't Pallieterke van 23 september 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

LUC PAUWELS HISTORICUS

8-9

INTERVIEW

“Joris van Severen was geen fascist” Historicus Luc Pauwels leverde zopas een boek af over het leven van Joris Van Severen en de ideologische evolutie die hij doormaakte. “Je zou de jonge Van Severen als links kunnen bestempelen, ook al moet je enorm opletten met die begrippen”, vertelt hij in een gesprek met onze redactie. “Ergens is het best grappig: dat linkse verleden wordt nogal snel onder de mat geveegd door zijn bewonderaars, maar omgekeerd gebeurt hetzelfde ter linkerzijde die niet gediend is met deze vreemde eend in de bijt. Er wordt wel eens gesuggereerd dat hij uiteindelijk een fascist was, wat klinkklare onzin is. De term is natuurlijk gedegradeerd tot een goedkoop scheldwoord, maar daar heb ik het niet over. Er is één uitspraak uit 1934 waarin hij het heeft over een revolutie waarnaar hij streefde, zoals Mussolini het in Italië gedaan heeft. Een die hij niet meer zou herhalen, integendeel. Ettelijke keren wees hij erop geen Duitse of Italiaanse orde te willen, maar een eigen Dietse.”

POLITIEK

3 4 5

LINKS-LIBERALE DOGMA’S ONTPLOFFEN IN GEZICHT VAN REGERING

PEILING

N-VA SPELVERDELER IN VLAAMS PARLEMENT

CORONA EN DE TELEVISIEVIROLOGEN

“NIET VOOR HERHALING VATBAAR”

NEDERLAND

VASTGOEDPRIJZEN SCHIETEN DOOR HET DAK

DE NIEUWE KOUDE OORLOG “Verberg je kracht en wacht je tijd af”, was het motto van de vorige Chinese leider, Deng Xiaoping. Zijn opvolger, Xi Jinping, ziet het anders.Voor hem is het Chinese tijdperk in de wereldgeschiedenis aangebroken en hij laat dat ook blijken. “Het is tijd dat China zijn centrale plaats in de wereld inneemt”, zegt Xi. De Chinese leider bouwt ook het leger uit dat moet helpen om de Chinese dominantie te verwezenlijken. Het defensiebudget groeit elk jaar sneller dan de economie. Al in 2019 gaf China meer uit aan zijn leger en vloot dan buren Rusland, India, Japan, Taiwan en Zuid-Korea samen. Xi Jinping laat geen misverstand bestaan over de bedoeling: “Een krijgsmacht dient om te vechten.”

De “wolf warrior” China eist de Zuid-Chinese Zee, met haar rijkdommen aan olie en gas, volledig voor zichzelf op. Het land bouwt er militaire installaties en er zijn nu al geregeld incidenten met eenheden van andere landen uit de regio.

De Chinese aanspraken op Taiwan, dat het als een afvallige provincie beschouwt, zijn de grootste risicofactor. Xi Jinping heeft al te vaak op congressen van de Communistische Partij beloofd dat hij Taiwan zal aanhechten, desnoods met geweld, om zijn dreigementen te kunnen negeren. Er rust druk op hem om met resultaten te komen.

10

Ook de Chinese diplomatie is van stijl veranderd. De toon is dreigend, zelfs agressief tegen elkeen die het regime mishaagt.

Australië wordt aangepakt met economische sancties omdat het de van spionage verdachte Chinese telecomgigant Huawei van zijn G5-netwerk weert en een onderzoek naar de oorsprong van Covid-19 vraagt. Nieuw-Zeeland en Litouwen werden bedreigd omwille van hun relatie met Taiwan. Duitsland kreeg te verstaan dat als het Huawei niet op zijn G5 netwerk zou toelaten, er gevolgen zouden zijn voor de export van Duitse auto’s naar China. “De diplomatie van de wolf warrior”, noemt men de nieuwe stijl, verwijzend naar een filmfiguur die het Chinese equivalent van Rambo is.

De gedachte dat China door handel met het Westen richting democratie en mensenrechten zou evolueren is een illusie gebleken. Het huidige regime keert terug naar zijn communistische wortels en is repressiever dan het China van Deng. Dat ondervonden ook de laatste verdedigers van de democratie in Hong Kong. Ook de antiwesterse demagogie van Mao is helemaal

terug, waarbij het regime niet verlegen is om gebruik te maken van Twitter en Facebook, sociale media die het in eigen land verbiedt. De oorlog tegen het Westen wordt trouwens reeds achter de schermen gevoerd: China is kampioen in cyberaanvallen en economische spionage.

Sympathisanten Het AUKUS-pact (zie blz. 2) bewijst deze week dat er westerse landen bereid zijn om de confrontatie met het nieuwe, agressieve China tegen te gaan. Er is ook een “Aziatische NAVO” in de maak door de samenwerking van Indië, Japan, de VS en Australië (“the Quad”). De nieuwe Koude Oorlog krijgt vorm, maar Europa blijft aan de zijlijn toekijken.

Met die nieuwe Koude Oorlog zijn ook de “fellow travellers” weer daar, de stiekeme en minder stiekeme sympathisanten van het communistische regime. In een interview met Het Laatste Nieuws van deze week verklaart Raoul Hedebouw van de PVDA dat de VS veel erger is dan China. En, voorbijgaand aan het vele grotere bnp per inwoner van kapitalistische landen als Japan, Taiwan en Zuid-Korea, beweert hij dat China en Vietnam als enige landen de armoede konden verminderen. Het communistische bloed kruipt waar het niet gaan kan. Daar hoort traditioneel ook de agitprop en het vakkundig negeren van de waarheid bij.

JC

INTERVIEW TOM VAN GRIEKEN VLAAMS BELANG LANCEERT EIGEN APP

"Alle middelen zijn goed om ons de mond te snoeren"

6 € 3,00

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 38 • donderdag 23 september 2021

lees verder op blz. 2

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

2

Opinie

23 SEPTEMBER 2021

Grootse plannen Volgende week maandag opent het Vlaams Parlement zijn werkjaar met de traditionele Septemberverklaring van Jan Jambon, tot nader order onze minister-president.

Laat me even teruggrijpen naar de Septemberverklaring van 2020, een jaar geleden, toen Covid-19 nog welig tierde. Jambon presenteerde toen zeven ambities. Ik som ze nog even op, want het is op basis van die zeven ambities dat we vandaag een balans kunnen opmaken van het voorbije jaar.

Eerste ambitie: de coronacrisis heeft zwakke plekken in ons zorg- en welzijnssysteem blootgelegd. Die moeten we aanpakken.

Tweede ambitie: onze overheid slagkrachtiger, vinniger, efficiënter maken Derde ambitie: Vlaanderen digitaal transformeren Vierde ambitie: de transitie naar meer duurzaamheid, vooral dan een duurzame economie.

Vijfde ambitie: investeren in onderzoek en ontwikkeling Zesde ambitie: het hoofd bieden aan de coronacrisis Zevende ambitie: investeren in onderwijs Mag ik de minister-president vragen om in zijn volgende Septemberverklaring een opsomming te geven van welke van deze zeven ambities is gerealiseerd? Want het mag niet alleen bij woorden blijven.

Lees ik immers niet in de Septemberverklaring van vorig jaar: “De Vlaamse regering gaf opdracht aan een gespecialiseerd bureau voor een groot strategisch project waarbij we alle Vlamingen willen enthousiasmeren en betrekken bij de technologische revolutie die aan de gang is. Binnenkort verneemt u daar meer over.”

Heb ik iets gemist? Want volgens mij heb ik van dat groot strategisch project nog niet veel vernomen. En mag ik onze vriend Jan Jambon nog een kleine suggestie meegeven, gratis? Georges-Louis Bouchez zag ik deze week in een televisiestudio pronken met een speldje met de Belgische driekleur op zijn revers. Bouchez is immers op en top Belg en laat geen gelegenheid voorbijgaan om dat te tonen aan de buitenwereld.

Kom Jan, waar wacht je op om een Vlaams leeuwenspeldje op te steken op uw vest…?

Niet alleen de Vlaamse regering heeft ambities. Bij de start van het nieuwe parlementaire jaar, eerst het Vlaams Parlement volgende week en daarna op 12 oktober, de Kamer, zet ik hier graag in het kort de ambities van uw lijfblad neer.

Laat me starten met onze eerste ambitie: we zouden binnenkort van 16 bladzijden willen groeien naar 20. Dat is een niet onbelangrijke financiële ingreep die we grotendeels willen financieren met advertentie-inkomsten. Niet dat uw lijfblad zal vol staan met grote en kleine advertenties, maar een paar adverteerders extra moet kunnen.

Een redactie is onderworpen aan evolutie: Gille Van Binst moest om allerlei redenen stoppen met schrijven, terwijl Alain Grootaers dan weer zijn intrede deed. Ook dat is een uitdaging, de zoektocht naar nieuwe redactionele medewerkers.

En tot slot is er onze digitale poot: www.palnws.be. Zowat vijf jaar geleden startten we dit project op onder de naam Sceptr.net, met nul komma nul lezers. Vandaag is de webstek uitgegroeid tot de grootste ter rechterzijde.

Maar ook hier gaan we niet op onze lauweren rusten en investeren we volop in onder andere nieuwe medewerkers.

Ambities hebben is mooi. Het is een uitdaging om ze te realiseren. U mag me er volgend jaar op aanspreken…

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

AUKUS bevestigt de tweederangsrol van de EU

De dames hadden hun nieuwe baljurken voor niets gekocht. De heren moesten hun gala-uniformen weer in de kast stoppen. Het Frans-Amerikaanse galabal ter herdenking van de zeeslag bij de Chesapeake-baai, waar een Franse vloot een beslissende rol speelde in de onafhankelijkheidsstrijd van de Amerikanen, werd op het laatste moment weer afgelast op bevel van Macron. De Fransen zijn razend over het AUKUS-verdrag en het ‘torpederen’ van de duikbotenverkoop aan Australië. Wat er gebeurde is echter van veel grotere betekenis dan een afgelast bal en het aanzienlijke banenverlies op de scheepswerven van Cherbourg.

Het AUKUS-pact, een samenwerkingsakkoord tussen Australië, het VK en de VS, werd vorige week bekend gemaakt. De Amerikanen gaan Australië de technologie leveren om nucleaire (aandrijving, niet bewapening) onderzeeboten te maken. Het is slechts het tweede land met wie de VS deze technologie wil delen.

De eerste begunstigde, het VK, gaat een deel van deze onderzeeers bouwen, waardoor het de jobs krijgt die in Frankrijk verloren gaan.

In werkelijkheid gaat het over meer dan een militaire aankoop.

De drie landen gaan samenwerken om de groeiende dreiging van China in de wateren van de Stille en Indische Oceaan tegen te gaan.

Het perfide Albion

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Wim De Smet (hoofdredacteur), Jurgen Ceder, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel, Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

Frankrijk is boos. Macron riep de Franse ambassadeurs terug uit Australië en - voor de eerste keer in de geschiedenis - uit de VS. Frankrijk had namelijk zelf al sinds 2016 een afspraak met Australië om de onderzeeërs te leveren.

De onderhandelingen over AUKUS waren al maanden aan de gang, maar de EU wist van niets.

Die heimelijkheid en de gekrenkte trots maakten de Fransen waarschijnlijk nog bozer dan het verlies van een contract van 56 miljard euro. “Dit is een dolksteek in de rug”, verklaarde Jean-Yves Le Drian, de Franse minister van Buitenlandse Zaken. Een verzwarende omstandigheid in Franse ogen is de rol van Boris Johnson als onderhandelaar van de afspraak tussen de VS en Australië.

Het beeld van het verraderlijke Engeland, het “perfide Albion”, heeft bij onze zuiderburen diepe wortels.

De Franse boosheid is zeker niet helemaal onterecht, maar het land moet ook in eigen boezem kijken. De bouw van de eigen onderzeeërs liep vertraging op en de kost bleef stijgen. Bovendien riskeerden de boten snel verouderd te zijn in vergelijking met de Amerikaanse types. Macron zal zich ook moeten afvragen hoe verstandig het was Boris Johnson te jennen met zijn onwrikbare opstelling inzake Brexit.

Peter Rickets, voormalig ambassadeur van het VK in Parijs, zei vorige maand: “De relatie tussen het VK en Frankrijk is vandaag slechter dan ik mij ooit kan herinneren.” De botsingen gaan niet alleen over de formaliteiten van

de Brexit, maar ook over de coronaregels, illegale immigratie via het Kanaal en zelfs over de uitvoer van Britse worsten naar Ierland (de “Sausage War”).

Sommigen waren dan ook verbaasd dat de Quai d’Orsay de ambassadeur in het VK niet heeft teruggeroepen. Dan toch een uitzondering omwille van de Europese vriendschap? Verre van.

Een bron in de omgeving van het Elysée verklaarde: “Als de maaltijd in een restaurant niet lekker is, moet je de kok ontslaan, niet de kerel die de borden afwast.” Ook de Franse minister van Buitenlandse Zaken kon zijn minachting niet verbergen: “We kennen het permanent opportunisme van de Britten goed genoeg. En in deze afspraak waren ze slechts het vijfde wiel aan de wagen.” Clement Beaunne, Franse staatssecretaris voor Europa, zei dat het VK opnieuw het “schoothondje van de VS” is geworden. Het doet denken aan de Franse ridder die in “Monthy Python en De Heilige Graal” vanop zijn kasteelmuren beledigingen en spot op de Engelse ridders beneden afvuurt.

De Angelsaksische club De betekenis van AUKUS mag niet onderschat worden. Het pact toont opnieuw aan hoe broos de Atlantische alliantie is geworden en hoe naïef de Europeanen waren over Joe Biden. Hij werd gezien als de anti-Trump, de man die de banden met Europa zou herstellen. Vandaag erkent Jean-Yves Le Drian: “Deze brutale, eenzijdige en onvoorspelbare beslissing doet me erg denken aan Trump.”

Zoals we hier eerder al schreven, geldt ook voor Biden: America First.

De Amerikaanse president toonde ook opnieuw hoe onhandig hij is als leider van het westerse kamp. Hij vond het niet nodig om vooraf Macron of Von der Leyen in te lichten over wat er op til was, maar verkoos hen nodeloos voor schut te zetten. Op de persconferentie over AUKUS deed hij ook zijn bijnaam van Suffe Joe eer aan. Hij kon zich de naam van Australische premier Morrison niet herinneren en noemde hem dan maar “that fellow down under”.

Ik ben vaak sceptisch als ik het woord “geopolitiek” hoor. Zoals astrologen de stand van de sterren gebruiken om gebeurtenissen in een mensenleven te verklaren, verwijzen commentatoren te gemakkelijk naar “geopolitiek” om gebeurtenissen in de internatio-

nale politiek te duiden. Uiteraard heeft de aardrijkskundige positie van een land veel invloed op zijn beleid. In dit geval ligt Australië dicht genoeg bij China om extra verontrust te zijn over de agressieve politiek van dat land. Maar bij de partijen bij AUKUS valt ook de culturele band op: dit is een Angelsaksische club. Dat was nog duidelijker bij de “Vijf Ogen”-groep, een samenwerkingsverband van inlichtingendiensten waar de drie landen van AUKUS nog het gezelschap van Nieuw-Zeeland en Canada kregen.

Voor het andere Westen, dat van EU, was het nog maar eens een vernederende periode: het gemak waarmee de Franse bestelling werd afgezegd, het feit dat men van niets wist, de uitsluiting ook van Frankrijk – dat anderhalf miljoen onderdanen heeft in de Stille en Indische Oceaan – uit een pact tegen de groeiende Chinese overheersing in die regio.

Het fregat van de goede wil Het tijdstip kon niet slechter gekozen zijn. Slechts een paar uren nadat Australië, het VK en de VS een demonstratie van “hard power” hadden gegeven met AUKUS, maakte de EU zijn wollige plan bekend over precies die regio (“Indo-Pacific Strategy”).

Het is een tekst vol intenties, ambities en al de wollige prietpraat waar de EU haar handelsmerk heeft van gemaakt (“De EU zal blijven economische sleutelbelangen, principes en doelstellingen behartigen, waaronder ook duurzame ontwikkeling naar een sterke, evenwichtige en inclusieve socio-economische herstel en groei, zowel als een gezond macro-economisch beleid, institutionele capaciteitsopbouw en steun voor regionale integratie.” Proficiat als u het einde van de zin hebt gehaald.).

De arme Josep Borrell, Hoge Vertegenwoordiger van de EU inzake buitenlands beleid, kreeg van de pers alleen maar vragen over AUKUS, waarvan hij moest bekennen niet op de hoogte te zijn. De Süddeutsche Zeitung was ongenadig: “De gotspe waarmee de VS Frankrijk van zich vervreemdde op dezelfde dag dat de EU zijn Euro-Pacific Strategy kwam voorstellen, toont aan dat de ambities van Brussel op buitenlands gebied kinderlijke spelletjes zijn.”

Dat de EU niet wordt betrokken bij de confrontatiestrategie tegenover China zou nochtans geen verrassing mogen zijn. De VS ergeren zich al een tijdje aan de makke houding van de EU tegenover de machtspolitiek van het communistische regime. Vooral Merkel valt op in haar pogingen om in Peking op een goed blaadje te staan.

Deze week kwam het Duitse fregat Bayern aan nabij Shanghai.

Het uitzenden van een oorlogsschip naar de Zuid-Chinese Zee leek op het eerste zicht eindelijk een moedige daad van verzet tegen de territoriale aanspraken van China. Maar Duitsland vroeg meteen ook om het schip de haven van Shanghai te laten aandoen, als teken van goede wil naar China toe. De Chinezen weigerden bot net voor het fregat aankwam. Daar lag het scheepje van de goede wil dan, in open water, voor zover gekomen voor niets, maar als een mooi beeld van de nutteloosheid van tandeloze en tweeslachtige diplomatie.

JURGEN CEDER

Actueel

23 SEPTEMBER 2021

16 SEP

2021

De Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Australië sluiten een nieuw veiligheidspartnerschap om de Chinese dreiging tegen te gaan. Het initiatief heet AUKUS en zal Australië helpen met het bouwen van nucleaire onderzeeërs.

Het Limburgse parket opent een onderzoek naar onregelmatigheden, verduistering en belangenvermenging bij de bedrijven rond Pukkelpoporganisator Chokri Mahassine. Hij wordt ervan verdacht enkele miljoenen euro’s in zijn eigen bedrijven te hebben gepompt, die eigenlijk bedoeld waren voor sociale doeleinden.

Links-liberale dogma’s ontploffen in het gezicht van de regering

© PHOTONEWS

DE WEEK

3

De VRT legt sportjournalist Eddy Demarez een sanctie op na zijn omstreden uitspraken over de Belgian Cats na de Olympische Spelen. Demarez speculeerde over de geaardheid van de basketbalspeelsters.

Er worden geen details over de sanctie vrijgegeven. Demarez werd eerder ook al op non-actief gezet.

In Nederland stapt minister van Buitenlandse Zaken Sigrid Kaag (D66) op na een motie van afkeuring in de Tweede Kamer. De motie kwam er naar aanleiding van de chaotische terugtrekking uit Afghanistan. Kaag blijft wel aan als partijleider van D66 en blijft dus ook namens haar partij actief in de aanslepende regeringsvorming.

DPG Media laat een video van Kamerlid Dries Van (VB) offline halen. De bewuste video 17 SEP Langenhove bevatte een fragment uit het VTM-programma “K2 20 2 1 zoekt K3” waar Van Langenhove de draak mee stak.

Het Kamerlid diende een klacht in waarop YouTube het filmpje opnieuw online plaatste.

Het Overlegcomité maakt bekend dat zowel personeel als klanten niet langer een mondmasker moeten dragen in winkels of horecazaken. Alleen op het openbaar vervoer, bij contactberoepen zoals de arts of kapper, en in de zorginstellingen is het mondmasker nog verplicht. De maatregel geldt alleen in Vlaanderen, niet in Brussel en Wallonië.

N-VA-Kamerlid Theo Francken stelt op zijn webstek de beschermende houding van 20 2 1 de media tegenover de paars-groene regering aan de kaak. Volgens Francken vinden heel wat journalisten het hun morele plicht om “de goede kant van de geschiedenis te steunen”.

18 SEP

Studio 100-baas Gert Verzegt in een interview 19 SEP hulst met De Morgen dat het 2 0 2 1 Vlaams Belang wat hem betreft moet kunnen meebesturen. Verhulst haalt ook uit naar Anuna De Wever en verwijt haar dat ze Groen heeft kaalgeplukt met haar klimaatmarsen. Anuna De Wever hekelt via Twitter Verhulst als “oude witte hetero man”.

De taliban doen een oproep aan de internationale gemeenschap waarin ze laten weten dat ze graag hulp zullen aanvaarden. De taliban benadrukken ook dat ze geen terroristen zijn. Zij menen dat ze net vrede hebben gebracht in Afghanistan.

Minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) wil iets doen aan het fiscaal gunstregime voor profvoetballers. Volgens Van Peteghem is het niet meer uit te leggen dat een voetballer die miljoenen verdient uiteindelijk minder sociale zekerheid moet betalen dan een gewone poetsvrouw.

MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez wil niet raken aan de maatregel omdat hij vreest dat het Belgisch voetbal om zeep zou worden geholpen.

Staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine stelt een solidariteitsfonds van 1,2 miljard 20 SEP (PS) voor om de schade door de overstromingen van 20 2 1 deze zomer te herstellen. De helft daarvan zou betaald worden door de federale overheid.

De totale schade van de ramp wordt op ongeveer 4 miljard euro geschat, waarvan 123 miljoen euro in Vlaanderen en 3,9 miljard euro in Wallonië. Het Waals Gewest verzamelde al 2,5 miljard euro, onder meer via een renteloze lening van 1 miljard euro bij de verzekeringssector.

Vlaamse parlementsleden Maaike De Rudder en Katrien Schryvers (CD&V) leggen een wetsvoorstel op tafel om een volledig rookverbod in te voeren in publieke buitenruimtes waar veel kinderen en jongeren komen. Als het voorstel goedgekeurd wordt, mag er niet meer gerookt worden in schoolomgevingen, aan bushaltes en op speelpleintjes. De parlementsleden willen zo een rookvrije generatie genereren.

Het Vlaams Parlement gaat het loon van zieke parbeperken tot 60 procent. De maatre21 SEP lementsleden gel komt er na de heisa rond Sihame El Kaouakibi 2 0 2 1 die een ziektebriefje binnenbracht om nog tot eind dit jaar afwezig te mogen zijn. El Kaouakibi wordt verdacht van fraude en verduistering van geld dat bestemd was voor haar vzw’s.

politieagenten In Brussel werden in elkaar getimmerd.

Foto Twitter

Vincent Van Quickenborne.

De federale Vivaldi-coalitie krijgt sociaaleconomisch niets klaar en de ministers proberen zich dan maar te profileren via een links-liberale Kulturkampf met een woke-sausje over. Niemand mag zich gekwetst voelen, de maatschappij moet neutraal en aseptisch zijn, tenzij het over genderthema’s gaat en wie de termen “inclusief” en “divers” niet onderscheidt, is sociaal dood en kritische meningen zijn “haatspraak”. Maar deze links-liberale Culturele Revolutie dreigt in het gezicht van de regering te ontploffen.

Het was opnieuw zo voorspelbaar. Eerst doken op sociale media de beelden op van politieagenten die in Molenbeek worden aangevallen door een man met een krik. Een aantal agenten raakte daarbij zwaar gewond, maar de dader kon vluchten. Later verschenen er filmpjes van zijn arrestatie. Al snel kwamen zowel minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) en minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) met een reactie. Een voorspelbare reactie. Dat nultolerantie de norm was, dat de dader zwaar gestraft zou worden en dat het geweld onaanvaardbaar was. Einde verhaal.

Ingaan op de essentie van het probleem dat bepaalde gemeenten of zeker wijken in het Brusselse aan elke controle van de overheid aan het ontsnappen zijn en er een sfeer van straffeloosheid heerst, daar zwijgt men over. Meer nog, wie beweert dat daar door de immigratie parallelle samenlevingen zijn ontstaan, krijgt nog altijd het etiket racist opgeplakt. En nu in Frankrijk het proces van de aanslagplegers van Parijs uit 2015 aan de gang is en waarbij een hele groep inwoners van Molenbeek in de beklaagdenbank staat, moet men zeker zwijgen.

Bij de gewone bevolking ontstaat de indruk dat echte criminaliteit onbestraft blijft, terwijl onaangename meningen gecriminaliseerd worden. Ingegeven door een aantal linkse-liberale dogma’s heeft Vincent Van Quickenborne zich hierop geworpen.

Haatspraak zal sterk veroordeeld worden, herhaalt hij met enige wellust. Vrijheid van meningsuiting is voor deze zelfverklaarde liberaal van ondergeschikt belang.

Wat is hier eigenlijk aan de hand? Zeer eenvoudig: de federale regering kan sociaaleconomisch niets meer realiseren, ook al is ze amper een jaar in functie.

En dus grijpt men naar socioculturele en maatschappelijke thema’s om beleid te voeren. Dat is ook het cement voor de Vivaldi-coalitie. Ministers profileren zich als militanten van een links-liberaal credo met een woke-sausje. Concreet betekent dit een opsplitsing van de samenleving in zij die

deze dogma’s onderschrijven en aan de andere kant zij die daarin niet meegaan en dus sociaal geïsoleerd moeten worden. Het links-liberale dogma wil een zo neutraal mogelijke samenleving die inclusief en divers is, behalve voor afwijkende meningen. Kritiek op immigratie? Kritiek op de lgtb-lobby? Verdediger van oude tradities? Dat mag niet.

Hier is een linksliberale Culturele Revolutie bezig waar de Wetstraat zich goed bij voelt. En waar een belangrijk deel van de media in meestapt Genderthema’s gelden enkel voor autochtonen Van Quickenborne is daar een heraut van. Denken we maar aan zijn recente pleidooi voor het strenger bestraffen van partnergeweld of partnermoord. In zekere zin is het normaal dat een moord zwaar bestraft wordt. Maar volgens het links-liberale credo moet een man die zijn vrouwelijke partner doodt zwaarder gestraft worden dan omgekeerd, wat ook de aanleiding is. De redenering hierachter: zo wordt komaf gemaakt met de patriarchale samenleving waarbij een vrouw als eigendom van de man wordt beschouwd. Men kan zich de vraag stellen in welke mate zo’n beeld nog wijdverspreid is onder de westerse bevolking.

Dit genderthema zal eerder een probleem zijn voor allochtonen die de vrouw als een ondergeschikte behandelen. Maar dat is de finaliteit niet van het voorstel van Van Quickenborne. Eigenlijk is het doel het aanpraten van een schuldgevoel bij de autochtone bevolking. Toch zeker de mannelijke.

Elke aanleiding is welkom om op die manier oude tradities en gebruiken onderuit te halen.

Waarbij geïsoleerde gebeurtenissen worden veralgemeend tot een hele groep.

Denken we maar aan de vechtpartijen in de Gentse Overpoort.

Blijkbaar was een deel van de herrieschoppers in deze studentenbuurt op zoek naar ‘lintjes’.

Lees: leden van een studentenclub moesten een lesje krijgen.

Dat is niet nieuw. Indertijd werden NSV’ers en KVHV’ers aangevallen door linkse studenten en ze kregen snel een koekje van eigen deeg. Maar nu is de aanval niet enkel ingezet op nationalistische studenten, maar ook op lintdragers van bijvoorbeeld een faculteitsclub.

Het is niet fout te vermoeden dat een deel van die haat is ingegeven door de zaak-Reuzegom waarbij een aantal rectoren - Herman Van Goethem in Antwerpen voorop - het traditionele studentenleven als geheel met de vinger wezen.

Nieuwe volkscommissarissen Hier is een links-liberale Culturele Revolutie bezig waar de Wetstraat zich goed bij voelt. En waar een belangrijk deel van de media in meestapt. Toen Anuna De Wever repliceerde op de kritiek die zakenman Gert Verhulst (Studio 100) op haar had geuit en zij niet verder kwam dan de typische clichés rond oudere witte hetero-mannen, waren er zowaar journalisten die het 100 procent voor haar opnamen. We leven in vreemde tijden.

Al is één zaak altijd voorspelbaar: de revolutie dreigt de eigen kinderen op te eten. Vorige week was premier Alexander De Croo (Open Vld) na de persconferentie van het Overlegcomité zeer kritisch voor de niet-gevaccineerden: “Niemand heeft het recht om anderen in gevaar te brengen.”

De Afspraak op de VRT vond er niets beters op om daarover Christophe Busch, de voormalige directeur van Kazerne Dossin en expert in polarisatie (dat bestaat), uit te nodigen. Zijn analyse: "Het is een duidelijk voorbeeld van polarisatie tussen een groep gevaccineerden en niet-gevaccineerden, maar de niet-gevaccineerden zijn niet gestigmatiseerd of gedehumaniseerd.” Oef, het scheelde dus niet veel of de eerste minister werd door deze nieuwe volkscommissaris naar een heropvoedingskamp gestuurd.

4

Binnenland

23 SEPTEMBER 2021

PEILING

N-VA spelverdeler in Vlaams Parlement Als we de resultaten van de recentste peiling, gepubliceerd door Het Laatste Nieuws, VTM, Le Soir en RTL-TVI, mogen geloven, is Alexander De Croo de populairste politicus in Vlaanderen en Brussel, en Sophie Wilmès in Wallonië. Uit de zetelprojectie blijkt wel dat N-VA op Vlaams niveau de sleutels stevig in handen houdt voor de volgende regering.

Wat moeten we eigenlijk vinden van de vraag “Welke politicus moet de komende maanden een belangrijke rol spelen?”? Ze lijkt op maat geschreven om de federale eerste minister bovenaan de rangschikking te plaatsen, zoals ook gebeurde in Vlaanderen en Brussel. Mysterieuzer is hoe Sophie Wilmès in Wallonië de eerste plaats weet te bezetten, vóór Alexander De Croo en met Paul Magnette pas op de derde plaats. Wij zijn nooit grote fans van dit soort pop-polls geweest, al was het maar omdat ze toch niet te toetsen vallen aan een verkiezingsuitslag.

Vlaams-nationalisten op kop In Vlaanderen blijven Vlaams Belang en N-VA de grootste politieke partijen. Nominaal blijft Vlaams Belang de grootste met 23,6 procent van de stemmen, maar de voor-

sprong op N-VA is wel geslonken tot amper een foutenmarge. Statistisch valt niet uit te sluiten dat N-VA opnieuw de grootste is. We denken dan ook dat men deze keer op het hoofdkwartier van het Vlaams Belang geen groot gat in de lucht gesprongen heeft na deze peiling.

Traditionele partijen boven de 10 procent Vooruit en Open Vld blijven redelijk stabiel. Vooruit haalt iets meer dan 12 procent van de stemmen in Vlaanderen, Open Vld iets meer dan 11 procent. Die laatste score relativeert meteen de waarde van die 61 procent Vlamingen die Alexander De Croo de komende maanden graag een belangrijke rol willen zien spelen. Bij CD&V zal men deze peiling met een klein hartje afgewacht hebben.

Vorige keer scoorden de christendemocraten exact 10,0

procent, in deze peiling veren ze op naar 12,6 procent. Aan Joachim Coens om uit te vissen of het om een statistische schommeling gaat, of de Vlamingen het ferme optreden van Sammy Mahdi tegenover de sans-papiers deze zomer op prijs stellen, dan wel of het geklungel van Annelies Verlinden de partij sympathiestemmen oplevert.

Klein links Groen gaat enigszins vooruit tegenover de vorige peiling, maar blijft onder de tien procent en de jongste verkiezingsuitslag zitten. Waarschijnlijk begint het voor die partij deze herfst pas echt, zeker als de energiefactuur blijft stijgen als gevolg van de klimaatpolitiek. PVDA volgt op enige afstand, maar ruim boven de kiesdrempel. In Vlaanderen slaagt de partij er nog steeds niet in echt door te breken, maar uit de zetelprojectie voor het Vlaams Parlement blijkt ze wel op de wip te zitten tussen Vivaldi en de V-partijen.

N-VA spelverdeler in Vlaams Parlement Met deze uitslag wordt het daar trouwens moeilijk om nog een meerderheid te vinden. De regering–Jambon is haar meerderheid in ieder geval kwijt, en Bourgondisch brengt ook geen soelaas. Maar Vivaldi kan dus niet om N-VA heen, tenzij Open Vld en CD&V bereid zouden zijn met PVDA in zee te gaan. Zonder Vlaams Belang bestaat de volgende Vlaamse regering hoe dan ook uit (minstens) vier partijen. In de federale Kamer behoudt Vivaldi een ruime meerderheid, al gaan er een paar zetels af. CD&V wordt wel onontbeerlijk om die meerderheid te leveren, want paars-groen alleen duikt onder de 75 zetels.

Wallonië: achteruitgang voor PS In Wallonië moet de PS pluimen laten, maar merkwaardig genoeg resulteert dat niet in winst voor de PTB. Heeft de sabotage van de pensioenhervorming door federaal minister Karine Lalieux de overstromingsschade aan de linkerflank weten te beperken? Het is Ecolo dat in deze peiling winst maakt vergeleken met verleden keer, terwijl PTB zelfs een klein verlies lijdt.

Overigens zou 7,8 procent van de Walen voor “anderen” stemmen. We vragen ons af welke partijen daarachter schuil gaan, maar vermoeden dat het antwoord onuitspreekbaar is in de Franstalige pers.

FILIP VAN LAENEN

ECONOMISCHE ZAKEN

Vlaanderen altijd de klos met hoge energieprijzen De gasprijzen pieken, de elektriciteitsfactuur bestaat voor bijna de helft uit heffingen: dat veroorzaakt terecht veel ergernis bij de Vlamingen en terecht. Maar er zijn niet alleen de energietaksen. Belangrijker zijn de structurele gevolgen van hoge energieprijzen voor de Vlaamse economie.

Voor een modaal Vlaams gezin stijgt de gasfactuur dit jaar naar 1.600 euro. Ook de elektriciteitsprijzen zijn hoog. Een van de oorzaken: de zware heffingen op energie. 21 procent van de gasfactuur zijn heffingen, bij elektriciteit bestaat 45 procent van de factuur uit belastingen. De politici voelen dat de burgers dit steeds moeilijke aanvaarden en denken eraan om de komende winter draaglijker te maken door aan de prijs te morrelen via een verlaging van de accijnzen. Gemakkelijk zal dat niet gaan. Het betreft hier een variatie aan taksen die bovendien door verschillende overheden worden geïnd. Een overleg tussen het federale niveau en Vlaanderen zal nodig zijn. Ten tweede belooft men die belastingverlagingen op een ogenblik dat de budgettaire toestand van de verschillende overheden verontrustend is.

Accijnzen en andere taksen verlagen betekent dat men ze elders zal moeten verhogen. Voor de burger verandert er op het einde weinig.

De factuur stijgt door de vraag De focus van de voorbije dagen op de energiefactuur maskeert trouwens een ander probleem. Dat de prijzen de pan uit swingen is niet alleen het gevolg van de hoge taksen op energie. Ze hebben ook te maken met de aantrekkende economie. Die draait nu op volle toeren en dat maakt dat de vraag naar fossiele brandstoffen als olie en gas toeneemt.

Het is een kettingreactie. Niet alleen zijn er meer bestelwagens en vrachtwagens op de baan die brandstof slurpen. De industrie schakelt een versnelling hoger en verbruikt dus meer elektriciteit. De factuur stijgt door de vraag. Bovendien is een bijkomend effect van hogere gasprijzen door de tragere bevoorrading uit onder andere Noorwegen en Rus-

land. Dat werkt door tot in de elektriciteitsfactuur omdat een steeds belangrijker deel van de stroom wordt opgewekt door gascentrales. En dus is het realistisch te denken dat de gas- en elektriciteitsprijzen nog een tijdje zullen stijgen.

Dat is slecht nieuws voor de Vlaamse economie die onder andere door de chemiesector zeer energie-intensief is.

Door de afhankelijkheid van dure stroom worden de hier geproduceerde producten duurder en dreigen we ons uit de markt te prijzen.

Prijzen blijven hoger Bijkomend nadelig effect is de oplopende inflatie door de hogere prijzen van allerlei producten. En dat heeft

zogenaamde tweede ronde-effecten. Zoals bekend is België een van de weinige landen met een automatische loonindexering waarbij de lonen dus direct worden aangepast aan de levensduurte. De stijgende inflatie zal dus sneller dan in andere landen voor hogere loonkosten zorgen. De lonen worden aangepast aan de zogenaamde gezondheidsindex, een korf van producten wiens prijsevolutie de loonevolutie bepalen. Uit die gezondheidsindex zijn een aantal producten gefilterd die een te sterke loonkostenstijging moeten beperken, zoals de brandstof, maar dat is onvoldoende om de energie-inflatie te neutraliseren. Door de oplopende loonkosten dreigt een open exportgerichte economie als de Vlaamse verder marktaandeel te verliezen.

Het bewijs dat de keuze voor gascentrales in de overgang naar de kernuitstap geen goed idee is. Doordat we nu en in de toekomst voor de elektriciteit in belangrijke mate afhankelijk zijn van energie die wordt opgewekt door gas, zullen de prijzen hier hoger blijven dan elders.

De groenen denken niet meer helder De groene partijen trekken er zich niet veel van aan. Ze gaan lustig verder met de strategie richting gascentrales.

Op Vlaams niveau probeert bevoegd minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) wat tegen te werken door geen vergunningen toe te kennen voor een Limburgse gascentrale.

In dat verband was de reactie van federaal minister Tine Van der Straeten (Groen) veelzeggend toen ze antwoordde “dat we al genoeg capaciteit hebben om kerncentrales te vervangen”. Welk ideologisch verstard spel speelt Groen hier en waarom dan nog overal nieuwe vervuilende gascentrales bouwen? De afkeer voor kernenergie doet de groenen al een tijd niet meer helder denken.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

Binnenland

23 SEPTEMBER 2021

5

Elke week bekijkt Alain Grootaers alles vanop een afstand.

Een liberaal van den Aldi Met zijn speech van vorige week, waarbij hij de groep ongevaccineerde Belgische burgers viseerde, heeft premier Alexander De Croo de Rubicon overgestoken. Ter herinnering: “Zijne Vochtige Bovenlippigheid” werd bij de vorige verkiezingen met 80.000 stemmen verkozen. Zijn dwergpartij pas de vijfde grootste partij in deze slordig geknutselde Vivaldi coalitie - heeft het boksen boven de eigen gewichtsklasse de jongste jaren tot een kunst verheven, waarbij de persoonlijke carrière van menig liberale excellentie consequent boven het belang van het eigen liberale gedachtegoed werd gesteld.

die voortdurend en zorgvuldig wordt aangewakkerd door zijn groep “nepsperten” die voorspelden dat de vaccins de ultieme oplossing gingen zijn en dat groepsimmuniteit zou bereikt worden als 70 procent van de bevolking zou gevaccineerd zijn. We zitten intussen aan 85 procent gevaccineerden. Mijn vraag is dan: waarom nog bang zijn als het vaccin toch werkt? Misschien omdat die andere experten van Harvard en Oxford al anderhalf jaar roepen dat groepsimmuniteit onmogelijk is door de specifieke aard van coronavirussen.

De Croo doet uitschijnen dat niet-gevaccineerden de belangrijkste verspreiders zijn van het virus, terwijl uit meerdere onderzoeken inmiddels al lang blijkt dat ook gevaccineerden besmettelijk en besmetbaar zijn. In België hebben inmiddels al 1,2 miljoen mensen CoHet gezondheidsbeleid dat dit land lam legt en zijn eigen burvid-19 gehad (en waarschijnlijk veel meer asymptomatische gevallen) gers discrimineert wordt gestuurd door een verkozene met 80.000 en die beschikken over een betere, levenslange bescherming dan die stemmen en een niet-verkozen neurotische het vaccin biedt. Onderzoek wijst uit dat het minister van Volksgezondheid, geflankeerd vaccineren van deze groep niet alleen overdoor een groepje zorgvuldig geselecteerde bodig is - ze hebben natuurlijke immuniteit -, “De Croo neemt de vlucht egomanen, bij u beter bekend als ‘de exmaar ook gevaarlijk kan zijn omdat de kans op vooruit door een deel perten’. Experten die met hun voorspellinbloedklonters toeneemt. Wie zo’n natuurlijke gen de bal vaker hebben misgeslagen dan bescherming heeft opgebouwd, komt na zes van zijn eigen burgers een blinde baseballspeler op een donkemaanden ook niet meer in aanmerking voor re nacht. De verklaring was telkens heteen vrijstelling op het vaccinatiepaspoort, te demoniseren en uit te zelfde: “Als we niks hadden gedaan, was terwijl hij levenslang beschermd is. Wie gehet veel erger geweest.” Dat een negavaccineerd is met een vaccin dat nog steeds sluiten, om een falend tieve stelling niet kan bewezen worden, gebaseerd is op een variant van 15.000 (!) vaweten deze “nepsperten” ook en dus beleid te maskeren” rianten geleden en waarvan de efficiëntie ingaan ze lustig door met het zaaien van tussen gezakt is naar amper 50 procent, krijgt paniek en twijfel. “Misschien hadden wel een pas. Die 50 procent waarbij het vaccin ze wel gelijk”, hoor ik u al opmerken. Wel, gelukkig zijn er niet werkt dus ook. Wie denkt u nu dat in het najaar de “drivers” zullen nog landen als Zweden en Amerikaanse staten als Florida om zijn van meer besmettingen? Intussen wordt u wijs gemaakt dat de ziemee te vergelijken en waar de resultaten veel beter zijn dan kenhuizen vol liggen met niet-gevaccineerden, terwijl je op de grafiek elders. Of Gibraltar, waar 99,9 procent gevaccineerd is en op pagina 30 van het verslag van Sciensano van 17 september kon zien waar ze toch vijf keer meer sterfgevallen hebben dan het dat er meer gevaccineerden dan niet-gevaccineerden met covid in de wereldgemiddelde. Gek dat je daar niet méér over leest. ziekenhuizen zijn opgenomen. Vervelend nieuws voor “Zijne DiscrimiMet de aanval op de medische integriteit van een deel van nerendheid”. En dus stopt Sciensano nu ineens met de communicatie zijn bevolking heeft “Zijne Pornhubbigheid” een ethische grens van de hospitalisatie per vaccinatiestatus. “Door een daling in de deeloverschreden. Het was regelrechte “hate speech”, in onvervalste name van ziekenhuizen aan de surveillance.” De Croo neemt de vlucht Radio Mille Collines-stijl. vooruit door een deel van zijn eigen burgers te demoniseren en uit te Hij speelt in op de angst bij de bevolking voor wat intussen sluiten, om een falend beleid te maskeren. Sire, er zijn geen liberalen zelfs voor de WHO niet meer is dan een zware griep, een angst meer.

