't Pallieterke van 23 december 2021

Page 1

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

MARC DE VOS

8-9

DECAAN RECHTENFACULTEIT MACQUARIE UNIVERSITY (AUSTRALIË)

INTERVIEW

“Zuidoost-Azië wordt hét theater van de grote geopolitiek van de 21ste eeuw” Marc De Vos is al vele jaren een kritische observator van het maatschappelijk gebeuren in dit land, ook tijdens de voorbije jaren die hij in Australië doorbracht. Zijn avontuur verruimde zijn perspectief, waardoor hij de Vlaamse realiteit in een internationalere context is gaan plaatsen. Nu maakt hij zich meer dan ooit ernstig zorgen over de toekomst van België. “We moeten beseffen dat handel drijven en politiek doen met China één pot nat is”

2 13 15

BREPOELS NIET WEERBAAR TEGEN LINKS ACTIVISME VRT

VERZEKERAARS BERISPEN FRANSTALIGE ADVOCATEN HELP, DE NOORDPOOL SMELT! NIET.

CHRIS JANSSENS (VB) IS HOMO EN LINKS KAN HET NIET AAN

ZALIGE KERST! Kerstmis gaat ook dit jaar door, ondanks Covid-19. En ondanks de Europese Commissie. Helena Dalli, Europees commissaris voor Gelijkheid, had een paar weken geleden voorgesteld om niet langer het woord ‘kerstmis’ te gebruiken, omdat dit aanstootgevend zou kunnen zijn voor niet-christenen, en het te vervangen door ‘feestelijke tijd’. Het bewijst weer welke wereldvreemde ideologieën er leven in de bubbel van de eurocratie. Na protest trok Dalli deze ‘Richtlijn voor inclusieve communicatie’ weer in omdat “er nog werk aan is”. Het is niet dat de Dalli’s van deze wereld iets tegen identiteit hebben. De Europese commissaris voor Gelijkheid heeft de moslims via Twitter meerdere keren gelukgewenst met hun religieuze feesten, zoals de

ramadan en het offerfeest. Het mag alleen niet de foute identiteit zijn. Ik weet niet waar Dalli zich trouwens druk over maakt. In de huidige samenleving is het moeilijk nog iets van de christelijke

oorsprong van het kerstfeest te ontwaren. Probeer maar eens in de kerstspulletjes van uw supermarkt ook maar één referentie naar de geboorte van Christus te vinden. Of je nu gelovig bent of niet, het verdwijnen van traditie is betreurenswaardig. Vorig jaar hadden we in onze kerstboodschap gezegd dat het omwille van de coronamaatregelen een bijzondere kerst zou worden. We gingen er toen nog van uit dat dit eenmalig zou zijn. We waren naïef. We zijn nog niet verlost van Covid-19 en zijn vele varianten. Trek het u niet te veel aan. Wees voorzichtig, gebruik uw gezond verstand, maar laat het virus uw feest niet vergallen. We wensen al onze lezers een zalige Kerstmis.

JURGEN CEDER

INTERVIEW

NICOLAS DE PAPE AUTEUR VAN HET BOEK ‘TOUT DOIT DISPARAÎTRE’

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 77ste jaargang • nummer 51 • donderdag 23 december 2021

12 € 3,00

7

“De woke-cultuur is misschien geen complot, wel een erg gevaarlijke revolutie”

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X


2

23 DECEMBER 2021

Vlaamse artsen in Brussel benadeeld door Franstalige agressiviteit Het is ondertussen twee jaar geleden dat we dr. Marc Bosquet in dit weekblad interviewden. Zijn naam zal u wellicht weinig zeggen, maar de geachte dokter was jarenlang actief als arts in Brussel. Dr. Bosquet had zijn Vlaamsgezindheid van thuis uit meegekregen. Hij was jarenlang diensthoofd Heelkunde van de Europaziekenhuizen, een samenwerkingsverband van de UCL en de KU Leuven, voorzitter van de Medische Raad van die hospitalen en lid van de raad van bestuur van de Europaziekenhuizen. Hij was medestichter en oud-lid van de raad van bestuur van het Huis voor Gezondheid Brussel, in feite het Vlaams zorgnetwerk in de hoofdstad. Dit om duidelijk te maken dat dr. Bosquet, alhoewel vandaag met pensioen, niet de eerste de beste is, maar wel degelijk een man is met (terrein)kennis van zaken. Wel, die dr. Bosquet stuurde me een mailtje met een kopie van een brief die hij aan de vicegouverneur Jozef Ostyn én de Orde van Geneesheren heeft verstuurd.

Brepoels niet ideologisch weerbaar tegen links activisme van de VRT

© BELGA

Opinie

Nederlandsonkundige experten In zijn brief klaagt dr. Bosquet de werking aan van het Fonds Medische Ongevallen (FMO), een federale dienst die onderdeel is van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering, en ressorteert onder het ministerie van Volksgezondheid. Bij een klacht van een patiënt(e) duidt het FMO een expert aan die het dossier moet onderzoeken. De expert moet nakijken of er sprake is van enige aansprakelijkheid bij de aangeklaagde artsen. Wat blijkt? Bij herhaling stelt het FMO experten aan die volstrekt Nederlandsonkundig zijn, alhoewel het duidelijk is dat de betrokken geneesheren Nederlandstalig zijn en ook ingeschreven zijn in de Nederlandstalige Orde. Deze experten van het FMO organiseren een tegensprekelijke expertise met alle partijen, maar zijn natuurlijk niet in staat om de verdediging van Nederlandstalige artsen te begrijpen, laat staan zelf bijkomende vragen te formuleren. Dat is niet onbelangrijk aangezien de expertise dikwijls gaat over erg gespecialiseerde aangelegenheden. Het is dus van cruciaal belang dat men goed begrepen wordt en de verklaringen ook correct worden weergegeven. Samengevat, Vlaamse artsen in Brussel worden geconfronteerd met experten die geen Nederlands spreken of begrijpen, en worden het onmogelijk gemaakt om zich in hun eigen taal te verdedigen. “Het is een schande”, besluit dr. Bosquet, “dat in 2021 een Nederlandstalige arts op die manier moet optreden en reageren tegen een federale dienst die compleet zijn broek veegt aan de rechten van de Vlamingen en die van de Nederlandstalige artsen in het bijzonder.”

Vlaamse laksheid, Franstalige agressiviteit Bovenstaande zou men kunnen afdoen als een pietluttigheid. Dat is het niet. Het is een princiepskwestie. Te lang hebben de Vlamingen toegegeven inzake de taalwetgeving. Het is ‘dankzij’ de laksheid aan Vlaamse kant en ‘dankzij’ de agressiviteit aan Franstalige kant dat we in Brussel verzeild zijn geraakt in de huidige taaltoestand waar het Nederlands niet als tweederangs, maar ondertussen als derderangs beschouwd wordt. Mag ik van de Vlaamse politici enige daadkracht verwachten aub?! Tot slot wens ik u, beste lezer en lezeres, een fijn en zalig Kerstfeest, met of zonder werkende dampkap. En ook volgende week mag u uw vertrouwd ’t Pallieterke op donderdag 30 december in de bus verwachten, het laatste nummer alweer van 2021. Wij versagen niet.

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

Dezelfde dag dat bekend werd dat Frieda Brepoels voorzitter wordt van de VRT, luisterde ik ’s ochtends naar Radio 1. Daar hoorde ik een interview met hoogleraar Ides Nicaise van de KU Leuven, die door de VRT werd gepolst naar zijn mening over het plan van de Vlaamse regering om langdurig werklozen te verplichten gemeenschapsdienst te doen. Het vraaggesprek herinnerde mij opnieuw aan de grootste kwaal van de openbare omroep. En daar is Brepoels niet het antwoord op. “Vindt u dat een goed idee, zo’n verplichte gemeenschapsdienst?” vroeg de VRT-journaliste aan de professor. “Absoluut niet”, antwoordde Nicaise, perfect voorspelbaar. Hij noemde het “dwangarbeid”. Nicaise stelde integendeel voor om voor langdurig werklozen nieuwe jobs uit te vinden, vrijwillig en volledig betaald, in sectoren “waar de vrije markt niet is in geïnteresseerd”, zoals duurzame voeding, kringloopeconomie en alles wat met de ‘green deal’ heeft te maken. Gesubsidieerde nutteloosheid dus, en zonder enige waarborg dat de langdurig werklozen die jobs zullen aanvaarden.

“De VRT blijft de speeltuin van linkse journalisten niets in de weg gelegd worden wanneer ze hun eigen politieke agenda promoten” Activisten als experten

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Jurgen Ceder, Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel (redactiesecretaris), Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

Professor Nicaise gaf dus geen genuanceerde uitleg bedoeld om de luisteraars te informeren, zoals je zou mogen verwachten wanneer de openbare omroep een expert aan het woord laat, maar hield een politiek geïnspireerd pleidooi, inclusief de drammerige groene agenda. Dit was geen hoogleraar aan het woord, maar een politieke activist die toevallig ook hoogleraar is. De VRT had de keuze tussen tientallen professoren en andere experten om toelichting te geven. Hoe kwam men dan bij Nicaise terecht? Omdat men hem kent en perfect kon voorspellen welk standpunt hij zou innemen. Nicaise schrijft geregeld in het linkse DeWereldMorgen, sprak al op een studiedag van Groen en werd in 2017 nog door Zuhal Demir op de korrel genomen voor zijn politiek engagement in een studie over armoede. Zijn overduidelijk ideologisch profiel zou voor de VRT een reden moeten zijn om hem niet als onafhankelijk expert op te voeren, maar het tegendeel is het geval. Het interview is uiteraard maar een detail, maar wel typisch voor de manier van werken van de VRT. De linkse groepsgeest in de open-

bare omroep bepaalt welke politieke onderwerpen belangrijk genoeg worden geacht om het nieuws te halen. En dan wordt de opinie van de redactie vertaald in de keuze van mensen die hun mening kunnen geven, liefst vermomd als expertise.

De weggemoffelde vulkanen Als je op zoek gaat naar voorbeelden van partijdigheid en desinformatie van de openbare omroep kan je daar vele boeken mee vullen. Ik beperk mij tot een ander sprekend voorbeeld van deze week. De VRT wijdde een lang internetartikel aan het afsmelten van de Thwaites-gletsjer op Antarctica (klimaat staat heel hoog op de agenda) en de gevolgen die dat zou kunnen hebben op de zeespiegel (de redactie verkiest altijd het meest rampzalige scenario). “Door de klimaatverandering welt er steeds meer warm zeewater op vanop de oceaanbodem dat die scheuren verder uitdiept”, zo verklaart de VRT het gebeuren. Het artikel verzwijgt daarmee een essentieel element in dit verhaal. Onder de gletsjer zitten verschillende actieve vulkanen. Wetenschappers weten al jaren dat deze minstens bijdragen aan de opwarming van het water onder de gletsjer, mogelijk er zelfs de enige oorzaak van zijn. Dat gegeven werd opnieuw bevestigd door een studie die in augustus door het tijdschrift Nature werd gepubliceerd. Het is onmogelijk dat de auteur van het nochtans gedetailleerde artikel dat niet wist. De weglating van dergelijke essentiële informatie kan enkel verklaard worden als een bewuste poging om het alarmisme rond het klimaat voeden. Dat is een vast patroon bij de berichtgeving van de VRT. Björn Soenens had de week ervoor nog de orkanen die Kentucky hebben getroffen uitgelegd als een gevolg van klimaatverandering, hoewel een plichtbewuste journalist zou opgemerkt hebben dat meteorologische studies sinds 1954 net een duidelijk trend tonen naar minder hevige orkanen op het Amerikaanse grondgebied. De VRT blijft de speeltuin van linkse journalisten die geen strobreed in de weg wordt gelegd wanneer ze hun eigen politieke agenda promoten. De linkse groepsgeest is trouwens niet al-

leen een probleem in de nieuwsdienst, zoals je kan merken bij de ideologische boodschappen die dit jaar in ‘De Warmste Week’ zijn binnengeslopen.

Het is godgeklaagd dat de N-VA iemand als Frieda Brepoels voordraagt als voorzitter van de VRT Uitloopbaantje Daarom is het godgeklaagd dat de N-VA iemand als Frieda Brepoels voordraagt als voorzitter van de VRT. Brepoels is 66, dus meer dan pensioengerechtigd. Ze heeft geen enkele ervaring inzake mediabeleid. Haar leeftijd zal ook allesbehalve een voordeel zijn om de VRT de snel veranderende, digitale tijden binnen te loodsen. Het zijn gebreken die zouden kunnen worden genegeerd als Brepoels tenminste iemand was die het probleem van de politieke eenzijdigheid van de openbare omroep eindelijk op de agenda zou zetten. Ik kan mij vergissen, maar ik denk niet dat dit zal gebeuren. Brepoels was altijd een grijze muis. Ze behoort tot de Volksuniegeneratie die de verrechtsing van de N-VA heeft verdragen omdat ze electorale successen opleverde, maar die niet in haar hart draagt. Haar Vlaams-nationale adelbrieven ga ik niet in twijfel trekken, maar ze is niet de figuur waarvan ik enige ideologische weerbaarheid verwacht. Alleen in de verbeelding van Walter Zinzen is ze een “geharnaste scherpslijper” (DS 20/12). Het is onbegrijpelijk dat de N-VA hier de kans laat liggen om deze belangrijke functie toe te kennen aan een iemand die echt borg zou staan voor ‘de kracht van verandering’, maar ze liever als uitloopbaantje wegschenkt aan een gepensioneerde politica die maar geen afscheid kan nemen van haar loopbaan. “Tussen het nadeel in herhaling te vallen en dat van niet gehoord te worden, is het moeilijk een evenwicht te vinden”, schreef de Franse filosoof Louis de Bonald. Ik ga dus in herhaling vallen en hier weer herinneren aan de politieke wetmatigheid die ik al zo vaak heb opgemerkt. Als links regeert, probeert het verandering te verwezenlijken. Als rechts regeert, probeert het met zo weinig mogelijk ophef de rit uit te zitten. JURGEN CEDER


Actueel

23 DECEMBER 2021

DE WEEK 15 DEC

2021

16 DEC

2021

De Nederlandse regering gaat twee nieuwe kerncentrales bouwen. Dat staat in het coalitieakkoord van VVD, D66, CDA en CU. De beslissing moet helpen om de klimaatdoelstellingen te halen en moet Nederland minder afhankelijk maken van buitenlands gas. Het Europees Parlement wil dat alle leden een verplichte cursus rond seksuele intimidatie gaan volgen. Wie weigert deel te nemen, zou gesanctioneerd kunnen worden, zo blijkt uit een resolutie die donderdag in het halfrond in Straatsburg is goedgekeurd.

3

Huidige politieke generatie grossiert in zwakte en onbekwaamheid

© PHOTONEWS

Vlaams minister van Werk Hilde Crevits (CD&V) heeft in de regering een akkoord bereikt over de verplichte gemeenschapsdienst. Wie langer dan twee jaar werkloos is, zal een taak krijgen bij een lokaal bestuur, zoals straatveger, begeleider op de schoolbus, als ondersteuning in een vaccinatiecentrum of bij de groendienst. Weigeraars dreigen hun uitkering te verliezen. De Europese stroomprijzen pieken nadat Frankrijk twee kerncentrales onverwacht heeft stilgelegd en twee andere centrales langer dan verwacht van het net haalt. De Franse en Duitse stroomprijzen voor levering in 2022 stijgen donderdag naar een recordniveau. Het Executief van de Moslims van België (EMB) en de van de Islamitische Instellingen van 17 DEC Coördinatieraad België (CIB) vechten het Vlaamse en het Waalse ver2 0 2 1 bod op ritueel slachten aan. Ze kondigden vrijdagmiddag aan dat ze naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg zullen trekken. Volgens nieuwe cijfers van Federaal Planbureau had procent van de pasgeborenen in België in 2020 18 DEC 47,7 een buitenlandse achtergrond, ondanks de hogere 20 2 1 vertegenwoordiging van autochtone Belgische vrouwen op vruchtbare leeftijd. Vrouwen met Belgische achtergrond hebben gemiddeld 1,38 kinderen, maar het gemiddelde aantal kinderen per Belgische vrouw ligt op 1,54. Bij vrouwen met een buitenlandse achtergrond en een buitenlandse nationaliteit zijn dat respectievelijk gemiddeld 1,58 en 2,02 kinderen.

© PHOTONEWS

Het is nog niet uitgesloten dat de regering toch beslist om twee kernreactoren langer open te houden als dat nodig is voor de bevoorradingszekerheid. Dat heeft vicepremier Petra De Sutter (Groen) verklaard op Radio 1. Ze benadrukt wel dat plan A de kernuitstap is, maar zegt begrip te hebben voor de vragen en bezorgdheden van de mensen. Meer dan 800.000 Amerikanen zijn intussen overleaan het coronavirus. 450.000 van die doden, of 19 DEC den 57 procent, vielen in 2021. Dat betekent dat er meer 20 2 1 coronadoden in de VS te betreuren zijn onder Biden dan onder Trump. Die laatste kreeg nochtans harde kritiek omwille van zijn coronabeleid.

20 DEC

20 2 1

De Turkse munt, de lira, heeft weer een nieuw dieptepunt bereikt. Dat gebeurde nadat de Turkse president Recep Tayyip Erdogan beloofde de rentes te zullen blijven verlagen. Daarbij verwees hij naar islamitische voorschriften als basis voor zijn beleid.

Het woord ‘knaldrang’ is in Vlaanderen verkozen tot van het jaar 2021. Het kreeg 37,2 procent van 21 DEC woord de bijna 7.000 stemmen achter zich in de verkiezing 20 2 1 die door Van Dale georganiseerd werd in samenwerking met de VRT. De tweede plaats is voor ‘tegelwippen’ en ‘boosterprik’ eindigde op de derde plaats. ‘Knaldrang’ is het sterk verlangen om uit de bol te gaan, vaak gebruikt in de context van de coronamaatregelen.

