacht en wat werkelijk gebeurde, is niet het gevolg van hier en daar wat gebrekkige informatie. We worden geleid door mensen die compleet verblind zijn door ideologische vooroordelen, schrijft Aris Roussinos, een voormalige oorlogscorrespondent. Ze zijn niet in staat de objectieve werkelijkheid te zien en nog minder om die te veranderen.

“Waarom zou ik vechten?”

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Wim De Smet (hoofdredacteur), Jurgen Ceder, Kristof Luypaert, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel, Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

islamitisch fanatisme een ereplaats in de grondwet kreeg. “De jihad zal niet stoppen, tot de dag des oordeels”, vertelt talibancommandant Mohammed Arif Mustafa aan CNN. “De islamitische wet zal over de hele wereld heersen.” Hij zegt het ons tenminste eerlijk, maar de De Standaard weet beter. Volgens de krant stellen ‘experten’ dat de taliban niet geïnteresseerd zijn in een wereldwijde jihad. Dit zijn volgens deze ‘experten’ niet dezelfde religieuze gekken die 20 jaar geleden een uitvalsbasis gaven aan Bin Laden en Al Qaida, maar blijkbaar heel andere, redelijke, religieuze gekken.

Islam en democratie

Roussinos heeft het onder andere over de methodes die werden aangewend om steun bij de bevolking te krijgen, onder andere via dure infrastructuurwerken. In de ogen van trotse Afghanen wekken paternalisme en afhankelijkheid van buitenlanders nog meer vijandschap op. Een Britse officier vertelde over de bouw van een school, die moest stilgelegd worden omdat de arbeiders werden aangevallen. Die waren van een naburig dorp en dat werd als een belediging aanzien door de plaatselijke bevolking. Alleen in het Westen denkt men dat ontwikkelingshulp, op zich al een unieke westerse bezigheid, tot dankbare bevolkingen leidt. In sommige perscommentaren probeert men de snelle ineenstorting van het Afghaanse leger als het gevolg te zien van materiële gebreken, zoals onregelmatige uitbetaling van de soldij, gebrekkige bewapening en slechte bevoorrading. De snelle nederlaag heeft daar absoluut niets mee te maken. In al die opzichten waren de taliban nog meer benadeeld. Maar de jihadisten hadden een zaak om voor te vechten, de soldaten van het Afghaanse leger hadden niets. De Afghaanse regering bleek in de praktijk nul verdedigers te hebben. Nochtans was die het product van door het Westen opgedrongen ‘verkiezingen’, wat in onze politieke

cultuur de steun van het volk impliceert, maar in Afghanistan een complete fictie is. Geen enkele Afghaanse soldaat wil zijn leven geven voor een exotisch idee als democratie. “Broeder, als niemand vecht, waarom zou ik dan vechten?”, verklaart een Afghaanse soldaat aan The Washington Post. In een land beheerst door religie en stammentrouw betekent democratie niets, evenmin als het patriottisme dat zou kunnen volgen uit een nationale identiteit. Afghanistan is een tribaal land met minstens 14 volkeren. De lokale krijgsheren, zoals Dostum en Massoud, die 20 jaar geleden verzet boden aan de taliban, handelden niet uit Afghaans patriottisme of liefde voor de vrijheid, maar als leiders van hun respectieve Oezbeekse en Tadzjiekse volk. Toch dacht het westen in deze uitzonderlijk onvruchtbare bodem een nationale democratie te kunnen laten overleven.

De redelijke fanatici De westerse naïviteit over Afghanistan en de moslimextremisten van de taliban is soms zo surreëel dat ze naar het komische neigt. In een gezamenlijke persmededeling van de VS en de EU van enkele weken geleden staat te lezen: “We verwelkomen de verbintenissen die de taliban gisteren op zich hebben genomen om een inclusief beleid te voeren, om de mensenrechten, de rechten van vrouwen en minderheden te respecteren, om zich te houden aan de internationale en humanitaire wetten en de verbintenissen in de strijd tegen terrorisme na te leven.” Het staat er echt. De Duitse minister voor Buitenlandse Zaken, Heiko Maas, verklaarde deze week stoer dat zijn land geen hulp meer zal geven aan Afghanistan indien de sharia wordt afgedwongen. Heeft niemand hem verteld dat de westerse landen al in 2004 hebben aanvaard dat de sharia in de Afghaanse grondwet (waarvan artikel 3 zegt dat alle wetten in overeenstemming moeten zijn met de “heilige religie van islam”) werd opgenomen? We veroverden een land op islamitische fanatici om daarna te aanvaarden - omdat we te ideologisch gehandicapt zijn om de negatieve aspecten van de ‘godsdienst van de vrede’ te ontwaren - dat het

In dezelfde krant maakt Inge Ghijs zich in haar editoriaal terecht zorgen over het lot van de vrouwen in het nieuwe Afghanistan, maar in haar stuk komt het woord ‘islam’ nergens voor. Ze heeft het over ‘traditionele’ boerka’s en een ‘ultraconservatieve’ mannenmaatschappij en slaagt er zowaar in elke verwijzing naar religie weg te laten. De islam is, zoals steeds, de olifant in de kamer. Ik hoorde Rudi Vranckx zeggen dat de snelle implosie van het geïnstalleerde regime “het failliet betekent van westerse pogingen om aan nationbuilding te doen in een land als Afghanistan”. Wat is “een land als Afghanistan”? Helemaal in de lijn van de ideologische verblinding die het Westen in dit dossier parten heeft gespeeld, blijkt het nog steeds moeilijk om de onverenigbaarheid van islam met democratie te zien. Vorig jaar schreef ik dat Tunesië het enige moslimland is dat in de index van Freedom House het keurmerk “vrij” krijgt. Vandaag moet ik mijn fout rechtzetten: eind vorige maand heeft president Saied van Tunesië de regering ontbonden, het parlement geschorst en zichzelf alle bevoegdheden toegekend. Hij deed dat om de islamisten van de Ennahda-partij van de macht te houden. Uiteindelijk loopt elk democratisch experiment in een islamitische samenleving op hetzelfde uit. Tenzij het leger of de leider een coup pleegt, draagt het volk op termijn zijn macht altijd over aan de godsdienst. Het behoort nu eenmaal tot de kern van het islamitische geloof dat de basis van alle wetten en machtsuitoefening van God komt, niet van de wil van het volk. Die twee ideeën, theocratie en democratie, zijn niet te verzoenen. Dat is ook de reden waarom in de wereld van de islam alleen autoritaire staten (autocratische koninkrijken, als Koeweit of Jordanië, of militaire dictaturen, als Egypte of Syrië) een machtsgreep van de godsdienst kunnen vermijden. De reden waarom die evidente onverenigbaarheid zo moeilijk bespreekbaar is, heeft ongetwijfeld ook te maken met de groeiende islamitische aanwezigheid in Europa. Zullen de moslims in Europa dan wél bereid zijn het idee te aanvaarden dat religieuze bepalingen geen voorrang hebben op de wetten der mensen? Mogen we daaraan twijfelen? De machtsgreep van de taliban in Afghanistan zal trouwens nog maar eens grote groepen moslims op weg zetten naar Europa. Ook inzake immigratie blijft het Westen grenzeloos naïef. Ook dit beleid wordt nog steeds gemaakt door mensen wier ideologische opvattingen niet toelaten de objectieve realiteit te zien, niet over de motieven van vluchtelingen, niet over de religie en mentaliteit die ze meebrengen, niet over de gevolgen voor onze samenleving. JURGEN CEDER

Actueel

19 AUGUSTUS 2021

DE WEEK De van seksuele inbeschul10 AUG timidatie digde gouverneur 2 0 2 1 van New York, Andrew Cuomo (Dem.), kondigt zijn ontslag aan. Zelf doet Cuomo de handtastelijkheden af als “culturele gedragsverschillen” die voortkomen uit zijn Italiaanse roots.

11 AUG

2021

Vlaamse politici lopen verloren in Afghanistan-chaos

Honderden nieuwe, hypermoderne wapens die geleverd werden aan de Belgische politie blijken onbruikbaar nu de leverancier die de speciale munitie zou leveren zich terugtrekt. “Hoe dom”, klinkt het bij ACV-Politie.

Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open Vld) wil de vele lege kantoorruimtes die vrijkwamen door telewerk vervangen door woonruimte en groen. Sinds corona wordt er 23 procent minder kantoorruimte gebruikt.

Oppositiepartij Vlaams Belang heeft een voorstel van decreet ingediend om een uitzondering aan te vragen voor oldtimers in lage-emissiezones. De eigenaars moeten momenteel telkens geld ophoesten als ze grote Vlaamse steden willen binnenrijden. Peter Embarek, de chef van de WHO-missie die in China de oorsprong van het coronavirus probeerde te achterhalen, noemt de theorie dat het virus uit een laboratorium is ontsnapt “waarschijnlijk”.

13 AUG

2021

Uit de nieuwste volkstelling van de Verenigde Staten blijkt dat het land steeds diverser wordt. De blanke bevolking neemt in aantal af en zakt voor het eerst onder de 60 procent. De bevolkingsgroei wordt vooral veroorzaakt door etnische minderheden. Kledingketen JBC lanceert een aantal initiatieven om het nieuwe schooljaar “gendergelijk” in te zetten. In de winkels zullen geen verwijzingen naar jongens- en meisjesafdelingen te vinden zijn. Ook zal de modeketen een genderneutrale kledinglijn verkopen.

14 AUG

2021 prik.

De Brusselse vaccinatiegraad is de laagste van West-Europa. Dat blijkt uit een vergelijking van De Tijd van de hoofdsteden van de rijkste Europese landen. Alleen Londen en Wenen doen het bijna even slecht. 50 procent van de Belgische hoofdstad kreeg minstens één

De taliban trekken, bijna zonder slag of stoot, de Afghaanse hoofdstad Kaboel binnen. Nadat de Amerikaanse president Joe Biden (Dem.) de Amerikaanse 2 0 2 1 troepen terugtrok uit Afghanistan, sloegen de moslimfundamentalisten de afgelopen week vriend en vijand met verstomming door de ene na de andere provinciehoofdstad in te nemen. Bijna heel het grondgebied van Afghanistan is nu, bijna 20 jaar na de aanslagen van 9/11, weer onder hun controle.

15 AUG

16 AUG

2021 te vallen.

Chaotische taferelen op de luchthaven van Kaboel. Duizenden Afghanen proberen mee te liften op Amerikaanse legervliegtuigen. Sommigen zijn zelfs zo wanhopig dat ze zich aan de landingsgestellen van opstijgende vliegtuigen vastklampen, om nadien hun dood tegemoet

Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) wil een verplichte vaccinatie van het zorgpersoneel. “Ik zal uitdrukkelijk in de federale regering en aan de collega's in de gewesten voorstellen dat we vaccinatie verplicht maken voor mensen die actief zijn in de zorg”, zei hij in Terzake.

12 AUG

2021

DVlaams minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) wil lege assistentiewoningen in Zuid-Limburg of het zuiden van Vlaams-Brabant aanbieden aan de slachtoffers van de overstromingen in Wallonië. Gwendolyn Rutten en Theo Francken

De vakantieperiode die samenvalt met één hoofdpunt in het nieuws: het is nooit een goede combinatie voor politici. Het chaotische vertrek van de VS-troepen uit Afghanistan leidde tot vreemde analyses bij onze Vlaamse politici. Vooral Groen en Open Vld sloegen zoals verwacht de bal mis. Ook een aantal N-VA-coryfeeën liep verloren. Het was de Nederlandse journalist Harald Doornbos die een van de beste analyses maakte van de mislukte westerse interventie in Afghanistan en de weinig eervolle aftocht van de VS-troepen. Op Twitter schreef Doornbos het volgende: “Het Westen won in paar weken eenvoudig de Afghanistan oorlog in 2001. Maar dan willen politici bezetting, nation building, westerse democratie, 25 procent vrouwen in parlement enz. Volstrekt buitenaardse concepten voor veel Afghanen. En zo wint het Westen vaak de oorlog, maar verliest het de vrede.” En verder: “Omdat het Westen denkt a/ dat alles maakbaar is, b/ dat de hele wereld smacht om ‘bevrijd’ te worden door dat Westen, c/ dat mensen overal ter wereld gelijk zijn in plaats van gelijkwaardig, d/ dat zaken als cultuur, religie, etniciteit en tradities onbelangrijk zijn.” Daarmee is de juiste samenvatting gemaakt: er komt hopelijk een einde aan het tijdperk waarbij westerse landen, de Verenigde Staten voorop, overal met bombardementen en troepen de westerse democratie willen opleggen. Om niet te spreken over de links-liberale versie van die democratie met onder andere een genderobsessie. Soms kreeg je inderdaad de indruk dat het uiteindelijke doel van de aanwezigheid in Afghanistan het organiseren van een Gay Pride was.

De flip-flop van Groen Je zou dus verwachten dat de politici hier te lande hun les hebben geleerd en klaar en duidelijk verkondigen dat het nu eens gedaan moet zijn met die westerse interventies. Maar het omgekeerde gebeurde bij Wouter De Vriendt van Groen. De defensie-expert van de Vlaamse ecologisten vindt dat niet enkel de VS, maar ook de Europese landen militair aanwezig moeten blijven in Afghanistan. Om dus het neoconservatieve principe indachtig mee te doen aan de zogenaamde nation building en de achterlijke taliban te bestrijden. De Vriendt liep verloren in de Afghanistanchaos. Al snel werd hij erop gewezen dat zijn partij lange tijd, om

niet te zeggen altijd, een fervente tegenstander is geweest van de aanwezigheid van NAVO-militairen in de regio. Een flip-flop van jewelste dus.

Het internationaal-feminisme van Open Vld Zoals te verwachten viel sprong ook de links-liberale Open Vld op de kar. De vrouwenrechten waren in Afghanistan in gevaar en er werd net niet opgeroepen om een soort van internationaal-feministische brigade naar de regio te sturen. Het is het oude riedeltje dat de westerse mensenrechten overal ter wereld in gevaar zijn en dat er een nieuwe kruistocht moet worden georganiseerd. De liberalen die dat betoog hielden, zoals ex-partijvoorzitter Gwendolyn Rutten, werden op hun inconsequenties gewezen. We worden geconfronteerd met de nefaste gevolgen van dat internationaalliberaal interventionisme en toch wil men de fouten herhalen. Rutten repliceerde daarop op de sociale media: “Dus, de nieuwe/hernieuwde doctrine, samengevat: Wie in eigen land vrouwen wil onderdrukken en mensenrechten wil schenden, go ahead. Doe wat je wil, daar ver weg in je eigen land. Jammer, maar jullie keuze. Zolang je ons hier niet bedreigt, laten wij je gerust. Deal?” Als mevrouw deze redenering doortrekt, dan moeten we afwezig blijven op het WK voetbal in Qatar. En uiteraard alle diplomatieke banden met Saoedi-Arabië verbreken, het land dat een beleid voert dat het dichtst bij de taliban aansluit. Mia Doornaert reageerde terecht: “Met andere woorden, wij zouden overal ter wereld mensenrechten moeten gaan invoeren? Hoe? Is één Belg bereid daarvoor te sneuvelen? In Rwanda zijn we gaan lopen, uit een VN-missie dan nog, omdat er tien para’s gedood werden. Beetje realiteitszin a.u.b.”

De neoconservatieve trekjes van de N-VA Dat obsessief discours van Open Vld inzake internationale betrekkingen is gelukkig niet besteed aan de N-VA. Al merken

we bij defensie-expert Theo Francken toch nog altijd neoconservatieve trekjes. Hij bekritiseert terecht de chaotische aftocht van de Amerikanen en de verantwoordelijkheid daarin van president Joe Biden. Francken denkt echter ook in de richting van de aanpak van Republikeinse presidenten die gewoon de VS-troepen in de regio laten blijven. Officieel om de jihadi’s te bestrijden, maar in werkelijkheid om de neoconservatieve en interventionistische politiek te blijven voeren. Daarnaast is er Kamerlid Darya Safai die vanuit haar eigen pijnlijke ervaring in Iran het conflict in Kaboel en de overwinning van de taliban reduceert tot een verhaal van vrouwenrechten en hoofddoeken. De geopolitieke situatie is er wel wat complexer.

Sneller in Kaboel dan in Pepinster Waar de N-VA wel terechte vragen bij stelde, is de snelle beslissing van de federale regering om een militaire reddingsoperatie op poten te zetten en zo mensen met de Belgische nationaliteit te gaan ophalen in Kaboel. Daarbij moeten twee cruciale vragen worden gesteld. Waarom zo snel tussenkomen in Afghanistan, terwijl er dicht bij huis gelanterfant werd met de hulp aan gemeenten als Pepinster, Verviers en Trooz, die zwaar getroffen werden door de overstromingsramp? Ten tweede kan men zich de vraag stellen wie die Belgen in Afghanistan zijn. Al een paar maanden geleden was duidelijk dat de taliban de macht gingen grijpen. Kon men toen niet eisen dat betrokkenen zo snel mogelijk naar huis terugkwamen? Bovendien betreft het hier blijkbaar mensen met de dubbele nationaliteit. Gaat het dan over Afghanen die vroeger naar Europa zijn gevlucht, hier al jaren wonen en de Belgische nationaliteit hebben en tijdens de zomer vrolijk terugkeren naar hun vroegere thuisland? Dat zou hallucinant zijn. Volgens minister van Ontwikkelingssamenwerking Meryame Kitir gaat het om “Belgen en lokale medewerkers. België zal ook engagement nemen om humanitaire medewerkers en vrouwenrechtenactivisten op te vangen.” Toch benieuwd wie die vrouwenrechtenactivisten zijn en wat ze de voorbije jaren daar hebben gedaan.

Binnenland

19 AUGUSTUS 2021

ECONOMISCHE ZAKEN

GENT

Wordt de Gentse LEZ toch niet uitgebreid? Groen is bijzonder trots op de invoering van een lage-emissiezone in het centrum van Gent. Volgens schepenen Watteeuw en Heyse is deze LEZ een groot succes. Het heeft niet alleen geleid tot minder vervuilende auto’s, maar ook tot minder autobezit.

is een van de toegevingen die Mathias De Clercq (Open Vld) en zijn partij hebben moeten slikken in ruil voor de burgemeesterssjerp. De beslissing over de uitbreiding werd al in juli verwacht, maar het bleef uit, een teken aan de wand. Binnen de muren van het stadhuis wordt er hevig gediscussieerd over hoe het nu verder moet. Nu lijkt de vooropgestelde uitbreiding van de Gentse LEZ opeens niet meer zo vanzelfsprekend. Als de uitbreiding niet doorgaat, dreigt er zwaar gezichtsverlies voor Groen.

Toen goud een speeltje voor beleggers werd

Groen staat alleen

Wat komt er in de plaats?

