't Pallieterke van 9 december 2021

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

8-9

JEAN-MARIE DEDECKER ONAFHANKELIJK KAMERLID

INTERVIEW

"Dit beleid draait al lang niet meer enkel om volksgezondheid.

Het gaat over repressie" Jean-Marie Dedecker (69) draait intussen al meer dan twee decennia mee in de nationale politiek. Hij is onafhankelijk Kamerlid en burgemeester van de kustgemeente Middelkerke. Hoe kijkt ‘de zilverrug van de Wetstraat’ naar de politieke actualiteit?

“Ik ben precies een van de enigen die nog echt iets durft zeggen tegen meester Frank. Nadat ik mij tijdens de plenaire vergadering had uitgesproken tegen de mondmaskerplicht voor jonge kinderen en ervoor pleitte om hen natuurlijke weerstand te doen creëren, noemde hij me een Darwinist. Liever Darwin dan Stalin, denk ik dan bij mezelf.”

CORONAGEKNOEI VAN REGERING IS EEN CADEAU VOOR POLITIEK RADICALISME

3

BRUSSELS NOORDSTATION ONVEILIG, SMERIG EN TREKPLEISTER VOOR ILLEGALE MIGRATIE

5

DOOR EU GESUBSIDIEERDE ANTIRACISME-NGO BOOS OP “ISLAMOFOBE HEKSENJACHT” DOOR FRANKRIJK

RECONQUÊTE!

KAN DEZE MAN FRANKRIJK REDDEN? Presidentskandidaat Éric Zemmour gaf zondag een demonstratie van zijn mobilisatiekracht. Ondanks de dreiging van extreemlinkse ordeverstoring - Zemmour werd zelf licht gewond door de aanval van een extremist - waren tussen de 12.000 en 15.000 enthousiaste aanhangers opgedaagd op de eerste meeting van de kandidaat die een radicale ommezwaai in het bestuur van Frankrijk wil, in het bijzonder wat immigratie betreft.

De linkse kandidaat Mélenchon kwam op hetzelfde moment maar aan 3.000 mensen op zijn campagnebijeenkomst. Marine Le Pen, de concurrent van Zemmour op de rechterzijde, had op precies dezelfde plaats haar slotmeeting bij de vorige presidentsverkiezingen gehouden en verzamelde toen minder dan 5.000 mensen. Het elan achter de kandidatuur van de schrijver/journalist is groot.

In de peilingen staat hij nog 4 punten achter Le Pen, maar de campagne van Zemmour is pas begonnen. Zijn plotse doorbraak zorgt nu al voor de interessantste dynamiek op de Franse rechterzijde sinds Jean-Marie Le Pen in 1984 het Front National op de kaart zette.

Dat ondervonden Les Républicains. Die worden gezien als de gematigde rech-

terzijde, maar zagen in de eerste ronde van hun voorverkiezingen de relatief onbekende Éric Ciotti als eerste uit de bus komen. Deze had zijn eigen beweging gesticht (die gewoon ‘Rechts’ heet) en vertegenwoordigt ideeën die nauwelijks verschillen van die van zijn vriend Zemmour. Het partijapparaat moest zijn gehele gewicht in de schaal werpen om er Valérie Pécresse in de tweede ronde door te krijgen. Het is duidelijk dat zij nooit president kan worden zonder de steun van Ciotti, Zemmour en Le Pen.

De multiculturele nachtmerrie Zemmour schudt het hele systeem door elkaar. Wat dreigde een saaie en voorspelbare herhaling van het duel Macron-Le

Pen te worden, wordt nu een boeiende race, waarin alle kandidaten hun programma over migratie moeten aanscherpen om een kans te maken.

Het fenomeen Zemmour kan deels worden verklaard door zijn bijzondere persoonlijkheid. Hij is van Joods-Berberse afkomst, maar tegelijk een onbeschaamde Franse patriot. Zemmour is charmant en heeft vrienden in de hogere regionen, maar is niet bang voor controverse. Hij is een intellectueel, maar heeft voeling met wat er leeft in Frankrijk.

Zijn plotse succes verraadt echter vooral een diepe onvrede in de Franse samenleving. De droom van multiculturele harmonie is een nachtmerrie van maatschappelijke spanningen geworden, waarbij vooral moslims in een parallelle maatschappij leven die vijandig staat tegen de ‘republikeinse waarden’ van Frankrijk. Het volk smeekt om een krachtig halt aan verdere migratie, om de omvolking te stoppen, om Frankrijk te redden. Ook als Zemmour het zelf niet haalt, zal hij druk hebben gezet op de volgende president om de Fransen te geven waar ze om vragen, namelijk een immigratiestop.

JURGEN CEDER

lees verder op blz. 10 INTERVIEW

ELLEN SAMYN KAMERLID VLAAMS BELANG

“We moeten niet alleen op onze hoede zijn voor de islamisering, maar ook voor het woke-gedoe”

13 OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 49 • donderdag 9 december 2021

€ 3,00

12

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Opinie

9 DECEMBER 2021

Het Vlaams Parlementje Exact 50 jaar geleden, meer bepaald op 7 december 1971, kreeg Vlaanderen voor het eerst een eigen parlement: de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, meestal gewoon afgekort tot Cultuurraad.

Zeg vooral niet Vlaamse Cultuurraad. Dat klinkt te aangebrand, want te veel verwijzend naar de ‘Vlaamsche Cultuurraad’ van tijdens de Duitse bezetting. Dit terzijde. Terug naar 1971. De leden van de Cultuurraad waren in die tijd nog niet rechtstreeks verkozen. De Raad was samengesteld uit de Nederlandstaligen van Kamer en Senaat, wat in 1971 neerkomt op 213 leden. In de volgende legislaturen zou dat aantal oplopen toe 221 leden.

De Cultuurraad beschikte over vier grote bevoegdheidspakketten: culturele aangelegenheden, gebruik van de taal, onderwijs en internationale culturele aangelegenheden. Er waren echter nog geen ‘Vlaamse’ ministers, zodat de bevoegdheid uiteindelijk nog altijd bij een ‘nationale’ minister of staatssecretaris lag. Met andere woorden: de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap was de allereerste bescheiden, maar niettemin symbolisch belangrijke stap in de federalisering van dit land.

De Cultuurraad zou bestaan tot 1 oktober 1980, waarna de bevoegdheden werden overgenomen door de Vlaamse Raad, de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. Maar dan nog zou het tot 1995 duren eer er voor dat Vlaamse Parlement eigen verkiezingen kwamen met rechtstreeks verkozen volksvertegenwoordigers en een eigen vergaderzaal, de ondertussen welbekende Koepelzaal.

In een persmededeling wijst Nadia Sminate (Vlaams Parlementslid voor N-VA) er ons op dat het Vlaams Parlement nog steeds niet bevoegd is om zelf en autonoom de verkiezingen van de eigen volksvertegenwoordigers te organiseren. Die bevoegdheid bevindt zich nog steeds op het federale niveau. Vrij vertaald: We hebben een Vlaams Parlement, maar het is het Belgische dat de verkiezing ervan regelt.

Dat valt moeilijk te verzoenen met de toenemende bevoegdheidspakketten die aan het Vlaamse niveau werden toebedeeld over de zes verschillende staatshervormingen heen, aldus Nadia Sminate. Bijgevolg is het niet langer aangewezen dat een ander niveau zich moet uitspreken over de organisatie en regelgeving van deelstaatverkiezingen. De opmerking van Sminate is uiteraard terecht. Alleen zal zij het probleem moeten aankaarten op het federale niveau. Het blijft ingewikkeld…

50 jaar geleden werd een eerste stap gezet naar meer eigen Vlaamse bevoegdheden én eigen Vlaamse ministers. De coronacrisis heeft pijnlijk aan het licht gebracht dat de verschillende niveaus, federaal en Vlaams, meer botsen dan samenwerken. Sommigen houden daarom een pleidooi om opnieuw bevoegdheden over te hevelen naar het Belgisch niveau. De politici die daarvoor pleiten zouden zich eerst eens moeten afvragen waarom er ooit een eigen Vlaamse en Waalse regeringen en parlementen gekomen zijn. Er was daarvoor immers een goede reden, namelijk op Belgisch niveau lukte er niets meer en de kloof tussen het noorden en het zuiden werd steeds groter. Vandaag is dat niet anders. Dus… op naar de volgende en hopelijk allerlaatste staatshervorming. En op naar Vlaamse staatsvorming! Na 50 jaar staan we ergens, maar ook nog nergens…

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

Hoop voor het ongeboren leven in de VS

© SHUTTERSTOCK

2

Er was heel wat volk opgedaagd aan het ‘marmeren paleis’, het neoclassicistische gebouw waarin het Amerikaanse Hooggerechtshof zetelt. Vorige week begonnen daar de debatten over het beroep tegen de nieuwe abortuswet van de staat Mississippi. Zowel betogers die opkomen voor de bescherming van het ongeboren leven als abortusactivisten lieten buiten van zich horen. De aandacht is begrijpelijk. Er bestaat een goede kans dat de opperrechters zullen terugkomen op het arrest Roe vs. Wade van 1973, waarmee hun voorgangers een radicale liberalisering van abortus aan de Amerikaanse samenleving opdrongen.

Roe vs. Wade was eigenlijk een maat voor niets voor de betrokken klager. Norma McCorvey (de echte naam van ‘Roe’) kreeg wel gelijk van het Hooggerechtshof, maar had intussen al besloten toch haar kind te baren. Ze werd trouwens later actief in de Pro Life-beweging, die het ongeboren leven verdedigt. Voor de samenleving was het kwaad echter geschied. Het precedent geschapen door het Hooggerechtshof maakte van abortus een grondwettelijk recht. De Amerikaanse burger werd in die diepgaande beslissing nooit geraadpleegd. Door nu toch wetten met abortusbeperkingen in te voeren, willen sommige staten een beslissing van het Hooggerechtshof uitlokken die de democratie weer bevoegd maakt inzake abortus.

Een radicaal precedent

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Jurgen Ceder, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel (redactiesecretaris), Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

De liberalisering van abortus in 1973 was niet alleen radicaal omdat ze door een rechtbank werd opgelegd en niet door het parlement werd beslist, maar ook omdat die liberalisering inhoudelijk heel ver ging. Het Hooggerechtshof besliste dat vrouwen het recht op abortus hebben tot op het moment dat het kind levensvatbaar kan worden geboren. Toen betekende vrije abortus nog tot de 28e week. Tot het begin van de achtste maand werd het kind met andere woorden niet geacht een mens met recht op leven te zijn.

De vooruitgang van de wetenschap toont intussen aan hoe willekeurig die grens was. Kinderen kunnen nu al vijf weken eerder levensvatbaar ter wereld komen.

Ook de juridische grens van Roe vs. Wade verschoof daardoor naar de 23e week, alsof het begin van leven bepaald wordt door de kennis van de dokters in de samenleving waarin het tot stand komt.

De ontwikkeling van kunstmatige baarmoeders zullen de levensvatbaarheid trouwens steeds dichter bij de conceptie brengen.

Op middellange termijn zal ectogenese, het proces waarbij een foetus de volledige groeiperiode buiten het menselijk lichaam doormaakt, mogelijk worden. Zal dat het besef onvermijdelijk ma-

ken dat elke grens na conceptie willekeurig is en daardoor abortus naar de zwarte bladzijden van de geschiedenis verwijzen?

De karikaturen van de Vlaamse pers Ik schrijf vaak over Amerikaanse onderwerpen. Niet alleen omdat de politiek van dat land mij boeit, maar ook omdat die telkens weer de trieste toestand van buitenlandverslaggeving van Vlaamse kranten en televisiejournaal illustreert. Die is zo partijdig dat ze karikaturaal wordt. Je weet dat je alles wat je leest ergens anders moet verifiëren (en vaak als onjuist zult ontdekken).

Ik ben een opinieschrijver. U weet dat alles wat u hier leest de mening is van iemand die tegen abortus is. Maar wat is het excuus van de Vlaamse pers, die beweert de lezers correct en volledig te willen informeren, om elke schijn van onpartijdige berichtgeving te laten vallen ten voordele van opiniestukjes vermomd als verslaggeving? De woordkeuze alleen al: “de rabiaat christelijke Amy Coney Barrett” of “drie rechters met een verleden van extreem-conservatieve bevooroordeeldheid”.

De Vlaamse pers wekt de indruk dat het conservatieve overwicht (drie van die rechters zijn aangeduid door die ‘perfide’ Trump) in het Hooggerechtshof zal leiden tot een dictaat dat abortus illegaal zal maken. Daarmee draait ze de zaken om. Roe vs. Wade was het gerechtelijke dictaat. Er staat niet zoiets als ‘het recht op abortus’ in de Amerikaanse grondwet. Het arrest was een onbeschaamde inbraak van de rechterlijke macht op het terrein van de wetgever, een probleem waar we in Europa ook steeds meer door getroffen worden, in het bijzonder ten gevolge van de rechtspraak van een geradicaliseerd EHRM. Als het Hooggerechtshof die rechtspraak laat vallen, betekent dat alleen dat het recht om abortus te regelen wordt teruggegeven aan de parlementen van de staten van de VS. Daarmee komt het terug bij de kiezer, waar het thuishoort.

Het klopt ook niet dat de ad-

vocaten van Mississippi, die voor het Hooggerechtshof de wetgeving van hun staat verdedigen, “voluit de radicaal-christelijke kaart trekken”, zoals De Standaard schrijft. ‘Sollicitor general’ Stewart van Mississippi vermeed net elke ideologische discussie in zijn openingspleidooi. Hij riep het Hooggerechtshof integendeel op terug te keren naar een positie van neutraliteit en “harde twistpunten” als abortus aan de kiezer over te laten.

Een kleine stap Ook de voorstanders van abortus, onder andere vertegenwoordigd door de regering Biden (die tegenstander was van abortus tot zijn gooi naar het presidentschap hem een bocht van 180 graden liet maken), kregen al het woord in de rechtszaak. Ondervraagd door de opperrechters, bleek hoe zwak hun juridische positie is. Verder dan een pleidooi om niet te raken aan de gevestigde rechtspraak kwamen ze niet. Wanneer rechter Alito vroeg of het Hof ook had moeten vasthouden aan rechtspraak die ooit raciale segregatie had gehuldigd, kwam er geen antwoord.

“Mississippi heeft een van de strengste abortuswetten van het land”, schrijft De Morgen. Dat kan best, maar als u daardoor de indruk zou opdoen dat de in het geding zijnde wetgeving van die staat draconisch is, zit u ernaast.

Mississippi wil abortus verbieden na 15 weken zwangerschap.

In België, Duitsland en Frankrijk, toch niet bepaald de meest conservatieve landen, kan abortus alleen in de eerste 12 weken (tenzij om medische redenen). U mag de berichtgeving die de indruk wekt dat de beslissing van het Hooggerechtshof zal leiden tot een compleet verbod op abortus (“DM: Einde abortus in de VS weer stapje dichterbij”), tot arme meisjes die breinaalden moeten gebruiken of een lange reis moeten ondernemen om van hun kind af te raken, de hele tijd opgejaagd door christelijke maniakken, dan ook met een grote korrel zout nemen.

Het is goed dat de discussie weer wordt opengetrokken en dat het offensief voor een keer van de conservatieve zijde komt.

Hopelijk kan dat ook ooit bij ons, al dan niet door een medische en wetenschappelijk vooruitgang die de menselijkheid van de foetus moeilijk te miskennen maakt.

JURGEN CEDER

Actueel

9 DECEMBER 2021

Een cadeau voor politiek radicalisme

DE WEEK Vlaams Belang lanceerde woensdag een nieuwe genaamd ‘Fort Europa’. De partij gelooft 01 DEC campagne dat een nieuwe migratiecrisis zoals in 2015 om de 2 0 2 1 hoek loert en presenteert daarom een brochure met beleidsvoorstellen. “We moeten een muur bouwen rond Europa: juridisch en op sommige plaatsen fysiek”, aldus voorzitter Tom Van Grieken.

02 DEC

2021

3

De politie mag geen Covid Safe Ticket meer scannen op restaurant of elders. Dat staat in een omzendbrief voor politiediensten en parketten van het College van procureurs-generaal. In Brussel moeten zo wellicht tientallen pv’s de vuilnisbak in.

© PHOTONEWS

Voormalig Oostenrijks kanselier Sebastian Kurz (ÖVP) trekt zich volledig terug uit de politiek. Begin oktober trad hij al af als regeringsleider nadat de oppositie dreigde met een motie van wantrouwen na een corruptieschandaal.

De burgemeester van Staden, Francesco Vanderjeugd (Open Vld), wordt genoemd in een 2 0 2 1 mogelijke zaak rond belangenvermenging. Hij zou mogelijk zijn voorkennis en functie misbruikt hebben voor bepaalde winstgevende vastgoedtransacties.

In totaal werden in september over de gehele Europese Unie, Noorwegen en Zwitserland 71.200 asielaanvragen ingediend. Dat is het hoogste aantal aanvragen sinds november 2016 volgens het Europees ondersteuningsbureau voor asielzaken. Het zijn vooral het aantal aanvragen van Afghanen die de hoogte inschieten.

© PHOTONEWS

Lode Vereeck, voormalig lid van Lijst Dedecker en Open Vld, zal toch geen schepen worden in de gemeente Diepenbeek. Oorzaak is het protest van Groen dat het cordon sanitaire aanhaalt. Vereeck verleent economisch advies aan parlementsleden van het Vlaams Belang, hoewel hij verder geen band heeft met de partij.

De politieke leiders van verschillende rechtse en nationalistische partijen ontmoetten elkaar zaterdag in Warschau om er een potentiële alliantie te be20 2 1 spreken. Er waren veertien partijen aanwezig. De Hongaarse premier Viktor Orban en de Franse presidentskandidaat Marine Le Pen waren er naar verwachting bij, al is er geen officiële gastenlijst bekend. Ook Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken was aanwezig.

04 DEC

05 DEC

20 2 1

Er vond opnieuw een mars tegen de coronamaatregelen plaats in Brussel. Volgens de politie waren er 8.000 aanwezigen. Op het einde van de betoging werd de sfeer grimmig en moest de politie het waterkanon en traangas inzetten tegen betogers.

De Vlaamse Energieleverancier vraagt het faillisaan. Dat bevestigt CEO Stijn Lenaerts in een 06 DEC sement boodschap op de webstek van het groene stroombe20 2 1 drijf. Het is de tweede leverancier in België die de boeken moet neerleggen door de crisis van hoge energieprijzen.

In de Kamer heeft minister van Justitie Vincent Van (Open Vld) vorige week gezegd dat 07 DEC Quickenborne de zes vrouwen die België deze zomer terughaalde 20 2 1 uit kampen in Syrië, nog altijd “achter slot en grendel” zitten. Nochtans blijkt vandaag dat een van hen al sinds oktober vrij is.

Het Brusselse gerecht gaat er openlijk vanuit dat de federale overheid vorig jaar is opgelicht bij de aankoop van miljoenen mondmaskers die ze gratis verdeelde. Het Brussels parket bevestigt officieel dat vier mensen in verdenking zijn gesteld in het onderzoek naar de 15 miljoen mondmaskers die Defensie bestelde bij de Luxemburgse firma Avrox voor een bedrag van 32 miljoen euro.

© PHOTONEWS

© SHUTTERSTOCK

03 DEC

Ecolo-vicepremier Georges Gilkinet

Moeten de radicale partijen op rechts en op links eigenlijk nog campagne voeren? Misschien niet, want door het geknoei van de regeringspartijen in de aanpak van de coronacrisis is het ongenoegen zeer groot geworden bij de bevolking. Een keuze voor de populistische aanbodpartijen is de logica zelve geworden.