Dat de beleidsmakers in 2021 geen begin van antwoord hadden op problemen als de coronapandemie, hoge inflatie en de energievoorziening is niet enkel het gevolg van de inerte Belgische politieke structuren en de onvoorspelbaarheid van een aantal gebeurtenissen. Ook en vooral werd dit jaar duidelijk hoe zwak en onbekwaam het gros van de huidige politieke generatie is. Dat er paniek is omdat de politieke wereld niet weet wat de impact van de omikronvariant op de coronapandemie zal zijn, is niet verwonderlijk. Er zijn hier nog tal van onzekerheden. Maar dat mag niet doen vergeten dat de beleidsmakers al maanden achter de feiten aanlopen. Men slaagt er maar niet in een doortastend en efficiënt beleid te voeren. Uiteraard spelen onzekerheden hier een rol, maar het is een feit dat ook andere dossiers mismeesterd worden. De hoge inflatie en stijgende energieprijzen zijn een reden tot bezorgdheid. En het is eerlijk gezegd niet anders met het dossier van de energiebevoorrading en de kernuitstap. Een gevolg van gebrek aan vooruitziendheid van de vorige generaties is slechts één verklaring. Daarnaast zijn er de inerte Belgische politieke structuren die maken dat dit ‘een gestold land’ is zoals veel economen beweren. De lezers van ’t Pallieterke zijn niet verbaasd en weten allang dat dit land niet werkt. Toch is er een extra element dat we niet uit het oog mogen verliezen. We worden geconfronteerd met zeer zwak politiek personeel. Niet dat de loodgieterspolitici uit de tijd van Jean-Luc Dehaene beter waren. Het zou verkeerd zijn de jaren ’80 en ’90 van vorige eeuw te idealiseren. We dragen nog altijd het gevolg van ‘malgoverno’ uit die periode. Maar wie in 2021 de Belgische en Vlaamse politiek volgde, kan met recht en reden stellen dat ‘men het niet aankan’.

Elk heikel dossier wordt op de lange baan geschoven. Men kan zich eigenlijk afvragen waar premier De Croo hele dagen mee bezig is Een uitgebluste premier We beginnen bij premier Alexander De Croo (Open Vld) die in de loop van het jaar steeds meer een uitgebluste indruk naliet. De Vlaamse liberalen hadden gehoopt op een of andere manier te kunnen profiteren van een kanseliersbonus waardoor een einde zou komen aan de neergang van de partij in de peilingen. Ver-

keerd gegokt. De Croo wordt op de sociale media bijna dagelijks belachelijk gemaakt. Er worden quotes bovengehaald met zijn voorspellingen van het voorjaar van 2021 waarin hij gouden tijden na de coronapandemie voorspelde. Wat uiteraard niet gebeurd is. Wanneer de eerste minister in tv-studio’s komt, dan ontwijkt hij vragen over zijn partij en probeert hij een presidentiële pose aan te nemen, waarbij hij zich boven de partijen stelt. In een land als Frankrijk werkt dit misschien, maar niet in België. Zoals in deze rubriek al is beschreven, denkt De Croo nu al aan zijn internationale carrière na 2024.

Bij de CD&V is de politieke armoede nog groter Elk heikel dossier, of het nu over energie, klimaat, pensioenen of fiscaliteit gaat, wordt op de lange baan geschoven. Men kan zich eigenlijk afvragen waar de premier hele dagen mee bezig is. Want de partijen in zijn regering op één lijn krijgen lukt ook al niet. De Croo is tien jaar actief in de Wetstraat en blijkt inderdaad een zeer zwak figuur te zijn. Over de rest van de Open Vld wordt beter niet te veel gezegd. Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne klopt zichzelf graag op de borst en doet stoer over de aanpak van de criminaliteit, maar eigenlijk beseft hij zelf dat dit zijn laatste periode als minister is. Staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker is een absoluut lichtgewicht en heeft meer interesse in woke-thema’s dan in de publieke financiën.

Sommige figuren in Vlaamse regering zijn sterker Bij de andere partijen is het niet veel beter. Vooruit kan het gebrek aan politiek talent nog wat maskeren door bijna elke dag federale minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke te laten opdraven in de media. De man roept sinds een aantal maanden steeds meer aversie op en voorzitter Conner Rousseau moet opletten dat dit zich niet tegen de partij gaat keren. Bij de groenen overheerst de dogmatiek van minister van Energie Tinne Van der Straeten. Om

nog maar te zwijgen van het optreden van Ecolo-voorzitter JeanMarc Nollet tijdens een interview op de nieuwszender LN24. Nollet bestond het om te zeggen dat de nieuwe Belgische gascentrales die veel CO2 uitstoten geen probleem hoeven te zijn. Als men in andere EU-landen maar vervuilende centrales sluit. Enkel de lachband ontbrak. Bij de CD&V is de politieke armoede nog groter. De ‘miscasting’ van Annelies Verlinden is totaal. Ze raakt na meer dan een jaar in de federale regering niet verder dan het afratelen van persberichten. Vincent Van Peteghem zou in alle stilte aan een grote fiscale hervorming werken, maar ook hier ontbreekt het nodige ‘sérieux’. De voorbije weken werd duidelijk dat de federale CD&V-excellenties en voorzitter Joachim Coens amper overleg plegen. De figuren in de Vlaamse regering zijn sterker met Wouter Beke en Hilde Crevits. De N-VA heeft paradoxaal genoeg misschien het geluk dat ze slechts in één regering zit. Op die manier wordt minder duidelijk dat ook deze partij op de grenzen botst van de kwaliteit van het politieke personeel. Over de zeer licht wegende minister-president Jan Jambon valt niet veel meer te vertellen. Ook minister van Onderwijs Ben Weyts is uit de gratie van de kiezer aan het vallen. Enkel ministers Zuhal Demir en Mathias Diependaele houden stand. Bij de Vlaams-nationalisten is de spoeling eveneens dun. Welke sterke figuren zou men eigenlijk naar een federale regering kunnen sturen, Theo Francken uitgezonderd?

Onverkozen ambtenaren vullen autoritair het vacuüm op Ambtenaren vullen autoritair het vacuüm op Gevolg van dit alles is dat we het voorbije jaar gezien hebben dat een aantal onverkozen ambtenaren zowaar geprobeerd heeft dat politieke vacuüm op te vullen. De provinciegouverneurs en meer bepaald die van West-Vlaanderen (Carl Decaluwé) en Cathy Berx (Antwerpen) beleven sinds de coronapandemie hun gloriemomenten. Men was hen bijna vergeten. Maar is het in een democratie normaal dat figuren die de facto richting een ceremoniële functie aan het evolueren waren met hun autoritarisme dermate wegen op de beleidsbeslissingen?


4

Binnenland

23 DECEMBER 2021

ECONOMISCHE ZAKEN

Vlaanderen niet langer investeringsland

“Wellicht is dit een van de laatste grote investeringen in België” Volgens de Nationale Bank trekken de bedrijfsinvesteringen stilaan weer aan richting een normaal niveau. Toch zijn er een aantal alarmbellen die afgaan. Bedrijven klagen over de nog altijd hoge loonkost, de moeilijkheden om geschikte werkkrachten te vinden, de onzekere energiebevoorrading en de ingewikkelde regelgeving. Vlaanderen was altijd een interessant investeringsland door zijn ligging, meer bepaald dankzij de haven van Antwerpen. Maar de negatieve elementen dreigen de bovenhand te halen. Het is een passage in het najaarsverslag van de Nationale Bank dat amper aandacht kreeg, in tegenstelling tot de cijfers over de inflatie en het begrotingsdeficit. Het gaat om het volgende: “De bedrijfsinvesteringen kenden aanvankelijk een stevige groei, maar zijn in het derde kwartaal voor het eerst sinds het voorjaar van 2020 weer wat ingekrompen. Dat is volgens onze inschatting evenwel geen ommekeer in de opwaartse trend, maar weerspiegelt wellicht de problemen in de aanvoerketens. De bedrijfsinvesteringen zouden op middellange termijn verder blijven groeien, zij het aan een gematigder tempo.”

Bedrijfsinvesteringen Bedrijfsinvesteringen zijn een vaak vergeten onderdeel van de economische groei.

Een economie wordt niet alleen gedragen door de consumptie van de gezinnen en de klassieke activiteiten van bedrijven die goederen en diensten leveren. Op langere termijn zijn ook bedrijfsinvesteringen nodig om de toekomstige groei en de sterkte van de bedrijven te garanderen. Volgens de Nationale Bank gaat het met de investeringen door bedrijven de goede richting uit, met een groei van 1 tot 1,5 procent per kwartaal in 2022 en 2023. België - en Vlaanderen in het bijzonder blijft dus een interessant investeringsland. De belangrijkste reden daarvoor is de ligging. De haven van Antwerpen is een Vlaamse levensader. Veel grote bedrijven, vooral uit de Duitse chemiesector zoals Bayer en BASF, zijn van oordeel dat de Antwerpse haven en hun vestiging aldaar een soort van verlengstuk zijn van de hoofdzetel.

Voor multinationals schrikt Vlaanderen meer af dan het aantrekt Economische gebreken in Vlaanderen Vraag is of dat zo zal blijven. Het WestVlaamse houtverwerkende bedrijf Decospan, dat net 30 miljoen euro investeerde voor de modernisering van een fabriek, luidde in De Tijd de alarmbel. “Wellicht is dit een van de laatste grote investeringen in België”, zei ondernemer Pieterjan Desmet die klaagde over een aantal fundamentele economische gebreken die Vlaanderen duur te staan zouden komen. Niet alleen de hoge loonkosten, die door de inflatie en de daaraan gekoppelde automatische loonindexering nog zullen toenemen, zijn een probleem. Ook en vooral het vinden van voldoende en geschoolde werkkrachten. Dat de kwaliteit van het onderwijs daalt, beginnen de bedrijven stilaan te merken bij de nieuwkomers op de werkvloer. De talenkennis is ondermaats. Ook zijn er te weinig technisch geschoolden. Onder an-

dere omdat er op scholen blijkbaar onvoldoende machines zijn om leerlingen voor te bereiden op het werk in industriebedrijven. En dat in een land met een overheidsbeslag van 52 procent. Onaanvaardbaar. Andere problemen zijn de mobiliteitsknoop, de onzekerheid over de energiebevoorrading en het vergunningsbeleid. Tel daar nog het tekort aan industrieterreinen bij en de onduidelijkheid in het stikstofbeleid. Voor multinationals schrikt Vlaanderen meer af dan het aantrekt, ondanks bepaalde initiatieven om groeibedrijven naar hier te halen via bijvoorbeeld aanzienlijke belastingkortingen voor onderzoekers.

Dalende plaats Vlaanderen zal dus dalen in de rangschikkingen van interessante investeringsregio’s. En we stonden al niet echt hoog in die hitparades, ook al gaat het daarbij vaak om nationale staten en wordt het Belgische beeld verstoord door het nog slechter presterende Wallonië en Brussel. In de ranking van meest competitieve landen (en dan gaat het om economische aantrekkelijkheid in het algemeen), opgesteld door de Zwitserse managementschool IMD, hangt België al jaren rond de 20 tot 25ste plaats op meer dan 60 ontwikkelde landen. Te laag. De regeringen zijn er in het verleden niet in geslaagd om het tij doen keren. Vraag is of men dit wil of kan, want zelfs ondernemingsvriendelijke partijen blijven hier al lang in gebreke.

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

INSTRUMENTEN VOOR INZICHT

Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) op de uitreiking van de Foreign Investment Trophy

De ingeving op de trap

“Als ik jouw vrouw was, zou ik gif in je thee doen” De uitdrukking ‘l’esprit de l’escalier’ is afkomstig van Denis Diderot, verlichtingsdenker en uitvinder van de encyclopedie. Op een samenzijn had iemand hem een argument toegeworpen waardoor hij helemaal uit het lood was geslagen. In een boek bekent hij later dat hij nochtans een perfecte repliek had, maar dat die hem pas te binnen viel bij het buitengaan. De ‘trap’ in de uitdrukking heeft te maken met de treden die leiden naar de voordeur van de bel-etage van de herenhuizen uit die periode. Het begrip ‘l’esprit de l’escalier’ wordt ook, meestal onvertaald, gebruikt in het Engelse taalgebied. In de Duitse versie heeft men het over ‘Treppenwitz’. De ingeving op de trap, in de auto of onder de douche, we hebben het allemaal al meegemaakt. Wanneer het te laat is, schiet ons te binnen wat we eigenlijk hadden moeten zeggen: de geweldige grap op een feestje, de spitsvondige opmerking aan een vrouw waar we indruk op willen maken, de vernietigende repliek in een hoogoplopende discussie, het gevatte antwoord dat het verschil had kunnen maken op een sollicitatiegesprek.

Dodelijk voor een politicus ‘L’esprit de l’escalier’ verklaart ook die geweldige replieken die worden toegedicht aan historische personages, maar eigenlijk later zijn verzonnen. “Als ik jouw vrouw was, zou ik gif in je thee doen”, zou Lady Astor aan Churchill hebben gezegd, waarop hij zou hebben geantwoord: “Als jij mijn vrouw was, zou ik die opdrinken.” Geweldige vondst, maar het verhaal is waarschijnlijk verzonnen. ‘L’esprit de l’escalier’ is een luxe die de beroepspoliticus zich niet kan veroorloven. Hij mag in een debat nooit om een snel antwoord verlegen zijn. De Wever staat bijvoorbeeld zelden met zijn mond vol tanden, vermoedelijk omdat hij sommige mogelijk replieken al op voorhand in zijn hoofd heeft opgeslagen. Toen Hillary Clinton debatteerde tegen Trump en zei dat het idee haar beangstigde dat iemand met zijn persoonlijkheid de wet zou kunnen stellen, antwoordde Trump bliksemsnel: “Uiteraard. Je zou in de gevangenis zitten.” Marine Le Pen, aan de andere kant, moet achteraf vaak gedacht hebben aan de gemiste replieken in het debat met Macron in 2017.

Denis Diderot

JURGEN CEDER

Iedere week selecteren we de meest opvallende uitingen van woke gedachtegoed in deze contreien

Bart Somers keert zich tegen woke “Het woke-ideeëngoed legt een bom onder onze democratie, want het maakt samenleven onmogelijk”

© BELGA

© BELGA

WOKE VAN DE WEEK

Bart Somers

Een (misschien verrassende) stem keerde zich deze week tegen de woke-beweging. Niemand minder dan de progressiefste der progressieve open Vlaamse liberalen en democraten, minister van Inburgering Bart Somers, maakte maandag brandhout van ‘woke’ in een opiniestuk in De Standaard. Voor velen die niet goed vertrouwd zijn met de fijnmazigheden van de woke-leerstellingen van intersectionaliteit en kritische rassenleer lijkt de progressieve liberaal misschien zelf de Vlaamse personificatie van het woke-gedachtegoed. Somers lijkt echter in te zien dat het ‘inclusieve’ en multiculturele samenlevingsmodel dat hij voorstaat, ondergraven wordt door het identitaire denken van de woke-beweging.

‘Woke’ bewandelt een gevaarlijk pad In een opiniestuk in De Standaard, geschreven naar aanleiding van de Warmste Week, noemt Somers woke “een gevaarlijk pad”. “In plaats van mensen te benaderen als unieke personen, kiest de woke-beweging er opnieuw voor om te labelen”, aldus Somers. “Ze denkt de kwalen van een identitair denken - racisme, discriminatie of seksisme - te kunnen bestrijden met datzelfde identitaire denken. Alsof je de pest met de pest bestrijdt. Ze geeft groepsidentiteit voorrang op persoonlijke identiteit. Ze beoordeelt mensen niet op basis van talent,

inzet of overtuiging, maar op basis van de kleur van hun huid, hun geslacht of hun seksuele voorkeur. Die vormen een onweerlegbaar argument om de ene te veroordelen en de andere te bevoordelen.”

‘Woke’ wil muren bouwen Volgens Somers wil ‘woke’ muren bouwen. “Dat komt omdat ze de samenleving reduceert tot machtsstructuren die discriminatie veroorzaken”, klinkt het. “Ze ziet geen vrije, samenwerkende mensen, maar alleen concurrerende groepen. Mannen tegen vrouwen. Wit tegen zwart. Hetero tegen holebi. Een samenleving van daders en slachtoffers. Onderdrukkers en onderdrukten. Goed en slecht. Waarbij de macht van de ene groep de kansen van de andere de wacht aanzegt. Waar mensen verantwoordelijk gesteld worden voor de (vermeende) fouten van de groep waarin woke hen opsluit.” Hij waarschuwt verder nog: “Het woke-ideeëngoed legt een bom onder onze democratie, want het maakt samenleven onmogelijk.” PIETER VAN BERKEL


Binnenland

23 DECEMBER 2021

Maffiapraktijken in Belgisch voetbal

5

In 2018 startte ‘Operatie Zero’ om in het Belgisch professioneel voetbal de uitwassen op te helderen en te kunnen bestrijden. Er volgde een gerechtelijk onderzoek naar onregelmatigheden en ‘matchfixing’. Bij de beschuldigden zijn er makelaars, clubleiders, trainers, scheidsrechters, de voetbalbond en een journalist. Het ging volgens advocaat Luyckx om een bedrag van 30 miljoen euro dat werd uitgegeven aan zwarte lonen, commissielonen, ontduiking van RSZ en valse scoutingscontracten.

Pano-reportage Op 14 december 2021 maakte Veljkovic in een Pano-reportage ontluisterende details bekend over feiten en personen waarbij het woord ‘maffia’ past. De door insiders gekende fraude was immers enkel mogelijk en gedoogd omdat er een soort ‘omerta’ heerste in de professionele voetbalwereld. Profvoetbal is vooral een ‘business’ waarbij velen trachten steeds meer en meer geld - wettelijk of onwettelijk - binnen te harken. De reportage lokte nogal wat reacties uit. Zo zei men bij de Belgische voetbalbond dat “men de conclusies van het fraudeonderzoek afwacht en het gerecht zijn werk laat doen”. Er was door de voetbalbond echter wel geen veroordeling van de aangeklaagde praktijken. Vincent Van Peteghem, federaal vicepremier die bevoegd is voor fraudebestrijding, noemt de uitspraken van Veljkovic “wraakroepend”. Hij zei: “De bijzondere belastinginspectie is een belangrijke partner in het onderzoek naar het voetbalschandaal ‘Operatie Zero’. Momenteel loopt er een fiscaal onderzoek tegen 18 profclubs. Meer kan ik daarover niet zeggen.” Ben Weyts, Vlaams minister van Sport verklaart op 15 december vooral geschokt te zijn door de betrokkenheid van de voetbalbond in de getuigenis van Veljkovic en vraagt om een “gewetensonderzoek”.

Rol van de overheid De overheid steunt het voetbal met zeer veel geld: RSZ-bijdragen, btw-kwijtschelding, Lotto, inzet van politie, betaling van voetbalinfrastructuur. Diezelfde overheid liet na om enige controle uit te voeren op het beleid en het gesjoemel van het profvoetbal. De federale regering blijft binnen haar bevoegdheden dit corrupte profvoetbal onbegrijpelijk bevoordelen en beslist dat vanaf januari de profspelers 15 procent in plaats van eerder 0 procent sociale zekerheidsbijdrage betalen op het bru-

toloon boven € 2.474 per maand. Gewone mensen betalen wel 38 procent. Clubs mogen vanaf januari nog steeds 75 procent van de bedrijfsvoorheffing behouden.

