't Pallieterke van 24 maart 2022

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

8-9

SAMUELE FURFARI

CHEMISCH INGENIEUR EN DOCENT

INTERVIEW

“De oorlog in Oekraïne heeft niets te maken met ons kernenergiedebat” Omdat Samuele Furfari ongecomplexeerd en technisch onderbouwd voorstander is van kernenergie en vraagtekens zet bij de ‘Net Zero’-overtuiging, wordt hij uit de Franstalige pers geweerd.

Toch heeft Furfari nog invloed, en een breed netwerk achter de schermen.

Beetje bij beetje hoopt hij het Europese energiebeleid waar hij zich zo lang voor heeft ingezet, opnieuw redelijk te kunnen maken.

“De overdreven Europese angst voor de bevolkingsgroei, leidt tot de verwerping van de groei- en vooruitgangsgedachte. En dan krijg je ‘Net Zero’, de gedachte dat de mens niets mag uitstoten of niets mag veranderen aan de natuur.”

BRUSSEL OP DE RAND VAN DE FINANCIËLE AFGROND

DE FSB EN DE OORLOG IN OEKRAÏNE

3 13

100 JAAR GELEDEN ZAG PALLIETER HET DAGLICHT

REGIONALISEER KERNENERGIE

De kernuitstap komt er dus toch niet. Meer zelfs, maandagochtend beweerde Georges Gilkinet van Ecolo in La Libre Belgique dat het nooit de bedoeling was geweest om volledig uit kernenergie te stappen. Misschien dat hij dat ook eens aan de Grünen in Duitsland kan gaan vertellen, want die zagen een langer openhouden van Tihange 3 niet zitten.

Jazeker, de impact van een ongeluk in een kerncentrale kan vele malen groter zijn dan die van een omgevallen windmolen of een weggewaaid zonnepaneel. Zelfs een ontplofte gascentrale kan zich niet meten met de fall-out van een kerncentrale waar het zwaar misloopt. Maar dat we in Vlaanderen het licht zouden moeten uitdoen en ’s winters onze industrie afschakelen omwille van de irrationele angst van Duitse groenen die op honderden kilometers wonen van een centrale waar technisch weinig op aan te merken valt, dat valt eigenlijk niet uit te leggen.

Federale en regionale bevoegdheden De vaudeville van de laatste maanden toonde echter ook aan dat de verdeling van de energiebevoegdheden tussen

het federale en het regionale niveau een koterij van jewelste is. De federale minister van Energie kan zich dan wel vier (of twee?) gascentrales toewensen om de kerncentrales te sluiten, maar ze moet wel braafjes wachten op de regionale milieuvergunningen. Ook ‘hernieuwbare’ energie (zoals zon en wind) kan kerncentrales helpen vervangen, maar zijn een exclusief regionale bevoegdheid. En zo kunnen we een tijdje doorgaan met de paradoxen die ook in dit deel van de Belgische staatsstructuur ingebakken zitten.

Hier komt wel bij dat er in Vlaanderen al lang geen discussie meer was over de kernuitstap. Zowel Vlaams Belang als N-VA wilden de kerncentrales al veel langer gewoon openhouden, en CD&V en Open Vld waren het daarmee niet oneens. Dat is een aanzienlijke Vlaamse meerderheid, die al jarenlang gegijzeld wordt door de fundi’s

van Ecolo. Kers op de taart is dat nu Ecolo en bijhuis Groen eindelijk door de knieën zijn gegaan, we overgeleverd zijn aan de goodwill van het Franse Engie. Dat hebben we dan weer historisch te danken aan de Franstalige liberalen.

Splitsing energiebeleid De Franstaligen hebben lak aan de belangen van de Vlaamse industrie, nochtans de hand die hen voedt. En het is hemeltergend dat ideologische scherpslijpers in ‘Bruxelles’, Namen en Parijs zoveel macht hebben over die Vlaamse industrie.

Laat ons dus het energiebeleid in 2024 verder splitsen, te beginnen met kernenergie, zodat we onze toekomst opnieuw in eigen handen krijgen!

FILIP VAN LAENEN

INTERVIEW

SIM TACK MILITAIR ANALIST

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 78ste jaargang • nummer 12 • donderdag 24 maart 2022

12 € 3,00

15

“De Russen hebben meer dan 15 procent van hun materiaal verloren in twee weken tijd”

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

2

Opinie

24 MAART 2022

De Vlaamse taalstrijd is niet gestreden “Wie het Nederlands in Vlaanderen niet respecteert, wordt door ons gesaboteerd”. Dat was en is het strijdmotief van het Taal Aktie Komitee. Vijftig jaar geleden opgericht, vandaag - tot mijn spijt - nog steeds actief.

“Tot mijn spijt”, schrijf ik, en daarmee bedoel ik dat het in feite een schande is dat er een organisatie zoals TAK moet zijn om de taalwetgeving af te dwingen. Taalwetten zijn evenwaardige wetten, net zoals verkeerswetten, mileuwetten of welke wet dan ook.

In een normaal land - maar dat is België niet - zou de overheid moeten toekijken op de juiste toepassing van de taalwetgeving. Iedereen weet dat dat in Brussel pure nonsens is. Brussel heeft het statuut van een tweetalige stad, hoofdstad van Vlaanderen ook, maar toch worden er Nederlandsonkundige burgemeesters en schepenen benoemd. De taalwetgeving wordt niet gerespecteerd bij het OCMW of bij andere openbare diensten. Recent herinneren we ons nog de Brusselse vaccinatiecentra waar er amper opvang en begeleiding in het Nederlands voorhanden was.

Strategische zelfvoorziening

De les van 2020, 2021 en 2022

Taalwetten

Lakse houding Vlaamse politici Ik zou nog tientallen voorbeelden kunnen opsommen. Of zijn we de anti-Vlaamse pesterijen van Sophie Wilmès vergeten, toen ze schepen was in Sint-Genesius-Rode? De Vlaamse schepen Geertrui Windels, ook bekend als echtgenote van Herman Van Rompuy, nam in 2017 zelfs ontslag uit protest tegen de anti-Vlaamse agitatie van Wilmès. Die laatste werd beloond met de post van eerste minister…

Mij stoort vooral de lakse houding van onze Vlaamse politici. Wat belet CD&V, Open Vld en Vooruit om de correcte toepassing van de taalwet te eisen van hun Franstalige tegenhangers? Zou Konijn Conner ooit gehoord hebben van de Rode Leeuwen, de Vlaamse (en Vlaamsgezinde) afdeling van BSP-Brussel-Halle-Vilvoorde die zich van de tweetalige BSP afscheurde?

TAK bestaat 50 jaar en blijft ook vandaag broodnodig. Op zaterdag 26 maart wordt er verzameld om 13.02 uur aan het graf van Flor Grammens in Aalter (Mariahovenlaan 2). Daarna volgt nog een receptie in het ‘Historisch Museum van de Vlaamse Strijd’ (Museumstraat 103 - Aalter). Ook vandaag geldt meer dan ooit: “Geen gezwans, Nederlands!”

KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

© PHOTONEWS

Taalwetten gelden in principe enkel voor overheidsdiensten. Handelszaken mogen in principe doen wat ze willen. Zo kwam verleden week de winkelketen Kruidvat nog in het vizier van TAK. De firma had in Vilvoorde ook Franstalige affiches opgehangen in de winkel. Beter nog: Kruidvat had enkel Franstalige affiches gehangen, want er waren er geen andere geleverd door de hoofdzetel… Na een kleine actie van enkele TAK-leden werden de Franstalige affiches verwijderd.

Verleden jaar was er nog het warenhuisketen LIDL dat tweetalige folders verspreidde in de grote rand rond Brussel. Meubelgigant IKEA verdeelde zijn jaarlijkse catalogus (tot 2020) in Brussel enkel in het Frans. Bpost zet de Vlaamse adressen in Brussel en de faciliteitengemeenten automatisch om in een Franstalig adres. Het software-programma van bpost deed dat automatisch… Enzovoort, enzovoort…

De zes faciliteitengemeenten zijn in de voorbije 50 jaar zo goed als volledig verfranst en andere Vlaamse gemeenten in de Rand rond Brussel kreunen onder de druk van de Franstalige migratie. Vraag het maar aan de inwoners van onder andere Dilbeek, Grimbergen, Meise en Beersel.

Bart De Wever vroeg zich afgelopen week openlijk af of we de les van 2015 nog niet geleerd hebben. Die ging over het aanzuigeffect van het ondoordachte asielbeleid van de federale regering. Maar minstens even belangrijk is de vraag of we ook de lessen van 2020, 2021 en 2022 al geleerd hebben, namelijk die over de zelfvoorziening.

Wat was de les van 2020, toen de covidcrisis uitbrak? Wanneer de nood het hoogst is, geldt alleen nog het ‘ieder voor zich’. In het begin van de crisis schonken verscheidene Europese landen nog met een groot gebaar - en niet zonder enige nadrukkelijke deugpronkerij - mondmaskers aan China om de epidemie in Wuhan in te dijken. Een paar weken later sloeg de epidemie ook in Europa toe en kondigde het ene land na het andere een nationaal exportverbod af. Op de internationale markt probeerden ze ondertussen de laatste voorraden mondmaskers voor mekaars neus weg te kapen.

Begin 2021 raakten we zelfs ei zo na in een handelsoorlog met het Verenigd Koninkrijk verwikkeld, omdat op het Europese vasteland de productie van de eerste vaccins niet helemaal van een leien dakje verliep.

Industrie

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Jurgen Ceder, Stijn Derudder (eindredacteur) Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel (redactiesecretaris), Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

NAVO-soldaten, waaronder Belgische, in Roemenië

Alsof het nog niet genoeg was dat lockdowns fabrieken in het Verre Oosten deed sluiten, liep op 23 maart 2021 het containerschip Ever Given vast in het Suezkanaal.

Niet alleen is de productie in verre landen op zich al een risicosport, ook onze aanvoerlijnen zijn uiterst kwetsbaar. Slechts zes dagen zat het kanaal voor de scheepvaart geblokkeerd, maar het duurde weken voor de toestand in de aanvoerketens weer min of meer genormaliseerd was. We durven er niet aan te denken wat de gevolgen zouden zijn als iemand moedwillig het Suezkanaal voor langere tijd onbruikbaar zou maken.

Energie Wat wordt de les van 2022? We verklappen het meteen: dit jaar gaan we twee lessen leren, niet één. De eerste les kennen we al, namelijk je voor je energie afhankelijk laten worden van regimes die niet deugen, is geen goed idee. Een geluk bij een ongeluk: de rampzalige kernuitstap onder

druk van een marginaal klein groepje groene gekkies werd in ons landje maar net op het nippertje vermeden. Al is ons geluk al bij al zo groot nog niet, want de rekeningen die Engie ons de komende maanden en jaren gaat opsturen zullen dubbel en dik gepeperd zijn.

Landbouw De tweede les van 2022 zullen we de komende maanden leren, wanneer zal bijken dat graanteelt en oorlog op hetzelfde ogenblik in hetzelfde land niet samengaan.

Zelfs als er morgen bij wonder een vredesakkoord voor Oekraïne uit de hemel komt gevallen, is het twijfelachtig dat het land dit jaar evenveel graan zal kunnen produceren als in de voorgaande jaren. De gevolgen van de oorlog in Oekraïne merken we nu al aan de benzinepomp en wanneer we de electriciteitsrekening toegestuurd krijgen, maar binnenkort zullen we ze ook merken bij de bakker en in de supermarkt. Ondertussen doen we in eigen land ons best om zoveel mogelijk landbouwbedrijven te sluiten. Is het niet omwille van de CO2, dan omwille van stikstof, of iets anders.

Afhankelijkheid Er is nochtans een tijd geweest dat landen er een punt van maakten zelfvoorzienend te zijn, toch ten minste wat basisbehoeftes zoals voedsel, medicijnen en energie betrof. Dat is economisch zelden lonend, tot je in een crisis terechtkomt. Vandaag worden we geconfronteerd met de ene crisis na de andere: van een gezondheidscrisis die een productiecrisis werd, naar een distributiecrisis over een energiecrisis naar morgen dus een voedselcrisis.

Misschien wordt het toch eens tijd om stil te staan bij de manier waarop Europa zich afhankelijk heeft gemaakt van regimes van diverse pluimage. Sommigen zijn corrupt tot op het bot, enkelen ons

rechtstreeks vijandelijk ingesteld, een aantal principieel ronduit verwerpelijk, en de meesten eigenlijk een combinatie van de drie.

Zijn die afhankelijkheden politiek niet wenselijk, dan zijn ze vaak ook nog eens technologisch en logistiek redelijk wankelijk.

Strategische productie Dat betekent niet dat we alles wat we nodig hebben in Vlaanderen hoeven te produceren. Maar alle ervaring leert wel dat je bijvoorbeeld voor energie best volledig zelfvoorzienend bent, ook op een koude, bewolkte, windstille winterdag. Een minimum aan voedsel zouden we toch in eigen land moeten kunnen produceren.

Maar dat vergt wel dat we onze boeren vooruit willen helpen, in plaats van hen het bloed onder de nagels vandaan te halen met allerlei regeltjes, of hen zelfs te verplichten in te zetten op de kweek van armtierige bio-pastinaak voor de veganistische ovenschotels die niemand echt graag lust tenzij er een sappige worst bij mag.

De rampzalige kernuitstap onder druk van een marginaal klein groepje groene gekkies werd maar net op het nippertje vermeden Kosmopolitisch ingestelde politici zullen dit misschien meesmuilend voedsel-, medicijnen- en energienationalisme noemen. Ze doen maar. Maar het is nu mooi praten over een nationaal of Europees prijzenplafond, als je geen meester bent over de productie.

Ofwel leveren de buitenlandse leveranciers dan gewoon aan een hoger biedend ander land, ofwel legt de overheid het verschil bij en betaalt de burger meer belastingen. Doe ons dan toch maar liever wat meer zelfvoorziening.

FILIP VAN LAENEN

Actueel

24 MAART 2022 © PHOTONEWS

DE WEEK

Federaal vicepremier Georges Gilkinet (Ecolo) verklaarde dat zijn partij nooit tegen een volledige kernuitstap is geweest

Universiteiten UGent en KU Leuven treden nog alniet streng op tegen machtsmisbruik. Dat blijkt 16 MRT tijd in een uitzending van het VRT-programma ‘Pano’, op 2 0 2 2 basis van getuigenissen van meer dan dertig doctoraatsstudenten over vernederingen en pesterijen die jarenlang zouden hebben aangesleept.

Bij een brand in het voormalige Sheraton-hotel op het Rogierplein in Brussel is woensdagochtend een brandweerman om het leven gekomen. Het vuur in het hotel, waar renovatiewerken bezig zijn, brak omstreeks 03.30 uur uit in een technische koker.

17 MRT

20 2 2

3

De Belgische bevolking had op donderdagavond 17,78 miljoen euro gedoneerd voor de solidariteitsactie #Oekraïne1212. Dat is bekendgemaakt tijdens een gezamenlijke televisieshow van de Vlaamse omroepen. De actie blijft intussen lopen.

© SHUTTERSTOCK

De ministers van Mobiliteit van de verschillende regeringen zijn het eens geraakt over regels voor het gebruik van e-steps, monowheels, hoverboards en segways om de verkeersveiligheid te verhogen. Zo komt er een verbod voor min 16-jarigen en mogen gebruikers er niet langer mee op het voetpad rijden. Dat meldt federaal minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo).

De Amerikaanse acteur Jussie Smollett hoeft het hoger beroep in zijn zaak niet in de gevangenis af te wachten. Een rechter besloot woensdag volgens Amerikaanse media dat de acteur voorlopig wordt vrijgelaten. Hij werd vorige week veroordeeld tot een celstraf van 150 dagen en een boete van 25.000 dollar (bijna 23.000 euro) voor het in scène zetten van een aanval op hem door zogenaamde Trumpaanhangers en het liegen daarover tegen de politie.

Groene partijen kunnen geen kant meer op Nu de kernuitstap van de baan is, hebben de groene partijen hun bestaansreden in de Vivaldi-regering verloren. Maar ze blijven aan boord, er is geen alternatief. Proberen zich eruit te praten helpt evenmin en heeft zelfs een averechts effect.

De Nederlandse coronascepticus Willem Engel blijft in de cel. Zijn voorarrest is met twee weken verlengd. Dat besliste de rechter-commissaris van de rechtbank in Rotterdam vrijdag. De 45-jarige voorman van Viruswaarheid werd woensdag aangehouden voor opruiing.

De Syrische president Bashar heeft vrijdag een be19 MRT al-Assad zoek gebracht aan de Verenigde 20 2 2 Arabische Emiraten. Dat heeft het officiële persagentschap van de VAE, Wam, bericht. Het ging om zijn eerste bezoek aan een Arabisch land sinds de burgeroorlog in zijn land in 2011 losbarstte.

In 15 centrumsteden over het hele land hebben zonbetogingen tegen racisme en discriminatie 20 MRT dag plaatsgevonden, op de vooravond van de internatio20 2 2 nale actiedag rond dat thema op 21 maart. Het gaat om een initiatief van meer dan 150 kleinere en grotere middenveldorganisaties die zich hebben verenigd in Platform 21/03. De focus lag op de thema's wonen, werk, onderwijs en publieke ruimte.

In Strépy-Bracquegnies, een deelgemeente van het Henegouwse La Louvière, rijdt een auto in op carnavalsvierders. Er kwamen zes mensen om het leven en tientallen anderen geraakten gewond. De bestuurder en de passagier van de wagen die inreed op de carnavalisten kwamen terug van een dancing.

De Russische binnenlandse veiligheidsdienst FSB een onmiddellijk verbod op de Amerikaanse so21 MRT eist cialemedianetwerken Facebook en Instagram. De 20 2 2 FSB deed dat op de eerste dag van een proces wegens “extremisme”, nu de repressie in Rusland sterk is toegenomen.

In het zuidwesten van China is een vliegtuig met 133 inzittenden neergestort op een berghelling. Bij de crash in Guangxi is ook brand ontstaan op de berg, bericht de Chinese staatstelevisie op gezag van lokale functionarissen. Het toestel stortte van een hoogte van 8.800 meter plots neer. Er zijn geen overlevenden.

De Russische oppositieleider Aleksej Navalny is in een nieuwe zaak ook schuldig bevonden 22 MRT dinsdag aan oplichting. De belangrijkste criticus van de Russi20 2 2 sche president Vladimir Poetin riskeert nog eens 13 jaar cel extra. “Navalny heeft fraude gepleegd, diefstal van andermans eigendom door een georganiseerde bende”, aldus rechter Margarita Kotova.

© SHUTTERSTOCK

© PHOTONEWS

Marina Ovsjannikova, de Russische vrouw die het journaal van de Russische staatstelevi18 MRT maandag sie verstoorde met een protest tegen de oorlog in 2 0 2 2 Oekraïne, heeft ontslag genomen. Ze weigert het politiek asiel dat Frankrijk haar heeft aangeboden en zegt in Rusland te blijven, ondanks het feit dat ze “het leven van haar gezin heeft geruïneerd met haar actie”.

Is het overdreven te stellen dat we zonder de oorlog in Oekraïne nu met een kanjer van een federale regeringscrisis zaten? En dat Vivaldi elk moment kon vallen? De spanning werd de voorbije maanden immers ferm opgebouwd.

MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez herhaalde letterlijk elke dag dat er van een volledige kernuitstap geen sprake kon zijn. Groen wou die trofee niet laten vallen, het was de reden waarom de partij tot Vivaldi was toegetreden.

Alle kerncentrales moesten dicht.

Punt uit.

Oorlog in Oekraïne Maar zie, de oorlog in Oekraïne veranderde het spel grondig, om niet te zeggen volledig. In heel Europa wordt nagedacht over een nieuwe aanpak van de energiebevoorrading. Concreet is het doel een totale onafhankelijkheid van Russische fossiele brandstoffen.