Dat de politiek moeite had om de eerste twee coronagolven onder controle te krijgen, hoeft niet te verbazen. In 2020 kwam de pandemie onverwachts en ondanks een aantal flaters zoals de vernietigde mondmaskers of de slechte powerpointpresentatie van toenmalig eerste minister Sophie Wilmès (MR) kregen de beleidsmakers toch wat krediet.

Bij latere corona-opstoten zouden ze het verstandiger aanpakken.

Niet dus. Het spektakel van de voorbije overlegcomités was niet te overzien. Door een gebrek aan vooruitziendheid gekoppeld aan koppigheid werden heel wat kansen gemist. En nu zitten we in een situatie waarbij jonge kinderen in de klas een mondmasker moeten dragen.

Enfin, dat valt nog te bezien, want maandagavond kwam federaal minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) op De Afspraak verklaren dat “het recht om op school te zijn boven de mondmaskerplicht gaat”. Een nobel standpunt, alleen gaat dat in tegen de afspraken die op het recentste Overlegcomité zijn gemaakt en wordt een draagvlak dat al wankel is onderuit gehaald. En zo zitten we in een situatie waarbij voor de tweede keer op korte tijd een federale minister de consensus die was ontstaan doorbreekt.

Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) zei op de persconferentie bijvoorbeeld ontgoocheld te zijn over de genomen maatregelen. Ze gingen niet ver genoeg.

De Gentse politicoloog Carl Devos had dan ook gelijk toen hij zei dat de 'kolderbrigade' uit de tijd van de regering-Wilmès terug was. We houden ons hart vast voor wat er gaan gebeuren wanneer de omikronvariant over een paar maanden of zelfs vroeger in alle hevigheid toeslaat. Nieuw politiek knoeiwerk lijkt in het vooruitzicht.

Met dank aan knoeiende communicatie Dat politiek onvermogen is natuurlijk een cadeau voor de radicale partijen, op rechts en op links. Moet het Vlaams Belang eigenlijk nog campagne voeren?

Zonder overmoedig te zijn, mag de partij van Tom Van Grieken ervan uitgaan dat ze bij een volgende stembusslag de grootste Vlaamse partij wordt. Ook al omdat de N-VA in de communicatie aan het knoeien is. Vlaams minister-president Jan Jambon die de leerkrachten schoffeert door te zeggen dat men de laatste week voor de kerstvakantie amper iets doet op school (en zich voor die uitspraak dan weer moet verontschuldigen). Bart De Wever die als historicus komt verklaren dat corona qua oversterfte historisch gezien eigenlijk nog meevalt. Niet fout, maar je zal maar familieleden en vrienden hebben die aan dit virus zijn overleden.

Op links zit de PTB/PVDA dan weer in een zetel, zeker in Wallonië. Daar heeft de extreemlinkse partij het debat gekaapt over de verplichte vaccinatie van zorgpersoneel. De PS van Paul Magnette wordt er bloednerveus van. Interne peilingen zouden desastreus zijn. In volle paniek betoogde de PS-top met de vakbonden voor meer loonstijgingen. Betogen tegen jezelf heet dat dan. Het ongenoegen over de pandemie-aanpak wordt dan nog versterkt door de oplopende inflatie en stijgende energieprijzen die vooral mensen met een lager inkomen hard raken. Het sterk sociaal getinte programma van de populistische partijen zal hen nog meer in die richting lokken. Als aanbodpartijen zitten de populistische formaties op links en rechts gebeiteld.

Media klutsen alles door elkaar Het ongenoegen werd de voorbije weken ook zichtbaar door de anticoronabetogingen. Het bracht mensen op straat die vroeger nooit aan een manifestatie deelnamen. We gaan hier niet opnieuw een analyse maken over wie op die betogingen precies meeliep en wie de organisatoren waren.

Vast staat dat het een mix is van mensen die bezorgd zijn om hun toekomst, extreemlinkse agitatoren, antivaxers, ‘natuurmensen’ en ook betogers uit rechts-radicale hoek.

Opvallend hierbij is dat die

betogers in de media snel gediaboliseerd worden. En dat is een beetje flauw, ook al zijn veel betogers adepten van toch wel zeer vreemde complottheorieën. Wat men bijvoorbeeld vaak vergeet is dat het wantrouwen tegen het coronabeleid deels ingegeven is door een vroegere bedrieglijke aanpak en communicatie rond andere dossiers. Decennialang werd de bevolking bijvoorbeeld voorgehouden dat immigratie en multicultuur weldaden waren. Criminele feiten werden verzwegen of geminimaliseerd. Is het dan niet normaal dat de burgers dat onthouden en de politiek wantrouwen? Idem voor de media die dat spel hebben meegespeeld. En dat nog altijd doen. Na de betoging tegen de coronamaatregelen van vorige zondag werd op de VRT opnieuw verwezen naar ‘extreemrechts’ als verantwoordelijke voor het protest. Daarna werd dan overgeschakeld naar het VRT/ RTBF-gebouw waar een pak betogers stonden. Het eerste wat opviel waren de manifestanten met een rasta-kapsel. Extreemrechts dus? Niet echt.

En plots duikt het communautaire op Het straffe aan dit alles is dat de politici van de traditionele partijen hun les niet hebben geleerd.

Ze blijven met een beschuldigende vinger wijzen naar de burger.

Die is verantwoordelijk voor alles wat er in deze coronacrisis verkeerd loopt.

En in België wordt daarover dan nog een communautair sausje gegoten. Niet dat we hier het beleid van een Jan Jambon of een Ben Weyts gaan verdedigen, maar plots zetten een aantal Franstalige politici - geholpen door de pers de aanval in op de Vlaamse regering en de N-VA in het bijzonder.

Die partij zou het Overlegcomité hebben gesaboteerd waardoor er geen ernstige maatregelen zouden kunnen worden genomen.

Neem daar nog bij dat er ook in de Nederlandstalige media artikels opdoken dat deze vierde coronagolf enkel en alleen de fout is van de Vlamingen. Kortom, een gecoördineerd culpabiliseren van een bevolkingsgroep. De Vlaming kennende zal hij zijn frustratie het liefst laten merken in het stemhokje.

4

Binnenland

9 DECEMBER 2021

ECONOMISCHE ZAKEN

Rechtse provocaties van Elon Musk Sinds hij de rijkste man ter wereld is, lijkt Elon Musk zich rot te amuseren. Hij laat Twitter-volgers stemmen over de verkoop van aandelen om zo kritiek te uiten op nieuwe belastingen, hij schoffeert de linkse ex-presidentskandidaat Bernie Sanders en koketteert met zijn conservatieve lectuur.

© SHUTTERSTOCK

De rijkste mensen ter wereld profileren zich graag als verdedigers van mensenrechten en hebben de mond vol over mondiale solidariteit en wereldvrede. Ze richten ook vaak fondsen op die in dat domein lobbywerk verrichten. Denk maar aan Microsoft-topman Bill Gates.

Elon Musk, topman van onder andere Tesla, het merk van elektrische auto’s, doet het anders. Sinds enige tijd is hij de rijkste mens ter wereld. Hij zag zijn vermogen op

Elon Musk

anderhalf jaar tijd stijgen van 20 naar 270 miljard euro. Dat was vooral te danken aan de stijgende beurkoers van Tesla. Musk bezit zo’n 16 procent van de aandelen. Hij is Amazon-topman Jeff Bezos voorbijgestoken.

Gigantische belastingen Wie superrijk is, moet normaal gezien veel belastingen betalen, ook al gebruiken veel kapitaalkrachtigen tal van ontsnappingsroutes om aan de fiscus te ontsnappen.

Musk strijdt echter met open vizier en schuwt de provocatie niet waarbij hij vooral zijn ongenoegen uit over de plannen van de Democraten in het VScongres om de belastingen op aandelen te verhogen. “Er is de jongste tijd veel te doen over ongerealiseerde winsten als een manier van belastingontduiking, dus ik stel voor om 10 procent van mijn Tesla-aandelen te verkopen”, plaatste Musk op Twitter.

Hij organiseerde een poll op sociale media en al snel bleek 55 procent van de stemmers ‘ja’ te hebben geantwoord.

Musk verkocht vervolgens effectief 6,9 miljard dollar aandelen van zijn bedrijf, waarna het aandeel zakte met 15 procent. Het geld van

die verkoop heb ik nodig om al die belastingen te betalen, aldus de Tesla-topman. Het leverde hem applaus op in rechts-liberale kringen.

En het was nog niet gedaan. In de sociale media ging hij in de aanval op Bernie Sanders, de voormalige Democratische presidentskandidaat.

Hij lachte met de leeftijd (80 jaar) van Sanders.

“Ik vergeet steeds dat jij nog leeft.” En Musk tweette: “Wil je dat ik nog meer aandelen verkoop, Bernie? Je hebt het maar te zeggen.” Ondertussen verkocht Musk ook een deel van zijn huizen omdat hij vond dat hij te veel kritiek kreeg over zijn rijkdom. Hij zou nu wonen in een appartement van 35 vierkante meter.

Aandacht trekken En tenslotte was hij op Twitter vol lof over ‘In Stahlgewittern’ (‘Oorlogsroes’): “Een intens en groots boek.” Dat is het ondertussen meer dan 100 jaar oude werk van Ernst Jünger, heraut van de Conservatieve Revolutie in Duitsland, over zijn ervaringen aan het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. De tweet haalde de internationale pers en Musk kreeg natuurlijk al snel het verwijt een verkapte rechts-radicaal te zijn. Maar hij lijkt te genieten van die aandacht en zal de provocaties richting links dus niet snel stoppen.

Hij lijkt dat ook te gebruiken om zijn eigen bedrijven onder de aandacht te krijgen. Niet enkel de elektrische wagens van Tesla, maar ook zijn ruimtebedrijf SpaceX en The Boring Company dat zich specialiseert in ondergronds transport.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

INSTRUMENTEN VOOR INZICHT

WOKE VAN DE WEEK

Het hek van Chesterton

“Verwijder niets voor je begrijpt waarom het daar is.”

Een hek wordt altijd geplaatst om een reden, meestal om iets binnen of buiten te houden. Wie een hek tegenkomt dat zijn pad verspert, weet vaak niet waarom het daar is geplaatst en zal geneigd zijn het te openen of verwijderen. Dat is niet verstandig, waarschuwde G.K. Chesterton.

De Britse schrijver gebruikte het hek als symbool voor tradities, oude wetten en instellingen. Hij maande overijverige hervormers aan om eerst proberen te begrijpen waarom die zo lang hebben bestaan vooraleer ze die proberen af te schaffen.

Het ‘hek van Chesterton’ klaagt eigenlijk de generatie-hoogmoed aan.

Elke generatie heeft namelijk de neiging om de opvattingen van hun voorouders als achterlijk te beschouwen. In zijn vertaling van een liedje van Bob Dylan (‘The Times They Are a-Changin’) drukte Boudewijn De Groot de minachting uit die de ’68-ers voelden voor de regels van hun ouders: “Kom vaders en moeders, kom hier en hoor toe. Wij zijn jullie praatjes en wetten zo moe. Je zoons en je dochters die haten gezag, je moraal die verveelt ons al tijden. En vlieg op als de wereld van nu je niet mag, want er komen andere tijden.” De ’68-ers waren fanatiek in het verwijderen van elk hek dat ze tegenkwamen, maar de huidige generatie is niet veel beter.

De politiek heeft zelden een boodschap aan Chesterton De Franse Revolutie was een extreem voorbeeld van onnadenkend afschaffingsbeleid. De meeste hervormingen werden later weer ongedaan gemaakt. Het communisme mislukte in zijn poging om eigendom af te schaffen en slaagde er niet in de menselijke aard te veranderen. De EU is een poging - die steeds duidelijker mislukt - om de natiestaat uit te schakelen omdat men niet meer snapt waarom die ontstond en hoe belangrijk die is voor de werking van een democratie en voor doelmatig beleid.

Er zijn helaas ook genoeg binnenlandse voorbeelden die de wijsheid van Chestertons raad aantonen. Hoe meer men het onderwijs hervormt, hoe slechter de resultaten. Hoe meer criminologen en politici sleutelen aan politie, gerecht en de strafwet, hoe groter de straffeloosheid. Hoe meer de huidige beleidsmakers tornen aan het energiebeleid, hoe duurder de energie wordt en hoe kleiner de zekerheid van aanvoer.

JURGEN CEDER

Iedere week selecteren we de meest opvallende uitingen van woke gedachtegoed in deze contreien

De Wokeste Week De Warmste Week is sinds 2013 (toen nog onder de noemer Music For Life) een jaarlijkse vaste waarde in vele Vlaamse huiskamers, op werkvloeren of autoradio’s rond de kerstperiode. Het programma, dat gebaseerd was op het Nederlandse ‘Serious Request’, werd eerst uitgezonden op Studio Brussel. Intussen is het uitgegroeid tot een overkoepelend project van de VRT. Jaarlijks worden in het kader van het evenement fondsen geworven voor een goed doel. Tot en met 2012 ging het jaarlijks om een vast thema. Sinds 2013 gaat het geld ieder jaar naar honderden verschillende goede doelen. Het geld dat op die manier wordt ingezameld, kende doorheen de jaren een spectaculaire toename: van 2,5 miljoen euro in 2013 naar 17,5 miljoen in 2019.

Dit jaar deed de onthulling van de slogan ‘Kunnen zijn wie je bent, dat verdient iedereen’ hier en daar de wenkbrauwen fronsen. In tijden van intersectionaliteit, transgenderactivisme en linkse identiteitspolitiek werd hier en daar gevreesd dat ook de Warmste Week via deze slogan mee zou draaien met de woke-wind.

“Waarom geen actie voor de slachtoffers van de overstromingen in Wallonië, of voor de coronaslachtoffers?”, was hier en daar te horen.

Afgelopen week werden de 200 projecten van dit jaar bekendgemaakt via de Koning Boudewijnstichting. Grosso modo lijkt het dit jaar nog wel mee te

vallen met het woke-gehalte. De overgrote meerderheid van de projecten blijkt zeer lovenswaardig te zijn. Zo zijn er opvallend veel initiatieven gericht op kinderen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking.

Toch vallen enkele projecten op waar de ‘wokeheid’ of het links-activisme vanaf druipt. Wat te denken van het project van Forbidden Colours om ‘LGBTIQ+ Inclusieve Kinderboeken in Polen’ te voorzien, of projecten als ‘Origine, moeder kunnen zijn wanneer jij dat wilt, ook als je zonder wettige verblijfsdocumenten in ons land verblijft’, ‘Een mozaïek van verhalen - Anderstalige nieuwkomers transformeren volksverhalen en legendes in kamishibai-verhalen en leren om deze voor een publiek te presenteren, zowel in de eigen taal als in het Nederlands’, ‘Een Yurt als ontmoetingsplaats voor en met Afghaanse jongeren’ door Fedasil of het ijveren voor een ‘genderneutraal’ Chiro-uniform?

PIETER VAN BERKEL

In memoriam

© WIKIMEDIA

De voorbije weken moesten we afscheid nemen van twee bekende Vlamingen. Toneelspeler, dramaturg, auteur, regisseur, maar bovenal cultuurminnaar Jo (Johan) Decaluwé (1942) ontviel ons op 1 december. Hij was de drijvende kracht achter Theater Tinnenpot, een zalencomplex in het centrum van Gent waar plaats gemaakt werd voor kunst en theater. Jo kwam uit een Vlaams nest en stak zijn overtuiging niet onder stoelen of banken. Eind augustus 2018 verscheen een praatstoel met hem in ’t Pallieterke, onder de titel: “Ik begrijp de afschuw van de culturo’s voor Vlaanderen niet”.

G. K. Chesterton

Nog in Oost-Vlaanderen betreuren we het heengaan van Paul Van Steenberge (1954), bekend van de gelijknamige brouwerij in Ertvelde. ‘Vlaamsgezinde Ertveldenaar’ stond er trots in de rouwadvertentie. In de jaren tachtig combineerde hij zijn activiteiten als brouwer met die van politicus. Voor de Volksunie en later N-VA zetelde hij immers in de gemeenteraad. Hij was sponsor van meer dan één Vlaamse manifestatie die op een advertentie of een vat Augustijnbier kon rekenen.

KVC

Binnenland

9 DECEMBER 2021

5

Hoe het coronavirus Vandenbroucke & Co verschalkt heeft De coronacrisis heeft virologen en epidemiologen al diverse malen verrast.

Een tijdje terug was er een conferentie met experts uit Singapore. Ze gaven eerlijk toe dat ze geen voorspellingen meer durfden te maken. De opkomst van de omikronvariant is daar opnieuw een mooie illustratie van.

Volgens hoogleraar Tulio de Oliveira is deze variant nu al goed voor 75 procent van de Sars-CoV-2-gevallen die in ZuidAfrika worden gedetecteerd. Veel virologen hadden verwacht en gedacht dat de volgende ‘grote’ COVID-19-variant een subvariant van de deltavariant zou zijn.

Omikron staat daar verrassend genoeg volledig los van.

In plaats daarvan combineert het enkele van de meest problematische mutaties die te zien zijn in de alfa-, bèta- en gammavarianten, samen met enkele nieuw verworven mutaties. Voor Ravi Gupta, hoogleraar Klinische Microbiologie aan de Universiteit van Cambridge, is wat hij vandaag ziet zorgwekkend.

“Het is geen variant van Delta zoals de meesten verwachtten, maar een nieuwe variant op basis van mutaties die we eerder hebben gezien, allemaal verenigd in één virus”, verklaart hij in The Guardian.

“Dat baart me zorgen. Het virus heeft zich lang moeten aanpassen en heeft duidelijk goed werk geleverd als we de snelle expansie in Zuid-Afrika zien.”

Collega Gideon Schreiber nuanceert in de krant: “Terwijl de variant zich nu snel verspreidt, kan deze ook snel weer verdwijnen, zoals bij veel andere varianten in het verleden is gebeurd.” William ‘Bill’ Hanage, een epidemioloog aan de Harvard TH Chan School of Public Health, besluit met de belangrijke vraag of de omikronvariant een ernstigere vorm van COVID-19 veroorzaakt bij degenen die hij infecteert.

Dat weten we nog niet. De eerste signalen uit Zuid-Afrika zijn eerder geruststellend.

Coronafiasco Het coronafiasco is hier ondertussen bijna compleet. Terwijl de vierde golf vooral in Vlaanderen doorheen grotendeels gevaccineerde burgers raast, doemt de omikronvariant in de verte op. Sommigen denken dat Israël, met zijn ‘boosterprik’,

toont hoe het wel moet. Een paar maanden geleden was dat misschien nog de verwachting. Vandaag is dat verhaal al opnieuw achterhaald.

Gegevens uit Israël laten immers zien dat die ‘booster’ toch niet de definitieve oplossing zal zijn. De ‘booster’ is doorgaans de derde dosis van het coronavaccin (behalve bij J&J). Het is in werkelijkheid een halve dosis van de eerste twee prikken.

“Het is niet onredelijk (om te denken) dat we een vierde vaccin nodig hebben”, zei minister van Volksgezondheid Nitzan Horowitz in een interview met Channel 12 vorige week. Die opmerking kwam er nadat gegevens van het ministerie van Volksgezondheid aangaven dat 9 procent van de nieuwe coronagevallen die werden gediagnosticeerd bij burgers voorkwam die de derde boosterdosis al hadden ontvangen.

Israël begon deze zomer met het ‘boosteren’ van een deel van de bevolking. Aangezien deze burgers nu besmet worden met SARS-CoV-2, wijst dit ook op afnemende bescherming van die boostershots. In Israël maakt men zich nu al opnieuw op voor een nieuwe coronagolf. Wat Israël aantoont, is hoe onze maatschappij er over enkele maanden wellicht zal uitzien, namelijk inzetten op de vierde prik.