Vlaanderen laat zich ringeloren Voor het sportbeleid zijn de gemeenschappen exclusief bevoegd. Vlaanderen kan het profvoetbal niet erkennen omdat dat al 45 jaar de decretaal opgelegde splitsing, als voorwaarde voor erkenning, weigert uit te voeren. Zelfs het erkende Voetbal Vlaanderen (voetbal zonder de profclubs) voldoet niet aan de erkenningsvoorwaarden van het decreet van 2016. Dat decreet bepaalt dat de sportfederatie op zelfstandige wijze de financiën moet beheren en een eigen onafhankelijk beleid moet voeren. De nationale voetbalbond beschouwt Voetbal Vlaanderen nog steeds als zijn vleugel, wat lijnrecht ingaat tegen het decreet. Voetbal Vlaanderen laat dit op onbegrijpelijke wijze gebeuren.

De door insiders gekende fraude was immers enkel mogelijk omdat er een omerta heerste in de voetbalwereld De recente Vlaamse ministers van Sport subsidiëren clubs van het niet-erkende profvoetbal rijkelijk voor hun voetbalstadion, maar doen ondertussen niets zodat ook het profvoetbal het decreet zou toepassen. Het Vlaams sportbeleid heeft dus helaas geen enkele invloed op het profvoetbal dat het dus niet kan controleren en indien nodig sanctioneren. Een vraag voor een gewetensonderzoek is nodig bij het profvoetbal, maar ook dringend nodig bij het Vlaams sportbeleid.

GEERT GOUBERT

© BELGA

Ex-spelersmakelaar Dejan Veljkovic werd beschuldigd als een spilfiguur in de zaak en moest naar de gevangenis. Hij werd een spijtoptant en kan zo rekenen op strafvermindering, op voorwaarde dat hij alles, maar dan ook alles, vertelt. En dat hij de waarheid vertelt uiteraard. Veljkovic werd in totaal 50 keer verhoord. Als het parket hem op een leugen betrapt, verliest de ex-spelersmakelaar zijn bescherming en wenkt de gevangenis opnieuw.

Dejan Veljkovic

Paul Magnette zingt best een toontje lager In een spraakmakend verkiezingsinterview in De Knack zet PS-voorzitter Paul Magnette zich schrap. Het is geen geheim dat Magnette zich in de Vivaldi-coalitie niet zo lekker voelt. Het enige wat de ploeg nog bij elkaar houdt, zijn de vele coronamiljarden die in alle richtingen meanderen. Deze regering heeft te weinig samenhang en visie om de grote problemen van de toekomst aan te pakken. “Onder het huidige beleid wordt de Belgische economie vanaf volgend jaar de traagste groeier en hebben we tegen 2025 het grootste structurele begrotingstekort van Europa”, aldus De Wever in De Standaard. De kans is reëel dat de federale regering de meet in 2024 niet haalt, daarom laat PS-voorzitter Magnette nu reeds een aantal ballonnetjes op om zijn achterban wat gerust te stellen. De PS wil een procedure starten bij de Raad van State om de dotaties van het Vlaams Belang te laten schorsen. “Geen vrijheid voor de vijanden van de vrijheid”, laat hij in De Knack optekenen. “In Vlaanderen beseft men onvoldoende wat een slechte internationale reputatie Vlaanderen als onafhankelijk land zou hebben met een extreemrechtse partij als grootste partij.” Bart De Wever mag dan al gewag maken van een Chinese muur tussen zijn partij en het Vlaams Belang, vraag is wat hij zal doen als er zich bij de volgende verkiezingen een Vlaams-nationale meerderheid aandient. Magnette is er alleszins niet zo gerust in. Met de PTB heeft Magnette duidelijk minder problemen: “Ik verkies de PTB boven extreemrechts, laat daarover geen twijfel bestaan.”

De Wever heeft Groen nodig De uitlatingen van Magnette laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Over de bijna historische deal met De Wever tijdens de langdurige regeringsonderhandelingen, reageert Magnette vrij cynisch: “Dat was geen deal, maar veeleer een soort intentieverklaring, bijna een inhoudstafel.” De contouren waren een versterking van de sociale zekerheid voor meer Vlaamse autonomie. Naar 2024 toe laat Paul Magnette weinig ruimte voor verbeelding: “Als De Wever het gesprek niet aanknoopt met de groenen, zal hij nooit wat bereiken.” De PS is niet van plan om Ecolo te overtuigen van De Wevers goede bedoelingen.

Als De Wever het gesprek niet aanknoopt met de groenen, zal hij nooit wat bereiken. Regularisatie van 150.000 illegalen Paul Magnette laat ook zijn licht schijnen op de naar schatting 150.000 mensen die zonder geldige verblijfsvergunning in Brussel verblijven. Hij pleit voor een administratieve regularisatie “op individuele basis en met transparante criteria, wel te verstaan”. De illegalen werken en leven hier, maar “wij laten die hypocrisie liever voortbestaan dan het debat over de regularisatie te openen.” Daarmee is ook de toon voor staatssecretaris van Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) gezet die binnen de schoot van de regering een strenger migratiebeleid wil. Maar Magnette is ook hier duidelijk: “Iedereen weet dat we die 150.000 mensen nooit naar hun landen van herkomst kunnen terugsturen. Dat is geen streng beleid, maar

geen beleid.” Wat Sammy Mahdi ook zegt, binnen Vivaldi krijgt hij niets voor mekaar. “De CD&V betaalt de prijs voor haar onbezonnen beslissing om in Vivaldi te stappen. Hij krijgt voortdurend nul op het rekest”, verklaarde oud-staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) onlangs in De Tijd.

Derdewereldregio Magnette doet er alles aan om de aandacht van Wallonië af te houden. Hij weet waarom. Philippe Destatte, ex-kabinetschef van de PS en directeur van de denktank Jules Destrée, zei onlangs in De Tijd: “Wallonië kan zich alleen overeind houden dankzij de geldstromen vanuit Europa en Vlaanderen, en omdat we de buikriem aanhalen.” De Vlaamse gezinnen geven gemiddeld 15% meer uit dan de Waalse. “Alleen aan tabak en alcohol geven de Walen meer uit dan de Vlamingen”, stelt Destatte pijnlijk vast. Economisch blijft Wallonië één van de meest achtergebleven regio’s van Europa. “De PS heeft al tientallen jaren de Waalse teugels in handen. De resultaten die ze op economisch vlak kan voorleggen, zijn desastreus. De visie op de economie die ze tijdens de verkiezingscampagne naar voren bracht, is een garantie voor verdere aftakeling”, schreef Ewald Pironet een tijd geleden in De Knack. De overstromingen in de Vesdervallei hebben Wallonië aan de rand van de financiële afgrond gebracht en tonen aan dat het structureel en organisatorisch niets meer voor elkaar krijgt. De wurgende financieringswet duwt het zuiden van het land nog verder richting bankroet. Als De Wever de Vlaamse regering op orde krijgt en alle Vlaamse partijen op één lijn kan zetten, dan zal Paul Magnette best een toontje lager zingen in 2024, wil Wallonië niet als enige regio in Europa een derdewereldstatuut krijgen.

JULIEN BORREMANS BETAALDE ADVERTENTIE

83

ste Zondag 20 maart 2022 14u30

Lotto-Arena Antwerpen

Info en reservatie 03 237 93 92 info@anz.be www.zangfeest.org 070 345 345 www.teleticketservice.com


Politiek NIEUWS UIT DE WETSTRAAT

Wetsontwerp met salade In de commissie Financiën ontstond er weer maar eens een quorumprobleem, zoals de voorbije weken ook al in andere commissies. Of met andere woorden: de meerderheid was alweer ‘niet in aantal’. De oppositie was woest daarover en Wouter Vermeersch (VB) eiste dat de meerderheid stante pede voor een quorum zorgde en dat men z’n camera zou aanzetten als teken van ‘zichtbare aanwezigheid’. Commissielid Christian Leysen (Open Vld) gaf daar noodgedwongen gehoor aan door zich aan te melden vanuit… een restaurant. Terwijl minister van Financiën Van Peteghem de diverse bepalingen uit een wetsontwerp aan het toelichten was, hadden de collega’s zicht op de salade in zijn bord, terwijl hij af en toe aan zijn glas wijn nipte. Leysen ziet daar blijkbaar allemaal geen graten in en van een gebrek aan politiek fatsoen trekt hij zich blijkbaar maar weinig aan. Hij lijkt wel voor niets verlegen, want eerder had hij zelfs al eens onbeschaamd een tussenkomst vanuit zijn wagen gehouden…

Minister teruggefloten De oppositie zat erbij en keek ernaar toen Kamerleden van de regeringspartijen PS, Ecolo, Groen en Vooruit minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) als eerste vraagstellers zwaar aanpakten over haar uitspraak eerder vorige week. Ze ging van de strijd tegen de fiscale fraude geen topprioriteit meer maken en dat uit het Nationaal Veiligheidsplan verwijderen. Ze verwezen daarbij naar het regeerakkoord, waarin letterlijk staat: “De strijd tegen fiscale fraude wordt onverminderd verdergezet.” Of hoe een minister publiek wordt teruggefloten door haar eigen coalitiepartners in authentieke Vivaldi-stijl. De oppositie deed er uiteraard nog een flinke schep bovenop. Servais Verherstraeten (fractievoorzitter CD&V), minister van Financiën Van Peteghem en Annelies Verlinden (beiden CD&V) vielen zelf over elkaar heen om toch maar uit te leggen dat er allemaal niks van aan was. Verherstraeten had het bloedernstig over ‘semantische discussies’. Verlinden stak zelfs de schuld op journalisten die het allemaal niet begrepen of verkeerd gelezen hadden in het nieuwe Nationaal Veiligheidsplan.

23 DECEMBER 2021

De neerwaartse spiraal van CD&V

© BELGA

6

Moslimexecutieve blijft een probleem Koen Metsu (N-VA) stelt zich al langer vragen bij de werking van de Moslimexecutieve. Zelfs de MR stelt zich bij monde van Philippe Pivin ernstige vragen bij de gang van zaken. Zo wordt de voorzitter gelinkt aan moslimextremisme en blijkt de ondervoorzitter een Marokkaanse spion te zijn. Verder zijn er schoolboeken van verwerpelijke aard en worden er bedenkelijke zaken aangekocht zoals een dure Mercedes. Allemaal met gemeenschapsgeld dat aan de executieve wordt gegeven. Metsu klaagde ook aan dat de zogenaamde ‘vernieuwingscommissie’ die voor een nieuwe adem moest zorgen, uitgerekend geleid wordt door de voorzitter van de executieve. Het is dan ook hoog tijd om er de stekker uit te trekken, vindt hij, en hij verwees in die zin naar een standpunt “van iemand van Groen, een gerespecteerd Vlaams Parlementslid, Imade Annouri, die zegt: cancel dat Executief, het vertegenwoordigt niets of niemand, en is van een bedenkelijk niveau.” Minister van Justitie Van Quickenborne wrong zich in zijn antwoord in honderd bochten om, na te hebben toegegeven dat er misbruiken zijn, te zeggen toch de Moslimexecutieve in stand te willen houden mits hervormingen. Schoorvoetend beloofde hij wel “in de huidige omstandigheden” de subsidie voor 2022 niet te zullen vrijgeven.

De paraplu van Q Opnieuw kwamen de gerepatrieerde IS-strijdsters en hun kinderen aan de orde. N-VA en VB hekelden eens te meer dat minister Van Quickenborne hierover geen open kaart speelde en vooral dat hij, toen bleek dat er een IS-moeder alweer vrij rondliep, beweerde dat ze allemaal in de cel zaten. Ook namen ze het hem kwalijk dat hij altijd concrete vragen hierover uit de weg ging en Barbara Pas (VB) vroeg hem zelfs waarom hij dit soort bedenkelijke repatriëringen toch maar blijft steunen. Zichtbaar geïrriteerd verdedigde hij het beleid van de repatriëringen duidelijk met de hete adem van zijn linkse coalitiepartners in de nek - en wat zijn foute informatie betreft, bleef hij zijn paraplu opentrekken door de manke communicatie op anderen en met name zijn eigen diensten te steken. Een excuus voor de blunder kon er niet af, laat staan het opnemen van zelfs maar een beetje verantwoordelijkheid als eindverantwoordelijke voor het justitieel beleid.

Oostblokgeest is er weer In de parlementaire adviescommissie Europese Aangelegenheden was een oude bekende te gast: oud-minister en huidig eurocommissaris Didier Reynders. Die had onlangs voorgesteld om ‘haatspraak’ in de ganse Europese Unie als een misdaad te gaan catalogiseren. Peter De Roover (N-VA) maakte van de gelegenheid gebruik om daarop flink wat kritiek te geven. Zo stelde hij dat Reynders op die manier toch de vrije meningsuiting in gevaar brengt, want al heel gauw zullen meningen die niet welgevallig zijn, worden weggezet als haatspraak. Hij stelde dat klaarblijkelijk “de Oostblokgeest terug uit de fles is”. En nog: “Het fenomeen haatspraak hoort niet door overheidsrepressie te worden aangepakt. We moeten heel voorzichtig zijn dat de remedie, in uw voorstel het risico op censuur, niet erger is dan de kwaal, of deze zelfs nog verergert.” Reynders luisterde, glimlachte als altijd en dacht er het zijne van. Hij is nog steeds wie hij was, namelijk een gevaarlijk politicus die altijd de weg naar zijn doel weet te vinden. De Roover houdt best die zaak warm, ook via zijn collega’s in het Europees Parlement. En misschien ook met steun van ‘anderen’…

Het zit de Vlaamse christendemocraten de jongste tijd echt niet mee. ‘Beweging.net’ zegt de exclusieve band op, alweer een slechte peiling, een congres dat in het water valt, ruziënde ministers en ga zo maar door. En het ergste van al, er is niet eens een perspectief op verbetering. Men kan het natuurlijk op de externe factor corona steken dat het partijcongres van vorig weekend niet heeft kunnen plaatsvinden zoals oorspronkelijk gepland en daardoor in het water viel. Maar daar staat dan wel tegenover dat voor een springlevende partij een digitaal partijcongres enerzijds evenzeer een tegenslag is, maar anderzijds toch geen ramp. Voor CD&V lag dat deze keer toch anders, want aan de top had men gehoopt dat dit partijcongres de partij opnieuw energie zou geven. Niet dus.

Richting kiesdrempel Het probleem van CD&V is er niet een van een slechte verkiezing gevolgd door nog slechtere peilingen. Het probleem is dat de christendemocraten in Vlaanderen al zeventig jaar systematisch aanhang verliezen, waardoor men nu stilaan in de terminale fase van de partij is aanbeland. Er is een tijd geweest dat de CVP erin slaagde een absolute meerderheid in België in de wacht te slepen en dat wanneer ze dat niet deed, CVP de partij was die bepaalde wie mee in de regering mocht. Langzaamaan kalfde haar aanhang af, maar was ze niet meer bepalend voor wie in de regering mocht, dan bleef ze toch nog dominant. Maar ook die tijd ging voorbij en toen was het eigenlijk alleen maar onvoorstelbaar dat de CVP niet mee in de regering zou zitten omdat ze er zo goed als altijd ingezeten had. Dat was nog steeds zo in 1999 en het feit dat paars-groen een Belgische natuurwet poogde te trotseren, was precies de lijm die de regering bond.

Op 7 jaar tijd is CD&V virtueel gehalveerd en aan dit tempo haalt de partij in 2029 zelfs de kiesdrempel niet meer Sindsdien gaat het steeds sneller bergaf met de partij. De partij had in 2004 het Vlaams kartel met de toen nog kleine N-VA nodig om weer in de Vlaamse regering te komen. In 2009 was CD&V, opnieuw alleen, nog de grootste partij in Vlaanderen, met voor het Vlaams Parlement 22,9 procent van de stemmen. In 2014 zakte de partij naar de tweede plaats, met 20,5 procent van de stemmen. Twee jaar geleden was zelfs een tweede plaats te hoog gegrepen voor CD&V, en zakte ze verder naar de derde plaats met 15,4 procent van de stemmen. Volgens de recentste peiling staat de partij vandaag op 10,7 procent, op een vierde plaats. In sommige peilingen haalt de partij nog steeds de derde plaats, in andere

staat ze al op de vijfde. Maar op zeven jaar tijd is CD&V virtueel gehalveerd en aan dit tempo haalt ze in 2029 zelfs de kiesdrempel niet meer.

Beweging.net wil invloed Met de politieke invloed van de partij gaat het de jongste jaren trouwens even snel achteruit als met de electorale aanhang. De partij die ooit in haar eentje de lakens uitdeelde, kon in de regering–Michel alleen nog maar negatief wegen op het beleid door middel van stoorzender Kris Peeters. In de huidige Vlaamse regering is ze afhankelijk van de sterke figuur van Hilde Crevits. Kiest die laatste ooit eieren voor haar geld dan is de ramp niet te overzien. In de federale regering neemt niemand de partij ernstig en kan ze - voorlopig toch - alleen maar de ethische dossiers blokkeren.

Ethische dossiers kunnen Beweging.net gestolen worden, want anders zou die geen banden aanhalen met Vooruit en Groen Laat het duidelijk zijn, die ethische dossiers kunnen Beweging.net gestolen worden, want anders zou die geen banden aanhalen met Vooruit en Groen. En als dat dus het enige is wat de CD&V op federaal niveau nog voor elkaar krijgt, hoeft het voor Beweging.net dus ook niet meer. We denken trouwens niet dat een pleidooi voor een generatieverbod op tabak hen van mening zal doen veranderen. Beweging.net heeft dus gelijk als ze de exclusieve band met CD&V doorknipt en haar portefeuille diversifieert, zoals dat economisch gezien zou heten. Vooruit doet het de jongste tijd niet zo slecht in de peilingen en is dus een logische keuze. Groen staat er tegenwoordig minder goed voor, maar heeft in het verleden bewezen dat de partij op termijn een duik onder de kiesdrempel aankan, als ze al zo diep zal zakken. Voor CD&V is dat anders. Historisch gezien is de partij er nooit in geslaagd een verlies opnieuw goed te maken en gaat ze van de ene bodemkoers naar de andere. Als er de jongste tijd al enige verandering in die evolutie op te merken viel, is dat het hoe langer hoe sneller bergaf lijkt te gaan. En geen enkele belangengroep zoals Beweging.net is geïnteresseerd in een exclusieve band met een partij die straks niet meer vertegenwoordigd zal zijn in het parlement.

