't Pallieterke van 21 april 2022 by 't Pallieterke

VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER

8-9

MATTHIAS MEERSSCHAERT WOORDVOERDER NUCLEAIR FORUM

INTERVIEW

“Kernenergie is een technologie van de toekomst” Het Nucleair Forum vertegenwoordigt de belangrijkste Belgische bedrijven die actief zijn in de nucleaire sector. Het Forum wil het grote publiek naar eigen zeggen op een begrijpelijke manier informeren over kernenergie, zodat mensen een geïnformeerd standpunt kunnen innemen dat gebaseerd is op feiten en cijfers. “Het afvalprobleem is eigenlijk geen probleem, zeker niet op vlak van ecologie en klimaatverandering.”

VIJF UITDAGINGEN VOOR DE N-VA

ONVERDOOFD SLACHTEN IN BRUSSEL RELIGIEUS OPPORTUNISME VAN LINKS

3 5

BELGIË VERLIEST MEER AAN EU-CORONAHERSTELFONDS DAN HET ONTVANGT

Volgens de gevestigde wijsheid van Clausewitz is oorlog de voortzetting van politiek met andere middelen. Los van de eigenlijke krijgsverrichtingen, kan de vraag of de oorlog een succes of een nederlaag voor Poetin aan het worden is, enkel beoordeeld worden aan de hand van de politieke doelen die hij zich had gesteld. Maar wat waren of zijn die?

EEN OORLOG DIE ALLEEN BLIJFT DUREN OM HET GEZICHT VAN POETIN TE REDDEN Voor de oorlog liet Poetin twee eisen horen: een halt aan de uitbreiding van de NAVO, in het bijzonder een gewaarborgde neutraliteit van Oekraïne, en de demilitarisering van Oekraïne, maar ook een terugtrekking van NAVO-troepen uit alle landen die na 1997 lid zijn geworden van de alliantie. Tot die laatste groep behoren niet alleen de Baltische staten maar ook bijvoorbeeld Polen en Tsjechië, wat de tweede eis uiteraard volstrekt onrealistisch maakte. Wanneer Poetin de oorlog (“speciale militaire operatie”) verklaarde, deed hij dat in naam van een derde doelstelling: “denazificatie” van Oekraïne, potsierlijke propagandataal voor het vervangen van de regering van Zelenksy door een Russischgezinde ploeg. De militaire tegenslagen noopten hem om die eis te laten vallen en een vierde, veel beperkter oorlogsdoel te formuleren: “bevrijding van de Donbas”.

Stand van zaken Hoe staat het met die vier doelstellingen? Of Oekraïne lid zal worden van de NAVO is momenteel nog geen uitgemaak-

VLAAMSE LANDBOUW IN ZWAAR WEER

te zaak. Maar de Russische aanval heeft de westerse militaire alliantie, die in 2019 nog door Macron “hersendood” werd verklaard, nieuw leven ingeblazen. De oorlog duwt bovendien Finland en Zweden snel in de richting van NAVO-lidmaatschap. Niet alleen hebben die landen geloofwaardige legers, de grens van Rusland met de NAVO zou er ook door verdrievoudigen. Poetin heeft zichzelf dus in de voet geschoten. Van demilitarisering van de grenzen is evenmin sprake. Er zijn momenteel meer NAVO-troepen in de omgeving van Rusland dan ooit. Dat zal nog lang zo blijven. En ook Oekraïne, waar de wapens blijven binnenstromen, is momenteel aanzienlijk militair sterker dan bij het begin van de oorlog.

Oekraïne verenigd tegen Rusland De derde doelstelling, het vervangen van de huidige regering door een Russischgezinde ploeg, is niet meer mogelijk. Zelensky geniet grotere steun in zijn land (en in het buitenland) dan voor de inval. Erger zelfs, de inval en de onverschilligheid voor burgerdoden in de voorheen

Russischgezinde gebieden hebben de Oekraïners definitief verenigd in hun vijandigheid tegen Rusland. Of Poetin de vierde doelstelling zal kunnen verwezenlijken, valt af te wachten. Wat Rusland aanricht bij de burgers van Marioepol, ook een deel van de Donbas, lijkt weinig op bevrijding. De rest van de regio is nog voor een groot stuk in Oekraïense handen. Deze week is het Russische leger een groot offensief begonnen om de hele oblast te veroveren, maar eerdere militaire tegenslagen laten niet vermoeden dat dit veel kans op slagen heeft. Samengevat is nog niets verwezenlijkt van de politieke doelen die Poetin zichzelf publiekelijk had gesteld. Wat de NAVO en de Oekraïense natievorming betreft, geldt zelfs het tegenovergestelde. Dat de oorlog toch blijft aanslepen lijkt nog slechts één reden te hebben: het gezicht redden van een dictator die zich kwalijk misrekend heeft. JURGEN CEDER

INTERVIEW

FILIP BRUSSELMANS JONGERENVOORZITTER VLAAMS BELANG

“Wij willen met Vlaams Belang Jongeren een grotere maatschappelijke rol spelen”

€ 3,00

OPINIE 2 / BINNENLAND 4-5 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14 78ste jaargang • nummer 16 • donderdag 21 april 2022

lees verder op blz. 2

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Opinie

21 APRIL 2022

Hypocrisie ten top bij PVDA, Vooruit en VRT Vorige week schreef ik over de vriendschapsbanden tussen Vooruit (sp.a) en het Cubaanse regime. Toen Fidel Castro in 2016 overleed, schreef Kurt De Moor, Vlaams Parlementslid en deelstaatsenator voor Vooruit, een column in De Morgen met als titel ‘Bedankt, Fidel’. Kurt De Moor is lid van De Vrienden van Cuba en Iniciativa Cuba Socialista. Het artikel is een grote bewieroking van Castro en het Cubaanse regime. De hele wereld kijkt naar de oorlog in Oekraïne, maar dat betekent niet dat we geen aandacht mogen hebben voor wat er gebeurt aan de andere kant van de wereld. Om te beginnen zijn Cuba en Rusland goede bondgenoten. In 2018 ontving Poetin de nieuwe president van Cuba, Diaz-Canel, tijdens diens eerste reis naar het buitenland. “We zijn verbonden door vriendschap en wederzijdse steun”, benadrukte de Russische president. Begin dit jaar bevestigde het Kremlin dat er bijkomende militaire hulp gestuurd zou worden naar Cuba en Venezuela. Het is een aspect waarover je de verkozenen van Vooruit en PVDA weinig hoort spreken. Voor hen is Cuba een echt socialistisch paradijs dat als voorbeeld moet dienen voor de gehele wereld. Dat de mensenrechten er met de voeten getreden worden, tja, dan kijken beide partijen wel even een andere richting uit. Vorig jaar waren er voor het eerst grote demonstraties tegen het regime in Cuba. Ontevreden Cubanen kwamen op 11 en 12 juli 2021 op straat om te manifesteren. Het begon in een buitenwijk van Havana, maar het ongenoegen verspreidde zich snel - via de sociale media - naar andere steden. Waarop het regime doodsimpel het internet platlegde…

Communistische buurtcomités Er vielen bij de demonstraties meerdere gewonden en zelfs doden, door het hardhandige optreden van de ordediensten. Honderden betogers werden opgepakt, maar ook de dagen erna volgde een ware klopjacht - met behulp van communistische buurtcomités - en werden honderden mensen die mee hadden gelopen in de protestmanifestaties alsnog thuis opgepakt. In totaal werden meer dan 1.400 personen gearresteerd en 790 in staat van beschuldiging gesteld. Die zitten sindsdien in de gevangenis en in februari jongstleden werden de eerste processen opgestart. Er was gedreigd met strenge straffen, en dat dreigement is uitgevoerd. Volgens de mensenrechtenorganisatie Cubalex zouden inmiddels meer dan vierhonderd Cubanen veroordeeld zijn. Ze kregen straffen opgelegd van acht maanden voor openbare ordeverstoring tot 15 jaar, 17 jaar tot zelfs 30 jaar voor opruiing tegen de staat. Sommigen waren op het moment van hun arrestatie jonger dan 18 jaar. De demonstranten worden officieel beschouwd als “antirevolutionairen die reageren op een buitenlands plan, gekeerd tegen de Cubaanse revolutie”. Zo kan men veroordeeld worden wegens ‘minachting’ (‘desacato’), vrij vertaald: kritiek hebben op het communistisch regime. De ‘desacato’-bepaling (artikel 144.1 van het Cubaanse strafwetboek) is in strijd met de internationale wetgeving. Heeft u iets gemerkt van betogingen aan de Cubaanse ambassade in Brussel van linkse mensenrechtenorganisaties? Heeft u een officiële veroordeling gehoord van de voorzitter van de PVDA of van Vooruit? Hallo Bart Schols, hallo VRT? KARL VAN CAMP, OUD-HOOFDREDACTEUR

Poetin toont hoe je een oorlog verliest De beste manier om een oorlog te verliezen is de afwezigheid van een duidelijk strategisch doel. Zoals Sun Tzu het uitdrukte: “Tactiek zonder strategie is het geluid voor de nederlaag.”Wat wilde Poetin concreet als militair resultaat zien van zijn invasie in Oekraïne? Heel Oekraïne veroveren? De slagkracht van het Oekraïense leger breken? Kiev innemen om daar een marionettenregering aan te stellen? Zoveel mogelijk gebied bezetten als pasmunt voor de onderhandelingen? De gebieden van het oosten controleren om die onder te brengen in Poetins droom van ‘NieuwRusland’? De kans is groot dat Poetin het zelf niet wist. Zoals Mark Galeotti, Poetin-kenner bij uitstek, schrijft, is Poetin niet de schaker waarvoor men hem in het Westen houdt. Hij denkt geen vijf zetten vooruit. Hij is niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk een judoka die de strijd aanvat en dan wacht op de kansen die zich aanbieden. Sinds de eerste dag verbazen militaire specialisten zich over de vreemde manier waarop Rusland deze oorlog heeft gevoerd. In het begin probeerde men achter de schijnbare blunders nog een doel te zien. Misschien waren de eerste aanvallen een test van de Oekraïense weerbaarheid? Misschien was die stilgevallen colonne richting Kiev een afleidingsmanoeuvre? Het voordeel van de twijfel is sindsdien weggevallen. De Russische oorlogsacties zijn mislukt, deels omdat ze gebaseerd waren op foute inschattingen, maar vooral omdat het ontbrak aan coördinatie en strategisch doelen. Dit is tot nu toe een campagne van vele blunders geweest.

Plan A

www.palnws.be

Redactie & beheer: Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1, 1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17

Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland 3 maanden: 39 euro 6 maanden: 78 euro 1 jaar: 156 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro

Abonnement buitenland: Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.

Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres: BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB

Plan A was een snelle overrompeling van Oekraïne door luchtlandingstroepen en mobiele colonnes. Dat mislukte grandioos. Poetin koelde zijn woede op de FSB (de voormalige KGB). Die zou hem slecht hebben ingelicht over de paraatheid van het Oekraïense leger en de bereidheid van Zelensky om te vechten. De chef van het 5e departement, verantwoordelijk voor operationele inlichtingen in de voormalige Sovjetrepublieken, Sergey Beseda, zit nu in de gevangenis. Want de schuld van Poetin kan het uiteraard nooit zijn. Inlichtingendiensten hebben altijd de neiging om informatie te verstrekken die hun opdrachtgevers graag horen, maar dat fenomeen geldt nog veel meer voor autoritaire regimes. De enige fout van de FSB was het bevestigen van Poetins vooroordelen, namelijk dat de regering van Zelenksy een corrupte marionettenregering was, die snel zou plooien of vluchten, en dat de Russen door de Oekraïners als bevrijders zouden ontvangen worden. Het is slechts één van de vele voorbeelden die aantonen dat talrijke problemen van de Russische operaties in Oekraïne toe te schrijven zijn aan de autoritaire regeerstijl van Poetin.

Elke week op donderdag in uw krantenwinkel

Plan B

Oud-hoofdredacteurs: Bruno De Winter (1945-1955, stichter), Jan Nuyts (1955-2000), Leo Custers (2000-2010), Karl Van Camp (2010-2020) Kernredactie: Jurgen Ceder, Stijn Derudder (eindredacteur) Michaël Vandamme, Pieter Van Berkel (redactiesecretaris), Karl Van Camp Verantwoordelijke uitgever: Wart Van Schel

Dan kwam plan B in werking: het inzetten van alle parate troepen in een offensief over het gehele front. Dat kwam te laat. De Russen hadden de kans laten liggen om gebruik te maken van de grootste fout van de Oekraïners: hun ongeloof, ondanks duidelijke waarschuwingen vanwege de Amerikanen, dat de invasie wel

degelijk op til was. De overmoedige aanval van de eerste dagen gaf de Oekraïners net genoeg tijd om zich voor te bereiden. Het Oekraïense leger moest heel wat terrein prijsgeven in het zuiden, maar ook daar is het front nu stabiel. In het oosten hield het stand. In het noorden werd de slag om Kiev zelfs een onmiskenbare Oekraïense overwinning. Zwakke Russische planning verzekerde een zwakke uitvoering. Poetin is even paranoïde als Stalin, die ooit zei: “Ik vertrouw niemand, ook mijzelf niet.” Hij heeft pas de dag voor de invasie de generale staf ingelicht. Het leger was gewoon niet voorbereid op de taak die het geacht werd uitvoeren.

De weelde van Poetin en zijn oligarchen wordt betaald met de levens van Russische soldaten De generale staf kreeg ook nooit de kans een haalbaar aanvalsplan uit te werken. Professionele militairen zouden Poetin alvast afgeraden hebben aan te vallen tijdens de ‘raspoetitsa’, het seizoen dat een groot deel van Oekraïne te moerassig maakt om er militaire operaties uit te voeren. Het is trouwens ook onbegrijpelijk dat er, tot voor kort tenminste, geen generaal was die de hele operatie in handen had, wat veel van de coördinatieproblemen verklaart. Het innemen van Kiev zou een moeilijk, maar begrijpelijk strategisch doel zijn geweest. Het omsingelen van de Oekraïense troepen in het oosten zou als militair doel zinvol zijn geweest. Het veroveren van de Zwarte Zeekust, inclusief Odessa, zou een haalbare kaart zijn geweest. Maar Poetin probeerde alles en daardoor lukte niets.

De factor moreel In de oorlog is driekwart van de overwinning het gevolg van het moreel, slechts een kwart het gevolg van de militaire krachtverhoudingen, meende Napoleon. De Oekraïners zijn zeer gemotiveerd. Ze weten waarvoor ze vechten: voor hun vrijheid, hun land, hun families. De op voorhand niet-ingelichte Russische troepen hebben lange tijd niet beseft wat ze daar eigenlijk kwamen doen. En ook vandaag moet het voor hen nog niet gemakkelijk zijn hun zaak als rechtmatig te zien. Op elk beslissend moment, wanneer hen de keuze wordt gelaten tussen vechten, wegkijken of vluchten, zullen ze niet geneigd zijn voor het eerste kiezen.

Vladimir Poetin

En ook daar zie je hoe Poetins propaganda de militaire doeltreffendheid parten speelt. Hoe motiveer je soldaten voor een oorlog die je niet wil benoemen of uitleggen? Hoe mobiliseer je steun en vraag je offers van het thuisfront voor een ‘speciale operatie’? Hoe leg je uit dat het vlaggenschip van de Zwarte Zeevloot is gezonken in een oorlog die niet bestaat?

De prijs van corruptie Het zinken van de Moskva is trouwens een symptoom van hoe een andere Poetin-ziekte de paraatheid van de troepen heeft aantast: corruptie. De voornaamste taak van dit vlaggenschip was luchtafweer. Dit schip moest de rest van de vloot beschermen tegen luchtaanvallen, vooral tegen aanvallen met raketten. Dat het schip uiteindelijk zelf werd getroffen door twee antischeepsraketten wijst op onbekwaamheid of zware technische gebreken, waarschijnlijk ten gevolge van gebrek aan training of onderhoud. Beide gebreken zijn pijnlijk aan de oppervlakte gekomen in de gehele krijgsmacht sinds het begin van de oorlog. Russische soldaten lijken zwak getraind. Russische voertuigen vallen in panne en worden achtergelaten. Communicatie aan het front is vaak onversleuteld, omdat moderne apparatuur ontbreekt (wat waarschijnlijk verklaart met welk gemak de Oekraïners Russische generaals vinden en uitschakelen). Bevriende oligarchen mogen alles leveren aan het leger, tot en met voeding en medicijnen. Hoeveel geld bedoeld voor het leger zit nu in jachten op Cyprus? Poetins macht loopt niet parallel met de corruptiecircuits, ze steunt erop. Hij is zelf de tsaar van de corruptie, zoals Alexei Navalny het uitdrukt. De weelde van Poetin - Elon Musk vermoedt dat hij rijker is dan hijzelf - en zijn oligarchen wordt nu betaald met levens van Russische soldaten. De nederlagen hebben Poetin gedwongen om naar plan C over te gaan: de militaire controle over de Donbas en de zuidelijke gebieden. De oorlog is zeker nog niet gedaan. De geschiedenis leert ons dat het Russische leger zware verliezen kan lijden in de beginfase van een oorlog om daarna, gelouterd en geleerd, zich aan te passen aan de vijand. Ondanks alle verliezen is Rusland op papier nog steeds sterker dan Oekraïne. Maar de tijd is in het nadeel van Poetin, zowel wat de economische gevolgen als het moreel op het thuisfront betreft. En op korte termijn kan hij Oekraïne niet meer kraken. JURGEN CEDER

Actueel

21 APRIL 2022

De Amerikaanse acteur en koGilbert Gottfried is op 13 APR miek 67-jarige leeftijd overleden aan 2 0 2 2 een slepende spier- en hartziekte. Dat heeft zijn familie meegedeeld op sociale media. In de mededeling eert de familie Gottfried als “de meest iconische stem in comedy”. Zijn luide, schelle stem was inderdaad het handelsmerk van deze komiek uit New York, die begin jaren tachtig op televisie debuteerde in de bekende show Saturday Night Live.

DE WEEK

De Duitse economie zal volgend jaar in een recessie belanden, als er een onmiddellijke stop zou komen op de import van Russisch gas omwille van de oorlog in Oekraïne. Daarvoor hebben de belangrijkste Duitse instituten voor economische prognoses gewaarschuwd. Asielzoekers die het Kanaal oversteken zullen naar Rwanda kunnen worden gebracht voor de behandeling van hun asielaanvraag. Dat blijkt uit nieuwe mi2 0 2 2 gratieplannen van de Britse regering. Rwanda zou 120 miljoen Britse pond (144 miljoen euro) ontvangen voor een proefproject waarbij asielzoekers naar het Afrikaanse land worden overgevlogen terwijl hun aanvragen ‘offshore’ beoordeeld worden.

Theo Francken & Zuhal Demir

14 APR

15 APR

2022

Vijf uitdagingen voor de N-VA

De regeringen hebben al 36,4 miljard euro of 3.160 euro per Belg uitgegeven om de coronapandemie te bestrijden en de gezinnen en economie te ondersteunen. Dat blijkt uit cijfers die de Hoge Raad van Financiën heeft gepubliceerd.

In een door de vakantie nieuwsarme periode was er plots extra aandacht voor de mogelijke opvolger van Lorin Parys als ondervoorzitter van de N-VA. Een weinig relevante discussie. De uitdagingen van de grootste Vlaamse regeringspartij liggen op een ander niveau. Een overzicht.

Microblogsite Twitter heeft een maatregel geactiveerd die het bedrijf beschermt tegen vijandige overnames, om zich zo schrap te zetten tegen het overnamebod van Tesla-topman Elon Musk. Het bedrijf keurde een zogenaamde ‘gifpil’ goed, waardoor bestaande aandeelhouders met korting extra aandelen kunnen kopen.

