't Pallieterke van 21 oktober 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

8-9

BERT ANCIAUX

GEMEENSCHAPSSENATOR (VOORUIT)

INTERVIEW

“Ik pleit voor confederalisme” In “Over generaties” brengen Vic, Bert en Britt het relaas van drie generaties Anciaux over politiek en engagement.

Voormalig Volksunie-politicus Bert Anciaux mag nu dan wel bij Vooruit zitten, hij blijft nog altijd een vurig flamingant.

“Voor mij blijft Brussel een onderdeel van Vlaanderen. Ik leef niet op de maan.

Ik besef dat de Vlamingen in Brussel een minderheid zijn, maar ik word steeds onverdraagzamer voor het respectloos behandelen van het Nederlands. Ik word heel erg boos als ik merk dat kwetsbare mensen in hun eigen taal niet worden bediend of verzorgd.”

HET GROTE BEGROTINGSDEBAT

3,4 & 6

GENT WIL INBURGERINGSCURSUSSEN TERUGBETALEN KERNENERGIE GEEN TABOE IN FRANKRIJK

5

10

BART DE PAUW NU AL ZWAARDER GESTRAFT DAN GROEPSVERKRACHTERS “Ik ben een beetje verwonderd over de massale mediabelangstelling”, zei Rik Van Cauwelaert aan Radio 1. We kunnen hem geen ongelijk geven. De massale aandacht voor het proces tegen Bart De Pauw, ook in de televisiejournaals, had nog weinig te maken met nieuwsgaring. Het leek al meer op wat je normaal hoort in de roddelrubrieken over BV’s waarin sommige media zich specialiseren.

De zaak tegen de gevallen god uit de televisiewereld zegt ook veel over onze tijd: het voyeurisme dat steeds meer publiek wordt uitgeleefd, de politieke correctheid die de traditionele media verplicht om het kamp van de vrouwen te kiezen, de sensatiedrang die nieuwsberichtgeving steeds meer kenmerkt, het gerecht - herinner u de onmiddellijke huiszoeking bij de VRT zonder dat er zelfs een klacht was neergelegd - dat prioriteit geeft aan zaken waarmee het publiek kan scoren boven het dagelijkse onrecht aangedaan aan gewone mensen.

Het vonnis in de zaak De Pauw valt op 25 november. Wij hebben alvast weinig dingen gehoord waarvoor we iemand in

ANARCHIE IN DE VERENIGDE STATEN

de gevangenis zouden willen stoppen. De Pauw komt zeker slecht uit het verhaal, maar niet elk ergerlijk, laakbaar, immoreel gedrag is een misdrijf, zeker niet in de soms moeilijk te begrijpen verhoudingen tussen mannen en vrouwen. De carrière van De Pauw is gebroken, zijn bedrijf op de rand van het bankroet, hij kan niet meer op straat komen zonder dat hij de mensen zal zien wijzen en fluisteren. Het is nu wel goed geweest.

Opstel Wie De Pauw toch een zware straf toewenst, mag eerst een vergelijking maken met een zaak die een week eerder voor

de rechtbank is gekomen. In Brussel werden zes Afrikanen veroordeeld wegens een groepsverkrachting op een minderjarig zwart meisje, dat ze eerst hadden verdoofd. Ze kregen alleen een gevangenisstraf met uitstel en moeten nu een opstel schrijven over “respect ten aanzien van vrouwen”. Een opstel is iets dat wij als straf kregen als we teveel babbelden in de klas.

“Mijn maag keert om als ik eraan denk dat zoiets in dit land mogelijk is”, reageerde justitiespecialist Sophie De Wit (N-VA) op het vonnis. Kamerlid Kathleen Bury (VB) deelde haar boosheid. Waarom haalde dit vonnis niet alle voorpagina’s?

Waarom kruipen al die BV’s en opiniemakers die vinden dat er te weinig wordt gedaan tegen seksuele belaging van vrouwen niet in hun pen om hun verontwaardiging over deze belachelijk lakse rechtspraak uit te schreeuwen? Omdat het slachtoffertje geen BV is en de hele kwestie stuit op de preutsheid van de pers over de afkomst van de daders van criminele feiten. Hypocrieten.

JC

INTERVIEW SENATOR EN VOORZITTER VLAAMS BELANG BRUSSEL

BOB DE BRABANDERE OVER DE SITUATIE IN DE HOOFDSTAD

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 42 • donderdag 21 oktober 2021

12 € 3,00

13

“Verschillende wijken in Brussel zijn aan de controle van de rechtsstaat onttrokken”

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Opinie

21 OKTOBER 2021

Knielen voor China Nog een drietal maanden scheiden ons van de start van de volgende Olympische Winterspelen, die doorgaan in de Chinese hoofdstad Peking (Beijing).

Voorbije maandag was het zover: in de ruïnes van de Tempel van Hera in het Griekse Olympia werd de toorts aangestoken voor de Olympische vlam. Het is van 2008 geleden dat de Olympische Zomerspelen in China plaatsvonden. Tijdens die zomerspelen zorgde de Chinese overheid ervoor dat alle homobars in Peking gesloten werden en werd aan alle homo’s ‘vriendelijk’ gevraagd zich niet te veel in het openbaar te laten zien, en zeker niet hand in hand. We zijn benieuwd welke de richtlijnen zullen zijn bij de komende winterspelen.

Op zich is het wonderbaarlijk dat Peking de Olympische Winterspelen mag organiseren. En blijkbaar zonder al te veel protesten van onze westerse regeringen, met Europa op kop.

Hongarije en Polen krijgen zowat alle bagger naar hun hoofd geslingerd en er wordt gedreigd met uitsluiting uit Europa omwille van een paar wetten die ‘beledigend’ zijn voor de LGBTQ+-gemeenschap. In werkelijkheid stelt bijvoorbeeld de nieuwe ‘omstreden’ wet in Hongarije het propageren van homofilie bij kinderen in vraag. Maar wat zeker is: homo’s in Hongarije hebben 10 keer meer vrijheden dan in communistisch China. Mag ik hierbij de homobeweging van België eens oproepen om een protestactie te organiseren voor de Chinese ambassade in Brussel, bijvoorbeeld op 4 februari, bij aanvang van de Winterspelen?

Tijdens de ceremonie in Griekenland werden - buiten beeld - drie mensen opgepakt die met een spandoek protesteerden. “No Genocide Games” viel op het spandoek dat in beslag werd genomen te lezen. China wordt ervan beschuldigd de mensenrechten te schenden, met name tegen minderheden zoals de Oeigoeren.

Thomas Bach, huidig voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, (opvolger van Jacques Rogge) sprak alleen maar enthousiaste woorden over het gastland. “De Winterspelen zullen de mensen in China verbinden met de wereld en 300 miljoen mensen in contact te brengen met ijs- en sneeuwsporten.” Geen woord over het gebrek aan democratie in China, geen verwijzingen naar de ‘heropvoeding’ van de Oeigoeren. De Oeigoeren worden omwille van hun afkomst vervolgd - het is een ander volk dan de Peking-chinezen -, wat in feite een puur racistische ingesteldheid is van een meerderheid ten opzichte van een minderheid. Bovendien zijn de Oeigoeren in groten getale volgelingen van de islam. En daar zijn ze in Peking absoluut niet mee gediend. Niet alleen omdat het communisme niets moet hebben van godsdiensten in het algemeen, maar specifiek wordt de islam in eigen land beschouwd als mogelijk gevaarlijk. Wat niet belet dat China al economische en politieke broodjes aan het bakken is met het talibanregime in Afghanistan.

Ook geen kritiek op de agressieve grensincidenten in het luchtruim van Taiwan. Geen kritiek op het feit dat de vraag naar energie wordt opgevangen door een groter verbruik van steenkool, goed voor zo’n vier miljard ton steenkool per jaar (waar blijft Anuna?). Geen kritiek op de steun aan Noord-Korea en zijn zotte dictator. Geen kritiek op de kolonisatie door China van het Afrikaanse continent. Geen kritiek op het ontbreken van de elementaire mensenrechten in eigen land. Geen kritiek op het hacken van elke smartphone of laptop van een toerist of zakenman die China binnenkomt. Geen kritiek op de vergaande digitale ‘bespionering’ van de eigen landgenoten. En zo kan ik nog even doorgaan.

Ik ben benieuwd of er ook maar één sporter zal knielen uit protest tegen zoveel onrecht. U en ik kennen nu al het antwoord.

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Jurgen Ceder, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel (redactiesecretaris), Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

© PHOTONEWS

2

Quo vadis, De Wever?

We weten dat hij van die taal houdt, dus stellen we de vraag, net als Petrus toen hij de verschijning van Jezus ontmoette op de weg naar Rome, in het Latijn. Waarheen gaat uw tocht, Bart De Wever? Want voor zowel de geboeide toeschouwers als degenen die nog mee willen stappen is dat steeds minder duidelijk.

“Is dit de man waar we ooit in geloofd hebben?” stond in een sms die ik kreeg van een goede vriend. De aanleiding was de rel rond de Hongaarse wet tegen het propageren van LGBT-ideologie op de scholen en de reactie van De Wever die om die reden het lidmaatschap van de EU van Hongarije in vraag stelde. Er zijn sindsdien nog gelegenheden geweest waar mijn vriend die vraag had kunnen stellen.

dame’ van het Vlaams Belang, toonde zich als iemand waarmee gepraat en bestuurd kan worden. De vraag of De Wever zal besturen met het Vlaams Belang zal in belangrijke mate afhangen van de druk die hij voelt van zijn achterban, in de ene of de gene richting. Het Vlaams Belang doet er goed aan daar rekening mee te houden voor wat betreft de stijl waarmee de partij aan politiek doet.

“Stortplaats”

De man die Zemmour had kunnen zijn

In een interview met De Standaard verklaarde de N-VA-voorzitter deze week dat “extreemrechts op de stortplaats van de geschiedenis thuishoort”. De journalist had hem een vraag gesteld over een eventuele samenwerking met het Vlaamse Belang, dus het is moeilijk te ontkennen dat zijn uitspraak op die partij sloeg.

Het is onmogelijk dat de historicus De Wever niet inziet dat wat vandaag als “extreemrechts” wordt afgedaan, inclusief het Vlaams Belang, weinig gemeenschappelijk heeft met de antidemocratische, totalitaire, militaristische ideologieën uit de 20ste eeuw. Je kan kritiek hebben op de standpunten en stijl van het Vlaams Belang zonder dit soort kwaadaardige vergelijkingen te maken, zeker als je eigen partij zelf al het slachtoffer is geweest van precies dezelfde beschuldiging.

Wie rechts wil zijn, kan maar beter niet het spel meespelen van degenen die rechtse opinies alleen maar als gradaties op de schaal van het nationaalsocialisme zien.

De reactie van het Vlaams Belang was zelf ook dom. In berichten op sociale media verdraaide de partij de woorden van De Wever naar “Vlaams Belangers horen thuis op de stortplaats”, met de aanhalingstekens erbij. Dat soort vervalsing is goed om je eigen achterban even op te zwepen, maar tast je geloofwaardigheid op langere termijn aan. Het verschafte de N-VA’ers op sociale media ook een wapen om in de tegenaanval te gaan. Is dit overmoed aan het werk?

Hoe het wel moet Wie wel toonde hoe het moet, was Barbara Pas. In “De afspraak op vrijdag” werd ze tegenover Bert Bultinck, hoofdredacteur van Knack, en arbeidseconoom Stijn Baert geplaatst om het te hebben over het beleid van de regering rond tewerkstelling. Ze gaf rustig, meestal glimlachend, een demonstratie van haar grondige kennis van het onderwerp. De twee heren waren zichtbaar verrast door haar competentie en konden haar nooit tegenspreken. Pas kon het debat dan ook helemaal naar zich toetrekken.

Tewerkstellingsbeleid is geen onderwerp waarmee het Vlaams Belang ooit veel stemmen zal winnen, maar Pas, steeds meer de ‘grande

“Groen”, “socialistisch”, “christendemocratisch”, “Vlaams-nationaal”, “liberaal”, …: alle partijen mogen zelf het adjectief kiezen waarmee de media hen aanduidt.

De enige partij die dat niet is gegund is, is het “extreemrechtse” Vlaams Belang. De Wever heeft niet alleen ongelijk door die giftige etikettering en onterechte associatie met totalitaire ideologieën over te nemen (hij noemde de opvattingen van het Vlaams Belang trouwens in één adem met het communisme).

Hij vergist zich ook als hij denkt dat die strekking geen toekomst heeft.

Het momentum rond Zemmour kan nog steeds stilvallen, maar de snelheid van zijn opmars en de groeiende paniek bij het bestel en de andere kandidaten tonen nu al aan hoezeer de Fransen snakken naar iemand die hun standpunten op moedige, maar ook intelligente en beschaafde manier kan vertolken.

Het is bij ons niet anders. Velen hadden hun hoop gesteld op De Wever. We zagen in hem een Zemmour voor we ooit van Zemmour hadden gehoord. Hij lijkt nu echter de andere kant op te gaan. Het meest valt dat op in de houding ten aanzien van de islam. Zemmour verkondigt heel wat moedige standpunten, maar dat over de islam is datgene waarmee hij door het publiek het meest wordt geassocieerd.

In zijn debat tegen de uiterst linkse kandidaat Jean-Luc Mélenchon, het tweede meest bekeken programma ooit voor de Franse zender BFMTV, was hij duidelijk: “De islam is strijdig met de waarden van Frankrijk.”

Hij probeert geen handigheden door het over “islamisme”, “islamitisch extremisme” of “salafisme” te hebben. Neen, hij heeft het over de islam op zich. Hij zegt het zonder haat, zonder demagogie, zonder de bedoeling te provoceren. Het zijn de woorden van een messcherpe analist die de waarheid niet kan ontkennen of wil verzwijgen, in een echo van “Ik sta hier, ik kan niet anders” van Luther.

De Wever komt echter steeds meer buiten met een verhaal waarin hij de Vlaamse identiteit en de islam denkt te kunnen verzoenen. Wat hij nu verder heeft uitgewerkt in zijn boek met de Gentse imam Benhaddou, liet hij eerder al eens verstaan met een voorbeeld: “Ik hoop dat het niet gebeurt, maar de hoofd-

doek kan ooit deel uitmaken van de Vlaamse identiteit.” Ikzelf geloof met hem dat cultuur en identiteit altijd in beweging zijn, maar ik zal een cultuur die buitenlandse symbolen van achterlijkheid noodgedwongen heeft overgenomen niet meer als Vlaams beschouwen. Dat zal het moment zijn dat de culturele omvolking een onomkeerbaar feit is.

Zemmour wil vermijden dat heel Europa als het Antwerpen van De Wever wordt De juiste afspraak Ik probeer de bewuste blindheid van De Wever voor de gevolgen van de islamisering te begrijpen. Ik zie dan een burgemeester van een stad waar reeds een vijfde van de bevolking moslim is en meer dan de helft van de kinderen ingeschreven in het stedelijk onderwijs islamleer volgen. Het is overduidelijk waar dit heen gaat. Antwerpen islamiseert, maar het is gemakkelijker jezelf wijs te maken dat dit geen onoverkomelijk probleem is, dan een strijd aan te gaan die je niet denkt te kunnen winnen. De Wever hoopt burgemeester te kunnen blijven van een stad waar de illusie van een integreerbare islam op korte termijn de vrede bewaart, terwijl verdere islamisering kan genegeerd worden. Zemmour daarentegen wil net vermijden dat heel Europa als het Antwerpen van De Wever wordt. Dat is geen klein verschil.

De afspraak met de geschiedenis die De Wever heeft gepland voor 2024 blijkt intussen een fata morgana. Hij krijgt de PS nooit mee, hij krijgt zelfs de Vlaamse partijen niet meer mee voor een staatshervorming. De enige afspraak met de geschiedenis die De Wever nog kan krijgen, is een mogelijke Vlaamse regering met het Vlaams Belang in 2024. De Chinese muur tussen zijn partij en het Vlaams Belang bestaat alleen in zijn verbeelding, zeker wat het electoraat betreft. De afstand is minstens kleiner dan met andere partijen. Zeker de partij die de facto op federaal niveau in een cordon is geplaatst, niet omwille van de staatshervorming, maar van de ideologische onverteerbaarheid voor links Wallonië, zou dat moeten beseffen.

Ik blijf optimist. Ik blijf hopen dat De Wevers uitsluiting van dat scenario enkel een electorale zet is, een poging zijn centrumkiezers niet te vervreemden en zijn rechtse kiezers de nutteloosheid van een stem voor het Vlaams Belang aan te praten. Het valt echter te betwijfelen of dat laatste veel effect zal hebben op kiezers die weggaan omdat ze net overtuigd zijn geraakt van de nutteloosheid van een stem voor de N-VA. JURGEN CEDER

3

Realiteit haalt Vivaldi snel in

DE WEEK

Televisiemaker Bart De Pauw verschijnt voor de correctionele rechtbank van Mechelen. Hij wordt beschuldigd van belaging en overlast door gebruik van elektronische communicatiemiddelen. Het vonnis wordt eind november verwacht.

© PHOTONEWS

Een 37-jarige Deense bekeerling tot de islam doodt mensen in het Noorse stadje Kongsberg. Aan13 OKT vijf vankelijk werd gedacht aan een terroristisch motief, 2 0 2 1 maar de politie trekt dat steeds meer in twijfel. Er wordt nu eerder in de richting van geestesziekte gedacht. Zo zou de verdachte zijn bekering helemaal niet zo serieus nemen. Ook werd aanvankelijk bericht dat hij zijn slachtoffers met een pijl en boog doodde, terwijl intussen blijkt dat het om een ander ‘scherp object’ gaat.

© PHOTONEWS

Actueel

21 OKTOBER 2021

Voor het eerst is iemand in België veroordeeld wegens het plaatsen van memes. Het gaat om een vrouw, gekend bij OCAD, die racistische en anti2 0 2 1 semitische video’s en memes op sociale media deelde. De correctionele rechtbank van Turnhout veroordeelde haar tot zes maanden cel met uitstel voor drie jaar en 320 euro boete.

14 OKT

Heel wat arbeiders in Italië, met name in strategische sectoren zoals havens en het vrachtvervoer, leggen het werk neer en zetten blokkades op uit 2 0 2 1 protest tegen de invoering van een coronapas.

Hoewel het land een relatief hoge vaccinatiegraad heeft, wil de regering de strengste coronaregels van Europa invoeren om de laatste 3,8 miljoen niet-gevaccineerde werknemers te laten vaccineren.

15 OKT

© PHOTONEWS

De 69-jarige David Amess, een Engels conservatief parlementslid, werd doodgestoken tijdens een burgerraadpleging in een methodistische kerk in zijn kiesdistrict. De dader is een 25-jarige moslim van Somalische afkomst.

Men vermoedt een terroristisch motief. In het verleden had hij deelgenomen aan een preventieprogramma tegen extremisme.

Frankrijk herdenkt de moord op leerkracht Samuel Paty, die exact één jaar geleden plaatsvond. Hij werd onthoofd door een Tsjetsjeen omdat hij Mohammed2 0 2 1 cartoons had getoond tijdens de les. Er waren herdenkingsplechtigheden in zijn woonplaats Val-d'Oise, in Yvelines - waar hij lesgaf - en in het Élysée. Een plein tegenover universiteit de Sorbonne werd omgedoopt tot het Samuel Patyplein.

16 OKT

Een Brusselse cafébaas wordt door een klant neergestoken na een discussie over het Covid Safe Ticket. De dader moet over enkele weken voor de rechtbank verschijnen.

In Haïti heeft een gewapende bende een 17-tal missionarissen en hun familieleden 17 OKT Amerikaanse ontvoerd. Onder de ontvoerden zouden zich ook 2 0 2 1 kinderen bevinden. Het Caraïbische eiland wordt de jongste jaren steeds meer geteisterd door chaos en bendegeweld.