VLAANDEREN

Coronacommissie wijst met beschuldigende vinger naar kibbelende televisievirologen We herinneren ons allemaal het beeld van de televisiestudio in het begin van de coronacrisis. Politici waren compleet afwezig en televisievirologen moesten het beleid willens nillens komen verdedigen.Vaak werden ze in diezelfde studio tegengesproken door andere virologen. Het leverde vreemde beelden op. Dat fenomeen werd geanalyseerd door de parlementaire corona-commissie.

Die commissie heeft de activiteiten afgerond.

Het verslag van die bijzondere commissie belast met het onderzoek naar de aanpak van de Covid-19-epidemie door België werd vorige week gepubliceerd op de webstek van de Kamer. De bijzondere commissie startte haar werkzaamheden al op 2 juli 2020. In dat lijvige verslag is ook een interessant rapport van de vijf deskundigen voor die commissie opgenomen. Het gaat om infectiologe Leïla Belkhir, epidemioloog Yves Coppieters, consulant-crisisbeheerder Julien Draillard Losada, expert overheidsbeheer Hugo Marynissen en arts Marc Sabbe.

In dat document formuleren ze binnen vijf vooropgestelde clusters hun vaststellingen en beleidssuggesties. De deskun-

Twitter schikt geeft Faceboo zich naark verwijde Turkse rt pagina Frans ” dorpje “censuurwet Facebook en YouTube eerder, heeft Net alsBitche

digen: “Het is onze uitdrukkelijke wens om met dit verslag enkele pijnpunten te schetsen, maar ook concrete beleidssuggesties te formuleren die de leden van de bijzondere kamercommissie Covid-19 in staat moeten stellen om hun rapport vorm te geven ter voorlegging aan het voltallige federaal parlement.”

Pijnpunten Een van de pijnpunten volgens het vijftal is de rol van de (politiek onafhankelijke) experts in de media. “Bij de aanvang van de coronacrisis werd intensief, en terecht, een beroep gedaan op medische experts.

Het waren de virologen, klinisch biologen,

Twitter verwijderde tweets die kritisch waren voor het coronabeleid BETAALDE ADVERTENTIE Terwijl de coronacrisis in India een dramatisch omvang aanneemt, woedt er een discussie over censuur op sociale media.

eennoordoosdat het het nu ook Twitter aangekondigd Facebook heeft de pagina van in Turkije. zal aanduidenvan vertegenwoordiger zijn site verwijtelijk Frans dorpje Bitche schikt zich zo naar een De microblogsite derd, zonder een duidelijke reden. controversiële wet waarmee ze door de 13 april 2021 berichten worden kan verplicht overheid

zwarte pieten Het verwijderen van foto’s van en beroeren. op Facebook blijft de gemoeder helpers Nadat eerder alle foto’s van pikzwarte d worden van de Sint moesten verwijder chem, van de pagina van Scherpenheuvel-Zi en Glabbeek krijgen nu ook de pagina’s van van Tielt-Winge’ te ‘Ge zijt met eenzelfde eis maken netwerk. sociaal van het

book test in waarschuwing de Verenigde Staten een sfunctie om extremistisch gedachtegoed op te sporen.

3 juli 2021

Net als Facebook en YouTube eerder, heeft nu ook Twitter aangekondigd dat het een vertegenwoo

zal aanduiden in Turkij rdiger e. geeft De microblogsite schikt schikt Twitter zich zo naar een controversiële wet waarmee ze door de overheid verplic Turkse ht kan worden berich naar zich te verwij ten deren. “censuurwet”

Download onze APP

Facebook verwijdert post Van Grieken

Facebook tes t pop-up in VS die gebruike rs vraagt of een vrien d ‘ee extremist wo n rdt’ Face

Twitter schikt zich naar Turkse “censuurwet”

20 maart 2021 Net als Facebook en YouTube eerder, heeft nu ook Twitter aangekondigd dat het een vertegenwoordiger zal aanduiden in Turkije.

De microblogsite schikt zich zo naar een controversiële wet waarmee ze door de overheid verplicht kan worden berichten te verwijderen.

20 maart 2021

Twitter schikt zich naar Turkse g nsu Voorlopi“ce urwet” Net als Facebook en YouTube eerder, heeft krijgt Trump zijn nu ook Twitter aangek Facebook ondigd dat het een t verteg enwoordiger zal aandu Facebook-accoun kije. iden in TurDe microblogsite schikt pleegde nog zich zo naar een controversiële wet niet terug waarmee ze door de verplich overhei d t kan worden berichten nooit zo veel censuur dit jaar terech te verwijderen. p is in januari van Donald Trum

YouTube verwijdert recordaantal video’s

kwartaal van YouTube heeft in het tweede van zijn 2020 ruim 11,4 miljoen video’s platform verwijderd.

23 oktober 2020

20 maart 2021 Facebook censureer

de nooit eerder zo veel Belgische inhoud omdat die illegaal zou zijn. De internetreus deed dat de voorbije vier jaar 716 keer, met een recordaan tal gevallen vorig jaar.

23 juni 2021

Pikzwarte pieten ook niet welkom op de Facebookpagi na’s van Glabbeek en Tie ltWinge Het verwijderen van foto’s van zwarte pieten op Facebook blijft de gemoederen beroer en.

Nadat eerder alle foto’s

van pikzwarte helpers

van

epidemiologen, infectiologen en andere deskundigen met kennis van zaken omtrent virussen en de verspreiding ervan die beleidsmakers informeerden en adviseerden.”

“Geen duiding” Niettemin werden diezelfde - en ook andere experten - tegelijk bevraagd door de media om via die weg de bevolking te informeren. “Daarbij kwam de informatie die ze gaven, niet altijd overeen met de genomen beleidsbeslissingen. Soms leek het dat de politici de experten tegenspraken of omgekeerd en dat ook hier geen duiding werd gegeven aan de bevolking.”

Bovendien richtten sommige officiële experten zich soms tot de media om uit te leggen dat hun advies niet werd gevolgd, of dat er geen of onvoldoende wetenschappelijk bewijs was om dergelijke beleidsbeslissingen te nemen. Het rapport van de deskundigen: “Dit leidde tot verwarring en een afnemend vertrouwen van de bevolking. Dit roept eveneens de vraag op naar de rol van de media, die (vaak onbewust) brandstof hebben gegeven aan een verdere polarisatie omtrent de zin en/ of onzin van maatregelen ter bestrijding van de pandemie.”

Volgens het rapport werden de externe experten door het gebrek aan communicatie van de regeringen opgeëist door de media om politieke beslissingen toe te lichten. “Dit had een dubbel gevolg. Vooreerst ondermijnde dit het vertrouwen in het leiderschap van de politici die beslissingen moesten nemen. Vervolgens ondermijnde dit het vertrouwen in de experten die vaak in spagaatstand politieke beslissingen moesten duiden, tegen de gegeven adviezen in.”

Twitter schikt geeft zich naar Turkse ‘Facebooks Hoog“censuurwet” gerechtshof ’ beslist: Net als Facebook en YouTube eerder, heeft Zwarte Piet is raciaal nu ook Twitter aangekondigd dat het een vertegenwoordiger zal aanduiden in Turkije. stereotype en wordt De microblogsite schikt zich zo naar een wet waarmee ze door de terecht geweerdcontroversiële van verplicht kan worden berichten overheid te verwijderen.

Facebook 20 maart 2021

Het weren van beelden van Zwarte Piet past in het beleid van Facebook om racistische blackface-stereotypen op zijn platforms tegen te gaan. Dat oordeelt een externe

Twitter schrapt ‘blauwe vinkjes’ van Vlaams Belang

raad bij wie gebruikers en Facebook zelf kunnen

toetsen

Het officiële partijaccount van Vlaam s Belang en het account van partijv oorzitter Tom Van Grieken zijn niet langer verified op Twitter.

16 november 2017

Samengevat komt het er wel op neer dat het experiment van de televisievirologen niet echt voor herhaling vatbaar is Het gebrek aan heldere wetenschappelijke communicatie heeft volgens het rapport geleid tot een ‘overbelichting’ (overexposure in het rapport) van de tot “experts” vervelde wetenschappers. Bovendien spraken deze “officiële” en “onofficiële” experten zichzelf dikwijls tegen, vaak als resultaat van het voortschrijdend inzicht in de ziekte en/of het virus. De bevolking was zich daar echter niet noodzakelijk van bewust. Dit zorgde voor een gevoel bij de bevolking dat de wetenschappers het zelf ook niet goed wisten en dat alle communicatie over de crisis misschien wel overdreven was.

Bovendien was de “objectieve” wetenschappelijke informatie minder gemakkelijk toegankelijk en/of minder bevattelijk (bij de dagelijkse epidemiologische cijfers werd bijvoorbeeld weinig context verschaft) en/of minder bekend bij het grote publiek. “Dat heeft ertoe geleid dat geruchten, fake news en complottheorieën zich snel konden verspreiden via bepaalde media en sociale netwerken.”

Niet iedereen is het overigens eens met die laatste conclusie. Ook vandaag is het vaak onduidelijk wat de correcte informatie is.

Samengevat komt het er wel op neer dat het experiment van de televisievirologen niet echt voor herhaling vatbaar is. Vraag is of ze dat bij een volgende pandemie (die hopelijk niet te snel komt) niet alweer vergeten zijn.

THIERRY DEBELS

6

Politiek

23 SEPTEMBER 2021

VLAAMS BELANG LANCEERT EIGEN APP

"ALLE MIDDELEN ZIJN GOED OM ONS DE MOND TE SNOEREN"

monddood gemaakt, dat is één procent van de kiesgerechtigde bevolking in Vlaanderen. Dat is niet niks.”

Vat eens kort de essentie van de app samen.

“De app is een manier om zelf de censuur te doorbreken. De gebruikers kunnen rechtstreeks ongefilterd en ongecensureerd nieuws over het Vlaams Belang lezen, ze kunnen punten verdienen door dingen te delen en ze kunnen rechtstreeks vragen stellen aan ons.”

Jullie zijn al op tal van andere kanalen aanwezig, naast Facebook en Twitter, zoals Telegram en WhatsApp. Wat is dan de meerwaarde van die app?

“Het is een dagtaak om al die kanalen in het oog te houden en zo ben je altijd afhankelijk van een derde speler. Met deze app kunnen we semiautonoom aan de slag. Dat wil ab-so-luut niet zeggen dat we ons terugtrekken van andere mediakanalen. Politici moeten zijn waar de mensen zijn. Dat betekent op de markt, in de volkscafés of op de Meir. En de digitale Meir is Facebook.”

Het Vlaams Belang lanceert als eerste partij in Vlaanderen een politieke smartphone-applicatie. De partij haalt de toenemende censuur op sociale media aan als beweegreden voor het nieuwe project. e app belooft onder meer exclusieve content, een chatfunctie waarmee gebruikers rechtstreeks met de partij kunnen chatten, een “nieuwsfeed” en een scoresysteem waarmee de gebruikers punten kunnen winnen door dingen te liken en te delen.

Volgens het Vlaams Belang wordt de partij steeds vaker geconfronteerd met censuur door Big Tech-bedrijven. De partij haalt daarvan verschillende voorbeelden aan. “Het censureren en muilkorven van rechtse meningen kennen we al langer in de klassieke media”, zegt partijvoorzitter Tom Van Grieken.

“We mogen niet adverteren in de klassieke media en komen amper aan bod op VRT en VTM. Daar kennen we de censuur als geen ander. We zien dat die censuur nu ook ernstig toeslaat op het internet en op de sociale media. Het treft niet alleen het Vlaams Belang, maar iedereen krijgt ermee te maken. Als je een leuke kinderfoto van Sinterklaas en Zwarte Piet deelt, word je verbannen.”

“We zien dat men ons op alle mogelijke manieren probeert te censureren.

Ik ben zelf bijvoorbeeld al 90 dagen gestraft omdat ik de nabestaanden van Jürgen Conings veel sterkte wenste.

Ons bereik op Facebook wordt geminimaliseerd, het bereik van de pagina van Europees Parlementslid Tom Vandendriessche is bijvoorbeeld verwaarloosbaar, onze twittervinkjes zijn afgenomen, we mogen niet adverteren en onze vrienden van Schild & Vrienden zijn bijna al hun pagina’s kwijt. In Frankrijk werd een burgemeester van het Rassemblement National door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens veroordeeld voor de reacties op zijn pagina. Het is alsof een cafébaas naar de gevangenis moet omdat een van zijn gasten iets stouts zegt. Alle middelen zijn goed om rechts de mond te snoeren.”

Zagen jullie een toename van die censuur tijdens corona?

“Men slaat altijd toe op politieke incorrecte meningen onder het mom van de

Er zijn ook voorbeelden van ‘politiek incorrecte’ apps die van de appstore gegooid werden. Vrezen jullie daar niet voor?

‘bestrijding van fake news’ – Big Tech noemt het natuurlijk geen censuur. Men heeft gezien hoe ver men daarin kan gaan als je een afwijkende mening hebt, al dan niet gestoeld op goede argumenten. Het is niet aan ceo’s van Big Tech-bedrijven om rechter te spelen over de vrijheid van meningsuiting, want dat is niet hun job. Ik stel wel vast dat regeringen Big Tech heel graag hun vuile werk laten opknappen. Via de rechtbank is het bijzonder moeilijk om meningsdelicten te laten veroordelen. Nogal wiedes, want er is een grondwet die de oppositie beschermt tegen de machthebbers.”

Wat stellen jullie beleidsmatig voor om die censuur aan te pakken?

“We hebben een voorstel ingediend in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Dat zegt dat Big Tech, dat de facto een monopolie heeft, de vrijheid van meningsuiting niet meer mag beperken dan de nationale wetgeving. Op Vlaams niveau vragen we dat de Vlaamse Mediaregulator een nieuw orgaan creëert om te oordelen wanneer sociale media te ver gaan in hun censuur, zodat die regulator kan optreden tegen excessen van Big Tech om brave burgers te censureren.”

“Daarnaast is er de juridische weg. Ook die optie houden we altijd achter de hand. Wanneer niets meer lukt om de dolgedraaide woke Facebook-richtlijnen een halt toe te roepen, kunnen juridische uitspraken ons zeer gunstig gezind zijn.

Daar zien we voorbeelden van in Italië en Duitsland.”

En nu lanceren jullie ook een eigen app.

“De laatste vrijhaven van vrije meningsuiting wordt nu ook aangepakt. Daarom kunnen we niet anders dan te blijven improviseren. We waren daar vaak pionier in. We waren de eerste partij met een webstek, nog voor 2000. We waren ook de eerste partij die succesvol 20 vierkante meter gebruikte voor de campagne omdat we niet op tv mochten komen. En we waren ook de eerste om een krantje te bedelen in alle bussen van

Vlaanderen omdat we niet in de krant mochten komen. Ook op sociale media waren we pioniers. En nu komen we als eerste partij met een politieke app naar buiten.”

“Ik wil een oproep lanceren. Iedereen beseft dat er censuur is, nu staat iedereen voor de keus: ofwel sakkeren en jammeren we dat we monddood worden gemaakt, ofwel doorbreken we zelf de censuur. Als Vlaams Belang doen we dat.

Het succes van de app valt of staat met of het veel gedownload wordt. Ze kunnen misschien wel een of twee van onze Facebookpagina’s proberen te beperken, maar als er tien- of twintigduizend mensen de app downloaden en zo onze berichten op hun sociale media delen, dan zetten we Big Tech een ongelofelijke hak.”

“We zien dat men ons op alle mogelijke manieren probeert te censureren.

Ik ben zelf bijvoorbeeld al 90 dagen gestraft omdat ik de nabestaanden van Jürgen Conings veel sterkte wenste” Wanneer kreeg u het idee om de app te ontwikkelen?

“In de nasleep van het moment dat voormalig Amerikaans president Donald Trump van Facebook en Twitter werd gegooid. Los van de casus zelf is het bijzonder beangstigend dat mediaplatformen, die de facto een monopolie hebben, een democratisch verkozen leider verbannen – zo worden 74 miljoen Amerikanen de facto monddood gemaakt. Op veel kleinere schaal zagen we dat met een onschuldige steungroep aan Jürgen Conings die verwijderd werd. Met een muisklik werden 50.000 gebruikers

“De angst en het risico bestaan, maar ‘Het is niet nodig te hopen om te ondernemen noch te slagen om te volharden, zoals Willem van Oranje ooit zei. Het kan zijn dat de appstore ons er ooit af gooit, maar we hebben altijd een plan B. Het is wel van belang dat heel veel mensen heel snel die app downloaden.

Ze kunnen ons wel van de appstore gooien, maar ze kunnen de app niet van je telefoon gooien.”

Denkt u dat andere politieke partijen jullie voorbeeld zullen volgen?

“Uiteraard! Ze apen allés na! Zeker namaak-Rousseau zal hetzelfde doen, en hij zal ongetwijfeld meer media-aandacht krijgen dan wij.”

Vreest u geen wildgroei van kanalen en apps waarop jullie actief zijn?

“Ik kan me inbeelden dat veel lezers denken: ‘Nog een kanaal?! Het is al moeilijk genoeg!’ Daar hebben zij natuurlijk volkomen gelijk in. Wij geloven dat ieder kanaal zijn eigen doelgroep zal hebben. Je moet al een sociale mediaverslaafde zijn om alle kanalen te volgen. Ik zie bijvoorbeeld dat de generatie van mijn vader nog heel actief is op Facebook. Mijn generatie, de dertigers, zit eerder op Instagram. De tieners en twintigers zitten voornamelijk op TikTok. Vroeger kwam je met één medium toe, namelijk Facebook, nu is het meer gedifferentieerd. Het Vlaams Belang moet die trend mee ondergaan.

Maar op het eind van de rit vind je het belangrijkste nieuws natuurlijk nog altijd in ’t Pallieterke (lacht).”

Hoe wilt u dat niet-Vlaams Belangers hun weg naar de app vinden?

“Een van de vier pijlers van de app is de ‘apptivist’. Gebruikers kunnen ‘sporen’ verdienen door artikels te delen, polls te beantwoorden en mensen uit te nodigen tot de app. De app moet in eerste instantie gebruikt worden door militanten en sympathisanten die op hun manier onze inhoud delen op de kanalen waar zij actief zijn. De apptivisten kunnen gebruikers uitnodigen om lid te worden en kunnen de boodschap verspreiden. Onze appgebruikers moeten als het ware Vlaams-nationale ambassadeurs worden.”

PIETER VAN BERKEL

IN DE KIJKER

CITAAT VAN DE WEEK

Sihame El Kaouakibi

Anuna De Wever:

Neen, we gaan het verhaal niet nog eens herhalen over de malversaties, het gesjoemel en de financiële manoeuvres die hebben geleid tot het genadeloos neersmakken van ‘de gevallen engel’ Sihame El Kaouakibi (35), waarvan Bart Somers dolenthousiast zei: “Zo’n authentiek liberaal engagement, in de beste betekenis van het woord.” Al die ‘fratsen’ zijn ondertussen genoegzaam bekend en vormen het onderwerp van een - klaarblijkelijk traag - gerechtelijk onderzoek. Er zou zelfs nog geen verhoor hebben plaatsgevonden.

Ondertussen vernamen we de voorbije dagen dat haar ziekteverlof in het Vlaams Parlement prompt wordt verlengd tot 1 december.