De inwoners van het stadscentrum hebben nu 10 procent minder auto's dan 2 jaar geleden. Het terugdringen van autobezit is voor Groen een belangrijke doelstelling. De partij is dan ook vastbesloten om de LEZ te vergroten. De uitbreiding ervan is als volgt vastgelegd in het Gents bestuursakkoord: “De LEZ wordt uitgebreid naar alle woongebieden binnen de R4 en zelfs naar het havengebied”. Het

Als de uitbreiding er niet komt, zal Groen compensaties vragen om het gezichtsverlies goed te maken. Het is heel waarschijnlijk dat de circulatieplannen voor de wijken en deelgemeenten versneld zullen worden ingevoerd. Er zijn ook financiële overwegingen. De LEZ is een flinke bron van inkomsten voor Gent. De bestaande zone (zonder de geplande uitbreiding) is nu al goed voor 6 miljoen euro per jaar aan vergunningen en boetes. De compensaties zullen niet alleen een effect moeten hebben op de luchtkwaliteit, maar ook een bron van inkomsten moeten zijn voor de stadskas. MATHILDIS

Exact 50 jaar geleden koppelde VS-president Richard Nixon de dollar los van het goud. Het vertrekpunt voor meer onzekerheid en instabiliteit op de financiële markten. Een grotere monetaire expansie werd mogelijk, met vaak nefaste economische gevolgen. En het goud zelf: dat is nu een belegging voor onzekere tijden. 24 oktober 1929 was wellicht de belangrijkste dag in de economische geschiedenis van de 20ste eeuw. Toen crashte de beurs van Wall Street, wat de Grote Depressie in gang zette en onrechtstreeks de rit naar de Tweede Wereldoorlog versnelde. De tweede belangrijkste economische dag van de vorige eeuw was ongetwijfeld 15 augustus 1971, nu 50 jaar geleden. Toen besloot de Amerikaanse president Richard Nixon om de dollar los te koppelen van de goudkoers. Sinds het monetaire systeem van Bretton Woods, dat na WO II werd ingevoerd, was het internationale geldsysteem zeer stabiel. Het was gebaseerd op de goudstandaard, waarbij het geld dat in omloop was, werd gedekt door de goudvoorraden bij nationale banken. In een door de VS gedomineerde economie ging het vooral om de dollar die de Amerikaanse goudvoorraad als onderpand had. Andere munten volgden de evolutie van de dollar via een systeem van vaste wisselkoersen. Was er teveel afwijking, dan moesten landen hun economie bijsturen door bijvoorbeeld besparingen op de begroting of een devaluatie om de handelsbalans onder controle te krijgen. Extra geld drukken was onmogelijk, want daar stond onvoldoende goudvoorraad tegenover.

De jaren ’60 en het loslaten van de goudstandaard Maar in de jaren 60 kwam dat systeem onder druk te staan. De Amerikaanse geldhoeveelheid bleef in het systeem van de goudstandaard beperkt, terwijl men voor de financiering van de oorlog in Vietnam eigenlijk het liefst extra geld bij had willen drukken. Maar dat ging niet. Kwam er nog bij dat steeds meer landen, en vooral Duitsland, gebruik maakten van hun recht hun eigen dollars (geld dat die landen binnenkregen voor de verkoop van goederen aan de VS) in te wisselen voor goud. Dat zette het geldsysteem onder druk. Bovendien raakte de dollar

Richard Nixon

Toen de LEZ in het centrum werd ingevoerd in 2020 was sp.a nog een grote voorstander van de maatregel. Ondertussen namen de socialisten een bocht, opgejaagd door de kwade reacties van burgers die verplicht werden hun dieselwagen weg te doen. Voorzitter Conner Rousseau stelt openlijk het nut van een LEZ in vraag. Zijn partijgenoten in Gent hebben een studie geëist naar de impact van de uitbreiding voordat die werd ingevoerd. Schepen Heyse (Groen) echter hield voet bij stuk. De studie kwam er, maar er werd enkel onderzocht waar en wanneer een lage-emissiezone het beste kon worden uitgerold. Die studie is half juli afgerond, maar de inhoud wordt angstvallig geheim gehouden. Ons wagenpark wordt door een hele reeks maatregelen steeds minder vervuilend (strengere uitstootnormen, elektrisch rijden…). De studie zou uitwijzen dat die ‘vergroening’ met drie jaar versneld wordt waar een LEZ van kracht is. Dat lijkt een hele kleine winst als je dit plaatst tegenover de tienduizenden Gentenaars die op kosten gejaagd worden om hun dieselwagen te vervangen. Het gevolg is dat Vooruit en Open Vld de uitbreiding niet meer willen. Enkel Groen verdedigt het nog.

overgewaardeerd, wat de Amerikaanse export schade toebracht en de werkloosheid deed toenemen. Nixon dacht in 1971 al aan de verkiezingscampagne van 1972. De VS stevenden door het rigide geldsysteem af op een recessie. Als men de goudstandaard zou loslaten, dan zou geldcreatie gemakkelijker worden en kon een devaluatie van de dollar de recessie vermijden. Na overleg met economische adviseurs blies Nixon het systeem op. Sinds die 15de augustus is de geldhoeveelheid in omloop niet meer gedekt door het goud, waardoor de geldcreatie niet meer beperkt is. Er kwam een systeem van vlottende wisselkoersen. De centrale banken kunnen sindsdien geld creëren om zo de economie de nodige impulsen te geven. Een beleid dat zeker na de financiële crisis van 2008 zonder omwegen werd gevoerd.

Crisis in de jaren ’70 In de jaren ’70 leidde die monetaire expansie samen met de oliecrisis en de oplopende inflatie tot een zware crisis. Dat olieproducerende landen de oliekraan dichtdraaiden en de prijzen deden stijgen, was niet alleen het gevolg van de Jom Kippoeroorlog met Israël, maar was ook een reactie op de Amerikaanse devaluatie die de petrodollars in waarde had doen dalen. De crisis van de jaren ’70 werd nog versterkt omdat het soepelere geldsysteem zonder goudstandaard de begrotingsdiscipline opblies. Tekorten en schulden konden worden gefinancierd door geldcreatie, dacht men. Dit leidde in westerse landen tot inflatiecijfers van meer dan 10 procent en collectieve verarming. Deze crisis werd pas aangepakt door het stringente economische beleid van figuren als Ronald Reagan en Margaret Thatcher eind jaren ’70, begin jaren ’80.

Voorlopig geen inflatie De ongebreidelde geldcreatie van de 21ste eeuw leidt voorlopig niet tot oplopende inflatie, maar heeft wel het nefaste effect dat bepaalde activa, zoals aandelen en huizen, sneller overgewaardeerd raken omdat door de lage rente en de grote geldhoeveelheid het louter op een rekening houden van spaargeld tot een ontwaarding leidt. Al mag het duidelijk zijn dat niemand echt terug wil naar de oude goudstandaard. 50 jaar na de loskoppeling is de dollar nog altijd de dominante wereldmunt. De euro en de Chinese yuan zijn op respectabele afstand nummer twee en drie. En het goud zelf? Dat is zeer interessant als beleggingsproduct. Een speeltje eigenlijk voor particuliere investeerders. Zij vluchten naar goud in onzekere economische tijden. ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

Binnenland

19 AUGUSTUS 2021

Elke week bekijkt Alain Grootaers alles vanop een afstand.

Kaboem: VS blijkt wederom een slechte bondgenoot De Amerikanen hebben in Afghanistan in totaal meer dan ‘2 trillion dollars’ gespendeerd. Ik heb het even moeten opzoeken hoeveel dat eigenlijk is, want in het Engels noemen ze miljarden biljoenen en biljoenen triljoenen. Twee trillion dollars is voor ons dus twee biljoen. Twee biljoen dollar, tweeduizend miljard dus, dat is een hoop geld om weg te gooien aan een hopeloze zaak.

Slechte bondgenoten De aftocht van de VS werd nog schrijnender toen een US Air Force vliegtuig opsteeg vanop de luchthaven van Kaboel, terwijl radeloze Afghaanse oud-medewerkers van de geallieerden zich nog vastklampten aan de wielen van het vliegtuig in een poging om zo het land te verlaten. Ze vielen allemaal hun dood tegemoet, misschien wel een genadiger einde dan dat wat hen te wachten stond wanneer ze in de handen van de Taliban waren gevallen. Of het nu in Irak, Syrië of Afghanistan is: de VS blijken voor hun lokale medestanders een erg slechte bondgenoot. ‘When the shit hits the fan’ zijn ze ermee weg, hun autochtone vrienden achterlatend in de handen van de vijand.

Erger nog dan het geld zijn de verkwiste mensenlevens: sinds de invasie in 2001 lieten 3502 soldaten van de geallieerden het leven op Afghaanse bodem. Het gros Amerikanen, maar ook veel Britten, Canadezen, Australiërs, Fransen, Nederlanders en één Belg. De driehonderdduizend man sterke troepenmacht van het door de NATO getrainde Afghaanse leger zouden de taliban wel op afstand houden, aldus de Amerikaanse De religieuze factor “De VS en zijn politiek president Joe Biden. “De Afghaanse troepen correcte bondgenoten zijn met 300.000 even goed uitgerust als elk Net zoals dat gebeurde met Syrië en Irak, ander leger ter wereld, en daarenboven zullen ook hier weer vluchtelingenstromen hebben twintig jaar hebben ze een luchtmacht. Tegen iets van op gang komen, zullen mensensmokkelaars 75.000 taliban”, zei Biden nog begin juli. een nieuw lucratief Afghaans filiaal openen hardnekkig weggekeken “Er zullen zich geen omstandigheden en zal de EU weer wat geld richting Erdovoordoen waarin mensen uit Afghanistan gan smijten in de hoop dat hij de Afghaanse van het kernprobleem: de van het dak van de Amerikaanse ambasexodus op afstand houdt. Dat allemaal is het religieuze factor” sade zullen worden getild”, aldus de netto resultaat van twintig jaar hardnekkig president. De driehonderdduizend Afwegkijken door de VS en zijn politiek corghaanse soldaten gooiden echter gillend hun wapens weg en recte bondgenoten van het kernprobleem: de religieuze factor. Het kozen halal eieren voor hun geld: ze zouden wel gek zijn om ontstaan van de Islamitische Staat was het rechtstreeks gevolg van op hun moslimbroeders te schieten. Eens te meer bleken de het terugtrekken van de troepen uit Irak door Obama. Het is afwachinlichtingendiensten van de VS bijzonder slecht ingelicht en ten wat voor ellende deze reli-gekken gaan veroorzaken. Overigens naïef. Volgens hen zou het minimum negentig dagen duren werd de terugtrekking van de troepen uit Afghanistan al beslist door voor Kaboel in de handen van de taliban zou vallen. Dezelfde Trump, dus Republikeinen en Democraten kunnen elkaar handig de dag nog moesten ze hun voorspelling inkorten tot 72 uur. hete aardappel doorschuiven. Even later stonden de taliban-strijders in de laadbak van Intussen zullen meisjesscholen opnieuw de deuren sluiten, moeten hun ouwe pick-up trucks, de Kalasjnikov in de hand, in Kavrouwen opnieuw hun stoffen gevangenis aantrekken en schuifelt de boel en moest de Amerikaanse ambassade en de zittende Afghaanse natie weer richting middeleeuwen, wijl verzen prevelend Afghaanse president Ashraf Ghani met een Chinook heliuit het heilige boek. En terwijl we in Europa nog altijd wachten op kopter worden ontzet. De beelden deden denken aan Vietnam in die fameuze fata morgana genaamd de Europese islam, zakken grote 1975, die andere oorlog die de Amerikanen niet konden winnen delen van de Islamitische wereld verder weg in religieus obscuranen waar ook toen een Chinook-helikopter het ambassadepersotisme. Daarvan blijven wegkijken is de kern van het probleem. neel van het dak moest plukken op het moment dat de NoordVietnamezen Saigon innamen. ALAIN GROOTAERS

De psychiatrische ontsporing van Delphine Lecompte

Volgens Lecompte gaat het immers om “een gemarginaliseerde kwetsbare groep” en zit er in ieder van ons een pedofiel. “De argeloze onbezoedelde vranke oogopslag van een 8-jarige misdienaar… is verrukkelijk, het summum van schoonheid en hemelse pracht. En het is niet degoutant of schandalig om in uw woonkamer en in uw uiterst private geest te fantaseren over expliciete ontmoetingen en acrobatische toestanden met voornoemde sujetten.” Volgens de gewezen stadsdichtster van Damme wordt de pedofiel afgeschilderd als een monster, en doen de media er graag een schepje bovenop.

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

Woketheologie en bipolaire ontwrichting Intussen is het vijfentwintig jaar geleden dat moordenaar en kinderverkrachter Marc Dutroux werd opgepakt. In 2004 werd Dutroux door het Hof van Assisen tot levenslang veroordeeld wegens de ontvoering en verkrachting van Sabine en Laetitia en voor de ontvoering, verkrachting en moord op Julie, Mélissa, An en Eefje. Deze traumatische gebeurtenissen zorgden onder andere voor de Witte Mars, waarbij 300.000 mensen door de straten van Brussel trokken. Heeft Lecompte dit allemaal gemist? Of laat ze zich meeslepen door de woketheologie? Dyab Abou Jahjah slaat de nagel op de kop: “Deze ultra woke pleidooi voor de pedofiel en zijn recht om ‘zichzelf te zijn’ is walgelijk. Mentaalzieke en gevaarlijke individuen hebben psychologische hulp nodig en niet een normalisering van hun ziekte.” Of heeft het te maken met haar verblijf in de psychiatrie wegens haar alcoholmisbruik en pillenverslaving? In één van haar columns getuigt ze: “Ik heb jammer genoeg een arsenaal aan trauma’s en een rijk psychiatrisch verleden, en ik ben gezegend met onstuitbare opstandigheid en onbedwingbare tegendraadsheid.” Ze kreeg als diagnose bipolair te zijn. Voor Humo vormde dit het ideale profiel om bij het blad als columniste aan de slag te gaan. Haar psychiatrische aandoening werd gerecupereerd en ingezet tegen alles wat Humo niet zint. Leopold Lippens werd bij zijn dood omschreven als “een vulgaire, cynische, snobistische, corrupte eikel”. Ook bij de VRT-quiz De slimste mens kreeg ze ruime aandacht om haar ‘kwetsbare’ kant te etaleren. Lecompte kreeg voor haar column in Humo heel wat kritiek te verwerken. In een tweede brief om zich te verdedigen, maakt

ze het nog erger: “De meeste pedofielen zijn volstrekt ongevaarlijk en verkrachten geen kinderen. Zij verdienen erbarmen, zachtheid en genade. Begrip en professionele hulp.” Saskia De Coster wijst in De Morgen Delphine Lecompte terecht: “Pedofilie is een perversie en geen geaardheid.” “Een pedofiel heeft een particuliere en problematische persoonlijkheidsstructuur, vaak vanuit een traumatisch verleden en met linken naar narcistische, asociale en psychopathische persoonlijkheden.”

“De onuitstaanbare leegte van links” Nieuw zijn de waanvoorstellingen van Lecompte niet. In de jaren zeventig van de vorige eeuw streed De Rooie Vlinder in Nederland voor het aanvaarden van pedofilie. De Rooie Vlinders braken een lans voor het verlagen van de leeftijdsgrens voor homoseksuele contacten tot zestien jaar. “Jonger mocht ook wel”, klonk het. Zo verklaarde gewezen PVDA-senator Edward Brongersma op de Nederlandse tv: “Gelukkig is het aantal pedofielen groot in Nederland en in elke mens zit een stuk pedofilie.” Op de vraag van de presentator of de kinderen er niet mee zitten, antwoordde de gewezen senator: “Helemaal niet. Er is helemaal niets ontwrichtend aan pedofilie.” Een aantal jaren geleden wou presentatrice Saskia Schoeters het experiment uit de jaren zeventig overdoen. Ze wou pedofielen voor de buis halen en daarmee de aanval openen op het traditionele gezin, een fantasie van ‘autoritair rechts’ die elke andere vorm van geaardheid wegzet als ziekelijk. Dat dit soort uitwassen in linkse media - zoals Humo - aandacht krijgt, is geen toeval. Het enige wat links volgens Jaffe Vink - gewezen redacteur van Trouw - nog bij elkaar houdt, is een soort ‘islam-apologie’ en een terminale zelf-

verwerping. Links slaagt er volgens Joost Zwagerman niet meer in om de grote uitdagingen van deze tijd aan te pakken: “De teloorgang van het onderwijs, de problemen van de multiculturele samenleving en die van de verkilde maatschappij.” Volgens Zwagerman is deze “onuitstaanbare leegte van links” geen “toevallig verschijnsel van kortstondige verlamming”, maar een essentieel kenmerk. Het Gilles de la Tourette-gekrijs van Delphine Lecompte is daar een bewijs van. Intussen blijft ze museumdichter van Brugge en blijft Humo achter haar staan. JULIEN BORREMANS © PHOTONEWS

Wie de wekelijkse ontsporingen van de gevierde Vlaamse dichtster Delphine Lecompte wil lezen, kan bij Humo terecht. In één van haar laatste bijdragen tracht Delphine Lecompte YouTube-journalist Sven Van der Meulen te ontmaskeren als “een corrupte mediageile eng denkende rioolrat” en “een sluwe, scrupuleloze charlatan”, die uit is op “de demonisering van de pedofiel”. Sven Van der Meulen is een Nederlandse undercoverjournalist die bij ons in beeld kwam omdat hij een Vlaamse acteur als pedofiel ontmaskerde.

Delphine Lecompte

6 Politiek Vlaanderen in de Tweede Kamer

19 AUGUSTUS 2021

Bart De Wever gooide een knuppel in het hoenderhok toen hij zich op Kanaal Z liet ontvallen dat hij gelukkiger zou sterven als een Zuidelijke Nederlander dan als Belg. Maar wat zou de electorale slagkracht van de Zuidelijke Nederlanders in een verenigde Tweede Kamer zijn?

171 werklozen erbij Maar vandaag zetelen er in het Vlaams Parlement 124 parlementsleden, in de federale Kamer nog eens 88 Nederlandstaligen, telt de Vlaamse regering 9 ministers en de federale 8 Nederlandstalige ministers (waarvan twee weliswaar niet verkozen) en twee staatssecretarissen. Als we goed kunnen tellen, bespaart een hereniging met Nederland ons maar liefst 171 verkozen politici. Meer dus dan er vandaag in totaal in de Tweede Kamer zitten. Nederland kent één nationale kieskring en van een eigen Zuidelijke vertegenwoordiging in Den Haag zal er dus eigenlijk geen sprake zijn. Maar de meeste partijen proberen op hun lijsten de regionale evenwichten te respecteren, en dus kan je erop rekenen dat pakweg een kwart van de Tweede Kamerleden uit onze contreien zal komen.

