KJMV-KONTAKT1-2016

1

maart 2016

INHOUD

COLOFON

KONTAKT maart 2016 Voorblad: Texel Classic Motor Show Colofon Beste mensen Column Ernst Hagen Algemene Leden Vergadering 3 april 2016 Nieuwe leden heten wij welkom...

Op bezoek bij Ludy Beumer 30 jaar Suzuki GSX-R1100 Een Honda CB350 kopen in Japan...(12) Texelse Classic Motor Show JPG vertelt... uit de archieven van Jan Goedegebuure Kop van NH-rit 2016/BlackBomberrit-2016 Voorjaarsrit-2016 Middenpagina: Honda RC116 van Nico Claassen Aktiviteitenkalender 2016 Van uw correspondent 2...

KJMV-clubdag 2016 info...

Honda DVD-bon/IRRC-kalender Van uw correspondent 3...

Het levensverhaal van een Honda CB 750 Four K1 (deel4) Central Classic te Houten Honda CBX restauratie-project (9) Achterblad: Kawasaki 900 advertentie

Voorzitter Peter van der Zon voorzitter@kjmv.nl 06 81501492 Secretaris Jan Meertens secretaris@kjmv.nl 06 22924368 Penningmeester/ledenadministratie Wiebe Eenling penningmeester@kjmv.nl 0594 612047/614320 of 06 21853400 Activiteiten Noord: Midden/Zuid:

Wiebe Eenling Klaas Poutsma

Webmaster Iris van Geerenstein webmaster@kjmv.nl 06 38266304 Public Relations Klaas Poutsma pr@kjmv.nl 06 45065355 Redactie (tijdelijk) Peter van der Zon redactie@kjmv.nl 06 81501492

1 2 3 4 5 6 7 8 9 13 14 15 17 18 21 23 24 26 27 28 29 30 36

Het bestuur wenst u allen fijne motorritten in 2016!

Algemeen bestuurslid Loek Touw 06 10388235

WOESTHOFF

Redactieleden Peter van der Zon, Hans Wijmer, Ernst Hagen,

Used parts & motorcycles in- en verkoop gebruikte motoren en onderdelen

Lidmaatschap De kosten van het KJMV-lidmaatschap bedragen: € 30,00 per kalenderjaar met girokaart € 27,00 per kalenderjaar bij automatische incasso Inschrijfgeld: € 3,00 Bankrekening Rabobank nr.: NL83RABO0117062332 t.n.v. KJMV Informatie info@kjmv.nl

www.kjmv.nl

KJMV.nl

Joost Woesthoff Hazenberg 16 6971 LC Brummen

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

2

Tel.: 0575 56 00 15 Fax.: 0575 56 03 42 Mobiel: 06 53332181 www.woesthoff.nl

Beste mensen...

De jaarlijkse Kabouterrit kan helaas geen doorgang vinden omdat Rien Stouthart geveld is middels een gebroken pols en nog andere operaties moet onder gaan. Niets super ernstig, maar voor hem uitermate vervelend en hij kan dit jaar dus niet motorrijden. Wie neemt het stokje over voor dit jaar? Mocht u toch nog besluiten om een rit/andere activiteit te willen organiseren, wilt u dat dan aan ons doorgeven?

DE KJMV was van de partij op 27 december j.l. in Den Burg op Texel, alwaar een groots oldtimer spektakel gehouden werd ten bate van het kankerfonds. De animo was groot en het heeft geresulteerd in een bedrag van meer dan € 3.000,-.

Hulde voor de organisatoren (waaronder de SmitBrothers).

Meer hierover verderop in het blad.

Tevens liet de club zich zien tijdens de open dagen van Jan Schreur’s Klassiekers te Winkel (zie foto hieronder). Ben van Dijk, de conservator van deze meer dan 100 motorfietsen (en een paar automobielen), stond de bezoekers te woord met mooie verhalen als oud grasbaanracer.

Voor de leden van de KJMV is door de KNMV ter beschikking gesteld de DVD’s van de Centennial 2010. Via de website van de KJMV (banknummer) is deze te verkrijgen middels het overmaken van € 3,00 voor de verzendkosten (met vermelding DVD’s Centennial 2010). U krijgt ze dan thuis gestuurd.

Bij evenementen/beurzen zullen zij ook verkrijgbaar zijn.

De ziekenboeg: Fred Appelman is al een tijd ziek en hij is nu herstellende van een aantal chemo’s, wat geen pretje was.

Wij, als bestuur, hebben hem uiteraard al voorzien van bloemen, maar het zou leuk zijn als hij van meer mensen een reactie krijgt. Zijn adres is: Fregat 13, 1991 MA Velserbroek.

Zoals hier boven al aangegeven is Rien Stouthart dus geveld. Ook Rien zou een reactie van de clubleden leuk vinden (bloemen zijn verstuurd). Zijn adres is: Einsteinstraat 164, 2811 EZ Reeuwijk. Met vriendelijke groet, Peter van der Zon

Allereerst wil ik iedereen een heel mooi en gezond motorjaar 2106 toewensen en ik hoop dat alle zieken in onze club dit jaar weer gezond mogen worden. De zachte wintermaanden zijn bijna voorbij en de klassiekers kunnen weer op de weg. We kunnen terug kijken op een goed jaar met vele activiteiten en een geslaagde clubdag. Wij gaan er van uit dat dit jaar zeker niet minder zal zijn. Aan ons zal het niet liggen. Aan u toch ook niet...?

O

m met de deur in huis te vallen, wil ik u met klem vragen om in grote getalen naar de Algemene Leden Vergadering op zondag 3 april in De Rijp te komen, om daar met ons het afgelopen jaar en de toekomst te bespreken.

Nogmaals vraag ik u een overweging te maken om de bestuursfunctie van Klaas Poutsma te komen vervullen. Zonder uw hulp gaat het ons niet lukken om de geplande zaken te kunnen volbrengen!

Op pagina 5 vindt u de Agenda van deze dag.

Om u alvast in te lichten, we zijn hard bezig met de Clubdag zondag 20 november en zijn op zoek naar een grote galerij van klassieke Kawasaki’s 2- en 4-takten in welke vorm dan ook. Onze gastspreker zal zijn de dan 80 jarige Chris Groeneweg die zijn loopbaan zal delen met ons middels vele afbeeldingen. Wie zijn Kawasaki wilt showen is van harte welkom en mag dat doorgeven aan Klaas Poutsma en/of aan mij. Graag met technische gegevens van deze motor.

Onze Activiteiten kalender, zoals aangegeven op de site en in elk blad loopt al weer aardig vol, maar helaas missen we nog wat gegevens. We zijn traditioneel gestart in het Autotron te Rosmalen, alwaar we weer van de partij waren met een 4-tal motorfietsen. Dank voor de aanwezige clubleden.

3

Morrie luitjes..,

COLUMN

In het vorige clubblad heb ik mijn laatste column geschreven.., las ik met lichte verbazing… Maar het klopt ook wel weer in zekere zin. Wanneer ik met déze klaar ben, is dat ook weer de laatste.. en zo hoop ik nog een tijdje door te gaan, tot uw vreugde, vermaak of verdriet. Deze week las ik in de krant onder andere het bericht dat wetenschappers het bestaan van zwaartekrachtgolven hebben aangetoond… Prachtig natuurlijk, maar hoewel zelf slechts een bescheiden techneut: dat wist ik al een tijdje… Na het stoppen met racen belandde ik namelijk toch wel enigszins in een zwart gat.., nam mijn gewicht met een kilo of zeven toe en ervoer ik aldus een heuse gravitatiegolf… Wel fijn dat zulks nu bewezen is… Denkend aan Einstein zal ik dit ietwat besmuikt relativeren. Later in de week verkocht ik mijn Honda NT650GT, beter bekend als ‘Hawk’ en dit vergde weer veel van het onthechtingsproces waar ik al een tijdje tobbend mee bezig ben. ‘Hawk-a-met’ noemde Cok Heuvelmans deze motor indertijd met enige vertedering. Er komt nog een artikel in HMR over deze misschien wat onderbelichte neo-klassieker… Verder haalde ik uit het nieuws nog een discussie over donorregistratie, naar aanleiding van een wetsvoorstel om iedereen maar automatisch donor te maken… Je mag dan nog wel bezwaar aantekenen en weigeren… Het idee is niet nieuw maar wordt nu weer krachtig geponeerd. Het blijft mij verbazen. Heiligt het doel de middelen..? Natuurlijk begrijp ik de aanleiding wel; er zijn nog altijd te weinig donoren en dat is natuurlijk jammer. Persoonlijk lijkt het me principieel onjuist de boel op deze wijze om te draaien. Een mens mag zelf nadenken, beslissen en verantwoordelijkheid voor die beslissing nemen…

Het doet mij een beetje denken aan een discussie die ik al jaren geleden eens voerde met een paar politiemensen. Er was een motorfiets gestolen, welke niet goed op slot gestaan had. De politiemensen vonden de eigenaar van het voertuig aansprakelijk voor deze diefstal, onder het motto: ‘De gelegenheid maakt de dief..!’ Hoewel er wellicht iets voor te zeggen is om de kat niet al te zeer op het spek te binden, leek het mij toch ook een aardig en wenselijk idee wanneer mensen gewoon met hun vingers van andermans spullen af zouden kunnen blijven…, zelfs ten aanzien van personen zoals ik, die in een zeker onthechtingsproces zitten… Tja... Ernst Hagen

• Levering van nieuwe en gebruikte onderdelen met niet goed, geld terug garantie!

• Duizenden onderdelen voor alle oldtimer Suzuki’s 2 en 4 takt.

• Verder kun je bij ons terecht voor krukas revisie, boren/honen.

• Een kleine selectie rijdende motoren.

Bezoek onze website voor de zéér uitgebreide actuele voorraad onderdelen: www.classicsuzukiparts.nl Natuurlijk kunt u ons ook bezoeken, de koffie staat altijd klaar. Maar maak wel even een afspraak a.u.b.!