FILIP VAN LAENEN


Politiek

23 DECEMBER 2021

IN DE KIJKER

CITAAT VAN DE WEEK

Frieda Brepoels

Alexander De Croo (Open Vld)

In Limburg werd de architecte van opleiding een van de topfiguren en een van de bekendste gezichten van de Volksunie, ook al was ze nooit een echt stemmenkanon. Minzaam in de omgang, stond ze altijd ‘haar mannetje’ - excuses aan de wokers - en wist ze met de nodige dossierkennis haar punten te maken. Haar focus lag altijd op de politiek die ze bedreef en het ongenadig en neerbuigend neerhakken van politieke tegenstrevers was nooit haar stijl. Al had ze in Limburg en in haar stad Bilzen wel altijd een te duchten concurrent, namelijk Johan Sauwens, zelfs al van in de tijd dat ze beiden nog lid waren van de Volksunie. Hij is waarschijnlijk de man met wie ze de meeste ‘fricties’ heeft gehad.

© BELGA

“Ooit zullen de N-VA en Vlaams Belang zich toch moeten verantwoorden voor de boodschappen die ze op sociale media verspreiden”

Ze heeft een Volksunie-N-VA-pedigree om ú tegen te zeggen. In 2022 zal ze 39 jaar titularis zijn van een of meerdere mandaten die haar via haar politiek engagement in de schoot zijn gevallen. Zeker, ze heeft die mandaten niet als een kleurloze grijze muis zetelend ‘uitgezeten’, maar altijd actief ingevuld. Frieda Brepoels (66) wordt ook wel eens de ‘godmother’ of ‘founding mother’ - aan de zijde van ‘godfather’ en ‘founding father’ Geert Bourgeois - van de N-VA genoemd. Dezer dagen krijgt ze er nog een prestigieus mandaat bij als voorzitster van de Raad van Bestuur van de VRT, wellicht - en zoals in de wandelgangen gefluisterd wordt - in functie van haar ‘fin de carrière’ die stilaan in zicht komt. Hoewel, in de politiek weet je nooit…

Volgens premier Alexander De Croo (Open Vld) zullen N-VA en Vlaams Belang zich ooit “moeten verantwoorden” voor de boodschappen die ze op sociale media verspreiden. Hij deed de uitspraak in een interview met Humo, in de context van partijen die geld uitgeven om te adverteren op Facebook. Volgens De Croo bevoordeelt het algoritme van Facebook “boodschappen die haat en controverse zaaien”.

Chris Janssens uit zich als homo… … en kan op weinig begrip rekenen van linkse opiniemakers

Mandatenkampioen zijn is plezant Haar palmares is indrukwekkend: gemeenteraadslid en schepen in Bilzen, Limburgs provincieraadslid, lid van de Vlaamse Raad, gedeputeerde in Limburg, Kamerlid, Europees Parlementslid, gemeenteraadslid in… Hasselt, weer gemeenteraadslid in Bilzen én burgemeester, tal van bestuursmandaten op lokaal en/of regionaal vlak, overheidsbedrijven. Ze was altijd wel ergens en vaak op meerdere plaatsen tegelijk vertegenwoordiger van haar partij. Het leverde haar het koosnaampje ‘mandatenkampioene’ op, ook omdat veel van die mandaten ook nog een lucratief kantje hadden. In haar topjaar 2015 had ze maar liefst 16 bezoldigde mandaten, zo lezen we op Cumuleo.be. Door haar staat van dienst was ze daar heel vaak ‘incontournable’ voor.

© BELGA

Vlaams Belang-boegbeeld Chris Janssens uitte zich zaterdag als homoseksueel en kon daarbij op veel begrip en warme reacties rekenen. Uitzondering op de regel waren enkele zure reacties van linkse opiniemakers en politici.

Eens VU, altijd VU, ook als die N-VA heet Gepokt en gemazeld als ze was in de Volksunie, bleef ze die partij tot op het einde trouw, maar koos ze op de scheiding der wegen voor de N-VA, die ze samen met Geert Bourgeois en Bart De Wever boven de doopvont hield. In de partij nam ze ook nog een aantal leidende functies waar om de koers te bewaken. Als Vlaams-nationaliste was er voor haar maar één keuze, want aan het progressief geneuzel van anderen had ze geen boodschap. De N-VA was voor haar de voortzetting van de VU, ook al besefte ze dat de weg naar de heropbouw niet simpel zou zijn. De beginjaren waren een tocht door de woestijn, die ze overtuigd meestapte. Het latere succes zal als een beloning worden aanzien, terwijl de VU-scheurmakers nog amper te bespeuren zijn in het politieke veld.

ganisaties die zich opwerpen als de ‘vertegenwoordigers’ van alle holebi’s” noemt. De veelbesproken weigering van de partij om in het Europees Parlement voor een veroordeling van het Hongaarse LGBT-beleid te stemmen, had veel meer te maken met opvattingen over soevereiniteit, dan wel een vermeend partijstandpunt over homoseksualiteit. Bij een gelijkaardige resolutie in het Vlaams Parlement onthield het Vlaams Belang zich overigens, in plaats van tegen te stemmen.

Giftige linkse reacties

Pikorde

Chris Janssens

Frieda Brepoels en Johan Sauwens waren in de VU jarenlang concurrenten. Maar omdat er in elk kippenhok altijd maar één ‘chef’ is, ging Sauwens, die al vroeg gemeenschapsminister werd en later burgemeester in Bilzen, haar altijd voor in de ‘pikorde’. Het deed haar noodgedwongen uitwijken naar Hasselt, maar een en ander werd royaal gecompenseerd met mandaten als gedeputeerde, Kamerlid en Europees Parlementslid. Na het uiteenspatten van de VU koos Sauwens echter voor CD&V, waardoor ze beiden echte tegenstrevers werden die elkaar ook electoraal moesten gaan bestrijden.

© BELGA

Strijd in Bilzen In 2011 keerde ze dan ook terug naar Bilzen om de strijd aan te gaan om de burgemeesterssjerp, want sinds 1995 had Sauwens die in handen. Met evenveel zetels als CD&V sloot ze een coalitie met Open Vld en PRO Bilzen (een groen-linkse lijst) en werd Brepoels de eerste vrouwelijke burgemeester van de stad. In 2018 verloor N-VA, maar ging toch een nieuwe coalitie aan met Beter Bilzen (Open Vld) en Bilzen Bruist (het oude PRO Bilzen). De tol was hoog voor Brepoels, want ze moest de sjerp afstaan aan Bruno Steegen van Open Vld. Ontgoocheld trok ze zich terug uit de gemeenteraad. Johan Sauwens vocht de uitslag aan wegens onregelmatigheden en er kwamen nieuwe verkiezingen. Trots op Bilzen (CD&V) won en wist Open Vld aan zijn kant te krijgen. De eerste drie jaren zou Sauwens de sjerp dragen en vanaf 2022 weer Steegen. Met het hoofd omhoog en opnieuw strijdvaardig kwam Brepoels terug als verkozene vanop de lijstduwersplaats en voert nu fel oppositie, net als het VB. Binnenkort volgt ze dan Luc Van den Brande (CD&V) op aan het hoofd van de VRT, zoals was afgesproken in de Vlaamse regering. Haar ravenzwarte haren zijn inmiddels parelgrijs, maar naar verluidt zou ze er nog voluit voor willen gaan. Dat De Wever haar koos omwille haar politieke ervaring en haar uitgebreid netwerk, is dan ook geen toeval. Bovendien, Sauwens wordt net als zij weer gewoon gemeenteraadslid, maar zij komt weer aan de top in Vlaanderen. De ‘wraak’ kan zoet zijn. Het is een droom die uitkomt.

7

Discussies over de nieuwswaardigheid van iemands seksuele geaardheid daargelaten, beheerste het nieuws van Janssens’ ‘coming out’ afgelopen weekend de krantenkoppen. De Vlaams Belang-ondervoorzitter maakte het nieuws wereldkundig in een interview met Het Belang van Limburg en een filmpje op zijn sociale media. “Ik sprak onlangs met een jonge gast die, net als ik op die leeftijd, erg worstelt met zijn geaardheid, die dat weigert te aanvaarden”, zegt Janssens. “Zijn verhaal sprak me erg aan, raakte me diep. Door uit de kast te komen - wat een vreselijke term trouwens - wil ik tonen dat ook als je het er erg moeilijk mee hebt, je toch niet mag vluchten voor jezelf, zoals ik al te lang deed. Maar dat je jezelf moet zijn, dat je je niet anoniem mag verstoppen in de menigte. Geaardheid is immers geen keuze, maar wel iets voor je hele leven. En de ene gaat er al op jonge leeftijd, zonder complexen, mee om, de andere wacht op het gepaste moment om het bekend te maken. En voor mij is dat moment nu pas gekomen.” “Ik wil in tegenstelling tot sommige homoseksuele politici van andere politieke partijen geen zogenaamde ambassadeur van de holebi’s zijn. Ik erger me er ook trouwens aan dat uiterst-linkse organisaties zich opwerpen als de ‘vertegenwoordigers’ van alle holebi’s, terwijl een meerderheid daar eigenlijk niets mee te maken wil hebben. Mij en vele andere rechtse holebi’s vertegenwoordigen ze in elk geval niet. Ik zal dus niet met regenboogvlaggen staan

zwaaien en ik zal ook niet op een praalwagen paraderen in allerlei gay prides. Ik ben gewoon een rechtse Vlaams-nationalistische politicus die toevallig ook homo is. Met sinds vandaag één extra ambitie: gewoon mezelf zijn, nog meer dan tot nu toe het geval was.”

Ik ben gewoon een rechtse Vlaamsnationalistische politicus die toevallig ook homo is Hoe reageert de Vlaams Belang-kiezer? Janssens werd door journalisten meteen op de vraag getrakteerd of zijn homoseksualiteit niet haaks staat op zijn lidmaatschap van het Vlaams Belang. VTM Nieuws vroeg zich dan weer af “hoe de Vlaams Belang-kiezers zullen reageren”. Daarbij wordt onder meer verwezen naar uitspraken door individuele partijgenoten in het verleden. Hoewel in de beginselverklaring van het VB staat dat het huwelijk iets is tussen een man en vrouw, ziet ze het homohuwelijk nochtans als verworven recht. Anderzijds wordt de partij verweten ‘niet genoeg te doen’ om de situatie van holebi’s te verbeteren. Veel van de doelstellingen die daaraan gekoppeld worden, komen echter net uit de koker van wat Janssens zelf “uiterst linkse or-

Nog giftiger waren de reacties van enkele linkse politici en opiniemakers. Dichteres Delphine Lecompte, die in een niet zo ver verleden nog de ‘demonisering van de pedofiel’ hekelde, verwijt Janssens lid te zijn van een “gewelddadige, racistische, seksistische, fascistoïde partij”. Knack-redacteur Peter Casteels noemde de ‘coming-out’ van Janssens “dubbelhartig” en ziet vooral een cynische poging om de moslimbevolking, waaronder nu eenmaal de meeste homofobie heerst, aan te vallen. Onderzoekster Emma Verhoeven, die zich specialiseert in zogenaamd ‘homonationalisme’, schrijft in De Standaard dat Janssens deel uitmaakt van “een groeiende lijst West-Europese radicaal-rechtse politici die homo of lesbisch zijn en daarmee hun virulente anti-migratiestandpunten kracht bijzetten”. “Met alle respect voor hoe moeilijk hij het zal hebben gehad, maar zijn redeneringen over zijn outing en over andere holebi's zijn het kromste, en dus ook het zieligste, wat u dit weekend zal lezen”, tweet Hannes Cattebeke, politiek redacteur van Het Nieuwsblad. “Als gay actief zijn bij Vlaams Belang is als een foie grasboer die actief is bij GAIA”, vindt Kortrijks Vooruitschepen Axel Weydts. De zure reacties blijven een kleine minderheid. De overgrote meerderheid, met name uit zijn eigen partij, was positief. Dat laat Janssens zelf weten op zijn sociale media: “Ik weet niet waar ik moet beginnen om iedereen te antwoorden... De reacties waren en zijn nog steeds overweldigend. Totaal onverwacht. Langs deze weg alvast: hartelijk dank voor jullie vele mooie woorden!”

PIETER VAN BERKEL


8

Interview

23 DECEMBER 2021

MARC DE VOS

“Zuidoost-Azië wordt het theater van de grote geopolitiek van de 21ste eeuw” Als academicus is Marc De Vos sinds vele jaren een kritische observator van het maatschappelijk gebeuren in dit land. Zelfs tijdens de voorbije jaren die hij in Australië doorbracht, ventileerde hij zijn mening. Zijn tijd 'down under' heeft alleszins zijn effect niet gemist. Het verruimde zijn perspectief, waardoor hij de Vlaamse realiteit in een meer internationalere context is gaan plaatsen. Voortbouwend op zijn ervaringen aldaar, maakt hij zich vandaag meer dan vroeger ernstig zorgen over de toekomst van dit land. En dan is er nog zijn kijk op China (“Ik werd een havik”). Is er meer nodig voor een gesprek? uim drie jaar geleden vertrok Marc De Vos richting Australië. Een nieuw professioneel avontuur lag in het verschiet. Jarenlang was hij als hoogleraar verbonden aan Universiteit Gent (en in mindere mate VUB). Hij gaf ettelijke lezingen, gastcolleges, maar werkte zich ook in de belangstelling door zijn rol die nog het best als 'public intellectual' omschreven kan worden. ‘Arbeidsmarkt’ in de brede zin van het woord is zijn belangrijkste vakgebied en we herinneren hem zelfs een tijdje verwikkeld te zijn geweest in de discussie rond het EU-lidmaatschap van Turkije. En toen werd hij decaan aan een prestigieuze rechtenfaculteit in Australië. “Ik ben altijd met verschillende zaken bezig geweest: het academische, het publieke debat, zakenadvocatuur, altijd op het kruispunt van expertise, beleid en economie”, zou hij tijdens ons gesprek beklemtonen. Wat dat publieke debat betreft, was 2006 een belangrijke mijlpaal voor De Vos: de oprichting van denktank Itinera, vrij snel uitgegroeid tot een gevestigde waarde. Hij was er de stichtende CEO, een functie die hij zou bekleden tot in 2014 toen Leo Neels hem opvolgde. Wat bij het grasduinen door het cv van Marc De Vos opvalt, is een zekere liberale oriëntering, ook al beseffen we snel dat we ons op glad ijs begeven. “Ik vind mezelf deels sociaalliberaal, deels sociaaldemocraat, deels conservatief, maar ook deels progressief”, lacht De Vos. “Misschien is sociaalliberaal het meest representatieve, want ik ben al twintig jaar met arbeid en de welvaartsstaat bezig.” Verder is hij huiscolumnist van

MARC DE VOS het zakenblad Trends en publiceert hij ook geregeld in de Nederlandse kwaliteitspers. Zijn recente boek over de deugden van ongelijkheid maakte zelfs in Frankrijk furore en werd gelauwerd met diverse prijzen. In 2020 schreef hij vanuit Australië ‘Beter is niet genoeg’, een bespiegeling over zijn jaren als observator van België.

In 2018 werd u decaan van de Law School van de Macquarie University in Sydney. Waarom zette u die stap? “Het was een prikkelende uitdaging, een project van grote transformatie van de Law School. Zowel professioneel als privé was het aantrekkelijk. Per slot van rekening heeft een deel van mijn academische activiteiten zich altijd al in een internationale context afgespeeld, onder meer in de VS waar ik gestudeerd en gewerkt heb. Mijn hoofdverantwoordelijkheid aan UGent was gestalte te geven aan de internationalisering. Dus op zich is het niet zo vreemd dat ik die stap zette. Het was een avontuur, zeker in het begin. Tot Covid-19 een domper op de pret zette. Op dat moment werd Australië wer-

• GEBOREN IN 1970 • DOCTOR IN DE RECHTEN (UGENT) • MASTER OF LAWS (HARVARD) • BIJZONDERE LICENTIE ARBEIDSRECHT (ULB) • VOORMALIG DECAAN • VAN DE LAW SCHOOL VAN DE MACQUARIE UNIVERSITEIT (SYDNEY) • MEDEOPRICHTER EN VOORMALIGE DIRECTEUR VAN DENKTANK ITINERA kelijk een gevangenis, wat het - ergens cynisch - van oorsprong ook was voor de Britten (glimlacht). De maatregelen waren zeer streng en het feit dat men het eiland niet mocht verlaten, heeft dramatische toestanden veroorzaakt, zeker in de academische wereld die er erg internationaal georiënteerd is. Op zich is het een land van 25 miljoen inwoners, maar het telt wel 42 universiteiten met een

sterke internationale dimensie. Maar al die mensen, studenten en docenten zaten dus vast of mochten niet binnen.”

Maar voor alle duidelijkheid, u kondigde het ook op LinkedIn aan, nam u ontslag en bent u inmiddels terug in Vlaanderen. “Er was een gevoel van ‘mission accomplished’ met de strategie daar. Familiale gezondheidsproblemen maakten een terugkeer evident. Je beseft dan goed wat echt telt in het leven, nietwaar?”

Laten we het nog even hebben over dat universitair landschap. Uitgebreid en erg internationaal dus? “En helemaal anders dan het onze. Het is een bewuste keuze zich als een regionale academische hub voor Zuidoost-Azië te positioneren. Alle goede universiteiten halen zo'n 30 tot 40 procent van hun middelen uit inkomsten van buitenlandse studenten. Door Covid-19 hebben die hevige klappen gekregen, met massale ontslagen tot gevolg. Maar er is nog iets


Interview

23 DECEMBER 2021

9

DECAAN RECHTENFACULTEIT MACQUARIE UNIVERSITY (AUSTRALIË)

IK VIND MEZELF DEELS SOCIAALLIBERAAL, DEELS SOCIAALDEMOCRAAT, DEELS CONSERVATIEF, MAAR OOK DEELS PROGRESSIEF

anders wat het academisch landschap er kenmerkt: een grote ondernemingszin. Het is een heel dynamische omgeving, toch anders dan in Europa. Als decaan kreeg ik de uitdrukkelijk opdracht de rechtenfaculteit te transformeren en af te stemmen op de economische dynamiek van Sydney en andere delen van Australië.”