Gemakkelijke fusies op links Wat de linkerzijde van het politieke spectrum betreft, zijn de rekensommetjes relatief eenvoudig. Voor zowel PVDA, Groen als Vooruit is het niet moeilijk om de Nederlandse partner te vinden waar de partijen mee kunnen fusioneren: SP, GroenLinks en PvdA. Nemen we de laatste twee peilingen van het voorjaar als uitgangspunt voor Vlaanderen, en de laatste drie julipeilingen voor Nederland, dan krijgt SP naast de 9 Noordelijke zetels er 4 Zuidelijke PVDA-zetels bij. GroenLinks, dat het tegenwoordig iets slechter dan SP doet, mag zich gelukkig prijzen, want dankzij de 6 zetels van Groen wordt het weer nipt groter dan zijn linkse concurrent. Bij de PvdA is er nog meer vreugde, want daar krijgen 11 Noordelijken er 7 Zuidelijke collega’s bij, waardoor het verschil iets groter wordt met GroenLinks en SP.

Linkse splinterpartijen Opvallend: op het eerste zicht zullen de Vlamingen oververtegenwoordigd zijn in de linkse fracties. Maar een van de grote problemen in de Tweede Kamer is de versnippering in allerlei kleine partijtjes, en het is dan ook lang niet zeker dat de Vlaamse kiezers na de fusie hun voorkeurspartij als één blok zullen volgen. Het zou dus kunnen dat de Vlamingen de Afrikaans georiënteerde antiracistische partij BIJ1 van Sylvana Simons aan een tweede zetel helpen, en Turken uit Vlaanderen DENK aan een vierde. De winst voor de Partij van de Dieren

BETALENDE ADVERTENTIE

blijft vermoedelijk beperkt. In 2019 haalde DierAnimal in Vlaanderen 0,89 procent van de stemmen, veel te weinig dus om een zetel te kunnen aanbrengen.

Quid CD&V en Open Vld? Tot voor kort zou het een vanzelfsprekendheid geweest zijn dat de CD&V zou aansluiten bij CDA. Maar die Nederlandse partij ligt vandaag nog meer op apegapen dan de CD&V. Ten bewijze: CDA staat vandaag in de peilingen op 6 zetels, evenveel als wat een in Vlaanderen historisch lage CD&V zou aanbrengen aan zetels. Dat wil zeggen, als een deel van haar linkervleugel niet voor ChristenUnie kiest. Kiest Open Vld, goed voor 7 zetels, voor VVD (37 zetels) of D66 (22 zetels)? We vermoeden dat vooral aan de top voor D66 gekozen zal worden, maar wie voeling heeft met het Vlaamse kiespubliek en op die manier zijn hachje wil redden, zal toch maar aansluiten bij VVD. En daar misschien collega’s uit een andere voormalige Vlaamse partij tegen het lijf lopen…

N-VA: VVD, JA21 of alleen? Want het ironische is dat precies de partij van Bart De Wever, die dus liever als Zuidelijke Nederlander dan als Belg zou willen sterven, geen echte Nederlandse tegenhanger kent. Het Forum voor Democratie is recent geëxplodeerd, met na de afscheuring van JA21 vóór de verkiezingen nu ook een afscheuring Belang van Nederland ná de verkiezingen. Dan maar aansluiten bij het economisch rechtse VVD, al was het maar om mee in de regering te zitten en de Antwerpse havenbelangen te verdedigen? Of alleen doorgaan met 13 Tweede Kamerleden en gokken dat men ook in het Noorden enkele kiezers kan aantrekken?

Vlaams Belang en PVV Nog een moeilijke: Vlaams Belang en PVV, volgens de peilingen elk 15 zetels, zien we nog niet onmiddellijk samensmelten. Obstakel is vooral de manier waarop Geert Wilders zijn partij georganiseerd heeft. Voor wie het alweer vergeten was: die partij telt slechts één lid. Of zou dit de kans voor PVV zijn om zich om te vormen tot een echte partij? Vroeg of laat is immers ook Geert Wilders aan zijn pensioen toe. FILIP VAN LAENEN © PHOTONEWS

Eén ding staat vast: bij een aansluiting van Vlaanderen bij Nederland zal het merendeel van de huidige Vlaamse parlementariërs op zoek moeten naar een andere baan. De Nederlandse Tweede Kamer telt vandaag 150 leden voor een bevolking van 17,3 miljoen zielen. Nemen we aan dat de Noordelijke Nederlanders tegen het cliché in gul zijn, en de Tweede Kamer evenredig uitbreiden voor 6,6 miljoen nieuwe Zuidelijke landgenoten, dan komen daar 58 zetels bij. Alternatief pikken de Vlamingen 42 van de huidige Tweede Kamerzetels in.

Vroegere zakenpartner en advocatenkantoor van Van der Straeten verdedigden gasbelangen Bij haar aantreden in oktober 2020 werd er door sommige commentatoren ietwat lacherig gedaan over het Afrikanistiek-diploma van de toen kersverse minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen). Het was tekenend voor de geitenwollensokkenmentaliteit van de groenen dat zij iemand zonder voeling met het hard-wetenschappelijke energiethema, en met een achtergrond in de sociale wetenschappen nota bene, promoveerden tot energieminister, luidde de teneur. Daarmee werd echter genegeerd dat Van der Straeten wel degelijk een vrij vruchtbare carrière achter de rug heeft als advocate, gespecialiseerd in klimaaten energierecht. Na haar eerste jaren als Kamerlid en een verkiezingsnederlaag in 2010 richtte ze samen met advocaat Tim Vermeir de firma Blixt op. Op zijn website wordt het Brusselse advocatenkantoor aangeprezen als “uw juridische teamgenoot voor innovatieve projecten in de energiesector”. “Kleine en grote initiatieven zullen zorgen voor de noodzakelijke veranderingen in ons energielandschap”, klinkt het verder. “Ook de uwe willen we verbeten ondersteunen.”

Parallellen Het was de bekende ecomodernist en pleitbezorger voor kernenergie Michael Shellenberger die er in mei 2021 voor het eerst op wees dat de zakenbelangen en stellingnames van Blixt en het huidige beleid van Van der Straeten enige parallellen vertonen als het aankomt op gas- en kernenergie. Van der Straetens voormalige zakenpartner Vermeir werkte in de jaren 2000 - lang voor de oprichting van Blixt - onder meer voor Wingas, dochteronderneming van het Russische gasbedrijf Gazprom, en Distrigas, in handen van het Italiaanse gasbedrijf Eni. Hij is tevens vrijwillig wetenschappelijk medewerker bij het Instituut voor Milieu- en Energierecht aan de KU Leuven. Ook na de oprichting van Blixt toonde Vermeir zich in verschillende opiniestukken een vurig pleitbezorger van gas. “Een kerncentrale is quasi niet regelbaar en heeft minder en minder een plaats in een energiemix met alsmaar meer hernieuwbare energie”, schreef hij bijvoorbeeld in 2012 in De Tijd. “De focus op een gascentrale bij de regering is ook hier logisch: gascentrales zijn schoon, efficiënt én flexibel. Dat de regering haar nek uitsteekt om ze rendabel te maken is meer dan lovenswaardig.” Zelf werkte Van der Straeten zich in 2016

opnieuw in de kijker, nu als advocaat bij Blixt, toen ze namens een samenwerkingsverband van tachtig Duitse, Nederlandse en Luxemburgse gemeenten, waaronder Aken en Maastricht, de Belgische staat dagvaardde om de zogenaamde ‘scheurtjescentrale’ van Tihange 2 te laten sluiten. Nadat het artikel van Shellenberger verscheen, benadrukte Vermeir op Twitter dat hij en Van der Straeten intussen geen zakenpartners meer waren. Uit een ondernemersakte, te raadplegen in het Belgisch staatsblad, blijkt inderdaad dat de Groenpolitica in het najaar van 2019 al haar aandelen overdroeg aan Vermeir. Dit gebeurde na haar verkiezing als Kamerlid, maar voor haar benoeming tot minister.

Vervuilend “groen energiemodel” Zelf blijft Van der Straeten als minister vooralsnog vasthouden aan de kernuitstap. “Voor kernenergie is er geen plaats in dit groene energiemodel”, klinkt het op haar website. “We maken komaf met die dure, vervuilende en gevaarlijke technologie uit het verleden. Kerncentrales houden altijd risico's in, zeker de oude scheurtjescentrales in België. Radioactief afval is een onaanvaardbare erfenis voor de volgende generaties. Bovendien hindert kernenergie de doorbraak van hernieuwbare energie. Ten laatste tegen 2025 sluiten we alle kerncentrales. Van nieuwe centrales is natuurlijk geen sprake.” Ook fossiele brandstoffen behoren volgens haar “tot het verleden”. “Olie, steenkool en gas moeten zo veel mogelijk onder de grond blijven. Nieuwe steenkoolcentrales kunnen niet. Alleen aardgas speelt nog een rol in de overgang naar hernieuwbare energie. Schalie- en steenkoolgas zijn uiteraard geen optie”, aldus Van der Straeten, die onlangs nog benadrukte dat nieuwe gascentrales wat haar betreft slechts “beperkt” zullen moeten draaien. Het is nog maar de vraag hoe dat groene energiemodel in werkelijkheid zou uitvallen. De Britse klimaatdenktank Ember schatte in 2020 dat door de kernuitstap, en het ontplooien van gas als alternatief, België tegen 2030 een van de meest vervuilende Europese landen zou worden. Meer dan 59 procent van onze elektriciteit zou in dat geval afkomstig zijn uit fossiele brandstoffen, terwijl nagenoeg alle andere landen hun aandeel fossiele energie afbouwen. Vorige week schreef de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (Unece) nog een nieuw rapport over kernenergie, met als besluit dat de klimaatdoelstellingen nagenoeg onhaalbaar zijn zonder kernenergie in de energiemix. PIETER VAN BERKEL

Politiek

19 AUGUSTUS 2021

IN DE KIJKER

CITAAT VAN DE WEEK

Marc Dutroux

Staatssecretaris Eva De Bleeker (Open Vld)

“Gewone Cubanen grootste slachtoffer van communistische kleptocraten”

In de dagen na 13 augustus 1996 daverde het land op zijn grondvesten. Een zekere Marc Dutroux en zijn vrouw Michele Martin, maar ook zijn handlanger Michel Lelièvre, worden opgepakt nadat hun wagen was geseind na de verdwijning van een 14-jarig meisje in Bertrix. Ze gaan tot bekentenissen over en wat nadien gebeurt, gaat alleen maar van kwaad naar erger. Twee meisjes worden op het nippertje uit hun klauwen gered, maar vier andere meisjes die het jaar voordien al waren verdwenen en toen 17 en 19 jaar (An Marchal en Eefje Lambrecks) en 8 jaar (Julie Lejeune en Melissa Russo) jong waren, werden opgegraven in zijn eigen tuin en in de tuin van een man (Weinstein) waarmee Dutroux in een autozwendel betrokken was. De twee kleintjes waren omgekomen van ontbering in een speciaal gebouwde kooi-kelder. Horror. De gebeurtenissen van die zomer doen de bevolking naar adem snakken. Men stelde vragen, maar kreeg geen antwoorden. Al gauw doen er allerhande sterke verhalen over pedofilienetwerken de ronde. En als een onderzoeksrechter van het onderzoek wordt gehaald omdat hij aanwezig was op een spaghetti-avond ten voordele van slachtoffers, waarin ook de twee bevrijde meisjes aanwezig waren, breekt er iets bij de bevolking en ontstaat er in alle lagen van de samenleving onrust en woede. Er was een grens bereikt: van kinderen wordt afgebleven.

Witte mars en onderzoekscommissie In oktober 1996 trekt een nooit geziene menigte van meer dan 300.000 mensen door Brussel, de zogenaamde "Witte Mars", met witte ballonnen. Het is een stil, maar vastberaden protest tegen de politieke klasse die dringend hervormingen in het politie- en gerechtelijk apparaat moet doorvoeren. Eerste minister Jean-Luc Dehaene ontvangt de ouders, maar is uit zijn lood geslagen, wat niet zijn gewoonte is. Hij begrijpt dat er iets moet gebeuren. Slechts enkele dagen later wordt er een heuse parlementaire onderzoekscommissie opgericht in de Kamer, die na flink wat maanden op basis van getuigenissen van de getroffen ouders, experten, maar ook en vooral van politiemensen en mensen uit de gerechtelijke wereld twee rapporten zal afleveren met voorstellen tot hervormingen ‘opdat dit nooit meer zou kunnen gebeuren’. Het strafuitvoeringsbeleid zal worden aangepast, er komt een Hoge Raad voor de Justitie, de politie wordt hervormd tot een tweeledige eenheidsstructuur, het gerecht en het gerechtelijk onderzoek worden bij de tijd gebracht en beter op de nieuwe politiestructuur afgestemd. Marc Dutroux wacht ondertussen zijn proces af, en krijgt uiteindelijk de maximumstraf. Hij heeft het systeem tot hervormingen gebracht die meer dan nodig waren. Hij zal voor altijd volksvijand nummer één blijven. Martin en Lelièvre zullen vervroegd vrijkomen, maar voor hemzelf zit dat er tot op heden niet in. En de bevolking vindt dat ook vandaag na 25 jaar maar goed ook.

Staatssecretaris voor Begroting en Consumentenbescherming Eva De Bleeker (Open Vld) spreekt haar steun uit voor de Cubaanse betogers die tegen de communistische regering van het Caraïbische eiland protesteren. “Extreemlinkse intellectuelen zijn er vaak als de kippen bij om externe oorzaken in te roepen waarom communistische experimenten altijd faliekant aflopen”, schrijft De Bleeker op haar website. “Ofwel was het zogezegd geen écht communisme ofwel werd het regime tegengewerkt en ondermijnd door buitenlandse imperialistische actoren. De echte oorzaak van de malaise moet het Cubaanse regime en bij uitbreiding alle communistische dictaturen bij zichzelf zoeken.”

Fin de régime voor Di Rupo Dat Waals minister-president Elio Di Rupo (PS) de eigen verantwoordelijkheid afschuift voor de chaotische manier waarop de Waalse regering na de overstromingsramp de hulpverlening probeerde te regelen, luidt een ‘fin de régime’ in. De politieke carrière van de ondertussen 70-jarige Di Rupo is voorbij.

Nooit tolereren Marc Dutroux zal nooit vergeten worden. Mág nooit vergeten worden, want hij blijft het symbool van datgene wat een beschaving in haar wortels aantast, namelijk de geestelijke en fysieke verkrachting van haar kinderen. En alles wat daartoe aanzet, moet bestreden worden. Ook de zielenroerselen van een dichteres. Lecompte gaat best eens te rade bij de ouders van de Dutroux-slachtoffers alvorens ze over pedofilie nog eens controversiële uitspraken wil doen.

meer. Het lijkt een slechte kopie van de ramp van Tsjernobyl. Het onvermogen van Elio Di Rupo luidt een fin de régime in. Een proces dat trouwens al met gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd ingezet toen hij in Bergen zowaar zijn absolute PS-meerderheid verloor, onder andere door toedoen van MR-woelwater Georges-Louis Bouchez.

Gevoel van onaantastbaarheid

Een pedofiel in elk van ons Er bleven vragen onbeantwoord en grote pedofilienetwerken werden niet gevonden. Maar wél bepaalt de morele code voortaan formeel dat pedofilie geen kans mag krijgen in een beschaafde westerse samenleving en dat perverten en zeker die welke hun lusten op kinderen botvieren zwaar moeten gesanctioneerd worden. Het lijkt wel dat iedereen het daarover eens is. Want als er iets is wat Marc Dutroux ons ongewild heeft geleerd, dan is het wel dat. Hoewel daar in praktijk van het strafrecht weinig van te merken is. Precies in de dagen dat de tragische gebeurtenissen van 1996 stil worden herdacht, is er toch een dichteres, Delphine Lecompte, die het nodig vindt om in het linkse Vlaamse tijdschrift Humo in een brief te pleiten tegen de demonisering van pedofielen en oproept om te aanvaarden dat “pedofilie in elk van ons schuilt”. Ze noemt pedofielen een “gemarginaliseerde kwetsbare groep die al jaren als ziekelijk uitschot wordt behandeld door de fatsoenlijke moralistische goegemeente”. Voor alle duidelijkheid: ze moedigt pedofilie niet aan en stelt ook niet dat alles maar moet kunnen. Maar toch zijn haar stellingen dubieus en gaat ze wel lijken op de Moeder Theresa van de gemarginaliseerde en uitgespuwde pedofielen. “Het lijkt me wijzer om de pedofiel te leren kennen en aanvaarden”, stelt ze, want dat zou de heksenjachten doen stoppen die net tot pedofiele uitwassen leiden. Het zijn onbewezen kromme redeneringen die onder meer door politici worden uitgespuwd en weggezet als ranzig en onaanvaardbaar. Het is dan ook onbegrijpelijk dat zij museumdichteres in Brugge mag blijven met het argument dat zij het recht heeft op een eigen mening, terwijl er anderen zijn die omwille van een eigen mening anders varen.

Di Rupo in Pepinster

Vlamingen die zijn komen helpen in de dorpen en steden die zwaar geteisterd werden door de overstromingen van juli, brengen altijd hetzelfde verhaal: op veel plaatsen is de ravage nog altijd even groot als in juli, net na de ramp, de hulpverlening is zeer traag op gang gekomen, alles verloopt chaotisch en het is vooral privé-initiatief dat erger heeft voorkomen. De Waalse regering maakt een maand na de feiten nog maar eens een slechte beurt. Uiteraard zijn er grenzen aan de snelheid waarmee een afvalberg kan worden opgeruimd. Op een bepaald moment bereikt men de limiet van wat vrachtwagens aankunnen. Maar dat het weken geduurd heeft om iedereen een voorlopig dak boven het hoofd te geven, dat kan er bij de bevolking niet in.