Marcel en Wendeline Vlaandere De Marne 136b - 8701 MC Bolsward 06 41484547 sales@classicsuzukiparts.nl

SPECIALIST IN CLASSIC SUZUKI’S

4

Algemene Leden Vergadering 2016 De Algemene Ledenvergadering vindt plaats op zondag 3 april 2016 a.s. vanaf 12.00 uur in de grote zaal van hotel “De Rijper Eilanden” te De Rijp.

We hopen natuurlijk wel dat vele leden ons kunnen vinden.

Het adres van het hotel is: Zuiddijk 2-A, 1483 MA De Rijp.

Daarnaast is het van belang voor de catering dat we weten hoeveel mensen gaan komen.

Wilt u zo vriendelijk zijn even een belletje/mailtje te plegen als u denkt te komen.

Dit kunt u doen naar Klaas Poutsma, Wiebe Eenling of Peter van der Zon (zie colofon).

Goede reis en tot ziens!

Agenda 1.

Opening

2.

Mededelingen

3.

Notulen ALV 2015

4.

Financieel jaarverslag 2015 door de penningmeester en de kascontrole-commissie (Ronald van Oostveen en Lars Holm) Lars is aftredend en moet vervangen worden.

5.

Verkiezing: • Pr-activiteiten (Klaas Poutsma is aftredend en niet herkiesbaar) • voorzitter (Peter van der Zon is aftredend en eventueel herkiesbaar) • webmaster (Iris van Geerenstein is aftredend en niet herkiesbaar) Lars Holm neemt haar taken waar en is verkiesbaar • nieuw kascommissie-lid

6.

Activiteiten waaronder de Clubdag op 20 november 2016

7.

Clubblad en website

8.

Rondvraag

9.

Sluiting vergadering

10. Pauze 11. Het vertonen van foto’s van Hans Wijmer over zijn Japanreis 2015 met bezoek aan de motormusea van Honda, Kawasaki, Suzuki en Yamaha.

Voorafgaand aan de ALV worden de Notulen en Jaarverslagen uitgedeeld is.

Het bestuur zal uw aanwezigheid bijzonder op prijs stellen.

Namens het bestuur, Jan Meertens, secretaris

Hotel “De Rijper Eilanden”

5

Een warm welkom aan de nieuwe leden...

Een lijstje van laast gewonnen clubleden:

Elke vereniging bestaat uit leden, anders is er geen vereniging. Door hard werken van een groep mensen komen er regelmatig nieuwe leden bij. Uiteraard vallen er ook wel een paar af, maar dat is meestal door leeftijd, waardoor er geen motor meer gereden wordt. Hiernaast staat de groep die onlangs onze vereniging zijn komen versterken.

A

ls voorzitter van de KJMV mag ik mijzelf prijzen met een goed stel (oud en nieuw) bestuursleden die hun uiterste best doen om ons ledental op te krikken. Hoe verkrijgen we deze mensen? Vaak komen deze mensen op beurzen in aanraking met onze vereniging en raken enthousiast om een onderdeel van ons idee, het Japanse erfgoed zo lang mogelijk rijdend te houden, te worden. Naast deze contacten melden er ook spontaan mensen zich aan omdat ze via ons clubblad, gelegen bij onze adverteerders of bij huidige leden, kennis hebben genomen van onze vereniging. Ondanks dat er mensen zijn die iets tegen Facebook hebben is dit medium ook een mooie manier om meer bekendheid te genereren. Er zijn zo ook diverse nieuwe leden bij gekomen. De contacten met al of niet ‘bekende’ lieden van de motorsport zijn hier ook een voorbeeld van. Gelukkig wordt in de schrijvende pers ook vaak aandacht besteed aan de hobby van diverse leden door Marcus Roggeveen van MOTOR-Magazine d.m.v. leuke stukjes in het blad. Onlangs stonden Johan Kole en Jan Oosterhof in de schijnwerpers van Marcus. Zijn er leden die het ook leuk vinden om een keer in MOTOR-Magazine te staan, laten zij zich dan bij mij opgeven en ik koppel dit dan door naar hem. De pdf van het artikel krijgen wij dan weer voor onze website onder kopje ‘Leden-Leden in de bladen’.

Honda-man Jan Oosterhof

R.C. van Asten

Leusden

Louis Berkeveld

Schagerbrug

Cees Cornwall

Zaandam

Klaas de Geus

Broek op Langedijk

Wim Grob

Blaricum

Siem Groot

Schagen

H. Haan

Hardenberg

L. Leusink

Elburg

Ferry Spansier

Ermelo

D. de Vries

Bunschoten

www.kjmv.nl

D

K

Dé club ván en vóór bezitters van Japanse klassiekers!

KJMV

Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

KLASSIEKER

KLASSIEKER

Themaverzamelaar Johan Kole

‘IK VIND BOUWEN LEUKER DAN RIJDEN’

‘IK HOUD VAN MOTOREN WAAR MENSEN OMHEEN LOPEN’

HIJ NOEMT ZICH EEN ECHTE HONDA-MAN, JAN OOSTERHOF UIT HET DRENTSE ORVELTE. VOOR DAGELIJKS GEBRUIK EN TOERRITTEN RIJDT HIJ OP EEN DIKKE PAN-EUROPEAN. DAARNAAST VERZAMELT HIJ KLASSIEKE HONDA’S, VOORAL DE BEFAAMDE CB750’S. IN ZIJN WERKPLAATS ANNEX MINIMUSEUM STAAN ZE UITGESTALD. ‘HIER BRENG IK HEEL WAT TIJD DOOR, SOMS OOK ALLEEN MAAR MET KIJKEN.’ Tekst MARCUS ROGGEVEEN Fotografie TOM HAANSTRA/TARGET PRESS

AL BIJNA ZESTIG JAAR IS JOHAN KOLE GEBOEID DOOR MOTORFIETSEN, VOORAL DOOR DE MODELLEN DIE TECHNISCH BIJZONDER ZIJN EN MOTORGESCHIEDENIS HEBBEN GESCHREVEN. IN DE LOOP DER TIJD HEEFT HIJ AARDIG WAT VAN DIE ‘EXOTEN’ VERZAMELD. ZE STAAN ALLEMAAL IN EEN GROTE SCHUUR OP DE BEGANE GROND ÉN OP DE EERSTE VERDIEPING. APART, TOCH? Tekst MARCUS ROGGEVEEN Fotografie TARGET PRESS

42

S

50

MOTOR MAGAZINE • 11 • 2015

6

MOTOR MAGAZINE • 8 • 2015

Op bezoek bij Ludy Beumer Klaas Poutsma en ik wilde eens gaan kijken hoe het met één van de oprichters van de club, Mr Yamaha-Ludy Beumer was vergaan in zijn nieuwe woonplaats (en wat wij hoorden ook zijn geboorteplaats) Epe op de Veluwe. Woensdag 9 december reden wij samen naar Epe en werden aller hartelijks ontvangen door Ludy en zijn vrouw.

Yamaha F5C van 1969 en nu een YA-3 uit 1959 die nu aan de beurt is om naar nieuwstaat gebracht te worden. Gelukkig is Ludy niet een man van vervelen en zal het wel goed komen.

H

et was al een tijdje geleden dat ik Ludy gesproken had en was daarom verrast dat Ludy mij mailde hoe het ermee ging. Het bleek dat hij een tijd lang ziek was geweest nadat hij verhuisd was van Hoofddorp naar geboorteplaats na zijn pensionering. Hij had zijn gehele verzameling motoren verkocht (gedeeltelijk aan Yamaha) maar gelukkig was hij goed hersteld en had zijn hobby weer opgepakt.

Hij was begonnen met alleen 50 cc Yamaha’s, maar toen hij een van de eerste Yamaha’s uit de vijftiger jaren op zijn pad trof bedacht hij zich geen moment en heeft hem gekocht met als doel deze op te gaan knappen. Voor zijn 73e verjaardag heeft hij van zijn vrouw Yvonne een nieuwe MT07 gekregen, waarmee hij zich ineens weer vijfentwintig voelde. Hier mee rijdt hij dan ook regelmatig in de buurt en geniet hij gelukkig weer van het ons geliefde motorrijden.

Ludy vertelde dat hij weer veel zin had gekregen in het restaureren en liet ons dan ook met veel trots de in zijn schuur aanwezige kleine Yamaha motorfietsjes zien, waarvan de foto’s hierbij getuigen. Het zijn een Yamaha MJ2 uit 1961, een

YAMAHA YA-3 uit 1959

7

30 jaar Suzuki GSX-R1100...

Beste KJMV-leden, hierbij even een stukje over de Suzuki GSX-R. Het is alweer 30 jaar geleden dat deze mooie machine op de weg kwam, waar is de tijd gebleven?

D

e GSX-R 1100 was een snelle machine met veel pk’s. Top prestaties leverde deze motor (95.6 kw bij 9.500 tpm, koppel 101.0 nm - 10,3 kg bij 8.500 t/m) en een rijwielgedeelte met 18 inch wielen.

Pure hyper sport voor die tijd. Dit werd gewaardeerd door zijn berijders, sommige van deze rijders noemen hem “de reus” vanwege zijn brute prestaties.

Het mooie is, hoe ouder ze worden hoe mooier. Vanwege het snelle karakter en niet te vergeten, de oerdegelijke betrouwbaarheid van deze motor, werden deze blokken overal voor gebruikt. Ook werden hier streetfighters in veelvoud van gemaakt, omdat de motor met het onderuitgaan (gebeurde vaak) kuipschade had en dit te duur was om te herstellen. Zodoende zijn er nog maar weinig originele exemplaren van over. Gelukkig heb ik er daar één van, welliswaar met een 92-er rijwielgedeelte maar verder een onvervalste ’86- er Suzuki GSX-R 1100.

Vorig jaar heb ik een GSX-R-dag gehouden in het kader van het 30 jarig bestaan van de GSX-R 750, (was een succes, redactie) maar na lang beraad heb ik besloten om het daar bij te laten. Ik wens jullie allen veel motorplezier dit jaar en wij zullen elkaar hier en daar wel weer ontmoeten.

Vriendelijke groeten, Jappie van Veen, verzamelaar van de GSX-R serie olie gekoeld (only blue/white Suzuki).