Dat betekent op termijn niet alleen meer investeren in groene energie, maar ook in kerncentrales. Frankrijk wijst hier duidelijk de richting aan. Dat was een extra reden voor de MR om verder druk te zetten en de kernuitstap tegen te houden. Dat is nu gelukt, de twee jongste kerncentrales Doel 4 en Tihange 3 zullen tien jaar langer openblijven.

Premier Alexander De Croo (Open Vld) verwoordde het als volgt: “In uitzonderlijke omstandigheden moet je uitzonderlijke maatregelen nemen.” Akkoord, er wordt extra geïnvesteerd in hernieuwbare energie en er worden twee nieuwe gascentrales gebouwd, maar voor Groen en Ecolo is dit een nooit geziene afgang.

De alternatieve waarheid van Gilkinet Wat is nu nog de reden van de groene partijen om in de Vivaldiregering te blijven? Op sociale media en in de pers kregen ze wel steun van hun fanbase. Hun redenering: de groene partijen heb-

ben zich aangepast aan de feiten, dat kan men hen niet verwijten.

Een beetje flauw. De strijd van de ecologisten tegen kernenergie was er één van zelden gezien dogmatisme. Waarbij de ene onwaarheid na de andere de wereld werd ingestuurd. Men legde gretig de link tussen kernenergie en kernwapens bijvoorbeeld.

Groene excellenties zijn nog niet van hun eerste leugen gestorven. Begin deze week kwam federaal vicepremier en minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) verklaren dat zijn partij nooit tegen een volledige kernuitstap is geweest. In het beste geval kan men dit als een alternatieve waarheid beschouwen, in werkelijkheid is het een grove leugen.

De groene partijen proberen zich eruit te praten en dat werkt tegen hen. Dat ze zich in het debat blijven mengen is ook pijnlijk voor hen omdat hun electorale schade daarvoor dreigt op te lopen. “Als je geschoren wordt, moet je stil zitten”, zo klinkt het spreekwoord.

Slappe Groenen Feit is dat de groene partijen nooit een vuist hebben kunnen maken en niet hebben kunnen dreigen met een regeringscrisis om hun doelstellingen te bereiken. Een Georges-Louis Bouchez had dat goed door. Nog voor de Russische inval in Oekraïne verklaarde hij in besloten kring dat de groenen nooit de federale regering zouden verlaten en dat hij dus gelijk zou krijgen.

Inderdaad, de Vivaldi-coalitie is immers de enige constellatie waarin de groenen aan het bestuur kunnen deelnemen. In elke andere realistische coalitie komt de N-VA terug en gaan de groenen eruit. De haat en aversie tussen de beide partijen - en zeker bij Ecolo - is zo groot dat een federale coalitie tussen nationalisten en groenen onmogelijk is.

Ecolo en Groen kunnen geen kant meer op. Ze zijn veroordeeld tot ofwel regeringsdeelname zonder

veel impact via Vivaldi, of het is de oppositie die wenkt.

Kiesdrempel nadert In de huidige omstandigheden ziet het er dan ook naar uit dat de groenen als een aanhangsel van de regering zullen aanmodderen tot 2024. Dan dreigt een scenario zoals in 2003 waarbij Ecolo in Wallonië gedecimeerd wordt, in Brussel aanzienlijk verzwakt maar overleeft en Groen onder de kiesdrempel dreigt te vallen. Niet in alle maar toch in twee tot drie Vlaamse provincies.

Des te pijnlijker aan de hele zaak is dat de as van liberalen en groenen die Vivaldi maakten weg is, zoals De Tijd vorig weekend opmerkte. Het waren tenslotte de Open Vld, MR, Ecolo en Groen die in de zomer van 2020 de as PS-N-VA hadden gebroken. N-VAvoorzitter Bart De Wever is er nog altijd boos over.

Bobo-alliantie gebroken Groenen en liberalen vonden toen ook inhoudelijk dat ze meer gemeen hadden dan men op het eerste gezicht zou denken. Allebei belgicistisch, een afkeer van het Vlaams-nationalisme, economisch de ene keer links, de andere keer eerder rechts… En vooral sociologisch: het zijn allebei partijen van een stedelijke bobo-elite die hautain neerkijkt op de rest van de bevolking. Zelfverklaarde kosmopolieten ook die zich vertegenwoordigd voelen in het mediadebat via journalisten en opiniemakers.

Maar deze groen-links-liberale alliantie heeft dus niet lang standgehouden. Bouchez heeft de groenen gebruikt om Vivaldi mogelijk te maken en nu zijn ze opnieuw een instrument voor de Bergenaar om de regering in zijn richting te sturen en de Waalse rechtse krachten achter zich te krijgen. De MR-voorzitter komt ontegensprekelijk als winnaar uit deze hele saga en zit nog altijd op koers om zijn grote doel te realiseren: in 2024 van de MR de grootste Franstalige politieke partij maken.

4

Binnenland

24 MAART 2022

ECONOMISCHE ZAKEN

Geen voedselcrisis, toch niet in Europa © SHUTTERSTOCK

Momenteel heerst grote bezorgdheid over een mogelijke recessie door de oorlog in Oekraïne. Stijgende energieprijzen en moeilijke aanvoerlijnen leiden tot inflatie en een wellicht tot een groeikrimp. Een vaak vergeten element daarin is de economische schok van gestegen voedselprijzen, aangezien het conflictgebied de graanschuur van de wereld is. De impact op Europa zou echter beperkt zijn.

Oekraïens graan wordt in een boot geladen

voorspellen sterk stijgende prijzen en zelfs voedselcrisissen. Voeg de inflatie door hoge energieprijzen bij die door schaarsere voedingsmiddelen en je hebt een cocktail voor een sterke recessie.

Geen risico op lege schappen Maar komt het zover? En kleine recessie is niet uitgesloten. Een voedselcrisis is weinig waarschijnlijk, toch in Europa. Neem België. Er worden hier inderdaad granen en plantaardige oliën uit het land ingevoerd.

Maar dat is beperkt. En dat geldt dus ook

voor andere EU-landen. Akkoord, Rusland en Oekraïne zijn goed voor 30 procent van de wereldwijde tarwe-export, maar de Europese Unie is op dat vlak eigenlijk zelfvoorzienend. De bloem van tarwe die bij ons gebruikt wordt voor het brood van de bakker komt vooral uit Frankrijk en Duitsland. Er is dus geen risico op lege schappen in de winkel of bij de bakker om de hoek.

Economen voorspellen dat de prijs iets zal stijgen, pakweg een halve euro per brood.

En die stijging zou vooral het gevolg zijn van de hogere energiekosten voor de bakker, niet van de gestegen graanprijs.

Daarnaast zullen ook andere voedselproducten duurder worden. Zoals vlees. Omdat de maïsprijs stijgt worden ook de veevoeders duurder. Het is volgens voedingseconomen trouwens zo dat we ons soms blind staren op de toevoer van basisproducten.

Maar dat is slechts een deel van het verhaal.

Even belangrijk zijn dus de prijs en het gezond voedsel. En dat kan op andere plaatsen in de wereld een probleem zijn.

Andere grondstoffen Ten slotte nog meegeven dat er bij Europese bedrijven - en dus ook Vlaamse - wellicht meer nervositeit is over de aanvoer van andere grondstoffen. Meer bepaald metalen als ijzer en aluminium, en vooral edelmetalen als nikkel, palladium en titanium.

Neem palladium bijvoorbeeld. Dat wordt gebruikt in autokatalysatoren. Welnu, 40 procent van wat in onze industrie wordt gebruikt, komt uit Rusland. Aluminium komt voor 20 tot 25 procent uit Rusland. Als die toevoer stokt, is de economische impact in bepaalde sectoren zeer groot.

Nieuwe Arabische lente?

Aangezien voeding in groeilanden een groter deel van het gezinsbudget uitmaakt, zal men daar sneller in een soort van voedselcrisis terecht komen. Zeker in landen die

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

WOKE VAN DE WEEK Iedere week selecteren we de meest opvallende uitingen van woke gedachtegoed in deze contreien

Unia wil beeldenstormen tegen racisme

Zwarte Zwanen

© BELGA

Onverwachte gebeurtenissen met bovenmatige gevolgen Het begrip ‘zwarte zwaan’ werd gepopulariseerd door het gelijknamige boek van Nassim Nicholas Taleb. Het verscheen in 2007, maar brak door tijdens de onverwachte financiële crisis van 2008.

Zwarte zwanen zijn gebeurtenissen die men niet ziet aankomen, maar zeer grote gevolgen hebben. Het tweede heeft te maken met het eerste: het is net omdat we totaal onvoorbereid zijn dat de gevolgen groter zijn.

Taleb geeft als voorbeelden de twee wereldoorlogen, het instorten van de Sovjet-Unie en de aanslagen van 11 september. Hij wijst op de neiging om al die gebeurtenissen achteraf aannemelijk en voorspelbaar te maken.

Pas na de val van de Sovjet-Unie verschenen de analyses die uitlegden waarom het systeem eigenlijk gedoemd was in te storten. Pas na 9/11 kwamen alle theorieën naar boven waarom de VS zoiets had moeten verwachten.

Sinds het verschijnen van zijn boek hebben we er nog twee zwarte zwanen bijgekregen. De eerste was de coronacrisis. Hoewel ook er nu ook zijn die stellen dat we dit eigenlijk wel hadden kunnen zien aankomen en dat een aantal experten voor wereldwijde, virale epidemieën hadden gewaarschuwd, bleek de wereld in de praktijk totaal onvoorbereid op wat er op ons afkwam.

Unia-topvrouw Els Keytsman

Gelijkekansencentrum Unia wil dat er meer werk wordt gemaakt van de ‘dekolonisatie’. Dat zou dan weer op magische wijze racisme uitbannen en de werkzaamheidsgraad van personen van Afrikaanse origine opkrikken.

Robuustheid De tweede recente zwarte zwaan is uiteraard de Russische aanval op Oekraïne. Europa dacht dat de Russisch machtsontplooiing bluf was. Hoewel de Amerikaanse inlichtingendiensten de jongste weken hardop zeiden dat de inval ging gebeuren, weigerde men dit zelfs in Oekraïne te geloven (de reservisten werden pas opgeroepen nadat de Russische Federatieraad Poetin al de toestemming had gegeven om geweld te gebruiken).

Taleb zegt dat het niet erg zinvol is om zwarte zwanen te proberen voorspellen. Hij pleit wel voor robuustheid, het voorbereiden van onze systemen op hevige schokken, wat ook hun oorzaak zijn. Energieonafhankelijkheid is bijvoorbeeld een goed voorbeeld van robuustheid. In Europa, en in het bijzonder in België, hebben we net het omgekeerde gedaan en onszelf kwetsbaar gemaakt voor elke ontregeling van de geglobaliseerde economie. De gevolgen daarvan zullen zwaarder zijn dan we vandaag al ondervinden.

JURGEN CEDER

© SHUTTERSTOCK

INSTRUMENTEN VOOR INZICHT

30, 40, 60, 80 procent. Met deze cijfers over de mate waarin landen voor hun graanimport, toevoer van maïs en van plantaardige oliën afhankelijk zijn van Oekraïne worden we al dagen om de oren geslagen. Het is reden tot bezorgdheid. Het zaaien van zomertarwe en zonnebloemen is voor binnenkort.

Dat wordt in Oekraïne een probleem. De zaden komen niet of moeilijk ter plaatse. En kan er straks gezaaid en geoogst worden in gebieden waar tanks voorbijdenderen?

De graanprijzen op de internationale markten zijn al een tijd aan het stijgen.

Sommige economen en voedselexperts

rechtstreeks afhankelijk zijn van de toevoer uit Oekraïne en Rusland. Namen die dan vallen zijn Bangladesh, Egypte, India, Pakistan en Turkije. Daar bestaat een groot risico op een combinatie van sterk gestegen prijzen en op lege schappen bij de bakker.

En zeggen dat het brood daar al door de overheid wordt gesubsidieerd.

Een aanvoerschok zal daar dus voor problemen zorgen. Men maakt al de vergelijking met de rellen in Noord-Afrika na 2009 die geleid hebben tot de Arabische Lente.

Instabiliteit aan de Europese zuidflank met mogelijk nieuwe migratiestromen is nooit goed nieuws. Op die manier worden we bij ons dan toch onrechtstreeks geraakt door die voedselcrisis.

Nassim Nicholas Taleb

Naar aanleiding van de Internationale Dag tegen Racisme (21 maart) publiceerde gelijkekansencentrum Unia een rapport dat geheel in het teken staat van de discriminatie van personen van Afrikaanse origine. Een vaststelling in het rapport is dat de werkzaamheidsgraad van mensen van Sub-Saharaanse origine beduidend lager ligt dan het Belgische gemiddelde, namelijk 45,8 procent tegenover 65,8 procent. Ook hoger opgeleide Afrikanen scoren merkelijk lager dan hun autochtone collega’s.

Dekolonisatie Die discrepantie is volgens Unia voornamelijk te wijten aan - hoe kan het ook anders - discriminatie en racisme. Die discriminatie is op haar beurt te wijten aan onze koloniale geschiedenis, vindt Unia. Naast bekende recepten als positieve discriminatie en praktijktesten, vindt het gelijkekansencentrum dat er dit keer ook meer werk gemaakt moeten worden van ‘dekolonisatie’.

“Vooral in het onderwijs is het verband tussen discriminaties, ongelijkheden en onze koloniale geschiedenis tastbaar”, klinkt het in een persmededeling. “Mensen van Afrikaanse origine ondervinden er racisme en structurele ongelijkheden, wat zich uit in schoolvertraging, heroriëntatie en pesterijen. Het is daarom cruciaal dat de koloniale geschiedenis en het verband met het hedendaags racisme opgenomen worden in de leerplannen.”

Ook de beeldenstormers van ‘Black Lives Matter’ krijgen een bloempje toegeworpen. “Discriminatie van personen van Afrikaanse origine is een oud woekerend zeer dat pas onlangs vernieuwde aandacht kreeg in het (inter)nationale publieke debat met de Black Lives Matters-beweging en de dekolonisatie van de publieke ruimte”, klinkt het. Unia is er voorts van “overtuigd dat de dekolonisatie van de openbare ruimte helpt om discriminatie en racisme tegen te gaan”.

PIETER VAN BERKEL

Binnenland

24 MAART 2022

5

BRUSSEL

Begrotingsperikelen brengen Brussel op rand van de afgrond De stad Brussel heeft nog steeds geen volwaardige begroting voor 2022. Het stadsbestuur moet met voorlopige kredieten werken. Het vroeg zelfs een uitstel voor de begroting tot 30 juni.

drag van 777.000 euro in, in plaats van 777 miljoen euro. Het Rekenhof weigerde de rekeningen van het Brussels Gewest goed te keuren.

“Dit is ongezien”, zegt Brussels parlementslid Mathias Vanden Borre (N-VA).

“Ondertussen staan tien Brusselse gemeenten onder financiële voogdij van het Gewest. Maar de bevoegde minister Clerfayt (DéFI) staat erbij en kijkt ernaar.”

Dramatische schuldopbouw

Met de rest van de Brusselse gemeenten gaat het niet beter. Tien van de negentien gemeenten hebben nog steeds geen volwaardige begroting voor dit jaar.

Brussel-Stad, Sint-Joost-ten-Node en Watermaal-Bosvoorde zullen zelfs pas in de tweede jaarhelft een begroting aan de gemeenteraadsleden voorleggen. Van de negen gemeenten die een begroting hebben, zijn er slechts drie die op tijd klaar waren.

Uiteraard hebben deze begrotingsperikelen invloed op het gevoerde beleid.

Zolang de begrotingen door de gemeenteraden niet zijn goedgekeurd, moeten de gemeentebesturen met voorlopige twaalfden blijven werken. Maandelijks kan de gemeente slechts één twaalfde van het budget van vorig jaar spenderen. Broodnodige, nieuwe investeringen zijn niet mogelijk.

Structureel begrotingstekort Niet dat er veel ruimte is voor nieuwe uitgaven. Heel wat Brusselse gemeenten worstelen met een structureel begrotingstekort. Tien daarvan staan zelfs onder financiële voogdij van het Gewest. Ze zijn aan een strikte naleving van een financieel herstelplan onderworpen.

Begroting Brussels Gewest Begin december werd de begroting van het Brussels Gewest goedgekeurd.

De Gewestregering streeft naar een begroting in evenwicht, maar moet daarvoor een tekort van zowat 360 miljoen euro wegwerken. De Brusselse regering rekent daarvoor op inkomsten die hoger zullen liggen dan eerst voorspeld, meer bepaald zo'n 117 miljoen euro. De opmaak van de begroting getuigt van flink wat broddelwerk en is op drijfzand opgetrokken.

Eind 2021 was het Rekenhof met zijn rapport over de rekeningen 2020 van het Brussels Gewest ronduit vernietigend. Het Rekenhof kon onmogelijk de Brusselse rekeningen goedkeuren omdat er te veel gegevens ontbraken, te veel fouten en ongerijmdheden werden vastgesteld, met als ontstellend dieptepunt een vergissing bij de dienst Financiën door het verkeerd plaatsen van een komma.

Zo schreef minister van Financiën en Begroting Sven Gatz (Open Vld) een be-

Die pijnlijke blunder tekent zich af tegen de achtergrond van een dramatische schuldopbouw van het Brussels Gewest.

Het Rekenhof stelde eveneens vast dat het op dat vlak de verkeerde kant uitgaat.

De Brusselse schulden zijn tussen 2016 en 2020 met 90 procent gestegen, naar 8,9 miljard euro eind 2020. “Dat is 179,3 procent van de geconsolideerde jaarlijk-

© BELGA

Begrotingsdebacle Brusselse gemeenten

“Toch lukt het hen niet om hun begrotingen in orde te maken. De gemeenten zijn de kosten niet te baas. De Brusselaar verarmt en nu laten de gevolgen zich ook gelden voor de lokale besturen die hun rekeningen niet op orde krijgen. En het Gewest, de toezichthoudende overheid?

Dat staat erbij en kijkt ernaar”, besluit Vanden Borre. Intussen laat bevoegd minister Clerfayt niets van zich horen.

se ontvangsten, tegenover 97,1 procent in 2016”, aldus het Rekenhof.

N-VA vroeg voordien al het ontslag van minister van Financiën en Begroting Sven Gatz. “Gatz wil dat ‘oplossen’ met trucjes om de factuur door te schuiven naar de pendelaars en Vlaamse belastingbetalers.

Van cruciale hervormingen en besparingen is er echter geen sprake.”

Dreigend faillissement De Brusselse Gewestregering en de Brusselse gemeenten lijken de ernst van de situatie niet de begrijpen. Dit wanbeleid speelt zich af tegen de achtergrond van snel toenemende armoede. Ook de armoedecijfers blijven een schrijnende smet op het blazoen. Maar liefst 38 procent van de inwoners loopt het risico om in armoede of in sociale uitsluiting te vervallen. Eén op de drie Brusselaars is inactief. Bij jongeren onder de 25 jaar heeft een kwart geen job.

“Wat doet de regering-Vervoort? Blijven inzetten op zinloze gesubsidieerde tewerkstelling. Daar zitten onze bedrijven echter niet op de wachten. Zij willen goed opgeleide werknemers”, stelt Gilles Verstraeten (N-VA). Tel daarbij nog de meer dan honderdduizend illegalen en de dramatische situatie waarin het Franstalig onderwijs zich bevindt en de situatie oogt weinig rooskleurig.

Ingrijpende beleidsmatige en institutionele hervormingen zijn absoluut noodzakelijk om een ommekeer te realiseren. Drie decennia van PS-bestuur hebben Brussel op de rand van de afgrond gebracht, en dat is het dreigend faillissement.

JULIEN BORREMANS

Bernard Clerfayt

11 juli een betaalde feestdag?

Niet voor Vlaamse pendelaars naar Brussel

Indien de federale regering van 11 juli een betaalde feestdag maakt, zouden niet alle Vlamingen ervan kunnen genieten.

Vlaamse pendelaars naar Brussel zouden bijvoorbeeld in de plaats daarvan een betaalde feestdag krijgen tijdens het Brusselse Irisfeest. “De paars-groene regering is er ook in geslaagd dit dossier compleet in de soep te draaien”, klinkt het bij Vlaams Belang.