We moeten beseffen dat handel drijven en politiek doen met China één pot nat is Kan u dat wat concreter maken? “U krijgt twee voorbeelden van mij (glimlacht). In de buurt van Sydney bevindt zich een groot centrum voor waterstof, wat van overheidswege een grote prioriteit is. Wil je die transformatie realiseren, dan moet de oude sector met de nieuwe verbonden worden. Er moeten verbindingen gelegd worden met investeerders, maar ook met de publieke diensten. Al die relaties moeten echter gereguleerd worden, en net op dat vlak speelt de rechtenfaculteit een cruciale rol. Binnen onze Law School werd een project opgestart om precies die verbindingen te maken. Een faculteit die een dergelijk rol speelt ten aanzien van een privaat project is in België bijna niet mogelijk. Het tweede voorbeeld brengt ons naar de wereld van de digitalisering. Er stelt zich maatschappelijk een probleem van toegang tot juridische diensten voor heel wat mensen. Ze zijn te arm om zich een advocaat te veroorloven, maar dan weer te welstellend om in het pro-Deocircuit aan bod te komen. Door een partnerschap tussen een belangrijk internationaal advocatenkantoor en een groot technologiebedrijf kwam een ‘non-profit law firm’ tot stand. We brachten vanuit de academische wereld software-ontwikkelaars in contact met topjuristen, wat tot de ontwikkeling van ‘apps’ en ‘bots’ leidde, en dat werd dan weer een kanaal waarlangs die wat vergeten tussenklasse haar juridische moeilijkheden kon aanpakken. Lukt dat niet, dan komt die ‘non-profit law firm’ aan bod.”

het Belgisch verhaal is enorm gewijzigd. We zijn een klein land, met een smalle horizon en niet zozeer gericht op de buitenwereld, ook in de academische context. In de menswetenschappen zitten de universiteiten vol met mensen die in een straal van 50 km wonen (lacht).”

In het verleden keek u met een kritische blik naar politiek en samenleving in dit land. In hoeverre heeft de ervaring van de jongste jaren die blik beïnvloed? “Mijn perspectief op België is eigenlijk op korte tijd sterk geëvolueerd. Eigenlijk heb ik vandaag een grotere bezorgdheid over de toekomst dan enkele jaren geleden. En met toekomst bedoel ik niet de institutionele toekomst van het land, wel de welvaart en het welzijn voor de komende generaties. Vanuit Australië werkte ik met vele landen samen en vaak sprong me het contrast met België in het oog. De verschillen op het vlak van bestuurscultuur, zin voor vernieuwing en ambitie zijn soms schrijnend. En weet u, ook mijn besef over het belang van de ambtenarij is sterk gewijzigd. In onze ogen zien we de administratie als een hoop procedures, regels en enkel nuttig in het uitvoeren van het beleid. Elders zie ik hoe de ‘civil service’ actief het beleid strategisch voorbereidt en initiatieven neemt. In Australië zijn ze een verbinding tussen samenleving en politiek. Er wordt ook veel energie in gestopt, precies omdat ze de politiek strategisch zouden voeden. In België blijft men toch vastzitten in oude denkpatronen. Een relance stimuleren? Dan denkt men onmiddellijk aan een waslijst aan projecten. Maar een gedurfde focus op de nieuwe economie zie ik minder. Een stad als Brussel is toch tekenend? Welke langetermijnvisie zie je daar? Hebben we een visie over waar die stad over 20 tot 30 jaar kan staan? De vraag stellen, is ze beantwoorden! Er is zoveel onbenut potentieel.”

En dan heb je China. Australië haalde het nieuws met haar toetreding tot de AUKUS. Vooral het verbreken van het contract met Frankrijk voor die duikboten haalde het nieuws, het ruimere strategische plaatje veel minder. Hoe schat u dit in? “Het belang is ontzettend groot, al was het maar door de verwevenheid van Australië met China, de grootste exportbestemming van het land. De wisselwerking is groot via het hoger onderwijs - Australiës tweede grootste exportindustrie -, primaire grondstoffen en dergelijke. Het feit dat ze nu een duidelijke keuze gemaakt hebben om een front te vormen met de Amerikanen is veelzeggend. Toen ik hier aankwam, zei een minister, vandaag is hij premier, dat geen keuze gemaakt diende te worden, maar inmiddels is er gekozen.”

Betaalt China de prijs van de eigen arrogantie? “Men voelt de impact van China op de samenleving in Australië zeer goed. Van zodra ze zich kritisch opstelden rond Hong Kong, volgden

“Australië trekt de VS mee in bad tegen China” De AUKUS draait om meer dan een bestelling van duikboten. Het is een fundamentele strategische keuze die de Australiërs gemaakt hebben. Ze trekken de Amerikanen naar zich toe, en omgekeerd, om over een grotere hefboom ten aanzien van China te beschikken. Dan laat ik wel even in het midden hoe betrouwbaar en loyaal de VS zullen zijn. Daar zit een risico in en wellicht is dat ook de achilleshiel van AUKUS. Punt is dat we in Europa onvoldoende beseffen hoe Brits Australië in zijn DNA wel is. En de band met de VS heeft een sterke historische dimensie. Australië stelde zich steeds als een loyale militaire partner op, zelfs in Vietnam. Zonder lid te zijn van de NAVO engageerde het zich ook in Afghanistan. Australië heeft iets weg van een Amerikaanse hub in Azië, een rol die in de toekomst nog sterker geaccentueerd zal worden. China daarentegen is een schaduw die over de hele regio hangt. De bezorgdheid over die Chinese dominantie wordt door vele landen gedeeld. Net daarom is de keuze van Australië veelzeggend en inspirerend. Want laat er geen misverstand over bestaan: Zuidoost-Azië wordt het theater van de grote geopolitiek van de komende decennia. Precies zoals Europa dat in de twintigste eeuw was. De stemmen die je hoort dat de NAVO ook moet streven naar betrokkenheid in de regio zijn lang niet gek.”

onmiddellijk een hele reek sancties, eigenlijk willekeurige chantage. En dat ergert Canberra. Er zijn in het verleden heel wat prikken uitgedeeld. Eigenlijk hebben de Chinezen zich als een dwingeland gedragen. Dat heeft nu het omgekeerde opgeleverd dan beoogd. Australië maakte een keuze, en tegen China.”

We zijn een klein land, met een smalle horizon en niet zozeer gericht op de buitenwereld, ook in de academische context Welke les zit hierin voor Europa? “Een heel grote! Europa heeft de ambitie een eigen koers te varen. Niet aan de zijde van de VS, maar ook niet per se tegen China gericht. Welnu, dit is precies wat Australië tot voor enkele jaren ook wou, maar waar ze niet in geslaagd zijn. Dit is een erg belangrijke vaststelling. Vergeet niet dat achter elk Chinees bedrijf de Chinese Communistische Partij staat, wat niet snel zal veranderen. Men heeft lange tijd de hoop gekoesterd dat door economische integratie en welvaartsstijging het regime zou verzwakken. Het omgekeerde is nu de realiteit. We moeten beseffen dat handel drijven en politiek doen met China één pot nat is. Neem nu die discussie rond het bedrijf Huawei. Typisch Europees. In Australië staat echt verder op dit vlak.”

Tot slot, wat zijn uw verdere plannen nu u terug bent in Vlaanderen? “Voorlopig is het nog even afwachten. Ik ben net fysiek terug, maar blijf tot eind dit kalenderjaar een trouwe medewerker van de universiteit aldaar, met dank aan Zoom. Nadien las ik een pauze in, wat me tijd moet geven voor hoe het volgend hoofdstuk in mijn leven eruit zal zien. Ik ben alvast teruggekeerd met een sterk engagement voor dit land. Ook met de wil om bij te dragen aan iets wat het private belang overstijgt, wat eigenlijk de rode draad doorheen mijn leven is. Enerzijds heeft mijn Australische ervaring me doen inzien dat in Vlaanderen te vaak een eiland-mentaliteit bestaat. Te vaak trekken we de bruggen op en laten we kansen passeren. Anderzijds kom ik terug met een grote positieve instelling. Veel is mogelijk als we de politiek, de samenleving en de economie strategisch laten samenwerken, wat essentieel is voor onze toekomstige welvaart, sociale bescherming en de duurzaamheid.” MICHAËL VANDAMME

U bent erg scherp voor China… “Ten aanzien van China ben ik een havik geworden in Australië. Je zit dichter op de dingen en ziet zaken waar men in Europa geen besef van heeft. Punt is dat

Splits zelf de sociale zekerheid!

Bel gratis 0800 179 75 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be

U kijkt als een tevreden man terug naar uw Australisch intermezzo? “Absoluut. Ik trek hier één grote conclusie uit: in Australië kan je – in het algemeen – academische expertise in mijn domein veel meer aanwenden voor de stakeholders in de samenleving. En net dat is altijd een drijfveer in mijn leven geweest. Mijn kijk op

in China politiek, economie en dus ook geopolitiek gewoonweg niet gescheiden worden. Sterker: ze hebben op die manier hun eigen model geboetseerd, dat ze maar wat graag als alternatief tegen, zeg maar, de westerse liberaal-democratische kijk op de dingen positioneren. Het zou ons tot wat zelfreflectie moeten brengen. Steeds meer stappen we in het Westen af van de idee van vrijhandel om deze te vervangen door een concept van staatskapitalisme. 'America first' klinkt het in de VS. In Duitsland neemt men politieke beslissingen om de economie te sturen. En Macron lijkt steeds meer te evolueren naar het gaullisme en het dirigisme.”

Steeds meer stappen we in het Westen af van de idee van vrijhandel om die te vervangen door een concept van staatskapitalisme

Voor een Vlaamse sociale zekerheid!

Word lid van het VNZ

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen

Bel 015 28 90 90 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be


10 Buitenland

23 DECEMBER 2021

FRANKRIJK

ZWEDEN

Zweedse parlementaire chaos

Opening archieven Linkse minderheidsregering Algerijnse oorlog dienen met steun van rechts diplomatiek doel

© PHOTONEWS

President Emmanuel Macron heeft beslist om 15 jaar vroeger dan voorzien toegang te geven tot de juridische archieven over de Algerijnse Oorlog. Officieel om de waarheid naar boven te brengen nu er volgens het staatshoofd nog altijd veel “vervalsingen” over de onafhankelijkheidsoorlog (1954-1962) de ronde doen. Officieus omdat hij zo de gespannen relaties met Algerije wil verbeteren.

Begin november werd de sociaaldemocratische Magdalena Andersson de nieuwe Zweedse premier. Dit zorgde voor ophef, niet alleen omdat ze de eerste vrouw was die in Zweden tot het hoogste ambt doorstootte, maar ook, en misschien nog meer, omdat ze aankondigde harde maatregelen te zullen nemen in de strijd tegen parallelle samenlevingen en criminaliteit. Andersson beloofde bij haar aantreden dat ze elke steen in Zweden zou omdraaien om het geweld te stoppen. De strijd tegen de criminaliteit moet dringend aangepakt: zo verliezen jaarlijks minstens 40 mensen het leven bij schietpartijen, die zich evengoed overdag en in de nabijheid van scholen voordoen. Het betreft meestal geweld tussen criminele bendes. Andersson - anders dan haar voorganger Löfven - legde steeds het verband tussen criminaliteit en de multiculturele samenleving. Naast deze eerder ‘rechtse’ thema’s wil Magdalena Andersson ook klassieke linkse sociaaleconomische accenten in haar agenda. De verwijzingen naar het Deens model waren dan ook legio, waar de sociaaldemocraten een links sociaal-economisch programma koppelen aan een restrictief justitie- en migratiebeleid. Zonder steun van rechts gaat het niet meer in Zweden. In 2022 zijn er parlementsverkiezingen in Zweden. De sociaaldemocraten beseffen dat ze de verkiezingsstrijd enkel zullen winnen als ze in de strijd tegen criminaliteit en illegale migratie successen kunnen voorleggen. Rechtse partijen zoals de conservatieve Moderaten en vooral de rechtse Zweden Democraten hebben in deze thema’s de kiezers aan hun kant, want steeds meer Zweedse kiezers menen dat links geen antwoorden heeft op deze bedreigingen. An-

Hotels en restaurants waar Vlamingen thuis zijn

Achouffe 19 - 6666 Wibrin (Houffalize)

dersson zal dus voldoende straf uit de hoek moeten komen. En daar knelt nu net het linkse schoentje, zoals het Zweedse voorbeeld aantoont. Bij de eerste verkiezing van Andersson tot minister-president op 24 november moest ze de Linkse Partij over de streep trekken met toegevingen op het vlak van pensioenen en woongeld, de Linkse Partij onthield zich hierna bij de premierverkiezing. Ook de Centrumpartij onthield zich, zodat Andersson met de kleinst mogelijke meerderheid werd gekozen. Maar dezelfde Centrumpartij stemde wel voor het begrotingsvoorstel van de rechtse oppositie (van Moderaten, christendemocraten en de rechtse Zweden Democraten) en dus tégen het begrotingsvoorstel van de regering die ze steunt. Na deze begrotingsnederlaag verlieten de Groenen de linkse coalitie zodat mevrouw Andersson al na 7 uren ontslag moest nemen: de kortste regeerperiode in Zweden ooit.

"We bouwen geen nationale roman op basis van een leugen. Het is geschiedvervalsing die leidt tot alle dwalingen, alle moeilijkheden en al de haat.” Dat is volgens de Franse minister van Cultuur Roselyne Bachelot de reden waarom president Emmanuel Macron het licht op groen zet voor de opening van de archieven die betrekking hebben op de gerechtelijke onderzoeken van rijkswacht en politie tijdens de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog (1954-1962). De archieven worden 15 jaar vroeger dan voorzien geopend. De argumenten die vanuit de omgeving van het staatshoofd worden aangehaald zijn steevast historisch van aard. Het gaat om “een noodzakelijk zoeken van de waarheid om vervalsingen” tegen te gaan.

Het gaat om een noodzakelijk zoeken van de waarheid om vervalsingen tegen te gaan Politionele actie Niet evident gezien het zeer gevoelige thema van het politie-optreden in Algerije. Het is immers zo dat het conflict aan de andere kant van de Middellandse Zee lange tijd niet als oorlog werd bestempeld. Het waren ‘gebeurtenissen’ (‘les évènements’) op integraal Frans grondgebied, want een groot deel van Algerije was geen kolonie, maar een verzameling van Franse departementen. Het politieoptreden met de hulp van het leger was geen militaire maar politionele actie. Wellicht zal het onderzoek van de archieven oude wonden openrijten. Het is bekend dat de Fransen zich bezondigd

hebben aan martelpraktijken, vaak om informatie in te winnen over geplande aanslagen door onafhankelijkheidsstrijders van het Algerijnse ‘Front de Libération Nationale’ (FLN). Er zijn ook de verhalen van Franse FLN-medestanders die spoorloos verdwenen zijn, zoals de communist en wiskundige Maurice Audin in 1957.

Geen Franse excuses Politici en opiniemakers ter rechterzijde zijn niet direct tegenstander van de opening van de archieven, maar vrezen dat dit zal leiden tot eenzijdige analyses waarbij er weinig of geen aandacht is voor de moordpartijen en aanslagen van Algerijnse onafhankelijkheidsstrijders. Een andere kritiek is dat Emmanuel Macron hier gewoon een geste wil doen richting Algiers om de fors verslechterde diplomatieke relaties met Parijs te verbeteren. Het wantrouwen tussen de twee landen blijft groot. De Algerijnse ambassadeur werd in oktober teruggeroepen en Franse militaire vliegtuigen mochten het land niet overvliegen richting Sahel. De reden was dat Macron tijdens een ontmoeting met pro-Franse Algerijnen (Harkis) had gezegd dat Algerije wordt geregeerd door een “politiek-militair systeem” en dat de geschiedenislessen in Algerije vol met “haat tegen Frankrijk” zitten. De president zei ook dat Parijs niet van plan was excuses aan te bieden voor de kolonisatie. De opening van de archieven moet dus de gemoederen bedaren. Het blijft hier over eieren lopen voor Macron. Er wordt nu al uitgekeken naar 16 maart 1922, de 60ste verjaardag van het afsluiten van de akkoorden van Evian die de Algerijnse onafhankelijkheid bezegelden. Wat zal de president dan zeggen? SALAN

Minderheidsregering Op maandag 29 november stelde ze dan een minderheidsregering voor met enkel de Zweedse socialisten, maar dit keer mét steun van de burgerlijke oppositie. En voor de eerste keer in de Zweedse geschiedenis werden de rechtse Zweden Democraten betrokken in de onderhandelingen over de Zweedse begroting. Er wacht mevrouw Andersson een zware taak, want in deze parlementaire chaos zal zij de komende 10 maanden met veel diplomatie moeten laveren. Voor een gul sociaal beleid is er geen meerderheid beschikbaar. Voor de strijd tegen criminaliteit en parallelle maatschappijen zal zij op de steun van de rechtse partijen moeten rekenen, want de Linkse Partij zal op de rem staan. Ook de linkse vleugel van haar eigen partij protesteert nu al. PIET VAN NIEUWVLIET

Wij zijn vlamingen Tel.: 061 28 81 82

www.lespine.be

‘Waar tafelen een hoffelijke bezigheid wordt’ Huwelijken - Recepties - Banketten - Seminaries

Fruithoflaan 15 - 2530 Boechout - 03/455 07 67 www.kasteelfruithof.com

Zal het openen van de archieven ervoor zorgen dat de aandacht voor de moordpartijen van de Algerijnse onafhankelijkheidsstrijders zal verwateren? Hier soldaten van het FLN tijdens de Algerijnse oorlog.


Buitenland

23 DECEMBER 2021

DIPLOMATIEKE VALIES

11

Brengt 2022 hommeles op de Balkan?

© SHUTTERSTOCK

We sluiten aan bij het onderwerp dat vorige week in beide stukken op deze pagina behandeld werd, namelijk de alarmerende berichten dat Rusland zich aan een invasie van, op zijn minst, het oostelijk deel van Oekraïne zou durven wagen. Verschillende indicaties doen vermoeden dat het spookbeeld precies ook dat zal blijven. Maar de heisa heeft wel hetgeen zich in Bosnië afspeelt verdrongen. Onterecht.

© SHUTTERSTOCK

CHINA - TAIWAN

Chinees Pearl Harbor-scenario

Misschien kansloos, maar een alleszins strijdlustig Taiwan.

In het artikel ‘Washington is preparing for the wrong war with China’ (Foreign Affairs, 16/12/2021) schetsen de auteurs Brands en Beckley het meest waarschijnlijke scenario voor een oorlog om Taiwan. Vrolijk wordt een mens er alvast niet van.

Bosnisch-Servisch leider Milorad Dodik als uitvoerder van een Russische agenda.

