Ken je digitaal DNA
Interview Lieven De Marez
je smartphonegebruik ontrafeld
uit ons Smartphones zijn niet meer weg te denken het we ijl leven. We kunnen niet meer zonder. Terw n vol apps enorme plezier en het gemak van een leve iek: pan in ervaren, schieten we ook gezamenlijk irigeerd? worden we niet door die smartphones ged en? Is ann Kunnen we ze niet beter helemaal verb Lieven De het tijd voor een digitaal dieet? Professor ’ waarin DNA Marez schreef het boek ‘Ken je digitaal hoe je kunt hij de lezer een spiegel voorhoudt en leert gebruik streven naar een evenwichtiger smartphone gooien. zonder daarbij alles over boord te hoeven . Lees hieronder hoe hij het precies ziet Jongeren beschouwen hun smartphone vaak als een verlengstuk van zichzelf. Het is nochtans gezonder om minder lang naar dat schermpje te kijken. Hoeveel uren per dag zijn volgens jou verantwoord? Lieven: Voor mij is het vooral een kwestie van doseren. Heel wat ouders vragen zich af hoeveel uren op de gsm verantwoord zijn. Toch is dat een denkfout die door velen gemaakt wordt. Het is immers erg moeilijk om een verantwoorde tijd te plakken op het gebruik van een smartphone. Het gaat ‘m meer om het al dan niet verslaafd zijn aan dit gebruik. Heel wat jongeren zijn namelijk erg afhankelijk van hun smartphone en dat is niet verwonderlijk. Vanaf een bepaalde leeftijd worden ze blootgesteld aan enorm veel prikkels en ontwikkelen ze een eigen sociaal leven: ze krijgen nieuwe vrienden, de eerste verliefdheden steken de kop op, ze zetten de stap naar het secundair onderwijs waardoor ze naar andere scholen gaan en hun vrienden niet elke dag meer zien … Ze gebruiken sociale media om deze vriendschappen te onderhouden. Ik verwijs daarbij graag naar het Pavlov-syndroom: jongeren 22
kweken bepaalde patronen en reageren instinctief binnen de seconde op elk nieuw bericht dat ze ontvangen. Op zich is dit geen probleem. Hun antwoord kan bijvoorbeeld bestaan uit een emoticon. Zo’n emoticon versturen, neemt niet veel tijd in beslag, maar de jongere zelf wordt wel afgeleid. Snel reageren is niet slecht, maar als deze gewoonte een negatieve invloed krijgt op de tijdsbesteding, schoolprestaties, het contact met de ouders, de veiligheid in het verkeer… dan wordt het een verslaving. Wanneer precies iemand verslaafd geraakt aan zijn of haar smartphone is moeilijk te bepalen. Bij de ene is dat al het geval na twee uren bij de andere na zes uren. Slim smartphonegebruik uitdrukken in uren is dus niet de beste oplossing. Als de impact té groot wordt, dan wordt het problematisch. Elke smartphonegebruiker moet hier ten opzichte van zichzelf eerlijk in durven zijn en eventuele patronen durven te doorbreken. Dat gedrag vertoont zich later ook op de werkvloer. Er zijn heel wat jongeren die stress krijgen van e-mails die binnen komen. Vaak krijgen zij een melding van die e-mails op hun smartphone. Dat stresserende gevoel valt perfect te verklaren. E-mails worden pas gebruikt vanaf het moment dat je professioneel actief wordt. Jongeren zijn het gewend om meteen te reageren op whatsapp/apps etc. dus trekken ze deze werkwijze ook door voor hun mailbox. Ze zijn opgegroeid met het gevoel dat ze meteen moeten reageren. Maar de stress die ze hierbij ervaren, leggen ze zichzelf eigenlijk op. Meteen reageren hoeft echt niet. Dat is ook niet wat een werkgever van hen verwacht.