Het personeel van aanmeldcentrum Klein Kasteelin Brussel onderneemt een 24-uren-staking.

18 OKT tje België kampt met een nieuwe asielcrisis en de mede2 0 2 1 werkers van Fedasil zijn niet meer in staat om de asielzoekers op te vangen. Er is zowel een personeels- als een plaatstekort.

19 OKT

2021

Het sociaal conflict bij Lidl lijkt opgelost. Vakbonden en directie hebben een voorakkoord bereikt over een nieuwe cao. Het personeel staakte sinds vrijdag in heel wat winkels uit protest tegen de hoge werkdruk.

Staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker (Open Vld) tijdens de voorstelling van het begrotingsakkoord

Er was aan het einde van het Kamerdebat en de vertrouwensstemming vorige week zelfs een beetje euforie te merken bij de coalitiepartijen van de regering-De Croo. Niemand had immers echt gedacht dat een reeks hervormingen zou worden afgeklopt samen met een begrotingsopmaak. Alleen zal snel blijken dat het hier om een mager akkoord gaat.

Na één jaar aan de macht heeft Vivaldi een beperkte verdienste gehad: de ideologische tegenstellingen werden tijdens het Kamerdebat voor het eerst sinds lang op scherp gesteld. Met aan de ene kant de uitgesproken rechtse oppositie van N-VA en Vlaams Belang en aan de andere die van de PTB/PVDA, die er nog altijd in slaagt de PS in de gordijnen te jagen. Wellicht was er ook wat meer ambiance in het parlementair halfrond omdat de regels van corona wat waren versoepeld en er meer verkozenen aanwezig konden zijn.

De tv-show die het spel tussen meerderheid en oppositie eigenlijk is, mag echter niet doen vergeten dat de regering-De Croo na nachtenlang onderhandelen eigenlijk een mager akkoord heeft afgesloten. Daarbij zal de realiteit de soms euforische Vivaldisten snel inhalen. Men hoeft trouwens niet te hard van stapel te lopen.

Lagere groei fnuikt begrotingssanering De federale regering legt een weinig indrukwekkend begrotingstraject voor. Het begrotingstekort zal de komende jaren rond de 4 procent blijven hangen. De oorzaak ligt vooral bij de overheidsuitgaven, die met 55 procent van het bbp historisch hoog blijven. Er lijkt geen ambitie om te dalen naar de belangrijke pre-coronagrens van 50 procent van het bbp. Uiteraard heeft de regering-De Croo een zekere marge gekregen van de Europese Commissie, die pas vanaf de herfst van 2022 van plan is nauwer toe te zien op de begrotingsdiscipline.

Maar het zou wel eens kunnen dat dat vroeger gebeurt. In Duitsland is de leider van de liberale FDP, Christian Lindner, op weg om de nieuwe minister van Financiën te worden. Hij heeft al duidelijk gemaakt dat het gedaan moet zijn met het lakse begrotingsbeleid zoals tijdens de coronaperiode.

Een tik op de Belgische vingers kan er dus sneller komen dan gedacht, zeker wanneer de groeivooruitzichten tegenvallen.

Staatssecretaris voor Begroting

Eva De Bleeker (Open Vld) hoopt er bijvoorbeeld op dat de sterke economische groei voor voldoende overheidsinkomsten zorgt, zodat het deficit voor een deel vanzelf daalt. Dat kan ijdele hoop blijken. Akkoord, de economie herstelt dit jaar zeer sterk: met een groei van 5,7 procent in 2021 en meer dan 3 procent volgend jaar. Maar ondertussen komen er al waarschuwingen van economen. Door de gestegen grondstofprijzen en de hogere inflatie zou de groei in het laatste kwartaal van dit jaar wel eens minder hoog kunnen uitvallen. Er doen allerlei cijfers de ronde, maar laten we er even van uitgaan dat de totale groei in 2021 een procentpunt lager ligt dan gedacht. Niet zo’n groot verschil, zou een mens denken. Dat klopt niet. 1 procent minder groei is 4,8 miljard euro minder welvaartscreatie. Met een overheidsbeslag van 50 procent in België betekent dit dat de staat 2,4 miljard euro minder dan verwacht zou binnenkrijgen. En laat dat net het bedrag van de sanering zijn die de Vivaldi-coalitie vorige week afklopte. Kortom, de inspanning voor 2022 is daarmee al teniet gedaan. Het toont aan dat de voorspellingen en projecties zoals zo vaak op drijfzand zijn gebouwd.

Hetzelfde geldt blijkbaar voor de voorspellingen over banencreatie. De federale regering heeft het over 21.000 extra banen in 2022. Volgens het Planbureau fel overdreven. 13.000 is een maximum.

Extra belastingen in het verschiet De minder rooskleurige budgettaire vooruitzichten willen zeggen dat er bij een begrotingscontrole in de lente van 2022 een ernstige bijsturing zal nodig zijn. Door te besparen op de uitgaven? Dat zal niet gebeuren. Er komen dus nieuwe taksen aan.

Georges-Louis Bouchez, voorzitter van de Franstalige liberalen van de MR, mag zich dan wel op de borst kloppen dat hij een aantal belastingverhogingen heeft tegengehouden, zijn blijdschap zal

van korte duur zijn. Zijn trofee dat het fiscaal voordeel op de tweede woning behouden blijft, zal snel onder vuur komen te liggen.

En dan hebben we het nog niet over andere belastingen die nu niet op tafel lagen, maar door de linkerflank van Vivaldi nog niet opgegeven zijn. Zoals het minder fiscaal aantrekkelijk maken van het pensioensparen. En men kan er gif op innemen dat de vliegtaks, die nu slecht in elkaar zit, nog wordt bijgestuurd zodat ze in overeenstemming is met de internationale fiscale regels.

"Bouchez mag zich dan wel op de borst kloppen dat hij een aantal belastingverhogingen heeft tegengehouden, zijn blijdschap zal van korte duur zijn. " Symboolpolitiek rond langdurig zieken En wat zal er gebeuren met de aangekondigde arbeidsmarkthervormingen en opvolging van langdurig zieken? De eerste dossiers worden voor verdere afhandeling doorverwezen naar de sociale partners. Daar valt dus weinig of niets van te verwachten.

De arbeidsmarkthervormingen komen in een sociaaleconomisch sterfhuis terecht.

De aanpak van de langdurig zieken stelt niet zoveel voor, maar opent het debat over de activering van die toenemende groep (bijna 500.000) inactieven. Er wordt op een voorzichtige manier gesproken over sancties. Alleen heeft PSvoorzitter Paul Magnette dinsdag in La Libre Belgique al gezegd dat er van sanctionering van langdurig zieken die een baan weigeren geen sprake kan zijn. We zitten dus in de totale symboolpolitiek.

Deze ‘hervorming’ wordt wellicht een slag in het water. De realiteit, namelijk dat een door extreemlinks opgejaagde PS niets durft, haalt de coalitie van socialisten, liberalen, groenen en CD&V ook hier in.

4

Binnenland

21 OKTOBER 2021

Elisabeth kan ook B&B in Zuid-Afrika openen als ze dat wil

“Dat is de enige vrijheid die is voorbehouden voor de vermoedelijke troonopvolger die de eed voor de verenigde Kamers (Kamer en Senaat dus) nog niet heeft afgelegd”, verduidelijken juristen Robert Senelle en zijn medeauteurs in het “Handboek voor de koning”.

Anders gesteld: als Filip overlijdt of troonsafstand doet, is het niet automatisch aan Elisabeth. Neen, de troon is dan vacant en er wordt eerst aan haar gevraagd of ze koning (koningin bestaat niet volgens de grondwet) wil worden. Misschien wil ze wel liever een B&B in Zuid-Afrika openen.

Natuurlijk en wettig nakomelingschap Een andere vraag is of ze wel aan de voorwaarden voldoet om staatshoofd te worden. In de Grondwet is artikel 85 duidelijk: “De grondwettelijke macht van de koning gaat bij erfopvolging over op de natuurlijke en wettige nakomelingschap, in de rechte lijn, van Z.M. Leopold, Joris, Christiaan, Frederik van Saksen-Coburg en volgens eerstgeboorterecht.”

De troonopvolger moet dus een natuurlijk én wettig kind zijn van de huidige koning. Aan beide voorwaarden moet tegelijk voldaan zijn. Maar wat indien Elisabeth op kunstmatige wijze verwekt werd via invitrofertilisatie (ivf), zoals Alberts adviseur bij Laurent, Noël Vaessen, beweert? Is dat natuurlijk? De meeste experten denken dat dit geen obstakel vormt om koning te worden.

“Die tekst [artikel 85] is geschreven in 1831, ivf en dat soort toestanden waren volstrekt onbekend”, zegt professor Paul Van Orshoven. “‘Natuurlijk’ komt van ‘natuur’, dat wil zeggen ‘biologisch’ of

‘bloedverwant’. Bloedverwantschap staat tegenover aanverwantschap (echtgenoten en schoonouders en zo) en adoptieve verwantschap, en aangezien het over kinderen gaat, wordt dus meer concreet het onderscheid gemaakt met adoptieve verwantschap. En als je het mij vraagt, in die zin is ivf ook ‘natuurlijk’.”

Troon behoort toe aan de natie “Met natuurlijke afstamming heeft men in de eerste plaats een adoptie willen uitsluiten, want dat is wel een wettige afstamming”, zegt jurist Jan Ghysels. “Dat berust op de reden dat de troon niet toebehoort aan de vorst, maar aan de natie.

Als de vorst geen opvolger heeft, komt het hem niet toe er zelf een te kiezen. Bij een adoptie zou dat het geval zijn. Daarom dat de grondwet ook een procedure voorziet voor het geval de troon onbezet is. Dat ‘natuurlijk’ in vitro zou uitsluiten, lijkt mij in beginsel onjuist. In een evolutieve betekenis is er niets mis met de natuur een handje helpen. Zolang het daarbij blijft natuurlijk.

Het sperma mag dus niet afkomstig zijn van een donor, want dan regelt de vorst weer zijn opvolging.”

Volgens Ghysels is er ook met de wettige afstamming een probleem omdat het onderscheid tussen natuurlijke en wettige kinderen niet langer geoorloofd is: “Meestal koppelt men daar de zonen van Blanche barones de Vaughan aan vast. Maar dat was van voor het EVRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens) en in het recht kan niet zomaar ‘gehineininterpretierd’ worden. Volgens mij waren die kinderen wel wettige afstammelingen, want Leopold II is op zijn sterfbed met Blanche getrouwd in het bijzijn van verschillende ministers. Dat is dan gewettigd door het huwelijk, want er waren geen beletsels. Ten onrechte wordt voorgehouden dat de grondwet huwelijksvoorwaarden stelt.”

THIERRY DEBELS

ECONOMISCHE ZAKEN

Het debat rond langdurig zieken is een symbooldebat, voorlopig Het is al langer een probleem op onze arbeidsmarkt: mensen die niet aan de slag zijn, komen in het systeem van langdurige ziekte (meer dan één jaar arbeidsongeschikt) terecht. Momenteel zijn ze met bijna 500.000.

Daarnaast zijn ook nog ongeveer 300.000 mensen minder dan een jaar arbeidsongeschikt. De kostprijs voor dit stelsel van inactieven loopt op tot 12 miljard euro per jaar.

Dat is meer dan voor alle werkloosheidsuitkeringen samen.

Andere routes In die groep van langdurig zieken zitten veel mensen die effectief sukkelen met de gezondheid. Maar het is ook geweten dat dit stelsel eigenlijk een ontsnappingsroute aan het worden is voor een toenemende groep werknemers die de arbeidsmarkt vroeger willen verlaten. In het verleden vertrokken zij via het stelsel van brugpensioen of vervroegd pensioen. De toegang tot die stelsels is de voorbije jaren verstrengd, met als gevolg dat men naar andere routes zoekt. Met succes. Meermaals hebben arbeidsmarkteconomen erop gewezen dat er daarom nood is aan een hervorming van het stelsel van de langdurig zieken. Door een gerichte opvolging slaagt men er bijvoorbeeld in Nederland en Duitsland wel in om die mensen opnieuw naar een job te loodsen.

Het inspireerde de regering-De Croo om gekoppeld aan de begrotingsbesprekingen een aantal hervormingen in de steigers te zetten. Dit staat inderdaad niet los van de overheidsfinanciën, want een succesvolle heractivering van de langdurig zieken zorgt voor minder uitgaven voor uitkeringen en meer geld dankzij belastinginkomsten.

Concreet zouden langdurig zieken sneller dan vroeger bevraagd worden over hun terugkeer naar de werkvloer. Elke langdurig zieke zal na tien weken worden uitgenodigd om een vragenlijst in te vullen, op basis waarvan bekeken zal worden of het nuttig is om die persoon al te gaan begeleiden. Wie die lijst niet invult, zal opnieuw gecontacteerd worden. Na verschillende weigeringen zal een sanctie worden opgelegd: zij zullen dan 2,5 procent van hun ziekte-uitkering verliezen.

Daarnaast is er sprake van een zogenaamde responsabilisering van alle actoren: artsen, ziekenfondsen, de regio’s, werknemers

én werkgevers. Ook zij zouden financieel bestraft moeten worden indien er onvoldoende werk wordt gemaakt van activering van langdurig zieken. Werkgevers met een hoog aantal langdurig zieken zouden 2,5 procent van de loonmassa van één kwartaal moeten betalen als een soort van boete.

Geen revolutie Eerlijk is eerlijk: de Vivaldi-regering zet meer stappen dan de centrumrechtse regering-Michel om de stijging van het aantal langdurig zieken terug te dringen. De Zweedse coalitie raakte niet verder dan reintegratietrajecten bij de arbeidsarts en de ziekenfondsen.

Maar het zou fout zijn te denken dat er zich nu een revolutie voordoet. Wat nu gebeurt, is een zeer beperkte en voorzichtige aanzet.

Meer niet. Het zal lang wachten zijn vooraleer de cijfers van de langdurig zieken echt dalen en er zal meer nodig zijn dan deze symboolmaatregelen. Dit betekent concreet strengere sancties en nog meer opvolging.

Plus extra duidelijkheid over wat men onder responsabilisering van de actoren verstaat.

Terwijl de sanctie voor de ondernemingen al sterk lijkt uitgewerkt, schijnen de voorgestelde sancties voor andere betrokkenen op dit moment eerder symbolisch. Hoe gaat men de VDAB en de Waalse en Brusselse tegenhangers Forem en Actiris sanctioneren als ze niet voldoende aandacht hebben voor de herintegratie van langdurig zieken? Zal men het budget verlagen?

Wat de voorbije week gebeurd is, lijkt een kopie van het Generatiepact uit 2005, toen de paarse regering-Verhofstadt met veel poeha aankondigde maatregelen te nemen om de loopbanen te verlengen en stelsels van vervroegde uittreding minder aantrekkelijk te maken. In de praktijk stelde dat Generatiepact niet veel voor en onder andere het aantal bruggepensioneerden daalde amper. Maar het was het begin van een bewustwording die pas vijf jaar later leidde tot echte hervormingen.

Ondertussen is het systeem van brugpensioen aan het uitdoven. 15 jaar na de eerste aanzet tot hervorming dus. Met de langdurig zieken zal het ook zo’n processie van Echternach worden.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

INSTRUMENTEN VOOR INZICHT

Het is een van de meest opvallende beslissingen van het nachtelijk begrotingsoverleg van vorige week. De federale regering wil de langdurig zieken opnieuw naar de arbeidsmarkt loodsen. Zij het zeer voorzichtig. Dit is een flauwe aanzet. Meer niet.

Terugval naar het gemiddelde

“Extreme situaties hebben de neiging zich te normaliseren” Toen Daniel Kahneman, psycholoog en Nobelprijswinnaar, een lezing hield waarin hij de stelling verdedigde dat je betere prestaties krijgt als je mensen beloont wanneer ze het goed doen, dan door ze te bestraffen wanneer ze het slecht doen, werd hij tegengesproken door een vlieginstructeur van het Israëlische leger. Die legde uit dat het zijn ervaring was dat lof voor een goede prestatie meestal wordt gevolgd door een slechtere prestatie en dat kritiek net tot betere prestaties leidt.

Kahneman moest hem en zijn collega’s, die zijn verhaal beaamden, het principe van de terugval naar het gemiddelde uitleggen. Je gaat iemand straffen wanneer die het ongewoon slecht doet. Hij zal daarna waarschijnlijk beter doen, of je hem straft of niet. Omgekeerd geef je een beloning aan iemand die het uitzonderlijk goed doet. Ook die zal de volgende keer waarschijnlijk een meer gemiddelde prestatie neerzetten, onafhankelijk van de aanmoediging.

Kaartleggers Op zich is de terugval naar het gemiddelde een zeer eenvoudig en evident principe, maar blijkbaar gaan we er intuïtief niet altijd goed mee om.

Dat blijkt vooral in de geneeskunde. Als je 40 graden koorts hebt, zal dan de dag nadien de koorts zijn gedaald of gestegen? De kans is uiteraard veel groter dat die zal dalen, maar toch zullen we denken dat het het medicijn is dat ons heeft geholpen.

“Geneeskunde is de kunst om mensen bezig te houden terwijl de natuur hen geneest”, schreef Voltaire. Zijn oordeel is te hard en zeker niet geldig voor het grootste deel van de moderne geneeskunde, maar ook de huisdokters onder onze lezers zullen moeten toegeven dat ze soms iets voorschrijven om een patiënt tevreden te stellen, terwijl ze weten dat hij uit zichzelf beter zal worden.

Dokters doen dat met goede bedoelingen, maar ons slecht begrip van de terugval naar het gemiddelde kan ons ook aanzetten tot geloof in kaartleggers, helderzienden of gebedsgenezers, omdat we daar meestal een beroep zullen op doen op een dieptepunt in ons leven en daarna ons natuurlijk herstel aan hun advies zullen toeschrijven.

O ja, de terugval naar het gemiddelde is enkel een statistische waarschijnlijkheid, geen zekerheid. Als je 40 graden koorts hebt, moet je áltijd naar de dokter gaan.

JURGEN CEDER

© PHOTONEWS

Prinses Elisabeth is gestart in Oxford. Dat zou komen omdat er in Vlaanderen geen goede universiteiten zijn. Over haar wordt er ook steevast geschreven en verteld dat zij zeker de volgende koning(in) wordt. Maar prinses Elisabeth is niet verplicht om koningin te worden. De vermoedelijke troonopvolgster heeft altijd de mogelijkheid om af te zien van de kroon als die haar wordt aangeboden.

Binnenland

21 OKTOBER 2021

Gent wil niet weten van eigen bijdrage voor inburgeraars

5

Sommige steden, zoals Gent, denken eraan om de eigen bijdrage die binnenkort door de Vlaamse overheid van inburgeraars gevraagd wordt, deels of geheel terug te betalen. Het Vlaams Belang spreekt van “een totaal fout signaal”.

De Vlaamse regering besloot na 2019 om van inburgeraars een bescheiden financiële bijdrage te vragen om een deel van de kosten van hun inburgeringstraject te dekken. Het totale kostenplaatje van zo’n traject bedraagt circa 4.500 euro per persoon. De bijdrage die gevraagd zal worden bedraagt vier keer 90 euro, of 360 euro in totaal. Wie pertinent weigert om cursussen te volgen, kan ook beboet worden. Deze boetes zouden kunnen oplopen tot duizenden euro’s.

Onnodige drempel Zeker twee gemeenten zouden nu echter van plan zijn om de eigen bijdrage van 360 euro van de inburgeraars alsnog geheel of deels terug te betalen, als het nieuwe inburgeringsdecreet in werking treedt. In Gent overweegt het bijzonder comité voor de sociale dienst om een financiële tussenkomst te voorzien. Ook in Herentals zou men werken aan een regeling om de kostprijs minstens voor de helft op te vangen.