Het is eens iets anders dan de overigens ongepaste junglegeluiden in het Jan Breydel-stadion en elders. Toen enkele weken geleden Bosnië en Oekraïne een kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal speelden, kwam het nog voor de aftrap al tot incidenten. Gebeurt wel vaker, maar de aanleiding is interessant. Oekraïense fans hielden uit protest tegen Moskou een Russische vlag ondersteboven, maar daar zagen Bosnische supporters dan weer een Servische vlag in (beide zijn elkaars spiegelbeeld). De gevolgen waren roepen, agressie, oproerpolitie en uiteindelijk toch voetbal.

“Een slecht voorteken” Het zegt iets over de relaties op de westelijke Balkan en de broosheid van de Dayton-akkoorden, een kwarteeuw geleden onder westerse druk gesloten. Door een complexe politieke constructie in elkaar te schroeven, kwam een einde aan de jarenlange oorlog in Bosnië. Een open conflict kon sindsdien vermeden worden, maar de spanning met geregelde opflakkeringen was een constante. Wie puber was tijdens het beleg van Sarajevo (1.425 dagen lang, drie keer de Slag om Stalingrad), heeft vandaag de kaap van de veertig overschreden en woont nog steeds in de instabiele multi-etnische constructie die het vanaf dag een was. Een instorting is een reëel risico. Christian Schmidt, de hoge vertegenwoordiger van de VN aldaar, waarschuwde zopas nog dat Bosnië “zijn grootste existentiële crisis sinds de oorlog” kent. Het wordt door velen beaamd. Veelzeggend is dat zijn functie door de Bosnische Serviërs noch Rusland erkend wordt. Toen kort geleden de VN-Veiligheidsraad het mandaat van de vredestroepen in Bosnië verlengde, gebeurde dat met unanimiteit. Maar om China en Rusland (beide met vetorecht) over de schreef te krijgen, werd elke verwijzing naar Schmidts functie geschrapt. “Een slecht voorteken”, was in diplomatieke kringen te horen.

Republika Srpska Er is de recente agitatie van het Servisch deel uit de constructie, de Republika Srpska. Leider Milorad Dodik slaagde erin een (weliswaar niet-bindende) motie door het parlement te krijgen waarin opgeroepen wordt hun entiteit terug te trekken uit het Bosnische leger, maar ook aan het gerechtelijke en fiscale apparaat. Het is al een tijdje duidelijk waarop hij aanstuurt. Begonnen als een pro-westers politicus, schoof hij geleidelijk op richting Belgrado en vooral Moskou. Zijn arrogante opstelling is het resultaat van de steun die hij uit die hoek krijgt. Maar er is meer, want ook aan Kroatische kant - zij maken deel uit van de andere entiteit van de dubbelconstructie - klinkt gemor. En ook hier niet toevallig met steun van Rusland.

Actie Gazprom Het terrein is complex, maar de achtergrond is dat minder: Bosnië ligt precies op het kruispunt waar de NAVO- en Russische invloed elkaar raken. Aan westelijke kant ziet men het potentieel om Bosnië in de NAVO te loodsen, wat Moskou absoluut wil vermijden. Destabilisatie is voor Rusland de manier om dit te verhinderen. Zoals elders. In het geval van Montenegro en Noord-Macedonië faalden ze, maar dit mag hier niet gebeuren. Doorheen de jaren hebben ze sterk geïnvesteerd in Bosnië, opvallend veel in de energiesector. Toen het enkele maanden tot een diplomatieke aanvaring kwam, halveerde Gazprom plots de gaslevering. Slechts voor één dag en officieel om technische redenen, maar het diplomatiek signaal kwam aan. En nog iets, een Servisch bewapeningsprogramma (stijging met 70 procent van het defensiebudget de voorbije vijf jaren) zorgt voor verder ongemak. Vrede aan alle mensen van goede wil, zeker in deze periode, maar er zijn feiten die niet miskend kunnen worden.

MICHAËL VANDAMME

Zij baseren zich daarbij op de Chinese militaire doctrine die als uitgangspunt heeft ‘de vijand in één klap te verlammen’. Zo’n operatie zou beginnen met een verrassingsaanval met raketten, niet alleen op Taiwan, maar ook op de Amerikaanse vlooten luchtmachteenheden en hun bases in de westelijke Stille Oceaan. Dit zou gecombineerd worden met een reeks cyberaanvallen en het neerhalen of verblinden van satellieten, waardoor de VS tijdelijk gedesorganiseerd en misschien zelfs verlamd zouden worden. Een cyber-versie van Pearl Harbor.

Pearl Harbor De Chinezen hebben op beide terreinen - raketaanvallen met hypersonische wapens en cyberoorlogvoering - een gevaarlijke voorsprong ontwikkeld. In de tijd die de VS nodig hebben om zich te reorganiseren, zouden de Chinezen in een blitzkrieg-achtige operatie Taiwan kunnen veroveren met luchtlandingsoperaties en een invasie overzee. Daarmee zou een voldongen feit gecreëerd worden. Volgens de auteurs is de Amerikaanse strategie volledig toegespitst op het voorkomen van dit scenario. Op zich is het al verdienstelijk dat de VS zich, ondanks een president met marxistisch gekleurd entourage, toch nog érgens op kunnen voorbereiden. Maar Foreign Affairs wijst erop dat er geen plan is voor het vervolg. Of dat Chinese ‘Pearl Harbor-scenario’ nu lukt of niet, Beckley en Brands zijn ervan overtuigd dat er hoe dan ook een vervolg komt, in de vorm van een langdurig conflict, dat heel gemakkelijk kan escaleren, en dat zelfs zou kunnen uitdraaien op het gebruik van tactische kernwapens. Het lijkt hen onwaarschijnlijk dat China of de VS een nederlaag zomaar zouden accepteren.

Russische kans De kans lijkt reëel dat de Biden-administratie na zo’n nederlaag zou terugkrabbelen en nog verder zou wegzinken in chaos en inertie. In Afghanistan hebben ze het zelfs opgegeven zónder dat ze een nederlaag hadden geleden. Maar Foreign Affairs heeft natuurlijk toegang tot informatiebronnen die voor velen ontoegankelijk zijn. Maar hoe dan ook is een escalatie bijna onvermijdelijk, zelfs als de VS zich na zo’n ‘Second Pearl Harbor’ vernederd zouden terugtrekken en hun invloedssfeer in de westelijke Stille Oceaan zouden opgeven. In dat scenario zouden de internationale hyena’s even goed bloed ruiken als in het scenario waarin de VS en mogelijk ook Japan, India, Australië en Groot-Brittannië verwikkeld raken in een langdurige oorlog met China. Poetin zal zeker zijn kans grijpen om in een

eerste fase Oekraïne en misschien Georgië te annexeren. Estland, Letland en Litouwen zullen daarna voor de bijl gaan. Ja, ik weet het, dat zijn NAVO-landen. Maar we mogen ons geen illusies maken, want als de VS helemáál in hun schulp kruipen of aan handen en voeten gebonden zijn in een oorlog tegen China, dan is de NAVO een lege doos. Er is geen enkele constructie denkbaar waarbij Europese landen het wegvallen van de VS kunnen compenseren.

Gevaar Pakistan Er wordt in deze context slechts zelden op gewezen, maar in zo’n rampscenario wordt ook Pakistan plots ook een heel gevaarlijke factor voor een escalatie. Pakistan is een bondgenoot van China. Dankzij Biden hebben de Pakistanen hun invloedssfeer in één klap kunnen uitbreiden tot diep in Afghanistan. Zij hebben meer kernwapens dan de Indiërs. In een oorlog tegen het veel grotere India hebben de Pakistanen geen schijn van kans. Maar als dat land verzwakt is door een langdurig conflict met China, en als Pakistan een vijfde kolonne kan organiseren bij de 192 miljoen (!) moslims in India, dan misschien wel. Alleen al in 1973 hebben de Pakistanen meer dan drie miljoen burgers vermoord in hun poging de onafhankelijkheidsbeweging in Bangladesh - toen nog Oost-Pakistan - neer te slaan. Twijfel er dus maar niet aan dat zij zonder scrupules atoomwapens zullen gebruiken als zij de kans krijgen. PAUL BÄUMER

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE


12 Interview eginnen doen we graag bij het begin. In Franstalig België zal uw naam wel een belletje doen rinkelen, maar, gericht aan een Vlaams publiek, wie is Nicolas de Pape? “Wel, 55 jaar, gehuwd en vader van vier kinderen, twee twintigers en een tweeling van 14. In Brussel opgegroeid, als nazaat van een vader uit Brugge en moeder uit Spa, kan het nog Belgischer (lacht)? Beroepshalve heb ik er een hele loopbaan als journalist opzitten, zij het dat ik een zijsprong van enkele jaren maakte als woordvoerder van de Onafhankelijke Mutualiteiten. Mijn journalistieke activiteiten speelden zich vrijwel uitsluitend af bij 'Le Journal du Médecin'. Ik was er redacteur, hoofdredacteur en vandaag ‘senior writer’. Daarnaast schrijf ik ook regelmatig opiniestukken in diverse Franstalige publicaties, waaronder 'Le Vif.be', Causeur en Figaro-Vox. Ik heb een handvol boeken op mijn actief staan, waaronder dit laatste hekelschrift gericht tegen de verstikkende woke-cultuur.”

Bij vrijwel elk boek hoort een waarom-vraag. Bij deze… “In het Frans heb je daar het treffende woord ‘ras-le-bol’ voor, het gevoel iets kotsbeu te zijn. In dit geval die hele woke-cultuur die even fascinerend als bedreigend is. Enkele jaren geleden prikkelde het mijn bewustzijn en begon ik te beseffen dat er iets grondig fout zat. Ik vond mijn inspiratie in Frankrijk en de Verenigde Staten waar bepaalde waarnemers begrepen hadden dat we in een wel erg eng klimaat terecht waren gekomen. Wat is nu die woke-bedreiging? Het vertrekpunt oogt mooi en nobel: de strijd tegen allerhande fobieën. Opkomen voor minderheden. Het lijkt rechtvaardig, legitiem en zelfs sympathiek, toch in eerste instantie. Dan wordt duidelijk dat er iets anders achter schuilgaat, namelijk de destructie van onze westerse orde. Precies daarom dat ik mijn boek ‘Tout doit disparaître’ titelde. Onder het mom van niet-discriminatie en niet-belediging worden ons eigen verhaal en onze historiek eigenlijk gecriminaliseerd en ronduit onder de mat geveegd.”

Durft u het woord complot in de mond nemen? “Nee, dat doe ik niet, omdat het dat in oorsprong niet is. Althans, dat is een theorie waaraan ik geen geloof hecht. Eerder zijn het een aantal bewegingen die elkaar gevonden hebben. Of het nu het feminisme, de antikoloniale beweging of de politiek-ecologische beweging betreft. Een complot zou impliceren dat er echter één centraal beginpunt bestaat. Een brein als het ware. Maar de gevolgen van het verloop zijn daarom niet minder gevaarlijk.”

Een samenspel van omstandigheden en toeval dus. Hoe uniek acht u deze situatie? “Het is wellicht de eerste keer in de moderne geschiedenis dat een revolutie van deze aard zoveel verschillende actoren weet te verzamelen. Want vergis u niet, we kunnen het wel hebben over de minderheden en belangen-

23 DECEMBER 2021

Hij was jarenlang hoofdredacteur van 'Le Journal du Médecin', schreef enkele boeken waaronder twee romans, pleegt ook heel wat opiniestukken en beviel zopas van een boek over de wokecultuur. Een schotschrift, voor wie er aan zou twijfelen. En ook al is een overkokende ergernis de directe aanleiding om in zijn pen te kruipen, de benadering van het fenomeen doet hij bezadigd rationeel. Net zoals hij de minzaamheid zelve blijft tijdens ons gesprek over het netelige onderwerp.

NICOLAS DE PAPE - JOURNALIST EN AUTEUR

“De woke-cultuur is misschien geen complot, wel een erg gevaarlijke revolutie” groepen die onder de woke-paraplu ondergebracht zijn, maar dat ze in de 'big tech' bondgenoten vinden, maakt hen des te machtiger. De zogenaamde GAFAM (Google, Amazon, Facebook, Apple, Microsoft) zijn een heuse versterker voor de woke-beweging. Facebook-baas Mark Zuckerberg investeerde honderden miljoenen dollar voor ‘eerlijke verkiezingen’. In werkelijkheid was het de bedoeling de herverkiezing van Trump te verhinderen. Is het niet gek dat de klokkenluidster Frances Haugen haar voormalige werkgever niet bekritiseerde omdat die aan de vrijheid van meningsuiting geraakt zou hebben, maar omdat hij onvoldoende de ‘reactionaire’ stemmen op Facebook censureerde?”

Onder het mom van niet-discriminatie en niet-belediging worden ons eigen verhaal en onze historiek gecriminaliseerd en ronduit onder de mat geveegd. Geen complot, maar wel een revolutie. Een van een aparte soort… “Zonder twijfel. En toch zie je dat ze zich bedienen van de goede oude recepten van Antonio Gramsci. Agitatie en propaganda voeren waarin ze wat de Franse filosoof en schrijver Pascal Bruckner ooit als ‘racisme imaginaire’ omschreef, aanvallen. De media worden gebruikt en er vindt een massale mobilisatie van

BREDE ‘RAS-LE-BOL’ Het valt op dat uw boek verschillende aspecten bestrijkt. U noemde er al enkele: feminisme, kolonialisme, gender, het gezin… “De ‘raz-le-bol’ is breed hé (lacht). En misschien is dat ook een reëel punt van zelfkritiek op mijn boek. Enerzijds is er de wil om het onderwerp ruim te benaderen, precies omdat die woke-cultuur een huis met verschillende kamers is. Anderzijds beperkt dat je ergens in de diepte. Maar laat dat alvast een les zijn: wat ik in de toekomst over dit onderwerp zal schrijven zal meer afgebakend zijn.”

de jeugd plaats, per slot van rekening de volgende generatie. In tweede instantie zie je het gebruik van bepaalde neologismen die in overvloed door de media gehanteerd worden. Newspeak. Wanneer een man vroeger in een vlaag van woede zijn vrouw vermoordde, werd dat een passionele moord genoemd. Vandaag zou men steevast het label feminicide gebruiken. Termen als ‘climate justice’ of ‘justice climatique’ zagen het licht. Net als ‘ecocide’. En weet dat men eraan denkt die in het internationaal strafrecht op te nemen. Ook in democratieën is taal een enorm destructief wapen. Woordenboek ‘Robert’ nam in haar jongste editie de neutrale voornaam ‘iel’ op...”

“In België is alles communautair”, zei Jean-Luc Dehaene ooit. Ziet u een verschil tussen Noord en Zuid inzake woke? “Ergens wel, wat ook niet zo verwonderlijk is. België is een ideologisch verdeeld land, het is tot in den treure herhaald, maar het klopt wel. Verkiezingsresultaten zeggen niet alles, maar wijzen wel op een trend. Vlaanderen stemt duidelijk rechts en centrum-rechts, terwijl aan Franstalige kant de enige partij die men als ‘rechts’ zou kunnen bestempelen de MR is. Er ligt ook een breder cordon dan in Vlaanderen, eentje dat ook alles en iedereen omvat die iets te ver van het centrum naar de rechterzijde afdrijft. Ik zei het onlangs nog in een interview naar aanleiding van het verschijnen van mijn boek met de Franse krant Le Figaro dat iemand als Eric Zemmour in België gewoonweg van het scherm zou gebannen worden. Dat gezegd zijnde, is de wokecultuur, of beter, de drang de cultuur in die richting bij te sturen, niet veel groter in Franstalig België dan in Vlaanderen. Maar wat wel opvalt is dat de kritiek aan Franstalige kant volstrekt onmogelijk geworden is. Ik denk dat er in een Vlaanderen een groter tegengewicht is. Meer ‘gezond verstand’ dat zegt ‘hou toch op met die flauwekul’ en op bijval kan rekenen. Bij ons valt kritiek haast op een koude steen en kan zich zelfs nog tegen je keren. En nu we het toch over die verschillen hebben. Binnen de woke-waanzin is er een debat in de Franstalige wereld waar Vlaanderen gelukkig van gespaard blijft, namelijk ‘l'écriture inclusive’, wat gaat over het geslacht van de woorden. Arbeider/ arbeidster, verpleger/verpleegster, dat soort van dingen. Bijvoor-

NICOLAS DE PAPE

• 55 JAAR • GETROUWD, VADER VAN 4 • OPGEGROEID IN BRUSSEL • VADER UIT BRUGGE, MOEDER UIT SPA • JOURNALIST, OPINIEMAKER EN AUTEUR • VOORMALIG HOOFDREDACTEUR VAN ‘LE JOURNAL DU MÉDECIN’

beeld, in de Franse grammatica is het zo dat wanneer je een groep van zeg maar 99 mannelijke arbeiders en één vrouwelijke zal hebben, de benaming ‘ouvriers’ zal zijn. Maar dan heb je die ene ‘ouvrière’, aanleiding voor probleem dus (glimlacht). En dus wil men het taalgebruik aanpassen door de schrijfwijze ‘ouvrier/ière’ te gebruiken. Los nog van de onzin van de kwestie, verkrijg je zo een verminking van de Franse taal.”

België is een ideologisch verdeeld land. Het is tot in de treure herhaald, maar het klopt wel Misschien niet de makkelijkste slotvraag, maar waar eindigt dit? “Ik kan enkel de hoop uitspreken dat er een voldoende sterke tegenbeweging komt die de zaken weer wat in balans brengt. Want laten we eerlijk zijn, met de beweging die we vandaag vaststellen, is niemand gebaat, ook niet de minderheden die door de wokecultuur zogezegd verdedigd worden. Eigenlijk hebben we te maken met een draak van een paradox. Net in de westerse samenleving werden de belangrijkste stappen gezet op het gebied van ontvoogding van al deze claimende minderheden. En net daar roeren ze zich op de gekende manier. Eigenlijk ondergraven ze net het model dat hen doorheen de jaren de meeste kansen heeft verschaft. Wie zei ook weer dat de revolutie haar kinderen opeet? Ergens is de woke-beweging daarmee bezig.” MICHAËL VANDAMME


Dossier

DOSSIER

23 DECEMBER 2021

13

VERZEKERAARS ZIEN TE VEEL FOUTEN BIJ FRANSTALIGE ADVOCATEN: “PURE NONCHALANCE”

Naast een persoonlijke verzekering is het overgrote deel van de advocaten verzekerd tegen beroepsfouten via een groepsverzekering. Dat geldt zowel voor de Nederlandstalige, de Franstalige en de Duitstalige advocaten. Verzekeraar Ethias klaagt echter dat de jongste jaren de politielasten (boetes) bij Franstalige advocaten te hoog oplopen en wilde de groepsverzekering opschorten. Maar hoe komt het dat die Franstalige advocaten zo veel meer boetes verzamelen dan hun Nederlandstalige collega’s? en advocaat kan burgerlijk aansprakelijk gesteld worden voor fouten die hij of zij maakt tijdens de uitoefening van het beroep. Dan kan het gaan van het schenden van intellectuele eigendommen en schade aan derden door foutief advies tot het niet halen van deadlines en schadeclaims. Net zoals bij elk ander beroep is een advocaat daar wel tegen verzekerd, zodat hij zelf niet alle kosten moet betalen wanneer er een fout gemaakt wordt.

