Pepper #5 by Pepper Magazine

magazine

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ‘10-ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ‘11 #5

μικροί ήρωες... 1

Με πολλές ευχές για χαρά, υγεία, ευτυχία!

Ο όμιλος μασούτη σας εύχεται χρόνια πολλά και καλές γιορτές!

Χρησιμοποιείτε την προσωπική σας κάρτα Mas Club Card. Έχετε κέρδος!

2 pepper#

Αποκτήστε τώρα τη Μασούτης Visa και κερδίστε χρήματα!

Aπίθανο γιορτινό

δώρο!

2 λευκά κρασιά Διττός Τσάνταλη 750ml Με αγορές αξίας άνω των 100 σε μία απόδειξη με τη

Η απόδειξη θα πρέπει να περιλαμβάνει και σηματοδοτημένα προϊόντα. Η προσφορά ι σχύει μέχρι εξαντ λήσεω ς των απο θ ε μ άτων.

Α ΝΟ ΙΧΤΗ

ΓΡΑΜ Μ Η

Κ ΑΤΑΝ Α ΛΩΤΗ

8 0 0

1 1

8 03

( Χ Ω Ρ Ι Σ

Χ Ρ Ε Ω Σ Η )

www.masoutis.gr

6 pepper#

players# Έκδοση: Win Ε.Π.Ε.

Σύμβουλος Έκδοσης: Λευτέρης Μαρόγλου

Εκδότης: Αλέξανδρος Αραμπατζής

Editor-in-Chief: Γιάννης Μπαλαφούτης

Creative Director: Θωμάς Κατσάνας

Συντακτική Ομάδα: Στέργιος Βρίζας, Ιωάννα Μεταξοπούλου, Τόνια Παπαδάκη, Αθηνά Ράπτη, Μαρία Στύλου, Marion B., Ziggy

Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Φοίβος Δεληβοριάς, Άγγελος Κ., Θεοδώρα Καρακιουλάχ, Σωτήρης Κυριακίδης, Ιωάννα Κωστοπούλου, Δέσποινα Μπιμπίκα, Παράξενος, Γιώργος Ράμμος, Ευγένιος Τριβιζάς, Zpi

Φωτογραφία: Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη, Γιάννης Μπαλαφούτης

Photo Agency: Ideal Image

Διεύθυνση Marketing: Βάσω Στάθη

Διεύθυνση Εμπορικού: Μαρία Διαμαντοπούλου

Τμήμα Διαφήμισης: Βέτα Μιχαηλίδου, Εύη Παπαργυρίου, Δέσποινα Στεφανίδου

Υποδοχή Διαφήμισης: pepperad@eroticos.gr

Επικοινωνία: Τ: 23920.73579 F: 23920.73584 pepper@eroticos.gr

Eκτύπωση-Βιβλιοδεσία: Μ. ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ Α.Ε. Πρότυπος Βιομηχανία Γραφικών Τεχνών

Επιτρέπεται η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του pepper, μόνο κατόπιν προηγούμενης άδειας του εκδότη.

8 pepper#

index#

editorial

άποψη

10 12 14 16 18 20 22 24

άναρθρα διαθέσεις fair enough στύλου άλατος παράξενος spotless mind σκέφτομαι και γράφω locomotive

spotlight 26 47 53

SKG direct | 9 μικροί ήρωες καφές, τριγάρα & μολύβια | ξέρω και εγώ ένα μικρό ήρωα στο ντιβάνι | στο μυαλό ενός ήρωα

heroes 64 68 72

ξωτικά της πόλης | Μιχάλης Βέρρος my way | Γιάννης Νάστας hero next door | Streetwork

artifact 76 78 81 82 86

talk to me | Abbie Gale goodies newbie tunes newbie flicks newbie rentals

catwalk 87 97

street trends οδηγός αγοράς xmas2010

living big 116 dine & wine 120 events and agenda 124 newsletter

editorial Ήρωες# Ο του Γιάννη Μπαλαφούτη

μύθος θέλει τον ήρωα ευγενικής καταγωγής, αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Κατά την βρεφική του ηλικία, διασώζεται από άγρια ζώα και μεγαλώνει μαζί τους, όταν το καλάθι του ξεβράζεται στις όχθες του ποταμού, όπου τον είχαν εγκαταλείψει. Επιστρέφει θριαμβευτικά και διεκδικεί τα κεκτημένα, τιμωρώντας όσους τον αδίκησαν και επανακαθιστώντας την προδιαγεγραμμένη εξέλιξη της ιστορίας, στην οποία και είναι ήρωας.

Στην Αμερική, ο ήρωας προσαρμόζεται στις συνθήκες και τις ανάγκες κάθε εποχής, εμπνέοντας τις μάζες για να ταυτιστούν μαζί του. Ο μέσος Αμερικάνος στρατιώτης/ βετεράνος (άλλοτε στο Βιετνάμ, μετέπειτα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν), ο πυροσβέστης ή αστυνομικός της 11ης Σεπτεμβρίου μεταμορφώνονται σε σούπερ ήρωες ταινιών, από τον Rambo και άλλους ανώνυμους all-american-heroes μέχρι μασκοφόρους vigilantes που ξορκίζουν το «κακό». Ο κόσμος παίρνει δύναμη από τους ήρωες και οδηγείται σε τέτοιο βαθμό προσωπολατρίας, που πολλές φορές ξεχνά το ίδιο το γεγονός που οδήγησε τον ήρωα στον υψηλότερο βαθμό αποδοχής, που μπορεί να είναι από την σφαγή ενός χωριού, μέχρι της διάσωση εγκλωβισμένων στα ερείπια συμπολιτών τους. Στην Ελλάδα, ο ήρωας είναι είτε προϊόν μιζέριας, είτε προϊόν υπερβολής. Ταϊσμένος με κλισέ, σε βαθμό που αν ανοίξει το στόμα του και πει κάτι πρωτότυπο κινδυνεύει με απομυθοποίηση, ο ήρωας, έχει χτυπηθεί από όλα τα κακά της μοίρας μαζεμένα και συνεχίζει ακάθεκτος. Ενδιαμέσως των χτυπημάτων όμως, βρίσκει τον χρόνο να δημοσιοποιήσει ό,τι το προσωπικό, φυσικά με την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση των «ηρωοποιών». Η έτερη περίπτωση είναι αυτήν των «βιαστικών» ηρώων, των ηρώων της μιας νύχτας, του ενός μεταλλίου, του ρεκόρ. Αποτέλεσμα της υπερβολής και της ελαφρότητας μας, τρέχουμε εκ των υστέρων να ξηλώσουμε τους ανδριάντες που βιαστήκαμε να θεμελιώσουμε στην συνείδηση μας αλλά και στις απανταχού πλατείες. Τελικά, ποιός έχει την στόφα του ήρωα; Ποιός μπορεί να έχει οικουμενική και αδιαμφισβήτητη αποδοχή; Τί είναι αυτό που διαχωρίζει το ηρωικό, από τη βλακώδη απερισκεψία; Το αποτέλεσμα προφανώς (αν πετύχει είναι ήρωας, αν αποτύχει είναι κρίμα) αλλά και η αποδοχή και η υποστήριξη από την κάστα των «ηρωοποιώ». Γι’ αυτό και ο ηρωισμός, για να είναι πραγματικός, θα πρέπει να είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και να μην χωράει σε καλούπια μαζικής κατανάλωσης. Ο δικός μου ήρωας μπορεί να είναι ο δικός σου παλιάτσος, αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο ήρωα στα μάτια μου. Ήρωας για μένα μπορεί να είναι ο φίλος μου που άντεξε ή μια κοπέλα που με άντεξε, αυτός που θυσιάζει το «εγώ», όχι για το «εμάς», αλλά έστω για ένα «εσύ». Αυτός που δεν αναγνωρίζει ήρωες, παρά μόνο συνεχίζει να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: Να είναι ήρωας.

10 pepper#

άποψη

άναρθρα#

Σοκολάτες και σκουριά# του Στέργιου Βρίζα

12 pepper#

ον τελευταίο καιρό παίζουν ρεμπέτικα στο σπίτι. Ή λαϊκά. Τραβάει ο καιρός μάλλον. Μπέλλου, Παπαγιαννοπούλου, Τσιτσάνης, Νίνου. Οι δυο μας δεν μιλιόμαστε. Μόνο στον γάτο, ίσα – ίσα να νιώθουμε παρέα. Τα ουσιαστικά λέγονται στον γάτο. Τ’ ανούσια μεταξύ μας να μην πονάμε. Το ‘χω ρίξει στο φαΐ. Πατατάκια, σοκολάτες και βρώμικα απ’ έξω. Βαριέμαι κιόλας να μαγειρεύω. Και πολύ ταινία. Όλων των ειδών. Αμερικανικές, βαριά κουλτουριάρικες. Με τις ώρες μπροστά σε μια οθόνη. Τα μάτια μου αυγά μελάτα. Ψάχνω. Εκεί κατέληξα. Ψάξε αιτίες, νοήματα και λύσεις στις ταινίες. Ψάχνω, παχαίνω και δεν καταλαβαίνω. Ακόμα όμως πιστεύω.

Πιστεύω > Πιστεύω σ’ ένα διαμέρισμα φτηνό, λιτό με τέσσερις τοίχους και θέα στον φωταγωγό. Σ’ εννιά ορόφους μαρμάρινους χωρίς μπαλκόνια και κάγκελα. Σ’ ένα ασανσέρ «Προσοχή 2 άτομα/Μέγιστο βάρος 150 kg». > Πιστεύω σ’ ένα αμάξι παλιό. Τέσσερις τροχούς, τρεις πόρτες, δυσκίνητο. Σ’ ένα καθρεφτάκι στραβό και το δεξί σπασμένο. Σε χρώμα άσπρο με πολύχρωμα μπαλώματα απ’ τα χτυπήματα. > Πιστεύω σ’ ένα κινητό. Ομιλητικό και υπερβολικά χρεώσιμο. Σ’ ένα συνομιλητή γραφικό και μονότονο. Σ’ ένα λογαριασμό μακρύ με δέκα πάγια και μια χρέωση ομιλίας. > Πιστεύω σ’ ένα φαγητό άνοστο. Σ’ ένα ψημένο σκύλο ή μια ψημένη γάτα. Σ’ ένα ψωμί μπαγιάτικο βουτηγμένο στο πυρηνέλαιο. > Πιστεύω σε μια σχέση τυπική. Σε κάποιον τυπικό, με τυπικά μάτια, τυπικά μαλλιά, τυπικά χείλια, τυπικά σ’ αγαπώ. > Δεν πιστεύω στον εαυτό μου. Δεν πιστεύω στις Κυριακές και τις αργίες. Δεν πιστεύω στα λουλούδια της γλάστρας. > Πιστεύω σ’ ό,τι βλέπω. > Πιστεύω στον υπολογιστή μου και στον ήχο τον πλήκτρων. Στο διαδικτυακό σεξ. Στις ψεύτικες πληροφορίες. > Πιστεύω στην κίνηση. Πιστεύω στις πυρκαγιές και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Τα πιάτα έχουν κάνει τεράστια στοίβα στον νεροχύτη και βρωμάνε, όπως και τα σκατά του γάτου. Σάπια φαγιά που μαύρισαν και καφέδες ημερών. Δεν με νοιάζει, ας πλυθούν μονάχα τους. «...μα ένα χέρι λατρεμένο, ένα χέρι λατρευτό...». Με τρελαίνει η Μπέλλου. Σαν να γυρνάει το μυαλό μου σ’ ανάποδες στροφές. Προς τα πίσω σαν να λέμε. Στις ταβέρνες, τις ρετσίνες, τα χασίσια κι εκείνες τις ρεμπετοπαρέες όλες. Λες και τα ‘ζησα ποτέ. Μια ζωούλα ήσυχη είχα ως τα τώρα. Με τα λεφτά του μπαμπά και τα πλυμένα της μαμάς. Κανένα ρίσκο. Τίποτα χαμένο και πολλά αμαχητί κερδισμένα. Φιλήσυχος, γιατί με βολεύει, και λιμνάζων επειδή μπορώ. Μπήκα και σε μια θεατρική ομάδα. Μη νομίζεις τίποτα σπουδαίο. Ψώνια ξεπληρώνω. Ό,τι δεν μπορείς να κάνεις επαγγελματικά το ονομάζεις χόμπι και τα πας καλά με τον εαυτό σου. Ε, κάτι τέτοιο σα να λέμε. Βράδυ, πριν φτάσει δέκα κάθομαι σε κάτι παλιά ξύλινα έδρανα. Δε συμμετέχω. Δεν χειροκροτώ, μονάχα στέκω μ’ ανοιχτό στόμα και κοιτάω. Κοιτάω, αφομοιώνω και καταλαβαίνω. Όσα καταλαβαίνει το μυαλό μου, όσα μπορεί δηλαδή. Μπροστά μου ένα τσούρμο κομπλεξικά. Είκοσι άτομα που αποχαυνώνονται στη θέα ενός. Ενός «πετυχημένου» στα δεδομένα, πάντα, της ομάδας. Ένας master –μιας και είναι της μόδας η λέξη– του είδους. Δε φθονώ και δεν φοβάμαι να με κρίνουν. Άλλωστε ποιος δεν το ‘κανε ποτέ; Ντρέπομαι απλά να εκθέτω τον εαυτό μου σ’ όλη αυτή την σκουπιδαρία και να την παραδέχομαι. Γέμισ’ ο κόσμος τσογλάνια υπερεκτιμημένα λόγω οικογενειακών γλειψιμάτων και καταθέσεων. Ένα μάτσο ανίδεα που ασχολούνται με το θέατρο, το τραγούδι, την τέχνη και δημιουργούν συνειδήσεις μαραμένες ήδη απ’ τα γεννοφάσκια τους. Φλόμωσε το μάτι μου κουλτούρα μηδενικού βάθους και υποκουλτούρα ροζ πουκάμισου φερόμενη ως κουλτούρα. Είμαι πολύ θυμωμένος. Από ‘σένα, απ’ αυτούς. Άμα πια! Σκούριασα μέσα μου, φτάνει. Στάσου... μπαίνει η Μπέλλου, άκου.

> Πιστεύω στις δολοφονίες.

(Πέφτει ένα τραγούδι της Μπέλλου. Οποιοδήποτε. Ο ήρωας αποκοιμιέται).

> Πιστεύω στους αρχιεπισκόπους και τους ιερείς.

ΤΕΛΟΣ

> Δεν πιστεύω την μάνα μου. > Δεν πιστεύω στον εαυτό μου.

> Πιστεύω στις τράπεζες. Στις άτοκες δόσεις, στις πιστωτικές κάρτες. > Πιστεύω στην ποπ. > Πιστεύω στα θρίλερ. Στο Χόλλυγουντ ακόμα πιστεύω. Πιστεύω στις αφίσες τον δρόμων, στις τηλεαγορές και στα e-mails που αφορούν την επιμήκυνση του πέους. > Πιστεύω πως το μέγεθος μετράει. > Δεν πιστεύω στον ελεύθερο χρόνο. > Δεν πιστεύω στα χαμόγελα. Πιστεύω στο τσιγάρο και τον καφέ. > Πιστεύω σ’ ό,τι βλέπω.

διαθέσεις#

If only I had made the grade Been more loved Been less afraid. If only I had scored the goal Got the girl Or even played

James - Someone's Got It In for Me

Εμείς, ήρωες# του Ziggy φωτογραφία Κατσάνας Θωμάς

ταν ήμουν μικρός, πάντα ήθελα να γίνω σούπερ ήρωας. Η μαμά μου όμως, όταν με είδε να φοράω κολάν και να χοροπηδάω μέσα στο σπίτι φοβήθηκε μήπως γίνω φιφίκος, όπως χαρακτηριστικά έλεγε, μου απαγόρευσε να έχω διπλή ταυτότητα. Έτσι, μεγάλωσα ντυμένος Κλάρκ Κέντ χωρίς ποτέ να μπορέσω να ξεδιπλώσω τον Superman από μέσα μου. Σε πείσμα όμως της απαγόρευσης που μου είχε επιβληθεί και επειδή στην πορεία έμαθα πως τα κολάν επηρεάζουν την γονιμότητα, αποφάσισα να γίνω ήρωας βιβλίων. Στην διαδικασία λοιπόν επιλογής ήρωα, έπρεπε να διαβάσω τόνους βιβλία, με σκοπό να καταλήξω σε ποιόν πραγματικά ήθελα να μοιάσω. Ξενύχτι μακρύ και ξεφύσημα βαθύ ακολούθησε μέχρι να καταλήξω ότι απ' όλους αυτούς τους κομπλεξικούς ήρωες που μου πλάσαραν, κανείς δεν ήταν αρκετά καλός για γίνει εγώ. Άλλωστε οι χάρτινοι ήρωες, ως προϊόν ανθρώπων με περισσότερα προβλήματα από τα δικά μου, όλο και κάποιο κρυφό κουσούρι θα είχαν, που άμα το έψαχνες αρκετά, σίγουρα θα έβγαινε στην επιφάνεια. Και σε μια μια τέτοια κρίσιμη στιγμή για την ανθρωπότητα δεν ήμουν διατεθειμένος για πειράματα. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να φτιάξω το δικό μου ήρωα, που θα είχε όλα αυτά που είμαι και όλα αυτά που θα ήθελα να είμαι και δεν έχω. Και καμία σχέση δεν θα είχε με τους κομπλεξικούς ήρωες των άλλων. Γιατί ο δικός μου ήρωας θα κουβαλάει μόνο τα δικά μου κόμπλεξ, που όντας δικά μου, είναι λιγότερο κομπλεξικά. Άρχισα λοιπόν να κατασκευάζω μοναδικές ιστορίες για τον ολοκαίνουργιο ήρωα μου, που ήταν σαφώς πιο έξυπνος από τους ήρωες του Ιουλίου Βέρν, πιο θαρραλέος από τους ήρωες της Ελληνικής μυθολογίας, πιο ερωτικός από τους ήρωες της Μάρως Βαμβουνάκη, πιο σοφιστικέ από τους ήρωες του Γίαλομ και φυσικά πιο ήρωας από τον Μικρό Ήρωα.

14 pepper#

Και έζησα μαζί του χρόνια πολλά και ηρωικά, όπου σκοτώσαμε δράκους, νικήσαμε στρατούς, σώσαμε το κόσμο, κάναμε έρωτα σε χιλιάδες γυναίκες, αγαπήσαμε και μας αγάπησαν, πληγωθήκαμε (σπανίως) και πληγώσαμε (κυρίως), κερδίσαμε περιουσίες και τις ξοδέψαμε σε μία σελίδα, λαβωθήκαμε μα σφίξαμε τα δόντια, γνωρίσαμε προσωπικότητες απ’ όλη τη γη και όλους τους καιρούς και τους βάλαμε στη θέση τους, γιατί δικό μας ήταν το βιβλίο, ότι θέλαμε κάναμε. Και πάντα στο τέλος χανόμασταν στο ηλιοβασίλεμα μαζί με το κορίτσι, μέχρι νέες περιπέτειες να μας καλέσουν ξανά για να ζήσουμε και να δοξαστούμε ηρωικά, όπως μόνο εμείς οι δύο ξέραμε. Μα πάντα, μεταξύ, του ηλιοβασιλέματος και της αυγής, του τέλους και της αρχής, μέναμε μόνοι. Και έπρεπε να ζήσουμε όλα αυτά που φοβόμασταν να ζήσουμε και να κάνουμε όλα αυτά που φοβόμασταν να κάνουμε και κάναμε υπομονή. Μέχρι να ακούσουμε την απεγνωσμένη φωνή κάποιας πριγκίπισσας να μας καλεί σε βοήθεια, για να ξαναγίνουμε αυτό που ξέραμε καλύτερα. Ήρωες.  Γιατί κακά τα ψέματα. Οι ήρωες μας είναι η καλύτερή μας άμυνα. Είναι η πυξίδα μας σε δρόμους που ποτέ δεν θα βαδίζαμε. Η ασπίδα σε βέλη που πότε δεν θ' αποκρούαμε. Και πάνω απ' όλα ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις γκόμενες χωρίς καν να χρειάζεται να παριστάνεις κάποιον άλλον, μιας και είσαι ο εαυτός σου. Και τί καλύτερο για τον εαυτό σου από το να είναι ήρωας; Το πρόβλημα βέβαια ξεκινά όταν ο Ήρωας σου ζωντανεύει και αρχίζει να σε κυριεύει. Γιατί καλά τα φωτόσπαθα και τα σπαθιά σαμουράι αλλά όταν αρχίσεις να κυκλοφορείς στη Τσιμισκή, ντυμένος Χαϊλάντερ, μάλλον κινδυνεύεις να σε κλείσουν μαζί με άλλους ήρωες στην Αγία Μαρίνα. Μόνο που εκείνοι οι Ήρωες φοράνε χάρτινα καπέλα Ναπολέοντα και καμία σχέση δεν έχουν με το δικό σου ήρωα, που είναι αληθινός και μπορείς να το αποδείξεις. Και τότε η κατάσταση πλέον αρχίζει να γίνεται σοβαρή...

fair enough#

Δωδεκάμισι άνθρωποι# της Marion B.

η βαφτίσανε Ζωή κι αυτή για να τους δικαιώσει, έσωσε δώδεκα. Ο θάνατός της, η ζωή τους. Καρδιά, συκώτι, σπλήνα, πνεύμονες, στομάχι, μάτια, πάγκρεας, λεπτό και παχύ έντερο, νεφροί. Έγινε θέμα στις ειδήσεις, πώς αλλιώς; Τη βαφτίσανε «άγγελο στη γη» και είπανε πως οι γονείς της επέδειξαν απαράμιλλο θάρρος (πώς καταφέρνουν πάντα να μετατρέπουν τα πάντα σε κλισέ;). Θα ήταν περήφανη για τους γονείς της, αν μάθαινε πως χαρίσανε ό,τι ζωντανό υπήρχε μέσα της. Δώδεκα άνθρωποι σώθηκαν τελικά. Μια καρδιά σε ένα εικοσάχρονο αγόρι που τα καλώδια ήταν προέκταση του κορμιού του. Μια καρδιά, σα ζεστή σφολιάτα χτύπαγε τώρα δυνατά σε ένα αγόρι που νόμιζε πως είχε γεννηθεί ρομπότ. Που δεν είχε φιλήσει ποτέ στο στόμα κορίτσι, επειδή οι γιατροί του απαγόρευαν τις έντονες συγκινήσεις. Ασπληνία της είπανε και κατάλαβε αμέσως ότι εκείνο το άλφα το στερητικό θα της στερούσε τα πάντα ή σχεδόν. Η μάνα της κάθε βράδυ έκλαιγε κρυφά, την ώρα που πότιζε κάτι μαραμένα ζουμπούλια που τους είχε αφήσει η γιαγιά όταν πέθανε. Κι εκείνη με τον ίδιο καημό πέθανε. Τί θα γίνει με την σπλήνα του παιδιού. Τα χρόνια περάσανε, το παιδί δεν ήταν πια παιδί και το στερητικό άλφα παρέμενε στερημένο. Όταν γνωρίστηκαν στο νοσοκομείο, δε μπορούσαν να φανταστούν ότι θα μοιράζονταν τους πνεύμονες. Θα μπορούσαν να είναι πατέρας και γιος. Η ανάσα της ήταν τώρα δική τους. Από μισή ανάσα ο καθένας. Ό,τι είχε αναπνεύσει εκείνη, ήταν τώρα δικό τους από μισό. Το άρωμα από το κερασί βερνίκι για τα νύχια, η μυρωδιά που βγαίνει από τα βιβλία όταν είναι λυπημένα επειδή δεν τα διαβάζει κανείς. Τα μάτια της, φρεσκοψημένα κάστανα στην Αριστοτέλους, βρήκαν μια θέση στα δικά του. Ήταν μια δύσκολη επέμβαση αλλά ήταν πιο δύσκολο που ήξερε ότι τα μάτια αυτά δεν του ανήκαν στην πραγματικότητα. Ο θάνατός της, η Ζωή του. Έτσι θα ζούσε από ’δω και πέρα. Πριν ήταν μισός από την έλλειψη, τώρα θα ήταν μισός από την ενοχή. Κι ας μην έφταιγε εκείνος. Για τα υπόλοιπα όργανα οι πληροφορίες ήταν συγκεχυμένες. Κάποιος είπε ότι οι νεφροί μεταμοσχεύθηκαν σε ένα αγόρι που έμπαινε τρεις φορές την εβδομάδα για αιμοκάθαρση και λίγες μέρες πριν μάθει ότι βρέθηκε δότης, είχε σκεφτεί ν' αφήσει ένα σημείωμα από κιμωλία, εξηγώντας πως δεν αντέχει άλλο να ζει έτσι. Εκείνος, ο έρωτας της ζωής της, δεν πρόλαβε ούτε ένα φιλί στο μέτωπο να της αφήσει. Εκείνος έμεινε για πάντα μισός. Της είχε χαρίσει την καρδιά του κι εκείνη ξαφνικά, χάριζε τη δική της σε ένα άγνωστο, εικοσάχρονο, πρώην ετοιμοθάνατο αγόρι. Πώς τολμούσε να του το κάνει αυτό; Δεν καταλάβαινε τίποτα κι όμως όλοι περίμεναν από εκείνον να συνεχίσει τη ζωή του. Το ίδιο ίσχυε και για τους γονείς της. Όλοι περίμεναν από αυτούς να συνεχίσουν τη ζωή τους. Η ζωή συνέχισε μόνη της, ως συνήθως. Χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Τόσα κεριά, τόσα λουλούδια, τόσα εκκλησάκια για τους νεκρούς. Kαι για τους ζωντανούς που πρέπει να συνεχίσουν; Τίποτα; Την πρώτη μέρα του Νοέμβρη στην τηλεόραση έπαιζαν αφιερώματα. Πανελλήνια ημέρα δωρεάς οργάνων. Τις υπόλοιπες ημέρες δεν πεθαίνει κανείς. «Η χώρα μας υστερεί σημαντικά στις μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων. Ο αριθμός των δοτών ανά εκατομμύριο πληθυσμού (α.ε.π.) ανήλθε το 2009 για την Ελλάδα στους 6,3 δότες, ενώ σε χώρες όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία σημειώνονται δείκτες πτωματικών δοτών οργάνων άνω του 30 α.ε.π. Μόλις το 0,9% του ελληνικού πληθυσμού κατέχει την Κάρτα Δωρητή». Και η Ζωή πέθανε τον Μάρτιο του 2010.

p. 16 pepper#

στύλου άλατος#

Αγάπη μου συρρίκνωσα... τους γονείς μας! της Μαρίας Στύλου

οιτιέμαι στον καθρέφτη κι αναρωτιέμαι... εγώ άραγε σε ποιά γενιά ανήκω; Στη γενιά των 592 ευρώ; Δεν το νομίζω! Βοηθάει λίγο το ρετουσάκι αλλά δεν βλέπω εδώ γύρω τον «έξω από ‘δω» να ανταλλάξω την ψυχή μου με καμίας είκοσι χρονάκια νεότερης (άμα το κάνεις τ’ όνειρο, κάν’ το καλά). Στη γενιά «μπούμερανγκ»; Α πα πα! Δεν θα τ’ άντεχε η φτωχή μου η καρδιά ν’ ακούσει τη φράση «πάλι θα βγεις;». Στη γενιά του Πολυτεχνείου; Μπαααα! Την έχασα κι αυτή. Άσε που πάντα είχα την αγωνία για το πόσο ηρωικά θα αντιμετώπιζα τα γεγονότα αν ζούσα τότε.

αφνικά, ένιωσαν κάτι να πλησιάζει και να τους κρύβει το φως…

Σε ποιά γενιά ανήκω; Τι ταμπέλα να φορέσω πάνω μου; Δεν υπάρχει κάτι που να την κάνει να ξεχωρίζει; Κάτι ρε παιδάκι μου! Ένας κώδικας που να με περιγράφει! Να ‘χω κι εγώ να πορεύομαι στην χρήση της ιστορίας. Τί είμαι; Η γενιά του «ανάμεσα»; Δεν είναι λίγο άχαρο; Λίγο άνοστο; Λίγο άγευστο; Λίγο... «λίγο» για να με περιγράψει; Πάντα πίστευα πως, όσο μεγαλώνω, τα πράγματα θα καλυτερεύουν για μένα. Τα αγαθά και οι απολαύσεις θα αυξάνονται. Ξαφνικά όμως βρέθηκα να κατρακυλώ προς τα κάτω! Στα καλά καθούμενα μπήκε στη ζωή μου το διεθνές νομισματικό ταμείο, η τρόικα, το μνημόνιο, ο Γιούνκερ και ο Στρος Καν. Πώς έγινε ρε παιδιά και μπήκε αυτό το παρεάκι στη ζωή μας; Ποιός τους έφερε; Ποιός άφησε την πόρτα ανοιχτή και μπήκαν; Κοιτιέμαι στον καθρέφτη και αναρωτιέμαι... μήπως τελικά είμαι η γενιά «των ηθικών αυτουργών»; Η γενιά που έγνεψε καταφατικά σ’ όλους αυτούς που μας οδήγησαν σ’ αυτό το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα; Ναι, ναι ξέρω! Άλλοι τα φάγανε, άλλοι τα γλεντήσανε... κι εγώ; Εγώ τι έκανα; Πετούσα χαρταετό; Προφανώς... Κοιτιέμαι στον καθρέφτη και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να παραδεχθώ τα λάθη μου, τις παραλήψεις μου και την αδιαφορία μου. Ξέρεις όμως ποιόν δεν μπορώ να κοιτάξω κατάματα; Τον πατέρα μου. Όχι μόνο τον δικό μου. Τον κάθε πατέρα και την κάθε μητέρα που πάλεψε σαν «μικρός ήρωας» με ήθος και αξιοπρέπεια για την οικογένεια του. Για να μη μας λείψει τίποτα! Τί θέλει το παιδί; Σπουδές; Να σπουδάσει! Τί θέλει το παιδί; Σπίτι; Να του πάρουμε! Τί θέλει το παιδί; Μεταπτυχιακό; Να το στείλουμε!

Και του είπα να βγάζει τα παπούτσια του μέσα στο σπίτι!!!

Τί ήθελαν αυτοί για τον εαυτό τους; Να, βρε αδερφέ! Μια αξιοπρεπή σύνταξη για να μην αναγκαστούν να βγουν φέτος για κάλαντα οι παππούδες και οι γιαγιάδες αντί για τα εγγόνια. Ο χρόνος ξεθωριάζει το βλέμμα ενός ανθρώπου. Αυτή η φθορά όμως έχει μια γλύκα, μια τρυφερότητα, μία έντιμη παραδοχή της ήττας στην αναμέτρηση με τον χρόνο. Αν βρεις το θάρρος και κοιτάξεις το βλέμμα της προηγούμενης γενιάς δεν θα δεις πια αυτή την γλύκα. Την θέση της, πήρε η απόγνωση. Η συρρικνωμένη αξιοπρέπεια του χθες. Η τσαλακωμένη υπόληψη μιας αξιοπρεπούς σύνταξης.

p. 18 pepper#

F@#K!!!

παράξενος#

Τρεις τρόποι να γίνεις ήρωας# γράφει ο Παράξενος

ροσπαθώ να προσδιορίσω την έννοια του –μικρού ή λίγο μεγαλύτερου– ήρωα. Βλέπω δύο λογικές. Δύο είδη ηρώων. Ο αμυντικός και ο επιθετικός. Ήρωας είναι αυτός που αντέχει τα δύσκολα. Ήρωας είναι κι αυτός που τολμάει να ρισκάρει.

Ο αμυντικός ήρωας, για να μην είναι μίζερος, θα πρέπει να έχει άγνοια του μεγέθους των δυσκολιών που αντιμετωπίζει. Έχει την αθωότητα του αιφνιδιασμένου. Δεν εποπτεύει το πρόβλημα σαν παρατηρητής, δεν το σχολιάζει. Μπορεί να κλάψει αλλά δεν γκρινιάζει. Ο ήρωας δεν μιλάει για τα δύσκολα. Είναι βαθιά χωμένος μέσα τους, τα ζει.

Αντιθέτως, ο ενεργητικός ήρωας, πρέπει να έχει απόλυτη επίγνωση του ρίσκου που παίρνει και των κινδύνων που διατρέχει. Διαφορετικά δεν είναι ήρωας, αλλά επιπόλαιος.

Ο αμυντικός ήρωας δεν έχει επιλέξει τον ηρωισμό του, ενώ ο επιθετικός ήρωας τον έχει επιλέξει. Ο ένας είναι «ήρωας με το ζόρι», ενώ ο άλλος «ήρωας πολυτελείας». Δεν ξέρω ποιός από τους δύο τύπους είναι άξιος μεγαλύτερου θαυμασμού.

Yπάρχει όμως κι ένα τρίτο είδος ήρωα. Μια μείξη των δύο τύπων. Ένας λογικός και φυγόπονος ήρωας. Είναι εκείνος που πνιγμένος από τις δυσκολίες επιλέγει μια ηρωική έξοδο. Είναι ο Σωκράτης, όταν γέρος πια κι αδύναμος επιλέγει να πιει το κώνειο. Είναι ο Κούρκουλος στο «Ένα γελαστό απόγευμα», που πέφτει πάνω στον εκρηκτικό μηχανισμό. Ωραία ταινία το «Ένα γελαστό απόγευμα».

www.paraxenos.blogspot.com

20 pepper#

Σε επιλεγμένα καταστήματα:

DREAM ΤΑΒΑΚΗ 1, ΘΕΡΜΗ • 2310.466.659

VOGUE

ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 16, ΚΕΝΤΡΟ • 2310.279.299

CAPRICCIO

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΟΥΝΑΡΗ 23, ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ, ΚΕΝΤΡΟ • 2310.238.191

ELLE-LUI

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ 19, ΚΟΡΔΕΛΙΟ • 2310.708.944

SILK AND SILK

Αν. Θράκης 94, Τουμπα • 2310.943.215

spotless mind#

Κηπουρός# της Ιωάννας Κωστοπούλου

την ηλικία των 6 χρόνων πίστευα πως ήρωας ήταν εκείνος που έσωζε ανθρώπους, κάνοντας μεγάλα κατορθώματα. Πρόσωπο με εξαιρετικές, φυσικές κυρίως, δυνάμεις, όπως η ικανότητα να πετά ή να υπερνικά τα πάντα. Κάτι σαν τον Batman δηλαδή. Στα 9 μου, επέκτεινα κάπως την έννοια και τη συνέδεσα με πρόσωπα καλοσυνάτα και γενναία (χωρίς να ξέρω τί ακριβώς σημαίνει καλοσύνη και γενναιότητα), που βοηθούσαν ανθρώπους σε διάφορους τομείς. Κάπου στα 13, οι περισσότεροι ήρωες ήταν κολλημένοι στους τοίχους του δωματίου μου. Δεν ήταν τα φυσικά τους κατορθώματα που προκαλούσαν θαυμασμό –για την ακρίβεια δεν ήξερα καν αν είχαν κατορθώσει κάτι στη ζωή τους– αλλά η «ομορφιά» τους και μόνο. Εξάλλου η Patafix δε βεβήλωνε στο παραμικρό τον τοίχο. Αργότερα, γύρω στα 15-16, άρχισα να συνδέω λειτουργικά τα ψυχικά χαρακτηριστικά με τις εξωτερικές συνθήκες... πράγμα που σημαίνει πως όλες εκείνες οι γελοίες αφίσες πήγαν στα σκουπίδια. Ήρωας πλέον ήταν εκείνος που πραγματοποιούσε κάτι εξαιρετικό, δείχνοντας ταυτόχρονα γενναιότητα, πίστη στις ηθικές αξίες και αυτοθυσία.

22 pepper#

Σήμερα, (Πόσο χρονών να είμαι; Μη γίνεσαι αδιάκριτος!) δεν υπάρχουν ήρωες. Ή όχι; Κάθε άνθρωπος μπορεί να υιοθετήσει δύο διαφορετικές στάσεις στη ζωή του: να χτίζει ή να φυτεύει. Οι λεγόμενοι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για την ολοκλήρωση του έργου τους, κάποτε όμως τελειώνουν, στα σίγουρα. Όταν, λοιπόν, ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η ζωή χάνει το νόημά της. Έτσι, οι χτίστες περιορίζονται και εγκλωβίζονται μέσα στους ίδιους τους τοίχους τους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που φυτεύουν. Τις περισσότερες φορές, η κάθε εποχή τους προκαλεί προβλήματα, με αποτέλεσμα να ξεκουράζονται σπάνια. Σε αντίθεση με τα κτίρια όμως, ένας κήπος δεν παύει ποτέ να αναπτύσσεται. Αν και απαιτεί την προσοχή του κάθε κηπουρού, του προσφέρει παράλληλα την ευκαιρία εκείνη για πραγματική ζωή, γεμάτη αλήθεια και περιπέτεια. Αυτός που θα επιλέξει τον κήπο από το κτίριο, δεν πρέπει να φοβάται. Πρέπει να έχει αρκετό θάρρος για να κάνει ακόμη και λάθος βήματα. Οι απογοητεύσεις, οι ήττες, η αποθάρρυνση, μέχρι και η χαμένη αυτοπεποίθηση, είναι απλώς εργαλεία που θα δείξουν το δρόμο.