In Gent, waar momenteel zo’n 1.500 migranten een inburgeringscursus volgen, is het schepencollege allerminst enthousiast over de Vlaamse plannen. “De beslissing is nog niet genomen, maar het klopt dat ik de inschrijvingskost een onnodige drempel vind”, zegt schepen van Ge-

lijke Kansen Astrid De Bruycker (Vooruit) in Het Laatste Nieuws. “Het is enorm belangrijk dat nieuwe Gentenaars Nederlands leren. Het is een toegangsticket tot de arbeidsmarkt, het onderwijs en bij uitbreiding de samenleving.”

“Voor zo’n 500 leerlingen stelt de vraag rond terugbetaling zich niet”, zegt De Bruycker. “Zij hebben bijvoorbeeld een leefloon of krijgen andere tegemoetkomingen van het OCMW. In dat geval moeten wij als Stad verplicht tussenkomen. Ettelijke tienduizenden euro’s worden dus op ons afgewenteld. Geld dat vroeger van Vlaanderen kwam. Dat net de partijen die zo hard hameren op inburgering financiële drempels opwerpen, gaat mijn petje te boven.”

“Totaal fout signaal” Vlaams Belang-fractieleider in het Vlaams Parlement Chris Janssens spreekt van “een totaal fout signaal”. “Op deze manier krijgen immigranten weer het signaal dat hier alles gratis is. De werkende Vlaming blijft daarentegen de dupe en moet alles betalen”, aldus Janssens.

Janssens vindt de gevraagde bijdrage van 360 euro bovendien ‘peanuts’. “Zoals wij al meermaals opmerkten, is dit te weinig, want een inburgeringstraject kost 4.500 tot 4.600 euro en dus ook na de invoering van de retributie moet de belastingbetaler - die nooit om massa-immigratie

heeft gevraagd - nog steeds meer dan 90 procent van deze kost ophoesten”, klinkt het.

Volgens Janssens kan Vlaanderen beter een voorbeeld nemen aan Duitsland of Denemarken, waar er meer dan 1.100 euro eigen bijdrage aan inburgeraars gevraagd wordt. “Voor ons moet het bijna-gratisbeleid voor immigranten op de schop, net zoals dat voor onze eigen mensen niet bestaat”, aldus Janssens.

Afraden De Vlaams Belanger drong er vorige week dinsdag in het Vlaams Parlement bij minister voor Binnenlands Bestuur en Inburgering Bart Somers (Open Vld) op aan om op te treden gemeenten die het bedrag willen terugbetalen. De minister verklaarde de terugbetaling te zullen afraden, maar voegde eraan toe dat hij het niet kon verbieden.

Zelf denkt Somers aan de piste om inburgeraars, die moeite hebben het bedrag op te hoesten, vrijwilligerswerk te laten doen. “Op die manier blijft het rechten- en plichtenverhaal, waar ik ook sterk in geloof, overeind en hellen we niet over naar een situatie waarbij men bij het Sociaal Huis langsgaat om die kosten in te vullen”, zei Somers.

PIETER VAN BERKEL

WOKE VAN DE WEEK Iedere week selecteren we de meest opvallende uitingen van woke gedachtegoed in deze contreien

Studentenverenigingen ULB verbieden naaktheid Waar links en links-liberalen jarenlang streden voor seksuele bevrijding, lijken ze dit de laatste tijd steeds vaker te bekampen onder invloed van woke ideeën. Zo verbood de Université Libre de Bruxelles (ULB) deze week alle naaktheid op studentikoze activiteiten.

Sommigen stellen weleens dat er niet alleen opmerkelijke gelijkenissen zijn tussen de ergste uitwassen van het 17de-eeuwse puritanisme en de huidige woke-gekte, maar dat er ook een direct oorzakelijk verband bestaat tussen de twee. Het zou meteen een handige verklaring zijn voor het feit dat het fenomeen zo goed gedijt in cultureel calvinistische landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Nederland.

Folklore Dezer dagen herontdekken ook Belgische universiteiten de puriteinse mores. Zo besloot de ULB om samen met studentenverenigingen het charter aan te passen om naaktheid te verbieden tijdens alle officiële activiteiten van studentenverenigingen.

Verschillende traditionele studentikoze activiteiten, zoals de studentendopen en schachtenverkopen, liggen al langer onder vuur. De tragische dood van Sanda Dia gaf deze trend een extra impuls. Daarnaast duiken er ook steeds regelmatiger getuigenissen in de media op van handelingen die grenzen aan seksueel misbruik, of deze grens overschrijden.

Toen de afgelopen week op sociale media beelden opdoken van naakte ULB-studenten die seksuele handelingen nabootsen, dacht men opnieuw munitie gevonden te hebben die onder deze laatstgenoemde categorie van seksueel misbruik valt.

Alleen bleek het niet eens om een doopactiviteit te gaan, maar om een folkloristische activiteit waarbij de voorzitters van verschillende verenigingen kledingstukken uitwisselen. Het ging telkens om oudere studenten, die vrijwillig samenkwamen zonder enige vorm van dwang. Die nuance mocht echter niet baten. De ULB besloot alsnog bloot in de ban te doen.

PIETER VAN BERKEL

Voorzitter Moslimexecutieve wil geen subsidies meer

BRUSSEL

VRT gaat ervan uit dat gascentrales binnen twee maanden gebouwd kunnen worden

VRT NWS, de nieuwssite van de Vlaamse openbare omroep, pakte maandagmiddag uit met een opvallende titel: “Na geweigerde vergunning gascentrale Tessenderlo: zal er genoeg (betaalbare) elektriciteit zijn voor de winter?”

De VRT leek er dus van uit te gaan dat de gascentrales waar minister van Energie Tinne Van Der Straeten momenteel vergunningen voor aanvraagt al binnen twee maanden gebouwd kunnen worden en actief zullen zijn.

Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) weigerde vorige week een omgevingsvergunning toe te kennen voor de bouw van een gascentrale in Tessenderlo.

Ze deed dat ook al voor zo'n centrale in Dilsen-Stokkem. Daar zijn drie redenen voor, zegt minister Demir. “Ten eerste is de ministeriële instructie rond stikstof verkeerd toegepast: men heeft ammoniak en stikstofoxide (NOx) samengeteld, en dat mag men

maar beperkt doen.” De gascentrale in Tessenderlo zou zorgen voor een ammoniakuitstoot van 100.000 kilogram per jaar. “Dat is immens veel”, aldus Demir.

De tweede reden voor de weigering van de vergunning is dat de impact op het milieu enkel berekend is op de nieuwe gascentrale, “terwijl de Raad voor Vergunningsbetwistingen zegt dat je ook de impact voor de al bestaande gascentrale moet berekenen”, stelt Demir. Tenslotte gaf ook drinkwatermaatschappij Waterlink een ongunstig advies, omdat men afvalwater in het Albertkanaal wilde lozen.

WANNES NEUKERMANS

6

Politiek

21 OKTOBER 2021 © PHOTONEWS

NIEUWS UIT DE WETSTRAAT Niets nieuws onder de zon 34 uur lang duurden ze, de zogenaamde begrotingsdebatten. Nu ja, iedereen van meerderheid en oppositie bracht zijn eigen waarheid en inzichten, niet om ‘de overkant’ te overtuigen, maar wel om de onvolkomenheden, onvolledigheden en vooral de contradicties en inconsequenties in elkaars betoog tegen het licht te houden. Of elkaar vliegen af te vangen en wat sneren te geven. En natuurlijk om het eigen grote gelijk te onderstrepen. Zo gaat dat nu eenmaal, ook al staat de uiteindelijke stemming al van meet af aan vast. 81 ja-stemmers gaven het vertrouwen aan de regering, tegen 59 neen-stemmers. Er waren geen onthoudingen, maar wel 10 afwezigen. Dus voor 10 Kamerleden (6 uit de meerderheid en 4 uit de oppositie) kon het hen allemaal gestolen worden. Hun enige objectief is klaarblijkelijk ‘het einde van de maand’.

Of zouden er enkele een “Kaouakibi’tje” doen?

Wijzigende houding?!

Bij de aanvang van de regeringsverklaring was er al meteen een incident met de N-VA. Peter De Roover kondigde immers aan met zijn fractie de plenaire vergadering te zullen verlaten omdat hij het niet oorbaar vond dat premier De Croo eerder op de dag eerst de pers al had ingelicht. Hij vond dit getuigen van misprijzen van het parlement en een loopje nemen met de democratie. Prompt stapten ze dan ook op. Het leek vreemd dat de andere oppositiepartijen ook schande spraken over deze manier van doen van de premier, maar toch bleven zitten. Barbara Pas (VB), die met haar partij altijd al in de oppositie zat, zei voor de micro van Villa Politica het toch een vreemde houding van N-VA te vinden, zeker omdat er ook tijdens de eerste regering-Michel, waar N-VA deel van uitmaakte, geregeld persconferenties werden gegeven alvorens het parlement werd ingelicht.

Toen de N-VA-plaatsen leeg waren, trommelde een bij de pinken zijnde Tom Van Grieken (VB) zijn Kamerleden op om de leeggekomen plaatsen in te nemen. Er is immers nog altijd een aanwezigheids-corona-quorum geldig. Zijn fractie was dan ook op een zeker moment de grootste groep in de Kamer.

PS doet zijn zin Wie uit haar rol blijft vallen, is Kamervoorzitster Eliane Tillieux (PS).

Niet alleen blijft haar Nederlands ondermaats of past ze de spelregels aangaande spreektijd aan al naargelang het haar uitkomt, ze betoogde ook mee op de ‘klimaatmars’ van twee weken geleden. Daarmee verliet ze haar ‘neutrale positie’ als Kamervoorzitster. Meer nog: eigenlijk betoogde ze mee tegen haar eigen regering. Natuurlijk is een Kamervoorzitter altijd iemand met een politieke kleur, maar de traditie wil dat die dan even boven het politieke gewoel gaat staan. Met iemand als Tillieux - die geen parlementair verleden heeft, laat staan enige parlementaire cultuur - worden vaste gewoonten en geplogenheden op de helling gezet en schept men precedenten die zeker nog voor problemen en hevige discussies gaan zorgen in de toekomst.

Pot en ketel Op zeker moment stuurde de fractievoorzitster van Vooruit, Melissa Depraetere, een tweet de wereld in waarin ze een sneer gaf naar Peter De Roover van N-VA omdat hij niet meer aanwezig was tijdens het debat met de fractievoorzitters en op dat ogenblik ‘optrad’ in Terzake.

Een dag later gaf De Roover haar van hetzelfde laken een broek met een ironische tweet, want toen liepen de debatten ook nog door terwijl zij dan weer haar opwachting in de VRT-studio’s maakte.

Nattevingerwerk In een begroting staat normaal omschreven welke middelen men voor welke projecten of initiatieven zal besteden. Met andere woorden: men leest in een begroting wat er wordt uitgegeven en wat er binnenkomt. Toen aan staatssecretaris voor de Begroting Eva De Bleeker (Open Vld) werd gevraagd hoe het nu zit met de extra taksen voor vliegreizen van minder dan 500 kilometer, kwam ze niet verder dan te zeggen “dat ze nog gaan zien” hoe groot het bedrag zal zijn.

Premier Alexander De Croo tijdens het begrotingsdebat

Vijf opvallende momenten in het begrotingsdebat De Kamer van Volksvertegenwoordigers hield woensdag en donderdag een waar marathondebat van meer dan 24 uur over de federale begroting. Vijf opvallende momenten.

 Inscheeptaks: 2, 6, 20 of 66 euro?

Een van de nieuwe maatregelen van de regering-De Croo is de CO2-compensatie op korte vliegreizen van minder dan 500 kilometer. Hoewel de regering erop rekent dat deze minstens 30 miljoen euro zal opbrengen, was het bij aanvang van het debat nog compleet onduidelijk hoeveel de belasting zou bedragen. Verschillende leden van de meerderheid gaven dan ook tegengestelde verklaringen.

Volgens CD&V zou het om 1 tot 2 euro gaan, volgens MR om 5 tot 6 euro, Groen-vicepremier Petra De Sutter sprak van 20 euro en haar partijgenoot, energieminister Tinne Van der Straeten, wist het niet of deed alsof ze het niet wist.

Volgens oppositiepartij N-VA zal de werkelijke kostprijs nog heel wat hoger uitvallen dan al de hierboven vernoemde bedragen. Kamerlid Theo Francken vreest dan ook dat de concurrentie van Brussels Airport, de luchthaven van Zaventem, in het gedrang komt omdat de belasting enkel in België en niet in de rest van Europa geldt en korte afstandsvluchten voornamelijk in Vlaanderen aangeboden worden.

“De acht bestemmingen op Brussels Airport waren vorig jaar goed voor ruim 660.000 vliegbewegingen. Met een opbrengst van 30 miljoen euro betekent dat meer dan 45 euro toeslag per ticket”, aldus Francken. De N-VA’er verwees naar cijfers van tijdens de coronacrisis. Dus indien de regering rekening hield met een normaal jaar voor het luchtverkeer, zou de taks lager moeten uitvallen dan de 45 euro die door Francken werd aangehaald, ware het niet dat Brussels Airport mogelijk ook een transitvrijstelling zou verkrijgen. In dat geval zou de inschepingstaks maar liefst 66,67 euro per passagier bedragen, weet De Tijd.

 Langdurig zieken Wie langdurig ziek is en hardnekkig weigert om een vragenlijst in te vullen of te spreken met een terug-naar-werkcoördinator, dreigt in de toekomst een volle 2,5 procent van zijn of haar ziekte-uitkering te verliezen. Zo iemand zou dus 97,5 procent van de uitkering behouden. Werkgevers zullen dan weer 2,5 procent van de loonmassa moeten afstaan als ze veel meer langdurig zieken tellen dan gelijkaardige bedrijven.

Volgens N-VA stelt het activeringsbeleid van de regering met deze maatregel weinig voor. “U hebt van de PS, opgejaagd door de PTB, maar een povere buit binnengehaald. U blijft bij symboolpolitiek. Over enkele jaren zal blijken dat uw buit niets waard was”, zei Valerie Van Peel (N-VA) tegen minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit).

 PVDA versus PS Volg ons ook op

palnws.be

De Franstalige socialisten van de PS voelen al langer de druk vanop links door de PVDA/PTB. Ook in het begrotingsdebat lieten de communisten geen kans onbenut om de partijen te confronteren met ‘asociale maatregelen’, zoals de controles op langdurig zieken, die de PS volgens hen zouden hebben moeten slikken onder impuls van de Vlaamse socialisten.

Toen Vandenbroucke wilde antwoorden op de beschuldigingen van Raoul Hedebouw (PVDA), nam PS-Kamerfractieleider Ahmed Laaouej het

woord over om vervolgens hard uit te halen. “Ik hou niet van uw manier van aan politiek doen, die van elke maatregel of hervorming een karikatuur maakt”, zei Laaouej, om vervolgens het China-standpunt van de PVDA te viseren. De communisten weigeren de onderdrukking van de Oeigoerse moslimminderheid in China te veroordelen. “Ik dacht dat u een groot internationalist was, maar u bent een lafaard.”

“U bent een aardige vent, een lieverd. U voert shows op. Maar achter u zitten gevaarlijke ideologen die het stalinisme of het maoïsme niet hebben afgezworen”, aldus de PS’er. “Behalve blabla, kritiek leveren omwille van de kritiek, gebaren maken, wat doet u daarnaast eigenlijk, mijnheer Hedebouw? Uw partij is meer en meer de partij van de blabla.”

 Energieprijzen Om de stijgende energiefacturen enigszins te verlichten nam de regering een aantal maatregelen. Zo werd beslist om de uitbreiding van het sociaal tarief te verlengen tot het einde van het eerste kwartaal van 2022, plus een winterkorting van 80 euro. De federale heffingen op de energiefactuur worden omgevormd tot accijnzen, zodat ze kunnen dalen als de prijzen stijgen.

Vlaams Belang-Kamerfractieleider Barbara Pas geloofde er geen snars van. “In tegenstelling tot wat hier al gezegd en beweerd is vandaag, wordt er niets ondernomen om de energiefactuur voor iedereen betaalbaar te maken”, zei Pas. Ook de uitbreiding van het sociaal tarief zal volgens haar weinig zoden aan de dijk zetten.

“Ik weet dat liegen geen parlementair taalgebruik is, maar dit gaat toch wel in tegen het achtste gebod”, besloot Pas. “De energiefactuur moet worden aangepakt door de btw-verlaging die door verschillende meerderheidspartijen werd beloofd.

Ik denk dat Vooruit daar een breekpunt van had gemaakt. Ik vraag me af hoe Conner dat zal uitleggen aan kassierster Debora.”

 Groene woede Een heleboel gewichtige zaken kwamen niet aan bod in de regeerverklaring van de voorgaande dag. Zo werd er met geen woord gerept over kernenergie of de kernuitstap. Het thema kwam woensdag wel ter sprake, toen N-VA-Kamerfractieleider Peter De Roover ernaar verwees, wat leidde tot een welles-nietes-spel tussen hemzelf en Groen-fractieleider Wouter De Vriendt.

Het ontlokte een stevige repliek van onafhankelijk Kamerlid Jean-Marie Dedecker aan het adres van de groenen. “De groene woede moet via belastingen betaald worden door de modale burger.

Voor de windmolens aan land, biomassa en wat weet ik nog meer moet de burger 35 miljard euro ophoesten”, aldus Dedecker. “Nu wil u daarbovenop de kerncentrales sluiten en de belastingbetaler nog 4 miljard euro extra doen betalen voor gascentrales. U zou zich moeten schamen in plaats van de N-VA met de vinger te wijzen. Het is het wanbeleid van de voorbije 30 jaar dat nu moet betaald worden en waarvoor nog langer zal moeten betaald worden. Het enige wat u doet is anderen met de vinger wijzen, terwijl u groen, blauw of rood moet kleuren van schaamte.”

PIETER VAN BERKEL

Politiek

21 OKTOBER 2021

© PHOTONEWS

IN DE KIJKER

Barbara Pas

Bij de federale verkiezingen van 2007 stond ze al mee aan de kop van de Oost-Vlaamse lijst, want ‘de chef’ wilde haar in zijn ploeg van parlementairen, maar ook in de hogere partijstructuren. De verjonging moest langzaam maar zeker ingezet worden.

En het lukte. In 2014 en 2019 zou ze zelfs - telkens met succes - de lijst trekken. Ondertussen was ze van oktober 2009 tot maart 2012 ook nationaal voorzitter van de Vlaams Belang Jongeren. Sinds december 2012 is ze samen met Chris Janssens - een ander jong talent, maar dan in het Vlaams Parlement - bovendien nationaal ondervoorzitter van haar partij. Ze groeide in de politieke arena met grote snelheid door als dossierkenner en een te duchten tegenstander voor oude en jonge politici uit de andere partijen.

Staatshervorming, Grondwet, begroting, migratie, sociale zaken,… ze beheerst het allemaal. In de N-VA-wandelgangen wordt wel eens betreurd dat ze vanuit de Vlaamse Beweging niet bij hen is terechtgekomen…

Petra De Sutter (Groen)

Volgens Groen-vicepremier Petra De Sutter zijn alle regeringspartijen het min of meer eens over de voorstellen van haar partij. “Iedereen heeft het over de tegenstelling rood-blauw in deze regering”, zegt ze in De Standaard. “Wel, ik durf te zeggen dat wij de lijm zijn tussen die tegenstelling. Het valt me op dat er telkens consensus is over het nut van onze voorstellen. Er is discussie over de details, maar niet over de principes. Het gaat zelfs zover dat ik een socialistische voorzitter zich onlangs hoorde bekeren tot het ecosocialisme.”