Noordhollands Oldtimerfestival 27 & 28 maart Venhuizen (N-H)

8

Een Honda CB350 kopen in Japan...(12) Na het ontbijt maak ik kennis met Keiko, de dochter van mijn gastheer, een leuke vlotte meid van ongeveer mijn leeftijd. Met haar vertrek ik naar de ouders van Shiraisi-san, die tot mijn verrassing haar vriendin blijkt te zijn. De familie woont in een kast van een huis, dat gedeeltelijk westers en gedeeltelijk Japans is ingericht. Bij binnenkomst in de hal zie ik enkele dozen staan gevuld met rollen stof. Al snel blijkt dat haar vader handelaar is in kimonostoffen. Dit wekt mijn nieuwsgierigheid, want de kimono vind ik een fascinerende kledij met zijn vele uitvoeringen van materiaal, kleur, motieven en dessins al naar gelang de gelegenheid, zoals festivals of officiële gebeurtenissen.

Tegen acht uur ben ik weer terug in mijn een-kamer appartementje. Ik besluit de al eerder opgemerkte geluidsinstallatie van het merk Sansui aan een nader onderzoek te onderwerpen. Het meubel waar alles in en op staat bevat tot mijn aangename verrassing een grote collectie platen met klassieke muziek. Ik maak snel mijn keuze en gedurende de avond geniet ik van de Academische Festouverture van Brahms, waarin tot mijn grote verrassing de bekende Nederlandse voetbalmeezinger ‘Hup Holland Hup, laat de leeuw niet in z’n hempie staan‘ klinkt, de Toccata & Fuga, de twee Orkest Suites met Badinerie en Air alle van Bach, alsmede Die Ausförderung zum Tanz van Carl Maria von Weber. Eindelijk eens muziek en wat voor muziek: klassieke! Nu pas merk ik dat aan muziekbeleving flink tekort ben gekomen. Voldaan en terwijl de melodieën nog naklinken in mijn hoofd slaap ik voldaan in.

De volgende dag ben ik vroeg op, want ik moet op tijd de ferry halen die mij naar Misaki, gelegen op de oostelijke uitloper van het eiland Shikoku, de kleinste van de vier grote Japanse eilanden, zal brengen. Na het ontbijt laad ik mijn bagage op mijn motor en neem hartelijk afscheid van Mizoguchi-san en zijn vrouw en bedank hem voor de gezellige tijd die ik in Oita heb doorgebracht en verzoek hem nadrukkelijk mijn speciale dank en groeten over te brengen aan zijn dochter Keiko voor het gebruik van haar woning en de genoten muziek.

De weg naar de haven van Saganoseki loopt langs de kust met links van mij stranden en rotsen. Het is heerlijk rijden over de weg waarover ik eergisteren nog per auto heb gereden op weg naar Stenen Boeddha’s te Usuki. Aangekomen bij de ferry blijkt dat deze in verband met de weersomstandigheden niet uitvaart. Dat verbaast mij enigszins, want zo slecht ziet het er (nog) niet uit. In vergelijking met de laatste weken is het weer niet echt mooi, het is bewolkt en de temperatuur is wat lager, maar gelukkig wel droog. Maar wat wil je? Het is winter, ook hier in Zuid-Japan. Gelukkig is er nog een alternatief, maar daarvoor moet ik verder tuffen naar Usuki. Aldaar aangekomen ben ik nog net op tijd om de ferry te nemen die om half een naar Yawatahama vertrekt.

Ik land daar om drie uur en vervolg mijn reis over Route 56.

Het begin is knudde: slecht wegdek en ik begin me al zorgen te maken over een tijdige aankomst in Matsuyama – mijn reisdoel van vandaag. Maar na zo’n anderhalf kilometer is het wegdek zoals ik dat graag zie en met een vaartje van zo rond de 70 km/u arriveer ik om kwart over vijf bij de campus van de universiteit van Matsuyama.

Inmiddels weet ik dat er vele uitvoeringen en motieven zijn voor diverse gelegenheden. Vader Shiraishi leert mij dat een rol stof ongeveer 38 cm breed en zo’n 10 m lang is. Uit een rol stof wordt een complete kimono gehaald, Hij pakt een rol uit een doos en vertelt dat dit van handgeweven zijde is en dat voor het dessin wel tot acht verschillend gekleurde draden gebruikt wordt. Terloops vertelt hij dat deze rol tsumugi ¥ 800.000 kost (ca 8000 gulden). Ik schrik er van, want dat betekent dat zo’n complete kimono met bijpassende obi etc. meer dan 10.000 gulden kost.

Na het bezoek nemen de dames mij mee naar een demonstratie van een informele theeceremonie. De aanwezige (jonge) dames, gekleed in fleurige kimono’s, zijn een lust voor het oog. De gastvrouw bereid twee varianten met matcha (poederthee). Eerst Koi-cha, waarbij veel poederthee wordt gebruikt zodat het dik en stroperig en waarvan een ieder een teugje neemt uit de theekom. Daarna Usu-cha, met minder poeder, zodat het dun en vloeibaar blijft. Dit wordt per kom voor elke gast bereid. Na deze altijd imponerende ceremonie gaan we naar een restaurant, waar enkele esperantisten al aanwezig zijn en sluiten we die middag af met een heerlijke tempura.

9

Dit keer geen apartement voor mij alleen op de campus.

Maar Sugimoto-san, een student van 20 jaar, biedt mij een gastvrij onthaal op zijn studentenkamer in een studentenflat.

Samen met professor Suzuki eten we in een klein restaurant, waar met de regelmaat van een klok Mamy Blue van Los Pop Tops uit de luidsprekers klinkt.

In de ochtend bezoek ik met Suzuki-san en een esperantiste het mooie kasteel van Matsuyama, dat uitblinkt in’s middags gaan we per trein naar het meer noord-oostelijk aan de kust gelegen Imabari, waar ik alweer een interview heb, ditmaal met de Asahi Shimbun over sociale aspecten in Japan.

Al heeft Matsuyama de beroemde Dogo Onsen – een van de oudste in Japan met een geschiedenis van meer dan 1000 jaar – Suzuki-san nodigt mij uit om met hem een andere onsen te bezoeken. Met de bus gaan we ernaar toe en verrassend voor mij zit die vol klanken, want uit de intercom klinkt voor elke halteplaats een melodietje waarna een vriendelijke vrouwenstem de naam van de halte omgeroept, zodat passagiers op tijd de stopknop kan indrukken. Het is niet de buschauffeur die dit doet. Okudogo Onsen ligt ingeklemd tussen de bergen aan Route 317, net even ten noord-oosten van Matsuyama. Als een tegen de bergwand geplakt zwaluwnest strekt het zich naar beneden uit tot aan de rivier in het dal. Het geheel is met glas overdekt en met de warmte die opstijgt uit de diverse baden is het tropisch warm en vochtig. De baden zijn verschillend van grootte; van kleine privé baden tot grote waar een man of tien in kan. Dit alles met verschillende temperatuur en mineraalsamenstelling van het water.

Het is inmiddels 2 december geworden en eindelijk ben ik op weg naar mijn Japanse gast uit het najaar 1970. Sunao Akita maakte in dat jaar deel uit van een groep jonge Japanners in het kader van een jongerenuitwisselingsproject Nihon Shonen Kaikan. De Nederlandse organisatie People to People zocht slaapplaatsen bij Nederlandse gezinnen om deze jongelui onder te brengen om hen op deze wijze in contact te laten komen met Nederlanders. Via een kennis werden mijn ouders hiervan op de hoogte gesteld en om reden dat ik het jaar daarop naar Japan zou gaan leek het hen maar ook mij een goede gelegenheid om op deze wijze wat nader met Japan kennis te maken. Drie dagen heeft Akita-san, een mandarijnenkweker net als zijn vader bij ons overnacht.

10

Ondanks zijn povere Engels was het contact goed. Mijn route vanuit Matsuyama naar het landelijk gelegen Ogata-cho in de zuid-westhoek van Shikoku loopt door een bergachtig gebied. Eerst over Highway 33. Het is een verdomd mooie route. De weg slingert zich tussen de bergketens heen, gaat door tunnels en loopt door nauwe kloven met pittoreske uitzichten op de rivier diep beneden die omzoomd is met bomen in een late herfstkleuren. Fascinerend. Het doet mij denken aan de route 281 van Kuji naar Numakunai begin oktober. Bij Sakawa verlaat ik Route 33 die verder doorgaat naar Koichi en sla ik rechts af Highway 494 in waar ik vlak voor Susaki, gelegen aan de zuidkust, op Highway 56 uitkom. Vandaar rij ik zuidwaarts naar mijn eindbestemming van vandaag. Ondanks de vele, zeer vele bochten onderweg verloopt de rit voorspoedig. Dank zij het inmiddels opgeklaarde weer, het weinige verkeer onderweg en mijn, boven de wettelijk toegestane, snelheid kom ik na vier uur met wat navraag waar Akita-san nu precies woont bij hem aan.

Mijn komst is al per brief aangekondigd. Het weerzien met Akita-san is hartelijk maar van zijn toenmalige al pover Engels is nu nog minder overgebleven. Hij stelt mij voor aan zijn vrouw en zijn ouders en grootouders. Voor de communicatie heeft hij gelukkig hulptroepen ingeschakeld: zijn neef, een student, die een behoorlijk mondje Engels spreekt. Het blijkt dat Sunao kort na zijn terugkeer in Japan is getrouwd en inmiddels de gelukkige vader is van een dochter van enkele maanden. Tijdens en na de avondmaaltijd wordt er flink van gedachten gewisseld onder het genot van sake en bier.

De stemming zit er goed in ondanks de vele vertaalslagen.

De neef levert een welhaast olympische prestatie. ’s Morgens gaan we met z’n drieën per auto naar het zuidelijkste puntje van Shikoku: Kaap Ashizuri in het gelijknamige Nationale Park. We volgen eerst Highway 56 voor enkele kilometers naar het Zuiden en slaan dan linksaf Highway 321 in. Het laatste stukje naar de kaap gaat over de provinciale weg 27 en dat is bagger. We hussen door elkaar in de Toyota Corolla dat het een lieve lust is.

De omgeving van de kaap heeft een tropische vegetatie met de witte vuurtoren als aandachtstrekker. Op de terugweg nemen voor ¥ 250 de schitterend aangelegde Ashizuri Skyline, een tolweg, die dwars door het midden van het schiereiland kronkelt.