De regering-De Croo stelde in haar regeerakkoord voor om van 11 juli, de Vlaamse feestdag, een betaalde feestdag te maken.

Sommige Vlamingen, zoals werknemers van de Vlaamse overheid, kunnen hier al van genieten. De praktijk kan echter pas algemeen ingang vinden als de kwestie federaal geregeld wordt.

Pendelaars vallen uit de boot In het koninklijk besluit dat minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) daarover voorstelde, wordt echter de werkplek en niet de aanhorigheid tot een bepaalde gemeenschap als criterium ge-

bruikt om te bepalen wie van een bepaalde feestdag kan genieten.

Een gevolg hiervan zou zijn dat Vlaamse pendelaars naar Brussel een betaalde feestdag zouden krijgen tijdens het Brusselse Irisfeest, maar niet op de Vlaamse feestdag van 11 juli. Pendelaars zouden op de echte feestdagen van hun gemeenschap bovendien te maken krijgen met gesloten scholen, terwijl zij wel moeten gaan werken.

“Kan het nog absurder?”

“Kan het nog absurder in dit land?”, vraagt Vlaams BelangKamerfractieleider Barbara Pas. “Deze regeling is dan ook totaal

onaanvaardbaar.” De oppositiepartij diende al meermaals een wetsvoorstel in dat stelt dat de taal - zoals de taal van de arbeidsovereenkomst of de taalrol waartoe de persoon behoort -

bepalend is voor de feestdag die hij krijgt.

“Alleen op die manier kan het toekennen van een betaalde feestdag voor de deelstaten op een zinvolle en praktisch haalbare wijze worden geregeld”, vindt Pas. “Ik roep de Vlaamse partijen in de regering, CD&V in het bijzonder, dan ook op dit ontwerpkoninklijk besluit in die zin aan te passen”, klinkt het verder. “Ik zal minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) hierover in de commissie Grondwet van de Kamer vatten en volgende week minister Dermagne met deze ongerijmdheden confronteren.”

PIETER VAN BERKEL

Luister naar PAL CAST U aangeboden door PAL NWS en ’t Pallieterke.

Stijn Derudder is uw gastheer van twee wekelijkse podcasts.

In PAL EROP krijgt u onze blik op de actualiteit in Vlaanderen en de rest van de wereld.

In EEN KWESTIE VAN GELOOF met theologe en columniste Sonja Dahlmans vatten we elke keer het nieuws over christenen in de wereld samen voor u en focussen we ook op allerlei onderwerpen over geloof en religie in het algemeen.

Te beluisteren op o.a. Spotify, Apple Podcasts en palcast.be.

Politiek NIEUWS UIT DE WETSTRAAT

Afwezig We hadden het er vorige week nog over dat de ‘blijde’ herintrede van de Kamerleden in het Paleis der Natie maar op matig succes kon rekenen. Een flink aantal heeft al heimwee naar de digitale vergaderingen waardoor men ‘de grote oversteek’ naar de hoofdstad niet hoefde te maken. Vorige week was het nog erger gesteld, want bij de stemmingen tekenden maar 115 Kamerleden present. Anders gezegd, zo’n kwart van de verkozenen des volks bleef afwezig. En dat terwijl er geen enkele officiële verontschuldiging werd meegedeeld bij de aanvang van de zitting.

Een schaduw van zichzelf Bij het begin van de zitting werd meegedeeld dat de cdH-fractie - de voormalige Franstalige christendemocraten en latere humanisten - van naam is veranderd. Voortaan heeft de partij ‘Les Engagés’. Niemand keek ervan op, vooral ook niet omdat de fameuze naamswijziging ook in Wallonië met enige neerbuigendheid en schouderophalen werd onthaald.

Het partijtje is immers nog een schaduw van zichzelf, sterk uitgedund in de loop der jaren, en levert al jaren geen grote kanonnen meer zoals Nothomb, Vanden Boeynants, Maystadt of Milquet. De partij, die zich centrum-links opstelt, kan overigens al lang geen eigen accenten meer leggen onder de Waalse linkse pletwals van PTB, PS en Ecolo.

Beter Vivaldi-loos Het energiedebat aan de vooravond van de regeringsbeslissing van 18 maart zorgde uiteraard vanuit alle partijen voor vuurwerk, standpunten en vragen aan de regering over wat er nu in de pijplijn zat. Elders in dit blad leest u er veel meer over. De standpunten waren genoegzaam bekend, waardoor het moeilijk was om toch nog uit de verf te komen. Wie daarin echter toch met glans slaagde, was Barbara Pas, fractievoorzitster van het Vlaams Belang. Met een scherpe uitsmijter vol beeldspraak gaf ze premier De Croo een flinke klets om de oren: “Zeg aan uw coalitiepartners van Groen dat wij geen energiemix willen zonder betrouwbare kernenergie en dat wij geen maatschappij willen vol autoloze zondagen, douchevrije zaterdagen, elektriciteitsloze vrijdagen en verwarmingsloze donderdagen. Vivaldi-loos, daarentegen, zou wel veel beter zijn.” In de Kamer lachten sommigen hierbij groen, anderen ergerden zich blauw en nog anderen liepen rood aan van colère. Maar vooral op sociale media was het lachen geblazen.

24 MAART 2022

Links in Vlaanderen

Huilen met de pet op Links heeft in Vlaanderen al betere tijden gekend dan vandaag. De PVDA worstelt met de oorlog in Oekraïne, Groen met de kernuitstap en bij Vooruit valt de voorzitter alleen maar op met allerlei frivoliteiten.

De PVDA nam een valse start van formaat bij het begin van de oorlog in Oekraïne. De partij slaagde er aanvankelijk niet in de Russische invasie afdoende te veroordelen en daarvoor betaalt ze vandaag nog steeds de prijs.

Een bezoek aan de PVDA-website is tegenwoordig de moeite waard, want er is geen enkele partij die de oorlog zo pijnlijk krampachtig en vooral zo vaak veroordeelt als de PVDA.

China bepaalt de lijn van PVDA Helemaal gemeend lijken die veroordelingen toch niet, en misschien is het ook net omdat ze niet helemaal geloofwaardig zijn dat ze zo vaak herhaald worden.

Dat komt misschien ook omdat de partij maar niet kan nalaten telkens weer te benadrukken dat de NAVO of een versterking van defensie geen deel van de oplossing kan zijn. Ze zullen het in China graag lezen.

De veroordelingen zijn echter toch vooral gericht op de verdediging van de partij en de standpunten van de partij. Aandacht voor de ellende van de Oekraïense bevolking valt er amper te bespeuren. Wanneer het dan toch eens over vluchtelingen gaat, heet het meteen ook dat de discriminatie van de Afrikaanse vluchtelingen aan de grenzen onaanvaardbaar is.

Tussendoor probeert de partij in te spelen op de stijgende energieprijzen, maar de eisen en wetsvoorstellen zijn al even voorspelbaar als politieke onderdrukking in een communistische staat. De partij heeft op dit ogenblik geen verhaal, en al zeker geen menselijk verhaal. De oorlog kan voor de PVDA maar beter snel eindigen, zodat ze terug de strijd kan aanbinden tegen racisme, de multinationals en alles wat Amerikaans of kapitalistisch is.

Van kernbehoud naar Groen-uitstap?

Het wordt afwachten hoe Groen de klap van het kernbehoud de komende weken en maanden zal verwerken. Het is niet zeker dat de partij zich meteen helemaal gewonnen zal geven. Er liggen nog genoeg obstakels in de weg vóór de twee kerncentrales definitief verlengd open gehouden kunnen worden en het laat zich raden dat een aantal milieuverenigingen hun kans zullen wagen om te blijven strijden voor een kernuitstap. Voor Groen betekent dit dat de ellende nog niet voorbij is.

Ze delen alleen uit Begrotingsexpert van N-VA Sander Loones maakte zich ten aanzien van staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleekere (Open Vld) ernstig zorgen over de onheilspellende begroting in dit land, die ondertussen al evolueerde van 16 miljard vóór de Russische inval tot 20 miljard nu. Zeker, de Oekraïne-crisis deed nog een flinke schep boven op onze rekeningen die maar niet op orde geraken. Hij vroeg zich dan ook af hoe het eigenlijk zit met de zorg en bezorgdheid tot financierbaarheid van de uitgaven en wees daarbij in het bijzonder naar de minister van Werk Dermagne (PS) die niet beweegt en slechts mee uitdeelt. “Bij elke maatregel tot extra uitgaven zou er een maatregel moeten komen om meer mensen aan de slag te krijgen om zo de begroting overeind te houden. Dat blijft achterwege”, zo stelde hij. Het blauwe lichtgewicht De Bleekere kon niets anders dan te stellen dat het belangrijk is dat de begroting onder controle blijft. Maar dat was het dan. Loones kreeg dus geen afdoend antwoord op zijn pertinente opmerkingen. “Wij kunnen onze eigen broek niet ophouden”, aldus nog Loones. En nog: “Andere landen die hun rekeningen wel op orde hebben kunnen nu wél de noodzakelijke investeringen doen.”

Conner Rousseau

© BELGA

6

Zal de partij hierdoor kiezers verliezen? Misschien waren er nog realo’s onder de Groen-kiezers die door de huidige omstandigheden overtuigd zijn geraakt van de voordelen van kernenergie. Maar de fundi’s die hoe dan ook tegen kernenergie zijn, hebben in het stemhokje geen alternatief. Of dat voldoende is om de partij boven de kiesdrempel te houden, weten we ten laatste in 2024.

Het probleem voor Groen is dat dit thema de actualiteit nog een lange tijd zal domineren.

Daardoor wordt het moeilijk om de aandacht hiervan af te leiden, als de partij al iets anders had gehad om mee naar buiten te komen. Het kernbehoud is een nederlaag buiten categorie voor de partij. En partijen die dagelijks geconfronteerd worden met zo’n nederlaag hebben het lastig om nog behoorlijk te functioneren.

Als Georges-Louis Bouchez het bovendien nodig vindt om op tijd en stond wat zout in de wonde te strooien, ziet het er niet goed uit voor de Vivaldi-regering.

De ondraaglijke lichtheid van een zingend konijn En dan is er nog Vooruit, waarvan de voorzitter zich verleden week liet opvallen door zijn optreden bij ‘The Masked Singer’.

Ja hoor, het programma werd maanden geleden ingeblikt en Conner Rousseau treft dus geen schuld aan de nogal ongelukkige timing. We gunnen het politici zelfs dat ze meedoen aan een tvshow, maar dan liefst met mate, op niveau en wat variatie onder de politici.

Het probleem met Conner Rousseau is echter dat de dingen waarmee hij zich laat opvallen vrijwel zonder uitzondering zulke oppervlakkigheden zijn.

Iemand trok op Twitter een vergelijking met het panda-optreden van Bart De Wever, maar bij die laatste was zoiets de uitzondering, niet de regel. Dat verschil is essentieel en dat straalt meteen ook op de partij af.

Vooruit deed het tot nog toe goed in de peilingen, maar het is afwachten hoelang dat zal blijven duren voor een partij waarvan de voorzitter eigenlijk geen ernstig verhaal te vertellen heeft. Al rijst tegelijkertijd ook hier de vraag waar de linkse kiezers die verweesd achterblijven dan naartoe kunnen. Staat er morgen een ‘Vlaamse Mette Frederiksen’ op met een nieuwe politieke partij, dan zou het wel eens snel bergaf kunnen gaan, niet alleen met Vooruit, maar ook met de PVDA en Groen.

FILIP VAN LAENEN

Politiek

24 MAART 2022

Rik Van de Walle

Men spreekt wel eens van ‘struisvogelpolitiek’ als beleidsmakers niet zien of niet willen zien wat er zich rondom hen afspeelt, of als zij niet alert en ad rem genoeg optreden om wantoestanden of scheefgegroeide situaties aan te pakken. Deze analogie met het vermeende vluchtgedrag van een struisvogel leek vorige week op het lijf geschreven van de rector van de Universiteit Gent, Rik Van de Walle (51). De ‘Dies Natalis’ - het jaarlijkse feest van UGent - van 2022 zal hij niet snel vergeten…

Rik Van de Walle put zich uit om politiek correct te zijn. In die zin ventileert hij om de haverklap zijn mening over van alles en nog wat via sociale media. Hij schurkt graag aan tegen al wat progressief en links is, zeg maar de culturele en maatschappelijke bobo’s die altijd met het morele vingertje hoog in de lucht staan te zwaaien. Alles wat Vlaams-nationalistisch of uitgesproken rechts is, ruikt naar fascisme of op zijn minst iets dat in die richting gaat.

Die ene keer dat hij op een onbewaakt moment pleitte voor spreekrecht voor Tom Van Grieken leverde hem in een open brief de banbliksems op van linkse academici en de onvermijdelijke ‘groepen uit het middenveld’. Hij zou dat geen tweede keer meer doen, daar was hij wel zeker van.

From zero to hero Hij werd wereldberoemd in Vlaanderen toen hij in 2017 als kandidaat-rector pas in de negende stemronde samen met Mieke Van Herreweghe (als kandidaat-vicerector) de ‘overwinning’ haalde. Dat gebeurde pas nadat na de zevende ronde de stemprocedure was gewijzigd om de vereiste tweederdemeerderheid af te schaffen en na veel inhoudelijke discussies.

Op 5 september 2018 was er de beruchte Pano-reportage over Schild & Vrienden en Dries Van Langenhove, die Van de Walle de wind in de zeilen gaf. Van Langenhove werd stante pede geschorst, zonder gehoord te worden. Daarmee toonde het lid van de vrijmetselaarsloge wie de baas is aan UGent en dat er voor rechts geen plaats is. Hij werd door links, extreemlinks en de gesubsidieerde media geprezen voor zoveel ‘beleidsmoed’. In mei 2021 werd het ondertussen gekoesterde rectorsteam al na de eerste ronde herverkozen… Niemand had zich zelfs tegenkandidaat gesteld.

Pano-reportage UGent Het gonsde al een tijdje dat er aan UGent toestanden waren die op zijn zachtst gezegd ‘onfris’ zouden ruiken. Grensoverschrijdend gedrag, zo werd gefluisterd. Het werd stil en Rik Van de Walle leek van de radar verdwenen.

In een nieuwe Pano-reportage vorige week getuigden echter meer dan 30 doctoraatsstudenten over vernederingen, machtsmisbruik en grove pesterijen aan UGent en KULeuven. In Gent ging het over 21 onderzoekers die getuigden over het wangedrag van zeker één professor. Ondanks een dertigtal meldingen tegen de tirannieke houding van de man de voorbije tien (!) jaar, werd hij maar beperkt gesanctioneerd - hij mocht twee jaar lang geen doctoraatsstudenten begeleiden en moest na fraude-aantijgingen zijn financiën laten inzien - en kon hij nog promoveren tot gewoon hoogleraar.

Dies Natalis Van de Walle besefte dat hij in het oog van de storm ging terechtkomen en koos voor de vlucht vooruit om te vermijden dat iemand zijn ontslag zou eisen. Tijdens zijn toespraak op de Dies Natalis van 18 maart stelde hij dan ook dat de wantoestanden zich al vele jaren voordoen en moeten stoppen. Meer nog: hij erkende dat hij persoonlijk mee verantwoordelijk is voor het probleem door te stellen dat hij deel uitmaakt van “een cultuur die machtsmisbruik niet mee heeft verhinderd”. Hij verontschuldigde zich, ook in zijn persoonlijke naam, “aan allen die we op die manier tekort hebben gedaan”.

Snel stelde hij zijn negatief standpunt over een extern meldpunt bij, wat al in 2018 door de toenmalige minister van Onderwijs Hilde Crevits voorgesteld werd. Van de Walle bleef opteren voor interne meldpunten, want beter controleerbaar wellicht. Hij maakte er zich dezer dagen snel vanaf: “De voorstellen waren al aan het rijpen, maar door extra media-aandacht is dit ook in mijn eigen hoofd in een stroomversnelling gekomen.”

Geen man van eer Het is duidelijk dat Rik Van de Walle in een lastig parket is terechtgekomen. Iemand met enig eergevoel zou zich normaal nederig opstellen en zich terugtrekken om anderen de kans te geven echt tabula rasa te maken. Nu zal er altijd boter op het hoofd van Rik achterblijven.

Zijn tweet van 19 maart klinkt dan ook even bizar als ongeloofwaardig: “Laat de toga niet tot een loden mantel worden, waaronder we ons gedwongen voelen een schijn op te houden, waarvan we denken dat die bij de academie hoort.”

Misschien wordt hij toch maar weer beter gewoon hoogleraar in de ingenieurswetenschappen, met een hart voor zijn studenten.

CITAAT VAN DE WEEK

Georges Gilkinet:

“Ons doel was nooit om alle kerncentrales te sluiten” Volgens Ecolo-vicepremier Georges Gilkinet was het nooit de bedoeling van de groenen om alle kerncentrales te sluiten. Dat zegt hij in een interview met La Libre Belgique. “Ons doel was nooit om alle kerncentrales te sluiten, maar om 100 procent hernieuwbare energie te bereiken”, aldus Gilkinet. De kernuitstap was nochtans een belangrijke voorwaarde voor de groenen om indertijd toe te treden tot de regering.

Regering wil nepsollicitaties makkelijker maken De regering-De Croo wil het makkelijker maken om ‘mysterycalls’ of nepsollicitaties uit te kunnen voeren in de strijd tegen discriminatie.

Zo zouden deze in de toekomst niet alleen kunnen plaatsvinden bij concrete aanwijzingen van discriminatie, maar ook bij een vermoeden van discriminatie.

Vandaag mag een sociaal inspecteur pas zogenaamde ‘mysterycalls’ uitvoeren wanneer aan een aantal voorwaarden voldaan is. Ze moeten op ‘niet-provocerende’ wijze worden uitgevoerd, moeten berusten op objectieve aanwijzingen van discriminatie en moeten worden ondersteund door resultaten van datamining en datamatching. Er is ook een schriftelijk voorafgaand akkoord nodig van de arbeidsauditeur of de procureur des Konings.

De regering-De Croo en minister van Werk Pierre-Yves Dermagne (PS) willen nu dat de inspectiediensten ‘proactiever’ kunnen optreden door de bovengenoemde drempels te versoepelen of weg te nemen. Dermagne wil ook ‘belemmeringen’ wegwerken, zoals het feit dat de nepsollicitaties juridisch beschouwd worden als valsheid in geschrifte, zo gaf hij in februari reeds te kennen.

De nieuwe regeling, een voorstel van de linkse regeringspartijen PS, Vooruit, Ecolo en Groen, werd woensdagmorgen in de Commissie Sociale Zaken in de Kamer van Volksvertegenwoordigers goedgekeurd door de regeringspartijen en de PVDA. In de praktijk zou dit betekenen dat werkgevers ook al bij een vermoeden van discriminatie (en dus niet alleen bij concrete aanwijzingen van discriminatie) geconfronteerd kunnen worden met praktijktesten.

“Stasipraktijken” N-VA-Kamerlid Björn Anseeuw reageert kritisch. “Stel bijvoorbeeld dat er in een kledingwinkel enkel blonde dames werken, dan is er al een vermoeden van discriminatie”, klinkt het. “Zo herleidt men de strijd tegen discriminatie tot een heksenjacht op goedmenende werkgevers die in de toekomst wel twee keer zullen nadenken vooraleer ze een vacature publiek maken. En dat gaat dan weer ten

koste van de tewerkstellingskansen van heel wat werkzoekenden.”

Volgens minister Dermagne was de huidige regeling “helemaal niet werkbaar”. Lees: men bracht niet de grootschalige discriminatie aan het licht die men hoopte te vinden.

“Het systeem werkt niet omdat er duidelijk zo goed als geen discriminerende werkgevers te vinden zijn”, merkte Vlaams Belang-Kamerlid Hans Verreyt al in februari op. “Paars-groen zet met dit soort stasipraktijken grote stappen richting een verklikkersmaatschappij.”