Paul Magnette: alles moet wijken voor het klimaat © PHOTONEWS

Blitzcarrière

CITAAT VAN DE WEEK

“Wij zijn de lijm van de regering”

Wie haar vorige week vrijdag in “De Afspraak op Vrijdag” bij Ivan De Vadder bezig hoorde en zag met welke stijl en verve ze haar mening ventileerde over diverse ‘hangende problemen’ en politieke toestanden, kon daar - als vriend of als vijand in alle redelijkheid maar één conclusie uit trekken: Barbara Pas (40) is een politiek talent dat weet waarover ze het heeft.

Zelfs een anders botte Bert Bultinck - de hoofdredacteur van Knack - moest de duimen leggen én beleefd blijven tegen de voorname en welbespraakte Kamerfractie- en partijondervoorzitster van het Vlaams Belang.

Op de sociale media gonsde het nadien van de lofbetuigingen en het respect voor deze politica, die niet zelden ‘ministeriabel’ werd genoemd. In eigen rangen werd ze destijds al snel opgemerkt als iemand die mits het opdoen van ervaring ‘het nog ver kon schoppen’. Gerolf Annemans, toenmalig fractievoorzitter in de Kamer, staat erom bekend een neus te hebben voor gedegen talent dat zich in de Vlaamse Beweging ‘beweegt’. Zijn naaste medewerkers die hem altijd omringen en adviseren zijn daar de getuigen van. Barbara Pas was een van hen toen zij onmiddellijk na het behalen van haar universitair diploma van handelsingenieur in 2004 aan de slag kon op de Kamerfractie, waar ze zich onopvallend inwerkte in niet al te gemakkelijke sociaaleconomische en financiële dossiers.

7

Vlaamse Beweging Van huis uit kreeg ze haar Vlaamse reflex mee, want men ging naar de IJzerbedevaart (en later IJzerwake) en naar het zangfeest.

En in haar studententijd was ze actief in het KVHV. De stap naar het groeiende Vlaams Blok/Vlaams Belang was voor haar dan ook vanzelfsprekend, zelfs in het moeilijke jaar van het politieke proces in Gent. Toen ze dan Kamerlid werd in 2007, kwam ze langzaam, maar zeker op kruissnelheid. Haar dossierkennis werd aangevuld met haar welbespraaktheid, wat een cocktail van politiek vuurwerk garandeert. Op het spreekgestoelte, voor de tv-camera’s, in commissies en debatten is ze scherp, duidelijk, ad rem en combattief: een ijzeren vuist in een fluwelen handschoen, want haar minzaam karakter doet mensen spontaan naar haar niet mis te verstane boodschap luisteren.

Cordon sanitaire

Voor het openingscollege van Carl Devos twee weken geleden had Paul Magnette een kleine verrassing in petto: hoewel Franstalig België meer en meer in geldnood dreigt te komen, is een staatshervorming voor hem voorlopig geen prioriteit. België werkt overigens prima, zo wist hij de studenten nog te vertellen. Neen, Paul Magnette heeft andere zorgen aan zijn hoofd, namelijk de klimaatveranderingen, en daarvoor moet al de rest wijken.

Ondertussen timmert ze onverstoord verder aan de weg, in de Kamer, in haar partij en ook in Dendermonde, waar ze al jaren gemeenteraadslid is. Met Tom Van Grieken hoopt ze dat in 2024 het cordon sanitaire sneuvelt, waarbij het zeker zaak zal zijn om kaders en mandatarissen, maar ook ondersteunende medewerkers te scholen en voor te bereiden. Beslist ligt daar ook voor haar een grote uitdaging om uiteindelijk ook daarin succes te boeken. Een beleidspartij is immers iets anders dan een oppositiepartij. Dat ervaren haar ‘vrienden’ van de N-VA meer dan geregeld.

© PHOTONEWS

Hoewel ze vaak zegt niet wakker te liggen van het cordon sanitaire “omdat er altijd een stevige oppositie moet zijn”, kan het haar bijwijlen toch frustreren dat voorstellen van haar en haar partij naar de prullenmand worden verwezen, zeker als anderen die daar later weer uithalen en ze ‘aangepast’ zelf indienen. Maar ook het vaak ontmenselijkende dat zo’n cordon uitlokt, kan haar diep kwetsen. Toen haar echtgenoot op jonge leeftijd overleed, waren er slechts enkele Kamerleden uit de andere partijen die haar hun medeleven kwamen betuigen.

Kijken naar morgen

Paul Magnette op het openingscollege van politieke wetenschappen aan UGent

We kunnen natuurlijk niet uitsluiten dat na de overstromingen in Wallonië bij Paul Magnette de schellen van de ogen zijn gevallen, en hij oprecht bezorgd is voor de dramatische klimaatveranderingen waar ‘alle’ wetenschappers voor waarschuwen. Maar dat zou dan wel een bijzonder opmerkelijke persoonlijkheidsverandering vergen bij een PS-voorzitter die ervoor bekend staat een pure machtspoliticus te zijn. Dat hij met een aantal weken vertraging dan toch het ‘groene’ licht zou gezien hebben, komt hem immers op heel wat vlakken tactisch zeer goed uit.

Groene staatssteun De PS heeft deze zomer geen al te beste beurt gemaakt in de manier waarop ze op de overstromingen gereageerd heeft. Misschien kan de late groene bekering van Paul Magnette enkele kiezers die de schrik goed te pakken hebben gekregen en overgestapt zijn naar Ecolo op die manier teruglokken.

Alvast op dat vlak is de bekering zeker geen nadeel.

Het zou ook kunnen dat Paul Magnette onder de indruk is van de Green Deal die de Europese

Unie zopas aangekondigd heeft.

Voor de PS is het al jaren een probleem dat het Waalse Gewest amper nog geld aan zieltogende industriebedrijven kan uitdelen zonder door de EU op de vingers getikt te worden op beschuldiging van ongeoorloofde staatssteun.

Gaat het echter over vergroening van de industrie, dan kan het voor diezelfde EU plots niet op, en doet die er liefst zelfs nog een schepje bovenop. Op dinsdag lanceerde PS-minister Thomas Dermine in die zin al een voorstel om “groene investeringen” niet meer mee te tellen in de 3-procentnorm van Maastricht. En verder zou de EU ook geld moeten lenen om de komende jaren maar liefst 5000 miljard euro in het klimaat te investeren. Je zou als PS-voorzitter al voor minder van het klimaat de absolute prioriteit maken.

PS dan toch weer “demandeur de rien” In één moeite door weet de burgemeester van Charleroi ook een ander varkentje te wassen, namelijk de burgemeester van Antwerpen. Naar aanleiding van het twintigjarig bestaan van de N-VA liet Bart De Wever in enkele interviews

duidelijk verstaan dat er met de PS in 2024 wel wat zaakjes te regelen zouden zijn. Was die PS immers twee jaar geleden al niet tot een en ander bereid? Gaan de Franstaligen in 2024 helemaal blut, dan kunnen de Vlamingen dankzij de strategie van de N-VA in een zetel naar de communautaire onderhandelingen.

Voor Bart De Wever vormt de groene bekering van Paul Magnette een lelijke streep door de rekening. Daardoor zouden niet de Vlamingen, maar wel de PS alweer “demandeur de rien” kunnen zijn als er in 2024 communautaire onderhandelingen plaats zouden vinden. Voor Paul Magnette is het trouwens dodelijk dat Bart De Wever rondtoetert dat hij bereid was tot communautaire onderhandelingen, ja zelfs toegevingen aan die baarlijke duivels van de N-VA. Dankzij het gastcollege is die indruk mooi de kop ingedrukt.

Laten we trouwens nuchter blijven: zouden Open Vld en Groen werkelijk bereid zijn de Franstaligen volledig failliet te laten gaan in 2024 zonder voorafgaande Waalse communautaire toegevingen? Of zouden zij er eerder nog een punt van maken om hen, buiten een staatshervorming om, vers geld toe te stoppen en er zelfs nog een Vlaamse communautaire toegeving bovenop te doen? Misschien heeft een jaartje Vivaldi-regeren Paul Magnette ook op dat punt een en ander geleerd.

FILIP VAN LAENEN

8

Interview

21 OKTOBER 2021

BERT ANCIAUX

In het boek “Over generaties” brengen Vic, Bert en Britt het relaas van drie generaties Anciaux over politiek en engagement. De familie Anciaux heeft ontegensprekelijk haar stempel kunnen drukken op zowat vijftig jaar politiek. Wat hen bindt, is hun sociaal engagement, hun zorgzaamheid en ook hun Vlaamsgezindheid.

Bert blijft een flamingant in hart en nieren. “In Brussel spreek ik Nederlands. Ik zie geen redenen om een andere taal te spreken.”

“Ik maak me ernstig zorgen over het Deens model dat steeds meer aanhang binnen de partij krijgt” ert Anciaux steekt zijn kritiek op zijn partij niet onder stoelen en banken.

“Etnisch-cultureel is de partij rechts.” Naar de afloop van zijn project Spirit kijkt hij met een wrang gevoel terug. Wat betreft België geeft hij toe dat confederalisme de enige uitweg is. Als het gaat over de toekomst van Brussel, Vlaanderen en Europa is de sympathieke Brusselaar een romanticus. Tijd voor een gesprek. Ik ontmoet Bert in de Senaat.

Vic, Bert en Britt schreven samen een boek over wat hen bindt, maar aangezien ze in drie verschillende periodes in Brussel zijn opgegroeid, zijn er ook best wat verschillen. “De echte verschillen tussen mijn vader, mijn dochter en ik hebben vooral te maken met de Vlaamse Beweging. Britt kijkt daar helemaal anders naar dan mijn vader.

Toen we over de titel van het boek aan het nadenken waren, heeft ze lang getwijfeld over het woord ‘Vlaams’ in de ondertitel. Voor mij en mijn vader was dat vanzelfsprekend, maar Britt wou niet dat het als Vlaams-nationalistisch zou worden geïnterpreteerd. Mijn kinderen zijn opgegroeid in Brussel en zijn een product van hun tijd. Ik ben in Brussel flamingant geworden. Mijn kinderen zijn bewuste Vlamingen, maar hebben minder problemen met de aanwezigheid van andere talen. In Brussel spreek ik Nederlands. Ik zie geen redenen om een andere taal te spreken.

Mijn kinderen zullen zich sneller aanpassen.”

Wat beweegt er jou om flamingant in Brussel te blijven?

“Voor mij blijft Brussel een onderdeel van Vlaanderen. Ik leef niet op de maan. Ik besef dat de Vlamingen in Brussel een minderheid zijn, maar ik word steeds onverdraagzamer voor het respectloos behandelen van het Nederlands. Ik word heel erg boos als ik merk dat kwetsbare mensen in hun eigen taal niet worden bediend of verzorgd. Ik beschouw het bijvoorbeeld als een mensenrecht dat ouderlingen

tijdens de laatste jaren van hun leven hun eigen taal kunnen spreken.”

Denk je niet dat nu de taalwetgeving onder enorme druk staat, het respect voor het Nederlands in de openbare instellingen nog meer in de verdrukking zal komen?

“Jarenlang heeft men beweerd dat de taalwetgeving in Brussel niet houdbaar was omdat te weinig mensen Nederlands spreken. Vandaag zijn er nog nooit zoveel mensen geweest die Nederlands leren of naar het Nederlandstalig onderwijs gaan. Er is bijgevolg geen enkele reden om de taalwetgeving op de helling te zetten. Nieuwkomers staan veel positiever tegenover het Nederlands dan de Franstaligen. Aangezien er steeds meer jongeren rondlopen die Nederlands spreken, is het onbegrijpelijk dat er nog steeds zoveel instellingen, voorzieningen en diensten zijn die niet in staat zijn om mensen in het Nederlands te bedienen. Meer dan vroeger word ik daarvan kwaad. Vandaag zijn er zeker genoeg mensen die Nederlands spreken om alle diensten tweetalig te laten functioneren.”

Toch blijft de Brusselse regering steevast de andere kant uitkijken wanneer het gaat over de toepassing van de taalwetgeving. Uw partijgenoot in de regering, Pascal Smet, geeft geen kik.

“De ergernis van de Franstaligen naar Vlaanderen en het Nederlands in het bijzonder, is er zeker niet op verminderd.

Ook bij progressieve partijen is die afkeer aanwezig. Franstaligen hebben weinig empathisch vermogen ten aanzien van Vlamingen, al mag je dat ook niet veralgemenen. Ik ben schepen in Brussel geweest. De samenwerking met de Franstaligen verliep steeds vlot, maar keer op keer knapten de Franstaligen af op de Vlaamse zaak. Ze begrepen het principe niet dat de Vlaamse minderheid evenveel rechten had als de Franstalige meerderheid. Ze hadden niet het empathisch vermogen om te beseffen dat het om respect voor identiteit gaat, in dit geval voor een minderheid.”

de zaak om taallessen te verplichten ben ik het eens, maar kan je dat opleggen?

Enkel verplichten zal niet helpen. Er zullen meerdere pistes moeten worden onderzocht.”

“Moest ik de klok kunnen terugdraaien, dan zou ik bij Spirit gebleven zijn om er een onafhankelijke partij van te maken” Nogmaals, binnen de Brusselse regering is het niet naleven van de taalwetgeving zelfs geen agendapunt waard.

“En dat is meer dan spijtig. In eerste instantie wil ik erop wijzen dat het naleven van de taalwetgeving in handen zou moeten zijn van de federale overheid.

Het naleven van de taalwetten zou federaal moeten worden afgedwongen. Ook binnen mijn eigen partij beseft men te weinig wat de Vlamingen in Brussel nog steeds moeten verduren. Als de Nederlandstaligen de pariteit in de Brusselse regering en de taalwetgeving op de helling willen zetten, dan is dat - zoals Bart De Wever zegt - timmeren aan de guillotine waar je zelf slachtoffer van wordt.”

De versplintering van Brussel in verschillende gemeenschappen gaat maar door. Binnen de Brusselse regering ligt men daar blijkbaar niet wakker van.

“Dat is onloochenbaar. Binnen Brussel is er dringend nood aan een structurele solidariteit. Dat is niet mogelijk binnen het bestel van de negentien gemeenten. De institutionele opdeling van Brussel houdt de enorme tegenstelling tussen arm en rijk in stand. Zolang de negentien baronieën blijven bestaan, is er geen begin mogelijk van een structurele solidariteit om de tegenstelling tussen arm en rijk aan te pakken. Het institutionele is geen wondermiddel, maar vormt wel een belangrijke voorwaarde.”

Heel wat allochtone jongeren stellen zich vijandig op tegenover de reguliere samenleving. Is dit geen onderschat probleem?

“Je moet dit niet overdrijven. Dergelijke jongeren vind je in iedere gemeenschap terug.”

De kennis van het Nederlands kan bij heel wat Brusselaars nog worden aangescherpt. Bent u te vinden voor verplichte taallessen voor nieuwkomers?

Jouw dochter Britt wijst er in jullie boek op dat het seksueel geweld erger is dan het vuilnis en het verkeer in Brussel. “We moeten trouwens durven stellen dat er op dit vlak een kloof bestaat tussen de verschillende culturen… Respect voor de eigenheid is geen vrijgeleide om te doen wat je wilt”, schrijft ze.

“Nieuwkomers hebben er alle belang bij om Frans en Nederlands te leren. Het is belangrijk om mensen te stimuleren om taallessen te volgen. Over de grond van

“Britt heeft gelijk. Ze wordt bij manier van spreken dagelijks lastiggevallen… en met haar heel veel vrouwen. Holebi’s hebben het ook heel hard te verduren.

Interview

21 OKTOBER 2021

9

SENATOR VOOR VOORUIT Heeft de Brusselse regering wel voldoende gecommuniceerd naar de bevolking om zich te vaccineren?

IK PLEIT VOOR CONFEDERALISME Het verbetert er niet op. Om het probleem aan te pakken, zullen we ernstiger moeten bestraffen. Zonder enige twijfel is er hier een cultureel probleem.

Dat wil niet zeggen dat het probleem zich beperkt tot allochtonen of cultureel diverse gemeenschappen. Zeker niet.”

Is dit probleem ook religieus geïnspireerd?

“Absoluut niet. Daar ben ik het helemaal niet mee eens.”

Is er dan in de moslimwereld geen probleem met de emancipatie van de vrouw?

“Ik denk dat er zeker nog een belangrijke rol is weggelegd voor emancipatiebewegingen in de moslimwereld en binnen alle godsdiensten, maar je zal me zeker niet horen zeggen dat het enkel een probleem is in de moslimgemeenschappen.

Ik wil er wel aan toevoegen dat het zeker niet racistisch is om te zeggen dat daar ook problemen zijn.”

Is de Brusselse regering niet te laks wat betreft de aanpak van corona?

“In De Overbron (Nederlandstalig woonzorgcentrum in Neder-over-Heembeek, nvdr) zijn 77 van de 78 medewerkers gevaccineerd. Ik heb ze bijna allemaal kunnen overtuigen. Vanaf 1 oktober heb ik ook het Covid Safe Ticket ingevoerd, niet alleen voor bezoekers, maar voor iedereen. Persoonlijk ben ik voor het verplicht vaccineren van het zorgpersoneel.

In Brussel is men te laks. De Franstaligen hebben veel te veel ruimte gegeven voor onduidelijkheid. Kwakzalvers werden in de media aan het woord gelaten. Men richtte zich te veel op Frankrijk, waar vrijheid primeerde. In dergelijke precaire situaties primeert de gemeenschap.

Men treedt nog altijd te weinig doortastend op. Het verzorgend personeel dat met zwakkere, oudere mensen in contact komt, moet zich laten vaccineren.”

In Brussel leven er zeker honderd- tot tweehonderdduizend mensen zonder papieren Wat zijn volgens jou de oorzaken van het feit dat de vaccinatiegraad in Brussel zo laag ligt?

“Het heeft zeker niet met religie te maken. Dat zie ik in mijn eigen woonzorgcentrum. De boosdoener is vooral de sociale media. Er worden allerlei verhaaltjes opgedist die kant noch wal raken. Zo wordt beweerd dat je door je te laten vaccineren onvruchtbaar zou worden. Onzin natuurlijk.”

“Het probleem is dat de Brusselse regering onvoldoende divers heeft gecommuniceerd. Daarbij komt nog de problematische rol van een aantal huisartsen. Enkelen onder hen hebben de antivaxxers aangemoedigd. Deze artsen zouden voor de Orde van Geneesheren moeten verschijnen. Daarnaast heeft men te weinig gebruik gemaakt van etnisch-culturele organisaties om moeilijk te bereiken gemeenschappen te overtuigen.”

De N-VA bestaat twintig jaar. Ga je dat vieren?

“Niet bepaald. Het begin van de N-VA betekende het einde van de Volksunie.

Daar denk ik nog met pijn aan terug. Ik heb al enkele jaren geleden de conclusie getrokken dat het niet anders kon.

Met iedere staatshervorming kwam er meer Vlaanderen. De vraag was dan ook hoe we meer Vlaanderen gingen invullen. Daar botsten de verschillende visies binnen de Volksunie, van conservatief tot progressief. De eerste jaren na het verdwijnen van de Volksunie had men gedacht dat enkel de progressieve vleugel van de partij zou overleven. Maar het kan verkeren. De manier hoe het met de Volksunie is afgelopen, daar heb ik heel veel spijt van. Het einde van de Volksunie was niet te voorkomen. Het einde van Spirit was daarentegen niet nodig.

Het had met Spirit heel anders kunnen lopen.”

Heb je van het einde van Spirit veel spijt?

“Daar heb ik inderdaad heel veel spijt van. Moest ik de klok kunnen terugdraaien, dan zou ik bij Spirit gebleven zijn om er een onafhankelijke partij van te maken.”

Is jouw verhaal binnen de sp.a niet geworden wat er je ervan gehoopt had?