Μερικές φορές επιλέγουμε έναν κάποιο δρόμο μόνο και μόνο επειδή δεν τον πιστεύουμε. Τότε είναι εύκολο: το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αποδείξουμε ότι ο δρόμος αυτός δεν μας ταιριάζει. Ωστόσο, όταν αρχίζουν να συμβαίνουν πράγματα και ο δρόμος μας αποκαλύπτεται, φοβόμαστε να προχωρήσουμε. Σε όλους μας δίνονται ευκαιρίες. Όταν όμως πλησιάζουμε το στόχο μας, χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Αν τα παρατήσουμε στη μέση, ίσως η ζωή να αρχίσει να το καταλαβαίνει και να σταματήσει να μας δίνει ευκαιρίες. Μπορεί και να μας εξαντλήσει όλους τους δρόμους χωρίς ούτε ένα βήμα να μπορούμε να κάνουμε. Οι ευκαιρίες είναι μοναδικές και δεν ξαναπαρουσιάζονται. Κάθε δισταγμός σημαίνει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ και περιθώρια για επιλογές δεν υπάρχουν. Τον θέλω τον Κόσμο. Και τον θέλω τώρα. Διαλέγω τον κήπο... Γκρεμίζω και τον φράχτη...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ-ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2011

Μ’ αυτές τις τιμές,

ταξιδεύεις

όπου θες! ΡΩΜΗ από 179€

ΒΕΡΟΛΙΝΟ από 319€

Μεσαιωνική Ιταλία 4,5 ημ. Ρώμη - Φλωρεντία 5 ημ.

Βερολίνο - Άμστερνταμ 5 ημ. Βερολίνο-Κοπεγχάγη -Αμβούργο 5 ημ.

ΛΟΝΔΙΝΟ από 339€ Λονδίνο-Παρίσι 5 ημ. Λονδίνο-Σκωτία 5 ημ.

Βιέννη - Βουδαπέστη -Κρακοβία 5 ημ. Βιέννη - Πράγα -Βουδαπέστη 5 ημ.

Βαρκελώνη - Κυανή Ακτή 5 ημ. Κλασσική Ισπανία 5 ημ.

ΠΡΑΓΑ από 189€

ΠΑΡΙΣΙ από 329€

Πράγα - Βερολίνο 4,5 ημ. Πράγα - Βιέννη 4,5 ημ. Πράγα - Κρακοβία 5 ημ. Πράγα - Νυρεμβέργη - Μόναχο 5 ημ.

Παρίσι - Disney 4,5 ημ. Mικρός γύρος Γαλλίας 5 ημ. Παρίσι-Βρυξέλλες-Άμστερνταμ 4,5 ημ.

ΒΙΕΝΝΗ από 239€

ΕΛΒΕΤΙΑ από 629€

Βιέννη-Σάλτσμπουργκ’Ιννσμπουγκ-Μόναχο 4,5,6 ημ. Φανταστική Αυστρία 3,4,5 ημ. Βιέννη - Βουδαπέστη 4,5 ημ.

Μεγάλες προσφορές Οδικές - ακτοπλοϊκές αεροπορικές εκδρομές

ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ από 189€

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ από 299€

Οδικές-ακτοπλοϊκές εκδρομές

Ελβετία - Αυστρία - Βαυαρία 5 ημ. Αλπική Ελβετία-Σαίντ Μόριτζ 5 ημ. Ελβετία- Αλσατία - Μ.Δρυμός 5 ημ.

Οδικές εκδρομές σε ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ΣΟΦΙΑ, ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ και σε πολλούς ακόμη προορισμούς

Γιορτές στην Ελλάδα

Κάθε εβδομάδα 3, 4 και 5 ημέρες Αεροπορικώς | Βαρκελώνη • Παρίσι • Λονδίνο • Ρώμη • Πράγα • Βιέννη • Βερολίνο • Βουδαπέστη Οδικώς | Ιταλικό Πανόραμα • Σόφια • Οχρίδα • Βελιγράδι • Κωνσταντινούπολη • Μπάνσκο • Αθήνα

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Εγνατίας 76, τηλ. 2310 244 400 • Μητροπόλεως 24, 2310 231 170 • Σαλαμίνος 4, 2310 555 995 • Καλαμαριά 2310 449 997 Cοsmos 2310 476 880 • Έυοσμος 2310 778 681 • Τούμπα 2310 946 111 • Δελφών 2310 815 515 • Θέρμη 2310 461 166 Διαβατά 2310 784 897 • Περαία 23920 21 931 ΑΘΗΝΑ: Μητροπόλεως 3 Σύνταγμα, Τηλ. 210 3250 064, 210 32 39 056, 210 32 15 026, Fax: 210 32 34 685, • e-mail: athzorpidis@athzorpidis.gr | ΒΟΛΟΣ: K.Kαρτάλη 95, τηλ. 24210 38838 • ΚΕΡΚΥΡΑ: Λεωφ. Αλεξάνδρας 42, τηλ 26610 80700-1

www.myairticket.gr

www.zorpidis.gr

και στον ταξιδιωτικό σας πράκτορα!

σκέφτομαι και γράφω##

Ήρωες# του Ζpi

λα, καλά, ξέρω τώρα περιμένεις να ακούσεις για τους μικρούς ήρωες της καθημερινότητας, για τη γιαγιά που τη βγάζει με 400 ευρώ σύνταξη, για τον πτυχιούχο που επιβιώνει πουλώντας πίτσες και δεν ξέρω για ποιο άλλο κινούμενο κλισέ. Ήρωες! Ναι ήρωες, μικροί, μεγάλοι, δεν ξέρω αλλά όλοι ήρωες. Έτσι μας αρέσει να τους αποκαλούμε, έτσι μας τους πλασάρουν και στα κανάλια. Μετά οι ήρωες κοιτάζουν την κάμερα του ρεπόρτερ φουσκωμένοι από συγκίνηση και περηφάνια και κάπου εκεί είναι που τελειώνει το ρεπορτάζ και ο κάθε μικρός ήρωας συνεχίζει - με μικρά ή μεγάλα βήματα - το δρόμο του προς τον πάτο και όλοι οι υπόλοιποι συνεχίζουμε αδιάφοροι και εφησυχασμένοι, καθώς ως γνωστόν οι ήρωες ποτέ δε χάνονται.

p. http://zpiderland.blogspot.com

24 pepper#

locomotive#

Δουλειά δεν είχε ο διάολος γ#@%ε τα παιδιά του# της Δέσποινας Μπι2κα «Η Μαρία είναι 12 χρονών και εξαιρετική μαθήτρια», με διαβεβαίωσε η μητέρα της. «Μιλάει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και τώρα ξεκίνησε και ιαπωνικά. (...). Εμείς, βέβαια, στηρίζουμε οποιαδήποτε απόφασή της. Οι καθηγητές στο σχολείο είναι επίσης πολύ ευχαριστημένοι μαζί της. Είχαμε ένα προβληματάκι, βέβαια, με το μάθημα της πληροφορικής, αλλά το λύσαμε κι αυτό. Βρήκαμε μια εξαιρετική καθηγήτρια και το παιδί πήρε το πτυχίο σε δέκα μόλις μέρες! Απίστευτο, δε βρίσκετε;! Τα πάντα είναι δική της απόφαση κι εμείς της έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη. Mε τέσσερις ξένες γλώσσες, πτυχίο πληροφορικής και φοίτηση σ’ ένα καλό σχολείο η επιτυχία είναι στο τσεπάκι. Ένα παιδί έχουμε, τι καλύτερη επένδυση από την εκπαίδευσή του; (...) Φίλους; Και βέβαια έχει. Είναι πολύ κοινωνικό το Μαράκι μας. Τώρα που ξεκίνησε παραδοσιακούς χορούς της Κάτω Σικελίας έκανε πολλές φιλενάδες. Πριν τέσσερις βδομάδες την πήγα στο σπίτι μιας φίλης της στο Ρετζίκι και παίξανε με τις ώρες! Ξέρω, ξέρω ότι η γυμναστική είναι το καλύτερο φάρμακο γι’ αυτό και τη γράψαμε στο μπαλέτο, να αθλείται το παιδί. (...). Κι εγώ μικρή σαν τη Μαρία ήμουνα. Τη βλέπω τώρα και βλέπω εμένα 30 χρόνια πριν! Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά δε λένε; Χα χα χα!!!» Και η Μαρία τα έμαθε όλα. Έμαθε αγγλικά, ισπανικά, τουρκικά, αραβικά, ιαπωνικά, έμαθε για τις ομορφιές των υδροβιότοπων, για τον Κόφι Ανάν και τη Ζωή Λάσκαρη, για τα επτά τσάκρα, για την ανίχνευση μετάλλων στην Κεντρική Μακεδονία και τη μόδα, για την κλειτοριδεκτομή, τη φυσική και την ψυχολογία. Έμαθε ακόμα τάι τσι και yoga, παραδοσιακούς χορούς και μπαλέτο

26 pepper#

και πολλά πολλά άλλα... Ώσπου απ’ τη τόση πληροφορία, το κεφάλι της άρχισε να μεγαλώνει και να μεγαλώνει... και μεγάλωσε τόοοοοσο πολύ που στο τέλος δεν έβλεπες το σώμα πάρα μόνο μια κεφάλα και σ’ έκανε να αναρωτιέσαι «γιατί το πάχος να πηγαίνει τοπικά;» και ξάφνου το κεφάλι, μη μπορώντας να αντέξει τόση πληροφορία, άνοιξε και γίνηκε έκρηξη και ο τόπος γέμισε μυαλά! «Ω Θεέ μου, τόσο μυαλό, τόσο μυαλό...!» φώναζαν οι άνθρωποι τρέχοντας πανικόβλητοι, με τα μυαλά να κολλάνε σαν τσίχλα στις σόλες των παπουτσιών τους... Και γέμισε ο τόπος μυαλά και το κορμί της Μαρίας κείτονταν εκεί, ασάλευτο, Τσιμισκή με Κούσκουρα γωνία. Και κανείς δε θα το είχε προσέξει αν μια ομάδα μαθητών δεν είχε σταθεί γύρω από το άψυχο κορμί της. «Κρίμα, και ήταν τόσο καλή μαθήτρια» είπαν οι Μεγάλοι. «Κρίμα, δε χάρηκε παιχνίδι» είπαν οι Μικροί... Κι εκείνη τη μέρα, 10/12/2010, όλοι οι μαθητές από όλα τα σχολεία της πόλης κάνανε κοπάνα και ξεχύθηκαν στους δρόμους και στα πάρκα και η πόλη απέκτησε ζωή... Εφηβικά κορμιά, αγόρια με τα άβγαλτα μουστάκια τους, κορίτσια με ακμή, παιδιά κάθε λογής, κάλυπταν με τα νεανικά γέλια τους τους ήχους των αυτοκινήτων, με τα πολύχρωμα ρούχα τους το γκρίζο και αυτή η μέρα ήταν η πιο όμορφη μέρα του Χειμώνα. Καλό Χειμώνα...

spotlight skg direct | καφές, τσιγάρα & μολύβια | στο ντιβάνι

spotlight

28 pepper#

SKG direct#

ήρω ες Μικ ροί

Και οι 9 ήταν υπέροχοι! 9 «μικροί» ήρωες συστήθηκαν στους συντάκτες του Pepper. Άλλοι με τα μικρά τους και άλλοι με πλήρη... εξάρτιση, στήθηκαν μπροστά στο φακό και μας μίλησαν για κάθε τι ηρωικό της καθεμέρας τους.

SKG direct#

Παναγιώτης Γεωργάκας Eπιστημονικά και οργανωτικά υπεύθυνος του προγράμματος Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων «Αργώ» επιμέλεια κειμένου Μάριον B. φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

«Τυπικά, είμαι ο διευθυντής του προγράμματος. Ουσιαστικά, δεν χρησιμοποίησα ποτέ αυτόν τον τίτλο. Θεωρώ τον εαυτό μου επιστημονικά υπεύθυνο του προγράμματος και έναν από τους ανθρώπους που προσπαθούν να στηρίξουν ένα άλλο πιστεύω. Το δικό μου πιστεύω αλλά και το πιστεύω του προγράμματος ότι τα προγράμματα δεν θεραπεύουν. Τα προγράμματα υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν την προσπάθεια των εξαρτημένων να θεραπευθούν» «Πλέον, δεν υπάρχουν εξαρτημένα άτομα αλλά πολυεξαρτημένα. Ναι μεν, φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν εξάρτηση από παράνομες ουσίες αλλά στην πραγματικότητα, αντιμετωπίζουν συνεξαρτήσεις» «Το πρόγραμμα «ΠΕΘΕΑ Αργώ» έχει εμβέλεια από τη Λάρισα μέχρι την Καβάλα και τη Δράμα. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα προσφέρει στα μέλη του πρωινή απασχόληση με την έννοια της προεπαγγελματικής κατάρτισης, του επαγγελματικού προσανατολισμού και της εργασιακής απασχόλησης. Τα μέλη έρχονται στο πρόγραμμα δύο με δυόμισι το μεσημέρι και μένουν μέχρι τις δέκα το βράδυ. Παρακολουθούν διάφορες «θεραπευτικές» ομάδες οι οποίες στοχεύουν στην αναδόμηση της συμπεριφοράς των ατόμων» «Για μας απεξάρτηση δεν είναι η διακοπή της χρήσης αλλά η αλλαγή του τρόπου συμπεριφοράς. Αν ένας άνθρωπος διακόψει την χρήση, χωρίς όμως να κάνει αλλαγές στη ζωή του, γρήγορα θα επιστρέψει στην εξάρτηση. Ο πρώτος στόχος μας λοιπόν είναι η αναδόμηση της συμπεριφοράς. Ένας δεύτερος στόχος είναι η ανάπτυξη δεξιοτήτων, ώστε το άτομο να έχει επιτυχημένη κοινωνική επανένταξη και επαγγελματική αποκατάσταση» «Είναι πάρα πολύ σημαντική η αναγνώριση της σωματικής διάστασης του προβλήματος της εξάρτησης. Ο άνθρωπος

30 pepper#

έχει δυο φύσεις. Την σωματική και την ψυχική-πνευματική. Το σώμα του είναι αυτό που καλύπτει και προστατεύει την ψυχή του. Οι εξαρτημένοι εκχωρούν το σώμα τους στην ουσία, η οποία επενεργεί στον εγκέφαλο και τους κάνει ότι θέλει» «Αν κάνει κάποιος μια βόλτα στον χώρο του προγράμματος, θα δει ότι υπάρχουν ελάχιστα γραφεία. Όπου υπάρχουν πολλά γραφεία, το προσωπικό απομονώνεται ή και διασπάται. Διαρρηγνύεται η σχέση μελών-εργαζομένων» «Δεν έχουμε λίστα αναμονής. Η ανταπόκριση στο αίτημα για βοήθεια είναι σχεδόν άμεση. Το άτομο μπορεί να έρθει στον συμβουλευτικό μας σταθμό ακόμη και την ίδια ημέρα. Οι περισσότεροι παραμένουν στο σταθμό ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πριν μπουν στη διαδικασία της ψυχικής απεξάρτησης ενώ στην θεραπευτική κοινότητα μένουν έναν χρόνο» «Τα άτομα αυτά έχουν ένα κοινό πρόβλημα. Οι εξαρτημένοι είναι θύματα των χαρισμάτων τους, όσο αιρετικό κι αν ακούγεται αυτό. Είναι άνθρωποι με υψηλού βαθμού ευαισθησία και φαντασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ερεθίσματα που για μας μπορεί να περάσουν απαρατήρητα, να είναι γι' αυτούς φοβερά επώδυνα και δύσκολα στη διαχείριση. Στο πρόβλημά τους υπάρχει επίσης συμμετοχή του κοινωνικού ιστού και της οικογένειας»

Τι έμαθε η ζωή στον ήρωα... «Δεν μπορείς να ασχολείσαι με τέτοια κοινωνικά ζητήματα και να τα αντιμετωπίζεις με δημοσιοϋπαλληλική λογική. Μπορεί ξαφνικά να προκύψει κάτι και να πρέπει να είμαστε εδώ. Ένας τέτοιος χώρος δεν αντιμετωπίζεται με λογική ωραρίων».

SKG direct#

Info: Ο Παναγιώτης Γεωργάκας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι νευρολόγος-ψυχίατρος και έχει κάνει διδακτορική διατριβή με θέμα τη «Μελέτη των προβλημάτων παιδιών εξαρτημένων γονέων». Από το 1998 είναι, μεταξύ άλλων, επιστημονικά και οργανωτικά υπεύθυνος του προγράμματος Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων «Αργώ».

SKG direct#

Τίνα Στάθη Μαθήτρια Γυμνασίου, Δημιουργός χρηστικών αντικειμένων από ανακυκλώσιμα υλικά επιμέλεια κειμένου Μαρία Στύλου φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

Info: Η Τίνα Στάθη δεν έχει εφηβικό δωμάτιο. Έχει εργαστήριο όπως κάθε ενήλικας καλλιτέχνης. Εκεί εκφράζει τις σκέψεις της και τα συναισθήματά της μέσα από την προσωπική της δουλειά στις κατασκευές της. Παίρνει το άχρηστο και του δίνει ζωή. Παίρνει το σκουπίδι και το κάνει έργο τέχνης.

32 pepper#

«Ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με τις κατασκευές πριν περίπου ενάμισι χρόνο. Αρχικά ξεκίνησα με «δημιουργίες» από χαρτί οι οποίες εξελίχτηκαν. Τώρα κατασκευάζω διάφορα. Φτιάχνω κοσμήματα και τροποποιώ ρούχα (σχεδόν όλων των ειδών). Στην ουσία μετατρέπω τα άχρηστά και ανακυκλώσιμα υλικά σε καθημερινά, χρηστικά αντικείμενα» «H φιλοσοφία που με οδήγησε να χρησιμοποιώ «άχρηστα υλικά» πήγαζε από ένα προσωπικό κάλεσμα. Πάντα έβλεπα τους ανθρώπους γύρω μου να πετούν αντικείμενα ως άχρηστα, αλλά εγώ τα έβλεπα με άλλο μάτι και έλεγα από μέσα μου «κρίμα τα καημένα». Έβλεπα τα κουτάκια των αναψυκτικών και λυπόμουν που τα πετούσανε. Τα έβλεπα και συνεχίζω να τα βλέπω να μετατρέπονται σε σταχτοδοχεία, σε μολυβοθήκες και σε άλλα τέτοιου είδους καθημερινά αντικείμενα» «Λυπάμαι να βλέπω να πετάνε πράγματα που θα μπορούσα να κάνω κάτι με αυτά. Θέλω να τα μαζεύω όλα, αλλά αυτό δεν γίνεται. Οπότε σε αυτή τη περίπτωση η λύση είναι η ανακύκλωση» «Θα ήθελα στο μέλλον να εκθέσω κάπου τις κατασκευές μου. Η επιθυμία μου είναι να τις δουν πολλοί άνθρωποι και ειδικά παιδιά για να καταλάβουν ότι τίποτα δεν είναι παντελώς άχρηστο. Τα αντικείμενα έχουν πολλές μορφές, όχι μόνο αυτή που τους δίνει το εργοστάσιο κατασκευής τους. Μέσα από τις κατασκευές μου θέλω να δουν όλοι ότι πρέπει ν’ ανακυκλώνουμε για να μπορέσουμε να σώσουμε το περιβάλλον και την φύση» «Όταν κατασκευάζω κάτι μπορεί να περάσει σχεδόν μια ολόκληρη μέρα. Έχω κάτσει και 5 ώρες πάνω από μια κατασκευή. Όταν ξεκίνησα ήταν μέρα και όταν βγήκα από το δωμάτιο είχε ήδη βραδιάσει» «Δεν φτιάχνω πράγματα για να τα πουλάω. Τα χαρίζω στους φίλους μου και σε όσους τους αρέσουν. Μόνο μια φορά πληρώθηκα από ένα café που αγόρασε μερικά «εναλλακτικά σταχτοδοχεία» μου. Μην φαντάζεσαι, μερικά ευρώ μόνο» «Όταν ασχολούμαι με όλα αυτά ακούω μουσική. Με βοηθάει, με χαλαρώνει και με συντροφεύει, γιατί είμαι μόνη μου όταν τα κάνω. Ακούω πολλά είδη, αλλά την ώρα που κατασκευάζω ακούω reggae γιατί θεωρώ ότι αυτή η μουσική με χαλαρώνει και με ταξιδεύει» «Απεχθάνομαι ό,τι με πιέζει και μου βάζει όρια! Σιχαίνομαι το ροζ και δεν τρώω μπάμιες! Ό,τι με πνίγει και με βαραίνει το συζητώ με τους δικούς μου ανθρώπους. Άλλες φορές πάλι εκφράζω ότι νιώθω με αυτά που φτιάχνω, ψάχνοντας τρόπους και υλικά» «Θέλω να μπορώ να τα κάνω και τα δύο. Και να μπορώ να βγω έξω όταν μου τηλεφωνεί η κολλητή μου και να ασχολούμαι με τις κατασκευές μου. Αν δεν μπορώ να τα συνδυάσω (αν ήταν η Χριστίνα και της έκανα πρόταση να έλθει σπίτι μου θα ερχόταν σίγουρα!). Αν αυτό δεν γίνεται, θα σημείωνα στο «μαγικό μπλοκάκι ΙΔΕΕΣ» ό,τι σκεφτόμουν για την κατασκευή, θα πήγαινα βόλτα με τη φίλη μου και μόλις είχα χρόνο θα την εκτελούσα» «Δεν μπορώ να φανταστώ την Τίνα σε 5 χρόνια από τώρα. Δεν ξέρω καν με τι θα ασχολούμαι! Πάντως θα ευχόμουν να μπορούσα να ασχολούμαι μ' όλα αυτά τα αγαπημένα «σκουπίδια» μου»

Η ταυτότητα του Ήρωα: Αν ρωτούσες την μαμά μου θα σου έλεγε ότι το παιδί μου είναι στον κόσμο του, τον αδελφό μου ότι είμαι η άλλη πλευρά της σκέψης, την κολλητή μου ότι είμαι ότι να΄ ναι. Ο φίλος μου θα με περιέγραφε ως γλυκιά και η φιλόλογος μου ως αδιάφορη. Αν πάλι ρωτήσεις εμένα θα σου έλεγα Χαρούμενη Μόνικα!

SKG direct#

Προκόπης Τζίλης Ιδιοκτήτης Δισκοπωλείου Λωτός επιμέλεια κειμένου/φωτογραφία Γιάννης Μπαλαφούτης

Ο Λωτός αποτελεί εδώ και περίπου 20 χρόνια, ένα μουσικό “φροντιστήριο” όπου μπαίνεις, ακούς, συζητάς και μαθαίνεις μουσική. Είναι από τους τελευταίους των μουσικών Μοϊκανών που παρέχουν ενημερωμένα CD και βινύλια. Το γνωρίζουν όλοι όσοι ανοίγοντας την κούτα με την συλλογή τους από βινύλια, είναι σίγουροι ότι το χαρτζιλίκι των νεανικών τους χρόνων ξοδεύτηκε σωστά. Και δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμη και σήμερα, τα βινύλια ή τα cd αποτελούν την καλύτερη επιβράβευση για τον εαυτό μας μετά από έναν δύσκολο μήνα στο γραφείο ή το καλύτερο δώρο για κάποιον που μοιράζεται την ίδια αγάπη για την μουσική μαζί μας.

«Ο Λωτός ξεκίνησε το 1990 με διαφορετική μορφή, ως βιβλιο-δισκοπωλείο στην Καστριτσίου. Στην σημερινή του μορφή βρίσκεται εδώ από το 1996» «Δεν θέλω να σε απογοητεύσω άλλα το όνομα Λωτός δεν έχει κάποια συγκεκριμένη σημασία. Ήταν απλώς ένα όνομα που μας άρεσε αρκετά χρόνια πριν, σε μια κατάσταση κάπως μετά-εφηβική» «Μια από τις λειτουργίες που θα ήθελα και προσπαθώ να έχει το μαγαζί είναι το επίπεδο των προτάσεων. Να μπορεί να προωθήσει κάποια πράγματα, να μάθει κάποια πράγματα, πάντα βέβαια προσαρμοσμένα στο γούστο του καθενός. Είναι ίσως και ένας από τους λόγους που το μαγαζί άντεξε τόσα χρόνια. Το επίπεδο της προσωπικής επαφής, το να παρακολουθεί τάσεις και εξελίξεις, να είναι σε ένα καλό βαθμό ενημερωμένο. Να δημιουργεί σχέσεις»

34 pepper#

«Το παράνομο downloading και τα νέα δεδομένα σίγουρα επηρεάζουν την πορεία ενός τέτοιου μαγαζιού. Πάντα υπάρχει κόσμος όμως που έχει μια στενή σχέση με την μουσική και με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν αρκείται στην άυλη μορφή της, αλλά θέλει να έχει ένα μουσικό έργο σε μια ολοκληρωμένη μορφή. Και αυτός ο κόσμος ευτυχώς είναι μάλλον αρκετός για να κρατηθεί και να ζήσει ένα μαγαζί όπως ο Λωτός» «Δεν θα χαρακτήριζα του πελάτες ως «Ταλιμπάν». Απλώς, αναπτύσσονται σχέσεις. Το μαγαζί είναι καλά ενημερωμένο και παρακολουθεί τις μουσικές τάσεις. Πολλές φορές είναι από τα πρώτα ή και το πρώτο μαγαζί που έχει φέρει κάποιες μουσικές τάσεις στην Ελλάδα, οπότε αυτό δημιουργεί μια συνέχεια, υπάρχει κόσμος που κυκλοφορεί γύρω από τον Λωτό»

SKG direct#

Ο Ήρωας προτείνει το Top 5 των δίσκων της χρονιάς που φεύγει: HIDDEN ORCHESTRA - NIGHT WALKS LONE WOLF - THE DEVIL AND I LLOYD MILLER & HELIOCENTRICS - S/T MIDLAKE - COURAGE OF OTHERS WHITEFIELD BROTHERS - EARTHOLOGY www.lotus.gr

«Σίγουρα υπάρχει κρίση στο κλάδο. Έχει να κάνει και με το mp3 και με την γενικότερη οικονομική κρίση. Αν θα αλλάξει κάτι είναι ένα στοίχημα που δεν υπάρχει ακριβής απάντηση. Πάντως υπάρχει μια τακτική από την πλευρά των εταιρειών και ίσως σε κάποιο καιρό, να μην είναι τόσο μεγάλη η δυνατότητα για ελεύθερο downlading, να είναι ελεγχόμενο και επί πληρωμή. Αυτό, ίσως οδηγήσει κάποιο κόσμο στο να γυρίσει στο βιομηχανικό προϊόν» «Ο Λωτός πάντα δούλευε με το βινύλιο, ποτέ δεν το παράτησε. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να παρατήσει και το CD το οποίο δέχεται μια ανάλογη επίθεση, όπως δεχόταν το βινύλιο πριν από 15 χρόνια» «Το βινύλιο είναι ένα διαχρονικό format. Σε ένα καλό ηχοσύστημα μπορεί να αποδώσει μια πιο σωστή ηχητική εικόνα και από αυτή την άποψη ίσως είναι το καλύτερο δυνατό format, με τον πιο φυσικό ήχο»

«Πλέον το να ανοίγω βινύλια δεν είναι μια ιεροτελεστία. Τους δίσκους για το μαγαζί τους ανοίγω μηχανικά. Αλλά για αυτούς τους δίσκους που παίρνω για μένα ακόμη ισχύει η παλιά, μαγική διαδικασία όπου λειτουργούν όλες οι αισθήσεις» «Παίρνω δίσκους από 11 χρονών και πίστεψε με τους προσέχω σαν τα μάτια μου, δεν έχουν πάθει τίποτα. Η συλλογή μου περιλαμβάνει 3000 βινύλια που για τα ελληνικά δεδομένα δεν είναι ούτε μικρή, ούτε μεγάλη. Θα ήταν σίγουρα μεγαλύτερη αν κατά καιρούς δεν είχα δανείσει διάφορα πράγματα» «Παλιά δεν χρειαζόταν να “δανείσουμε” μουσική. Υπήρχε η κασέτα. Η κασέτα ήταν ένα μαγικό πράγμα. Γράφαμε κασέτες για τις κοπέλες μας, για τους φίλους μας και νιώθαμε χαρούμενοι όταν τους τις δίναμε. Τώρα υπάρχει το USB...»

SKG direct#

Νίκη & Γιώργος Παπαδόπουλος Ιιδιοκτήτες ταβέρνας «Η Δόξα» επιμέλεια κειμένου Μάριον B. φωτογραφία Γιάννης Μπαλαφούτης

Γιώργος Παπαδόπουλος «Το μαγαζί είναι οικογενειακή επιχείρηση. Στην αρχή λειτούργησε ως καφενείο αλλά μόλις το έμαθαν οι φοιτητές, έγινε φοιτητικό στέκι. Το μαγαζί πήρε το όνομά του από τον τόπο καταγωγής μου, που είναι η Δόξα Δράμας. Δύο χρόνια το δουλεύανε οι γονείς μου. Το 1970 ήρθα από την Αθήνα όπου βρισκόμουν και από τότε ασχολούμαι με το μαγαζί. Τελευταία, σκεφτόμαστε να προσλάβουμε κάποιον υπάλληλο αλλά από την άλλη ένας υπάλληλος δεν πονάει το μαγαζί όσο το πονάμε εμείς. Το πονάω πολύ. Έπειτα από 42 χρόνια, λογικό δεν είναι;». «Το 95% των πελατών μας είναι φοιτητές και το υπόλοιπο 5% εργαζόμενοι. Εμείς πιστεύουμε ότι μας προτιμούν λόγω ποιότητας αλλά και ποσότητας. Όλα τα προϊόντα τα αγοράζουμε εμείς οι ίδιοι από συγκεκριμένους προμηθευτές. Τα ψώνια τα κάνω εγώ. Είναι α’ διαλογής». «Η σπεσιαλιτέ μας είναι μάλλον τα κεφτεδάκια. Πολλοί ζητούν χοιρινή τηγανιά ή λουκάνικα. Τα αμελέτητα είναι επίσης ένα πολύ καλό πιάτο αλλά οι νέοι δεν τα προτιμούν. Η προετοιμασία αρχίζει από τις έντεκα το πρωί. Με τη γυναίκα μου φεύγουμε γύρω στις δύο το βράδυ. Τα πρώτα χρόνια μας βοηθούσαν πολύ οι παππούδες. Τώρα είναι πιο δύσκολα για μας. Τις συνταγές τις έχουμε «κληρονομήσει» από τον πατέρα μου, ο οποίος είχε ταβέρνα στη Δράμα, στη διάρκεια της Κατοχής». «Δεν ξέρω πώς θα χαρακτήριζα το μαγαζί. Κάποιοι αποκαλούν τη «Δόξα» ταβερνούλα. Η άδεια λειτουργίας γράφει «καφεζυθοπωλείο». Το μαγαζί αυτό δεν διαφημίστηκε ποτέ. Οι άνθρωποι το έμαθαν στόμα με στόμα. Αυτός είναι και ο λόγος που άντεξε τόσα πολλά χρόνια». «Η γάτα που περιφέρεται στο μαγαζί είναι ο Ρόκυ. Είναι καλοζωισμένος. Τρώει συνέχεια κοτόπουλα και κιμάδες. Όταν τον βρήκαμε πριν δύο χρόνια, ήτανε σχεδόν στα τελευταία του. Μας έλεγαν ότι πρέπει να του κάνουμε ευθανασία. Τον πήγαμε στους γιατρούς και τον σώσαμε».

36 pepper#

Info: Η Νίκη και ο Γιώργος Παπαδόπουλος είναι ιδιοκτήτες της ταβέρνας «Η Δόξα» στην οδό Αποστόλου Παύλου και είναι παντρεμένοι σαράντα πέντε χρόνια. Το μαγαζί ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1968 ενώ δυο χρόνια μετά, μετατράπηκε σε φοιτητικό στέκι.

SKG direct#

Νίκη Παπαδοπούλου «Είμαι στην κουζίνα πολλές ώρες. Τρώμε στο μαγαζί κάθε μεσημέρι. Το απόγευμα φεύγω για λίγο και επιστρέφω ξανά. Το λέει η καρδιά μου αλλά κάποιες φορές κουράζομαι. Με βοηθάει ο γιος μου αρκετά. Οι φοιτητές λένε ότι τα καλύτερα πιάτα μου είναι τα κεφτεδάκια και το συκώτι. Κάποτε είχαμε σπλήνες και νεφρά. Τώρα οι νέοι δεν τα ξέρουν αυτά». «Με τον άντρα μου είμαστε 45 χρόνια μαζί. Στην αρχή ζούσαμε στη Γερμανία, έπειτα πήγαμε στη Δράμα, μετά στην Αθήνα και τελικά καταλήξαμε στην Θεσσαλονίκη». «Ένας φοιτητής ιατρικής είχε πει στην πεθερά μου –η οποία ασχολούνταν τα πρώτα χρόνια με το μαγαζί– να το κάνει στέκι φοιτητών. Μια μέρα ο φοιτητής αυτός έφερε μαζί του μια παρέα και από τότε άρχισαν να συχνάζουν φοιτητές. Αυτόν τον άνθρωπο τον αναζήτησα χρόνια μετά και έμαθα ότι εργάζεται σε ένα νοσοκομείο της Κοζάνης». «Αισθάνομαι ότι πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσω και να γυρίσω στη Δράμα. Στεναχωριέμαι που θα αναγκαστώ να αφήσω το μαγαζί αλλά ως πότε θα είμαι εδώ; Από την άλλη, το μαγαζί αυτό ήταν ένα στήριγμα για όλους μας. Η γιαγιά εδώ μέσα ξεψύχησε».

Τι έμαθε η ζωή στους ήρωες... «Η μεγάλη νοστιμιά βρίσκεται στις... καρδιές. Πρόκειται για μοσχαρίσιες καρδιές που τις τηγανίζουμε. Σπάνια βρίσκεις καρδιές σε μαγαζί της Θεσσαλονίκης».

SKG direct#

Φανή

Εθελόντρια - καθηγήτρια πληροφορικής σε μετανάστες επιμέλεια κειμένου Στέργιος Βρίζας φωτογραφία Γιάννης Μπαλαφούτης

«Ονομάζομαι Φανή. Το επώνυμο νομίζω δεν χρειάζεται. Δεν έχω μόνιμη δουλειά από επιλογή και είμαι γενικότερα σε «φάση» αναζήτησης αντικειμένου συγκεκριμένου αντικειμένου μιας εργασίας που γουστάρω» «Τον ελεύθερο χρόνο μου πηγαίνω σε διάφορους «χορούς και πανηγύρια». Παίρνω κάποια μαθήματα χορού και κάθε Σάββατο κάνω μάθημα πληροφορικής σε μετανάστες» «Με τους μετανάστες ξεκίνησα να δουλεύω φέτος. Έχει ένα μήνα περίπου. Ξεκίνησα ύστερα από κάποιες διαπιστώσεις που έκανα όταν δούλευα ως καθηγήτρια πληροφορικής σε φροντιστήριο. Παράλληλα μια φίλη μου έκανε ήδη μαθήματα σε μετανάστες, οπότε μέσω αυτής ήρθα σε επαφή με τον χώρο και τους ανθρώπους εκεί» «Διαπίστωνα μέσω συζητήσεων, μ’ αυτή την φίλη, πόσο διαφορετικό πρίσμα έχουμε πάνω στην διδασκαλία. Και οι δύο διδάσκαμε κάτι, εγώ σε μαθητές, αυτή σε μετανάστες. Και πάντοτε στην κουβέντα προέκυπτε πως εγώ ξενέρωνα μ’ αυτό που έκανα. Γιατί διαπίστωνα πως δίδασκα σε παιδιά πράγματα που ούτε γούσταραν, ούτε τους ένοιαζαν. Ήταν εκεί μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να τα μάθουν. Ενώ αντίθετα η φίλη μου έλεγε το πόσο ωραία ένιωθε γι’ αυτό που έκανε. Ότι ένιωθε πως πραγματικά βοηθούσε. Πως αυτό που έκανε είχε νόημα και ας μην πληρωνόταν»

38 pepper#

«Το να δουλεύω εθελοντικά με μετανάστες σαφώς με κάνει να νιώθω καλύτερα. Αργότερα θα ψάξω για κάτι άλλο που να δίνει λεφτά. Το κάνω γιατί νιώθω κι έχω δει έμπρακτα πως βοηθάω έναν άνθρωπο. Τις προάλλες βοήθησα έναν πατέρα απ’ το Τουρκμενιστάν να βρει και να επικοινωνήσει με την κόρη του μέσω ιντερνέτ» «Είδα όλη την φιλολογία που επικρατεί γι’ αυτούς τους ανθρώπους, το μεταναστευτικό, την οικονομία να καταρρέει. Εκεί αντιμετωπίζεις πρόσωπα και λαμβάνεις συμπεριφορές που δεν λαμβάνεις από Έλληνες. Ως τώρα νιώθω πως κάνω κάτι όμορφο» «Η ζωή του Έλληνα θα γίνει σίγουρα ηρωική. Για πολλά απ’ όσα γίνονται στην Ελλάδα φταίει ο Έλληνας. Πιστεύω πως η γενιά μου θα χρειαστεί να καταφέρει πολλά, αλλά δεν θα το κάνει. Μακάρι να βγω ψεύτρα»

Ο ήρωας συμβουλεύει: Βοηθάτε. Γιατί άμα βοηθάς αγαπάς.

SKG direct#

Info: Γεννήθηκε πριν εικοσιέξι χρόνια στην Καβάλα. Ζει στην Θεσσαλονίκη τα τελευταία εννέα χρόνια. Σπούδασε πληροφορική στο Πα.Μακ. και τώρα διεκπεραιώνει το μεταπτυχιακό της πάνω στις Γραφικές Τέχνες στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πατρών. Μένει στην Άνω Πόλη σ’ ένα διαμέρισμα με δύο συγκατοίκους και μια σοφίτα. Δεν δουλεύει για χρήματα από επιλογή, ενώ διδάσκει εθελοντικά πληροφορική σε μετανάστες. Διατείνεται πως δεν είναι ηρωίδα και μας μιλά για όσα ζει καθημερινά.