Na twee dagen verlaat ik de familie Akita en ga op weg naar Koichi waar Ikeda-san op mij wacht. Met haar bezoek ik Katsura-hama, een strand waar Tosa-honden (locale speciaal gefokte honden), de zogeheten sumohonden, hun gevechten houden. Eigenlijk zijn het zoals de bijnaam al zegt meer worstelpartijen dan gevechten waarbij gebeten wordt.

Ze zien er imposant uit met hun ceremoniële sumokledij. In de middag ben ik weer op weg naar Tokushima. De hemel is inmiddels van stralend blauw veranderd in een grauw-grijs wolkendek dat niet veel goeds voorspelt: regen. Na een half uur plenst het uit de hemel. Het is niet prettig rijden. Toch kom ik goed aan in Tokushima mijn laatste pleisterplaats van deze rondrit. Deguchi-san staat al op mij te wachten. Tokushima is bekend om de befaamde Odori-dans, uitgevoerd door honderden vrouwen.

Per taxi brengen we een bezoek aan de nauwe zeeëngte tussen de eilanden Awajima en Shikoku: Straat van Naruto.

Dat bekend is om zijn enorme draaikolken. Het is een fascinerend gezicht. Inmiddels is het weer opgeklaard: zonnig, blauwe hemel met een enkel wolkje en een temperatuur

11

tussen de 6 en 14 graad en weinig wind, prima om uit te houden. Het is inmiddels 8 december als ik Tokushima verlaat en op weg ga naar mijn thuisbasis Osaka.

Met de pont steek ik de Straat van Naruto over naar Awajima. Het is een leuke rit over het eiland en aangekomen bij Iwaya neem ik de laatste pont van mijn reis naar Akashi waarna ik snel de Hanshin Xpress-way op zoek om richting Osaka te gaan. Als ik eindelijk mijn motor stal in de garage van Daido Kagaku Building staat de (nieuwe) kilometerteller inmiddels op 5124 km sinds mijn ongeluk op 5 september; in de afgelopen maand heb ik ca.

2.000 km afgelegd.

Als ik boven ben zie op mijn bureau een hele stapel brieven liggen. Tot mijn verbazing en verrassing lees ik in een van de brieven dat Teleac een Esperanto-cursus gaat uitzenden met Kees van Kooten en Wim de Bie als presentatoren. Ik ken beide heren van het zaterdagmiddagprogramma Uitlaat op de VARA-radio waar ze optraden als “de Clicheemannetjes” met uitspraken als: “Wâh leg mèn bal nâh?” en “Die daah mettie roje stip!”Voorts ik ben benieuwd wat mijn vragen die ik voor mijn vertrek naar het zuidwestelijk deel van Japan over vertrekdata naar Australië en de vervoerskosten voor mij en mijn motor aan diverse rederijen en scheepsagenturen heb gesteld, als antwoord hebben opgeleverd.

De volgende dag verleng ik allereerst mijn verblijfsvisum met 90 dagen tot 18 maart 1972 en dan haal ik de reacties op. Al snel blijkt dat de mogelijkheden niet alleen beperkt zijn, maar ook de afvaartdagen zijn niet gunstig. De totale duur van reis naar Australië en het beoogde verblijf aldaar alsmede de terugreis naar Nederland maken het onmogelijk om tijdig voor het begin van het studiejaar in Nederland te zijn. Met grote teleurstelling schrijf ik diezelfde avond mijn neef dat ik mijn voornemen niet kan realiseren. Er zit dus niets anders op dan de terugreis naar het kikkerlandje voor te bereiden. Ik wil in ieder geval medio mei in Nederland zijn. Dat moet wel lukken, maar dat werpt al meteen de vraag op hoe doe ik dat. Ik loop snel snel de mogelijkheden langs.

Ga ik vliegen? Dan ben ik zeker tijdig thuis. Dat idee staat mij echter niet aan. Bovendien zo snel terug in Nederland zou een cultuurschok bij mij teweeg brengen. Een andere optie is dezelfde weg weer terugnemen, dus via de Transsiberische. Maar al snel blijkt dat deze weg ook is afgesneden en niet alleen door de sneeuwval of de spreekwoordelijke Siberische vrieskou. Nee dat is het niet, maar in deze winterperiode is de toeristische bootverbinding van Japan naar Nachodka gestaakt. Alleen de vliegverbinding naar Chabarowsk functioneert en dan kan ik wel weer verder per trein.

Dit betekent dat ik mijn motor in Japan moet achterlaten. En dat is nu juist wat ik eigenlijk niet wil. Ik ben zo vertrouwd geraakt met mijn motor dat afscheid ervan nemen mij zwaar zou vallen. Hoe haalbaar ook, ik besluit toch niet deze route te nemen Resoluut verzet Ik mijn bakens en stoutmoedig neem ik mij voor dan maar per motor de terugreis naar Nederland te aanvaarden voor zover dat vanaf Japan mogelijk is. Snel laat ik mijn gedachten gaan welke mogelijkheden er zijn. Via China is kansloos, gelet op de huidige situatie.

Iets zuidelijke via Thailand en Birma naar India en verder met aankomst in Bangkok is ook uitgesloten want Birma, zo weet ik uit verhalen van reizigers die ik de afgelopen maanden heb ontmoet, geeft geen toestemming het land te doorkruisen. Een nog zuidelijker route via Singapore biedt wel mogelijkheden. Maar hoe dan ook ik zal Japan per boot moeten verlaten.

De volgende dag maak nogmaals een rondje langs de rederijen en scheepsagent Swire MacKinnon, maar nu met de vraag welke mogelijkheden er op korte termijn zijn met Singapore als reisdoel en de oversteek naar India. Als oud-leerling van de zeevaartschool in Rotterdam heb ik een voorkeur voor de Nederlandse Royal Interocean Lines (R.I.L.) met de befaamde “straat”-schepen.

Die avond overdenk ik wat de gevolgen zijn van mijn beslissing. Zo blijf ik nog zitten met een aantal vragen. Hoe is de staat van de wegen in landen als Maleisië, India, Pakistan, Afghanistan, Iran en Turkije? Zijn ze verhard of niet, smal of breed? Ik weet het niet, maar spannend is het wel.

Voor welke landen heb ik een visum nodig, inentingen en is mijn internationaal rijbewijs voor alle landen waar ik zal doortrekken geldig? Bovendien verloopt mijn paspoort in maart 1972. Leuk hoor zo’n voornemen, maar ik kom alras tot de slotsom dat, voordat ik met de realisering ervan kan beginnen, ik een heleboel dingen moet regelen. Er breken dus drukke tijden aan voor mij. Het thuisfront breng ik op snel de hoogte van deze nieuwe ontwikkeling. Ik ben benieuwd wat ze ervan zeggen. Zodra ik het voornemen aan mijn Japanse ‘opa’ Shindo-san vertel, geraakt hij geheel in vervoering en roept uit: “Je gaat dus de Zijderoute doen”. Ik mompel iets van: “Nou ja, niet helemaal”.

12

Bovendien moet ik eerst Japan zien te verlaten.

Onderwijl gaat het gewone leven voor mij door. De dag reserveer ik zo veel mogelijk voor “zakelijke” activiteiten.

Dat wil zeggen helemaal gericht op de voorbereidingen van mijn terugreis, zoals afspraken maken met diverse instanties o.a. voor uitvoer van mijn motor, het maken van pasfoto’s nodig voor (het verlengen van) diverse documenten, bezoeken aan de ABN-bank in Osaka om de financiën vanuit Tokyo over te hevelen. De avonden zijn bestemd voor wat ik noem privé-activiteiten. Nu ik niet meer op reis ga binnen Japan en dus “thuis” ben, komen er allerlei uitnodigingen van Esperanto-clubs binnen de Kobe-Osaka agglomeratie. Gelukkig zijn die altijd ’s avonds. Na afloop van een van die zakelijke afspraken koop ik bij Kinokunya, een van de grote boekhandels in Japan, een paar overzichtskaarten van de gebieden waar ik hoop door te trekken. Die avond begin ik een voorlopig reisschema op te stellen. Dat is nog een hele uitdaging.

Gelukkig blijft er toch wel ruimte overdag om te ontspannen. Zo bezoek ik in de loop van december met enkele leden van Rondo Harmonio Kyoto waar we o.a. de bekende Kinkaku-ji (Gouden Tempel) met een bezoek vereren.

Met een grote groep Esperantisten vier ik op 15 december het Zamenhof-feest. Dit ter nagedachtenis aan de geboortedatum van de Poolse oogarts Ludwik Łazarz Zamenhof (1859-1917) uit Białystok, de bedenker van de Internacia Lingvo, dat hij in 1887 publiceerde onder het pseudoniem Dr. Esperanto (Hij die hoopt). Vandaar de naam voor deze internationale (hulp)taal.

De avonden breng ik meestal thuis door met de planning en brieven schrijven. Maar de nieuwe James Bond-film Diamonds are Forever kan ik niet laten lopen. Aangenaam verrast zie ik een Nederlandse inbreng met scenes opgenomen in Amsterdam. Het is wel een vreemde gewaarwording: voorbereidingen treffen voor een lange reis en dan beelden zo dicht bij huis zien. Wordt vervolgd

T

oen Alfons Smit mij vroeg of ik de 2 Japanse klassieke motoren van Jan Schreur Klassiekers zou kunnen krijgen voor de Classic Motor Show op het eiland, bedacht ik mij geen moment en reed naar Winkel toe om dit met Jan te overleggen. De show werd gehouden ten bate van het Kankerfonds en om op 3e Kerstdag toch nog iets voor dit goede doel te kunnen betekenen was dit gauw geregeld. Ik mocht de motoren in de aanhanger ophalen bij Ben van Dijk in Lutjewinkel op 2e Kerstdag in de namiddag. Dit omdat ik 27 december de boot naar Texel van half negen ‘s morgens moest halen. Even voor de afvaart reed ik met nog meer motor-enthousiasten, waaronder Frans Forrer op zijn Honda CB750 de boot op. Elke keer weer een vakantiegevoel als je naar het eiland vaart...