“Dat is iets anders. Ik ben progressief, zelfs links. Na mijn verhaal bij Spirit was het vanzelfsprekend dat ik de overstap maakte naar de sp.a.”

Wat is dan het verschil met Spirit?

“Spirit was ongetwijfeld meer pluralistisch, pacifistisch. Interculturaliteit stond heel hoog op de agenda. Bij de sp.a/ Vooruit staat dat wel in de basisbeginselen, maar ik heb de indruk dat dit niet echt wordt beleefd, terwijl dit bij Spirit tot de corebusiness behoorde. Ook het samenwerken met andere partijen en bewegingen zat in het DNA van Spirit.

Persoonlijk worstel ik al een tijdje met de rol van de partijpolitiek. De macht van politieke partijen wordt er niet minder om. Spirit zou een trendsetter kunnen geweest zijn in partijoverschijdende samenwerking, wat vandaag in het politieke landschap helaas veel te weinig aanwezig is.”

Was Spirit niet te veel rond Bert Anciaux gebouwd?

“Een aantal mensen binnen Spirit vonden dit zeker. Sommige medestanders zijn gestopt omdat het teveel mijn project was.”

Voel je je wel nog lekker binnen de sp.a/Vooruit?

“In het boek ‘Over generaties’ heb ik wel enkele kantteke-

“Ik kan me niet vinden in het idee dat Brussel voor de Vlaamse gemeenschap zou worden opgeofferd”

ningen gemaakt bij een aantal ontwikkelingen binnen de partij. Ik ben er ook wel een einzelgänger, maar ik weet niet of dit nu aan mij of aan de partij ligt. De coronaperiode heeft er zeker geen goed aangedaan, maar dat neemt niet weg dat ik me ernstig zorgen maak over het Deens model dat steeds meer aanhang binnen de partij krijgt.”

Is er binnen Vooruit een verrechtsing aan de gang?

“Sociaaleconomisch blijft de partij links, maar ik vrees dat etnisch-cultureel de partij meer rechts zal worden.”

Vlaams Belang-light?

“Dat zegt mijn vrouw ook, maar dat ga ik niet beweren. Voor mij is dat Deens model puur windowdressing om het Vlaams Belang wat wind uit de zeilen te halen.

Over het introduceren van het Deens model binnen Vooruit is al veel gezegd, maar momenteel zie ik daar gelukkig weinig van. Voor mij zijn er grenzen die ik niet overschrijd. Een humane samenleving zorgt ervoor dat vluchtelingen hier asiel kunnen aanvragen. Iedereen heeft het recht om hier asiel aan te vragen, los van hoe men hier is gekomen, wat niet wil zeggen dat iedereen asiel moet krijgen.”

Intussen loopt Brussel vol van asielzoekers wier verzoek is afgewezen. Dat is toch een samenlevingsmodel dat je als buitenstaander als weinig benijdenswaardig kan aanzien?

“Daar heb je gelijk in. In Brussel leven er zeker honderd- tot tweehonderdduizend mensen zonder papieren. En ze leven hier al vele jaren. Dat zijn mensen die niet officieel bestaan, maar hier wel leven. Pleit ik nu voor de regularisatie van alle mensen zonder papieren? Je kan de problemen van deze stad niet oplossen, je kan geen vat op deze stad krijgen als je doet alsof deze mensen niet bestaan.

Ik weet niet wat de consequenties zijn als alle illegalen worden geregulariseerd.

Ik weet wel wat de gevolgen zijn als je het niet doet. Je hebt maar twee mogelijkheden: ofwel stuur je ze allemaal terug ofwel ga je ermee aan de slag. Het eerste is voor mij ondenkbaar.”

De aanwezigheid van heel wat illegalen is het gevolg van het feit dat er geen migratiebeleid is. Daardoor is er een ongecontroleerde instroom van mensen met een heel eenzijdig profiel.

“Dat er geen migratiebeleid is, is waar, maar zo eenzijdig is dat profiel niet. Bij de mensen die hier instromen, zijn er ook heel wat met een diploma hoger onderwijs. Heel wat van deze mensen zijn op zoek naar geluk. Dat neemt niet weg dat er nood is aan een ernstig migratiebeleid. Daarnaast pleit ik ook voor een ambitieus Afrikabeleid. Als we investeren in Afrika, zullen mensen minder de behoefte hebben om de wijk naar het Westen te nemen. Intussen moeten we gaan voor een beperkte en gecontroleerde migratie.”

willen doen en hoe we samenwerken.

De senaat kan daar een cruciale rol in spelen. In een goed uitgebouwd Europa zullen de natiestaten verdwijnen. Ik ben geen staatsnationalist. Het volksnationalisme van de Volksunie is helaas naar een staatsnationalisme geëvolueerd.”

Je hebt maar twee mogelijkheden met illegalen: ofwel stuur je ze allemaal terug ofwel ga je ermee aan de slag Wat komt er dan in de plaats van de natiestaten? Het Europa der volkeren?

“Inderdaad. Het Europa der volkeren.”

Is dat niet wat te romantisch?

“Natuurlijk is dat te romantisch. Dat zal niet voor morgen zijn. Voor mij vormt het Europa der volkeren het ideaal.”

Is in jouw ideaalbeeld Vlaanderen dan onafhankelijk?

“Ik word niet warm van een Belgische of een Vlaamse staat. Trouwens, in een confederatie pleit ik ervoor om grote delen van de sociale zekerheid gemeenschappelijk te houden. We moeten solidair blijven met Wallonië.

In het zuiden van het land is het veel moeilijker om tewerkstelling te creëren.”

Bart De wever wil tegen 2024 met de PS een pact afsluiten om België in een definitieve plooi te leggen.

Doen we dit niet, dan dreigt de onbestuurbaarheid, verlies van welvaart, met mogelijk burgerlijke onlusten tot gevolg.

“De enige afspraak die we in 2024 met de geschiedenis zullen hebben, is aangaande het klimaat. We zullen heel veel miljarden moeten investeren in klimaatmaatregelen. Voor de rest word ik niet warm van de zoveelste afspraak van Bart De Wever met de geschiedenis.”

JULIEN BORREMANS

Is het nog mogelijk om dit land te besturen zonder grote hervormingen?

“Dat is het discours van Bart De Wever.

Ik vind dat hij daar heel onduidelijk in is.

In de verschillende interviews met hem die ik gehoord of gelezen heb, kan ik me niet van de indruk ontdoen dat hij voor het confederalisme Brussel en een grote zak geld veil heeft. Ik kan me niet vinden in het idee dat Brussel voor de Vlaamse gemeenschap zou worden opgeofferd.”

Ben je voor confederalisme te vinden?

“Ik pleit voor confederalisme. Dat wil wel zeggen dat we vastleggen wat we samen nog

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland

21 OKTOBER 2021

Kritiek van op de kansel

FRANKRIJK

© SHUTTERSTOCK

NEDERLAND

In Nederland is opschudding ontstaan over een preek die dominee Paul Visser anderhalve week geleden hield. De populaire predikant trok verbindingen tussen de visioenen uit het Bijbelboek Openbaring en het beleid dat gevoerd wordt door wereldlijke overheden. Is Visser een complotdenker of ziet hij de tekenen van de tijd helder?

Paul Visser geniet binnen protestants en evangelisch Nederland grote naamsbekendheid. Deze dominee uit de ‘Gereformeerde Bond’, zeg maar de rechtse flank binnen de Protestantse Kerk, komt regelmatig op televisie en trekt volle zalen en kerken. Eerder deze maand preekte Visser in Middelburg. Honderden gelovigen hoorden hoe de theoloog sprak over Openbaring 13.

Hierin wordt beschreven hoe het beest (satan) op aarde verschijnt en zich voordoet als een lam.

Visser trok parallellen met het huidige tijdsgewricht. Er wordt door bijvoorbeeld het World Economic Forum (WEF) - een machtige denktank van ondernemers, politici en academici - openlijk gepleit voor een ‘great reset’. Onze hele samenleving moet anders ingericht gaan worden, zo klinkt het. Op het eerste zicht lijken de voorstellen nobel: klimaatverandering tegen gaan, meer sociale gelijkheid etc. Paul Visser waarschuwde zijn gelovigen om niet naïef te zijn: “Ik denk dat wij vandaag de dag op een stiekeme en geniepige manier op het verkeerde been worden gezet. Wij met z’n allen.” Boodschap: achter de mooie woorden van het WEF en achter de coronamaatregelen kan weleens een andere agenda schuilgaan. De eindbestemming is een samenleving waarin de overheid alle facetten van ons leven controleert en God definitief overboord gegooid wordt.

Overheid controleert straks alles Visser werd al snel door kwatongen weggezet als een complot-

denker. Een complot behelst dat bepaalde invloedrijke lieden, achter de schermen, een heel plan in het geheim uitrollen. Echter, het World Economic Forum (WEF) vertelt openlijk waar het met onze maatschappij naartoe wil. Het lanceerde eerder al een campagne waarin gezegd wordt dat we op termijn geen enkel persoonlijk bezit meer zullen hebben (en desondanks toch gelukkig zullen zijn): “You will own nothing and you will be happy.” In China bestaat al een controlesysteem met ‘sociale punten’.

De Bijbel spreekt over “de grote verdrukking”, een zware tijd waar christenen doorheen moeten. De dominee waarschuwde: “Mogelijk was corona een begin en is wat hierna komt nog veel erger. (...) Het coronabeleid heeft ons geleerd slaafs te volgen wat de overheid ons oplegt.”

Virale preek De preek van Visser is intussen duizenden keren online bekeken en geniet bijval van heel wat mensen. Minister van Volksgezondheid, Hugo De Jonghe, voelde nattigheid en haastte zich naar televisiestudio’s om te stellen dat de corona-app, die geviseerd werd als toekomstig middel om de bevolking te controleren, er louter tijdelijk is voor onze veiligheid en dat hij helemaal niet bezig is de agenda van het WEF uit te voeren. In een adem beweerde De Jonghe ook dat Paul Visser theologisch de plank misslaat. De Jongh is een leerkracht lager onderwijs, Visser een doctor in de theologie die al dertig jaar op de kansel staat.

LVS

Frankrijk maakt een duidelijke keuze voor kernenergie

Zonder taboes de Franse industrie tot leven wekken

President Emmanuel Macron wil van Frankrijk opnieuw een industriële grootmacht maken. Opvallend is dat kernenergie daarin een cruciale rol speelt, ondanks het feit dat de Europese Commissie niet hoog oploopt met deze energiebron.

Het project “France 2030” werd naar goede Franse traditie met veel toeters en bellen aangekondigd. President Emmanuel Macron maakt 30 miljard euro vrij om de Franse industrie te verduurzamen en versterken. In deze tijden van oplopende gasprijzen is het niet verwonderlijk dat de president aandacht heeft voor investeringen in duurzame energie. Het land moet ook minder afhankelijk worden van fossiele brandstoffen. Dat kan door te investeren in waterstof als energiebron én innovaties in kernenergie. Van de 8 miljard euro om duurzame energiebronnen te ontwikkelen, gaat 1 miljard euro naar kernenergie.

Momenteel zijn er nog 56 kerncentrales in Frankrijk die voor 70 procent van de Franse elektriciteit zorgen. Macron wil nu inzetten op kleine modulaire reactoren die voor minder kernafval zorgen. Met deze keuze gaat Frankrijk in tegen de ambities van de Europese Commissie. Die heeft het ook over duurzame energiebronnen, maar daar valt kernenergie niet onder. Als Parijs straks beslist om miljarden euro’s subsidie te geven aan de kernenergiesector om nieuwe centrales te bouwen, dan kan dat op een Europees veto stuiten. Maar Macron wil doorzetten.

Heimwee naar TGV, Ariane en Concorde © SHUTTERSTOCK

De agenda is bovendien breder dan enkel kernenergie. Met “France 2030” wil Emmanuel Macron opnieuw aansluiting vinden bij de hoogdagen van de Franse industrie uit de periode eind jaren ’60 begin jaren ’70 van de vorige eeuw. Vandaar dat er ook voor miljarden investeringen staan gepland in de luchtvaart- en auto-industrie. Binnen tien jaar moeten twee miljoen Franse elektrische of hybride auto’s worden geproduceerd. De landbouwsector moet dan weer inzetten op robotisering en

genetische innovatie. Nieuwe groeibedrijven moeten dit mogelijk maken. Dat zei Macron ook expliciet tijdens zijn speech bij de voorstelling van France 2030: “We moeten aan de TGV, Ariane, de Concorde en de nucleaire centrales opvolgers geven die op het niveau staan van de technologische evoluties van de 21ste eeuw.”

Deze ambities zijn duidelijk en passen ook in de verkiezingscampagne van 2022.

De centrumrechtse presidentskandidaat Xavier Bertrand heeft de mond vol over herindustrialisering. Ook Eric Zemmour, officieel nog geen kandidaat, spreekt met heimwee naar de tijd dat Frankrijk onder president Georges Pompidou (1969-1974) een industriële grootmacht was.

Met overheidssteun…

Hoe dat concreet realiseren is echter onduidelijk. Dat Frankrijk als industrienatie de voorbije decennia zijn leidende positie ten opzichte van Duitsland heeft verloren, wordt amper vermeld. Nochtans ligt een belangrijke oorzaak bij het fiscaal beleid, waarbij bedrijven en werkenden steeds zwaarder werden belast. Duitsland koos dan weer voor een loonmatiging en flexibilisering van de arbeidsmarkt. Economen staan positief tegenover de plannen van Macron, maar wijzen er op dat er meer nodig is dan 30 miljard euro investeringsgeld vrij te maken. Er moet ook een gunstigere omgeving gecreëerd worden, zodat nieuwe groeibedrijven zich kunnen ontwikkelen. Onder andere de sprong van het ontwikkelen van producten in start-ups via onderzoek en ontwikkeling naar commerciële producten blijft ondermaats. Volgens de econoom Nicolas Baverez maakt Macron opnieuw de klassieke Franse fout dat alles met louter meer overheidsinterventie kan worden opgelost.

SALAN

Paul Visser: “Het coronabeleid heeft ons geleerd slaafs te volgen wat de overheid ons oplegt.”

FRANKRIJK

Soms kan je aan de veranderende naamgeving de ‘nieuwe wind’ in de maatschappij aanvoelen, ook al zullen de initiatiefnemers van de nieuwe namen alle moeite doen om dat te ontkennen.

Men moet geen slapende honden wakker maken, weet je wel.

In de wijk Sainte-Thérèse, in de Bretoense stad Rennes, slaat het politiek-correcte denken toe. Sinds het begin van het nieuwe schooljaar werd het college in dezelfde wijk, eveneens met de naam Sainte-Thérèse, omgedoopt tot het college Sainte-Joséphine Bakhita. Bakhita is de eerste heilige van het Afrikaanse continent, geboren in 1869 en in 2000 gecanoniseerd door paus Johannes-Paulus II. In de Franse krant Ouest-France gaf directrice Michèle Coirier toelichting bij de nieuwe naam voor de school: “De naam van Joséphine Bakhita werd niet toevallig gekozen. Ze schraagt onze identiteit, want ons

college heeft niet het klassiek profiel van een school in een centrumstad als Rennes.”

© SHUTTERSTOCK

Van Sint-Therese naar Sint-Josephine Bakhita Omdopen als toekomst?

Het college Sainte-Joséphine Bakhita huisvest slechts 150 leerlingen, maar die vertegenwoordigen wel meer dan 40 nationaliteiten. De Bretoense krant verduidelijkt: “Veel van de leerlingen zijn kinderen met een migratieachtergrond: sommigen komen uit centraal Europa, uit landen rond de Middellandse Zee, Rusland, Azië, en vooral veel uit Afrika, de geboorteplaats van Joséphine Bakhita.”

PIET VAN NIEUWVLIET

Joséphine Bakhita: de eerste heilige van het Afrikaanse continent, gecanoniseerd door paus Johannes-Paulus II.

Buitenland

21 OKTOBER 2021

TAIWAN

Oorlog om Taiwan? © SHUTTERSTOCK

© SHUTTERSTOCK

DIPLOMATIEKE VALIES

11

De reputatieschade van de Hezbollah is tekenend voor de complexiteit van hoe Iran zich laat gelden.

Blutsen in de Iraanse banaan

De regionale invloed die Iran sinds de eeuwwisseling uitbouwde, staat onder druk. In eigen land is de spanning tussen staat en burgerlijke samenleving groot en permanent, maar ook op andere plaatsen waar ze een machtspositie uitbouwden klinkt steeds meer gemor. Krijgen de ‘roaring twenties’ een aparte betekenis voor Teheran?

De recente parlementsverkiezingen in Irak kenden één grote verliezer: Iran. Sadr was de winnaar, weliswaar een sjiiet, maar tegelijkertijd iemand die zich sterk kant tegen iedere buitenlandse inmenging in zijn land, ongeacht of die uit Washington of Teheran komt. De electorale dreun aan de pro-Iraanse milities is onmiskenbaar.

Nu zegt dit allemaal nog niets over hoe uiteindelijk de meerderheid samengesteld wordt, maar de stembusslag is een niet mis te verstaan signaal. Iran slaagde erin zich via een ingenieus systeem van actoren, een waaier van milities tot regelrechte stromannen, te laten gelden in het Irak van na Saddam Hoessein. Toen daar plots een machtig IS aanwezig was, stonden ze de facto zelfs aan de kant van hun aartsvijand de VS. Maar na de overwinning plooide Washington zich terug.

Teheran bleef.

Reputatie Hezbollah De door Iran gecontroleerde (sjiitische) as, sommigen maken door de geografische realiteit gewag van een banaan, heeft zich in die jaren gevormd en ontwikkeld. Syrië was altijd cruciaal in deze ambitie, nog lang voor het regime van Assad de banbliksems over zich heen kreeg en in zijn overleven bedreigd werd. Het land was echter een cruciale draaischijf voor Iran, in die mate dat het nooit Hezbollah in Libanon hadden kunnen uitbouwen

zonder deze Syrische aanwezigheid en steun. Tussenkomen hield dus steek, maar de bemoeienissen in het verwoeste land zorgen voor steeds meer ergernissen.

Idem in Libanon, waar Hezbollah veel aan de feitelijke en morele macht van jaren geleden heeft moeten inboeten.

Meden en Perzen Amper twee jaar geleden ging Teheran er in zijn propagandacommunicatie prat op de feitelijke controle uit te oefenen over vier Arabische hoofdsteden: Bagdad, Damascus, Beirut en Sana. Vol lof bezongen ze de manier waarop ze erin geslaagd waren een sjiitische as van Teheran tot aan de Middellandse Zee tot stand te hebben gebracht. Het was zelfbejubeling met een odeur van grootsheid. Het leek wel of Cyrus de Grote terug was, jawel, de man van Meden en Perzen. De recentste ontwikkelingen zorgen voor een obligate bijsturing, zeker van de triomfantelijke superlatieven waar Teheran een patent op heeft.

De fout van het begin van het millennium bestond erin te onderschatten hoezeer Iran zich tijdens de jaren die volgden zou kunnen ontwikkelen tot een belangrijke regionale machtsfactor. Misschien bestaat de fout van vandaag erin onvoldoende in te schatten dat de verworven positie een grotere kwetsbaarheid in zich draagt dan men denkt.

MICHAËL VANDAMME

Een verdedigingslinie aan de kust van Taiwan

Communistisch China kampt dan wel met een diepe economische crisis, een laag geboortecijfer en een vergrijzende bevolking, maar dat betekent niet dat het de plannen voor wereldhegemonie bijstelt.

Het zou niet de eerste keer zijn dat een dictator een oorlog begint tegen een buitenlandse vijand om de aandacht af te leiden van binnenlandse problemen. China bouwt in een hoog tempo nieuwe oorlogsschepen, onderzeeërs, vliegtuigen en intercontinentale raketten met kernkoppen.