SKG direct#

Info: Ο φύλακας της στοάς Καράσο επέλεξε να κρατήσει το όνομα του κρυφό. Είναι 47 χρονών και κάνει αυτή τη δουλειά περίπου δύο βδομάδες τώρα.

40 pepper#

SKG direct#

Ανώνυμος Φύλακας της στοάς Καράσο

επιμέλεια κειμένου Τόνια Παπαδάκη φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

«Ο πατέρας μου δουλεύει ως συντηρητής και ως φύλακας πολλά χρόνια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Άκουσα λοιπόν τη συμβουλή του και αποφάσισα να δώσω και εγώ μια ευκαιρία σ' αυτή τη δουλειά που ευχαριστεί τον πατέρα μου τόσο πολύ. Έχουν περάσει δύο βδομάδες και ακόμα δεν έχω βρει από που αντλεί την ευχαρίστηση. Ναι μεν, έχεις την ευκαιρία να συζητήσεις με νέο κόσμο και να καταλάβεις πολλά για τη νέα γενιά όμως δεν παύουν οι ώρες να είναι πολύ σκληρές για την ηλικία μου. Από ό, τι βλέπω πάντως η δική σας γενιά δεν έχει κανένα πρόβλημα να κυκλοφορεί από τα μεσάνυχτα και μετά» «Είχα μια άλλη δουλειά και την έχασα οπότε από ανάγκη, θα μπορούσες να πεις, επέλεξα αυτή που κάνω τώρα. Ποιός θέλει να δουλεύει από το βράδυ ως το πρωί; Πες ότι εγώ το κάνω γιατί είναι η δουλειά μου, η γυναίκα μου όμως και τα παιδιά μου δυσκολεύονται πολύ περισσότερο να δεχτούν ότι λείπω όλη τη νύχτα» «Οι κίνδυνοι όπως φαντάζεσαι, είναι αρκετοί. Μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα πρόλαβα να ζήσω επικίνδυνες καταστάσεις και όσον αφορά εμένα αλλά και όσον αφορά τη δουλειά μου. Τις πρώτες μου μέρες εδώ και πριν καν καλά-καλά κλείσουν τα βραδινά μαγαζιά πέτυχα μια παρέα να κλέβει καρέκλες και ένα τραπέζι. Τους κυνήγησα φυσικά και τους πρόλαβα. Απλά, η έκταση είναι σχετικά μεγάλη και πρέπει να έχω τα μάτια μου δεκατέσσερα σε ό, τι ήχο μπορεί να θεωρήσω επικίνδυνο. Φυσικά, η μουσική από τα μαγαζιά δεν το επιτρέπει πάντα αλλά δόξα τω θεώ προς το παρόν όλα είναι στη θέση τους. Για μεγαλύτερη ασφάλεια λοιπόν, έκανα στους υπεύθυνους την πρόταση να κλειδώνουμε τα βράδια

και δέχτηκαν. Όπως θα δεις, πλέον υπάρχει μία είσοδος και μία έξοδος μόνο» «Πάντα, υπάρχουν μπροστά στα μαγαζιά που λειτουργούν πρωί σπασμένα γυαλιά και άδεια ποτήρια και οι μαγαζάτορες αγανακτούν. Προσπαθώ να είμαι σε όσα περισσότερα μέρη μπορώ ταυτόχρονα, ώστε να προλάβω τέτοιες καταστάσεις, αλλά και ό, τι άλλο προκύψει» «Οι ώρες είναι δύσκολες και δεν περνάνε. Σπάνια μπορώ να μιλήσω με κάποιον, οι περισσότεροι είναι νεαροί και πιωμένοι. Δεν μπορείς να τους μιλήσεις. Νιώθω μοναξιά. Μπορώ μόνο να κάνω τη δουλειά μου με τον καλύτερο τρόπο και να περιμένω να έρθει το πρωί» «Προσωπικά βλέπω πως η περιοχή αναπλάθεται. Έχουν ανοίξει πολλά νέα μαγαζιά, ουζερί, αρτοπωλεία και έχουν επίσης πωληθεί πολλά ακόμα απλά δεν γνωρίζουμε τί θα ανοίξει στον κάθε χώρο. Ένα είναι σίγουρο πάντως, αν ανοίξουν και άλλα ένας άνθρωπος δεν είναι αρκετός για να προσέχει το μέρος»

Ο ήρωας συμβουλεύει: «Να παίρνεις ό, τι η ζωή επιλέγει να σου δώσει κάθε φορά. Ποτέ δεν ξέρεις τί μπορεί να βγει από κάτι που βλέπεις αρχικά ως κακό».

SKG direct#

Γιώργος

Κρυστάλλης Οικονομολόγος, Ραδιοφωνικός παραγωγός, Υπερμαραθονοδρόμος επιμέλεια κειμένου Θεοδώρα Καρακιουλάχ φωτογραφία Λίνα Βλάχου, Θεοδώρα Καρακιουλάχ

Info: Ο Γιώργος Κρυστάλλης συμμετείχε για όγδοη συνεχόμενη χρονιά στον αγώνα Σπάρταθλον που διεξάγεται κάθε χρόνο στα τέλη του Σεπτέμβρη. Το Σπάρταθλον αναβιώνει τα βήματα του αρχαίου Αθηναίου δρομέα μεγάλων αποστάσεων Φειδιππίδη, σε μια διαδρομή 246 χιλιομέτρων που πρέπει να καλυφθεί σε περίπου 36 ώρες. Σχεδιασμένη το 1982, ακολουθώντας πιστά την περιγραφή του Ηροδότου, από τον εμπνευστή του αγώνα Τζον Φόντεν, οι αθλητές διασχίζουν σχεδόν όλες τις αρχαίες πόλεις που μεσολαβούσαν μεταξύ της σημερινής εκκίνησης στην Αθήνα και του τερματισμού στην Σπάρτη, τρέχοντας σε άσφαλτο, χωματόδρομο και καλύπτοντας μια απόσταση αρκετών χιλιομέτρων στο Παρθένιο όρος, σε υψόμετρο 1200μ.

«Το Σπάρταθλον είναι ένας αγώνας υπερ - απόστασης. Είναι μια πρόκληση προς τον ίδιο σου το εαυτό να καταφέρεις επί 36 ώρες να τον υπερβαίνεις» «Είναι μια προσπάθεια να φτάσεις στον στόχο σου, με όσες δυνάμεις έχεις απ' όπου κι αν προέρχονται. Είναι μια υπερπροσπάθεια που πρέπει να την ολοκληρώσεις σε 36 ώρες, αξιοποιώντας όλους σου τους πόρους, βιολογικούς, ψυχικούς και πνευματικούς» «Θα πρέπει να υπάρξει συνέργεια μεταξύ των ποδιών, της ψυχής και του μυαλού. Τα πόδια τρέχουν εύκολα μόνο στην αρχή. Μετά τα πρώτα 30 χιλιόμετρα, που έρχεται η πρώτη κούραση και οι πρώτοι πόνοι, το μυαλό πρέπει να είναι πεντακάθαρο για να μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες, ενώ τα ψυχικά αποθέματα να είναι αρκετά για να σου δώσουν δύναμη να συνεχίσεις» «Για να έχεις φυσική κατάσταση σ' αυτό το επίπεδο προπονείσαι 2-2,5 ώρες την ημέρα. Για να έχεις όμως καλή ψυχική κατάσταση πρέπει να προπονείσαι και να δουλεύεις πάνω σ' αυτή 24 ώρες το 24ωρο και 365 ημέρες το χρόνο. Στη δουλειά, στην οικογένεια, στο σπίτι, σε κάθε σου στιγμή»

42 pepper#

SKG direct#

«Μόνο έτσι μπορείς να διαχειριστείς τον πόνο και στον αγώνα και στη ζωή. Να έχεις θετική ψυχολογία και φυσικά καθαρό μυαλό. Κάπου εκεί βρίσκεται και το κουμπί. Προσπαθείς κάθε τόσο να επιβληθείς στο σώμα σου με το μυαλό σου. Πίστεψέ με μπορείς να τα καταφέρεις. Όχι εύκολα, αλλά μπορείς αν είσαι αποφασισμένος» «Οι συγκλονιστικές στιγμές είναι πάρα πολλές σ' αυτόν τον αγώνα, ειδικά όταν βρίσκεσαι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Όσο πλησιάζεις προς τη Σπάρτη, τόσο πιο συναρπαστικά είναι τα συναισθήματα που νιώθεις. Η συγκλονιστικότερη στιγμή όμως όλων είναι όταν αγγίζεις το άγαλμα του Λεωνίδα. Πόσο μάλλον όταν τερματίζεις τον αγώνα με τον αδερφό και συναθλητή σου κρατώντας την Ελληνική σημαία» «Φέτος ήταν η όγδοη χρονιά που συμμετείχα στο Σπάρταθλον και η έκτη συνεχόμενη που τερμάτισα. Είναι τόσο μοναδική η κάθε συμμετοχή στον αγώνα αυτόν, που λες ότι κάθε χρονιά τρέχεις για πρώτη φορά. Είναι τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις σε κάθε αγώνα, που οι στιγμές του τερματισμού είναι χρόνο με τον χρόνο όλο και πιο συγκλονιστικές. Στο κάτω – κάτω, καμιά επιτυχία του παρελθόντος στη ζωή μας δεν εξασφαλίζει από μόνη της την επανάληψη της και στο μέλλον, αν δεν την παλέ-

ψουμε. Και μην ξεχνάς ότι ο τερματισμός στον αγώνα δεν είναι στόχος. Ο τερματισμός είναι το εργαλείο για να μπορείς να συνεχίζεις να παλεύεις και να προσπαθείς για κάθε στιγμή στη ζωή σου» «Δύναμη αντλώ απ’ τους δικούς μου ανθρώπους, την οικογένειά μου, τη σύντροφό μου, την ομάδα υποστήριξης μέσα στον αγώνα. Δεν μπορείς να φανταστείς τι σημαίνει όταν οι πόνοι είναι απίστευτοι μέσα στη νύχτα, η Λίνα να σου φωνάζει “Go Krystal go” ή η Θεοδώρα να σου μεταφέρει τις ευχές των ακροατών του Ράδιο Θεσσαλονίκη» «Δεν φοβάμαι την καινούρια μέρα. Είναι απίστευτη πρόκληση με ό,τι δυσκολίες και υποχρεώσεις συνεπάγεται» «Θέλω να φτάσω στο σημείο να μην σταματάω να προσπαθώ γιατί όπως λέει και ο Καβάφης σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός»

Ο ήρωας συμβουλεύει: «Αυτό που λέω καθημερινά είναι ότι κάθε πρόβλημα έχει πάντα τη λύση του».

SKG direct#

Info: Ο Στέλιος Μπερμπέρης γεννήθηκε πριν από 35 χρόνια και μεγάλωσε στην Πόλη. Οι γονείς του είναι γέννημα θρέμμα Ίμβριοι. Είναι ένας Έλληνας που έχει αποφασίσει «από το δικό του μετερίζι» να στέλνει, τη μαγική μουσική αύρα αυτή της μυθικής πόλης των 16+ εκατομμυρίων, σε όλο τον κόσμο. Είναι πρόεδρος του «Συλλόγου Προστασίας Αλληλεγγύης και Βιώσιμης Ανάπτυξης Ίμβρου».Τα τελευταία 10 χρόνια, ψάλλει στο Πατριαρχείο και τραγουδάει σε διάφορα συγκροτήματα στη Πόλη, ενώ από το 2009 δημιούργησε το «Καφέ Αμάν Ιστάνμπουλ». Είναι παντρεμένος και μαζί με τη σύζυγο του Πελίν και τον 16 μηνών Λεωνίδα τους, μοιάζει να φέρουν με το γεμάτο ενέργεια βλέμμα τους, την ενέργεια της Πόλη στην αγάπη τους, τη μουσική...

44 pepper#

SKG direct#

Στέλιος

Μπερμπέρης

Μουσικός – Δημιουργός του «Καφέ Αμάν Ιστανμπούλ» επιμέλεια κειμένου/φωτογραφία Σωτήρης Κυριακίδης

«Τη δεκαετία του '90 φοίτησα στην Ελλάδα, στη Βιομηχανική και γύρισα στην Πόλη.Το να γυρίσω δεν ήταν δίλημμα, αλλά ανάγκη. Ένιωσα ότι εδώ ανήκω, για μην πω δεν ανήκω εκεί...» «Είχα τον διακαή πόθο να σπουδάσω μουσική. Εκείνα τα χρόνια δεν το κατάφερα, το κάνω τώρα. Αν και έκανα διάφορες διαδρομές, κατέληξα να ασχοληθώ με τη μουσική. Το "Καφέ Αμάν Ιστάνμπουλ" είναι κάτι σαν μουσικό εργαστήρι και ταυτόχρονα επεξεργάζεται όλες τις χαμένες μουσικές όλης αυτής της γεωγραφίας. Τα παρουσιάζουμε με μια προσωπική μας αισθητική...» «Δύσκολα επιβιώνεις μακριά από τους «κανόνες» της μουσικής βιομηχανίας. Κανονικά θα έπρεπε να παίζω κάθε βράδυ και σε κάποιον χώρο, όπως τα παλιά σκυλάδικα της Ελλάδας. Είναι και αυτό μια ανάγκη, είναι άδικο όμως για την ελληνική μουσική να την τοποθετούμε εκεί ακριβώς. Εγώ δεν κάνω ελληνική μουσική στην Ελλάδα, κάνω ελληνική μουσική στην Τουρκία...» «Δεν είναι αδύνατο, είναι επόμενο. Η Ελληνική μουσική ποτέ δεν έπαψε να ακούγεται στην Τουρκία, είτε έτσι είτε αλλιώς και αυτό είχε να κάνει με την αδιάκοπη παρουσία των Ρωμιών στη Πόλη. Άλλοτε, με συμμετοχή Ρωμιών στα τουρκικά σχήματα, όπως ο Γιώργος ο Μπατζανός που εξελίχθηκε ως ο μεγαλύτερος ουτίστας της Τουρκίας μέχρι τη δεκαετία του '60. Τότε ερχόταν ο Καζαντζίδης και ο Τσιτσάνης και παίζαν στο Καζαμπλάνκα...» «Σήμερα είναι αλλιώς τα πράγματα. Δεν συγκρίνονται οι εποχές και ούτε γίνεται αυτό που έκανε τότε ένας Τσιτσάνης. Είναι αλλιώς. Στην Πόλη υπάρχουν άλλα, απίστευτης ποικιλίας, πράγματα στη μουσική. Να σου πω πως σήμερα για παράδειγμα στην Πόλη γίνονται από τις μεγαλύτερες στον κόσμο βραδιές; Βραδιά μιλόγκα στην Πόλη... Είναι η δυναμική των πραγμάτων...»

«Αν είναι «σκληρή» μια πραγματικότητα της καθημερινής Τουρκίας; Η ματιά αυτή βγαίνει μέσα από την εικόνα σχέσεων εξωτερικής πολιτικής. Είναι σκληρή, αλλά αυτό δεν αναιρεί μια άλλη πραγματικότητα στα πολιτιστικά, κοινωνικά δρώμενα η οποία τρέχει. Τρέχει με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Ειδικά η Πόλη έχει πολύ μεγάλη ανάπτυξη για αυτό το λόγο. Είναι ανάπτυξη και με τα λάθη, τις παραλείψεις, τις υπερβολές...» «Για το κομμάτι της μουσικής είναι πάρα πολλά τα δρώμενα και έτσι εμείς δίνουμε, με το Καφέ Αμάν, τον αγώνα να συνυπάρξουμε αξιοπρεπώς με αυτά τα «κοντινά αδέρφια» που είναι η ελληνική και η τουρκική μουσική. Για κάποιους που κάνουν πιο popular πράγματα είμαστε ίσως ήρωες. Τώρα, μετά από 15 χρόνια που τραγουδάω, θα ετοιμάσω σε μια Τουρκική δισκογραφική εταιρία τον πρώτο μου δίσκο...» «Μέχρι τον σεισμό του 1993 ήμασταν σαν δύο αδέρφια που είχανε γυρίσει τις πλάτες. Από την άλλη, καλώς ή κακώς, σήμερα το πρίσμα όλων είναι η οικονομική πραγματικότητα. Είναι δύο ασύγκριτα μεγέθη, ανόμοια πράγματα, σαν να συγκρίνεις ένα καρπούζι με ένα... μήλο. Ουσιαστικά δεν είναι τίποτα πρόβλημα. Όποιος φτιάχνει καλύτερο τον μπακλαβά, αυτουνού είναι ο μπακλαβάς!» «Εμένα η μουσική είναι το δικό μου μετερίζι. Θα ήμουν χαρούμενος να κάνουν π.χ και επιχειρηματίες άλλα πράγματα. Επιτρέπεται να μην έχει έρθει κανείς στην Πόλη; Στην Πόλη; ...εκεί όπου ουσιαστικά ανήκουμε όλοι;»

Η αλήθεια του ήρωα: Ζω τη δική μου αλήθεια, άρα είμαι στο σωστό δρόμο...

SKG direct#

Θάνος & Λουίζα Μουσικοί

επιμέλεια κειμένου Τόνια Παπαδάκη φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

Info: Ο Θάνος και η Λουίζα είναι μουσικοί του δρόμου (και όχι μόνο). Παίζουν βιολί και φλάουτο αντίστοιχα και μας μορφώνουν μουσικά με ακούσματα κλασσικής μουσικής στα στενά της Αριστοτέλους.

46 pepper#

SKG direct#

«Ασχολούμαστε με τη μουσική στο δρόμο από πέρυσι τα Χριστούγεννα. Θεωρήσαμε πως θα ήταν πολύ καλή ιδέα να βγούμε στο δρόμο να παίξουμε τραγούδια χριστουγεννιάτικα, και όχι μόνο, να μεταδώσουμε λίγη από τη ευφορία μας στον κόσμο αλλά και να τους βάλουμε όλους στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Μετά από εκείνη τη φορά αργήσαμε πολύ να ξαναβγούμε, πέρασαν κάποιοι μήνες. Δεν είναι, δηλαδή, σταθερές οι εμφανίσεις μας. Τώρα τελευταία που ξαναβγήκαμε σκεφτόμαστε να το κάνουμε μια φορά τη βδομάδα» «Η μουσική για εμάς επειδή το έχουμε σπουδάσει και οι δύο δεν είναι μόνο χόμπι. Είναι και χόμπι. Η Λουίζα είναι καθηγήτρια σε ωδείο αυτή τη στιγμή, οπότε είναι και η δουλειά της, ίσως χόμπι θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις ότι παίζουμε μουσική στο δρόμο. Αυτό ναι, είναι κάτι που κάνουμε για δική μας ευχαρίστηση καθαρά» «Προσπαθούμε να προσφέρουμε όσα περισσότερα γίνεται. Αρχικά, μουσικά ακούσματα διαφορετικά από αυτά που έχει συνηθίσει ο κόσμος να ακούει και στον δρόμο αλλά και γενικότερα. Επίσης, προσπαθούμε ώστε να ξεπεραστεί το ταμπού ότι το να παίζεις στο δρόμο είναι γυφτιά. Μερικές φορές νιώθουμε ότι μας κοιτάζουν και σκέφτονται πόσο καημένοι είμαστε που βγήκαμε να παίξουμε στο δρόμο. Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει ότι παίζουμε στο δρόμο από επιλογή και επειδή ξέρουμε πόσο αποδεκτό και θεμιτό είναι στο εξωτερικό να υπάρχουν μουσικοί στο δρόμο. Εντάξει όμως, η αλήθεια είναι πως τελευταία βλέπουμε μία κάπως διαφορετική αντιμετώπιση. Πιο θετική. Σταματάνε μας μιλάνε και ακούμε πολύ όμορφα πράγματα» «Αγαπημένα κομμάτια; Δύσκολα μας βάζεις! Είναι αδύνατον μέσα από τόσα πολλά και αγαπημένα κομμάτια να επιλέξουμε κάποια. Αφού πρέπει όμως πιστεύω πως δεν μπορεί να μείνει απ΄έξω το "Adazzio", το "La Folia", τα πάντα από Bach και επίσης πολλά δικά μας κομμάτια. Πραγματικά πολύ δύσκολη αυτή η ερώτηση. Είναι πάρα πολλά τα αγαπημένα και μας πιάνεις απροετοίμαστους! Γενικά αν θέλεις, σαν συμπέρασμα, κράτα ότι μας αρέσουν πολύ κομμάτια αναγεννησιακά και κάπως παλιάς εποχής» «Έχουμε ένα rock συγκρότημα που λέγεται "Return to Litany". Παίζουμε ατμοσφαιρική, ελεύθερη, rock μουσική και κάνουμε συχνά live το χειμώνα. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα, είμαστε σε συζητήσεις, ευελπιστούμε όμως σε δύο μήνες να ξεκινήσουμε»

Οι ήρωες συμβουλεύουν: «Κρατάτε τα μάτια σας ανοιχτά σε νέα ερεθίσματα!»

The sun is here all the year

Panorama Center | Κομνηνών 4, Πανόραμα • Τηλ. 2310 343311

Sofouli Center | Φ. Σοφούλη 57, Καλαμαριά • Τηλ. 2310 428953

καφές, τσιγάρα και μολύβια#

Ξέρω και εγώ ένα μικρό ήρωα#

Ο Ευγένιος Τριβιζάς και ο Φοίβος Δεληβοριάς ξύνουν τα μολύβια τους και μας διηγούνται...

καφές, τσιγάρα και μολύβια#

Ευγένιος

Τριβιζάς Φωτογραφία: Σίσσυ Μόρφη

50 pepper#

καφές, τσιγάρα και μολύβια#

Οι δράκοι και το κοριτσάκι που δεν έστρωνε το κρεβάτι του του Ευγένιου Τριβιζά

ι ήρωές μου ήταν οι δράκοι και ένα κοριτσάκι που δεν έστρωνε το κρεβάτι του. Όταν άκουγα τα πρώτα μου παραμύθια, ένιωθα βαθιά συμπάθεια για τους δράκους. Τους λυπόμουνα όταν διάφοροι ηρωικοί πρίγκιπες τους σκότωναν βάναυσα για να εντυπωσιάσουν και να κατακτήσουν πριγκίπισσες. Θαυμάζουμε και προστατεύουμε διάφορα σαρκοβόρα ζώα χωρίς να θεωρούμε το διαιτολόγιο τους δικαιολογία για να τα εξοντώνουμε. Αφού θεωρούμε φυσικό ένα λιοντάρι να τρέφεται με ζαρκάδια, γιατί να μην δείχνουμε την ίδια κατανόηση και στην περίπτωση ενός δράκου που λιγουρεύεται πριγκίπισσες; Οι ερωτήσεις μου αυτές, όπως και άλλες πολλές, σχετικά με το επιτρεπτό και το ανεπίτρεπτο, δεν ετύγχαναν ικανοποιητικής απάντησης απο τους ενήλικες. Οι πρίγκιπες επιτρέπεται να σκοτώνουν δράκους. Οι δράκοι απαγορεύεται να σκοτώνουν πρίγκιπες. Πάει τέλειωσε! Γενικά είχα την εντύπωση ότι οι μεγάλοι απέφευγαν ενοχλητικές ερωτήσεις όπως και μια άλλη σχετικά με το στρώσιμο των κρεβατιών. Σε ένα παιδικό περιοδικό είχα διαβάσει μια ιστορία με ηρωίδα ένα κοριτσάκι που παρά τις πα-

ραινέσεις της μητέρας της δεν στρώνει όπως απαιτείται κάθε πρωί το κρεβάτι της με τη δικαιολογία ότι δεν υπήρχε λόγος να το στρώνει αφού θα το ξεστρώσει πάλι το ίδιο βράδυ. Διαβάζοντας την ιστορία συμφωνούσα με το σκεπτικό της ηρωίδας. Έκρινα ότι ανέλυε σωστά την κατάσταση. Γι’ αυτό με μεγάλη απογοήτευση διάβασα στο τέλος της ιστορίας ότι το κοριτσάκι υποτάσσεται στα κελεύσματα της οικοκυρικής, γίνεται προκομμένο και στρώνει επιμελώς κάθε πρωί το κρεβάτι του. Για ποιό λόγο, αναρωτιόμουν, να χάνουμε την ώρα μας στρώνοντας κάτι που μέλλεται να ξεστρωθεί; Δεν είναι προτιμότερο να ασχοληθούμε με πιο εποικοδομητικές ενέργειες, να ανακαλύψουμε για παράδειγμα το κρεβάτι που στρώνεται μόνο του; Με λύπη μου σημειώνω ότι αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε, κανείς πρωτοπόρος ερευνητής δεν εδέησε να επινοήσει την περιζήτητη αυτή εφεύρεση και δεν έχουμε απαλλαγεί δυστυχώς ακόμα από αυτό το σισυφικό στρώσε-ξέστρωσε.

Info: • Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και σήμερα είναι καθηγητής εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Reading. Έχει γράψει περισσότερα από εκατόν πενήντα βιβλία για παιδιά ενώ θεωρείται ο αγαπημένος συγγραφέας των παιδιών. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι εξερευνητής, εφευρέτης και ζογκλέρ μελάτων αυγών. Έχει ανακαλύψει το Nησί των Πυροτεχνημάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουμασιλάνδη, τη Xώρα των Xαμένων Xαρταετών και την Πολιτεία με όλα τα Xρώματα εκτός από το Pοζ. Η παιδική σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας παρουσιάζει το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι», σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου στο Βασιλικό Θέατρο. Παραστάσεις: Τρίτη - Παρασκευή: 10:30 για σχολεία, Κυριακή 11:00 για το κοινό.

καφές, τσιγάρα και μολύβια#

Ο φαλακρός που το σκασε απ´ τον χρόνο#

ια μέρα όταν ήμουνα τεσσάρων, πήγα και άνοιξα μόνος μου την τηλεόραση. Δεν ήταν κανείς στο σπίτι ή ίσως θέλω να θυμάμαι ότι δεν ήταν κανείς. Οι ασπρόμαυρες τηλεοράσεις της εποχής άνοιγαν βασανιστικά αργά. Μέχρι να έρθει στα μάτια σου η εικόνα, περίμενες ολομόναχος μπροστά στο γιγάντιο κουτί, το οποίο -επειδή ήσουν τεσσάρων- είχε περίπου το ίδιο ύψος με σένα. Όσο περίμενα, ευχόμουν να μην έχει ειδήσεις ή κανένα ελληνικό σήριαλ απ’ αυτά που μου αποδείκνυαν ότι το να μεγαλώνεις είναι να αποδέχεσαι κάτι απελπιστικά βαρετό ως ενδιαφέρον και να κάθεσαι εκεί μπροστά του ανήμπορος. Και τότε βρέθηκα μπροστά σε μια εικόνα τόσο συντριπτική, που δεν την ξέχασα ποτέ και που μπορεί να μου άλλαξε τη ζωή. Ένας φαλακρός άνθρωπος, με σγουρά μαλλιά που κάλυπταν το πίσω μέρος του κεφαλιού του, έτρεχε για να ξεφύγει από κάτι μουστακαλήδες με χασαπομάχαιρα, που τον κυνηγούσαν. Από πίσω ακουγόταν μια μουσική τσίρκου, ένα ξέφρενο πράγμα που έκανε το τρέξιμο απελπιστικά αστείο και συνεπές με τον ρυθμό που θέλει ένα παιδάκι να έχουν τα πράγματα. Ξαφνικά κι ενώ η σύλληψη του φαλακρού έδειχνε αναπόφευκτη, εμφανίστηκε μπροστά του μια βάρκα, παρκα-

52 pepper#

ρισμένη στη στεριά. Ο φαλακρός, διακόπτοντας για λίγο το τρέξιμό του, μπήκε μέσα της και άρχισε να κωπηλατεί στον αέρα. Η βάρκα φυσικά δεν κουνήθηκε απ’ τη θέση της, οι διώκτες όμως για λίγο έμειναν εμβρόντητοι να τον κοιτάζουν. Εκείνος –αφού είχε καταφέρει με μια πράξη καθαρής τρέλας να παγώσει το χρόνο- σηκώθηκε απ’ τη βάρκα και έφυγε, ξεφεύγοντάς τους τελικά. Έκλεισα την τηλεόραση και άρχισα να τρέχω σ’όλο το σπίτι, ανυπομονώντας περισσότερο από ποτέ να επιστρέψει ο πατέρας μου. Μόλις επιτέλους γύρισε, λαχανιασμένος και χωρίς να παίρνω ανάσα του διηγήθηκα την εικόνα που με είχε τρελάνει και εκείνος με το πιο φυσιολογικό ύφος του κόσμου, μου είπε: «Αυτός που είδες, πρέπει να ήταν ο Βέγγος.» Μα πού τον ήξερε; Κι αφού τον ήξερε, πώς είναι δυνατόν να κάνει οτιδήποτε άλλο απ’ το να μιλάει γι’ αυτόν, να βλέπει τις εικόνες του και μετά να τρέχει πάνω κάτω σ’όλο το σπίτι; Εγώ πάντως είχα αποφασίσει πως αυτό ήθελα να κάνω σε όλη μου τη ζωή. Πολύ αργότερα και αφού είχα βρει έναν πιο ενήλικο τρόπο να παγώνω τον χρόνο –την τραγουδοποιία- κάλεσα τον

καφές, τσιγάρα και μολύβια#

Φοίβος

Δεληβοριάς Φωτογραφία: Χρήστος Χατζηϊωάννου

Βέγγο να πει ένα τραγούδι σ΄ έναν δίσκο μου. Είχα πει τόσα ψέματα στους συμμαθητές μου στο σχολείο (ότι ήταν θείος μου, οικογενειακός μας φίλος, ότι κάναμε μαζί το καλοκαίρι διακοπές), που για να τα ισοσταθμίσω, έπρεπε να τον γνωρίσω πραγματικά. Ήταν 1994 και είχα φτιάξει ένα τραγούδι ραπ, επηρεασμένος από τις πρώτες ακροάσεις χιπ-χοπ με φίλους απ’ την Καλλιθέα (ένας απ’ αυτούς ήταν κι ο Πρύτανης των μετέπειτα Ημισκουμπρίων). Όταν είδα πως δυσκολευόμουν να καβαλήσω τρέχοντας τον χρόνο με τον οποίο έπεφταν οι συλλαβές πάνω στο μπιτ, σκέφτηκα πως μόνο ένας άνθρωπος μπορούσε να με βοηθήσει. Το πώς τον βρήκαμε και πώς δέχτηκε να τραγουδήσει, είναι μια ιστορία με τη δική της αξία στη ζωή μου, οπότε δεν βρίσκω το λόγο –ακόμα- να την μοιραστώ. Αυτό όμως που μπορώ να σας διηγηθώ, είναι το τι συνέβη όταν ήρθε τελικά στο στούντιο. Ανήσυχοι, ο Θύμιος, ο Σωτήρης Παπαδόπουλος κι εγώ, βάλαμε το τραγούδι να παίζει. Ο Βέγγος είχε μια σχεδόν πανικόβλητη έκφραση στο πρόσωπό του, κοίταζε δεξιά κι αριστερά σαν χαμένος. Αισθάνθηκα

φρικτά. Το ψέμα της παιδικής μου ηλικίας, μάλλον ήταν γραφτό να παραμείνει ψέμα. Σηκώθηκα αποφασιστικά και του είπα « Κύριε Βέγγο, αν δεν σας αρέσει το τραγούδι, στ’ αλήθεια δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνεστε υποχρεωμένος να το πείτε.» Με κοίταξε σαν να τον ξυπνούσα από όνειρο και είπε «Όχι, δεν φταίει το τραγούδι. Το στούντιο θέλει σφουγγάρισμα!» Μας ζήτησε, λοιπόν, σφουγγαρίστρα και κουβά και αφού έκανε τον θάλαμο λαμπίκο, μπήκε και το τραγούδησε με την πρώτη. Δεν έβγαλα καμιά φωτογραφία εκείνη τη μέρα. Θα ήταν πολύ χαζό να προσπαθήσω να παγώσω τον χρόνο και μ’αυτόν τον τρόπο. Είχαμε αποτυπώσει το τρέξιμο του Βέγγου σε μια ηχογράφηση. Κι αυτό ήταν αρκετό. Αυτός είναι ο δικός μου μικρός ήρωας. Ο άνθρωπος που μου έμαθε πως ό,τι και να σε κυνηγάει (τα χρέη, το άδικο, o εαυτός σου, ο χρόνος τελικά) υπάρχει μόνο ένας τρόπος να του ξεφύγεις, εκτός φυσικά απ’ το τρέξιμο: η άνευ όρων εμπιστοσύνη στην απόλυτα δική σου τρέλα. Και όταν στριμώχνομαι σ’ένα από τα πολλά κυνήγια της ζωής, ψάχνω τριγύρω μου να βρω την παρκαρισμένη βάρκα. Πάντα, με κάποιο τρόπο, είναι εκεί.

Info: • Ο νέος δίσκος του Φοίβου Δεληβοριά λέγεται «Ο Αόρατος Άνθρωπος» και κυκλοφορεί στις 15 Δεκεμβρίου από τον «Εξώστη», το νέο sublabel της Inner Ear. http://www.inner-ear.gr/ http://www.myspace.com/foivosdelivorias http://www.foidel.gr/

spotlight

Στο Ο

στο ντιβάνι#

# α ω ρ ή ς ό ν ε ό λ α μυ

ι συντάκτες του Pepper ανακρίνουν τους αγαπημένους ήρωες των παιδικών τους χρόνων ρίχνωντας απλέτο φως στις σκοτεινές πτυχές της ζωής τους, σε μια σειρά αποκαλυπτικών συνεντεύξεων που θα συζητηθούν.

54 pepper#

στο ντιβάνι#

Ο Batman είναι ο Τ Bruce Wayne! συνέντευξη στον Γιάννη Μπαλαφούτη

56 pepper#

ο ραντεβού δόθηκε στο Local στην γωνία Π.Πατρών με Παύλου Μελά. Είχα ήδη πιει έναν espresso και είχε ήδη αργήσει 20 λεπτά. Περιμένοντας, κουβέντιαζα με τον φίλο μου τον Νίκο και χάζευα περαστικές γκόμενες. Φαντάστηκα ότι έψαχνε να παρκάρει το θηριώδες batmobile του, όταν ξαφνικά τον είδα να ποδηλατεί ανεβαίνοντας ανάποδα την Παύλου Μελά. Η μπέρτα του σκάλωνε στις ακτίνες του ποδηλάτου και την τραβούσε νευρικά καθώς ο γνωστός σκύλος του δαγκώνε την bat-μπότα του. Έδεσε το ποδήλατο του και κάθισε σε ένα τραπεζάκι κάνοντας μου νόημα να τον πλησιάσω και να κάτσω απέναντι του. Παρήγγειλε ένα decaf latte και παρακάλεσε να του φέρουν ένα καλαμάκι γιατί τον ενοχλούσε η μάσκα του. Αφού απομάκρυνε τον σκύλο που τόση ώρα είχε κολλήσει με την μασέλα του πάνω στην bat-μπότα του, μου έγνεψε ότι ήταν έτοιμος να ξεκινήσουμε.

στο ντιβάνι#

λαού, όπως τους ονομάζουμε. Αυτοί που περπατάς και στα καλά του καθουμένου σε φωνάζουν: «Τί κοιτάς μωρή λούγκρα; Που μου βγήκες με το δερμάτινο παντελόνι και το ζωντανό στο στήθος παγανιά»; Και, τέλος, υπάρχουν και οι κοσμικοί – Villains, αυτοί που όταν σε βλέπουν κοντεύουν να πάθουν μαγουλάδες από το χαμόγελο και μόλις απομακρυνθείς αρχίζουν: «Πω, πω Λίτσα, tres banal! Ποιος τον κάλεσε τώρα αυτόν; Δεν του έχει πει κανείς ότι το animal print δεν είναι φέτος στην μόδα, να βγάλει αυτή την νυχτερίδα από πάνω του»; Αυτοί πάλι πολλές φορές συμπίπτουν με την κατηγορία Ξέρεις-ποιός-είμαι-εγώ? - Villain, μια κατηγορία στην οποία, λόγω της ιδιότητας μου δεν θα μπορούσα ποτέ να εμπίπτω...

Batman, ευχαριστούμε για την αποκλειστική αυτή συνέντευξη. Γνωρίζω πόσο σπάνια δίνετε συνεντεύξεις και η παρουσία σας στο Pepper μας τιμά. Πως είναι η έως τώρα παραμονή σας στην πόλη;

B.M. Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη. Με κάνει να νιώθω σαν στο σπίτι μου. Ξέρετε, δεν φαίνεται να μοιράζεστε τόσα κοινά με την Βαρκελώνη ή με άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις, όπως σας τάζουν ότι μπορείτε να γίνετε. Η πιο κοντινή σε σας πόλη, είναι μάλλον η δικιά μου. Η Θεσσαλονίκη έχει τόσα κοινά με την Gotham City, που καμιά φορά ξεχνιέμαι και εγώ ο ίδιος για το πού βρίσκομαι. p.