Slechte kopie van Tsjernobyl De Waalse regering zelf dacht al volop aan de heropbouw, terwijl

de acute fase van de hulpverlening nog bezig was. Dat leidde tot wanbeleid. Net als de obsessie van minister-president Elio Di Rupo (PS). Naar goede Waalse traditie moest er eerst geld komen, veel geld en enkel geld. Van de federale overheid, van Europa, van het relanceplan en van de verzekeraars. Concrete en urgente praktische problemen aanpakken was niet prioritair. De vragen over het wanbeleid en de verwijten aan de Waalse regering die tijdens een uitzending van Terzake aan Di Rupo werden gesteld, kregen geen enkel zinnig antwoord. De Waalse nummer één wijst elke verantwoordelijkheid af. Bovendien was men de voorbije weken in Namen vooral actief met het vermijden van een parlementaire onderzoekscommissie die naam waardig, die mogelijks zou uitwijzen dat het beheer van het debiet van een stuwdam in Eupen tijdens de dramatische periode een grotere ramp heeft veroorzaakt dan verwacht. Er zijn verhalen van slapende ambtenaren aan het stuw-

Zijn politieke carrière is op 70 jaar - de leeftijd begint duidelijk te wegen - voorbij. Probleem is echter dat de Bergenaar van geen wijken wil weten. Di Rupo wil in het Elysette van Namen blijven tot 2024. Terwijl Wallonië nu jongere krachten nodig heeft om de crisis aan te pakken. Dat Di Rupo zich halsstarrig aan zijn stoel blijft vastklampen heeft verschillende redenen. Ten eerste beschouwt hij zich als de enige echte architect van een eigenlijk onmogelijke Waalse coalitie van PS, MR en Ecolo. PS en MR hebben samen een meerderheid en toch slaagde hij erin de Waalse groenen mee aan boord te krijgen en dus de oppositie op links voor de PS te beperken tot de schreeuwers van de PTB. Een politiek huzarenstuk en dus vindt Di Rupo dat hij daarvoor beloond moet worden door aan te blijven tot aan het einde van zijn mandaat. Ten tweede blijft Di Rupo ondanks de sfeer van een fin de régime zitten omdat hij zichzelf presidentiële allures heeft aangemeten. Zeker sinds hij in de periode 2011-2014 federaal premier was. Sterk georiënteerd op de Franse politieke cultuur vergeleek hij zich met de Franse presidenten. Die worden tijdens interviews met de nodige égards behandeld en echt kritische vragen blijven achterwege. Kortom, de Waalse minister-president voelt zich onaantastbaar. De tijd dat Di Rupo echt de machtigste figuur van het land was is nochtans allang voorbij. Dat was in de eerste periode dat hij als partijvoorzitter van de PS (1999-2011) naar eigen zeggen elke federale regering met een vingerknip kon doen vallen en op die manier bijvoorbeeld het paarsgroene beleid van de regeringen Verhofstadt kon maken en kraken. PICARD

Interview

19 AUGUSTUS 2021

GEROLF ANNEMANS

uidig Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken was amper 4 maanden oud toen Gerolf Annemans in maart 1987 zijn intrede deed in de Kamer. Na Guy Verhofstadt moet hij het langst zetelende, nog actieve parlementslid zijn. Annemans zag vanuit de oppositie niet alleen de politiek, maar ook zijn eigen partij, de samenleving én de wereld veranderen. “Toen ik in 1987 in de Kamer kwam, was Vlaamse onafhankelijkheid nog niet eens een thema”, vertelt hij. “Wij hebben die onafhankelijkheid op de agenda geplaatst. Dat thema werd toen overgenomen door de Vlaamse Volksbeweging (VVB), toen nog met Jan Jambon en Peter De Roover. Mijn partij heeft eigenlijk het hele partijpolitieke spel ondersteboven gegooid. Toen mijn carrière begon, leefden we hier nog in een CVP-staat. Die partij regeerde dan eens met de liberalen, en vervolgens eens met de socialisten. Die tijd is voorgoed voorbij. In de peilingen zijn wij de grootste partij en de traditionele politieke families zijn haast folklorepartijen geworden.”

Deze zomer stelde u een alliantie met andere conservatieve partijen voor om een ‘Verklaring over de Toekomst van de Europese Unie’ af te kondigen. Wat staat daar in te lezen? “We vinden dat de Europese Unie zoals ze nu evolueert geen positief project meer is. Europa is iets anders dan de Europese Unie. De EU voltrekt zich vandaag als een gesloten juridisch systeem met een zogenaamd parlement, een commissie en een hof van justitie. Het is eigenlijk een gecentraliseerde eenheidsstaat geworden die altijd maar meer bevoegdheden van de lidstaten opslorpt. Dat leidt tot minder vrijheden voor de Europeanen en de lidstaten.” “De grote nieuwigheid aan onze verklaring is dat het geen verklaring is van de morsige broertjes, zoals men ons in Vlaanderen wel eens beschouwt, ook al zijn we dan de grootste in de peilingen. Het zijn niet alleen Le Pen, Salvini en Wilders die de verklaring steunen, maar ook grote delen van de conservatieve ECR, the European Conservatives and Reformists, de vroegere fractie van de Britse conservatieven. En ook de partij van de Hongaarse premier Orbán doet mee. Het is dus een unieke combinatie die een andere richting wil geven aan Europese samenwerking. We tekenden samen dit toekomstdocument en dat is een eerste stap. Een volgende stap is ervoor zorgen dat we een van de grootste fracties in het Europees parlement worden.”

Vrezen jullie niet dat er ook in het Europees parlement een cordon rond rechts-conservatieve partijen wordt gelegd? “Tja, maar als je de tweede of derde fractie wordt in het Europees parlement, dan speel je sowieso mee. In het Europees parlement wisselen meerderheden mekaar al eens af. Het gaat er flexibeler en tegelijk complexer aan toe dan in het Belgische parlement. Als we vandaag al onze parlementsleden samentellen, zijn we al de derde fractie van Europa, net na de socialisten.”

De verklaring neemt vooral het migratie-thema op de korrel. “Migratie is inderdaad een bindende factor. Daar speelt iedere partij, in de eigen lidstaat, ook al zijn rol, maar dat thema moet vooral in Europa op de agenda komen, want de huidige EU is de motor van de open grenzen. Ik wil toch eventjes 1993 in herinnering brengen. Toen heeft de EU beslist dat we onze binnengrenzen mochten laten vallen, niet alleen voor goederen maar ook voor personen. De EU zou vervolgens dan wel onze buitengrenzen bewaken, zodat het niet tot interne of externe migratie zou

“In de EU denkt men dat alles draait om geld” Gerolf Annemans gaat nog niet met pensioen. Deze zomer toonde hij zich een van de gedreven architecten van een alliantie van zestien conservatieve Europese partijen die een andere EU willen. Volgens de ondertekenaars moet er wel samenwerking zijn tussen de lidstaten, maar mag de EU niet de ‘Europese Superstaat’ worden die sommige fanatici voor ogen hebben. “Wat de Europese Unie vandaag doet, is de uitvoering op grote schaal van het Marrakesh-pact. En dat willen de Europeanen niet.”

komen. Wel, het omgekeerde is gebeurd. Iedere lidstaat heeft de binnengrenzen opgeheven en immigratie is vervolgens een echte pompmachine geworden. Met het migratiepact dat EU-commissaris Johansson nu voorstelt, gaan de grenzen helemaal open en krijgen we ze niet meer dicht. Het is een uitnodiging naar de hele wereld: kom naar Europa! Terwijl we eigenlijk moeten zeggen dat het genoeg is geweest. Laat ons vreedzaam samenleven met de mensen die hier nu zijn, maar stop met de halve wereld er nog bij te duwen.”

De mensen zien dat het gezondheidssysteem wordt misbruikt om onze vrijheid te beperken Waarom is de EU zo’n hartstochtelijk voorstander van meer migratie? “Dat is de consequentie van het globalisme. En dat globalisme krijgt vorm in een conglomeraat van de linkerzijde en het kapitalisme. De linkerzijde hangt vast aan een soort materialistisch marxisme dat ook in intellectuele kringen heel sterk

leeft. Volgens dat marxisme heeft het geen belang welke cultuur of identiteit je hebt. We zijn allemaal mensen, allemaal wereldburgers. Maar dat is onzin. Iedereen weet dat, iedereen voelt dat.” “Naast de linkerzijde zijn er dan ook de globalisten die kapitalistische voordelen halen uit het opengrenzenbeleid. Zij willen dat de verschillen tussen mensen zo breed mogelijk worden weggeveegd. Is er een gewilde en geplande omvolking om een nieuw volk te creëren op het Europees contingent aan de gang? Ik laat het antwoord op die vraag open, maar iedereen ziet wat er aan het gebeuren is. Het gaat er al lang niet meer over om mensen op de vlucht of mensen in moeilijkheden een nieuwe toekomst te geven, zoals in de Conventie van Genève bedoeld was. Nee, het gaat om massale verplaatsingen van mensen die op cultureel vlak niets met Europa te maken hebben.” “Vandaag wordt de EU gedomineerd door dat conglomeraat, dat de andere landen eenzelfde ideologie opdringt. Landen die niet mee willen marcheren in de globalistische agenda, zoals Hongarije, worden in het verdomhoekje gegooid. Een beetje zoals in België met het cordon sanitaire is gebeurd. Want wie heeft hier voordeel bij? Zij dus. Dit is de overwinning van de globalisten en de marxisten die een aversie hebben voor culturele identiteit en eigenheid.”

U hebt het over ‘zij’. Wie zijn die ‘zij’ dan eigenlijk? “Al diegenen die aan de macht zijn en die macht ten allen prijze willen vasthouden.

En omdat ze aan de macht willen blijven, worden ook ondemocratische mechanismen ingevoerd, zoals een cordon sanitaire. Men kan globalisme en dat marxisme niet doorduwen zonder de democratie te neutraliseren. In een normale democratie word je in zo’n geval door de bevolking teruggefloten. Maar deze mensen blijven aan de macht en bestendigen hun macht. Je kan beginnen bij Ursula Von der Leyen. Maar ook Guy Verhofstadt, de meest fanatieke propagandist van een sterkere EU met meer bevoegdheden, mag je bij die club rekenen. Of een Frans Timmermans, die ons nu een klimaatplan opdringt dat onze economie zal ontwrichten.”

Moet de redding dan uit het Oostblok komen? Daar is men niet te beroerd om kritiek op migratie te uiten. “Bij hen is er een veel grotere gevoeligheid voor het thema migratie omdat zij nog maar pas uit het communisme komen. En die Oost-Europese landen voelen zich als het ware bedrogen door die EU. Zij wilden uit de communistische dictatuur ontsnappen en dachten dat ze hier in het vrije westen gingen terechtkomen. Ze hebben de EU omarmd, maar stellen nu vast dat die EU minstens even slecht is als het communisme van weleer. Voor hen is Brussel echt niet veel beter dan Moskou hoor.”

Maar is er wel een groot verschil tussen wat de modale Hongaar denkt en de modale Fransman of Nederlander?

Interview

19 AUGUSTUS 2021

EUROPARLEMENTSLID VLAAMS BELANG “Dat is een interessante vraag. In Hongarije heeft men veel minder schaamte. Daar stemt een absolute meerderheid keer op keer voor Orbán. Polen is een vergelijkbaar verhaal. Men kan daar met veel meer enthousiasme nog de eigen nationaliteit en cultuur aanhangen, terwijl dat hier als een zonde wordt beschouwd. In West-Europa moeten partijen zoals het Vlaams Belang een veel langere weg afleggen. Dat komt ook omdat men in Oost-Europa het mechanisme herkent. Men weet daar hoe het er in de Sovjettijden aan toeging.”

We kunnen het ook omdraaien natuurlijk. De Oost-Europese landen genieten wel van de financiële voordelen van de EU, maar willen voor de rest niet solidair zijn, bijvoorbeeld in de opvang van vluchtelingen. “Die uitspraken hoor je vooral aan de linkerzijde. Het doet me altijd denken aan het verhaal van boer Gansendonck van Hendrik Conscience. Het is schaamteloze arrogantie dat men denkt alles te kunnen oplossen met geld. Bij de Hongaren en Polen gaat het niet om geld, maar om identiteit, vrijheid en de eigen visie op de ontwikkeling van hun land. Zij vinden dat ze dat moeten blijven doen, terwijl de EU vindt dat die landen moeten zwijgen omdat ze centen krijgen. Er is natuurlijk wel een herverdelingsmechanisme, zoals nu met het klimaatfonds. Maar het geld dat in dat fonds steekt, komt wel van de lidstaten natuurlijk. Het is niet zo dat de EU ons zo maar wat geld komt brengen. Het is ons eigen geld waarvan de EU bepaalt waaraan en aan welke voorwaarden we dat mogen besteden. Ook dat is een van de grote problemen van de Europese Unie. Ze denken daar dat alles om geld draait. En ze bestrijden iedere verwijzing naar een culturele identiteit met een verwijzing naar geld.”

Orbán oogst evenwel veel kritiek in West-Europa met zijn aanpak van justitie en media. En nu ook de transgenderwet. Gaat u akkoord met alles wat Orbán zegt? “De Hongaren denken anders over homoseksualiteit dan wij, maar dat is hun volste recht. In Vlaanderen hoeven wij helemaal niet akkoord te zijn met wat Hongarije daarover denkt. Als het geen bevoegdheid is van de Europese Unie, hebben wij daar eigenlijk niets mee te maken. De Europese Unie moet binnen haar bevoegdheden blijven. Nu zoekt men constant een stok om de hond te slaan. En die hond, dat zijn de onwillige Oost-Europese landen. Niet alleen Hongarije, maar evengoed Polen, Tsjechië en Slovakije. Van zodra een Orbán iets schrijft over homoseksualiteit, wordt er een blik verontwaardiging opengetrokken. Maar die verontwaardiging ontstaat niet uit fatsoen. Zowel Polen als Hongarije worden geleid door absolute meerderheden die de vroegere machtspartijen hebben weggedrukt. Maar die oude machtspartijen zijn nog altijd heel goed verbonden met westerse partijen, westerse fondsen en westerse manieren van denken. Van zodra er iets gebeurt in Hongarije, krijgen we dat in onze media meteen te lezen, maar eigenlijk doet men dat alleen om die oude machtspartijen te beschermen en hen opnieuw aan de macht te brengen. De EU strijdt daar vooral tegen een onwillige partner, niet zozeer voor de rechten van holebi’s. Men gebruikt en misbruikt die holebi-eisen voor hun eigen agenda. En voor de agenda van diegenen die opnieuw aan de macht willen komen.”

Hoe staat het Vlaams Belang tegenover dat LGBTQ-verhaal? We horen uw partij daar zelden over. “Het is niet omdat andere partijen daar graag en vaak over praten dat wij dat ook

moeten doen. Wij hebben de huidige wetgeving aanvaard en we willen helemaal geen rechtsonzekerheid voor holebi’s die intussen ook gehuwd zijn. En een persoonlijke bedenking: ik denk niet dat een mens zich geslachtelijk laat ombouwen omwille van een zogezegde modegril of om ideologische redenen. Dat is volgens mij een heel persoonlijk gebeuren.”

Momenteel heerst een sfeertje van ontevredenheid in West-Europa. Migratie, corona, klimaatmaatregelen… Het werkt veel mensen op de zenuwen. Is dat het electoraat waar Vlaams Belang hoopt mee te groeien? “Mijn partij heeft een visie en ideeën voor deze maatschappij en het staat de mensen vrij om zich daar bij aan te sluiten. We zijn ook een zeer brede partij geworden. Ik weiger te aanvaarden dat wij alleen maar wat ontevredenheid te bieden hebben. Het Vlaams Belang is een samenhangend geheel van visies op hoe de samenleving zou moeten zijn. En we hebben er ook oplossingen voor.” “Maar het klopt dat veel mensen ontevreden zijn en dat komt omdat er iets grondig mis is met onze samenleving. Vrijheid en respect voor culturele identiteit, dat zijn thema’s die politiek moeten vertaald worden. De mensen zien nu dat het gezondheidssysteem wordt misbruikt om onze vrijheid te beperken. We ontwikkelen een maatschappij waarin heel wat mensen zich niet meer bediend voelen door de politiek. Het is ons democratisch recht om daar op in te spelen en aan die mensen te zeggen dat ons programma hen uit die ontevredenheid kan helpen ontsnappen.”

In de peilingen scoort uw partij vlotjes boven de 20 procent. Is Vlaams Belang de nieuwe volkspartij in Vlaanderen aan het worden? “Met de term volkspartij wil ik toch voorzichtig blijven. De eerste die de vergissing beging om zijn partij een volkspartij te noemen, was Karel De Gucht, toen zijn VLD in 1999 de CVP van de troon had gestoten. Ook Yves Leterme en Bart De Wever hebben zich al stuk gebeten op het concept volkspartij, dat eigenlijk niet zo veel betekent.” “Het Vlaams Belang is een grote partij geworden, en dat hoort bij het spel van de democratie. Als beleidsmakers willen weten hoe ze de democratie moeten inrichten, dan moet men luisteren naar wat de kiezer daarover zegt en vraagt. Nu stellen we vast dat men eigenlijk het tegenovergestelde aan het doen is. Men negeert de stem van de kiezer omwille van het machtsbehoud. De federale regering heeft geen meerderheid in Vlaanderen. Men neutraliseert dus de democratie, niet alleen door het cordon sanitaire, maar ook door het vormen van een Vivaldi-regering. In zo’n geval moet het Vlaams Belang zich niet afvragen of ze een volkspartij wordt. Nee, wij zijn namelijk het enige verzet.” “2024 wordt een moeilijk jaar voor de N-VA. Slaan ze mee de richting in van het verzet? Of kiezen ze voor een Antwerps scenario waarbij een compromis wordt gesloten, desnoods zelfs met socialisten en groenen. Zo voelt ook de kiezer dat aan.”

Bart De Wever was toch duidelijk? Hij zal uw verzet niet steunen, liet hij weten. Gelooft u hem?

partij verboden en daar verzet de Vlaming zich natuurlijk tegen. Vandaag liggen de kaarten anders. Nu gaat het om een verzet tegen het regime.”

“Het zou niet de eerste keer zijn dat Bart De Wever iets anders doet dan hij voordien gezegd heeft. Die uitval van hem was heel agressief en pijnlijk en bovenal veel heftiger dan nodig om zich te blijven schikken in de politiekcorrecte kringen van de Vivaldi-partijen.”

In tegenstelling tot de 24 procent van 2004 mocht Tom Van Grieken in 2019 wel op de koffie bij Bart De Wever en de koning. Doe hij het beter dan uw generatie?

Laat ons vreedzaam samenleven met de mensen die hier nu zijn, maar stop met de halve wereld er nog bij te duwen De Wever is ook uw burgemeester in Antwerpen. Praten jullie wel eens met elkaar? “We komen elkaar wel eens tegen, maar over 2024 heb ik het met hem nog niet gehad. Ik bemoei me daar niet mee. Toen ik in 2014 afscheid nam als voorzitter, ben ik samen met Filip Dewinter uit het partijbestuur gestapt om de jonge generatie alle kansen te geven. Aan die afspraak houd ik me ook vandaag. Het is aan Tom Van Grieken om met De Wever te praten. Maar ik denk wel dat de politieke ambitie van De Wever zich beperkt tot het burgemeesterschap van Antwerpen. En dat hij daar alles voor over heeft. Dat is volgens mij ook de reden waarom hij het cordon zal blijven respecteren.”

Hoe hoog schat u de kans dat N-VA en Vlaams Belang in 2024 samen een regering vormen? “Ik denk dan niet alleen aan Vlaams Belang en N-VA. Volgens mij moet er een verzameling van rechtse krachten komen. Vlaanderen is dominant rechts en conservatief, daar moet niemand aan twijfelen. En ook bij de andere partijen zitten verstandige, pragmatische mensen die voorstander zijn van een rechts-conservatief beleid. Vlaanderen zou dat ook verdienen. We kunnen niet blijven sukkelen met een socialistisch, soft-links beleid zoals vandaag. Dat is niet wat de Vlaming vraagt. In 2024 moet dat probleem echt wel van de baan zijn.”