Nolen is toevallig ook de journaliste die de coronacrisis volgt en eerder schreef over AIDS. Nolen, verslaggever wereldgezondheidszorg, schreef op Twitter dat veel passagiers aan boord van de vlucht vanuit Zuid-Afrika geen mondkapjes droegen, hoewel KLM dat verplicht. Journaliste Nolen nog op Twitter: “Juist omdat ik me er levendig van bewust ben dat het nog niet voorbij is en ik wilde rapporteren over wat een niet-gevaccineerd Afrika betekent voor de pandemietoekomst, is het dat ik voor het eerst in twee jaar weer in een vliegtuig stapte. Om verslag te doen, kon ik dat gewoon niet doen via Zoom. In het algemeen belang dus. En niet bepaald een joyride.”

Het doet denken aan een rapport van de GEMS van een paar maanden geleden.

Daarin werd gemeld dat heel wat passagiers negatief testen bij vertrek, maar toch besmet blijken te zijn. Het ging toen over Indiase studenten en reizigers in het kader van de opmars van de deltavariant. Dat probleem is duidelijk nog niet opgelost.

Werden die passagiers uit

Zuid-Afrika wel getest bij vertrek? Waren ze toen negatief? Veel vragen en weinig antwoorden.

Of deze nieuwe reizigers uit Zuid-Afrika al dan niet besmet zijn met de omikronvariant, is eigenlijk naast de kwestie. 61 besmette passagiers zaten samen in twee vliegtuigen. Op die manier kan je uiteraard geen pandemie tegenhouden, als dat al de bedoeling zou zijn.

In diverse rapporten van de GEMS wordt gesteld dat internationaal vliegverkeer een belangrijke factor is in deze pandemie. Uiteindelijk kwam de deltavariant ook uit India.

THIERRY DEBELS

Vliegverkeer Sommigen willen hier kinderen prikken en maskeren vanaf 5 jaar. Dat moet dé oplossing zijn om uit de coronacrisis te geraken. Maar wacht eens even, wat is daar vorige week bij onze Nederlandse vrienden gebeurd?

Van de 600 mensen in de twee KLMvliegtuigen die vrijdag terugkeerden uit Zuid-Afrika waren liefst 61 mensen positief getest op het coronavirus. Journaliste Stephanie Nolen zat op die verdoemde KLMvlucht van Johannesburg naar Schiphol.

Een asielzoeker in Brussel-Noord

© BELGA

Brussels Noordstation onveilig, smerig en trekpleister voor illegale migratie

Reeds geruime tijd kamperen transmigranten aan het Noordstation en de Kanaalzone in Brussel. Er liggen bergen afval en mensen doen zowat overal hun behoefte. Als gevolg van drugshandel, prostitutie en diefstal neemt het geweld hand over hand toe, waardoor buurtbewoners en pendelaars zich onveilig voelen.

Een bank zet lijfwachten in om personeel naar Brussel-Noord te begeleiden. Drie Brusselse burgemeesters trekken aan de alarmbel.

“De Noordwijk is de laatste jaren door het Brussels links beleid een Europese hub voor transmigranten geworden. Ze zien de wijk als een tussenstop om hun reis naar Calais en het Verenigd Koninkrijk verder te plannen. Brussel gaat zo lijnrecht in tegen het federale asiel- en migratiebeleid. De huidige situatie legt opnieuw de bestuurlijke chaos bloot. De realiteit is dat de Brusselse overheden deze situatie zelf hebben gecreëerd”, aldus Mathias Vanden Borre, Brussels N-VA parlementslid.

De situatie escaleert De burgemeesters van Schaarbeek, Sint-Joost-ten-Node en Evere trekken aan de alarmbel en hebben er vorige week maan-

dag mee gedreigd bepaalde ingangen van het Brusselse Noordstation af te sluiten. “De acties van de lokale politie hebben geen resultaat omdat het grootste deel van de betrokkenen (afkomstig uit Eritrea en Soedan) niet uitgewezen kan worden. Zij kunnen dus ook niet worden vastgehouden. De gearresteerden worden vervolgens vrijgelaten”, verklaren de burgmeesters aan Het Nieuwsblad.

De burgemeesters willen tevens de federale politie opvorderen als de federale regering niet méér middelen ter beschikking stelt om de veiligheid in de Noordwijk te garanderen. Het geweld in de wijk rond het Noordstation stijgt er al jaren. Een schietpartij met gewonden, een steekpartij en een poging tot diefstal met geweld waar-

bij mitrailleurs worden getoond, vormen slechts een greep uit het escalerend geweld in de wijk. Aan andere Brusselse stations is de toestand vaak ook niet veel beter.

De laatste weken heeft de politie het aantal agenten verdrievoudigd om de problemen de baas te kunnen.

Maar volgens de N-VA is minister-president Rudi Vervoort (PS) aan zet. Hij kan eveneens de politie opvorderen. “De burgemeesters stellen dat de minister van Binnenlandse Zaken kan optreden bij problemen van openbare orde die zich over het grondgebied van meerdere gemeenten uitstrekken. Nochtans moet dat gebeuren in subsidiaire orde en is minister-president Rudi Vervoort (PS) eigenlijk aan zet. Waarom schrijven ze geen brief naar hem? In die brief kunnen ze ook de vraag stellen waarom het Brussels Gewest illegale transmigratie eigenlijk financiert”, stelt Vanden Borre.

lijk ontstaat er een aanzuigeffect met zeer veel overlast”, aldus Francken. Voor 2021 vloeit er bijna 4 miljoen euro aan middelen naar de transmigratiehub in Schaarbeek, het voormalige Porte d’Ulysse. Daarnaast wordt ook nog een groot dagcentrum voor illegalen gefinancierd in Brussel-stad, opnieuw met miljoenen euro gewestelijke steun. “Brussel is het beste voorbeeld dat het opengrenzenmodel op basis van mensensmokkel ultiem mensonwaardig en destructief is”, besluit Vanden Borre.

Volgens het Vlaams Belang zijn er te veel illegalen in Brussel en dit land. “Dát moeten we bij de wortel aanpakken in plaats van aan symptoombestrijding te doen. Geef onze politie dus de toestemming om de illegalen op te pakken, sluit de illegalen op in afwachting van hun uitzetting en zet ze dan ook tenslotte daadwerkelijk uit”, geeft Ortwin Depoortere (Vlaams Belang) nog mee.

JULIEN BORREMANS

Geen transmigratiehub De drie burgemeesters eisen ook de oprichting van een oriëntatie- en onthaalcentrum voor de betrokkenen, met het oog op de inschrijving in een inclusief project voor middellang verblijf. Maar volgens kamerlid Theo Francken (N-VA) heeft het federale niveau op geen enkele manier daar een wettelijke verplichting in voorzien. “De N-VA heeft zich altijd verzet tegen zo’n transmigratiehub. Iedereen weet dat het Brusselse systeem niet duurzaam is, want het vangt mensen op die niet in Brussel willen blijven.

Die personen kiezen ervoor de wettelijke procedures niet te volgen, ook al zouden ze dan recht hebben op bed, bad en brood. Zij verkiezen illegaal in Brussel te verblijven en het Brussels Gewest faciliteert dat”, aldus Kamerlid Theo Francken.

Volgens de N-VA is Brussel helemaal niet bevoegd voor de opvang van illegale transmigranten. “Toch blijft de Brusselse regering er massaal geld in pompen. Natuur-

BETAALDE ADVERTENTIE

83

ste Zondag 20 maart 2022 14u30

Lotto-Arena Antwerpen

Info en reservatie 03 237 93 92 info@anz.be www.zangfeest.org 070 345 345 www.teleticketservice.com

6

Politiek

9 DECEMBER 2021 © BELGA

NIEUWS UIT DE WETSTRAAT Stijgende partijtoelagen Vorige week werd het ontwerp van financiewet voor 2022 besproken in de zogenoemde ‘Commissie voor de openbare Comptabiliteit’. In dat ontwerp bleek dat de toelagen die de politieke partijen van de Kamer krijgen - alsook de fracties die in het halfrond zetelen - eens te meer geïndexeerd zullen worden. Stijgen dus. Dit ondanks alle kreten en geluiden uit alle partijen dat hier toch eens iets aan gedaan zou moeten worden.

N-VA bepleitte in die zin om terug te keren naar de bedragen van 2019, wat al een slordige 1,3 miljoen euro zou kunnen opleveren. Hun amendement werd weggestemd. Het Vlaams Belang ging nog een stap verder en stelde eveneens via een amendement prompt voor om de hele financiering van de politieke partijen gewoon te halveren. “Bespaar op het systeem, niet op onze mensen”, stelde die partij onomwonden. Ook dit voorstel kon op geen instemming rekenen. De slotsom is dat de Vivaldi-partijen niet geneigd zijn om iets aan het systeem te veranderen. Dat de traditionele partijen in het algemeen en de PS in het bijzonder hier eigenlijk niets van willen weten, is een publiek geheim.

De democratie gered Kristof Calvo (Groen) betrad het spreekgestoelte toen ‘zijn’ wetsvoorstel ging gestemd worden over de vaststelling van de verkiesbaarheidsleeftijd op 18 jaar voor het Europees Parlement. Het was mede ondertekend door alle Vivaldi-partijen. In zijn bevlogen toespraak deed hij het ei zo na met een krop in de keel uitschijnen alsof de meerderheidspartijen elkaar hebben gevonden om op het vlak van de democratische vernieuwing baanbrekende stappen te zetten… Niets is echter minder waar. De verkiesbaarheidsleeftijd is immers al in 1993 op 18 jaar gebracht voor de gemeenteraadsverkiezingen en in 2004 deed men dat voor de Gemeenschappen- en Gewesten. In 2014 kwam ook de Kamer aan de beurt. Enkel voor het Europees Parlement moest dat nog even geregeld worden.

Een logische stap dus, die Calvo opblies tot een reuzenstap in de vaart der volkeren teneinde een poging te doen om de samenwerking en de samenhang van Vivaldi te onderstrepen, maar waaraan vooral hij aan de basis lag. Alle partijen in de Kamer - meerderheid en oppositie - duwden op het groene knopje, niet om Calvo te plezieren of omdat ze in katzwijm waren gevallen door zijn betoog, maar gewoon om een nog achtergebleven formaliteit even in orde te brengen, waarover iedereen het altijd al eens was geweest.

Juridisering van de klimaatagenda Groen en Ecolo dienden een voorstel van resolutie in waarin gesteld wordt dat ‘ecocide’ opgenomen moet worden in het internationaal strafrecht. Voor alle duidelijkheid, ecocide is de massale en wereldwijde vernietiging van ecosystemen en het ernstige schade aanbrengen aan de natuur. Als dat in het internationale strafrecht komt, dan kan dat als internationale misdaad vervolgd worden, net zoals genocide, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. België wordt daarmee het tweede Europese land dat dat vraagt. Om de groenen een pleziertje te doen, werd de resolutie door de meerderheid, aangevuld met de PVDA, DéFI en cdH, goedgekeurd. Enkel N-VA en VB stemden resoluut tegen. Anneleen Van Bossuyt (N-VA) stelde een vraag die natuurlijk niet beantwoord werd: “We moeten spaarzaam omgaan met het gebruik van termen die eindigen op -cide. Tot waar zouden we kunnen gaan? De Groenen beseffen zelf niet welk hellend vlak hier ontstaat, mocht ecocide werkelijk strafbaar worden. Zou de Belgische federale regering in de rechtbank kunnen belanden omdat ze vervuilende gascentrales wil bouwen?” Daarnaast pleitte Annick Ponthier (VB) voor grondig politiek en wetenschappelijk debat over klimaatverandering, want “met een dergelijke juridisering van de groene klimaatagenda fnuiken wij elke discussie op voorhand. Niemand zal nog durven ingaan tegen de opiniehegemonie van de radicale ecologisten.” Zoals te verwachten was, werd het een dovemansgesprek dat vooral de meerderheid niet interesseerde.

Cadeautje hier, cadeautje daar Het Nationaal Orkest en De Munt zijn bij de weinige culturele instellingen die nog niet gedefederaliseerd zijn en dus niet in handen zijn van de gemeenschappen, die in principe bevoegd zijn voor onder meer cultuur.

Pogingen om ze te splitsen, liepen altijd dood op onwil en ‘Belgische eendracht’. Nu lag er een wetsvoorstel voor van de MR om deze instellingen te laten participeren in productievennootschappen, die ze zelf oprichtten als een soort dochtermaatschappijen. Die dochtermaatschappijen kunnen dan genieten van de zogenaamde ‘tax shelter’. Dat houdt in dat ze kunnen genieten van financiële stimulansen en interessante belastingvoordelen, toegekend door de federale overheid. N-VA, VB en ook PVDA hekelden dit systeem dat ontoereikende overheidssubsidies moet compenseren via omwegen. Tevens vinden ze het niet kunnen dat die private dochtervennootschappen buiten elke politieke controle vallen. Het feit dat ze al opgericht werden voor de wet dat toeliet, zegt genoeg over de geldhonger van die instellingen, aldus de opposanten. Na het cadeautje aan de groenen over de ecocide, was dit dan weer een Vivaldi-cadeautje aan de belgicisten van de MR. Wat is het volgende?

Hoe lang nog uitzonderlijk gunstregime voor topsporters?

Beroepssporters trachten zoveel mogelijk te verdienen, hoe zou je zelf zijn. Volgens prof.

Stijn Baert moet profvoetballer Adrien Trebel (Anderlecht) minder dan 1 procent van zijn loon (250.000 euro per maand) afstaan aan de Sociale Zekerheid. Dat deze profvoetballer nog steeds minder sociale bijdragen moet betalen dan een verpleegkundige is evenwel onbegrijpelijk en blijft niet langer houdbaar.

De buitenlandse manager van Cercle Brugge, Carlos Avina, zei onlangs: “Voetbal is business.”

Voor veel supporters is voetbal echter hun favoriete ontspanning en uitlaatklep, die ze niet graag zien verdwijnen. Voor hen is overheidssteun vanzelfsprekend en moet zo blijven om hun voetbalplezier te bestendigen. Dat de spelers van hun club grotendeels buitenlanders zijn, die hier voor korte tijd groot geld komen verdienen, en liefst met winst voor de club en de makelaars worden verkocht, stoort hen niet. Clubliefde noemen zij dat.

Het profvoetbal krijgt van de overheid al jarenlang een royaal financieel gunstregime dat werd gerealiseerd door ministers-supporters, die vorige eeuw ’s zondags op de eretribune zaten van onder andere Club Brugge, Anderlecht en Standard. De gunstige regeling voor profvoetballers kwam er volgens Dehaene om onze topvoetballers hier te houden en de instroom van buitenlandse voetballers te verminderen. Op een parlementaire vraag antwoordde toenmalig minister Van Overtveldt dat zijn diensten niet beschikten over de middelen om dit te controleren. Meerdere profclubs zijn nu ook in buitenlandse handen: voetbal is business.

De voordelen Een profvoetballer verdient hier gemiddeld 337.000 euro per jaar. De RSZ-bijdrage voor beroepssporters werd berekend op een loon van maximaal 2.474 euro per maand. Voor wie meer verdient, dus ook voor wie een miljoen euro per jaar verdient, is het plafond van de bijdrage 952 euro! Voetballers kunnen hun aanvullend pensioen al vanaf hun 35e opnemen aan een belastingtarief van 20 procent, terwijl dit voor andere werknemers ten vroegste op 60-jarige leeftijd kan. Voetbalclubs mogen 80 procent van de bedrijfsvoorheffing, die door werkgevers en vennootschappen verschuldigd is op de lonen die zij betalen aan hun werknemers, behouden en moeten deze niet doorstorten. Dit gulle voordeel van de overheid zou moeten worden besteed aan jeugdwerking, maar met dit geld worden vaak de lonen van hun topvoetballers betaald en hierop is tot nu nauwelijks controle.

Politieke actie In de regeringsverklaring van 1 oktober 2020 staat: “De regering hervormt de huidige fiscale en parafiscale voordelen van beroepssporters en sportclubs met het oog op meer billijkheid”.

Het kernkabinet keurde onlangs een voorstel van minister Vandenbroucke goed om de RSZ-bijdrage van de hoogste lonen in de sport op te trekken. Het plafond wordt geschrapt en de persoonlijke en werkgeversbijdrage bedraagt nu ongeveer

15 procent. De bijdrage voor een loon van 250.000 euro bedraagt niet langer 952 euro maar 39.800 euro. Dat is echter nog veel lager dan bij gewone werknemers, voor wie de RSZ-bijdrage voor de sociale zekerheid 38 procent bedraagt. Het is ook tekenend dat de voetbalbond zich liet bijstaan door onder andere de onvermijdelijke Vande Lanotte.

De voetballobby doet er nog steeds alles aan om bij de Vivaldi-partijen het blijvend voordeel voor topsporters zoveel als mogelijk te bestendigen: voetbal is business!

Minister van Financiën Van Peteghem (“een poetsvrouw moet meer sociale bijdragen betalen dan een beroepsvoetballer”) krijgt de MR niet mee in zijn voorstel om het fiscale gunstregime voor topsporters drastisch te beperken. In oktober kondigde de minister aan dat hij de fiscale voordelen in het voetbal in lijn zou brengen met de Europese staatssteunregels. Op 29 oktober keurde de ministerraad het voorontwerp van de programmawet goed waardoor er vanaf 1 januari 2022 nog maximaal 4 miljoen euro subsidie per club wordt toegekend. Vooral Bouchez, voorzitter van MR en voetbalclub Franc Borains, verzet zich hevig en wil de voordelen voor profclubs en profvoetballers maximaal behouden: voetbal is business. Toenmalig minister De Block zei: “Mensen zien graag een aantrekkelijke voetbalcompetitie en daarvoor heb je goede spelers nodig. Een systeem zoals de RSZ-korting draagt daartoe bij.”

Alle Vlaamse partijen zeggen dat het gunstregime voor topsporters drastisch aangepast moet worden. De meeste parlementsleden van de meerderheidspartijen Vooruit, CD&V, VLD en Groen! zijn voor een grondige herziening van de voordelen voor topsporters, maar de verdeelde Vivaldi-regering neemt, door het lobbywerk van de voetbalbond bij de betrokken ministers, ook hier geen afdoende, rechtvaardige, noodzakelijke en sociale beslissingen. De uiteindelijke aanpassingen dreigen onvoldoende te worden.

Voorstellen Belastingen, sociale bijdragen en pensioenregelingen moeten voor de grootverdienende topsporters herleid worden tot een sociaal aanvaardbaar niveau en dit zeker in deze coronatijden met faillissementen en het vooruitzicht op nieuwe belastingen en besparingen. De overheid moet controleren of het doel van de vele voordelen gerealiseerd wordt. Een overgangsperiode van vier jaar lijkt voldoende om de voordelen definitief af te schaffen.

Het argument dat een topsportcarrière niet lang duurt en dat topsporters daarom een gunstig financieel statuut moeten krijgen, is een schijnargument, want topsporters kunnen na hun sportloopbaan nog 30 jaar ander werk doen.

GEERT GOUBERT

Politiek

9 DECEMBER 2021

IN DE KIJKER

CITAAT VAN DE WEEK

Raoul Hedebouw

Vincent Van Quickenborne (Open Vld)

“Ik kan u garanderen dat de zes dames achter slot en grendel zitten”

Zijn partij is niet alleen de hete adem in de nek van links in het algemeen en de Parti Socialiste in het bijzonder, ze is tegelijk ook nog de kiezel in hun schoen en het blok aan hun been. De partij maakt Paul Magnette en Elio Di Rupo nerveus en jaagt hen meer dan eens in de gordijnen. Het doel is duidelijk: de PS van de macht verjagen en met een marxistisch discours een verleidelijk beeld van het socialisme creëren. Nu hij zondag als enige kandidaat met een stalinistische meerderheid aan het hoofd van de PVDA/PTB werd verkozen, zal de flamboyante Raoul Hedebouw (44) voluit gaan, zeker nu hij tot het invloedrijke gezelschap van de partijvoorzitters gaat behoren.