In Israël heeft de kleine coalitieVerenigde Arabische Lijst 17 APR partner - ook wel Ra'am - zondagavond 2 0 2 2 zijn steun voor de regering van premier Naftali Bennett “opgeschort” in verband met de rellen op de Tempelberg in Jeruzalem. De voorbije dagen vonden er zware rellen plaats.

Sinds het begin van de Russische invasie in Oekraïne al 2,78 miljoen Oekraïners hun toevlucht ge16 APR hebben zocht in buurland Polen. Dat meldt de Poolse grens2 0 2 2 wacht. Op Goede Vrijdag kwamen 24.400 vluchtelingen het land binnen, dat zijn er 9 procent minder dan de dag ervoor.

Meer dan 25 mensen zijn gearresbij de gewelddadige rellen 18 APR teerd die in de Zweedse stad Norrkö2 0 2 2 ping uitbraken. Drie mensen geraakten gewonden omdat ze werden geraakt door afgeketste politiekogels. Ook elders in Zweden is het al dagen onrustig. Aanleiding is de komst van de Deense anti-islamactivist Rasmus Paludan, die Koranverbrandingen wilde organiseren.

Het terreurnetwerk Islamitische Staat (IS) heeft gezegd dat het zijn vorige leider, die in februari om het leven kwam, zou “wreken” en riep zijn aanhangers in één adem op van de oorlog in Oekraïne gebruik te maken om weer aanslagen in Europa te plegen.

CD&V is bereid om het debat over bij dementerenden 19 APR euthanasie aan te gaan. Dat zegt voorzitter 2 0 2 2 Joachim Coens naar aanleiding van een oproep van de Vlaamse liberalen. De regering moet wel eerst een wetenschappelijk comité aanstellen dat inhoudelijke aanbevelingen op tafel legt voor een verbetering van de wetgeving.

De Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging beschuldigt Madrid ervan dat het tientallen leiders bespioneert via Pegasus-software op hun mobiele telefoons. Dat blijkt na de publicatie van een rapport van een Canadese organisatie, waarin de vermeende feiten werden gedocumenteerd.

Het Vlaams Belang achter zich houden

Het was een ‘oef’ bij de N-VA. Peilingen blijven peilingen, maar op het hoofdkwartier aan de Koningsstraat heeft men sinds de laatste bevragingen de indruk dat het tij aan het keren is en straks niet het Vlaams Belang, maar de N-VA in Vlaanderen nog altijd de politieke marktleider is. En dat maakt natuurlijk een heel verschil. Wie nummer één is mag in meijuni 2024 de onderhandelingen voor een nieuwe Vlaamse regering beginnen. Bij de N-VA heeft men het gevoel dat een Tom Van Grieken (VB) die aan zet is de onderhandelingen lang kan doen aanslepen. Desnoods tot in de herfst van dat jaar. Want dan vinden gemeenteraadsverkiezingen plaats. Het Vlaams Belang zou met een morele trofee naar die stembusslag kunnen gaan. Zoiets in de trant van: wij zijn de grootste, maar niemand wil echt met ons een regering vormen, dus versterk onze legitimiteit op lokaal vlak. Gevolg is dan dat het Belang een nieuwe verkiezingsoverwinning behaalt. Dat het cordon sanitaire via de lokale besturen doorbroken wordt, ligt nu eigenlijk al vast. Desnoods via coalities met aan het Vlaams Belang gelieerde lijsten als Forza Flandria in Ninove. Een grote overwinning zou eventueel de deur opengooien naar het bestuur in een middelgrote stad. Dat zou een keerpunt zijn, ook voor de N-VA.

De interne violen gelijkstemmen met het oog op de regeringsvorming in 2024

De partij van Bart De Wever wil wat graag de regie behouden met het oog op een Vlaamse regeringsvorming in 2024. Naar de kiezer toe moeten alle opties open worden gehouden, namelijk een regering met of zonder het Vlaams Belang. De N-VA wil het proces zelf sturen en dat betekent dat de violen intern gelijk moeten worden gestemd. Het is bekend dat een Theo Francken, maar ook Vlaams minister-president Jan Jambon gewonnen zijn voor een coalitie met het Vlaams Belang indien men erin slaagt samen een meerderheid te vormen. Bart De Wever ziet dat

niet zitten. Wat als die meerderheid er is en er toch wordt gekozen voor een coalitie met pakweg Vooruit en CD&V? Dat is de meest voor de hand liggende piste. Ten eerste heeft die coalitie volgens de recente peilingen een meerderheid, zij het krap. Ten tweede bewijst het Antwerpse experiment dat de N-VA met de Vlaamse socialisten kan samenwerken. Ten derde is men dan eindelijk van de lichtblauwe of eerder groenblauwe Open Vld verlost. Om een modewoord te gebruiken: het ‘narratief’ zou dan zijn dat men omwille van de politieke stabiliteit voor een regering met twee traditionele partijen kiest, want “Vlaanderen moet bestuurd worden”.

factor Zuhal 3 De Demir onder controle houden

Indien de N-VA er over een goede twee jaar in slaagt het Vlaamse marktleiderschap te behouden, dan zal dat wellicht voor een belangrijk deel te danken zijn aan Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA). Zij is zeer populair door haar rechttoe rechtaan-aanpak. In Limburg lijkt ze een partij op zich te worden. En haar ecologische reflex, los van groene dogma’s, spreekt een deel van het klassieke N-VA-electoraat aan. Het doet soms terugdenken aan de milieubewuste flank van de Volksunie.

In Limburg lijkt de populaire Zuhal Demir een partij op zich te worden Maar populariteit is een gevaarlijk beestje in de politiek. Dat roept weerstand op bij concurrenten. En zelf kan men te zelfzeker worden. Demir scoort in de PFOS-affaire en rond het stikstofdossier. Maar dreigt ze daarmee niet een deel van ondernemend Vlaanderen tegen zich te krijgen? De Limburgse herhaalt al te gretig - recent nog in Knack naar aanleiding van de Maai Mei Niet-campagne - dat ze zich niet schatplichtig voelt aan de Vlaamse werkgeversorganisatie Voka. En zeggen dat Bart De Wever Voka ooit “mijn echte baas”

noemde. Het wordt hier over eieren lopen voor de N-VA.

Francken in 4 Theo een wachtkamer Een ander goudhaantje van de partij blijft Theo Francken. Ook hij is zeer populair en dan doet een mens wel eens rare dingen. Met zijn standpunten rond het krakkemikkige immigratiebeleid van de Vivaldi-regering scoort hij punten. Maar tegelijk is Francken bang voor krassen op de carrosserie. Hij is geen kandidaat-opvolger van N-VA-vicevoorzitter Lorin Parys. Men spreekt eerder van exdefensieminister en burgemeester van Hasselt Steven Vandeput. Francken zou zich niet kandidaat stellen om een nederlaag of slechte score te vermijden. Dat kan. En het is ook zo dat men de impact van zo’n vicevoorzittersverkiezingen niet moet overschatten. Maar de perceptie ontstaat dat Theo Francken lang in de wachtkamer wordt gezet, terwijl velen in hem de ideale opvolger van Bart De Wever zien. Dat kan voor nervositeit in de partij zorgen. Bij Francken en bij zijn vertrouwelingen. Bart De Wever is 18 jaar voorzitter en heeft persoonlijk de partij grootgemaakt. Maar niemand heeft het eeuwige leven in de politiek.

met bijna 5 Wat gebuisde ministers? En wat met ministers in een volgende Vlaamse regering? Uiteraard moeten eerst verkiezingen worden gewonnen, maar de ambities van velen zijn bekend. Vraag is of men met de huidige groep in de Vlaamse regering verder moet. Een deel zal afhangen van de voorkeurstemmen van de bevoegde ministers. Democratie draait vaak vierkant, maar aan het einde gaat het toch vooral over het aantal stemmen. Jan Jambon is geen succes als minister-president. Kan hij als ‘junior minister’ verder? In 2024 zal hij 64 jaar zijn. Tijd voor het voorzitterschap van het Vlaams Parlement? Want het risico dat hij als minister-president gebuisd wordt, is groot. Om in deze termen te blijven: geldt hetzelfde niet voor Ben Weyts? Zijn ‘Sturm und Drang’ in het onderwijs heeft nog maar weinig zoden aan de dijk gezet. En ten tijde van corona was er in het onderwijsveld meer weerstand dan gedacht. Probleem is dat opzijgeschoven ministers binnen een partij vaak gefrustreerde en ongeleide projectielen worden.

Binnenland

21 APRIL 2022

ECONOMISCHE ZAKEN

Opletten met lessen van ex-kabinetschefs (2) Vorige week hadden we het hier over een opgemerkt pleidooi van voormalige christendemocratische kabinetschefs om de impact van de inflatie op het Belgisch economisch weefsel en de loonkost te beperken. Een oproep die we nooit hoorden toen ze in functie waren. Achter de schermen blijft de invloed van sommige van die experts ondertussen groot. Zeker als het gaat om het uittekenen van een nieuwe fiscale hervorming. heid wellicht niet meer tijdens deze legislatuur wordt afgerond. Daarvoor is Vivaldi te zwak geworden. Maar de grote lijnen worden al uitgezet en hier is het opletten geblazen. In verschillende rapporten pleit de Hoge Raad voor een verlaging van de lasten op arbeid. Daar is niets verkeerds mee. Ondanks vroegere fiscale hervormingen, zoals de taxshift van de regering-Michel, is werken nog altijd niet financieel lonend genoeg. Een voorstel om de belastingvrije som op te trekken (dat deel van het inko-

Contractbreuk Maar het wordt gevaarlijker wanneer men op zoek gaat naar middelen om dit te financieren. Niet door een verlaging van de uitgaven, wel door bepaalde fiscale voordelen af te bouwen. En in de voorstellen van de Hoge Raad ziet men direct de hand van een Wim Coumans. Het vertrekpunt is dat men door die afschaffing van voordelen de tarieven zou kunnen verlagen op allerlei taksen en de belastbare basis verbreden. Een grotere groep betaalt meer belastingen. Deze fiscale filosofie is de juiste. Maar de invulling ervan door iemand met een ACW/Beweging.net-achtergrond komt

Toen een aantal ex-kabinetschefs een paar weken geleden opriepen om maatregelen te nemen die de negatieve gevolgen van de inflatie op koopkracht en concurrentiekracht moesten beperken, was het aan Vlaamse kant vooral ex-cabinetard Wim Coumans die voor het voetlicht trad. Zoals vorige week in deze rubriek gesteld, deed Coumans samen met ex-collega’s op zich interessante voorstellen voor een aangepaste indexering van de lonen. Er zou vooral werk moeten worden gemaakt van het behoud van de koopkracht van de laagste inkomens. Toen Coumans en co op kabinetten zaten, waren er al economen die zo’n voorstel deden. Ze worden door de cabinetards nooit ernstig genomen. Een beetje flauw dan om nu wel voor die piste te kiezen.

men waar men geen belasting op betaalt) is prima.

Sinistere sherpa’s

ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN

WOKE VAN DE WEEK Iedere week selecteren we de meest opvallende uitingen van woke gedachtegoed in deze contreien

Wim Coumans (links)

Het beginsel van Pareto

Een ‘selffulfilling prophecy’

Abou Jahjah wordt gecanceld

INSTRUMENTEN VOOR INZICHT

De rol van de voormalige sherpa’s, zoals deze cabinetards worden genoemd, moet altijd met een zekere omzichtigheid benaderd worden. Achter de schermen hebben ze nog altijd een zekere invloed. En die is niet altijd positief, om het zacht uit te drukken. Coumans is bijvoorbeeld nog altijd lid van de Hoge Raad van Financiën en stuwt het studiewerk duidelijk in een bepaalde richting, namelijk die van het ACW/Beweging.net, de organisatie waar hij zijn ideologische wortels heeft. Coumans is een van de belangrijkste influisteraars van een grote fiscale hervorming die minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) aan het uittekenen is. Een hervorming die voor alle duidelijk-

er aan het einde van de rit wel op neer dat de belastindruk voor de middenklasse… zal stijgen. Men richt zijn aanval op bijvoorbeeld de bedrijfswagens. Men kan dit inderdaad afschaffen, maar in zo’n geval moeten de nettolonen aanzienlijk omhoog aangezien dit een deel van het loon is. Bij de linkerflank van de studaxen van de Hoge Raad van Financiën is dat niet te zien. Idem met de aanval die men wil inzetten op de aanvullende pensioenen. Die zouden zwaarder worden belast. Alleen is het zo dat veel werknemers de voorbije jaren in de richting van aanvullende pensioenopbouw zijn geduwd omdat dit fiscaal interessant is. Bedrijven en werknemers kunnen dat pensioensparen aanwenden om belastingkortingen te bekomen. Dat nu in vraag stellen is een contractbreuk van de overheid. Maar zoals we uit het verleden weten, hebben mensen met een ACW-achtergrond geen probleem met contractbreuk. Denk aan de Arco-saga. Wie zijn licht opsteekt bij het kabinet van de minister van Financiën verneemt al snel dat Van Peteghem duidelijk op de lijn zit van de linkerflank van de Hoge Raad van Financiën. Terwijl een groep experts rond professor Overheidsfinanciën Herman Matthijs (VUB, UGent) in diezelfde rapporten een ander, meer rechts-liberaal standpunt heeft ingenomen. Daar wordt niet naar geluisterd.

20 procent van de oorzaken brengt 80 procent van de gevolgen voort Graaf Vilfredo Pareto, een Italiaanse econoom, berekende eind de 19e eeuw dat 80 procent van het land in handen was van 20 procent van de Italianen. Een andere wetenschapper, Joseph Jouran, ontdekte dertig jaar later dat deze 80/20-wanverhouding eigenlijk op heel wat terreinen toepasselijk is. In 1992 berekende de VN dat 20 procent van de wereldbevolking 82 procent van het inkomen krijgt. In de bedrijfswereld is 80 procent van de winst afhankelijk van 20 procent van de producten of van 20 procent van de klanten. Microsoft stelde vast dat 80 procent van de computercrashes het gevolg zijn van 20 procent van de ‘bugs’. 20 procent van de fabrieken zijn verantwoordelijk voor 80 procent van de luchtvervuiling. 20 procent van de sportactiviteiten veroorzaken 80 procent van de kwetsuren. We dragen 20 procent van onze garderobe 80 procent van de tijd.

Vereenvoudigd kader Uiteraard biedt het beginsel van Pareto slechts een vereenvoudigd kader om ongelijke verdelingen te begrijpen. Er zijn geen fundamentele krachten aan het werk die alles in deze wereld in een 80/20-verhouding dwingen. Het beginsel van Pareto is wel nuttig om het onevenwicht te begrijpen tussen vitale oorzaken, personen en activiteiten, die het grootste deel van de gevolgen opwekken, en de minder belangrijke meerderheid. De verhouding kan trouwens evengoed 75/25, 85/15 of 90/10 zijn. In de bedrijfswereld is een Pareto-analyse een nuttig instrument om te evalueren welke kleine groep van werknemers veruit het meeste resultaten voortbrengt of welke beperkte reeks activiteiten en producten verantwoordelijk is voor een disproportioneel deel van de winst. Mijn eigen ervaringen leren me dat ook politici en partijmilitanten het besef ter harte moeten nemen: er is veel bezigheidstherapie en vaak onvoldoende focus op die activiteiten die bovenmatig renderen. Het beginsel van Pareto geldt, wat mij betreft, ook voor het nieuws. Ik haal zeker 80 procent van de waardevolle en betrouwbare informatie uit 20 procent van de nieuwsbronnen die ik doorneem. Ik hoop dat onze lezers ’t Pallieterke bij die 20 procent reVilfredo Pareto kenen. JURGEN CEDER

Dyab Abou Jahjah

Auteur Dyab Abou Jahjah waarschuwt in zijn nieuwste boek voor de woke ‘cancelcultuur’ en wordt bijgevolg - geheel in de lijn der verwachtingen - zelf gecanceld door de woke-beweging. Het is een soort van ‘selffulfilling prophecy’ of vicieuze cirkel: woke ‘cancelt’ een bepaalde bekende persoon of denker die geen uitgesproken rechtse stempel heeft, maar wel kritiek heeft op woke; daarop waarschuwt een andere bekende persoon die geen uitgesproken rechtse stempel heeft voor de gevaren en cancelcultuur van woke, om vervolgens door woke als extreemrechts weggezet en gecanceld te worden.

Extreemrechts complot Het overkwam auteur, opiniemaker en activist Dyab Abou Jahjah afgelopen week. Abou Jahjah is bezwaarlijk een boegbeeld van extreemrechts te noemen, maar hij had het aangedurfd om in zijn nieuwste boek te waarschuwen voor de woke-beweging (ook extreemrechts en islamisme krijgen er in het boek van langs) en - zo mogelijk nog erger - in debat te gaan met Vlaams Belang-boegbeeld Filip Dewinter. Op de linkse webstek DeWereldMorgen.be, waar men doorgaans de pagina’s vult met opiniestukken waarin progressieve migratie- en integratiestandpunten

geuit worden, (radicaal-)linkse sociaaleconomische lijken uit de 20ste eeuw gereanimeerd worden of waarin de NAVO als enige de schuld wordt gegeven van de oorlog in Oekraïne (en alle andere oorlogen van de voorbije zeventig jaar), zag men een duivels complot, georkestreerd door uitgever Karl Drabbe, met als doel het Vlaams Belang te normaliseren “bij de rechterflank van links”. Abou Jahjah en uitgever Ertsberg ondervonden ook veel tastbaardere gevolgen van een opiniestuk op DeWereldMorgen. be. Zo weigerde het Antwerpse kunstencentrum De Roma de voorstelling van ‘Verlichting onder vuur’, het nieuwe boek van Abou Jahjah, door te laten gaan. “We hebben besloten om niet samen te werken met organisaties die een stem geven aan leden van een racistische partij. Dit strookt niet met onze waarden en normen”, stond in een mail te lezen. Naar verluidt is het feit dat Ertsberg ook een boek uitgaf van voormalig Vlaams Belanger Koen Dillen de concrete aanleiding. “Totaal losgeslagen en überwoke”, zegt Abou Jahjah zelf op Twitter. PIETER VAN BERKEL

Binnenland

21 APRIL 2022

BRUSSEL

Religieus opportunisme van links in Brussel over onverdoofd slachten De Brusselse meerderheid blijft verdeeld over het onverdoofd slachten. In oktober legde Bernard Clerfayt (DéFi) een voorstel tot verbod op de regeringstafel, maar er werd geen eensgezindheid bereikt. In januari deden de Open Vld en Groen dezelfde oefening in het Brussels Parlement nog eens over. PS-fractieleider Ridouane Chahid maakte van “een onverantwoorde houding” gewag. De PS-fractie volgde Chadid en besliste om het voorstel niet goed te keuren. “Er wordt te veel op de laatste seconden van het leven van het dier gefocust, terwijl de rest van het proces onderbelicht blijft”, licht Brussels Parlementslid Isabelle Emmery (PS) in Le Soir toe.