Είναι ωραία τα κορίτσια του Gotham City όπως οι Θεσσαλονικιές; Είναι τόσο ερωτική η πόλη σας; Είναι η πόλη της διασκέδασης και του καλού φαγητού; Είστε, τέλος πάντων βρε αδερφέ, η πρωτεύουσα των Βαλκανίων;

B.M. Στο μόνο που διαφέρουμε είναι ότι δεν μας ορίζουν τόσα κλισέ. Κατά τα άλλα, όπως θα θυμάστε, πριν αναλάβω δράση, η Gotham City ήταν μια πόλη γεμάτη Villains που δρούσαν ανενόχλητοι. Η ασυδοσία είχε ξεχειλίσει, ο καθένας έκανε ό,τι γούσταρε και όλα αυτά υπό την ανοχή των αρχών. Το ίδιο και εδώ. Ο καθένας βάζει τα τραπεζάκια του όπου γουστάρει (αν μπορούσε να κλείσει και μια λωρίδα κυκλοφορίας θα το έκανε), η παραλία είναι σαν το μεγάλο παζάρι και οι κίτρινες γραμμές του ποδηλατόδρομου λειτουργούν ως το φυσικό σύνορο για να απλώνουν την πραμμάτεια τους οι μικροπωλητές σε ευθυγράμμιση. Οι ράμπες στις διαβάσεις χρησιμοποιούνται για να παρκάρεις πιο εύκολα το αυτοκίνητο σου πάνω στο πεζοδρόμιο σε περίπτωση που δεν έχεις τζίπ και τα αδέσποτα έχουν κάνει δικές τους συμμορίες και περιμένουν την εποχή που ως φυσική εξέλιξη του είδους τους θα αποκτήσουν αντίχειρες για να κουβαλάνε όπλα. Και το κυριότερο: Η πόλη κατακλύζεται από κακούς σούπερ Villains που ακόμη και εγώ φοβάμαι να κοιτάξω στα μάτια όταν διασταυρώνονται οι δρόμοι μας. Και πίστεψε με... έχω γνωρίσει πολλούς. p.

Ποιοί είναι αυτοί Batman; Γιατί αρνείσαι να τους κατονομάσεις;

B.M. Μα είναι παντού! Πάω να πιω ένα ποτό σε ένα club και ο Villain-Πορτιέρης με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω και χωρίς να μου πει καλησπέρα μου λέει: «Έχετε κάποια κράτηση; Γιατί με αυτές τις μπότες και αυτά τα μούτρα που κρύβονται κάτω από την μάσκα δεν μπορείς να μπεις». Ποδηλατώ και ο οδηγός – Villain αφού προσπαθήσει να περάσει από δίπλα μου, από κάτω μου, από μέσα μου χωρίς να γρατσουνίσει το αμάξι του, τελικά αποφασίζει να περάσει από πάνω μου. Και καθώς τα καταφέρνει φροντίζει να δηλώσει: «30 χρονών είσαι ρε μόγγολο ακόμη ποδήλατο κάνεις»; Και φυσικά υπάρχουν και οι απλοί, καθημερινοί Villains, οι Villains του

Αλήθεια Batman... Ποίος είστε;

B.M. Ο Bruce Wayne! p.

Μένω άφωνος... Αλλά παρόλα αυτά πρέπει να βρω το κουράγιο να συνεχίσω. Με αυτά που μου λέτε παραπάνω, αισθάνομαι ότι η πόλη μας δεν έχει πια ελπίδα. Τελικά μπορούμε να κάνουμε την Θεσσαλονίκη Αλλιώς;

B.M. Δεν μπορώ να σας απαντήσω. Αυτό το έχει αναλάβει μια άλλη ομάδα Σούπερ Ηρώων. p.

Κάτι που μου έκανε εντύπωση, είναι η εμφάνιση σας με το ποδήλατο. Τί απέγινε το Batmobile, Batman;

B.M. Στην αρχή το μετέτρεψα σε υβριδικό για να γλιτώσω τα τέλη, αλλά μετά την μετατροπή, έφτανα πάντα αργά στο προορισμό μου. Οπότε αναγκάστηκα να παραδώσω τις πινακίδες μου και να τελειώνω. Βέβαια, δεν σου κρύβω ότι έτσι ενίσχυσα και το οικολογικό μου προφίλ, γιατί τόσα χρόνια οι οικολογικές οργανώσεις με κατηγορούσαν ότι με τον τρόπο δράσης μου, κατανάλωνα αλόγιστα ποσά ενέργειας. Άσε που δουλεύω και αερόβια. Το μόνο θέμα είναι ότι πρέπει να στενέψω λίγο την μπέρτα μου γιατί όλο πιάνεται στις ακτίνες. p.

Batman, θα είμαι ευθύς και ωμός: Μαζί τα φάγαμε;

B.M. Όχι. Η αλήθεια είναι ότι τα φάγανε μόνοι τους. Γιατί όταν εγώ κυνηγούσα Villains στα στενά του Gotham City, εσείς φροντίζατε να τους μαζεύετε στην Θεσσαλονίκη. Και ας πληρώνατε δημοτικά τέλη... p.

Ωραία, γιατί δεν μένετε τότε Batman; Γιατί δεν βοηθάτε την Θεσσαλονίκη να γίνει μια πραγματική Ευρωπαϊκή πόλη, γιατί δεν βοηθάτε τον βασανισμένο λαό της Θεσσαλονίκης;

B.M. Γιατί εσείς έχετε δικό σας Super Ήρωα... p.

Ποιόν;

B.M. Τον Ζορρό!

στο ντιβάνι#

Πίτερ Παν συνέντευξη στη Marion B.

υσκολεύτηκα πολύ να τον συναντήσω. Ανέβαλε συνεχώς το ραντεβού μας για αύριο. Συναντηθήκαμε για λίγο στη Χώρα του Ποτέ. Φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο κολάν κι ένα ρολόι σαν αυτό του ΓΑΠ στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Παρήγγειλε espresso lungo κι ένα τοστ με γαλοπούλα. Μου ζήτησε να ξεκινήσω τη συνέντευξη με την έκφραση «Πιο αδυνατισμένος από ποτέ, ο Πίτερ Παν»...

Κρατιέσαι καλά πάντως για τα χρόνια σου.

Στα Χάμπτονς;

Π.Π. Ναι, το είδα σ' ένα επεισόδιο στο «Sex and the city». Έχετε τηλεοράσεις στη Χώρα του Ποτέ;

Π.Π. Αστειεύεσαι; Μπήκαμε μάλιστα κι εμείς στην ψηφιακή εποχή. Η οικογένεια Κλικλίκου μένει απέναντί μου. p.

Δε βαρέθηκες να πετάς πέρα-δώθε;

Είσαι ο μοναδικός που μπορεί να πετάει στη Χώρα του Ποτέ χωρίς νεραϊδόσκονη, έτσι;

Π.Π. Εντάξει υπάρχουν μέρες που δε μπορώ να πάρω τα πόδια μου. Το λίθιο με βοηθά πολύ σ' εκείνη την φάση. Μου το δώσανε με τη δικαιολογία ότι πάσχω από το «Σύνδρομο Πίτερ Παν».

Π.Π. Σε λίγο θα αναγκαστούν και οι υπόλοιποι. Η οικονομική κρίση χτύπησε και την Χώρα του Ποτέ. Αν το έλλειμμα σε νεραϊδόσκονη συνεχίσει έτσι , θα μετατραπούμε σε Χώρα του Κάποτε.

Από ψυχανάλυση;

Φοβάσαι τίποτε;

Π.Π. Είχα επισκεφθεί μερικές φορές τον κύριο Φρόυντ.

Π.Π. Τον θάνατο.

Δεν πρέπει να τον λες κύριο. Τους νεκρούς δεν τους αποκαλούμε κυρίους.

Π.Π. Μα ο κύριος Σίγκμουντ δεν πέθανε. p.

Αγαπημένο ήρωα έχεις;

Π.Π. Εκτός από τον εαυτό μου, εννοείς; Τον Χάρι Πότερ. Πρέπει να είναι πολύ κουλ να πετάς σε σκούπα. Η Τίνκερμπελ από την άλλη έχει ξεπατικώσει την Kylie Minogue. Εντελώς πασέ, δε βρίσκεις;

Αφού δε μεγαλώνεις ποτέ.

Π.Π. Οι άλλοι όμως μεγαλώνουν και πεθαίνουν. p.

Πώς ήταν τότε που τον έβλεπες;

Π.Π. Δεν καταλάβαινα και πολλά από αυτά που μου έλεγε. Θυμάμαι που έλεγε ότι βρίσκομαι σε μια παρατεταμένη νεότητα. Ότι αρνούμαι να μεγαλώσω. Ότι βρίσκομαι σε μόνιμη παλινδρόμηση. Οτι φταίει που η μάνα μου ήταν υπερπροστατευτική. Ότι η αγάπη της με στραγγάλισε και με έκανε ανίκανο να μεγαλώσω και να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Μετά άναβε ένα πούρο κι έλεγε εκείνο το «Sometimes a cigar is just a cigar».

58 pepper#

Με τη Γουέντυ δεν συμβαίνει τίποτε;

Π.Π. Απολύτως. Η Γουέντυ έχει πατήσει τα τριάντα. Ξέρεις τι παθαίνουν οι γυναίκες σε αυτήν την ηλικία, έτσι; Τρελαίνονται. Θέλουν γάμο, παιδί και εξοχικό στα Χάμπτονς.

Π.Π. Μόνο υαλουρονικό οξύ, τίποτε περισσότερο. Αν σου πουν για νυστέρι, λένε ψέματα. p.

Υποφέρεις από κατάθλιψη και σκέφτεσαι συνέχεια τον θάνατο;

Π.Π. Όχι. Απλώς οι άλλοι υποφέρουν από θνητότητα. p.

Ο Κάπτεν Χουκ έμεινε κουλός εξαιτίας σου. Ενοχές δεν έχεις;

Π.Π. Έχω. Που δεν του έκοψα και το άλλο. Το χέρι, εννοώ. p.

Υπάρχει κάποια ερώτηση που δεν σου έχουν κάνει ποτέ;

Π.Π. Ναι. Τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω...

η σ υ ε δ ί α π κ Ε ν η τ σ ς ο χ ρ Κυρία Ο Δ/νων Σύμβουλος του Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ, κ. Γιάννης Καρανταλής, μας εισάγει στη φιλοσοφία του Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης, που εδώ και τέσσερις δεκαετίες προετοιμάζει τους επαγγελματίες του μέλλοντος!

Κε Καρανταλή το Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ έχει επικρατήσει στη συνείδηση του κοινού ως το κορυφαίο ΙΕΚ σε επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής αποκατάστασης των αποφοίτων. Ποια κομμάτια συνθέτουν την επιτυχία; Από το 1971 που ξεκίνησε η λειτουργία των Σχολών ΔΕΛΤΑ στόχος μας είναι η δημιουργία εξειδικευμένων επαγγελματιών, με άριστο γνωστικό υπόβαθρο. Χρειάστηκε συνεχή έμπνευση και καινοτόμες ιδέες για να μας διατηρήσουν στην κορυφή της μεταλυκειακής εκπαίδευσης όλα αυτά τα χρόνια. Η συνέπεια και η προσήλωση στο στόχο μας όμως, έχει ως αποτέλεσμα οι παλιοί απόφοιτοι μας να εμπιστεύονται πλέον σε μας το μέλλον των παιδιών τους!

Πως κρίνετε την κατάσταση στην εκπαίδευση σήμερα, δεδομένης της γενικότερης οικονομικής κατάστασης; Το μέλλον της χώρας μας βρίσκεται στα χέρια των νέων ανθρώπων. Η επένδυση λοιπόν στις σπουδές είναι ίσως η μόνη διέξοδος για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί λοιπόν ο καθένας με βάση τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις του να επιλέξει μία από τις 49 σύγχρονες ειδικότητες που προσφέρονται στο Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ και να αποκτήσει αναγνωρισμένο Κρατικό Δίπλωμα για να σταδιοδρομήσει. Το Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ αντιλαμβάνεται τη δυσχερή οικονομική κατάσταση και έχει διατηρήσει σταθερή οικονομική πολιτική, ενώ παράλληλα υποστηρίζει πρόγραμμα υποτροφιών για μεγάλο αριθμό σπουδαστών.

Πως όμως η έμπνευση και οι ιδέες μετατρέπονται σε πράξη; Με συνεχή εξέλιξη. Εντάσσουμε στο πρόγραμμα μας όλες τις σύγχρονες ειδικότητες που επιβάλλουν οι τάσεις της αγοράς. Κάνουμε συνεχείς επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμούς, ξεπερνώντας κατά πολύ τις τυπικές απαιτήσεις του Υπουργείου Παιδείας. Φροντίζουμε για την επιμόρφωση των σπουδαστών και επιλέγουμε προσεχτικά το διδακτικό προσωπικό, ώστε να προσεγγίζουμε το παρόν της κάθε ειδικότητας. Τέλος, αναπτύσσουμε πραγματικές συνεργασίες με κορυφαίες εταιρίες κάθε χώρου για μαθησιακούς και όχι διαφημιστικούς σκοπούς, με πιο πρόσφατη τη δημιουργία του Apple Authorized Training Center.

Ποιες είναι οι τάσεις στις προτιμήσεις των νέων; Τα τεχνικά, τεχνολογικά και τουριστικά επαγγέλματα έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση στην αγορά, ενώ και τα επαγγέλματα ομορφιάς και υγείας παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις. Οι νέοι σήμερα επιλέγουν να εξειδικευτούν σε επαγγέλματα πρακτικής φύσεως, παρά να επιλέξουν τη θεωρητική κατεύθυνση.

Και όσον αφορά στην πορεία των σπουδαστών μετά την αποφοίτηση; Καινοτομία και έμπνευση λειτουργούν και εδώ. Από το 2008 πρωτοποριακά το Ι.Ε.Κ ΔΕΛΤΑ απέκτησε το δικό του site ευρέσεως εργασίας www. iekdeltajobs.gr το οποίο είναι προσβάσιμο από σπουδαστές και αποφοίτους , προσφέροντας εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Παράλληλα, το Γραφείο Σταδιοδρομίας έχει επεκτείνει τη δραστηριότητα του, αναπτύσσοντας συνεργασίες, υποστηρίζοντας τους σπουδαστές στα πρώτα τους βήματα και διοργανώνοντας εκδηλώσεις όπως οι καθιερωμένες πλέον «Ημέρες Καριέρας».

Πληροφορίες – Εγγραφές: Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ Αθήνας: Ρεθύμνου 3, Μουσείο, τηλ.: 210.822.5983 Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ Θεσ/νίκης: Ερμού 45, πλ. Αριστοτέλους, τηλ.: 2310.226.318 www.delta-iek.gr | www.iekdeltajobs.gr | www.iekdeltaradio.gr

στο ντιβάνι#

Superhero

Jesus Christ συνέντευξη στον Στέργιο Βρύζα

ανάς μήνας θα ‘ναι που τον συνάντησα σ’ ένα σκυλάδικο φτιαγμένο από λαμαρίνες στην εθνική, χτισμένο σε κάτι χωράφια, Ξάνθης–Κομοτηνής. Mulen Rouz! Τα κορίτσια όλα φωνάρες, Κάλλας και πάνω! Τον είχα πλάτη κι όταν συνειδητοποίησα ποιος είναι αποφάσισα πως δεν θα τον χάσω. Πολύ κούλ τύπος. Ξυρισμένος, κοντοκουρεμένος με τζινάκι και πέτσινο μπουφάν. Καμία σχέση με την εικόνα που μας έχουν πλάσει στο μυαλό. Δέχτηκε να μου πει για όλους και για όλα.

Ονομάζεστε;

Που μένετε;

J.C. Κοιτάξτε, εγώ ήμουν καλός surfer, η μαμά επέμενε για όλα τα’ άλλα. Αν δεν την είχα, νομίζω δεν θα κατάφερνα τίποτα απ’ όσα έχω καταφέρει.

Καταλαβαίνω. Ζείτε μόνος ή έχετε οικογένεια; Πέραν της γνωστής.

J.C. Λόγω αθανασίας, έχω κάνει πολλές οικογένειες πέραν της γνωστής. Τώρα ζω με την τελευταία μου οικογένεια. Έχω δύο γιούς. Ο ένας είναι ξυλουργός κι ο άλλος superstar. Τα πάτε καλά με την πεθερά σας;

J.C. Δόξα τω Μπαμπά μια χαρά.

Τι υπερδυνάμεις έχετε;

J.C. Κάτι τέτοιο.

J.C. Περπατάω επάνω στο νερό, ανασταίνω νεκρούς, είμαι αθάνατος... πια (γέλια) και μπορώ να μετατρέψω το νερό σε κρασί και τούμπαλιν.

J.C. Ναζωραίος, αλλά δεν το χρησιμοποιώ. p.

Σαν τον Δάκη ένα πράμα; Πόσο χρονών είστε;

Για το κρασί κάτι έχει πάρει το αυτί μου.

J.C. Πριν πέντε μήνες έγινα 2010 ετών.

J.C. Όλα αλήθεια είναι, ορκίζομαι.

Αιγόκερως δηλαδή.

J.C. Ναι, με ωροσκόπο Παρθένο.

60 pepper#

Είχατε από μικρός αυτά τα χαρίσματα;

J.C. Κυρίως Ελλάδα, αλλά ενίοτε και στο εξωτερικό. Σε ποιά πόλη δεν θα ‘θελα να πω. Καταλαβαίνετε. Έχω πολλούς θαυμαστές και φοβάμαι.

J.C. Ιησούς. Επίθετο;

Τι άλλο μπορείτε να κάνετε;

J.C. Να θεραπεύσω ασθένειες.

Τι επαγγέλλεστε;

J.C. Οινοποιός και γιατρός. Από μικρός είχα κλίση σ’ αυτά τα δύο επαγγέλματα. p.

Το χόμπι σας;

J.C. Κυρίως surfing. p.

Κατοικίδια έχετε;

J.C. Ναι, ένα περιστέρι. p.

Στα μπουζούκια πηγαίνετε συχνά;

J.C. Ναι, ανέκαθεν με τραβούσαν οι περιθωριακοί τύποι. p.

Τα ανέκδοτα που έχουν βγει για εσάς και την οικογένειά σας, σας ενοχλούν;

J.C. Εμένα όχι, γελάω. Μερικά τα βρίσκω κιόλας πολύ έξυπνα. Την μαμά όμως πολύ. Είχε φτάσει πια επτά το πρωί. Νύσταζα. Τον ευχαρίστησα κι έφυγα. Το ίδιο πρωί πριν κοιμηθώ προσευχήθηκα!

στο ντιβάνι#

Sport Billy είναι ο ήρωας απ’ άλλο πλανήτη! συνέντευξη στη Δέσποινα Μπι2κα

Sport Billy (ή αλλιώς Βασίλης ο Αθληταράς) γεννήθηκε το 1969 στον Όλυμπο (δίπλα απ’ το Λιτόχωρο). Σήμερα στα 41 του χρόνια είναι ο άνθρωπος που προώθησε τον αθλητισμό στην Ελλάδα όσο κανένας άλλος.

Κ. Sport Billy, πείτε μας, πως ξεκίνησε η αγάπη σας για τον αθλητισμό;

S.B. Ήταν κάτι που μ’ ευχαριστούσε από μικρό παιδί, όταν έπαιζα ποδόσφαιρο με τα παιδιά της γειτονιάς. p.

Μμμμ…αλλά τί ήταν αυτό που σας έκανε να αντιμετωπίσετε τον αθλητισμό όχι σαν hobby, αλλά, πώς να το πω, σαν… αποστολή ζωής;

S.B. H Lilly ήταν αυτή που αρχικά με παρακίνησε να το δω πιο επαγγελματικά. Το αρχικό project ήταν να προωθήσουμε την αγάπη για τον αθλητισμό στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά ανατρεπτικοί παράγοντες μας ανάγκασαν να δούμε το θέμα πιο ζεστά. Έτσι δημιουργήσαμε την ομάδα «Σφίκτης» όπου μέσω των ταξιδιών μας στο χωροχρόνο, ο Willy, η Lilly κι εγώ προσπαθούσαμε να προωθήσουμε στη Γη κάθε φορά κι από ένα άθλημα.

ρει. Στα 15 μου, μαθητής τότε, ήμουν ερωτευμένος με την καθηγήτρια των Αγγλικών μου στο χωριό. Η δασκάλα αυτή δεν ήταν άλλη από τη Μεγάλη Vanda. p.

Απίστευτο! Ώστε γνωρίζατε την Κακοτάτη από το σχολείο;!

S.B. (Γελάει) Ακριβώς.. p.

Πολύ ενδιαφέρον, για πείτε μας…

S.B. Την ακολουθούσα για αρκετό διάστημα. Πήγαινε στο γυμναστήριο της γειτονιάς κι έτσι αποφάσισα να γραφτώ κι εγώ. Για να μην τα πολυλογώ, ένα απόγευμα άνοιξα το ντουλαπάκι της στα αποδυτήρια να της αφήσω ένα τριαντάφυλλο κι εκεί είδα το βαλιτσάκι… Αργότερα έβαλα πάνω το λογότυπό μου, αλλά ο αρχικός ιδιοκτήτης ήταν η Vanda. p.

Καταλαβαίνετε ότι αυτό εξηγεί πολλά Κ. Sport Billy, όπως η εμμονή της να επαναλαμβάνει διαρκώς «θα γίνει δικό μου, δικό μου, δικό μου» και «Χα χα χα»... Πείτε μας όμως λίγο για τις ιδιότητες του. Είναι αλήθεια ότι η δυνατότητα της βαλίτσας να αυξομειώνει τη μάζα της είναι απεριόριστη;

S.B. Πιστεύω στη δύναμη του αθλητισμού κι όχι στον πρωταθλητισμό.

S.B. Όχι, όχι (γελάει). Αυτός είναι ένας μύθος που η Lilly, o Willy κι εγώ χτίσαμε για να τρομοκρατούμε του αντιπάλους μας. Κοιτάξτε, οι δυνατότητες της βαλίτσας είναι πεπερασμένες, δηλαδή όχι απεριόριστες, αν με καταλαβαίνετε…

Η γνώμη σας για την ντόπα;

Μάλιστα. Ο κόσμος Κ. Sport Billy θέλει να μάθει πως ένας 15χρονος, έφηβος τότε, κατάφερε να τα βάλει με τη Μεγάλη Vanda, τη «Βασίλισσα Vanda» όπως την αποκαλούσαμε τότε. Και η ιστορία με το βαλιτσάκι... Πώς ήρθε στην κατοχή σας;

S.B. Θα σας πω κάτι που ελάχιστος κόσμος το ξέ-

62 pepper#

Δηλαδή;

S.B. Θα σας το εξηγήσω μ’ ένα παράδειγμα. Όσες φορές κι αν προσπάθησα να βάλω το «φύλο» μου (ξέρετε…) στο βαλιτσάκι, αυτό δε χωρούσε. Πράγμα που αποκαλύπτει τις μη απεριόριστες δυνατότητες του. Πάντως, οφείλω να ομολογήσω πως το βαλιτσάκι

όντως με βοήθησε τόσο στην καριέρα μου στον αθλητισμό όσο και στην προσωπική μου ζωή, στις σχέσεις μου με τους άλλους και με τον εαυτό μου. p.

Μιλώντας για τη Vanda, πείτε μας λίγα λόγια. Πώς ήταν σαν άνθρωπος;

S.B. Κοιτάξτε να δείτε. Η Vanda πάντα ήταν, είναι και θα είναι μια πολύ ωραία γυναίκα. Αυτό που την κατέστρεψε ήταν οι εμμονές της. Δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο. p.

Πολύ ωραία. Ας περάσουμε τώρα στα μελλοντικά σας σχέδια. Συμμετείχατε ως μασκότ σε διάφορα πρωταθλήματα κυπέλου (FIFA κτλ), ταξιδέψατε σ’ όλο τον κόσμο και η εκπομπή σας προβλήθηκε σε Ελλάδα, Αμερική, Αυστραλία, Ιταλία, Ισπανία Γιουγκοσλαβία, Περού, Μεξικό, Πορτογαλία... Πότε θα σας ξαναδούμε;

S.B. Τον Ιούλιο θα συμμετέχω στους Παραολυμπιακούς αγώνες που θα διεξαχθούν στη Αθήνα. Πιστεύω στη δύναμη αυτών των παιδιών και ορισμένοι από αυτούς είναι εξαιρετικοί αθλητές, πραγματικά. p.

Συναισθηματικά. Υπάρχει ο έρωτας στη ζωή σας;

S.B. (Γελάει) Δυστυχώς δε θα μπορέσω να απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση… p.

Κ. Sport Billy, ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας. Ραντεβού τον ερχόμενο Ιούλη, λοιπόν!

Χαλαρός όπως πάντα, με το κόκκινο T-shirt του, ακούμπησε τη λεμονάδα στο τραπέζι και μου έσφιξε το χέρι. Ο Sport Billy, ναι, είναι ο ήρωας απ’ άλλο πλανήτη.

στο ντιβάνι#

Με καραβάκι μου την ελπίδα είμαι εγώ η

Sailormoon! συνέντευξη στην Τόνια Παπαδάκη p.

Είσαι η Sailormoon, όλοι το ξέρουμε αυτό, όμως ποιά κρύβεται πίσω από την ηρωίδα;

Το όνομα μου είναι Usagi, και είμαι μόλις δεκατέσσερα χρονών! Πηγαίνω ακόμα στο σχολείο όμως η καθημερινότητα μου καμία σχέση δεν έχει με αυτή των συνομηλίκων μου! Αν με ρωτάς, εγώ το μόνο που θα ήθελα θα ήταν να κοιμάμαι ως αργά και οπωσδήποτε να μην ασχολούμαι με το σχολείο γιατί κακά τα ψέματα, δεν τα καταφέρνω και πολύ καλά. Στο να σώζω την γη από τους κακούς του Νegaverse είμαι καλύτερη και ας μην μπορώ να πω στη μαμά μου ότι πήρα χαμηλό βαθμό στο τεστ! Δεν πιστεύω πως θα μπορούσαν πολλοί να συνδυάσουν το σχολείο με τη μάχη ενάντια στο κακό, γι' αυτό δε τα καταφέρνω δηλαδή, όχι για κανέναν άλλο λόγο!! (Χα Χα Χα)

Νομίζω πως δεν ήσουν η Sailormoon από τη μέρα που γεννήθηκες... σωστά;

Σωστά! Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που συνάντησα τη Luna, τη γάτα μου. Εγώ νόμιζα πως ήταν τυχαίο αλλά έκανα λάθος. Μπήκε ένα βράδυ στο δωμάτιο μου και μου εξήγησε πως η μοίρα μου είναι να σώσω τον κόσμο. Πριν η ζωή μου ήταν κατά κάποιο τρόπο φυσιολογική, λίγο σχολείο, λίγο βιβλιοθήκη -μεταξύ μας δεν πάω στη βιβλιοθήκη αλλά στα ηλεκτρονικά-. Μετά όμως, απέκτησε ενδιαφέρον και άλλαξε τόσο πολύ. Δηλαδή, πάντα μισούσα το πρωινό ξύπνημα, φαντάσου τώρα που χάνω τον ύπνο μου πολεμώντας το κακό.

Μου φαίνεται περίεργο το πώς ένα μικρό κοριτσάκι, που πάντα αργεί στα ραντεβού της αλλά και καθημερινά στο σχολείο της, πρέπει να πολεμήσει το κακό και να φτάνει πάντα εγκαίρως ώστε να μη καταστραφούν τα πάντα!

Έχω τη Luna να με βοηθάει σ' αυτό, πάντα με τρέχει αλλά την αγαπώ τόσο πολύ. Επίσης τις περισσότερες φορές καταστρέφω ότι πιάνω, στη ζωή μου είμαι πολύ αδέξια και όμως στις μάχες πάντα μπορώ

64 pepper#

και το καταπολεμώ! Είναι λες και με το που φοράω την τιάρα μου, μεταμορφώνομαι σε αυτό που ήρθα στον κόσμο για να είμαι. Αλήθεια, πολλές φορές και εγώ η ίδια δε με αντέχω ως Usagi! Κλαίω συνεχώς, σπάω τα πάντα. Στην ουσία, η Usagi είναι απλά ένα κοριτσάκι που θέλει να ζήσει την εφηβεία της τόσο φυσιολογικά όσο οι φίλες της, αλλά η Sailormoon είναι αλλιώς. Μπορεί να την τρομάζει η κακία που υπάρχει στο Negaverse, όμως δε φοβάται να την αντιμετωπίσει για το καλό της γης. p.

Πώς σου φαίνεται που ο κόσμος βασίζεται σε ένα δεκατετράχρονο κορίτσι για να τον σώσει;

Είχα ευχηθεί να είμαι η Sailormoon, αλλά στην πορεία κατάλαβα πως είναι πολύ δύσκολο να προσπαθείς να σώσεις μόνη τον κόσμο ιδίως αν είσαι τόσο μικρή. Νομίζω πως δεν θα τα κατάφερνα χωρίς τη βοήθεια του Tuxedo Mask! Κάθε φορά που βρίσκομαι σε δύσκολη θέση είναι εκεί για να με σώσει! Είμαι μια ηρωίδα που έχει τον δικό της ήρωα... Ίσως μάλιστα καταβάθος να ακολουθώ τις προτροπές της γάτας μου γιατί απλά θέλω να τον δω! Μ' αρέσει τόσο που κάθε φορά που πιστεύω πως θα πάθω κάτι κακό βλέπω τα τριαντάφυλλα του. Κάτι τόσο όμορφο γίνεται απειλή και πετώντας τα τρομάζει τον κάθε μου εχθρό. Νιώθω τόση ασφάλεια που μπορώ να πολεμήσω τον καθένα και ξέρω πως δεν θα με εγκαταλείψει ποτέ! Τον εμπιστεύομαι. Αυτός μάλιστα είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν θα επιτρέψω ποτέ στους κακούς να κλέψουν τα συναισθήματα από τους ανθρώπους. Αυτό τους χαρακτηρίζει και θα κάνω ότι μπορώ για να μη χαθεί ποτέ. Τα συναισθήματα μου, μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω τον αγώνα μου.

Πιστεύεις ότι μεγαλώνοντας θα σταματήσεις να νιώθεις έτσι;

Όχι. Είμαι σίγουρη πως πάντα θα... Oops το καθήκον με καλεί! Συγνώμη!!! Με τη δύναμη του φεγγαριού μεταμόρφωσε με...

heroes ξωτικά της πόλης | my way | hero next door

heroes

ξωτικά της πόλης#

Brainstorm Rulez# της Τόνιας Παπαδάκη φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

Το να είσαι πρωτοπόρος προϋποθέτει πολλές αρετές ανάμεσα στις οποίες το θάρρος και η ικανότητα να ακούς την καρδιά σου. Πάμε μαζί, πίσω στο 1990 να κάνουμε ένα μουσικό ταξίδι και να γυρίσουμε πιο γεμάτοι στο σήμερα. Ανάμεσα σε δικογραφίες και νομικά βιβλία άρχισε ο Μιχάλης Βέρρος να μου εξιστορεί τα πράγματα και τα θάματα που συνέβησαν δέκα χρόνια πριν.

66 pepper#

εκαετία '90. Ξεκινούν τα rave parties στην Ελλάδα. «Το Brainstorm, το μουσικό κίνημα που δημιουργήσαμε, ξεκίνησε εξ ανάγκης το 1990. Εγώ και κάποιοι ακόμα μαζί μου θελήσαμε να δώσουμε στον κόσμο την ευκαιρία να γνωρίσει την μουσική techno όμως δεν υπήρχαν πολλοί μαγαζάτορες που συμφωνούσαν μ' αυτό. Ήταν ρίσκο. Η techno μουσική τότε, όπως καταλαβαίνεις, θεωρούνταν περιθωριακή, ήταν ακόμα άγνωστη στο ευρύτερο κοινό και για αυτό το λόγο επιδίωξα να εξοικειώσω τον κόσμο απέναντί της. Νομίζω ως ένα βαθμό τα κατάφερα». Εγώ πάλι είμαι βεβαία. Σε μία εποχή που η πόλη σταματούσε ουσιαστικά στα λαδάδικα και παραπέρα ήταν έρημη περιοχή ο Μιχάλης Βέρρος και το Brainstorm κάνουν την ανατροπή και ξεκινάνε την διοργάνωση party στα Σφαγεία. «Αρχικά, έπρεπε να δωθεί ένα όνομα στα events αυτά ώστε να είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από τον κόσμο έτσι μαζί με τον Dj Savage βρήκαμε το όνομα Brainstorm. Ουσιαστικά», συνεχίζει να μου λέει ο Μιχάλης, «το όνομα προήλθε από τον τύπο αυτής της μουσικής, η οποία τότε δεν ήταν αμιγώς techno, σε κάποιο από τα party μας μπορούσες να ακούσεις πολλά είδη μουσικής, σίγουρα techno, αλλά και drum 'n' bass, και house. Δεν υπήρχε δηλαδή η εξειδίκευση που υπάρχει σήμερα στη ηλεκτρονική μουσική. Εγώ έπαιζα κυρίως house αλλά ήταν και η ώρα η οποία έπαιζα που το επέβαλλε αυτό. Το πρόγραμμα που ακολουθούσαμε ήταν σταθερό. Πρώτα έπαιζε κάποιος Έλληνας Dj νεαρός, στα πρώτα του βήματα δηλαδή, στη συνέχεια κάποιος από τους ξένους που μας έκαναν την τιμή να συμμετέχουν και τέλος εγώ. Έτσι από την ποικιλία της μουσικής θεωρήσαμε ότι αυτή η 'θύελλα εν κρανίω' (Brainstorm) είναι το

ξωτικά της πόλης#

Μιχάλης Βέρρος aka D

j VE ROS

όνομα που περιέγραφε σωστά τα parties μας». Όλη αυτή την προσπάθεια εγώ θα την χαρακτήριζα ανατρεπτική άλλωστε για αυτό το λόγο κράτησε και πέντε χρόνια. Είχε μεγάλη απήχηση στον κόσμο και έγινε η απαρχή ώστε να εδραιώσει την ύπαρξη της η ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα και να γίνονται parties μέχρι σήμερα. «Αρχικά χρησιμοποιούσαμε το τότε club Troll, κάθε Κυριακή απόγευμα. Το Troll είχε πολύ καλές ηχητικές εγκαταστάσεις και οι ιδιοκτήτες του ήταν πολύ ευχαριστημένοι με την προσέλευση του κόσμου. Μας φιλοξένησε για δύο χρόνια όμως επειδή τα ονόματα που φέρναμε ήταν γνωστά, εκείνη την εποχή τουλάχιστον, άρχισαν τα parties μας να γίνονται πολυέξοδα. Έτσι μετακινηθήκαμε για λίγο χρονικό διάστημα σε κάποιες αποθήκες στα Σφαγεία, στο αεροδρόμιο και σε διάφορα άλλα μαγαζιά, μέχρι που ανέλαβα κάποιο ποσοστό στο μαγαζί Terminal. Πρέπει να ξέρεις πως ήταν το πρώτο μαγαζί που άνοιξε ποτέ στην περιοχή και βρισκόταν απέναντι ακριβώς από εκεί που βρίσκεται σήμερα το Hotel!» Που να φανταζόταν κανείς την απήχηση που θα είχε η περιοχή κάποια χρόνια αργότερα. Και όμως.. Για περίπου πέντε χρόνια λοιπόν ο Μιχάλης Βέρρος πίσω από τα decks έδινε στην Θεσσαλονίκη μία γεύση από εξωτερικό, όπου τα rave parties ήταν πια γεγονός και μάλιστα πολύ διαδεδομένα. «Καλώς ή κακώς η Θεσσαλονίκη είναι μια «πόλη του φραπέ» με κάπως επαρχιώτικη νοοτροπία. Υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους διαπροσωπική σχέση και αυτό είναι πάντα κακό κάτω από τις όποιες συνθήκες και πάνω σε όλα τα θέματα. Ξέρεις τον άλλον του έχεις μιλήσει ξέρεις ακριβώς τί και ποιός εί-

ναι. Κάτι τέτοιο συνέβη και τότε με τα parties μας. Μπορείς να πεις ότι ταβάνιασε το θέμα. Έτσι και εγώ πήγα στην Αθήνα και ξεκίνησα κάτι ανάλογο του Brainstorm της Θεσσαλονίκης. Έπαιζα στο Rload, ένα μεγάλο club των Αθηνών με μεγάλη απήχηση και στο Sunrise. Κάθε Σάββατο είχαμε τρεις χιλιάδες άτομα να διασκεδάζουν με τη μουσική μας. Βέβαια όπως καταλαβαίνεις στην Αθήνα ερχόταν Djs πολύ πιο γνωστοί από το εξωτερικό. Έχω παίξει με τους Paul Oakenfold, John Digweed, Carl Cox και πολλούς άλλους». Ονόματα που μέχρι σήμερα επισκέπτονται την Έλλαδα και ονόματα που έχω ακούσει και εγώ. «Καθώς επίσης,» συνεχίζει, «είχα την ευκαιρία να παίξω και σε νησιά, όπως στη Μύκονο και στη Πάρο». Υπήρχε, κάκιστα, πάντα η φήμη πως τα rave parties είναι συνδεδεμένα αποκλειστικά με τα ναρκωτικά και πως σε αυτά μπορείς να «εκφραστείς» ελεύθερα, κάτι που ίσως συνέβαλε και στο να θεωρείται αυτή η μουσική περιθωριακή. Γι' αυτό και εγώ όταν έλεγα στη μαμά μου ότι θα πάω σε ένα party και με ρωτούσε ποιός έχει γενέθλια της απαντούσα η Νίτσα, η Λίτσα ή η Πίτσα. Όμως, έρχεται κάμποσα χρόνια αργότερα ο Μιχάλης Βέρρος να καθαρίσει την υπόληψη αυτών των parties σε όσους δεν ξέρουν αλλά και να με σώσει από την πιθανότατα πάρα πολύ θυμωμένη μαμά μου αυτή τη στιγμή. «Δεν ξέρω πως θα σου ακουστεί, αν θα το πιστέψεις ή πως θα φανεί στον κόσμο πάντως δεν υπήρχαν ναρκωτικά ούτε για δείγμα. Δεν είναι ότι ήμουν απλά πίσω από τα decks και δεν καταλάβαινα τι γίνεται, ίσα ίσα που από εκεί πάνω μπορείς να δεις τα πάντα. Ήμουν στη διοργάνωση των

events και μάλιστα περνούσα αρκετό χρόνο μαζί με τον κόσμο για να μπορώ να υποστηρίξω αυτό που σου λέω με το χέρι στην καρδιά. Στη Θεσσαλονίκη ήμασταν χίλια άτομα και ήξερα ακριβώς ποιοί είναι, τι συμβαίνει ανάμεσα τους και τί κάνουν. Στην Αθήνα ίσως τα πράγματα να ήταν λίγο πιο άγρια καθώς είχε ήδη εδραιωθεί το είδος της μουσικής, ένα πράγμα πάντως μπορώ να σου εγγυηθώ πως στα δικά μας δεν υπήρχε τίποτα!» Μετά την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη λοιπόν και μετά από αμέτρητα parties ο Μιχάλης Βέρρος αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να αποσυρθεί από το παιχνίδι. «Ήταν τόσο μεγάλη η προσπάθεια που κατέβαλα αυτά τα δώδεκα χρόνια και κουράστηκα», μου εξηγεί, «επίσης επέλεξα να αποχωρήσω πριν παρακμάσει η φάση. Τα τελευταία χρόνια οικογενειακά πια, ζω στη Θεσσαλονίκη, ασκώ τη δικηγορία, που είναι ένα από τα πτυχία μου και αφιερώνω χρόνο στην οικογένεια μου». Μας διέκοψε το κουδούνι. Ήμασταν άλλωστε έτοιμοι να περάσουμε στο σήμερα. Έφτασαν αργοπορημένοι ο Άρης Mπουσουλέγκας και ο Κοσμάς Kωσταντινίδης, συνδιοργανωτές του Reunion. «Το Reunion είναι κάτι που πιστεύουμε πως ο κόσμος το ζητάει». Ξεκινούν να μου εξηγούν περί τίνος πρόκειται. «Μόλις κάναμε το group στο facebook «Brainstorm Zone» είδαμε πως υπήρχαν πολλοί που ένιωθαν όπως εμείς και ήθελαν να γίνει έστω ένα ακόμα τέτοιο party. Nα θυμηθούμε τις παλιές στιγμές και να αναβιώσει μέσα μας εκείνο το συναίσθημα. Δεν είναι κάτι που θα γίνεται συχνά, θα γίνει μία φορά. Πώς έγινε; Πλησιάσαμε τον Μιχάλη και

ξωτικά της πόλης#

του προτείναμε να οργανώσουμε ένα party ακόμα και μετά από παρότρυνση πολλών, ανάμεσα στους οποίους και η σύζυγος του Μιχάλη, αποφασίσαμε να το κάνουμε πράξη στις 24 του Δεκέμβρη στο Monroe». Έτσι το Reunion είναι πια γεγονός. Οι δυο τους, ο Άρης και ο Κοσμάς, φίλοι χρόνια, ήταν πάντα παρόντες σε όλα τα parties του Brainstorm και για αυτό το λόγο σκέφτηκαν να γίνει αυτή η προσπάθεια ώστε να δώσουν την ευκαιρία στον κόσμο που αγάπησε αυτά τα parties να παρευρεθεί σε ακόμα ένα. «Αν πάντως υπάρξει προσέλευση αφήνουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνουν και μερικά ακόμα. Άλλωστε ο Μιχάλης κατά καιρούς παίζει σε κάποια events».