Daarmee wekte ze opnieuw de woede op van de publieke opinie, want dat betekent dat haar parlementaire vergoeding van zo’n slordige 6.000 euro per maand verder loopt, zonder dat ze daar iets voor moet doen. Jawel, geld van ons allemaal… In zekere zin betalen wij nu reeds haar centen die ze na een proces wellicht zal mogen ophoesten om haar schulden - lees: het verdwenen geld - af te betalen.

Geen mens die dat begrijpt. Hoe dan ook is dit verhaal de druppel die de emmer deed overlopen en legt Kaouakibi met haar zaak de ongerijmdheden in de parlementaire gang van zaken ongewild bloot, in die mate zelfs dat meerdere van haar collega-politici - hoewel vrijwel alleen uit de oppositiepartijen - zich hebben aangesloten bij de verontwaardiging van de publieke opinie en willen dat een en ander wordt herzien. Maar dat is geen eenvoudig verhaal.

Het parlement kan alles regelen Om te beginnen zwijgen de politici uit de Vlaamse meerderheidspartijen in alle talen, want ze hebben tal van ‘inclusieve en diverse’ initiatieven van Kaouakibi vlot gefaciliteerd en betoelaagd, ook om de herauten van de multicultuur zeker niet voor het hoofd te stoten en dus ‘goede punten’ op dat terrein te halen. Ze zitten daar nu erg verveeld en met een bloedneus mee. Minister Bart Somers is evenwel anders altijd de eerste om ‘wantoestanden’ uit de wereld te helpen en een en ander via het parlement te regelen. Nu is hij de grote afwezige. Nochtans ligt de sleutel tot vernieuwing en verandering in het Vlaams Parlement zelf. Professor Hendrik Vuye is daarover duidelijk: “De uitbetalende instantie (parlement) bepaalt hier de regels… Als men beslist dat een controlearts voortaan kan, wel dan kan het… Hier hoeft geen enkele wet gewijzigd te worden… Alleen beslissen!” En daar wringt het schoentje, eens te meer. We herinneren ons immers hoe lang het heeft geduurd eer de parlementsleden met lood in de schoenen en met behoud van een aantal overgangsmaatregelen iets deden aan de ‘normalisering’ van hun pensioenen en de aftopping van hun uittredingsvergoedingen, en hoe er een deeltje van hun vergoeding kan ingehouden worden als ze afwezig blijven bij plenaire stemmingen. Maar het parlement heeft dit allemaal wel degelijk zelf in handen. Vreemd dat zo’n zaken alleen weer ter sprake komen als er iets misloopt of als er grote commotie ontstaat. Wat houdt hen eigenlijk tegen? Terughoudendheid om iets te moeten inleveren, ook al houdt men nadien toch nog veel over?

“Oude witte hetero man heeft een mening over iets waarover hij totaal géén kennis heeft” Nadat televisiegezicht Gert Verhulst in een interview met De Morgen zei dat Anuna De Wever en de klimaatjongeren de groene zaak misschien meer kwaad dan goed hebben gedaan, reageerde zij als door een wesp gestoken: “Een oude witte hetero man die de klimaatcrisis compleet minimaliseert en een mening geeft over iets waar hij totaal géén kennis over heeft”, tweette De Wever. “What else is new?”

Luckas Vander Taelen spreekt voor Pro Flandria

Sihame El Kaouakibi klampt zich ondertussen vast aan haar ‘rechten’ die het systeem haar verleent en zij steekt vanuit haar ‘schuilplaats’ haar middelvinger op.

En daardoor wordt de hele politiek met haar vereenzelvigd en wordt de kloof met de burger alsmaar groter. Mocht ze echter vaststellen dat ze haar mandaat dat ze van de kiezer kreeg niet meer aankan, dan zou het haar sieren mocht ze dat mandaat gewoon teruggeven. Maar zelfs dat - de eer aan zichzelf houden - kan ze niet opbrengen.

Ze bewijst niemand nog een dienst, ook zichzelf niet.

© PHOTONEWS

Eer

© PHOTONEWS

Wie is de baas?

Natuurlijk vragen flink wat mensen zich af waarom verkozenen niet onder eenzelfde regeling vallen als zijzelf wanneer men ziek wordt en men na een tijdje inlevert op het gewone loon, of waarom er geen controleartsen worden gestuurd, zeker in twijfelachtige gevallen als dat van Kaouakibi. Om onder die drukkende vraag onderuit te komen, heeft het Vlaams Parlement nu een (duur) gespecialiseerd advocatenkantoor ingeschakeld om te zien wat mogelijk is en vooral: wie dan die opdracht zou kunnen geven. Want parlementsvoorzitter Liesbeth Homans (N-VA) zegt dat zij de werkgever niet is en dus ook niet de hiërarchische overste. Oud-voorzitter Jan Peumans stelt zelfs dat het volk de werkgever is waaraan rekenschap moet gegeven worden. Bij verkiezingen dus. Maar dat er daardoor een vacuüm ontstaat in de loop van een legislatuur, is even duidelijk.

“Het lijkt me nogal evident dat volksvertegenwoordigers beter in een gelijkaardig systeem als gewone werknemers zouden terechtkomen”, stelde onder andere fractievoorzitter Chris Janssens van Vlaams Belang. Het is een visie die meer en meer gevolgd wordt in de wandelgangen van het Vlaams Parlement. Anderen spreken dan weer liever over een parallel met het ambtenarenstatuut of zelfs over een geheel eigen statuut. Maar hoe dan ook lijkt het dus duidelijk en nodig dat er eindelijk orde op zaken gesteld wordt.

7 © PHOTONEWS

Politiek

23 SEPTEMBER 2021

Voormalig Groen-politicus en commentator Luckas Vander Taelen

Afgelopen zaterdag sprak voormalig Groen-politicus en publicist Luckas Vander Taelen voor Pro Flandria. Niet toevallig over Brussel, een onderwerp waarvan hij verschillende aspecten belichtte. Een verslag.

De vaststelling dat Brussel niet als een Franstalige stad bestempeld kan worden, is doorheen de jaren tot een van de stokpaardjes van Vander Taelen uitgegroeid.

Niet verwonderlijk dat hij net dit voor het Pro Flandria-publiek nog eens onderstreepte. Vandaag is immers in meer dan de helft van de Brusselse 'huishoudens' een andere taal dan het Nederlands of het Frans de huistaal. Het is een realiteit die in politieke middens nog niet goed doorgedrongen is.

En dat zorgt dan weer voor een breuk tussen de Brusselse bevolking en de politieke klasse.

Nu is deze meertaligheid een vaststelling, maar tegelijk ook een enorme uitdaging. Want wat betekent dit voor de taalwetgeving die, jammer genoeg, veel te vaak uitgehold wordt? Consequent en strikt toepassen, benadrukt de voormalige groene politicus. Dat een grote groep Franstalige en anderstalige kinderen hun weg vinden naar het Nederlandstalig onderwijs kan op termijn op dit vlak een kans zijn.

Punt is echter dat de wet zoals die vandaag bestaat een farce is. Brussel heeft een vicegouverneur wiens taak erin bestaat de naleving van de taalwetgeving in kaart te brengen. En daar stopt het ongeveer. Dit en vele andere punten zijn zeker voer voor een verdere samenleving, maar goed

Vlaanderen moet volgende staatshervorming slim onderhandelen onderhandelen zal de boodschap zijn. Veel hangt af van de kennis en vooral de interesse die aan Vlaamse kant voor Brussel bestaat. Te vaak is die onvoldoen-

de, waardoor het onderhandelen steevast uitmondt in een situatie waarbij de Vlamingen zich laten bedotten. Want laat één zaak buiten kijf staan: het slechtste wat kan gebeuren, is dat men Brussel laat vallen. Eerder moet geijverd worden voor een andere inrichting van deze stad. Een klassiek recept, toch aan Vlaamse kant, is pleiten voor een fusie van de 19 gemeenten, niet onterecht als baronieën bestempeld. Dit is niet de piste die Vander Taelen wil bewandelen. Eerder ziet hij heil in het versterken van het gewestelijke niveau, waarbij gemeenten als een soort van districten zouden fungeren.

KNIN

8

Interview

23 SEPTEMBER 2021

Zopas verscheen Luc Pauwels’ biografie van – nog steeds – een van de meest spraakmakende figuren uit de Vlaamse Beweging: Joris van Severen. Gebaseerd op een succesrijke licentiaatsthesis, analyseert hij niet enkel het levenspad van de Verdinaso-leider, hij graaft ook in de evolutie van diens ideologie. Waarom is het onterecht Van Severen als fascist te bestempelen? En waarom is diens 'nieuwe marsrichting' vaak verkeerd begrepen? Luc Pauwels licht het toe.

“Joris van Severen werd gedreven door een sterk historisch inzicht” bent geboren in 1940, een oorlogskind als het ware.

Hoe bepalend waren die jaren voor u en uw familie?

“In die mate dat ik mijn vader pas na de bevrijding leerde kennen. Ik ben geboren in oktober, vlak nadat mijn vader opgepakt werd wegens verzetsdaden. Hij zou uiteindelijk de hele oorlog in gevangenschap doorbrengen. Al die jaren wist mijn moeder niet of hij überhaupt nog in leven was. Ik ben ervan overtuigd dat die situatie haar gekraakt heeft en haar jong overlijden verklaart.

Wat erg belangrijk was, is het feit dat mijn vader niet als een haatdragend iemand is teruggekeerd. Het verleden was wat het was, en dat stemde hem niet rancuneus. Zijn beste vriend was trouwens oostfronter. Jaren na de oorlog vonden ze elkaar opnieuw. En ondanks hun haast tegenstrijdige keuzes bleven ze vrienden voor het leven.”

Als oprichter van TeKoS, het vroegere Teksten, Commentaren en Studies, was u jarenlang de man in Vlaanderen van de Nouvelle Droite. Hoe raakte u in contact met Alain de Benoist en zijn gedachtegoed?

“Je kan dat niet los zien van mijn belangstelling voor Frankrijk, die ik altijd heb gehad. Let wel: belangstelling, wat iets anders is dan bewondering. Het is een land dat me altijd geïntrigeerd heeft, zeker hun idee om ooit hun grens met de Rijn te laten samenvallen en de permanente druk op de Lage Landen die op die manier uitgeoefend wordt.

Frankrijk was ook de bestemming van mijn eerste buitenlandse reis op 17-jarige leeftijd. Met enkele vrienden uit de jeugdbeweging ging ik liftend naar Parijs. Via het weekblad Rivarol had ik enkele nuttige adressen en zo belandde ik later bij de Fédération des Etudiants Nationalistes, waar – toevallig – Alain de Benoist net de permanentie waarnam. We raakten aan de praat en dit evolueerde tot een grote vriendschap, tot op de dag van vandaag. Hij

was trouwens ook getuige bij mijn huwelijk twintig jaar geleden.”

Was geschiedenis een late roeping?

“Beslist niet, en had ik gemogen, dan was ik er na mijn humaniora al aan begonnen. Mijn vader, met wie ik overigens een goede band heb gehad, was echter de mening toegedaan dat je er je kost niet mee kon verdienen. Na wat omzwervingen via rechten en ‘pol & soc’, eindigde ik in handelswetenschappen.

Ik vervulde mijn legerdienst als reserveofficier in Duitsland. Een kleine anekdote uit die tijd: de chauffeur die ik toen toegewezen kreeg bleek Bert Eriksson, de latere leider van de VMO, te zijn. We kwamen er later achter, maar in die jaren hadden we het niet over politiek (lacht).

Eerst werkte ik als redacteur voor het weekblad Panorama, toen onder leiding van Valère Depauw. Ik stapte over naar de commerciële dienst van Reader’s Digest, heb mijn eigen reclamebureau gehad en toen onze grootste klant, een postorderbedrijf, failliet dreigde te gaan, namen we dit over en zetten het terug op de rails. De studie geschiedenis begon pas midden de jaren ‘90 op een moment dat ik het me kon permitteren quasi te stoppen met werken.”

INTRIGEREND PERSONAGE Laten we het over uw thesisonderwerp hebben. Vanwaar die interesse voor de persoon van Joris van Severen?

“Ik had ervan gehoord bij de KSA, waar hij achter voorgehouden hand als een voorbeeld van stijl bestempeld werd.

Verder zei men er niets over, wat natuurlijk de perfecte incentive is om jongeren te prikkelen. Er was ook een medestudent wiens vader lid was geweest van het Verdinaso die me een brochure van de hand van Jef De Langhe bezorgde:

“De grondbeginselen van het Dietsche Nationaalsolidarisme”. De man, het weze gezegd, haakte af in 1937, waarna hij tijdens de oorlog een van de medeoprichters van de Algemene SS Vlaanderen werd. Nadat René Lagrou zich gemeld had voor het oostfront, kwam hij zelfs aan het hoofd te staan. Hij zou na enkele jaren gevangenisstraf een loopbaan als ingenieur uitbouwen – hij was mijnbouwingenieur, was negen talen machtig en studeerde ook thomistische wijsbegeerte – en kon het later zelfs tot hoogleraar “Botanische systematiek” aan de Universiteit van Antwerpen schoppen. Ik had het geluk hem nog te kunnen spreken in aanloop naar mijn thesis. En zo waren er heel wat anderen. Dit zijn getuigenissen waar je vanuit wetenschappelijk oogpunt voorzichtig mee moet omspringen.

Maar het is tegelijkertijd wel een schat aan informatie. Er was ook een moment dat ik op de Vogelmarkt in Antwerpen een programma van het Verdinaso vond, in het Frans dan nog. Het viel op door de helderheid. Door de manier waarop de dingen bij naam werden genoemd.”

Hoe liep het pad naar net dit thesisonderwerp?

“Aan de KULeuven leerde ik professor Reginald De Schrijver kennen, een van de tien kinderen van minister van staat August De Schrijver. Toen we op een dag aan het lunchen waren, viel de naam Van Severen. Toen ik hem zei dat een vriend van me, notaris Rudy Pauwels, geen familie (glimlacht), alle dagboeken en de bibliotheek van Van Severen in zijn bezit had en ik die vrij mocht raadplegen, was de zaak beklonken. Prima onderwerp voor een thesis, vond hij. En passant vroeg hij me even op te zoeken of ik niets vond over een gesprek dat zijn vader met Van Severen gehad had – wat ik deed, en vond. Essentieel was wel dat mijn benadering niet vergelijkbaar was met hetgeen in het verleden al over Van

Mijn vader zou uiteindelijk de hele oorlog in gevangenschap doorbrengen. Al die jaren wist mijn moeder niet of hij überhaupt nog in leven was Severen geschreven was en ik de focus legde op zijn ideologische evolutie.

Naast De Schrijver beoordeelden twee andere professoren mijn verhandeling: de linkse Georgi Verbeeck en... Lode Wils. Ik behaalde een grootste onderscheiding.”

FRANSE GEVAAR Omstreden was destijds de nieuwe marsrichting die Joris van Severen voor het Verdinaso uitstippelde. Een Belgicistische koers, zeggen critici.

Sommigen verlieten om die reden ook de beweging. Hoe beoordeelt u die koerswijziging?

“Sta me toe eerst te benadrukken dat de nieuwe marsrichting vaak als voorwendsel gebruikt is. Ik had het daarnet even over Jef De Langhe, een van de theoretici van het Verdinaso. Hij vertrok in 1937, officieel omwille van de nieuwe marsrichting, in werkelijkheid omdat hij in de ban was geraakt van het nationaalsocialisme.

Zijn later parcours liegt er niet om. Wat

Interview

23 SEPTEMBER 2021

LUC PAUWELS BIOGRAAF VAN JORIS VAN SEVEREN Geboren in Antwerpen (1940) Humaniora bij de jezuïeten in het Onze-Lieve-Vrouwecollege, Antwerpen Jarenlang bedrijfsleider van eigen reclamebureau en postorderbedrijf Oprichter en auteur bij TeKoS (Teksten, Commentaren en Studies) Licentiaat geschiedenis met thesis over ideologische evolutie van Joris van Severen (grootste onderscheiding) nu de nieuwe marsrichting zelf betreft: over het algemeen wordt die verkeerd begrepen. Ze getuigde niet van een pro-Belgische houding; noem het eerder een voorbeeld van voortschrijdend inzicht. In die jaren las Van Severen veel over de problematiek van de Lage Landen en de relatie met Frankrijk. Hij begreep dat voor deze contreien 1830 een grote ramp is geweest. In die jaren was de Heel-Nederlandse geschiedschrijving met auteurs als Geyl of Gerretson in volle opmars. Koppel daar de begerige blik van Frankrijk aan en het plaatje vervolledigt zich. Een verdere verbrokkeling van de Lage Landen, zo vreesde hij, zou de Fransen een argument geven om 'in te grijpen' in de Nederlanden. Het resultaat zou een verlies van grondgebied worden én een sterker en groter Frankrijk aan onze Zuidergrens. Met de nieuwe marsrichting in plaats van Vlaamse afscheuring wou hij vermijden dat die aanleiding gegeven werd. Daarnaast was er nog een andere reden, niet de belangrijkste, maar wel relevant. Hij vreesde dat het Verdinaso buiten de wet zou worden gesteld. En ook hier zou hij de Belgische overheid argumenten geven door zich separatistisch op te stellen.

Door de ‘Belgische kaart’ te trekken, wou hij de angel eruit halen.”

Hoe reëel was – is? – die Franse bedreiging voor de Lage Landen?

Was dit niet vooral een spookbeeld dat opgehangen werd?

“Het is weinig geweten, maar op 10 mei 1940, nog voor de Duitsers over de Maas waren getrokken, stonden Franse troepen in Brugge. Samen met de Belgische staatsveiligheid gingen ze mensen ondervragen. Er werden ook lijsten van verdachte personen uitgewisseld. In bijzondere omstandigheden moeten we ons niet veel illusies maken over de terughoudendheid van de Fransen. Na de val van de Berlijnse muur en toen de discussies rond de Duitse eenmaking gevoerd werden, stelde de toenmalige Franse president Mitterrand als voorwaarde dat Frankrijk carte blanche kreeg voor als er in België “iets zou gebeuren”. Wat dat 'iets' dan wel kon zijn, laat zich al raden.

Een Vlaamse secessie natuurlijk. Maar het werkt in twee richtingen, hoor. Toen ik destijds in Brussel werkte, ging ik wel eens naar die beruchte FDF-meetings. Ik hoor Lucien Outers nog zeggen dat als de “milices Flamandes” één vinger naar Brussel zouden uitsteken, de Franse troepen in minder dan één uur in Sint-Genesius-Rode zouden staan (lacht). U zal

Het is weinig geweten, maar op 10 mei 1940, nog voor de Duitsers over de Maas waren getrokken, stonden Franse troepen in Brugge

zeggen: meeting-taal, maar onderschat de bewonderende kijk van Franstalig België op Frankrijk niet.”

Het valt op dat je voormalige Dinaso's tijdens de Tweede Wereldoorlog in zowel verzet als collaboratie aantreft. Vrij uitgesproken zelfs.

Hoe verklaart u dit?

“De organisatie is altijd gekenmerkt geweest door een sterk geëngageerd temperament. Een bepaald karakter ook.

Neutraal blijven zat niet in het dna van het Verdinaso. Je had een standpunt en ging ervoor. Maar voor de volledigheid van het plaatje moet ook gezegd worden dat sommigen heel uitdrukkelijk lieten verstaan geen keuze te willen maken.

Daarvoor was de situatie te polariserend.”

FASCIST OF NIET? Steunend op uw thesis, hebt u een bijzondere aandacht voor de ideologie die Joris van Severen dreef. De evolutie die hij op dat vlak maakte, is beduidend complexer dan vaak aangenomen wordt…

“Absoluut, je zou de jonge Van Severen zelfs als links kunnen bestempelen, ook al moet je enorm opletten met die begrippen. Ergens is het best grappig: dat linkse verleden wordt nogal snel onder de mat geveegd door zijn bewonderaars, maar omgekeerd gebeurt hetzelfde ter linkerzijde die niet gediend is met deze vreemde eend in de bijt. Er wordt wel eens gesuggereerd dat hij uiteindelijk een fascist was, wat klinkklare onzin is. De term is natuurlijk gedegradeerd tot een goedkoop scheldwoord, maar daar heb ik het niet over.

Er is één uitspraak uit 1934 waarin hij het heeft over een revolutie waarnaar hij streefde, zoals Mussolini het in Italië gedaan heeft. Een die hij niet meer zou herhalen, integendeel. Ettelijke keren wees hij erop geen Duitse of Italiaanse orde te willen, maar een eigen Dietse.

We moesten onze eigen koers bepalen, niet kopiëren wat elders gebeurde of aan de gang was. Als men fascistische bewegingen zoekt in de Lage Landen, dan komt men bijvoorbeeld uit bij het Nederlands Zwart Front, de Algemene Nederlandse Fascistenbond of in eigen land bij het Légion Nationale. De bezieler hiervan, Paul Hoornaert, een gedecoreerde oud-strijder, zou uiteindelijk in 1944 in een Duits concentratiekamp sterven. Punt is dat het Verdinaso niet in dit rijtje thuishoort, daar ben ik heel categorisch in.”