Vooral het niet halen van deadlines lijkt bij de Franstalige advocaten een enorm probleem TE VEEL BOETES Op balieniveau zijn Franstalige en Duitstalige advocaten verzekerd tegen beroepsfouten die maximaal 2.500.000 euro bedragen. Daarnaast sluiten veel advocaten en advocatenkantoren nog persoonlijke polissen af voor fouten boven dat bedrag. Verzekeraar Ethias vond echter dat de politielasten van de advocaten de spuigaten uitliepen. Ze wilden dan ook hogere verzekeringspremies afsluiten. Waar advocaten eerder 550 euro betaalden, zou dat bedrag nu opgetrokken worden tot 1.500 euro. Stagiairs zouden dan 750 in plaats van 275 euro moeten betalen voor hun verzekering. De Orde van Advocaten ging echter niet akkoord met die bedragen en kwam tussen. Na die tussenkomst kwamen de Orde en Ethias de volgende bedragen

overeen: advocaten betalen vanaf nu 760 euro, voor stagiairs ligt dat bedrag op 380. Maar hoe komt het toch dat er de jongste jaren zo veel meer boetes werden uitgeschreven? Het zou vooral gaan over claims van beroepsaansprakelijkheid. Vooral het niet halen van deadlines lijkt bij de Franstalige advocaten een enorm probleem. Dat gaat vooral over conclusietermijnen en verjaringstermijnen die genegeerd worden. Nonchalance dus. Maar er zou een andere kant van het verhaal zijn, want ook Nederlandstalige advocaten worden, hoewel in mindere mate, geconfronteerd met eenzijdige opzeggingen van hun polissen. Een Nederlandstalige advocaat reageert: “Misschien worden er wat meer beroepsfouten door advocaten gemaakt dan vroeger, maar er is vooral de mondigheid van burgers die gestegen is. Ook het feit dat advocaten deontologisch verplicht worden te communiceren over het bestaan van die verzekering speelt mee. Daardoor weten klanten impliciet dat er een mogelijkheid is om beroepsfouten aan te vallen en bestaat de garantie dat er middelen voor schadevergoeding zijn.”

vocaten gemeld. De overgrote meerderheid daarvan is het gevolg van het niet halen van deadlines. Solidariteit tussen advocaten pleit voor het behoud van groepsverzekeringen, maar vereist ook dat we allemaal nadenken over onze manier van werken en onze kennis up-to-date houden.”

Verzekeraar Ethias vond dat de politielasten van de Franstalige advocaten de spuigaten uitliepen

OPROEP OM TE BEZINNEN In een brief die de Franstalige advocatenbalies ontvingen van de directeur van het verzekeringsdepartement van hun balie, Geoffroy Cruysmans, stond te lezen dat de stijging van de verzekeringsprijzen schandalig was: “De meerderheid in de algemene vergadering vond het wenselijk om de verhoging van de premie te beperken. Er moet aan worden herinnerd dat, wanneer de aansprakelijkheid van de advocaat ingeschakeld wordt, de verzekeraar de benadeelde vergoedt zonder aftrek van het eigen risico. Ook blijft hij vervolgens op kosten van de verzekerde vergoeden. De Ordes van Advocaten hebben de bedoeling om solidariteitsmechanismen op poten te zeten om advocaten te helpen die door financiële moeilijkheden niet in staat zouden zijn om de franchise gedeeltelijk of geheel te betalen.” De brief riep advocaten echter ook op om te “bezinnen”: “Deze periode van turbulentie waar we net uitkomen moet ons tot bezinning en actie leiden. Jaar in, jaar uit worden er veel te veel claims over beroepsaansprakelijkheid van ad-

GROEPSVERZEKERING BLIJFT VOORDELIG Hoewel de prijs van die groepsverzekeringen stijgt, blijft die toch voordelig. Door het risico te spreiden over een groot aantal verzekerden kan er immers nog steeds een lagere premie worden bekomen dan bij een individuele verzekering. “Het is ook een garantie voor cliënten”, klinkt het, “omdat het zekerheid geeft dat de aansprakelijkheid van hun advocaat in de eerste plaats verzekerd is tot 2.500.000 euro. Daarnaast is het een uiting van solidariteit tussen advocaten, waarbij de premie wordt betaald door de balies en wordt doorgegeven via de bijdrage aan de Orde.” Ondanks de uiteindelijke voordelige prijs blijven er genoeg andere problemen wachten bij de Franstalige advocatuur.

WANNES NEUKERMANS

PROBLEEM LIGT NIET BIJ VLAAMSE BALIES Sofie Demeyer, de woordvoerder van de Orde van Vlaamse Balies (OVB), bevestigt echter ook dat de algemene problematiek bij de Franstalige Balies ligt: “De Franstalige Balies zijn verzekerd via Ethias. Die termijn loopt aan het einde van dit jaar af en er was wat onenigheid over de verlenging daarvan. Maar voor de Nederlandstalige advocaten is er geen probleem: de Vlaamse balies hebben een beroepsaansprakelijkheidsverzekering bij A.M.L.I.N. Die termijn loopt ook nog niet af aan het einde van dit jaar.

ADVOCATENPROBLEEM BIJ MIGRATIEKWESTIES In het recente verleden was er ook een advocatenprobleem bij migratiekwesties. Zo kopte De Morgen in 2016: “Pro Deo: gedaan met eindeloos procederen”. Toen was er een trend bij Pro Deo-advocaten die asielaanvragen moesten behandelen. Uit profileringsdrang besloten die advocaten toen geweigerde asielaanvragen eindeloos lang aan te vechten, met ernstige problemen tot gevolg. Het kostte de staat enorm veel geld: geweigerde asielaanvragen, die zonder enige vorm van hoop tot toelating waren, moesten keer op keer opnieuw voor de rechtbank komen. Advocatenbureaus verdienden daar ook grof geld aan. Maar ook voor asielzoekers was dat negatief: advocaten bleven hen valse hoop geven waardoor ze na die ellenlange procedures zelf ook verweesd achterbleven. Dat is intussen opgelost, maar er zijn altijd problemen genoeg bij de Franstalige advocatuur.


14 Cultuur

23 DECEMBER 2021

KUNST

SERIE

The Wheel of Time ‘The Wheel of Time’ is een zoveelste, zij het behoorlijk vermakelijke, toevoeging aan de lange lijst van fantasy-boekenreeksen die naar het televisiescherm vertaald worden. De reeks is te bekijken op Amazon Prime Video.

Wonderlijke voyage

In 1721 stapte een priester in Oostende aan boord van de Sint-Pieter voor een tocht naar Indië. Driehonderd jaar later biedt zijn teruggevonden reisdagboek inspiratie voor een tentoonstelling in de Gentse Sint-Pietersabdij. De Sint-Pietersabdij heeft met ‘Lang Leve de Televisie’ en ‘Lang Leve de Muziek’ een reputatie opgebouwd voor ongewone tentoonstellingen. De expo ‘Wonderlijke voyage’ die er nu loopt, is kleiner van opzet, maar even bijzonder. Ze illustreert het verhaal van een priester die in 1721 van Oostende naar Indië voer, zoals het te lezen is in zijn reisdagboek.

Aalmoezenier aan boord

‘Het Rad des Tijds’ (The Wheel of Time), geschreven door de intussen overleden Amerikaanse schrijver Robert Jordan (echte naam James Oliver Rigney Jr.), is een van de meest succesvolle en populaire boekenreeksen in het fantasy-genre. De reeks bestaat uit 14 boeken, goed voor in totaal 684 hoofdstukken, meer dan 11.000 pagina’s en bijna 4,5 miljoen woorden. Intussen werden al meer dan 90 miljoen boeken in de reeks verkocht. Na eerdere succesvolle vertalingen van boekenreeksen als ‘Game of Thrones’ en ‘The Witcher’ naar het kleine scherm, en met een nieuwe The Lord of the Rings-serie in de aantocht, hoeft het dus niet te verbazen dat ook The Wheel of Time verfilmd wordt. De reeks werd geproduceerd door Sony Pictures en wordt gestreamd op Amazon Prime video.

De Gentse handelaarsfamilie Maelcamp onderhield goede relaties met het hof in Madrid en bouwde een fortuin op door handel te drijven met Spanje en zijn kolonies. Toen in 1715 de Nederlanden bestuurd werden door de Oostenrijkse tak van de Habsburgers, verlegden de Maelcamps hun blik naar het Verre Oosten. In 1721 stuurden ze de Sint-Pieter vanuit Oostende naar Indië om er specerijen, kostbare stoffen en porselein te kopen. Ze hadden de Gentse priester Michael de Febure aangeworven als aalmoezenier. Voor 58-jarige De Febure was het zijn eerste zeereis en een onvergetelijk avontuur, in het gezelschap van 84 zeerotten uit onze contreien en uit Frankrijk, Italië, Portugal, Polen en Finland. In september 1722 arriveerde de Sint-Pieter terug in Oostende, na een reis van zestien maanden. Al die tijd hield De Febure

een dagboek bij waarin hij al zijn ervaringen heel nauwkeurig noteerde. Het originele dagboek wordt bewaard in de Universiteitsbibliotheek Gent en vormt de basis van de tentoonstelling.

Angst, verwondering en honger In de imposante refter van de SintPietersabdij oogt het houten spitsbogig tongewelf als een omgekeerd schip. Het is de ideale locatie om met Michael de Febure mee aan boord te gaan en naar Indië en terug te varen. Wat heeft hij allemaal beleefd en gevoeld? Vooral veel angst, zo blijkt, voor stormen en schipbreuk, voor piraten en scheurbuik. Maar er is ook de fascinatie voor dieren die hij voor het eerst te zien krijgt, zoals een walvis met een “hooft dicker als een biertonne”. Verwondering was er eveneens bij de kennismaking met albatrossen, vliegende vissen en andere exotische zeedieren. In het dagboek van De Febure is te lezen dat er op een bepaald moment honger aan boord was. Schepen die in Oostende vertrokken konden halverwege geen drinkwater of voedsel inslaan in het ‘verversingsstation’ van Kaap de Goede Hoop, want dat was in handen van de Nederlanders. Ook eilanden als Madagaskar en Réunion, beruchte uitvalsbasissen van Engelse en Franse piraten, kon je beter links

laten liggen. De bemanning van de Sint-Pieter nam daarom kippen en zelfs schapen mee aan boord, maar ook die raakten op. Het schip moest aanmeren op een eiland, waar zeeschildpadden gevangen werden. De Febure beschrijft hoe ze de eieren gebruikten en schildpaddensoep en gebakken schildpad klaarmaakten, “zelfs de darmen en het bloed gooiden we niet weg”.

Opwinding en ergernis Kleurrijk Indië maakte een diepe indruk op Michael de Febure. De havenstad Surat die toen 400.000 inwoners telde, overweldigde de Gentenaar en Surat beschrijft ze met de nodige opwinding. De bevolking noemt hij gastvrij, maar hij stoorde zich aan het bedelgedrag. En De Febure was een priester die zich mateloos ergerde aan de godslasterlijke lijkverbrandingen van de hindoes, zoals hij zich eerder had gedaan aan de “onzedigh” kledij van de Afrikanen. De expo brengt deze ‘Wonderlijke voyage’ tot leven met historische zeekaarten en prenten, piratenzwaarden, scheepsmodellen, exotische dieren, unieke vondsten uit achttiende-eeuwse scheepswrakken, Indische kruiden, stoffen en porselein.

MMMV

Tentoonstelling ‘Wonderlijke voyage’, nog t.e.m. 6 maart 2022, Sint-Pietersabdij, Gent, www.historischehuizen.stad.gent

Oosterse invloeden In de televisiereeks gaat Moiraine, lid van de Aes Sedai, een machtige organisatie van tovenaressen (in de reeks kunnen, enkele uitzonderingen daargelaten, alleen vrouwen magie gebruiken), op zoek naar een groepje van vijf dorpelingen waaronder zich de ‘Herrezen Draak’ zou bevinden. Die ‘Draak’ is een krachtige, gereïncarneerde mannelijke magiër die de kracht heeft om de wereld te vernietigen of te redden. Het woord reïncarnatie is al gevallen. Jordan putte uit tal van culturen inspiratie voor zijn boekenreeks. Naast Noorse, Griekse, Romeinse en Keltische mythen wordt er ook veelvuldig verwezen naar Aziatische concepten, zoals de hindoeïstische en boeddhistische reïncarnatie en dharma.

Diversiteit Ook The Wheel of Time lijkt de haast onvermijdelijke diversiteitstrend in televisieland te volgen, waarbij vagelijk Noordwest-Europees aandoende fantasielocaties worden voorgesteld als multi-etnische heilstaten. Het promoteam van The Wheel of Time ging daarbij nog een stapje verder dan andere gelijkaardige reeksen door die diversiteit expliciet in het promomateriaal te benadrukken. Waar diversiteit in oude fantasy-boeken, reeksen en films vooral tot uiting kwam in de verschillen tussen de verschillende soorten, beschavingen en wezens die deze werelden rijk zijn, lijkt de nieuwe mode eruit te bestaan die diversiteit tot uiting te brengen binnen deze fantastische culturen, met blanke, Afrikaanse en Aziatische elfen, dwergen, Noormannen, enzoverder. Ondanks de zoveelste onhandige uiting van de woke-diversiteitsideologie is The Wheel of Time verder best te pruimen. De reeks is spannend en vermakelijk. Verwacht je daarbij niet aan baanbrekende televisie, want de serie is net als de boekenreeks eerder pulpachtig, maar wel aan goede actie, spektakel en een rijke, interessante fantasiewereld.

PIETER VAN BERKEL

BOEK

De 12 beste boeken van 2021

Onze redactie selecteerde voor u de 12 beste boeken van 2021, ideaal voor onder de kerstboom. Wereldpolitiek De staat van Taiwan (Werner Somers) Meer dan ooit actueel nu de VS met de staart tussen de benen het Midden-Oosten verlaat en China zijn blik op Taiwan richt. Ideologie Wat moeten we doen? – Leven met de ondergang van Europa (David Engels) Een praktische leidraad hoe onze identiteit te bewaren in kleinere gemeenschappen aangezien de politieke elites deze blijven negeren. Literatuur Langs de afgrond – Het nut van foute denkers (Arnold Heumakers) Een mooi historisch overzicht van een resem Europese politiek incorrecte schrijvers en wat ze ons vandaag nog kunnen leren. Koude Oorlog Tunnel 29 (Helena Merriman) Leest vlotter dan de spannendste avonturenroman. Een blijvende herinnering aan de communistische terreur die Oost-Europa een halve eeuw gijzelde.

Actualiteit Terroristenjager - In het hart van de Speciale Eenheden (Lionel D., Annemie Bulté) Een blik achter de schilden van het Speciaal Interventie Eskadron dat met beperkte middelen ons tracht te blijven beschermen tegen terrorisme. Politieke filosofie De tirannie van verdienste (Michael J. Sandel) Hebben we alle geluk of pech in ons bestaan aan onszelf te wijten, zoals de meritocratische maatschappij ons voorhoudt? Biografie Joris van Severen (Luc Pauwels) Het boek dat een van de markantste figuren uit de Vlaamse Beweging verdient. Belgische politiek De doodgravers van België (Wouter Verschelden) Wie dit boek leest, vraagt zich af of België nog zijn 200e verjaardag haalt. Een land dat geregeerd door een politieke kaste waar haantjes en postjes primeren boven inhoud.

Europese geschiedenis De vele gezichten van Sicilië (Fik Meijer) De culturele gelaagdheid van Europa toont zich uitstekend in de geschiedenis van deze geografische uithoek van Europa. Geopolitiek Van muur tot muur (Jonathan Holslag) Hoe en waarom het Westen internationaal aan invloed verliest, maar dit niet onomkeerbaar hoeft te zijn. Bestseller Reset (Mark Elchardus) Wat met de Vlaamse socialisten nu hun ideologische mentor het belang van gemeenschap, traditie en identiteit voorop stelt? Religie Mijn vader was priester, mijn moeder non (Koen Wauters) Hoe de grote kerkelijke en maatschappelijke veranderingen in de jaren zestig de vastgeroeste zekerheden op de helling zetten.


Brieven

23 DECEMBER 2021

GESCHIEDENIS

LEZERSBRIEVEN

Help, de Noordpool smelt! Niet.

EIGEN TAAL EERST

Vorige week kregen we nog maar eens doemberichten te verwerken over de klimaatverandering aan de Noordpool. Er was aldaar een recordtemperatuur gemeten van 38 graden Celsius. Russische stadje staat al een tijdje in het Guinnes Book of Records omwille van de extreme temperaturen. Verchojansk is dan ook beroemd onder meteorologen. Net daarom is er in het stadje een weerstation. Elke objectieve meteoroloog zal u dan ook vertellen dat het er in de zomer vaak boven de 30 graden is en 's winters doorgaans onder de -50 graden.