N-VA-Kamerlid Koen Metsu vroeg aan minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) of hij kan garanderen dat de zes jihadistenvrouwen, die deze zomer uit Syrië gerepatrieerd werden onder het mom van veiligheid, nog allemaal in de cel zaten. Van Quickenborne kon dat naar eigen zeggen “garanderen”. Nu blijkt echter dat één van de zes al weer op vrije voeten is.

Raoul Hedebouw is rad van tong en vlot in debatten. Hij spreekt vlekkeloos Frans en Nederlands en vat er alle nuances van. Dat maakt hem dus een gevreesde tegenstander, ook omdat hij een bevlogen man is die gelooft in zijn idealen en er graag voor uitkomt waar hij maar kan.

Hij heeft humor en een brede goedlachsheid, waarachter flink wat intelligentie steekt, maar ook veel ideeën die anderen achter de oren doen krabben of er zelfs manifest afstand van doen nemen. Hedebouw is een volksmenner, maar tegelijk ook een intellectueel die zich volksmens noemt en zich zelfs zo gedraagt. Kortom, een merkwaardig man.

N-VA en Vlaams Belang niet te spreken over “woke-waanzin” van Europese Commissie

Militantenbloed Zijn ouders, actieve vakbondsmilitanten bij het christelijke CSC (de Waalse tegenhanger van het ACV) en werkzaam in de Luikse staalfabrieken, zijn Limburgers, maar vestigden zich in een arbeiderswijk in Herstal, bij Luik. Ze evolueren fel naar links en zullen mee aan de wieg staan van de PVDA/PTB. Het Nederlands is dus letterlijk zijn moedertaal, maar hij groeide in het Frans op in Wallonië waar hij school liep in Herstal en nadien bioloog werd aan de universiteit van Luik. Tijdens zijn studentenjaren stond hij mee op de barricaden, geheel in de geest van de communistische studenten, waardoor hij naadloos in de PVDA terechtkwam en het er in 2008 tot nationaal woordvoerder schopte.

In 2014 was hij een van de eerste PVDA/PTB-verkozenen in de Kamer en deed er zich meteen opvallen met spitse tussenkomsten in beide landstalen en met een rebelse schalksheid door zonder verpinken man en paard te noemen, waardoor hij bijvoorbeeld toenmalig Kamervoorzitter Bracke wel eens in naar adem deed snakken. Eens militant, altijd militant, zo lijkt zijn uitgangspunt. Vanaf 2019, wanneer zijn Kamerfractie was gegroeid tot twaalf leden, ging hij voluit als fractievoorzitter.

© BELGA

Europarlementariërs van de N-VA en het Vlaams Belang zijn niet te spreken over de onlangs uitgelekte richtlijnen voor ‘inclusieve communicatie’ van de Europese Commissie.

voor verantwoordelijk is, laat hij in het midden) bij wijze van stil protest een kerststal onder de kerstboom van het Europees Parlement plaatste. “Kerstmis behoort immers tot onze identiteit, het christendom is een beschavingswortel van Europa. Ook ongelovigen erkennen dat bij een kerstboom een kerststal hoort.”

Kanko: “Deze woke-waanzin stigmatiseert”

Achtervolgd door Stalin en Mao Wanneer hij er op aangesproken wordt dat het voor zijn partij toch moeilijk blijkt om afstand te nemen van het oude communisme en de connectie met China - door bijvoorbeeld te weigeren de vervolging van de Oeigoeren af te keuren -, schakelt hij een versnelling hoger door te zeggen geen koude oorlog te willen zien ontstaan tussen China en het Westen, waarbij Europa aan het handje van de “schurkenstaat” USA loopt… “Het Westen mengt zich zo graag in interne aangelegenheden in andere landen. Zie wat dat gebracht heeft in Irak en Afghanistan”, is zijn verweer. Een vreemde redenering, want als het bijvoorbeeld over Palestina en Israël gaat, bemoeien de Belgische communisten zich er maar al te graag mee. En als aan zijn evenknie in het Vlaams Parlement, Jos D’Haese (ook een kind dat gepokt en gemazeld is in een communistisch gezin), wordt gevraagd om Stalin en Mao publiek af te zweren, kan hij met diens antwoord “Ik ga die historische balans niet maken” leven. “Want,” zegt hij, “er is wel wat misgegaan, maar ik zeg ook dat het Rode Leger ons bevrijd heeft van de fascisten.”

Of hoe het donkerrode verleden de partij blijft achtervolgen en hen niet tot klare standpunten brengt. Ook Hedebouw heeft het er duidelijk knap lastig mee.

Assita Kanko

© PHOTONEWS

Stemmen weghalen bij de anderen Maar zijn ‘lutte finale’ lijkt zich eerder te richten op België. Op de eerste plaats wil hij de eenheid van het land behouden en de Vlaamsnationalisten - die per definitie voor hem allemaal rechts of zelfs extreemrechts zijn - de pas afsnijden. Zo wil hij de stemmen die de socialisten (“die het neoliberalisme zijn gaan omarmen”) aan hen verloren zijn, terughalen in de volksbuurten. Alsof daar alleen de naar het VB en de N-VA gelopen kiezers zitten… En verder voert hij de strijd verder op de linkse flank tegen groenen en vooral socialisten die veel te veel systeempartijen zijn geworden, met cliëntelisme en aanhankelijkheid aan het kapitalisme, en daardoor de armsten in de steek hebben gelaten. Zij worden altijd getroffen, zegt hij, zelfs in de covidcrisis met een “klassenvirus”. Of bij de overstromingen van afgelopen zomer waar de Waalse en federale regeringen afwezig bleven.

Daarnaast is de invloed van vele PVDA/PTBmilitanten in de rode vakbonden – vooral in Wallonië – niet te onderschatten. Verder snijdt hij in het groene vel met manifeste steun aan de klimaatbewegingen en het inspelen op jongeren.

Comac, de communistische studentenbeweging, alsook RedFox, de scholierenbeweging van de PVDA, spelen daarin een prominente rol.

Raoul Hedebouw lijkt na de wat saaiere en boeken schrijvende Peter Mertens op weg om de nieuwe “grote roerganger” van erg donkerrood in België te worden. Dat hij het Vlaamsnationalisme kan afblokken, valt sterk te betwijfelen. Maar dat hij ‘aan de overkant’ bij de PS en zelfs Ecolo nog voor brokken en miserie kan zorgen, staat in de sterren geschreven. En mogelijk deelt Conner Rousseau zelfs in de klappen…

7

Vorige week ontstond veel ophef over nieuwe richtlijnen voor zogenaamde ‘inclusieve’ interne en externe communicatie van de Europese Commissie. In het document, getiteld ‘#UnionOfEquality.

European Commission Guidelines for Inclusive Communication’, viel te lezen hoe Eurocommissaris voor Gelijke Kansen Helena Dalli komaf wilde maken met onder meer geslachtsgebonden benamingen en voornaamwoorden, verwijzingen naar het kolonialisme en verwijzingen naar het christendom.

Vooral dat laatste schoot bij veel Europeanen, niet in het minst in het katholieke Italië, in het verkeerde keelgat. Concreet raadde de Commissie aan om onder meer verwijzingen naar het christendom te vermijden. Zo moest kerstperiode ‘vakantieperiode’ worden. Christelijke namen moesten volgens de Commissie vermeden worden.

Na de ophef die over het document ontstond, kondigde Dalli vorige week aan dat de tekst “bijgewerkt” zou worden. “Er werd bezorgdheid geuit over sommige voorbeelden in de richtlijnen inzake 'inclusieve' communicatie, die, zoals gebruikelijk is bij dergelijke richtlijnen, nog in ontwikkeling zijn”, aldus Dalli. “Wij onderzoeken deze bezwaren en zullen er in een bijgewerkte versie van de richtlijnen aandacht aan besteden.”

Vandendriessche: “Commissie probeert de christelijke wortels van Europa uit te wissen” Volgens Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid van het Vlaams Belang, illustreert het voor-

val hoe ook de Europese Commissie in de greep is van “woke-waanzin”. “Woke-ism wil de essentie van onze cultuur en normaliteit deconstrueren om op die manier een nieuwe mens en maatschappij te scheppen”, reageert Vandendriessche. “Dit is zonder meer een vorm van cultuurmarxisme, maar dan in de vorm van een geweldloze, semantische revolutie.”

“De Commissie probeert evenwel de christelijke wortels van Europa uit te wissen”, klinkt het nog.

“Dit is echter hetgeen Europeanen net bindt. Europa werd groot door zijn christelijke achtergrond, niet door verwerpelijke zelfhaat. Dat de Commissie haar staart intussen ingetrokken heeft, komt niet door inzicht in de eigen fout. Dat komt door fel protest van het Vlaams Belang en de andere leden van ‘Identiteit en Democratie’.”

Vandendriessche wijst ook op het feit dat “iemand” (of hij er zelf

Ook N-VA-Europarlementslid Assita Kanko is niet te spreken over de communicatierichtlijnen.

Ze richtte daarom een parlementaire vraag aan de Commissie.

Kanko wil onder meer weten waarom de Commissie het gebruik van christelijke termen als discriminerend ervaart en wat het nut is “van het wegpoetsen van namen en termen die voortkomen uit Europa’s historische ervaring en breed gedeelde cultuur, en het importeren van woordenschat van de woke- en cancel culture-beweging”.

“Ik wil dat de bevoegde commissarissen in het Europees Parlement uitleg komen geven”, aldus Kanko. “Als volksvertegenwoordiger zou ik het appreciëren, mocht de bevoegde Eurocommissaris ons laten weten hoe en wanneer zij dit absurde plan om verwijzingen naar Kerstmis en andere woorden in onze taal te schrappen zal terugdraaien, en hoe zij op haar beleidsterrein zal bijdragen aan de bevordering en bescherming van de toekomst van Europa en onze manier van leven. De huidige weg van de commissie willen we immers niet bewandelen.”

“Nieuwkomers moeten zich aanpassen aan Europa, maar de Commissie draait dit om en wil Europa aanpassen aan nieuwkomers”, reageert Kanko. “Deze woke-waanzin is niet inclusief. Ze stigmatiseert juist.”

PIETER VAN BERKEL

8

Interview

9 DECEMBER 2021

JEAN-MARIE DEDECKER BURGEMEESTER Jean-Marie Dedecker (69) draait intussen al meer dan twee decennia mee in de nationale politiek. Als onafhankelijk Kamerlid stelt hij nog wekelijks vragen bij het beleid van de Vivaldi-regering. Vooral met minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke ligt hij geregeld in de clinch over het coronabeleid. Daarnaast is Dedecker nog steeds de trotse burgervader van Middelkerke. Met een absolute meerderheid bestuurt hij de kustgemeente en investeert hij fors in de toeristische sector. Naast zijn werk in de politiek vond ‘de zilverrug van de Wetstraat’, zoals compagnon Theo Francken hem omschrijft, nog de tijd om een nieuw boek te schrijven: “Ik krijg altijd gelijk”. p 69-jarige leeftijd is Dedecker nog steeds enorm bedrijvig met politiek bezig. Vooral als burgemeester is hij zeer actief, maar ook zijn taken als volksvertegenwoordiger laat hij niet links liggen. “Het meest aangename aan het burgemeesterschap is dat je onmiddellijke impact ziet en de mensen kunnen ook heel concreet zien waarmee we bezig zijn.”

Hoe loopt het in Middelkerke?

“Wel, met een absolute meerderheid is het uiteraard niet moeilijk besturen. Ik maak al mijn dromen waar. Er staan een heleboel forse investeringen op het programma die van Middelkerke een echte trekpleister moeten maken. Binnenkort opent er een nieuwe sporthal. In de toekomst komen daar onder andere elf padel-velden, een BMX-parcours en enkele sportzalen bij.

Daarnaast vernieuwen we vanaf het nieuwe casino de volledige zeedijk van onze gemeente. Tenslotte komt er ook een nieuw gemeentehuis. Het toeristisch centrum verhuist naar het oude gemeentehuis. Dat zijn inderdaad heel wat investeringen. We proberen onze kustgemeente dan ook echt op de kaart te zetten.”

Eind november raakte bekend dat Frankrijk fors zal investeren in de strijd tegen de illegale immigratie naar het Verenigd Koninkrijk via de Noordzee. Vreest u dat transmigranten zich meer richting West-Vlaanderen, en dus ook uw gemeente, zullen verplaatsen?

“We hebben er nu ook al last van, er zijn al boten gestolen uit de haven van buurgemeente Nieuwpoort. De problematiek is dus niet nieuw. Ik heb nu eindelijk een antwoord

“Mocht ik 20 jaar jonger zijn, zou ik opnieuw een eigen partij starten, een partij ergens tussen het Vlaams Belang en de N-VA zou vandaag torenhoog scoren”

Interview

9 DECEMBER 2021

MIDDELKERKE gekregen van Lydia Peeters (minister van Mobiliteit, red.). Ze belooft enkele cruciale tankstations en parkings die dienen als hotspots voor transmigranten beter te beschermen. Hopelijk helpt dat.

Maar het beleid is op vlak van transmigratie ook enorm naïef. Sinds september is het asielcentrum in Koksijde opnieuw open en er is zelfs sprake van de bouw van een nieuw. Ik vind het onbegrijpelijk dat men een asielcentrum bouwt op het strand. Achteraf schrikken dat er mensen de oversteek wagen en het leven daarbij laten is voor mij onaanvaardbaar. Een echte oplossing is uiteraard het voeren van een strenger beleid, waarbij illegale migratie streng gestraft wordt. Zolang dat er niet is, zullen criminelen blijven proberen mensen richting Engeland te smokkelen.”

De Wever die zegt dat hij nooit met het Vlaams Belang wil samenwerken is puur strategisch gepraat Onlangs gaf u aan een mindere periode gehad te hebben in de nationale politiek. Kan u daar meer over vertellen?

“Ik denk dat de politiek in algemeen een grote dip ondergaat sinds het begin van de coronacrisis. Het parlement is onbelangrijk geworden. Eerst maakten we de volmachtenregering van Wilmès mee, nu is het de regering-De Croo die ervoor zorgt dat we al bijna twee jaar lang geen grote debatten meer hebben mogen voeren. Daardoor kreeg ik het gevoel steeds minder te wegen op de besluitvorming van de regering. Het parlement is volledig uitgehold door de macht van de regering.

De media, VRT voorop, hebben hier een negatieve invloed op. De enige politici die nog uitgenodigd worden zijn ministers en partijvoorzitters. Parlementsleden laten ze liever links liggen. Tot een echt politiek debat of een inhoudelijke discussie komt het niet meer. Ze nodigen veel liever een expert uit: voor corona, het klimaat, economie… En wanneer ze geen expert vinden, nodigen ze hun eigen journalisten uit en benoemen ze hen tot expert. Tijdens deze hele coronacrisis ben ik één keer op De Zevende Dag geweest om in debat te gaan met Marc Van Ranst. Dat was toen ik besloten had de terrassen van de horeca een week vroeger te openen. Toen ben jij me nog komen opzoeken in Middelkerke. De cijfers zijn ook duidelijk, de oppositie is immers amper aan het woord mogen komen tijdens uitzendingen over corona.

De politieke partijen zelf hebben er eveneens schuld aan dat zowel Vlaamse Parlementsleden als federale steeds minder belangrijk worden. Ga maar eens aan je buurman vragen om drie Vlaamse Parlementsleden op te noemen, of wie Sander Loones is. Hij zal het niet weten.

Als partij heb je de macht om parlementsleden in de kijker te zetten, zodat ze zich kunnen profileren en een grotere invloed kunnen uitoefenen op het beleid. Maar dat gebeurt steeds minder. Normaal gezien controleert de wetgevende macht de uitvoerende macht. Volmachten en de pandemiewet zorgen er echter voor dat de wetgevende macht volledig aan de kant geschoven is.”

Die ontevredenheid hoor je ook in de bevolking regelmatig. Vivaldi lijkt dat gevoel enkel erger te maken.

“Vroeger zei ik nog vaak tegen mensen: “Tja, je hebt ervoor gestemd.” Maar nu is zelfs dat niet meer het geval. Dit is een regering die de verkiezingsuitslag negeert en er alles aan heeft gedaan om de grootste partij van het land buitenspel te

9

GEBOREN OP 13 JUNI 1952 n ONAFHANKELIJK KAMERLID n VOORMALIG JUDOCOACH n OPRICHTER LIJST DEDECKER zetten. Ondemocratisch is dat niet neen, er is nog steeds een federale meerderheid. Maar dat het overgrote deel van de Vlamingen niet heeft gekozen voor deze coalitie zorgt voor ontevredenheid. Dat is het geval bij de bevolking, de oppositie maar ook binnen Vivaldi. Of dacht je nu echt dat die van Open Vld en Ecolo door één deur kunnen? De partijen van deze regering liggen ideologisch mijlenver uit elkaar, niemand zit graag in deze coalitie.

De Croo gaf zelf aan dat een premier van de zevende partij slechts een dweil van de regering zou zijn. Hij bewijst het maar al te goed. Enkel het coronabeleid zorgt nog enigszins voor éénheid.

Maar zelfs in dat uniforme coronabeleid beginnen stilaan scheurtjes te komen. PS-voorzitter Paul Magnette gaf al aan dat de federale regering problemen heeft met haar manier van werken. De verschillende partijen stonden in het verleden ook mijlenver uit elkaar bij ideologische discussies over de coronapas en verplichte vaccinatie.

“De communicatie en de besluitvorming zijn de laatste tijd dan ook zo lachwekkend dat je als partijvoorzitter niet anders kan dan je ongenoegen uiten over deze regering. Als je op 16 dagen drie keer het Overlegcomité bij elkaar moet roepen, dan weet je dat je niet goed bezig bent.

Het is dan ook één groot politiek opbod, veel meer dan dat het om goed beleid gaat. Vlaams minister-president Jan Jambon, eerder steeds tegenstander van snelle Overlegcomités, wil volgens mij gewoon dat de federale regering een Antwerps probleem oplost. Daar staan enkele grote Sportpaleis-evenementen op de planning die hij niet zelf durft af te gelasten. Bart De Wever en Jan Jambon hopen nu dat het federale niveau de kastanjes uit het vuur haalt en die concerten verbiedt.

Ook het al dan niet sluiten van de scholen vind ik absurd. Als je de scholen sluit, ga je eigenlijk terug naar een soort lockdown, want ouders moeten op hun kinderen letten. Of de kinderen worden weer opgevangen door de oudere, meest vatbare bevolking: de grootouders. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, maar deze regering wel.

Die eenheid binnen de regering is eigenlijk ook gewoon de ijzeren hand van Frank Vandenbroucke. Die man verschijnt opeens terug in de politiek zonder verkozen te zijn en zet het hele coronabeleid naar zijn hand, gesteund door een leger experten als Marc Van Ranst en Joël De Ceulaer.

Dat zorgt bij de bevolking, maar ook bij verschillende collega’s van hem voor frustratie.”

Met hem lag u de voorbije weken enkele keren in de clinch. Hoe komt dit?

“Ik ben precies een van de enigen die nog echt iets durft zeggen tegen meester Frank. Nadat ik mij tijdens de plenaire vergadering had uitgesproken tegen de mondmaskerplicht voor jonge kinderen en ervoor pleitte om hen natuurlijke weerstand te doen creëren, noemde hij me een Darwinist. Liever Darwin dan Stalin, denk ik dan bij mezelf.