9

Wat nu de nieuwe marsrichting zelf betreft: over het algemeen wordt die verkeerd begrepen.

Ze getuigde niet van een pro-Belgische houding; noem het eerder een voorbeeld van voortschrijdend inzicht Zowel Rome als Berlijn steunden heel wat buitenlandse verenigingen in die jaren, niet in het minst financieel. Hoe zat het met de buitenlandse financiering van het Verdinaso?

“De kwestie is onderzocht in het kader van een doctoraatsonderzoek van Els De Bens en de conclusie is duidelijk: het Verdinaso kreeg geen buitenlandse financiële steun. Van Severen wou dit ook niet, precies om de onafhankelijkheid van zijn beweging te garanderen. Dit lag wel anders met het VNV, REX, maar ook het Légion Nationale, die gelden uit Italië en Duitsland ontvingen. Dit neemt niet weg dat menig Dinaso met veel interesse keek naar wat in beide landen aan de gang was. Sommigen waren de mening toegedaan dat deze nieuwe orde een inspiratiebron kon zijn. Een grote groep zag wel wat positieve elementen in die bewegingen, maar de antisemitische Kristallnacht en de aanhoudende oorlogsretoriek temperden bij velen het enthousiasme.”

Men kan het Verdinaso misschien niet als puur fascistisch bestempelen, maar dat het tot een soort nieuwe-ordebeweging behoorde, kan toch niet miskend worden?

“Het is vooral interessant om het Verdinaso te situeren binnen de zogenaamde Conservatieve Revolutie tijdens het interbellum. In essentie moet je deze zien als een reactie op de Franse Revolutie gevolgd door de industriële revolutie. Beide in verband brengen is zo gek nog niet. Het is trouwens ook de mening van de gerenommeerde historicus Eric Hobsbawm dat tussen beide een continuïteit bestaat. Welnu, die reactie vertaalt zich in ettelijke denkers en bewegingen.

DE ERFENIS VAN JORIS VAN SEVEREN Wat is de betekenis van Joris van Severen en het Verdinaso anno 2021? “Ik zie een erfenis op drie domeinen”, antwoordt Luc Pauwels. “Om te beginnen is er op nationaal vlak het besef dat de hereniging van de Nederlanden deel van onze geschiedenis is gaan uitmaken. Steeds meer groeit het besef dat alle onheil voor Vlaanderen in 1830 gekomen is, het resultaat, zoals erg goed uitgewerkt door Els Witte, van de collaboratie tijdens de Franse bezetting. Je ziet de erfenis van Van Severen in initiatieven als de Benelux of de Taalunie. Dat laatste is het werk van Johan Fleerackers, overigens de zoon van een voormalig Dinaso. Er is ook een sociaaleconomische erfenis. Met de klassenstrijd valt niets te verdienen, maar van een losgeslagen kapitalisme zal het volk evenmin beter worden. Staat men wel eens stil bij het feit dat Trump als Amerikaan de machtigste man op aarde, door een bedrijf, in dit geval Twitter, onbestraft zijn account geneutraliseerd zag?! Solidarisme staat niet voor deze big tech, maar voor meer decentralisatie. Op ethisch vlak heeft Van Severen voornaamheid en rechtschapenheid als plicht nagelaten. Hij incarneert de vier kardinale deugden zoals door Nietzsche omschreven: “Eerlijk tegen onszelf, dapper tegenover de vijand, grootmoedig tegenover de overwonnenen en altijd hoffelijk.”

De Zwitser Armin Mohler bracht er in zijn onderzoek wat structuur in. Hij segmenteert die reactie in drie categorieën. Afgezien van de reactionairen die zonder meer nostalgisch zijn naar vroeger (en dus niet bij de Conservatieve Revolutie horen), onderscheidt hij drie groepen. Je hebt de “völkischen” die gefascineerd zijn door taal, voorgeschiedenis en ras. En je hebt de nationaal-revolutionairen voor wie alles op de schop moet en voor wie men opnieuw tabula rasa gaat beginnen. Maar daartussen heb je de jong-conservatieven: conservatief op het vlak van waarden en ethiek, maar ingrijpend en bijna revolutionair qua noodzakelijke hervormingen. Het is hier dat je Van Severen naast iemand als de schrijver Ernst Jünger moet plaatsen.”

MICHAËL VANDAMME

LUC PAUWELS,, “Joris van Severen.

Op leven en dood, letterlijk”, 2021, Doorbraak, 526p.

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland

23 SEPTEMBER 2021 © SHUTTERSTOCK

NEDERLAND

Vastgoedprijzen schieten door het dak Voor steeds meer Nederlanders wordt de aankoop van een eigen woning onbetaalbaar. Om deze wantoestanden aan de kaak te stellen, trokken duizenden mensen de straat op. De huizenmarkt is voor de tweede maal in amper tien jaar tijd danig oververhit.

Kop van jut is onder andere prins Bernhard junior.

Wonen in steden als Amsterdam wordt haast onbetaalbaar

Amsterdam onbetaalbaar Toen de financiële crisis in 2008 het Europese vasteland overspoelde, ging de Nederlandse vastgoedsector kopje onder. Er kwam een broodnodige correctie op de prijzen. Deze daling was maar van erg korte duur. Het Centraal Planbureau berekende dat de verkoopprijzen voor bestaande koopwoningen sinds 2020 met 10 procent stegen. Nieuwbouw ging op amper een jaar tijd met maar liefst 15 procent de hoogte in. Een onhoudbare situatie.

Zelfs voor de gegoede middenklasse, bestaande uit tweeverdieners, wordt het ontzettend lastig om nog eigenaar van een hoop bakstenen te worden. Wonen in de grote

steden als Amsterdam en Rotterdam wordt al helemaal onbetaalbaar.

Nederland kende sinds 1893 al de ‘hypotheekrenteaftrek’. Wie vastgoed wist te verwerven, kon zijn hypotheek inbrengen in de belastingaangifte en werd zo deels gecompenseerd. De hypotheekrenteaftrek is vergelijkbaar met de woonbasis. Vooral sinds de jaren ‘80 van vorige eeuw werd de maatregel veelvuldig aangewend om Nederlanders aan een huis of appartement te helpen. Ironisch genoeg werd door de interessante aftrekposten de voortdurende prijsstijging van vastgoed deels mee in de hand gewerkt. Een inflatiespiraal was het gevolg. De jongste jaren wordt door de Nederlandse regeringen gemorreld aan de aftrekpost. Steeds minder kosten kunnen in rekening worden gebracht, waardoor het systeem jaar na jaar verder uitdooft.

Prins als pandjeskoning Ondanks het uitdoofsysteem blijven de vastgoedprijzen de pan uit swingen. In grootsteden zijn aanzienlijke delen van de markt opgekocht door vastgoedtijgers die

ZUID-AFRIKA

MAROKKO

Malaise bij de politie Na de slechte aanpak van de onlusten in juli is de kritiek op Zuid-Afrika’s veiligheidsdiensten niet mals. En de vraag is of president Ramaphosa het probleem tijdens de recente herschikking van zijn kabinet heeft opgelost. sor Christi van der Westhuizen (Nelson Mandela-universiteit/ Port Elisabeth) stelt dat aan het geweld slechts een eind kwam na ingrijpen van de machtige taxiverenigingen. Van der Westhuizen meent immers dat in Kwazulu-Natal (maar ook elders) politiek en misdaad dikwijls verweven zijn en dat criminelen een groot aandeel in het geweld hebben gehad. Voor haar was het beroep op de taxiverenigingen, die sinds de deregulering van deze bedrijfssector in de jaren ’80 zelf niet vies zijn van geweld, dan © SHUTTERSTOCK

De politie was nergens, zo typeerde dr. Piet Croucamp (Universiteit Noordwes) het optreden van de ordediensten tijdens de hevige onlusten in juli die aan 337 mensen het leven kostten en voor minstens 20 miljard rand (1,17 miljard euro) aan schade veroorzaakten. Blijkbaar had men de impact van het opsluiten in de gevangenis van oud-president Zuma onderschat, evenals de rol die de misdaadwereld bij de vernielingen en brandstichtingen zou gaan spelen. Volgens beweringen van de Staatsveiligheidsdienst (SVA) was politieminister Bheki Cele duidelijk gewaarschuwd voor mogelijke moeilijkheden, maar deze ontkent dat. Zeker is wel dat de speciale eenheid van de oproerpolitie, die wel aanwezig was toen men nog in de onzekerheid verkeerde of Zuma zich ja dan neen gevangen zou melden, laattijdig werd ingezet.

Taxiverenigingen Sommigen menen ook dat de politietop bevreesd was voor een tweede Marikana, het drama in 2012 waar 34 mijnwerkers bij een botsing met de politie omkwamen, en zich dus voorzichtig opstelde. Hoe dan ook, profes-

Bheki Cele: van onbekwame politiechef tot...politieminister.

tientallen en vaak zelfs honderden panden bezitten. Deze woningen worden verhuurd, voor lange tijd, of worden kortstondig aangeboden aan toeristen, via platformen als “AirBnb”. Het aanbod koopwoningen en dito appartementen wordt dus steeds kleiner ondanks de groeiende bevolking in de Randstad (de regio Rotterdam via Den Haag tot Amsterdam).

Een bekende ‘pandjeskoning’ is prins Bernhard junior, de volle neef van staatshoofd Willem Alexander. De prins is eigenaar van zo’n 600 panden, waarvan zo’n 350 in Amsterdam alleen al. De sociaaldemocratische Partij van de Arbeid kwam onlangs met de “Prins Bernhard-belasting” op de proppen. De partij vindt dat wie vijf of meer eigendommen bezit een extra inkomstenbelasting hoort te betalen op de huurinkomsten en de geboekte vermogenswinsten. Meer liberale stemmen in het debat stellen dan weer dat het Amsterdamse stadsbestuur de prins tot zondebok maakt om de aandacht af te leiden van de eigen verantwoordelijkheid: zorgen voor genoeg betaalbare (sociale) woningen in de lagere segmenten van de vastgoedmarkt.

LVS

ook een poging om “een bende boeven met een andere bende boeven proberen te verslaan”.

Corruptie Er schort trouwens al decennia wat met Zuid-Afrika’s politie. Vele politiechefs volgden elkaar op, en telkens liep het door corruptie allerhande en onbekwaamheid fout. Eentje in het rijtje is Bheki Cele, inmiddels door President Ramaphosa benoemd tot...politieminister. Van diverse kanten wordt al lang op een grote schoonmaak bij het politieapparaat aangedrongen.

Intussen heeft het gekibbel er toe geleid dat Cele de geldkraan van zijn eigen inlichtingsdienst dichtdraaide. Samen met een gebrek aan coördinatie zou dit een grote rol hebben gespeeld bij de klungelige aanpak van de recente onlusten. Het is dan ook niet te verwonderen dat velen bij de recente kabinetsherschikking het ontslag van Cele verwachtten.

Uiteindelijk bleef de minister op zijn stoel zitten. Ramaphosa hoopt in 2022 door zijn partij voor een tweede ambtstermijn te worden aangeduid. Zoals politicoloog dr. Oscar van Heerden opmerkte: je gaat dan geen bijkomende vijanden in de partij maken door ministers af te danken. Zeker niet als ze invloedrijk zijn.

JAN VAN AERSCHOT

Islamitische partij electoraal afgestraft Op woensdag 9 september waren er in Marokko lokale, provinciale en parlementsverkiezingen. En hoewel de onvrede in dit Noord-Afrikaanse koninkrijk groot is – tijdens een verkiezingsbijeenkomst in de hoofdstad Rabat bijvoorbeeld jouwde een menigte deze week premier Saad Eddine El Othmani uit – verwachtte men geen al te grote verschuivingen. Quod non.

Er werd verwacht dat de opkomst, die in 2016 al historisch laag lag met 43 procent, misschien nog lager zou liggen. Het is duidelijk dat Marokko het moeilijk heeft: de coronacrisis zorgde ervoor dat de toeristische sector – zo belangrijk voor Marokko – ineen klapte. De armoede onder de bevolking steeg. Vooral de hoge werkloosheid onder jongeren doet velen aan economische migratie denken. Dit weinig florissante beeld van de Marokkaanse economie wordt nog verscherpt door een niet klein te krijgen corruptie die onder het bewind van de islamitische partij PJD (Partij van Gerechtigheid en Ontwikkeling) verder bleef woekeren. De voorspellers waren de grote verliezers van deze verkiezingen, want uiteindelijk ging 50,35 procent van de Marokkanen stemmen, meer dan verwacht dus. Tweede verrassing: de uitslagen zelf. De islamitische partij PJD zag haar zetelaantal ineenkrimpen van 125 tot 13 zetels. De partij, steevast gelinkt aan de Moslimbroederschap, wordt bijna van het politieke toneel weggevaagd.

Liberale winnaars De resultaten die door de minister van Binnenlandse Zaken Abdelouafi Latfit werden vrijgegeven geven aan dat de grote winnaars twee liberale partijen zijn, die volgens AFP gezien moeten worden als koningsgezind. De Nationale Unie van Onafhankelijken haalde 97 zetels binnen en de partij Authenticiteit en Moderniteit (eerder links-liberaal) 82 zetels. De conservatief-nationalistische Istiqlal-partij kwam op 78 zetels. Verwacht wordt dat de zakenman Aziz Akhannouch, die de RNI (of Nationale Unie van Onafhankelijken) leidt, misschien wel de nieuwe premier wordt.

Jaren geleden voorspelde islamoloog Gilles Kepel al het einde van de politieke islam. Voor de lente is meer dan één zwaluw nodig. Maar het is beslist een uitslag die aandacht verdient.

PIET VAN NIEUWVLIET

© SHUTTERSTOCK

Op zondag 5 september betoogden minstens dertigduizend Nederlanders tegen de coronamaatregelen. De manifestanten willen hun burgerlijke vrijheden geheel herwinnen. Echter, wie goed keek, zag dat tijdens de mars, die door de Amsterdamse binnenstad trok, ook andere politieke slogans werden meegedragen. Zo uitten betogers onder meer hun ongenoegen over de mistoestanden op de vastgoedmarkt.

Na het decimeren van zijn partij de PJD, gelinkt aan de Moslim Broederschap, nam Saad Eddine El Othmani ontslag.

Buitenland

23 SEPTEMBER 2021

DIPLOMATIEKE VALIES

11

MIDDEN-OOSTEN

De Abraham-akkoorden zijn een jaar oud

De Hongaarse Premier Victor Orban overhandigt zijn symbolisch geschenk aan Paus Franciscus.

Als het Vaticaan Hongarije provoceert

Verschillende analisten noemen de beslissing om het pauselijk bezoek aan Hongarije erg kort te willen houden én zonder gesprek met Premier Orban zijn “grootste diplomatieke provocatie”. Uiteindelijk kwam dat gesprek er toch beiden konden elk op hun manier scoren.

Reeds in juni was duidelijk dat paus Franciscus van zijn geplande reis naar Hongarije een diplomatieke gok wou maken. Zo bleek dat het bezoek slechts enkele uren zou duren, waarna hij vervolgens verschillende dagen in buurland Slovakije zou doorbrengen, een contrast om u tegen te zeggen. Tijdens die korte periode zou ook geen gesprek met premier Orban plaatsvinden, wel met de (katholieke) Hongaarse president, wat ongezien zou zijn. Tijdens eerdere korte bezoeken (Tirana in 2014 en Sarajevo een jaar later), maakte hij er net een erezaak van de politieke leiders te spreken.

Compromis De reden laat zich al raden: beiden staan diametraal tegenover elkaar als het op vluchtelingen en migratie aankomt. Mede door de hevige Hongaarse reactie, nam het Vaticaan wat gas terug. Er kwam dan toch een gesprek met Orban, zij het zeer kort en in aanwezigheid van zowel de president, bisschoppen en de pauselijke delegatie. Uiteindelijk konden premier en paus hun punt maken. De kerkvader deed dit in bedekte termen tijdens een misviering, de regeringsleider door een symbolisch cadeau te overhandigen: de kopij van een dertiende-eeuwse brief van de toenmalige koning Bela IV gericht aan paus Innocentius IV waarin hulp gevraagd wordt om weerstand te bieden tegen de Mongoolse invasie van Hongarije.

Seculier Hongarije De commotie die de hele kwestie in Hongarije teweeg bracht, bracht een ander interessant element in de kijker: de manier waarop Orban's partij Fidesz doorheen de jaren de 'religieuze' stem heeft binnengehaald. Aanvankelijk profileerde de partij zich eerder als liberaal, maar geleidelijk begon ze steeds vaker conservatieve standpunten te verkondigen. Kerk en partij groeiden naar elkaar toe tot van een tactische samenwerking sprake was. In de aanloop naar de verkiezingen van 1998 werden kerkleiders via een omzendbrief opgeroepen gelovigen tot een Fidesz-stem te bewegen. Het droeg bij tot een eerste verkiezingsoverwinning, drie andere zouden volgen. Opmerkelijk is ook dat Hongarije als land geen grote religieuze traditie heeft en de ontkerkelijking zich onverminderd verderzet. De voorbije elf jaar heeft Orban zich geprofileerd als de behoeder van de christelijke waarden in Europa. Het leverde hem stemmen op, maar de bevolking werd er niet vromer van.

MICHAËL VANDAMME

In dit laatste land vechten door Iran gesteunde rebellen een bloedige oorlog uit met Saoudi-Arabië. Ook in Gaza krijgen de Iraniërs steeds meer invloed. En daar bovenop komt de ontwikkeling van de Iraanse kernmacht, waardoor de mogelijkheid van een nucleaire aanval op Israël steeds reëler wordt. Misschien zou dat de Arabieren geen barst kunnen schelen. Maar zelfs zij begrijpen dat een nucleair Iran ook een bedreiging zal zijn voor hun eigen regimes.

Volgens bepaalde analyses zou de Iraanse bom nog maar enkele weken verwijderd zijn.

Trump de verzoener Inzake buitenlands beleid heeft Trump vele steken laten vallen. Hij zigzagde tussen enerzijds zijn isolationistische verkiezingsbeloften en anderzijds de verdediging van de legitieme veiligheidsbelangen van de VS, en van de landen die hij als trouwe bondgenoten beschouwde, in de eerste plaats Israël, maar ook Taiwan.

Voor het eerst in de geschiedenis werd nu een militair bondgenootschap tussen Israël, de VS en enkele Arabische landen, waaronder Saoedi-Arabië, plots denkbaar. Er werden zelfs proefballonnetjes opgelaten over gemeenschappelijke militaire operaties tegen Iran. Zó bang waren de Arabieren.

In die context werden in september 2020 normalisatieverdragen gesloten tussen Israël en Bahrein en tussen Israël, de VS en de Verenigde Arabische Emiraten. In oktober volgde Soedan, dat na een “regime change” afstand had genomen van zijn terroristische verleden.

Officieel toch. Marokko volgde in december en Oman in februari 2021. Het geheel van deze verdragen kreeg het label Abraham-akkoorden toegekend.

Om alle misverstanden te vermijden: deze normalisatieverdragen omvatten geen clausules over militaire samenwerking of bondgenootschappen Het gaat over het uitwisselen van ambassadeurs en over culturele en economische samenwerking. Alleen met enkele landen, zoals de Emiraten, zijn er ook clausules over samenwerking inzake defensietechnologie. Helemaal uniek zijn deze akkoorden niet.

In 1978 hadden Israël en Egypte al een vre-

desverdrag gesloten, dat na veertig jaar nog steeds standhoudt. In het Nabije Oosten is dat een eeuwigheid. Vele verdragen tussen Arabische ‘broeders’ worden al na enkele maanden of jaren aan flarden geschoten. In 1994 sloot ook Jordanië officieel vrede met Israël Ook dat verdrag houdt nog steeds stand.

KGB-stunt In 1964 lanceerde de KGB de best geslaagde propagandastunt uit haar geschiedenis: ze bedacht een Palestijns volk, waar niemand ooit eerder van had gehoord. Ze schreven een fictieve biografie waarin de Egyptische terrorist Arafat plots werd voorgesteld als een “Palestijn”. Het oude Arabische plan om Israël te vernietigen en alle Joden in zee te drijven, werd omgetoverd tot de antikoloniale vrijheidsstrijd van “Palestijnen”, een heterogene groep Arabische immigranten in Palestina, die evenmin één volk vormden als de islamitische immigranten in België. In 1973 gebruikten de Arabieren de olieboycot als wapen om de eerste stappen in de islamisering van Europa af te dwingen, én de stichting van een “Palestijnse staat” bovenaan de agenda te zetten als een noodzakelijke voorwaarde voor vrede in het Nabije Oosten. Men kan echter best vrede sluiten en op een pragmatische basis samenwerken met Israël zonder Palestijnse staat. Het kan zelfs zonder Koerdische staat, en de Koerden zijn wél een echt volk.

Duurzame akkoorden?