Na 20 minuten in Den Burg aangekomen om aldaar de motoren uit te laden en op hun plek te gaan zetten. De heren Smit waren er ook al en de andere motorfanaten reden hun klassiekers naar hun aangewezen plaats in de Burg. Koninghal. Binnen en uur waren alle te showen motoren binnen om te zorgen dat de toegestroomde bezoekers vanaf 10.00 uur binnen konden komen. Bij de deur zaten de dames al met veel enthousiasme het intreegeld, ten bate van het goede doel, te innen. De aandacht van de bezoekers werd dan direct getrokken door de hoeveelheid Japanse klassiekers met de 6 merken Bridgestone, Honda, Kawasaki, Lilac, Suzuki en Yamaha. De groene Kawasaki racer werd door velen aandachtig bekeken.

Diverse clubs waren ook aanwezig naast een hoeveelheid motoren en bromfietsen van diverse merken. Gerard Numeijer was een van de sprekers die een van de oudste aanwezige, Cas Swart in het zonnetje zette om zijn vele werk in de motorsport. Cas Rijdt nog regelmatig (maar niet zo hard meer) op een racemotor. Knap hoor... Op de foto hieronder laat John Koene (een van de organisatoren van deze show) de cheque (â‚Ź 3.003,60)zien wat deze beurs uiteindelijk heeft opgebracht voor het kankerfonds. Hulde voor iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt.

13

JPG vertelt... nuchter beschouwd Jan Goedegebuure, ofwel JPG heeft vaak in ons clubblad geschreven en zijn verhalen waren onnavolgbaar. Humor, maar ook kritisch en soms wat zwartgallig. Helaas moeten we deze verhalen al een aantal jaren missen omdat hij ons veel te vroeg ontvallen is.

Ik wil een aantal van deze verhalen weer eens publiceren. Onderstaand artikel uit 2002 is nog steeds actueel. Zijn prachtige verzameling motoren én auto’s is helaas in delen verkocht...

stellen: “tekenen is de kunst van het WEGLATEN”, dan spreekt ‘t dus letterlijk tot de ‘verbeelding’ of zoals de Vlamingen dat zo fraai plegen te zeggen: “MEER MOET DAT NIET ZIJN” De ‘kunst’ is dus niet zozeer ‘t weergeven, echter, wat laat je weg en wat zeker niet? Relativeren is in dit opzicht haast ‘n synoniem van restaureren nl. het waardevolle behouden, zodat we via deze ‘kunstzinnige’ omweg weten waar ‘t om gaat? Maar den ‘Ollander doet graag ‘interessant’ en wil graag over alles mee kunnen(?) praten en ‘beslissen’, derhalve barst de beeldbuis haast van betanwege ‘t overweldigende aanbod van multi- weterig geneuzel. Kiezen, accoord, maar waarom mediale en materiele voedings- en genotsmid- moeten we zonodig de ander overtuigen van ons delen, is ‘t meer dan ooit van belang om ‘kaf gelijk? Ook (kamer)breed maatschappelijk discussieen koren’ te scheiden (beter beeldspraak dan ‘breed- ren is zo’n typisch polderlandse schijnvertoning. Alle spraak’...?). Wie niet gezegend is met enig relative- verkleedpartijen en ‘upgrading’ ten spijt, ‘t blijft ‘n rend vermogen, dreigt zijn of haar volk van kruideniers en zendelingen . bestaat ‘t leven beperkte opslagcapaciteit en/of incasseDe kwalijke kant van ‘kiezen’ is, dat ‘t ringsvermogen te ervaren als ‘n (verwijt- grotendeels uit keuzes maken (steeds vaker) voor of ‘namens’ jou bare) ‘handicap’ en wordt als zodanig en wordt ‘r dientengevolge wordt gedaan. Onze, traditioneel slachtoffer van het SYSTEEM (alle mogehooggeachte, normen en waarden zijn (mede) door bepaald... lijke hulpdiensten en ‘helpdesk’s’ ten in feite niets meer dan ooit gemaakte spijt...). ‘Wij houden ‘ons leven’ liever simpel en over- c. q. opgelegde ‘afspraken’ en dus letterlijk niet zichtelijk, wat vervolgens weer wordt uitgelegd als (meer) van deze tijd...! Wat tevens geldt voor de ‘ver“niet met de tijd meegaan, gebrek aan belangstel- stikkende’ regelgeving. In deze alom ‘gerespecteerde ling/communicatie” (!). modelstaat’, nemen arrogante, zelfgenoegzame, Kortom: ‘n verwijtbare handicap(?) ten derhalve is politieke wellustelingen besluiten alsof ze daartoe den aardbol rond. Kiezen blijkt belangrijk;, maar wat door de “Hemelse Vader” persoonlijk zijn gemachis “belangrijk”...? ‘n Wijze docent van de Academie tigd! Hoezo, gekozen ‘volksvertegenwoordigers’? der Beeldende Kunsten verwoordde dat ooit door te BELERENDE VOLKSVERLAKKERS!!! J.P.G.

V

14

KOP VAN NH-RIT 2016 ZONDAG 22 MEI VANAF 10.00 UUR! Ja

n Schreu r

 las s

Peter van der Zon organiseert een rit in de kop van Noord-Holland.

Info hierover: - bezichtiging motormuseum/koffie-thee 10.00 - 11.00 uur Zandwilg 9-11, 1731 LS Winkel - vertrek toertocht 11.00 uur Voor info tel.nr: 06 81501492, of e-mail: voorzitter@kjmv.nl

BLACK BOMBER-RIT 2016 ZATERDAG 17 APRIL DEN OEVER 10.00 UUR!

Wessel Slagter organiseert een toertocht door het mooie Hollandse landschap.

Info hierover: - verzamelen/ koffie-thee 10.00 - 11.00 uur Akkerweg 39, 1779 GJ Den Oever - vertrek toertocht 11.00 uur Café restaurant ‘De Zingende Wielen’ Voor info tel.nr: 06 54956237, of e-mail: Wessel.Slagter@fudura.nl

15

e nk

l

K

iekers Wi

138

Jaargang 23,

TWEEMAANDE LIJKS

® nov/dec 2015

TIJDSCHRIFT VOOR ALLES

Ned € 5,90 - Be WAT KLASSIEK

€ 6,45

IS OP TWEE WIELEN

138

Historische Motor

Bond scooters

BIKERS’ CLASSI

Kijk ook op: WWW.MOTORRIJWIEL.NU Verschijnt elke twee maanden. Losse nummers € 5,95 (België € 6,50).

Jaarabonnement (6 nrs.) € 30,00 (buitenland v.a. € 52,50), 2 jaarsabonnement (12 nrs.) € 53,50 (buitenland v.a. € 97,50) door overmaking op rekening NL23INGB 0000 0051 35, BIC INGBNL2A, t.n.v. Stichting Historische Motor Documentatie, Den Haag.

Of bel +31-(0)70-3650 860 en wij sturen een acceptgiro.

Kreidler Mustang

CS - ANGLO-D

UTCH TRIAL -

Honda CBX750F

© 2015 Stichting

Het oudste, grootste èn dikste blad in de Benelux over alles wat klassiek is op twee wielen: motoren, scooters, techniek, brommers, beurzen, shows en treffens.

En natuurlijk nieuws over klassieke motorsport: race-demo’s, cross en trial.

Documentatie

Voor alles wat klassiek is op twee wielen!

PUCH SGS 250

Zoekt u iets of wilt u iets kwijt?

In elk nummer vindt u vele honderden particuliere advertenties.

Als abonnee kunt u zo’n advertentie GRATIS plaatsen!

“Ernst Hagen Motoren” Honda Classic Specialist

Onderhoud, reparatie en verkoop van Japanse motoren 16

Witte Paal 332Q 1742 LE Schagen T 0224 29 20 08 M 06 20975139 ernsthagenmotoren@gmail.com

VOORJAARS-RIT 2016 ZONDAG 24 APRIL HOORN 10.30 UUR!

De KJMV-Voorjaarsrit wordt gehouden op zondag 24 april 2016.

Start en eindpunt is MC Donalds aan de A7 afslag 8 in Hoorn Verzamelen 11:00u vertrek 11:30u.

Hiernaast de route vóór de lunch in Purmerend Voor info: keesvergeer@hotmail.com of 06-17810371 We hopen op een grote opkomst!

17

20

Activiteitenkalender 2016

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

19-20 maart

Oldtimer & Classicbeurs

Leek

KJMV.nl

26 maart

Onderdelenbeurs

Hardenberg

motormarkthardenberg.nl

27-28 maart

N-Hollands Oldtimer Festival

Venhuizen

KJMV.nl

3 april

Agemene Leden Vergadering

De Rijp

KJMV.nl

2-3 april

Central Classics

Houten

KJMV.nl

17 april

BlackBomberrit-2016

Den Oever

KJMV.nl

24 april

Voorjaarsrit

Hoorn

KJMV.nl

8 mei

Open dag sloperij Woesthoff

Brummen

woesthoff.nl

22 mei

Kop van NH-rit 2016

Winkel

KJMV.nl

25-26 juni

Historischweekend

Den Helder

KJMV.nl

26 juni

TT Assen (op zondag)

Assen

ttcircuit.com

3 juli

Ouwe Joekeldag

Anna-Paulowna

mcmios.nl/agenda

2-4 september

Gersloot-weekend-2016

Gersloot

KJMV.nl

18 september

Lek&Graafstroomrit

Groot-Ammers

KJMV.nl

24 september

Nationaal Veteraan Treffen

Woerden

KJMV.nl

20 november

Clubdag KJMV

De Rijp

KJMV.nl

Zijn er activiteiten die u ook gemeld wilt zien op de website en/of clubblad, geeft u dat dan spoedig door aan onze activiteitencommissie: Klaas Poutsma, activiteiten@kjmv.nl - 06 45065355.

Hij zal er dan voor zorgen dat uw activiteit wordt geplaatst.