O Άρης Mπουσουλέγκας και ο Κοσμάς Kωσταντινίδης, συνδιοργανωτές του Reunion.

68 pepper#

Aφού με διαβεβαίωσαν πως η νοσταλγία τους δεν οφείλεται στο νεαρό της τότε ηλικίας τους, αλλά στην μοναδικότητα του κινήματος, συνέχισαν ώστε να με πείσουν και με επιχειρήματα. «Αυτά τα parties ήταν ξεχωριστά για πολλούς λόγους. Καταρχήν, ήταν κάτι εντελώς καινούριο και πρωτόγνωρο για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Κάτι χωρίς προηγούμενο, κάτι που το αγκάλιασαν όλοι με πολύ αγάπη. Κατα δεύτερον, στην μουσική του Μιχάλη είχες την ευκαιρία να ακούσεις κομμάτια που δεν υπήρχαν στην αγορά πριν τα παίξει ο ίδιος». «Τυχαίνει να είμαι πολύ φίλος με τον Tiesto», συμπληρώνει ο Μιχάλης, «από το '97, πηγαίναμε μαζί στο Ισραήλ, το οποίο ως γνωστόν έχει πολύ μεγάλη μουσική παραγωγή και προσλαμβάναμε group για να μας γράφουν κομμάτια. Έπειτα καταλλήλως επεξεργασμέ-

να τα παίζαμε εμείς στην Ελλάδα και ήταν κάτι που ο κόσμος δεν είχε ξανακούσει και προφανώς του άρεζε. Aπώτερος στόχος, λοιπόν, του Reunion είναι να βρεθούν μεταξύ τους παλιοί γνωστοί και να περάσουμε όλοι καλά». Γνωρίζοντας ότι πλέον η ηλεκτρονική μουσική είναι πάρα πολύ εξειδικευμένη και υπάρχουν τόσα πολλά είδη πια που ο κόσμος ξέρει ακριβώς τί θέλει να ακούσει ο Μιχάλης μοιράζεται, «έτσι όπως έχουν γίνει πλέον τα πράγματα στην ηλεκτρονική μουσική αλλά και γενικότερα, με το internet, την ελεύθερη μουσική, τα πρότυπα από την τηλεόραση έχουν αλλάξει πολύ τα ενδιαφέροντα του κόσμου. Σκέψου πως τότε που γινόταν τα parties μας δεν υπήρχαν καλά-καλά τα κινητά! Κάπως θα μπορούσες να πεις πως η ελλιπής επικοινωνία βοηθούσε στην προώθηση του πράγματος. Βόλευε. Ήταν μέρος συνάντησης για γνωστούς, φίλους και μέρος όπου μπορούσες να ακούσεις μουσική, διαφορετική μουσική, να διασκεδάσεις. Πλέον υπάρχει μεγάλη εξειδίκευση στη μουσική, αλλά είναι όλοι ευπρόσδεκτοι να δουν και να ακούσουν τη δική μας εκδοχή!» Οι πόρτες του Monroe θα είναι ανοιχτές σε όλους την Παρασκευή, 24 Δεκεμβρίου. Πάμε όλοι μαζί να δούμε τη δική τους εκδοχή, σίγουρα θα είναι και πάλι κάτι διαφορετικό από ό, τι έχουμε συνηθίσει..

my way#

Γιάννης Νάστας# συνέντευξη στη Μαρία Στύλου φωτογραφία: Ορφέας Ερμιζάς

70 pepper#

my way#

Γιάννης Νάστας της φυλής των Χaxakes, ετοίμασε καινούρια δουλειά μετά από δέκα χρόνια και ετοιμάζεται να κάνει μια συναυλία στις 10 του Δεκέμβρη, μετά από ένα χρόνο. Πάει μέσα στα κόκκινα και πετάει τη μιζέρια από πάνω του. Κάθε τι fake, κάθε τι ψεύτικο άλλωστε, απλώς δεν είναι xaxakes... p.

Πριν ξεκινήσω τη συνέντευξη καθόμουν και χάζευα το βίντεο κλιπ του «πονάν τα χείλη μου –γεια» και θεωρώ ότι είναι πέρα από κάθε φαντασία.

Γ.Ν. Είναι καλό. Με τους Xaxakes έχει περάσει μία πολύ λάθος πληροφόρηση από τον πρώτο καιρό. Οι Xaxakes μες τη χλιδή και έτσι... Δεν είναι έτσι. Εμένα μ’αρέσουν και πιο μινιμαλιστικά πράγματα Επειδή βγήκαμε πολύ έντονα σε μια φάση όταν όλα τα γκρουπ παίζανε πιο σκοτεινά εδώ στην Ελλάδα, εγώ ήδη είχα βαρεθεί το σκοτάδι και πήγα μέσα στα κόκκινα κατευθείαν. Έβαλα ρούχα, έβαλα το να, τ’άλλο και είπανε πως αυτό δεν είναι rock. Aυτό με κυνηγάει ακόμα και τώρα. Απλά τώρα πια το διασκεδάζω και μπορώ να κάνω ένα βίντεο κλιπ σαν κι αυτό. Να δείξω μία όμορφη πλευρά ενός φλερτ ας πούμε. Δεν μ’ανησυχεί πια. Ήμασταν λίγο παγιδευμένοι μ’αυτό το πράγμα κι ήθελα να τ’ αποβάλω από πάνω μου. Απλά τώρα δεν μ’ενδιαφέρει. Το καλό είναι ότι υπάρχουνε διαφορετικά είδη μέσα στους Xaxakes. Υπάρχει μια επίθεση, υπάρχει μια γαλήνη, υπάρχει ένα φλερτ, υπάρχει μια γυναίκα, υπάρχουν γενικώς πολλές παραστάσεις. Εγώ θα το' λεγα σαν θεατρική παράσταση. Κι αυτό το βίντεο κλιπ τελικά είναι καλό. p.

Γ.Ν. Την παραβρήκα... μια χαρά είμαι. p.

Λες ότι δεν σ’ ενδιαφέρει αλλά βρίσκεις αναγνώριση έστω κι αν δεν είναι αυτοσκοπός;

Γ.Ν. Nαι, υπάρχει στον κόσμο, υπάρχει στα live. p.

Tώρα που είπες live, βρέθηκα πέρυσι σε μία από τις συναυλίες σας και έβλεπα την επικοινωνία με το κοινό, αυτό τον διάλογο που κάνεις με τον κόσμο. Επειδή είμαστε σε μια περίοδο που τα live «κινδυνεύουν», μήπως τελικά αυτή η επικοινωνία είναι ένα τρικ για να δείξεις κάτι διαφορετικό.

Γ.Ν. Όχι ! Για μένα δεν είναι επιδίωξη. Για μένα είναι ανάγκη μου. Το να επικοινωνήσω εγώ με τον κόσμο, είναι σαν να μιλάω στο κορίτσι μου, σαν να μιλάω σ’ένα φίλο μου. Δεν έχω ανασφάλειες ούτε φραγμούς στο τι θα πω. Oύτε θα μου πέσει η μύτη αν πω κάτι παραπάνω, έξω απ’ τα όρια. Δείχνω τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στον κόσμο που ακούει την μουσική των Χaxakes. Εφόσον αυτοί οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται αυτές τις γωνίες της ποπ, αντιλαμβάνονται και το χιούμορ, γιατί έχουν χιούμορ. Είναι καθαρά θέμα εμπιστοσύνης. Ναι, θα τον «παίξεις» τον άλλον. Θα τον κάνεις να αισθανθεί πως αυτό που βλέπεις είναι αληθινό. Δεν είναι ένα πράγμα fake... βάλαμε ένα ρούχο όμορφο κι έγινε κάποιος όμορφος. Δεν μ’ ενδιαφέρει κι αν βγω άσχημος. Το θέμα είναι να καταλάβει ο άλλος πως αυτό που βλέπει είναι πραγματικό.

Ότι υπάρχει αυτός ο άνθρωπος που όταν τραγουδάει τα δυνατά του κομμάτια, τα πιστεύει. Είναι τρελός, είναι ρομαντικός, τα ‘χει όλα. Γι’ αυτό και δεν κινδυνεύω.

Θέλω να πάμε λίγο στο Βαλς των Ελαφιών. Πέρασαν 10 χρόνια για να δούμε νέα σου δουλειά.

Γ.Ν. Η αλήθεια είναι πως είμαι άνθρωπος που ξεχνιέται. p.

Σου τράβηξε κανένας τ’ αφτί;

Γ.Ν. Μου τράβηξαν πάρα πολλοί τ’ αφτί. Πολλά χρόνια. Είχε γίνει το ανέκδοτο, «φέτος βγάζω δίσκο» και το λέγαμε και γελούσαμε. Το έλεγα επί 6-7 χρόνια. «Να τώρα θα τον βγάλω». Τ’άκουγα τα κομμάτια. Ήταν ατελή και δεν μπορούσα να το κάνω. Δεν είχα την προσωπική ηρεμία που ήθελα.

Τώρα την βρήκες;

Δεν θέλω να βάζω ταμπέλες, αλλά θέλω λίγο να σε βάλω στο παιχνιδάκι της κριτικής. Τι πιστεύεις ότι είναι αυτή η νέα μόδα με το rock των προαστίων; Ξαφνικά βλέπουμε τα κοριτσάκια που τα «σπάνε» στα μπουζούκια, να ανακαλύπτουν τους James και να γεμίζουν τα στάδια επειδή άκουσαν 1-2 συγκροτήματα της πόλης να τραγουδάνε το Laid... Χάνει η μουσική τη μαγεία της όταν γίνεται μόδα στα χέρια αταίριαστων και στ’ αφτιά των πολλών;

Γ.Ν. Υπάρχουν δύο απόψεις. Όλα αυτά τα λαικο-ονόματα, τα μεγάλα ονόματα της Αθήνας που μέχρι χθες ήταν μ’ένα μπουζούκι δίπλα, ξαφνικά βάζουν δυο κιθαρίστες και χτυπιούνται σαν να είναι ο Merilyn Manson. Eίναι μια φρίκη. Απ’ την άλλη το κακό που έχει κάνει η τηλεόραση, που έχει μπερδέψει τόσο πολύ τον κόσμο μ’ αυτό το μπουζουκοτούρκικο, αν καταφέρει να πάρει ένα κοινό και να το εκπαιδεύσει πρώτα σαν μόδα πατώντας πάνω στο rock και μετά να δώσει πιο ατόφια πράγματα, μπορεί και τελικά να βγει και σε καλό. Απ’ την άλλη, ένα κοινό πάντα χρειάζεται ένα δυνατό πυρήνα. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να λειτουργήσει σαν καλός πυρήνας και τους δείξει πως αυτό το πράγμα είναι καλό, μια μέρα το κοριτσάκι μπορεί να πάρει ένα δίσκο του Nick Cave για παράδειγμα και να πει «ναι ρε συ, είναι καλός αυτός... Kάτι μου λέει. Mπορεί να μη ξέρω τι μου λέει, αλλά χτυπάει στην καρδιά μου». Οπότε δεν είναι πάρα πολύ μεγάλο κακό. Απλά θα ξεβρακωθούν όλοι αυτοί που πάνε να παίξουν rock και δεν είναι rock. Θα το γυρίσουν σε κάτι άλλο, θα κάνουν σούπερ μάρκετ. Για να κάνεις rock' n' roll πρέπει να έχεις ζωή rock n’roll. p.

Μ’ αρέσει που δεν βάζεις κάγκελα. Βλέπω τους νέους να μένουν κολλημένοι σ’ ένα κλαψιάρικο τρόπο μουσικής διασκέδασης ξεπερασμένο ενώ υπάρχουν τόσα φρέσκα πράγματα γύρω τους για να ψάξουν, να ακούσουν και να δοκιμάσουν. Αισθάνεσαι την ανάγκη ή την ευθύνη να τ’ αλλάξεις όλα αυτά με την μουσική που φέρνεις από το μέλλον;

Γ.Ν. Εγώ το κάνω ήδη και έχω και το τίμημα. Όταν βγαίναμε παλιά οι xaxakes, παρουσιάζοντας για παράδειγμα την Αυλή του Βασιλιά, κάναμε πολύ εκκεντρικά πράγματα. Φαντάσου μια παράσταση του Las Vegas σε μια παρακμή. Δεν μ ’ενδιέφερε το κόστος. Αυτό είμαι κι ας φύγουν όλοι αυτοί που θέλουν ν’ ακούσουν μόνο το Monte Carlo. Δεν μ’ ενδιαφέρουν.

my way#

Δεν θέλω να είμαι ούτε στην μαυρίλα, γιατί το θεωρώ ψεύτικο. Δεν μπορείς συνέχεια να ‘σαι στο «μαύρο», ν’ ακους συνέχεια Placebo ή Joy Division. Όταν είσαι πιτσιρικάς, μπορεί να φας ένα κόλλημα όπως είχα φάει εγώ. Μετά όμως είπα όχι. Θα πετάξω τα μαύρα, θα βάλω ένα κόκκινο κουστούμι και θα πάω να περάσω καλά. Έκανα τον κύκλο μου και τώρα πια δεν έχω ταμπέλα. Δεν μπορώ να κάνω πέντε μπαλάντες στη σειρά. Θέλω να κάνω και δυο επιθέσεις. Δύο επιθετικά κομμάτια. Ακόμη και στα live μου έχω τις εναλλαγές στο όλο vibe μου. Άλλο το νιώθω σιγουριά κι άλλο το δεν μ’ ενδιαφέρει το κοινό. Εμένα το κοινό μ’ ενδιαφέρει πολύ. Αλλά δεν θέλω ούτε πολύ μουρμούρα, είκοσι κομμάτια να ‘ναι μόνο νωχελικά, αλλά και ούτε είκοσι κομμάτια στο κεφάλι. Δεν μπορώ να τα διαχειριστώ. Αν κάνω δυο μέρες κραιπάλη, μετά θέλω να καθίσω μόνος μου. Να πάω σ’ένα βουνό και να καθίσω μόνος μου. p.

Να σου πω την αλήθεια εγώ στρέφομαι σε σένα όταν θέλω να χαλαρώσω.

Γ.Ν. Καλά κάνεις, μ'αρέσεις. p.

Δέκα του Δεκέμβρη συναυλία. Μετά από πόσο καιρό;

Γ.Ν. Ένα χρόνο. Είχαμε προτάσεις μετά το περσινό που ήταν πολύ πετυχημένο. Πολύ ωραία ιστορία, δεν θέλω να καώ. Δεν θέλω να τα' χω πυκνά αυτά τα live. Εκτός αν κάνω αυτές τις παραστάσεις που τις θέλω πιο θεατρικές. Να κάνω τα πιο βαριά μου κομμάτια, για παράδειγμα το Βαλς των Ελαφιών που είναι μια τριλογία δέκα λεπτών, σκηνογραφικά. Τα μεγάλα κομμάτια των Χaxakes να τα ντύσω μ’έναν τρόπο ώστε να καταλάβει κι ο κόσμος, τί εννοώ. Αυτό θα μ’ ενδιέφερε να το κάνω κάθε βδομάδα. p.

Έχεις ζήσει σε Παρίσι, Λονδίνο, Monte Carlo. Γυρνάς όμως στη Θεσσαλονίκη και επιλέγεις να την κάνεις σπίτι σου. Γιατί; Τί έχει εδώ που σε κάνει να κλείνεις τα μάτια σε όλα αυτά που δεν αντέχουμε;

Γ.Ν. Δεν ξέρω. Αυτά που γράφω μπορεί να τα ακούσει ένας άνθρωπος στο Παρίσι πίνοντας το κρασί του, μετά να πάει στο Monte Carlo, στο Βερολίνο οπουδήποτε. Κι εγώ σήμερα που είμαι στη Θεσσαλονίκη, να νομίζω πως είμαι οπουδήποτε. Εφόσον έχεις μια πολύ ωραία σχέση ανθρώπων και ζεις στους δικούς σου ρυθμούς, δε νομίζω να υπάρχει κάτι απαγορευτικό στο μέρος που μένεις. Απλώς όταν ασφυκτιώ όπως τώρα μ’αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, με πειράζει. Με κάνει να πιστεύω πως, ναι, υπάρχει λόγος που υπάρχει η μουσική των Χaxakes για να φύγει αυτή η μιζέρια από πάνω μας. Και ας το κάνουμε μόνοι μας σε τελική ανάλυση. Αφού δεν μας το κάνουν αυτοί οι άθλιοι οι πολιτικοί στο σύστημα που έχει καταρρεύσει, ας το κάνουμε με την μουσική. Είναι μια μεταβατική φάση. Απλά θα ξεχωρίσουν και πολλά πράγματα αληθινά από τα fake. Για παράδειγμα αυτοί που είναι στα μπουζούκια και είχαν συνηθίσει μέχρι τώρα να το κάνουν σαν δουλειά, θα φύγουν. Ξαφνικά θα δουν πως δεν είναι ωραία μπίζνα να μην έχεις κόσμο ή να μη παίρνεις δέκα χιλιάρικα τη βραδιά. Θα κάνουν άλλη δουλειά. Θ’ ανοίξουν σούπερ μάρκετ. Με τους Χaxakes είχε τύχει πριν πολλά χρόνια να έχουμε επτά εισιτήρια. Και τι έγινε; Οι Χaxakes συνεχίζουν να υπάρχουν. p.

Αν ήταν να διαλέξεις ανάμεσα στο να έρθει ο Bowie για συναυλία στην Ελλάδα και να βγούμε από το ΔΝΤ τι θα επέλεγες;

Γ.Ν. Εγώ τον Bowie. Δεν υπάρχει περίπτωση, δεν υπάρχει ΔΝΤ, δεν υπάρχει τίποτα για μένα. Όλα είναι μια μαλακία και αν ο κόσμος το αντιληφθεί αυτό και πάει εκεί που θέλει και πάρει δύναμη από τα όνειρά του και το συναίσθημά του, από

72 pepper#

τη μουσική, από το ταξίδι, θα πάψει να τους ανέχεται και θα βγει έξω να τους πάρει με τα καδρόνια. Αυτό πρέπει να γίνει. Να περάσουν καλά μηνύματα όλοι αυτοί που μπορούν και έχουν να δώσουν όνειρα. Μια μέρα μπορεί να δεις πέντε εκατομμύρια εκεί έξω και να γίνει σφαγή. Να τους πάρει όλους και να τους σηκώσει... εγώ αυτό εύχομαι. p.

Στα τραγούδια σου υπάρχει αγάπη. Παντού η αγάπη και ο έρωτας. Δεν φαντάζομαι να προσπαθείς να γίνεις ο Πάριος της ελληνικής punk electro; Τί είναι αυτή η εμμονή σου με τον έρωτα;

Γ.Ν. Πάντα ερωτευόμουν. Από μικρός. Το' χω αυτό το άθλημα. Είναι αυτό που σε πάει πάνω, σε πάει κάτω, σε πετάει... δεν γίνεται χωρίς αυτό. Καλό είναι να υπάρχει και η αγάπη. Να κάνεις έρωτες, αλλά να έχεις και αγάπες. Κι αν ένας έρωτας μετατραπεί σε μεγάλη αγάπη είναι ότι καλύτερο. Εγώ απλόχερη αγάπη έχω με τα πιτσιρίκια μου. Έχω τρεις γιους. Απίστευτο; Τρεις γιους παρακαλώ. Να ένας λόγος που είχα φύγει απ το προσκήνιο. Προτιμούσα να χαίρομαι τα παιχνίδια τους. p.

Σε λίγο θα τους παρακαλάς να σε παίρνουν μαζί τους όταν βγαίνουν. Πώς είναι μια τυπική μέρα του Γιάννη Νάστα;

Γ.Ν. Αναλόγως. Μπορεί να παίξω με τον αυτοκινητόδρομο για εφτά ώρες με τους πιτσιρικάδες και την άλλη μέρα να βγω με την φίλη μου και να πάω να πιω ένα ποτό στη Βιέννη. Φέτος πήγα στις Κάνες. Πήγα και κάθισα έτσι στα γύρω - γύρω από το Monte Carlo. Μ’ αρέσουν τα γύρω - γύρω. Εκεί

my way#

στις στροφές. Σαν μύθος του '60. Ενώ μέσα το καζίνο δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου. Έτσι είναι μια τυπική μου μέρα. Ξυπνάς πας όπου θέλεις και γίνεσαι αυτό που είσαι. Ψάχνεις να γράψεις έναν στίχο μέσα σ’ ένα ωραίο μπαρ. Την άλλη μέρα μπορεί να είμαι με ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τη μουσική. Δεν αφήνω να μ’ ακουμπάν άνθρωποι που θέλουν να μειώσουν το όνειρό μου.

Αυτό που έχω για τους xaxakes.

Θα σε πλήγωνε να σε χαρακτήριζε κάποιος σνομπ;

Γ.Ν. Δεν είμαι σνομπ! Ναι, θα με πλήγωνε. Δεν είμαι καθόλου σε τίποτε. Πάω και στο καφενείο πάω και στο high το χλιδάτο restaurant. p.

Θα σνόμπαρες (πρόσεξε ερώτηση παγίδα) ας πούμε την Γιορτή των Αγγέλων. Αν σε καλούσε για παράδειγμα ο νέος δήμαρχος ο κ. Μπουτάρης θα πήγαινες;

Γ.Ν. Δεν είναι τυχαίο πως τόσα χρόνια υπάρχει αυτή η μπάντα και κανένας δεν την έχει καλέσει, δεν την πήρε τηλέφωνο για την Γιορτή των Αγγέλων. Αυτοί φαντάζονται τον άγγελο σαν την Άννα Βίσση, την Βανδή, τον Ρουβά. Αυτό το χλιδίστικο πράγμα που νομίζουν ότι υπάρχει. Δεν κοιτάνε τους ανθρώπους της τέχνης. Να κάνουν την Γιορτή των Αγγέλων με όλες τις μπάντες που υπήρχαν. Τις Τρύπες, τα Ξύλινα Σπαθιά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως δεν είχε πρόσκληση κανένας από αυτούς τους ανθρώπους ποτέ. Για μένα είναι ανέκδοτο αυτό. Γιορτή των Αγγέλων... γιορτή των να μην πω...

Όχι μη πεις γιατί αν πεις θα το γράψω...

Γ.Ν. Μα είναι κάτι το χαζό και το ανόητο. Απλά αν υπάρχουν νέοι άνθρωποι που είναι πιο κοντά στο μέσο νέο άνθρωπο, ας τους φωνάξουν και ας κάνουν και πέντε λάθη. Το λάθος είναι rock n’ roll. Να φύγει επιτέλους αυτό το σκυλολόι από τη χώρα. p.

Θέλεις κάποια στιγμή να σε πάρει ο ένας σου ο γιος και να σου πει «ρε πατέρα θέλω να κάνω ένα πάρτυ και να παίξεις με τους Χaxakes;

Γ.Ν. Super!!! Super είναι σου λέω. Ο μεγάλος ακούει Marylyn Mason και του λέω «κοίταξε να δεις γουστάρω». Είναι πολύ τρελός καλλιτέχνης, είναι μια μετάλλαξη του Bowie αλλά στο πιο επιθετικό. Είναι πιο θεατρίνος ο Merilyn Manson, πιο fake. Εγώ γελάω μαζί του. Μου φαίνεται αστείος. Δεν έχει τη βαρύτητα του Iggy Pop ή του Bowie. Αλλά μ’ αρέσει το ηχόχρωμα του. Αμερικάνικος, βαρύς ήχος, που κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι δεν είναι καλοί μάστορες αυτοί οι rockers. Μ' αρέσει που στο γιο μου αρέσει ο Βασιλιάς. Που γουστάρει τα πιο extreme κομμάτια μου. Μ' αρέσει που σνομπάρει το Monte Carlo και γελάει. Αλλά όταν έρχεται η στροφή το πιάνει το συναίσθημα. Έχουν μέσα μουσική για τους νέους οι Χaxakes. p.

Θα μπορούσες να πεις πως οι xaxakes είναι φυλή;

Γ.Ν. Είναι φυλή!!! Είναι xaxakes! Ο τελευταίο δίσκος των xaxakes, «To Valse Των Ελαφιών», κυκλοφορεί από την ARCHANGEL MUSIC http://www.myspace.com/xaxakes | http://www.archangel.gr/

hero next door#

Streetwork:

Από το υπόγειο, στο φως... συνέντευξη στη Marion B. φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

Μπορείτε να δώσετε έναν ορισμό για το τί εννοούμε με τον όρο «streetwork»;

Σ.Π. Είναι μια μέθοδος προσέγγισης των ανθρώπων που ζουν στο δρόμο. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε αυτήν την μέθοδο για να προσεγγίζουμε όλες τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Πολλοί από τους ανθρώπους αυτούς δεν γνωρίζουν πού να απευθυνθούν και έχουν συναντήσει μονάχα κλειστές πόρτες στη ζωή τους. Δεν παίρνουν εύκολα την απόφαση να ζητήσουν βοήθεια και τελικά εγκλωβίζονται στο πρόβλημά τους. Οι φορείς που παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες θα έπρεπε να έχουν υπόψιν τους αυτήν τη μέθοδο και να την εφαρμόζουν. Καταρχήν, είναι ένας τρόπος να μην βρισκόμαστε πίσω από τα γραφεία μας και να κάνουμε υποθέσεις ή να θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε στερεότυπα σχετικά με όσα συμβαίνουν στους δρόμους. Δυστυχώς, στις δημόσιες υπηρεσίες δεν υπάρχει εκπαιδευμένο προσωπικό για κάτι τέτοιο. Τη μέθοδο του streetwork την εφαρμόζουν προς το παρόν μονάχα ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις. p.

Πότε ξεκίνησε η οργάνωση να ασχολείται με το streetwork;

Σ.Π. Στη Θεσσαλονίκη ξεκινήσαμε το 2000, όταν εμφανίστηκε έντονα το πρόβλημα της παιδικής εργασίας. Τότε είχαμε κάποιες γνώσεις μέσα από τη βιβλιογραφία και από κάποια δική μας προσωπική εμπειρία. Το 2007, με τη βοήθεια ενός ευρωπαϊκού προγράμματος συνεργαστήκαμε για έναν χρόνο με πολύ έμπειρους Άγγλους streetworkers και εκεί καταφέραμε να βάλουμε σε νέα βάση το streetwork. Από τότε, έχουν αλλάξει πολλά στον τρόπο που προσεγγίζουμε αυτήν τη μέθοδο.

74 pepper#

Τί άλλαξε λοιπόν από τότε μέχρι σήμερα;

Σ.Π. Δουλέψαμε πολύ πάνω στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την παιδική εργασία. Αρχικά, είχαμε την εντύπωση ότι το παιδί που βγαίνει στο δρόμο έχει κακούς γονείς, γονείς, οι οποίοι το εκμεταλλεύονται κι εμείς πρέπει να το σώσουμε. Στην πορεία ανακαλύψαμε ότι αυτό είναι ένα στερεότυπο, αφού πολλές φορές διαπιστώνουμε ότι δεν είναι έτσι. p.

Πώς είναι δηλαδή;

Σ.Π. Πολλές οικογένειες είναι αναγκασμένες να βρίσκονται στο δρόμο επειδή δεν έχουν εκπαιδευθεί να είναι κάπου άλλου και δεν έχουν ελπίδες για το αύριο. Αρχίσαμε λοιπόν να καταλαβαίνουμε ποιές είναι οι ανάγκες αυτών των ανθρώπων και πώς εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε. Βγήκε από το μυαλό μας η έννοια της εκμετάλλευσης. p.

Έχουν αλλάξει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων στους οποίους παρεμβαίνετε, από την περίοδο που ξεκινήσατε μέχρι και σήμερα;

Σ.Π. Τα παιδιά των οικογενειών που βλέπαμε όταν ξεκινήσαμε, ήταν παιδιά μεταναστών που έκαναν παρέα με παιδιά γηγενή. Αυτό λειτούργησε βοηθητικά προς τα παιδιά αυτά γιατί μπορέσανε έτσι να παραμείνουν περισσότερα χρόνια στο σχολείο ενώ στην πορεία, μειώθηκαν σημαντικά οι ώρες που εργάζονταν στο δρόμο. Τα δυο τελευταία χρόνια όμως, μας προβληματίζει έντονα το ζήτημα των παιδιών από τη Ρουμανία. Δεν έχουμε βγάλει κάποια συμπεράσματα, είμαστε στην φάση της διερεύνησης. Τα παιδιά αυτά ανήκουν σε οικογένειες τσιγγάνων που πηγαινοέρχονται στη Ρουμανία. Εκεί υφίστανται έναν απίστευτο ρατσισμό. Εργάζο-

hero next door#

Άνθρωποι που ζουν στους δρόμους. Που έχουν μάθει να απλώνουν το χέρι και να ζητούν ό, τι έχεις ευχαρίστηση. Κι ας σου προκαλεί θλίψη το βλέμμα τους, κι ας σφίγγεις το αριστερό σου χέρι κάθε φορά που τους κοιτάζεις, κι ας γυρίζεις την πλάτη αλλού. Αυτοί επιμένουν. «Ό, τι έχεις ευχαρίστηση». Κι εσύ ν' αναρωτιέσαι. «Μα πού την είδαν την ευχαρίστηση;». «Να δώσω χρήματα ή όχι;». «Να τους σώσω ή δεν θέλουν να σωθούν; Ή μήπως τελικά αυτοί πρέπει να σώσουν εμένα;». Η Στεφανία Πανταζή, κοινωνική λειτουργός και street worker στη μη κυβερνητική οργάνωση «PRAKSIS» μιλά για τη μέθοδο του streetwork, τα στερεότυπα που έχουμε για τους ανθρώπους των δρόμων και την πορεία μιας ζωής από το υπόγειο στο ισόγειο. 75

hero next door#

νται εδώ για να στείλουν χρήματα στις οικογένειές τους στη Ρουμανία. Επίσης, έχουν τεράστια δυσκολία με τη γλώσσα, δε μιλούν καθόλου ελληνικά. Αντίθετα, οι Αλβανοί Ρομά μιλούν καταπληκτικά τη γλώσσα. Τα παιδιά αυτά λοιπόν, ζουν σε άθλιες συνθήκες. Πολλά παίζουν μουσική με σκοπό να κερδίσουν κάποια χρήματα. Εμείς προσπαθούμε να τα ενθαρρύνουμε να εξασκήσουν το ταλέντο τους στη μουσική. Τους εξηγούμε πόσο καλύτερη μπορεί να γίνει η μουσική τους. Το τελευταίο εξάμηνο δουλεύω με μια οικογένεια Ρουμάνων στην Καλαμαριά. Για να είμαι ειλικρινής, υποθέτω ότι είναι οικογένεια. Όταν τους γνώρισα, έπαιζαν μια λυπητερή μουσική που σου σπάραζε την καρδιά. Κάποιοι από αυτούς τριγυρνούν στις λαϊκές και άλλοι στα φανάρια. Επίσης, υποθέτω ότι δεν υπάρχει κάποιο κύκλωμα από πίσω, το οποίο τους εκμεταλλεύεται. Αυτό είναι κάτι που δεν το έχω ακόμη ξεκαθαρίσει. Αυτό που θέλω πάντως είναι να τους βοηθήσω να βρουν έναν χώρο όπου θα μάθουν να παίζουν καλύτερα μουσική.

Απ' ότι καταλαβαίνω, ένας street worker αναγκάζεται να δουλεύει με υποθέσεις...

Σ.Π. Κάθε φορά πρέπει να κάνεις υποθέσεις αλλά πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Μια λάθος υπόθεση μπορεί να μας οδηγήσει σε εντελώς λανθασμένα συμπεράσματα.

Info: Το γραφείο και το πολυϊατρείο της μη κυβερνητικής οργάνωσης «PRAKSIS» λειτουργεί στην οδό Αρκαδιουπόλεως 1 και Αγ. Δημητρίου. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310.556.145

76 pepper#

Είναι μια ψευδαίσθηση το να θεωρούμε πως οι «άνθρωποι των δρόμων» περιμένουν από εμάς να τους σώσουμε;

Σ.Π. Νομίζω πως ναι! Πολλοί από αυτούς είναι συμβιβασμένοι με τη ζωή τους. Όταν βέβαια πρόκειται για παιδί, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες τόσο να το προσεγγίσεις, όσο και να το βοηθήσεις. Το πιο απλό που μπορούμε να κάνουμε για αυτούς είναι να τους χαρίσουμε ένα χαμόγελο. Δεν κοστίζει τίποτε και είναι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε. p.

Η ερώτηση που κάνει ο καθένας στον εαυτό του αν πρέπει να δώσει χρήματα ή όχι σε ένα παιδί που του απλώνει το χέρι είναι άτοπη;

Σ.Π. Νομίζω πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Κι εγώ η ίδια πολλές φορές αναρωτιέμαι...Από τη μια, ξέρω ότι υπάρχουν κυκλώματα που θα πάρουν αυτά τα λεφτά κι από την άλλη, γνωρίζω ότι υπάρχουν οικογένειες που θα ζήσουν με αυτά τα χρήματα. Πόσο καιρό σου πήρε να παρατηρείς κάποιον μέχρι να τον πλησιάσεις;

Σ.Π. Ακόμη και έναν χρόνο. Επρόκειτο για μια μητέρα που ζούσε με τα δυο παιδιά της, τα οποία ήταν μάλιστα υποσιτισμένα. Προσπαθούσα να έρθω σε επαφή μαζί τους αλλά ήταν αδύνατον. Ξεκίνησα λέγοντάς τους «καλημέρα». Σιγά-σιγά ήρθα κοντά σε μια φίλη της μητέρας και έτσι την πλησίασα κι εκείνη κάποια στιγμή. Ζούσε σε ένα υπόγειο με έναν άνδρα ο οποίος την κακοποιούσε. Σήμερα τον έχει βγάλει από τη ζωή της, έχει βρει μια δουλειά από την οποία κερδίζει λίγα χρήματα και έχει μετακομίσει μαζί με τα παιδιά της σε ένα ισόγειο.