Druk van de moslimgemeenschappen Niet enkel de kiezers, maar ook heel wat partijmensen en mandatarissen komen uit de gemeenschappen waar onverdoofd slachten een gangbare praktijk is. Binnen de PS is er tevens een laïcistische strekking die zich afzet tegen deze praktijken, maar die de duimen moet leggen onder druk van de moslimgemeenschappen. Binnen de PS wijst men er ook op dat er - ten gevolge van de interne verdeeldheid binnen de regering - daarover in het regeerakkoord niets vermeld staat. Dat neemt niet weg dat het parlement het recht heeft om een initiatief te nemen en dat er in het halfrond een meerderheid is om onverdoofd slachten te verbieden. Ecolo is in hetzelfde bedje ziek. In Brussel blaast de partij warm en koud, terwijl Ecolo in Wallonië meestemde voor het verbod op onverdoofd slachten. In 2019

verspreidde Zoé Genot een flyer waarin ze stelde dat de partij niet alleen voorstander is voor de vrijheid van ambtenaren voor het dragen van een hoofddoek achter een loket, maar dat Ecolo “in het kader van rituele praktijken” ook voorstander is van onverdoofd slachten. Intussen was het Grondwettelijk Hof - na advies van het Europees Hof voor Justitie - zeer duidelijk: het verbod op onverdoofd slachten is geen schending van de godsdienstvrijheid.

Onderhuids woedt de discussie bij de Franstalige groenen over de scheiding van moskee en staat nog steeds hevig Scheiding moskee en staat Onderhuids woedt de discussie bij de Franstalige groenen over de scheiding van moskee en staat nog steeds hevig. Het religieuze en het vrijzinnige kamp staan met getrokken messen tegenover elkaar. Bij de top van Ecolo is men er beducht voor dat dit conflict in alle hevigheid zal losbarsten nu een verbod op onverdoofd slachten op de politieke agenda staat. In oktober 2021 lieten Ecolo, PS, CDH en One.brussels/Vooruit nog weten dat er in Brussel pas een verbod op onverdoofd slachten kan komen als de moslims en de joden er zich in kunnen vinden. Intussen laat Ecolo niet in

haar kaarten kijken en wacht de partij het voorstel van de minister af. “Wij vinden een juist evenwicht tussen de godsdienstvrijheid en het dierenwelzijn belangrijk”, klinkt het. Fouad Ahidar (One.brussels/ Vooruit) haalt er de profeet bij: “Ik ben een gelovige. Ik weet hoezeer het de gemoederen beroert. Dit brengt alleen maar spanningen in de regering, in de samenleving. Het is aan de imam om te zeggen of het vlees halal is. En als hij vindt dat dat alleen kan na een onverdoofde slachting, wie ben ik om dat tegen te spreken? Nog liever word ik vegetariër dan voor het verbod te stemmen.”

Voorbijgestreefde praktijken In Wallonië keurde de PS een verbod op onverdoofd slachten wel goed. Volgens Brussels Parlementslid Aurélie Czekalski (MR) heeft dit te maken met het ronselen van stemmen bij de allochtone gemeenschappen, ten koste van het dierenwelzijn. Volgens het Vlaams Be-

lang hebben “de islamisten de Brusselse partijen stevig in hun greep”. Brussels Parlementslid Dominiek Lootens-Stael (VB) wijst er ondertussen op dat meer dan 70 procent van de respondenten van een enquête voor een verbod op onverdoofd slachten is. “Ik heb onlangs het slachthuis bezocht en met eigen ogen gezien hoe een rituele slachting duidelijk dierenleed veroorzaakt. Het wordt hoog tijd dat dierenwelzijn ook in Brussel ernstig wordt genomen!” getuigt Brussels fractievoorzitter Cieltje Van Achter (N-VA). Ook Bianca Debaets (CD&V) verbaast zich over de houding van de PS. Ze voegt er nog aan toe “dat een verbod op onverdoofd slachten niet in strijd is met de godsdienstvrijheid”. De Brusselse politica betreurt dat de PS blijft vasthouden “aan gedateerde en voorbijgestreefde praktijken”. Het debat over het voorstel tot het verbieden van onverdoofd slachten moet in de commissie Leefmilieu van het Brussels Parlement nog van start gaan. De plenaire stemming is zeker niet voor de zomer.

Ridouane Chahid

JULIEN BORREMANS

Bernard Clerfayt

De Brusselse PS blijft zich om religieus-electorale redenen verzetten tegen het verbod op onverdoofd slachten in de hoofdstad. Verschillende partijen - waaronder N-VA - dienden in het Brussels Parlement reeds verschillende voorstellen in om het onverdoofd slachten te verbieden. Intussen heeft het Grondwettelijk Hof het Vlaams en Waals verbod reeds gevalideerd. Heel wat moslimpartijleden en -kiezers zetten zowel Ecolo als de PS onder druk om onverdoofd slachten toch te handhaven.

MOLENBEEK

Ophef rond opvangcentrum: “Fedasil misbruikt oorlog in Oekraïne om asielopvang uit te breiden” Een voormalig rusthuis in een residentiële wijk in Molenbeek doet al ruim een maand dienst als opvangcentrum. Volgens de gemeente en de buurtbewoners was de accommodatie voorzien voor de opvang van Oekraïense gezinnen. Maar die zouden nu plaats gemaakt hebben voor asielzoekers uit andere landen. “Fedasil misbruikt de oorlog in het oosten van Europa om nog meer asielcentra te openen voor immigranten vanuit het Midden-Oosten of Afrika”, hekelt Vlaams Belang-Kamerlid Dries Van Langenhove. opvangcentrum voor Oekraïense vluchtelingen in een voormalig rusthuis. Huize Sebrechts maakte vroeger deel uit van rusthuizengroep Armonea, maar die heeft de pacht overgedragen aan Fedasil. “Fedasil speelt een cynisch spel”, stelt Brussels Vlaams Be-

De rustige François Sebrechtslaan ligt op de grens tussen SintJans-Molenbeek, Koekelberg en Sint-Agatha-Berchem. Iets meer dan een maand geleden hebben de burgemeesters van die drie gemeenten de buurtbewoners ingelicht over de opening van een

De koning en regering ontmoeten Oekraïense vluchtelingen

lang-voorzitter en senator Bob De Brabandere. “Men zwaait met de nood aan opvang voor Oekraïense oorlogsvluchtelingen, maar in feite opent men een opvang voor gelukzoekers uit andere hoeken van de wereld.” “De drie burgemeesters hebben de bevolking verzekerd dat men Oekraïners tijdelijk zou opvangen binnen een duidelijk afgebakende periode en dat het centrum daarna terug zou sluiten”, zegt De Brabandere. “Dat blijkt dus een grove leugen, waarvan de wijkbewoners het slachtoffer zijn. Het Brusselse Vlaams Belang zal zich hiertegen verzetten!”

Niet-Oekraïense vluchtelingen Niets van aan, klinkt het op het kabinet van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V). “Deze locatie is al enige tijd vrij en werd klaargemaakt om te openen als opvangcentrum voor asielzoekers”, zegt zijn woordvoerder. “Begin maart was er heel snel capaciteit nodig voor crisisopvang van Oekraïners tot er een andere locatie voorzien kon worden. Dat is gebeurd. Huize Sebrechts wordt sedert vorige week gebruikt om verzoekers tot internationale bescherming onderdak te bieden. Naast Oekraïense vluchtelingen zijn er ook vluchtelingen uit onder andere Afghanistan, Syrië en Eritrea die opvang nodig hebben.” Kamerlid Dries Van Langenhove (Vlaams Belang) kondigt aan dat hij Mahdi over de kwestie zal uithoren in het parlement. “Staatssecretaris Sammy Mahdi heeft de sympathie van de mensen voor Oekraïense vluchtelingen misbruikt om zijn beleid erdoor te krijgen en asielcentra die bedoeld waren voor Oekraïners te gebruiken voor niet-Oekraïners”, besluit hij. “Ik zal hem hiervoor ter verantwoording roepen in het parlement.”

ANTON SCHELFAUT

Luister naar PAL CAST U aangeboden door PAL NWS en ’t Pallieterke.

Stijn Derudder is uw gastheer van twee wekelijkse podcasts. In PAL EROP krijgt u onze blik op de actualiteit in Vlaanderen en de rest van de wereld. In EEN KWESTIE VAN GELOOF met theologe en columniste Sonja Dahlmans vatten we elke keer het nieuws over christenen in de wereld samen voor u en focussen we ook op allerlei onderwerpen over geloof en religie in het algemeen. Te beluisteren op o.a. Spotify, Apple Podcasts en palcast.be.

Politiek

21 APRIL 2022

De Groene Standaard

De wat oudere lezers zullen het zich nog herinneren: ooit prijkte op de voorpagina van De Standaard het AVV-VVK-logo. Vandaag is dat ontegensprekelijk voltooid verleden tijd. Tegenwoordig lijkt het of de krant niet af is als niet minstens de helft van de artikels op één of andere manier over het klimaat gaan, en rijdt de krant volop voor Groen.

CurieuzeNeuzen-campagnes In de aanloop naar de vorige verkiezingen kon de groene pret niet op. In 2018 deed de krant mee aan de CurieuzeNeuzen-campagne om de luchtkwaliteit in Vlaanderen te meten. Bovendien waren er de klimaatspijbelaars, en naarmate de verkiezingen naderden was men er op de redactie steeds zekerder van dat Kristof Calvo de volgende premier zou worden. De koude douche op de avond van de verkiezingen kwam hard aan bij De Standaard. In 2021 stond de krant er echter weer met een nieuwe CurieuzeNeuzen-campagne, deze keer om met behulp van ‘gazondolken’ de toenemende droogte en de weersextremen in de tuinen te meten. Het project viel op nogal wat plaatsen letterlijk in het water, en dus doet men de campagne dit jaar nog maar eens over. De droogte en de opwarming moeten en zullen worden opgemeten, ook als het weer niet mee wil.

Klimaat als maat van alle dingen Het klimaat is ondertussen de maat van alle dingen geworden op de redactie van De Standaard. Coronapandemie? Even meten of die niet de CO2-uitstoot reduceert. Oorlog in Oekraïne? Ook dat doet de economie vertragen, waardoor er opnieuw wat minder CO2 in de atmosfeer terechtkomt. Valt er binnenkort een tactische kernbom op Oekraïne, weten we zeker dat De Standaard voor u onmiddellijk zal uitzoeken wat voor effect dat op het klimaat heeft. Of alle lezers van De Standaard daarin zo geïnteresseerd zijn, en even hard van het klimaat wakker liggen als de redactie, durven we toch te betwij-

felen. Of beter gezegd: dat dat niet zo is mocht de redactie enkele weken geleden zelf tot haar stomme verbazing vaststellen. Blijkbaar is er een schare lezers uit het AVV-VVK-tijdperk achtergebleven die zelfs het lef heeft in de pen te kruipen wanneer de krant het te bont maakt. Aanleiding was de aftrap van de reeks ‘De strijd om het bord’, eigenlijk niets meer dan een schaamteloze promotie van vegetarisme en veganisme. Die reeks ging van start met een anekdotisch onderzoek van het dagelijkse kostje van een aantal schijnbaar willekeurig gekozen mensen. Vegetarisme en de wens om vegetarisch te eten voerden absoluut de boventoon, enkelen gaven beschaamd toe toch nog © BELGA

Het was aandoenlijk om te zien hoe de krant enkele weken geleden reageerde op het boek van VRT-journalist Luc Pauwels. In dat boek beschrijft hij een episode met federaal minister van Energie Tinne Van der Straeten, en zet haar met de dodelijke vraag “Weet u dan niet dat lng uit Amerika schaliegas is?” volledig te kijk als de incompetente minister die ze is. Het verhaal afdoen als vals kon de krant natuurlijk niet, maar Jo Van Damme mocht in zijn pseudosatirische column het verhaal wel in twijfel trekken.

De Standaard, mét en zonder AVV VVK

vlees te eten, en het nog graag te eten ook, en de rest was al een dagje ouder. De lezersbrieven stroomden toe omdat het er bladzijdenlang ingestampt werd dat vlees eten niet meer van deze tijd was.

90 procent van de Vlamingen is extreem Een aantal lezers had ook aanstoot genomen aan de ondertitel van de reeks: ‘vlees of vegan?’. Ombudsvrouw Karin De Ruyter probeerde in haar column uit te leggen dat de lezer daar echt geen activisme achter mocht zoeken. Ze citeert daarbij adjunct-hoofdredacteur Lieven Sioen als volgt: “We wilden de twee uiterste keuzes tegenover elkaar zetten.” Naar de letter is dat juist, maar het zegt toch iets over de ingesteldheid van de krant dat de 1 procent veganisten op gelijke voet gesteld worden met de meer dan 90 procent Vlamingen die nog steeds vlees eten. Het maakt van de minder dan 10 procent vegetariërs ineens ook de gematigden. De recente discussie over de vraag of de krant nog vleesrecepten zou mogen brengen was al even veelzeggend. De vraag zou misschien beter zijn waarom er überhaupt recepten in de krant staan… Maar zo blijft De Standaard dus maar voortdollen in haar enge groene luchtbel. Dit weekend was het de beurt aan jonge mensen die zich willen laten steriliseren omdat ze geen kinderen willen. Vaak omwille van, jawel, het klimaat dus. We zouden zeggen: ze doen maar, zolang ze het maar niet aan anderen opdringen. Vraag is wel hoe duurzaam dat eigenlijk is, om je eigen lezers vrijwillige kinderloosheid en het levensgevaarlijke veganisme aan te prijzen.

FILIP VAN LAENEN

Vlaams Belang wil komaf maken met ‘werkgroepen dekolonisering’

“Niets minder dan werkgroepen zelfhaat”

Het Vlaams Belang wil dat er komaf wordt gemaakt met de verschillende ‘werkgroepen dekolonisering’ die onder meer in Brussel en Gent actief zijn en volgens de partij “woke extremisme en haat verkopen”. In de plaats daarvan zou een ‘werkgroep identiteit en tradities’ opgericht moeten worden in het Vlaams Parlement, zegt voorzitter Tom Van Grieken op de jaarlijkse familiedag van zijn partij. “Pasen, maar ook Kerst, Sinterklaas en Zwarte Piet, carnaval… het zijn allemaal tradities die we willen bewaren en doorgeven aan onze kinderen”, zei Van Grieken op paasmaandag in de Lilse Bergen in Lille, op de jaarlijkse familiedag van het Vlaams Belang. De familiebijeenkomst van de Vlaams-nationalistische partij ging gelijktijdig door in vier verschillende provincies en stond in het teken van traditiebehoud. “En dat er vandaag hier zoveel jonge gezinnen zijn, toont aan dat we geen as bewaren, maar vuur doorgeven. We moeten evenwel waakzaam zijn. We moeten onze tradities en cultuur actief beschermen”, aldus Van Grieken.

Linkse zelfhaat en woke activisme Volgens de Vlaams Belang-voorzitter liggen de Vlaamse cultuur, gebruiken en identiteit namelijk onder vuur vanuit de linkerhoek en door de woke-beweging. “Diepe zelfhaat wordt al decennia gevoederd door de Linkse Kerk: kerstmarkten werden wintermarkten, paaseieren werden ‘zoekeieren’, onze christelijke feestdagen worden hier en daar al ingeruild voor islamitische feestdagen en ga zo maar door. Wij zijn echter niet bereid om onze tradities en onze gebruiken los te laten. Integendeel: we willen ze bewaren om aan toekomstige generaties door te geven”, klinkt het. “Sinds enkele jaren is uit Amerika ook het woke-activisme komen overwaaien: een nog radicalere haatideologie die alles wat ruikt naar onze identiteit wil vernietigen”, zei Van Grieken. “Dat woke-activisme vind je nu op scholen, universiteiten, bij ‘Big Tech’, in de media, maar ook in de politiek. Overal schieten ‘werkgroepen dekolonisering’ als zwammen uit de grond. Er valt hier echter niets te ‘dekoloniseren’. Vlaanderen heeft geen kolonies en heeft er overigens ook nooit gehad! Die werkgroepen zijn dan natuurlijk ook niets minder dan werkgroepen zelfhaat.”

Werkgroep identiteit en tradities Tom Van Grieken

De ‘werkgroepen dekolonisering’ vonden in de nasleep van de Black Lives Matter-beweging ook in Vlaanderen ingang. Ze zijn bijvoorbeeld ac-

tief in steden als Gent en Brussel en pleiten voor het verwijderen van standbeelden, het veranderen van straatnamen of het loslaten van taalvereisten. Ook tradities, zoals Zwarte Piet, worden door de werkgroepen onder vuur genomen. In de plaats daarvan pleit Van Grieken voor de oprichting van een ‘werkgroep identiteit en tradities’ in het Vlaams Parlement. Die werkgroep zou lokale besturen moeten bijstaan in het uitdragen van onze cultuur en het beschermen van onze tradities. “Denk maar aan het ondersteunen van kerstmarkten, eren van belangrijke figuren uit onze geschiedenis en aanleveren van cultuurbewust lesmateriaal”, besluit Van Grieken. “We moeten opnieuw fier durven zijn op wie we zijn, want zonder wortels geen toekomst en zonder tradities geen wortels.” PIETER VAN BERKEL

Matthias Diependaele Rechtvaardige wolf blaast villa's omver

Politiek

Marlène de Wouters (d’Oplinter)

Machtsmisbruik

VTM reageerde meteen na de uitspraken van haar voormalige coryfee en stelde dat de zender bij gebrek aan concrete informatie niet in staat was om te reageren. Wel stelde men formeel dat dat “grensoverschrijdend gedrag bij DPG Media, het moederbedrijf boven VTM, op geen enkele manier wordt getolereerd”. En ook Het Laatste Nieuws - ook een loot van DPG Media - deed zijn duit in het zakje om de beweringen van De Wouters af te blokken door in een opvallend artikel duidelijk te stellen: “Het vertrek van Marlène bij VTM had niets met #MeToo te maken.” Het vertrek zou een logische zakelijke beslissing geweest zijn van de zenderbazen. In die krant wordt ook gesproken over “de beschuldigingen” van Marlène de Wouters. Heel bizar krijgt de verslaggeving van Het Laatste Nieuws op die manier de allure van een verdediging tegen iemand die zich destijds klaarblijkelijk niet kon of durfde verdedigen, maar nu als een bedreiging wordt aanzien. Want, zoals ze zelf de voorbije week zei, was de tijdsgeest toen totaal anders en nog anderen zouden ervan op de hoogte zijn geweest. Ze voelde zich duidelijk machteloos. In De Morgen wordt gesteld: “Hoofdingrediënt één zijn hooggeplaatsten die altijd weer de rangen sluiten. Zo rept De Wouters over ‘andere belangrijke figuren die rond die man hingen en ervan wisten maar die uit opportuniteit zwegen’. En toen ze in een interview met een magazine uit hetzelfde mediahuis over de kwestie vertelde, is die passage volgens haar ‘door hogerhand’ geschrapt.” Het lijkt wel: de doofpot in en over tot de orde van de dag, zonder de stoorzender.

Belangrijk signaal Marlène de Wouters is overigens niet de enige vrouw die met seksisme en/of avances te maken kreeg in de Vilvoordse Medialaan. Ook Hanne Troonbeeckx en Bé De Meyer lieten zich in die zin horen. Anderen zeiden dan weer geen enkel probleem te hebben ondervonden. Wat er ook van zij, het verhaal van De Wouters geeft een zeer sterk déjà-vugevoel na tal van andere verhalen uit de wereld van media, film, toneel en dergelijke. Het valt te begrijpen dat Marlène de Wouters haar belager van toen niet meer in het nauw wil drijven na al die jaren en de zaak niet meer voor een rechtbank wil brengen. Ze is altijd een dame met klasse en een groot onderscheidingsvermogen geweest. Haar onthulling heeft zeker haar doel niet gemist, want eens te meer ging een knipperlicht in onze samenleving aan. Zeker is het wel dat dit soort moedige getuigenissen belangrijk blijven in de gerechtvaardigde strijd voor een correcte, veilige en integere behandeling op de werkvloer (en elders). Het signaal van De Wouters mag er dan ook zijn.