“We weten dat er de voorbije drie jaar slechts in tien dossiers praktijktesten zijn uitgevoerd en dat er in meer dan 350 dossiers een oplossing werd bekomen door bemiddeling”, zegt Anseeuw.

“Dat lijkt me dan net een bijzonder performante regelgeving waar preventie het haalt van repressie.

© BELGA

IN DE KIJKER

7

Pierre-Yves Dermagne

Maar blijkbaar moeten er meer zondebokken zijn voor de Vivaldiregering.”

Welvaartsvernietiging N-VA’er Anseeuw vreest ook dat de maatregelen nefast zou zijn voor de tewerkstelling. “Als werkgever zul je wel twee keer nadenken vooraleer je een vacature publiek maakt. En dus zullen er minder openstaande vacatures te tellen zijn. Niet omdat er niet genoeg werk is, maar omdat werkgevers hier de stuipen op het lijf worden gejaagd. Het is een zeer pervers effect dat neerkomt op pure welvaartsvernietiging”, klinkt het.

Ook de Raad van State was vernietigend voor het voorstel. Het zou niet in overeenstemming zijn met het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel.

PIETER VAN BERKEL

8

Interview

24 MAART 2022

SAMUELE FURFARI

“De oorlog in Oekraïne heeft niets te maken met ons kernenergiedebat” Samuele Furfari heeft er een rijke carrière opzitten als ambtenaar en energiespecialist bij de Europese Commissie. Daarnaast doceerde hij lange tijd ‘Geopolitiek en energiebeleid’ aan de Université Libre de Bruxelles.

Omdat Furfari ongecomplexeerd en technisch onderbouwd voorstander is van kernenergie en vraagtekens zet bij de ‘Net Zero’overtuiging, wordt hij uit de Franstalige pers geweerd. Toch heeft Furfari nog invloed, en een breed netwerk achter de schermen.

Beetje bij beetje hoopt hij het Europese energiebeleid waar hij zich zo lang voor heeft ingezet, opnieuw redelijk te kunnen maken.

e overdreven Europese angst voor de bevolkingsgroei, leidt tot de verwerping van de groei- en vooruitgangsgedachte. En dan krijg je ‘Net Zero’, de gedachte dat de mens niets mag uitstoten of niets mag veranderen aan de natuur.” Legt u eens uit…

“Het einde van het communisme in Europa heeft ertoe geleid dat een ander geloof de vrije markt moest gaan bekampen. Vóór 1989 waren er in veel Europese landen sterke communistische partijen.

Die partijen en hun sympathisanten zijn door de val van het communisme vernederd. Zij konden niet verkroppen dat de ‘vrije markt’ gewonnen had. Het communisme kon dus niet meer gebruikt worden om de markt te bekampen, want het was politiek en moreel failliet na de ineenstorting van de Sovjet-Unie. Er waren dus nieuwe argumenten tegen de vrije markt nodig.”

“Het lag in de lijn der verwachtingen dat links met het ecologische argument aan zou komen draven. Het argument dat ‘de vrije markt niet onbeperkt kan groeien’.

Links heeft het communisme vervangen door ecologisme, dat op een andere manier voorhoudt dat de vrije markt tot de catastrofe leidt.”

“Een andere hoofdreden voor de groeiende invloed van het ecologische gedachtegoed is de religieuze omwenteling die in de jaren ’60 is opgestart door

de hippies. De Verenigde Staten zijn tot het midden van de twintigste eeuw een christelijk land geweest. Maar halverwege vorige eeuw wilde de jeugd dat niet meer. Het christendom vervang je echter niet zomaar, dus moest men naar iets anders op zoek. Daar is dan een heiligverklaring van de natuur uit voortgekomen.

Ook al houden vele mensen met sympathie voor het ecologisme vooral op een oppervlakkige manier van de natuur.

Net zoals de meeste sympathisanten van het communisme ook nooit Marx hebben gelezen.”

Communisme is een materialistische leer. De communisten wisten tenminste nog dat je energiecentrales nodig had om de bevolking warm te houden en hadden weinig boodschap aan spiritualisme. Waarom dan die religieus-apocalyptische haat tegen energie, vandaag de dag?

“Tja. Het klopt dat Lenin vond dat het communisme ‘Sovjetmacht plus elektrificatie’ was. En was het niet Trotski die ervan overtuigd was dat ‘religie zou verdwijnen als Rusland over elektriciteit zou beschikken’?”

“De vrije markt teert op veelvuldig voorradige energie. Bij kernenergie zijn de mogelijkheden letterlijk eindeloos. Het communisme zag dat te laat in. Dat is een van de redenen waarom het is weggeconcurreerd. Haat voor de vrije markt en haat voor het vrijelijk beschikbaar zijn van energie als bron gaan nu hand in hand.”

“Wat ik de voornaamste oorzaak vind om te verklaren waarom het ecologisme energie zo is gaan haten, is het malthusianisme. U kent de leer van de 19e-eeuwse priester Thomas Malthus: de mens plant zichzelf sneller voort dan dat er voedsel geproduceerd zal worden. Vanaf de tweede helft van de 20ste eeuw vreesde een sterker wordende egalitair-ecologische beweging in landen als Zweden, dat met de onbeperkte mogelijkheden van kernenergie de mensheid dusdanig snel zou groeien dat de voedselbronnen en grondstoffen snel uitgeput zouden raken. Zeker toen Europese landen en de Verenigde Staten vanaf de jaren 1970 sterk begonnen in te zetten op kernenergie. Het malthusiaanse denken zie je als tegenreactie terug in de zogenaamde ‘Club van Rome’ die dacht dat tegen midden 21e eeuw de planeet de mensheid niet meer zou kunnen dragen.”

“Die malthusiaanse angst voor ‘de ramp’ heeft dus geleid tot een verwerping van elke groei- en vooruitgangsgedachte. En dan krijg je de ‘Net Zero’-gedachte, de gedachte dat de mens niets mag uitstoten of niets mag veranderen aan de natuur.”

ALS WE ONBEPERKT AUTO’S WILLEN OPLADEN, MOETEN WE DE BESTAANDE KERNCAPACITEIT VAN BELGIË VERDUBBELEN. TWEE KERNCENTRALES ZIJN IN DAT LICHT BELACHELIJK

Het blijft vreemd: links heeft in 1989 verloren. Hoe kan men politiek rechts dan nu zo sterk meekrijgen in het inzetten op alleen maar hernieuwbare energie? Men verplicht rechts toch niet met het pistool op de slaap om ‘Net Zero’ te ondersteunen?

“Links is niet zo zwak als u het doet uitschijnen. Linkse politiek staat bijzonder sterk in vele Europese landen, zoals Zweden, Griekenland, Italië, Frankrijk en Spanje. Ik durf zelfs zeggen dat links in Europa aan de macht is. Daarnaast heeft er zich op Europees niveau ook een ingrijpende machtsverandering afgespeeld.”

“Toen ik als ambtenaar begon bij de Europese Commissie, in 1982, waren er nog ‘hoofdambtenaren’. Zij hadden gedegen kennis over technische dossiers. Het waren vaak zeer competente mensen uit de zware industrie: ingenieurs en energiespecialisten. Energiebeleid was voor hen in de eerste plaats een technisch probleem: welke energiebron levert de meest efficiënte resultaten voor zoveel mogelijk mensen? In dezelfde tijd waren Eurocommissarissen ook nog eens diplomaten en geen politici zoals nu.

Zij kenden niets van al die technische aspecten. De Commissie voerde dus gewoon uit wat de experten besloten hadden. Beleid was toen erg rationeel, gestoeld op cijfers en expertise. De besluitvorming ging ook niet zo snel, er was tijd voor reflectie.”

Toen ik als ambtenaar begon in 1982, was beleid toen erg rationeel, gestoeld op cijfers en expertise “In 1993 kwam echter het verdrag van Maastricht. Dat gaf veel macht aan het Europees Parlement (EP). Van zodra dat parlement macht kreeg, begonnen politici in het Europees Parlement zich slimmer te wanen dan de hoofdambtenaren.

Plots kregen specialisten van politici te horen wat er moest gebeuren, in plaats van andersom.”

“In de latere jaren ’90 kenden de Europese instellingen de naschok van het schandaal-Cresson. Voormalig Frans premier Edith Cresson werd als Europees commissaris voor Wetenschapsbeleid genoemd in een fraudezaak, wat in 1999 uiteindelijk mee leidde tot het ontslag van de voltallige Commissie onder Luxemburger Jacques Santer. Die Commissie werd toen afgezet door het EP, want het had sinds Maastricht immers de bevoegdheid om dat te doen. Daardoor zijn Europese Parlementsleden zich pas echt machtig gaan voelen.”

“Sinds Maastricht is het Europees Parlement ook enorm onderhevig aan de invloed van lobbyisten, die voorheen

Interview

24 MAART 2022

9

CHEMISCH INGENIEUR, DOCTOR EN DOCENT naar de Commissie gingen om hun verhaal te doen, waar ze echter geconfronteerd werden met ambtenaren die hun dossiers goed beheersten. Politici zijn veel makkelijker te beïnvloeden. En in ons huidige tijdsbestel, waarin politici dus niet durven zeggen dat ook fossiele brandstoffen nodig zijn, is de invloed van de groene lobby’s het grootst.”

De overdreven Europese angst voor de bevolkingsgroei, leidt tot de verwerping van de groei- en vooruitgangsgedachte Zijn de olie- en kernenergielobby’s dan zo zwak geworden?

“Er is meer aan de hand. Waarom zou de traditionele energie-industrie nog veel tijd en moeite steken in de Europese instellingen wanneer de toekomst elders ligt? In China en de Verenigde Staten kan je nog zaken doen, in Europa niet.

Vergis u niet: de groene droom is bijna uitsluitend een Europese droom. Elders nemen overheden realistischere beslissingen. Europa heeft echt niet door dat men in de rest van de wereld allerminst overtuigd is van ‘Net Zero’. De rest van de wereld misbruikt onze naïviteit maar al te graag om gouden zaken te doen. Zo worden we in grote mate afhankelijk van andere landen.”

Met Georges-Louis Bouchez is er nu wel een rechtse partijvoorzitter die kernenergie opnieuw op de agenda heeft gezet, tegen zijn eigen regering in. Wordt een nieuwe realistische generatie wakker?

“Bouchez durft inderdaad de zwijgzaamheid te verbreken. Ik bewonder zijn moed om het alleen tegen de rest op te nemen. Hij heeft het debat rond kernenergie zo opnieuw op de agenda gezet.

Maar let wel: ook Bouchez durft het verhaal dat alleen de mens verantwoordelijk is voor de klimaatverandering niet tegen te spreken. Zijn manoeuvreerruimte is dus beperkt. Ik hoop dat ook Bouchez op een dag de logica zal doortrekken en zal strijden tegen het linkse klimaatdoemdenken.”

“Zoals ik vaak zeg: de natuur houdt niet van een vacuüm. Na de desillusie van het communisme in 1990 bleven velen met een kater achter. Europa had het heel goed, maar zonder de strijd tegen het communisme had Europa plots geen droom meer om Europa nog beter te maken.”

“Waarmee kan je de mensen nog betoveren wanneer andere grote verhalen overwonnen of vervallen zijn? Begin jaren ’90, toen verschillende maatschappelijke evoluties culmineerden, was dat de strijd voor een betere omgeving. Dat is de nieuwe Europese ‘raison d’être’ geworden, de bescherming van de natuur.

De Europese Commissie is daarop gesprongen. Gaandeweg heeft dat geleid tot een mentale gevangenis waarin het quasi onmogelijk is geworden om nog voor het verstandige gebruik van fossiele brandstoffen te pleiten.”

“Vergis u immers niet: tegenwoordig kunnen we steenkool veel schoner verbranden dan in de jaren ’70 en kunnen we de vervuilende restproducten ook nog eens recycleren of herwerken tot minder schadelijke stoffen. Dat is allemaal wetenschappelijk en technisch bekend. Je krijgt het echter niet meer verkocht. Het gaat zo ver dat, toen ik in 2014 een pamflet schreef ter verdediging van een verstandig gebruik van fossiele brandstoffen, ik werd geboycot door de media en genegeerd door collega’s.”

Concreet: welke energiemix kan vandaag onze energiebehoeften dekken zonder dat we onze omgeving al te veel vervuilen?

Niemand wil immers terug naar de rokende schoorstenen zoals die van de Marly in Brussel, net zoals niemand het landschap wil volplanten met windmolens.

“Laat me eerst duidelijk stellen dat ik niet dogmatisch voor of tegen hernieuwbare energie ben, of voor of tegen fossiele brandstoffen. Elke energiespecialist zal u zeggen dat het in de eerste plaats gaat om zoveel mogelijk in te zetten op verschillende energiebronnen. Daarbinnen kunnen ook zonne- en windenergie hun plaats hebben.”

“Maar wat hernieuwbare energie oplevert, is onvoldoende om aan onze huidige energiebehoeften te voldoen. Bovendien heb je eerst en vooral voldoende elektriciteit nodig om windmolens en zonnepanelen te produceren. De paradox is dat je windmolens niet kan produceren op basis van elektriciteit uit windmolens, want die wekken maar hoogstens 20 procent van de tijd voldoende energie op.”

“Geen enkele energiespecialist is tegen het gebruiken van energiebronnen die efficiënter zijn dan fossiele brandstoffen of kernenergie. Maar die zaken voltrekken zich meestal op een bijzonder lange tijdsschaal. Je moet dus enkele generaties opleiden met zo’n visie. Dat gebeurt nu niet, want alles moet tegen 2050 hernieuwbaar worden, liefst sneller.

Langdurige en technisch onderbouwde visies zijn vervangen door targets van politici-managers, die denken dat ze in een decennium zulke zaken kunnen veranderen.”

“In het geval van ‘Net Zero’ heeft men niet becijferd of die visie voldoende energie levert of geopolitiek verstandig is. Men decreteert het gewoon. ‘Net Zero’ bestaat eigenlijk alleen maar omdat het Europees Parlement het wil, niet omdat

het in de realiteit gegrond is. Als men al die hoge percentages aan hernieuwbare energie moet verplichten, wil dat zeggen dat die energiebronnen niet geschikt zijn voor de energiezekerheid van een samenleving. Mochten ze voordelig en efficiënt zijn, zouden ze vanzelf hun nut bewijzen.”

“Je mag natuurlijk dingen verplichten, want anders blijft de mens te lang oude technologie gebruiken. Verplichtingen betekenen ook dat de creativiteit aangescherpt wordt. Maar verplichtingen en de realiteit zijn een wisselwerking. Je kan niet alleen maar verplichten, net zoals je niet alleen maar kan afgaan op wat er nu gebruikt wordt. Je hebt een visie nodig, en die ontstaat door de wisselwerking.”

“Ik benadruk dat we al geruime tijd betere technologieën hebben dan enkele decennia geleden, waardoor we nu veel zuiverder steenkool kunnen verbranden.

Rookpluimen zoals van de Marly-fabrieken ten noorden van Brussel behoren tot het verleden. Maar dat is niet de perceptie van de mensen, en al zeker niet van de politici. Vergelijk ook hoe dieselwagens vroeger dikke rook produceerden en nu niet meer. Opnieuw: wetgeving en vooruitgang kunnen hand in hand gaan.

Maar dat wil niet zeggen dat we diesel of steenkool zomaar moeten verwerpen.”

En kernenergie?

“Kernenergie is nu al de beste basis voor onze elektriciteitsproductie en zal dat waarschijnlijk tot het einde van eeuw zo blijven. Daarnaast moet je blijven inzetten op gas om de huizen te blijven verwarmen, want dat is daarvoor de meest efficiënte bron.”

Voor de groenen moeten er grenzen zijn aan de groei.

‘Tant pis’ als mensen daardoor kou lijden of er hongersnood is “Kerncentrales zijn tegenwoordig niet meer de mastodonten van vroeger. Critici hebben wel een punt als ze wijzen op de enorme omvang van oude kerncentrales. Maar een reactor past straks makkelijk op een vrachtwagen, want die wordt modulair gebouwd. Je kan binnenkort je centrale dus veel makkelijker een bepaalde grootte meegeven.”

“Ik was enigszins verbaasd over de beleidsverandering van Emmanuel Macron in Frankrijk. Frankrijk wil tot 14 nieuwe kerncentrales bouwen tegen 2040. Ook Roemenië, Bulgarije, Polen en Finland willen nieuwe kerncentrales bouwen. Ik

SAMUELE FURFARI • Geboren in 1953 • Chemisch ingenieur, doctor en docent ‘Geopolitiek en Energie’ (ULB en ESCP Business School) • Hoge ambtenaar voor Energiebeleid bij het Directoraat-Generaal Energie van de Europese Commissie van 1982 tot 2018 • Ridder in de ‘Orde van Verdienste van de Republiek Polen’ • Auteur van vele publicaties, waaronder zijn recente boek ‘Energy and Geopolitics, Volume 1: Fundamentals’ ben dus niet zo pessimistisch als enkele maanden geleden. Ook hier lijkt het tij nu te keren. Politici zijn echter bijzonder gevoelig voor gezichtsverlies, zij zullen dus nooit toegeven dat ze fout waren. Daarom dat de ommekeer zo lang op zich heeft laten wachten.”

“Met de oorlog in Oekraïne beschikken de groenen over een elegante manier om hun standpunt te herzien, ook al heeft de oorlog in Oekraïne eigenlijk niets te maken met onze keuze om niet meer te steunen op kernenergie. Het was in de eerste plaats een beslissing van onze politici, in 2003 en daarna, om te denken dat we zonder konden. Het zijn onze politici die denken dat ‘Net Zero’ een goede oplossing is. Oekraïne, Rusland of China hebben daar weinig mee te maken. Tenzij we natuurlijk afhankelijk willen worden van andere landen. Maar goed. Ik ben dus verheugd dat we in België nu een verlenging van onze kerncentrales krijgen.”

“Twee centrales zijn echter onvoldoende. Hoe willen we het wagenpark elektrificeren als we niet meer kerncentrales bouwen? Als we onbeperkt auto’s willen opladen - dat wil zeggen wanneer we 10 procent van de huidige verbrandingsmotoren willen vervangen door elektrische voertuigen - dan moeten we de bestaande kerncapaciteit van België verdubbelen. Twee kerncentrales zijn in dat licht belachelijk. Het is daarom noodzakelijk om de vreselijke wet van 2003 gewoon af te schaffen, want die heeft niet alleen de bedoeling om te stoppen met kernenergie, maar om die energiebron voor altijd te verbieden. Kernenergie is essentieel voor de hele wereld. Daarom is het ook in ons belang dat we ingenieurs en wetenschappers opleiden om deel te nemen aan de wereldmarkt, die nog sterk zal groeien.”

CHRISTOPHE DEGREEF

KLIMAATVERANDERING “Klimaatverandering is een natuurlijk fenomeen. Ik ga ervan uit dat de impact van de mens op het klimaat te verwaarlozen is. Grotendeels wordt een veranderend klimaat veroorzaakt door een verschil in draaiing van de aardas, door een verschil in de baan die de aarde beschrijft om de zon en door zonnecycli zelf. Mag de menselijke uitstoot van CO2 teruggedrongen worden? Wat mij betreft wel. Maar de enige oplossing om zo weinig mogelijk CO2 uit te stoten, is kernenergie. Maar daar wil men vaak niet van horen, want met kernenergie vreest men dat de

mensheid te snel zal groeien.Voor de groenen moeten er grenzen zijn aan de groei. ‘Tant pis’ als mensen daardoor kou lijden of er hongersnood is.

Men is er hardnekkig van overtuigd dat de mens een parasiet is. Hij moet en zal minder consumeren.”