Από το υπόγειο στο ισόγειο...

Αυτό είναι μια επιτυχία για έναν streetworker.

artifact talk to me | goodies | newbie tunes | newbie flicks | newbie rentals

artifact

talk to me#

μολογώ ότι προτού προκύψει η παρακάτω συνέντευξη δεν είχα ξανακούσει για τους Abbie Gale. Και χρησιμοποιώ τον όρο ομολογία γιατί προϋποθέτει την ύπαρξη μιας κάποιας ενοχής. Ακούγοντας το “No Insiration”, το τρίτο album των Abbie Gale ένιωσα αποκομμένος από υπέροχα πράγματα που λαμβάνουν χώρα στην Ελληνική μουσική σκηνή (είτε αγγλόφωνη, είτε ελληνόφωνη). Η δικαιολογία της έλλειψης χρόνου για την αναζήτηση νέων ήχων μας έχει οδηγήσει να αναλωνόμαστε στα ίδια πράγματα, στα ίδια ακούσματα της επαναστατικής μας εφηβείας, με την πρόφαση ότι είναι «κλασσικά». Μέχρι να πέσει στα χέρια μας κάτι που θα μας εκπλήξει ευχάριστα, όπως ο τελευταίος δίσκος των Abbie Gale, που θα μας ταρακουνήσει και θα μας θυμίσει ότι είμαστε «φτιαγμένοι από κρύσταλλο», για να μας παρακινήσει μέσα από μελωδικές παραμορφώσεις, να βγούμε και να φωνάξουμε πως αισθανόμαστε.

Abbie Gale no inspiration# συνέντευξη στον Γιάννη Μπαλαφούτη Φωτογραφία: Giorgos Doganis p.

πως θέλαμε ένα «σκληρό» όνομα για τον πιο «σκληρό» -έως τώρα- δίσκο μας, έτσι προέκυψε το "No Inspiration" και με αφορμή, πάντα, το ομότιτλο κομμάτι που κλείνει το δίσκο. Δεν πολυπιστεύουμε στο παραπάνω κλισέ για να είμαστε ειλικρινείς. Νομίζουμε ότι, τελικά, όλοι κρίνονται από το συνολικό τους έργο, μακροπρόθεσμα.

Χαίρεται Abbie Gale. Ευχαριστούμε για το υπέροχο τρίτο σας album. Πώς είναι μετά από μια μάχη με τους εαυτούς σας να στέκεστε και να παρατηρείτε από έξω αυτό που έχετε δημιουργήσει;

A.G. Χαίρεται αγαπητό Pepper! Εμείς ευχαριστούμε για τα πολύ όμορφά σας λόγια!

Είναι φανταστικό το συναίσθημα να παρατηρείς αυτό που έχεις δημιουργήσει, ακόμη και να παρατηρείς τις ατέλειές του, που φυσικά υπάρχουν! Είναι ο λόγος που κάνουμε μουσική, στην πολύ βαθιά του ουσία, η δημιουργία ενός έργου που θα υπάρχει, όταν εμείς δε θα υπάρχουμε πια.

Ο τίτλος του album σας “No inspiration” θυμίζει τις προσπάθειες των ναυτικών με «καλοσυνάτες» ονομασίες να κατευνάσουν τις δύσκολες θάλασσες, αλλά στο αντίστροφο. Προσπαθείτε με αυτό το όνομα να ξορκίσετε το μουσικό κλισέ που θέλει τα συγκροτήματα να κρίνονται από την επιτυχία του τρίτου δίσκου τους;

A.G. Χμ, πολύ ωραία παρομοίωση! Ίσως και να υπάρχει κάποια αλήθεια σ’αυτό, δεν το είχαμε σκεφτεί έτσι! Η αλήθεια είναι

78 pepper#

Τί έχει το νερό της Πάτρας; Όσοι το πίνουν τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι αποκτούν Αγγλική προφορά, μοντέρνες και ιδιαίτερες μουσικές δεξιότητες και έχουν την τάση να δημιουργούν εξαιρετικές παραγωγές που θα μπορούσαν να σταθούν επάξια στις σκανδιναβικές και κέντρο-ευρωπαικές μουσικές αγορές. Όσο τετριμμένο και αν ακουστεί: Είναι η Πάτρα η Θεσσαλονίκη του '90;

A.G. Η ιστορία θα το δείξει, φαντάζομαι. Το σίγουρο είναι πως υπάρχει η μαγιά και ναι, η κινητικότητα των συγκροτημάτων στην πόλη κι εκτός πόλης είναι μεγάλη. Νομίζω πως η Θεσσαλονίκη του ’90 είχε το μεγάλο ατού του ελληνικού στίχου που –όπως και να το κάνουμε– είναι πιο ευθύς, πιο αποτελεσματικός και τελικά, πιο μαζικός.

Απ’ την άλλη η εποχή έχει αλλάξει κι ο αγγλικός στίχος είναι πιο διαδεδομένος από ποτέ. Οι δύο αυτές περίοδοι/πόλεις/ σκηνές έχουν πολλές ομοιότητες και πολλές διαφορές ταυτόχρονα.Το σίγουρο είναι πως είναι/ήταν κι οι δύο ιδιαίτερα ελπιδοφόρες και σημαντικές , όπως και κάθε τέτοιου είδους «ρεύμα».

Γιατί ένα συγκρότημα επιλέγει αγγλικό στίχο; Πώς μπορεί να ανταγωνιστεί τα δεκάδες ξένα συγκροτήματα αλλά και τις προτιμήσεις της ελληνικής αγοράς σε «ντόπιο» στίχο;

A.G. Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Επειδή έζησε, μεγάλωσε, ονειρεύτηκε, ερωτεύτηκε με αγγλικό στίχο/αγγλική μουσική (αυτά τα δύο πάνε πακέτο κατά τη γνώμη μας) οπότε δε μπορεί να κάνει αλλιώς! Τις προτιμήσεις της ελληνικής αγοράς σε ελληνικό στίχο δεν πρόκειται ποτέ να τις ανταγωνιστεί και το θεωρούμε φυσικό, αφού βρισκόμαστε στην Ελλάδα. Όσο αφορά στα ξένα συγκροτήματα, είναι θέμα προβολής. Όποιος προβάλλεται περισσότερο, θα ακουστεί και περισσότερο. Γι΄ αυτό το λόγο έχουμε δει και περιπτώσεις ελληνικών σχημάτων/καλλιτεχνών που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία στη χώρα μας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τους Raining Pleasure φυσικά και πιο πρόσφατο τη Monika. Η μουσική τους έφτασε στο ευρύ κοινό και αγαπήθηκε απ’ αυτό. p.

Ας γυρίσουμε πίσω στο album σας. Οι στίχοι σας είναι ένα συνοθύλευμα από αισθήματα, στοιχεία της φύσης, έρωτες που κρέμονται στην ησυχία και μοντέρνους προβληματισμούς λυρικά δοσμένους. Δεν φοβάστε μήπως δανείζοντας ένα κομμάτι του εαυτού σας στους στίχους σας, αυτό χαθεί για πάντα;

A.G. Φανταστική Οσκαρουαϊλντ-ική προσέγγιση! Όχι ,δεν το φοβόμαστε. Υπάρχουν κομμάτια του εαυτού μας που θέλουμε να τα χάσουμε/ξορκίσουμε για πάντα μέσα στους στίχους και τη μουσική μας και άλλα που θέλουμε να μας επιστραφούν διαφορετικά. Δεν ελέγχουμε ποιά θα χαθούν και ποιά θα γυρίσουν. Αλλάζουμε μέσα απ’ αυτό που κάνουμε , μερικές φορές επίπονα, αλλά πάντα όμορφα! p.

Βρίσκετε γαλήνη μέσα από την μουσική σας; Λειτουργεί λυτρωτικά για αυτούς που την δημιουργούν ή το αποτέλεσμα λειτουργεί θεραπευτικά μόνο σε αυτούς που την υποδέχονται;

A.G. Σαφέστατα λειτουργεί λυτρωτικά για μας, το έχουμε ανάγκη, γι' αυτό και το κάνουμε. Ελπίζουμε να λειτουργεί «θεραπευτικά» και σε άλλους ανθρώπους, είμαστε πολύ ευτυχισμένοι όταν διαπιστώνουμε κάτι τέτοιο... Στο ερώτημα «η τέχνη για την τέχνη ή η τέχνη για τον άνθρωπο» θ’ απαντούσαμε η τέχνη για όλους και για κανέναν ή αν θέλετε για όποιον θέλει και τολμάει.

Mind the Gap, Won't Mind The Gap ή Cannot mind the gap όπως μας λέτε στο ομώνυμο τραγούδι;

A.G. Χμμ... May not Mind the Gap! Might not Mind the Gap! p.

Τί προσδοκίες, τί όνειρα και τί φιλοδοξίες έχεις ένα συγκρότημα όπως οι Abbie Gale για το μουσικό τους αύριο;

A.G. Να είμαστε γεροί, ενωμένοι, να μη φοβόμαστε να δοκιμάσουμε νέες κατευθύνσεις στη μουσική μας, εν ολίγοις να είμαστε «ζωντανοί»! Η επιθυμία μας είναι να φτάσει η μουσική μας σε όσο γίνεται περισσότερα αυτιά και να συγκινήσει... p.

Είναι νωρίς ακόμη, αλλά έχετε σκεφτεί το επόμενο σας album; Θέλετε να αλλάξετε κάποιο μουσικό μονοπάτι; Σας προκαλεί υψοφοβία ο πήχης;

A.G. Η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά νωρίς ακόμη και ούτε και εμείς οι ίδιοι δε μπορούμε να προβλέψουμε το ύφος που θα έχει το επόμενό μας άλμπουμ! Πιθανότατα θα είναι τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα... Ο πήχης είναι καθαρά εσωτερικός, δηλαδή να έρθουμε σε όσο γίνεται μεγαλύτερη επαφή με τον «εαυτό» μας και να είμαστε συνεπείς ως προς αυτόν, ναι, είναι ένας ψηλός πήχης , αλλά δε μας φοβίζει, μονάχα μας προκαλεί. p.

Θα σας δούμε ζωντανά στην Θεσσαλονίκη κάποια στιγμή σύντομα;

A.G. Σίγουρα , είναι κάτι που οργανώνουμε αυτή την περίοδο , το πιθανότερο είναι πως θα εμφανιστούμε στα μέρη σας κάπου μέσα στον Ιανουάριο! Αναμένετε πληροφορίες σύντομα! p.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και καλή επιτυχία.

A.G. Εμείς ευχαριστούμε για μερικές από τις πιο ωραίες ερωτήσεις που μας έκαναν ποτέ!

Ο νέος δίσκος των Abbie Gale κυκλοφορεί από την Inner Ear σε μια πανέμορφη συσκευασία για τους μουσικόφιλους συλλέκτες. www.abbiegale.gr www.inner-ear.gr

goodies#

Μαριέττα Φαφούτη# Try A Little Romance γράφει ο Γιώργος Ράμμος

www.mariettafafouti.com www.myspace.com/mariettafafouti

μιφού έχουμε περάσει τόσους μήνες να μέεν ους δίσκ ούς ολικ λαγχ λάμε για μεγα στις σω καλοκαιριού μάλιστα, φτάσαμε ει ανέβ να για ς έτου του κρύες μέρες του τέλους μας. α λογί λίγο η διάθεση και η ψυχο uti αν προτιΜαριέττα Φαφούτη, ή Marietta Fafo όλο και κάμάτε. Μία συνθέτρια που, δε μπορεί, τις δουλειές που θα έχετε ακούσει κάποια από ού και μετης. Σύνθεση μουσικής για ταινίες μικρ έργα, διαγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ, θεατρικά φημίσεις, jingles. της αγαΗ Μαριέττα μας παρουσιάζει τώρα, μέσω φική ογρα δισκ της τη πημένης Inner Ear, την πρώ την Από ". ance Rom δουλειά με τίτλο "Try A Little βιλίστρο ις λέξε πρώτη ακρόαση του δίσκου δύο ίζω ακόμα ζουν συνέχεια στο μυαλό μου. Δε γνωρ στη συέρω αναφ πόσες φορές θα χρειαστεί να τις se. Grea και νικα νέχεια, κάνω την αρχή τώρα....Μό ξη και είναι Ouverture: Στα γαλλικά σημαίνει έναρ υμε λίγο το τραγούδι που μας καλεί να δοκιμάσο η Μαριλέει μας e" plac y funn a ρομάντζο. "Life is όχι; γιατί λέμε έττα και ‘μεις απλά έχτηκε από Το "Don’t Stop" που ακολουθεί επιλ δίσκου. του την Inner Ear σαν promo τραγούδι η Μαπως ει Χαρούμενο, κολλητικό και αποδεικνύ διγια α ούδι ριέττα είναι καλή στο να γράφει τραγ ήξενα άρι αφημίσεις. Κανένα αρνητικό εδω. Μακ τα τραγούρα ποια άλλα έχει γράψει. Και μακάρι και αλλού, δια που ακούμε στις διαφημίσεις, αλλά να το πλησίαζαν έστω και λίγο.

80 pepper#

Μόνικα, κάΚάπου εδώ αρχίζω να θυμάμαι την δίες στη ποιες τεχνικές στη φωνή, κάποιες μελω ι και Είνα μουσική. Μνήμες ευχάριστες ξυπνάνε. υ Σάντ η και ντούετο, σα να τραγουδάνε ο Ντάνι ινό το μακρ τo τραγούδι του αποχωρισμού εκείνο καλοκαίρι. α. Όπως η Και συνεχίζουμε στο "Grease" κλίμ από 30 χρόπριν σε Olivia Newton John τραγούδη και η Μαέτσι , You" νια "Hopelessly Devoted To . "I Can ούδι τραγ ριέττα τραγουδάει το δικό της να μπονει Δείχ σει. Forget" και προσπαθεί να ξεχά ρεί να τα καταφέρει. μπαλάντα Από πότε έχετε να ακούσετε μια 80’s είΤα πει; να κάτι κά ματι που να έχει πραγ "Stay" των ναι αρκετά παρεξηγημένα, κάτι από Υπερβολιεδώ. ζει θυμί μου r" "Shakespeare’s Siste ή. κή αγάπη για την βροχ α μία δυΠολυφωνικά παμ παμ, τρομπέτες, ακόμ ίσθημα συνα ναμική ερμηνεία και ένα πάνκ, ναι, στο τέλος. ούσε κάλλιHappy ending, το "Lalala" θα μπορ soundtrack στο αυτό και αι στα να περιλαμβάνετ Τραβόλτον με ς, τέλο στο του Grease. Κάπου εκεί, με μία ρικό θεατ τά Αρκε ει. τα απλά να χαμογελά ς. τέλο το προς ικας «επανεμφάνιση» της Μόν ο δίσκος. Αν Μη μπερδεύεστε, δε τελειώνει εδώ άζεται άλλωκαι θα μπορούσε πολύ άνετα. Δε χρει τεθεί σε στε καθώς το "Fly High" έρχεται να προσ μια σειρά πολύ όμορφων τραγουδιών.

ικα με το Τί θα συνέβαινε αν συνδυάζαμε την Μόν "What A Wonderful World"; Αν; If…. του πιάνου Πλησιάζουμε στο τέλος, τα πλήκτρα δεν έκλειla" "Lala το το προδίδουν. Και εφόσον Go On" "Just το ι κάνε σε τον δίσκο, έρχεται να το στη χεια συνέ καλή ε και να μας κάνει να ευχηθούμ Μαριέττα. ζικαλ, που Ονειρική ποπ, με αρκετές δόσεις μιού Η Inner Ear ξυπνάει πολλές και καλές αναμνήσεις. Ευχαριστούμας εξέπληξε θετικά άλλη μια φορά. με.

goodies#

ερίμενα με μεγάλη ανυπομονησία το νέο δίσκο των Belle and Sebastian. Οι προσδοκίες είχαν αυξηθεί με το περσινό "God Help The Girl", project των B&S. Κάπου ενδιάμεσα άκουσα το ep "Bright Bright Bright" των Αμερικάνων Dark Dark Dark. Ένα πολύ ωραίο ορεκτικό περιμένωντας τους B&S. Ορεκτικό που όμως οδήγησε σε μία ξαφνική αλλαγή κυρίως πιάτου καθώς το νέο B&S ήταν σχετικά κρύο. Σε αντίθεση με τον δεύτερο δίσκο των Dark Dark Dark με τίτλο Wild Go.

Dark Dark Dark# Wild Go

γράφει ο Γιώργος Ράμμος

Ποιοί είναι οι Dark Dark Dark; Ένα σεξτέτο από την Μιννεάπολις, αποτέλεσμα της σύμπραξης δύο ταλαντούχων πολύ-οργανοπαιχτών (;) και τραγουδιστών. Της Nova Marie Invie και του Marshall La Count. Σύμπραξη που συνδιάζει διάφορα ετερόκλητα είδη. Βάση είναι η Αμερικάνα, αλλά θα βρείτε στοιχεία από ποπ, τζαζ Νέας Ορλεάνης, ανατολικό ευρωπαϊκό φολκ και θα σας θυμίσουν σχήματα από Belle and Sebastian, που προαναφέρθηκαν, ως και Beirut. Το "Wild Go" χαρακτηρίζεται επίσης καθ’ όλη την διάρκεια του από τα εκπληκτικά φωνητικά της Invie που σε συνδιασμό με την άψογη παραγωγή του δίσκου – ηχογραφήθηκε μεταξύ άλλων σε μια εκκλησία και ένα παλιό θέατρο αναλογικά και ζωντανά – αποτελεί το ιδανικό σάουντρακ σε μια ωραία ταινία, ίσως του Tim Burton. Η Invie αποτελεί το κέντρο του δίσκου και δεν είναι τυχαίες οι συγκρίσεις που γίνονται με Joanna Newsom, Regina Spector και άλλες. Ο δίσκος ξεκινάει με το "In Your Dreams" το οποίο σιγοντάρεται με βαθιά αντρικά φωνητικά. Στο βασισμένο σε πιάνο και ακορντεόν Daydreaming η Invie λάμπει ακόμα μια φορά. Ο LaCount παίρνει τον πρώτο ρόλο στο τρίτο τραγούδι, "Heavy Heart", αλλά δε χάνεται ποτέ αφού σε όλα τα τραγούδια ακολουθεί την Invie. Το "Something For Myself" το ξανασυναντήσαμε στο ep και με μεγάλη ευχαρίστηση το υποδεχόμαστε και δω. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στο Robert, πιάνο και κλαρινέτο συνοδεύουν τα φωνητικά της Invie και μια από τις καλύτερες στιγμές του "Wild Go" βρίσκεται μπροστά μας.

http://brightbrightbright.com www.myspace.com/darkdarkdarkband

Οι τίτλοι τέλους πέφτουν με το ομότιτλο κομμάτι. Μέχρι και Emiliana Torini θυμίζει εδώ. Άργησαν 4 χρόνια να κυκλοφορήσουν τον δεύτερο τους δίσκο, καλό θα είναι να μην επαναληφθεί αλλά αν είναι να πιάσουν τέτοια συνθετικά επίπεδα ας έχουν όσο χρόνο θέλουν!

goodies#

Sleepin Pillow# Superman’s Blues γράφει ο Γιώργος Ράμμος

έλος Σεπτεμβρίου και στα πλαίσια των Δημητρίων παρακολουθώ τους Θεσσαλονικείς Sleepin Pillow ζωντανά στην Πλατεία Εμπορίου. Έτσι αποφασίζω να πάω, πάλι, μερικούς μήνες πίσω και να παρουσιάσω την δεύτερη δισκογραφική δουλειά τους. Φυσικά δεν έπαιξε ρόλο μόνο αυτό. Πέρα από την ακρόαση κάποιων κομματιών που παίχτηκαν ζωντανά στο στούντιο γνωστού ιντερνετικού ραδιοφώνου της πόλης, δεν είχα την ευκαιρία να ακούσω τον δίσκο παρά μόνο 10 μέρες πριν από την συναυλία, όταν επιτέλους τον πήρα στα χέρια μου. Superman’s Blues λοιπόν. Ένα ακόμα διαμαντάκι της σύγχρονης ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής που

οφείλουν οι βάρβαροι ξένοι να ανακαλύψουν. Ακούγοντας τον δίσκο θυμήθηκα τον τελευταίο δίσκο των Aphrodite’s Child και αναρωτήθηκα ποια θα ήταν η επιτυχία του Superman’s Blues αν είχε κυκλοφορήσει τότε. Θα είχαμε άραγε μια ακόμα ελληνική γενειάδα να κάνει επιτυχία; Οι Sleepin Pillows παντρεύουν με τον καλύτερο τρόπο το ατμοσφαιρικό ψυχεδελικό rock με την ελληνική μουσική και τις ανατολίτικες μελωδίες και κλίμακες. Από την έναρξη του δίσκου με το "Holy Monster", στο αισθαντικό "Pathetic" και στο αριστουργηματικό όπως λέει και ο τίτλος του "Masterpiece", με μοναδικό μειονέκτημα του τελευταίου την μικρή διάρκεια του που είναι μόνο 5 λεπτά, ο

www.sleepinpillow.com www.myspace.com/sleepinpillow

82 pepper#

χρόνος περνάει πολύ ευχάριστα. Για να καταλήξουμε στην μελαγχολική μέρα του Υπερανθρώπου, μάλλον η Lois Lane θα φταίει, εκτός βέβαια αν θυμήθηκε πάλι την Lana Lang. Το Superman’s Blues είναι η ελληνική δισκογραφική πρόταση του μήνα, οι Sleepin Pillow είναι πολύ κοντά στο να μας παρουσιάσουν κάτι το εκπληκτικό στο μέλλον. Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω την δυσαρέσκεια μου για την μορφή του CD που κυκλοφορεί στην αγορά. Μειώνει πολύ την αξία του δίσκου στα χέρια ενός μουσικόφιλου συλλέκτη. Μία απλή θήκη και ένα βιβλιαράκι με κακή κατά την άποψη μου ποιότητα εκτύπωσης. Δεν ξέρω αν η οικονομική κρίση έχει ως αποτέλεσμα τις εκπτώσεις στην ποιότη-

τα πάντως δεν θέλω να πιστέψω ότι το ίδιο το συγκρότημα το θέλησε έτσι. Εκτός αν είναι άποψη και δηλώνει ότι το το περιεχόμενο είναι αυτό που μετράει, so screw the cover.

newbie tunes#

γράφει ο Άγγελος Κ. | www.tranzistor.gr

THE CROCODILES Sleep Forever

BELLE AND SEBASTIAN Write About Love

ILIKETRAINS He Who Saw The Deep

Οι Crocodiles είναι ένα ντουέτο που προέρχεται από το San Diego, και αποτελείται από τους Brandon Welche και Charles Rowland, που έχουν μια κάποια προϊστορία σε τοπικές μπάντες της περιοχής. Με τον πρώτο τους δίσκο που κυκλοφόρησε πέρσι με τίτλο “Summer Of Hate”, δημιούργησαν ένα σχετικό θόρυβο στη μπλογκόσφαιρα και ανάγκασαν πολλά μουσικά περιοδικά και sites να τους ανακηρύξουν σαν μια από τις μπάντες που πρέπει να προσέξεις.

O Stuart Murdoch και η παρέα του, μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας εμφανίζονται ξανά, μετά από τον πιο εμπορικό τους δίσκο ”Life Pursuit” και τα παρεξηγημένα project του ηγέτη τους, “God Help The Girl”.

Οι IlikeTrains από το μικρό, αλλά ιστορικό (για όσους παρακολουθούν αγγλικό ποδόσφαιρο) Leeds, με το πρώτο τους ep Progress Reform, αγιοποιήθηκαν σχεδόν από όλους τους μουσικόφιλους, πατώντας ανάμεσα στις μουσικές φόρμες των πρώτων άλμπουμ των Placebo, τα σκοτεινά μονοπάτια του Glen Johnson (Piano Magic), με πινελιές από τα ηχοχρώματα (όχι βαρύγδουπα ευτυχώς) των συγκροτημάτων του Post Rock.

Ένα χρόνο μετά έρχονται με το δεύτερο άλμπουμ τους “Sleep Forever”, όχι πλέον σαν μια υποσχόμενη μπάντα, αλλά σαν ένα συγκρότημα που άνετα στρογγυλοκάθεται στη συνείδηση του κάθε μουσικόφιλου ως ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της χρονιάς και με έναν απο τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Οι Crocodiles στο δεύτερο άλμπουμ τους, μετά από το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Summer Of Hate”, κάνουν τα πάντα να τινάξουν από πάνω τους τη ταμπέλα του ακατέργαστου θορύβου, που έβγαινε από τα σπιτικά drum kit τους μαζί με την diy αισθητική. Παίρνουν μαζί τους τον James Ford των Simian Mobile Disco στην παραγωγή, ο οποίος θολώνει τις ενορχηστρώσεις με ένα μίγμα γκαραζάδικων, shoegaze, ψυχεδελικών και τευτονικών ρυθμών, δημιουργώντας την αίσθηση ότι ακούς ένα μπαράζ από ηχητικές κουρτίνες να μπλέκονται μπροστά σου. Γράφουν τραγούδια με μελωδία και βελούδινα φωνητικά, υπνωτικές μελωδίες με αρχή και τέλος. Θυμίζουν χωρίς συμπλέγματα τις σκοτεινές μέρες των Jesus and Mary Chain, τον υπνωτικό ρυθμό των Velvet Underground και το φασαριόζικο πανηγύρι των Sonics. Αφήνουν πίσω τους τον θόρυβο του “Summer Of Hate”, χωρίς όμως να θεωρείς ότι βγαίνουν πιο εξευγενισμένοι και μαλθακοί. Αντίθετα ακούγονται το ίδιο βρώμικοι, χωρίς να εγκαταλείπουν ούτε στο ελάχιστο την αγάπη τους για fuzz και το fade out. Χωρίς πολλά πολλά και μπόλικη σάλτσα, το “Sleep Forever”, είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.

Αγαπάμε τους Belle and Sebastian γιατί μας θυμίζουν πως γράφεται η απλή και καλή μουσική. Η απλή και καλή ποπ. Ίσως μας ξένισε το “Life Pursuit” και η προσωρινή τους μεταμόρφωση σε T.Rex/ Status Qvo, όπως και τα ακατανόητα project του Murdoch, αλλά η εμμονή τους στην αθωότητα είναι ακαταμάχητη. Όπως και τα εξώφυλλα των δίσκων τους. Η αθώα χουχουλιάρικη pop τους μοιάζει με θαλασσινή αύρα ή ελαφρύ χειμωνιάτικο κρύο ή με ένα λιγωτικά βουτυρωμένο γλυκάκι ή με διστακτικό ήλιο –κάτι αντιθετικό τέλος πάντων– και κερδίζουν θριαμβευτικά σε κάποια σημεία (I Want The World To Stop, Come On Sister, Write About Love) και ψιλό-συμβατικά ok σε κάποια άλλα (όπως η muzak του Little Lou, Uncle Jack, Prophet John με καλεσμένη την Norah Jones). Απλά στεναχωρήθηκα λίγο όταν είδα το Murdoh γερασμένο στο video του "I Want The World To Stop". Ίσως επειδή και εγώ γερνάω σιγά-σιγά.

Στο πρώτο τους άλμπουμ, με τίτλο “Elegies to Lessons Learnt” βούτηξαν περισσότερο στη μελαγχολία, παρουσιάζοντας έντεκα τραγούδια που αφηγούνταν ιστορίες για θανάτους, αυτοκτονίες, δολοφονίες, ιστορικές αδικίες, ντυμένα με την επιβλητική φωνή του Martin και τα επικά κιθαριστικά - ντραμιστικά ξεσπάσματα, που οδηγούσαν στη συναισθηματική κορύφωση. Στο φετινό τους και δεύτερο άλμπουμ, με τίτλο ''He Who Saw The Deep'', ευτυχώς αποφεύγουν την παγίδα του «δεύτερου δύσκολου άλμπουμ». Δεν επαναπαύονται στις βατές (μελοδραματικές) μελωδίες των προηγούμενων δίσκων τους, προσθέτουν νέα στοιχεία, γρηγορότερα τύμπανα, χαρούμενα ριφάκια, ελαφριά φωνητικά, που βάζουν μια φωτεινή πινελιά στο μαύρο τείχος του ήχου τους, που έχεις συνηθίσει. Μικροπινελιές που μπορεί στην αρχή να σε ξενίζουν, αλλά όσο ακούς το άλμπουμ τόσο περισσότερο σε γοητεύει αυτή η πρόσκαιρη αλλαγή πλεύσης, που είναι εμφανής στα πρώτα δύο-τρία τραγούδια του δίσκου. Η αλλαγή όμως είναι μικρή, και στη συνέχεια έχεις να κάνεις με τα στοιχεία που αγαπάς στους ILikeTrains. Βουτάς σιγά σιγά στη μελαγχολία, χωρίς να σου περάσει ούτε στο εκατομμύριο, μια σκέψη ότι αυτά που ακούς, είναι μια απλή επανάληψη ή μια απλή ανακύκλωση της μιζέριας και της ζοφερής ατμόσφαιρας των προηγούμενων δουλειών τους. Οι ILikeTrains άλλωστε δεν ισχυρίστηκαν, ούτε ακούγονται μίζεροι, απλά ακολουθούν πιστά την κληρονομιά της μελοδραματικής φόρμας που υπηρετούν από την πρώτη τους φορά, με τις επικές καθαρτήριες συνθέσεις που σε παρασέρνουν σε ένα παραμυθόκοσμο σαν αυτό του Tim Burton. Γράφουν μουσική και στίχους που πλημμυρίζουν συναισθήματα, που έχουν την ικανότητα να αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές σου και να σε ρίχνουν σε λήθη, σε εσωτερική αναζήτηση, αυτό το κάνουν καλά και το καταφέρνουν επάξια και εδώ, στον δεύτερο τους δίσκο. Με το “He Who Saw The Deep”, οι ILikeTrains αποφεύγουν την παγίδα του δύσκολου δεύτερου άλμπουμ, που δυστυχώς δεν απέφυγαν ούτε οι Interpol, ούτε και οι Editors και βαδίζουν σταθερά μέσα στις «μαύρες ράγες» του σκοτεινού ήχου τους.

newbie flicks#

newbie flicks# Οι επόμενες τρεις μέρες (The next three days) 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πολ Χάγκις ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ράσελ Κρόου, Λιαμ Νίσον, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Μπράιαν Ντένεχι Προσαρμογή της γαλλικής ταινίας «Pour Elle» («Anything For Her»), του Φρεντ Καβαγιέ, η ταινία «The Next Three Days» αποτελεί την σκηνοθετική επιστροφή του Πολ Χάγκις, τρία χρόνια μετά το «In The Valley of Ella» και έξι χρόνια μετά το «Crash», το οποίο είχε φύγει από την Ακαδημία με τρία Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Μοντάζ και Πρωτότυπου Σεναρίου). Το στόρι της ταινίας επικεντρώνεται σε ένα συνηθισμένο ζευγάρι που θα βρεθεί στη θέση να πάρει κάποιες απεγνωσμένες αποφάσεις, αποφάσεις που θα δοκιμάσουν τα όρια της αγάπης τους. Όλα θα ξεκινήσουν όταν η σύζυγος θα κατηγορηθεί για έναν φόνο που δεν έχει διαπράξει.

Skyline 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κόλιν & Γκρεγκ Στρος ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Έρικ Μπαλφούρ, Σκότι Τόμσον, Ντέιβιντ Ζάγιας, Ντόναλντ Φάισον, Μπρίτανι Ντάνιελ Μετά από ένα πάρτι που κράτησε μέχρι αργά, μια παρέα φίλων θα ξυπνήσουν στο μέσο της νύχτας από ένα απόκοσμο φως που βλέπουν από το παράθυρο. Σαν νυχτερίδες που τους τραβάει η φλόγα, η πηγή του φωτός ελκύει τους ανθρώπους κοντά της... και τους εξαφανίζει κυριολεκτικά στον αέρα. Πολύ σύντομα θα ανακαλύψουν πως πρόκειται για μια εξωγήινη δύναμη που «καταπίνει» τον ανθρώπινο πληθυσμό από το πρόσωπο της γης. Για να καταφέρουν να επιβιώσουν, θα πρέπει να μείνουν ενωμένοι και κυρίως ψύχραιμοι, προκειμένου να καταλάβουν τι συμβαίνει και η γη καταστρέφεται μπροστά στα μάτια τους. Το «Skyline» κέρδισε τις εντυπώσεις στο φετινό Comic Con, το φεστιβάλ κόμικ και φαντασίας του Σαν Ντιέγκο, όπου όλα τα στούντιο παρουσιάσουν στο κοινό και τα media το νέο τους κινηματογραφικό προϊόν.

Άσε το κακό να μπει (Let me in) 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ματ Ριβς ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κλόι Γκρέις Μορετζ, Κόντι Σμιτ-ΜακΦί , Ρίτσαρντ Τζένκινς, Ελίας Κοτέας, Κάρα Μπουόνο Ο δωδεκάχρονος Όουεν μεγαλώνει στο Νιου Μέξικο κλεισμένος στον εαυτό του, αφού η μητέρα του τον παραμελεί και οι συμμαθητές του στο σχολείο του επιτίθενται με κάθε ευκαιρία. Όταν κοντά στο σπίτι του μετακομίζει ένα μυστηριώδες κορίτσι, η Άμπι , ανάμεσά τους δημιουργείται σιγά-σιγά μία βαθιά φιλία. Καθώς όμως μια σειρά από μυστηριώδεις φόνους συγκλονίζει τη μικρή πολιτεία, ο Όουεν θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει την αλήθεια και να δεχτεί ότι η φαινομενικά αθώα φίλη του είναι βαμπίρ.

84 pepper#

newbie flicks#

Η ζωή μετά (Hereafter) 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κλιντ Ίστγουντ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ματ Ντέιμον, Σεσίλ ντε Φρανς, Τζόρτζ ΜακΛάρεν, Φράνκι ΜακΛάρεν, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ Ο Ματ Ντέιμον (Ιnvictus και Bourne franchise) πρωταγωνιστεί στην ταινία “Hereafter” σε σκηνοθεσία του Κλιντ Ίστγουντ και σε σενάριο του Πίτερ Μόργκαν. Η ταινία “Hereafter” αφηγείται την ιστορία τριών ανθρώπων που τους στοιχειώνει ο θάνατός με διαφορετικούς τρόπους. Ο Τζορτζ είναι ένας Αμερικανός υπάλληλος γραφείου που αισθάνεται να έχει μία ιδιαίτερη σύνδεση με τη ζωή μετά θάνατον. Στην άλλη άκρη του κόσμου, η Μαρί , μία Γαλλίδα δημοσιογράφος είχε φτάσει πολύ κοντά στο θάνατο, κάτι που έχει ταράξει όλη της τη ζωή. Και ο Μάρκους , ένας μαθητής σχολείου από το Λονδίνο που χάνει τον πιο κοντινό του άνθρωπο, αναζητά απεγνωσμένα απαντήσεις. Ο καθένας τους αναζητά την αλήθεια. Οι ζωές τους θα διασταυρωθούν και θα αλλάξουν για πάντα εξαιτίας αυτού που πίστευαν ότι υπάρχει ή πρέπει να υπάρχει μετά το θάνατο.

London boulevard 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γουίλιαμ Μόναχαν ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κόλιν Φάρελ, Κίρα Νάιτλι, Ρέι Γουίνστοουν, Ντέιβιντ Θιούλις, Άνα Φρίελ Ένα πρώην κατάδικος από το Νότιο Λονδίνο προσπαθεί να κάνει νέα αρχή σαν βοηθός μιας νεαρής ηθοποιού , με την οποία δε θα αργήσει να κάνει σχέση. Το «London Boulevard» βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Κεν Μπρούεν, ενός από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας των τελευταίων δέκα χρόνων, ενώ η σκηνοθεσία και το σενάριο είναι του Γουίλιαμ Μόναχαν, βραβευμένου με ‘Οσκαρ Σεναρίου για την ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε, «The Departed». Το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί σαν μια αριστουργηματική δουλειά ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας των τελευταίων 20 χρόνων.

Biutiful 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Χαβιέ Μπαρδέμ, Μαριθέλ Άλβαρες, Ρουμπέν Οτσαντιάνο, Έντουαρντ Φερνάντεζ Ο Ουξμπάλ ανακαλύπτει πως του απομένουν μόνο μερικοί μήνες ζωής και αποφασίζει να βάλει σε τάξη το χάος της ζωής του. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας του αυτής, περιπλανιέται στις φτωχογειτονιές και στον υπόκοσμο της Βαρκελώνης, ανάμεσα σε μετανάστες, συμμορίες και εμπόρους ναρκωτικών.

newbie flicks#

The tourist 13 IANOYAΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Αντζελίνα Τζολί, Τζόνι Ντεπ, Paul Bettany,Timothy Dalton, Rufus Sewell Ο Φρανκ είναι ένας Αμερικανός τουρίστας ο οποίος επισκέπτεται την Ιταλία για να συνέλθει μετά από ένα αποτυχημένο έρωτα. Η Ελίζ είναι μία υπέροχη γυναίκα η οποία βρίσκεται στο δρόμο του ηθελημένα. Με φόντο την μαγευτική Βενετία, ο Φρανκ επιδιώκει ένα νέο έρωτα, αλλά πολύ σύντομα ο ίδιος και η Ελίζ θα βρεθούν στο επίκεντρο μίας θύελλας ίντριγκας και κινδύνου.