Uw partij was in 2004 al de grootste fractie in het Vlaams parlement met 24 procent van de kiezers. Toen hebben jullie die score niet kunnen verzilveren. Een fout? “In 2014 hadden we compleet andere omstandigheden. Het Vlaams Blok was net veroordeeld en was het Vlaams Belang geworden. Wij maakten in die tijd alleen nog propaganda voor de vrijheid van meningsuiting. Eigenlijk werd onze

“Met het migratiepact dat EU-commissaris Johansson nu voorstelt, gaan de grenzen helemaal open en krijgen we ze niet meer dicht. Het is eigenlijk een uitnodiging naar de hele wereld: kom naar Europa!”

“Natuurlijk wel. Maar goed, ik kijk niet met afschuw terug op die jaren. Ieder van ons heeft gedaan wat hij kon doen. Wij werden destijds wel even bij formateur Leterme ontvangen, maar dat was eerder een beleefdheidsontmoeting. Vervolgens haastte Leterme zich naar de verzamelde pers om te zeggen dat er met ons niet te praten viel. Vandaag zitten we in een andere situatie. Tom Van Grieken bereidt zich ook voor op machtsdeelname. Hij rekruteert jonge mensen en zorgt er voor dat hij een ploeg achter zich heeft die ook kabinetten kan bemannen. In 2024 moet hij daar klaar mee zijn.”

Iets anders: in de pers gaat het vaak over de exuberante lonen die Europarlementsleden opstrijken. Hoeveel verdient u eigenlijk? “10.000 euro netto per maand, alle vergoedingen inbegrepen. We krijgen wel geen vakantiegeld of dertiende maand zoals de Belgische parlementsleden. Als Europarlementslid krijg je ook vergoedingen om je kantoor in te richten of een computer te kopen. Maar die uitgaven worden nooit gecontroleerd. Ik stort als een van de weinigen daarom ook een deel geld terug.” “Maar mijn verloning weerhoudt er mij niet van om te pleiten voor het afschaffen van het Europees parlement. Dat parlement zou het volk moeten vertegenwoordigen, maar dat is niet het geval. Men praat daar alleen maar over ‘meer Europa’. Derk-Jan Eppink heeft ooit geschreven dat wie het Europees parlement binnenkomt, zijn nationale verkiezingscampagne bij de deur achterlaat en vervolgens mee begint te spelen in de fanfare van de Europese unie. Dat klopt.”

U bent intussen 62. Wat gaat u in 2024 doen? Nog een keer kandidaat zijn? “Ik heb intussen mijn volledige pensioenrechten. Nu moet ik mijn termijn uitdoen en wat er nadien gebeurt, bespreek ik eerst met mijn voorzitter. Als het van de vroegere Zweedse regering afhangt, moet ik tot mijn 67 jaar werken, net als alle Vlamingen. Volgens de principes van die Zweedse regering, zou ik er eigenlijk nog een termijn moeten bij doen. Maar ik ben een partijman. Die beslissing wordt alleen genomen in samenspraak met de partij.” WIM DE SMET

Beste lezer van

’t Pallieterke: Voor een Vlaamse sociale zekerheid!

Word lid van het VNZ

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland

19 AUGUSTUS 2021

DUITSLAND

Rare ecologische sprongen Wie herinnert zich nog de opkomst van de groene beweging in Vlaanderen (en elders in West-Europa)? Toen werd gedemonstreerd om stukken bos te redden. Toen werden, vooral in Duitsland, vrij gewelddadige acties opgezet om te verhinderen dat bossen en wouden zouden worden gekapt voor de aanleg van nog een bijkomende aanvliegpiste in deze of gene luchthaven. Méér bomen zouden zorgen voor betere levenskwaliteit, meer zuurstof. Opmerkelijk is daarom dat in naam van een ecologisch verantwoord beleid de Duitse deelstaat Nedersaksen besloten heeft om grote windmolens voortaan ook in grotere woudgebieden te willen inplanten. Per windmolen zou men ongeveer 4.000m2 woud moeten rooien. “Wie het ernstig meent met klimaatbescherming, weet dat hij windenergie nodig heeft”, aldus de minister voor leefmilieu, de sociaaldemocraat Olaf Lies (SPD). Daarom moet volgens Lies “op een behoedzame manier het woud worden ontsloten”, zodat de energienood tegen 2040 volledig door hernieuwbare energie kan gebeuren. Vanaf 2030 moet 2,1 procent van het grondgebied van Nedersaksen bruikbaar zijn voor windenergie, een oppervlakte van 67.000 hectaren. Minister Lies wil het tempo van de bouw van windmolens aanzienlijk versnellen. “Voor mij staat het vast: windenergie behoort tot Nedersaksen, en ze wordt steeds prominenter deel van ons cultuurlandschap”, liet hij verstaan. Van verschillende ecologische hoeken komt er

Olaf Lies (SPD), Minister van Leefmilieu in Nedersaksen

steun voor het project van de zwart-rode coalitie. PIET VAN NIEUWVLIET

ITALIE

Voortaan ‘Sudtirolo’ in plaats van ‘Alto Adige’?

In de periode van 21 tot 29 juni werden aan 1.010 Italiaanse burgers van buiten de regio Trentino-Zuid-Tirol vragen voorgelegd met betrekking tot het gebruik van Italiaanse plaatsnamen in Zuid-Tirol. Een enquête met toch wel verrassende resultaten en… misschien met hoopvolle gevolgen op de iets langere termijn.

Waarover gaat het? Op 8 augustus 1923 verbood de Italiaanse (fascistische) regering Duitstalige benamingen in Zuid-Tirol, daaronder “Südtirol”, “Deutschsüdtirol”, “Tirol” of “Tiroler”. Dit allemaal in het kader van de “maatregelen met de bedoeling op een geordende en snelle manier het Hochetsch-gebied te assimileren en te italianiseren”. De enige plaatsnamen die verder mochten worden gebruikt, waren “Alto Adige” en “Atesino”.

Afschaffen! Meer dan 10.000 plaatsnamen en namen van rivieren werden in de Italiaanse taal vastgelegd, waarbij het meestal ging om pure constructies, zonder enige histori-

sche achtergrond of wortels. Het Italiaans opinieonderzoeksinstituut “Demetra” wou polsen in hoeverre die Italiaanse naamgeving buiten Trentino-Südtirol nog leefde. De resultaten waren vrij verrassend: 65 procent van de ondervraagde Italianen gaf aan dat de plaatsnaamdecreten van de Italiaanse (fascistische) regering gerust mogen worden geschrapt en dat de oude, historisch gefundeerde (Duitstalige) namen worden gebruikt. Meer dan 60 procent van de ondervraagden vond het eveneens normaal en aanvaardbaar dat men in de plaats van “Alto Adige” voortaan opnieuw “Sudtirolo” zou gebruiken.

FRANKRIJK

Protest tegen de controlemaatschappij

In steeds meer landen wordt een ‘pasjesmaatschappij’ uitgerold. We gaan naar een samenleving waarin overal een code gescand zal moeten worden. Gezonde mensen moeten continu bewijzen dat ze niet ziek zijn. De wereld op zijn kop. Intussen komen, in Frankrijk alleen al, honderdduizenden mensen de straat op. Al anderhalf jaar pompen massamedia, virologen en politici angst in de hoofden van de bevolking. Een mens zou nog bijna vergeten dat corona helemaal niet zo dodelijk is als vaak wordt beweerd. De kans om na een besmetting te overlijden ligt momenteel op 0,15 procent (aldus de cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie). Hiermee is corona vergelijkbaar met een zware griepgolf. Het is dan ook des te opmerkelijker om te zien hoe overal in landen een hele infrastructuur wordt opgetuigd om bij alles wat burgers in de toekomst doen, voortdurend hun (digitale) coronapas te kunnen checken. Wie een jaar geleden waarschuwde voor deze losgeslagen controlemaatschappij, werd weggezet als een paranoïde complotdenker. Vandaag wordt deze ‘pasjesmaatschappij’ ons verkocht als de weg naar de vrijheid. Frankrijk en Griekenland kondigden meer dan een maand geleden, op hetzelfde ogenblik, aan dat een gezondheidspas zou ingevoerd worden. Concreet betekent dit dat je bij het betreden van zowat iedere plek (winkelcentrum, museum, vlieghaven, sportclub, restaurant, café enz.) je gezondheids-app moet laten controleren. Politici beweren dat vaccinatie helemaal niet verplicht is. Maar in de praktijk wordt leven zonder coronavaccin in veel landen onmogelijk gemaakt. Het is immers praktisch onhaalbaar en financieel voor haast niemand draaglijk om je continu te onderwerpen aan een coronatest (als alternatief voor het vaccin). Het lijkt een kwestie van tijd voor de pasjesmaatschappij ook in België zal ingevoerd worden. Heel wat politieke partijen zijn voorstander en politici worden hierbij gesteund door artsen als Marc Noppen (directeur van het UZ Brussel), die afgelopen week openlijk in de media verkondigde dat het leven van niet-gevaccineerden opzettelijk zo lastig mogelijk gemaakt moet worden.

Verdere stappen zetten Wind in de zeilen voor het Duits taalgebruik in Zuid-Tirol? Feit is dat nationalistische verenigingen in Zuid-Tirol, waaronder de Südtiroler Heimatbund, de resultaten van het opinieonderzoek aangrijpen om de deelstaatregering van de autonome provincie dringend te verzoeken meer authentieke Duitstalige namen te gebruiken in de regio. Hiervoor heeft de voorzitter, Roland Lang, een brochure aan de eigen regering overgemaakt, opgesteld door de plaatsnamenexpert Cristian Kollmann, om hen hierbij te helpen. PIET VAN NIEUWVLIET

Nobelprijswinnaar Luc Montagnier

Het is duidelijk dat de groep gevaccineerden hoe langer hoe meer opgezet wordt tegen de kleine groep die zich niet liet vaccineren. Deze laatste minderheid zal de schuld gaan krijgen van alles wat er met betrekking tot het coronabeleid nog misgaat. Intussen zijn er ook stemmen die tegengas bieden. Een van hen is Luc Montagnier, Nobelprijswinnaar voor geneeskunde. Hij stelt dat uitgerekend de gevaccineerden de oorzaak van de verspreiding van nieuwe corona-varianten zijn. Iets om over na te denken.

Massa de straat op Veel Fransen zien een samenleving van apartheid en tweederangsburgers niet zitten. Al weken trekt een massa er de straten op. Hier werd (aanvankelijk) maar erg weinig over bericht in de Belgische media. Afgelopen zaterdag alleen al protesteerden in Frankrijk naar schattig zo’n 250.000 tot 300.000 burgers. Dat het hier niet gaat over een meute losgeslagen complotdenkers, zoals de klassieke media wel eens willen doen geloven, mag duidelijk zijn. De betogers vormen een dwarsdoorsnede van de bevolking. Niet alleen de beweging van de ‘gele hesjes’ werd nieuw leven ingeblazen, ook politieagenten wandelen regelmatig mee in de optochten, schouder aan schouder met de andere betogers. Zij voelen niets voor een confrontatie. Ook velen werkzaam in de zorgsector kanten zich tegen een verplichte vaccinatie voor artsen en verplegers. Hoe anders gaat het er tegenwoordig aan toe in Duitsland. Vorige zomer trokken nochtans al tienduizenden coronacritici door de straten van de hoofdstad. Onder andere de neef van de vroegere Amerikaanse president Kennedy nam op deze manifestaties het woord. Een tweetal weken terug zouden in Berlijn op een dag zestien verschillende optochten gaan plaatsvinden. Een rechter verbood al deze uitingen van vrije meningsuiting. Een politiemacht werd op de been gebracht om de orde in Berlijn zogenaamd ‘te handhaven’. Beelden laten iets anders zien. Onder andere journaliste Sietske Bergsma, enkele weken geleden nog geïnterviewd in dit blad, bracht vanuit Berlijn via internet verslag uit. Enkele tientallen burgers die vredevol pleitten voor een andere corona-aanpak, werden als honden door agenten uit elkaar geslagen. Ook vrouwen en kinderen moesten het ontgelden. Willekeurige voorbijgangers werden in politiebusjes gesleept en afgevoerd. Het lijkt er op dat Angela Merkel terug verlangt naar haar tijd in de toenmalige DDR. Ook daar heerste toen een politiek van angst en terreur door de overheid. LVS

Buitenland

19 AUGUSTUS 2021

DIPLOMATIEKE VALIES

WIT-RUSLAND

De EU bewijst opnieuw hoe machteloos ze is Net zoals Erdogan of op een andere manier Marokko, chanteert de Wit-Russische dictator Loekasjenko de EU door er vluchtelingen op af te sturen. Na jarenlang te hebben ingezet op soft power, heeft de EU niets in handen om weerwerk te bieden. In het najaar van 2015 begonnen immigranten, vooral Syriërs, vanuit Rusland in Noord-Noorwegen binnen te dringen, in het stuk dat boven de poolcirkel ligt. Zij kwamen vreemd genoeg allemaal per fiets. Daardoor konden ze gebruik maken van een juridisch vacuüm. De Noorse wet verbood illegalen per auto in het land binnen te brengen en de Russische wet verbood hen te voet door het grensgebied met Noorwegen te trekken. Dat was een overblijfsel van wetgeving uit de vroegere Sovjetunie, die bedoeld was om Russen te beletten naar Noorwegen te ontsnappen. Maar fietsers zaten in een juridisch vacuüm. Het is uiterst onwaarschijnlijk dat die Syriërs dat vacuüm vanuit Damascus hadden ontdekt en het is nog onwaarschijnlijker dat de Russen, met hun enorme politieapparaat en hun paranoia tegen buitenlanders, die duizenden Syriërs niet zouden hebben ontdekt. De meesten hadden trouwens visa gekregen in de Russische ambassades in Beiroet en Damascus. Daarna waren ze met een lijnvlucht naar Moskou overgekomen, en van daaruit met de trein naar Moermansk, niet ver van de Noorse grens. Daar hadden ze fietsen gekocht. Dit gebeurde duidelijk met goedkeuring en medeweten van het Kremlin. Maar als het bedoeld was om een nieuwe antiwesterse ondermijningstactiek uit te proberen, dan mislukte het. Na veel politieke touwtrekkerij stuurden de Noren bijna alle illegalen terug naar Rusland.

Wir schaffen das nicht

De gelijkenis met wat de Wit-Russische dictator Loekasjenko nu doet door illegalen met vliegtuigen in het Midden-Oosten op te halen en door te sturen naar Litouwen, is onmiskenbaar. Dit is duidelijk een verbeterde versie van wat Poetin in 2015 al had geprobeerd. De potentaten die de EU besturen moeten nu niet doen alsof ze bij verrassing schaakmat zijn gezet. Erdogan chanteert de EU al jaren op die manier. Marokko speelt het subtieler, maar het hanteert in essentie hetzelfde chantagemechanisme: “Geef ons geld of we laten nog meer illegalen oversteken naar Spanje.” En binnenkort zullen andere

landen hetzelfde handeltje proberen op te zetten met Afghanen. Het zou nu zelfs voor de meest verblinde, dagdromende idealist duidelijk moeten zijn dat het Europese asielbeleid niet werkt. Wir schaffen das nicht.

Vervolgde bevolkingsgroepen Het idee dat hele bevolkingsgroepen van overal ter wereld zich in Europa mogen vestigen als zij vervolgd worden, is op zich al onhoudbaar, zelfs als men zich beperkt tot mensen die echt vervolgd worden. Hoe gaat men dat toepassen als er bijvoorbeeld in China een burgeroorlog uitbreekt en er honderden miljoenen Chinezen op de vlucht slaan? En zoals de EU dat nu invult, is zelfs die beperking tot echte slachtoffers slechts een schaamlapje. In de praktijk gaat het hier om ongecontroleerde immigratie. Ongecontroleerd door de EU tenminste. In werkelijkheid wordt dat dikwijls heel goed gecontroleerd. Door tirannen als Loekasjenko en Erdogan, door Afrikaanse dictators die hun bevolkingsoverschotten in Europa willen dumpen, door de Alawitische dictator Assad die zoveel mogelijk van zijn soennitische onderdanen uit het land wil verdrijven. Door ‘woke’ ngo’s die de ondergang willen van alle blanke volkeren en van heel de westerse beschaving. De EU heeft decennia lang beweerd dat zij met haar ‘soft power’ meer zou kunnen de bereiken dan de VS met hun militaire macht. Nu blijkt de EU zelfs machteloos te staan tegenover een klein, straatarm staatje als Wit-Rusland. Ze hebben letterlijk niets om Loekasjenko onder druk te zetten. Loeksjenko en Poetin hebben met hun aardgasleidingen meer economische hefbomen om de EU onder druk te zetten dan omgekeerd. Als de eurocraten volharden in hun klimaatwaanzin, dan moeten ze binnenkort voor die twee tirannen neerknielen en smeken om meer aardgas. Zo diep is de EU gevallen. De Russische, Oekraïense en Wit-Russische dissidenten die in de EU asiel hebben gekregen, zouden misschien beter nu al veiliger oorden opzoeken. Voor ze uitgeleverd worden in ruil voor aardgas. PAUL BÄUMER

De vriendschap tussen Poetin en Xi is geen onbelangrijke factor in de Russische-Chinese betrekkingen.

De kamikazemissie van Biden Het directe gevolg van het viseren van China als hét probleem door de VS, is dat men ook op goede relaties tussen Peking en Moskou botst. Historisch evolueerden die de voorbije jaren tot een uniek hoogtepunt. Het maakt er de uitdaging voor Joe Biden des te groter op. Want als Nixon - een vaak gemaakte parallel - destijds nog kon bouwen op een heuse oorlog tussen beide landen, botst de huidige bewoner van het Witte Huis op een blijkbaar springlevende vriendschapsband. Grootschalige militaire oefeningen hebben ongetwijfeld hun meerwaarde op strategisch-operationeel vlak, maar hun belang op vlak van propaganda is er niet minder op. Beelden van vliegtuigen, tanks en schietende kanonnen (uiteraard steeds op doel!) moeten de opperbeste Chinees-Russische relatie illustreren. En natuurlijk is er ook de menselijke factor: Russische soldaten die hun Chinese collega's watermeloenen cadeau doen. Dat ze zich niet beperken tot ruiterlijk naast elkaar op te rukken, maar ook met elkaars wapentuig leren omspringen, moet illustreren dat het echt wel goed zit tussen de twee partners. Wat (westerse) experts echter bezig houdt is niet zozeer het beeld van soldaat Ivan die Chinese obussen afvuurt, maar wel de vraag of die nauwe band ook betekent dat veiligheidsinformatie uitgewisseld wordt? En zo ja: hoe ver gaat men hierin?