Kijk voor actuele info: www.kjmv.nl - Voor meer beurzen, kijk op: www.oldtimeragenda.com OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP! BETAAL UW CONTRIBUTIE! OPROEP! OPROEP! OPROEP! OPROEP! Graag willen wij ons e-mail bestand opschonen. Daarom vraag ik aan u allen om een blanco e-mail te sturen naar onze penningmeester Wiebe Eenling, die ook de ledenadministratie bijhoudt. U kunt dit het beste doen naar het e-mail adres: penningmeester@kjmv.nl. Zodra u uw e-mail adres wijzigt, graag ook even melden aan Wiebe Eenling.

Onderhoud, reparatie en restauratie van klassieke motorfietsen.

Uitgebreide sortering onderdelen, nieuw en gebruikt van klassieke Japanse motoren.

Geopend op: woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag.

Gerard Numeijer Molenveld 9 1777 HN Hippolytushoef T 0227 59 36 90 F 0227 59 34 72 M 06 25448565 e info@nubomotors.nl

www.nubomotors.nl 21

uw oldtimer verzekerd Bromfiets verzekeringen

Motor verzekeringen

Vetera is gespecialiseerd in het verzekeren van oldtimers.

Niet alleen hebben wij door onze jarenlange ervaring veel verstand van verzekeren, ook hebben onze adviseurs een grote passie voor klassiekers.

Vetera biedt u voor uw klassieke motorfietsen van 20 jaar en ouder een oldtimerverzekering tegen het zeer scherpe tarief van â‚Ź 37,- per jaar*.

Deze WA-verzekering kunt u eventueel uitbreiden met Brand/Diefstal of Volledig Casco.

Onze unieke verzamelpolis bieden wij u al vanaf â‚Ź 66,- per jaar*. * inclusief assurantiebelasting

Stelling 5, 7773 ND Hardenberg t (0523) 28 23 28 f (0523) 28 23 29 e info@vetera.nl i vetera.nl

22

Auto verzekeringen

UNIEK

VERZAMEL POLIS TOT 7 MOTOREN

van uw correspondent (2)...

Prototype Kawasaki

Omdat Honda eind 1968 met de CB750 op de markt kwam en Kawasaki haar Z750 nog niet helemaal klaar had hebben ze besloten om meteen maar een snellere Z900(Z1) te maken en de Z750 maar te laten schieten.

Ze wilden immers Honda achter zich laten m.b.t. acceleratie en topsnelheid.

Hiernaast het prototype van de Z750 dat dus nooit op de markt kwam. De interne codenaam van deze Z750 was N600 en werd de “New York Steak” genoemd.

Classic Moments-kalender

Classic GP heeft hem weer in voorraad, de nieuwe Classic Moments-kalender met 13 mooie zwart-wit foto’s van de wegrace GP’s uit de jaren ‘60 en ‘70 van de vorige eeuw. U kunt in 2016 genieten van actiebeelden van o.a. Phil Read, Jarno Saarinen, Silvio Grassetti, Ralph Bryans, Giacomo Agostini. Colin Seeley/Ray Lindsay en anderen. Ook dit jaar is de kalender in het formaat 52 x 50 cm. en in beperkte oplage (2000 stuks wereldwijd), genummerd gedrukt. De kalender kost maar € 25,- per stuk, excl. € 8,- verzendkosten.

Bestellen kunt u via www.classicgp.nl.

1974 Kawasaki 1600 V8 Motorcycle

In 2008 samen met Martin Snuverink tijdens onze noord-zuid trip gezien in het Barbers Motorsports Museum in Birmingham Alabama (USA) een V8 Motofiets van Kawasaki met een inhoud van 1600cc; het is verbazingwekkend. Het V8 blok ligt in de lengterichting in het frame, heeft 4 uitlaten, waarvan 2 aan elke kant en 2 van onder de buddyseat. Deze in 1974 gebouwde V8 heeft vóór schijfremmen en achter een trommelrem; 4 carburateurs en de 2 bovenliggende nokkenassen (per blok) zijn aangedreven met een ketting. Er is een kickstarter aanwezig. De topsnelheid is 233 km/uur en het blok heeft een vermogen van 150 pk bij 7.000 t/m.

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

23

KJMV Clubdag 2016

O

m u alvast warm te maken voor onze aanstaande clubdag op zondag 20 november 2016 in Hotel ‘de Rijper Eilanden’ te De Rijp heb ik in mijn verhaaltje op pagina 3 u al verteld wat ons item gaat worden, n.l. KAWASAKI met als gastspreker de bekende Kawasaki-monteur, Chris Groeneweg.

Chris wordt in september 80 jaar (zou je niet zeggen hé) en in dat kader vond het bestuur dat hij maar eens in het zonnetje gezet moest worden, naast zijn verhaal over zijn loopbaan. Velen van u weten natuurlijk dat hij lange tijd bij Henk Vink van Bruinsma te Amsterdam werkzaam is geweest en de aanwezigen van de afgelopen clubdagen hebben hem samen met Ferry Brouwer kunnen spreken.

Zo ook ik en met de vraag aan hem of hij bij ons wilde komen spreken, zei hij volmondig ja!

Maar, zoals ik al eerder schreef, kan deze clubdag alleen maar succesvol worden met uw medewerking. Hoe... nu dat kan als u allen in grote getalen naar de Rijp komt, maar ook als u uw klassieke Kawasaki 2- en 4-takt in welke vorm dan ook komt showen.

Wij willen graag een keur aan KAWASAKI’s laten zien: straatfiets, racer, café-racer, sprinter en in vele uitvoeringen. Klein en groot! Tevens zou het leuk zijn om daarna een film over dit merk te laten zien. Wij rekenen op u!

Het oktober-nummer zal in het geheel in teken van het merk KAWASAKI en Chris staan en kunnen we u al meer vertellen hoe de clubdag er uit gaat zien.

Wij zitten weer in de grote zaal van het hotel, waar weer voldoende ruimte is om motoren en mensen te plaatsen.

Ook is er gelegenheid om er te lunchen. Graag een berichtje als u komt en wilt lunchen.

Adres: Hotel De Rijper Eilanden, Zuiddijk 2a 1483 MA, De Rijp

24

“Smitbros�

Kawasaki 3-cilinder Specialisten

Alfons en Hans Smit Marsweg 7 1791 LV Den Burg Texel 06 38894304 smitbros@hetnet.nl

Verkoop, restauratie en onderhoud van klassieke motoren

www.london-exhaust.com Specialist for classic and Vintage exhaust systems

info@london-exhaust.com

Complete systems for Kawasaki Z650 Z1000 double walled pipes 25

Oude Honda films

John Schermer Voest† zette ze op DVD

B

este clubleden. De club is in het bezit gekomen van oude Honda films welke op DVD gezet zijn.

John† heeft de mogelijheden gehad om deze oude 16 mm film om te laten zetten naar een schijfje wat wij allemaal op onze tv en PC kunnen aanschouwen... wat een fi jn iets is dit. Hulde voor John†.

1

Het betreft een tweetal DVD’s met als titel: ‘The History of Honda’ deel 1 ‘The History of Honda’ deel 2 De club stelt deze aan de leden ter beschikking voor een bedrag van €10,-/stuk exclusief verzendkosten.

Voor niet leden wordt dit €15,-/stuk.

Als iemand deze wil hebben dient hij/zij dit bedrag over te maken op het Rabobanknr NL83RABO0117062332 t.n.v. KJMV met vermelding van Honda DVD’s. Ik krijg dan door dat dit betaald is en zal deze dan opsturen aan de besteller. De verzendkosten bedragen niet meer dan €2,-.Menigeen heeft reeds de portemonnee getrokken en de bestelling geplaatst. Leuk voor de donkere dagen in de winter en/of momenten van rust op de bank. Peter van der Zon

Honda Motorcycle History part 1 and 2

www.kjmv.nl

Honda Motorcycle History part 1 and 2 DVD-inlegvel.indd 1

05-01-2009 09:21:27

26

van uw correspondent (3)...

Centannial Classic 2010

Voor de leden van de KJMV is door de KNMV ter beschikking gesteld de DVD’s van de Centennial 2010.

Via de website van de KJMV (banknummer) is deze te verkrijgen middels het overmaken van € 3,00 voor de verzendkosten (met vermelding DVD’s Centennial 2010). U krijgt ze dan thuis gestuurd.

Bij evenementen/beurzen zullen zij ook gratis verkrijgbaar zijn. Vraagt u maar aan de standbemanning en zij zullen hem aan u overhandigen.

Privé motormuseum in Amsterdam

MotoMe:: Op bedenkelijke industrieterreinen vind je achter de coulissen niet alleen illegaal Chinees vuurwerk, amfetaminelaboratoria en platgesnoven reclamehipsters. Soms onthult de uiterlijke lelijkheid een onverwachte oase aan schoonheid. Zo ook een pand in AmsterdamZuidoost. Stap over de toegangsdrempel en je dompelt pardoes in een fraai soort van museum met Italiaanse klassieke motorfietsen.

Het duo eigenaren stond op het punt om naar het befaamde, immense klassiekerfestival op het circuit van Imola af te reizen, maar wij trokken aan de bel. Oud classiccoureur Hans Buskermolen nam ons op sleeptouw. Adres: Schepenbergweg 4, 1105 AT Amsterdam (06 25552515).

Chris Carter at Large: Stories from a lifetime in motorcycle racing

Few people have been as deeply involved in motorcycle sport as Chris Carter, a larger than life character and raconteur who was for a great number of years a journalist, commentator and broadcaster at the very top level of motorcycle sport.This memoir is a funny, fascinating and unique insider view of professional motorcycling over more than six decades. From scrambling in the 1960s, to four decades of international road racing - including Daytona and Macau - as well as trials and speedway. Packed with remarkable stories and amusing anecdotes, as well as interesting reflections and astute observations, it is a light-hearted, highly readable autobiography which lifts the lid on an extraordinary world. In past times, racing paddocks were open and friendly, and Chris felt part of a big, happy family. He lived cheek by jowl with the very top riders and shared their triumphs and tragedies; to many, he was a friend and confidante. Honest, frank and direct, Chris tells things exactly as they were, and provides insights into a fast disappearing world.