The way back 20 IANOYAΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πίτερ Ουίρ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κόλιν Φάρελ, Τζιμ Στέρτζες, Εντ Χάρις, Μαρκ Στρονγκ, Σάουρς Ρόναν Ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους σκηνοθέτες, ο υποψήφιος για έξι Όσκαρ Πίτερ Ουίρ (Witness, The Truman Show) συνεργάζεται με ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον cast, που αποτελείται από τους Κόλιν Φάρελ (Αποστολή στην Μπριζ), Τζιμ Στέρτζες (21), Εντ Χάρις (The Hours) και Μαρκ Στρονγκ (Sherlock Holmes). Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και περιγράφει το επικό ταξίδι μιας ομάδας στρατιωτών, που το 1942 σχεδίασαν την απόδραση τους από ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία. Ο Ουίρ δήλωσε πως η ταινία αυτή αντιπροσωπεύει «μια ακατανίκητη ευκαιρία για την κινηματογράφηση μιας ιστορίας, που αφορά τόσο στην απόδραση όσο και στην επιβίωση, με φόντο μια σειρά από απέραντα αρχέγονα τοπία, από την Σιβηρία μέχρι την Ινδία».

The fighter 20 IANOYAΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κρίστιαν Μπέιλ, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Έιμι Άνταμς Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η ταινία «The Fighter» διηγείται την σχέση δυο αδερφών μποξέρ, με φόντο τον ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και αδυσώπητο κόσμο του μποξ. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Κρίστιαν Μπέιλ («Batman Begins», «The Dark Knight», «Terminator: Salvation»), στο ρόλο του Ντίκι Έκλαντ, ενός μποξέρ από την Μασαχουσέτη που κατέληξε να εθιστεί στο κρακ και την κοκαΐνη. Συμπρωταγωνιστής του Μπέιλ, είναι ο Μαρκ Γουόλμπεργκ , ως ο «Ιρλανδός» Μίκι Γουόρντ.

86 pepper#

newbie flicks#

The mechanic 27 IANOYAΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σάιμον Ουέστ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζέισον Στέιθαμ, Μπεν Φόστερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ Η κλασική ταινία δράσης «Το Μούτρο» επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη σε ένα σύγχρονο remake. Η ιστορία περιγράφει έναν πληρωμένο δολοφόνο που αποφασίζει να εκπαιδεύσει ένα νεότερό του, πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Όλα όμως ανατρέπονται όταν αποκαλύπτεται πως ο εκπαιδευόμενος είναι ο γιος ενός εκ των θυμάτων του «δασκάλου» του, που διψά για εκδίκηση.

Black swan 27 IANOYAΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ντάρεν Αρονόφσκι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Νάταλι Πόρτμαν, Μίλα Κούνις, Ουινόνα Ράιντερ, Βενσάν Κασέλ Η Νίνα είναι μια μπαλαρίνα στην Νέα Υόρκη και ο χορός παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της, όπως γίνεται συνήθως στα επαγγέλματα αυτά. Ζει με την ψυχαναγκαστική πρώην μπαλαρίνα μητέρα της, η οποία της ασκεί ασφυκτική πίεση. Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τόμας Λίροϊ αποφασίζει να αντικαταστήσει την πρίμα μπαλαρίνα για την παράσταση «Η Λίμνη των Κύκνων», η Νίνα είναι η πρώτη του επιλογή, αλλά θα πρέπει να κερδίσει τον ρόλο από την ανταγωνίστρια της, την νέα χορεύτρια Λίλι. Καθώς αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη φιλία ανάμεσα στις δύο αντίπαλες χορεύτριες, η Νίνα έρχεται όλο και περισσότερο σε επαφή με την σκοτεινή της πλευρά...

Green hornet 27 IANOYAΡΙΟΥ 2011 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μισέλ Γκοντρί ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Σεθ Ρόγκεν, Τζέι Τσου, Κάμερον Ντίαζ, Κριστόφ Βαλτζ, Τομ Γουίλκινσον O Μπριτ Ράιντ (Σεθ Ρόγκεν) είναι ο γιος του μεγαλύτερου μεγιστάνα των media στο Λος Άντζελες και ζει ξένοιαστος μια πολυτελή ζωή γεμάτη πάρτι και ξενύχτια – μέχρι ο πατέρας του (Τομ Γουίλκινσον) να βρεθεί νεκρός μυστηριωδώς και ο Μπριτ να κληρονομήσει την τεράστια περιουσία του. Κάνοντας μια αναπάντεχη συμμαχία με τον Κάτο , τον πιο εργατικό και εφευρετικό υπάλληλο του πατέρα του, οι δυο τους θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν κάτι σημαντικό για πρώτη φορά στη ζωή τους: να πολεμήσουν το έγκλημα. Για να το κάνουν αυτό όμως, αποφασίζουν να γίνουν και οι ίδιοι εγκληματίες – προστατεύουν τον Νόμο, καταπατώντας τον! Ο Μπριτ γίνεται ένας νέος εκδικητής με την ονομασία Πράσινη Σφήκα και ο Κάτο ο πολύτιμος βοηθός του. Ο Κάτο, χρησιμοποιώντας τις μοναδικές του ικανότητες, κατασκευάζει το απόλυτο ρετρό όπλο, την Μαύρη Καλλονή, ένα άφθαρτο αμάξι, ένα κινητό φρούριο με το οποίο χτυπάνε τους κακούς και αρχίζουν να χτίζουν τη φήμη τους. Με τη βοήθεια της νέας γραμματέα του Μπριτ, της Λενόρ Κέις, κυνηγάνε τον άνθρωπο που ελέγχει ολόκληρο τον υπόκοσμο του Λος Άντζελες: τον Μπέντζαμιν Τσουντνόφσκι . Αλλά ο Τσουντνόφσκι έχει κι αυτός τα δικά του σχέδια: να εντοπίσει και να καταστρέψει την Πράσινη Σφήκα, για πάντα. Βασισμένο στην ομότιτλη ραδιοφωνική σειρά του Τζορτζ Γ. Τρέντλ.

newbie rentals#

newbie rentals# The A-Team

She's Out of My League

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζο Κάρναχαν ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Λίαμ Νίσον, Κουίντον «Ράμπατζ» Τζάκσον, Μπράντλεϊ Κούπερ, Τζέσικα Μπιλ, Πάτρικ Ουίλσον, Σάρλτο Κόπλεϊ

Σκηνοθεσία: Τζιμ Φιλν τα Σμιθ Πρωταγωνιστούν: Τζέι Μπάρουσελ (Με την Πρώτη, Τροπική Καταιγίδα), Άλις Ιβ, (Sex and the City 2)

Είναι οπλισμένοι, επικίνδυνοι... και τελείως τρελοί .Καταδικασμένοι από το στρατοδικείο για ένα έγκλημα που δεν διέπραξαν, τα μέλη μιας ομάδας πρώην στρατιωτών των ειδικών δυνάμεων, πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δραπετεύσουν από την φυλακή ώστε να βγάλουν εις πέρας την πιο δύσκολη αποστολή της ζωής τους. Θα χρειαστεί θάρρος, ταχύτατες κινήσεις και ένα οπλοστάσιο εκρηκτικών, ότι πρέπει δηλαδή για την θρυλική A-Team!

O Κιρκ είναι ένας συνηθισμένος τύπος που δεν μπορεί να πιστέψει στην τύχη του, όταν η πετυχημένη και πανέμορφη Μόλι τον ερωτεύεται παράφορα. Οι εξυπνάκηδες φίλοι του, η θεότρελη οικογένειά του, ακόμα και η πρώην κοπέλα του έχουν μείνει το ίδιο έκπληκτοι με αυτόν. Προκειμένου να αποδείξει στο περιβάλλον του πως είναι αντάξιος της Μόλι, ο Κιρκ θα ξεπεράσει τον εαυτό του, κάνοντας τα αδύνατα δυνατά για να μην την χάσει. Τα αποτελέσματα θα είναι ξεκαρδιστικά!

Τhe Runaways

Το Ποτάμι Ανάμεσα

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φλόρια Σιγκισμόντι ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Κρίστεν Στιούαρτ, Ντακότα Φάνινγκ Σκάουτ Τέιλορ – Κόμπτον, Μάικλ Σάνον

Σκηνοθεσία: Ρασίμπ Μπουσαρέμπ Πρωταγωνιστούν: Μπρέντα Μπλέθιν, Ροσντί Ζεμ, Σαμί Μπουαζίλα, Μπερνάρ Μπλανκάν, Σοτίγκι Κουγιάτε, Φράνσις Μάγκι

Το 1975 μια παρέα κοριτσιών έγραψε ιστορία στο rock n’ roll. H Kρίστεν Στιούαρτ και η Ντακότα Φάνινγκ υποδύονται τις Τζοάν Τζετ και Τσέρι Κάρι στη βιογραφία του θρυλικού ροκ γκρουπ “The Runaways”. Όντας υπό την προστασία και την επιρροή του Κιμ Φόλει, ενός από τους πρωτοπόρους της ροκ σκηνής της δεκαετίας του 70, μια παρέα κοριτσιών από την Καλιφόρνια, θα μετατραπούν από ατίθασες έφηβες σε μια από τις πιο δημοφιλείς μπάντες της εποχής. Το ιδιαίτερο στυλ και ταλέντο τους σύντομα θα συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας και οι δύο ηγετικές μορφές του συγκροτήματος θα εξελιχθούν σε είδωλα: η Τζοάν για την rock n roll ιδιοσυγκρασία της και η Τσέρι για τον αθώο σεξ απίλ της.

Λονδίνο 2005. Η ιστορία του Ousname και της κυρίας Sommers, δύο ταπεινών ανθρώπων που ζουν συνηθισμένες ζωές, στη Γαλλία και στα νησιά Channel αντίστοιχα. Εκείνος έχει έναν γιό και αυτή μια κόρη. Και των δύο τα παιδιά σπουδάζουν στο Λονδίνο. Μετά τις βομβιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου του 2005 και μην έχοντας κανένα νέο από τα παιδιά τους, αποφασίζουν να ξεκινήσουν ένα ταξίδι προς αναζήτηση των δύο νέων. Παρ’ ότι έχουν διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις - ο Ousname είναι μουσουλμάνος και η Sommers χριστιανή - μοιράζονται την ίδια ελπίδα να βρεθούν τα παιδιά τους ζωντανά. Παραμερίζοντας τις πολιτισμικές τους διαφορές, ενισχύουν ο ένας τον άλλο με δύναμη και πίστη ώστε να συνεχίσουν την αναζήτηση...

88 pepper#

catwalk street trends | οδηγός αγοράς xmas2010

catwalk

street trends#

Μόδα του δρόμου, λόγια περαστικά: Το Pepper κάθε μήνα συναντά τυχαία 10 πρόσωπα της πόλης, τους κλέβει τα είδωλα και τους πιάνει κουβέντα. φωτογραφία Αρμενουή Κασπαριάν Σαραϊδάρη

90 pepper#

street trends#

Όνομα: Ισμήνη _ Από που είσαι; Καλαμπάκα _ Γουστάρεις; ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ! _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Περνούν καλά _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; «Το καλοκαίρι που μας πέρασε» _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Η απουσία» του Μαχαιρίτσα _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Μουσική, βόλτες, φίλοι μου _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Με στήσανε

street trends#

Όνομα: Μαρία _ Από που είσαι; Θεσσαλονίκη _ Γουστάρεις; Φωτογραφία _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Η ζεστασιά _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; «Η κατάρα των Ντέιν» _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Looking for you» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Φαγητό, μουσική (οπωσδήποτε), Θεσσαλονίκη _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Αμηχανία

92 pepper#

street trends#

Όνομα: Μιχάλης _ Από που είσαι; Θεσσαλονίκη _ Γουστάρεις; Ναργιλέ _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Άνετοι και καλά παιδιά _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; «Η τέχνη της απάτης» _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «All I do is win» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Basket, ύπνος, φαγητό _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Πεινάω

street trends#

Όνομα: Αλέξανδρος _ Από που είσαι; Κέρκυρα _ Γουστάρεις; Clubbing _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Είναι παιδαράδες _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; Βιβλιοπωλείο έχω αλλά δεν διαβάζω _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Running up that hill» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Δεν υπάρχει αυτό που λες _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Social για καφέ

94 pepper#

street trends#

Όνομα: Στέλιος _ Από που είσαι; Θεσσαλονίκη _ Γουστάρεις; Δουλεία, ποτά, γυναίκες _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Αυτοπεποίθηση _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; «Νέα νομοθεσία του ΚΕΝΑΚ» _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Όνειρο ήτανε» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Φαγητό, φίλους, γυναίκες _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Πόσο θα το μετανιώσω αυτό!

street trends#

Όνομα: Αλεξάνδρα _ Από που είσαι; Θεσσαλονίκη _ Γουστάρεις; Μια ωραία βόλτα μ ε φίλους _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Φιλοξενία _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; «Άννα Καρένινα» _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Ταξιδιάρα Ψυχή» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Internet, παρέα, ταξίδια _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Ότι έχω δουλειά

96 pepper#

street trends#

Όνομα: Δημήτρης _ Από που είσαι; Δράμα _ Γουστάρεις; Τα πάντα _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Καλοσύνη _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; Δεν διαβάζω _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Love rehab» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Κινητό, άρωμα, clubbing _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Να φύγω από εδώ!

street trends#

Όνομα: Χριστόφης- Λουκάς _ Από που είσαι; Λεμεσό _ Γουστάρεις; Τα σπορ _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Είναι Large _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; Δε θυμάμαι να διάβασα ποτέ _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Never let you go» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; Κινητό, αυτοκίνητο, χαλούμι _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Να πάω για καφέ

98 pepper#

ΟΔΗΓΟΣ ΑΓΟΡΑΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ DA VINCI 2310.949.920 Γρ. Λαμπράκη 190, Α.Τούμπα | T. LOISIR | www.loisir.gr T. 2310.286.426 | info@loisir.gr IBIS Pret A Porter | Tηλ. 2310.827.188 .902.902 • Μάρκου Μπότσαρη 39 Ανατ. Θράκης 31, Κ. Τούμπα | Τ. 2310 .999 • Μ. Αλεξάνδρου 34, Εύοσμος | Tηλ. 2310.559.786 .309 er! Αλ. Παπαναστασίου 140 | Tηλ. 2310 όλους τους αναγνώστες του Pepp r προσφέρουν 20 % έκπτωση σε * τα καταστήματα IBIS Pret A Porte ΗΜΑΤΑ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤ κατάστημα 2500 τ.μ 7 ορόφων Τσιμισκή 55 Θεσσαλονίκη, Πολυ , Πολυκατάστημα 6000 τ.μ. 12 χλμ. Θεσσαλονίκης-Λαγκαδά στήματα 600 τ.μ Θεσσαλονίκης-Μουδανιών 3 κατα χλμ. 11ο os, Cosm n anea Mediterr http://www.kanellopoulos.gr Lapel Stores parking στο ΟΛΘ) λιμάνι) | Τ. 2310.555.655 (δωρεάν Κεντρικό: Κουντουριώτου 2 (στο Θεσ/νίκης ατά Διαβ | .996 .784 2310 Τ. | 91 ή Outlet: Λεωφ. Κων/νου Καραμανλ Καταστήματα Lapel , Σέρρες, Καβάλα, Ιωάννινα, Πτολεμαΐδα, Καστοριά, Κατερίνη Αθήνα, Λάρισα, Βόλος, Κοζάνη, Κιλκίς α, Λαμί η, Ξάνθ λειο, Δράμα, Άρτα, Αγρίνιο, Ρέθυμνο, Χανιά, Ηράκ www.lapel.gr KOUROS Σε επιλεγμένα καταστήματα: λείου 16, Κέντρο | Τ. 2310.279.299 .466.659 • VOGUE, Βασιλέως Ηρακ DREAM, Ταβάκη 1, Θέρμη | Τ. 2310 .191 .238 2310 Τ. | ρο 23, Ναυαρίνου, Κέντ | Τ. 2310.943.215 CAPRICCIO, Δημητρίου Γούναρη AND SILK, Αν.Θράκης 94, Τούμπα Κορδελιό | Τ. 2310.708.944 • SILK ELLE-LUI, Μεταμορφώσεως 19, IANOS .004 εία Αριστοτέλους 7 | Τ. 2310.277 Μεταμορφώσεως 24 Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, Πλατ ίκη • Υποκατάστημα Καλαμαριάς, αλον Θεσσ 7, λους τοτέ Αρισ Σ, τίου 25ης Μαρτίου 45 Μαρ Παιδικός ΙΑΝΟ 25ης τημα ατάσ Υποκ • πουπόλεως 57 Υποκατάστημα Αμπελοκήπων, Φιλιπ ίκη αλον κέντρο Cosmos, Θεσσ Mediterranean Cosmos, Εμπορικό http://www.ianos.gr/ I HARLEY-DAVIDSON THESSALONIK 2310.919.600 ίκη | Τ. ΑΛ. Παπαναστασίου 31, Θεσσαλον iki.gr www.harley-davidson-thessalon

Τα Χριστούγεννα αγοράζουμε δώρα σε αυτούς που αγαπάμε αλλά και σε αυτούς που θέλουμε να μας αγαπήσουν! Το Pepper επέλεξε τα ωραιότερα δώρα από την αγορά της Θεσσαλονίκης και σας τα παρουσιάζει. Δώρα για τον Mr Pepper & Mrs Pepper σε όλα τα επίπεδα τιμών αλλά αποκλειστικά στην καλύτερη ποιότητα. Αυτά τα Χριστούγεννα δεν χρειάζεται να αναρωτηθείτε τι δώρα θα επιλέξετε. Είναι όλα εδώ!

1-30€

02.

xmas2010

01.

06.

05.

04. 03.

07.

10.

11.

08.

09.

KOUROS & Boxer 1€ | € 15 t ir Sh T01. tan tton, 5% Elas ι (ή σχεδόν)» 95% Co λό ρο νε πά λα ΜΕΛΑΝΗ 02. Βιβλίο «Ό νας Γκαλινίκη, Εκδόσεις ιά υλ Στ της ελ Σιμ» | IANOS 15,64€ ιδιωτικός βίος του Μάξου Σ «Ο ΛΙ Ο ίο Π δόσεις 03. Βιβλ αθαν Κόου, Εκ του Τζόν S NO ματα 22€ | IA διάφορα σχέδια και χρώ σε t ir Sh T. 04 € | Da Vinci 38€ > 25 ς ήθελα να ζήσω» ΝΙΩΤΗ πω «Ό δόσεις ΚΑΣΤΑ 05. Bιβλίο ριοβίλου, Εκ Π ης έν Ελ ς τη | IANOS ώματα, 23,21€ σε διάφορα χρ astan κι μά ορ El 06. Κ 5% , romodal 95% Mic ROS U O K | € ν ονείρων» 27 συμφωνία τω ΜΑΙΟ 07. Bιβλίο «Η Θέμελη, Εκδόσεις ΜΕΤΕΧ ου ίκ Ν υ το OS | IANOS 18,71€ € & Boxer 19,50€ | KOUR 15 t ir Sh T08. tan tton, 5% Elas 95% Co το δρόμο» ..σ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 09. Βιβλίο «. υ Ιωσηφίδη, Εκδόσεις κο ιά υρ του Κ ς κατασκευής | IANOS κια, ελληνική νά 30,29€ λα βο όζ κι βισκ 10. Μπλουζα IS IB | € | KOUROS 26 & Boxer 22€ 0€ ,5 29 t ir 11. T-Sh astan tton - 5% El 95% Co

30-50€ xmas2010

01.

02.

04.

03.

05.

ρ ρ με φερμουά 01. Πουλόβε | Da Vinci € 58€ > 39 Τ-Shirt ο εί ικ ESSALONIKI να Γυ 02. AVIDSON TH αστικό D YLE R A H | 40,5€ ό στιλάτο ελ σο βαμβακερ 03. Πουκάμι κατασκευής ς Eλληνική IS IB | € 35 BLACK 04. Τσάντα LITAN-SHOES METROPO NOS | IA 32,50€ αστικό αμπιγιέ ελ α εμ όρ Φ 05. ς κατασκευής Eλληνική IS στάμπα 49€ | IB λούζα μακρυμάνικη με μπ ή ικ 06. Αντρ ματα Jeans ολυκαταστή REPLAY λόπουλος Π ελ αν Κ | € 39 σμούς) ATCH, Unisex 07. LOISIR W ους χρωματικούς συνδυα άκι rubber υρ ορ λο άφ C, δι ε (σ back & PV ainless steel st α άσ Κ isir 49€ | Lo

07.

06.

30-50€ xmas2010

03.

02.

01.

ικη με στάμπα ύζα μακρυμάν λο μπ ή ικ τρ 01. Αν ματα ans & co ολυκαταστή Staff Je λόπουλος Π ελ αν Κ | € 41 σμούς) ATCH, unisex 02. LOISIR W ους χρωματικούς συνδυα άκι rubber, υρ ορ λο άφ C, δι ε PV (σ back & ainless steel Κάσα st ir is 49€ | Lo βαμβακερό σο 03. Πουκάμι | Da Vinci € 39 > € 56 04. Κορμάκι land, 5% Elastan ro 95% Mic OUROS |K 49,50€ Φανελάκι ο ALONIKI 05. Γυναικεί RLEY-DAVIDSON THESS A H | € 64,9 06. Πυζάμα tton, 5% PES 95% Co ROS U » 41€ | KO ΓΚΙΟΥΛΕΡ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΡΑ «Α ίο ΛΚΟΣ Ο ις σε 07. Βιβλ δό Eκ ΓΚΙΟΥΛΕΡ, του ΑΡΑ NOS IA | 0€ ,2 42 , κι μά ορ Κ . Elastan 08 romodal, 5% 95% Mic OUROS |K 39,50€

04.

06.

05.

07.

08.

50-80€ xmas2010

01.

ειες ές λεπτομέρ α με μεταλλικ ύζ λο μπ η ικ α μακρυμάν α 01. Γυναικεί S αταστήματ AN JE Y υλος Πολυκ DKN πο ό λ λ ε ν α Κ | 53,50€ τρικό 02. T-Shirt Αν IDSON AV D SALONIKI HARLEY- ARLEY-DAVIDSON THES H | 0€ ,9 55 ίχου 03. Ρολόι το TAN - COLOR MAGIC LI PO O R ομέρειες MET ρμάτινες λεπτ NOS δε IA με | η € ικ 81 άν υμ μπλούζα μακρ α 04. Αντρική assics Cl καταστήματ o Marlbor ανελλόπουλος Πολυ γέτες πα |Κ 57,80€ μπλούζα με στάμπες και α εί ικ να Γυ . 05 αστήματα ans PEPE Je ελλόπουλος Πολυκατ ECTOR’S EDITION ν α CO Κ T - THE LL 62€ | CD-SCHUBER 50 ή ογ λλ 06. Συ SICS EMI CLAS NOS | IA 0€ ,6 62 ντελόνι 07. Jean πα | Da Vinci € 55 > € 80

02.

03.

07.

05.

06.

04.

50-80€ xmas2010

05.

03.

01.

06.

02.

ι μεταλλικές

στάμπα κα κρυμάνικο με

λεπτομέρεις

μα ο μπλουζάκι 01. Γυναικεί s αστήματα an Guess Je ελλόπουλος Πολυκατ ν 57€ | Κα φόρεμα ες πλ ρά Στ . 02 αστήματα oi Toi & M ελλόπουλος Πολυκατ ν α 65€ | Κ κέτα Ζα 03. Αντρική DAVIDSON ALONIKI HARLEY- RLEY-DAVIDSON THESS HA | € α ,9 φ 70 μή άλ ελαστικό γραμ 05. Φόρεμα κατασκευής ς Ελληνική τρα IS 59€ | IB ό βινύλιο με σχέδιο πλήκ απ τα άν Tσ 06. WORLD VIENNA S NO IA | € 64 Βελούδινη 07. Πυζάμα S tton, 20% PE 80% Co OUROS |K 63,50€ Πουκάμισο ο εί ικ να Γυ . 08 DAVIDSON SALONIKI HARLEY- ARLEY-DAVIDSON THES ημί λεπτομέρεια, H | ασ 73,90€ λούζα μακρυμάνικη με μπ 09. Αντρική αστήματα lein Jeans Calvin K ελλόπουλος Πολυκατ ν 67€ | Κα

09. 07.

08.

80-100€ xmas2010

02.

01.

03.

05.

06.

04.

ο λλινο στυλάτ 01. Σακάκι μά κατασκευής ς Eλληνική IS 84€ | IB Μπλούζα α εί ικ να Γυ . 02 DAVIDSON SALONIKI HARLEY- ARLEY-DAVIDSON THES H | 81,90€ σο 03. Πουκάμι e st co La ci 90€ | Da Vin 129€ > λούρ βε ο άτ υλ στ 04. Σακάκι ς κατασκευής Eλληνική IS 84€ | IB ροκούμπι με επωμίδες αυ 05. Παλτό στ κατασκευής ς κή νι λη ας» Eλ α της ασχήμι IS IB | 5€ ιάς και Ιστορί ρφ μο 11 Ο ς τη στορία 06. Bιβλίο «Ι ρτο Έκο πέ υμ Ο υ το ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Eκδόσεις NOS | IA 84,40€

100+€ xmas2010

03.

04. 01.

02.

ρι πλεκτό ζωνά τρικό καφέ με αν άν υφ πο Μ 01. ashed Sheep W EL P LA | 9€ 15 βραχιόλι ητο ασημένιο 02. Χειροποί H FISH-FIS OS N 171€ | IA ans Je i rd sa us Tr ες και ζωνάρι 03. 7€ | Da Vinci με πλεκτό γιακά, μενσέτ 10 > ο 153€ ύρ αντρικό μα 04. Μπουφάν r Basic pe Su p Shee PEL 109€ | LA να γυναικεία καφέ τί ρν πα 05. Καμ Z PICASSO Lamb N EL P LA | 0€ strap IR, 18 ATCH by LOIS κρύσταλλα, black rubber W A IN IV D . 06 με νη μέ ακοσμη Κάσα δι Loisir | 5€ 12 ON IN SOUND CD-REVOLUTI 10 ή ογ λλ 07. Συ BROS WARNER IANOS | € 40 7, k-brown 11 γυναικείο blac ο ιν ύν Γο . 08 sato Lapin Ra EL P 381€ | LA πότες Μ ές ικ τρ 09. Αν DAVIDSON ALONIKI HARLEY- RLEY-DAVIDSON THESS A H | 2€ 18

09.

08.

06.

07.

05.

100+€ xmas2010

01.

02.

ο τύπωμα με βελούδιν εμα - σακάκι όρ Φ τ Σέ . 01 ς κατασκευής Ελληνική IS τό γιακά, 180€ | IB γυναικείο, μαύρο με πλεκ άν υφ 02. Μπο και ζώνη μανσέτα ed ill M b m La PEL LA | 9€ 13 μπότες ες εί ικ να 03. Γυ IDSON AV D ALONIKI HARLEY- RLEY-DAVIDSON THESS υάρ A H μο | ερ φ 5€ mel με 16 γυναικείο ca στη μέση άν υφ πο Μ . νη 04 ζώ a δερμάτινη και extr i tt ga Bu Sheep PEL 146€ | LA

03.

04.

street trends#

Όνομα: Γιάννης _ Από που είσαι; Λάρισα _ Γουστάρεις; Clubbing _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Η προφορά _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; «Χαμένο σύμβολο» _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Meme pas Fatigue» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; ΠΑΟ, κινητό, γυναίκες _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Ότι θα με πατήσει το λεωφορείο!

115

street trends#

Όνομα: Έρικα _ Από που είσαι; Λιθουανία _ Γουστάρεις; Cinema _ Τί χαρακτηρίζει τους Θεσσαλονικείς; Χιούμορ _ Ποιό είναι το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασες; Δε θυμάμαι _ Ποιό τραγούδι σου έχει κολλήσει στο μυαλό την τελευταία εβδομάδα; «Creep» _ Τρία πράγματα που δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά; TV, κινητό, φίλους _ Τί σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή; Πώς τα πήγα στις ερωτήσεις

116 pepper#

living big dine & wine | events & agenda | newsletter

living big

dine & wine#

Dinner at Tiffany’s#

ν το Breakfast at Tiffany's μεγάλωσε γενιές και γενιές σινεφίλ με την Audrey Hepburn να σαγηνεύει, το δικό μας Tiffany's, το εστιατόριο της καρδιάς μας όπως συνηθίζουμε να λέμε, έχει μεγαλώσει όχι μόνο την δικιά μου γενιά και άλλες τόσες πριν από μένα, αλλά συνεχίζει να μας κακομαθαίνει ακόμη και τώρα που μεγαλώσαμε. Στο πιο κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης, στον πεζόδρομο της Ικτίνου, το Tiffany's αποτελούσε πάντα σημείο συνάντησης των Θεσσαλονικέων είτε για τα καθιερωμένα Κυριακάτικα οικογενειακά μαζέματα, είτε για ξεκούραση και φαγητό μετά τα Σαββατιάτικα ψώνια, είτε για ένα διάλειμμα από την δουλειά το μεσημέρι. Δεν ξέρω πόσα γεμιστά μπιφτέκια και πόσες πατάτες κομπλέ μπορεί να έχουμε φάει με τους συνομήλικους μου στα βαρετά εκείνα τραπέζια των μεγάλων όταν ήμασταν μικροί, μέχρι να μεγαλώσουμε και εμείς και να επιλέγουμε πια από μόνοι μας το Tiffany's για το φαγητό μας. Η απολαυστική Ελληνική και διεθνής κουζίνα και οι περισσότερες από 40 προτάσεις για πιάτο ημέρας ήταν αυτές που μας έκαναν, με συνωμοτικές ματιές, να το σκάμε από το γραφείο ένας – ένας για να βρεθούμε λίγο αργότερα στο Tiffany's. Και άμα ο καιρός ήταν καλός, ποιός την χάρη μας! Καταλαμβάναμε ένα από τα τραπέζια στο πεζόδρομο και σιγά-σιγά η παρέα μεγάλωνε με περαστικούς φίλους που κατεβαίναν τυχαία την Ικτίνου. Αλλά και τα βράδια, είτε για τις κοινωνικές, είτε για τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις, το Tiffany's ήταν και παραμένει

Tiffany΄s Restaurant Πεζόδρομος Ικτίνου Τηλ. 2310 274022 www.tiffanys.gr tiffanysrest@gmail.com

118 pepper#

η πρώτη μας επιλογή για ένα ήρεμο δείπνο σε ένα κλασσικό και ποιοτικό περιβάλλον. Με τις σπεσιαλιτέ που το Tiffany's προσφέρει στο δείπνο, την πλήρη κάβα ελληνικών κρασιών αλλά και τα ζουμερά κρεατικά στο grill, μπορείς να τρως κάθε μέρα εκεί και να μην βαρεθείς ποτέ! Και για εμάς που δεν μπορούμε πια να το σκάμε από το γραφείο και πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να μαγειρέψουμε (ή δεν ξέρουμε να βράζουμε ούτε αυγό) το Tiffany's φροντίζει με το Delivery του να προσφέρει όλη τη γκάμα φαγητών και ποτών και σε πακέτο. Στο γραφείο, στο κατάστημα ή στο σπίτι μπορείτε γρήγορα και ποιοτικά να διαλέξετε από το menu του Tiffany's και να υπερηφανευόσαστε στους φίλους σας για την... μαγειρική σας. Και τώρα για τα 40 χρόνια λειτουργίας του, το αγαπημένο Tiffany's, για να μας ευχαριστήσει για την καθημερινή μας εμπιστοσύνη, προσφέρει 20% έκτπωση στο δείπνο μας! (εκτός Σαββάτου, γιορτών και εκδηλώσεων). Αλλά και κάθε Παρασκευή και Σάββατο πλήρες δείπνο μόνο με 15 ευρώ! Γιατί ακόμη και τώρα που οι εποχές είναι δύσκολες, κάποιες συνήθεις κόβονται δύσκολα και το Tiffany's, που είναι μια από αυτές, φροντίσει να κάνει ότι είναι εφικτό, για να μην το στερηθούμε!

119

Bourbon Street

dine & wine#

“Too much of anything is bad, but too much of good whiskey is barely enough” Mark Twain

Bourbon Street Bar Κατούνη 11, Λαδάδικα τηλ. 2311.272.170

120 pepper#

εν χρειάζεται όμως να ανησυχείτε. Το Bourbon Street Bar έχει φροντίσει το ουίσκι να είναι καλό και συγχρόνως αρκετό για όλους. Με μια σπάνια κάβα που περιλαμβάνει από Malt, Grain, Vatted Malt, Blended whiskeys μέχρι, φυσικά, τα ομώνυμα γνήσια Αμερικάνικα Kentucky Bourbons, προ(σ)καλεί τους γνώστες να ανακαλύψουν τον χώρο που έψαχναν για να ικανοποιήσουν τα απαιτητικά τους γούστα, αλλά και τους μημυημένους, που θα έχουν την ευκαιρία να διευρύνουν τον γευστικό τους ορίζοντα με Whiskey από όλο τον κόσμο. Το Bourbon Street Bar είναι ένα Classic Bar όπως το έχουμε δει στις

Αμερικάνικες ταινίες. Με μεγάλη άνετη μπάρα που σε τραβάει να δοκιμάσεις κάθε είδους «νερό που καίει», με το χαρακτηριστικό ξύλινο πάτωμα και το τουβλάκι στους τοίχους που συναντάμε στα αυθεντικά bars του Chicago και την ζεστή και χαλαρή ατμόσφαιρα που χρειάζεσαι μετά την δουλειά για να απολαύσεις ένα Bourbon, με καλή παρέα ή και μόνος. Οι διακοσμητικές λεπτομέρειες, όπως η φωτιζόμενη επιδαπέδια βιτρίνα με τα βότσαλα που «φιλοξενούν» πάνω τους σπάνιες φιάλες Whiskey, θα σου τραβήξουν την προσοχή την πρώτη φορά που θα έρθεις. Αλλά ίσως δεν είναι αυτό που θα θυμάσαι φεύγοντας. Γιατί, ένα κλασσικό bar, με ενημερωμένη κάβα και όμορφη διακόσμηση δεν θα μπορούσε να πλησιάσει την αυθεντική ατμόσφαιρα αν δεν συνοδευόταν και με την κατάλληλη μουσική. Άλλωστε το κάθε πράγμα έχει τον τρόπο του. Γιατί όπως το Chateaubriand τρώγεται με το αίμα του, έτσι και το whiskey πίνεται συνοδεία R'n'B. Και όταν λέμε R’n’B δεν εννοούμε μόνο την Beyonce και τον 50 Cent αλλά κυρίως την κλασσική Rhythm ‘n’ Βlues της σχολής του Chicago. Στο πέρασμα μας από το Bourbon Street Bar ακούσαμε τους ηλεκτρικούς ήχους του Muddy Waters να μας ανακοινώνει ότι είναι εδώ και είναι ο “Hoochie Coochie Man”,

τον επίσης «μετανάστη» απo τό Mississippi στο Chicago, Jimmy Reed, να αναρωτιέται “Baby What You Want Me To Do” και τον Chester “Howling Wolf” Burnett να του απαντά πονηρά “Moaning At Midnight”. Και αν είστε τυχεροί και σας αφήσει το ταίρι σας να βγείτε Τετάρτη (που για όσους ξέρουν είναι το νέο Σάββατο) θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε μια κλασσική R'n'B βραδιά με όλους τους ήρωες της Motown να παρελαύνουν στα decks, από τους The Supremes και τους The Contours μέχρι τους Rare Earth και την Erykah Badu. Και για τις Κυριακές, πού τόσο προσπαθούμε να τραβήξουμε για να ξορκίσουμε την Δευτέρα μακρυά, το Bourbon μας κλείνει το μάτι. Κάθε δεύτερη Κυριακή θα απολαύσετε ζωντανά συγκροτήματα που μας ταξιδεύουν σε Cinema – Jazz - Funk και R'n'B ρυθμούς, «διακτινίζοντας» μας στην original Αμερική, ξεκινώντας από τη δεκαετία του ΄50 και φτάνοντας μέχρι την δεκαετία του ΄90. Τότε που το whiskey ήταν ιεροτελεστία, η μαύρη μουσική «βρώμικη», τα κορίτσια όσο ζόρικα χρειαζόταν και ο bartender, ο επίσημος εξομολογητής μας. One Bourbon, One scotch, one Beer λοιπόν και Bourbon Street Bar!

121

events and agenda#

Δεκέμβριος-Ιανουάριος

>> Timeline

122 pepper#

2/12 

3/12 

#κάθε Πέμπτη του

Δεκεμβρίου Cabaret Balkan [Γαία live]

“Walk This Way” ή αλλιώς «Σήκω Χόρεψε Κουκλί Μου».

#από Παρασκευή 3/12 ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΣΗΣ «Την Ειδα αποψε λαϊκα» [Stage] O Γιάννης Κότσιρας και ο Δημήτρης Μπάσης τελευταία φορά συναντήθηκαν επί σκηνής το 2002 στη Σφεντόνα. Η συνεργασία τους εκτός της μεγάλης επιτυχίας που είχε σημειώσει, άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις σε όλους όσοι την παρακολούθησαν, εξαιτίας της πηγαίας διάθεσης για διασκέδαση και ψυχαγωγία αλλά και της εξαιρετικά καλής σχέσης που δημιουργήθηκε! Οκτώ χρόνια μετά, οι δυο καλλιτέχνες ξανασυναντιούνται, έχοντας όμως αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια πολύ περισσότερα αγαπημένα τραγούδια και πολύ μεγάλη διάθεση στο να προσφέρουν διασκέδαση και καλή μουσική.