De week daarop vroeg ik me af of hij de Chinese marteling kende. Ik ging er wel van uit dat hij, en Raoul Hedebouw, allebei trotskisten, die techniek kenden. Bij zo’n marteling word je vastgebonden en vallen er constant druppels water op je voorhoofd, waardoor je murw geslagen wordt. Dat is het doel van het jojobeleid van Vandenbroucke.

Dit beleid draait al lang niet meer enkel om volksgezondheid. Het gaat over repressie: lockdowns, verplichten en de kinderen opnieuw raken. Dat is wat mij het meest stoort. Het moment dat je het beleid zelfs maar een klein beetje in vraag stelt, bestempelt hij je als een antivaxer.

Want let op, ik pleit voor vaccinatie. Ze hadden die boosterprik veel sneller moeten uitrollen. Enkele maanden geleden vond Vandenbroucke dat nog niet nodig en zag hij de vaccins liever naar andere landen vertrekken. Achteraf blijkt zijn ongelijk nog maar eens. Omdat de booster-

prik niet op tijd is zitten we nu in de zoveelste golf. Dit is dus niet alleen ‘de golf van de ongevaccineerden’, zoals De Croo beweerde.”

Er lijken buiten de coronacrisis niet al te veel raakvlakken te bestaan tussen de regeringspartijen. Hoe lang houdt Vivaldi het vol volgens u?

“Ik geef ze tot 2023. De enige zaken die hen samenhouden, hun cement, zijn de coronacrisis en angst voor nieuwe verkiezingen. Wanneer deze pandemie eindelijk achter ons ligt, zullen ze dus nog lang blijven aanmodderen zonder veel te bereiken, denk ik.

Alle Vivaldi-partijen zijn bang voor verkiezingen, de uitslag in 2024 zal dan ook rampzalig zijn. Ik voorspel een Vlaamse meerderheid van N-VA en Vlaams Belang.

En als er één ding is dat ik in mijn politieke carrière geleerd heb, is het dat ik verkiezingsuitslagen steeds goed weet te voorspellen.”

Bart De Wever heeft de laatste maanden meerdere keren aangegeven dat een samenwerking met het Vlaams Belang er niet in zit. Denkt u dat hij dat meent?

“Ik ben ervan overtuigd dat dat pure strategie is. Een peiling gaf enkele jaren geleden aan dat 86 procent van de N-VA-kiezers een samenwerking met het Vlaams Belang ziet zitten. Ook binnen de partij zijn er kopstukken die daar niet tegen zijn.

Wanneer die twee partijen in 2024 samen een meerderheid hebben, zal De Wever niet anders kunnen dan met hen een regering vormen.

Zeer interessante tijden dus. Mocht ik twintig jaar jonger zijn, had ik nu opnieuw een eigen partij gestart. Een rechts-liberale partij ergens tussen N-VA en Vlaams Belang zou in deze tijden enorm goed scoren. Daar ben ik zeker van.”

Dit beleid draait al lang niet meer enkel om volksgezondheid.

Het gaat over repressie Volgend jaar wordt u 70. Meerdere keren heeft u al aangegeven er op termijn mee te stoppen. Klopt dat?

“Ik heb nog een mandaat tot 2024. Dat is het enige wat ik er momenteel over kwijt wil. Ik ben inderdaad 69 jaar, maar voer mijn mandaat nog steeds met dezelfde passie uit. Elke keer dat ik hier ben, ga ik in gesprek met ministers, de premier en Kamerleden van verschillende partijen. Ik beschouw mezelf dan ook een beetje als de ‘eminence grise’ van de nationale politiek. Maar zoals ik al zei, ik heb het gevoel steeds minder te wegen op de nationale politiek. Dat vind ik jammer.

Maar zolang ik hier zit, zal ik mijn job als parlementslid grondig uitvoeren. En dat is de regering en haar beslissingen in vraag stellen. Als onafhankelijk Kamerlid heb ik recht op wekelijkse spreektijd en die zal ik ook steeds zo goed mogelijk gebruiken. Ik amuseer me daar dan ook nog steeds mee.”

Het is een publiek geheim dat uw opvolger al klaar zit: Joren Vermeersch.

“Het klopt dat Joren mijn eerste opvolger is. Maar hij is al een keer geliquideerd door de N-VA-top, dat is een probleem. Hij mocht de studiedienst gaan leiden, maar werd dan toch verguisd. Daarom schrijft hij nog steeds columns voor Doorbraak om zichzelf te kunnen profileren. De partij moet volgens mij meer werk steken in het zoeken naar een opvolger in mijn provincie. Want eerlijk gezegd heerst er bloed-

NOG ALTIJD GRAAG GEZIEN Jean-Marie Dedecker is in zijn gemeente graag gezien: de ideale burgervader, volgens vele inwoners. Ook op het toneel van de Wetstraat is hij nog steeds graag gezien.

Theo Francken: “Ik beschrijf hem als de ‘zilverruggorilla’ van de Belgische politiek. Hij draait al jaren mee en door zijn leeftijd, maar vooral zijn burgemeesterschap, is hij de laatste jaren een sterker politicus geworden. Als burgemeester heeft hij met verschillende diensten leren samenwerken, iets wat je niet moet doen als je aan de zijlijn staat oppositie te voeren. In Middelkerke leerde hij volgens mij ook het menselijke aspect van de politiek beter kennen, namelijk dat er een groot verschil is tussen theorie en praktijk. Dat maakte hem volgens mij een sterkere politicus. Het burgemeesterschap doet hij goed, maar het doet hem ook goed.”

Joren Vermeersch: “Ik ken Jean-Marie als een man uit één stuk, die altijd zijn gedacht zegt, zonder zijn mond te spoelen.

Hij huilt nooit mee met de wind. Integendeel, hij houdt ervan om tegen de wind in te trappen, als een echte flandrien. Ik herken mij daarin. Dat is de belangrijkste les die ik van hem geleerd heb en die ik ook als leidraad gebruik in mijn eigen carrière als columnist: Altijd eerlijk je mening geven, ook al weet je op voorhand dat die bij velen op een koude steen kan vallen." armoede in West-Vlaanderen voor de N-VA. Om in 2024 een goede kandidaat te hebben, moet de partij hem nu al meer in de kijker beginnen zetten, vind ik.”

Vorige maand verscheen uw laatste boek. Waar richt u uw pijlen op in deze publicatie?

“Dit boek is eigenlijk een vervolg op het vorige. Het is een verzameling van columns die ik de laatste jaren schreef, aangevuld met een groot essay over het klimaat. In mijn vorige boek deed ik enkele voorspellingen die nu allemaal blijken uit te komen. Zo voorspelde ik dat we tegen 2025 in de problemen zouden komen en dat hernieuwbare energie nog onvoldoende ontwikkeld zou zijn.

En door de kernuitstap zullen we alleen maar afhankelijker worden van Rusland.

Een strategisch onbegrijpelijke keuze.

Vandaar ook de, zeer toepasselijke titel van het boek: “Ik krijg altijd (te laat) gelijk.”

WANNES NEUKERMANS

Beste lezer van

’t Pallieterke: Bel gratis 0800 179 75 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be Voor een Vlaamse sociale zekerheid!

Word lid van het VNZ

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

10 Buitenland

9 DECEMBER 2021

Eric Zemmour gewikt en gewogen Sinds zijn intrede in de Franse presidentscampagne, pas sinds kort formeel kandidaat, geven sommige opiniepeilingen hem zo'n 18 procent van de stemmen. Punt is dat hij tegenstrijdige reacties blijft uitlokken, van erg positief tot erg negatief. We zetten zijn zwaktes en sterktes op een rijtje. met een campagne die grotendeels gebaseerd was op een reeks ‘punchlines’, ook rond immigratie en de relatieve maatschappelijke en economische neergang van de Verenigde Staten (‘Make America Great Again’). Zo vermenigvuldigt Eric Zemmour de provocaties, al dan niet vrijwillig, door een permanente ‘buzz’ te creëren, met het risico sommige Fransen te irriteren.

Zwaktes Uiteraard draagt hij ook zwaktes in zich. Eric Zemmour is sowieso veel verfijnder dan Donald Trump. Terwijl Trump-aanhangers smulden van de uitbarstingen van hun held tegen het ‘moeras’ in Washington en de ‘fake media’ aan de oostkust, is het niet zeker dat de Franse kiezers die de Franse presidentiële monarchie sacraal achten, de dubieuze metaforen van de polemist op prijs stellen. Een voorbeeld: de minister van Onderwijs, Jean-Michel Blanquer, vergelijken met Dr. Mengele…

Woede-uitbarstingen en ontsporingen maken nog geen politiek programma. En voor iemand die beweert dat Marine Le Pen niet kan winnen na haar rampzalige presidentiële debat in 2017 tegen Emmanuel Macron, zal hij misschien snel beseffen dat, door zich te vervreemden van verschillende categorieën Fransen, er ook voor hem een ‘glazen plafond’ bestaat.

Feit blijft dat de mogelijkheid van een televisiedebat tussen Macron en Zemmour in de tweede ronde liefhebbers van duels zal doen genieten. Niet alleen vanwege het hoge culturele en intellectuele niveau van de twee mannen, maar ook vanwege de volstrekt tegengestelde en onverzoenbare beschavingsprojecten die zij verdedigen.

NICOLAS GUERMANT

© PHOTONEWS

Dé grote troef van de essayist die zich zowel bij Le Figaro (op eigen initiatief) als bij CNEWS (verplicht door de media-waakhond ‘Conseil supérieur de l’audiovisuel’) teruggetrokken heeft, is zijn intellectuele coherentie.

Zijn 'soeverein-nationalistisch-conservatieve' benadering is de voorbije twee decennia nauwelijks gewijzigd. Het is eenvoudig: Eric Zemmours politieke programma en dat van zijn partij, 'Reconquête' genaamd, wel, dat is hijzelf.

De tweede kwaliteit van Eric Zemmour is zijn enorme culturele- en historische bagage, wat hij combineert met een scherp talent voor popularisering. Dit stelt hem in staat dicht bij de mensen en hun aspiraties te staan. Nu hij in zijn campagne het thema van de verspreiding van de islam, de immigratie en het uitvloeisel daarvan, de "grote vervanging", heeft opgelegd, kan hij zich er alleen maar over verheugen dat 67 procent van de Fransen, volgens een recente opiniepeiling, zijn vrees lijkt te delen. De lange tijd gedoodverfde kandidaat van klassiek rechts in de presidentsrace, Michel Barnier (Les Républicains), stelde dan ook een migratie-moratorium van 3 tot 5 jaar voor. En Marine Le Pen, van wie de politieke toekomst meer dan ooit op een kruispunt aangekomen is, lijkt bijna 'links' vergeleken met Zemmour.

Dat hij een nieuwkomer is, kan een andere troef zijn. Het klopt dat hij al vele jaren op televisie te zien is. Maar als beroepspoliticus presenteert hij een profiel dat bijna even nieuw is als dat van Emmanuel Macron in 2017. Zemmour laat zich trouwens inspireren door de zeer charismatische huidige president bij zijn wervelende overname van het Elysée, zonder partij of persoonlijk fortuin. Op tactisch vlak heeft Eric Zemmour zijn flair echter meer te danken aan Donald Trump, die in 2016 tot verrassing van iedereen Hillary Clinton versloeg

FRANKRIJK Valérie Pécresse, voorzitter van de regio Île-de-France is de verrassende kandidate van de Les Républicains (LR) voor de presidentsverkiezingen van april 2022. Volgens de peilingen maakt ze voorlopig geen kans om de tweede ronde te halen. In dat geval dreigt een existentiële crisis voor de partij. Maar paradoxaal genoeg kan de Eric Zemmour een bondgenoot voor LR zijn.

Les Républicains vechten voor hun overleven

Valérie Pécresse, hier met Eric Ciotti, die de rechtervleugel van de partij vertegenwoordigt.

75 procent van de Fransen willen bij de presidentsverkiezingen van april volgend jaar geen duel tussen uittredend president Emmanuel Macron en Marine Le Pen van het Rassemblement National. Maar volgens de laatste peilingen bevinden beiden zich in een comfortabele positie om het in de tweede ronde tegen elkaar op te nemen.

Macron op 23 procent, Le Pen op 20 procent. Eric Zemmour is, na geflirt te hebben met 17 tot 18 procent (en dus de tweede ronde), teruggevallen tot 13 procent. De volgende in de rij is Valérie Pécresse, vorig weekend door Les Républicains verkozen tot hun presidentskandidate. Zij zit aan ocharme 11 procent.

De campagne is nog lang en dit is en blijft uiteraard een momentopname, maar zeker bij LR worden de komende weken cruciaal. Indien Pécresse blijft hangen op deze lage score dan heeft klassiek rechts twee presidentsverkiezingen op rij geen kandidaat in de tweede ronde. In 2017 ging kandidaat François Fillon ten onder ten gevolge van schandalen rond fictieve baantjes voor zijn echtgenote.

Bij een nieuwe nederlaag spat de partij van Les Républicains gegarandeerd uit elkaar. De partij, erfgenaam van onder andere de neogaullistische RPR van Jacques Chirac en de UMP van Nicolas Sarkozy, heeft in het verleden al gematigde figuren richting de partij van president Macron zien verkassen.

Obligate rechtse campagne De voorverkiezingen bij LR tonen een grote verdeeldheid. De aanhang van Pécresse zijn de kaders en de centrumrechtse leden, maar de verrassende nummer twee, Eric Ciotti, was goed voor 40 procent van de stemmen bij de voorverkiezingen.

Eric Zemmour afgelopen zondag op zijn eerste meeting als presidentskandidaat

Hotels en restaurants waar Vlamingen thuis zijn

Achouffe 19 - 6666 Wibrin (Houffalize)

Komt er nog bij dat ze bij LR moeten hopen dat Eric Zemmour effectief deelneemt aan de presidentsverkiezingen. De kans is nog altijd reëel dat hij niet aan de 500 handtekeningen van verkozen mandatarissen raakt en dan als slachtoffer van het systeem kan aankondigen zich terug te trekken. Het gros van zijn stemmen zal dan naar Marine Le Pen verkassen die in dat geval zeker is van een tweede ronde in april. De verdeling van rechts-radicale stemmen tussen Le Pen en Zemmour brengt volgens politicologen de drempel voor de tweede ronde omlaag. Misschien zou 17 procent genoeg zijn, zoals Jean-Marie Le Pen die in 2002 met 16,88 procent genoeg had om de tweede ronde te halen.

Alleen heeft de LR-kandidate in dit geval dus nog een flinke weg af te leggen.

SALAN

De Fransen willen geen verdere migratie meer, zo blijkt uit een opiniepeiling. Een meerderheid laat ook verstaan de stelling van onder meer presidentskandidaat Zemmour dat “Fransen vreemden in eigen land geworden zijn” te onderschrijven.

44 procent van de ondervraagden kon zich vinden in de stelling dat “de praktijk van de islam niet compatibel is met Frankrijk. De beide beschavingen kunnen niet

De Jongste Telg

op hetzelfde territorium leven”. 41 procent bevestigt dat “niet-begeleide minderjarige vluchtelingen hier niets te zoeken hebben, het zijn dieven, aanranders, verkrachters”.

55 procent onderschrijft de stelling: “Fransen met een migratieachtergrond worden meer dan anderen gecontroleerd, want de meeste drughandelaars zijn zwart of Arabisch”. 69 procent vindt dat er te veel migranten in Frankrijk zijn, 62 procent bevestigt dat migratie de voornaamste oorzaak van onveiligheid is.

Inzet presidentsverkiezingen 2022 © SHUTTERSTOCK

Tel.: 03/455.23.56 www.dejongstetelg.be

Handtekeningen voor Zemmour

Twee derde van de Fransen verwerpt (verdere) migratie

www.lespine.be

Ingang langs de Boechoutselei in Hove of Fruithoflaan 15, 2530 Boechout

Ciotti, een verkozene uit Nice, behoort tot de rechtervleugel van de partij en heeft goede banden met Eric Zemmour. Indien dat segment van de kiezers in april volgend jaar voor de conservatieve publicist kiest, maakt Pécresse sowieso geen kans.

Zemmour had na de aanstelling van de LR-kandidate al direct een open brief gestuurd richting kiezers van de partij om zich bij hem aan te sluiten.

Pécresse zal dus tegen haar gewoonte in een rechtse campagne moeten voeren. Dat wordt niet gemakkelijk ook al was ze in het verleden een tegenstander van onder andere het homohuwelijk. Bijkomend nadeel is haar “bourgeois”-imago en het feit dat ze als voorzitter van de regio Île-de-France ook te veel aan de hoofdstad Parijs wordt gelinkt.

FRANKRIJK

Wij zijn vlamingen Tel.: 061 28 81 82

© PHOTONEWS

FRANKRIJK

Belangrijk in het licht van de presidentsverkiezingen van april 2022: 74 procent stelt dat Frankrijk een land in complete neergang is, voor 70 procent is Frankrijk een

christelijk land en 68 procent vindt de islam een bedreiging. Er werd ook gepolst naar de thema's die men bij deze stembusslag belangrijk vindt. 76 procent denkt in de eerste plaats aan gezondheid, 74 procent aan onveiligheid, 74 procent aan de strijd tegen terrorisme, 65 procent aan loonsverhogingen en 63 procent aan onderwijs.

Het opmerkelijke aan deze opiniepeiling is dat ze werd opgezet door de LICRA of Ligue Internationale Contre le Racisme et l’Antisémitisme. De bedoeling van de peiling was de invloed te meten van de stellingen van Eric Zemmour naar aanleiding van de Franse presidentsverkiezingen. Op het moment van de opiniepeiling was hij nog niet eens officieel kandidaat.

PIET VAN NIEUWVLIET

Buitenland

9 DECEMBER 2021

NEDERLAND

Familie Meiland zorgt voor beroering © PHOTONEWS

© SHUTTERSTOCK

DIPLOMATIEKE VALIES

11

De komst van Ebrahim Raisi als President van Iran, bracht hardliners rond de onderhandelingstafel.

Kroniek van een aangekondigde bom Het reanimeren van een lijk lijkt eenvoudiger dan het bereiken van een nucleair akkoord met Iran. De besprekingen zitten op een vriespunt en dit in een context waarbij tijd vooral een bondgenoot voor Teheran is. En toch is er misschien een compromis mogelijk.

Wanneer u dit leest, zouden de besprekingen rond het Iraans nucleair programma in Wenen weer van start zijn gegaan.

Of misschien ook niet, want in verwarrende omstandigheden werden ze vorige week opgeschort. Kwestie van enkele dagen afkoeling en intern overleg mogelijk te maken. Resultaten zijn er nog niet geboekt en de hoop dat dit op een redelijke termijn kan, zijn (om in de sfeer te blijven) atomisch klein. De invalshoek van de Iraanse hoofdonderhandelaar is veelzeggend: “Er is geen nucleaire bespreking, wel onderhandelingen om onwettige en onmenselijke sancties op mijn land op te heffen.”

Treuzelende Biden Het was een verkiezingsbelofte van Trump om de deal op te blazen, wat gebeurde. Biden beloofde dan weer de draad weer op te pikken, maar dat was geen sinecure. Gefrustreerd klinkt het bij de andere betrokkenen dat hij maanden talmde met de vraag hoe de gesprekken weer op te starten, terwijl net snel schakelen essentieel was. Enkel zo kon men nog met de architecten van het oorspronkelijk akkoord praten. In juni was er bijna een overeenkomst, maar op het laatste ogenblik werd duidelijk dat alles over de Iraanse verkiezingen getild zou moeten worden. Met een sneller handelende Bi-

den had het plaatje anders kunnen ogen.

En daar zitten ze nu steriele gesprekken met hardliners te voeren.