Amerikaanse zorgen Eufemistisch heet het dat de VS “zich zorgen maakt” over die band die onlangs nog door de Russische buitenlandminister Lavrov als “strategisch” en “uniek” omschreven werd. De feiten zijn wat ze zijn en zeker interessant in het licht van de gemeenschappelijke geschiedenis van beide landen. Ze hebben een traject van hoogtes en laagtes, en erg opvallend: vaak waren het binnenlandse ontwikkelingen die hen dichter bij elkaar brachten, of vice versa natuurlijk. Net als vandaag. “Beide regeringen delen een aversie voor dissidenten, een diep wantrouwen ten aanzien van het Westen en de wil om een striktere controle op hun samenlevingen uit te oefenen”, analyseerde enkele jaren geleden The Wall Street Journal. Het is vandaag niet anders. Neem daarbij nog de erg goede band tussen Poetin en Xi en de oefening is al stevig opgeschoten.

Biden testen Loekasjenko

Enkele maanden geleden, lang voor het debacle van Kaboel dus, schreef Gideon Rachman in de Financial Times dat Biden zich na Afghanistan aan een test mag verwachten. Mogelijk zelfs op twee plaatsen (Taiwan en Oekraïne), rond hetzelfde tijdstip en - uiteraard - 'made in Moskou/Peking'. Vandaag kan men

Biden houdt teleconferentie over de situatie in Kaboel

zich afvragen of net Afghanistan niet zijn grote test wordt. Het pragmatisme van Russen en Chinezen ten aanzien van de taliban is nu eenmaal een realiteit. Al het te verwachten menselijk leed ten spijt, zal hetgeen zich vandaag afspeelt ook belangrijke geopolitieke gevolgen hebben. Het is een onderwerp op zich. Nog in de veronderstelling dat er gemorrel rond Taiwan en Oekraïne zou komen, wees Rachman in zijn bijdrage over het twijfelachtige karakter van Amerikaanse garanties (nogmaals: maanden geleden!). Washington spreekt misschien wel harde taal, maar wat kan men werkelijk verwachten wanneer een rode lijn overschreden wordt? In het geval van Taiwan wordt wel eens gesproken over een 'ambigue veiligheidsgarantie'. De VS wekken de indruk dat er een reële kans is dat ze zullen tussenkomen als China te ver gaat. En met deze flou artistique moet Taipei het dan maar stellen. Zijn we te cynisch wanneer we stellen dat de geloofwaardigheid van Amerikaanse garanties de voorbije dagen een extra forse knak heeft gekregen?

Partners losweken De grote strategische uitdaging van Joe Biden bestaat erin de Russisch-Chinese as te verzwakken. Academicus Charles A. Kupchan wees een tweetal weken in een bijdrage in Foreign Affairs op het belang van deze aanpak. Het volstaat niet een soort eigen alliantie van bondgenoten uit te bouwen om ze in te kapselen, er moet ook werk gemaakt worden van het losweken van beide. Onmiddellijk denkt men dan aan de Nixon/ Kissinger-strategie, alleen gaat die vergelijking niet echt op. Kupchan benadrukt dat het voor Biden gevoelig moeilijker ligt. Toen Nixon aan zijn demarche begon, zat er al een stevig haar in de boter tussen Moskou en Peking. 1960 was een kantelpunt. Sovjet-adviseurs werden teruggeroepen, de grens werd gemilitariseerd, de bilaterale handel stortte in elkaar en negen jaar later escaleerden enkele grensincidenten tot een kortstondige oorlog waarin enkele honderden doden vielen. Pas nadien kwam het duo Nixon/Kissinger op de proppen. MICHAËL VANDAMME

12 Interview

19 AUGUSTUS 2021

"We willen misvattingen over Vikingen uit de wereld helpen" ERIK DE QUICK BEZIELER VIKING GENOOTSCHAP Mogelijk had u er nog nooit van gehoord, maar Vlaanderen heeft een volwaardig Viking Genootschap. Een wat? Jawel, een Viking Genootschap of uitgebreider: een "Europees Studie- en Onderzoekscentrum voor Noordse Oudheidkunde, Runen en Mythologie". Alstublieft. Bezieler van het genootschap is Erik De Quick (63). “Wij hebben meer dan 100 leden in Vlaanderen en Nederland en we zijn de oudste Vikingvereniging van de Benelux”, klinkt het.

e Quick en zijn vrienden willen misvattingen rond Vikingen uit de wereld helpen en op die manier de kennis over misschien de meest ondergewaardeerde en onbekende periode uit onze geschiedenis vergroten. De invloed die de Vikingen gehad hebben op de ontwikkeling van het huidige Europa is niet te onderschatten. “We voeren onderzoek naar de Vikingtijd en dan specifiek in de Lage Landen', vertelt Erik De Quick. 'Daarnaast brengen we ook het driemaandelijks Vikingtijdschrift 'De Ravenbanier' uit. En we tonen ook proefondervindelijk het dagelijkse leven van de Vikingen, onder andere door het uitvoeren van oude Vikingambachten.”

U verzamelt alles over Vikingen, maar bezit uw vereniging ook unieke vondsten of voorwerpen uit die tijd? “De vereniging gebruikt goede en verantwoorde replica’s. Onze Scaldingi (Schelde-rivier Vikingen, nvdr) maken deze gebruiksvoorwerpen zelf en gebruiken ze bij onze voorstellingen. Ikzelf verzamel alles over Vikingen, runen en Noordse mythologie, waaronder enkele originele stukken, zoals bijvoorbeeld een koningszetel.”

Vlaanderen en de Vikingen. Is er een gemeenschappelijke geschiedenis? “Het ontstaan van Vlaanderen is rechtstreeks verbonden met de aanwezigheid van de Vikingen. Het ‘grote Vikingleger’ verzamelde meermaals in Vlaanderen, en legde er winterkampen aan. Veel befaamde Vikingleiders waren thuis in Vlaanderen. Het is trouwens ook opmerkelijk hoelang de verbindingen tussen Scandinavië en Vlaanderen in onze geschiedenis zijn blijven nazinderen.”

Waarin onderscheidden die Vikingen zich van hun tijdsgenoten die hier leefden? “De Vikingcultuur was heel vooruitstrevend. Zij kenden gendergelijkheid en algemeen stemrecht. De inzet voor de gemeenschap was de maatstaf. De Vikingen verzorgden hun uiterlijk, wasten zich dagelijks en namen wekelijks een bad. Bovendien waren de Vikingen allemaal gelijk: zij kozen een koning voor de strijd. Je beloofde vrijwillig trouw en steun aan een heer of koning, niet noodzakelijk die van het gebied waar je woonde. Dat gebeurde bij publieke eedaflegging met getuigen.” “De buit werd evenredig verdeeld onder de deelnemers. Roem en eer, en vooral rijkdom en macht verwerven, was voor een Viking uiterst belangrijk. De Vikingen aanvaardden alle soorten munten. Het was niet de munt zelf die waarde had, maar het gewicht in goud of

zilver. Zij knipten bij betaling de munten tot het juiste gewicht. Na hun integratie vormden zij een nieuwe bovenlaag met nieuwe zeden en vernieuwde inzichten over vrijheid en handel.”

Historisch onderzoek lijkt vanzelfsprekend, maar laten jullie zich ook bijstaan door vakmensen? “Wij volgen de meest recente onderzoeken op en hebben contact met academici in binnen- en buitenland. Luit van der Tuuk, de kenner bij uitstek van vroegmiddeleeuwse bronnen in de Lage Landen, is vast redacteur van De Ravenbanier. Zijn debuutwerk “Ferrum paganorum incanduit” (“Het ijzer van de heidenen schitterde”), dat de Deense heersers in de lage landen beschrijft, werd door ons uitgegeven. Zijn reeks over handel en scheepvaart van de Vikingen resulteerde in het boek “De eerste gouden eeuw”. “Professor emeritus Johan Nowé, eveneens vast redacteur, vertaalde voor ons rechtstreeks uit het Oud-Noors “Het verhaal van Ragnar en zijn zonen” en nog enkele andere Oud-Noorse verhalen. Sommige werden nooit eerder naar het Nederlands vertaald. Van onze reeks vertalingen door Pieter Jansens van “Faeröerse kvæðis” bestonden zelfs geen eerdere vertalingen. Onze leden krijgen dus altijd de primeur.”

Hebben jullie contacten met buitenlandse organisaties, bijvoorbeeld in Scandinavië, de bakermat van de Vikingen? “In 2002 en 2003 werkte ik mee aan de opstart van het EU-project Destination Viking. Ik heb toen contacten gelegd met de afgevaardigden van de meest gerenommeerde Vikingmusea ter wereld. Wij hebben nogal wat contacten bij producenten en verkopers van goede replica’s. Wij willen met onze verenging een soort kruispunt zijn van en voor iedereen waar ook ter wereld die met Vikingen of Viking-gelieerde materies bezig is, een kenniscentrum waar academici, verzamelaars, fanaten en amateurs elkaar ontmoeten en terecht kunnen met vragen en ervaringen.”

Naar verluidt geven jullie ook ‘levende’ demonstraties over de leefwijze van de Vikingen… Hoe gaat dat in zijn werk? “We demonstreren het dagelijks leven van de Vikingen. Historische authenticiteit en interactiviteit zijn voor ons is heel belangrijk. Wij bouwen een Vikingkamp uit, maken vuur, koken soep en bakken brood op Vikingwijze. We tonen ook Vikingambachten en oefenen behendigheids- en krachtspelen van de Vikingen uit. We beschikken ook over een replica van een ‘blijde’ (trébuchet) op schaal, zoals die door de Vikingen werd gebruikt bij de belegering van Parijs. Wij nemen deel aan historische evenementen en staan open voor allerlei initiatieven die Viking-gerelateerd zijn.”

De natuur en het milieu ligt jullie nauw aan het hart, zo blijkt. Waren de

Vikingen ‘groene jongens en meisjes’ avant-la-lettre? “De Vikingen waren evenwichtige, gezonde en krachtige natuurmensen. Heidenen die leefden met en in de natuur. Ze werkten met natuurlijke materialen en kenden weinig afval. Bessen, noten, verschillende granen en geitenmelk behoorden tot de standaardvoeding van de gewone Viking. Ze hadden een sobere, maar harde levensstijl en aten eenvoudige, maar krachtige en evenwichtige voeding.”

De Vikingen waren evenwichtige, gezonde en krachtige natuurmensen. Heidenen die leefden met en in de natuur “Hun omgeving was van levensbelang. Hun religie was gebaseerd op de seizoenen en de natuurlijke elementen. Dat maakte de natuur eigenlijk goddelijk, en de goden bedreig je niet ongestraft… Dat respect voor de natuur trekken we door in onze vereniging. In de Vikingtijd kenden we een opwarmingsperiode met dezelfde onregelmatige klimatologische waarnemingen als nu. In die periode meldden de kronieken niets anders dan zondvloeden, overstromingen, overvloedige regenval, grote droogten, hard vriesweer en hongersnood.”

Nøkkvi heet jullie boot, een replica op schaal, die officieel geregistreerd is in Vlaanderen. Wie mag er meevaren en wat leren we onderweg over de Vikingen? “We beschikken over een replica schaal 1/3 van het Gokstad-schip waarop je kan meevaren. Tijdens die vaartocht vertellen we allerhande verhalen over de Vikingen. Onze Nøkkvi beschikt ook over een drakenkop, een reconstructie van een vondst in de Schelde, bij Zele. Deze stamt weliswaar uit de Saksische periode, maar dat biedt ons de kans om te verduidelijken dat de Vikingen onderdeel uitmaken van een grote Noordzeecultuur die hier bloeide tussen de 3de en 12de eeuw. We organiseren thematochten rond Vikingen waarbij je als roeier de Vikingtijd echt beleeft. Het schip is beschikbaar voor evenementen, promotie- en reclamecampagnes. KVDP

VIKING GENOOTSCHAP VZW Contact voor info, steun en boottochten: Erik De Quick, Turnhout 014/72.84.30 en info@vikinggenootschap.be en www.vikinggenootschap.eu

Actueel

19 AUGUSTUS 2021

De klimaatpsychose (deel 4): Actiegroepen en klimaatterroristen

“Na de ‘economische transformatie’ moet er een samenleving komen zonder economische groei, waarin iedereen gelijk zal zijn” Extinction Rebellion (XR) De Nederlandse groep “Milieudefensie” en de Britse “XR” (Extinction Rebellion) zijn twee voorbeelden van gevaarlijk klimaatfanatisme. In 1984 had de EU melkquota ingevoerd om een nieuw melkoverschot te vermijden. In 2007 lanceerden de fanatici van Milieudefensie het voorstel om een flink deel van de veestapel af te slachten. De SP, GroenLinks, PvdA en PVV (!) steunden het plan. In 2014 schafte de EU de melkquota af omdat er een wereldwijd melktekort dreigde. De boeren breidden hun melkveestapel weer uit. Nochtans was dat al midden in de zogenaamde klimaatcrisis. In 2019 maakte het beleid weer een bokkensprong. De Raad van State besliste op vraag van een aantal natuurverenigingen dat het stikstofbeleid niet aan de EU-normen voldeed. Een hele reeks projecten moest stilgelegd worden, ook in de sector woningbouw en - oh ironie! - bij de versterking van dijken en de bouw van windmolenparken op zee. Tegelijk eiste men opnieuw de afslachting van een groot deel van de veesta-

pel. Was er echt een crisis? Ja, maar die was niet zozeer veroorzaakt door stikstof, maar door onrealistische stikstofnormen die door de politici in onwrikbare wetten waren gebetonneerd, en door het rampzalige idee sommige milieugroeperingen de bevoegdheden van het Openbaar Ministerie toe te kennen, zodat zij de normale juridische procedures konden omzeilen en zelf mensen, bedrijven of overheden voor de rechtbank konden slepen. De autoriteiten hadden zichzelf klemgereden. Een kleine minderheid van milieufanatici kon nu de normale democratische besluitvorming saboteren.

Oude wijn in nieuwe klimaatzakken Die strenge normen hadden geen wetenschappelijke basis. Ze waren het resultaat van politiek opbod. Een woordvoerder van de stichting “Agrifacts” formuleerde het zo: “Als alle koeien weg zijn uit Neder-

land, er geen auto meer op de weg rijdt, elke fabriek is gesloten en de laatste mens geëmigreerd, dan nóg worden de stikstofnormen in talrijke natuurgebieden overschreden.” Een groot deel van het stikstof komt inderdaad uit het Ruhrgebied naar Nederland overgewaaid. Natuurlijk is intensieve veeteelt een grotere belasting voor het milieu dan veehouderij op open grasland. Maar wat kan men anders doen in een dichtbevolkt land als Nederland? En had men daar niet aan moeten denken vóór men de Nederlandse bevolking door immigratie liet aangroeien van minder dan 13 miljoen in 1970 tot 17,4 miljoen nu? Kijk nog eens naar de data bij het begin van dit artikel. Wijst dat op rationeel beleid? Of op bestuurlijke anarchie en massahysterie, ijverig opgepookt door milieugroepen die dozijnen processen aanspanden om álles te saboteren? Tenslotte zelfs hun eigen windmolenparken

op zee. Achteraf gezien was hun strategie geniaal. Eerst hadden ze de afbakening geëist van een groot aantal natuurgebieden, soms hele kleintjes, op strategische plaatsen over heel Nederland verspreid. Voor de politici leek dat een gemakkelijke manier om zich een ‘groen’ imago aan te meten. Maar toen begonnen die milieugroepen te procederen omdat het stikstofniveau in ‘hun’ natuurgebieden te hoog lag. En met een piepklein natuurgebiedje als juridische uitvalsbasis probeerden ze alle agrarische en industriële activiteiten in een hele provincie lam te leggen. Wat waarschijnlijk al van in het begin de verborgen bedoeling was. Beeld uit de video van het WEF gedeeld op 6 februari 2017 Neem bijvoorbeeld de (https://www.facebook.com/watch/?ref=external&v=10154159674886479) groep Milieudefensie, die er onlangs in slaagde Shell door een rechtbank te laten veroordelen tot Oekraïners hebben dat vanaf de jaren ’30 het verminderen van zijn CO2-uitstoot met 45 ondervonden, de Tibetanen vanaf 1950, de procent (!) tegen 2030. De organisatie is ontCambodjanen vanaf 1975. staan in de golf van paniek na de publicatie De ergste milieuverwoestingen ter wereld van het rapport van de Club van Rome over werden in de Sovjetunie aangericht, met het nakende tekort aan grondstoffen. Maar Tsjernobyl en de verdwijning van het Aralintussen weten we dat niet een van die pameer als dieptepunten. Wie de websites van niekerige voorspellingen is uitgekomen, en de verschillende afdelingen van XR doordie waren nochtans óók gebaseerd op comzoekt, vindt al snel gaatjes in de camouflage putermodellen. Ook toen voerde Milieudedie hun marxisme moet verbergen: na de fensie al actie tegen de aanleg van wegen, ‘economische transformatie’ moet er een de uitbreiding van de haven van Rotterdam, samenleving komen zonder economische tegen de kerncentrale van Dodewaard, de groei, waarin iedereen gelijk zal zijn. Gebouw van een extra landingsbaan op Schiplijkheid! Het grote marxistische excuus voor hol, de winning van schaliegas, de vrijhanmassamoorden en revoluties. delsverdragen met de VS en Canada en de intensieve veeteelt. Nu giet Milieudefensie Geen huis en geen kleren die oude wijn in nieuwe klimaatzakken. Zoals windmolens en zonnepanelen draait ook De geschiedenis bewijst nochtans juist het Milieudefensie vooral op subsidies. In een omgekeerde: de welvaart en de relatieve sorepresentatief jaar als 2019 kreeg Milieudeciale gelijkheid die we nu kennen, inclusief fensie 18,6 miljoen euro subsidies van de onze sociale zekerheid, zijn te danken aan de overheid en 11,4 miljoen van de Postcode economische groei die mogelijk was dankzij Loterij. De zoveelste absurditeit: de overheid vrij ondernemerschap, goedkope fossiebetaalt een organisatie om processen tegen le brandstoffen en kernenergie. Daardoor zichzelf te laten voeren. werd de democratisering van de auto en het reizen mogelijk. In een elitaire maatschapRantsoenering, confiscaties pij, zoals Europa rond 1900 nog was, konden en doodstraffen alleen de rijken zich auto’s en buitenlandse reizen veroorloven. Toen veroorzaakte het We wezen al eerder (’t Pallieterke wegverkeer natuurlijk nog geen meetbaar 10/09/2020) op de gevaarlijke extremisten broeikaseffect… De arbeiders moesten te van Extinction Rebellion, verder XR, die de voet, per fiets of in stampvolle treinen naar verdeling van rechtse kranten in Groot-Brithun werk en als ze één keer per week vlees tannië blokkeerden omdat die niet alarmiswilden eten, moesten ze zelf konijnen kwetisch genoeg over het klimaat zouden schrijken. Willen de klimaatactivisten daar naar ven. Was het maar waar! XR probeerde om terug? Minus de konijnen natuurlijk. Want het vliegtuigverkeer rond de luchthaven van vlees is moord, nietwaar? Heathrow met drones te verstoren. Een actie XR zit hier op dezelfde golflengte als de die honderden mensenlevens had kunnen multimiljonairs van het World Economic kosten. Eerst willen ze persvrijheid afschafForum, die een “great reset” willen doorfen, daarna ook het luchtverkeer. voeren, met corona en het klimaat als voorXR eist de invoering van rantsoenering, wendsels. “Ik bezit niets meer. Ik heb geen confiscaties van privébezittingen en Nürnauto. Ik heb geen eigen huis. Ik heb geen bergprocessen tegen de verantwoordelijken kleren en geen apparaten.” Dit is de aanhef voor de klimaatverandering, die “een kogel van hun beginselverklaring over hoe een door het hoofd” moeten krijgen. De direcgelukkige inwoner van een moderne stad in teurs en aandeelhouders van Shell zijn dus 2030 zal leven. Privébezit is niet meer nodig, gewaarschuwd. En de eigenaars van pompde staat zal voor alles zorgen. Gratis zelfs. stations van Shell. En de automobilisten die Het woord “marxisme” komt niet in de tekst daar komen tanken. Want zo snel escaleert voor, maar het is een blauwdruk voor een dat bij marxisten. XR zegt niet openlijk dat totalitaire marxistische staat. En als het niet het een marxistische maatschappij wil vesgoedschiks gaat, dan zullen actiegroepen tigen, en de organisatie krijgt daar vanuit als XR het met geweld afdwingen, naar het extreem-linkse hoek veel kritiek voor. Daar voorbeeld van de Black Lives Matter-terreur vinden ze het een vorm van lafheid en opin de VS. De groene beweging heeft een lanportunisme dat XR zijn marxistische agenda ge geschiedenis van aanslagen en dodelijk om pragmatische redenen verborgen houdt. geweld. De geesten zijn er al lang rijp geDie groepen verkondigen openlijk dat het maakt voor moord en terreur. En voor een nu gaat om de keuze tussen “socialism or totalitaire klimaatdictatuur. extinction”. Terwijl het in werkelijkheid meestal was “socialisme én uitroeiing”. De PAUL BÄUMER

Volgende week deel 5 (slot): “Moorden voor het milieu”

14 Cultuur

19 AUGUSTUS 2021

CULTUUR

FILM

The Green Knight “Heer Gawein en de Groene Ridder” is een 14de eeuws gedicht in het Middelengels. Dit verhaal behoort tot de allerbekendste ridderromans en werd al talloze keren bewerkt voor film en theater. Regisseur David Lowery geeft een professionele, doch bijzonder vrije interpretatie van een vaste waarde in de Europese literatuur. Een interpretatie die jammer genoeg geen vluchtige verlossing brengt van de maatschappelijke verdeeldheid in de westerse wereld.