Onlangs lanceerde het tot ieders verbazing zijn eerste operationele hypersonische raket. Een wapen dat zelfs bij de Amerikanen nog maar in een testfase zit. China bereidt zich openlijk voor op een invasie van Taiwan. Drie strategische vliegvelden vlakbij Taiwan worden gemoderniseerd.

Alle kaarten lijken gunstig te liggen voor de Chinezen: hun bondgenootschap met Rusland is ijzersterk, de Amerikaanse marine heeft door de bezuinigingen van Obama zwaardere verliezen geleden dan door de aanval op Pearl Harbour en het leger is gedemoraliseerd door de chaotische vlucht uit Afghanistan. Het aantal zelfmoorden bij de Amerikaanse strijdkrachten is alarmerend gestegen, het land zakt geleidelijk weg in anarchie en zijn ooit ijzersterke economie wordt geruïneerd door een combinatie van klimaatwaanzin, immigratiegolven en marxistische experimenten.

Tweefrontenoorlog Volgens de meeste computersimulaties zijn de VS niet meer in staat een oorlog in de omgeving van Taiwan te winnen. In de open wateren van de Stille Oceaan is de Amerikaanse vloot waarschijnlijk nog sterk genoeg om de Chinezen te verslaan, maar niet in de kustwateren rond Taïwan, waar de Chinezen hun talrijke kleine raketschepen kunnen inzetten. Die zijn niet geschikt voor de oceaan, maar wel voor gevechten vlak bij hun thuisbases. Daar zullen de Chinezen ook massaal gebruik kunnen maken van op land gestationeerde vliegtuigen, luchtafweersystemen en land-zeeraketten.

Het absolute rampscenario zou een gecombineerde operatie zijn waarbij een Chinese invasie op Taiwan samenvalt met een Russische aanval in Oekraïne. Zelfs de Amerikanen zijn momenteel niet in staat oorlog te voeren tegen beide grootmachten tegelijk.

Het Westen zou één van beide bondgenoten in de steek moeten laten. Niet dat die bondgenootschappen formeel in verdragen zijn vastgelegd.

Oekraïne is een officieel erkende, democratische staat, maar geen enkel westers land durft er een defensieverdrag mee afsluiten. Taiwan wordt door geen enkel groot land officieel als staat erkend, laat staan dat er officiële defensieverdragen gesloten zouden zijn. Ook de VS heeft alleen informele, maar wel zeer hechte banden met Taiwan. En de EU? Ach, welk nut heeft een worm in een oorlog tegen een draak? Heel

lang werd beweerd dat betere handelsrelaties en meer economische groei zouden leiden tot een vredelievender en democratischer China. De huidige economische macht van China is gedeeltelijk te danken aan de onverantwoordelijke politici die onze markten hebben opengegooid voor de Chinezen en hen hebben toegelaten onze maakindustrieën te ruïneren met hun dumpingpraktijken.

Les van Churchill Hier en daar wordt in de media al het idee gelanceerd dat het kleine Taiwan geen grote oorlog waard is. De Chinezen hebben zich echt overal ingekocht, ook in de media.

Het is dezelfde drogreden die de westerse democratieën gebruikten om in de jaren ‘30 niet te reageren op de bezetting en/of annexatie van achtereenvolgens het Rijnland, Oostenrijk, Sudetenland en heel Tsjechoslowakije. Elk afzonderlijk waren die kleine landjes toch de moeite niet… Maar allemaal samen gaven ze de nazi’s genoeg extra potentieel en zelfvertrouwen om een wereldoorlog te ontketenen.

Hebben we nog altijd niet begrepen dat appeasement niet werkt? Zoals Churchill zei: “Een appeaser is iemand die een krokodil voedt, in de hoop dat die hem het laatst zal verslinden.” Nu is die krokodil een Chinese draak. Tsjechoslowakije heet nu Taiwan. Maar de situatie is bijna identiek.

PAUL BÄUMER

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

12 Interview

21 OKTOBER 2021

BOB DE BRABANDERE (SENATOR EN VOORZITTER VLAAMS BELANG BRUSSEL) * Geboren (°1987) en getogen in Gent, studeerde aan het jezuïetencollege Sint-Barbara in Gent en studeerde Politieke Wetenschappen aan de RUG

Tien jaar geleden ruilde hij Gent voor Brussel in, ging aan de slag bij het Vlaams Belang aldaar, groeide door naar de partijtop en is vandaag het gelaat van zijn partij in Brussel. De manier waarop de stad evolueerde, maakt de situatie politiek niet evident voor de partij in de hoofdstad. Het weerhoudt er hen echter niet van een duidelijke kijk op de hoeksteen van de Belgische constructie uit te dragen. “Het is vijf na twaalf en er moet dringend gehandeld worden”, klinkt het bij de Brusselse Vlaams Belang-voorzitter.

* Actief in verschillende praesidiumfuncties bij KVHV-Gent * Verhuisde naar de hoofdstad in 2012 toen hij aan de slag ging voor de Brusselse fractie van het Vlaams Belang * Was politiek secretaris van de partij en is thans senator en voorzitter VB-Brussel * Gehuwd met een Estse en heeft één dochter

"In Brussel wordt met een speelgoedgeweer op een mammoet gevuurd" koos ervoor om naar Brussel te verhuizen en werk- en woonplek te laten samenvallen.

Een bewuste keuze?

Per slot van rekening zijn er duizenden Vlamingen die dagelijks naar Brussel pendelen.

Dat had ook gekund?

“In principe wel, maar er zat iets avontuurlijks aan. Mijn huidige vrouw, toenmalige vriendin, is een Estse. We leerden elkaar kennen via haar tweelingzus die in Gent op Erasmus-uitwisseling was. Ik solliciteerde zowel ginder als hier. Ik kon beginnen in een Ests bedrijf, maar ook bij het Vlaams Belang.

'Ik weet wat politiek voor je betekent, doe dat maar en ik kom naar Vlaanderen', zei ze. In Brussel wonen leek een evidente keuze.”

Doorgaans richten jullie je pijlen op wat fout loopt in deze stad. Wat is nu precies hetgeen u motiveert om hier te blijven wonen?

“Ondanks al wat hier mis gaat, is er een soort grootstedelijkheid die me aanspreekt. Met mijn excuses voor mijn Antwerpse vrienden, maar Brussel is de enige echte grote stad in dit land, en dan nog bescheiden op wereldschaal.

Hier beweegt van alles. Je hebt musea, een sterke gastronomie en concertzalen, wat zwaar doorweegt voor een muziekliefhebber als ik. Ik was op het laatste concert van de AB voor de lockdown, én op een van de eerste erna (lacht).”

JOHAN DEMOL Het VB in Brussel is een verhaal van hoogtes en laagtes. Er waren de hoogdagen met Johan Demol, toen plots een meerderheid aan Vlaamse kant binnen bereik leek te liggen. Bij latere verkiezingen ging het dan weer bergaf tot die ene zetel van vandaag…

“De sociologische ontwikkeling die deze stad ondergaat speelt niet in ons

voordeel, ik ga daar niet flauw over doen.

Om te beginnen is er de sterk geslonken groep die je nog als 'Brusselse Vlamingen' kan bestempelen. De samenstelling van het Nederlandstalige electoraat is ook wat het is en geen afspiegeling van de Vlaamse realiteit. Dat speelt. Je ziet trouwens dat buiten de N-VA en het Vlaams Belang alle partijen bij de gemeenteraadsverkiezingen op gemengde lijsten opkomen. Het is de enige manier om nog verkozenen te halen, ook al weet je aan wie ze schatplichtig zijn en wegen ze daardoor nauwelijks. Het aantal Nederlandstaligen mag dan klein zijn, ik kan me niet voorstellen dat alle nietNederlandstalige Brusselaars gelukkig zijn met de gang van zaken. Ook zij ergeren zich aan het wanbeleid, het islamisme, de criminaliteit en dergelijke.”

“Brussel moet deel zijn van een onafhankelijk Vlaanderen, maar met een tweetalig statuut” Hoe kijken jullie institutioneel naar 'het probleem Brussel'?

“Eind november organiseren we een studiedag over dit onderwerp en dan zullen we daar dieper op ingaan, maar de grote lijnen van ons standpunt zijn natuurlijk gekend en wijzigen niet. 'Brussel niet loslaten', men hoort het wel vaker in de Vlaamse Beweging, en terecht. We hebben het principe in een realistisch plan gegoten. In een onafhankelijk Vlaanderen zou Brussel deel uitmaken van Vlaanderen, maar een apart tweetalig statuut krijgen. We willen ook een eigen bestuur voor de stad, net zoals het Brussels Parlement in afgeslankte versie kan blijven bestaan. Maar Vlaanderen zal wel rechtstreeks in Brussel ingrijpen, zonder een tussenstructuur als de VGC vandaag. Dat orgaan is de voorbije jaren helemaal in

“Brussel gaat elke inwoner van dit land aan” het verbrusselingsverhaal meegegaan en heeft zich van Vlaanderen afgekeerd.

Dit is een totale aberratie waar paal en perk aan gesteld moet worden. Erg belangrijk is dat we niet voor een fusie van de 19 gemeenten ijveren. Wel moeten verticale bewegingen tot stand gebracht worden en heel wat bevoegdheden moeten naar het gewestelijk niveau getild worden. Het is net daar dat zaken als openbare netheid en zeker veiligheid bepaald moeten worden. De politiekorpsen moeten fuseren en komen onder de bevoegdheid van een aparte Brusselse minister voor Veiligheid.”

Op welke manier onderscheiden jullie je met dit standpunt van die andere V-partij, de N-VA? “Misschien moeten ze eerst maar eens klare wijn over dat standpunt schenken, want als ik in het boek van Wouter Verschelden lees dat Bart De Wever, als hij aan de onderhandelingstafel zit, om de PS te plezieren bereid is voluit voor gewesten te gaan en dus de rol van de Vlaamse gemeenschap tot nihil te herleiden… (lacht). Officieel heet het dat binnen hun confederaal model elke Brusselaar een keuze zal moeten maken voor het Waalse- of het Vlaamse systeem. Ik vrees dat dit geen haalbare kaart zal blijken te zijn.

Je kan beter het toch wel aparte karakter van Brussel aan Vlaanderen koppelen zoals wij dat voorstellen.”

CRIMINALITEIT BESTRIJDEN Sinds dag één profileren jullie je als de partij van recht en orde. “Harde aanpak nu”, luidde het toen. Is die slogan van weleer nog steeds een handelsmerk?

“Meer dan ooit, gewoonweg omdat er volgens ons geen alternatief is. Kijk, we zijn vandaag op een punt beland dat het heus niet meer volstaat wat extra midde-

len voor de politie te voorzien. Daarvoor is de situatie te ernstig geworden.

Het volstaat gedurende één week het nieuws te volgen. Een politieagent in elkaar geslagen, de brandweer die met een vals alarm gelokt wordt om met stenen te worden bekogeld, enzovoort, enzoverder. Verschillende wijken van Brussel zijn niet zo anders als die Franse banlieues waarvan men moet toegeven dat ze eigenlijk aan de controle van de rechtsstaat onttrokken zijn. We hebben voor de strijd tegen de criminaliteit een Marshallplan nodig dat wat mij betreft zonder taboes gestalte mag krijgen. Ik pleit niet voor buitenproportionele dwang of geweld, maar stel vast dat de instrumenten die men vandaag hanteert al jaren niet meer volstaan om de situatie recht te trekken. Men kan met een kanon op een mug schieten, maar in Brussel wordt met een speelgoedgeweer op een mammoet gevuurd.”

Een van de gevoeligste punten in het Brussel-dossier is het onderwijsverhaal. Het is een terugkerend scenario: mensen die geen plaats vinden voor hun kind, wachtlijsten, een loterij die bepaald wie waar gaat… Hoe kijken jullie daar als VB tegenaan?

“Sta me toe eerst te benadrukken dat Vlaanderen niet tekort schiet en het aanbod van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel meer dan voldoende is. Laten we ook niet vergeten dat gemeenten ook Nederlandstalig onderwijs kunnen inrichten. Sommige doen het, verschillende niet, maar ze presteren het wel met de vinger naar Vlaanderen te wijzen. Of je nu kijkt naar de stemmen die op Nederlandstalige lijsten aangebracht worden, mensen met een Nederlandstalige identiteitskaart, noem maar op, telkens zal blijken dat Vlaanderen met het onderwijsaanbod meer dan zijn deel doet. Waar het fout loopt is dat geen absolute voorrang gegeven wordt aan Nederlandstalige ouders. Dat is de kern van de zaak.

Elk model dat er niet in slaagt alle Nederlandstalige ouders een plaats te verschaffen, is een slecht model. Ons onderwijs in Brussel is er niet om de gevolgen van het zootje aan Franstalige kant op te vangen.”

Hoe moeilijk krijg je de partij op één lijn als het over Brussel gaat?

“In alle eerlijkheid: in onze partij was dat nooit een moeilijkheid. Per slot van rekening beseft onze achterban wat de draagwijdte is van al hetgeen in Brussel gebeurt. 'Parijs is niet enkel Parijs, het is ook de hoofdstad', zei de voormalige Franse president Pompidou ooit.

Naar analogie kan je hetzelfde zeggen over Brussel. Het draait niet enkel om de stad en de mensen die er wonen, het gaat elke inwoner van dit land aan.

Precies omdat hetgeen in Brussel gebeurt, verstrekkende gevolgen heeft voor steeds grotere delen van Vlaanderen. Vraag dat maar eens in Ninove of Aalst.”

MICHAËL VANDAMME

Dossier

21 OKTOBER 2021

13

De marxisten in de VS zijn hun mars door de instellingen begonnen aan de faculteiten recht en menswetenschappen. Vandaaruit hebben ze grote delen van het rechtssysteem, de media en het onderwijs overgenomen. Nu zien we de gevolgen daarvan. slag of stoot werd overgedragen aan de taliban, werd een tijdlang in een militaire gevangenis opgesloten. Ja, hij had een uitdrukkelijk bevel gekregen om met zijn kritiek te stoppen, en hij had dat genegeerd. Het zou normaal zijn dat hij oneervol ontslag kreeg.

Maar voor een opiniedelict hoort niemand in de cel te vliegen, ook een militair niet.

Anarchie in Amerika

Grijnzende moordenaar Een zwarte tiener schoot in een school in Texas drie medeleerlingen en een leerkracht neer met een pistool van groot kaliber. Hij werd dezelfde dag nog vrijgelaten nadat iemand - een privépersoon of een organisatie - een borgtocht van 75.000 dollar voor hem had betaald. Zo’n snelle vrijlating na een schietpartij op school is nog nooit voorgekomen. De dader liet voor de camera zijn mondmasker even zakken en grijnsde triomfantelijk.

ory en wat door velen als LGBTQ-propaganda beschouwd wordt. Het lesmateriaal wordt zelfs in de lagere scholen gebruikt. Vele ouders maken gebruik van de publieke zittingen van de “school boards” om daar luidkeels tegen te protesteren. Eén woedende moeder projecteerde op het beeldscherm de ronduit pornografische voorlichtingsfilmpjes en illustraties in schoolboeken die bij die homo- en transgenderpropaganda in de scholen worden gebruikt, en dat opende de doos van Pandora. De “school boards” vinden echter dat ouders zich niet mogen bemoeien met de leerprogramma’s.

Biden’s Attorney General, vergelijkbaar met onze minister van Justitie, beschouwt de protesterende ouders als “domestic terrorists” en stuurde de FBI op hen af. De politisering van de FBI en het gebruik ervan als politieke politie is geleidelijk begonnen in het Obama-tijdperk. Dat bleek bijvoorbeeld al in 2015, toen islamitische terroristen een aanslag pleegden op een tentoonstelling van Mohammedcartoons in Garland, Texas.

Ook Geert Wilders en Pamela Geller (zie de webstek Geller Report) waren daarbij aanwezig. In die terreurgroep zat een infiltrant van de FBI, maar die deed niets om de aanslag te voorkomen. De daders werden door gewone politiemensen opgemerkt en neergeschoten.

ge jongen die een rok droeg. De school had geprobeerd de zaak in de doofpot te stoppen. De dader was al eerder gearresteerd wegens twee identieke misdaden, maar hij was niet gestraft en hij was naar een andere school doorgestuurd… waar men niemand over zijn misdaden had ingelicht. De woedende vader van het meisje protesteerde luidkeels op een vergadering van de “school board” en… werd door de politie gearresteerd. De openbare aanklager Buta Biberaj van de “Virginia Progressive Prosecutors for Justice” eist nu een gevangenisstraf tegen hem. Zij was in die functie verkozen dank zij massale financiële steun van Soros - zo’n 845.000 dollar - omdat zij tégen het Amerikaanse gevangenissysteem was. Zij vond dat er te veel moordenaars, verkrachters en drughandelaars in de Amerikaanse gevangenissen zaten, terwijl ze de vader wel wil laten opsluiten.

Gender-fluïde verkrachter

Criticus in cel

In een middelbare school in Loudoun County werd een meisje in de toiletten verkracht door een “gender-fluïde” vijftienjari-

De luitenant-kolonel van de Marines die scherpe kritiek had geleverd op de chaotische manier waarop Afghanistan zonder

Wraak Toen het Democratische kopstuk Andrew Cuomo na een groot aantal gevallen van seksuele intimidatie moest aftreden als gouverneur van New York, was zijn laatste daad het verlenen van gratie aan een aantal terroristen en moordenaars, die nu in aanmerking komen voor vervroegde vrijlating.

© PHOTONEWS

Saule Omarova is afkomstig uit Kazachstan. Zij haalde haar eerste academisch graad in de USSR, aan de staatsuniversiteit van Moskou. Zij stond aan het hoofd van een lokale Komsomol-afdeling, de Sovjettegenhanger van de Hitlerjeugd. Ze bewees niet alleen lippendienst aan het communisme, ze was zelfs in 1989 nog een fanatieke marxiste, en ze is dat altijd gebleven. “Voor ik naar de VS kwam, kon ik mij niet voorstellen dat er ergens ter wereld nog een loonkloof tussen mannen en vrouwen (‘gender pay gap’) zou bestaan. Je kunt zeggen wat je wil over de oude USSR, maar daar was geen ‘gender pay gap’. De markteconomie weet het niet altijd beter.” Dat schreef ze op Twitter in… 2019.

Ja, de gelijkheid tussen mannen en vrouwen in de USSR was fenomenaal. Vrouwen werden in de Goelagarchipel even vaak mishandeld, uitgehongerd, afgebeuld en vermoord als mannen. Ze werden alleen nóg vaker verkracht dan mannen. Ze is nu door Biden benoemd tot Currency Comptroller.

Ze moet de banken controleren en hervormen. Haar voorstellen komen neer op verregaande nationalisaties en overheidscontrole in marxistische zin. Ze zegde zelf dat dit “het einde zal betekenen van het bankwezen zoals we dat nu kennen”.

Joe Biden loopt weg van het spreekgestoelte

Waanzinnigen In het kader van een “humaner” detentiebeleid werd een groot aantal psychisch gestoorde gevangenen vrijgelaten uit de beruchte strafinrichting op Riker’s Island in New York. Ze werden niet naar een psychiatrische instelling overgebracht en ze moesten geen behandeling volgen. Ze werden gewoon op straat losgelaten, wat natuurlijk leidde tot een golf van misdaden. Een zwarte vrouw duwde na haar vrijlating enkele mensen onder een metrotrein. Een mannelijke gedetineerde probeerde in een drukke straat een peuter uit de armen van zijn moeder los te rukken. En dat waren alleen nog maar de misdaden die de media haalden.