Hendrik Bogaert:

Volgens CD&V-voorzitter Joachim Coens moet zijn partij meer aandacht hebben voor het inkomen van de mensen. Zo pleitte hij onder meer voor een taxshift. Ook volgens zijn partijgenoot, Kamerlid Hendrik Bogaert, moeten de belastingen naar omlaag. Dat kan echter alleen maar als Vlaanderen “haar vrijheid” neemt, zo geeft hij te kennen op Twitter. “Waar Vlaanderen recht op heeft. Zelfde belastingniveau als in Duitsland en Nederland. Daarvoor zal Vlaanderen haar vrijheid moeten nemen”, tweette Bogaert.

Op maandag 11 april was ze gast in het Play4-programma ‘Viva la Feta’, waar eerder onvoorzien nog even werd teruggekomen op haar vertrek bij VTM. En daar zei ze in algemene termen dat het eigenlijk een #MeToo-verhaal was. Meteen werden alle oren gespitst en stond ze plots weer in het midden van alle belangstelling. Het was de klassieke knuppel in het hoenderhok die voor meer dan gewoon animo zorgde.

DPG Media in het verweer

CITAAT VAN DE WEEK

“Vlaanderen zal haar vrijheid moeten nemen”

Tot 2002 was ze een van de ‘leading ladies’ van de Vlaamse Televisiemaatschappij (VTM). Van bij de opstart in 1988 stond ze mee op het voorplan en gaf ze mee gestalte aan de nieuwe Vlaamse commerciële zender. Midden in de glitter en de mediatieke vernieuwing werd ze een van dé tv-persoonlijkheden in Vlaanderen. Met haar mooie en stijlvolle verschijning, haar zuiver taalgebruik en een altijd aanwezige stralende glimlach werd Marlène de Wouters (59) in Vlaanderen op handen gedragen en bij VTM wist men dat zij een goudhaantje was. Niettemin vertrok ze er in 2002 onverwacht.

Neen, ze wilde er geen spel meer van maken na 20 jaar door de naam te noemen van de man die vanuit zijn machtspositie meende zes jaar lang avances te moeten maken en haar daarmee intimideerde. Ze meldde het gewoon en wilde het daarbij houden. Maar dat pakte anders uit. De media sprongen er meteen op, maar hoe ze ook probeerden, de betrokkene bleef buiten beeld. De Wouters verklaarde wel nog dat niets erop leek dat haar rol bij VTM zou uitgespeeld zijn toen, maar dat die ‘hogergeplaatste’ zijn gram zocht wegens haar consequente afwijzingen en er daarom een stokje voor stak dat ze haar contract kon verlengen, waardoor een eerder beloofd nieuw programma door iemand anders overgenomen zou worden. Ze ervaarde het als een schok, maar ze bleef niet bij de pakken zitten en trok de jaren nadien achtereenvolgens naar RTL 4, VT4 en VIJFtv, ActuaTV en RTBF als presentatrice van diverse programma’s en voor VRT deed ze verslag van koninklijke huwelijken. De jongste tijd werd het weer wat stiller rond haar. Tot vorige week dus.

“België verliest meer aan EU-coronaherstelfonds dan het ontvangt” België zal meer geld aan het coronaherstelfonds van de Europese Unie kwijtraken dan het ontvangt. Dat blijkt uit een recent advies van de Hoge Raad van Financiën. “Voor sommige lidstaten, waaronder België, is de balans negatief”, klinkt het. De coronapandemie hakte de laatste jaren stevig op de Europese economieën in. Om het herstel na de coronacrisis aan te zwengelen en de economieën van de verschillende EU-lidstaten te verduurzamen en te digitaliseren, kwam men in Brussel met het NextGenerationEU-coronaherstelfonds (NGEU) op de proppen. Het herstelinstrument is goed voor meer dan 800 miljard euro. België zal daar naar schatting 6,4 miljard euro uit ontvangen, of 1,6 procent van het totale bedrag. Let wel, het gaat om een voorlopige schatting. Het uiteindelijke bedrag zou nog aanzienlijk kunnen dalen door de economische groei. Uiteindelijk zou ons land echter meer verliezen aan het fonds dan het ontvangt, zo wordt nu ook bevestigd door de Hoge Raad van Financiën. De Europese Commissie werd uitzonderlijk toestemming verleend om tot 750 miljard euro te lenen op de kapitaalmarkten om het instrument te financieren. Niet alleen moeten de lidstaten een deel van de leningen zelf terugbetalen, ook de leningen die door de Europese Unie zelf worden terugbetaald, worden indirect doorgerekend aan de lidstaten. De EU is voor haar middelen immers grotendeels van de lidstaten afhankelijk.

“Geen free lunch” De raad wijst erop dat “het dus zonder meer duidelijk is dat het Europese Herstelplan ten belope van in totaal 2.018 miljard euro

geen ‘free lunch’ is voor de lidstaten en dat zij via diverse kanalen de middelen zullen moeten aanleveren om dit plan te financieren en de door de Europese Commissie namens de Europese Unie aangegane schulden terug te betalen”. “Niet alle lidstaten bevinden zich hierbij in een positieve nettopositie. Voor sommige lidstaten, waaronder België, is de balans negatief, wat impliceert dat zij uiteindelijk meer zullen bijdragen dan de ontvangen steunmaatregelen en bijgevolg per saldo een nettobijdrage leveren tot het Europees Herstelplan”, klinkt het in een ‘Advies ter voorbereiding van het stabiliteitsprogramma 2022-2025’, dat op 9 april gepubliceerd werd. Bovendien komt België er nogal bekaaid vanaf met 1,6 procent van het totale bedrag. Eerder berekende het Planbureau dat België ongeveer 1,2 procent van het bbp krijgt uit het NGEU. Het EU-gemiddelde bedraagt nochtans bijna dubbel zo veel, namelijk 2,3 procent van het bbp. Omgerekend zou België dus ongeveer 12 miljard euro moeten krijgen, indien we in verhouding evenveel zouden krijgen als andere landen.

Thomas Dermine

“Dermine en De Croo kosten ons geld” N-VA-Kamerlid Sander Loones waarschuwde al langer voor de kostprijs en de oneerlijke verdeling van het geld. “Neen, we ‘krijgen’ geen 5,9 miljard coronaherstelsteun van Europa”, klinkt het op Twitter. “De regering De Croo probeert u dat wijs te maken. N-VA doorprikte dat paars-groene ballonnetje twee jaar geleden al. Ook de Hoge Raad van Financiën geeft ons nu gelijk en dat wordt nu ook door de Hoge Raad van Financiën bevestigd: staatssecretaris Dermine (PS) en premier De Croo (Open Vld) zitten in de categorie politici die ons geld kosten. We betalen stukken meer aan EU dan we in herstelsteun terugkrijgen.” In een reactie aan De Standaard geeft staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine (PS) te kennen dat hij het niet eens is met de lezing van de Hoge Raad van Financiën. Staatssecretaris voor Begroting Eva De Bleeker (Open Vld) werd door ons om een reactie verzocht. PIETER VAN BERKEL

IN DE KIJKER

21 APRIL 2022

Interview

21 APRIL 2022

Matthias Meersschaert is woordvoerder bij Nucleair Forum, dat de belangrijkste Belgische bedrijven die actief zijn in de nucleaire sector vertegenwoordigt. Onder meer Engie Electrabel, Luminus, Framatome, Laborelec, Synatom, Tractebel en Westinghouse zijn lid van het Forum, net als het Nationaal Instituut voor Radio-elementen (IRE) in Fleurus en het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK). Ook de Belgische technologiefederatie Agoria is erbij aangesloten.

“Kernenergie is een technologie van de toekomst” et Nucleair Forum is ontstaan in de jaren ’70 als een overlegplatform over de nucleaire technologie, die toen relatief nieuw was in België. Vandaag bestaat zijn taak erin te communiceren over deze technologie. Het Forum wil het grote publiek op een begrijpelijke manier informeren, zodat mensen een geïnformeerd standpunt kunnen innemen dat gebaseerd is op feiten en cijfers.

Welke voordelen biedt kernenergie? “Het energievraagstuk draait altijd rond deze drie parameters: bevoorradingszekerheid, klimaatengagementen en prijs. Op alle drie die parameters biedt kernenergie een duidelijk voordeel.” “Laat ons beginnen met bevoorradingszekerheid of energieonafhankelijkheid. Kernenergie is een stabiele bron van elektriciteit. De bevoorrading van uranium is stabieler en minder onderhevig aan schommeling dan die van fossiele grondstoffen. Primaire fossiele grondstoffen kunnen ook onder druk komen te staan bij geopolitieke spanningen, zoals we nu hebben gezien. De bevoorrading van uranium komt veel minder snel onder druk te staan.” “Een ander voordeel van kernenergie is de bevoorradingszekerheid. Je hebt 24 uur op 24, winter en zomer, elektriciteit ter beschikking. Het feit dat we die kerncentrales hebben op ons grondgebied en die elektriciteit lokaal kunnen opwekken, zorgt ervoor dat we minder afhankelijk zijn van andere landen.” “Ook klimaatengagementen zijn belangrijk. Kerncentrales stoten geen CO2 uit bij het opwekken van elektriciteit. Uit de koeltorens komt waterdamp. Ook als je de volledige cyclus in rekening neemt - de ontginning van ertsen en uranium, de bouw van de centrales, de ontmanteling ervan op het einde van de levensduur, de verwerking van kernafval enzovoort - stoten kerncentrales ongeveer even weinig CO2 uit als windmolens. En zelfs minder dan zonnepanelen, als je rekent per kWh elektriciteit. Kernenergie is koolstofarm en daarom een deel van de oplossing voor de klimaatuitdagingen.” “Kerncentrales leveren ongeveer een vierde van alle elektriciteit die in de EU wordt opgewekt en de helft van alle koolstofarme elektriciteit. In België zijn die cijfers nog straffer: de helft van de opgewekte stroom is afkomstig uit kerncentrales. Samen met hernieuwbare energie is bijna drie kwart van

• Geboren in Sint-Niklaas op 4 februari 1976 • Samenwonend in Brussel • Master in de filosofie (UGent) • Postgraduaat macro-economie (KU Leuven) • Hobby’s: lopen, zeilen, skiën en reizen

de elektriciteit in ons land koolstofarm. België zit daarmee in de kopgroep van Europa.” “Ook op vlak van prijs kan kernenergie een positieve bijdrage leveren. Door de kerncentrales kunnen we grote volumes CO2arme elektriciteit produceren. Er was een stroomoverschot in 2021. Daardoor heeft België elektriciteit kunnen uitvoeren, wat een positief effect had op de handelsbalans.” “Uranium is minder afhankelijk van turbulenties op de internationale grondstoffenhandel dan fossiele energiebronnen. Er zijn minder prijsschommelingen. De uraniumvoorraden worden ook ruim op voorhand aangekocht, dus je hebt minder plotse prijsevoluties.” “Samenvattend: kernenergie zorgt voor stabiele en betrouwbare elektriciteit en dito prijzen. Het is een CO2-arme en kostenefficiënte manier om elektriciteit op te wekken. De bouw van een kerncentrale vertegenwoordigt een grote investering, maar het runnen ervan is marktcompetitief.”

Kernenergie maakt ons minder afhankelijk van andere landen en bepaalde onstabiele regimes Wat is volgens u de ideale energiemix en welk aandeel heeft kernenergie daarin? “Vanuit klimaatoverwegingen is elke technologie die geen CO2 uitstoot deel van de oplossing. Dat zeggen belangrijke internationale autoriteiten zoals het IPCC - de klimaatexperts van de VN - en het Internationaal Energieagentschap (IEA) in Parijs. Volgens die experts moeten we heel pragmatisch zijn in het samenstellen van de ideale energiemix, in afwachting van nieuwe duurzame technologieën of honderd procent hernieuwbare energie.” “De ideale energiemix is voor mij een combinatie van verschillende technologieën. Eén enkele technologie kan onmogelijk alle oplossingen bieden. Com-

bineer de voordelen van verschillende technologieën, zodat je de zwaktes van de ene technologie compenseert met de sterktes van een andere technologie. In dat geval zou ik zeggen: combineer hernieuwbare energie met kernenergie. Zet maximaal in op vraagsturing en energieefficiëntie, en op de ontwikkeling van toekomstige duurzame technologieën. Maar vergeet vooral niet die belangrijke stuurbare, koolstofarme technologie die kernenergie is.” “In de context van de klimaatverandering en de nood aan CO2-arme oplossingen mag je geen enkele technologie uitsluiten die deel uitmaakt van de oplossing omwille van ideologische of dogmatische redenen. Er moet een ‘level playing field’ zijn. Als je het klimaatprobleem ernstig neemt, moet je kernenergie als een valabele optie zien. Dan schuif je die energie niet opzij en moet je die als deel van de oplossing zien.”

De energieprijzen swingen de pan uit. Hadden we dat kunnen vermijden? “Ik weet niet of we dat hadden kunnen vermijden, ik ben geen expert. Wij wijzen er wel al langer op dat kernenergie ons minder afhankelijk maakt van andere landen en bepaalde onstabiele regimes. Dat is een argument dat in de huidi-

ge context relevanter is dan ooit.” “De context waarin België – net als Frankrijk – in de jaren ’70 begonnen is met kernenergie, verschilt niet zo veel van de huidige situatie. Tijdens de oliecrisissen was er schaarste op de markt. De OPEC-landen dreigden er toen mee om de oliekraan dicht te draaien. Dat was een gelijkaardige context van geopolitieke spanningen. Europa en de VS hebben zich toen gerealiseerd dat ze onafhankelijk wilden zijn van andere landen voor hun energiebevoorrading. Tal van landen – waaronder België – hebben er toen voor gekozen om een kernenergieprogramma op te starten. De redenen die deze landen 50 jaar geleden hebben aangegrepen om met kernenergie te starten, zijn op dit moment mutatis mutandis dezelfde om kernenergie te behouden of ermee te starten.” “Landen als Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten starten op dit moment met kernenergie, terwijl ze zelf over belangrijke voorraden van olie beschikken. Ze beseffen dat fossiele energie een aflopend verhaal is. Anderzijds willen die landen ook energieonafhankelijk zijn. Ze willen niet afhankelijk zijn van fossiele bronnen en willen ook hun klimaatengagementen halen. Ze kiezen voor kernenergie om elektriciteit op te wekken en exporteren hun olie liever naar andere landen.”

MATTHIAS MEERSSCHAERT

MATTHIAS MEERSSCHAERT WOORDVOERDER NUCLEAIR

Interview

21 APRIL 2022

R FORUM Wat met de vermeende gevaren van kernenergie? Is de angst terecht? “Nee, die angst is onterecht, maar wel reëel. Je mag daar dus niet aan voorbijgaan. Dat blijkt ook uit de peilingen. De mening van Belgen over kernenergie is vrij genuanceerd. Zeker de voorbije jaren hebben we gezien dat de kennis van mensen beter en genuanceerder is. In België is er al enkele jaren een maatschappelijk debat over de kernuitstap aan de gang, wat betekent dat kranten daar veel over schrijven en mensen geïnformeerder zijn. Hoe geïnformeerder mensen zijn, hoe genuanceerder en positiever hun standpunt.” “Dat is ook de bestaansreden van het Nucleair Forum. Wij willen mensen informeren of hen aanmoedigen zichzelf te informeren, ongeacht hun standpunt tegen of voor - zodat ze weten waarvoor ze spreken, zonder zich te baseren op foutieve informatie.”

Het grootste probleem van kernenergie is de perceptie “Elk ongeval is er natuurlijk een te veel. Maar als je naar de cijfers kijkt, is het rapport van kernenergie niet zo slecht. Dat is een zeer moeilijk aspect, omdat het haaks staat op de perceptie. Daardoor bots je soms op een muur van ongeloof.” “Veiligheid is de allereerste prioriteit in de nucleaire sector. Alles is zodanig ontworpen om te voorkomen dat het misgaat. Want als iets onverwachts gebeurt, kan dit een zeer grote impact hebben. Dat hebben we gezien in Tsjernobyl en Fukushima. Dat beseft ook elke professional die op een nucleaire site werkt. Deze logica (veiligheid prioritair) loopt als rode draad doorheen alle acties die plaatsvinden op een nucleaire site. Maar het risico op een ongeval is heel klein. Dat is ook de reden waarom veel landen investeren in kernenergie. Het grootste probleem van kernenergie, is de foute perceptie over de technologie.”

Wat met kernafval? “Kernafval wordt in België, net als in andere landen, goed beheerd. De sector neemt zijn volle verantwoordelijkheid, in afwachting van een regeringsbeslissing. Kernafval is op dit moment vooral

een uitdaging omdat er nog geen politieke beslissing is genomen over wat ermee moet gebeuren. Er zijn verschillende opties die bestudeerd zijn. Zweden en Finland zijn daarin het verst gevorderd. Ze hebben gekozen voor geologische berging van hun hoogradioactief, langlevend afval. NIRAS, de Nationale instelling voor radioactief afval en splijtstoffen, adviseert ook voor België geologische berging.” “Is dat afval een probleem? Nee. Kernafval is niets anders dan restproducten van de nucleaire cyclus. Van het kernafval komt nul procent in de biosfeer terecht. Het volume is klein en draagt op geen enkele manier bij aan de klimaatverandering. Kernafval is niets anders dan gebruikte brandstof, die we op dit moment nog niet in een optimaal proces hebben kunnen inzetten. Op termijn is dat wel de bedoeling. Er zitten tal van innovaties aan te komen die ervoor zullen zorgen dat zowel het volume als de levensduur van kernafval zullen afnemen.” Het is echter ook belangrijk op te merken dat langlevend radioactief afval slechts een heel klein percentage vertegenwoordigt van het afval van een kerncentrale. Het overgrote deel van de radioactieve restproducten afkomstig van een kerncentrale zijn kortlevend laagradioactief afval. “In het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) in Mol zijn ze een prototype van een kernreactor aan het bouwen, MYRRHA. Die kan het afval gebruiken als brandstof via een complex proces, transmutatie. Daarbij verkleint het volume met factor honderd. In plaats van honderd vaten houd je nog één vat over. De levensduur en de radioactiviteit verminderen met factor duizend. In plaats van 300.000 jaar blijft kernafval nog maar 300 jaar radioactief.” “Tegenstanders noemen kernenergie wel eens een technologie van het verleden. Voor mij is het net omgekeerd. Kernenergie is een technologie van de toekomst. De oplossingen voor aspecten waar we op dit moment nog geen beslissing voor hebben genomen, zoals het kernafval, bestaan en zijn in volle ontwikkeling. Amper 50 jaar geleden is kernenergie voor het eerst toegepast om elektriciteit op te wekken. Het is een jonge technologie waarbij nog heel wat ruimte is voor innovatie. Het afvalprobleem vormt eigenlijk geen probleem, zeker niet in de context van klimaatverandering.

Vlaanderen is voor kernenergie, Wallonië tegen. Moet Vlaanderen volgens u de bevoegdheid om kerncentrales te bouwen naar zich toetrekken? “Er zijn regionale verschillen tussen de verschillende landsdelen, maar ze zijn

niet extreem. Je ziet inderdaad dat de steun voor kernenergie in Vlaanderen iets groter is. Ik heb er zelf wat het raden naar waaraan dat ligt. De energiebevoegdheden in België zijn een heel complexe puzzel geworden. Verschillende bevoegdheden zitten op verschillende niveaus. Dat maakt het er niet gemakkelijker op. Kernenergie en windmolens op zee zijn federale bevoegdheden. Hernieuwbare energie zit dan weer op regionaal niveau. Die complexe puzzel maakt dat je in België vier Energieministers hebt. Ik hoor vaak mensen zeggen dat het energiebeleid opnieuw op één niveau moet zitten, zodat het consistent is.”