#από 3/12 μέχρι 20/02 Ο Κύριος Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάττι [Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών] To Κ.Θ.Β.Ε. παρουσιάζει την παράσταση «Ο Κύριος Πούντιλα και ο δούλος του, ο Μάττι» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Κώστα Καζάκου. Το 1940-41 ο Μπρεχτ, αυτοεξόριστος στη Φινλανδία, γράφει το έργο ‹›Ο Κύριος Πούντιλα κι ο δούλος του ο Μάττι››, βασισμένο σε αφηγήσεις κι ένα σχέδιο για έργο της Φινλανδής ποιήτριας ΈλλαΒουολιγιόκι. Η αντιφατική προβληματική της ζωηρής προσωπικότητας του γαιοκτήμονα Πούντιλα, που γίνεται ανθρώπινος μόνο όταν μεθάει, πλάθοντας έτσι το άλλοθι των συνειδητών του πράξεων που είναι σκληρές και απάνθρωπες, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το δούλο του Μάττι που παλεύει ανάμεσα στη λογική και το αίσθημα συμπάθειας για το αφεντικό του. Ο Μπρεχτ πάνω στα πρότυπα των επεισοδίων και των παλιών λαϊκών επών, στήνει μέσα σε μια ατμόσφαιρα ποιητικού λαϊκού πανηγυριού, μια κωμωδία γεμάτη μουσική και χρώματα, προβάλλοντας τις ταξικές σχέσεις και διαφορές μιας κοινωνίας που ζει μέσα στο γαλήνιο τοπίο της Φιλανδικής εξοχής.

4/12 

#από Σάββατο 4/12 ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ «Ραντεβού» [ΓΑΙΑ Live] Το πάθος, η συγκίνηση, η θεατρικότητα και ο λυρισμός των ερμηνείών της Νατάσσας Μποφίλιου είναι μερικά μόνο από τα γνωρίσματα που έχουν κάνει τις παραστάσεις της να κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα ως μια εγγυημένη πρόταση ουσιαστικής διασκέδασης. Το «Ραντεβού» δίνεται από το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στο GaiA Live της Θεσσαλονίκης, για λίγες παραστάσεις.

#Παρασκευή 10/12 YIANNEIS «Προ-evolution» [ΓΑΙΑ Live] Οι YIANNEIS μπλέκουν μοναδικά rock, alternative, ethnic, ηλεκτρονικά και ελληνικά ακούσματα σε ένα show γεμάτο ενέργεια, χιούμορ αλλά και συγκίνηση, εκπλήξεις και ανατροπές, ένα show στο οποίο δύσκολα μένει αμέτοχος ο θεατής.

#Δευτέρα 13/12 Μπάμπης Παπαδόπουλος [Club Μύλου] Ο κιθαρίστας Μπάμπης Παπαδόπουλος σε συνεργασία με τέσσερις μουσικούς,τον Φώτη Σιώτα και τον Μιχάλη Βρέττα (βιολιά), τον Δημήτρη Βλαχομήτρο (μπουζούκι) και τον Διονύση Μακρή (κοντραμπάσο), θα παρουσιάσουν ζωντανά τα κομμάτια από τους δύο προσωπικούς του δίσκους με τίτλο «Σκηνές από ένα ταξίδι» (2008) και «Απ΄ τη σπηλιά του δράκου» (2010).

13/12 

events and agenda#

8/12 

15/12 

17/12 

#από 8 μέχρι 12/12

#από Παρασκευή 17/12

Ο Καρυοθραύστης

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

[Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης] Με το Μπαλέτο του P. I. Tchaikovsky “Ο Καρυοθραύστης” από την Ακαδημία Μπαλέτων Μπολσόι και Σολίστ των Μπαλέτων Μπολσόι θα ξεκινήσει ο φετινός και δημοφιλής κύκλος “Χριστούγεννα στο Μέγαρο ” Το δίπρακτο μπαλέτο σε μουσική του P. I. Tchaikovsky και σε λιμπρέτο του Marius Petipa παρουσιάζεται σε χορογραφία του Vasiliy Vainonen και σκηνικά και κοστούμια των Anna & Anatoliy Nezhnye. Ο Καρυοθραύστης αποτελεί μία από τις πιο αγαπημένες συνθέσεις του P. I. Tchaikovsky. Η υπόθεση του έργου βασίζεται σε μια από τις δημοφιλέστερες ιστορίες του Γερμανού ρομαντικού συγγραφέα E. T. A. Hoffmann. Στο παραμύθι αυτό, που δημοσιεύθηκε το 1814, τα Χριστούγεννα προσφέρουν το κατάλληλο, πραγματικό και επίκαιρο σκηνικό όπου η φαντασία και η πραγματικότητα, συνυφασμένες μέσα από παράξενα και θαυμαστά περιστατικά, δημιουργούν έναν συναρπαστικό και γοητευτικό λαβύρινθο που μαγεύει τους θεατές, μικρούς και μεγάλους.

#Τετάρτη 15/12 Μακεδονική Φανφάρα [ΓΑΙΑ Live]

«Του Ουίλλιαμ Γκίμπσον» [Θέατρο Εγνατία] Δυο άνθρωποι, μια μοναξιά, ένας έρωτας! Στο παιχνίδι της μοναξιάς ο Γκίμπσον μιλάει για τις δυνάμεις που προέρχονται από τον άνθρωπο και πολλές φορές τον υπερβαίνουν, σ ένα είδος φλερτ με το «τραγικό» στην πιο απλή και καθημερινή του διάσταση. Τη σχέση δυο ανθρώπων. Οι δυο ήρωες του Γκίμπσον αφήνονται ο ένας στον άλλον, σε μια προσπάθεια να καλύψουν κενά που προέρχονται από τη μέχρι τώρα ζωή τους. Στην πορεία όμως, η σχέση αυτή φορτίζεται συναισθηματικά. Το ζευγάρι αποτελεί σύμβολο των υπαρξιακών αναζητήσεων όλων των σύγχρονων ανθρώπων, αλλά και σημείο αναφοράς μιας κοινωνίας που δεν «πιστώνει» εύκολα τα λάθη. Αυτή η μορφή πάλης των δυο «φύλων», όπως επίσης και ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας χειρίζεται το θέμα του, δίνουν στο έργο τη ρεαλιστική του αξία. Ένα παιχνίδι μοναξιάς που το έχουμε ζήσει όλοι... Σκηνοθεσία: Δάνης Κατρανίδης Πρωταγωνιστούν: Δάνης Κατρανίδης, Χρύσα Παπά

#Σάββατο 18/12 THHF-THESSALONIKI HIP HOP FESTIVAL

H βαλκανική μπάντα χάλκινων πνευστών από την Θεσσαλονίκη

[Block 33]

#από 17/12 μέχρι 13/02

Στις 18 Δεκεμβρίου το Thessaloniki Hip Hop Festival θα ανοίξει, για όγδοη συνεχόμενη χρονιά, τις πόρτες του στο κοινό για να γιορτάσει ακόμα μια φορά τη μουσική και την αστική κουλτούρα.

Λωξάντρα [Βασιλικό Θέατρο] Η Λωξάντρα της Μαρίας Ιορδανίδου, σε θεατρική διασκευή Άκη Δήμου και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη. Στο ρόλο της Λωξάντρας η Φωτεινή Μπαξεβάνη. Η θρυλική ιστορία της κοκόνας Λωξάντρας, μιας λαϊκής γυναίκας, εξαιρετικά δυναμικής, που ηγείται πρόσχαρα, στοργικά και ακούραστα μιας πολυμελούς μεσοαστικής ελληνικής οικογένειας της Πόλης στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Ενώ γύρω της στροβιλίζονται πολυάριθμα συγγενικά της πρόσωπα, φίλοι, γείτονες, η Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα, παραπαίδια, λαϊκοί Τούρκοι, χανούμισσες, ο πασάς της γειτονιάς και εκτυλίσσονται σημαντικά ιστορικά γεγονότα, η Λωξάντρα φανερώνεται δυναμική και ακατάβλητη, έτοιμη να αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες της ζωής με τη σοφία του ενστίκτου αλλά και την ωριμότητα της εμπειρίας γενεών και με έμβλημά της τη φράση: ‹›το γαρ πολύ τις θλίψεως φέρει παραφροσύνην››. Ένας ύμνος προς τη ζωή.

18/12 

Χιλιάδες κόσμου από όλη την Ελλάδα και τα Βαλκάνια θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τις καλύτερες ζωντανές εμφανίσεις, να ανταλλάξουν ιδέες και γνώσεις πάνω στο hip hop, να κάνουν μια εισαγωγή σε αυτή την κουλτούρα και να διασκεδάσουν με την ψυχή τους, σε μια τριήμερη γιορτή της μουσικής και της καλλιτεχνικής έκφρασης. Στο χώρο διεξαγωγής του φεστιβάλ, στον πολυχώρο Block 33, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και για όλο το προηγούμενο και ακόλουθο διάστημα θα λαμβάνουν χώρα διάφορες παράλληλες εκδηλώσεις, όπως σεμινάρια, εκθέσεις φωτογραφίας, κινηματογραφικές προβολές, παζάρι και ανταλλαγή δίσκων και εικαστικά και μουσικά καλλιτεχνικά δρώμενα.

123

events and agenda#

Δεκέμβριος-Ιανουάριος

>> Timeline

124 pepper#

17&18/12 

19/12 

20/12 

#Παρασκευή 17 & 18/12

#Δευτέρα 20/12

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ-ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗΣ

[Club Μυλου]

Δυο σπουδαίοι καλλιτέχνες ενώνουν τις φωνές τους κι επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη. Ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Χρήστος Θηβαίος «στην ίδια πόλη υπό βροχήν», υπό μνημονίου και ακραίας οικονομικής συγκυρίας που ήρθαν να προστεθούν στην ήδη συννεφιασμένη βάρβαρη καθημερινότητα.

Το ανατολίτικο χρώμα της φωνής του και το εύρος της μαζί με το πάθος του Μιχάλη όταν τραγουδά προσδίδουν μιαν άλλη αίσθηση, έναν άλλο ερμηνευτικό αέρα είτε αυτά είναι παραδοσιακά είτε όχι.Μια βραδιά εμπνευσμένη όχι μόνο από τις κρητικές παραδοσιακές μελωδίες και από αγαπημένα δικά του κομμάτια που έχει λατρέψει το κοινό του αλλά και μέσα από κομμάτια άλλων αγαπημένων και καταξιωμένων καλλιτεχνών - δημιουργών της Ελληνικής μουσικής σκηνής.

#Κυριακή 19/12 FIREWIND [Αποθηκη μυλου] Την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου, οι Firewind θα δώσουν ένα και μοναδικό show στην πόλη-έδρα τους, την Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στην σκηνή της Αποθήκης του Μύλου, παίζοντας τραγούδια τόσο από το “Days of Defiance”, το νέο τους album, όσο κι από όλη την καριέρα τους.

#Δευτέρα 20/12 Αλκίνοος Ιωαννίδης [PRINCIPAL CLUB THEATER] Το πρόγραμμα αυτό, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά, εκτός από τραγούδια της προσωπικής του δισκογραφίας, περιέχει και πολλές, απρόσμενες διασκευές τραγουδιών άλλων δημιουργών. Ο Αλκίνοος θα βρίσκεται μόνος επί σκηνής, πότε με την κιθάρα του και πότε με την τεχνική του live-looping, παίζει, ηχογραφεί επί σκηνής και αναπαράγει, ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα, δημιουργώντας ηχητικά τοπία μέσα στα οποία λειτουργούν τα τραγούδια.

#Δευτέρα 20/12

#από 22/12 μέχρι 27/12 Aladdin on Ice [Paok sports arena] Το διάσημο πλέον Holiday on Ice, ο μεγαλύτερος οργανισμός στον κόσμο στη ζωντανή ψυχαγωγία στον πάγο με 350 εκατομμύρια θεατές και 67 χρόνια ιστορίας, παρουσιάζει ένα υπερθέαμα σε ένα παγοδρόμιο 800 τμ και μας ταξιδεύει σε… ανατολίτικα μονοπάτια! Τα 30 αστέρια του καλλιτεχνικού πατινάζ βρίσκονται στους δρόμους και τα πολύχρωμα παζάρια της Ανατολής και διηγούνται τις περιπέτειες του φτωχού Αλαντίν που προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη και την εύνοια της πριγκίπισσας Sharida. Όμως, ο κακός Βεζίρης που καιροφυλακτεί, επιθυμώντας να γίνει… Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη, επηρεάζει τον καλοκάγαθο πατέρα της Πριγκίπισσας Sharida και βάζει εμπόδια στο δρόμο του φτωχού ήρωά μας. Ο Αλαντίν και οι πρίγκιπες ανταγωνιστές του προσπαθούν να κερδίσουν την όμορφη Πριγκίπισσα Sharida, ψάχνοντας, σύμφωνα με την επιθυμία της, ένα δώρο που θα περιέχει τα πολυτιμότερα στοιχεία του βασιλείου της. Οι περιπέτειες, τα εμπόδια και οι απειλητικές καταστάσεις είναι πολλές. Ποιος θα καταφέρει να ικανοποιήσει τις πριγκιπικές επιθυμίες;

Γιάννης Ζώτος & Βand

#Τετάρτη 22/12

[Γαία live]

Motel Selenik,

«Οι σιγανές φωνές της μνήμης», σε ποίηση Μίκη Θεοδωράκη. Φιλική συμμετοχή: Καλλιόπη Βέττα.

[Γαία live] Mια πολυπληθή παρέα μουσικών, με ήχους αγαπημένους, παραδοσιακούς, ελληνικούς.

20/12 

events and agenda#

22/12 

24-25&30/12 

#24-25 & 30/12 & 1/01 Διογένης Δασκάλου & Monie Monie Conniente

27/12 

Maraveyas Ilegal [Γαία Live]

Ο άδειος Βασίλης ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ και τα ιπτάμενα ταρανδάκια του MONIE & MONIE CONNIENTE κατεβαίνουν και μας προσκαλούν για λίγες παραστάσεις στο μαζικό χωριό του ΜΥΛΟΥ.

Ένα κοσμοπολίτικο κοκτέιλ ήχων και ρυθμών, αστείρευτης ενέργειας και χαράς, ευαισθησίας και γλυκιάς νοσταλγίας, ένα πάρτι εμπλουτισμένο με χιούμορ και αισιοδοξία, είναι η κάθε εμφάνιση των Maraveyas Ilegal και αυτό το ξέρουμε καλά όσοι τους έχουμε δει.

Περνάμε μαζί χαρούμενα φτωχούγεννα, χρυσή φτωχοχρονιά με 2011 κλωτσιές σε μια φρέσκια παράσταση.

#Παρασκευή 14 & 15/01

«Merry Chrisisimas» λοιπόν, γιατί χρόνια τώρα η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Ελάτε να δείτε, ποιος άρπαξε το μήλο από του γουρουνιού το στόμα. Γιατί μαλώνουμε με τη γαλοπούλα, ποιος θα πρωτοφάει τα κάστανα. Ποιος έκλεψε τα δώρα; Σε ποιόν θα πέσει το φλουρί και σε ποιόν θα πέσει η περαίωση.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ-ΝΙΚΟΣ ΖΙΩΓΑΛΑΣ

[Club Μυλου]

Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ γδυμένος άδειος Βασίλης απαντάει σε όλα, ενώ μασουλάει το γκι που έκλεψε από τον Ρούντολφ το ελαφάκι. Μαζί θα πλάσουμε κουκουραμπιέδες και μελοκακάρονα!!

8&15/01 

[Club Μυλου]

#Τρίτη 21 & 22/01 ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΙΔΑΚΗΣ [Club Μυλου]

#Κυριακή 26 & 27/12 ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ «Η εποχή της αγάπης» Με τον Μάριο Φραγκούλη & το μουσικό σύνολο Μάνος Χατζιδάκης [Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης] Η συναυλία περιλαμβάνει τραγούδια από διάφορες περιόδους του συνθέτη, τραγούδια που ερμηνεύει με αληθινό αίσθημα και μέτρο ο Μάριος Φραγκούλης. Μαζί του η Αννα Λινάρδου και το «Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις».

#Δευτέρα 27/12 ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ [Club Μυλου] Ο σπουδαίος τραγουδοποιός μετράει ήδη 16 χρόνια συνεχούς δισκογραφικής πορείας. Μετά από μια επιτυχημένη χρονιά που συνδυάστηκε δισκογραφικά με την κυκλοφορία του «Ξένιου, η Κρήτη εντός μου», επιστρέφει στη σκηνή κρατώντας τα γνωρίσματα των παραδοσιακών γραμμών, παρουσιάζοντας τα με πιο ηλεκτρική διάθεση, όπως αυτή που έχουμε συναντήσει σε κομμάτια του ιδίου όπως: «Αφήγηση», «Βυθισμένες άγκυρες», «κακές συνήθειες» κ.π.α. δε θα απουσιάσουν όμως και οι διασκευές γνωστών αγαπημένων καλλιτεχνών. Έχοντας πάντα εξαιρετικούς μουσικούς ως σταθερούς συνοδοιπόρους, με την αμεσότητα, την ειλικρίνεια και την προσωπική του ερμηνεία γίνεται ένα με το κοινό στο οποίο προκαλεί αυθεντική συγκίνηση και προβληματισμό για ότι συμβαίνει γύρω μας..

#Σάββατο 8 & 15/01

• βασιλικο θεατρο Πλατεία Λευκού Πύργου | Τ: 2310.251.182 • ΓΑΙΑ Live Δόξης 5 & Σαλαμίνος, Λιμάνι | Τ: 2310.513.654

• ETΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ Εθνικής Αμύνης 4 | Τ: 2310.271.195

• Θέατρο Εγνατία Πατριάρχου Ιωακείμ 1 - Πλ. Αγ. Σοφίας | Τ: 2310.225.172

• ΜΕΓΑΡΟ Μουσικης Θεσσαλονικησ 25ης Μαρτίου & παραλία | Τ: 2310.895.800

• Μύλος Ανδρέου Γεωργίου 56 | Τ: 2310.551.836

• Block 33 26ης Οκτωβρίου 33, Σφαγεία | Τ: 2310.533.533

• paok sports arena Αντώνη Τρίτση 12 | Τ: 2310.472.551

• principal club theater Εθνική Θεσσαλονίκης-Μουδανιών | Τ: 2310.428.088

• Stage 26ης Οκτωβρίου 27 | Τ: 2310.566.768

125

newsletter#

DECORAMA ARTE DESIGN GALLERY O εκθεσιακός χώρος Decorama Arte Design Gallery φιλοξενεί σειρά εκθέσεων με τίτλο Art Project.Ο νέος πυρήνας έκφρασης ιδεών δίνει τη δυνατότητα σε καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό να παρουσιάσουν τα έργα και να αναδείξουν το ταλέντο τους. Η πρώτη έκθεση με τίτλο Art +Design Connection φιλοξενεί 12 δημιουργούς που εκθέτουν αντικείμενα βιομηχανικού σχεδιασμού και έργα σύγχρονης τέχνης. Στην έκθεση συμμετέχουν: Σωκράτης Γιοσμάς, Έφη Γιοσμά, Θάνος Καρώνης, Paula Lakah, Paul Finn, Γιώργος Μωραιτόπουλος «ΒΕΕΤΗΟVEN», 157+173 DesignersΜπάμπης Παπανικολάου + Χριστίνα Τσιραγγέλου, Form & Function Design-Γιάννης Καλογιαννίδης, Hellenic Art & Design-Δ.Παπακυριάκος + Κ. Σπυρίδωνος + Ε. Αβραμίδου, Point of View–Γιώργος Μητακίδης + Τόνια Παπαγεωργίου, Shiny Design-Λιάνα Αναστασιάδου + Σοφιανός Παπαγεωργίου, Zound Systems Studio-Ζάχος Σταθόπουλος. Διάρκεια Έκθεσης: 24/11-24/12/2010 Οργάνωση-Παραγωγή: DECORAMA-ARTE/SHINY DESIGN Προβολή: P.R. POPULAR Decorama Arte Γ. Παπανδρέου 39, 54646 Θεσσαλονίκη Τηλ. 2310 428207 Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00-22:00 Τετάρτη και Σάββατο: 11:00-18:00

newsletter#

Το Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ Βορείου Ελλάδος πρώτο σε εγγραφές

126 pepper#

Το Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ Βορείου Ελλάδος ευχαριστεί όσους το επέλεξαν και το ανέδειξαν για άλλη μια χρονιά το πρώτο ΙΕΚ σε αριθμό εγγραφόμενων, με μεγάλη διαφορά από υπόλοιπα Ι.Ε.Κ. Με υψηλό αίσθημα ευθύνης το Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ υπόσχεται να συνεχίσει την παροχή εκπαίδευσης υψηλού επιπέδου και δεσμεύεται να δημιουργεί τους πιο επιτυχημένους επαγγελματίες του μέλλοντος! Αυτή την περίοδο, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερωθούν για τα νέα τμήματα, που θα ξεκινήσουν να λειτουργούν το Φεβρουάριο. Πληροφορίες: Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ Θεσσαλονίκης: Ερμού 45 (πλ. Αριστοτέλους), Τ. 2310.226.318 Ι.Ε.Κ. ΔΕΛΤΑ Αθήνας: Ρεθύμνου 3 (Μουσείο), Τ. 210.822.5983 www.delta-iek.gr

newsletter#

LIVING Το νέο πολυκατάστημα ειδών οικιακής χρήσης, με έπιπλα κήπου και μπάνιου, κρύσταλλα-φωτιστικά, πίνακες ζωγραφικής, λευκά είδη, διακοσμητικά και… χιλιάδες χριστουγεννιάτικα στολίδια, το LIVING, που εγκαινιάστηκε στις 16/06/2010.

Ένας ιδιαίτερης αισθητικής και καλαισθησίας εκθεσιακός χώρος 2.000 τ.μ, στην Ακαδήμου 99, στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, τηλ. 2310- 808-370. Αναζητείστε τις super προσφορές στο φυλλάδιό του LIVING .

MINI RAXEVSKY Best Partner of the Year Award 2010 Η Mini Raxevsky βραβεύεται Best Partner of the Year 2010 απο τη Walt Disney Company! Η Mini Raxevsky Α.Ε κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα σε όλους τους αδειούχους της The Walt Disney Company ανά τον κόσμο και να κερδίσει το βραβείο “Best Partner of The Year 2010” στο Disney Fashion and Home Global Summit 2010 που διεξήχθηκε το Σεπτέμβριο στα κεντρικά γραφεία της Walt Disney στην Αμερική. Το Παγκόσμιο βραβείο καλύτερου συνεργάτη της Walt Disney Company για τις Αναπτυσόμενες Αγορές. Το συγκεκριμένο βραβείο απονέμεται για πρώτη φορά σε Ελληνική εταιρεία και ενισχύει την παρουσία της Mini Raxevsky αλλά και της Ελλάδας στο σύνολό της, στο εξωτερικό. Με αυτό το βραβείο η Mini Raxevsky επιλέχτηκε ως η καλύτερη εταιρεία στους τομείς Σχεδιασμού, Προϊόντος, Marketing και Οικονομικών στοιχείων. Η Mini Raxevsky σε συνέχεια του Marketing Award που είχε λάβει από τη Disney συνεχίζει την ανοδική της πορεία και χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης με τους πελάτες της υπερήφανα εκπροσωπεί την Ελλάδα στο χώρο της παιδικής ένδυσης. Με 35 σημεία λιανικής πώλησης στην Ελλάδα και το εξωτερικό η Mini Raxevsky παίρνει μεγάλο προβάδισμα και έχοντας αισιοδοξία στοχεύει ότι με σταθερά βήματα η επέκταση της εταιρείας μέσα στο 2011 αναμένεται να είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακή. www.mini-raxevsky.com T: 210-5787852-4 E: info@mini-raxevsky.gr

127

newsletter#

GELCO στο κατάστημα ΣΑΠΙΔΗΣ Το κατάστημα ΣΑΠΙΔΗΣ, στην Εγνατία 50 φιλοξενεί το πρώτο shop in shop των γυναικείων ενδυμάτων GELCO στη Θεσσαλονίκη. Ο γερμανικός οίκος μόδας GELCO, λειτουργεί εδώ και 60 χρόνια με σταθερά ανοδική πορεία. Σχεδιάζει, παράγει και εξάγει τα άριστης ποιότητας & σχεδίασης ρούχα, που έχουν κατακτήσει τη σύγχρονη γυναίκα όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε όλο το κόσμο. Με τιμές απόλυτα προσαρμοσμένες στην εποχή μας και μέσα από επιλεγμένα καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, η GELCO απευθύνεται στη γυναίκα που αγαπά την κομψότητα και θέλει πάντα να αισθάνεται νέα.

Έκθεση ΓΙΑΝΝΗ ΑΔΑΜΑΚΗ - ΣΤΙΓΜΕΣ Τα 20 χρόνια δημιουργικής παρουσίας της στα εικαστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης, γιορτάζει η αίθουσα τέχνης «ΕΨΙΛΟΝ» της Ρόζυς Οικονομίδου, στις 18 Δεκεμβρίου 2010, εγκαινιάζοντας την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Αδαμάκη με τίτλο «Στιγμές». Ο γνωστός ζωγράφος, σε αυτόν τον κύκλο έμπνευσής του, ζωγραφίζει το δικό του ταξίδι στον κόσμο, με χρώματα λαμπερά όπως προβάλλουν μέσα στην οθόνη της συνείδησης του.

newsletter#

Υπάρχει έντονο το σχόλιο για τη ροή του χρόνου, για την αμηχανία του ανθρώπου μπροστά σε αυτό που παρελαύνει μπροστά στα ίδια του τα μάτια, και που είναι εν τέλει η ζωή του… Κάθε λεπτομέρεια στο έργο του σημαίνει κάτι για τον ίδιο. Είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο ζει.

128 pepper#

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει η ατμόσφαιρα του ονείρου, του παραμυθιού και της μεταφοράς. Οι ζωγραφικοί του πίνακες γίνονται ένα είδος προσωπικού εσωτερικού ημερολογίου. Όπως λέει και ο ίδιος «κάνω αυτό που νιώθω, χωρίς να μπαίνω στην λογική του life style ορίζοντας τι είναι σύγχρονο και τι όχι».

Επηρεασμένος από το έργο του Πίτερ Μπλέϊκ, όπως ο Βρετανός καλλιτέχνης, έτσι και ο Αδαμάκης, δοξάζει το ωραίο καθώς αναδύεται μέσα από τις καθημερινές ιστορίες, αντλώντας πάντα από την παράδοση. Στα έργα της έκθεσης υπάρχει μια αίσθηση αρμονίας, καθώς αποπνέουν μια ήπια γλυκύτητα που αγγίζει βαθιές χορδές. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 29 Ιανουαρίου 2011

CELIO και CELIO CLUB για τους άντρες που ξέρουν Η γαλλική εταιρεία ανδρικής μόδας Celio παρουσιάζει τις νέες συλλογές ρούχων για το χειμώνα 2010. Η εταιρεία Celio λανσάρει καθημερινά, urban chic ρούχα σε ενδιαφέρουσες και μοντέρνες γραμμές. Τα φούτερ σε έντονα χρώματα και τα πουκάμισα σε καρό, τα άνετα πλεκτά, τα total black jackets με γούνινες λεπτομέρειες και τα τζιν που είναι ένα από τα πιο basic υφάσματα του casual ντυσίματος συνθέτουν τα νέα must have κομμάτια της σεζόν. Για όσους επιδιώκουν επαγγελματικό αποτέλεσμα στις εμφανίσεις τους, οι ιδανικές προτάσεις είναι Celio Club. Το φετινό χειμώνα, την τιμητική τους έχουν τα κουστούμια σε στενές γραμμές που παίζουν χρωματικά στους τόνους του γκρι και του μπλε. Τα μονόχρωμα πουκάμισα, οι λεπτές γραβάτες σε διακριτικά εκκεντρικές αποχρώσεις, οι δερμάτινες ζώνες και τα καστόρινα παπούτσια συμπληρώνουν το σύνολο και σας κάνουν να κερδίζετε extra πόντους κομψότητας.

NO SIGNS’ AREA

Stay pepperized Θα μας βρείτε:

ΠΑΝΟΡΑΜΑ TRE MARIE_ΚΟΜΝΗΝΩΝ & ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ • DISHCOTTO_ANAΛΗΨΕΩΣ 5 • SUBURBIA_ΚΟΜΝΗΝΩΝ 9 ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ_ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ 17 • YANNI HAIR SPA_ ΚΟΜΝΗΝΩΝ 9 ARIANE COIFFURE_ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ 3 • BEAUTY QUEEN_ΚΟΜΝΗΝΩΝ 37 • SUN PLANET_ ΚΟΜΝΗΝΩΝ 4

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΡΩΤΙΚΟΣ MARE_ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ • SHARK_ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ 2 & Θ. ΣΟΦΟΥΛΗ TRE MARIE_Θ. ΣΟΦΟΥΛΗ 57 • ΡΕΜΒΗ_ΚΑΝΑΡΗ 2 • FLOCAFE_Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ 75 • MISTRAL_ΤΗΝΟΥ 4 RAKA_Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ 43 • MELI MELO_ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ 65 • ALEA_ΠΙΤΤΑΚΟΥ 2 • ΕΥΖΕΙΝ YOGA_Θ.Σοφούλη 72Β ΙΑΝΘΟΣ CAFΕ_25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 15 • ΑΖΖURRO_Θ. ΣΟΦΟΥΛΗ 86 • CAFE DE FLEUR_ΚΟΜΝΗΝΩΝ 64 YANNI HAIR SPA_ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΟΣ 70 • ΕSCAPE_ ΠΑΣΣΑΛΙΔΗ 70 • ΙΑΝΟΣ_ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 45 NO NAME_ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΑΡΑΜΑΝΑ 20, ΘΕΡΜΗ • CRYSTAL_ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΑΡΑΜΑΝΑ 20, ΘΕΡΜΗ MINIMAL_ΔΗΜ. ΚΑΡΑΟΛΗ 6,ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΘΕΡΜΗΣ • ALBUS_ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 10Α, ΘΕΡΜΗ CARAMELLO_ΔΗΜ. ΚΑΡΑΟΛΗ 23, ΘΕΡΜΗ • RIGAS_Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ 20, ΧΑΡΙΛΑΟΥ SUCH_ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΥ 35, ΧΑΡΙΛΑΟΥ • DESEO_ΠΛΑΣΤΗΡΑ 43 & ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΥ ΓΩΝΙΑ, ΧΑΡΙΛΑΟΥ COZE_ΑΜΦΙΠΟΛΕΩΣ 38, ΤΟΥΜΠΑ • QUINTA_ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ & ΑΜΦΙΠΟΛΕΩΣ 47, ΤΟΥΜΠΑ BARFLY_ΔΙΟΓΕΝΟΥ 42, ΤΟΥΜΠΑ • FRATELLI_ΒΟΣΠΟΡΟΥ 2 & ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ, ΤΟΥΜΠΑ BRERA_ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ 29, ΤΟΥΜΠΑ • NEW YORK COLLEGE_ΚΑΤΣΙΜΙΔΗ 6 & ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ JOLITY_ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 25, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΥΟΣΜΟΥ • IL POSTO_ΕΥΑΓΓ. ΘΕΟΤΟΚΟΥ 25, ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΕΥΟΣΜΟΣ MODEL_ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΥΟΣΜΟΥ • TRESOR_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 79, ΚΟΡΔΕΛΙΟ ΜΟΟΒΥ_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 69, ΚΟΡΔΕΛΙΟ • EL MUNDO_ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 34, ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ SOLD OUT_ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 30, ΚΟΡΔΕΛΙΟ • METRO_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 71, ΚΟΡΔΕΛΙΟ SANTE_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 66, ΚΟΡΔΕΛΙΟ • PREGO_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 68, ΚΟΡΔΕΛΙΟ ELEGANCE CAFÉ_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ 74, ΚΟΡΔΕΛΙΟ INN CAFE_ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ & ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ 1, ΚΟΡΔΕΛΙΟ ΚΑΦΕ_Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 1, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΠΤΑΛΟΦΟΥ • ΠΛΑΤΕΙΑ _ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ 2, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ SMALL_ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 1, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ • CREAM_ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 70, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ ΙΑΝΟΣ_ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΕΩΣ 57, ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ • ΕΡΩΤΙΚΟΣ_ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 18-20, ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ ΜΥΛΟΣ_Α.ΓΕΩΡΓΙΟΥ 56

ΚΕΝΤΡΟ LOCAL_ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ 17 • TRE MARIE_ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ 13 • ΑΕΡΑΣ_ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΗΣ 13 MAISON CRYSTAL_ΜΕΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 6 • JAMES_ΛΕΦΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΗΣ 23 • DE FACTO_Π. ΜΕΛΑ 19 PASTA FLORA DARLING !_ΖΕΥΞΙΔΟΣ 6 • ΤΟ ΜΙΚΡΟ_ΙΚΤΙΝΟΥ 14 • SPIRTO_ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 33 & ΖΕΥΞΙΔΟΣ TRIANTA PENTE_Λ. ΝΙΚΗΣ 35 • ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ_Λ. ΝΙΚΗΣ 21 • GARCON BRASSERIE_Λ. ΝΙΚΗΣ & ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ 2 ERNEST_ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΗΣ 13 & ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ • ΟΛΥΜΠΙΟΝ_ΠΛ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 10 ΗΛΙΟΣ_ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΦΩΚΑ 5 • PLAYHOUSE_ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ 3 // Π.Π. ΓΕΡΜΑΝΟΥ 18 ΑΧΧΙΛΕΙΟΝ_Λ.ΝΙΚΗΣ 37 • OVAL CAFFE_ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ 1 • ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ_ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ 22 ΘΥΜΗΣΕΣ_ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ 26 • ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ_ΕΡΜΟΥ 45 MELIA CAFE_ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 70 & ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΩΣΗΦ • BOURBON STREET BAR _ΚΑΤΟΥΝΗ 11 BARCODE BAR_ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΠΛ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 4 • CITY CAFÉ_ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΑΤΕΙΑ PLATEIA CAFÉ_ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΑΤΕΙΑ • FLOCAFE_Λ. ΝΙΚΗΣ 49 YANNI HAIR SPA_ΚΟΥΣΚΟΥΡΑ 2 & ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ • THINK SILVER _ΚΟΜΝΗΝΩΝ 3 ARIANNE_ΤΣΙΜΙΣΚΗ 61 • ΞΑΝΘΗ_ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΩΣΗΦ 20 • MOD'S HAIR_ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ 1 HAIR AFFAIR BY MITSAS_ΠΛΑΤΩΝΟΣ 15 - ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ • ΙΑΝΟΣ_ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 7 ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ_ΝΙΚΗΣ 73 & ΓΟΥΝΑΡΗ 1• ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΙΑ_Λ. ΝΙΚΗΣ 3 ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ_ΤΣΙΜΙΣΚΗ 87 & ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ 3 • ΟΙΝΟΤΟΠΙ_ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ 8 GYMNASIUM_ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΛΑΤΕΙΑ • RUBY TUESDAY_ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ 3 ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΚΑΕΙ_ΠΡΟΞ. ΚΟΡΟΜΗΛΑ 47 • CHOCOLAT_ΙΚΤΙΝΟΥ 4 • DESTINO_ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 36 & Π.Π. ΓΕΡΜΑΝΟΥ FRAMES_ΕΓΝΑΤΙΑΣ 156, ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΟΥ • 18-24 PEOPLE_ΑΓΓΕΛΑΚΗ 10 • cafemera_ΑΓΓΕΛΑΚΗ 10 TRIBECA_Λ. ΝΙΚΗΣ 13 • ΕMIGRΕ CAFΕ_ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 54 • ΛΩΤΟΣ_ΣΚΡΑ 7 HARRY'S SPOT CAFΕ_ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ 52 • ΖΩΓΙΑ_ΚΟΜΝΗΝΩΝ 18 FRIDAY' S_ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 3 • STEREODISC_ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ 4 KITCHEN BAR_B΄ AΠΟΘΗΚΗ ΛΙΜΑΝΙ • CAFÉ BALKAN_ΠΡΟΞ. ΚΟΡΟΜΗΛΑ 3 DON'TELL MAMA_ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΚΑΛΑΡΗ 9 • ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ_ΣΥΓΓΡΟΥ 7 & ΒΗΛΑΡΑ 2 PARTISAN_ΒΑΛΑΩΡΙΤΟΥ 29 • Χ.Α.Ν.Θ. • STEREOSIS_ΖΕΥΞΙΔΟΣ 3

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΤΕΙ ΣΙΝΔΟΥ • Α.Π.Θ. ΝΟΜΙΚΗ_ΚΥΛΙΚΕΙΟ • Α.Π.Θ. ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ_ ΚΥΛΙΚΕΙΟ • Α.Π.Θ. ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ_ΚΥΛΙΚΕΙΟ Α.Π.Θ. ΙΑΤΡΙΚΗ_ΚΥΛΙΚΕΙΟ • Α.Π.Θ. ΧΗΜΙΚΟ_ΚΥΛΙΚΕΙΟ • Α.Π.Θ. ΦΥΣΙΚΟ_ΚΥΛΙΚΕΙΟ Α.Π.Θ. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ • ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ_ΚΥΛΙΚΕΙΟ

180€

162€

155€

108,5€

ΑΤΟ Κ Ε Σ ΔΟ Σ Ε Ι Σ

L A P E L

S T O R E S

www.lapel.gr

131

132 pepper#