22.5x15.2cm • 224 pages • 100 pictures ISBN: 978-1-845840-91-4

KJMV Klassieke Japanse Motorfietsen Vereniging

27

Het levensverhaal van een Honda CB 750 Four K1 Hieronder het vervolg (4) van het levensverhaal van de motor van Martin Plug. Hij kocht de motor in 1971 tegelijkertijd met een vriend die ook een Honda CB 750 Four K1 kocht.

Het onderste verhaal had deel 3 moeten zijn, maar door misverstand krijgt u het nu als deel 4

K

offerset van mijn broer Hallo Honda CBFour liefhebbers, zoals beloofd in het vorig verhaal (deel2) zou ik nog terug komen op de kofferset van mijn broer. Bij deze dus. Na veel zoeken van zijn baas kwamen er een paar restanten van het koffersetje boven water. Zijn kofferset is in elk geval niet van hout zoals van mij maar van polyester; mijn broer was dus al erg vooruitstrevend voor die tijd maar daar houdt het dan ook verder mee op. Gezien de administratie op de koffers klopt hier geen enkele hout van (om in mijn HOUT termen te blijven) daarnaast is zijn ijzeren rek in de loop van de jaren ook nog zoekgeraakt dus de kofferset kan nu niet meer op mijn broer zijn achterkant mee of... er moet een nieuw ijzeren rek komen. Maar ja, dat is dan niet meer authentiek. Doe er een paar foto’s bij en oordeel zelf maar.

Maar zoals ik al zei, mijn broer zijn administratie klopt voor geen meter (zal zijn leeftijd wel zijn, raakt wat in de war), ook heeft hij de stickers eraf gehaald en heeft volgens mij de koffers ook gewassen. Ik mis de volgende landen op mijn broer zijn koffers: Spanje, (daar ben ik niet eens geweest), Frankrijk, België, Denemarken, Zweden en Finland. Lijkt mij dat dat toch ook wel aardig wat kilometers heeft opgeleverd. Dus zijn administratie klopt voor geen meter.

Dus oordeel zelf, is mijn broer de weg kwijt of niet????? Of zijn baas. Moet dus toch wel zijn leeftijd denk ik (van beiden misschien?).

De verdere voorbereiding van de reis Niet vergeten het was 1972. Voor die tijd was deze reis al een behoorlijke onderneming voor onze bazen was dat de nodige voorbereiding welke met zich mee bracht. Vergeet niet Oost Europa was nog bezet door Communistisch Rusland (IJzeren Gordijn) wat de nodige visa noodzakelijk maakte en het nodige extra geld kostten om toestemming te krijgen om uberhaubt achter het IJzeren Gordijn te komen.

Om Tsjecho-Slowakije en Hongarije binnen te komen was het noodzakelijk van te voren visums te regelen bij de ambassades in Den Haag. Het was al noodzakelijk om de formulieren in te vullen (moest thuis al gebeuren), formulieren met allerlei vragen wat we er moesten doen, waarom we er heen wilde, enz, enz,enz. Je moest je melden met je paspoort en extra pasfoto’s bij deze ambassades. Mijn baas en ik zijn samen naar Den Haag geweest voor de visums voor mijn broer en mij in orde te maken; was nog een heel gedoe met lange wachttijden bij de ambassades (volgens mij wilde er meer mensen naar toe) of misschien was het wel de werk-

28

wijze van deze ambtenaren.Ik weet wel zeker dat het aan het laatste lag (dus werkwijze).

Na veel geduld uit te oeffenen was mijn baas aan de beurt.

Het betekende weer wat formulieren invullen, paspoorten inleveren en extra pasfoto’s inleveren en bovenal GELD BETALEN VOOR DE DAGEN DAT JE ER WILDE VERBLIJVEN. Voor Tsjecho-Slowakije was dit 18.50 gulden per dag en voor Hongarije was dit 14.50 gulden per dag. In beide landen wilden we 10 dagen verblijven dus reken maar uit, dat was een behoorlijke aanslag op het vakantie-budget. Bij elkaar was het toch wel 330 gulden per persoon, ook in die tijd best wel veel geld, maar onze bazen wilden deze reis maken dus dan moet je ook niet zeuren.

Voor de betaling (wat overigens contant moest gebeuren) stond wel iets tegenover: daarvoor kregen onze bazen tegoed cheques welke we in moesten wisselen bij de staatsbank van de desbetreffende hoofdsteden, dus eentje in Praag en de andere in Boedapest. Erg omslachtig allemaal en niet te begrijpen op dat moment, (pas later kwamen onze bazen er achter waarom dit zo omslachtig moest gaan, vertel nog niet hoe dit zit, kom ik later op terug in een verdere vervolg van dit verhaal).

Eventjes terug naar de visums. We moesten de paspoorten, pasfoto’s, 330 gulden en ingevulde formulieren waar in vermeld stond de IN REISDATUM en UIT REISDATUM achter laten bij de twee ambassades. Na enige weken werden de paspoorten en visa én cheques per post naar het huisadres van onze bazen gezonden. Bij het paspoort zat een papieren visum met de pasfoto’s van onze bazen erop en waarin de in en uit reisdatum waren vermeld. Hiermee kregen zij toestemming om daar 10 dagen te verblijven en ABSOLUUT niet langer, op straffe van ???? maar goed 10 dagen was het en niet langer. Ook waren er in de paspoorten van onze bazen de visa doormiddel van een stempel weergegeven. Gelukkig heeft mijn baas zijn oude paspoort nog bewaard met de genoemde stempels; ook staan hier de in- en uitreis data in vermeld. Op de losse papieren visa komt mijn baas later nog terug.

Voor Roemenie en Bulgarije hoefde onze bazen niet van te voren visa te regelen; dit kon aan de grens geregeld worden, maar deze grenzen hadden weer iets anders voor ons in petto. Hier komt mijn baas later in het verhaal op terug.

Hoop dat jullie weer veel plezier aan ons CBFOUR-verhaal beleven, maar moet nu wel erg diep gaan graven voor de uiteindelijke reis van mijn baas en mijn broer. Maar mijn geheugen is nog goed dus dat komt wel goed. Volgende keer meer over ons reis avontuur en dan deel 5 van “Mijn Broer En Ik”. Tot de volgende keer! Martin Plug

Central Classics te Houten...

Op zaterdag 19 en zondag 20 december vorig jaar werd voor de eerste keer een nieuwe oldtimerbeurs in Houten georganiseerd. Er is vooraf veel bekendheid aan gegeven en dat heeft het bestuur doen besluiten om hier ook aan deel te nemen. Later hoorde ik dat er meer aanvragen waren dan beschikbare plaatsen.

G

elukkig kregen wij nog wel een plekje toegewezen, zelfs twee plekjes. Met nadruk op plekjes. Want één plek bood maar ruimte voor twee motoren en daarom waren we toch blij dat we voor vier motoren ruimte kregen met zelfs er nog een tafel bij. Er was wel een voorwaarde gesteld aan de motoren, nee niet hoe ze er uit zagen, maar ze moesten vóór bouwjaar 1980 zijn.

Zaterdagochtend vroeg uit de veren en richting Houten om de stand op te bouwen. Al voor zeven uur mocht ik met de auto naar binnen om de spullen uit te laden, toen was het gelukkig nog niet zo druk. Na enige tijd kwam Evert Stuij binnen met zijn Kawasaki H1 500 cc driecilinder uit 1969 en even later Frits Smink met zijn Honda CL450 K3 uit 1970. De volgende was Jan Verheij met de Yamaha DS7 250 cc van 1973 en als laatste Albert Woord met zijn Honda Dream C77 305 cc uit 1960. Hiermee hadden we ruimschoots voldaan aan de leeftijdsgrens en de motoren stonden er als als nieuw bij te wachten op de bezoekers.

Nou even na tien uur begon er een lawine van bezoekers binnen te stromen en dat ging door tot rond een uur of twee.

Hierna werd het iets rustiger en was het weer te overzien. Er was veel belangstelling voor de prachtige motoren op onze stand en konden we zaterdag al drie nieuwe leden noteren.

Later naar aanleiding van een bezoek aan onze stand hebben zich nog een aantal nieuwe leden gemeld. Ook hebben we veel clubleden mogen begroeten.

Zondag was het iets minder druk en kwamen de bezoekers meer over de hele dag verspreidt.

Het is voor de KJMV zeker een nuttige beurs geweest, maar ook van andere standhouders en bezoekers waren er veel positieve geluiden te horen. Het bestuur is van mening dat we in de toekomst deze beurs een vaste plek op onze agenda verdiend.

Nu wil het geval dat gelijk met onze ALV op 3 april a.s. de volgende beurs in Houten wordt gehouden en dat treft beetje ongelukkig. Maar Frits Smink heeft zich echter opgeroepen om toch dit weekend de stand van de KJMV te bemannen en hij gaat zorgen voor een mooie groep Japanse Klassiekers. Mocht u graag uw klassieker willen showen op deze beurs, neem dan contact met ons op.

Voor december staat de beurs ook weer gepland, maar we weten natuurlijk niet hoe het in de toekomst gaat met deze beurs. We zullen ons er over moeten beraden of we het wel verstandig is om hier twee keer per jaar aan deel te nemen. Tenslotte staan we op meerdere beurzen en die vallen meestal in dezelfde periode. En... we zijn natuurlijk ook afhankelijk van de medewerking van onze leden om een motor beschikbaar te stellen en onze stand te bemannen. Het is een leuke ervaring om met enthousiaste belangstellende motorliefhebbers van gedachten te wisselen over de klassieke (Japanse) motoren. Zelf heb ik twee bijzonder prettige dagen op deze nieuwe oldtimerbeurs in Houten beleefd. Klaas Poutsma

29

The Fast Freddy CBX-files (9) Het restaureren van een CBX 6-cilinder is geen sinecure en dat heeft Fred aan den lijve ondervonden. Bij het voorgaande stukje (8) over de CBX vertelde Fred dat hij zijn motortank spatzuiver wilde hebben en dat daar nog heel veel bij komt kijken. Hij gebruikte daarvoor de wash-primer, maar...

Daar kwam uit dat de reactie van de wash-primer met het kunststof, branden van de verf heet dat en dat je, als dit optreed, het voorwerp weer terug schuurt en dan voorzichtig weer dunne laagjes wash-primer aan brengt, om het branden te voorkomen. Dit doe je net zo lang tot er een goede laag wash-primer op zit; een geduldig werkje dus en vooral niet te snel willen, want dan gaat het weer branden. Overigens had het voorspatbord, de thermoplast daar geen last van.