Gaan deze akkoorden standhouden nu de VS als bindende factor is weggevallen? Dat is hoogst twijfelachtig. Men mag de betekenis van verdragen ook niet overschatten. Die zijn meestal niet het papier waard waarop ze zijn geschreven. De geschiedenis wordt bepaald door andere factoren. Militaire macht en de bereidheid die te gebruiken. Demografie. Charismatische leiders, ten goede of ten kwade. En tenslotte, vooral in het Nabije Oosten, frustraties, wraakzucht en haat. De vrees is dat deze normalisatie slechts zal duren zolang de angst voor Iran de bindende factor is.

PAUL BÄUMER © SHUTTERSTOCK

© PHOTONEWS

De belangrijkste factor die Israël en zijn Arabische vijanden tot nauwe samenwerking heeft gedwongen, is natuurlijk de groeiende macht van Iran. Met milities, eigen troepen en/of sympathiserende guerrillabewegingen heeft Iran een stevige militaire poot in Libanon, Syrië, Irak en Yemen.

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu, de Amerikaanse President Donald Trump, buitenlandminister van Barein Abdullatif bin Rashid Al Zayani en buitenlandminister van de Verenigde Arabische Emiraten Abdullah bin Zayed Al Nahyan op de ondertekening van de Abraham akkoorden in september 2020.

ISLAMITISCHE WERELD

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

Wereldwijd 165.135 slachtoffers van islamitische aanslagen

Over een periode van 8 jaar (2013-2021) vielen er precies 165.135 slachtoffers bij islamitische aanslagen.

Dat maakte de Franse denktank Fondapol bekend. Tijdens de periode 1979-2021 tellen ze 48.035 aanslagen, goed voor minstens 210.138 slachtoffers.

Merkwaardig, maar tevens herkenbaar voor iedereen die het wereldgebeuren een beetje volgt: het aantal aanslagen nam in de loop van de jaren exponentieel toe. Tussen 1979 en 2000 werden 2.194 aanslagen gepleegd met 6.817 dodelijke slachtoffers, tussen 2001 en 2012 ging het om 8.265 geregistreerde aanslagen met 38.186 doden, en tussen 2013 en 2021 om 37.576 aanslagen en 165.135 doden. 95,7 procent van al deze aanslagen werden in het Midden-Oosten, Noord-Afrika, Zuid-Azië en Sub-Sahara-Afrika gepleegd. Europa moest 'slechts' 0,6 procent hiervan ondergaan,

Noord-Amerika zelfs 0,1 procent.

Afghanistan (15.874), Irak (7.469) en Somalië (5.265) vormen de top-3.

Binnen de EU leidt Frankrijk met 82 aanslagen en 322 doden. De dodelijkste terreurgroep waren de taliban (met 69.303 dodelijke slachtoffers), daarna Islamitische Staat (58.632 doden), Boko Haram (25.719) en Al Qaida (14.359 doden). Samen waren deze groepen goed voor 80 procent van alle slachtoffers van islamitische aanslagen. Inshallah.

PIET VAN NIEUWVLIET

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

12 Interview

23 SEPTEMBER 2021

INTERVIEW MET CLAIRE EVANS (INTERNATIONAL CHRISTIAN CONCERN)

Nu de ogen van de wereld gericht zijn op de recente ontwikkelingen in Afghanistan sinds de machtsovername van de taliban, is het belangrijk te kijken naar de hele regio en de machtspolitiek die daar momenteel gevoerd wordt. Een belangrijke speler in dit geheel is de Turkse president Erdogan.

De Amerikaanse overheid kijkt momenteel met hernieuwde aandacht naar de nationalistische Grijze Wolven. Volgens de Amerikanen moet er humanitaire hulp verleend worden aan de slachtoffers van de Nagorno-Karabachoorlog. nternational Christian Concern heeft een rapport uitgebracht, “Een analyse van genocide”, over de Nagorno-Karabachoorlog. Zij spreken van een gezamenlijke operatie van Turkije en Azerbaijan, met de intentie van genocide, gericht tegen de Armeense christelijke bevolking van Karabach, net omwille van hun andere etniciteit en religieuze achtergrond. Verder rapporteerde International Christian Concern ook nog over de rol die de regering Erdogan speelt tussen Afghanistan en Nagorno-Karabach. De organisatie zegt sterke aanwijzingen te hebben dat er een samenwerking is tussen Turkije en Azerbaijan waarbij Afghaanse terroristen worden geplaatst in de regio Nagorno-Karabach. Ook zou Turkije gebruik maken van huurlingen van Al-Qaeda bij regionale conflicten, zoals bijvoorbeeld het gebruik van Syrische terroristen tijdens de 44-daagse oorlog in Nagorno-Karabach. Wij spraken met Claire Evans van International Christian Concern. Volgens haar breidt Turkije zijn militaire aanwezigheid in de regio dagelijks uit. “De sfeer in de regio is heel intens momenteel”, vertelt Evans.

“Wanneer er bommen vallen op burgers of op civiele doelwitten, lijdt iedereen. Kinderen kunnen bijvoorbeeld overblijfselen van wapens vinden wanneer zij daar spelen.”

Er is weinig aandacht in de pers voor het lot van de christenen. Hoe is het mogelijk dat er nauwelijks een afkeurende reactie is gekomen van westerse leiders nadat Turkije een dorp in Syrië, bewoond door Jezidi’s, bombardeerde?

“Commissieleden van de USCRIF, de Parlementaire Commissie voor internationale vrijheid van godsdienst, hebben die bombardementen wel veroordeeld en in algemene zin hebben we gezien dat verschillende overheidsinstanties in de wereld dat ook hebben gedaan. Maar staatshoofden en regeringsleiders hebben dat niet gedaan.

De Franse president Macron heeft zich hierover wel uitgesproken, maar dat is niet gemakkelijk en er is veel druk. De Turkse Grijze Wolven, bijvoorbeeld, hebben in Frankrijk recentelijk geparadeerd door de Armeense wijken ten tijde van de Nagorno-Karabachoorlog tussen Azerbaijan en Armenië. Precies dit maakt Turkije zo anders. Ze

zijn bereid naar het buitenland te gaan en de Turkse diaspora intimideert mensen daar. Om u een voorbeeld te geven: tijdens de Nagorno-Karabachoorlog werden hier in Californië in de Verenigde Staten de muren van een Armeense school beklad met graffiti. Onbekende schutters reden rondom de school. Ze intimideren iedereen die probeert om religieuze minderheden te helpen en ze doen dat zelfs hier in het Westen.”

In Frankrijk werd een Grieks-Orthodoxe priester neergeschoten tijdens de Nagorno-Karabachoorlog…

“Ja, de mensen in het Westen hebben maar zeer beperkte ervaring met gewelddadige schendingen van religieuze vrijheid. Veel overheden in het Westen zijn absoluut niet afdoende uitgerust om te kunnen omgaan met de manier waarop Turkije te werk gaat, zeker als het gaat om het schenden van religieuze vrijheid. Westerse regeringen ontbreken hiervoor de kennis en kunde, deels ook omdat Turkije zeer bedekte taal gebruikt die op het eerste gezicht onschuldig lijkt te zijn. Wij weten wie de Grijze Wolven zijn, maar niet iedereen weet dat. Ze gebruiken termen als ‘blauwe thuisland ideologie’ en ‘rode appel’, die allemaal heel ongevaarlijk klinken. Alleen iemand die weet wat dit precies inhoudt, zal gealarmeerd zijn. De rode-appel-ideologie bijvoorbeeld is in feite Turkijes doel om de hele regio te domineren en het herwinnen van de islamitische macht die het Ottomaanse Rijk ooit had. De Turkse president Erdogan heeft een moderne versie van het Ottomaanse Rijk van weleer in gedachten en tot nu toe is hij hierin zeer succesvol geweest. Zijn invloed in de hele regio groeit nog altijd, wat wil zeggen dat de problemen die hieruit voortkomen zich ook zullen uitbreiden.”

Kan Turkije hier vrijuit mee doorgaan zonder dat dit, internationaal gezien, consequenties heeft?

“Wel, tot nu toe blijft dit toch onder de radar, maar ik weet niet of dat zal blijven duren. Meer en meer mensen realiseren zich, zij het langzaam, dat Turkije een bedreiging vormt. Wij (Christian Concern) proberen steeds mensen ervan bewust te maken dat je Turkije, zowel militair als diplomatiek gezien, niet kunt negeren. Ik geef een voorbeeld: vorig jaar was er in Baku, Azerbaijan, een grote militaire pa-

rade. Deze parade was in uitvoering veel milder dan het oorspronkelijk bedoeld was. Het originele plan was om een complete viering te doen en het schenden van mensenrechten en mishandelingen daarbij te verheerlijken. Later werd er echter alsnog een militair trofeeënpark gecreëerd waarin ze wassen beelden plaatsten van Armeense oorlogsgevangenen die vastgeketend waren. Deze beeltenis van volledig ontmenselijkte soldaten werden ook aan kinderen getoond. Kinderen poseerden zelfs voor de foto met deze vastgeketende, ontmenselijkte beelden.”

“Een rapport over de mensenrechtensituatie tijdens de oorlog tussen Azerbaijan en Armenië beschrijft ook hoe Armeense oorlogsgevangenen bijvoorbeeld ontkleed werden en hoe hun crucifix afgenomen werd. Ook andere schendingen van mensenrechten werden gerapporteerd. Dergelijk misbruik werd gedaan door Azerbaijan met de volledige steun van Turkije, terwijl Turkije tegelijkertijd een NATO-bondgenoot is.”

Hoe zit het met het geflirt tussen Turkije en de taliban? Erdogan heeft onlangs gezegd dat zijn land geen problemen heeft met de ideologie van de taliban.

“President Erdogan deed die uitspraken tijdens zijn bezoek aan Cyprus in het kader van de 47ste herdenking van de Turkse militaire invasie van Cyprus, die het eiland in tweeën deelde. Daar sprak Erdogan zich uit over toenaderingspogingen tot de taliban, terwijl hij juist de Hala Sultan moskee verliet. Turkije heeft een zeer duidelijke agenda. Zij hebben een plan en ze houden zich daaraan. Wij weten dat we tijdens dergelijke jubileumvieringen zullen zien dat ze schendingen van mensenrechten en geweld zullen verheerlijken. Ze zijn trots op hun versie van de geschiedenis. Dat hebben we kunnen zien tijdens de Nagorno-Karabachoorlog, maar ook in bijvoorbeeld Cyprus en Irak.”

Hoe belangrijk is het dat president Biden de Armeense genocide onlangs heeft erkend, ook in het licht van de gebeurtenissen in de regio in deze tijd?

“Slachtoffers hebben het recht hun eigen verhaal te vertellen. Wanneer je genocide ontkent, zoals bijvoorbeeld de Armeense genocide uit de vorige eeuw, dan geeft dat Turkije de kans om hun daden te promoten, omdat er geen consequenties zullen volgen. Ze hoefden geen enkele poging te doen om te verbergen wat zij in Artsakh (Karabach; een de facto onafhankelijke enclave in Azerbaijan waar met name Armeniërs wonen, nvdr) deden bijvoorbeeld, omdat niemand oplette wat ze daar deden. Ze hielpen

© DAVID LEGREVE

“Het Westen is niet afdoende uitgerust om te kunnen omgaan met de manier waarop Turkije te werk gaat”

Azerbaijan door bijvoorbeeld gewapende mannen uit Syrië te sturen om in de oorlog daar te vechten. Dit is wat er gebeurt wanneer je genocide ontkent of negeert.”

“Interessant is dat er een groeiend besef is in Turkije zelf onder de mensen dat zij na een genealogische test Armeens, Grieks of Assyrisch blijken te zijn. De mensen beginnen aan een dergelijke test met de verwachting dat het resultaat zal zijn dat ze Turks zijn, maar in plaats daarvan blijkt dan dat zij een andere familiale achtergrond te hebben. Ze zijn als het ware ‘verturkt’.

Veel mensen waren gechoqueerd toen ze zich dat realiseerden. Veel moslims in Turkije bekeren zich nu tot het christendom omdat zij zich realiseren dat hun wortels voor een deel ook daarin liggen. Het trauma dat door genocide wordt veroorzaakt, kan generaties lang voortduren. Nog een goede reden om ook vandaag de dag nog de Armeense genocide te erkennen.”

Welke problemen ondervinden christenen en andere religieuze minderheden wanneer zij proberen Afghanistan te ontvluchten via of naar Turkije?

Hoe kunnen zij veilig daar geraken?

“Over het algemeen heerst er momenteel een anti-vluchtelingensentiment in Turkije. Aan de ene kant is de publieke opvatting gericht tegen zo min mogelijk vluchtelingen op te vangen in het land, maar langs de andere kant ziet de Turkse overheid het voordeel van het opvangen van Afghaanse vluchtelingen in. Dit zal namelijk zeer waarschijnlijk gepaard gaan met financiële steun vanuit een aantal landen.”

“Alle christenen in Afghanistan zijn bekeerlingen vanuit de islam. Voor hen geldt dat zij, als ze al in Turkije geraken, er weinig ruimte is zelfs maar de kleinste fout te maken in de asielprocedure.

Gezien de publieke opinie in Turkije zo sterk anti-vluchtelingen is momenteel, moet de Turkse overheid vluchtelingen deporteren en christenen, zeker geloofsafvalligen, lopen daarbij het meeste risico. Op lange termijn wil Turkije onderhandelen met de taliban. Turkije wil namelijk de controle bemachtigen over het vliegveld van Kabul. Dit maakte Erdogan ook duidelijk toen hij bij de jubileumviering op Cyprus aanwezig was. Zij hebben daarvoor een overeenkomst gesloten met huurlingen van Al-Qaeda en Islamitische Staat. Het vliegveld is uiteraard van groot belang voor mensen die Afghanistan proberen te ontvluchten, zoals christenen, maar ook voor de toevoer van hulpgoederen.

Veel, ook christelijke, hulporganisaties raken zo hun toevoer kwijt.”

SONJA DAHLMANS

Politiek

© PHOTONEWS

23 SEPTEMBER 2021

Met man en macht werd in mei gezocht naar militair Jurgen Conings.

West-Europa glijdt af naar het totalitarisme (deel II)

In het sprookje van Hans Christian Andersen over de kleren van de keizer gaat iedereen mee met de leugen over “een stof die niet bestaat” en die alleen door slimme mensen gezien kan worden.

Natuurlijk wil niemand toegeven dat hij dom is en die ‘stof’ niet ziet, ook de keizer zelf niet. Hij paradeert dan ook naakt doorheen de hoofdstad, toegejuicht door mensen die zijn prachtige gewaden prijzen. Tot één klein meisje zegt: “Maar de keizer is helemaal bloot!”

En dan is de ban gebroken. Iedereen ‘ontdekt’ plots de waarheid. Het is een prachtige parabel over politieke correctheid. De “stof die niet bestaat”, dat is nu de indoctrinatie over het klimaat, transgenders, ‘vluchtelingen’, vreedzame moslims of “white privilege”. Als u merkt dat iemand in uw werk-, familie- of kennissenkring meegaat met die leugens, ga er dan tegenin. Zwijg niet om een conflict te vermijden. Dat is een typisch Vlaamse, veel te brave refl ex. Ga de confrontatie aan. Heel dikwijls zult u merken dat u meer medestanders hebt dan u denkt. U kunt misschien niet veel doen, maar u kunt tenminste dat meisje zijn dat zegt: “De keizer is bloot.” En dit is geen pleidooi voor geslachtsverandering.

Boycot de media De “mainstream media” zijn tot op het bot verrot.

Gun ze geen eurocent meer. Koop geen kranten. Als u nog een abonnement hebt, zeg het dan op, en zeg erbij waarom. Als u toch verslaafd bent aan kranten, lees dan alleen de gratis artikels op hun websteks, maar niet de artikels die achter een betaalmuur zitten. Ik wou dat ik een zinvol plan kon voorstellen om Google, Twitter of Facebook te boycotten. Maar hun monopolie is te sterk. Ik haat die drie internettirannen en ik zit niet op Twitter of Facebook, maar ik heb Google en Google Translate nodig. Ik kan er niet omheen. Als u een echt goeie hacker bent, ligt dat misschien anders. Maar zelfs dan zou ik mij geen illusies maken. Die drie tirannen hebben de beste informatici ter wereld, en ik vrees dat ze u zullen vinden en voor de rechtbank slepen.

Protesteer Als uw kinderen op school geïndoctrineerd worden met de totalitaire waanideeën die nu overal de ronde doen, protesteer dan. Schrijf een brief naar de directeur of klamp hem aan waar u hem maar vindt, zelfs op een receptie. De meeste schooldirecteurs zijn ruggengraatloze bangeriken. Als ze moeilijkheden krijgen, krabbelen ze dikwijls snel terug. Maak het hen maar moeilijk.

Als een pastoor met de onzin over ‘vluchtelingen’ of ‘onze islamitische medemensen’ begint, stap dan ostentatief op en ga naar buiten. Zuur niet. Doe iets.

Stem, maar…

Er is nog een kleine kans dat er nog iets gered kan worden via de normale democratische kanalen. Hoop daarop, maar reken er niet op. Het systeem is gekaapt en muurvast geblokkeerd. Ga stemmen, maar stem nooit op systeempartijen. Nee, ook niet op uw broer of uw sympathieke buurman die op zo’n lijst staan. Ook niet op die ene CD&V’er of blauwe die misschien een beetje rechtser of redelijker lijkt dan de rest. Dat helpt niet. Zelfs als hij het meent, dan nog zal hij niets kunnen bereiken.

Hij zal ingekapseld worden in het partijsysteem. Zeg uw lidmaatschap op van de zuilorganisaties, ziekenfondsen en vakbonden en zeg er uitdrukkelijk bij waarom. Niet alleen mondeling, maar ook op papier en per mail. Raak hen op hun gevoeligste plekje: lidgeld.

Tirannenmoord Een van de doeltreffendste methoden om totalitarisme te bestrijden, is tirannicide. In 1918, kort na de machtsgreep van de bolsjewieken, schoot de Joodse leerling-officier Kannegisser de eveneens Joodse bevelhebber van de Tsjeka in Petrograd neer. Naast een politiek had hij ook een persoonlijk motief: hij was een homoseksueel en zijn vriend was door de Tsjeka vermoord. Maar dat maakte Kannegissers daad niet minder heldhaftig. Enkele dagen later schoot de Joodse Fanya Kaplan drie

kogels af op Lenin. (Ik kan het echt niet helpen dat drie van de vier betrokkenen Joods waren.) Lenin werd gewond, maar hij bleef leven. Kannegisser en Kaplan werden kort daarna door de bolsjewieken vermoord. Tien zulke mensen, die de juiste doelwitten uitkozen, hadden het terreurbewind van de bolsjewieken in de kiem kunnen smoren. Misschien zou het zelfs genoeg zijn geweest als ze de drie meesterbreinen hadden kunnen doden: Lenin, Trotsky en Dzerzinsky, de oprichter van de Tsjeka. Maar er waren op dat kantelmoment niet tien zulke mensen te vinden. Rusland raakte in de greep van een totalitarisme dat tientallen miljoenen mensen uitroeide.

Er zijn nog zo’n kantelmomenten geweest. Op 13 juli 1793, tijdens de Franse Revolutie, doodde de aristocrate Charlotte Corday, die zelf nochtans ook revolutionair gezind was, de extremistische revolutionaire leider Marat in zijn bad, ironisch genoeg terwijl zij hem de namen dicteerde van contrarevolutionaire elementen. Terwijl Marat die namen op zijn dodenlijst noteerde, stak zij hem een mes in borst. Na haar arrestatie verklaarde zij: “Ik heb één man gedood om er honderdduizend te redden.” Dat was geen loze bewering: een jaar later begon de Grande Terreur, waarbij tienduizenden mensen werden vermoord en het revolutionaire schrikbewind een flink deel van Europa veroverde, inclusief Vlaanderen.

Ach, waren er maar tien Charlotte Corday’s geweest, in plaats van slechts eentje… Als zij tien Dantons of tien Marats hadden gedood, al dan niet in bad… Als iemand in 1934 Hitler had neergeschoten… Totalitaire systemen moeten in de beginfase vernietigd worden, vóór ze tot volle wasdom zijn gekomen. Ja, al mijn voorbeelden liepen op een mislukking uit. Maar toen was er tenminste nog een reële kans geweest. Als zo’n systemen stevig in het zadel zitten en alle geledingen van de maatschappij onder controle hebben, dan is het meestal te laat. Maar mensen hebben nu eenmaal de neiging de kat uit de boom te kijken en te hopen dat het allemaal niet zo erg zal worden. Zelfs als ze diep in hun hart beter weten…

Francken (N-VA) waarschuwt voor nieuwe asielcrisis

Volgens N-VA-Kamerlid en voormalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken is er een “nieuwe asielcrisis in de maak”. Hij verwijst naar de hoge asielinstroom, het feit dat de gratis asielopvang vol geraakt en de slechte terugkeercijfers. Zo hebben er volgens hem al anderhalf jaar geen gedwongen uitzettingen naar Marokko meer plaatsgevonden.