Wat betekent schilderkunst vandaag nog? In M – Museum Leuven loopt nog even een mooie tentoonstelling met werk van Vincent Geyskens, een opmerkelijk kunstenaar met een heel aparte kijk op schilderkunst. Vincent Geyskens (°1971) denkt veel na over de kunstgeschiedenis en worstelt met de vraag of schilderen vandaag nog wel zinvol is. Schilderkunst was vroeger het medium van de macht, zo stelt hij vast, en dat is niet langer zo. Fotografie en video hebben de scepter overgenomen. Geyskens verklaart de schilderkunst dood, maar hij geeft het schilderen niet op en gaat in het verzet tegen de manier waarop de hedendaagse kunst dit medium in het verdomhoekje heeft gezet. Hij ziet nog toekomst en betekenis voor de schilderkunst als die beantwoordt aan drie basiskenmerken: een innige band met het verleden, de focus op het lichaam en de materie, het bewustzijn dat het schilderij een fictie is.

Subtiel verstoord

Het verhaal is een losse opvatting van het klassieke gedicht. Een imposante groene ridder daagt de ridders van koning Arthur (hoewel de vorst hier nooit bij naam wordt genoemd) uit om hem een slag toe te dienen, welke hij een jaar later zal teruggeven aan degene die zijn uitdaging aanneemt. Er zijn enkele fantastische elementen toegevoegd om de speelduur te kunnen rekken, hoewel de film nooit stilvalt of saai wordt. Zonder plotdetails te verklappen, moet wel gezegd worden dat enkele van de centrale thema’s als nobelheid en kuisheid met de voeten worden getreden. Artistieke vrijheid die niet binnen de geest van het bronwerk valt, maar binnen onze wankele tijdsgeest. The Green Knight slaagt als artistiek project in veel van zijn ambitieuze doelen. Cinematografisch niks dan pracht en praal. Lange camerashots staan de kijker toe om te genieten van de landschappen met hun warme, aardse kleurenpalet. Quasi elk beeld vormt een oliedoek. Ook de muziek brengt veel sfeer dankzij chorussen met hoge vrouwenstemmen en statige melodieën op mandolines. Een bijna perfecte aaneensluiting van beeld en muziek maakt de film een streling voor ogen en oren.

Indische acteur als Britse ridder Ook de olifant in de kamer dient benoemd. Heer Gawein wordt namelijk vertolkt door de Brits-Indische acteur Dev Patel, die internationale faam vergaarde met de film Slumdog Millionaire. Gaweins moeder en zusters worden eveneens gespeeld door Indische actrices. Deze casting kan bizar worden bevonden, maar mag langs de andere kant ook niet verbazen. Enerzijds speelt het verhaal zich af in Brittannië, in een duidelijke middeleeuwse, christelijke context. De uitdaging van de Groene Ridder valt zelfs op Kerstmis. Dit is een bewuste keuze, want in het gedicht heeft deze gebeurtenis op Nieuwjaar plaats. Het speelt zich met andere woorden af in een gefictionaliseerde versie van een historische setting.

Verdelende film in een gepolariseerde tijd De casting van een Indische acteur in de rol van een middeleeuwse, Britse ridder is iets waar menig recensent in een wijde bocht omheen loopt. Het moge echter duidelijk zijn dat dit niet simpelweg een onschuldig gegeven is. Europese cultuur wordt ontheven van zijn eigenheid en dat onder een oorverdovende stilte. Gawein was ook de enige die de uitdaging van de Groene Ridder durfde aannemen, terwijl zijn blanke mederidders in laffe stilte toekeken. Het wordt moeilijk om geen kwaadwillige boodschap te zien in deze symboliek. Al bij al is The Green Knight een verdelende film in een gepolariseerde tijd. Wie een scène zonder enige context te zien krijgt, zal aangenaam verrast zijn door de visuele pracht en de betoverende muzikale begeleiding. De regisseur toont hiermee vooral dat hij weet waarmee hij bezig is, waardoor hij voor de zeer vrije interpretatie van het verhaal en de context ook hoogstpersoonlijk verantwoordelijk wordt gehouden. Deze prent is duidelijk geen meesterwerk, maar laat zeker niemand geheel onbewogen. The Green Knight is nu te bekijken in de bioscoop. SIMON SEGERS

Vincent Geyskens speelt met onze verwachtingen als we naar een beeld kijken. We zoeken naar aanknopingspunten met onze leefwereld, met de werkelijkheid zoals we die menen te kennen. De kunstenaar vertrekt van heel duidelijke en ons vertrouwde beelden. Foto’s van vrouwen vormden de basis van beklijvende portretten, een foto van zichzelf leverde een fascinerend zelfportret op en ook stillevens behoren tot zijn oeuvre. Eigen aan het werk van Geyskens is dat hij die makkelijk door ons te begrijpen beelden subtiel verstoort door heel duidelijk te maken dat we naar schilderijen kijken, constructies die zijn opgebouwd met olieverf. Hij brengt de verf soms zeer dik aan om de aandacht te vestigen op de structuur ervan en om ons duidelijk te maken dat schilderen een lichame-

lijke handeling is. Geyskens vergelijkt een schildersdoek met onze huid: het is iets dat leeft en textuur heeft.

Zoektocht Voor Vincent Geyskens is schilderen een manier om gedachten concreet te maken, en materie zichtbaar. Hij gebruikt figuratieve en abstracte elementen door elkaar en experimenteert met verschillende dragers: van doek en papier tot plastic. De ruggengraat van de expo zijn series van beschilderde kaders. Geyskens weet door de opeenvolging van kaders ritme te creëren. Grote kleurvlakken zijn afgewisseld met lege gedeeltes die een doorkijk op de achterliggende muur geven. De tentoonstelling toont ook een selectie van Geyskens’ talrijke teken-

boeken vol vluchtige schetsen van de natuur die hij maakte tijdens zijn vele wandelingen. Deze landschapstekeningen laten zien hoe de kunstenaar met enkele potloodstroken zijn waarnemingen zichtbaar probeert te maken. De meest recente werken in de expo zijn de schilderijen die Geyskens sinds vorig jaar maakte. Het zijn ingetogen stillevens op een witte achtergrond. Het afgebeelde is herkenbaar, maar flirt met het abstracte. De tentoonstelling in M brengt verschillende reeksen en soorten werken van de afgelopen tien jaar samen, aangevuld met een aantal oudere referentiewerken. De bezoeker volgt zo de zoektocht van Vincent Geyskens naar het statuut van het beeld in de huidige maatschappij. MMMV Tentoonstelling “Vincent Geyskens”, nog t.e.m. 5 september 2021, M – Museum Leuven, www.mleuven.be

BOEK

De doodgravers van België Het boek “De doodgravers van België” van Wetstraatjournalist Wouter Verschelden leest als een trein.Wie eraan begint, wil gewoon doorlezen. Het is immers een politieke thriller zoals er nog maar weinige geschreven zijn in dit land. Het verhaal overspant een regeringscrisis van 662 dagen die uiteindelijk leidde tot de huidige Vivaldi-regering met paars-groen en CD&V. Het is geen fraai verhaal en wie het gelezen heeft, zal nog minder dan voorheen een hoge pet op hebben van ‘de politiek’. Wouter Verschelden bouwt zijn verhaal minutieus op en hij baseert zich op een resem gesprekken met de politieke hoofdrolspelers in dit onwaarschijnlijke verhaal. Hij citeert dan ook zeer vaak, niet alleen officiële verklaringen, maar ook ontboezemingen die hem werden meegedeeld door politici als Bart De Wever, Conner Rousseau, Alexander De Croo, Paul Magnette, Koen Geens,… Ook zeldzame reacties vanuit het koninklijk paleis kruiden het verhaal. Al die citaten geven smaak aan zijn verhaal en trekken de lezer mee alsof hij op de eerste rij mag meekijken. Hij reconstrueert haast van dag tot dag de evolutie van de gesprekken, de ruzies, het verraad en de intriges die zich opstapelden in de formatietijd die tegelijk overschaduwd werd door het uitbreken van de coronapandemie en een kwakkelende regering-Wilmès.

Alle hens aan dek De verkiezingsuitslag van 26 mei 2019 deed de Wetstraat op haar grondvesten daveren. In Vlaanderen koos men rechts en in Wallonië links. Het was meteen duidelijk dat het vormen van een federale regering meer dan ooit een haast bovenmenselijke krachttoer zou worden. Ook de koning ervoer dat en zette alle zeilen bij om hoe dan ook het land te redden. Maar ook in de partijcenakels van vooral de verliezende traditionele partijen was het alle hens aan dek om te redden wat er te redden viel. In Vlaanderen

moesten de voortaan klein geworden ‘oude’ partijen bij elkaar gaan aanschurken om nog wat in de pap te brokkelen te hebben. En de grote overwinnaars van de verkiezingen werden aan de kant geschoven. Het werd een Belgisch horrorverhaal.

De hoofdrolspelers Wouter Verschelden slaagde er op verbluffende wijze in om de puzzel te leggen en het verhaal, dat eigenlijk begint bij de val van de regering-Michel I op 9 december 2018 en eindigt bij de start van de regering-De Croo I op 1 oktober 2020, op een verstaanbare en te volgen manier te schrijven. Hij slaagt er daarbij in om de hoofdpersonages niet enkel vanuit hun tactische posities te benaderen, maar ook iets meer te vertellen over hun karakters, hun gevoeligheden en hun ambities. Zo worden deze hoofdrolspelers doorheen het boek om de beurt in aparte tussenstukken belicht. Het lijkt ons aangewezen dat de lezer die eerst even opzoekt en leest om een goed beeld van de verschillende politici te krijgen en te begrijpen waarom ze in deze of gene zin handelden.

Een krabbenmand vol spanningsvelden Het meest intrigerende in het boek is niet alleen de wijze waarop de on-

derhandelingen en de relaties tussen de diverse politici verliepen, maar vooral hoe ook in de diverse partijen ideologisch gelijkgezinden elkaars tegenspelers kunnen zijn, vooral als het op macht, prestige, aanzien én politiek overleven aankomt. De tegenstellingen en de rauwe ambities bij Open Vld - zoals bijvoorbeeld het explosieve spanningsveld tussen Alexander De Croo en Gwendolyn Rutten - zijn hier exemplarisch, alsook het ‘verraad’ van Egbert Lachaert. Maar ook binnen CD&V, PS, groenen en MR was lang niet iedereen gelijkgestemd over de te volgen koers en werd op vergaderingen wel vaker geroepen en getierd. Verschelden vertelt het ons allemaal alsof hij erbij is geweest. Bijzonder interessant is ook de connectie tussen Bart De Wever en Paul Magnette in het ganse verhaal, als mensen die elkaar wel mogen, maar politiek elkaars tegenpolen zijn. Zij waren op weg naar een groot akkoord tot Egbert Lachaert het geweer van schouderde veranderde en de N-VA met lege handen achterbleef. De Wever zal het hem nooit vergeven. En uiteindelijk zal De Croo zijn ultieme droom kunnen waarmaken: premier worden van een krabbenmand vol spanningsvelden. Dit boek zal een blijvend tijdsdocument worden, zoveel is zeker. Vlot leesbaar, maar helaas zijn niet alle spellingfoutjes eruit gehaald. En leuk om weten is dat het ook in het Frans is verschenen… KVDP Wouter Verschelden, “De Doodgravers van België” Uitg. Medianation, juni 2021. 269 p. ISBN 978 946 4364 91 0

Brieven

19 AUGUSTUS 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

Het land dat niet meer bestaat

Brabant (1100-1300)

Hertog Jan I van Brabant, afbeelding uit Brabantsche Yeesten (KBS)

Mijn familie woonde in Mechelen, Antwerpen en Herent bij Leuven. Nooit noemde iemand zich Brabander (wel inwoner van de gelijknamige provincie). Een land en een nationaliteit die 700 jaar bestonden, waren uit het geheugen gewist. Toch bleef er onbewust een restje over, want “Die van over ’t water (Schelde), die uit de Vlaanders zijn toch anders”. Bij de val van het Franse keizerrijk nemen de Britten een fatale beslissing. Ze vinden de 21-jarige prins Willem - adjudant van Wellington - wat jong om de herenigde Nederlanden te organiseren als bolwerk tegen Franse aspiraties. Ze verkiezen zijn vader, al is de man een notoire Bonapartist-collaborateur geweest, een financiële sjoemelaar en een lafaard eerste klas die door zijn zwager - de koning van Pruisen - gered wordt van een vernederende krijgsraad. Nog altijd weigeren Vlaamse bewegers de noodlottige rol te erkennen van Willem I in het drama van 1830. Bekend is zijn proclamatie waarmee hij zich in 1814 tot zijn nieuwe Zuid-Nederlandse burgers richt: “Aan de Brabanders en de Vlamingen.”

Het einde van het Brabantgevoel Nauwelijks een kwart eeuw later maakt een schrijver met één boek en vooral één zin een einde aan dat Brabantgevoel: “Gij Vlaming die dit boek gelezen heeft, overweeg bij de roemrijke daden, welke het bevat, wat Vlaanderen eertijds was, wat het nu is, en nog meer wat het worden zal, indien gij de heilige voorbeelden uwer vaderen vergeet.” Het slaat in als een bom, want uit de statistieken van bijvoorbeeld de Stedelijke Bibliotheek van Mechelen blijkt dat tot 1900 een vierde van alle uitgeleende boeken geschreven is door Conscience. Vlaming is voortaan iedereen die Nederlands spreekt in België. Wanneer enkele jaren geleden Vlaams Belangers, met historische kennis, voorstellen de provincie Antwerpen de correcte benaming “Midden-Brabant” te geven, is hoon hun deel. In het Standaard-magazine maakt zich ene Rogiers vrolijk over deze idiote benaming, want er is toch geen Noord-Brabant. De zogenaamde journalist weet niet eens dat dit eertijds door de Republiek veroverde deel van Brabant de officiële benaming is van Nederlands zuidelijkste provincie.

Van graaf van Leuven naar hertog van Brabant Brabant duikt voor het eerst op als gouw rond 700, maar we weten niet of deze vlag de lading van het latere hertogdom dekt. De Schelde is een tijd de grens tussen West- en Oost-Francië, later het koninkrijk Frankrijk en het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie. Ten oosten van de Schelde rivaliseren een reeks kleine graafschappen met elkaar in voortdurende oorlogjes. Het markgraafschap Antwerpen moet in opdracht van de Duitse keizer proberen wat orde te handhaven, maar slaagt daar niet in, onder andere omdat markgraaf en hertog van Neder-Lotharingen (feitelijk een symbolische titel) Godfried van Bouillon op kruistocht vertrekt. In 1106 duidt de keizer een nieuwe hertog aan: de graaf van Leuven. Een naam die refereert aan één plaats wijst er al op dat dit oorspronkelijk een klein domein is. Maar tussen 1003 en 1106 slagen enkele graven erin met oorlogen, huwelijken, erfenissen en geld hun graafschap te vergroten. Niet dat daar een echte strategie achter zit. Het is een kwestie van opportuniteiten zien, vlug handelen en het geluk hebben dat een dynastie niet uitsterft. Ze voegen Brussel (deel van het grote domein van Molenbeek), Aarschot en Geldenaken toe en steken de taalgrens over met de verwerving van Nijvel en Gembloers. De keizer geeft de Leuvense graaf tevens het gezag over het markgraafschap Antwerpen met plaatsjes als Hoogstraten, Herentals, Lier. Hij hoopt dat die nieuwe hertog een dam opwerpt tegen de agressieve leenmannen van de Franse koning, de graven van Vlaanderen. Die zijn inmiddels al de Schelde overgestoken tot aan de Dender. De nieuwe hertogen verkiezen lang die Lotharingse titel. Een officiële oorkonde met Brabant bestaat immers niet, maar geleidelijk wordt dat toch de gebruikelijke naam.