Primer aan brengen is een ding maar dan nog schuren en om te zien waar ik gebleven ben gebruik ik een spuitbus zwarte verf die ik een beetje over het voorwerp nevel, zodat je goed kan zien waar je geschuurd heb en waar niet.

Figuur 182

Figuur 183

Figuur 184

Het in de kleur verf spuiten van de delen laat ik deze keer aan een spuiter over, die aardige vliegtuig spuiter bij mij op het werk. Het resultaat daarvan ziet u later in dit verhaal.

HET IS GOUD WAT ER BLINKT NU heeft u al kunnen lezen dat ik niet zo gecharmeerd ben van zwarte wielen, dat vind ik gewoon niet mooi. Er zijn ook gouden Comstar wielen gemaakt voor de CB900FII en die passen zo in de CBX nadat de schijven zijn overgezet.

Figuur 179 een gedeeltelijk geschuurde tank, op het donkere gedeelte zit nog de zwarte spuit nevel.

Nu had ik de zomer van 2013 wel mazzel met het weer, de maand juli was heeel warm, s’ochtens de boel in de primer spuiten, even in het zonnetje leggen om uit te harden en in de middag lekker schuren met waterproof korrel 800.

Dit een paar keer herhaald tot het perfect glad was en de laatste keer met waterproof korrel 1000.

Figuur 185 het gouden voorwiel

Figuur 180

Figuur 186 het gouden achterwiel

De wielen had ik gevonden via Marktplaats bij iemand in Brielle en na de wielen opgepikt te hebben, heb ik meteen Brielle zelf bezocht. Zo kom je nog eens ergens; ik was er nog nooit geweest. Leuk vestingstadje trouwens, meteen maar even rond gekeken met het meisje.

De wielen waren van een CB900 liefhebber hij had ze nog over van zijn CB900 tijd, maar de CB900 was al een poosje weg en dus werd de rest ook maar opgeruimd. Misschien dat mijn enthousiaste verhalen over motorrijden hem op andere gedachten hebben gebracht, wie weet. Ik heb hem wel attent gemaakt op het bestaan van ons clubje (helaas nog geen lid geworden, redactie).

Figuur 181

30

De wielen krijgen nog nieuwe lagers en de gouden verf heeft hier en daar aandacht nodig, dat volgt nog.

Nou tel ik het liefst kilometers, want bij mijlen zit je steeds om te rekenen en ik gebruik mijn aandacht liever ergens anders voor. Nu kan je voor weinig een teller set van een CB9900f vinden en die tellers passen zo in de teller behuizing van de CBX.

KILOMETERS TELLEN OF MIJLEN TELLEN

Omdat de tellers een plastic huis hebben en een metalen velsrand, lijkt het mij niet verstandig om de teller open te maken om de kilometerstand op nul te zetten. Want met het open wrikken van de velsrand is de kans groot dat het plastic tellerhuis ernstig beschadigd. De teller van de CB900 stond op +- 35000 km. Dus dacht ik dat het doordraaien van de teller wel een goed idee was.

Om de teller te kunnen aandrijven heb ik een elektromotor genomen van een radiografische auto die door de onderstaande opstelling de teller laat aandrijven, voor zo’n 65.000 km. Voor de voeding van de elektromotor heb ik een acculader gebruikt op 6 volt.

Figuur 187 het tellerhuis zit op het zelfde frame als de koplamp

Eerst de tellers maar eens los halen van hun frame.

Dat gaat zomaar niet want het dagteller wieltje voorkomt dat je de teller uit zijn frame kan duwen.

Figuur 191 teller doordraaien

Zo’n teller doordraaien, daar gaat meer tijd in zitten dan je denkt. De snelheid aangegeven op de teller was +- 250km/ uur, dan kom je uit op 65.000/250 = 260 uur dat is dus een dag of tien constant laten draaien. Nou zo stabiel was mijn opstelling niet om hem alleen te laten voor een lange periode, dus heb ik de teller op 50.000km gezet.

Daar de originele teller op 43.481 mijl staat wat dus 69.743 km is, draai ik hem misschien wel door tot 70.000km; maar dat moet ik nog even bezien.

Figuur 188 het bewuste dagteller wieltje

Nou zit dat dag-teller-wieltje vast op een asje in de teller met een stukje schroefdraad, maar ze was met geen mogelijkheid los te krijgen, dus heb ik het asje maar door gezaagd. Geen paniek, ik had intussen een nieuw dagteller asje gekocht maar ook de rubber kussens waar de tellers in hangen.

Figuur 189 door gezaagde dagteller wieltje

Figuur 192 de verweerde teller omlijsting

Om de tellers wat op te frissen heb ik de omlijsting van de teller beglazing mooi zwart gemaakt, af fabriek zal het wel zwart gegalvaniseerd zijn maar dat kan ik niet zelf, buiten dat, dan moet de omlijsting ook van de teller af, adt houd in dat de vels rand van de omlijsting los gewrikt moet worden van het tellerhuis en daar zal het gele plastic van het teller huis niet van opknappen. Spuiten dus...!

Figuur 190 vind u dit ook niet wat weg hebben van Mikey Mouse

31

Men neme het verweerde onderdeel, een lapje scotsbright fine, HG kunststof tuinmeubel vernieuwer en Mothers back to black, plus wat arm kracht. Met de scotchbright eerst de ergste verwering weg schuren dan met de HG kunststof tuinmeubel vernieuwer alles gald polijsten met als finale de Mothers back to black om het weer mooi diep zwart te krijgen.

Figuur 193 SP739 satin black

Alles goed strak afplakken en opschuren met wat scotsbrite en zo heb je weer een mooie teller omlijsting in ei-glans zwart.

Figuur 197 de linkerkant is alweer mooi diep zwart

Het neemt wat tijd in beslag, maar dan heb je ook wat: niet meer van nieuw te onderscheiden DEMONTEREN MAAR Dan ga ik nu dus de rest van het frame en aangebouwde spullen los halen voor inspectie en of een verchroom/poedercoat beurt. Daar geen we...

Hopla de koplamp; daar zit een mooie chromen rand omheen met daarin een verstel mechanisme, om de licht bundel te kunnen afstellen.

Figuur 194 de opgeknapte omlijsting

Het zwarte tellerhuis was ook niet onbeschadigd uit de strijd gekomen (die plastic meuk is toch kwetsbaarder dan staal of aluminium, dan zaten die jaren zestig machientjes beter in elkaar) op een van de montage punten was plastic weg gebroken. Dat was met wat bumperlijm goed te repareren.

Figuur 195 het beschadigde montage punt

Kunststof houdt niet van zon of eigenlijk niet van uv straling, de uv straling zorgt voor veroudering van het plastic; het word dus dof en bros. In het geval van zwart kunststof word het grijs. Maar er is hoop.

Figuur 198 de koplamp nog samen gebouwd

Wat zitten sommige dingen toch raar in elkaar!

Figuur 199 het verstel mechaniek van de koplamp met op de achtergrond de sierrand

Figuur 196 de reddende engelen

32

Dan mag het achterlicht en aanverwante spullen er af.

Figuur 203 achterlicht houder met knipperlicht Figuur 200 het achter rekje

Aan de achterlichthouder zitten natuurlijk de knipperlichten links en rechts. Gelukkig is de houder van staal, maar de knippers van kunststof; u raad het al, het kunststof had de strijd met de UV straling verloren.

Hier voor zijn natuurlijk nieuwe voor te krijgen maar die missen de ingegoten letters van Stanley. Ja dat kan natuurlijk niet, het WWW weet raad; toch nog een setje originele gevonden op Ebay, lekker.

Figuur 201 gelukkig kan er ook wat stuk aan het achterlicht

Bij het achterlicht was een montage-post voor het achterlicht glas afgebroken, maar een beetje bumperlijm doet wonderen, te gek spul.

Figuur 204 een knipperlicht met ingegoten letters

Figuur 202 het achterlicht glas natuurlijk ook stuk

Het achterlichtglas was natuurlijk ook beschadigd. Spreekt voor zich dat ik daar al een nieuwe voor had, twee zelfs een Amerikaanse met zij reflectoren en een Europese zonder zijreflectoren. Die Europese heb ik dus over (sorry verkeerd inkoopbeleid). Past trouwens ook op andere Honda’s is dus niet specifiek voor de CBX. Iemand?

Figuur 205 er zit toch raar spul in zo’n achterlicht houder

Wordt vervolgd

33

COK VAN DEN HEUVEL Onderdelen gebruikt, NOS, nieuw. Reparatie brommers en...

Bridgestone Honda Kawasaki Lilac Suzuki Yamaha 1959 tot nu.

Bewerkingen: van ‘gewoon onderhoud’ tot revisie, schadeafwikkeling en schadeherstel tot restauratie. Ook werken we aan klassieke racers.

Wij zijn ook de makers van Motor Revue, dat blad met die eigenwijze mix van klassiek en modern, met die mooie grote kleurenfoto’s.

Nieuw adres: Gelukkig kan er nu dus écht gemeld worden dat ons nieuwe pand aan de Bellstraat er weer staat!

Wij zullen hier weer gewoon verder gaan met reparaties en restauraties!

Ons adres is: Bellstraat 3a, 4004 JN Tiel

www.chclassics.nl

Direct mailen: info@chclassics.nl, dat werkt het best als iets op de site (nog) niet te vinden is. En er is nog altijd de telefoon: 0344 61 45 45 of 06 39494122.

Open: di – za 10.00 tot 17.00 uur (do tot 21.00)

www.pietparts.nl Pietparts heeft een steeds wisselende voorraad van nieuwe Japanse onderdelen vanaf bouwjaar 1965, alle onderdelen kunt u vinden op de website :

Tevens inkoop van alle soorten nieuwe onderdelen

Peter Janssen tel. 06-25411838 E-mail: info@pietparts.nl

34

Frank Lemstra M O T O R E N

Dubbele Buurt 24, 1521 DC Wormerveer

✆ 075 621 02 42

35