De N-VA’er verwijst onder meer naar de situatie in Afghanistan en de evacuatieoperatie en de hervestiging van Afghaanse vluchtelingen, terwijl de opvangcentra van Fedasil overvol geraken. Na het coronajaar 2020 blijkt bovendien uit cijfers van Frontex dat het aantal illegale migranten dat de EU binnenkomt weer in de lift zit. “We gaan los naar een nieuwe asielcrisis”, waarschuwt Francken.

“Al anderhalf jaar geen uitzettingen naar Marokko” Zo zouden de terugkeercijfers volgens hem verwaarloosbaar zijn. “Er vinden bijvoorbeeld al anderhalf jaar geen gedwongen uitzettingen naar Marokko plaats omdat het land dat weigert”, zegt Francken. “Dat is begonnen met de coronacrisis. Toen waren er heel wat restricties voor het internationaal vliegverkeer. Maar ook nu, terwijl er opnieuw dagelijks tientallen vluchten naar Marokko plaatsvinden, weigert het land nog altijd haar illegale onderdanen terug te nemen.”

“Marokkanen vormen nochtans een aanzienlijk aandeel van de mensen die uitgezet dienen te worden. Het gaat geregeld om mensen die voor problemen met de openbare orde zorgen”, aldus Francken. “Ook de andere Maghreblanden zijn trouwens niet happig om hun onderdanen terug te nemen.”

Volgens het Kamerlid doet de regering niet genoeg om het probleem aan te pakken. “Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) zei dat er deze zomer Europese visumsancties tegen dergelijke landen zouden komen, maar hij haalt geen enkele deadline. Hij stelt zijn hoop in een Europese oplossing, maar de regering moet diplomatiek, bilateraal iets ondernemen”, klinkt het.

PVB

Ch���� M�has���� d�e� ��� Ka�u�������

Als schapen Toen ik jong was, was het in sommige kringen “bon ton” te zeggen dat de Joden zich in de naziperiode als schapen naar de slachtbank hadden laten leiden. Maar doen wij nu iets anders? De Joden in Duitsland waren een minderheid van slechts één procent. Wij zijn nog steeds ruimschoots in de meerderheid. Maar we gedragen we ons evengoed als schapen. We rijden zonder verzet mee in een trein die ons regelrecht naar totalitarisme en islamisering voert.

Een comfortabele trein, met veel randanimatie, dat wel.

Maar het einde is evengoed de dood. De dood van ons vaderland. De dood van onze vrijheden.

De Coningspaniek Herinnert u zich hoe heel het Belgische establishment in paniek raakte toen Jürgen Conings op pad was? Eén enkele scherpschutter, die heel misschien iemand ging neerschieten. Toch moesten er Duitse of Nederlandse troepen bijgehaald worden om hem op te sporen, gevolgd door een onsamenhangend verhaal over zelfmoord… Met een burgemeester die beter kon snuffelen dan een speurhond!? Heel bizar allemaal. De paniek was algemeen. Men vraagt zich af wat ze zouden doen als er tien Coningsen, tien Kaplans of tien Corday’s op pad waren. Zouden ze allemaal in een schuilkelder kruipen? Naar het buitenland vluchten? Het bewees opnieuw hoe wankel het leugenpaleis van het politiek correcte totalitarisme wel was. Even wankel als de DDR. En herinner u ook hoeveel mensen Jürgen Conings toen openlijk steunden. De heimelijke sympathisanten, die in stilte voor Conings duimden, waren ongetwijfeld nog véél talrijker. Ik vond dat een hoopgevend teken. We zijn toch nog niet allemaal verlamd door de massale indoctrinatie. Wij laten ons toch niet allemaal meevoeren in de deportatietrein naar het totalitarisme.

PAUL BÄUMER

13

BETAALDE ADVERTENTIE

14 Cultuur FILM

Dune

Een Dune-verfilming is een van die projecten of ideeën die doorheen de decennia opduiken, om meestal te eindigen in een flop.

Het sciencefictionverhaal uit 1965, geschreven door Frank Herbert, is een van de bekendste en meeste geliefde epossen in het genre. Wat “In de ban van de ring” voor het fantasiegenre betekende, was “Duin” voor de sciencefiction. Het boek werd lange tijd onverfilmbaar geacht en verschillende regisseurs, gaande van David Lynch in 1984 (het eindresultaat was zo slecht dat Lynch er niet mee geassocieerd wilde worden) tot Alejandro Jodorowksy (onderwerp van de prachtige documentaire Jodorowsky’s Dune) beten er hun tanden op stuk. Nu doet ook de Québecs-Canadese kaskrakerregisseur Denis Villeneuve (bekend van onder meer Sicario, Arrival en Blade Runner 2049) een gooi naar het project.

Dune speelt zich af in de verre toekomst, in een keizerrijk dat talloze sterrenstelsels omvat en door de daarmee gepaard gaande logistieke limieten bestuurd wordt als een feodaal rijk. Planeten worden bestuurd door adellijke geslachten, zoals de nobele Atreides of de snode Harkonnens.

De meest kostbare plek in dit universum is de onherbergzame woestijnplaneet Arrakis - ook gekend als Duin. De woestijn wordt bewoond door kolossale zandwormen en de ontembare Vrijmans. De plek lijkt op het eerste zicht allesbehalve aantrekkelijk voor de buitenwereld, maar Arrakis is de enige plek in het universum waar de Specie geoogst kan worden. De Specie is een psychedelische drug, maar tegelijkertijd onontbeerlijk om reizen tussen de sterren mogelijk te maken. Zie het als een soort mix van olie en LSD. Arrakis, lange tijd in handen van het geslacht Harkonnen, wordt door de keizer overgedragen aan hertog Leto Atreides. Het blijkt een vergiftigd geschenk, want de keizer en de Harkonnens leggen een hinderlaag aan om de hertog ten val te brengen. Ondertussen wordt zijn zoon en erfgenaam Paul, een jongeman met bijzondere gaven en een verschrikkelijke lotsbestemming, op de woestijnplaneet als een messias onthaald door de lokale bevolking.

Visueel verbluffend De hamvraag blijft natuurlijk of Villeneuve erin geslaagd is om het onmogelijke te doen, namelijk het onverfilmbaar geachte Duin op geslaagde wijze te verfilmen. Het antwoord is: ja, grotendeels wel. Allereerst wordt de kolossale, verbijsterende schaal van het Duin-universum alle eer aangedaan. De visuele effecten, kostuums en decors zijn adembenemend. Tegelijkertijd weet Villeneuve zijn kenmerkende stempel te drukken – een voorliefde voor minimalistische en brutalistische decors en kostuums – en te verzoenen met de barokke elementen die veel mensen associëren met de Duin-mythos. Het visuele resultaat van die mengelmoes is iets heel unieks. Ook de acteerprestaties zijn van de bovenste plank. Villeneuve wist een echte sterrencast te verzamelen voor deze verfilming, met onder meer Thimotée Chalamet als Paul Atreides, Oscar Isaac als hertog Leto, Rebecca Ferguson als vrouwe Jessica, de moeder van Paul, Javier Bardem als Vrijman Stilgar en Stellan Skarsgård als slechterik baron Vladimir Harkonnen.

Trouw De film blijft trouw aan het boek, zowel op het vlak van plot als op het vlak van thematiek. Veel elementen in het Duin-verhaal (het ecologische aspect, de door Arabieren geïnspireerde woestijnbevolking) laten zich makkelijk misbruiken voor hedendaagse politiek relevante thema’s zoals klimaatverandering of de oorlogen in het Midden-Oosten.

Villeneuve verdient lof omdat hij niet in die val is getrapt en trouw blijft aan het bronmateriaal. Toch schiet Dune op enkele punten tekort. Met name op het vlak van het tempo schort er het een en ander. Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat deze film eigenlijk slechts de eerste helft van het boek verfilmt. Dat is op zich een goede, wijze beslissing, waardoor het rijke en dikke verhaal niet samengeperst hoeft te worden in een film van tweeënhalf uur, maar zal tegelijkertijd bevreemdend overkomen voor kijkers die zich aan een film met een afgelijnd begin, midden en einde verwachten. Ook slaagt de film er niet helemaal in om de interessante intriges die het begin van het boek rijk is eer aan te doen. Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat deze in het boek worden voorgesteld aan de hand van interne monologen (een voorbeeld van de vermeende onverfilmbaarheid van Duin), maar hierdoor gaat jammer genoeg ook een belangrijk deel van de boodschap van het boek verloren.

Ondanks de minpuntjes is Dune een visueel adembenemende en geslaagde verfilming van het oorspronkelijke boek, duidelijk verfilmd door iemand met respect en liefde voor het bronmateriaal. De film is bovenal een uitstekende potentiële kaskraker om de heropening van de bioscopen te vieren.

PIETER VAN BERKEL

23 SEPTEMBER 2021

CULTUUR

Odyssee onder de zon Fotograaf Massao Mascaro trok tussen 2017 en 2020 langs de kusten van de Middellandse Zee, Ulysses achterna. Een selectie van de foto’s die hij op die tocht maakte is te zien bij “Fondation A Stichting” in Vorst.

Fondation A Stichting is een privé-initiatief dat in 2012 van start ging in Vorst. De stichting focust op fotografie en steunt kunstenaars om nieuw werk te maken en tentoon te stellen.

De voorkeur gaat naar documentaire-fotografen. Elk jaar organiseert de stichting drie tentoonstellingen, een daarvan belicht het werk van een jonge fotograaf. Nu is dat Massao Mascaro, geboren in 1990 in Rijsel, die in Brussel woont en werkt. Mascaro won in 2016 de Nikon-prijs voor monografische series en in 2017 werd hij door het FotoMuseum in Antwerpen geselecteerd bij de tien opkomende fotografen voor het magazine “.tiff”.

Mascaro maakte al twee reportage-reeksen. Voor “Ramo” reisde hij door het Italiaanse Calabrië van zijn voorouders. Voor “Jardin” fotografeerde hij tuinen in de straten en parken van Madrid en creëerde een serie over schoonheid en licht.

Documentaire en meditatie Het nieuwste project van Mascaro kreeg de titel “Sub Sole”, een verwijzing naar het Bijbelcitaat “nihil novi sub sole” (niets nieuws onder de zon).

De fotograaf liet zich inspireren door de reisroute van Ulysses uit de “Odyssee”. Hij reisde rond de Middelland-

cumentaire en een meditatie over de rijke en complexe geschiedenis van het gebied. Bovenal is het een ode aan de Middellandse Zee en aan de zon, die Mascaro onrechtstreeks in beeld brengt.

Tijd nemen

se Zee, naar Ceuta, Napels, Palermo, Athene, Istanbul, Tunis en Lampedusa.

Die laatste bestemming doet vermoeden dat Mascaro vooral oog heeft gehad voor asielzoekers. Die zijn er wel, maar als Mascaro de vluchtelingenproblematiek in beeld brengt, kiest hij niet voor de dramatische scenes, zoals persfotografen dat maar al te gretig doen. Hij is veeleer een kunstenaar die gebruik maakt van goedgekozen metaforen. De hele reeks “Sub Sole” is een mengeling van een politieke do-

Opvallend in de foto’s van Mascaro is het spel tussen licht en schaduw en ook zijn voorliefde voor ronde vormen in objecten of architectuur. Verder is er zijn scherp oog voor details en voor subtiele gebaren en aanrakingen. Die zachtheid vertaalt de fotograaf in afdrukken met oneindig veel grijswaarden.

Mascaro reisde drie jaar lang langs de Middellandse Zee. Hij volgde de route van Ulysses, maar had verder geen plan. Hij dwaalde rond, belandde op een plaats en verbleef daar dan enkele weken. Elke dag wandelde hij twintig kilometer en maakte duizenden foto’s. Voor de tentoonstelling selecteerde hij er een zestigtal uit. Er zijn drie formaten en ze zijn op verschillende hoogtes geschikt. Dat nodigt uit om tijd te nemen en te ontdekken, net zoals Mascora dat deed toen hij de foto’s maakte.

MMMV

Tentoonstelling “Sub Sole”, nog t.e.m. 12 december 2021, Fondation A Stichting, Vorst, www.fondationastichting.com

BOEK

Ze leerden elkaar kennen op het werk

Een tijdsdocument over een (ex-) priester en een (ex-)non Paters, priesters en nonnen die ‘hun kap over de haag’ gooiden… Eind de jaren ’60 en ’70 was het een vaak voorkomend fenomeen. De katholieke kerk en de maatschappij waren op drift en vaste zekerheden smolten weg als sneeuw voor de zon. VRT-journalist Koen Wauters is de zoon van een ex-norbertijn en een ex-jozefien. In een indringend boek brengt hij het relaas van zijn ouders, aan de hand van hun latere getuigenissen en hun correspondentie van toen, over een van de belangrijkste keerpunten in hun leven: het verlaten van hun kloosters en het van nul af aan opnieuw beginnen als gehuwde leken.

De jaren ’60 leken een zekere bevrijding in te luiden, zeker nadat de Katholieke Kerk via het Tweede Vaticaans Concilie haar “aggiornamento” aankondigde, wat inhield dat ze zich meer ‘bij de tijd’ wilde brengen. Maar ook de maatschappelijke structuren kwamen op de helling te staan, getuige daarvan het revolutionaire studentenprotest in mei 1968 in Frankrijk, maar ook in de rest van Europa. Ook “Leuven Vlaams” kreeg toen zijn definitieve beslag. Het is in dat bijzondere tijdsgewricht dat de wegen van Herman Wauters - norbertijn van Tongerlo - en An Verbeke - jozefien en godsdienstleerkracht in Oostende - elkaar kruisten, in het kader van een retraite voor de leerlingen van zuster Helena (haar kloosternaam) door pater Goswin (zijn kloosternaam). Op het werk dus…

Van vriendschap tot verliefdheid Hoewel Herman en An aan hun zoon Koen getuigden over hun jeugd, hun roeping en hun uiteindelijke keuze voor het priesterschap en het lesgeven als kloosterlinge, maar ook over de onzekere periode nadien als jonge gehuwden, is het boek hoofdzakelijk een bloemlezing uit hun talrijke brieven die ze tussen januari 1967 (hun eerste ontmoeting) en mei 1969 (hun uittredingen uit hun gemeenschappen) aan elkaar richtten. We krijgen aldus een totaalbeeld van wat twee authentieke personen deed evolueren van zakelijke vriendschap naar passionele verliefdheid, en dat in een wereld die steeds minder de hunne werd en die ze uiteindelijk achter zich zullen laten. Zonder schroom maken we kennis met twee kinderen van hun

tijd die weggroeiden uit de zekerheden waarmee ze in hun volwassen levens stapten en die ‘onderweg’ andere, nieuwe zekerheden ontdekten en daar uiteindelijk ook voor kozen. Die evolutie werd een worsteling met hun eigen geweten, hun geloof, het instituut dat ze belangeloos dienden, hun omgeving, hun vrienden, hun ouders en familieleden.

Een existentieel verhaal Koen Wauters heeft de briefwisseling tussen zijn ouders zorgvuldig geordend waardoor de lezer een integer beeld en een diep-menselijk inzicht krijgt in wat hen heeft bewogen om na veel gebed, twijfels en gewetensonderzoek uiteindelijk voor elkaar te kiezen. Er wordt wel eens smalend gedaan over uitgetreden priesters, paters of nonnen. Dit boek - dat als een trein leest - haalt dat helemaal onderuit omdat het een aangrijpend existentieel verhaal van twee intellectuele zielen brengt dat tot nadenken stemt. Het is daarbij goed dat ‘de hoofdrolspelers’ zélf - in de inleidingen van de zeven hoofdstukken die telkens een volgende ’episode’ bevatten - wat meer informatie aanbrengen over ‘het kader’ waarin ze leefden, waarmee bedoeld wordt: de tijdsgeest, de gewoontes, de geplogenheden in de kloosters en de (niet altijd even fraaie) verhoudingen aldaar, de gezagsverhoudingen in de kerk van toen, de contacten met hun ouders, de aard van ‘hun job’, hun omgang met medebroeders en-zusters.

Het doet de lezer de tijdsgeest bijzonder goed vatten.

Tijdsdocument Koen Wauters heeft op een mooie manier de bijzondere liefdesverhouding tussen zijn ouders gevat en geschetst. Bovendien maakte hij van zijn boek een prachtig tijdsdocument, waarin velen vandaag nog gebruiken en toestanden zullen herkennen.

Maar het doet ook inzien dat uitgetreden priesters/ paters en nonnen daarbij vaak niet lichtzinnig en enkel overmand door emoties en de menselijke natuur over één nacht ijs gingen.

Het waren in veel gevallen moeilijke processen die mensen soms deden wankelen en in onzekerheid brachten, zeker als hun gemeenschappen daar maar weinig begrip voor konden of wilden opbrengen, enkele individuele medebroeders of -zusters die zelf wél bleven uitgezonderd.

Herman en An waren zeer gelovig en hoopten op snelle veranderingen in de kerk, waardoor zij mogelijk zelfs als gehuwde priester en zuster hun taken konden verderzetten, hier of in de ‘ontwikkelingslanden’. Het heeft niet mogen zijn, wat hen uiteindelijk hun geloof nuchter heeft doen relativeren of zelfs verlaten, zonder heimwee, maar ook zonder wrok.

Men kan hierover verschillende meningen hebben en ondanks een dramatisch slinkend aantal gelovigen zijn de discussies daarover in de kerk nog altijd niet uitgewoed. Dit verhaal is daarom een getuigenis naast andere, zonder waardeoordeel. Want er zijn ook verhalen van mensen die altijd erg gelukkig waren in hun dienst aan de kerk en de wereld, aan God en de medemens. Elk verhaal dat uit het hart komt is de moeite waard om gelezen te worden.

KVDP Koen Wauters. ”Mijn vader was priester, mijn moeder non” Uitgeverij Pelckmans, 2021 - 247 p.

ISBN 978 946 3832 42 7

Brieven

23 SEPTEMBER 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

Op de bon in de VS

Een weinig bekend, fascinerend en soms leuk aspect van WOII is het dagelijks leven in de Verenigde Staten. In al de Hollywooddrama’s over die periode wordt daar nauwelijks aandacht aan besteed.

Opluchting Tijdens de schemeroorlog tussen september 1939 en mei 1940 hangen overal in Frankrijk grote affiches met een wereldkaart en de tekst: “Nous sommes les plus forts!”

De kaart toont het Britse Rijk dat een vierde van de aardoppervlakte beslaat en de enorme Franse koloniale gebieden in Afrika en Indochina. Je krijgt bijna medelijden met dat kleine vlekje Duitsland in Europa dat het opneemt tegen die twee supermachten. In mei en juni 1940 verdwijnt die perceptie radicaal en na de Franse capitulatie doen de Britten in London alsof hun eiland het Gallische dorpje is dat zich eenzaam verzet tegen het Romeinse monster. In de realiteit heeft het Britse Rijk nog een formidabele bondgenoot: de Verenigde Staten.

Op papier zijn de VS neutraal, maar de Amerikaanse president Roosevelt en een groot deel van de elite komt uit het oosten van het land en ze kijken voortdurend naar Europa.

Meer dan een jaar lang provoceren de Amerikanen de Duitsers, maar Hitler bijt niet. Ze leveren onder andere 50 destroyers aan de Britten en roepen tenslotte een veiligheidszone uit op zee van 4.000 kilometer zodat Amerikaanse oorlogsschepen konvooien met goederen voor het Verenigd Koninkrijk kunnen beschermen. Schepen die een Duitse duikboot opmerken, krijgen het bevel onmiddellijk de Royal Navy op de hoogte te brengen. De Amerikaanse beweging “America First” (piloot Charles Lindbergh is het boegbeeld) eist tevergeefs dat de regering wereldwijd de officiële neutraliteit respecteert. Dat protest stopt abrupt op 7 december 1941 wanneer de Japanners de Amerikaanse basis Pearl Harbour in Hawaï overvallen. Drie dagen lang houdt het Amerikaans establishment de adem in. De regering wil op twee fronten vechten, maar de publieke opinie focust zich even volledig op Japan. De opluchting bij Roosevelt is enorm wanneer Hitler op 11 december de VS de oorlog verklaart, want nu kan hij het merendeel van mensen en middelen voor de bevrijding van Europa inzetten.