Beter bouwen Teheran komt met een dubbele eis, namelijk het schrappen van alle sancties en de garantie dat een bereikte deal ook bindend zou zijn voor komende presidenten.

Niet realistisch, maar met een tegenpartij die te allen prijze een Iraanse atoombom wil vermijden, speelt tijd in hun voordeel.

Er is de voorbije jaren heel wat gebeurd met dit project. Het vernietigde - veelal door Israëlische interventie - werd heropgebouwd, anders en beter, en met een sterkere verdediging. Iran mag dan al enorm verzwakt zijn, punt is dat toen het oorspronkelijk akkoord in 2015 getekend werd, het op ongeveer één jaar van het verwerven van een kernbom stonden.

Vandaag lopen de schattingen uiteen tussen enkele weken en een paar maanden.

Gewenste drempel Toch lijkt er een kans. Heel wat waarnemers stellen zich de vraag of die bom wel het ultieme einddoel voor Iran is. Eerder is het een hefboom om toegevingen af te dwingen. De hamvraag is waar het afzwakken van het nucleair opbod en het verminderen van de sancties elkaar kunnen vinden. Er wordt gespeculeerd dat Iran kan leven om met zijn verrijkingsproces een zogenaamde ‘threshold’-positie te verwerven. Dat betekent dat Iran over de mogelijkheid beschikt om op relatief korte termijn over een bom te beschikken, een beetje zoals Japan, maar ook om alsnog deze laatste ontwikkelingsfase af te zweren.

MICHAËL VANDAMME

Pater familias Martien Meiland is een kip met gouden eieren voor zender SBS.

De populaire familie Meiland, bekend voor haar televisieserie in Nederland en Vlaanderen, staat in het oog van een storm. Erica Meiland wordt beticht van ‘islamofobie’ en ‘racisme’, naar aanleiding van uitspraken die zij deed in haar nieuwe boek.

Wie is de Familie Meiland?

De populaire televisieserie draait rond de verwijfde Martien Meiland en zijn familie. Aanvankelijk, in het eerste seizoen, trok de familie naar Frankrijk om er een vervallen kasteel te renoveren en om te vormen tot een hotel. Toen corona toeslag verhuisde de familie naar Nederland, waar ze zich eerst vestigde in het Oosten, om wat later weer te verhuizen naar Noordwijk, aan de kust. Hoewel dat Martien homo is, blijft hij toch getrouwd met zijn vrouw Erica. Samen hebben ze twee dochters, Maxime en Montana.

Al drie jaar is de familie Meiland een televisie-sensatie. De hysterische homofiele Martien geeft wekelijks een inkijk in zijn leven en dat van zijn familie. De familie verdiende al miljoenen euro’s aan haar televisiesucces. Nu zit er echter een serieuze kink in de kabel.

de afstand nam van de uitspraken van haar moeder.

Voor Wilders stemmen SBS, de televisiezender waarop de serie loopt, is alvast niet van plan de familie te laten vallen. Daarvoor zijn de kijkcijfers te hoog. Nog steeds stemt een miljoen Nederlanders af op het televisieprogramma. Het televisiestation laat weten niet op de rel in te gaan en beschouwt de uitspraken van Erica Meiland als een ‘privézaak’. Intussen zag Erica Meiland zich genoodzaakt wel te reageren op de ophef. Zelf zegt ze op te komen voor vrouwenrechten en stelt ze het recht op vrije meningsuiting te verdedigen.

Het lijkt er op dat Meiland achter haar uitspraken blijft staan. Ze zegt veel bedreigingen te hebben gekregen maar evenzeer talloze steunbetuigingen. Eerder liet Erica Meiland zich al ontvallen dat ze stemt op de PVV en ook haar man heeft weten te overtuigen op Geert Wilders te stemmen.

LVS

Afhakende sponsors Na vader Martien bracht nu ook moeder Erica een biografie uit. Hierin doet zij enkele politiek-incorrecte uitspraken. Zo stelt ze dat vrouwen in boerka eruitzien als pinguïns. Ook zegt ze niet te begrijpen dat moslimvrouwen een hoofddoek dragen. Uitspraken waar een groot deel van de Nederlandse en Vlaamse bevolking allicht niet over struikelt. Toch is er nu heisa ontstaan. Dit gaat zo ver dat tal van bedrijven hun samenwerkingsverbanden met de familie Meiland stopzetten. Het gaat onder andere over Nivea, bekend van de huidverzorgingsproducten. Ook Hallmark, bekend van de verjaardagskaartjes, blaast de banden op. De bedrijven komen met de bekende clichés dat zij ‘inclusiviteit omarmen’ en daarom geen samenwerking kunnen verderzetten. Nog meer bizar is dat tegenwoordig ook kinderen gebroodroofd worden omwille van wat vader of moeder zeggen: dochter Maxime zag haar contract met een matrassenbedrijf beëindigd omdat ze - naar de smaak van de desbetreffende firma - niet snel genoeg en niet voldoen-

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

12 Interview

9 DECEMBER 2021

ELLEN SAMYN

KAMERLID VLAAMS BELANG

“We moeten niet alleen op onze hoede zijn voor de islamisering, maar ook voor het woke-gedoe” Ellen Samyn (41) was na de verkiezingen van 2019 een van de nieuwe Vlaams Belang-gezichten in de Kamer van volksvertegenwoordigers, waar ze zich onder meer toespitst op sociaal beleid en pensioenen. Daarnaast valt ze in het parlement ook op door het aankaarten van de christenvervolging in het Midden-Oosten en Turkije.

‘‘I

n 1999 moest ik in het laatste jaar van mijn humaniora een werkje maken over politieke partijen”, vertelt ze over haar eerste kennismaking met haar partij, waarvan ze al meer dan 20 jaar lid is. “Toen leek het Vlaams Blok mij wel iets interessants.

Ik begon me erin te verdiepen en ik ontdekte wat raakvlakken. Hoewel ik niet uit een Vlaamsgezind nest kom en mijn familie apolitiek was, heeft dat Vlaamsgezinde mij enorm aangesproken. Omdat ik in dat eindwerk een nogal positieve conclusie had, kreeg ik nogal wat kritiek. Dat heeft de doorslag gegeven en mij overtuigd om voor die underdog te gaan.”

Datzelfde rechtvaardigheidsgevoel verklaart volgens haar haar inzet voor christenvervolging in het parlement. “Je ziet dat slechts heel weinig parlementsleden daarmee bezig zijn. Het gaat niet alleen om christenvervolging in Turkije, maar ook over Algerije, Egypte en Iran. Er is te weinig aandacht voor. Men mag het probleem wel benoemen: dat die christenvervolging vooral in Arabische landen gebeurt.”

“Maar al te vaak en zonder enige aanleiding worden jaarlijks duizenden christenen geviseerd, geïntimideerd, vervolgd en in het ergste geval zelfs gedood omwille van hun geloof. We stellen dus helaas vast dat in een toenemend aantal - voornamelijk Arabische - landen christelijke minderheidsgroepen worden gezien als een bedreiging. De christelijke waarden en normen zitten in ons cultureel DNA, het is een deel van onze Vlaamse en Europese cultuur. Het lijkt me dan ook niet meer dan logisch om me ook hiervoor in te zetten.”

Wat moeten België en de EU doen om minderheden in Turkije te beschermen?

“In eerste instantie moeten België en de EU ophouden met de andere kant uit te kijken. Het wordt tijd dat er beseft wordt

ELLEN SAMYN • Geboren te Roeselare op 23/09/1980 • Gehuwd met partijgenoot Dimitri Hoegaerts, hebben een zoon Antoon • Actief binnen het NSV! tijdens haar studentenperiode • Van 2001 tot en met 2019 assistente van Gerolf Annemans • Van 2014 tot en met 2019 assistente van Tom Van Grieken • Van 2007 tot 2018 OCMW-raadslid in Brasschaat

dat Turkije een ondemocratisch land is en geen loyale partner. Wat ons betreft, mag er nu eindelijk eens duidelijke taal gesproken worden aan het adres van het Erdoganregime. Kordaat, want dat is klaarblijkelijk de enige taal die hij begrijpt.”

“De wreedheden ten aanzien van deze christelijke minderheden moeten blijvend onder de aandacht gebracht worden in het parlement, via sociale media en in de pers.

Al vrees ik dat we ter zake maar weinig kunnen rekenen op de traditionele media.”

Er zijn de afgelopen twee jaar heel wat gevallen van intimidatie, moord en brandstichting tegen christenen in Zuidoost-Turkije geweest. Nochtans beleven deze onderbelicht op de relevante politieke fora en in de media.

“Het ontbreekt België en de Europese Unie aan moed om Turkije terecht te wijzen. Of het nu gaat over schendingen van de mensenrechten in Turkije, de oorlogsmisdaden tegen de Armeniërs en Koerden, de vele journalisten en opposanten van het Erdogan-regime die in de Turkse gevangenissen zitten, de blijvende bezetting van een deel van Cyprus, de illegale gasboringen in de territoriale wateren van een EU-lidstaat of de regelrechte chantagepolitiek aan de Europese buitengrenzen, België en de Europese Unie blijven

Verdoken transfers In haar parlementair werk rond sociaal beleid en armoedebestrijding komt Samyn soms opmerkelijke cijfers tegen, die verdoken transfers via de sociale zekerheid van Vlaanderen naar Franstalig België blootleggen.

“Er zijn bijvoorbeeld uitgesproken regionale verschillen in de gemiddelde duur van het beroep doen op een leefloon.

In Vlaanderen kregen leefloners gemiddeld 7,5 maanden een uitkering, in Wallonië 8,6 maanden en in het Brussels Gewest 8,9 maanden. Niet-EU-burgers doen overigens gemiddeld langer een beroep op een leefloon. Ook het merendeel van de coronapremies voor leefloners ging naar Franstalig België.

Bovendien ontvingen honderdduizend werklozen, gepensioneerden en mensen die voor een minimumloon werkten op die manier maandenlang minder inkomsten dan leefloners.”

“Dan is er de federale betoelaging voor OCMW’s. Dat zijn subsidies voor de participatie- en sociale toelage, huurwaarborgen, mazout-, gas- en elektriciteitsfonds, maatschappelijke integratie, maatschappelijke hulp en de installatiepremie voor daklozen, in 2020 goed voor 1,5 miljard euro. Meer dan 70 procent daarvan gaat naar Franstalig België.”

“Men doet alsof armoede enkel in Wallonië of Brussel bestaat, terwijl we in Vlaanderen ook een significante stijging van aanvragen voor voedselhulp zien. Men moet werk maken van een eerlijke verdeling.”

Turkije met een fluwelen handschoen behandelen. Het is niet te vatten, niet te begrijpen dat de Europese Unie hieruit nog steeds geen lessen heeft getrokken. Wat het Vlaams Belang betreft, moeten de eindeloze en zinloze toetredingsonderhandelingen tussen de EU en Turkije definitief stopgezet worden.”

U diende enkele maanden geleden een motie van aanbeveling in tegen ‘Turkse terreur op ons grondgebied’.

Voert Turkije dan aanslagen uit op ons grondgebied?

“Ismail Hakki Pekin, het voormalige hoofd van de Turkse inlichtingendienst MIT, heeft gezegd dat er in Turkije een lijst wordt bijgehouden met Koerdische doelwitten in Europa. In 2013 was er een aanslag op drie Koerdische vrouwen in Parijs. Pekin bekende dat Turkije achter die aanslag zat.

Het kan absoluut niet dat de oorlog tussen Turkije en de Koerden op Europees grondgebied wordt verdergezet en dat er hier aanslagen worden gepleegd. Bovendien wordt dat dan ook nog eens geminimaliseerd door onze overheid. Er wordt ook geen verder onderzoek gedaan naar de vraag of er hier in België een kans bestaat op aanslagen. De Koerden kunnen met betrekking tot hun strijd voor een eigen staat een bondgenoot vinden bij ons, maar er is geen plaats voor terrorisme op Europese bodem.”

Heeft het christendom hier bij ons ook meer bescherming nodig?

“Het christendom wordt meer en meer in de hoek geduwd door de media en de politiek. Het christendom heeft ons maatschappijbeeld en zelfs onze verzorgingsstaat in het verleden mee bepaald en daar was niets mis mee. We mogen ons daar meer bewust van zijn. We moeten tot slot ook opletten dat de islamisering in Vlaan-

deren geen bedreiging wordt voor onze christelijke en westerse waarden, of we nu zelf nog gelovig zijn of niet.”

“Ik hecht zelf veel belang aan tradities zoals Kerstmis, Pasen, Sint-Niklaas of zelfs de feestdag van onze Brasschaatse patroonheilige Sint-Antonius Abt, naar wie onze zoon Antoon is genoemd. Het is een spijtige zaak dat er in het algemeen niet meer aandacht wordt besteed aan onze tradities.

Ik lees nooit eens iets over een processie die uitgaat, nochtans een feestelijke gebeurtenis, of een kerkrestauratie of een verkoop van varkenskoppen en beulingen voor een goed doel, om het bij Sint-Antonius te houden. Het moet allemaal hip en multicultureel zijn.”

“Het voormalige hoofd van de Turkse militaire inlichtingendienst gaf toe dat Turkije aanslagen pleegt tegen Koerden in Europa” Recent geraakte bekend dat de Europese Commissie in haar interne en externe communicatie Kerstmis en andere verwijzingen naar het christendom in de ban wilde doen.

“We moeten niet alleen op onze hoede zijn voor de islamisering, maar ook voor het woke-gedoe. Het is absoluut abnormaal dat men Kerstmis wil schrappen. We moeten spreken over ‘de feestdagen’ in plaats van kersttijd. Mogen we onze christelijke waarden en tradities nog naar voren schuiven? Het kan absoluut niet dat dat aan banden gelegd wordt. Lang leve Sinterklaas, Kerstmis en Pasen.”

JAKOB KÜRÜM EN PIETER VAN BERKEL

Dossier

9 DECEMBER 2021

13

Door EU gesubsidieerde antiracisme-ngo boos op “islamofobe heksenjacht” door Frankrijk Het in België opgerichte European Network Against Racism (ENAR) trekt samen het van islamisme beschuldigde FEMYSO en CCIE van leer tegen wat het een “islamofobe heksenjacht” door Frankrijk noemt. De organisatie wordt rijkelijk gesubsidieerd door de Europese Unie.

E

urocommissaris voor Gelijkheid Helena Dalli plaatste in november een foto op Twitter waarop ze te zien is vertegenwoordigers van moslimjongerenorganisatie FEMYSO. “FEMYSO over de situatie van jonge moslims in Europa en de uitdagingen die zij ondervinden als gevolg van stereotypering, discriminatie en regelrechte haat”, luidde het bijschrift. “We moeten alle vormen van discriminatie van Europeanen aan de kaak stellen.”

Vanuit Frankrijk kwam er felle kritiek op de ontmoeting. Staatssecretaris voor Burgerschap Marlène Schiappa wil dat de Europese subsidies voor de organisatie stopgezet worden. “Ik ben nogal geschokt. Ik vraag me af waarom organisaties die zijn opgeheven of die we willen opheffen, bij Europese bureaus aankloppen voor subsidies”, zei Schiappa op radiozender Europe 1.

“Wij stappen naar de Europese Commissie om de strijd aan te binden met deze islamistische organisaties die Frankrijk aanvallen en onze instellingen infiltreren.”

“Islamofobe heksenjacht” Het CCIE en FEMYSO trekken nu, samen met 29 andere ‘antiracistische’ ngo’s, van leer tegen de “Franse aanval” op FEMYSO. Dat gebeurt onder de paraplu van het European Network Against Racism (ENAR), een in Brussel gevestigd netwerk van antiracistische ngo’s.

De organisatie beschuldigt Frankrijk van “een regelrechte islamofobe heksenjacht tegen geracialiseerde gemeenschappen en organisaties in Europa”. “In de praktijk bestaat de strategie van Frankrijk erin de stemmen die kritiek hebben op zijn discriminerend beleid het zwijgen op te leggen, waarbij het excuus van mogelijke aanzetting tot haat wordt gebruikt als basis om geracialiseerde organisaties af te schilderen als bedreigingen voor de republiek, in plaats van als slachtoffers van de staat”, klinkt het verder in een verklaring.

‘Racialisering’ is een toverwoord dat door antiracisme-activisten wordt gebruikt om kritiek op cultuur en religie voor te stellen als een vorm van racisme. Het gaat hier volgens hen om een nieuwe vorm van ‘cultureel racisme’, in plaats van het oude biologische racisme. Culturele of religieuze groepen

fungeren in dit geval als ras. Volgens ENAR worden “samenzweringstheorieën over de Moslimbroederschap als boeman gebruikt om organisaties aan te vallen die opkomen voor de mensenrechten”. “Enerzijds worden moslims, die in Frankrijk al zwaar gediscrimineerd worden, nog verder gedemoniseerd, anderzijds zijn degenen die zich organiseren om dit aan de kaak te stellen het doelwit”, klinkt het.

“De acties van de Franse regering zijn zeer verontrustend”, zegt Karen Taylor, voorzitter van de raad van bestuur van ENAR. “Niet alleen zijn ze in strijd met de EU-waarden van gelijkheid, diversiteit en democratie, en negeren ze de rechtsstaat, maar ze zijn ook zeer verdelend en gevaarlijk voor de samenleving.”

“De civiele ruimte van Europa krimpt snel en dit patroon zou verontrustend moeten zijn voor het hele maatschappelijk middenveld”, besluit Taylor. “In Frankrijk waren organisaties die zich bezighouden met islamofobie het eerste doelwit, maar we zien nu al dat andere organisaties soortgelijke aanvallen te verduren krijgen bij hun pogingen om structureel racisme aan te pakken. Als we dit patroon laten voortduren, kan de Franse staat uiteindelijk besluiten dat het aan de kaak stellen van alle vormen van discriminatie, zoals politiegeweld of xenofobie, gevaarlijk is. Wij doen een beroep op de Europese leiders om deze urgente dreiging te onderkennen en deze aanpak nu krachtig te veroordelen voordat het te laat is.”

ENAR in België Ook ENAR werd in België opgericht. De organisatie streeft er naar eigen zeggen naar “een einde te maken aan structureel racisme en discriminatie in heel Europa en een reëel verschil te maken in het leven van etnische en religieuze minderheden”.

Directeur van de organisatie is de islamoloog Michaël Privot, afkomstig uit de provincie Luik. Privot bekeerde zich tot de islam en is naar eigen zeggen een aanhanger van het soefisme en de ‘verlichte islam’. Opvallend, hij was tot 2012 lid van de Moslimbroederschap. Naar eigen zeggen kwam hij in conflict met de organisatie.

ENAR is voor haar overleven grotendeels afhankelijk van Europese subsidies. Zo verbruikte de organisatie tussen 2007 en 2020 ruim 19 miljoen euro aan subsidies van de Europese Commissie. Het

gros van die subsidies kreeg ze via het programma ‘Rights, Equality and Citizenship’. Daarnaast kreeg het netwerk tussen 2016 en 2018 bijna 800.000 dollar toegestopt door de Open Society Foundations van de links-liberale filantroop George Soros.

In Frankrijk heerst er frustratie over het feit dat België “een natuurlijk toevluchtsoord” en “een draaischrijf” is voor “islamistische organisaties van moslimbroe-

derbeweging”, zo liet Le Figaro begin dit jaar nog optekenen. “Waar de Franse autoriteiten voor moeten waken, is de voortzetting van de activiteiten van de ontbonden vereniging op Frans grondgebied, ook al is zij in België gevestigd”, vond Gilles Clavreul van de laïcistische beweging ‘Printemps républicain’.

PIETER VAN BERKEL

Waarom is FEMYSO zo controversieel?