“Voor een verandering in het debat over klimaatopwarming is het dus nog te vroeg. Als ik met mensen debatteer, dan verwijt men mij altijd dat ‘mijn denkbeelden ervoor zorgen dat we CO2 blijven produceren’. Dat klopt natuurlijk, maar ik antwoord dan altijd dat dat niet anders kan, tenzij we tegen de mensen

zeggen dat ze moeten stoppen hun huizen te verwarmen. Er is op de korte termijn helemaal geen perfecte oplossing voor het probleem van de CO2-uitstoot. Sinds 1992 - de conferentie van Rio - is de uitstoot wereldwijd zelfs met 58 procent toegenomen. En met de huidige energiecrisis zal de uitstoot nog toenemen, want vele gascentrales worden nu wereldwijd vervangen door steenkoolcentrales omdat dat de enige optie is op korte termijn. De rest van de wereld wil zich kunnen ontwikkelen en ligt niet wakker van de CO2-uitstoot.”

Betaalt jouw ziekenfonds tandkosten tot 1.200 euro terug?

Hoofdzetel:

Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen Tel 015 28 90 90 - www.vnz.be

Word lid van het VNZ.

10 Buitenland

24 MAART 2022

Forum voor Democratie verliest slagkracht Enkele jaren geleden had Forum voor Democratie (FvD) alles in zich om een grote liberaal-conservatieve partij te worden. Door interne ruzies en verschillende scheuringen verloor de partij van Thierry Baudet veel slagkracht. Vorige woensdag vonden er in Nederland lokale verkiezingen plaats. Als de uitslag iets heeft laten zien, dan is het wel hoezeer Thierry Baudet (FvD) goud uit handen heeft laten glippen.

IJzeren Rita In Barendrecht gaat de lokale lijst ‘Echt voor Barendrecht’ er met 15 procent op vooruit. De plaatselijke lijst haalt een monsterscore van wel 60 procent en kan dus alleen gaan besturen. Lijsttrekker Lennart van der Linden zetelde voor FvD in het verleden in de Eerste Kamer (Senaat). Ook hij stapte op en hangt landelijk de afgescheurde lijst JA21 aan.

Deze lokale successen laten zien hoezeer Thierry Baudet goud in handen had en naliet om zijn partij en mensen ook lokaal te verankeren.

Tot slot betekent deze gemeentelijke stembusslag ook de terugkeer naar de politiek van oud-minister Rita Verdonk. De vroegere liberale politica stond destijds bekend als ‘IJzeren Rita’, toen zij een streng migratiebeleid voorstond. Samen met lijsttrekker Richard de Mos won zij de verkiezingen in hoofdstad Den Haag. De lokale lijst ‘Hart Voor Den Haag’ blijft zo de grootste met 9 zetels (+1).

LVS © PHOTONEWS

Bij de gemeenteraadsverkiezingen kwamen de plaatselijke partijen, net als vier jaar geleden, als grote overwinnaars uit de bus. De ‘lokalen’ versterken hun positie zelfs nog. Dat geeft aan hoezeer burgers genoeg hebben van de landelijke politiek. In Rotterdam behoudt Leefbaar Rotterdam, de vroegere partij van Pim Fortuyn, haar 11 zetels. Met straatlengten voorsprong blijft zij de grootste in de havenstad. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen ging Baudet met zijn Forum voor Democratie een samenwerking aan met Leefbaar. Nu deed de partij op eigen kracht mee.

FvD komt slechts met één zeteltje in de raad.

In Katwijk deed zich een aardverschuiving voor. De plaatselijke partij DURF - die vorige keer al vanuit het niets met 3 zetels in de raad kwam haalt nu 9 verkozenen (+6) en wordt zo de grootste in het diepchristelijke badplaatsje. De grote man achter DURF is de jonge Sonny Spek. Enkele jaren geleden hield Spek zich op in de kringen rond Thierry Baudet, maar hij verliet de partij toen FvD radicaliseerde.

NEDERLAND

Hoogspanning bij Volt

De jonge partij Volt, die een federale Europese Unie bepleit, hangt in de touwen.

De driekoppige fractie in de Tweede Kamer is in een juridische strijd terechtgekomen. Spilfiguur is Nilüfer Gündogan. Zij wordt door tal van personen beticht van agressief en seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Volt werd zo’n 3,5 jaar geleden in Nederland opgericht en maakt een onderdeel uit van een groepering van partijen die overal in EU-lidstaten actief zijn onder dezelfde naam. Vooral stedelijke, academisch opgeleide en jonge kiezers vinden de progressieve en pro-Europese partij aantrekkelijk. Bij de laatste nationale verkiezingen behaalde de Nederlandse tak van Volt vanuit het niets drie zetels.

Wat aanvankelijk begon als een sprookje, is sinds enkele weken aan het uitmonden in een nachtmerrie. Lont aan het kruitvat is parlementslid Nilüfer Gündogan. Of beter gezegd, de lont zijn dertien personen die allemaal klachten uiten aan haar adres. Gündogan wordt door mensen binnen de partij beticht van ongewenst en grensoverschrijdend gedrag: seksuele aanrakingen, kleineren en uitschelden, schreeuwen tegen medewerkers, dronken uitspattingen,… En als we de getuigenissen uit NRC Handelsblad mogen geloven, is de lijst van voorvallen erg lang.

© WIKIPEDIA

NEDERLAND

Onveilig klimaat De partijleiding ging over tot een schorsing van Gündogan. Het Kamerlid liet het hier niet bij en trok naar de rechtbank. In het kort geding werd zij bijgestaan door de Nederlandse topadvocaat Geert-Jan Knoops die eerder nog Geert Wilders verdedigde. De rechter oordeelde dat de Volt-politica door haar partij onterecht was geschorst. De rechtbank was de mening toegedaan dat de fractiereglementen en statuten van de partij geen grondslag bieden voor een schorsing. Over de aard van de meldingen zelf deed de rechter geen uitspraak.

Door deze beslissing zit de partij intern met een bijna onoverkomelijk probleem: tal van medewerkers, die (anoniem) getuigd hebben tegen Gündogan vinden dat zij niet meer normaal kunnen functioneren. Hoe kan de partij een veilige werkomgeving creëren voor haar personeel wanneer Gündogan terugkeert? Zelfs indien, bij een later proces, alle klachten ongegrond blijken, dan nog is er binnen Volt een dermate grote vertrouwensbreuk, waarbij een scheuring bijna onafwendbaar lijkt.

Koekoek Fractieleider Laurens Dassen - die volgens insiders fysiek ‘te mager’ bevonden werd door Gündogan - en Kamerlid Marieke Koekoek - die

Nilüfer Gündogan wordt door tal van personen beticht van agressief en seksueel grensoverschrijdend gedrag.

wel eens wat aan haar ‘persoonlijke hygiëne’ zou mogen werken volgens Gündogan, aldus bronnen binnen de partij - zitten intussen met de handen in het haar.

Het was aanvankelijk overduidelijk dat Gündogan niet van plan was als onafhankelijk parlementslid te gaan zetelen, laat staan dat zij haar zetel in de Tweede Kamer zou opgeven. Ook binnen de partij zelf heeft zij nog een kleine trouwe schare achter zich. Toch besliste de partij vorige vrijdag om Gündogan officieel te royeren als lid en uit de fractie te gooien. Volt liet weten ook in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak van de rechter.

De partij maakt zich op voor een lange juridische strijd, waarbij ongetwijfeld met modder gegooid zal worden. Vraag is of de kiezer dit alles kan waarderen. Op 13 februari stond Volt nog op 10 virtuele zetels. Enkele weken later blijven er daar nog hooguit 4 van over.

LVS

Ruzies en scheuringen ondergraven de partij van Thierry Baudet.

© BELGA

CORSICA / FRANKRIJK

Volkswoede in Corsica

Duizenden Corsicaanse nationalisten demonstreren sinds halverwege maart in de straten van Bastia, Ajaccio, Calvi en Corte. Ze droegen spandoeken mee waarop men kon lezen: “Franse staat moordenaar” en “Ere aan Yvan”. Er heerst veel opstandigheid. De aanleiding van de volkswoede is de moordpoging van een Frans-Kameroense jihadist op Yves Colonna in de gevangenis van Arles.

Colonna is een Corsicaans nationalist die opgesloten zit voor de moord op prefect Claude Erignac, een moord die Colonna steeds heeft ontkend. Maar het ongenoegen gaat veel dieper, de oorzaken zijn bekend.

Sinds de verkiezing van Gilles Simeoni in 2015 aan het hoofd van het ‘Franse’ eiland, leidt een coalitie van nationalistische formaties Corsica. De wil van het volk was overduidelijk: we willen onafhankelijkheid.

De gewapende strijd werd stopgezet en Frankrijk zou eindelijk moeten luisteren naar de ‘stem van het volk’.

Macron negeert Corsicaanse verzoeken Voor politicoloog Arnaud Benedetti is de plotse en onverwachte revolte in Corsica de bittere vrucht van de weigering van de

Franse staat onder Macron om onderhandelingen te starten over onafhankelijkheid en om de Corsicaanse realiteit onder ogen te zien. “De electorale doorstart van de nationalisten is geen toeval, en ook geen ‘accident de parcours’, het is het resultaat van een lang proces van democratisering op het eiland”, aldus Benedetti. Zo weigerde de Franse staat in te gaan op de eis van Corsica om Corsicaanse gevangenen op Corsica gevangen te houden. Maar dat is slechts één voorbeeld van de vele weigeringen van Macron op de gewettigde vragen van de Corsicanen.

Metapolitieke omwenteling De nationalisten hebben hun electoraal gewicht bij elke verkiezing kunnen vergroten. Ze slaagden erin wortel te schieten in

Rellen in Ajaccio

alle maatschappelijke geledingen. De universiteit van Corti bijvoorbeeld groeide uit tot een kweekschool van nationalistische kaders. En dan hebben we het nog niet over de invloed van de nationalisten in de belangrijkste vakbond van het eiland, de STC, in de schoolsyndicaten, de kerk, ouderverenigingen en sportieve clubs. Een geslaagde metapolitieke omwenteling als het ware.

Steun voor onafhankelijkheid groeit Intussen blijkt uit een recente nationale opiniepeiling door Ifop, in opdracht van

de krant Corse Matin, dat ook steeds meer Fransen de vraag naar onafhankelijkheid van het eiland steunen: 59 procent van de ondervraagde Fransen en meer dan 78 procent van de Corsicanen. 54 procent van de ondervraagde Fransen vindt dat de Franse staat een politieke verantwoordelijkheid draagt voor de moordpoging op Yvan Colonna, bij de ondervraagde Corsicanen is dat 86 procent. Emmanuel Macron heeft veel beloftes gedaan, op Corsica is hij geen enkele nagekomen. Het resultaat zien we op straat. In Corsica. Het is geen Frans eiland en het zal er nooit een worden.

PIET VAN NIEUWVLIET

Buitenland

24 MAART 2022

11 © SHUTTERSTOCK

DIPLOMATIEKE VALIES

© PHOTONEWS

Een groter defensiebudget moet de Bundeswehr terug inzetbaar maken.

De heruitvinding van het Westen

Hoe de strategische realiteit van morgen er precies uit zal zien, is te afhankelijk van enkele belangrijke variabelen om voorspelbaar te zijn. Feit is dat het Westen zich zal moeten handhaven in een multipolaire context die complexer en wellicht gevaarlijker is dan wat tijdens die vorige koude oorlog bestond. En daarbij zal het uitdragen van waarden alleen niet volstaan. Een periode van realpolitik is aangebroken waarin macht - echte macht - er toedoet.

In 1980 was de vraag niet of, dan wel wanneer een Sovjetinvasie in Polen zou plaatsvinden. 45 divisies, meer dan 400.000 manschappen, positioneerden zich vlak bij de Poolse grens. En een soortgelijk manoeuvre vond aan Tsjechoslovaakse en Oost-Duitse zijde plaats. Officieel heette het een oefening te zijn.

In een poging de situatie te ontmijnen, vertrok de toenmalige Franse president Giscard d'Estaing naar Moskou. ‘Cavalier seul’, zonder ook maar één bondgenoot te informeren. De Duitse kanselier Schmidt sprak dan weer zalvende taal: een inval zou de detente niet compromitteren. De parallellen zijn treffend. Gelijkenissen en één groot verschilpunt om precies te zijn.

Duitsland verhoogt zijn defensiebudget, waardoor het plots in de wereldwijde top 3 van militaire uitgaven terecht komt. Onontbeerlijk om van de schroothoop die de ‘Bundeswehr’ geworden is terug een leger te maken.

Uiteindelijk kwam het toen niet tot een invasie. Moskou raakte ervan overtuigd dat de kostprijs gewoonweg te hoog zou worden, een afweging die sterk beïnvloed werd door de Amerikaanse opstelling.

Toenmalig president Carter sprak duidelijke taal. Hij dreigde met wapenleveringen aan (toen nog) aartsrivaal China, een complete handelsboycot en een embargo op graanleveringen aan de USSR. In februari, enkele weken voor de invasie, had Edward Luce het in de ‘Financial Times’ doelend op Joe Biden over “zij die de geschiedenis bestuderen en de kans krijgen ze te herhalen.” Quod non.

Zwaktebod Biden Zou het met Trump anders zijn gelopen?

De vraag is spek naar de bek van liefhebbers van contrafeitelijke geschiedschrijving. Maar de vraag is zo gek nog niet, want een eerdere machtsuitstraling had haar effect kunnen hebben.

Biden deed het omgekeerde. Een van zijn eerste beslissingen bestond erin de onderhandelingen rond de START-ontwapeningsakkoorden stop te zetten, waardoor de bestaande versie verlengd werd, precies zoals Poetin het wou. Het verzwak-

te zijn bezwaren rond Nord Stream 2 en de hulp aan Oekraïne werd afgebouwd. Dat niet rechtstreeks onderhandeld werd met Iran, maar diplomaten uit andere landen gebruikt werden, mét een sleutelrol voor de Russen, was een ander signaal van zwakte. Klap op de vuurpijl in de Russische perceptie was het rommelig verlaten van Afghanistan. De beelden van dat debacle gingen de wereld rond.

Gelijkenissen met Korea Het is eigen aan een situatie als deze dat men gelijkenissen gaat zoeken. 1914, 1940, Vietnam, noem maar op. Maar misschien is de vergelijking met de oorlog in Korea het treffendst. Ook toen dachten Mao en Stalin dat de invasie vlot ging verlopen, maar mispakten ze zich aan de sterkte van de westerse reactie en eindigde het vechten aan een demarcatielijn op de 48ste breedtegraad. Ironisch genoeg, terwijl Poetin in dit scenario de rol van Mao speelt, vervult Xi een beetje die van Stalin. Feit is dat de inval in Korea duidelijk maakte dat een nieuwe strategische realiteit ingeluid was.

Net als vandaag.

Multipolair De de-escalatie van het conflict mag dan al prioritair zijn, het maakt de vraag hoe de strategische relatie ten opzichte van Rusland er op langere termijn uit zal zien niet minder pertinent. Anders dan die vorige koude oorlog - bij gebrek aan betere term - wordt het decorum van morgen multipolair. Hoe sterk is de band tussen China en Rusland? En hoe zal China zich überhaupt als grootmacht verder ontwikkelen?

En hoe zal een land als pakweg India hiertussen laveren?

De aarzeling in hun houding ten aanzien van Rusland is symptomatisch voor de complexe context waarin we beland zijn.

2022 is een moment waarop duidelijk werd dat we in een nieuw tijdperk zitten waarin het Westen zich zal moeten heruitvinden.

Hopelijk moeten we daar nooit ‘op de ruïnes van Oekraïne’ aan toevoegen.

MICHAËL VANDAMME

De Russen kunnen ongehinderd aan EU-landen blijven verkopen, en er hun vernietigingsoorlog tegen Oekraïne mee financieren.

Hier de hoofdzetel van Gazprom in Moskou.

EUROPESE UNIE

De EU blijft Poetin betalen Ja, de sancties hebben effect, maar nog niet op het slagveld en ze zitten ook vol achterpoortjes. Per dag stroomt er nog steeds voor 900 miljoen euro Russisch gas naar de EU. Op 13 maart publiceerde het Financieel Dagblad een alarmerend artikel over de greep van Gazprom op de Nederlandse energievoorziening. Nederland is niet alleen te afhankelijk van gas- en olieleveringen uit Rusland. Dat zou immers nog gedeeltelijk opgevangen kunnen worden door meer gas te winnen uit de Noordzee.

Nu blijkt echter dat Wintershall Noordzee, het bedrijf dat daarvoor zou moeten instaan, óók voor 50 procent in handen is van Gazprom.

Gazprom Tegen de vier oligarchen die de moedermaatschappij van Wintershall Noordzee controleren, zijn sancties getroffen en hun belangen zijn geblokkeerd, maar dan nog heeft het staatsbedrijf Gazprom nog steeds de helft van de aandelen van Winterschall in handen. Erger nog, Gazprom controleerde ook de enorme ondergrondse gasopslagplaats in Bergermeer en die was eind vorig jaar “om strategische redenen” leeg gelaten.

Hetzelfde gebeurde in andere gasopslagplaatsen in Europa. Dat is hoogst ongebruikelijk. Gewoonlijk blijven zulke reservoirs voor ongeveer 40 procent gevuld. Maar klaarblijkelijk vond niemand dat verdacht.

Dat wijst er natuurlijk op dat de invasie in Oekraïne toen al gepland werd, en dat Rusland zich voorbereidde op mogelijke sancties. En nog sterker: er zijn dus wel harde sancties getroffen, maar niet tegen Gazprom en consorten.

Kleine letters in sancties Hoezo? In de kranten stond dat toch anders? Ja, maar wie de kleine lettertjes leest, zal ontdekken dat die EU-sancties tegen Russische olie- en gasbedrijven alleen slaan op leningen, schuldfinanciering en investeringen, en niet op de import van olie en gas. De Russen kunnen die dus ongehinderd aan EU-landen blijven verkopen, en er hun vernietigingsoorlog tegen Oekraïne mee financieren. Nederland is slechts één van de vele voorbeelden. Het is in een groot deel van de EU ongeveer hetzelfde.

Corrupte poetinistische politici hebben een hele tijd de Russische propagandaleugen verspreid dat achter de sancties een boosaardig plan van de Amerikanen zat om Europa af te snijden van zijn Russische energieleveranciers. Daarna zouden de Amerikanen dan zelf in het gat springen en miljarden winst maken door gas en olie aan de EU te verkopen. Maar de trieste realiteit is anders.

dan gewoon aardgas. Dat had inderdaad de energiestrop kunnen doorsnijden waarmee Poetin de EU nu in een wurggreep houdt.

Eén van Bidens eerste beleidsdaden was echter het hernieuwen van de Klimaatakkoorden van Parijs en het kortwieken van de Amerikaanse olie- en gasindustrie, en dan vooral van de winning van schaliegas.

Ook Amerika werd meesleept in de klimaathysterie. Het slachtte zijn kip met gouden eieren.

Toen Biden onder druk van het Congres onlangs een importverbod op Russische olie en gas instelde - een maatregel die de EU dus nog steeds niet durft nemen - moest hij zelfs bij aartsvijand Venezuela aankloppen om op korte termijn vervangende importolie te vinden. En intussen blijven sommige Democraten ijveren voor het afsluiten van nóg meer oliepijpleidingen in de VS zelf.

Klimaathysterie De sancties zijn, zoals alles wat de EU doet, hypocriet en halfslachtig. De EU zit in een strop die ze zichzelf om de hals heeft gelegd door zich te laten meeslepen in de klimaathysterie en de hetze tegen kernenergie. De EU bleef ook blindelings geloven in de illusie dat Rusland een betrouwbare handelspartner zou zijn - en volgens sommigen zelfs een “bondgenoot”.

Die illusie had al in 2008 doorprikt moeten zijn toen de Russen Georgië binnenvielen, en nog eens in 2014, toen ze de Krim en de Donbas bezetten. Of toen de lijst van vermoorde opposanten steeds langer werd.

Maar men wilde het niet zien.