Blunder Hitlers bekendste biograaf Ian Kershaw vindt de beslissing van de Führer nog altijd een raadsel, want er is geen verdragsverplichting met Japan om de Amerikanen uit te dagen. Hij wijst wel op de nationaalsocialistische ideologie die vermoedt

dat de VS ondermijnd zijn door de aanwezigheid van zoveel Joden en zwarten. Een Duitse oorlogsverklaring leidt ook af van de paniekerige Duitse aftocht na de nederlaag voor Moskou. Tezelfdertijd kunnen de Duitse onderzeeërs eindelijk de Amerikaanse konvooien aanvallen die het Verenigd Koninkrijk bevoorraden zodat de Britten het misschien opgeven. Al bij al is het een typische Hitleriaanse gok van erop of eronder. Hij heeft niemand en al zeker niet de militairen geconsulteerd wanneer hij de beslissing neemt.

Toch is Hitler niet de idioot zoals hij dikwijls wordt voorgesteld. Hij vermoedt de Amerikaanse potentie.

In het nooit-verschenen vervolg op “Mein Kampf” schrijft hij dat Duitslands machtigste vijand na de Sovjetunie de VS is. Hitler kent de productiviteitscijfers van zijn vijanden.

De Führer is ervan overtuigd dat hij niet lang meer te leven heeft en dat hij de oorlog zo vlug mogelijk moet beginnen vooraleer de overweldigende economische mogelijkheden van zijn vijanden naar de hoogste versnelling schakelen en een overwinning onmogelijk maken. Hij heeft gelijk, maar zijn oorlogsverklaring is een strategische blunder.

Amerikaanse efficiency versus Duitse chaos Roy Atkinson, winnaar van de Pulitzerprijs voor geschiedenis, schrijft dat de Amerikaanse productiecapaciteit zich losmaakt van een vredeseconomie en met bliksemsnelheid overschakelt naar een oorlogseconomie op een toen en misschien in de toekomst ook nooit geziene snelheid. Dat gebeurt met een efficiëntie die sterk contrasteert met de aanvankelijke ondermaatse prestaties van de Amerikaanse legerleiders, officieren en ongemotiveerde soldaten. Het contrast is groot met de Duitse chaos. Bewapeningsminister Speer slaagt er nooit in zijn hele programma te realiseren. “Gauleiter” zien in hem een vertegenwoordiger van het grootkapitaal en velen nemen het woord “socialist” in “Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei” ernstig.

De oorlog is de enige keer dat de algemene dienstplicht strikt wordt opgelegd in de VS. De maatschappij en zeker de hogere klassen kennen nog de woorden ‘eer’ en ‘tucht’ en leven er min of meer naar. Ook hun zonen trekken naar het front, zoals Joe Kennedy (oudere broer van president Kennedy) die sneuvelt en zoals de latere president Bush sr. (zoon van een machtige Republi-

15

ACTIVISTISCHE RECHTER

keinse senator) die als piloot overleeft wanneer Japanners zijn toestel neerschieten. Deze generatie die de oorlog lijfelijk kent, zorgt er later voor dat de eigen kinderen zoals president Bush jr. aan Vietnam ontsnappen. In het dagelijks leven valt in de oorlog ook niet te ontsnappen aan de restricties.

Geen brede revers en plooirokken In februari 1942 rijdt de laatste personenauto van de lopende band. Oudere lezers herinneren zich nog de snelheidsbeperkingen tijdens de oliecrisissen in de jaren ’70 (maximum 100 kilometer per uur). Dat is een herhaling van wat de Amerikaanse propaganda “Victory Speed” noemt: maximum 55 kilometer per uur in heel de VS. Voortaan produceren de Amerikaanse autofabrieken nog uitsluitend legerwagens en vooral tanks. Alleen al in 1943 maken ze 30.000 tanks; meer dan Duitsland produceert tussen 1939 en 1945. De Duitse Tigers zijn individueel wel sterker, maar uiteindelijk geen partij voor de veel talrijker Amerikaanse horzels. Wurlitzer - bekend voor zijn piano’s en accordeons - schakelt over op kompassen en een systeem om ijsafzetting op vliegtuigvleugels te vermijden.

Het bestekbedrijf Silver produceert voortaan automatische geweren.

Atkinson vermeldt nog lippenstiftbedrijven die patroonhulzen produceren en schrijfmachinefabriekjes die overschakelen op machinegeweren. Wieldopbedrijven maken helmen. Saxofoons en ketels zijn niet langer meer leverbaar, want het koper is nodig voor de bewapening.

Juist zoals in bezet Europa en in het Verenigd Koninkrijk gaat alles op de bon, te beginnen met benzine, autobanden en suiker. In films merk je het niet, maar plastic knopen vervangen koperen exemplaren.

Vooral op textiel wordt bezuinigd, want wol en katoen zijn nodig voor uniformen en soldatenondergoed.

Brede revers en opgenaaide zakken in herenpakken worden verboden.

Plooirokken niet meer mogelijk, gevolgd door een maatregel die met enthousiasme gesteund wordt door de mannelijke bevolking: kortere rokken. Daarenboven 10 procent minder stof in damesbadpakken; een evolutie die in 1946 naar de bikini voert. Het gevolg is een goed gekleed, bewapend en verzorgd leger. Mijn vader zei altijd dat hij “zo’n ogen” trok (vijf centimeter tussen duim en wijsvinger) toen de Duitsers in 1940 binnenvielen, maar “zo’n ogen” (20 centimeter tussen duim en wijsvinger) toen de Amerikanen verschenen.

JAN NECKERS

Pallieterke, Naar aanleiding van de geruchten over en de rechtszaak tegen Dries Van Langenhove en Schild & Vrienden is het duidelijk dat hier een subjectief en politiek-gestuurd proces aan de gang is. Mocht uiteindelijk Dries uit zijn burgerrechten worden ontzet, dan blijkt dit land allerminst een rechtsstaat te zijn, integendeel: niet beter dan de regimes in Afrika, Azië (Turkije), Wit-Rusland of Rusland en Zuid-Amerika. Bananenrepubliek België in goed gezelschap dus.

Andermaal beleven wij een repressie tegen eerlijke en oprechte Vlaams-nationalisten terwijl men sjoemel-poedels, Chokri's en liegende en bedriegende politici ongemoeid laat. Kijken wij maar naar de Agusta-affaire (met Claes, Willockx, Vandenbroucke).

En ondertussen maar afgeven op landen als Polen en Hongarije waar meer rechtsgevoel en vrijheid aanwezig is dan in de leeghoofden van onze activistische rechters en politici. Maar dat weten wij al langer dan vandaag na o.a. het gevoerde proces tegen het Vlaams Blok destijds waar men, na herhaalde vrijspraken bleef zoeken naar een activistische rechter die de veroordeling uitsprak!

Guido Vergult - Sint-Niklaas

ACTIVISTISCHE RECHTER Pallieterke, Aan Ivan De Vadder en alle andere commentatoren die het bilan van 20 jaar N-VA bekritiseren.

Het klopt dat N-VA de Grote Omwenteling nog niet kon realiseren.

N-VA zat (bijna) 1 legislatuur in de federale regering – VLD is al sinds 1999 onafgebroken aan de macht.

Hoe is het overheidsbeslag en de belastingdruk in die periode geëvolueerd? Als het dan toch over ‘corebusiness’ gaat.

In afwachting van een rechtmatige rechtzetting tijdens het nieuws, De Afspraak, Terzake,... kan overwogen worden wie De Vadder deskundig kan vervangen.

Dr. M arcel Calle - Zelzate

TOPJAAR 2021 Pallieterke, De bevolking kon zich dit jaar verlustigen op het Europees voetbalkampioenschap, de Ronde van Frankrijk en andere rondes, de Olympische Spelen en Paralympics, de Coronavaccinaties met bijhorende professioneel geregisseerde leugens en bangmakerij - dat alléén al was een voltijdse bezigheid voor de nieuwsmakers van het regime -, álles om de aandacht af te leiden van de lamzakkerij van onze parlementairen en ‘volksvertegenwoordigers’ die intussen verder schitterend carrière maken, wat over ‘verantwoordelijkheid opnemen’ komen praten terwijl zij die vakkundig ontlopen, maandelijkse hun 6.000 Euro netto cashen waarbij nog de cumuls die zij elkaar en zichzelf gegund hebben…. Maar als er over het ziektebriefje van El Kaouakibi gesproken wordt, weet blijkbaar niemand hoe dat verholpen kan worden en moet een extern advocatenkantoor voor 30.000 euro ingehuurd worden “om klaarheid te schenken in dit uiterst moeilijke dossier”.

M arc Bertrand - Edegem

BART DE WEVER Pallieterke, Bart De Wever heeft me de jongste dagen sterk ontgoocheld. Enerzijds verwijt hij andere partijen het cordon sanitaire te gebruiken als een soort verzekering om te kunnen regeren, maar hij past het zelf met plezier toe om dezelfde reden. De drogreden die hij dan gebruikt: ze (het Vlaams Belang) zetten zichzelf buitenspel. Is dat niet gemakkelijk? Werken achter de schermen met de partijen die Vlaanderen vooruit willen, zou veel meer zoden aan de dijk zetten om toekomstige situaties te voorzien. Denk maar dat de politiekers in Wallonië op dat gebied al een stuk verder staan. Hij gelooft nog altijd dat hij bondgenoten kan vinden bij andere partijen voor zijn project. De enige die in die richting kan gaan is de CD&V. Van de Belgicistische partijen zoals Open Vld + MR, Vooruit + PS, Groen + Ecolo, Pvda + PTB, en andere Franstalige partijen die leven bij de gratie van België, zal hij misschien een klein stapje verder kunnen gaan met daar tegenover een grote prijs, cash te betalen door Vlaanderen, of kent hij zijn geschiedenis niet? Te lang aan de macht maakt blind en te ver van de mensen zoals een Wilfried Martens die 8 maal zo nodig premier wilde zijn en overtuigd bleef van eigen gelijk. Luistert hij dan niet naar de militanten van beide partijen die wel samen willen gaan om Vlaanderen verder te helpen? Hij vindt de macht en politiek correct-zijn belangrijker dan Vlaanderen.

Dirk Callens - Beveren

ONZE AARTSBISSCHOP Pallieterke, In Humo van 7 september 2021 laat Jozef kardinaal De Kesel het volgende optekenen: "Alsof de islam gewelddadig zou zijn, dan is het christendom dat ook, want er is in naam van het christelijke geloof veel geweld gepleegd in de loop van de geschiedenis."

Dat soort verkeerde redeneringen hoor je dikwijls in katholieke kringen. Verkeerd, inderdaad: de begrippen "christendom" en "christenen" worden doelbewust door mekaar gehaspeld. Er zijn door christenen in naam van het christendom verschrikkelijke wreedheden begaan. Maar dat waren/zijn slechte christenen. In de christelijke leer (d.w.z. in het Nieuwe Testament) staat immers nergens een plicht om te doden.

Wie daarom doodt in naam van het christendom, verkracht de christelijke leer. Wie daarentegen doodt in naam van de islam is een goede mohammedaan. Onder andere in Soera 9 vers 5 van de koran wordt gezegd dat je ongelovigen MOET doden. Er is met andere woorden een fundamenteel verschil tussen islam en christendom. De islam is gewelddadig, het christendom niet. Een mohammedaan, zelfs de meest vreedzame, hangt een wreedaardige ideologie aan. En houdt alleen al door zijn lidmaatschap die ideologie in leven. Een christen wordt gevraagd bij geweld zijn andere wang aan te bieden.

Jan van H averskerke - Oostende

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

23 SEPTEMBER 2021

Tweets van de week

Anuna De Wever is terug! Correctie, dat moet Anuna De Wever-Van Der Heyden zijn.

De naam van de mamanuna wordt al te vaak vergeten. Juffrouw De Wever-Van Der Heyden haalde op Twitter uit naar Gert Verhulst die haar een ramp vond voor het klimaatdebat en een vergiftigd geschenk voor Groen.

En dat deed ze in zeer ‘wakkere bewoordingen’ waarbij de leeftijd, etnische afkomst en seksuele geaardheid van de Studio 100 baas niet werden gespaard. Je moet al aan de heel juiste kans van de geschiedenis staan om hiermee weg te komen: “Een oude witte hetero man die de klimaatcrisis compleet minimaliseert en een mening geeft over iets waar hij totaal géén kennis over heeft. What else is new? Face with rolling eyes”. Gelukkig staat Anuna aan die heel juiste kant want Unia heeft niks opgemerkt.

Geen geopend onderzoek. Geen vingertje in de lucht. De hele kliek zat toevallig net wat weg te dromen in de safe space waar witte, oude hetero’s een taboe onderwerp zijn. U vindt dat vreemd? U mag dat.

Maar de grond van de zaak: Groen is het eigenlijk fundamenteel eens met Gert Verhulst. Voor de verkiezingen werd Anuna in de partijcommunicatie op handen gedragen. Als Anuna een scheetje liet, had Meyrem het over de weldadige frisheid van limoenen die de kamer vulde. Die tijd is lang voorbij. Vandaag is ze samen met Kristof Calvo gecatalogeerd in de categorie ‘slechts openen in geval van suïcidale neigingen’. U zal bij de voorzitter van Groen geen woord van verdediging terugvinden na de aanval van Verhulst. Anuna is voor Groen ‘dood gewicht’ geworden. Grappigste tegenreactie op de tweet van Anuna: “Liefste Anuna, hoe zal je reageren als je straks zelf een oude man, witte man bent”. Wedden dat Unia bij deze wel zou durven ontwaken?

1282

1

2

3

4

5

6

Egbert Lachaert is er ondertussen achter gekomen dat zijn slaafse houding ten aanzien van alles wat De Croo zegt, zwaar op zijn populariteit begint te wegen. In de pop poll’s is die niet zichtbaar met het blote oog. Hij besloot er wat aan te doen met een duidelijke reactie op de vraag van de PS om Vlaams geld te besteden aan de Waalse overstromingen. “Van watersnood moeten we inderdaad geen communautair thema maken. Maar tegenover solidariteit staat verantwoordelijkheid: een te grote publieke sector, te weinig privaat initiatief, te grote overheidsuitgaven. Te veel socialisme en te weinig liberalisme dus.” Dezelfde avond nog werd hij over de knie gelegd door Alexander De Croo in het bijzijn van de PS-ministers. “Om een voorbeeld te stellen”, orakelde De Croo, die vervolgens zijn broek liet zakken en over de knie van Paul Magnette ging liggen. Alles komt goed.

CONNER ROUSSEAU SCOORT IN POPULARITEITSPOLL

“Politiek moet uit de sixpack komen” Conner Rousseau is nog geen Steve Stevaert. De Vooruit-voorzitter krijgt zichzelf wel gelanceerd in de populariteitspolls, maar zijn partij blijft ver achterop hinken en verliest zelfs terrein. “Het is natuurlijk niet makkelijk. Ik blijf maar jonge kiezers binnensleuren, maar Frank zet ze een mondmasker op en stampt ze weer buiten voor hun eigen veiligheid. Steve had dat probleem niet.”

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Communicatiemiddel B. Oost-Vlaamse gemeente Ondernemingsraad C. Populairwetenschappelijk nederlandstalig maandblad - Thans Mannetjeseend D. Rekening courant - Staat in de VS Plan E. Kwade luim F. Gravin van Holland - Eigenwaarde Toespraak G. Document voor het vastleggen van condoleances H. Dorsvloer - Voorzetsel - Kinderen niet toegelaten I. Zuid-Italiaanse dans J. Internationale luchtvaartassociatie - Dorp in Oost-Vlaanderen Maandafkorting K. Duitse stad - Keukengereedschap L. Ieder - Bevel - Engels kostschoolstadje

1. Tegendraadse 2. Tropische, peervormige vrucht Zelfhulpgroep voor alcoholisten 3. Leerzame ervaring - Erepalm 4. Krypton - In opdracht - Vergelding 5. Zich onkundig houden - Loofboom 6. Onvergankelijke - Kampeerverblijf 7. Symbool dat een merkdepot aanduidt - Leer van veranderingsprocessen bij mensen 8. Bedrag dat je inzet in een spel 9. Bewerkers van dierenhuiden Internetlandcode voor de Verenigde Arabische Emiraten 10. Betalingsmiddel 11. Bevrijden - Vlaamse zanger, winnaar in 2005 van ‘X Factor’ 12. Nam af - Anti

Conner is in opperbeste stemming. In de populariteitspoll is hij Frank Vandenbroucke voorbijgegaan naar de derde plaats. Na Bart De Wever en Alexander De Croo. Maar liefst 49 procent van de Vlamingen vindt dat hij een belangrijke rol te spelen heeft in de toekomst van dit land. Vooruit zelf geniet dan weer amper 12 procent van de electorale steun. Waarom is het zo moeilijk voor een voorzitter om zijn boodschap op zijn partij te kleven en daarmee hetzelfde succes te oogsten?

CONNER: “U draait de zaken om, meneer Pallieter. Ik wil mijn boodschap niet op de partij kleven. Dat zou een vorm van zeer oude politiek zijn. Die periode ligt al zeker een half jaar achter ons. Ik wil mezelf op de partij kleven. Laat ons eerlijk zijn. Achteraf gezien was de naam Vooruit niet de beste zet. Het kwam de herkenbaarheid van de partij niet echt ten goede en mensen raken de draad wat kwijt.”

Komt het verlies van het begrip ‘socialisme’ hard aan bij uw kiezers?

CONNER: “Socialisme, zegt u? Ik vraag het even na bij onze studiedienst. Ik ben niet zo heel erg vertrouwd met de hele oude politieke cultuur. Maar het doet wel een belletje rinkelen. Maar wat heeft dat te maken met de naam van mijn partij?”

Uw partij heette tot voor kort toch sp.a. , wat staat voor ‘socialistische partij anders’?

CONNER: “Wow, jij weet dat gewoon. Hier zie, de professor. Ik zit hier precies met Frank Vandenbroucke te praten. Nu je het zegt. Frank heeft het wel vaker over de losiassistische idealen enzo. Very old school allemaal. Maar nee, dat is niet wat fout is aan de naam ‘Vooruit’. Van mij mag het zelfs ‘Vooruit’ blijven. Het moet gewoon anders uitgesproken worden.”

Hoe dan?

CONNER: “Conner! Zo spreek je dat uit.”

Maar…

CONNER: “Ik weet wat je gaat zeggen, opa.

Letters staan voor klanken die woorden vormen. Frank, ik spreek het uit als ‘suf-

kop’, zaagt daar ook altijd over. Letters zijn afspraken tussen oude mensen. Ik vind dat mensen moeten vrij zijn om er hun eigen ding mee te doen. Dat moeten we respecteren in de wereld na corona. Corona is zo jaren stillekes, man. De coronacrisis is dood, leve de klimaatcrisis. Klimaat is cool. Allez, niet echt cool hé. Het is heel warm. En dat is niet goed. Klimaat is cool, maar nog lang niet cool genoeg. Gogo Anuna baby. Of zoals ik het uitspreek: ‘Conner’.”

U heeft aangekondigd dat u met minister Demir eens zou gaan eten omdat ze te weigerachtig stond tegenover de klimaatcrisis.

Heeft dat gesprek ondertussen plaatsgevonden?

CONNER: “Ja, man. Zo gezellig. Champagne, babykreeftje, lekker muziekje. Anders aan politiek doen. Dat is waar Conner voor staat. En als de meisjes niet begrijpen waarover het gaat, leggen we het graag nog eens uit. Ik sms ook regelmatig met de dochter van Koen Wauters. Zita. Dat is ook met een Z. Net als Zuhal . Of zoals ik het uitspreek…”

Conner?

CONNER: “Nee man, bitches. The bitches are back man. Jonge bitches, oude bitches.

Ik plak ze allemaal tegen mijn gilet. We zijn toch allemaal gevaccineerd.”

Maar heeft u haar kunnen overtuigen om gascentrales goed te keuren en zo de kernuitstap mogelijk te maken?

CONNER: “Euh…bijna. Of beter, misschien. Nog beter, het zou ook kunnen dat ik tegen de kernuitstap ben. Zuhal kent haar shit. Die gascentrales zijn niet normaal, man. Die spuiten stikstof en CO2 de lucht in. Allemaal shizzle die niet goed is voor het klimaat. Bon, als je zelfs die groenen niet meer kunt vertrouwen, waar zijn we dan mee bezig? Ik kan dit toch niet allemaal zelf gaan checken. Ik sta voor politiek uit gevoel.

Politiek uit emotie. Politiek voor het volk en door het volk.”

Politiek uit de buik, zeg maar CONNER: “Ik spreek dat uit als sixpack, bitches!”

Oplossing 1281 1281

A

1

3

4

5

B O E

2

R

E N B

6

7

8

9 10 11 12

E D R O G

B

L O V E N

U N

I

E

K

C

O R

I

I

E

T

E N

D

E

D A M A

S C U

S

E

E

D

O

I

O N

F

G E N T

G

E

I

E T

H

T

I

U R

U

J

I

K

G E

L

E N E

G A M T A

I

E

R

L

E N T

I

N

K

E

E

R

L

V E J

E M A N D

A K

E N

A N K E

E

E

A R

I

R

N E

E O

I

A N G E N L

E

E N T O N

I I

G

Volg ons ook op

palnws.be