Koud, kouder, koudst

Een nieuw alarmsignaal Even de feiten op een rijtje zetten. Om te beginnen werd het record van 38 °C gemeten op 20 juni 2020, dus meer dan een jaar geleden. Toen was het ook al groot nieuws in onze gazetten en op televisie. Nu, 18 maanden later, wordt die meting bevestigd door de VN. Dat is reden genoeg voor onze media om het bericht nogmaals de wereld in te sturen. We worden dus tweemaal bang gemaakt met hetzelfde ‘alarmerende’ bericht. Op 24 juni 2020 reageerde de partij Groen op Facebook: “Heel slecht nieuws: aan de Noordpool werd de warmste temperatuur ooit gemeten, 38 °C. Maar liefst 17 graden warmer dan normaal. Het is nu al bijna zeker: 2020 wordt het warmste jaar ooit. En we zijn nog maar halfweg.” Dit konden we ook lezen op de online-kranten van Het Laatste Nieuws en Gazet van Antwerpen: “Nooit eerder werd het zo warm op de Noordpool. De VN noemt het record een ‘nieuw alarmsignaal over de klimaatverandering’.” De artikels in de media, in 2020 en nu in 2021, hebben allemaal dezelfde teneur: het einde van de Noordpool is nabij. De artikels die we voorgeschoteld krijgen, worden steevast vergezeld van een foto van de kenmerkende witte ijsvlaktes. Bij voorkeur ligt daar nog een eenzame ijsbeer bij te dobberen op een smeltende ijsschots. Dat is het spontane beeld dat u en ik hebben wanneer we aan de Noordpool denken. Logisch.

in het Russische stadje (eerder dorp) Verchojansk. Dat ligt net binnen de poolcirkel en meer bepaald op Russisch grondgebied. Dat laatste is letterlijk te nemen, want dat is vasteland, terwijl het grootste deel van het noordpoolgebied bestaat uit een drijvende ijsmassa. Ruw gemeten ligt Verchojansk zo’n 2.500 km van de echte Noordpool - het middelpunt - verwijderd en net binnen de poolcirkel. Dat is zo ongeveer de afstand tussen Groningen en Gibraltar. Dan wordt het ook meteen duidelijk dat er in dit uitgestrekte gebied verschillende klimaatzones zijn en we dus moeilijk kunnen spreken van een ‘temperatuurstijging aan dé Noordpool’.

Verchojansk U zal, beste lezer, vermoedelijk nog nooit van Verchojansk gehoord hebben en dan is het altijd nuttig om die naam even in Google in te typen. Dat leert ons dat Verchojansk gelegen is in de autonome republiek Jakoetië, in het Siberische gebied. U kent allicht Siberië, bekend omwille van zijn deportaties, werkkampen en vooral van het verschrikkelijk barre klimaat. Jakoetië, zo kunnen we u nog meedelen, bestaat bijna uit de helft aan bossen met lariks, sparren en dennen. Verchojansk, met amper 1.400 inwoners, ligt aan de rivier Jana die gedurende ongeveer 10 maanden bevroren is, net als de Laptevzee waar de rivier in uitmondt. Maar nu komt het: het stadje is al jarenlang bekend omwille van zijn extreme temperatuurverschillen. Het wordt er heel koud in de winter en het wordt er warm in de zomer. Dat is gewoon al jaren een feit. In Verchojansk werd het in 1988 al eens 37,3 graden Celsius warm. Meer nog, het

Dé Noordpool Maar dan lees je ook dat de hoge temperatuur gemeten is

Samengevat is het gebied bekend voor zijn extreme temperatuurverschillen en zijn extreme klimaat. Goed om weten is dat op 20 juni 2020 de recordtemperatuur van 38 °C gemeten werd, maar op 5 juli, twee weken na de recordmeting, was het aan het sneeuwen in Verchojansk. Drie weken later was het er dan weer aangenaam warm en konden de inwoners van Verschojansk in badpak genieten van de zon, liggend aan de oevers van de Jana. Om maar te zeggen, het weer is er wispelturig… In juni, rond de zomerzonnewende, is het in Verchojansk 24 uur licht en dat betekent dat er heel veel zonne-energie op de aarde straalt. Dus op deze noorderbreedten - 80, 90 graden NB - zijn die temperaturen niet ongekend. Maar vooral, al die feiten zijn al jaren bekend.

Warm, warmer, warmst We schreven hierboven dat in 1988 een recordtemperatuur werd gemeten van 37,3 °C. In juni 2020 werd 38 °C opgetekend. Dat is een ‘spectaculaire’ stijging van 0,7 °C in een periode van 32 jaar. En dan is er dit nog: terwijl de media luidkeels en alarmerend toeteren over de recordtemperatuur van juni 2020, zwijgt men in alle talen over de metingen van 2021. Op 20 juni 2021 (een jaar later dan de recordmeting in 2020) was het er maximaal 33 graden warm. Er werden in juni, juli en augustus 2021 geen hogere temperatuur gemeten. Alles bleef binnen de normale verwachtingen en voorspellingen. Waarom lezen we dat niet in de serieuze kranten? De berichtgeving over een alarmerende stijging van de temperatuur op de Noordpool is dus ferm overdreven. Het gaat hier immers over een stukje vasteland in Rusland en niet over de eindeloze ijsvlaktes die we kennen als ‘Noordpool’. Bovendien is de temperatuur gemeten op een plek die al historisch lang bekend staat voor zijn extremen, zowel inzake laagste als hoogste temperaturen. Het is met andere woorden pure desinformatie. O ja, deze week is er in Verchojansk overdag een temperatuur van min 41 °C gemeten. Heel normaal voor de tijd van het jaar. Neen, ‘de Noordpool’ is nog niet aan het smelten. KARL VAN CAMP © TRIPADVISOR

Op het eerste gezicht lijkt dat inderdaad alarmerend. De gemiddelde temperatuur aan de Noordpool bedraagt zo’n 16 °C onder nul. Er zijn natuurlijk ook koudere temperaturen gemeten, afhankelijk van streek en seizoen. Het spreekt voor zich dat de temperaturen in de zomerperiode hoger liggen dan in het winterseizoen. Net zoals dat bij ons ook is. Maar van gemiddeld -16 naar 38, dat is niet mis. Naar onze normen is dat zelfs heel warm en onze gedachten gaan bij zo’n temperatuur spontaan richting Spaanse stranden. Is de Noordpool echt aan het smelten?

Het dorpje Verchojansk in de zomer

15

Pallieterke, Na een onderzoek in het Universitair Ziekenhuis kwam een arts mij een en ander toelichten in verband met mijn aandoening ‘in casu’. Gelukkig had ik in mijn jonge jaren wat Grieks en Latijn geslikt, zodat ik meteen die totaal overbodige vreemde term begreep. Thuis gekomen hoorde ik een minister van Volksgezondheid op de radio nog net zeggen dat hij een ‘calculatie’ had gemaakt. Dat klonk heel wat gewichtiger dan een eenvoudige berekening. Vervolgens kwam een andere excellentie aan het woord. Die wist te vertellen dat hij om de haverklap verzeild geraakte in ‘semantische’ discussies. Daarmee bedoelde hij wellicht hoe belangrijk de juiste betekenis van de woorden wel is. De nieuwsberichten eindigden met een waarschuwing van een ziekenhuisarts die opriep om de anticoronamaatregelen goed op te volgen, want de hospitalen moesten reeds volop ‘opschalen’. Opschalen? Nooit van gehoord! Waarschijnlijk verwarde de arts met het Engelse ‘to upscale’. Jaren geleden was ik eens met een collega op zakenreis in Noord-Holland. Aan een wegrestaurant besloten we even halt te houden om er een hapje te eten. Toen mijn collega in keurig Nederlands een ‘koud plaatje’ bestelde, fronste de dienster niet begrijpend haar voorhoofd, waarop ik haar vlug verduidelijkte dat mijn collega daarmee een koude schotel bedoelde. Meteen klaarde haar gelaat weer op en verscheen er een glimlach! De lijst van dergelijke dwaasheden in ons taalgebruik kan zo nog verder uitgebreid worden.Wij worden inderdaad overspoeld door heel wat vreemdsoortig gekakel. Denk maar even aan woorden zoals implementeren, impacteren, doceren, doneren, faciliteren, valideren, positioneren, participeren en derge-

lijke meer.Vandaar dat ik pleit voor eigen taal eerst. “Doe maar gewoon”, zei mijn grootvader altijd! Bruno H aest – Wilsele

GENDERNEUTRAAL Pallieterke, In Gent werd vorige week het eerste genderneutrale openbare toilet in gebruik genomen.Wat een vooruitgang! Vrouwen (mvxyz+) mogen weer gaan zitten op een wc-bril die even voordien rijkelijk besprenkeld werd met urine door een genderneutrale die staand wenst te plassen. Emancipatie? Cappelier Jan - Ruddervoorde

KERSTGESCHENK Pallieterke, Onze politici - over alle partijgrenzen heen - zullen van de pensioenhervorming en het ARCO-dossier langlopende soaps doen maken die met gemak FC De Kampioenen voorbijsteken zonder daarvan herhalingen te moeten uitzenden! Wat ons taalgebruik betreft, zal het woord ‘volksvertegenwoordiger’ uit alle woordenboeken worden geschrapt en ‘kiezer’ wordt vervangen door ‘gedupeerde’. Deze wijzigingen zullen worden bekrachtigd in wetten die op 1 april 2022 in het Staatsblad gaan verschijnen, met goedkeuring van de gebroeders Grimm, postuum weliswaar. M arc Bertrand - Edegem

WAT ALS…? Pallieterke, In de omgeving van Parijs werd een kaarsjesprocessie aangevallen door ‘jongeren’, terwijk de paus die ‘vredelievende’ islam maar blijft pamperen. En ook hier alweer dezelfde vraag: wat als rechtse jongeren zoiets bij een moslimactiviteit zouden gedaan hebben??? Leo H aest - Herentals

Een lezersbrief insturen? Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.


16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

23 DECEMBER 2021

Tweets van de week “We financieren al langer een project van de Dossin Kazerne en de Pro League om racisme in het voetbal aan te pakken. Maar doorstroom vanuit de voetbalclubs loopt te moeizaam. Voetbalclubs moeten verantwoordelijkheid opnemen. Morgen zit ik met hen samen”. Gezegd en geschreven: Bart Somers.

scholden voor “scheve neus”, een kletskop voor “vleesklak” en een zwarte voor “bruine aap”.Voetbalsupporters zijn nu eenmaal niet altijd even creatief. Zou het kunnen dat onderdrukte kleine meisjes met hoofddoeken net iets minder electoraal belang hebben, maar maatschappelijk veel belangrijker zijn? Het is maar een idee.

Wanneer meisjes van zes jaar gesluierd naar school worden gestuurd om de mannelijke kleuters niet uit te dagen en zo al een beetje kunnen wennen aan een leven als onderdanige vrouw, horen we minister Somers niet. Integendeel, in Gent noemt zijn collega burgemeester Mathias De Clercq dit soort behandeling een recht op eigen religieuze invulling. Maar als een volwassen, stevige voetbaltrainer “bruine aap” wordt toegeroepen vanuit een voetbaltribune en daarna een traantje laat, dan kan je Bart niet meer tegenhouden. Dan moeten alle daders op bedevaart naar Mechelen om te leren dat ze nog maar een paar millimeter verwijderd zijn van onderdrukking en doe er ineens maar genocide bij. Er zouden zelfs oerwoudgeluiden gemaakt zijn. Valt dat goed te praten? Uiteraard niet. Maar laat ons eens heel eerlijk naar het forum kijken waar dit gebeurd is: in een kolkend voetbalstadion. Niet meteen de plaats waar fijnbesnaarde gedachten in een minzame sfeer worden gedeeld. Er komen verdomme politieagenten aan te pas om te verhinderen dat beide stammen mekaar de kop inslaan. En waar iemand met een scheve neus meteen wordt uitge-

Ook Groen trok ten strijde voor gelijke rechten. Jeremie Vaneeckhout tweette dat rusthuizen sommige bewoners in quarantaine moeten na uitgebreid familiebezoek buitenshuis. Hij vertrouwt niet op de deskundigheid van de woonzorgcentra die volgens zijn overtuiging er alleen maar zijn om ouderen uit te buiten. Nee, hij wilt een wetsvoorstel indienen dat het omikronvirus een vrijgeleide geeft in onze woonzorgcentra door quarantaine onmogelijk te maken. Dat we nog onvoldoende info hebben het nieuwe virus en het wel al veel besmettelijker lijkt dan zijn voorgangers, zal Jeremie aan zijn poep roesten. Maar als de slachtoffers in woonzorgcentra straks weer oplopen, zal u de brave man wel vooraan vinden in het spreekgestoelte met de vraag: hoe is dat toch mogelijk zeg? Het is een wondere wereld waar we in leven.

1295

1

2

3

4

5

EEN DRONK DE NOËL OP VIVALDI

“C’est le PS die trakteert. Alexander betaalt!” Het zal u misschien verbazen, maar ook de Wetstraat 16 baadt deze dagen in een kerstsfeer en vrede op aarde voor alle mensen van goede wil. Om de samenhang in de ploeg te verstevigen besloot - nou ja - premier De Croo om iedereen uit te nodigen voor een glaasje glühwein in coronaveilige omstandigheden. Er is geen pijn die het beschrijven kan. Geen beeld dat het vatten kan. Maar wij doen toch een poging om het samenzijn samen te vatten in enkele opvallende quotes.

6

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Glooiend B. Eenheid van elektrische stroom Naam van het leeuwtje dat de Sterreclame op de Nederlandse TV opvrolijkte C. Rennen - Ginds D. Feodalisme E. Hinderlijke luchtstroom in een ruimte - Hij F. Harddrug - En dergelijke G. Dringend - Zekere H. Vlaamse rivier - Foedraal - Zelfs in de situatie dat I. Europese Commissie - Zandheuvel Tering J. Snuffelen K. Oude lengtemaat - Kleine loofboom Pers. vnw. L. Middag - Zuid-Amerikaanse staat

1. 2. 3. 4.

Waarnemen wat er niet is Loopvogel - Belgische politieke partij Boksterm Grondsoort opgebouwd uit gehumificeerd plantaardig materiaal Roofvogels 5. Zonder grapjes Stad in Noord-Brabant 6. Frans lidwoord - Scène 7. Kortgeleden - Recensent 8. Inhoudsmaat - Luteïniserend hormoon - Dansrokje 9. Kuchte - Eiland der Balearen 10. Kwetsbare - Lidwoord Internetlandcode voor China 11. Pers. vnw. - Chinese lengtemaat Voorzetsel - Eigenwaarde 12. Kreet - Cosmetische stift

Alexander De Croo: Beste vrienden, welkom in dit historisch kader. Iets meer dan een jaar geleden hebben wij samen de schouders gezet onder een project om dit land weer vlot te trekken en vandaag mag de riem er even af op de kerstdronk die ons… Sarah Schlitz (Ecolo-staatssecretaris van Diversiteit): Kerst? Kerst? C’est Noël! Mon dieu, wat dat is hier een feest van de racisme. Het is winterdronk! On dit pas Kerstmis, sale Flamand. Kerst is feest van de fascist. U excludeert de arme muzelman. Ik moet zijn de weg de Salut! Vincent Van Quickenborne (Justitie): Godverdomme zeg, zo’n wijven hé. Daar zou een boete op moeten staan. Wat een zaag. Boetes voor ambetante wijven? Dat moet ik zeker eens onderzoeken. Annelies meiske, jij nog een glaasje. Kan ook hier om de hoek? Wat intiemer zo? Annelies Verlinden (Binnenlandse Zaken): Ik denk dat in de gegeven precaire omstandigheden wij niet zomaar recurrent nieuwe alcohol houdende substanties kunnen nuttigen zonder dat er op termijn repercussies zijn voor het optimaal functioneren van de uitvoerende machten die ons zijn toevertrouwd. Laat staan dat het migreren naar een andere domicilie die u meer vertrouwd is dan mezelf enig constructief effect kan hebben op onze collaborerende entiteiten. Van Quickenborne: Onze collaborerende entiteiten? Oh, daar word ik stapelzot van als je zo klapt. Zeg het eens in mijn oor. De Croo: …met aandacht voor de echte problemen van de bevolking en het teamwerk dat wij als Vivaldi, van alle politieke gezindheden verwezenlijken zonder ons blind te staren op wat ons verdeelt maar in tegendeel op wat we gemeen… Frank Vandenbroucke: Annelies, jij zit veel te dicht bij het oor van Quickie. Straks zitten we allemaal met omicron over de partijgrenzen heen. Hier mag trouwens niemand niet meer bijkomen of ik ben weg. Ik ben weg hé! Ik

Oplossing 1294 1294

1

2

6

7

8

9 10 11 12

A

P

R A A G S

E

L

E N T

E

B

O O R W U R M

L

I

E

K

R

S C H A V U

I

T

O

S

E

C M

3

4

D E E

L

L

M A

D

P

E

O E N

F

E N N

G

N

H

S O N A R

I

O P

J

E

E

K

P

R

I

A R

E N D

L

E

5

I

E

L

P

R

I

L

P

I

E

T

E N

S

E

R

C Y

S

T

E

T

T

E

R

S

S

A D E E

E

A R

S

J O A

M P

A

I

E

R

O M E

S

R

meen het! Ik ben zwaar teleurgesteld. Verlinden: Dat zou mij ten zeerste ontrieven Frank. Ik trek me zonder disculpatie terug van Vincents oor. Van Quickenborne: Wow! Moet je mijn disculpatie eens zien? Ik heb er twee. George-Louis Bouchez (MR-voorzitter): Iedereen son bonjour. Het is wat wij drink. Vandenbroucke: Voila! Er is er één te veel! Ik ben weg he. Weg, weg, weg! Bouchez: Salut le socialist! De Croo: …net omdat wij op aan een andere manier aan politiek doen. Een politiek van luisteren naar mekaar en mekaar willen begrijpen… Tinne Van der Straeten: Oei, dat zijn hier wel zeer veel lichtjes. Zouden we dat niet wat kunnen minderen. Tenslotte moeten we het goede voorbeeld geven en de bevoorradingszekerheid voor de mensen verzekeren, nu de kernuitstap een feit is. Bouchez: Een feit? Jij moet een deftig kleedje kopen en een nieuw stom brilletje, dat is een feit. Petra de Sutter (Groen, Overheidsbedrijven) George-Louis! Jij bent geen lid van de regering. Of jij buiten of wij buiten! Van Quickenborne: George! Kom eens luisteren, man. Annelies is weer vettige klap aan het verkopen. Ze zei net ‘disruptieve participatiementaliteit’ tegen me. Meyram Kitir (Ontwikkelingssamenwerking): Jooongens, die van Groen en CD&V zijn weggelopen! Bouchez: Ik heb de niks gezegd! Pas de ma faute. Wie komt er nog één pakken op de MR. Pierre-Yves Dermagne (Werk PS): Ah non, c’est le PS die trakteert. Alexander betaalt! Sammy Mahdi (Vluchtelingen): Oei, zijn we al weg? Ik kom pas toe. Ik zit hier nog met een nest vluchtelingen die nergens heen kunnen. Mag ik die meepakken? Bouchez: Non Dermagne: Oui De Croo: …en daarom, collega vivaldisten, hef ik het glas op jullie. Op ons. Op Vivaldi! Collega’s? Waar is iedereen naartoe?

S O G E N

De Roets 2022 op de valreep bestellen? Dat kan! Bestel via www. roetsinfo.eu/bestelhier. En voor € 15,99 wordt de kalender thuis geleverd.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.