PAUL BÄUMER

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

Bidens nefaste energiebeleid In 2017 had Trump de nefaste Klimaatakkoorden van Parijs opgezegd. Onder zijn presidentschap waren de VS zelfvoorzienend geworden inzake energie, vooral door de winning van schaliegas. Dat kan veel efficiënter in gastankers verscheept worden

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

12 Interview De Russische invasie van Oekraïne beheerst al weken het nieuws. Maar de focus ligt daarbij vooral op de politieke situatie en ook steeds meer op het menselijk leed. Maar ook de puur militaire kant verdient aandacht. Het is daar waar in eerste instantie de uitkomst van deze oorlog beslist zal worden.

We vroegen aan Sim Tack, geopolitiek en militair analist bij Force Analysis, naar een stand van zaken. at is de situatie momenteel aan het front?

“Er wordt momenteel hevig gevochten rond Kiev. Daar lijkt alles vast te zitten. Ten westen van de hoofdstad is alles gestabiliseerd. Dat zijn de troepen die van Wit-Rusland komen. Zij botsen op stevig verzet achter de Irpinrivier, dat is een zijtak van de Dnjepr.

De Russische troepen hebben geprobeerd om die over te steken, maar dat is mislukt. Nu wordt er over en weer geschoten met artillerie en maken de Russen zich op voor een nieuwe poging om over te steken.”

“In het oosten is er vorige week woensdag zeer zwaar gevochten. De Oekraïners hebben daar heel wat schade kunnen aanrichten. Ook daar hebben ze de Russische opmars kunnen afremmen. Het ziet er naar uit dat Rusland de komende dagen extra troepen zal sturen en het tempo zal proberen op te drijven. Oekraïne probeert stand te houden en lijkt daarin te slagen momenteel.”

Kunnen we dan stellen dat dit een mobiele oorlog is?

“Ja en nee. Aan de ene kant zijn er de grote bevolkingscentra. Die zijn immobiel. Rusland wil die veroveren, maar heeft daar bijzonder veel moeite mee.

Dat is niet onlogisch, want een stad innemen is moeilijk. En dat vertraagt alles.”

“Aan de andere kant zijn er wel grote ruimtes tussen de steden, en in dat open terrein stoten de Russen wel door.

In de eerste week van het conflict probeerden ze zelfs ver door te stoten met lichtere eenheden, maar die werden makkelijk verslagen door Oekraïense troepen.”

Heeft dat te maken met het vermeende zelfbeeld als bevrijder?

“Dat is onduidelijk. Het is mogelijk, maar we zien ook dat Rusland de westerse oorlogsvoering probeert na te bootsen. Het ver doorstoten van kleine eenheden, pelotons of compagnieën die op die manier bijvoorbeeld vliegvelden innemen is zo'n concept. Maar als westerse legers dat doen, is dat onder meer ondersteund door inlichtingen. Waar er in de diepte geopereerd wordt, is er dan satelliet- of luchtverkenning. Dat lijkt te ontbreken in Rusland.

Ze hebben niet dezelfde ondersteuning van inlichtingen of luchtsteun.”

Wat is er precies aan de hand met de Russische luchtmacht, werd die niet verondersteld een groot overwicht te hebben?

“Dat is inderdaad vrij vreemd. De Russen hebben een grote capaciteit, maar die verschijnt niet. Mogelijk zijn ze bang voor verliezen, maar misschien is het een product van hun doctrine.

In Sovjettijden was de doctrine voor luchtsteun anders.”

“De Russen hebben de laatste 20 jaar hun focus gewijzigd. Er kwam meer

24 MAART 2022

“Relatief gezien is de inspanning van Rusland nu groter dan wat het tijdens de Koude Oorlog in Afghanistan deed” SIM TACK - GEOPOLITIEK EN MILITAIR ANALIST BIJ FORCE ANALYSIS aandacht voor ‘close air support’ zoals in het Westen. Ze creëerden bijvoorbeeld de rol van ‘joint tactical air controllers’ op lagere tactische niveaus, die rechtstreeks communiceert met piloten. Op papier opereren ze dus waar het tactisch relevant is. In de realiteit is het anders.”

“Een mogelijke uitleg is dat de Russen niet genoeg precisiemunitie hebben.

Hun gebruik van ‘domme bommen’ kan betekenen dat de verklaring daar ligt. Ze werpen ongeleide projectielen af. Dan is er een vrij grote operationele foutenmarge en kan je de eigen troepen niet op een veilige manier ondersteunen.”

In het zuiden lijken de Russen wel meer terrein te hebben gewonnen…

“Initieel wel, maar alles is intussen ook wat vertraagd. Ze stoten op Oekraïense verdedigingen. Nu proberen ze eerst Marioepol in te nemen. Een groot bevolkingscentrum, en dat is niet evident.”

In het oosten willen ze de frontlijn rond “Donbas insluiten. Rusland maakt een tangbeweging vanuit enerzijds de Krim en anderzijds het zuiden van Charkov.

Als dat lukt maken de Russen de frontlijn kleiner en kunnen ze meer troepen inzetten. Maar de vooruitgang verloopt traag en moeilijk, door de rivieren.”

“Het meest haalbare voor Rusland is om de gebieden ten oosten van de Dnjepr te veroveren en zo de overwinning uit te roepen” “Hun operaties vanuit de Krim vertragen omdat ze moeten wachten op troepen en logistieke steun. De afstanden die ze moeten afleggen zijn lang. Rusland wil ten westen van de Krim Odessa innemen, maar is vastgelopen op de steden onderweg. De route van de Krim naar Odessa is doorkruist door rivieren. De Russen zijn nu de laatste paar dagen bezig met extra troepen en materiaal te verzamelen. En de Oekraïners proberen hen pijn te doen met tegenaanvallen.”

Rusland lijkt erg spilzuchtig, in troepen maar ook in materiaal.

“In zoverre we daar zicht op hebben, heeft Rusland al meer dan 1.000 bevestigde materiële verliezen. Dat zijn tanks, voertuigen en vliegtuigen. Ze verloren ook al wat geavanceerd materiaal.”

Hoeveel verliezen kunnen ze aan?

“Binnen Oekraïne hebben de Russen ongeveer 120 bataljons ontplooid, volgens sommige schattingen een goeie 150.000 manschappen. Als ik zeer ruw schat, reken ik dat ze 6.000 tot 8.000 voertuigen hebben in hun gevechtseenheden aan het front. Ze hebben dus meer dan 15 procent van hun materiaal verloren in twee weken tijd. Er doen ook geruchten de ronde van eenheden die zijn terugge-

trokken omdat ze niet meer strijdvaardig zijn. En in de Sovjet-Unie rekenden ze tot 70 procent verliezen om daartoe te komen. Een van die eenheden is het 6e tankregiment van de 90e tankdivisie. Dat zijn de tanks die in een hinderlaag reden ten oosten van Kiev.”

“Rusland heeft zich zeer ver gewaagd.

Als ik zeer conservatief ben, schat ik dat een derde van al hun gevechtstroepen actief is in Oekraïne, en die troepen lijden zware schade. Deze saga kan een grote aderlating worden voor het Russisch leger. Relatief gezien is hun inspanning nu groter dan wat ze tijdens de Koude Oorlog in Afghanistan deden.”

Speelt corruptie een rol?

“Op lager niveau deden er al verhalen de ronde voor de invasie. Russische soldaten zouden brandstof verkocht hebben. Maar op hoger niveau zijn er gewoon fouten gemaakt. De voorbereiding was ondermaats. Het is de grootste militaire operatie in decennia, maar er zijn nergens voldoende brandstofdepots. Ze hebben geen pijpleidingen gebouwd, logistieke depots lopen achter, ze hebben veel moeten improviseren… Daarom dachten veel specialisten dat Rusland niet ging binnenvallen.”

Bestaat de kans dat ze al doende leren en zo groeien?

“Dat wordt verwacht, het Russisch leger zal zich aanpassen. Maar de grote capaciteitsbeperking blijft. Het is moeilijk voor Rusland om nog veel nieuwe troepen te sturen. Elke soldaat die het naar Oekraïne zendt, haalt het van ergens anders.”

“Rusland zit ook al op zijn limiet om troepen te kunnen roteren. Als er nog meer troepen naar het front gestuurd worden, komt die mogelijkheid in gedrang. Omgekeerd presteert Oekraïne veel beter dan wat iedereen verwachtte. Er is een nationale mobilisatie, Oekraïners uit het buitenland keren terug. Bovendien zijn er ook buitenlandse vrijwilligers en krijgen ze heel veel wapens geleverd van het Westen.”

• Geboren in 1985 • Studeerde International

Relations aan de London School of Economics, en Security and Intelligence Studies aan de University of Buckingham • Werkte eerder voor Jane's en Stratfor • Is momenteel geopolitiek en militair analist bij Force Analysis.

• Zijn werk rond internationale politiek, gewapende conflicten en defensiebeleid verscheen op meerdere plaatsen, waaronder Clingendael Institute, New Lines Institute en Foreign Policy.

“Toch blijft de situatie zeer riskant. Oekraïne heeft dan wel een paar slagen uitgedeeld, Kiev kan binnenkort helemaal kapotgeschoten worden, zoals nu al het geval is met Charkov. En Charkov kan misschien binnenkort ingenomen worden.”

Wat is het meest haalbare voor Rusland?

“Het meest haalbare voor Rusland is om de gebieden ten oosten van de Dnjepr te veroveren en zo de overwinning uit te roepen. Dan bezitten ze een verdedigende positie die moeilijk terug te winnen valt voor Oekraïne. Al kan er daarna een partizanenoorlog ontstaan, met langdurig verzet en opstanden.

Dan is het echt een pyrrusoverwinning voor Rusland.”

CARL DECONINCK

VERWACHTINGEN VOOR DE KOMENDE DAGEN Ik verwacht een focus op Kiev. Maar het blijft moeilijk. Ze zitten nog steeds vast in intense gevechten. De grootste verschuivingen zullen waarschijnlijk plaatsvinden in het zuiden. Als Rusland het Oekraïense leger kan insluiten rond Donbas kan het snel gaan. Dan moet Oekraïne zich terugtrekken en komen er meer Russische troepen vrij en dat kan een domino-effect in gang steken waarbij Oekraïners steeds meer terugtrekken en de Russische sneeuwbal steeds groter wordt. Ook richting Odessa zullen de Russen blijven duwen, maar de gevechten blijven heel moeilijk.

Deze oorlog is dus nog niet snel voorbij?

Er is geen individueel punt waar Rusland snel kan winnen of verliezen. En Oekraïne kan ze ook niet zomaar ergens verslaan om ervan af te zijn. Zij moeten volhouden, vertragen en terugslaan.

Wat wel speelt, als Rusland nog lang zulke verliezen lijdt en zo weinig resultaten haalt, is dat Rusland wel zal beginnen na te denken over terugtrekking. Dan wil het misschien ergens een valse overwinning en een diplomatieke oplossing. Aan dit tempo kan het immers niet blijven duren. Dat is dus wel hoopgevend. Maar omgekeerd, als ze ergens doorbreken kunnen de linies instorten en is de oorlog snel gewonnen voor Rusland. Er kan dus nog veel gebeuren.

Dossier

Tweede Tsjetsjeense Oorlog

24 MAART 2022

Op 7 maart 1999 al pleit minister van Binnenlandse Zaken Sergej Stepasjin voor een invasie in Tsjetsjenië, als reactie op de ontvoering van MVD-generaal Gennady Shpigun. Toch werd Stepasjins plan niet gevolgd door premier Jevgeni Primakov.

In de zomer 1999 staat het regime van president Boris Jeltsin en zijn nieuwe premier Vladimir Poetin - net aangesteld en vooral goed in het opvolgen van bevelen - op instorten. De Russische economie is door de corrupte kring rond Jeltsin - zijn ‘familie’ - verkocht aan de oligarchen.

Ze controleren de helft van de economie. Welgeteld 2 procent van de Russen steunt het duo nog.

Bedoeling is Jeltsin en Poetin in het zadel te houden.

Het plan wordt ook effectief uitgevoerd.

Op 4 september 1999 sterven 62 mensen in een bomaanslag op een appartementsgebouw waarin families van Russische soldaten leefden. In de twee weken erna worden drie andere appartementsgebouwen en een winkelcentrum opgeblazen, met bijna 300 doden tot gevolg.

Een gerechtelijk onderzoek en het erna komend vonnis besluiten dat de aanslagen werden georganiseerd door Achemez Gochijajev en bevolen door Abu Omar al-Saif, die later werd vermoord.

STORM IN MOSKOU Binnen de FSB (de opvolger van de KGB) wordt operatie ‘Storm in Moskou’ voorbereid. Het plan is ‘Terreuraanslagen uitvoeren die in de schoenen van de Tsjetsjenen geschoven kunnen worden’.

Het hoofdkwartier van de FSB in Moskou

De aanslagen werden gepleegd als vergelding voor het Russische tegenoffensief tegen de inval in Dagestan. Echter, Russische FSB-troepen werden betrapt bij het plaatsen van een van de bommen, maar werden later vrijgelaten op het bevel van Moskou.

OEFENING Op 22 september komt Alexei Kartofelnikov thuis in Ryazan, een stad zo’n 100 kilometer ten zuiden van Moskou. Hij ziet personen bommen leggen in de kelder van een appartementsgebouw. De personen worden opgepakt en tonen hun kaart van de FSB. Het verhaal komt uit en de FSB heeft geen andere keuze dan uitleg te geven. “Een trainingsoefening”, verrast directeur Nikolai Patroesjev, die de inwoners van Ryazan feliciteert voor hun “waakzaamheid”.

De woede verdwijnt snel wanneer de Russische autoriteiten melden dat ze een “Tsjetsjeens spoor” volgen. Een dag nadat de ‘valse suikerbom’ in Ryazan ontdekt wordt, bombarderen Russische

13

vliegtuigen de luchthaven van Grozny, de hoofdstad van Tsjetsjenië. Niet veel later trekken soldaten de grens over en begint de Tweede Tsjetsjeense Oorlog.

POPULARITEIT WINNEN Niet iedereen gelooft dat verhaaltje.

Aleksander Litvinenko en de Tsjetsjeense separatistische overheid beweren dat de aanslagen in 1999 een valse vlagoperatie waren, gecoördineerd door de FSB met als doel de publieke opinie te winnen voor een volledige oorlog tegen Tsjetsjenië. Dit gaf de populariteit van de toenmalige premier en voormalige FSB-directeur Vladimir Poetin een boost en verschafte zetels aan de pro-oorlogse Eenheidspartij in de Staatsdoema in de verkiezingen van 1999.

Op oudejaarsavond 1999 neemt Jeltsin ontslag en benoemt Poetin tot zijn opvolger. Poetins eerste daad: Jeltsin levenslang immuniteit geven. In de presidentsverkiezingen van maart 2000 haalt Poetin 54 procent van de stemmen.

Opvallend is ook dat er vermeende berichten komen van die FSB. Zijn het echt klokkenluiders of zijn het tegenstanders van Poetin die op die manier kritiek uiten? De informatie is in elk geval interessant en gedetailleerd.

Een van die verklaringen: “De blitzkrieg mislukte. Het is gewoon onmogelijk om de taak nu te vervullen: als in de eerste 1-3 dagen Zelensky en vertegenwoordigers van de autoriteiten werden gevangengenomen, alle belangrijke gebouwen in Kiev in beslag werden genomen, zou het bevel tot overgave worden voorgelezen - ja, het verzet zou zijn afgenomen tot de minimumwaarden. Theoretisch. Maar wat is de volgende stap?”

“Bezetten? En waar halen we zoveel mensen vandaan? Zelfs met minimale lokale weerstand hebben we minstens 500.000 mensen nodig. De logistieke keten niet meegerekend. En dit, ik herhaal, zou met de ideale optie zijn, wat niet het geval is.

Wat nu? Onze logistiek is vandaag (eind februari) overbelast.”

“En nu is het niveau van haat tegen ons enorm. De bevoorrading is een ramp, alles zal vastlopen. En we kunnen het er niet uithalen vanwege de chaos.”

IN HET ONGEWISSE “Wat betreft de verliezen: ik weet niet hoeveel het er zijn. Niemand weet het. De eerste twee dagen was er nog controle, nu weet niemand wat daar gebeurt. En zelfs commandanten daar weten niet hoeveel troepen ze daar hebben, hoeveel er zijn gestorven, hoeveel er gevangen zijn genomen.”

Volgens de medewerker van de FSB werden ze tot net voor de aanval in het ongewisse gelaten. Dat is te verklaren doordat allicht alleen de topmedewerkers van die FSB op de hoogte waren.

VOORWAARDELIJKE DEADLINE TOT JUNI “We hebben een voorwaardelijke deadline tot juni. Voorwaardelijk, want in juni hebben we geen economie meer, er blijft

NU SLUIT IK NIET UIT DAT WE DAN IN EEN ECHT INTERNATIONAAL CONFLICT WORDEN MEEGEZOGEN, ZOALS HITLER IN 1939

niets over. (...) Het moreel van het leger zal gewoon in het rood gaan. En de vijand is gemotiveerd, monsterlijk gemotiveerd.

Hij weet hoe hij moet vechten, er zijn genoeg commandanten op het middenniveau. De wapens zijn er. Ze hebben steun.

We zullen gewoon een precedent scheppen voor menselijk verlies in de wereld.

Dat is het.”

HET BELANGRIJKSTE IS DAT NIEMAND WIST DAT ER ZO’N OORLOG ZOU KOMEN, HET WAS VOOR IEDEREEN VERBORGEN “Nu is het nog te verwachten dat een of andere verdomde adviseur de hogere echelons zal overtuigen om een conflict met Europa te beginnen met een eis om enkele sancties te verminderen. En als ze weigeren? Nu sluit ik niet uit dat we dan in een echt internationaal conflict worden meegezogen, zoals Hitler in 1939. En dan wordt onze Z met het hakenkruis gelijkgesteld.”

Fraude bij Russische defensie

Ruim twee decennia later valt Rusland onder Poetin op 24 februari 2022 Oekraïne binnen.

De verwachting van de meeste militaire analisten is dat de klus snel geklaard zal zijn. Dat is niet zo.

NUCLEAIRE INTIMIDATIE “Is er een mogelijkheid van een lokale nucleaire aanval? Ja. Niet wegens militaire doeleinden (het zal niets geven - dit is een wapen om door de verdediging te breken), maar om de rest te intimideren. Tegelijkertijd wordt het terrein voorbereid om naar Oekraïne te wijzen om te bewijzen dat ze daar in het geheim kernwapens hebben gemaakt.”

“Voor de cynici wil ik er alleen aan toevoegen dat ik niet geloof dat Poetin op de rode knop zal drukken om de hele wereld te vernietigen. Ten eerste is er niet één persoon die een beslissing neemt. Ten tweede zijn er twijfels of alles daar wel goed functioneert. Ik weet niet zeker of het rode knopsysteem werkt volgens de vermelde gegevens. Bovendien moet de plutoniumlading om de 10 jaar worden vervangen.”

IK WIST VAN NIETS “De laatste tijd worden we steeds meer onder druk gezet om rapporten aan te passen aan de eisen van het management – ik heb dit onderwerp ooit aangestipt. (…) Je begrijpt dat een rapport alleen voor de show zal zijn, maar je moet in een zegevierende stijl schrijven, zodat er geen vragen zijn, zoals: ‘Waarom heb je zoveel problemen? Heb je slecht gewerkt?’”

“Het belangrijkste is dat niemand wist dat er zo’n oorlog zou komen, het was voor iedereen verborgen.”

Volgens een andere klokkenluider van de FSB is de belangrijkste factor die de oorlog van Rusland in Oekraïne verklaart een grootschalig onderzoek naar fraude bij Defensie in Rusland. Die hypothese komt verrassend overeen met die van Andrej Kozyrev (zie onder) die beweert dat geld voor het leger gestolen werd waardoor Poetin een Potemkin-leger te zien kreeg. Dat laatste verklaart dan weer de zwakke prestaties van de Russen in Oekraïne.

Die klokkenluider van de FSB stelt dat er vorig jaar grootschalige inspecties waren van de Russische Onderzoekscommissie, het Openbaar Ministerie, de FSB en de Rekenkamer van de Russische Federatie naar de aanwezigheid van meer dan 50 ‘onderconstructies’ binnen Defensie om geld af te leiden en een gigantische kloof tussen het budget en de middelen binnen Defensie enerzijds en de realiteit anderzijds.