FEMYSO wordt gezien als een van de Europese filialen van de islamistische Moslimbroederschap en Hamas. FEMYSO maakt deel uit van de Federation of Islamic Organizations in Europe (FIOE), die op zijn beurt door de Moslimbroederschap werd opgericht in 1989. Het zelfverklaarde doel van de FIOE is de “vertegenwoordiging en begeleiding van alle moslims in Europa”.

Moslimbroederschap De Moslimbroederschap – in de Arabische volksmond doorgaans de Ikhwan of Broeders genoemd – is een van oorsprong Egyptische beweging, in 1928 opgericht door Hassan al-Banna, de aartsvader van het moderne islamisme. De beweging kent intussen tal van wereldwijde vertakkingen en filialen, zoals Ennadha in Tunesië en Hamas in Palestina. Ook de Turkse AKP van president Recep Tayyip Erdogan werd sterk beïnvloed door de Moslimbroederschap.

De Moslimbroederschap is dus niet één strak afgelijnde organisatie, maar kent wereldwijd verschillende verschijningsvormen, gaande van openlijk militant islamistisch tot schuilgaand achter een façade van gematigdheid. In het Westen gaat de beweging schuil achter tal van verenigingen en belangengroepen die geregeld van naam veranderen.

De Europese filialen van de Moslimbroederschap pleiten doorgaans niet openlijk voor het omverwerpen van de seculiere staat of het islamiseren van de samenleving, maar beroepen zich veeleer op westerse instellingen en wetten om ‘religieuze vrijheden’ te verwerven en ‘discriminatie’ of ‘islamofobie’ aan te vechten. Denk daarbij aan het kunnen dragen van een hoofddoek.

CCIF, CCIB en CCIE FEMYSO verblijft bovendien op hetzelfde adres in Brussel als het door de Belgische regering gesubsidieerde Collectif Contre l’Islamophobie en Belgique (CCIB), de Belgische tak van het in Frankrijk ontbonden Collectif contre l’islamophobie en France (CCIF). Die laatste organisatie werd in Frankrijk als vijand van de republiek bestempeld en ontbonden na de moordaanslag op leerkracht Samuel Paty. De organisatie zou hebben bijgedragen aan de sociale mediacampagne tegen de leerkracht die in de aanloop naar de aanslag gevoerd werd.

Drie maanden na de ontbinding van het CCIF werd de organisatie opnieuw in het leven geroepen in Brussel, onder de naam Collectif contre l’islamophobie en Europe (CCIE) – niet te verwarren met het reeds langer bestaande CCIB. De organisatie verklaart “met alle middelen waarin de wet voorziet, te strijden voor de erkenning van de rechten van moslims van Franse of buitenlandse nationaliteit die in Frankrijk of elders verblijven”.

De zetel van de nieuwe vereniging bevindt zich in de Congresstraat in Brussel, op een adres waar postbussen verhuurd worden aan 135 euro per maand. Vanuit de Belgische uitvalsbasis trekt de organisatie nu naar het Franse gerecht om in beroep te gaan tegen de Franse staat. Ook dienden zij een klacht in wegens smaad tegen de Franse minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin.

14 Cultuur

9 DECEMBER 2021

KUNST

FILM

Uitbundig verleden

Turks Fruit ‘Turks Fruit’ is de meest succesvolle Nederlandse film aller tijden. Regisseur Paul Verhoeven lanceerde hiermee zijn internationale carrière en maakte later klassiekers zoals ‘Robocop’ en ‘Basic Instinct’. Turks Fruit is een verhaal over seks, kunst en liefde, gebaseerd op de gelijknamige roman van Jan Wolkers.

Eric (gespeeld door Rutger Hauer) is een onstuimige, seksverslaafde beeldhouwer die een chaotisch leven leidt. Op een dag ontmoet hij de jonge, roodharige Olga (Monique van de Ven) die hem oppikt wanneer hij staat te liften. Het klikt meteen en de twee besluiten al snel om te trouwen, ondanks het aanvankelijke verzet van Olga’s moeder. De combinatie van Erics obsessieve seksdrift en Olga’s kinderlijke impulsiviteit is echter een recept voor rampspoed waar hun onweerstaanbare aantrekking voor elkaar niet tegen opgewassen is.

Museum Hof van Busleyden in Mechelen laat ons naar de Bourgondiërs kijken door de bril van de Romantiek. De expo ‘Uitbundig verleden’ toont in zeventig kunstwerken de hernieuwde belangstelling in de negentiende eeuw voor de roemruchte hertogen.

In 1473 besliste Karel de Stoute om zijn parlement, het hoogste rechtsorgaan in het Bourgondische rijk, in Mechelen te laten resideren. De Dijlestad speelde vanaf dan decennialang een prominente rol in de BourgondischHabsburgse Nederlanden en beleefde in die tijd haar meest glorierijke momenten. Mechelen organiseerde al heel wat mooie tentoonstellingen over die periode. Eerder dit jaar liep in Museum Hof van Busleyden ‘Kinderen van de renaissance’, de expo die met schitterende kinderportretten, handschriften en speelgoed een blik wierp op kinderen rond 1500, toen Karel V en andere prinsjes en prinsesjes hun jeugd doorbrachten in Mechelen. ‘Uitbundig verleden’ breit daar een vervolg aan door te focussen op de ‘herontdekking’ van de Bourgondiërs in de schilderkunst van de negentiende eeuw.

De Bourgondiërs en België In de negentiende eeuw was geschiedenis, net zoals vandaag, bijzonder populair. Nieuwe naties ontstonden en andere gingen zich profileren op het internationale (strijd)toneel. Een roemrijk verleden kunnen voorleggen was

betekenisvol voor jonge en sterke naties. Ook de historieschilderkunst van de Romantiek werd ingeschakeld.

Bij ons kwamen de Bourgondische hertogen opnieuw in beeld, nu als medegrondleggers van België. Vooral Karel V stond in de belangstelling. De tentoonstelling illustreert dat onder andere met ‘Keizer Karel bij de gilde der kruisboogschutters in Antwerpen in 1515’ (1877) van Antwerpenaar Piet Van der Ouderaa. Een ander voorbeeld is een doek uit 1844 van Gentenaar Théodore Joseph Caneel die Karel afbeeldt samen met zijn minnares Johanna van der Gheynst en hun pas geboren buitenechtelijke dochtertje, de toekomstige Margaretha van Parma. Deze en andere scènes spelen zich allemaal af in ‘België’ en zijn dus dienstig om de vaderlandse geschiedenis te verrijken.

Verbeeld in het buitenland Ook in andere landen haalden ze de Bourgondiërs tevoorschijn, telkens met andere bedoelingen. In Frankrijk waren ze de vijanden die de kroon hadden bedreigd. Louis Boulanger schilderde de moord op Lodewijk van Orléans, de broer van de Franse koning Karel VI,

Hedonistische nachtmerrie Turks Fruit is bijna volledig ontheven van personages met enig moreel kompas. Naaktheid, vuilnisbelten, verkrachting, uitwerpselen en braaksel kleuren het scherm. Of het nu gaat om ziekenhuizen, uitvaartdiensten of eetpartijen, overal heerst een drukkende energie, gevuld met schijnheilige, onfatsoenlijke figuren.

In een van de sterkere scènes laat Olga zich kussen en betasten door een andere man in een Chinees restaurant, terwijl haar familie al schaterlachend het schouwspel gadeslaat. Erics liefde voor Olga is veruit het sterkste element van de hele film. Dat wordt benadrukt en gelijktijdig gecontrasteerd door zijn rouwperiode na hun breuk, waarin de kijker te zien krijgt hoe hij vrouwen opdringerig benadert op straat om hen daarna mee te nemen naar zijn woonst om ze na een vrijpartij de deur te wijzen.

Vandaag zou deze eerste stap al als aanranding worden beschouwd. Hij is een bullebak die trouwcadeaus stukgooit en lacht met de borstamputatie van zijn schoonmoeder. Desondanks vertoont Eric een beklijvende hartstocht voor Olga, die voornamelijk bij het onverwachte einde duidelijk wordt. Haar goedlachse onschuldigheid komt goed uit de verf, maar verbergt niet dat Olga zich bijna uitsluitend laat leiden door haar instinctieve lusten.

Verdict Wolkers en Verhoeven wilden mogelijks schoonheid accentueren door deze te omringen met menselijk verderf. Een poging om de onschuld en oprechtheid tussen de perversie te laten ontpoppen. Het intrigerende aspect stoelt echter vooral op de overtuigende acteerprestaties van Rutger Hauer en Monique van de Ven en hun herkenbare, doch uitvergrote dierlijke dynamiek.

SIMON SEGERS

door de Bourgondische hertog Jan zonder Vrees. Francis Tattegrain tekende een pakkende scene uit 1427 toen de opstandige inwoners van Kassel zich, knielend in het slijk, moesten overgeven aan Filips de Goede. Isidore Patrois schandvlekt op een werk uit 1864 diezelfde hertog wanneer hij de aanmatigende Filips afbeeldt op het moment dat de Franse Jeanne d’Arc voor hem gebracht wordt en zijn entourage de Franse heldin uitlacht.

In Oostenrijk richtten ze de blik vooral op aartshertog Maximiliaan die door zijn huwelijk met Maria van Bourgondië de basis legde voor het Habsburgse wereldrijk. Een mooi voorbeeld daarvan is het schilderij van de Weense kunstenaar Anton Petter uit 1813 waarop de ontmoeting tussen Maximiliaan en Maria in Gent in 1477 is afgebeeld.

Kunstenaars uit gebieden in het huidige Duitsland focussen dan weer op keizer Karel. Treffend is het schilderij van Paul Thumann met de nog jonge Karel V en Luther op de Rijksdag van Worms in 1521. Ook in Spanje is keizer Karel de geliefkoosde Bourgondiër, maar dan met de focus op zijn laatste levensjaren in de abdij in Yuste.

De hertogen en kunst Een apart aspect op de tentoonstelling is de bijzondere relatie tussen de Bourgondische hertogen en de kunstenaars, die ook zij hebben ingeschakeld om hun macht en prestige meer glans te geven. De kunstenaars uit de Romantiek kozen vooral voor voorstellingen van hooggeëerde atelierbezoeken, zoals Filips de Goede bij Jan van Eyck en Maria van Bourgondië bij Hans Memling, geschilderd door Edouard Auguste Wallys. De Oostenrijker Wilhelm Koller koos natuurlijk voor Maximiliaan en portretteerde de keizer terwijl hij de ladder vasthoudt voor Albrecht Dürer die bezig is aan een muurschildering.

MMMV

Tentoonstelling ‘Uitbundig verleden.

De Bourgondiërs door Romantische ogen’, nog t.e.m. 27 februari 2022, Museum Hof van Busleyden, Mechelen, www.hofvanbusleyden.be

BOEK

De beschavingen botsen

De terreuraanslagen in New York op 11 september 2001 waren een breuklijn.

Vanaf dan werden er nieuwe bakens uitgezet, want plots voelde het Westen zich echt bedreigd door de moslimwereld. Vanzelfsprekend lokte dat een polarisering uit die als grondlijnen twijfel aan elkaar en wantrouwen uitkristalliseerde.

Het gesprek werd moeilijker, mede ook omdat overal in het Westen nadien ook islamistische terreuraanslagen zouden plaatsvinden: Brussel, Londen, Parijs, Marseille. Ook omdat de aversie tegen een in het Westen groeiende godsdienst met middeleeuwse praktijken steeds groter wordt.

waarom hebben we het er hoe dan ook altijd moeilijk mee? Waarom vinden we niet voldoende convergenties? En willen we die eigenlijk wel? En waarom lukt het niet om nieuwe generaties ‘jongeren’ mee te krijgen na alle integratie-initiatieven? Kan het ook wel eens aan henzelf of hun gemeenschappen liggen?

Toch moet het debat tussen de twee beschavingen gevoerd worden, zo menen velen. Bart De Wever (voorzitter N-VA) en Khalid Benhaddou (een gematigde imam die de westerse waarden wil verzoenen met de Koran) namen de handschoen op.

Dat debat kreeg zijn neerslag in voorliggend boek en ging geen enkel heikel thema uit de weg. Thema’s als integratie, identiteit, klimaat, vrije meningsuiting, de woke-cultuur, fake news en sociale media, globalisering en migratie, en geweld passeren de revue. En zoals het hoort namen de sprekers geen blad voor de mond.

Geen nieuwe dogma’s

Open vragen blijven Hoewel De Wever en Benhaddou veel directe uitspraken doen, blijven als slotsom toch nog heel wat vragen open, waarover verder en dieper maatschappelijk debat zeker nog nodig is. Wat volgt, zijn vragen bij hun stellingen die niet allemaal letterlijk in het boek te vinden zijn, maar die wij ons als kritische lezer alvast stellen. Ook wij gaan in op de uitdaging om mee te denken.

Er is polarisatie en onbehagen, maar hoe gaan we daarmee om en hoe zul-

len we elkaar zonder onze identiteit te verliezen of op het spel te zetten? We leven bij elkaar in Vlaanderen, gaan samen naar school en proberen elkaar te begrijpen, maar waarom groeit er geen synthese en geen samenhorigheidsgevoel? Er is godsdienstvrijheid en vrije meningsuiting, maar hoe komt het dat dit alleen maar egelstellingen voortbrengt?

Het christendom heeft zich langzaam het rationalisme en de Verlichting eigen gemaakt, maar waarom komt dat proces in de moslimwereld maar niet op gang? We zijn voor vrijheid van meningsuiting, maar waarom toch worden meer dan ooit pogingen gedaan om de vrijheden van anderen aan banden te leggen? De mens is verantwoordelijk voor het klimaat, maar waarom glijdt het debat af naar klimaatdoemdenken dat religieuze vormen in de zin van goed en kwaad aanneemt en dus critici gaat diaboliseren? In de discussie over de hoofddoeken zitten rationele argumenten, maar waarom worden deze niet gehoord en vervalt men in een zuiver religieus discours of een discussie over hormonen en kledingvoorschriften? Vrijheid, democratie, openheid, samenleven… Allemaal goed en wel, maar

Het boek geeft voor de kritische Vlaming zonder meer stof tot nadenken én verder debat. Men hoeft het lang niet eens te zijn met de stellingen van beide sprekers. Maar ze nodigen wel uit om “het noorden terug te vinden” in een samenleving die op drift is en het niet alleen moeilijk heeft met wie hier toekomt van over de hele wereld, maar vooral met zichzelf. ‘Botsen de beschavingen?’ is een waardevol denkkader in tijden van verandering. Maar het mag niet bij denken blijven. En nog minder bij doemdenken. De Wever en Benhaddou gingen de uitdaging aan om vaak tegengestelde visies te nuanceren en te duiden, zonder nieuwe dogma’s te creëren. Als dat onbevangen kan, is dat al een hele stap voorwaarts. Maar de weg naar nieuwe evenwichten lijkt nog lang en moeilijk.

Ja, dit boek is desondanks toch het lezen en overdenken waard.

KVDP Bart De Wever en Khalid Benhaddou, ‘Botsen de beschavingen? 20 jaar na 9/11 nog altijd het noorden kwijt.’, Uitg. Pelckmans, 2021, 302 p. ISBN 9789464014310

Brieven

9 DECEMBER 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

Dracula

ELCHARDUS

© CREEPY CATALOG

‘Nosferatu’. De auteurs plagieerden onbeschaamd het boek, maar gaven hun graaf een andere naam.

Ze werden tenslotte veroordeeld en alle kopieën van de film werden verbrand (op één na).

Dracula werd een begrip door een Engelstalige succesvolle film in 1931 met de Hongaar Bela Lugosi die de rol al op het toneel had gespeeld. De zwart-witfilm was het succes van het jaar voor filmstudio Universal, al zijn de horrorscenes in onze cynische ogen erg braaf. In de film verandert Dracula geregeld in een vleermuis, maar de transformatie zelf werd te riskant gevonden om te tonen. Vanaf dat ogenblik was Dracula niet meer uit de bioscoop te bannen met vervolgfilms over ‘de zoon van’, ‘de dochter van’, enzovoort.

Hammer Horror

Christopher Lee als Dracula

Nicolas Cage speelt graaf Dracula in een nieuwe film. Dom, dom, dom! Iedereen weet dat Christopher Lee de enige echte Dracula is.

Lee speelde Dracula in de bekende Hammer films. Vooral de eerste ‘Horror of Dracula’ was een financiële triomf voor het kleine Britse filmbedrijf. Ik zag de film rond 1960. Brrrrr! Tijdens mijn studie Engels ontdekte ik vervolgens dat onze Engelse bibliotheek een exemplaar bezat van het boek uit 1897 van Bram Stoker die het personage creëerde. Dat viel behoorlijk tegen. Niet omdat het volumineus is - ik ben voorzitter van de Dikkeboekenlezersclub - maar omdat het ‘an epistolary’-boek was, vrij vertaald een ‘brievenroman’.

Bram Stoker Stokers Dracula bestaat uit een reeks brieven en dagboekfragmenten van verscheidene personages plus zogenaamde krantenuittreksels. Er is geen heldhaftige verteller. Stoker was een van de bekende auteurs van de ‘Gothic novel’; een romangenre dat al in de 18de eeuw in Engeland en later de Engelsprekende landen populair was en dat Gotisch werd gedoopt omdat het dikwijls in de middeleeuwen speelde. Of in het geval van Dracula in Roemenië einde 19de eeuw waar volgens de Britten de middeleeuwen nog altijd bestonden. Mary Shelley met haar Frankenstein en Edgar Allan Poe met zijn novellen populariseerden het genre in hoge mate.

Midden de 19de eeuw verscheen ook de bloedzuigende vampier in vele gruwelverhalen en het genre beleefde zijn hoogtepunt met Stokers werk.

Vooral de laatste dertig jaar bogen academici zich over het boek met een ernst Shakespeare waardig. Uiteraard ontsnapte het niet aan de obsessie van politiekcorrecte academici met seks, gender en ras. Zijn die Roemenen geen gediscrimineerde zigeuners? Waarom zijn er in het boek vier vrouwelijke en maar één mannelijke vampier? De BBC-verfilming begint met een non die aan een mannelijk slachtoffer vraagt: “Hebt u ooit homoseks met Dracula gehad?”

Iets ernstiger was het onderzoek naar Stokers bronnen. Lange

15

tijd dacht men dat hij zich baseerde op het leven van de Wallachijse prins Vlad Dracula. Hij was een vijftiende-eeuwse figuur, beter bekend als Vlad de Spietser omdat hij zijn vijanden op een scherpe paal plaatste die hun hele lichaam doorboorde. Maar Stokers Dracula heeft niets met die heerser te maken. Hij dacht waarschijnlijk dat Dracula Roemeens was voor duivel. Wel documenteerde hij zich over het leven en de gebruiken van Transsylvanië, het aan de Karpaten gelegen centraal deel van Roemenië.

Een van de blijvende gevolgen van de roman was dat de hele wereld nog altijd Transsylvanië associeert met ‘ondode’ vampiers.

Stoker maakte van Dracula een knappe man en niet het afgrijselijk monster uit eerdere vampierverhalen. Stoker onthulde ook de zwakke plekken van Dracula die sinds zijn boek vaste vampierprik werden: een afkeer van look en angst voor een kruisbeeld. In de film ‘The Fearless Vampire Killers’ van Roman Polanski (hij speelt zelf de hoofdrol) verdedigt een maagd zich met een groot kruisbeeld. “Sorry baby,” zegt de vampier, “ik ben een atheïst” en hap slurp njam.

Stoker werd niet rijk van zijn boek. Het verkocht goed, maar het was geen bestseller. In totaal schreef hij dertien boeken plus collecties novellen, maar hij verdiende vooral zijn geld als manager van een bekend Londens theater. De protestantse Anglo-Ier stierf in 1912. Tien jaar later begon het grote succes.