Saule Omarova

Minder politie, meer moorden Als gevolg van Black Lives Matter, de “defund the police”- acties van Democratische besturen en de dolksteek in de rug die de politiediensten daarbij kregen van de Democratische Partij, de media en het gerecht, is de rekrutering van nieuwe politiemensen tot een ongekend dieptepunt gedaald. In sommige Democratische staten hebben de State Troopers massaal ontslag genomen.

Vacatures raken niet meer ingevuld. De verplichte vaccinaties - die in de VS zeer onpopulair zijn - leiden tot nog meer ontslagen.

Sommigen zeggen nu openlijk dat dit een goede manier is om de doelstellingen van “defund the police” te bereiken. De resultaten lieten niet op zich wachten: sinds Biden president is, is het aantal moorden met 30 procent gestegen.

Poppenspelers

“Kritiek is terreur” In Amerikaanse scholen heerst heel wat verontwaardiging over de Critical Race The-

De Amerikanen hebben tienduizenden Afghanen per vliegtuig geëvacueerd. Duizenden daarvan werden overgebracht naar militaire bases in de VS, waar zij in principe doorgelicht en gecontroleerd zouden moeten worden. Maar dat gebeurt niet. Niets is zo gemakkelijk van de buitenwereld af te sluiten als een militaire basis. Maar men laat de Afghanen gewoon met Ubertaxi’s vertrekken, zonder zelfs maar na te gaan of zij terroristen of criminelen zijn. Intussen werd al melding gemaakt van incidenten van aanranding van een vrouwelijke militair - al tijdens de evacuatie - en zedenfeiten met kleine jongetjes.

Ondertussen werd de grens met Mexico opengegooid. Dat heeft geleid tot de instroom van tienduizenden illegalen, zelfs uit Haïti. De staat Texas probeert dezen op eigen houtje te stoppen, maar de federale regering blijft het probleem ostentatief negeren. © WIKIMEDIA

© PHOTONEWS

Open grenzen

Senator Mitt Romney (Rep.) toont een grafiek met het aantal onderschepte migranten sinds het aantreden van Biden

De samenspanning van Big Tech, de grote media en de mensen achter Biden neemt hallucinante proporties aan. Als Biden tijdens een rechtstreekse uitzending in de war geraakt, wordt de uitzending onderbroken om zijn aftocht te dekken. Soms gaat het dan toch nog mis en loopt hij tijdens persconferenties gewoon weg terwijl de camera’s nog draaien, omdat hij lastige vragen wil ontwijken… of niet mag of kan beantwoorden.

PAUL BÄUMER

14 Cultuur FILM

Jackie Brown (1997)

Quentin Tarantino’s derde film “Jackie Brown” wordt door sommigen beschouwd als zijn beste werk, hoewel anderen deze liever overslaan.

Criminaliteit, wapens en vulgaire taal zijn zoals steeds aanwezig, maar deze prent onderscheidt zich desondanks als geen ander van Tarantino’s andere werk. Een trage en volwassen film die de kunde van een gevierd regisseur in de verf zet.

Jackie Brown (Pam Grier) is een alleenstaande stewardess, die na een aanraking met het gerecht, vliegt voor een maatschappij waar alleen degenen werken die nergens anders nog aan de bak komen. Om rond te komen smokkelt ze geld vanuit Mexico naar de VS voor wapenhandelaar Ordell Robbie (Samuel L. Jackson). Wanneer Ordells werknemer Beaumont gearresteerd wordt, betaalt hij de borg van 10.000 dollar via borgtochtgeldschieter Max Cherry (Robert Forster).

Beaumont wordt de volgende dag echter vermoord aangetroffen in een kofferbak. Nadat ook Jackie opgepakt wordt door de politie, realiseert ze zich dat Ordell haar mogelijk ook het zwijgen wil opleggen.

21 OKTOBER 2021

KUNST

Thuis bij Jordaens… in Haarlem In het Frans Hals Museum in Haarlem loopt een tentoonstelling over Jacob Jordaens. Blikvanger is de reconstructie van de pronkkamer van Jordaens’ woning in Antwerpen met de indrukwekkende plafondschilderingen en illusionistische deurstukken.

The Phoebus Foundation, de kunststichting van Fernand Huts, bezit een mooie collectie werk van Jacob Jordaens (1593-1678). Een selectie daarvan is dit najaar te zien in het Frans Hals Museum in Haarlem. Nooit eerder kreeg deze Vlaamse schilder een monografische tentoonstelling in Nederland. Dat is opvallend, want er is zeker een verband tussen Jordaens en onze noorderburen. Zijn familie woonde er, hij had er een uitgebreid netwerk en op latere leeftijd werd hij calvinist.

De titel van de tentoonstelling “Thuis bij Jordaens” verwijst naar de schitterende reconstructie van de pronkkamer die Jordaens in zijn huis in hartje Antwerpen decoreerde met grootse plafondschilderingen en fraaie deurstukken. Het was een heuse showroom waarmee de schilder klanten kon overtuigen van zijn kunnen.

In 1652 vervaardigde Jordaens een imposante reeks van negen plafond-

Lp’s of cd’s?

De film is bij Tarantino’s minst bekeken en geapprecieerde werk. Zo wordt bijvoorbeeld “Pulp Fiction” (1994) ook vandaag nog door vele filmliefhebbers beschouwd als een tijdloze klassieker. Een mogelijke reden dat “Jackie Brown” meer op de achtergrond is geraakt, is de afwijkende stijl. In zekere zin is dit de minst typerende Tarantino-film. Dat kan deels liggen aan het scenario, dat geen volledig nieuwe creatie is van de regisseur, maar een adaptie van het bestaande “Rum Punch” van auteur Elmore Leonard. Deze prent is veel trager, met veel minder adrenaline en geweld.

Andere belangrijke, doch meer subtiele kenmerken van Tarantino zijn echter wel degelijk aanwezig. Denk aan de terugkerende conversaties over triviale onderwerpen, zoals waarom men anno 1997 nog steeds naar lp’s zou luisteren in plaats van cd’s. De kijker voelt zich hierdoor betrokken bij de realiteit van de personages, zelfs wanneer de plot op dat moment nauwelijks vooruitgaat. Dat is misschien wel Tarantino’s grootste talent: personages, klein of groot, die aanvoelen als uitgewerkte mensen en niet met enkele woorden te beschrijven zijn. De schijnbaar triviale conversaties versterken als dusdanig het gevoel dat zij blijven bestaan wanneer zij uit het camerabeeld treden.

Ondergraaft de verwachtingen Al deze genuanceerde figuren vragen in de eerste plaats een gepast vertolker en Tarantino nam opmerkelijke beslissingen bij de casting van deze film. Hij schreef de twee belangrijkste rollen van Max Cherry en Jackie Brown voor twee acteurs wier carrières op dat moment aan de grond zaten. De grote sterren Samuel L. Jackson en Robert De Niro zijn hier dan weer randpersonages, veroordeeld tot onaardige criminelen. Het lijdt geen twijfel dat deze aanpak resultaat heeft opgeleverd en er zo in slaagt de verwachtingen van de kijker te ondergraven. Forster en Grier zijn overtuigend en realiseren samen een uiterst charmante dynamiek.

In zekere zin is “Jackie Brown” het meest mature werk van Quentin Tarantino. De intenties kunnen hier mogelijk verloren gaan aan al wie zijn films kijkt in afwachting van de onvermijdelijke brutale vechtscènes. Het kan evenzeer de boodschap brengen dat deze razernij nooit het beklijvende element vormde waarom het werk van deze regisseur al bijna 30 jaar de hoofden doet draaien.

SIMON SEGERS

schilderingen voor zijn pronkkamer.

Hij koos voor een gezellig thema: Amor en Psyche, het enige liefdesverhaal uit de antieke mythologie met een “happy ending”. In 1877 werd Jordaens plafondstukkenreeks uit zijn huis verwijderd. Anderhalve eeuw later kwamen de schilderijen in de collectie van The Phoebus Foundation, later gevolgd door twee deurstukken, die oorspronkelijk ook in de pronkkamer thuis waren. Al deze doeken werden gerestaureerd en zijn nu op hun best te zien in Haarlem, waar ze worden gepresenteerd boven een spiegelvloer, zodat je niet voortdurend naar boven hoeft te kijken om het geschilderde verhaal te volgen.

Pispot naast Psyche Na de heropgebouwde pronkkamer volgen drie museumzalen met kenmerkende schilderijen en tekeningen uit elke periode van Jordaens’ lange carrière. Ze zijn verdeeld over drie zalen.

De eerste focust op de manier waarop Jordaens de godenwereld naar zijn hand zette. Anders dan Rubens, die van zijn mythologische taferelen intellectualistische hoogstandjes maakte, schilderde Jordaens werken die zijn burgerpubliek makkelijk kon begrijpen. Hij gaf de goden menselijke trekjes mee, voegde hier en daar een grapje toe en af en toe een bescheiden levenslesje.

Vervolgens zijn enkele religieuze werken samengebracht. Jordaens had dan wel protestantse sympathieën, hij bleef kunst maken voor de katholieke kerk. Ook hier is geen sprake van geïdealiseerde personages. Heiligen en apostelen, helden en martelaren, goden en halfgoden: voor Jordaens zijn het al-

lemaal mensen van vlees en bloed, die hij schildert in geuren en kleuren.

“Kunst om vrolijk van te worden” heet de zaal die illustreert dat bij Jordaens gezelligheid troef is. De theatrale altaarstukken van Rubens en de statige portretten van Van Dyck maken bij Jordaens plaats voor humoristische en herkenbare genre- en mythologische taferelen. Jordaens schildert niet voor koningen, kardinalen en edellieden, maar voor de burgerij. Die herkent zich in zijn realistische personages (vaak zijn het familieleden en kennissen van de schilder) en kan zich amuseren met de vrolijke toetsen die de kunstenaar aanbrengt. Een mooi voorbeeld is te zien op de plafondschilderingen. Op een van de taferelen met Psyche schilderde Jordaens onderaan een pispot die op de rand van het doek balanceert en elk moment op ons hoofd dreigt terecht te komen.

De grote drie De expo in Haarlem opent met de grote Vlaamse drie en toont portretten van de hand van Rubens, Van Dyck en Jordaens. In dat rijtje komt Jordaens steevast op de derde plaats. Hetzelfde geldt voor Frans Hals, die bij de Hollandse grote drie de duimen moet leggen voor Rembrandt en Vermeer.

Ten onrechte, zo leert een bezoek aan het Frans Hals Museum, dat een indrukwekkende collectie werken van de Haarlemse meester (die in Antwerpen geboren is) toont. En ook Jordaens komt op de expo als een heel bijzondere kunstenaar uit de verf.

MMMV

Tentoonstelling “Thuis bij Jordaens”, nog t.e.m. 30 januari 2022, Frans Hals Museum, Haarlem, www.franshalsmuseum.nl

BOEK

De “Rechtvaardige Rechters” zijn nog niet thuis…

De speurtocht naar de Rechtvaardige Rechters is sinds de verdwijning van het paneel uit de Gentse Sint-Baafskathedraal in 1934 steevast een bron van verbeelding, hypotheses allerhande, maar ook ernstig onderzoekswerk geworden. De ene piste was al geloofwaardiger dan de andere, maar alles werd uiteindelijk altijd onderzocht, zij het tot nog toe zonder resultaat. Brusselaar Paul De Ridder is in de ban van dit bijzonder verhaal, zeker nadat in augustus 2002 de inmiddels overleden bekende grondwetsspecialist Robert Senelle hem een geheim vertelde: het altaarstuk van het Lam Gods bestaat nog steeds en bevindt zich in een uitstekende staat. Meer nog: Senelle voert al jarenlang discrete gesprekken met een familie om dit topwerk terug te laten keren.

Paul De Ridder, Brusselaar en historicus, had Senelle leren kennen toen hij er als hoofd van de Afdeling Catalogisering in de Koninklijke bibliotheek in Brussel voor had kunnen zorgen dat diens privébibliotheek werd opgenomen. Het was het begin van een gezamenlijke poging om de terugkeer van het wereldberoemde paneel zonder schandaal en processen te realiseren.

De dood van de kroongetuige Stap voor stap werd uitgekiend hoe men verder zou tewerk gaan. Een van die stappen was het op de hoogte brengen van de bisschop van Gent, Monseigneur Luc Van Looy, die zover kon gebracht worden dat hij het paneel in ontvangst wil nemen zonder zich verdere vragen te stellen. Interessant in dit boek zijn de uitgeschreven delen van gesprekken tussen De Ridder en Senelle, wat goed de ingesteldheid van beiden illustreert in ‘de aanpak’ van de familie die het paneel bezit, maar die met een codeletter wordt aangeduid.

Tevens worden VRT-journaliste Siel Van Der Donckt en haar man oud-journalist Daniël Buyle bij de zaak betrokken omdat de eerste een onderzoek

(samen met Jan Becaus) voor de VRT deed naar de zaak. Samen leggen zij heel wat verbanden. Tot op 13 februari 2013 vrij onverwacht professor Senelle overlijdt. De Ridder blijft over als enige kroongetuige en met een berg aan informatie allerhande.

De zoektocht gaat verder De Ridder schakelt een versnelling hoger en enkele maanden na de dood van Senelle legt hij een verklaring af bij de Gentse procureur Sabbe met het oog op een overname van de zaak door het gerecht. Ook dit gesprek is weergegeven in het boek. Later zal het gerecht hem vragen openbaarheid te geven over een en ander. Dat gebeurt in de studio’s van de VRT, waar hij samen met Mgr. Van Looy een oproep zal doen. Ondertussen vernemen we het relaas (geciteerd) van diverse gesprekken met Marc, de zoon van professor Senelle, met Bart De Wever, want De Ridder is ook N-VA-parlementslid in Brussel, met Mgr. Van Looy, die betrokken blijft, met gecodeerde namen uit de genoemde familie en nog anderen. Uit al die gesprekken zal de lezer besluiten dat er heel wat intriges, insi-

nuaties, al dan niet bewust verzwegen feiten en mogelijke leugens zich manifesteren die een uitweg naar een oplossing alleen maar verder bezwaren en op zijsporen doet belanden. Bovendien komt de auteur tot de conclusie dat de top van de christendemocratie, van vader Eyskens over Tindemans tot Martens en Dehaene, op de hoogte was en is van het dossier. Ook Herman Van Rompuy en Jan Huyghebaert worden genoemd. Belangrijk daarbij is ook te vernemen dat Marc Reynebeau en Rik Van Cauwelaert alles in het werk stellen om het werk en de geloofwaardigheid van Paul De Ridder, die als enige kroongetuige over bevestigde getuigenissen van Robert Senelle beschikt, te ondermijnen…

Het zal De Ridder er niet van weerhouden om gestaag verder te werken aan dit heikele en bijzonder ingewikkelde dossier.

Dit boek is een vervolg op “De Rechtvaardige Rechters terug van weggeweest” uit 2020. Gelukkig wordt daar in voorliggend werk herhaaldelijk naar gerefereerd, zodat het voor de lezer iets gemakkelijker wordt om wegwijs te raken in het wespennest, dat dit dossier toch wel geworden is.

Bij het sluiten van het boek kwamen echter deze vragen op: “Wie heeft er belang bij dat dit dossier niet uitgeklaard wordt?” en “Waarom zwijgen zij die toch méér weten?” en ook “Gaat men echt wachten tot iedereen dood is?” Het valt dan ook te hopen dat het gerecht zijn werk doet, want “experten beweren dat de twee boeken van De Ridder dynamiet bevatten”. Dit boek is alvast een uitstekend werkdocument daarbij.

KVDP Paul De Ridder, “Twee Brusselaars ijveren voor de terugkeer van de Rechtvaardige Rechters”, Vereniging voor Brusselse Geschiedenis, 2021.

303 p. ISBN 9789464360202

Brieven

21 OKTOBER 2021

GESCHIEDENIS

De vervloekte koningen

Afbeelding van Filips de Schone uit de 16de eeuw

In maart 1314 staat de grootmeester van de Tempeliers op de brandstapel. Hij roept Filips de Schone toe: “Voor het jaar om is zul je voor het gerecht van God verschijnen, die gepast zal oordelen.Vervloekt!

Vervloekt! Vervloekt! Tot in het dertiende geslacht.”

Prachtige zinnen. Alleen heeft de Tempelier ze niet uitgesproken en riep hij: “God zal me wreken!”

Die legende van de vervloekte koningen ontstaat later omdat Frankrijk op korte tijd vier koningen verliest. Zeven jaar eerder zit Filips weer in geldnood. Hij heeft het jaar tevoren alle Joden uit het land geschopt en hun bezittingen in beslag genomen.

Een duivels plan Hij zoekt nieuwe slachtoffers en kijkt naar de orde van de Tempeliers. De orde van monnikenridders is gesticht om pelgrims naar Jeruzalem te beschermen.

Tempeliers specialiseren zich ook in leningen en financiën. Ze zijn een internationale orde die alleen de paus en geen wereldlijke vorst als hoogste gezag erkent. Maar met de val van Saint-Jean-d’Acre (Akko in Israël) is de laatste kruisvaarderstaat verdwenen. De Tempeliers zamelen geld in om Palestina te heroveren en houden zich verder bezig met geldhandel. Filips vertrouwt hen zelfs de Franse overheidsfinanciën toe. De orde heeft de reputatie op een enorme berg geld en goud te zitten.

Filips ontwerpt een duivels plan. In het grootste geheim stelt hij arrestatiebevelen op voor de ordeleden in Frankrijk. Op dezelfde dag vallen zijn ambtenaren alle kloostergebouwen binnen en arresteren de totaal verraste Tempeliers. De paus is aanvankelijk boos, maar hij is een Fransman en zetelt in Avignon op een paar honderd meter van een Frans garnizoen. Inmiddels gaan overal Filips beulen aan het werk. Tempeliers worden gemarteld en bekennen vroeg of laat de vreselijkste zonden: ketterij, diefstal, homoseksuele verhoudingen. De paus gaat door de knieën en ook andere vorsten zien een mogelijkheid veel geld binnen te rijven.

De orde wordt ontbonden en de

meeste eigendommen worden toegewezen na betaling aan Filips aan die andere kruisvaardersorde: de Hospitaalridders. Overal worden Tempeliers als ketter verbrand. De grootmeester belandt tenslotte na een calvarie van martelingen ook op de brandstapel.

Voorrang voor mannen Een maand later breekt een enorm schandaal uit. De dochter van Filips - Isabella, koningin van Engeland - bewijst haar vader dat de vrouwen van zijn oudste en derde zoon hun man bedriegen en dat de vrouw van de tweede zoon op de hoogte is. Filips is al negen jaar weduwnaar, maar is nooit zijn volmaakt huwelijk met Johanna van Navarra vergeten.

Daarenboven brengt dat overspel de legitimiteit van zijn kleinkinderen in gevaar. Filips laat de minnaars van de dames op een afgrijselijke manier (o.a. levend gecastreerd) terechtstellen en de twee overspelige vrouwen in onmenselijke omstandigheden opsluiten. De derde schoondochter moet een tijd naar het klooster.

Zeven maanden later valt de koning van zijn paard tijdens een jachtpartij, krijgt een hersenbloeding en sterft. Hij is 46.

Zijn oudste zoon Lodewijk X (bijgenaamd “de Ruziezoeker”) volgt hem op. Dan duikt iemand op die we uit “De Leeuw van Vlaanderen” kennen: Karel van Valois, de broer van Filips die bij Conscience zich zo boos maakt over de verraderlijke gevangenneming van de Vlaamse grafelijke familie dat hij zijn zwaard breekt en het voor de voeten van Filips gooit. In de werkelijkheid is hij veel minder nobel. Zijn zwakke neef Lodewijk laat hem feitelijk regeren. Een poging van Lodewijk om Vlaanderen te veroveren eindigt in een aftocht wegens het slechte weer. Zijn vrouw sterft inmiddels van koude in haar cel en

(2)

15

LEZERSBRIEVEN GELIJKHEID, BROEDERLIJKHEID….

hij hertrouwt. Ze is zwanger als hij onverwacht overlijdt.