Het afvalprobleem is eigenlijk geen probleem, zeker niet in de context van ecologie en klimaatverandering De wet op de kernuitstap uit 2003 verbiedt de bouw van nieuwe kerncentrales. “Dat zou het Nucleair Forum heel graag anders zien, omdat zo’n beslissing de drang naar innovatie gedeeltelijk fnuikt. België heeft historisch heel veel expertise rond nucleaire technologie. Het wetenschappelijk programma in het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) bestaat 70 jaar. België was al van meet af aan een expert in nucleaire technologie. Sindsdien hebben we die expertise alleen maar uitgebreid door met kernenergie en de medische toepassingen te starten. Het feit dat ons land op vlak van medische toepassingen zo’n belangrijke rol speelt, bewijst dat er hier heel wat knowhow aanwezig is. Die kennis gaat na een eventuele kernuitstap niet verdwijnen, maar als je zou toelaten dat er in ons land ook in de toekomst elektriciteit kan worden opgewekt via kerntechnologie, stimuleer je bij jonge ingenieurs de motivatie om daarrond te werken en te zoeken naar innovaties. Je zou de technologie en de kennis die er is alle kansen moeten geven.” “De Franse president Macron heeft onlangs aangekondigd te investeren in nucleaire technologie. Ook België maakt de komende vier jaar honderd miljoen euro vrij om die knowhow en expertise

KLEINE MODULAIRE REACTOREN

“Het Ford T-moment van de nucleaire industrie” “SMR’s zijn kleine, moduleerbare reactoren. De grootste SMR’s leveren een vermogen van 300 MW. Dat is bijna vergelijkbaar met een kerncentrale zoals Doel 1 of 2. Maar SMR’s kunnen ook zo klein en compact worden dat je ze op een industriële site kan produceren en over land of via het water kan transporteren naar eender welke plek in de wereld, zoals de haven van Antwerpen of een Afrikaanse stedelijke regio waar men industriële activiteiten wil beginnen ontwikkelen.” “SMR’s zijn ‘moduleerbaar’ omwille van twee redenen. Ten eerste omdat de eenheden in modules gebouwd kunnen worden. Het gaat om een self contained unit. Er zijn geen honderden ingenieurs nodig om ze dag en nacht te bedienen. Het is een autonoom werkende eenheid dat je bij wijze van spreken met een aan-uitknop kan bedienen. Ten tweede kan je er meerdere tegelijk installeren op 1 site, in serie. In functie van de energiebehoeften die je hebt doorheen de dag of doorheen het jaar, kan je er een aantal aan- of uitzetten. Op die manier wordt kernenergie nog meer compatibel met de grillige en onvoorspelbare stroomproductie van wind- en zonneënergie.” “Sommigen spreken van het Ford T-moment van de nucleaire

industrie. De Ford T was het prototype van de auto die honderd jaar geleden betaalbaar werd voor de middenklasse, omdat hij op een heel efficiënte manier werd geproduceerd. Ford heeft het principe van de lopende band geperfectioneerd, wat heeft gezorgd voor een grote drang naar innovatie.” “Je creëert op die manier ook een veel competitievere markt. Op dit moment werken wereldwijd ongeveer 70 bedrijven aan SMR’s. TerraPower is daar één van, net als Rolls-Royce in het Verenigd Koninkrijk en Seaborg in Denemarken. Ook het SCK is met zijn MYRRHA-reactor de toekomst van kernenergie aan het verkennen. Schaalverkleining is de toekomst, naast de grote reactoren, want die gaan er nog altijd zijn. Het is dus geen of-ofverhaal. De twee technologieën – grote en kleine reactoren – zullen naast elkaar bestaan.” “Andere producenten doen hetzelfde met reactoren op basis van gesmolten zout. De Chinese HTR-PM is dan weer een thoriumreactor. Al die verschillende technologieën zullen we de komende decennia terugvinden in de vorm van SMR’s. SMR’s zijn niet één soort reactor, maar een hele nieuwe generatie.” “Niet alleen Europa, maar ook België kan een belangrijke rol spelen via het SCK CEN en zijn MYRRHA-reactor, en ingenieursbureau Tractebel. Er gaat sowieso innovatie uit Europa komen. Niet alleen Bill Gates en TerraPower gaan nieuwe dingen doen.”

in te zetten voor onderzoek naar SMR’s. Het engagement van de regering is er, maar België zou nog beter zijn rol kunnen spelen als incubator voor de nucleaire technologie zijn als er geen wet zou zijn die de ontwikkeling van nieuwe reactoren op ons grondgebied afblokt.”

Welke andere toepassingen van nucleaire technologie zijn er? “Dat is een ongelofelijk gediversifieerd en uitgebreid domein. België is daarin een koploper. Radio-isotopen zijn een voorbeeld van zo’n medische toepassing. Dat zijn kortlevende, radioactieve stoffen die worden gebruikt om diagnoses te stellen bij patiënten of om ziektes zoals kanker te behandelen.” “Nucleaire geneeskunde is een domein in volle ontwikkeling. Jaarlijks zijn er wereldwijd meer dan 30 miljoen interventies in nucleaire geneeskunde. België speelt daar een zeer belangrijke rol in. Ons land produceert via het Studiecentrum voor Kernenergie in Mol en het Instituut voor Radio-elementen (IRE) in Fleurus gemiddeld ongeveer 25 procent van de wereldwijde markt van Molybdeen-99, het populairste isotoop dat wordt gebruikt voor diagnose. Op piekmomenten is dat zelfs 65 procent.” “Een ander voorbeeld is Ion Beam Applications, een bedrijf uit Louvainla-Neuve dat cyclotrons of deeltjesversnellers produceert waarmee ziekenhuizen zelf medische isotopen kunnen maken.”

Wat zijn de gevolgen van de oorlog in Oekraïne voor onze nucleaire energievoorziening? “De oorlog in Oekraïne heeft één belangrijk gevolg gehad. De geopolitieke situatie waarin we nu zitten, was voor deze regering de directe aanleiding om de wet op de kernuitstap te herzien. Op lange termijn zullen landen over de hele wereld onafhankelijk proberen worden van fossiele brandstoffen door meer in te zetten op hernieuwbare energie, nieuwe technologieën en ook kernenergie. De huidige situatie zal een breder maatschappelijk draagvlak creëren voor kernenergie.” “Uit een recente opiniepeiling blijkt dat slechts 9 procent van de Belgen een volledige kernuitstap wil in 2025. Dat heeft volgens mij rechtstreeks te maken met de recente geopolitieke spanningen. Mensen zijn zich beter bewust van het belang van bevoorradingszekerheid en elektriciteit tegen een betaalbare prijs.” “In Japan doet zich iets gelijkaardigs voor. Voor het eerst sinds Fukushima is een meerderheid van de bevolking (53 procent) voorstander van het behoud van kernenergie. Na het uitbreken van het conflict in Oekraïne begonnen de energieprijzen te stijgen, was er plots een koudegolf en bleek er een energietekort te zijn. De Japanse regering riep de bevolking op om hun huizen niet meer te verwarmen. Die omstandigheden hebben een belangrijke shift teweeggebracht.”

ANTON SCHELFAUT

Geen woorden maar daden! Splits zelf

de sociale zekerheid!

Hoofdzetel:

Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen Tel 015 28 90 90 - www.vnz.be

Word lid van het VNZ.

10 Buitenland NEDERLAND

Voedsel voor altijd pak duurder

21 APRIL 2022

ZUID-AFRIKA

Een versplinterd land?

Een minderheid van Zuid-Afrikanen die nog gaat stemmen, 337 doden bij rellen in juli vorig jaar, een regeringspartij verscheurd tussen radicalen en meer gematigden en toenemende steun voor een onafhankelijke West-Kaap. Loopt er wat verkeerd aan de zuidpunt van Afrika?

Om de strijd tegen de klimaatverandering tegen te gaan, dient alles wat leuk is in het leven te sneuvelen: een vuurkorf in de wintertuin moeten worden verboden, vliegreizen dienen sterk ontmoedigd, een bad nemen is stilaan asociaal en nu lanceert een Nederlandse minister het voorstel om extra belastingen op vlees te heffen. © RIJKSOVERHEID

Armoede, maffiose toestanden en de etnische verdeeldheid blijven de politiek in het land overheersen. Voor de onderzoekers Loren Landau en Jean Pierre Misago (Witwatersrand) laat de staat het al lang afweten. Reeds in de apartheidstijd bestonden er in de zwarte woonbuurten plaatselijke bendes waarvan sommigen het op een akkoordje gooiden met de blanke overheid, terwijl anderen, de zogeheten ‘comrade tsotsis’, probeerden het land onregeerbaar te maken.

Maffiose toestanden Onder het nieuwe ANC-bewind kregen de ‘comrade tsotsis’ echter de mogelijkheid om hun macht uit te breiden. Dat leidde tot een soort plaatselijke ‘indirecte regeringen’ waarbij hoofdmannen en gemeenschapsleiders moesten zorgen voor orde en stemmen voor de partij in ruil voor gunsten. Maar met de tijd verloor het ANC-bestuur de controle over deze ‘vigilantes’, die zich dikwijls als veteranen uit de antiapartheidsstrijd voordeden. In schijn bleef de staat de baas, de werkelijkheid was anders. De regering kwam met het probleem te zitten dat gewelddadige leiders de zwarte woongebieden beheersten en niet de plaatselijke verkozenen. De politie trad zwak op en bendeleden werden nooit gestraft. Wilden de autoriteiten iets bekomen dan moest er onderhandeld worden. Plaatselijke groepen rijfden meer dan een centje binnen wanneer ontwikkelingsprojecten werden uitgevoerd. De laatste jaren brachten echter problemen. Het ANC verloor aan invloed en andere partijen begonnen mee te spelen. Door de economische crisis was ook minder geld beschikbaar om gunsten uit te delen. En dat de coronapandemie de jongerenwerkloosheid tot 70 procent deed oplopen, vereenvoudigde de zaak zeker niet. Het was een teken aan de wand dat de regering op (maffiose) taxiverenigingen een beroep moest doen om in juli ’21 op zekere plaatsen de rellen te doen beëindigen.

Henk Staghouwer, minister van Landbouw namens de ChristenUnie wil de invoering van een vleestaks laten onderzoeken

Lasten nog wat verzwaren Duidelijk is dat Henk Staghouwer een opvallend moment heeft uitgekozen. Net op het ogenblik dat de inflatie door het dak gaat (in Nederland thans al 12,5 procent) en de voedingsprijzen enorm stijgen, wil Staghouwer er nog een ferme lastenverzwaring tegenaan gooien. De opbrengsten van de heffingen zouden terugvloeien naar biologische boeren die inzetten op ‘verduurzaming’. Dat het kabinet Rutte IV de strijd aanbindt met de ongezonde leefstijl van de burger, mag duidelijk zijn. In het recente regeerakkoord werd enerzijds al beslist om extra belastingen in te voeren op suikerhoudende dranken. Anderzijds zou er geen btw meer gaan gelden op groente en fruit.

Ontspoorde inflatie De inflatie raakt de laagste inkomensgroepen. Zij besteden immers een relatief groot deel van hun inkomen aan de supermarkt (en de energierekening). Een bijkomende vleestaks raakt de onderkant van de samenleving dus dubbel. Kennelijk heerst steeds meer de perceptie dat vlees per definitie ongezond is en gehakt en

spek tegenwoordig een soort luxeproduct zijn. Voorlopig is er geen parlementaire meerderheid die de maffe plannen van Staghouwer wil steunen. Enkel het links-liberale D66, GroenLinks en - uiteraard - de Partij Voor De Dieren zijn uitgesproken voorstanders. De rechts-liberale VVD en het christendemocratische CDA, beide onderdeel van de coalitie, waren steeds koele minnaars van een vleestaks. De vraag is echter hoelang Mark Rutte deze VVD-lijn nog aanhoudt. In tal van andere dossiers koos de eerste minister eerder al voor een ferme bocht naar links, richting meer politieke correctheid en gedram over klimaat en milieu. En in hoeverre is het CDA nog de spreekbuis van de landbouwsector, nu de BoerBurgerBeweging dit electoraat aan zich heeft weten te binden?

Etnische factor En dan is er nog de etnische factor. Alle partijen in Zuid-Afrika - op de Economische Vrijheidsvech-

Permanente prijsstijgingen Dat we hier niet te maken hebben met een tijdelijke inflatieopstoot, mag wel blijken. Diederik Samson, de vroegere partijleider van de Nederlandse sociaaldemocraten is thans de belangrijkste adviseur van Frans Timmermans. Deze Eurocommissaris en eveneens PvdA’er werkt op Europees niveau de hele klimaattransitie uit. Hoe veelzeggend was het dan ook dat Samson, tijdens een recent debat bij de Brusselse denktank ‘Bruegel’, onomwonden zei dat “voedsel en energie de afgelopen veertig jaar toch al veel te goedkoop waren”? Sociaaldemocraten, die ooit beweerden op te komen voor de arbeidersklasse, zetten nu dus openlijk in op permanente prijsverhogingen. De oorlog in Oekraïne is een slap excuus om een waanzinnige groene agenda door te duwen. Het is belangrijk dat ook Vlamingen gaan inzien wat hier werkelijk aan de hand is. LVS

Vegetariërs en veganisten kunnen hun hart ophalen in Nederland. Henk Staghouwer, landbouwminister namens de ChristenUnie, wil de invoering van een vleestaks laten onderzoeken. Menigeen zou denken dat een minister van Landbouw er is om de agrarische sector te ondersteunen, maar niets blijkt minder waar. De Nederlandse boeren werden eerder al overladen met alle zonden van Israël, middels een artificieel gecreëerd probleem: de zogenaamde stikstofcrisis. De veestapel dient drastisch ingeperkt te worden en nu wordt ook de piste onderzocht om het eten van vlees als doodzonde te kunnen bestempelen.

ters (EFF) van Julius Malema na - pretenderen in mindere of meerdere mate multiraciaal te zijn. In werkelijkheid vinden ANC, Action SA en Zoeloepartij Inkatha vooral gehoor bij zwarten. Blanke Afrikaners - vooral in het noorden van het land richten zich op het Vrijheidsfront Plus, terwijl de Democratische Alliantie (DA) het vandaag vooral moet hebben van Engelstalige blanken en Indiërs. Pogingen van de DA om ook zwarte stemmen aan te trekken waren immers niet succesvol, vooral niet na het vertrek van enkele zwarte DA-topfiguren als Mmusi Maimane, oud-partijvoorzitter, en Herman Mashaba, ooit DA-burgemeester van Johannesburg (en nu leider van Action SA). Vandaag beweert men zelfs dat de DA zich meer en meer op haar bolwerk, de West-Kaap, zou willen terugtrekken.

‘Bruinmensen’: eigen weg of niet? Ook bij de bruinmensen (kleurlingen) ging bij de laatste verkiezingen een respectabel aantal stemmen naar eigen splinterpartijen. Tevens is er een streven naar kennis over het eigen verleden. In welke mate de oprichting van het Kaaps Forum daarbij aansluit, onder leiding van radio- en tvman Heinrich Wyngaard, is voer voor discussie. Het Forum is er immers gekomen met steun van Afriforum dat zich vooral op Afrikaners richt. En dat viel niet bij iedereen in goede aarde. De nieuwe organisatie wil meer zelfstandigheid voor de Kaapse gemeenschappen en streeft dus ook naar het overhevelen van meer bevoegdheden van het nationaal naar het provinciaal niveau. Federalisering stuit echter niet alleen op ANC-verzet, ook in kleurlingkringen wordt dat idee - om van een onafhankelijke West-Kaap nog niet te spreken - als een terugkeer naar apartheid gezien. Hoe men het ook draait of keert, het dagelijkse leven in Zuid-Afrika, op kantoor, in de bedrijven en het onderwijs mag dan multiraciaal zijn, in vele hoofden en in de stembus daarentegen zijn de tegenstellingen nog springlevend. JAN VAN AERSCHOT

Hele (zwarte) woonwijken die onder controle van lokale bendes staan

FRANKRIJK

Meer dan 1 miljoen illegalen in Frankrijk? Enkele weken geleden maakte het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken de migratiecijfers bekend voor 2021. Uit de cijfers blijkt een zeer lage graad van uitzettingen van illegalen. De minister, Gérald Darmanin, raamt het aantal illegalen in Frankrijk tussen 600.000 en 700.000. Patrick Stefanini, voormalig secretaris-generaal van het ministerie van Migratie, schat het aantal op 900.000, terwijl André Posokhow (een onafhankelijke migratie-expert) in 2019 het aantal eerder becijferde tussen 1.015.000 en 1.600.000. In elk geval een duidelijke indicatie van een massaal fenomeen, dat elk jaar nog lijkt toe te nemen. Achter deze cijfers gaat een ganse officieuze economie schuil die bijzonder veel winst op-

levert voor mensenhandelaars en andere criminelen.

Moeizame uitzetting Om het fenomeen van illegalen tegen te gaan, schrijven de Franse overheden bevelen uit om het grondgebied te verlaten (OQTF), naar verluidt 100.000 per jaar. Slechts een miniem aantal van deze OQTF echter wordt ook effectief uitgevoerd. In 2020 bedroeg het aantal effectief uitgevoerde uitzettingen 6 procent van het totaal aantal bevelen, terwijl dat in Duitsland

op 34 procent lag. In 2021 bedroeg het aantal gedwongen uitzettingen van vreemdelingen met een illegaal statuut maximaal 10.000 eenheden. Met uitzondering van 2020 is dit het laagste cijfer sinds 10 jaar. Maar er is meer, helaas. De meerderheid (51 procent) van die personen die in 2021 in een CRA (of centre de rétention administrative) werden geplaatst, werd vrijgelaten, slechts 42 procent werd effectief verwijderd. De reden? De Maghreblanden weigeren bijvoorbeeld via hun consulaten om identiteitspapieren ter beschikking te stellen van uitgewezen landgenoten. Kwade wil dus…

PIET VAN NIEUWVLIET

Buitenland

21 APRIL 2022

DIPLOMATIEKE VALIES

Streven naar een realistische uitweg in Oekraïne Dat landen als Finland en Zweden plots tot de NAVO willen toetreden, is veelzeggend. Toch moet men voorzichtig blijven, zeker qua timing. De de-escalatie van het conflict is nu prioritair, en daar zit precies het gevaar van overhaaste beslissingen. Net zoals nagedacht moet worden over de grenzen van de westerse betrokkenheid, militair en politiek.

Zelfs toen in januari Russische troepen massaal aan de Oekraïense grens stelling innamen, verklaarde de Finse premier Sanna Marin dat NAVO-lidmaatschap “erg onwaarschijnlijk” was. Enkele maanden en een invasie later zou, gesteund door een fors toegenomen draagvlak onder de bevolking, de kandidatuur al “over enkele weken” ingediend kunnen worden. Als dit scenario zich voltrekt, dan is dit het onherroepelijke einde van de ‘finlandisering’ van het land: het handhaven van een strikte neutraliteit en - zeker - uit veiligheidsallianties blijven. Een soortgelijk debat wordt trouwens ook in Zweden gevoerd, al liggen de dingen daar politiek complexer. Punt is dat in dit geval een einde zou komen aan een neutraliteit van zomaar eventjes twee eeuwen. Maar terug naar Finland, tot voor ruim één eeuw nog een onderdeel van tsaristisch Rusland.