Meer zelfs: in de tweede helft van 2021 bespraken de administratie van de president van de Russische Federatie en de FSB actief de mogelijkheid van het aftreden van de Russische minister van Defensie Sjojgoe, het uitvoeren van uitgebreide huiszoekingen en zelfs arrestaties in zijn directe omgeving.

Kandidaat voor arrestatie nummer 1: Timur Ivanov en een aantal van zijn gelieerde bedrijven. Ivanov zelf werd volgens de spion van de FSB opgeroepen voor ondervraging over de feiten van miljarden van verduisteringen en fraude.

DE OPLOSSING VAN SJOJGOE Minister Sjojgoe nam stappen om ‘het probleem op te lossen’. Het ging immers niet alleen om zijn politieke carrière. Sjojgoe beschouwt zichzelf immers als de nummer 1-kandidaat om Poetin op te volgen of te vervangen, maar ook om de mogelijke arrestatie en confiscatie van hele claneigendommen. Sjojgoe bedacht dus het plan voor de invasie van Oekraïne als bliksemafleider.

In essentie is de situatie van het buitenlandse beleid dus gefabriceerd door de ondergeschikten van Sjojgoe en aangeleverd aan de ouder wordende Poetin. Hij is volgens de klokkenluider van de FSB “het contact met de realiteit verloren” en “is beland in een wereld die door ons is gevormd”.

De truc van Sjojgoe was om te beslissen over het starten van een oorlog die zogezegd niet verloren kon worden. De logica van de Sjojgoe-clan is dat hierdoor de aandacht van het echte probleem wordt afgeleid. De hoop is dat Poetin niet meer zal beslissen over repressie en personeelsbesluiten over Sjojgoe en zijn verschillende afgevaardigden. De klokkenluider van de FSB belooft overigens meer details hierover in de komende dagen te geven, waaronder het bewijs van grote corruptie binnen het Russische ministerie van Defensie.

POTEMKIN-LEGER © SHUTTERSTOCK

"In juni hebben we geen economie meer"

S R E D I U L N E K K O L K N A V L O R E T O R DE G G O L R O O E S N E Ï A R K E O E D N I B S F E VAN D

Voormalig Russisch minister Andrej Kozyrev heeft een eenvoudige verklaring voor de zwakke prestaties van het Russische leger: het geld voor de modernisering van dat leger werd gestolen om superjachten en dure villa’s te kopen.

Ook Kozyrev ziet het Russische leger sukkelen in Oekraïne. Hij ziet een mogelijke verklaring: “Het Kremlin heeft de afgelopen 20 jaar geprobeerd zijn leger te moderniseren. Een groot deel van dat budget werd gestolen en uitgegeven aan megajachten op Cyprus. Maar als militair adviseur kun je dat niet melden aan de president. Dus rapporteerden ze in plaats daarvan leugens aan hem: een Potemkin-leger.”

Sergej Sjojgoe

THIERRY DEBELS

14 Cultuur FILM

The Batman Superheldenfilms kennen de laatste decennia een ongeziene populariteit op het grote scherm. Veel van deze films raken echter niet voorbij simpel popcornentertainment. Uitgever DC Comics bewees in 2019 echter met ‘Joker’ dat ook de personages uit deze universa een inspiratiebron voor echte cinema kunnen vormen. ‘The Batman’ van regisseur Matt Reeves herhaalt dit op een uiterst authentieke wijze.

Batman is het alter ego van miljardair Bruce Wayne, de enige erfgenaam van het Wayne-imperium nadat zijn ouders brutaal vermoord werden toen hij nog een kind was. Hij leeft in de fictieve grootstad Gotham, een soort New York gevuld met gotische elementen. De stad is verdorven van criminaliteit en corruptie en Wayne heeft als enige doel positieve verandering teweeg te brengen in de vorm van de Batman-persona.

Wanneer verschillende hooggeplaatste functionarissen vermoord worden door de mysterieuze Riddler, wordt Batman gedwongen om zijn detectivevaardigheden aan te scherpen. De moordenaar laat namelijk telkens verschillende aanwijzingen achter om zijn grotere plannen duidelijk te maken. De zoektocht confronteert Bruce Wayne met enkele oncomfortabele waarheden over Gotham en zijn eigen familie.

The world greatest detective Het detective-aspect van Batman is in vorige interpretaties van het personage vaak onderbelicht gebleven. Het geeft de film de kans om de gangbare donkere sfeer te koppelen aan een meer ‘noir’ verhaal. Er is hier duidelijk ook sprake van inspiratie uit ‘Seven’ van David Fincher, bijvoorbeeld door de eindeloze regenbuien.

De antagonist Riddler heeft enkele herkenbare kenmerken van de ‘Zodiac killer’, een ongeïdentificeerde seriemoordenaar die eind de jaren ’60 cryptische brieven stuurde naar de politie. Samen vormt dit een geweldig recept voor een authentieke herbeleving van de iconische superheld.

Inspiratie uit de stripverhalen Het valt op dat de stripverhalen een belangrijk vertrekpunt waren voor The Batman. Reeves begrijpt de personages. We krijgen een imperfecte Batman, die fouten maakt en kwetsbaar is. Jammer genoeg trekt Reeves de lijn niet volledig door en krijgen we (zeker in de tweede helft) enkele clichés en goedkope deus ex machina’s.

Jammer genoeg spendeert de film ook weinig aandacht aan de relatie tussen Bruce Wayne en zijn butlervoogd Alfred, iets waar regisseur Christopher Nolan in zijn Batman-trilogie wel veel nadruk op legde.

Batmans Bruce Wayne-persona blijft ook sterk onderbelicht. In vorige films zagen we hem als de charmante, zorgeloze playboy, waarmee hij zijn alter ego contrasteerde en zo tegelijk zijn geheime identiteit beschermde. In The Batman is Bruce een depressief ogend figuur, die een zonnebril nodig heeft om het daglicht te verdragen omwille van zijn nachtelijke levensstijl. De benadering past in het verhaal, maar voelt enigszins als een stijlbreuk met het oorspronkelijke personage.

Ave Maria en Nirvana Componist Michael Giacchino verzorgde de muziek voor deze film en verdient een speciale vermelding.

Het nieuwe thema dat hij voor de detective creëerde doet denken aan de overbekende ‘Imperial March’ uit Star Wars, gecombineerd met elementen uit de ‘Marche Funèbre’ van Chopin.

Verder gebruikt hij meermaals het tijdloze ‘Ave Maria’ van Schübert. Riddler wordt vergezeld met een versie van dit werk in een mineure toonaard. Ook het nummer ‘Something in the Way’ van Nirvana wordt op een artistieke manier geïmplementeerd.

De cumulatie van de kunde van het team achter The Batman vindt zich echter in de cinematografie. Vele close-ups, shots die uit focus zijn en slim gebruik van schaduwen en licht. Samen brengt dit de sfeer, personages en verhaallijn samen tot de beste Batmanfilm sinds The Dark Knight.

SIMON SEGERS

24 MAART 2022

KUNST

Klavier Dit weekend openen in Antwerpen het Snijders&Rockoxhuis en het Museum Vleeshuis-Klank van de Stad de dubbeltentoonstelling ‘Klavier’, met virginalen, klavecimbels en orgels en hoe ze werden verbeeld in de zestiende en zeventiende eeuw.

In 2018, bij de opening van het Snijders&Rockoxhuis, was er samengewerkt met Museum Vleeshuis voor de herschepping van de muziekkamer van de joodse Portugese familie Duarte, inclusief een klavecimbel van Andreas Ruckers (1579-1651/53) en een virginaal van Joannes Couchet (1615-1655).

In haar stadspaleis aan de Meir organiseerde de familie Duarte vanaf 1630 muzieksalons voor voorname gasten die er konden genieten van prachtige muziek, gebracht door vader Gaspar en zijn zes kinderen, gespeeld op Antwerpse klavecimbels en virginalen. De genodigden konden zich in het stadspaleis ook vergapen aan de bijzondere collectie schilderijen van Italiaanse en vooral Vlaamse meesters. Die combinatie van muziekinstrumenten en schilderijen bij de Duartes bracht het Snijders&Rockoxhuis en Museum Vleeshuis op het idee voor een tentoonstelling met de beroemde Antwerpse klavecimbels en virginalen, omringd door zestiende- en zeventiende-eeuwse schilderijen waarop deze instrumenten zijn verbeeld.

strumentenbouw wat Rubens was voor de schilderkunst en Plantin voor de boekdrukkunst. Er waren nog meer instrumentenbouwers die golden als kwaliteitslabel, zoals Marten Van der Biest, Joos Karest, Cornelis en Simon Hagaerts en Joris Britsen. Museum Vleeshuis bezit een van de belangrijkste verzamelingen Antwerpse klavecimbels en virginalen ter wereld en die is te zien in ‘Klavier’.

Bijzonder zijn de beschilderde klavecimbeldeksels die de expo toont, onder andere van Maerten de Vos (1532-1603) en Frans Floris (1519/201570). Heel apart is ‘De doortocht van Mozes en de kinderen van Israël door de Rode Zee’, een paneel omstreeks 1620 geschilderd door Frans Francken II (1581-1642). Het komt uit de collectie van The Phoebus Foundation.

Uit on-

Unieke collectie Tussen 1560 en 1660 was Antwerpen de wereldhoofdstad van de klavecimbelbouw. Elk jaar verlieten honderden klavecimbels en virginalen de ateliers van de Scheldestad. Vooral Hans Ruckers (1533/55-1598), zijn zonen Joannes (1578-1642) en Andreas en zijn kleinzoon Joannes Couchet genoten grote faam voor hun instrumenten van uitzonderlijke kwaliteit. De familie Ruckers-Couchet was voor de in-

derzoek bij de restauratie kwam aan het licht dat uit het formaat van het paneel blijkt dat het dienst deed als deksel van een uitzonderlijk dubbelinstrument dat een klavecimbel met twee klavieren en een virginaal combineert.

Noord en Zuid Vooral in het Snijders&Rockoxhuis zijn schilderijen en prenten verzameld waarop klavecimbels en virginalen zijn afgebeeld. De expo speelt een prelude op het orgel, het oudste klavierinstrument. Er zijn onder andere een kerkinterieur met een orgel, geschilderd door Sebastiaen Vrancx (1573-1647), en twee schitterende tekeningen van de heilige Cecilia die het orgel bespeelt, de ene van Hendrick Goltzius (1558-1617), de andere van Cornelis Schut (1597-1655).

Goltzius werkte in Haarlem, Schut in Antwerpen. De tentoonstelling schetst een beeld van de stijlen en genres waarin Noord- en Zuid-Nederlandse schilders virginalen en klavecimbels hebben afgebeeld tijdens hun gouden eeuwen.

Buitenbeentjes zijn de Italiaan Francesco Traballesi (1544-1588) die een man het virginaal laat bespelen en David Vinckboons (15741631/33) die het instrument in de tuin van een kasteel plaatst om een galant feest op te luisteren.

Nog te vermelden is het prachtige portret dat Antoon van Dyck omstreeks 1630 schilderde van klaviervirtuoos Henricus Liberti.

MMMV

Tentoonstelling ‘Klavier’, van 26 maart t.e.m. 26 juni 2022, Snijders&Rockoxhuis en Museum Vleeshuis, Antwerpen, www.snijdersrockoxhuis.be en www.museumvleeshuis.be

BOEK

Vaders en zonen in antirevolutionair perspectief Groen en Dostojevski over de Europese Revolutie De beslissing van president Poetin om Oekraïne binnen te vallen, heeft de Europese schrik voor de Russische beer weer doen oplaaien.

Tegelijk duwen de politiek, de media en zelfs de academische wereld Rusland uit het Europese canon. Hebben schrijvers als Dostojevski de Russische bevolking niet geholpen om zich tegen het liberale Europa te keren en Euraziatische en pan-Slavische gedachten te voeden? Een onderwerp actueler dan ooit, terwijl Groen van Prinsterer met dit eerder tijdloze werk nooit had kunnen vermoeden zo scherp raakpunten met de actualiteit bloot te leggen.

doet vandaar wat vreemd aan dat een Nederlandse calvinist en een Russische orthodox precies de paus aanvallen met religieuze argumenten. Nochtans zijn beide nuchter genoeg om te beseffen dat een antirevolutionair Europa enkel in een geest van oecumene vorm kan krijgen.

Het opzet van het boek is deels origineel deels ambitieus. Het leven en werk van twee grote denkers uit de 19e eeuw in kaart brengen en uiteindelijk op zoek te gaan naar raakvlakken. De eerste gegadigde is de in Vlaanderen minder bekende Guillaume Groen van Prinsterer, een calvinistische publicist uit Nederland.

De man keert zich tegen diverse liberale en radicale opstanden die de periode 1830-1870 teisteren. Ook met de meer nationalistisch geïnspireerde rebellie is de Nederlander allerminst opgezet. Hij ziet meer in een Europees verhaal, een soort van constitutioneel gemenebest gebaseerd op duidelijk christelijke principes.

Als conservatief keert hij zich af van de almacht van de menselijke rede om bestuur vorm te geven. De wijzigende politieke en militaire verhoudingen dwingen Groen telkens positie te kiezen: Napoleon III was te ultramontaans, Bismarck te seculier-patriottisch. In de Krimoorlog kiest hij de zijde van tsaristisch Rusland dat niet barbaars is, maar de enige garantie op het terug-

De opkomst van het liberalisme en het daaruit volgende socialisme in Europa plaatsten Dostojevski voor een dilemma. Zijn missie omvatte zowel Europa als het christendom. Maar wat als West-Europa het ene tegenover het andere plaatste? De Russische auteur geloofde sterk in zowel de christelijke ziel van de Russische boer als de liefde van de tsaar voor zijn volk. Minstens vanaf Peter de Grote worstelt de Russische elite met de uitdaging om het Russische mysterie een plaats te geven in een (te) rationalistische Europese geest. Kortom, Moskou tegenover Sint-Petersburg geplaatst.

Blaast het conflict in Oekraïne definitief de bruggen op tussen West-Europa en Rusland? Noch Peter de Grote, noch Stalin of Jeltsin hebben het Russische enigma in een definitieve plooi kunnen leggen. Zonder twijfel dat ook Poetin daarin niet zal slagen…

dringen van de islamitische invloed in Europa blijkt te zijn.

Russische orthodox Hoewel Dostojevski veel bekender is dan zijn Nederlandse collega-schrijver, valt hij moeilijker te catalogeren.

Ja, hij is op en top Russisch opgevoed, maar hij maakt zich eveneens de Duitse en Franse vormen van romantiek en sociaal realisme eigen. Ja, hij is uiteindelijk een conservatieve Russisch-orthodox, maar koketteerde tegelijk een tijd met het utopische socialisme.

Zijn geloof, zijn zin voor gemeenschapsvorming en zijn afkeer voor het nihilisme hielden hem echter uit linkse handen. Meer zelfs, boeken als ‘Misdaad en Straf’ en ‘Boze geesten’ zijn van de meest krachtige pleidooien tegen het latere communisme. Ook Dostojevski loopt niet hoog op met Rome, getuige de passage van de groot-inquisiteur in zijn roman ‘De gebroeders Karamazov’.

Zowel in Frankrijk als Groot-Brittannië verenigden vele conservatieve auteurs zich onder het katholicisme. Het

Europa én christendom

PIETER VANDERMOERE

Jelle Bijl, ‘Vaders en zonen in antirevolutionair perspectief - Groen en Dostojevski over de Europese Revolutie’, Aspekt, 2021 340 bladzijden , 24,95 euro ISBN: 9789464247794

Brieven

24 MAART 2022

GESCHIEDENIS

Honderd jaar geleden werd Pallieter boven de doopvont gehouden ’t Pallieterke heeft een verre voorvader. Op 2 april 1922 rolde immers het eerste nummer van het radicaal-Vlaamsgezinde satirische weekblad Pallieter van de persen. De initiatiefnemers waren Filip De Pillecyn en zijn schoonbroer Alfons Martens.

Martens was hoofdredacteur van het sinds 1911 verschijnende katholiek-flamingantische ‘Ons Volk Ontwaakt’. De Pillecyn was in de lente van 1914 aangeworven als eerste redacteur van de nog op te richten krant De Standaard, maar de oorlog verhinderde dat dit dagblad verscheen. Tijdens de oorlog was oorlogsvrijwilliger De Pillecyn betrokken bij de stichting van ‘Heldenhulde’ en de dagelijkse leiding van de Frontbeweging, de clandestiene organisatie van Vlaamsgezinden aan en achter het IJzerfront. Samen met Hendrik Borginon schreef hij in het najaar van 1917 het manifest ‘Vlaanderens Dageraad aan den IJzer’, dat als een blauwdruk voor de naoorlogse Vlaams-nationale politiek zou dienen.

De Standaard Bij de heropstart van De Standaard in 1919 werd De Pillecyn de eerste redactiesecretaris van de krant. Hij profileerde zich snel door zijn vlotte en vooral scherpe pen waarbij hij zich sterk focuste op de Vlaamse problematiek. In 1922 verliet hij echter De Standaard omdat hij niet alleen vond dat de krant zich te slap opstelde inzake de Vlaamse eisen, maar bovendien ook veel te slaafs achter Frans Van Cauwelaert en de katholieke partij aanliep. Hij kon meteen aan de slag bij De Tijd, het dagblad van het Algemeen Christelijk Vakverbond.

Er waren journalisten van allerlei pluimage betrokken bij Pallieter Al van in zijn periode bij De Standaard groeide bij De Pillecyn de overtuiging dat er binnen het gescleroseerde en uiterst behoudsgezinde Vlaamse medialandschap nood was aan een nieuw en vooral verfrissend initiatief, zijnde een politiek-satirische publicatie. Hij contacteerde een aantal journalisten met de vraag of ze hieraan mee wilden werken en vroeg aan Felix Timmermans toestemming om Pallieter - de naam van zijn populaire non-conformistische romanfiguur - als uithangbord voor zijn weekblad te mogen gebruiken.

Pallieter Pallieter was samengesteld volgens een vast stramien. Het verscheen op 16 bladzijden en had wellicht een oplage die ergens tussen de 5.000 en 10.000

Filip De Pillecyn

exemplaren schommelde. Uit de erg schaarse documenten die van Pallieter bewaard zijn gebleven, bleek immers dat er een half jaar nadat het eerste nummer van de persen was gerold al 4.000 abonnees waren.

Elke week tekende Joz De Swerts voor de voorpagina een karikatuur die steevast te maken had met het hoofdartikel dat De Pillecyn schreef. De erg getalenteerde De Swerts was onder meer de ontwerper van de affiches voor de IJzerbedevaarten en had al naam gemaakt als illustrator.

Elk nummer bevatte naast het editoriaal een aantal vaste rubrieken: ‘Gemengde berichten’, ‘Caricaturen uit het buitenland’, ‘Op de Ezelsbank!’ en - niet wekelijks, maar vaak - een ‘Binnenlandsch overzicht’. De vaste rubrieken namen telkens de laatste pagina's in beslag en werden voorafgegaan door een aantal uitgebreide hoofdartikelen, meestal gesigneerd door Pallieter.

In het tweede nummer van de eerste jaargang al vroeg Pallieter zijn zoon Pallieterken een opstel te schrijven. Zijn eerste bijdrage verscheen dan ook onder de titel ‘De filozofische Opstellen van 't Pallieterken’ op 9 april 1922.

Dit eerste opstel opende met de historische woorden: “Pa heefd gezeit dat ik ook moet schrijven in zijn gazet. Pa, zei kik, ik en heb kik daar geen verstant van, ge moet Gij daar geen verstant van hebben zei Pa. In een gazet staan altijt stommetijten, alsgij ze niet en schrijft, dan schrijft een ander ze…”

Met dit wekelijks weerkerende ‘kinderopstel’ dat werd geschreven door Johan de Maegt, redactiechef ‘Kunsten & Letteren’ bij Het laatste Nieuws, lanceerde Pallieter een héél nieuwe vorm van satire in de Nederlandstalige pers.