De tweede broer Filips (de Lange) wordt regent en het zoontje van Lodewijk sterft een paar dagen na zijn geboorte. Dat is het cruciale moment. Lodewijk heeft zijn dochter Jeanne uit zijn eerste huwelijk altijd als legitiem erkend en feitelijk is zij de erfgename.

Maar Frankrijk wordt al 300 jaar in rechte lijn door mannen geregeerd. Middels de nodige dreigementen en afkoopsommen laat Filips de Lange de hoge adel de voorrang van mannelijke erfgenamen erkennen boven de rechten van een vijfjarig meisje. Filips V wordt koning en hij slaagt er daarenboven in een echte vrede te sluiten met Robrecht (feitelijk Robert) van Béthune (de oude “Leeuw van Vlaanderen”). Maar na nauwelijks zes jaar sterft de 29-jarige Filips aan dysenterie en hij laat alleen dochters na.

Hij heeft een precedent gecreëerd en dus volgt Karel IV, derde zoon van Filips de Schone, hem op. Zes jaar later overlijdt die ook met alleen maar dochters. Wat nu?

Jeanne, dochter van Lodewijk X, zien de hoge edelen niet zitten. De vorst is ook de aanvoerder van het leger en vecht mee. Ze schepen Jeanne af met de troon van haar grootmoeder Johanna van Navarra en kiezen de oudste zoon van Karel van Valois als koning. Iedereen erkent hem als Filips VI van Valois.

Ook de Engelse koning Edward III, die als hertog van Guyenne een leenman van de Franse vorst is. Negen jaar later herinnert de (Franstalige) Engelsman zich echter dat hij een zoon is van de zuster van die drie gestorven koningen en recht op de Franse troon heeft.

Dat is nonsens en hij weet het zelf, maar het is een voorwendsel voor een bloedige strooptocht door Frankrijk die onverwachts eindigt in een zware nederlaag van de Franse koning in Crécy. Dat is het begin van de honderdjarige oorlog. Nog altijd herhalen historici als Edward de Maesschalck ("De Bourgondische vorsten") en Bart van Loo (“De Bourgondiërs”) de leugen van de Engelse koning en vergeten dat Jeanne van Navarra de echte rechthebbende op de Franse troon was.

Pallieterke, Paul Magnette kwam weken geleden met het voorstel om de NMBS gratis aan te bieden. Omdat daar niemand intrapt, komt hij nu met het sprookje dat “zoeken naar fiscale fraudeurs het gat in de begroting zal dichten….” In de Pandora Papers werden reeds expresidenten en politici met naam genoemd, waaronder Tony Blair, eveneens voorbeeldig socialist en tien jaar lang eerste minister van het Verenigd Koninkrijk.

Wij zijn benieuwd welke andere voormalige en hedendaagse ‘gezaghebbers’ er nog op die lijst staan. De vroegere CEO van ons aller VRT werd er ook met naam in vernoemd en die was slechts ‘ambtenaar’!

M arc Bertrand - Edegem

De Salische Wet

LINKSE BALLAST

Pas in 1358 toveren de juristen van koning Jan van Frankrijk (zoon van Filips VI) de “Salische Wet” uit hun koker. De mannelijke primogenituur van Filips de Lange wordt vervangen door een uit zijn verband gehaald zinnetje dat ten tijde van de Salische Franken zogenaamd vrouwelijke opvolging verbood. Die “Salische Wet” heeft elders geen gevolgen. De Nederlanden erkennen zonder probleem Maria van Bourgondië als vorstin. Pas in 1831 schrijft de Volksraad (“le Congrès National de la Belgique”) die Franse verplichting in de grondwet. Leopold II wordt dus niet opgevolgd door zijn oudste dochter Louise (die van de Louizalaan in Brussel), maar door neef Albert.

In 1991 paart Boudewijn de nood (de nitwit Laurent zo ver mogelijk als troonopvolger verwijderen) aan de deugd (gelijkheid man en vrouw) en hij laat de Salische Wet schrappen. Met plezier ziet hij ook hoe nicht Astrid trouwt met Lorenz von Habsburg, die in mannelijke en vrouwelijke lijn afstamt van Maria van Bourgondië en zelfs van “Leeuw” Robrecht. De kindjes van Astrid kunnen feitelijk neerkijken op het nageslacht van de huidige koning, afstammelingen van de Duitse gigolo Leopold van Saksen-Coburg.

JAN NECKERS

Pallieterke, Met de huidige klimaatcrisis in gedachten zou Groen met zijn programma de wind in de zeilen moeten hebben. Dat is niet het geval. Waarschijnlijk breekt de partij er zich het hoofd over hoe dat komt. Een groene wereld, daar zijn wij toch allemaal voor?!

Onze aarde moet gered worden.

Maar de vraag kan gesteld worden: waarom is Groen links? Is het klimaat links? Zijn bomen, dieren, planten, wolken links? Zou Groen daarom geen betere score halen als ze zich meer als een neutrale, centrale, partij zou opstellen met de nadruk volledig op het ‘groene’ en zo de linkse ballast links kunnen laten liggen?

William Menheer - Tienen

STOP MET STIGMATISEREN Pallieterke, Als vrouw en dan nog wel blank (sic), geboren in 1955 en zich ook vrouw voelend, word ik misselijk van de tegenwoordige woke-cultuur en de zogezegde genderneutraliteit. Ja, ik zal dan wel een cisvrouw zijn zeker, maar dan wel een die zowel homo's als lesbiennes en transgenders in haar kennissenkring heeft en er een normaal contact mee heeft. Voor mij is het leven eenvoudig, want op school heb ik geleerd: er is "hij", "zij" en "het" en ik ben zeker niet "het", want dat is een ding, een voorwerp. Ik ben dus absoluut een "zij".

Laat mensen toch vrij. Ben je geboren als man en voel je uzelf man, welke lichaamskleur ook of seksuele voorkeur voor mannen of vrouwen, dan ben je een man, idem voor vrouwen. Voel je je echter in het verkeerde lichaam, prima, dan ben je het andere geslacht. Genderneutraliteit is in mijn ogen onbestaande. Kijk maar eens naar de dierenwereld, daar kunnen we nog iets van leren. Stop dus met iedereen in een hokje te duwen en te stigmatiseren, word verdraagzamer naar uw naaste toe en de wereld zal erop vooruitgaan.

Lin - Bornem

KLIMAAT Pallieterke, Anuna en Greta zijn verheugd opnieuw in de pers te komen, straffe verklaringen af te leggen en vooral zichzelf in het zonlicht te zetten.

Maar ik daag elke klimaatspijbe-

laar uit antwoord te geven op de volgende twee vragen. Wat is het percentage CO2 in de atmosfeer?

Je hoort veel over dramatische stijgingen, maar wat betekent dat in werkelijkheid? Het antwoord is, hou u vast: 0,04 procent in de atmosfeer. Had u dat verwacht?

Dat geweldig opgeblazen probleem is in absolute termen letterlijk nul komma nul. Maar zo zal het natuurlijk nooit in de pers komen, want dat is niet dramatisch genoeg. Een tweede eenvoudige vraag is wat het menselijke aandeel in de jaarlijkse CO2-uitstoot is. Dat zou gezien het grote lawaai dat er rond gemaakt wordt evengoed kolossaal moeten zijn.

In realiteit ligt dat echter tussen de 3 en de 5 procent, waarvan het meeste opgenomen wordt door de oceanen, en door de verhoogde plantengroei die CO2 absorbeert. En vergeet niet dat de grote klimaatgoeroe Al Gore in 2009 voorspelde dat in 2013 de poolkappen ijsvrij zouden zijn…

Of dat de klimatologen in de zeventiger jaren voorspelden dat er een nieuwe ijstijd op ons afkwam.

Google naar “Global Cooling” als u dat niet gelooft.

Gunter Deleyn - M ariakerke

GOED BETAALD Pallieterke, De heer Courtois beklaagt zich over de vele wedstrijden die hij moet spelen en dat hij maar drie weken verlof heeft. Een gewone werkmens moet vijf dagen op zeven, acht uur werken en heeft ook maar drie weken verlof. En dit voor een fractie van het geld dat de overbetaalde voetballers verdienen. Hij zou beter zwijgen en eens nadenken.

PVC - Sint-Niklaas

GE MOET MAAR DURVEN Pallieterke, Tijdens het begrotingsdebat van woensdag vond het Vooruit-Kamerlid en fractieleidster Melissa Depraetere dat het ongehoord was dat de N-VA-fractieleider Peter De Roover het duidingsprogramma Terzake verkoos boven het debat in de Kamer. Zij was daar terecht verontwaardigd en boos over.

Donderdagavond was er nog geen einde gekomen aan het begrotingsdebat en wie was er in het programma Terzake? Juist! Melissa Depraetere in debat met Raoul Hedebouw. Ge moet maar durven.

Romain Peeters - Attenrode

AARDKRACHTEN Pallieterke, De lezersbrief van Dr. Ir. Luc Lefever van 07-10-2021 zit, wat mij betreft, helemaal op de waarheid.

De werking en invloed van de werking van onze natuur- en aardkrachten wordt in de hele discussie inzake de klimaatopwarming m.i. compleet genegeerd door ‘geloofwaardige’ klimaatactivisten en nieuwsexperten. Het is net alsof een onbekende macht in het spel is. Ik ben helemaal geen wetenschapper, maar heb wel al tal van boeken gelezen en DVD’s (BBC en National Geographic) gezien en ben op deze (misschien wel smalle) basis het volledig eens met zijn brief. In het boek “De wereld over 10.000 jaar” werd ook vermeld dat de magnetische kracht van de aarde sedert 1850 met 15 procent zou afgenomen zijn.

Jos Bruyninckx - Everberg

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

21 OKTOBER 2021

Tweets van de week Gwendolyn Rutten is een vrouw waar je op kan bouwen. Een vrouw die weet wat er leeft bij de mensen en niet bang is om dat ook uit te spreken. Misschien herinnert u zich nog dat ze ooit een jaar betaald verlof nam uit het parlement?

dat Gwendolyn ook hier over de partijgrenzen heen een oplossing voor gaat vinden.

Nationale Loterij is geen gokken

Niet zomaar. Net om met de mensen te gaan praten. Dat resulteerde in hilarische televisie, waarbij we Gwendolyn bij de kapper zagen, op de markt, bij de visboer… Dingen die mensen doen als ze met betaald verlof zijn. Vandaag doet Sihame iets gelijkaardigs met dank aan de Open Vld, maar het is een beetje uit de mode geraakt. Dat neemt echter niet weg dat Rutten de Vlaamse onderstroom perfect aanvoelt en weet waar u van wakker ligt. En dus tweette ze: ”Kan prinses Elisabeth met een vrouw trouwen als ze dat zou willen, zonder gevolgen voor de troon? Als ook hier een aanpassing nodig is, zullen we dat dan meteen gewoon doen, over alle partijgrenzen heen?”

Hereniging der Nederlanden?

Geef toe, Gwendolyn zegt hardop wat u stilletjes denkt. Maar het kan altijd beter.Wij willen er nog een extra bezorgdheid aan toevoegen.

Wat als Elisabeth niet alleen tot de lesbische gemeenschap behoort, maar ook nog eens valt voor de charmes van de Nederlandse kroonprinses Amalia? Dat zou zomaar eens kunnen gebeuren. Dat komt voor in de beste families, weet u. Dan is hun liefde verboden omwille van politieke redenen. Troonopvolgers van Nederland en België mogen van de grondwet niet met elkaar de diepste draai nemen. Kwestie van de hereniging der Nederlanden niet op organische wijze te laten gebeuren. Het spijt ons dat we met dit gruwelijk nieuws ongetwijfeld uw nachtrust definitief om zeep hebben geholpen.

Maar u kan er ‘elektriciteitsfactuur’ op zeggen

1286

1

2

3

4

5

6

Wouter Beke zit in de Vlaamse regering om de belangen van de katholieke zuilen en de ARCO-incasseerders te verdedigen. Hilde Crevits is er voor de Boerenbond en Benjamin Dalle is ook minister. Hij trok deze week de aandacht met een stoere tweet. “Gokreclame wordt drastisch afgebouwd op alle kanalen van @VRT, maar goed ook: teveel mensen raken verslaafd aan gokken.”

Alle gokreclame? Niet helemaal. De Nationale Loterij mag zichzelf rustig blijven promoten op de VRT. Om een of andere reden gelooft Dalle dat geld inzetten op voetbalwedstrijden een zuivere gokoperatie is, maar een lotje krassen of 7 juiste cijfers raden in volgorde, een kwestie van parate kennis. Het zijn zo van die zaken waar een mens wat misselijk bij wordt als hij er over nadenkt. Gelukkig is dat in de politiek een eerder zeldzaam fenomeen. Tot volgende week.

JEAN-JACQUES DE GUCHT UITGEHUWELIJKT AAN CHARLOTTE VERHOFSTADT

Staatskassen in heel Europa vrezen voor hun leven

Opschudding in het krimpende VLD-rijk. Na jaren van oorlogsvoering lijken de Grote liberale huizen op zoek naar interne vrede. Het Huis De Gucht, geleid door Karel de Kleptomaan en het huis Verhofstadt, geleid door Guy de Graaier, bezegelen de Pax Liberales door de verbintenis van Charlotte Verhofstadt en de jongste erfgenaam van het Kleptomaanse rijk: Jean Jaques de Mentaal Uitgedaagde. Professor Vaneigens blikt terug en kijkt vooruit.

Professor, wat is er aan de hand in de liberale familie?

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G

Vaneigens: “Dat formuleert u verkeerd, maar het is een begrijpelijke fout. Partijleiders zien zichzelf graag als vaderfiguren die hun partij bestieren als een goede huisvader. Zo bezigen ze allemaal graag begrippen als de socialistische, christendemocratische, Vlaams-nationale of zelfs groene ‘familie’.

Het is een mooie metafoor voor een genootschap van gelijkgezinden die vanuit hun overtuiging verbonden zijn en samen willen bouwen aan het geluk van de hele gemeenschap. Dat geldt voor zowat alle politieke families, maar niet voor de liberale. Als het over de liberale familie gaat, mag u dat zeer letterlijk nemen en moet u zich de vraag stellen: welke liberale familie? Er zijn er nogal wat. Ongeveer 70 procent van de liberale verkozenen komen uit verschillende huizen die elkaar meedogenloos bekampen om de liberale heerschappij. Maar in tegenstelling tot andere politieke families, is dit niet ten dienste van de gemeenschap.”

Hoe bedoelt u?

H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Nagaand of beweringen waar zijn B. Foutvermelding - Schuilplaats Symbool van vruchtbaarheid C. Muzieknoot - Bevrijd - Ontruimen D. Waadvogels - Van een Europees land E. Xenon - Technetium - Bouwsel van doek en stokken F. Dominique Strauss-Kahn - LoofboomLeider van een groep welpen G. Maanstand - Begrijp - Zilver H. Op monotone wijze voorlezen I. Bovendien - Deense stad J. Arabische vorst - Afrikaans land K. Militair in opleiding Internetlandcode voor Kenia Naaldboom L. Een gebogen vorm aannemend

1. Vlaams schilder (1898-1995) o.m. bekend van zijn werken met sakrale cirkels 2. Spanningsboog in de architectuur Voornaam van de acteur die gestalte gaf aan Dr. Zhivago 3. Chroom - Het is in orde 4. Draagt iets zwaars - Voormalige ingekorte benaming van een Vlaamse politieke partij - Deel van een fiets 5. Geleidelijke toename van het volume - Tourist Trophy 6. Lidwoord - Kwelde 7. Aanduiding van aarzeling - Deel van het testament - Jongensnaam die afstamt van ‘Petrus’ 8. Bergpas - En andere - Onvergelijkbaar 9. Muziekgenre 10. Zijrivier van de Demer - Huldigde 11. Naar beneden - Local Area network Telwoord 12. Deel van de week - Natie

Vaneigens: “Het begrip gemeenschap wordt in elk van die huizen uitgespuwd als goedkope wijn. Deze clans bouwen aan een gevoelige uitbreiding van hun landgoed in Toscane. In deze clans geldt alleen de wet van de meest meedogenloze. De huizen Verhofstadt, De Clercq, De Gucht, De Croo, de bungalow Somers, de dakloze strandcabine Rutten en het ‘net genoeg plaats voor een tuinhuisje’ Lachaert. Stuk voor stuk keerden ze zich in wisselende allianties tegen elkaar. Soms met steun van over de taalgrens van de gevreesde roofridder Louis De Neus, leider van de clan Michel.”

HERMAN DE GEDULDIGE

Hoe verklaart u dit huwelijk? Nogal wat experten meenden dat beide huizen met elkaar op slechte voet leefden.

Vaneigens: “En terecht. Historici herinneren zich de allesverwoestende doortocht van Guy de Graaier aan het begin van deze eeuw. Hij verkocht ’s lands kroonjuwelen aan Frankrijk, organiseerde de grootste immobiliënzwendel in de geschiedenis en liet het land in puin achter. Daarna richtte hij zijn pijlen op Europa. Ook de clan De Gucht werd in één moeite volledig verwoest. Het was het huis De Croo, geleid door Herman de Geduldige, die De Gucht weer op de been hielp en een campagne financierde om het huis Verhofstadt in Europa achterna te zitten. Een strategische meesterzet. Terwijl De Gucht en Verhofstadt fortuinen aan buit naar hun Toscaanse landgoederen sleepten en het thuisland uit het oog verloren, bracht Herman zijn zoon en erfgenaam, Alexander de ‘Weet-ik-niks-van’ in stelling. Het huis De Croo greep de macht en sneed de Toscaanse clans af van de Belgische buit. Sindsdien zinnen zij op wraak. Het is in dat licht dat u deze verbintenis moet zien.”

De clans begraven de strijdbijl en bezegelen dit door het uithuwelijken van een dochter?

1285

1

2

3

6

7

8

9 10 11 12

Vaneigens: “Dat zou u denken, nietwaar? En dat is ook gebruikelijk. Maar in dit geval is het Jean-Jacques die wordt uitgehuwelijkt, gezien de bijzondere noden van de jongeman in kwestie. Sinds zijn wetsvoorstel om kerngezonde pasgeboren kindjes het recht op euthanasie én abortus te gunnen nog tijdens hun eerste levensjaar, is hij wat de pedalen kwijt geraakt en beperkt zijn politieke rol zich tot het posten van foto’s van zichzelf op Instagram en het schudden met zijn haar.

Maar het is wel duidelijk dat beide huizen grote verwachtingen hebben van het combineren van de genen.”

A

V

L

U C H T

E

L

I

Hoe reageren de andere clans?

B

O E

K

R A

N E

C

L

K

E N

D

A G E N D E

R

E N

E

T

Z

T

F

I

G

L

U X O R

H

I

M

I

T O O

J

E

R M E

E

K

I

E A

R O K

L

T N

Oplossing 1285

E

4

5

I

L

B

G E I

A

I

T

L

I

L

A

L

S

D

I

C T

I

E

S

E

R

G R

F

I

C H E

S

S

E N

I

B

I

B

S

I

D E

IJ

I E

E A

D E

S

R

E V E N Z O

L O S T

N G E O E

D

Vaneigens: “Dat is nog even afwachten. We zien evenwel nu al een daling van de Europese beurzen en ook nationale banken in heel Europa vrezen voor hun staatskas. Dat is vanuit wetenschappelijk-politiek oogpunt zeer begrijpelijk.”

U vindt de paniek gerechtvaardigd?

Vaneigens: “Absoluut. Indien deze verbintenis wordt gezegend met nageslacht, kan u dit vergelijken met de klimaatcrisis of een nucleaire dreiging.”