Argumenten

De Finse premier Sanne Marin wil haar land in de NAVO loodsen

Er zijn enkele mooie argumenten om ze erbij te nemen: een gedegen militair apparaat (Helsinki haalt probleemloos de norm van 2 procent) dat de voorbije jaren ervaring opbouwde in gemeenschappelijke oefeningen met de NAVO, een goed werkend systeem van reservisten en heel wat expertise over de grote buur die al sinds mensenheugenis met argusogen wordt gevolgd. Het volstaat een blik op de kaart te werpen wat het gevolg van een Finse (en Zweedse) toetreding zou zijn. Voer voor het Russische ‘omsingelingsverhaal’. Ook zij zouden door een simpele rekensom tot de vaststelling komen dat de huidige grens tussen Rusland en NAVO-landen van ruim 1.200 km zou verdubbelen. Waar het argument van niet-provoceren enkele maanden geleden nog hout sneed, heeft de oorlog in Oekraïne het paradigma helemaal gewijzigd. Wel is de timing een aan-

dachtspunt. Een Russische reactie zou onvermijdelijk zijn, wat niet zonder gevaren is voor een kandidaat-lid wiens dossier in behandeling is, maar nog niet de garantie van het beruchte artikel 5 van het NAVO-verdrag geniet. Ondoordachte beslissingen (of domme verklaringen à la Ursula von der Leyen over het EU-lidmaatschap van Oekraïne) zijn nooit verstandig, zeker niet omdat de focus nu op een de-escalatie moet liggen.

Druk op Kiev En dan het terrein. Van alle mogelijke scenario's die op tafel liggen, is het bereiken van een staakt-het-vuren de meest waarschijnlijke. Wellicht komt de haalbaarheid hiervan pas in zicht wanneer Moskou een voldoende stevige positie verworven heeft om naar de onderhandelingstafel te stappen. Precies die context maakt de vraag naar de grenzen van de westerse betrokkenheid erg prangend. Dat men Oekraïne ondersteunt, is logisch. En dat men niet alles vertelt over hoe men dit doet ook (het militaire engagement gaat verder dan toegegeven wordt). Maar, idealiter bereikt men een oplossing die voldoende duurzaam is, wat betekent dat men mogelijk Kiev op een zeker moment onder druk zal moeten zetten om mee te werken aan een realistisch compromis.

In juist perspectief plaatsen En nog deze bedenking: de anti-Russische coalitie is vooral westers. Slechts één derde van de wereldbevolking woont in een land dat Rusland überhaupt veroordeeld heeft voor de invasie. “Onze positie is dat dit niet ons probleem is”, verklaarde India. En velen denken er zo over. Toen Joe Biden naar Europa kwam, deed een ander beeld de ronde: de Russische buitenlandminister omringd door een lachende delegatie van de zogenaamde BRICS-landen (Brazilië, India, China en Zuid-Afrika). Hij had het over een “ongeziene economische oorlog” die tegen zijn land werd gevoerd en niemand sprak hem tegen. Dat dit ernstig conflict misschien minder globaal is dan gedacht, stemt tot nadenken. Net zoals het isolement van Moskou mogelijk minder groot is dan we het graag zouden zien. MICHAËL VANDAMME

OEKRAÏNE

Oekraïne heeft nood aan zware wapens In ’t Pallieterke van 6 maart 2014, vlak na de Russische invasie op de Krim, schreven wij al in deze rubriek, die toen nog ‘Buitenlandse Spervuur’ heette, dat dit slechts een begin was, en dat de Russen van plan waren nog meer gebieden in Oekraïne te veroveren, misschien zelfs het hele land. De voortekenen waren toen al duidelijk. Kort daarop volgde de Russische inval in de Donbas. Vergeet de propaganda over “separatisten”. Het waren Russische troepen zonder kentekens. In 2015 kwamen de eerste westerse militaire adviseurs naar Oekraïne, maar pas in 2017, toen Trump werd verkozen, werd het echt ernst. Toen werden de eerste Javelin-raketten geleverd en ook andere westerse landen begonnen heel discreet Oekraïense troepen te oefenen in moderne oorlogsvoering. De Poetinisten in het westen zullen dat wel afschilderen als een gruwelijke provocatie.

Oekraïners slimmer dan Afghanen

Rode Leger De oorlog is in een nieuwe fase gekomen. Het is een totale oorlog geworden, met massale lucht- en raketvallen op steden. De beestigheden - massamoorden, verkrachtingen, deportaties - van het Rode Leger zijn ook terug van… nooit weggeweest. De defensieve wapens volstaan nu niet

Zware wapens De meeste Oost-Europese NAVO-landen hebben nog wel tanks, pantservoertuigen en luchtafweersystemen uit de Warschaupactperiode in voorraad, met munitie en reserveonderdelen. Die kunnen snel aan Oekraïne geleverd worden. Hetzelfde geldt voor de gevechtsvliegtuigen van het type MIG-29. De Oekraïense luchtmacht gebruikt dat type ook, en hoe ongelooflijk het ook klinkt: zelfs acht weken

na het begin van de invasie is die kleine en eigenlijk verouderde luchtmacht nog steeds operationeel. Met dank aan de Amerikaanse radarvliegtuigen die hen vanuit het NAVO-luchtruim discreet waarschuwen wanneer er Russische vliegtuigen onderweg zijn. De piloten hebben ervaring met de MIG-29 en de technici weten hoe ze die toestellen moeten onderhouden en herstellen. Zo’n overdracht zal echter ernstige tekorten veroorzaken in de defensie van de Oost-Europese NAVO-landen, vooral in Polen, en die gaten zullen moeten worden opgevuld met moderne wapensystemen uit de VS. Want laat ons nuchter zijn: zonder de VS is de NAVO machteloos. PAUL BÄUMER

MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT GENOEG VAN!

De Oekraïense militairen leerden initiatief nemen en zelfstandig denken. Dat was een radicale breuk met het Sovjetverleden. Ze bleken betere leerlingen te zijn dan de Afghanen. Ze waren slimmer en gemotiveerder en ze wilden voor hun vaderland vechten, niet alleen voor hun clan of voor soldij. Bovendien hadden duizenden Oekraïners gevechtservaring opgedaan in de

strijd tegen het Russische leger in de Donbas. Dat de Oekraïners nu zo dapper standhouden, is te danken aan hun nationalisme en hun moed, maar ook aan de NAVO die voor opleiding, training en defensieve wapens had gezorgd, vooral draagbare antitank- en luchtafweerraketten. Niet slecht voor een organisatie die als “hersendood” werd beschouwd. De Oekraïners hebben van het westen geleerd, de Russen zijn blijven steken in de tactieken van de oude USSR. Het is heel symbolisch, en echt niet alleen op militair vlak, maar ook politiek en maatschappelijk.

meer. De draagbare luchtafweerraketten zijn nutteloos tegen hoogvliegende bommenwerpers die steden in puin gooien. De Oekraïners hebben volwaardige luchtafweersystemen nodig om hun steden te verdedigen. En ze moeten nu in de tegenaanval gaan. Ze moeten gebied heroveren. Daarvoor zijn zwaardere wapens nodig: tanks, gevechtsvliegtuigen, artillerie… En wat dat betreft: Oekraïne is bijna door zijn voorraden artilleriegranaten van 152 mm heen. Dat was het standaardkaliber van het Warschaupact. Maar bij de NAVO is het standaardkaliber 155 mm. De NAVO heeft geen 152 mm-graten in voorraad en kan die ook niet op korte termijn in grote hoeveelheden produceren. Daarom moet Oekraïne snel nieuwe artillerie krijgen.

LUIKERSTEENWEG 244 F 35007 ANKERSTRAAT HASSELT 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272

011 223 253

De terreur van het Rode Leger is terug van...nooit weggeweest

MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE

12 Interview

21 APRIL 2022

“Wij willen met Vlaams Belang Jongeren een grotere maatschappelijke rol spelen” FILIP BRUSSELMANS - VLAAMS PARLEMENTSLID EN VOORZITTER VLAAMS BELANG JONGEREN

De 24-jarige Filip Brusselmans werd in 2019 - toen nog 21 verkozen in het Vlaams Parlement en was daarmee meteen het jongste parlementslid ooit. Een jaar later werd hij verkozen tot voorzitter van Vlaams Belang Jongeren en liep hij in de kijker met het verzet tegen verschillende coronamaatregelen, zoals de avondklok en het Covid Safe Ticket (CST). In maart van dit jaar werd hij opnieuw verkozen tot jongerenvoorzitter.

k wil de komende jaren focussen op drie speerpunten, waar ik vind dat er nog verbeteringsmarge is”, antwoordt hij op de vraag waar hij de komende termijn het verschil wil maken. “Allereerst zijn we de populairste jongerenpartij, maar nog niet de grootste in ledenaantal. We zijn weliswaar verdubbeld, maar als ik op de ledenaantallen van andere jongerenpartijen afga, dan zie ik dat we de tweede grootste zijn. Daar wil ik absoluut werk van maken. Dat lijkt me ook een zeer haalbare doelstelling naar 2024 toe.”

tijen dat wel doen. Zij staan te zwaaien met de trofee dat ze tegen de moederpartij zijn ingegaan. Bij ons wordt er van in het begin geluisterd naar de jongeren en worden zij betrokken in het proces. Zodoende is het resultaat dat de standpunten die de moederpartij inneemt al gedragen zijn door de jeugd.”

“Ten tweede wil ik terug meer fysiek de straat op. Dat is ons de voorbije twee jaar afgenomen. Dat komt voor 99 procent door corona. Dat was vervelend. Ik ben verkozen op de dag dat de eerste lockdown inging. We hebben dus nooit grootschalig fysiek iets kunnen doen met VBJ. Ik denk dat daar wat in te halen valt. Je merkt dat jongeren iets minder buitenkomen voor lezingen of fysieke activiteiten. Ik heb de laatste dagen wat lezingen afgeschuimd op universiteiten van allerhande politici. Zelfs Bart De Wever lokte maar 70 man. Dat zal misschien iets te maken hebben met de dalende populariteit van de man, maar we kunnen er niet om heen dat dat deel uitmaakt van een breder fenomeen. Ik hoor ook van professoren dat er veel minder volk naar de aula’s komt voor hoorcolleges. Ik wil die jeugd terug activeren en mobiliseren. Daar ligt de tweede grote uitdaging van VBJ.”

“Ik denk dat dat een veel betere manier van werken is dan bij een partij als Jong Vld. Ik heb veel respect voor (voormalig liberaal jongerenvoorzitter, red.) Tess Minnens. Zij durfde keer op keer ingaan tegen haar eigen partij. Maar na een tijdje krijg je wel de indruk: wat doe je daar eigenlijk nog? Op elk debat zeggen ze altijd dat ze niks te maken hebben met de beslissingen van hun moederpartij. De vraag is dan hoeveel je nog gelinkt ben aan je partij als je afstand neemt van elk standpunt. Dan heb je volgens mij veel te weinig te zeggen. Dat probleem moet je vooral intern aanpakken.”

“Ten derde kunnen we maatschappelijk een grotere rol spelen. We zijn niet alleen een politieke, maar ook een sociale organisatie. Zowel intern als extern. Extern wil ik meer het sociaal engagement in de verf zetten. In de eerste lockdown zijn we bijvoorbeeld boodschappen gaan ronddelen aan kwetsbaren, ouderen en zieken. Maar ook intern wil ik als sociale jongerenorganisatie een toffe organisatie zijn, waar je je thuis voelt als rechtse jongeman of jongedame. Zij zijn vaak zoekende en ik wil met het VBJ een laagdrempelig thuis bieden waar het niet alleen leuk is om te praten met mensen die hetzelfde denken, maar waar het ook leuk vertoeven is.”

Je ziet bij veel jongerenpartijen, zoals Jong Vld, de laatste tijd openlijke kritiek op de moederpartij. Is er iets wat volgens u beter kan bij het Vlaams Belang? “Een partijstandpunt komt tot stand door een procedure. Ik hoop toch dat dat bij andere partijen ook zo gebeurt. Dat passeert heel wat geledingen, zoals de partijraad. In die partijraad heeft VBJ een belangrijke positie. Die positie is versterkt door onze voorzitter Tom Van Grieken, waardoor we de facto belangrijke inspraak hebben in de totstandkoming van de standpunten. Ik hoef me niet te profileren, zoals andere jongerenpar-

“De jongeren hebben in het Vlaams Belang belangrijke inspraak in de totstandkoming van de partijstandpunten”

De oorlog in Oekraïne woedt in alle hevigheid. Veel van de jongens aan het front hebben wellicht dezelfde leeftijd als u. Staat u daar soms bij stil? “Ik maak de bedenking voor iedereen, niet alleen voor de vechtende soldaten, maar ook moeders met kinderen die moeten vluchten. Dat zijn schrijnende beelden. Het is geen ver-van-ons-bedshow meer. We zijn ook verbonden met de Oekraïners. Het is een broedervolk. De enige mogelijke oplossing is blijven gaan naar de-escalatie en dat is niet iets wat ik vanuit de Europese Unie hoor bij monde van Ursula von der Leyen. Dan denk ik: jongens, dit kan heel fout lopen.”

Zijn we hier in Vlaanderen of België klaar voor zo’n escalatie? “Het feit dat men hier eerst zo lang heeft getalmd om wapens te sturen wanneer men erom vroeg, omdat we er zelf al geen hadden, het feit dat men hier al jarenlang bespaart op defensie, dat is allemaal niet geruststellend. We moeten

er ook niet flauw over doen. Rusland is een militaire grootmacht. Als het volledig moest escaleren, dan zullen we afhankelijk zijn van Frankrijk en de Verenigde Staten. Wij in België voldoen niet aan de normen die men ons oplegt. Dat zal zich vroeg of laat wel eens wreken. Twee, drie jaar geleden pleitte men bij de socialisten voor minder uitgaven op Defensie. Dat zijn dezelfde mensen die vandaag verbaasd zijn dat we te weinig militair materieel hebben om Oekraïne te steunen. Dat moet toch een wake-upcall zijn.”

Jullie liepen het afgelopen jaar in de kijker door jullie verzet tegen het Covid Safe Ticket… “Wij hebben als enige jongerenpartij in dit land geen seconde getwijfeld om ons onmiddellijk te verzetten tegen die QR-maatschappij. Ik ben daar best fier op. Er is nog geen reden tot juichen. De strijd is nog lang niet afgelopen. Dat CST is niet verdwenen, maar opgeschort. Je merkt aan de retoriek van virologen, aan de retoriek van ministers als Frank Vandenbroucke, maar ook in de wandelgangen, dat men niet zal aarzelen om dat in oktober of november, eventueel gekoppeld aan een griepgolf, terug in te zetten.” “Dat zou een zeer logische redenering zijn als het een middel zou zijn dat helpt. Maar dat is het niet. Dat is een dermate ingrijpende maatregel die elke Vlaming in zijn leven raakt, waar nul effect tegenover staat.”

“De strijd tegen het Covid Safe Ticket is nog lang niet afgelopen” “Ik hoor bij andere partijen ook dat ze tegen het CST zijn, maar blijkbaar komt dat niet naar boven in het parlement. Ik kijk hier vooral naar de N-VA. Ik hoop dat wanneer men het federaal terug wil invoeren, dat men er op het Vlaamse niveau neen tegen zegt. Ik heb de vraag in die woorden gesteld aan ministerpresident Jan Jambon, of het nog ooit kan terugkomen. Hij weigerde daarop te antwoorden. Wij zullen er ons alleszins met hand en tand tegen blijven verzetten.” PIETER VAN BERKEL

“Jongeren hebben meer dan anderen door dat als dit beleid aanhoudt, ze een eigen woning of deftig pensioen straks helemaal kunnen vergeten” Het Vlaams Belang is ook bij jongeren erg populair, zo blijkt onder meer uit tal van schooldebatten. Waar ligt daarvoor de verklaring volgens de jongerenvoorzitter? “Er zijn meerdere verklaringen voor”, zegt Brusselmans. “Jongeren hebben meer dan andere groepen in de samenleving door dat als dit beleid van de laatste veertig jaar aanhoudt, dat ze straks de hoop op het

verwerven van een eigen woning of een deftig pensioen helemaal kunnen vergeten. Jongeren zijn ook altijd rebelser en zetten zich af tegen de huidige elites. Het heeft ook te maken met het feit dat we een aantal jonge gezichten naar voren schuiven en aanwezig zijn op de kanalen waar jongeren aanwezig zijn. Maar marketing is niet alles. Je moet ook een idee hebben dat aanslaat.”

Dossier

HENDRIK VANDAMME VOORZITTER ALGEMEEN BOERENSYNDICAAT

21 APRIL 2022

De landbouw bevindt zich al een tijdlang in woelig vaarwater. De energiecrisis raakt ook deze sector en grondstoffentekorten zorgen voor enor“De grootste bezorgdheid bij de boer is het onvermogen om prijsstijgingen door te rekenen”, begint Vandamme, de voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat, zijn relaas. “Tegen het einde van de pandemie merkten we al een lichte prijsstijging bij grondstoffen, maar nu zien we met de oorlog in Oekraïne dat die prijzen door het dak gaan.” Die prijsstijgingen kan de landbouwer niet zomaar doorrekenen aan de klant : “We zitten namelijk met contracten waar de verwerkende sector niet op kan of wil terugkomen.” Vandamme beweert dat iedereen beseft dat het zo niet verder kan, maar dat de

me prijsstijgingen. Die verhoogde kosten kan de boer echter niet altijd doorrekenen aan de klant waardoor hij zijn producten verlieslatend

retailsector “met de handen op het slot blijft zitten”. “Wij blijven werken en producten aanleveren, maar vaak tegen niet-rendabele prijzen. Dat men daar blind voor blijft, is alleen maar pijnlijk voor de landbouwer”, aldus Vandamme. Het feit dat 4 op de 10 Belgische voedingsbedrijven hun productie moet verminderen of zelfs stopzetten, noemt Vandamme een logisch gevolg. De prijzen in de winkelrekken zouden moeten stijgen, vindt ook Vandamme. “Dat voedsel eigenlijk te goedkoop is, klopt tot op een zeker punt. Tijdens de twee coronajaren hebben we bewezen dat er op vlak van productie geen enkel probleem is. Er is heel wat commentaar op de productievolumes die vanuit Vlaanderen op de markt komen, zowel voor de binnenlandse als de buitenlandse markt. Maar, dat is wel onze sterkte gebleken. De consument moet zich geen zorgen maken over de aanwezigheid van bepaalde producten in de winkels. Maar als je tot de vaststelling komt dat je niet uit de kosten raakt, moet het ergens doorgerekend worden”, vindt de voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat.

moet verkopen. Dat, gecombineerd met steeds strenger wordende milieuwetgeving, zorgt voor onzekerheid in de landbouwsector.

WARME SANERING Vandamme spreekt van een “warme sanering” in het kader van het stikstofbeleid. Vooral de varkenssector zal daarmee te kampen krijgen. “Tegen 2030 zou op die manier de varkenssector met zo’n 30 procent dalen. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat dat niet negatief zal uitdraaien voor de varkenshouders die willen en kunnen doorgaan”, oordeelt Vandamme. Er wordt in het kader van het stikstofakkoord dan ook fors geïnvesteerd door de Vlaamse overheid in die technieken om stikstof te capteren. “Het is een politiek akkoord dat stevig in elkaar zit, dat voor sommige bedrijven moeilijk ligt, maar uiteindelijk voor een gezondere sector zal zorgen.”

GEBREK AAN RUIMTELIJKE ORDENING Dat er zo veel landbouwbedrijven in moeilijke gebieden liggen, is volgens Vandamme te wijten aan het (gebrek aan) ruimtelijke ordening in Vlaanderen. “Hoe klein een bedrijf ook is, als het net naast een moeilijk stukje natuur ligt, zorgt dat al voor problemen.”

Van het idee dat natuur- en landbouworganisaties altijd tegenstanders van elkaar moeten zijn, wil Vandamme af. “Vooral op het terrein zorgt dat voor tandengeknars. Er is zo’n sterke versnippering van zowel natuur als landbouw, waardoor je elkaar overal tegenkomt. Daarom zijn we vorig jaar, samen met minister Demir, een tweejarig project gestart met Natuurpunt.”