Een genre dat later onder meer werd overgenomen door Richard Minne in het Gentse socialistische satirische weekblad Koekoek.

De ‘Opstellen’ volgden een vaste verhaallijn: de meester geeft de leerlingen een opdracht voor een opstel en Pallieterken trekt hiermee telkens naar zijn vader om hem om raad te vragen. Pa geeft aan alle onderwerpen een flamingantistische draai. Stilistisch waren deze opstellen vol taalfouten, woordspelingen en humor pareltjes van ironie en relativering.

Allerlei pluimage De Maegt bleek naast De Pillecyn een van de belangrijkste medewerkers te zijn. Behalve de ‘filozofische Opstellen van 't Pallieterken’ schreef hij veel culturele bijdragen en ook de rubriek ‘De vrouw van Pallieter. Dagboek van Marieken’. Toen Pallieterken in de zomer van 1922 een vakantie van drie of vier weken aankondigde, kwam dit nieuwe dagboek van de moeder van Pallieterken in de plaats. Wanneer de ‘Opstellen van 't Pallieterken’ na een vakantie van acht weken terugkeerden, bleef ook het dagboek van zijn moeder bijna elke week verder verschijnen.

De medewerking van iemand als De Maegt aan een uitgesproken Vlaams-nationaal weekblad was misschien verrassend, maar

LEZERSBRIEVEN STAATSTELEVISIE (1) Pallieterke, In Moskou heeft een activiste het meest bekeken journaal verstoord door in de live-uitzending in beeld te verschijnen met een bord waarop stond dat het allemaal PROPAGANDA en FAKE NEWS was. Er is héél wat moed voor nodig om in een totalitair regime zo’n stunt uit te halen! Ik had dat ook wel eens willen doen, maar ben te oud om zoiets succesvol te kunnen uitvoeren. Want ‘nieuws’ bij ons is niet beter dan in Rusland: stemmingmakerij en het promoten van linkse gedachten, meer is het niet.

Ik hoor graag Johny Vansevenant bezig en wens dat hij op mijn begrafenis komt spreken, omdat hij zijn stem zo meelijwekkend kan doen klinken dat zelfs huisdieren er tranen van in de ogen zouden krijgen. Jammer dat Marc Van de Looverbosch al met pensioen is, zij vormden een perfect komisch duo zoals den Dikke en den Dunne.

Vansevenant kreeg jaren geleden een eredoctoraat van de Universiteit Hasselt voor zijn “objectieve en heldere berichtgeving”. Als niemand anders het doet moeten linkse propagandisten zichzelf en elkaar toch feliciteren en bejubelen, of niet soms?

M arc Bertrand - Edegem

STAATSTELEVISIE (2)

Pallieterken

in feite waren er journalisten van allerlei pluimage betrokken bij Pallieter, gaande van de liberalen De Maegt en Paul Kenis over de socialisten Raymond Herreman en Karel Leroux tot de oudactivist Firmin Parasie. Alhoewel deze laatste in de vroege herfst van 1927 bij Pallieter aan de deur werd gezet wegens een redactioneel niet-goedgekeurde scherpe aanval op het Vlaamsche Volkstoneel…

Heel wat vijanden Ondanks het feit dat Pallieter door de vrank en vrije toon die het aansloeg op korte tijd heel wat vijanden wist te maken, leidde dit slechts in één geval tot een rechtszaak. De redactie had net iets té vaak de draak gestoken met de anti-Vlaamse publicist Armand Wullus die het als zijn missie zag om zoveel mogelijk voor het activisme belastende documenten openbaar te maken. Wullus daagde de redactie prompt voor de rechter en kreeg gelijk. Pallieter diende de voor die tijd erg forse boete van 2.000 frank te betalen, maar werd bijgesprongen door tientallen lezers die spontaan een inschrijvingslijst openden om de boete en de gerechtskosten te betalen…

Aan Pallieter kwam een abrupt einde in 1928. In het laatste nummer werd plots ‘de tijdelijke stopzetting’ van Pallieter aangekondigd. Jaren later, in een gesprek met Gaston Durnez, weet De Pillecyn het verdwijnen van zijn blad aan het slechte economische klimaat. De frank was in die dagen fors gedevalueerd en “de pastoors en schoolmeesters die onze voornaamste abonnees waren, konden hun jaargeld niet langer betalen”, dixit De Pillecyn. Een uniek tijdschrift was niet meer…

JAN HUIJBRECHTS

15

Pallieterke, In het VTM-Nieuws van zondagmiddag maakte N-VA-voorzitter Bart De Wever brandhout van zowel het energie-akkoord dat bereikt werd binnen de Vivaldi-regering als van het opvangbeleid van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen.

Eerder heeft Bart De Wever laten verstaan nooit een coalitie met het Vlaams Belang aan te gaan na de verkiezingen van 2024 voor de vorming van een Vlaamse regering, zelfs niet als beide partijen samen een meerderheid behalen in het Vlaams Parlement. Daarvoor geeft hij allerlei excuses, maar de enige échte reden daarvoor is dat hij er alles wil aan doen om in 2024 door andere partijen aanvaard te worden om opnieuw te mogen meedoen aan de volgende federale regering. Maar hij zal op federaal niveau nooit de noodzakelijke meerderheden vinden voor het realiseren van het confederalisme.

Dat zal enkel kunnen gerealiseerd worden als N-VA en Vlaams Belang samen de meerderheid halen in het Vlaams Parlement, samen de Vlaamse regering vormen én voor de Vlaamse onafhankelijkheid stemmen. De Franstalige partijen hoeven daarvoor niet eens akkoord te gaan, aangezien de Belgische staat eveneens gecreëerd werd door een afscheuring waarbij met de Vlamingen ook geen rekening gehouden werd.

Luc Vandeputte - Ledegem

HYPOCRIET Pallieterke, Veruit het meest hypocriete beeld van de afgelopen week is dat van de voormalige president George Bush die in Chicago bloemen neerlegt voor de Oekraïense slachtoffers. We spreken hier over een man die onder valse voorwendsels (herinner u de zogenaamde massavernietigingswapens in Irak), samen met talloze westerse bondgenoten, oorlogen is gestart waarbij honderdduizenden doden vielen, onder wie een groot deel weerloze burgerslachtoffers.

Na twintig jaar Midden-Oosten

past ons als Westen terughoudendheid. Zowel vanuit het punt van de realpolitiek als op ethisch vlak. Wie roept dat Poetin een oorlogsmisdadiger is die voor het Strafhof zou moeten verschijnen, heeft gelijk.

Maar laat ons dan rechtlijnig zijn en ook Bush, Blair enzovoort voor de rechter in Den Haag dagen.

L. Urbain - A ntwerpen

KATYN Pallieterke, Ik wens op de lezersbrief van Erik Roose over de massamoord van Katyn even in te pikken. Het is inderdaad dat zo dat Katyn een Sovjetoorlogsmisdaad was. Maar... en nog veel erger is het volgende: “Britse diplomaten waren overtuigd van de schuld van de Russen.

Een van hen meldde: ‘Men heeft ‘ons’ verplicht bij de Poolse regering aan te dringen niet te veel ruchtbaarheid te geven aan deze zaak.’”

In feite hebben we de goede naam van Engeland gebruikt om een bloedbad te verdoezelen, net zoals de moordenaars naaldbomen gebruikten om dat te doen. Roosevelt schreef Stalin dat de Poolse regering in ballingschap zich had “vergist” door aan te dringen op onderzoek. Kortom: de Russen pleegden een oorlogsmisdaad. Maar dat in de doofpot steken... is dat ook geen oorlogsmisdaad?

Diezelfde Churchill leverde tijdens een overleg met Molotov (tussen 9 en 19 oktober 1944) onder meer Roemenië, Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Polen over aan een communistische dictator die op dat moment al 18 miljoen doden op zijn geweten had. Het is dan ook schandalig dat de geschiedenis nauwelijks kritisch is geweest ten aanzien van dit staaltje cynisme van Churchill.

Frank M asschelein - Poperinge

GULLE SOMERS Pallieterke, N-VA-Kamerlid Theo Francken is geen voorstander om de Oekraïense vluchtelingen een A-kaart toe te kennen die toegang geeft tot de sociale zekerheid en een leefloon.

Dat zei hij zondag 13 maart in De Zevende Dag. Hij vreest een aanzuigeffect.

Minister Bart Somers antwoordde door te stellen dat Oekraïners overal in de EU op dezelfde voorwaarden worden onthaald. In De Standaard van dinsdag 15 maart schrijft Ive Marx in zijn opiniecolumn dat Oekraïners niet overal dezelfde rechten krijgen in Europa. Naast één jaar verblijf, bepalen voor de rest de lidstaten zelf waar ze bijkomend recht op hebben. Lang niet alle lidstaten zijn zo ruimhartig en kennen een leefloon toe zoals ons land. Gevolg: veel Oekraïners zullen de weg naar ons land inslaan.

Ja, minister Bart Somers is altijd al ruimhartig geweest in het uitdelen van andermans geld. Denken we maar aan El Kaouakibi.

Guy Van Rysseghem - Lochristi

ONS GRETA Pallieterke, Ik neem aan dat de door de westerse media opgehemelde Greta Thunberg weldra zal vertrekken naar Moskou om er, met een heel boos gezicht, tegen president Poetin te schreeuwen: “HOW DARE YOU?!” Zij kan het ook gaan doen in Peking tegen zijn collega-volkerenonderdrukker president Xi Jinping.

Waarschijnlijk zullen de belangrijkste tijdschriften in die landen haar foto op de cover drukken.

Roland Vanermen - H aasrode

Een lezersbrief insturen?

Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief.

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

24 MAART 2022

Tweets van de week “De provincie wil het zwembad van het domein in Kessel-Lo sluiten. En dat terwijl de planeet opwarmt en er alleen maar meer zwemwater zal nodig zijn in de toekomst.

Onbegrijpelijk!”

Van wie zou deze post op de sociale media kunnen zijn? De eerste verdachte zou wel eens Willy Naessens kunnen zijn. Het moet werkelijk pijn doen aan het hart van ‘de man die zijn volk leerde zwemmen in eigen nat’ dat een zwembad gesloten wordt, terwijl hij het voor een sympathieke prijs had kunnen vernieuwen. Maar nee,Willy was het niet.

Misschien was het wel een nostalgische dame die haar eerste kus kreeg aan de zwembadrand in Kessel-Lo en nu met lede ogen haar jeugd ziet verdwijnen. Had zeker ook gekund. Nostalgische zielen mogen veel.

En als ze dan al eens de opwarming van de aarde als argument inroepen? Ach, daarvoor is toch de mantel der liefde uitgevonden?

Maar nee, geen eerste kussen en geen nostalgie.

Doctrine Dit gesponsord bericht is afkomstig van een schepen van de stad Leuven. Meer bepaald de groene schepen Lies Corneille die blijkbaar meent dat de strijd tegen de opwarming van de aarde hand in hand gaat met een gebrek aan zwembadwater, chemicaliën en verwarming. Tinne Van der Straeten zei het al: “Wij van Groen zijn geen doctrinairen! Wij zijn technocraten die beslissingen nemen

1308

1

2

3

4

5

6

op zuiver wetenschappelijke basis.”

Nu ziet u dat ze echt niet gelogen heeft. Bij Groen is er geen sprake van ideologisch of doctrinair denken. Ze vergissen zich enkel af en toe van wetenschap. Nooit van doctrine. Kleine bijgedachte: mevrouw Corneille is schepen van Betaalbaar Wonen… in de duurste centrumstad van Vlaanderen. Uiteraard, zou ik bijna zeggen.

Alternatieve waarheden De federale regering omhelst ondertussen volop ‘alternatieve waarheden’. Voor Poetin de Vivaldi-regering zachtjes influisterde dat kernenergie openhouden echt wel een goed idee was, stelde Egbert ‘Eggie’ Lachaert dat hij twee gascentrales nodig had om de kernuitstap te verzekeren. Vandaag, met behoud van kernenergie, heeft Vivaldi nog steeds twee gascentrales nodig. Begrijpe wie begrijpen kan. Blijkbaar moet niet alleen Frankrijk zijn deel krijgen van de Belgische belastingbetaler. Rusland wil ook een stukje.

We investeren dus opnieuw in fossiele brandstoffen. Dat is nu eenmaal wat gas is.

Eggie stapt daar op Twitter gewoon even over: “We moeten de brandstoffen van het verleden niet verder subsidiëren. De toekomst ligt in de omslag naar hernieuwbaar. De fundamentele oplossing ligt in onafhankelijkheid van fossiele bronnen…” Een inhoudelijk debat is in dit land simpelweg niet meer mogelijk. Hoe ging het ook alweer? Als je de leugen maar groot genoeg maakt…

7

8

9 10 11 12

A B C D E F G H I J K L HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. Niet toegeeflijke B. Gereedschap Auteur van ‘Das Kapital’ C. Ierse verzetsbeweging - Sine loco Boksterm - Wisselstroom D. Opzichtige en groteske E. Loskorrelig materiaal Discipel van Jezus F. Oost-Vlaams dorp - Begrijp G. Meitnerium - Eerlijk Bewerkte het land H. Opstapplaats voor openbaar vervoer I. Weigering - Zangstem J. Een van de vier oorspronkelijke provincies van Ierland Zuid-Amerikaans land K. Voermansroep - Vogelproduct Opstap L. Machines op een bouwwerf

1. Rechts kandidaat voor de Franse presidentsverkiezingen 2. Trof 3. Met genoegen - Buideltje 4. Oude lengtemaat - Neodymium Internetlandcode van een buurland Fopspeen 5. Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Franse rivier 6. Verzinken 7. Emeritus - Excentrieke - In memoriam 8. Doffe slag Politieke partij in Zuid-Afrika 9. Loopvogels - Buitenaards wezen Hier ten lande 10. Gebalk Vrouw die een proeftijd doormaakt 11. Canadees rapper van o.m. ‘God’s Plan’ - Uitgelaten gekheid maken 12. Hoogwaardigheidsbekleders

WIE IS ‘THE MASKED POLITICIAN’ 2022?

“Het is overduidelijk dat Zuurpruim collega Verlinden is”

Dat Conner Rousseau een frisse wind door de politiek doet waaien, is misschien een overstatement. Maar dat het een wind is, daar is geen discussie over. Om zijn triomf in ‘The Masked Singer’ door te trekken naar de Vivaldi-regering toch nog steeds op zoek naar een eerste pril succesje - besloot premier De Croo de gemaskerde formule door te trekken naar de Vlaamse leden van het kernkabinet. Als je niet exact weet met wie je praat, is het misschien moeilijker om ruzie te maken. ‘The Masked Poltician’ in de Wetstraat 16.

Het was met de nodige gemengde gevoelens dat de vicepremiers en premier De Croo aan hun opdracht begonnen. Met middelen uit het coronafonds hadden ze de peperdure pakken uit Korea laten overvliegen. Niels Destadsbader was ingehuurd om de agenda te leiden. Normaal is dat de taak van de premier, maar dan zou hij zijn masker al meteen mogen afzetten. Maar dat was uitdrukkelijk de bedoeling. “Hebben jullie er zin in?!”, riep Niels enthousiasmerend. Er volgde een lauw applausje. “Ik anders wel! En het eerste onderwerp is ‘de kernuitstap’. En dan vraag ik eerst aan Zuurpruimpje.”

Zuurpruim: “Ik zou toch eerst willen opmerken dat ik deze formule niet zo genegen ben, zelfs in een context waarmee duidelijk de nodige vooruitgang is geboekt op andere podia, zoals de lichte entertainmentsector die naar mijn mening en aanvoelen toch heel andere drijfveren en motiverende draagkracht hebben dan ons gezelschap als basis in zich zou moeten dragen. Maar wat betreft de kernuitstap…”

Niels: “Geil bokje, jij wil iets zeggen.”

Geil bokje: “Maar enfin, quizleider. Dit is niet ernstig meer. We hebben als één ploeg besloten om deze formule een kans te geven.

Dan geeft het geen pas om hier achteraf over te klagen. Dat is niet positief voor het team.

Zuurpruim is trouwens overduidelijk collega Verlinden. Vincent Van Peteghem heeft van de anonimiteit gebruik gemaakt om zich te laten vervangen. Niet eerlijk.”

Zuurpruim: “Ik moet dat met enige tegenzin enigszins affirmeren, collega Van Peteghem had een filatelistische verplichting aan wier geneugten hij zich wilde laven vandaag.”

Geil bokje: “Je bedoelt ‘postzegels verzamelen’, Annelies. Ik wil u niet meer horen. Je maakt geen deel uit van de kern. Als ik een zuurpruim wil horen praten, kan ik net zo goed naar huis gaan. Ik heb het meer voor sappige mediterrane pruimpjes. Er mag best

Oplossing 1307 1307

1

2

A

P

U N T

3

4

5

6

B

R

I

C

E

T N A

D

S

E

S

T

E

E N T

T

E N

E

7

8

E N D E

O O L

O P

9 10 11 12 L

I

I

N

B

R O M

A

P

N G I

E

P O

B V

B

K U

L

A

S

I

G E

F

R

E

R G

I

E

R

G

V E

R N

I

T

I

G E N D

H

A

L

N

I

T

E

A

S

L

D E

D

I

E

W E

E

R

L

E G D

F

A

I

R O G G E

J

I

K

E

L

O P P

L

F

E

S

T

IJ N

T

E

E

S

E

M

R R

E

al eens van gebeten zijn hoor, daar niet van.

Als ze maar smelten in de mond…”

De anderen: “Alexander! Alexander! Alexander!”

Geil bokje: “Niet waar! Ik zou evengoed Van Quickenborne kunnen zijn. Die heeft zelfs een appartement in Brussel waar zijn vrouw niet mag komen!”

Druiligere dweil: “Dat is nu wel waar. Dat zou even goed kunnen. Ik heb hier een appartementje, maar overspel ligt niet in mijn aard. Ik was al zo gelukkig dat ik één lief vond. We moeten daar realistisch in zijn. Dat overkomt mij geen tweede keer. Ik stel voor dat iedereen die zich voortaan niet aan de regels houdt, een boete krijgt. En dan nog één. Zeg Alexander, zou het niet kunnen dat ik uw pak gekregen heb? Zo’n druiligere dweil, dat lijkt mij toch meer uw ding. Ik zou wel eens een geil bokje willen zijn. Mag ik dat pak dan meenemen naar huis?”

Niels Destadsbader: “Vrienden, vrienden.

We hebben hier zoveel plezier dat niemand gemerkt heeft dat we in de finaleronde zijn beland. Drie van de vijf leden van het kernkabinet zijn ontmaskerd. Dan schieten er nog twee over. Ze hebben het spel meesterlijk gespeeld. Maar er kan er maar een de beste zijn. Wie denken jullie, zit er achter Kiesdrempeltje? Zeg eens iets, Kiesdrempeltje.”

Kiesdrempeltje: “Hihi, ik zeg niks. Mij krijgen jullie er niet onder!”

De Croo: “Dat is Frank Vandenbroucke! Zeker weten, quizleider!”

Niels: (samenzweerderig) “Stil even, Geil bokje. Ik ga nog even over naar onze andere finalist. Wie zou er schuilen in dit prachtige Frank Vandenbroucke-pak?”

Frank Vandenbroucke: “Kiesdrempeltje is Petra De Sutter en jawel, ze krijgen u er wel degelijk onder. Als je er al niet ligt. En voor de zoveelste keer: ik doe niet mee met jullie stommiteiten. Dit is geen pak! Ik ben Frank Vandenbroucke!!”

Niels: “Dat is helemaal juist. We hebben een winnaar! Frank Vandenbroucke is The Masked Politician 2022!!” (algemeen applaus, behalve van Zuurpruim) Zuurpruim: “Ik ondervraag mezelf nu wel met betrekking tot de legitimiteit van het procedureel verloop van deze queeste.”

Niels: “Klep dicht, Annelies. Je bent niet eens een lid van het kernkabinet.”

Volg ons ook op

palnws.be