Dracula populair Dracula was de antiheld in vele toneelbewerkingen en werd nog populairder via musicals, televisieshows en zelfs opera’s. De mooiste sopraan rond onze eeuwwisseling was de Roemeense Angela Ghiorgiu. Ze was berucht voor haar luimen en zelfverheerlijking, en werd daarom achter haar rug steevast Draculina genaamd. Maar de grote roem van de graaf kwam natuurlijk met de film. In 1922 scoorde een Duitse stomme film een succes met

Midden de jaren vijftig veranderde het Britse Hammer Film Productions van koers. Het bedrijf produceerde goedkope zwart-witfilms met tweederangs acteurs. Een uitstap naar het horrorgenre was een onverwacht succes, al keek de Britse censuur nog altijd toe dat alles binnen de gruwelperken bleef. Met behulp van kapitaal uit Amerika, waar de censuur nog sterker was, werd ‘De vloek van Frankenstein’ in kleur gedraaid. Britten en Amerikanen lustten er pap van. Voor de al 44-jarige Peter Cushing was de film de doorbraak en hij zou zes keer Frankenstein spelen. Zijn co-ster in die eerste Frankenstein was de 36-jarige Christopher Lee. Dracula was het volgend onderwerp, ook voor de eerste keer in mooie kleuren en met veel ketchup. De scenarist hield alleen de hoofdlijnen uit het verhaal aan en reduceerde verscheidene boekpersonages tot één persoon. Maar de gouden greep van Hammer was de rekrutering van de twee Frankenstein acteurs. Peter Cushing werd een nog grotere ster dan de Nederlandse vampierspecialist Abraham van Helsing die vijf keer Dracula overwon. Vooral de vertolking van Christopher Lee als graaf Dracula sloeg in als een bom. De 1,94 meter lange acteur wist al bij het eerste shot de sinistere dreiging van de vampier te suggereren.

Hij kreeg daarenboven de attributen die we sindsdien met een goede professionele vampier associëren: de bebloede hoektanden, de rode ogen die in de nacht als koplampen schijnen en de gelukzalige glimlach na een driesterrenmaaltje. Lee speelde Dracula zeven keer in de Hammer horrorfilms. Dat was een krachttoer voor de scenaristen, want iedere keer nadat Van Helsing Dracula tot stof en as herleidde, moesten zij een oplossing vinden om hem te laten herrijzen. Zowel Lee als Cushing kregen nog prachtige rollen in onder andere ‘Star Wars’, maar ze blijven in de herinnering dankzij Dracula.

De laatste films waren geen succes meer. De filmcensuur in de VS verdween vanaf 1968. Hollywood overvleugelde gemakkelijk de Britten dankzij hun veel grotere middelen en jarenlange beroepservaring en voortaan waren bloed, geweld en horror vaste prik in nieuwe Amerikaanse producties als ‘The Wild Bunch’, ‘Rosemary’s Baby’ en ‘Bonnie and Clyde’. Sinds Lee’s laatste vertolking in 1976 is Roemeniës beroemdste edelman nog meer dan 80 keer de ster geweest in films en televisiereeksen, maar Lee blijft de enige echte Dracula. Smakelijk.

JAN NECKERS

Pallieterke, Elchardus vindt dat het VB zou moeten akkoord gaan met de erkenning van de islam. Hij is het dus eens met deze leerstelling die vrouwen discrimineert en zelfs de sharia boven onze wetten stelt. Weet hij dan niet dat de grondwettelijke vrijheden niet absoluut zijn? Zou hij voorstander zijn van erkenning van het communisme of het nazisme? Welke slimmerd erkent een leerstelling die de eigen beschaving vernietigt en onder meer door infiltratie andere volkeren verovert?

R emi Schillewaert - Damme

IK HOOR DE LAARZEN STAMPEN Pallieterke, Een oom van me, ook een flamingant, was in 1940 bij het gewapend verzet.

Daarom heb ik altijd veel belangstelling gehad voor de gebeurtenissen in de jaren dertig in Duitsland.

Joden werden daar van de anderen afgezonderd. Ze verspreidden ziekten. Ze waren een gevaar voor de algemene gezondheid. De bevolking juichte toe, want ze was bezorgd om haar gezondheid. Doktoren en experts kwamen niet in opstand. Zorg was voor wie de richtlijnen volgde, zodat het systeem drijvend bleef. En de politie dwong orde af. Vandaag zijn 8 procent ongevaccineerden een gevaar voor de gezondheid van 92 procent gevaccineerden die door vaccins nochtans beschermd zijn en roepen sommigen op om ongevaccineerden af te zonderen en zorg te ontzeggen. Experts herhalen elke dag het gevaar van niet-vaccinatie en de politie deelt genadeloos boetes uit. Ongevaccineerden kunnen zich alsnog bij de kudde aansluiten.

Joden konden zulks niet. Maar ik hoor de laarzen stampen.

Jaak Peeters - Olen

BOLSONARO Pallieterke, Minister Frank VDB heeft in de Kamer VB’ers Dominiek Sneppe en Dries Van Langenhove al een paar keer trachten uit te maken voor ‘Bolsonaro’, de man die er tijdens de coronacrisis zogezegd voor zorgde dat “de straten van Brazilië vol lijken lagen”. Aangezien ik dat in mijn tweede thuis in Minas Gerais (Brazilië) nooit zo heb ervaren, heb ik er even de cijfers bijgehaald. Qua aantal doden per miljoen inwoners scoort Brazilië slechts een klein beetje slechter dan België, ondanks het feit dat in afgelegen gebieden gezondheidszorg onbestaande is. Inzake besmettingen per capita scoort België gewoon veel slechter dan Brazilië. En qua vaccinatiegraad (1ste vaccinatie) scoort Brazilië ook al beter dan België. Kortom, Bolsonaro heeft de coronacrisis duidelijk een pak beter aangepakt dan Frank VDB en de rest van de Vivaldi-clowns.

Stijn Hiers - Tremelo (Vlaanderen) L agoa Formosa (Brazilië)

VAN WODAN NAAR WOKE Pallieterke, Boudry heeft redeloos gelijk: de waarheid primeert altijd! Sint-Nicolaas, Sint-Maarten, Sint-Lucas, Sint-Christoffel, de kerstman, kabouters, Roodkapje en de wolf, schaf maar af die hele santenboetiek! En dat verhaaltje, neem nu ‘De Toren van Babel’, uit welk boek komt dat alweer? Pieter Bruegel de Oude maakte zelfs een schilderij over dat gelogen verhaal! Koning Nimrod zou bevel hebben gegeven een toren te maken die tot in

de hemel reikte om bij een nieuwe overstromingsramp te kunnen ontsnappen. Geen zondvloed kon hem dan treffen, maar God werd boos en nam dit niet en zorgde voor spraakverwarring. Die hele joodschristelijke traditie, schaf maar af, mijnheer Boudry: de waarheid primeert altijd!

Johan Corveleijn – Oostende

ONVERANTWOORDELIJK Pallieterke, Sander Loones is begrotingsexpert bij de N-VA en kwam in de Kamer tussen voor een aanpassing van de begroting 2021 die werd besproken en gestemd in de plenaire zitting van 2 december jongstleden.

Wat intrigeerde, was de terechte achterdocht van dat Kamerlid bij de indiening van een gebouwenuitgave van honderden miljoenen van staatssecretaris Mathieu Michel, de illustere broer van Charles. Liberaal Kamerlid Christiaan Leysen, die soms kan bekoren met zijn bedrijfsmatige aanpak, werd terecht in de hoek gedreven voor zijn verslaggeving van die aanpassing. Niet omdat hij dat niet zou kunnen, laten we wel wezen, maar omdat hij duidelijk iets wilde verbergen. Toen Kamerlid Vermeersch van Vlaams Belang verwittigde dat de heer Leysen zelfs als rapporteur niet met de meerderheid zou meestemmen, bleek dit nadien inderdaad het geval. Hoe lang nog speelt deze regering onverantwoordelijk met uw en mijn belastinggeld?

Fred Umans - Scherpenheuvel-Zichem

DE MACHT VAN MINDERHEDEN Pallieterke, Heel erg toepasselijk zong Urbanus: “De wereld is om zeep.” En, rare dingen gebeuren er elke dag.

Minderheden krijgen van de media toch zoveel aandacht. Disproportioneel, zoals dat dan heet. Tijdens reclameboodschappen worden zwarte medemensen veelvuldig getoond. Welk percentage vertegenwoordigen deze nieuwe Belgen? LGBTQ wordt het nieuwe normaal. Het kot is te klein als je Sam Bettens per ongeluk benoemt als Sarah Bettens. De klimaathysterie woedt eveneens in alle hevigheid.

Groene jongen Wouter De Vriendt gewaagt zelfs van 'ecocide'. Dit moet beslist in het Belgisch strafrecht worden opgenomen, aldus de fanatieke ecologisten. De discriminerende woke-ideologie wordt zelfs in academische kringen op applaus onthaald. J.K Rowling beweerde dat menstruerende mensen vrouwen zijn. Woorden als 'transfobie' waren niet van de lucht. Ongeveer het ganse Afrikaanse continent werd ooit gekoloniseerd. Rond de jaren zestig verwierven alle landen hun onafhankelijkheid. Geen enkel Afrikaans land is er sindsdien beter aan toe.

Voelen jullie ook de verrijking van de multicul? Elke dag worden er messen getrokken, worden er onschuldige meisjes verkracht, worden er treinconducteurs gemolesteerd, worden er homo's aangevallen, wordt onze politie beschimpt, vernederd of geslagen, worden leerkrachten bedreigd, moeten we tolerant zijn tegenover hoofddoeken en boerka's, wordt de lat in het onderwijs alsmaar lager gelegd... Maar… onze politici blijven beweren dat het echt een verrijking is. Ga je niet akkoord, dan is er Unia en de activistische (scherp) rechter. De Vlaming is echt een brave borst, een lamme goedzak, een goeierd.... Welke minderheid eist morgen haar rechten op?

Gie Van de Wouwer - Schriek

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

9 DECEMBER 2021

Tweets van de week Onderhandelen op zijn Frank Vandenbrouckes, gaat ongeveer als volgt.

Frank komt binnen in de vergadering, gooit alles wat op tafel ligt op de grond, gaat er zelf op liggen, slaat met armen en benen tot hij de aandacht heeft, zet zijn mondmasker goed en zegt: “Ik houd nu mijn adem in tot alle scholen en café's sluiten! Samenscholingen worden beperkt tot 1 persoon”. De andere excellenties kijken er nauwelijks nog van op. Alles went. Ze doen hun best om het pestjong te negeren en onderhandelen terwijl Frank zoetjesaan blauw kleurt.

Verder zegt Vandenbroucke geen woord tot de camera’s komen en hij kan uitleggen dat het een heel slecht akkoord is en dat we allemaal zullen doodgaan omdat hij niet onmiddellijk, direct, nu zijn zin krijgt. Laat ons het zeggen zoals het is. Als het aan Frank lag, was er nauwelijks nog een coronacrisis. Dan was u sinds zijn aantreden in oktober 2020 welgeteld drie keer buitengekomen en bestond de enige economische activiteit nog uit mondmaskers weven. Alle televisieprogramma’s werden dan om de tien minuten onderbroken door een regeringsmededeling van Frank om u eraan te herinneren dat u ook binnenshuis uw mondmasker moet opzetten, en dat alle andere mensen, behalve hemzelf, idioten zijn.

Conner Rousseau loopt doorgaans liever in een boogje om Frank heen zoals Frank het graag heeft, maar deze keer was de meester zo overtuigend dat we allemaal op een zinkende Titanic zaten dat Conner dacht: ik pik er

mijn graantje van mee. “Als Jambon Frank drie weken geleden had laten doen, zaten we nu niet zo in de shit en zouden onze ziekenhuizen nu niet kraken onder de druk.

Dat én alleen dat is de waarheid”, tweette Conner vol overtuiging. Niet helemaal. De waarheid is dat op dezelfde dag dat Frank iedereen in zijn kot wou opsluiten de cijfers begonnen dalen. Geen nood, hij zal u straks moeiteloos kunnen uitleggen waarom hij ook deze keer de bal heeft misgeslagen. Of toch zeker wie er echt verkeerd zat.

En de tweets van Conner beginnen daarmee een akelige reputatie te krijgen. In die zin dat u er geen onderwerp van wil zijn.

Wat Conner tweet, blijkt achteraf complete onzin. Zo feliciteerde hij Magda Andersson niet alleen omwille van het feit dat ze de eerste vrouwelijke premier van Zweden was, ze was ook nog een eens socialiste.Veel mooier wordt het niet. Hij deed dat zelfs in het Zweeds. Nauwelijks een kwartier later was Magda ook nog eens de kortst zittende premier in de Europese geschiedenis.

Het parlement had haar eruit gezet. In zijn laatste post, retweette hij Egbert Lachaert die hij feliciteerde voor het behoud van de index. Mensen, let op uw geld.

HET BELGISCH OVERLEGCOMITÉ ZET ONS WEER OP DE KAART

“Hiermee kunnen ze zelfs tot in Congo en Noord-Korea met Belgen lachen”

Voor de buitenlanders die vreesden dat de Belgenmoppen op zouden raken, introduceerden de regeringen van dit land sinds kort een totaal nieuw concept. Dat concept veroverde met storm de internationale hitparades en werd meteen de belangrijkste verwezenlijking van de Vivaldi-regering: het overlegcomité. Professor Jan Vaneigens, expert in Belgische geestigheden, nam het fenomeen onder de loep en publiceerde zijn eerste bevindingen: “Dit is de Belgenmop van de toekomst. Ik weet zeker dat we hier de beste goudader hebben aangeboord sinds de boswandeling van Dutroux of het ‘kroenboek’ van Daerden.”

B

Het Overlegcomité was zelfs voor de meeste Belgen een verrassing toen het plots tijdens de coronacrisis opdook. Niemand had er ooit al van gehoord en alleen echt doorwinterde grondwetspecialisten weten het te vinden in de onontwarbare brij die onze wetgeving na zes staatshervormingen is geworden. “Maar net daarom is het zo’n fijnzinnige bron van humor”, oordeelt Vaneigens. “Het Overlegcomité is het niet het type grap dat je van mijlenver ziet aankomen. Ik stel overigens vast dat er nog steeds landgenoten zijn die er nog altijd de grap niet van inzien. Om maar te zeggen hoe subtiel deze vorm van humor is.”

C

Professor, wat is het Overlegcomité precies?

1293

1

2

3

4

5

6

7

8

9 10 11 12

A

D

Vaneigens: “Het Overlegcomité is officieel een orgaan waarin vertegenwoordigers zetelen van de verschillende Belgische regeringen om overleg te plegen en conflicten te voorkomen of te beslechten. Ik ga dat laatste nog eens herhalen. Luister goed: conflicten voorkomen of beslechten. En hoe gaan we dat doen? (lacht) Excuseer, ik heb al een voorpretje, want ik weet wat er komt. We doen dat door vertegenwoordigers van de zes regeringen in dit land samen te zetten, in de hoop dat die overeenkomen. Zes regeringen, elk met gemiddeld vier meningen per stuk, moeten overeen zien te komen om één mening te vormen waar iedereen tevreden mee is. En vraagt u me nu eens waarom we zes regeringen hebben in dit land. (lacht) Durft u die uitdaging aan?”

E F G H I J K

Professor, waarom hebben we zes regering in dit land?

L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Officiële rechtvaardigingen B. Jammer genoeg Strijdmachtonderdeel C. Hoevedieren - Heilige D. Religieuze ceremonie - Darmstadtium E. Europese F. Tin - Loofboom - Kraaiachtige G. Vervoermiddel - Gymnastiektoestel Heden H. Tafelde - Lagere school Internetlandcode voor Aruba - Vis I. Bijna bereikend J. Dyne - Kadastraal inkomen Mangaan - Elektrische statische eenheid K. Gravure - Zeker iemand Alles (in samenstellingen) L. Periode waarbinnen iets moet bezorgd worden

1. Iemands zedelijk doen en laten 2. Dierlijke voedingsmiddelen in een schaal - Familielid 3. Glibberde - Sportvereniging 4. Gebalk - West-Vlaamse gemeente 5. Dieren met een korte slurf - Sportman 6. Groepering die een islamitische staat nastreeft - Oude lengtemaat - Nikkel 7. Letterraadsels 8. Zilver - Boos en kortaf praten 9. Vrij korte periode waarin iets wordt uitgeprobeerd - Gecastreerde stier 10. In de naam van Jezus - Muzieknoot Neemt levenslucht in 11. Slot - Voorzetsel - Maak een snee 12. Opnameplaatsen van een film Vrijgevigheid

Vaneigens: “Omdat we toen we nog maar één regering hadden, onvoldoende met elkaar konden overeenkomen (bulderlach). Het is een slang met zes koppen die allemaal hun eigen staart proberen op te eten. Kostelijk! Wat

Oplossing 1292 1292

A

2

3

4

5

6

7

D U

1

I

S

T

E

R H E D E N

8

E M

B

I

N T

I

C

C

I

E

D

H E

E N Z

E N D E N

E

T

R A

I

N E

R

B

E

T

E A

I

T

F

B

G

E N E

H

V

I

O O K

J

L

P

K

K

E

L

T N T

L

R

E G E

L

I

M O N K

E

R M

E L

T E

T O L M S

A A M B

E

I

L

S

B

U

S O

B

R A

I

E U

A

S

E A D

A

9 10 11 12

S

P

M

I

E

S

I

S

E N

G O T H

I

C

T

zeg ik? Onbetaalbaar! Daarin zien we dus het absolute meesterschap in de humor van de Belgische wetgever. Vertel zoiets op café en je krijgt een bulderlach en een schouderklop.

Maar dat is niet wat de wetgever doet. Nee, hij schrijft het potjandorie neer in de grondwet, waar het jaren ligt te slapen tot zich een ernstige crisis voordoet. En dan, als een duiveltje uit een doosje, springt het tevoorschijn.

‘Pak aan, Belgjes! Kom daar nu maar eens uit zonder dat er doden vallen.’ En voeg er nog even de pers aan toe in de rol van boze stiefmoeder die de hele tijd roept: ‘Komen jullie nu nog niet overeen? Foei! U moet toegeven.’

Daar kunnen Groot-Brittannië of de Verenigde Staten niet tegenop. Trump en Boris Johnson zijn op zich wel grappige mannen, maar die typisch Belgische gelaagdheid in de humor?

Dat is uniek.”

Maar zoals u zei, niet iedereen ziet er de grap van in?

Vaneigens: “Dat is zo. En ik betreur dat. Vooral omwille van de minutieuze voorbereiding die hieraan is voorafgegaan. U moet weten: nogal wat architecten van deze grap hebben die nooit in uitvoering gezien. Ik denk aan een Dehaene, een Martens… Allemaal mensen die hier decennia aan gewerkt hebben en nooit de uitvoering hebben gezien. Die zijn met voorpretjes het graf in moeten gaan. Dat verdient respect. En wat meer is, ik vind het wat ondankbaar. Dit is geen elitaire humor, hé.

Iedereen kan hiervan genieten. Van de werkloze tot de miljardair. Van het grootste genie tot Jean-Jacques De Gucht. Het is tegelijk een klassieke deurenkomedie en humorologische spitstechnologie.”

En toch…

Vaneigens: “Nee, deze keer heeft de misnoegde burger geen gelijk. De opdracht was om weg te evolueren van de klassieke Belgenmop met een grote domoor. Nu lachen we ons te pletter met figuren als Frank Vandenbroucke en internationaal gewaardeerde virologen.

Men moet weten wat men wilt! De klassieke Belgenmop verblijdt onze buurlanden. Hiermee kunnen ze tot in Congo en Noord-Korea met Belgen lachen. Dat is niets niks!”