DEMOGRAFISCHE EVOLUTIE “Een belangrijk element in de toekomst van de landbouw is ook de demografische evolutie”, oordeelt Vandamme. “Meer dan de helft van de landbouwers zal tegen 2030 op pensioengerechtigde leeftijd zijn. Van opvolging is er in veel gevallen geen sprake.” Vandamme: “Ten eerste stellen veel zonen en dochters zich de vraag hoe lang ze nog kúnnen boeren.” Vandamme wijst daarop naar de wispelturigheid van het beleid: “Die grote onzekerheid zorgt ervoor dat steeds meer mensen afhaken voor het beroep van landbouwer. Wanneer je ergens een bedrijf start, wil je zekerheid voor de komende 15 tot 20 jaar. Die zekerheid ontbreekt vaak.” WANNES NEUKERMANS

"Mensen moeten duurdere prijzen van onze producten accepteren"

LANDBOUW IN ZWAAR WEER

HILDE CREVITS MINISTER VAN LANDBOUW (CD&V)

ZUHAL DEMIR MINISTER VAN OMGEVING(N-VA)

“Het kan niet dat de Vlaamse landbouwer geen eerlijk deel van de prijs krijgt”

“Vlaanderen kampt met een historisch probleem qua ruimtelijke ordening”

Dat de landbouw in de hoek zit waar de klappen vallen, bevestigt ook bevoegd minister Hilde Crevits (CD&V): “Het klopt dat corona en nu nu vooral de oorlog in Oekraïne een impact hebben op de landen tuinbouw. Wat we nu zien, zijn stijgende prijzen van grondstoffen en energie die ervoor zorgen dat onze landen tuinbouwers steeds hogere facturen tegemoet zien.” “Maar momenteel is er in de Europese Unie geen schaarste aan voedingsproducten en is er dus voor de consument geen reden tot paniek”, nuanceert Crevits. “Ik heb ook op de Europese landbouwraad gepleit voor een aanpak op Europees niveau. Daarnaast is het echt van belang dat de hele keten stappen zet. Het kan niet dat de eerste schakel in het proces de minste opbrengsten heeft.”

Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) geeft toe dat de politiek in het verleden fouten heeft gemaakt in het stikstofdossier: “In dit dossier gingen de alarmbellen al erg vroeg af. Toch is de overheid er in al die tijd niet in geslaagd om een rechtszeker kader rond stikstof uit te werken.” Over het feit dat er in het verleden door CD&V-ministers te makkelijk vergunningen werden uitgedeeld, vertelde ze het volgende: “Zwartepieten doorschuiven helpt niemand vooruit. Wel kunnen we vaststellen dat het stikstofarrest van februari 2021 inderdaad stelt dat in Vlaanderen te makkelijk omgevingsvergunningen verleend werden zonder voldoende rekening te houden met de stikstofimpact.”

EXPORT IS NET EEN STERK PUNT Het feit dat landbouwers vaak voor voldongen feiten staan door de beslissingen die de politiek nemen, is volgens de minister ook een probleem: “In de landbouwsector zien we dat ondernemen heel vaak over decennia en zelfs generaties heen gaat. De lage rendabiliteit in de landbouwsector zorgt er ook voor dat

bijvoorbeeld een investering op heel lange periode terugverdiend moet worden.” Maar dat wil volgens haar niet zeggen dat de politiek de landbouw ongemoeid mag laten: “Omstandigheden, kennis en mogelijkheden blijven niet dezelfde, dus zal ook de sector zich daaraan aanpassen. Maar ook het beleid moet dan mee-evolueren. Ik wil een ambassadeur zijn voor onze sterke biotechnologie-cluster in Vlaanderen, die de landbouwsector kan helpen om nog duurzamer te produceren.” Als minister van Landbouw vindt Crevits niet dat de sector kleiner moet worden, of minder moet exporteren. Een absurde redenering, oordeelt ze: “We zijn wereldtop in zoveel zaken: kijk naar chipsindustrie, kijk naar onze chemiesector, de textielsector… Bedrijven die erin slagen om hun producten te exporteren, worden bejubeld en krijgen vooral lof. Als de landbouwsector echter meerwaarde creëert door te exporteren, worden daarbij vragen gesteld.” Wel hoopt ze op een eerlijkere verdeling van de opbrengsten: “Het is wat mij betreft vooral belangrijk dat die meerwaardecreatie ook bij de boer terechtkomt. Het kan niet zijn dat de Vlaamse landen tuinbouwers, ondanks alle inspanningen die ze doen om een Vlaams topproduct af te leveren, geen eerlijk deel van de prijs krijgen.”

HISTORISCH PROBLEEM Ze spreekt eerder van “een historisch probleem met de ruimtelijke ordening in Vlaanderen”. “Dat zet je niet zomaar recht. Bovendien heeft men in het verleden ook de zogenaamde Speciale Beschermingszones vaak ingetekend rondom landbouwbedrijven. Als het gaat om de inplanting van landbouwbedrijven is vanuit Boerenbond altijd gepleit voor zo soepel mogelijke re-

gels, met alle gevolgen van dien”, besluit Demir. Verschillende bedrijven zullen een geldsom krijgen om hun productie af te bouwen of volledig stop te zetten. Dat die bedrijven dat niet op voorhand konden weten, klopt volgens Demir niet. “De bedrijven die de deuren verplicht moeten sluiten, weten al sinds 2015 dat hun omgevingsvergunning niet verlengbaar was. De Vlaamse regering beslist dat nu te versnellen voor 40 bedrijven, maar dat het volledig uit de lucht komt gevallen, is dus ook niet helemaal waar.”

VERTROUWENSRELATIE Demir, die als minister al vaak onder vuur heeft gelegen, probeert met het Algemeen Boerensyndicaat een vertrouwensrelatie op te bouwen. “We doen samen zelfs projecten om de relatie tussen landbouw en natuur te versterken, en via de Vlaamse Landmaatschappij sloot ik met 3.749 landbouwers één of meerdere beheersovereenkomsten”, aldus Demir. “In totaal gaat het over ruim 12.000 hectare waar we tot een natuurvriendelijker beheer in het platteland komen.” In de Boerenbond ziet ze niet onmiddellijk een goede gesprekspartner van in de sector. “Boerenbond is immers geen loutere belangenorganisatie, het is een miljardenbedrijf met een winstmodel uit schaalvergroting in de landbouw. Dat staat vaak in conflict met het algemeen belang.”

14 Cultuur FILM

Death on the Nile Dat maatschappelijke grillen steeds vaker onbezonnen worden overgenomen en aangemoedigd door de gevestigde instituties, is een typerend kenmerk van de moderne tijd. Koploper Hollywood laat zich steevast gelden als verspreider van woke propaganda, ongeacht de artistieke kost van die strategie. Bij ‘Death on the Nile’ is deze kost een historische setting die nep oogt en waar de personages misplaatst lijken. Deze zoveelste herwerking van het werk van Agatha Christie uit 1937 wil zich tegelijk bedienen van modeverschijnselen, zonder het oorspronkelijke toneel te wijzigen, en daar loopt iets grondig mis.

21 APRIL 2022

KUNST

Masereel in woord en beeld Vijftig jaar geleden overleed graficus Frans Masereel. In zijn geboortestad Gent wordt dit herdacht met twee tentoonstellingen. Het MSK en Amsab putten uit hun collecties voor een warme hommage aan Masereel en aan de vriendschappen in zijn rijk gevulde carrière. Frans Masereel (1889-1972) was de zoon van een textielfabrikant in Gent en groeide er op in de Franstalige bourgeoisie. Hij volgde een typografie- en tekenopleiding en leerde etsten. In 1911 verhuisde hij naar Parijs, waar hij zich specialiseerde in houtsneden en hij zich ontpopte tot de belangrijkste illustrator van diverse pacifistische publicaties. Rond dezelfde tijd initieerde hij het medium van de beeldroman in woordeloze boeken, zoals ‘Mon livre d’heures’ en ‘La Ville’, waarmee hij tot vandaag internationale faam geniet. Daarnaast bouwde Masereel gedurende vijftig jaar een indrukwekkend oeuvre van zelfstandige houtsneden uit met een geheel eigen zwart-witbeeldtaal.

Artistiek engagement

Hercule Poirot (Kennet Branagh) is uitgenodigd op de huwelijksreis over de Nijl van de steenrijke Linnet Ridgeway (Gal Gadot) en Simon Doyle (Armie Hammer). Linnet doet een beroep op de detective aangezien Jacqueline de Bellefort (Emma Mackey), de voormalige verloofde van haar echtgenoot, het koppel al weken stalkt. Ze bekent ook dat ze veel van haar gasten niet vertrouwt. Wanneer er uiteindelijk een moord plaatsvindt, moet Poirot zijn best speurvaardigheden bovenhalen.

Een donkere man met een vuurwapen Dit moordmysterie komt redelijk traag op gang en de spanning begint pas ruim in de tweede helft op te bouwen. Om het complexe bronwerk te vereenvoudigen, zijn verschillende personages aangepast of samengevoegd en het resultaat is een nijpend gebrek aan interessante figuren. Sommige figuren zijn gereduceerd tot quasi figuranten en andere worden dan weer aangewend om de verplichte sociale commentaar te geven. Zo is Linnets rechterhand en neef Andrew hier vervangen door een Arabisch personage, maar dat houdt hem niet tegen om te zeggen dat de Egyptische politie hem zeker zal arresteren omdat hij als donkere man een vuurwapen bezit. Salome en Rosalie Otterbourne zijn niet langer een schrijfster en haar dochter, maar een blueszangeres en haar manager, die ooit het slachtoffer was van een racistische opmerking van Linnet. Verder komen ook nog een overbodige lesbische affaire en het verzet van een moeder tegen de interraciale relatie van haar zoon aan bod.

Gebrek aan vonken Gal Gadot is de minst overtuigende actrice en het gebrek aan vonken tussen het centrale echtpaar vernietigt de illusie van gepassioneerde romantiek volledig. Er zijn zeker momenten waar individuele acteerprestaties de film ten goede komen, met name van Annette Bening (American Beauty) en Sophie Okonedo. De film oogt erg kleurrijk en dat is een welgekomen afwisseling van de doffe kleurpaletten in moderne cinema. De computergegenereerde achtergronden geven de omgevingen echter een erg goedkope, plastic schijn die helemaal verkeerd aanvoelt voor de toon en setting van het verhaal. Het grootste tekort is misschien de verspeelde kans om het publiek actief te betrekken in het oplossen van de misdaad door het volledige perspectief van Poirots onderzoek te delen. Wanneer de onvermijdelijke conclusie dan uit de doeken gedaan wordt, kan de kijker immers alleen zichzelf verwijten de sleutelelementen over het hoofd te hebben gezien.

Verdict De grootste sterkte is het basisverhaal van Agatha Christie, dat ondanks de vele aanpassingen relatief standhoudt. Zelfs wanneer de kijker de plot al kent, kunnen sterke personages, vlot geschreven dialogen en subtiel verborgen aanwijzingen een tweede kijkbeurt rechtvaardigen en zelfs aanmoedigen. Death on the Nile schiet hier dermate tekort dat een eerste kijkbeurt al moeilijk aan te raden is. Death on the Nile is te kijken in de bioscoop en is ook beschikbaar op Disney+ SIMON SEGERS

zelden getoonde schetsboeken en documenten met werk van Masereel te zien in het eerste deel van de tentoonstelling. Netjes uitgestald in vitrines begeleiden ze de ruime selectie houtsneden uit de meer dan 700 werken van de kunstenaar die het museum bezit. Ze zijn verdeeld over een aantal thema’s. Naast ‘oorlog en vrede’ is er ook ‘de stad’, want Masereel wist meesterlijk het bruisende, maar ook het bedreigende van de moderne stad te capteren en uit te beelden. Al even schitterend zijn de tekeningen die hij in de jaren ’20 maakte rond jazz. De ‘roaring twenties’ swingen de pan uit.

Getijdenboek In het tweede deel van de expo presenteert het MSK voor het eerst

Het werk van Frans Masereel wordt gekenmerkt door een artistiek engagement, waarin maatschappelijke betrokkenheid, sociale rechtvaardigheid en individuele vrijheid primeren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verhuisde hij van Parijs naar het neutrale Zwitserland. Als volbloed pacifist maakte hij scherpe aanklachten tegen de oorlog en het geweld. De expo in het MSK toont onder andere een illustratie die Masereel als ‘huistekenaar’ maakte voor de radicale krant La Feuille, die vanaf november 1917 in Genève werd uitgegeven. Elke avond ging hij aan de slag met penseel op een zinken plaat voor de illustratie op de voorpagina. Militairen en oorlogsindustriëlen, nationalisten en kolonialisten, vrouwen en kinderen, ze tekenen allemaal present en telkens weet Masereel gevoelens te raken. Er zijn nog meer krantenpagina’s,

de volledige reeks van ruim 167 penen penseeltekeningen uit 1918-1919 voor het boek ‘Mon livre d’heures’, vertaald als ‘Mijn getijdenboek’. Het is een beeldverhaal zonder woorden, samengesteld met kleine scènes. Masereel omschreef het ooit als een geromantiseerde autobiografie. We zien de jonge kunstenaar die schaatst en soep maakt, die betoogt en vecht, die leest en reist, die een vrouw bemint en verlaat… Je kan dit boek zien als de eerste ‘graphic novel’, die tot vandaag internationaal succes kent en die generaties striptekenaars heeft beïnvloed.

Literaire vrienden Masereel mag dan grafisch kunstenaar zijn geweest, hij bewoog zich graag in literaire kringen. De tweede tentoonstelling, in het Gentse AmsabInstituut voor Sociale Geschiedenis, illustreert dit door de vriendschap te belichten tussen Masereel, de Oostenrijkse auteur Stefan Zweig en de Franse vertaler Léon Bazalgette. Deze herdenkingsexpo is voor Amsab en voor de bezoeker de ideale gelegenheid om hun bijzonder waardevolle collectie met topstukken in de kijker te zetten. Zo’n twintig jaar geleden verkreeg het instituut een unieke verzameling van 300 houtblokken, 400 galvano’s (duurzame kopieën van houtblokken in metaal) en 33 boeken van Masereel. De kunstenaar is op zijn tentoonstelling aanwezig. We zien Masereel in 1961 als gast in ‘Ten huize van’, het legendarische televisieprogramma van Joos Florquin. MMMV

Dubbeltentoonstelling ‘Masereel in woord en beeld’, nog t.e.m. 5 juni 2022 in MSK Gent en nog t.e.m. 28 augustus 2022 in Amsab, Gent, www.mskgent.be en www.amsab.be

BOEK

Donbas Verscheurd tussen Oekraïne en Rusland Een van de weinige voordelen van oorlog is dat wie de actualiteit volgt, de kans krijgt zijn geografische kennis bij te spijkeren. De voorbije jaren wist die zo plaatsen als Mosoel, Kandahar en Aleppo zonder problemen op de wereldkaart aan te duiden. Nu Oekraïne in brand staat, geeft ook die zijn voorheen onbekende locaties prijs. Zo hoeft niemand meer te zoeken naar steden als Donetsk en Loehansk. Stukjes Rusland in Oekraïne die tijdens het conflict in 2014 niet de aandacht kregen die het verdienden. Net zoals in de Krim werden daar toen de zaden geplant voor het conflict dat nu woedt. Bijna tien jaar geleden riepen toen pro-Russische rebellen met semiverdoken hulp van Moskou de onafhankelijkheid van de Donbas-regio uit. Zo kwam de streek letterlijk tussen twee vuren te zitten. Gezien de historische verwevenheid tussen Rusland en Oekraïne bleek het optreden tegen spionage van beide zijden complex en misschien net daarom, uitermate meedogenloos. In de buurt van Donetsk zou er zelfs een kamp bestaan waar systematisch gemarteld wordt.

Slechte PR Enkele gebeurtenissen zorgden ervoor dat het Russisch-Oekraïense conflict in West-Europa werd opgepikt. Zo was er het neerhalen van het lijnvliegtuig MH17 waar bijna 200 Nederlandse passagiers om het leven kwamen en de verdenking bij de pro-Russische rebellen kwam te liggen. En er was die Ryanair-vlucht van Athene naar Vilnius vorig jaar. Om bizarre redenen dwongen de Wit-Russische autoriteiten het vliegtuig te landen in Minsk met ‘toevallig’ een bekende Wit-Russische opposant aan boord. Toen het veiligheidsrisico van de baan leek,

werd de opposant gearresteerd. Twee acties die de PR van de as Moskou-MinskDonetsk op zijn minst geen deugd deden. Rond het conflict blijft telkens weer een waas van verwarring hangen. Niet enkel historisch omdat het om betwist gebied gaat. Ook militair, gezien de hardnekkige geruchten dat de separatisten uit Donetsk en Loehansk de beschikking hebben over tanks en mitrailleurs die enkel uit Rusland kunnen komen. En dan zijn er de huurlingen van Wagner die officieel geen deel uitmaken van het Russische leger, maar zo anoniemer opdrachten in Syrië en Libië, maar eveneens in Oekraïne kunnen uitoefenen.

Niets lijkt wat het is Nog complexer is de politieke situatie. Meer rechts-nationale dan anarchistische politici in West-Europa toonden in het verleden begrip voor de Russische zaak. Nochtans noemen beide pro-Russische provincies zich volksrepublieken en ademen de sym-

bolen en actieve jeugdbewegingen duidelijk de geest van de vergane Sovjet-Unie. Neonazi’s uit West-Europa zijn dan weer militair en politiek actief in Oekraïne, terwijl president Zelensky zelf van joodse origine is. Het meest absurde verhaal dat in het boek aan bod komt, is dat van de Joods-Oekraïense mijneigenaar Joechim Zvjagilski. Als kapitalist zetelde hij jaren voor de communisten in het Oekraïense parlement. Ondanks de massale nationaliseringen in de volksrepblieken, bleven de mijnen buiten schot en reist de mijnbaas nog vlot vanuit Oekraïne om zijn eigendommen te beheren. Niets lijkt in dit stukje ‘Wilde Oosten’ wat het is. Hoewel het boek is geschreven vóór de Russische inval in Oekraïne, leert het veel over de gespannen verhouding tussen Kiev en Moskou. De schrijver gaat historisch slechts beknopt in op de achtergrond. Daarvoor kan ik overige literatuur suggereren. Maar de diversiteit aan behandelde onderwerpen en de verscheidene vraaggesprekken met mensen ter plaatse helpen wel het ingewikkelde plaatje te schetsen.