Economische expansie De Leuvense graven, later hertogen, hebben geluk. Hun

opkomst valt samen met twee eeuwen economische expansie. Overal in het hertogdom trekken boeren en landbouwarbeiders de vele grote wouden in en veranderen tienduizenden hectaren in landbouwgrond. Het gevolg is een stijging van de bevolking door beter en meer voedsel, vooral roggebrood. De lijfeigenschap verdwijnt en wordt geleidelijk vervangen door pacht, die de geldeconomie aanzwengelt. Boeren produceren meer dan ze zelf gebruiken en kunnen dus de kleine, maar groeiende steden bevoorraden. De hertogen zijn gul met voorrechten voor die stadjes, want de stedelingen erkennen de hertog als de hoogste gezagsdrager, die op die manier de plaatselijke heren buitenspel zet. Op een goede 200 jaar stijgt Brabant van 7 naar 55 steden. De steden beginnen zich te specialiseren in verbruiksgoederen en betalen belastingen aan de hertogen, die met het geld Brabant uitbreiden naar het noorden toe (het land van Breda) tot ze tenslotte de Maas bereiken, waar ze in een vroeger woud ’s Hertogenbosch stichten. De stad wordt tezamen met Leuven, Antwerpen en Brussel een van de vier grote die geleidelijk ook hun zeg in het landsbestuur krijgen. Zij beslissen mee over de abdicatie van een waarschijnlijk krankzinnige hertog en vervangen hem door zijn broer Jan I, de auteur van het minnegedicht “Harba lor i fa”. Dat is waarschijnlijk nog geschreven in het Duits, want Brabant is nog altijd een deel van het Roomse Rijk. Jan is ook de vorst die met zijn oorlogen Brabant definitief als regionale grootmacht vestigt. Zijn dure expedities hebben wel voor gevolg dat zijn opvolgers de schulden moeten aflossen, zodat de inspraak van de abdijen en de stedelijke elites altijd belangrijker wordt en zij zelfs de beslissingen van de hertog kunnen verhinderen. Misbruiken van de vorst en zijn ambtenaren worden niet geduld en Brabant krijgt een hooggerechtshof dat de vrijheden en voorrechten van de Brabanders beschermt. Brabant, meer dan het graafschap Vlaanderen, is de bakermat van een nog zeer prille en beperkte democratie, die wel als gevolg heeft dat de Nederlanden nooit alleenheersers dulden. Historici durven geen getal kleven op het inwonertal van het hertogdom in zijn vroege geschiedenis, maar betogen wel dat Brabant rond 1300 rivaliseert met het graafschap Vlaanderen. Veel heeft te maken met de perifere ligging van deze staat in het Heilige Roomse Rijk. De Duitse keizers vechten zichzelf in de onmacht in burgeroorlogen als een dynastie uitsterft, proberen Italiaanse steden die officieel tot het rijk horen onder de duim te houden en moeien zich nauwelijks in dat welvarend land in het westen van het Rijk. Daarentegen grenzen de eigen domeinen van de Franse koningen aan die van hun leenmannen, de graven van Vlaanderen. De dynastie van de Capetingers brengt onophoudelijk wettige erfgenamen voort en dus geen burgeroorlogen. De Franse koningen worden altijd machtiger en willen maar al te graag Vlaanderen bij het persoonlijk gebied inlijven, zodat het koppige graafschap geregeld oorlog voert met zijn leenheer. Met alle gevolgen voor de welstand van dien. JAN NECKERS

BROEIKASGASSEN Pallieterke, Vlaams minister van Omgeving en Energie Zuhal Demir (N-VA) stelt zich vragen bij de houtstromen uit Siberië (Rusland), Chili en Canada, samen goed voor anderhalf miljoen ton hout, die in de biomassacentrale Rodenhuize in Gent verbrand zouden worden. Ook rapporten over corruptie, uitbuiting, illegale boskap en het vernietigen van biotopen en diersoorten met betrekking tot de locaties in Rusland en Chili baren haar zorgen. Daarom besloot ze om het dossier formeel niet goed te keuren, maar te evoceren naar het niveau van de Vlaamse regering. En verder: “Maar op grote schaal bomen kappen en opstoken onder het mom van 'hernieuwbare energie' is te hypocriet voor woorden", benadrukt minister Demir. Inderdaad, het cynische is dat o.m. het kappen van bossen, dat uiteindelijk zal leiden tot de onleefbaarheid op deze wereld, wordt verantwoord omdat die waanzin beschouwd wordt als een vorm van duurzame of hernieuwbare energie. Maar het klimaat houdt geen rekening met termen als hernieuwbare, duurzame of groene energie, maar enkel en alleen met de hoeveelheid broeikasgassen die in de atmosfeer terechtkomen. Luc Vandeputte - Ledegem

SELECTIEVE VERBIJSTERING Pallieterke, De uitlatingen van Eddy Demarez zijn ongepast en een (zogezegd) neutrale journalist onwaardig. De reactie van de Belgian Cats is er dan ook een normaal uitvloeisel van. Maar waar ik me vooral aan stoor, is de enorme verbijstering die zijn opmerkingen overal in de media, inzonderheid bij de ‘beroepsverbijsterden’ van de VRT, hebben uitgelokt. En dan moet ik terug denken aan 6 mei 2005, de dag dat Pim Fortuyn door een overjaars stuk krapuul werd doodgeschoten. En vooral aan de reactie van ene Chris Duchausoit in een vraaggesprek met rood vriendje Ben Crabbé. Daarin verklaarde rode democraat Dusauchoit dat hij er geen slecht gevoel aan overhield toen hij het nieuws van de moord vernam. Hij zag er dus helemaal geen graten in dat mensen die er zijn politieke mening niet op nahielden gewoon werden doodgeschoten. Ga dat maar eens uitleggen aan Eddy Demarez, wanneer hij met ontslag geconfronteerd wordt. Selectieve verontwaardiging heet zoiets. Paul A driaensens - Edegem

GILLE VAN BINST Pallieterke, Wat een bijzonder moedig en verstandig man! Ik wou dat ik ook zo was. Ik zou in zijn plaats de handdoek in de ring gooien, vrees ik. Ik heb zijn stukken steeds met veel plezier gelezen. Guido VdB - A sse

MILIEU Pallieterke, Ik las dat de EU regelmatig gebruik maakt van privéjets. Dat is diezelfde EU die deze week zegt dat ons klimaat in “code rood" zit? En dan al die voetbalvedetten, zoals Messi en Lukaku, die rondvliegen

met een privéjet! Maar niks afkeurends te lezen of te horen hierover in de media. En hoeveel CO2 zou de maandelijkse verhuis van het Europees parlement van Brussel naar Straatsburg en terug wel niet uitstoten? Weeral: luister naar onze woorden, maar kijk niet naar onze daden... Leo Haest - Herentals

MASSALE BURGERBEVRAGING (1) Pallieterke, De geplande burgerbevraging over België is een vorm van perfide volksverlakkerij en een onverholen bekentenis van onbekwaamheid. Hebben de dames en heren ministers en hun kabinetten (en de partijcenakels van waaruit ze in hun zetels gekatapulteerd zijn) dan zelf geen ideeën over wat er allemaal te veranderen valt in ons staatsbestel? Of geen goed doorwrochte concrete voorstellen die ze aan het parlement kunnen voorleggen dat toch vol zit met specialisten in alles wat de staat en de bevolking aangaat? Als zij dat niet kunnen, hoe zou de man van de straat daar dan in een half uur enigszins zinnige dingen over kunnen vertellen? Of zelfs maar met ja of neen op kunnen antwoorden? Die vragen zullen dan toch minstens een dikke maand openbaar moeten gemaakt worden, zodat de burgers er zich individueel of in groep over kunnen beraden. Of zullen die voorbehouden zijn voor de partijvoorzitters, zodat die bijtijds hun manschappen kunnen inprenten wat ze moeten antwoorden? Als de particratie de passie preekt, burger let op uw woorden! Jef Croonenberghs - A lsemberg

MASSALE BURGERBEVRAGING (2) Pallieterke, Wij leven in een tijd waar alles draait om de huidige klimaatreligie met o.a. de klimaatideoloog en PVDA-man uit Nederland, Frans Timmermans. Je krijgt er oeverloze discussies over. Daarnaast is er nog het moralisme van de pandemieprofeten, het ongedaan maken van de vrijheid van mensen, de toenemende politieke onvrijheid en de giftige sfeer jegens Vlaams-nationalisten, en het gewillig volgen als makke schaapjes. Dit alles bewijst dat Vlamingen nooit een eigen identiteit hebben gekregen. Jan De Schuytener-Dilbeek

KLIMAAT Pallieterke Het langverwachte rapport van het IPCC is er: “Het staat onomstotelijk vast dat menselijke activiteit aan de basis ligt van de klimaatopwarming” (bron HLN). Wie gaat er eens uitvlooien hoeveel ton CO2 er per dag geproduceerd wordt door vulkanen? De nieuwe vulkaan in IJsland (Fagradalsfjall) maakt er tot 10.000 ton per dag (bron: grafieken op de livebeelden van RUV e.a. ip YouTube), de Flegreïsche Velden (nog net geen vulkaan) in Napels tot 600 ton per dag (documentaire onlangs op Arte-tv). En er zijn veel vulkanen actief over de hele aardbol, maar daarover hoor/lees je nu eens niets? Of ben ik dan fout? Ik beweer niet dat “de mens” zo’n braaf doetje is, maar… Waar blijven nu die onderzoeksjournalisten van de serieuze pers? Jo Bourdeaudhui - M aarkedal

Een lezersbrief insturen? Stuur uw brief naar lezersbrieven@pallieterke.net of Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

19 AUGUSTUS 2021

Tweets van de week

Het moest er van komen. De Vivaldi-regering is dan wel wereldkampioen in het negeren van zaken die ietwat vervelend zijn, maar als al het andere geprobeerd is en het echt niet anders kan, zullen ze er ook iets van zeggen. Dat geldt voor de energiecrisis, loonkloven, pensioenen, transfers, communautaire aangelegenheden… Om kort te gaan: alles waarvoor ze – bijna - werd verkozen. Maar net zo goed voor buitenlands beleid. In de internationale media en politiek gaat het al weken over de opmars van de taliban, maar ‘wit wijntje’ Wilmès en - nou ja - premier De Croo hadden het te druk met vakantie vieren om daar mee bezig te zijn. Extra verzachtende omstandigheid: op de club van mevrouw Wilmès was er een nieuwe tennisleraar en die zag er prachtig uit in zijn short. Dat was ook haar vriendinnen opgevallen. Maar zie, nauwelijks hebben de Taliban heel Afghanistan ingenomen of Wilmès stuurde al een tweet de wereld in dat ‘het geweld moest stoppen’. Nauwelijks 24 uur later, nadat zowat alle Europeanen al weg waren uit Afghanistan, voegde Alexander er aan toe: “De situatie in Afghanistan wijzigt snel. Eerste prioriteit is de veiligheid van de Belgen ter plaatse.” Daar hadden ze enkele weken eerder mee bezig kunnen zijn, maar als die van Pepinster niet moeilijk doen over water op zolder, moeten de Belgen in Kaboel ook niet zagen. De Croo zou zelfs het kernkabinet samenroepen. Thema’s op de agenda: de tennisleraar van Wilmès en als er tijd over is ‘de Belgen in Afghanistan’. Dat komt dus zeker goed.

derd kilometer van Brussel. Ze was echter niet te beroerd om de mensen die wel een poot uitstaken te bedanken voor hun inzet in een tweet. Je weet nooit of ze daar zelf nog voor bedankt wordt. Ook Waals minister-president Di Rupo staat bekend voor zijn onvermoeibare inzet voor slachtoffers van miserie. Maar niet meteen die van Pepinster. Dat is wat vroeg. Iedereen moet zijn beurt afwachten. Deze week was het aan de 262 mijnwerkers die 65 jaar geleden in Marcinelle het leven lieten. Elio nam uitgebreid de tijd om met hun nageslacht en andere mijnwerkers te praten en onderstreepte het cruciaal belang van solidariteit in tijden van rampspoed. De waterslachtoffers van de grove nalatigheid vanwege de Waalse overheid hoeven dus niet te wanhopen. Het volstaat om gewoon af te wachten tot er niemand meer over is die kan neuten over verantwoordelijkheid. Dat is nu niet aan de orde.

Wie zeker ook halsreikend naar die kern had uitgekeken, was minister Annelies Verlinden. Tennisleraars zijn toevallig één van haar specialiteiten. Naast uiteraard het schoorvoetend organiseren van dringende humanitaire hulp, nauwelijks weken na de ramp op hon-

“Charles Michel, dat is onze man!” U zal het niet geloven, maar luttele dagen voor de inname van Kaboel zat ’t Pallieterke op de thee bij de leider van de Taliban. Mullah Fazl is een innemend man. Zo’n drie steden per uur. “Wat kan ik zeggen? Ze zien ons overal graag komen. Maar sneller moet echt niet. Tenslotte hebben die Westerlingen hier 20 jaar aan gewerkt en wil ik ook niemands gevoelens kwetsen. Ik zie ons als de nieuwe Taliban. We zijn ons meer bewust van mensen en hun gevoeligheden. Meer woke als het ware. De boeiendste filosofie die ooit uit het Westen kwam.” Een gesprek met het moslimterrorisme 2.0.

Beurt voor hulp afwachten

1277

Exclusief interview met het hoofd taliban, Mullah Mohammed Fazl

9 10 11 12

A B C D E F

Mohamed Fazl was 12 jaar lang een gast van de Amerikaanse overheid in Guantanomo en wordt verantwoordelijk geacht voor de brutale moord op duizenden sjiitische en alevitische moslims in Afghanistan. Niet meteen het type extremist dat het Westen veel vertrouwen kan inboezemen, maar zelf ziet hij dat toch een beetje anders. Fazl: “U gaat toch niet die oude sjiieten uit de gracht halen hé? Laat ons niet vergeten dat Nelson Mandela 27 jaar is opgesloten voor hij president kon worden van een nieuw Zuid-Afrika. Ik heb het gedaan in 12 jaar. Gandhi werd in het Westen als een crimineel beschouwd voor hij een heilig man werd. We moeten het verleden begraven in een massagraf en vooruit denken. Dat geloof ik oprecht. En dat zijn voor mij geen loze woorden of een vorm van politieke marketing. Ik heb het de voorbije weken consequent in de praktijk gebracht. Massagraf vullen en vooruit denken, massagraf vullen en vooruit denken. En straks doe ik het nog eens. Het is mijn persoonlijk mantra. Ik reik het Westen de hand.”

Gelooft u dan dat er in het Westen iemand is om die hand aan te nemen?

G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Ellendiger B. Europeaan - Uitgestorven voorouder van het tamme rund - Frans lidwoord C. Graangewas - Automerk D. Trechtervormige riviermond - Spaans voor ‘hij’ E. Vogelproduct - Communicatiemiddel F. Spreekt op een overdreven preektoon - Engelse rivier G. Spreekt wartaal - Land met als hoofdstad Tbilisi H. Zuid-Amerikaans land - Engels bier I. Kloosterlingen - Lidwoord - Arts J. In opdracht - Maanstand - Rustplaats K. Roofvogel - Uitdagende, risicovolle onderneming L. Volkenkundige - Mannelijke variant van de pop Barbie

1. Eigengereide 2. Excursie - Internetlandcode voor de Verenigde Arabische Emiraten - Eens 3. Accessoires in de herenmode - Plus 4. Verliest haren - Strip van Marc Sleen 5. Latijnse en botanische naam voor het rozengeslacht - Substantie uit teer 6. Vervoermiddel - Drager van informatie van de erfelijke eigenschappen - Van onderen 7. Ginds - Voorzetsel Chocoladewafeltje 8. Kleermakerszit 9. Drankkoeler - Bewerkt het land 10. Fabrikant van populaire computerspellen in de jaren 80 en 90 van vorige eeuw - Buig voorover 11. Modetijdschrift - Zachtere 12. Brachten tot stand

Fazl: “Ik denk het wel. Persoonlijk verwacht ik veel van de president van de Europese Unie om het ijs te breken. Charles Michel heeft ons een duidelijk signaal gestuurd toen hij dat Duits juffrouwtje geen stoel gunde bij zijn bezoek aan Turkije. Die man zit duidelijk op onze lijn. Het is trouwens mijn persoonlijke en wetenschappelijke overtuiging dat vrouwen niet graag op stoelen zitten. Ze doen het wel omdat ze in het Westen onderdrukt worden, maar eigenlijk worden ze er onvruchtbaar van. Charles begrijpt de vrouwen. Dat zag ik meteen. Charles, dat is onze man! Ik zou hem graag als eerste ontvangen in het presidentieel paleis. Die Duitse juffrouw mag gerust meekomen. Kunnen we nog eens lachen.”

Vrouwenrechten zijn voor Europa

zeer belangrijk. Dat wordt een belangrijk punt in diplomatiek overleg. Fazl: “En ik wil daar aan tegemoet komen! Ik begrijp dat. In Europa mag je niet zomaar zeggen dat vrouwen hoofddoeken en boerka’s moeten dragen. Dat is discriminatie. Daar doen we niet aan. Maar als je vrouwen met een pakje slaag of andersoortige intimidatie zelf kan laten vragen om zo’n boerka, dan is het geen discriminatie. Integendeel zelfs! Dan is het gelijkheid en worden tegenstanders van de boerka de grootste smeerlappen. Briljant is dat. Ik ben een grote fan van die woke denktrend van jullie. Het beste dat de Westerse filosofie ooit heeft voortgebracht. Vervang smeerlapperij door ‘streven naar gelijkheid’ en je bent één van de goeien. Ik kan me daar volledig in vinden. Zo zal ik er een halszaak - heeft u hem? - van maken dat vrouwen niet zomaar gestenigd zullen worden als ze een lustopwekkende enkel laten zien. Ze moeten daar eerst zelf om vragen. Mits de juiste motivatie zie ik het probleem daar niet. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde: wijven die niet moeilijk doen. U ziet Europa, je vous ai compris.”

Ook de manier waarop andersdenkenden in uw land worden behandeld, zal deel uitmaken van gesprekken? Fazl: “En ook daar zit ik op dezelfde lijn als de woke-filosofie. De enige manier waarop andersdenkenden kunnen geïntegreerd worden in een maatschappij is wanneer ze dat niet doen. Het polariseren moet stoppen. De focus in het Westen lag eeuwenlang op ‘hoe’ mensen moeten denken. Dat zorgde voor onenigheid en denkstromingen die ver van mekaar liggen, waardoor er nog verder gepolariseerd wordt. Zo kom je natuurlijk nergens. Kijk naar ons. Wij leggenHotels al eeuwenen de focus op ‘wat’ je moet denrestaurants ken en wij zijn veel gelukkiger. Dat zegt mijn Vlamingen vrouw ook.waar Zal ik haar anders even met u laten praten? Ik ben toch toe aan een nieuwe.” thuis zijn

Oplossing 1276 1276

R O E D E

S C H A

L O O F

N E

E N G E

G M H

N L

N E

A R

A M A

E A

O A K

G L

E N I

D E

D G E

N A D E M E N

M T

E N D E

L R U M

Achouffe 19 - 6666 Wibrin (Houffalize) Wij zijn vlamingen Tel.: 061 28 81 82

www.lespine.be

E M

E N B A K R

N R

L O O

A A

O V E I

9 10 11 12

W E L

De Jongste Telg

Ingang langs de Boechoutselei in Hove of Fruithoflaan 15, 2530 Boechout Tel.: 03/455.23.56 www.dejongstetelg.be