PIETER VANDERMOERE

Ardy Beld, ‘Donbas – Verscheurd tussen Oekraïne en Rusland’, Aspekt, 2021, 166 bladzijden, 22,95 euro, ISBN: 9789464249521

Brieven

21 APRIL 2022

74 dagen onder Argentijnse vlag Deel 2: Twee kale mannen die vechten om een kam

LEZERSBRIEVEN ONZE PENSIOENRECHTEN

VIJGEN NA PASEN

Pallieterke, Een kennis van me gaat na 45 jaar werken als zelfstandig winkelier volgende maand met pensioen. Hij zal met 1.240 euro per maand blij moeten zijn. Dat is MINDER dan wat een parlementslid aan pensioenrechten heeft na slechts één termijn van 4 jaar in de praatbarak, ook al heeft hij of zij daar NIETS van betekenis gedaan. Dat alle Belgen gelijk zijn voor de wet is de langstlopende en meest misplaatste grap van ons land. Leve de democratie, zeker? M arc Bertrand - Edegem

Pallieterke, Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken raadt partijgenoten die vandaag nog steeds met Poetin dwepen aan “de eer aan zichzelf te houden”. Deze uitspraak komt veel te laat. Er is een groot verschil tussen het geven van een hand aan Poetin en steun uiten voor de ideologie van Poetin. Er waren veel signalen over het moorddadige regime van Poetin: het uitmoorden en vernietigen van Tsetsjenië - in 2006 werd journaliste Anna Politkovskaja vermoord omdat ze te dicht bij de waarheid over Poetins vuile oorlog in Tsetsjenië kwam -, kort daarna stierf de dissident Alexander Litvinenko door vergiftiging -, in 2015 werd oppositieleider Boris Nevtsov in hartje Moskou doodgeschoten -, in 2018 doken massaal beelden op waarop Russische ambtenaren valse stembiljetten ronddeelden -, dat jaar herhaalde de verkiezingsfraude nog een keer -, de Russische spion die overgelopen was, werd de Britse bodem vergiftigd -, oppositieleiders Vladimir Kara-Moerza en Aleksej Navalny werden verschillende keren vergiftigd -, oppositieleider Aleksej Navalny werd veroordeeld tot een jarenlange gevangenisstraf -, de annexatie van de Krim in 2014 -, het aan banden leggen van de Russische media -, het politiegeweld tegen elke vorm van straatprotest,… Open uw ogen voor Poetin ze sluit. Swa Cauwenbergh - A ntwerpen

EIGEN ECONOMISCHE BELANGEN EERST

Argentijnse krijgsgevangen in Port Stanley

Op 2 april was het precies 40 jaar geleden dat Argentijnse troepen aan land gingen op de Falklandeilanden. Het was het begin van een gewapend conflict dat 74 dagen zou duren en eindigde met een Britse overwinning. De 40ste verjaardag stond onvermijdelijk in de schaduw van de huidige oorlog in Oekraïne. Toch zullen heel wat lezers van ’t Pallieterke zich de gebeurtenissen nog levendig herinneren. De Britten boekten een eerste succes op 25 april, toen Britse commando’s het eiland South Georgia heroverden. South Georgia is een met ijs bedekte rots die nog 1.500 km verder in de oceaan ligt en eveneens door de Argentijnen was bezet. De extreme weersomstandigheden waren voor de Britten een even grote tegenstander als het garnizoen van 190 half bevroren Argentijnen. Na de herovering zond de Royal Navy een droog bericht naar Londen zoals alleen Engelsen dat kunnen: “Be pleased to inform Her Majesty that the White Ensign flies alongside the Union Jack in South Georgia. God Save the Queen.” Toen journalisten kritische vragen stelden, beet Margaret Thatcher hen toe: "Just rejoice at that news, and congratulate our forces and the Marines!” Ook de Royal Air Force wilde haar duit in het zakje doen. Dat leidde tot de onwaarschijnlijke ‘Black Buck’-operaties waarbij Britse Vulcan-bommenwerpers vanaf het eiland Ascension doelwitten op de Falklandeilanden aanvielen. De bommenwerpers hadden heen en terug een afstand van 15.000 kilometer af te leggen. Voor elke bommenwerper waren er elf tankvliegtuigen nodig waarbij sommige tankvliegtuigen zelf bijgetankt moesten worden.

De ‘Generaal Belgrano’ Op 2 mei werd de Argentijnse kruiser ‘Generaal Belgrano’ tot zinken gebracht door een Britse duikboot. Daarbij kwamen 368 opvarenden om het leven. De Britten kregen heel wat kritiek. De kans op een diplomatieke oplossing was vanaf dan nihil. De Argentijnse marine besefte hoe kwetsbaar haar schepen waren en trok zich terug in de havens. De grootste bedreiging voor de Britse vloot werd nu gevormd door de ‘Skyhawks’ en ‘Mirages’ van de Argentijnse luchtmacht. Indien de Argentijnen één van de twee Britse vliegdekschepen tot zinken had-

den kunnen brengen, dan zou de oorlog vermoedelijk anders zijn geëindigd. De Britten hadden het geluk dat veel Argentijnse bommen niet goed waren afgesteld, waardoor ze wel de schepen raakten maar dikwijls niet ontploften. Toch werden verschillende Britse schepen tot zinken gebracht of zwaar beschadigd, vaak met grote verliezen onder de opvarenden.

Yomping and tabbing In de nacht van 21 mei gingen Britse troepen aan land in San Carlos Bay. Op de grond was er geen tegenstand, maar de Argentijnse luchtmacht ontketende al haar duivels. Vanuit het San Carlos bruggenhoofd konden de Britten verder oprukken. Een week later werden de nederzettingen van Darwin en Goose Green heroverd. Bijna duizend Argentijnen gaven zich over. Nu was het nog honderd kilometer naar Port Stanley. Door een Argentijnse luchtaanval op een transportschip hadden de Britten bijna al hun helikopters verloren. Bijgevolg dienden de zwaar bepakte Royal Marines en para’s deze afstand te stappen, door sompig terrein en in ijzige wind en hagelbuien. ‘Yomping’ noemden de Marines dit, terwijl de para’s het over ‘tabbing’ hadden. Deze twee woorden vonden hun weg in de Britse woordenschat. Op 11 en 13 juni braken de Britten door de Argentijnse verdedigingslinies op de heuvels rond Port Stanley. De Argentijnen hadden sterke posities en hun bewapening was minstens even goed als die van de Britten, maar de verkleumde dienstplichtigen waren geen partij voor de dodelijk efficiënte Royal Marines, para’s en Guards. De Argentijnse verdediging stortte in elkaar. Op 14 juni volgde de capitulatie.

Bizarre, maar echte oorlog Het was een bizarre oorlog geweest tussen twee gelijkaardig

bewapende conventionele legers in erg barre weersomstandigheden en met als inzet twee grote kale rotsen in de oceaan. De Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges omschreef het conflict als “twee kale mannen die vochten om een kam”. Het was in zekere zin een ‘propere’ oorlog met slechts drie burgerslachtoffers en geen oorlogsmisdaden. Toch was het echt oorlog geweest: 649 Argentijnen en 255 Britse militairen waren gesneuveld, met daar bovenop 1.188 Argentijnse en 777 Britse gewonden.

De Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges omschreef het conflict als “twee kale mannen die vochten om een kam” De succesvolle militaire operatie droeg zonder twijfel bij tot de verkiezingsoverwinning van Margaret Thatcher in 1983. In Argentinië kwam de junta ten val en werd de democratie hersteld. Het Argentijnse standpunt wijzigde echter niet. De Argentijnse grondwet vermeldt de eilanden nog altijd als een Argentijnse provincie en naar aanleiding van de 40ste verjaardag van de oorlog werden de aanspraken nog eens bevestigd.

Referendum Sinds de oorlog zijn alle plannen voor een soevereiniteitsoverdracht en ‘leaseback’ van de baan. De Britten hebben zwaar geïnvesteerd in zowel de verdediging als de economie van de Falklandeilanden. Er bestaat nu zelfs een tekort aan arbeidskrachten op de eilanden. Om alle twijfels weg te nemen werd er in 2013 een referendum georganiseerd: 1.513 Falklandeilanders kozen ervoor om Brits te blijven. Slechts 3 onverlaten stemden tegen. Het ziet ernaar uit dat de Union Jack nog wel een tijdje op de rotsen zal blijven wapperen. KARIM VAN OVERMEIRE

Pallieterke, Russische schepen worden vanaf zondag 17 april geweerd in Belgische havens, aldus minister van Noordzee Vincent Van Quickenborne (Open Vld), al zijn er heel wat uitzonderingen. Deze zijn onder meer Russisch aardgas en olie, ook bijvoorbeeld lijnzaadolie, aluminium. Eerder zei premier De Croo dat het niet de bedoeling is om sancties te nemen die onze economie zouden verzwakken. Dat het nu juist al die uitzonderingen zijn waarmee de regering de Russische invasie in Oekraïne blijven financieren, is blijkbaar van geen tel. Eigen economische belangen eerst dus, welke humanitaire ramp dat ook tot gevolg heeft. Luc Vandeputte - Ledegem

OPRUIENDE TAAL Pallieterke, Telkens er in de Verenigde Staten een zwarte om het leven komt bij een politiecontrole, beginnen onze twee gediplomeerde correspondenten te toeteren, met name Björn Soenens en Greet De Keyser kunnen er niet genoeg van krijgen. Hun ronduit opruiende taal komt mij stilaan de strot uit. Maar als er dagelijks blanke mensen gedood/vermoord worden door zwarten, zwijgen zij als vermoord. Dat is het verschil tussen wit en zwart. Hoelang moeten wij dit nog blijven ondergaan? Jos A rren - Mortsel

GROEN Pallieterke, De partij Groen zit in de hoek waar de klappen vallen. Daarom bereiden ze bij Groen in het grootste geheim een naamswijziging voor. Immers, het schijnbare succes hiervan voor de socialisten willen ze nu ook. In de wandelgangen circuleert een eenvoudige, korte en krachtige naam die bouwt op de bestaande naam, en die echt vertelt waarvoor het bestuur en de leden van de partij staan: GROEN wordt OEN. Carl K ins - Kortrijk

Een lezersbrief insturen? Stuur uw bericht naar lezersbrieven@pallieterke.net. Opgelet, brieven mogen maximaal 1.000 karakters tellen (inclusief spaties). Dat zijn een 30-tal lijnen in ’t Pallieterke of zo’n 160 woorden. We houden ons het recht voor om zonder verantwoording uw (te lange) brief niet te publiceren of in te korten. Uw naam en gemeente dienen doorgegeven worden voor publicatie bij uw brief. BETAALDE ADVERTENTIE

76ste

24 april 2022 Merksem 11.30u

Mis in de Sint-Franciscuskerk (Bredabaan 547 - Merksem) Vu: Lieve Van Onckelen, Volksstraat 30, Antwerpen

GESCHIEDENIS

12.30u

Plechtigheid aan het graf van August Borms (kerkhof Van Heybeeckstraat) Spreker: Gaëtan Claeys

Bormshuis vzw Volkstraat 30 2000 Antwerpen 03 238 33 99 info@bormshuis.org www.bormshuis.org

Aansluitend mogelijkheid tot bezoek Bormshuis (tot 16u.)

16 Wat niet lachend kan gezegd worden, is de waarheid niet

21 APRIL 2022

Tweet van de week Met meer dan 200.000 mensen volgen we graag de twitteraccount van onze premier. Dat is ongeveer evenveel als Open Vld kiezers heeft. En dat is heus niet alleen om tips te krijgen over vrouwelijke schoon en in welke films ze figureren. Nee, dat doen we ook om bij te blijven over de hete hangijzers waar ons land mee geconfronteerd wordt.

het leveren van wat verouderde Belgische waterpistolen en genoeg antitankraketten om de Russische invasie met een vol kwartier te vertragen. Vorige week bracht De Croo overigens nog een bezoek aan 300 Belgische soldaten in Roemenië. Goed voor nog een extra kwartier vertraging als ze worden ingeschakeld. Alexander ging er ‘onze jongens’ een hart onder de riem steken. Een meer cynische mens zou kunnen denken dat hij beter één van zijn favoriete filmsterren had gestuurd, maar daar doen we niet aan mee. De Croo hield er speeches, ging op de foto met soldaten en at er zelfs mee uit dezelfde pot, zonder een glaasje witte wijn. En daarbij bleef hij glimlachen alsof de grootste dreiging van een kernoorlog in Europa eigenlijk niks meer was dan een probleempje dat hij mocht toelichten op de Rotary van Michelbeke. Of misschien vindt hij de oorlog nu eenmaal minder uitdagend dan iets nuttigs doen met die regering van hem en is hij blij met de afleiding. Wij gokken op dat laatste.

In een niet eens zo ver verleden was premier De Croo niet zo’n actief twitteraar. Hij is er de man niet naar om de verwezenlijkingen van de Vivaldi-regering extra in de verf te zetten via een tweet. Dat kan liggen aan de aard en het aantal verwezenlijkingen van de regering, maar heel, heel misschien is onze premier gewoon een heel bescheiden man die niet graag zijn eigen loftrompet bespeelt. Daar is in ieder geval recent verandering in gekomen. Als de premier vroeger 2 tot 3 tweets per week de wereld instuurde, was dat al zeer flink gewerkt. Maar sinds de oorlog in Oekraïne komt de goede man met 2 tot 3 tweets per halve dag niet eens toe. Als het op het aantal tweets aankomt, zijn pakweg Poetin en Zelensky niet meer dan randfiguren in de oorlog die De Croo in zijn eentje lijkt te managen. Hij gaat graag en veelvuldig op de foto met andere premiers met wie hij gedachten uitwisselt over de troepenbewegingen van de Russen en de beste strategie om Kiev en de Donbas te ontzetten uit de Russische wurggreep. Met het tot zinken brengen van de Moskva, hét vlaggenschip van de Russische marine, als voorlopig hoogtepunt.

“Dat gedoe van enerzijds en anderzijds moet stoppen. Anderzijds…”

Het water staat CD&V aan de lippen. De meest overbodige aller Vivaldi-partijen haalt nog 11 procent in de peilingen en lijkt in vrije val. Tegelijk rollen minister Wouter Beke en voorzitter Joachim Coens vechtend over straat. Heeft de partij nog wel een toekomst? Of kan de christendemocratie stilaan naar de geschiedenisboeken? Wij spraken Coens en Beke in hun eerste dubbelinterview ooit.

Waterpistolen

Beide kopstukken hebben lang getwijfeld of ze wel een dubbelinterview wilden geven. Tenslotte zou het voor een slecht menend journalist een koud kunstje zijn om beide heren uit elkaar te spelen. Maar in ’t Pallieterke hebben ze alle vertrouwen dat dit niet het geval is.

In werkelijkheid valt het op dat de Belgische inbreng in het conflict zich beperkt tot

1312

9 10 11 12

E D

G D E N

V O O R

K U

G E

E N K

G E

L O O F

E G O

R O Z

R D O P

G E

D M V

A A

E N D

L S T

E S

E M

R O S

G A

K U

P D T

E N

N R U

M F

HORIZONTAAL

VERTICAAL

A. B. C. D. E. F. G.

1. Niet plooibare 2. Paar - Zelfzuchtigheid 3. Overmoedige Land in Noord-Amerika 4. Spaanse dans - Naar 5. Ingenieur - Deel van het testament Neemt het vocht weg 6. Oost-Vlaams dorp - Afgeplatte bol 7. Springt in het water - Hondenras 8. Themas - Nederlandse jongensnaam 9. Greenwichtijd - Pers. vnw. - Deel van Europa, ten zuiden van de Pyreneeën 10. Germaanse goden - Olienorm 11. Landbouwwerktuig - Buisverlichting Deel van een fiets - Meisjesnaam 12. Nauwkeurig nagegaan

Leefden keurig na Afrikaans land - Bevel Vlaamse stad - Vordering Lichaamsdeel - Maakte schoon Ginds - Doornen Vertrouwen Eigenwaarde - Richt af Internetlandcode voor Rusland H. Kleur - Vleesgerecht I. Deel van een ontbijtservies Muziekterrm, matig sterk J. Bestaat - Warmwatertoestellen K. Door middel van - Palladium Spits torentje L. Droogden op een verhitte vloer Zwemvogel

LE NOUVEAU CD&V EST ARRIVÉ

Coens: Ik vond het enerzijds goed dat we alles eens publiek zouden uitspreken. Maar anderzijds is er natuurlijk wel het concept van de interne keuken die intern moet blijven. Beke: Ik ben van mening dat het enerzijds goed is om het concept van de interne keuken, intern te laten blijven. Maar anderzijds moet je toch ook alles eens publiek kunnen uitspreken.

Fijn, een eerste vraag gaat over… Coens: U hoort het. Ik ben het dus wat dat betreft niet eens met Wouter.

Niet? Ik meende toch… Coens: (onverstoorbaar) Maar het gaat niet om ons als individuen. CD&V is een ploeg die midden de mensen staat. Deze scherpe tegenstelling leeft ook binnen de partij. Maar eenmaal het standpunt gevormd is, moeten we er als één man achterstaan.

Scherpe tegenstelling? Beke: Ik zou zelfs durven stellen dat we als één man, midden de mensen, achter onze standpunten moeten staan. Coens: Dat is feitelijk onjuist, wat mij betreft. Maar daar hebben we die congressen voor. Om dit uit te klaren.

Heren! Rustig maar. Ik denk dat de mensen graag duidelijkheid willen over het ouderschapsverlof. Beperken tot 3 jaar na de geboorte of optrekken tot 18 jaar? Beke: Wat mij betreft beide. Als jarenlang CD&V-beleid één zaak duidelijk heeft gemaakt, is het wel dat de kinderopvang in Vlaanderen geen veilige plaats is voor kin-

Oplossing 1311 1311

R O O N

U W E

A A R D

K A

R A N

E N E D E

E S

R U N E L

A G E N T

K A N D

D A

S C H E

N O N E

9 10 11 12 L

O O

T IJ G

R M E

U R

E N

O N E

R U

M E

E N

O N V R

G L L

N E

deren. Je stuurt ze daarheen op eigen risico. Verwacht niet van een overheid om veroordeelde kindermishandelaars uit de opvang te halen. We hebben wel wat anders te doen. Bovendien zijn de eerste 1.000 dagen van een kinderleven heel belangrijk voor onze evolutie als mens. Daar kan je enerzijds niet naast kijken. Coens: Maar anderzijds zijn we een gezinspartij en zijn we voor keuzevrijheid. Ik ben ook van mening dat kinderopvang op 16 jaar een stuk veiliger is dan in die eerste drie levensjaren. Tieners zijn een stuk weerbaarder als iemand ze laat vallen. Ik zie dus geen enkele tegenstelling in onze verhalen.

Dat is een aparte, maar duidelijke visie. Coens: Daar wil ik met de partij naartoe. Duidelijke standpunten. Weg met dat wollige enerzijds-anderzijdsen. We moeten weer volks zijn en ergens voor staan. De wil van het volk verwoorden. Daar gaat het om. Beke: Anderzijds moeten we daar ook niet in overdrijven natuurlijk. Een voorbeeldje: als ik destijds als voorzitter de wil van de partij en de mensen had gevolgd, had ik mezelf nooit minister kunnen maken. Coens: Dat was enerzijds zo geen slechte zaak geweest, hè Wouter. Dan zaten we anderzijds misschien niet met dramatische peilingen. Beke: Dat is enerzijds wel de verantwoordelijkheid van de voorzitter, maar anderzijds is dat een collectieve prestatie. Ik haalde nog 15 procent. Beke en Coens: Maar dat is een discussie voor de eendrachtige congressen. (geven mekaar een high five) Beke: U ziet, we zitten helemaal op dezelfde lijn. Coens: Enerzijds wel ja. Het is dan ook een dikke lijn. We zijn tenslotte een brede volkspartij.

Die alsmaar smaller wordt, volgens de peilingen. Hoe staat u tegenover Sammy Mahdi, de populairste CD&V’er, die echt een andere koers wil varen? Beke: Sammy doet dat prima. Ik had die job zelf ook graag gedaan. Met illegalen heb je minder miserie dan met kinderen, bejaarden en zorgpersoneel. Als je dat soort zaken uit welzijn kan halen, is het toch een aangenamere job. Coens: Sammy is enerzijds de toekomst van de partij, maar anderzijds ligt de toekomst in het vooruitzicht. En daar is de tijd nog niet rijp voor. Beke: Ik wil als ex-voorzitter geen schoonmoeder spelen natuurlijk, maar als ik u was zou ik niet te lang wachten om in een regering te stappen. Coens: De verkiezingen komen er enerzijds al snel aan in 2024, maar de regeringsvorming zal eerder voor 2026 of 2027 zijn. Daar is dus nog tijd genoeg voor.

Heren, bedankt!